5, juni 2015

DE BRUG Personeelsblad, jaargang 18 , nummer 3/5, juni 2015

Nachtuilen zijn duizendpoten

Vroegtijdige zorgplanning

Er valt wat te beleven

De Brug

nr 3

Jaargang 18

juni 2015

Tweemaandelijkse uitgave HET GEVOEL 3

Juni

VOETSPOREN

Lentewandeling

4

In de hoogte werken Parkeerzone voor personeel en vrijwilligers op kamp Drinken voor het goede doel

5

Nachtuilen zijn duizendpoten

8

Ooit gehoord van ons werkgelegenheidsplan?

10

De mooiste muur in Bachte …

11

Vroegtijdige zorgplanning

12

De eerste nieuwsbrief is vertrokken

13

Proficiat, papa van Mattiece

24

Gekke fietsen

25

De eerste polls en hun gevolgen

31 Posterbeurs in het DVC Heilig Hart BUITENBEEN

Colofon

32

BuitenBeen kijkt tevreden terug

VOELSPRIETEN 20

Bacht’ in ‘t licht! 18 september 2015

Redactieraad

22

Kalender

André De Decker - Els Vanbosseghem - Leen

VRAAGSTAART

De Vos - Theo Verwaeren - Vera Lootens

26

Zes vragen aan Tania Van Parys

WIJSVINGER Werkten mee aan dit nummer Lucréce Bral - Severine Vanderbruggen - Anja Christiaens - Katrien de Vriese - Cecile Vandewalle - Greet Debrabander - Evelien Veeckman - Peggy Vijncke - Domino - Suzan van Craeynest - personeels– en weddendienst - Mariette en Jacqueline - Juf Sabine Tania Van parys - Tina Lippens - Helena Duthoo - Filip Desmet - Caroline Bauwens - Kaat Gysel - Kristien Vermeirsch - Ria Vercamer Lay-out Els Vanbosseghem

19

Weddenstrookjes via e-services

28

Ondersteunen van de ‘ouderwordende’ zorgvrager

30

Dit wil je weten

WIJSNEUS 16

Er valt wat te beleven

21

Mariette en Jacqueline

UIT HET HART 18

Waarom we boos kunnen zijn voor iets waar we weinig kunnen aan doen.

19

Heilig Hartfeest

KUS 33

Dankbrief

34

Overlijden Nieuw leven Huwelijk Pensioen

IN DIE GEEST

Pagina 2

HET GEVOEL

Juni Leen De Vos

Juni. Bijna juli zelfs. Zomer? Hopelijk! Want zonnestraaltjes doen zo’n deugd. En de vakantiekrant voorspelt weer heel wat zomerse binnen- en buitenactiviteiten. Vanaf nu beginnen de dagen terug de korten. En dus de nachten te lengen. Goed nieuws voor de nachtuilen in het DVC, want zij zijn ’s nachts in hun nopjes. Dat ontdekte ik op de opendeurdag van de nacht. We stellen je de nieuwe ‘mooiste muur in Bachte’ voor. Althans daar zijn wij van overtuigd. Ken jij een nog mooiere muur? Geef een seintje aan de redactie en we komen dat eens inspecteren. Misschien dringt een verkiezing zich zelfs op, wie weet. Van mooie creaties gesproken. We maken het parcours van ‘Bacht’ in ’t licht!’ bekend. En maar hopen dat het vrijdag 18 september een mooie nazomeravond wordt. Iets anders nu. Er zijn 247 45+’ers in het DVC. Ben jij er één van? Dan zal het werkgelegenheidsplan jou wel interesseren. De doelstelling hiervan is medewerkers van 45 jaar en ouder te behouden. De evaluatie van het plan 2013-2014 lees je nu. In een volgende Brug stellen we het nieuwe plan voor. In deze Brug komt ook het ‘zwaardere’ onderwerp vroegtijdige zorgplanning aan bod. Wat zijn de eerste ervaringen? Verschillende betrokken partijen komen aan het woord. Onderwerpen uit diverse hoeken dus. En hopelijk schrik je niet te hard van Mariette en Jacqueline om de andere artikels nog te kunnen lezen.

Pagina 3

VOETSPOREN

In de hoogte werken ... … is niet evident. Je moet er een geschikte stelling voor hebben en de veiligheidsvoorschriften zijn streng. Veel arbeidsongevallen gebeuren met (hoge) stellingen waar arbeiders afvallen met erge gevolgen. Hier zie je Michiel van onze technische dienst perfect beveiligd met de nodige riemen. Hij en Matthieu (niet te zien op de foto) vervingen de grote lampen op onze parking.

Parkeerzone voor personeel en vrijwilligers op kamp Ga je als personeelslid mee op kamp en weet je geen raad met het veilig parkeren van jouw voertuig? Op ons terrein achteraan ter hoogte van het nieuwe containerpark kan je naast de witte kledijcontainer jouw auto kwijt voor de duur van de vakantie -of kampperiode. Als iedereen zijn auto mooi dwars plaatst kunnen er maximum 5 voertuigen staan.

Drinken voor het goede doel Eind vorig jaar organiseerden enkele ouders voor het tweede jaar op rij een cava- en wijnverkoop. Ook deze keer werd dit een succesverhaal. Maar liefst 16.000 euro bracht dit op. Je leest het juist, geen nulletje te veel getypt, 16.000 euro! Met onze oprechte dank aan de ouders die hier hun schouders onder zetten, en aan ieder van u die ook heeft gedronken voor het goede doel. De opbrengst van twee keer wijnactie gaan we gebruiken voor de zwemspa. Eind dit jaar volgt er een derde wijnactie. Laat ons nog wat meer drinken voor het goede doel, en zo nog meer geld inzamelen voor de zwemspa.

Pagina 4

VOETSPOREN

Nachtuilen zijn duizendpoten Leen De Vos

En of ik wijzer geworden ben van de opendeur van de nacht. Het kon ook moeilijk anders, ik wist er namelijk héél weinig over. Een 80-tal geïnteresseerden waren er op vrijdagavond 27 maart voor de opendeur van de nacht. Het grootste deel ouders, maar ook een aantal personeelsleden. In de heringerichte polyvalente zaal is het aangenaam en sfeervol binnenkomen. ’t Was dus alvast een goede start. Katia gaf een presentatie over de nacht. Hoe zij werken in de nacht, de visie op nachtzorg, de tot nu toe gekende plannen rond nachtwerk op de nieuwe Dageraad, het belang van overdracht tussen dag- en nachtmedewerkers… Met als rode draad het zorgen voor een zo goed mogelijke nachtrust. Een goede nachtrust is het streefdoel Is dat extra pilletje wel nodig ’s nachts? Moeten we echt ’s nachts sondevoeding geven? Niet dat het ons teveel is, zeker niet. Maar met in het achterhoofd de realiteit dat bijvoorbeeld de sondevoedingspomp plots kan blokkeren en beginnen piepen. En dat we dus zo riskeren dat de zorgvrager (en eventueel ook zijn kamergenoten) wakker wordt. Altijd kritisch blijven dus. Maar de nachtmedewerkers konden ons geruststellen. De meeste zorgvragers slapen ’s nachts goed en worden (bijna) niet wakker. Er zijn er natuurlijk ook die ’s nachts wel veel zorgen vragen. De verdeling van de nachtpakketten (wie neemt welke leefgroepen voor zijn rekening) wordt bepaald op basis van die zorgzwaarte. En uiteraard ook volgens hun ligging. Het is niet de bedoeling dat men hier ’s nachts van pier naar pol moet lopen. De presentatie was duidelijk en volledig. Tijd voor de rondleiding. Ik sloot aan bij het pakket ‘Topaas – Amethist – Piramide – Cirkel Prisma’. Een pakket waarvoor geen enkele trap moet genomen worden, een luxe in dit grote gebouw. Dat op zich is al volledig anders dan overdag. ’s Nachts zetten ze alle tussendeuren open en gaan ze zo van de ene leefgroep naar de andere. Zo gaan ze heel de nacht heen en weer. Het werd voor ouders snel duidelijk dat het geen zin heeft om ’s nachts het nummer van de leefgroep te bellen. De kans is klein dat de nachtmedewerker op dat moment net op die leefgroep is. En stel je voor dat je zorgvragers wakker maakt door een lang rinkelende telefoon… De boodschap is begrepen: ’s nachts bel je altijd het algemeen nummer. Een buitenbeentje in onze rondleiding is de werking op leefgroepen

Pagina 5

VOETSPOREN Cirkel en Prisma. Alle zorgvragers op alle leefgroepen zitten in bed als de nachtmedewerker begint. Behalve bij Cirkel en Prisma. Daar werken ze volledig op het ritme van het kind. Het kan dus goed zijn dat er daar nog 2 of 3 wakker zijn, nog een flesje moeten krijgen… Je kind ’s nachts achterlaten, het is niet niks Voor ouders is het vaak emotioneel heel moeilijk, hun kind voor het eerst moeten achterlaten… Voor de begeleiders is het ook telkens weer een zoektocht om een nieuwe zorgvrager te leren kennen. Wat heeft hij of zij graag, hoe kunnen we zien wanneer er iets scheelt… Een zorgvrager die doorschuift naar een andere leefgroep heeft al heel veel informatie-bagage. Bij een nieuwe opname moeten we het allemaal nog uitzoeken. Veel meer dan zorg en ondersteuning Tussen al dat zorgen en verzorgen door, moeten de mensen van de nacht ook nog heel wat andere taken doen. Was naar beneden brengen. Vuile arbeidskledij uitscannen en zorgen dat er voor iedereen propere kledij klaarligt. De permanentie waarnemen. Ziektemeldingen registreren en oplossingen zoeken als er bezettingsproblemen dreigen bij de vroegdienst… Echt waar, het moeten duizendpoten zijn! Tussendoor is er gelukkig wel nog tijd om te eten, en voor de o zo belangrijke overdracht. Een leven apart Het is toch een leven apart. En dat riep bij mij een paar vragen op. Kies je daar bewust voor, om in de nacht te werken? Ja, dat wel. Maar voor velen in het een tijdelijke keuze, in functie van het gezin. Maar er zijn ook nachtmedewerkers die niet overdag willen werken. En kan je dan goed slapen overdag? Ja, want als je 11 uren gewerkt hebt, dan ben je wel moe genoeg om te slapen. (Klinkt logisch, al denk ik toch dat niet elk lichaam daarvoor gemaakt is.) Mis je het contact met de zorgvragers niet? Het is anders. Maar daarom niet minder aangenaam of leuk. In de rust van de nacht krijg je

Pagina 6

een heel ander contact. Je mist toch ook veel dingen? De muziekweek, de nieuwjaarsreceptie, personeelsvergaderingen … In een niet-werkende week kan je bv. voor personeelsvergadering wel extra komen. Maar van activiteiten enzo merken wij inderdaad niet zo veel. Afsluiten doe ik graag met het volgende. Denk je er ook aan de nacht te verwittigen bij veranderingen? Bijvoorbeeld als jullie beslissen eens de leefgroep opnieuw in te richten, gerief uit de kasten te herverdelen, kleerkasten te verzetten ... De dag nadien vloog volgend bericht de mailbox van het DVC binnen: Geachte, We waren gisteren 27.03.2015 aanwezig op de ‘opendeur van de nacht’ en kregen een uitgebreide en duidelijke voorstelling van de werking van de nachtdienst. Het is voor ons een grote geruststelling te vernemen dat er echt goed gezorgd wordt voor ons kind. Dit kwam tevens duidelijk naar voor in de visie van de instelling waaruit blijkt dat de zorgvrager centraal staat. Ook de rondleiding gaf ons een goed zicht op de werkwijze van de nachtdienst. We wensen u en uw personeel nogmaals te bedanken voor de uitstekende zorgen die onze zoon krijgt. Isabelle en Marc Cnockaert Ouders van Fréderic Cnockaert (Triangel)

VOETSPOREN Katrien? Het was ook goed te horen hoe jullie overleg en samenwerking georganiseerd is binnen het nachtteam. De rondleiding vond ik heel goed , je had dan ook de mogelijkheid om vragen te stellen Anja: De rondleiding vond ik kort en het kijken op andere leefgroepen gaf me niet echt meer info over de nachtwerking. Ik denk dat iedereen eens een paar nachtjes zou moeten meelopen om echt een zicht te hebben op het reilen en zeilen in de nacht.

Lucréce Bral en Severine Vanderbruggen, twee nachtbegeleiders, vroegen aan twee leefgroepbegeleiders, Anja Christiaens van Tandem en Katrien de Vriese van Aquamarijn, wat zij van de opendeur vonden. Wat heeft je ertoe aangezet om te komen? Anja: Nieuwsgierigheid. Iedereen is wel eens benieuwd naar een ander zijn job. Ik ken enkel de werking van Tandem, onze zorgvragers, het samenwerken met mijn collega’s … ‘ons eilandje’. Katrien: Mijn blik verruimen over de grenzen van de eigen leefgroep. Wat is je bijgebleven? Katrien: De visie van de nacht, het belang van het slapen en slaappatroon van de zorgvragers werd goed uitgelegd. Ook dat het handelen ’s nachts, vertrekt vanuit de zorgvragers, van wat zij nodig hebben. Anja: Hoe jullie per nacht met zes collega’s zorgen voor zoveel zorgvragers. Er worden veel kilometers afgelegd om jullie takenpakket te realiseren en elke zorgvrager zeker vijf keer te zien. Ik vond het geweldig te horen dat er een band is tussen de nachtdienst en de zorgvragers. Ze kennen hun andere kant: hun nachtgeluiden, slaapritme ... De veiligheid en warmte die ze overdag nodig hebben krijgen ze ook ’s nachts. Het is niet enkel pillen geven, verschonen en vooruit.

Pagina 7

Is dit voor herhaling vatbaar en zou je het aanraden aan je collega’s? Katrien: Zeker interessant voor ouders en collega’s. Anja? Het is een aanrader voor iedereen om te horen hoe het eraan toegaat in de nacht. Is er iets veranderd aan je visie over de nacht? Katrien? Jullie werkwijze is beter te begrijpen vanuit de visie. Bijvoorbeeld: een zorgvrager verluieren heeft impact op de slaap van kamergenoten. Veel zaken hebben een invloed waar je overdag niet bij stil staat. Het piepen van de sondevoedingspomp, de batterij die leeg is … Anja: Ik neem mijn hoedje af voor de nacht. Overdag hebben we de sfeer, ambiance, het babbelen met collega’s … ten opzichte van de rust, de stilte in de nacht. We moeten vertrouwen op elkaar dat we elk onze job doen. Als opvoedster kunnen we met een gerust hart onze zorgvragers achter laten als de dienst erop zit!

VOETSPOREN

Ooit gehoord van ons werkgelegenheidsplan? (Deel 1) Cecile Vandewalle Op 27 juni 2012 werd binnen de Nationale Arbeidsraad cao nr. 104 afgesloten. Daarin staat dat alle ondernemingen vanaf 2013 een werkgelegenheidsplan moeten hebben. Zo’n werkgelegenheidsplan bevat één of meer onderneming specifieke maatregelen om de arbeidsparticipatiegraad van werknemers van 45 jaar en ouder te verhogen, hetzij door ze aan het werk te houden, hetzij door hun aantal te verhogen door middel van leeftijdsgerichte indienstnemingen. In 2013 maakten wij een plan op voor twee jaar. In 2015 is dit plan geëvalueerd én is een nieuw plan opgemaakt die geldt voor de periode 2015-2016. In deel 1 hebben wij het over de evaluatie van het werkgelegenheidsplan 2013-2014. Doelstelling was: het behoud van medewerkers van 45 jaar en ouder. Deze doelstelling is gehaald. Er zijn op 31 december 2014, 247 medewerkers ouder dan 45 jaar, op 31 december 2012 waren dat er nog 246. Een bloemlezing uit het plan én de bijhorende evaluatie (cursief): 1.

Alle medewerkers, ook de oudere werknemers, kunnen op eenvoudig verzoek aansluiten bij de basiscursus voor nieuwe medewerkers. Dit met het oog op het up to date blijven van medewerkers met een hogere anciënniteit.

2.

Via door ons georganiseerde opleidingen, kunnen alle medewerkers die het moeilijk hebben met de digitalisering op hun dienst opleiding volgen. Sedert 2013 hebben heel veel medewerkers deelgenomen aan de opleidingen rond digitalisering. Momenteel organiseert Caroline vanuit de helpdesk op geregelde tijdstippen opleiding in informatica.

3.

Ook oudere werknemers krijgen nog toegang tot opleidingen die al dan niet door ons georganiseerd worden.

4.

In het strategisch beleid werd “leeftijdsbewust personeelsbeleid” opgenomen als instellingsdoel. Tegelijkertijd werd in het instellingsbeleidsplan 2013 een doel hieromtrent opgenomen. Ongetwijfeld zal dit onderwerp de komende jaren op verschillende platformen besproken worden en zullen er acties volgen om verschillende generaties tevreden aan het werk te houden. Alle leidinggevenden zaten in november 2013 samen op een studiedag rond duurzaam personeelsbeleid. Zij zetten mee de bakens uit voor een visietekst rond duurzaam personeelsbeleid. Ondertussen werd dit instellingsdoel succesvol afgerond. Een 10-puntenprogramma was het resultaat. Dit resultaat werd gecommuniceerd naar de totale instelling via personeelsvergaderingen. In het najaar 2014 volgden de nieuwe leidinggevenden en ondersteuningscoördinatoren een opleiding rond coachend leiderschap. Op 20 maart 2015 ging een studiedag door rond talentmanagement en burn-out.

Pagina 8

VOETSPOREN 5.

Binnen functioneringsgesprekken staan wij de komende jaren stil bij “veranderingen”. Hoe zwaar wegen veranderingen op onze medewerkers ? Hoe kunnen wij “veranderingen” lichter maken maar ook… zijn wij wel voldoende mee met onze tijd. Ongetwijfeld een hot item in een snel veranderend zorglandschap die oudere werknemers niet onberoerd laat. Tijdens de functioneringsgesprekken 2013-2014 kwam dit onderwerp aan bod. Bedoeling is nu op de verschillende platformen met leidinggevenden de gesprekken te evalueren en waar mogelijk conclusies te trekken.

6.

Oudere werknemers krijgen door het via-akkoord meer verlof maar kunnen ook genieten van de voordelen van de landingsbaan.

7.

Medewerkers, ook de oudere, worden aangemoedigd om veranderingswensen kenbaar te maken. Heel veel vacatures worden intern opengesteld. Ondersteunende functies kunnen een oplossing bieden voor medewerkers die moeite hebben met de verantwoordelijkheden in hun job. Anderzijds kan verandering van job ook nieuwe loopbaanperspectieven openen. Op regelmatige basis worden, met wisselend succes, jobs intern opengesteld. Alle leefgroepsbegeleiders kregen het laatste jaar de kans een gesprek aan te gaan met hun leidinggevende over de veranderingen die er aan komen n.a.v. de overtocht naar de nieuwe Dageraad.

8.

Ieder jaar gaat veel geld naar de ergonomische uitrusting in ons centrum. Dit laatste om de fysieke belasting van het werken met onze zorgvragers en in ons centrum in het algemeen te verbeteren. In 2014 werd een recordbedrag van 390 000 euro besteed aan ergonomische uitrusting van leefgroepen en diensten. Een aantal van deze investeringen zijn nog in uitvoering.

9.

Door de opleiding ‘zachte comfortmethode’ leren al onze medewerkers die rechtstreeks met zorgvragers werken, ergonomisch te werken. ‘Zachte comfortmethode’ werd immers opgenomen in het instellingsbeleidsplan. De opleiding is eind maart afgerond. Momenteel zijn wij bezig met de evaluatie van dit instellingsdoel. De meeste deelnemers evalueren de opleidingen van goed tot zeer goed. Belangrijk nu is de zaken verder goed op te volgen. De rol van de ergotherapeuten op de groep kan niet voldoende benadrukt worden. In de toekomst zullen we een ergotherapeut de opleiding tot til coach laten volgen. De bedoeling is tweeërlei. In de eerste plaats de competenties van de groep ergotherapeuten verhogen én de opvolging van onze huidige tilcoachen naadloos regelen.

10.

Samen met onze externe dienst preventie, bekijken wij welke opleidingen wij de komende jaren kunnen organiseren voor logistieke medewerkers. Wij stellen immers vast dat het verzuim binnen deze diensten hoog is. Ondertussen kregen de medewerkers van de poetsdienst in 2014 een opleiding ergonomie in samenwerking met de externe preventie adviseur van Idewe. Ook ging er een studiedag door rond agressie voor de medewerkers van de poetsdienst en de distributie.

Het nieuwe plan: daarover lees je meer in de volgende Brug

Pagina 9

VOETSPOREN

De mooiste muur in Bachte ... Theo Verwaeren

…vind je momenteel bij Amethist. Vroeger werd de gang naar de activiteitenlokalen (naast Tangram) als mooiste gang beschouwd. Ondertussen zijn verschillende leefgroepen en andere lokalen opgesmukt. Maar bij Amethist hebben de begeleiders er toch iets speciaal van gemaakt: een echte fotomuur met grote foto’s. De vernissage of openingsmoment voor deze tentoonstelling is nog niet voorzien. Maar wat nog niet is, kan nog komen … Hoe zijn jullie op dit idee gekomen? Wij hebben weinig foto’s van onze gasten. Op die manier hebben we voortdurend een foto van hen in het vizier. Let op: wij hebben er lang over nagedacht wat we zouden doen met deze muur die herschilderd is. Het heeft bijna een jaar geduurd. Eerst dachten we aan zwart-wit foto’s. Uiteindelijk zijn het deze reuze kleurfoto’s geworden. ‘t Is werkelijk prachtig! Dat vinden wij ook. Ook de ouders zijn zeer tevreden. De mama van Niels zegt dat ze nooit zo’n mooie foto gezien heeft. Trouwens, de foto van Niels is als de foto van de Mona Liza: de ogen volgen je overal. Da’s toch fantastisch?!

Pagina 10

VOETSPOREN

Vroegtijdige zorgplanning Greet Debrabander

Vanaf december 2013 werd binnen de volwassenenwerking van ons DVC nagedacht èn actie ondernomen omtrent ‘vroegtijdige zorgplanning’ (VZP). Onder vroegtijdige zorgplanning verstaan we de planning van zorgen voor welzijn en gezondheid voor de toekomst. Het is de bedoeling na te denken over toekomstige medische zorg en behandeling. VZP wil – met respect voor ieders wens-, over- en onderbehandeling voorkomen en is gericht op de kwaliteit van het leven. Concreet: Aan ouders/wettelijke vertegenwoordigers van 182 volwassen zorgvragers werd een brochure verstuurd met daarin een korte schets over VZP en een uitnodiging tot gesprek.  63 van de aangeschrevenen beantwoordden deze oproep en komen op gesprek.  40 aangeschrevenen geven aan niet op gesprek te willen komen. 23 onder hen wensen dat eerder gemaakte afspraken blijven gelden. Van 79 ouders/wettelijke vertegenwoordigers komt geen reactie, deze zullen we later opnieuw aanschrijven. Ondersteuningscoördinatoren plannen met de ouders een afspraak tot overleg. Concreet gaat het om een gesprek tussen ouders (of wettelijke vertegenwoordiger) met de huisarts, ondersteuningscoördinator en verpleegkundige. In oktober 2014 gaan de eerste gesprekken van start. De arts leidt het gesprek. De arts schetst in de inleiding nog eens het opzet en doel van het VZP project. Nadien wordt aan de hand van vragen en stellingen gepeild naar de wensen, denkpatronen bij ouders. Het gaat er om, op het einde van een gesprek, een richting van handelen te hebben: kiezen ouders om in alle omstandigheden te werken aan verlengen van leven? Of verkiezen ze te evolueren naar comfortzorg? Welke items komen aan bod?  Kunstmatige toediening van vocht en voeding via sonde  Beleid rond ziekenhuisopname, onderzoeken en behandelingen  Visie over pijnmedicatie

Pagina 11

VOETSPOREN

  

Reanimatie en kunstmatige beademing, hoever hierin (nog) gaan? Wensen ouders een gesprek met dienst pastoraal? Wensen zij dat ziekenzalving gebeurt? Wie moet verwittigd worden bij overlijden?

Het resultaat van het gesprek wordt genoteerd op een afsprakenblad, dat wordt nagelezen en ondertekend door ouders en arts. Mijn persoonlijke ervaringen met VZP gesprekken:  Het VZP-project is een zeer goed initiatief. Waardevol. Het is wel tijdsintensief. Naast de te bespreken items, geeft dergelijk gesprek ouders ook de kans om de arts te leren kennen.  Bij de dokter op gesprek komen, brengt bij bepaalde ouders spanning, doch eens het gesprek goed op gang komt, is er inbreng door alle partijen. Een gedachtegang schetsen, verfijnen, duidelijk krijgen voor alle partijen is van belang. Het geeft een goed gevoel, als ouders aangeven begrepen te worden.  Dergelijke gesprekken zijn nogal eens emotioneel geladen, veroorzaken bij ouders een storm aan gevoelens. Het verdriet om hun kind, het gemis, een verwerkingsproces dat nooit af is … Ouders vertellen over de periode van de geboorte, de verwarring, de afstand die er in die tijd toch was ten opzichte van de dokters, met hun kind naar huis gestuurd worden zonder te weten wat er met hun kindje scheelde, ...  Het item reanimatie is een gevoelig punt. Bepaalde ouders hebben hier al een duidelijke visie, anderen hebben moeite om dit voor hun kind te beslissen.  Als een bewoner al is geëvolueerd naar fysiek zwak, wordt dergelijk gesprek vaak als ‘bevrijdend’ ervaren, te weten dat hun familielid met maximale comfortzorg zal worden omringd. VZP is een blijvend communicatieproces: de gemaakte afspraken kunnen steeds aangepast worden naargelang de evolutie en de noden van de zorgvrager.

Van huisarts Evelien Veeckman ontving de redactie volgende impressie: “De vroegtijdige zorgplanning is steeds een vat vol verassingen. Je plant een half uurtje maar de gesprekken varieerden bij mij van 10 minuutjes tot een uurtje! Als nieuwe arts valt vooral op hoe weinig ik van hun wandelweg nog maar heb afgelegd. Sommige bewoners zijn er al langer dan dat ik leef! Daarom is het nu net zo goed dat er steeds een verpleegkundige en de OC aanwezig zijn. Zij kunnen meespreken over "Weet je nog toen dit of dat gebeurde ..." "Weet je nog toen die begeleidster dat had gedaan ...". Vaak komen er hele verhalen naar boven - zowel positieve als negatieve. En niet alleen van in het DVC maar ook van in de thuissituatie of als ze in een andere instelling verbleven. Maar op het einde van de rit moeten er antwoorden geformuleerd worden om op papier te zetten ... en dit is steeds emotioneel.

Pagina 12

VOETSPOREN

Sommigen hebben al alles op voorhand besproken, anderen kunnen er niet over spreken en komen meer om eens te luisteren. Ook al hebben ze al over bijna alle aspecten van het leven van hun kind moeilijke beslissingen moeten maken, die laatste stap, dat is toch de zwaarste! Als arts is het vooral moeilijk om de correcte nuance weer te geven. Er is geen enkele ouder die zijn kind wil doen lijden ...maar de ene interpreteert dit lijden heel anders dan iemand anders. Voor sommige ouders is een sonde de normaalste zaak van de wereld, voor anderen is dit 'lijden'. Ook al had dokter Poffyn niet zo'n grote opkomst verwacht, de respons was groots i.v.m. bv de situatie in een rusthuis. Voor mij is het ook een eerste kennismaking met veel ouders - hoewel ik de meest betrokken ouders wel al eens gezien had. Ik ben zeer benieuwd naar de 'cijfers' - hoeveel percent gereageerd heeft en hoeveel daarvan een gesprek hebben gehad.”

Van ondersteuningscoördinator Peggy Vijncke ontving de redactie volgende reflectie: “Ik ben als ondersteuningscoördinator verantwoordelijk voor de leefgroepen Harp, Lier, Mozaïek en Opaal. Van alle aangeschrevenen uit deze groepen, is zowat 1 op 3 ingegaan op de uitnodiging tot een gesprek. In meerderheid zijn het de ouders, al dan niet ondersteund door een van hun kinderen, die gesprekspartner zijn. Maar meer en meer is het ook een broer of zus die de verantwoordelijkheid van ouders heeft overgenomen en het gesprek omtrent vroegtijdige zorgplanning wil voeren. De inhoud van dergelijk gesprek blijft iets overweldigend: hoewel men aangeeft dat het goed is hier vooraf eens over te kunnen nadenken, van gedachten te kunnen wisselen vooraleer belangrijke beslissingen zich opdringen, te horen wat wel en niet kan, enz.; wensen en verwachtingen concreet in een document laten vastleggen, is al een pak moeilijker. Wat steeds in ieder gesprek voorop komt te

Pagina 13

staan is dat hun kind/broer/zus een zo kwaliteitsvol mogelijk leven moet kunnen leiden waarin mogelijke ongemakken tot een minimum worden herleid. Alle beslissingen inzake ingrepen en behandelingen moeten hier tegenover worden afgewogen. Pijn bestrijding neemt hierin een belangrijke plaats en voelt aan als evident. Wanneer het gaat over kunstmatig voeden, ondersteuning bij beademing,.. is een antwoord niet zomaar te vatten in een ‘ja’ of ‘nee’. Wel of geen perspectief op beterschap, de (on) omkeerbaarheid van een ziekteproces is dan een belangrijk gegeven. Ook bij de vraag hoe te handelen in een acute levensbedreigende situatie (reanimatie), komt vaak de vraag: hoe zal hij/zij daarna herstellen, zullen er blijvende letsels zijn? Die onzekerheid maakt een beslissing moeilijk(er). Het geeft dan wel rust dat gemaakte afspraken ten allen tijde kunnen worden herzien. Tot slot: mijn ervaring is dat ouders het belangrijk vinden hun wensen op papier te zetten, niet alleen voor hun kind, maar ook voor hen die – als zij er niet meer zouden zijn – de zorg voor hun kind op zich zullen nemen. Wanneer een broer of zus de verantwoordelijkheid draagt, is mijn ervaring dat zij hun kijk of mening graag gedeeld willen zien met eventuele andere broers/zussen. Hoewel soms erg intens en beklijvend deze gesprekken zijn, ik blijf ze zeer zinvol vinden: ze geven ons een beeld van hoe familie – samen met ons - naar de zorg van hun kind/broer/zus nu en in de toekomst wil kijken.”

VOETSPOREN

De eerste nieuwsbrief is vertrokken Leen De Vos

De eerste nieuwsbrief is vertrokken! Weet je nog? Vroeger hadden we Ter Leie, een tijdschrift dat we met de post verstuurden naar alle ouders. Soms meer foto’s dan tekst, geregeld zoeken naar informatie of nieuws om de pagina’s gevuld te krijgen, dure drukkosten, honderden postzegels… Daarom besliste de toenmalige redactieraad om Ter Leie te stoppen. En om te zoeken naar iets nieuw, iets praktisch, iets digitaal, iets aantrekkelijk. En we vonden een programma om nieuwsbrieven te maken. Zo’n 4 keer per jaar Het loket en de stafmedewerker informatie trekken de kar van dit nieuwe communicatiekanaal. Zo'n 4 keer per jaar (één keer per kwartaal) komt er een nieuwsbrief. We bundelen hierin informatie die voor ouders of familieleden van onze zorgvragers interessant kan zijn. Zowel informatie met betrekking tot DVC Heilig Hart als informatie over 'de zorg' in het algemeen. Er staat ook een agenda in met instellingsoverkoepelende activiteiten van de komende maanden. Begin mei ontvingen alle ouders en familieleden (althans diegene waarvan we een e-mailadres hebben) de eerste nieuwsbrief met deze onderwerpen:      

Nieuw!(sbrief) Een vernieuwd charter Tevredenheidsmeting De zorgvragersraad Deelnemen aan activiteiten animatie Interessante links

Het voordeel aan het programma is dat het statistieken bijhoudt. Hoeveel mensen openen de nieuwsbrief? Op welke berichten klikken ze het meest?

Pagina 14

Na 2,5 uren hadden 115 personen de eerste nieuwsbrief al één of meerdere keren open geklikt. Niet slecht, toch? Ook op de leefgroep Omdat iedereen zou weten welke informatie we naar ouders versturen, versturen we de nieuwsbrief ook naar alle leefgroepen en leidinggevenden. Heb je zelf suggesties voor onderwerpen? Die zijn meer dan welkom! Stuur ze door naar het loket via [email protected] Let wel, de redactie maakt een keuze uit de aangebrachte onderwerpen. We selecteren op relevantie, dringendheid en hoeveelheid van items. De volgende nieuwsbrief zal verschijnen in juli.

VOETSPOREN

Proficiat, papa van Mattiece! Domino

We keren even terug in de tijd. 28 maart 2014, benefietconcert ten voordele van het DVC in de Bijloke in Gent. David Van Maele, klarinettist bij de Koninklijke Muziekkapel van de Gidsen, en papa van Mattiece van op Domino, speelt als solist het tweede con certo van Oscar Na varro. We maken een sprong vooruit. Februari 2015. Bijna één jaar na datum. Wat een mooie ‘uitloper’ van het benefietconcert in de Bijloke. David Van Maele behaalt de eerste plaats in een internationale klarinetwedstrijd met datzelfde tweede concerto van Oscar Navarro. Als personeel van Domino zijn wij dan ook bijzonder trots op ‘onze papa van Mattiece’!

Pagina 15

WIJSNEUS

Er valt wat te beleven Suzan van Craeynest

We slingeren aan de bomen en springen over rivieren, we gaan op bezoek bij wilde dieren. Of liever een dagje naar zee? Laat je drijven op de golven of vang een visje of twee. Van wie zou deze hoed zijn? Misschien van de goochelaar of van de kapitein! Ik heb zin in limonade en een pannenkoek, we gaan bij de gekke kok op bezoek. Als laatstejaarsstudente orthopedagogie kreeg ik de opdracht om zelfstandig een project naar keuze uit te werken. Naar aanleiding van een reportage, groeide het idee om belevingskoffers uit te werken. Binnen een leefgroep is er veel verscheidenheid; de ene persoon heeft behoefte aan een basaal aanbod terwijl een ander nood heeft aan een meer actieve beleving. Ik legde dit concept voor aan het team van Topaas. Ze stelden voor om vier belevingskoffers uit te werken die leefgroepsoverschrijdend gebruikt kunnen worden. ’t Is plezant Plezier beleven, dat is het uitgangspunt van de belevingskoffers. De activiteit moet een ontspanningsmoment kunnen zijn voor de zorgvragers. De belevingskoffers zijn gericht op uitdaging. Voor de zorgvragers moet de activiteit verrassend en prikkelend zijn, aangepast op hun niveau. De koffers vormen ook een uitdaging voor de begeleiders. Het materiaal in de belevingskoffers kan op verschillende manieren gebruikt worden; de begeleiders passen de activiteit aan aan de mogelijkheden van de zorgvragers. Op verkenning De 4 belevingskoffers zullen uitgewisseld worden tussen de leefgroepen Topaas, Prisma, Windroos en Akiz. Om de belevingskoffers gericht te kunnen uitwerken, was het noodzakelijk dat ik iedereen wat beter leerde kennen. Ik ging regelmatig op bezoek in de leegroepen. Ik hielp met een activiteit of probeerde het een en ander uit van materiaal dat ik eventueel later kon verwerken in de belevingskoffers. Ik ging ook op verkenning in de literatuur. Beleven doe je met al

Pagina 16

De krokodil ligt in het water, de krokodil zwemt naar je toe. De krokodil komt een beetje nader en HAP! Auw, bijt hij in je bil.

WIJSNEUS

je zintuigen, basale stimulatie vormde dan ook een belangrijk uitgangspunt bij de uitwerking van de belevingskoffers. Ook de principes van het muzischagogisch werken vormden belangrijke pijlers bij het samenstellen van de koffers. De thema’s Wie zijn hoed is dit? In de belevingskoffer met thema hoeden kan je zijn wie je wilt. De tuinman geeft de bloemetjes water en de goochelaar kan heel goed toveren! De piraat neemt ons mee op zijn schip en de cowboy rijdt rond met zijn paard. Met de trein naar Oostende, tjoeke tjoeke toet! In de belevingskoffer rond thema de zee schuilen we voor de regen of smeren ons goed in voor de zon. We spelen in het zand, verzamelen schelpjes, vangen enkele visjes en we laten ons meeslepen door de golven. In de belevingskoffer met thema koken gaan we op bezoek bij een kok! Maar de gekke kok kan niet zo goed koken; willen jullie hem helpen? We gooien pannenkoeken hoog in de lucht en maken balletjes voor in de spaghettisaus. Voor lekkere toverlimonade ben je hier aan het goede adres. Voor een echt avontuur kan je terecht bij de belevingskoffer rond safari. We maken een jungletocht; springen over rivieren en sluipen door grotten. Kijk, daar is de krokodil! De olifant spettert ons nat en we maken plezier met de apen. Kan jij net zo hard brullen als een tijger? Praktische organisatie

Vragen? Voor vragen of meer informatie kan je steeds bij mij terecht ([email protected]) of bij Stijn Minne van Topaas.

In elke belevingskoffer zijn er telkens 2 draaiboeken aanwezig. Het ene draaiboek is gericht op activiteiten voor de actievere deelnemer; het andere draaiboek is gericht op deelnemers die nood hebben aan basale activiteiten. Het draaiboek is bedoeld als leidraad. Per verhaallijn worden er mogelijke activiteiten opgesomd maar eigen inbreng en creativiteit zullen de activiteit nog aantrekkelijker en leuker maken. In de handleiding zullen er ook praktische tips worden opgenomen. Tijdens een demo-moment krijgen de begeleiders van de vier leefgroepen informatie omtrent het gebruik van de belevingskoffers en gaan we effectief aan de slag met de koffers.

Pagina 17

UIT HET HART

Waarom we boos kunnen zijn voor iets waar we weinig kunnen aan doen. André De Decker

Ik schrijf dit artikel eigenlijk niet voor De Brug. Het staat hier dus niet op zijn plaats. En jij bent de foute lezer. Sorry daarvoor. Daar kun je nu eenmaal niets aan doen. Daar kun je wel boos voor worden natuurlijk. Boos voor iets waar je niets kunt aan doen. Jij boos. Ik ook boos. Ik ben boos omdat er in Vlaanderen zo veel mensen met een beperking lang moeten wachten op passende hulp en zorg. De overheid – dat zijn verscheidene mensen, uit verscheidene politieke bewegingen, over verscheidene jaren – had dit kunnen voorzien. Vijftien jaar geleden al heb ik samen met collega’s studies gemaakt over wachttijden in de zorg en hun evolutie in de toekomst. Dat zag er toen niet goed uit. Toen voorspelden we reeds dat er in bezigheidstehuizen voor volwassenen manifest veel plaatsen tekort zouden zijn jaren verder. Daar is nauwelijks geloof, laat staan belang aan gehecht. De aanpak was er een van kortetermijndenken: we gaan volgend jaar wat geld in uitbreidingsplannen steken en daarna zien we wel. Daarna zien we wel!!! Elk jaar opnieuw! Dat was geen vooruit zien! Tien of vijftien of twintig jaren ver had men moeten kijken. En plannen maken op die lange termijn. Dan hadden de woningen en de centra die we nu nog missen er nu kunnen staan. Zo vreemd en zo vernieuwend was die gedachte van mij toen niet. Over tal van sociologische onderwerpen worden dergelijke langetermijnstudies opgezet: over hoeveel mensen er op pensioen zullen gaan binnen 20 jaar, over hoeveel mensen diabetes zullen ontwikkelen in de komende 25 jaren, over hoeveel auto’s er méér dan één uur per dag zullen stilstaan voor de Antwerpse tunnel binnen 10 jaar. Enzovoort. En zo voort dus ook over het lot van mensen met een beperking. Maar dit is niet gebeurd. Zorg voor mensen met een handicap was misschien niet zwaarwichtig genoeg om er zich zorgen over te maken. Stelt de kwestie van het vooruitdenken zich vandaag niet meer? Zeer zeker wel. We willen toch weten wanneer de schaarste aan zorgplaatsen zich als het ware ‘natuurlijk’ zal oplossen? Want dat zal ooit gebeuren. Zeker weten. Maar de kunst en kunde bestaat er in dergelijke voorspelling deugdelijk en trefzeker te maken. En vooral ook mede te bepalen hoe de politieke overheid dit op zijn best kan laten verlopen. Want, nu we in een sfeer aan het komen zijn, waarbij het ‘marktdenken’ de richting mag wijzen, bestaat het gevaar dat de verschillende zorgcentra teveel in dezelfde richting willen opschuiven. En dat is weer geen verstandige zaak. Daar zouden we wel eens boos kunnen voor worden. Maar als boosheid energie opwekt, kunnen we er misschien toch iets mee doen. Pagina 18

WIJSVINGER

Weddenstrookjes via e-services Personeels– en weddendienst

Help ons vandaag nog de papierstroom en het hierbij gepaard gaande werk wat betreft de verdeling van de ‘papieren’ weddenstrookjes, te verminderen. Ontvang het weddenstrookje niet langer op papier, maar digitaal per e-services. Geef ons hiervoor jouw akkoord! Is dit voor jou al het geval? Bedankt daarvoor! Wees gerust, de werkwijze is heel eenvoudig en de fiches blijven consulteerbaar op je scherm, jaar na jaar. Je kan je weddenstrookje ophalen via de website van het DVC Heilig Hart, www.dvcheilighart.be (links onderaan: inloggen eservices). Of nog eenvoudiger, maandelijks krijg je een mail, open hierin de link. Bij eventuele vragen kan je terecht op de personeelsdienst bij Griet en Myriam. Alvast bedankt voor de medewerking.

Heilig Hartfeest 4 juni 2015

Pagina 19

VOELSPRIETEN

Bacht’ in ‘t licht! 18 september 2015 Els Vanbosseghem

Op vrijdag 18 september is er de 4de editie van Bacht' in 't licht! De meeste medewerkers weten onmiddellijk waarover ik het heb, maar voor de nieuwkomers onder ons leg ik het graag nog even uit. Bacht’ in ’t licht is een verlichte avondwandeling, georganiseerd door het DVC Heilig Hart en zijn buurtbewoners. Een groot deel van ons domein, alsook vele straten in Bachte worden omgetoverd tot een feeëriek schouwspel. Duizenden kaarsjes en lichtjes geven je een Eftelinggevoel, uiteraard dan zonder de lawaaierige Vogel Rok, Python of Vliegende Hollander. Medewerkers van het DVC en de buurt zetten hun beste beentje voor om collega’s, vrienden en familie een memorabele avond te bezorgen. In 2006, 2009 en 2012 waren de weergoden ons telkens goedgezind. Geen zuchtje wind en aangename avondtemperaturen. Twee keer telden we ongeveer 1300 wandelaars, in 2012 zelfs 1700 wandelaars. Het parcours, ongeveer 4 km, start aan de tent op het kerkpleintje. Via de BO-school Ter Leie ‘meandert’ het parcours achteraan ons gebouw langsheen de boerderij naar de Leernsesteenweg. Even een bezoek aan boer Coster (waar de tijd bleef stille staan) en verder langs de Leernsesteenweg naar ’t Leiezolderke waar Wim en Griet (medewerker personeelsdienst) ons iets lekkers laten proeven. Vervolgens even uit de doppen kijken want we moeten de Leernsesteenweg over om langs de Hazewegel ons parcours verder te zetten tot in de Peperstraat. Pientere lezers en kenners van de buurt zie ik nu even de lip laten hangen want we zijn Filliers al voorbij, maar geen paniek, Natalie (van By Natan) en haar buren zien er op toe dat iedereen in de Peperstraat zijn Fillierske kan nuttigen. Na een klein stukje Leernsesteenweg komen we in Dulakker waar alweer een enthousiast team ervoor zorgt dat we de verbruikte calorieën van het wandelen kunnen compenseren met het nodige snoepgoed. Nog even langs een smalle wegel het maïsveld door, jawel alweer helemaal verlicht met kaarsjes, en we komen in de Schipdonkstraat. Even de dorst lessen bij drankencentrale Foncke om er nogmaals flink tegenaan te kunnen en onze wandeling af te maken langs de Pastoor Dutrystraat en Bachtekerkstraat. In de tent kan je nog gezellig napraten. Inschrijven kan vooraf aan het onthaal vanaf 24 augustus of de avond zelf tussen 19.30 en 21.00 uur. De wandeling kan je starten vanaf 20.15 uur. Deelnameprijs: 5 euro. Kinderen tot en met 12 jaar betalen 2 euro. In de deelnameprijs zijn diverse consumpties onderweg inbegrepen.

Pagina 20

WIJSNEUS

Mariette en Jacqueline Mariette: Ze hebben hier weer wat uitgevonden! Jacqueline: Over wat heb je het, Mariette? Mariette: Wel: je kan nu kiezen of je twee of driemaal per week tomatensoep wil. Dat is er toch wel over hé! Jacqueline: Mariette toch, ik vind dat normaal dat ze de mensen hun mening vragen over bepaalde zaken. Mariette: Ja, over dergelijke pietluttigheden wel, maar over serieuze dingen moet ik de eerste vraag nog krijgen. Zeg nu zelf: hoeveel maal tomatensoep. En de balletjes zijn ze er vergeten bij zetten in de ‘poll’. Jacqueline: Ook over serieuze vragen zal er wel een poll komen. Je moet maar iets indienen. Iedereen kan een voorstel voor een poll-vraag doen. Waarop wacht je? Mariette: Daar zal ik nog eens goed over nadenken. Jacqueline: Wacht niet te lang hé! Ik vind de poll trouwens een heel goed idee. Over kleine en grote dingen kunnen de mensen hun mening geven én zal er zeker rekening mee gehouden worden. Ik vind dat tof. Het is hier toch tof om te werken?

Jacqueline: En de medewerkers van de nacht. Die hebben toch een fantastische avond georganiseerd voor de ouders en begeleiders. Mariette: De twee ‘meisjes’ van By Natan zijn toch ook echte talenten. Zoals zij hun winkel runnen … Ze hebben daar echt talent voor! Jacqueline: We zouden nog een tijdje kunnen doorgaan, maar dan zouden we mensen durven vergeten hé…! Mariette: Inderdaad, er zijn zoveel talenten hier in huis dat we er zouden durven vergeten. Jacqueline: Trouwens Mariette, welke talenten heb jij zoal die we kunnen zien?

Mariette: Ja Jacqueline, dat vind ik ook wel, sommige dagen zijn leuker dan andere …

Mariette: Oh, niks bijzonders. Misschien dat ik nogal kan doordraven.

Jacqueline: Hier laat men tenminste de medewerkers hun talenten gebruiken!

Jacqueline: Wat bedoel je?

Mariette: Ja? Jacqueline: Wel ja. Bijvoorbeeld: Aurelie heeft tweemaal een workshop gegeven over bloemschikken. Da’s toch tof! Mensen van bij ons die hun kunnen eens mogen tonen. Dat zou meer moeten gebeuren. Ik heb daar veel geleerd hoor! Mariette: Was jij daar ook. Goed zo … Ja, en de mensen van onze kwisploeg hebben ook hun talenten kunnen gebruiken. Ze zijn zelfs vooraan geëindigd! Jacqueline: Ik weet niet of dat met talent of met geluk te maken heeft. Maar de uitslag mag gezien worden. Mariette: Tijdens de muziekweek hebben we alweer tal van talenten aan het werk gezien en gehoord! Pagina 21

Mariette: Wel, ze hebben mij toch gekozen om samen met jou in de Brug elke week een bladzijde te vullen met vertelsels die soms nogal overdreven zijn? Jacqueline: Ja, en ik moet zeggen, jij hebt daar wel talent voor! Mariette: Talent of niet, je zal binnenkort iemand anders moeten zoeken om mee te keuvelen. Jacqueline: Ja Mariette, ik weet het. Ik zal onze praatjes missen … Mariette: Ik ook. Na zes jaar en 30 praatjes in de Brug is het tijd voor andere oorden op te zoeken. Misschien vind je wel een andere babbelkous. Succes en tot in den draai!

VOELSPRIETEN

Kalender

Lees de vakantiekrant en schrijf in!

Noteer zeker in jouw agenda!

Bacht’ in ‘t licht! Vrijdag 18 september 2015

Sneukelstopkaarten vanaf 24 augustus aan het onthaal

Pagina 22

UIT HET HART ‘Uit het hart’ is de rubriek waar ook emotie, gevoel … centraal staat. Soms eens via een persoonlijk verhaal. Soms volstaat een foto want niet alles moet altijd in woorden gegoten worden.

Zonder woorden

James en Axel

Pagina 23

VOETSPOREN

Gekke fietsen Juf Sabine

Dit schooljaar werkte mijn klas rond het jaarthema: ‘Circus’. We zochten naar een uitstap rond ‘speciale fietsen’, zo kwamen we terecht bij het ‘gekke fietsenmuseum’ in Merendree. We hadden geluk, op onze geplande uitstap scheen de zon en konden we naar hartenlust fietsen. Eerst verraste de gastheer Freddy ons met een muzikaal optreden, nadien mochten de begeleiders de fietsen uitproberen. De fietsen zijn zelf gemaakt, soms met gekke sturen en grote wielen. De verschillende tandems waren origineel. De fiets met het achterwaartse stuur zorgde voor de nodige hilariteit. De kinderen van de klas konden samen met een begeleider fietsen op een kuipfiets, tandem- of duofiets. Het was een originele, leuke uitstap in het thema. Indien men het wenst, komt men met de fietsen ter plaatse, meer informatie is te bekomen op de website van het ‘gekke fietsenmuseum’

Pagina 24

VOETSPOREN

De eerste polls en hun gevolgen Leen De Vos

Halverwege maart lanceerden we de eerste poll in het DVC: Wat vind je van verkopen voor het goede doel? De directie koppelde daaraan de garantie dat de stem van de meerderheid zou gevolgd worden. Uw wil geschiedde … 97 medewerkers stemden op één van de mogelijke antwoorden. Jullie spraken zich met ruime meerderheid uit om initiatieven die steun of geld willen verzamelen voor projecten in het DVC of school Ter Leie onbeperkt toe te laten … Zal dus gebeuren! Iedereen mag initiatief nemen. Maar … steun voor projecten buiten het DVC zijn daarmee niet volledig weggeveegd. Die dienen eerst met de directie besproken te worden en een fiat te krijgen. (Aldus het bericht van André De Decker in de Dagklapper van 6 mei) Een tweede poll liet niet lang op zich wachten. Hoeveel tomatensoep op ons menu? Ik zag hier en daar wat wenkbrauwengefrons. Maar 123 medewerkers stemden. En de meerderheid verkiest één keer per week tomatensoep. Elke (Puzzel) zal het nodige doen om deze verandering door te voeren in ons menu. Waarom Elke? Omdat Elke het onderwerp indiende. Wie de poll indient, is altijd verantwoordelijk voor wat er achteraf mee gebeurt. Vanuit de administratie kwam ook een poll. Of we interesse hebben in een sessie BBB over de middag. 76 medewerkers stemden. 27 jastemmers bleken onvoldoende om voor een bezweette vloer te zorgen in de polyvalente zaal … Naast de poll is er ook een forum. Voorlopig zijn hiervoor nog geen onderwerpen ingediend. Wat is het verschil tussen een poll en iets op het forum? Bij een poll zijn de antwoordmogelijkheden op voorhand bepaald en dus beperkt. ...Op een forum vraag je naar iemands mening, iemands gedacht, wat niet op voorhand in antwoordmogelijkheden in te delen is.

Pagina 25

Wil je zelf een nieuwe poll lanceren of een onderwerp op het forum zetten? Stuur een mailtje met jouw onderwerp naar [email protected] Vergeet niet!  Bij een poll bepaal je ook zelf op voorhand de antwoordmogelijkheden.  Vermeld ook wat je met het resultaat wil doen (bv. als 50% van de stemmen ‘ja’ is, dan stap ik met mijn voorstel naar de directie)  De beheerder (Leen De Vos) kan een ingediend onderwerp weigeren. Als dit gebeurt volgt hierbij altijd een toelichting.  De beheerder bezorgt je na afloop de resultaten van de bevraging. De resultaten zijn anoniem. Alleen maar cijfers, en dus geen namen!  Als indiener ben je zelf verantwoordelijk voor de verwerking van de resultaten en de communicatie hierrond.  Iedere medewerker kan deelnemen.  Niemand is verplicht zijn mening te delen op het forum.  De onderwerpen hebben betrekking op het DVC.

VRAAGSTAART VRAAGSTAART

Zes vragen aan Tania In elke Brug stelt één medewerker enkele vragen aan een personeelslid van het DVC Heilig Hart. Tina Lippens, leefgroepbegeleider Hoorn stelt zes vragen aan Tania Van Parys., leefgroepbegeleider Toermalijn

Wie is Tania Van Parys? Ik ben Tania, woonachtig te Drongen, gehuwd, moeder van een dochter van 24 en een zoon van 22 jaar. Sinds 1997 werk ik als leefgroepsbegeleider op Toermalijn. Hoelang werk je hier al en hoe is je carrière hier gelopen?

Tania Van Parys Leefgroepbegeleider Woont te Drongen

Mijn eerste werkdag in het DVC was op 24 september 1986. Die datum staat even sterk in mijn geheugen gegrift als de datum van mijn huwelijk en de geboortedata van mijn kinderen. Ik begon bij de Zonnekindjes, mijn diensthoofd was Nelly Van Hoecke. Na zes maanden kwam ik terecht bij de Klein Duimpjes. Daar doorliep ik de A, B en C groep. Toen was het namelijk zo dat één groep bestond uit verschillende leefgroepen. Na de geboorte van onze dochter heb ik ervoor gekozen vijf jaar loopbaanonderbreking te nemen. Even heb ik er aan gedacht voorgoed thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen. Maar toen de jongste naar school ging, werd de heimwee naar Bachte mij te groot en ben ik terug aan de slag gegaan. Eerst één jaar als ondersteunende opvoedster, nadien als leefgroepsbegeleider op Toermalijn, waar ik nu nog steeds werk. Is er sinds vroeger veel veranderd? Geef een paar voorbeelden. Er is zoveel veranderd! Een paar voorbeelden die ik als belangrijk ervaar: De omschakeling van de zes- naar de vijfdagenweek. Tot begin jaren ‘90 moesten we 12 dagen werken om een volledig weekend vrij te hebben. De leefgroepen die nu meer ‘geïsoleerd’ leven. Zoals ik eerder al zei, vroeger bestond elke groep uit drie leefgroepen die heel nauw samenwerkten. Nu kan het gebeuren dat je een volledige dienst werkt, vooral in het weekend dan, en dat je gewoonweg niemand ziet. De wegwerpluiers hebben het ons veel gemakkelijker gemaakt. Weg met de katoenen doeken, de luierspelden en plastiek overbroeken. Urenlang zaten wij luiers te plooien! Ik vermoed trouwens dat ook de mensen van de wasserij niet rouwig waren met die omschakeling. Ook de distributie vind ik een grote verandering. Dagelijks gingen wij zelf met de vuile was, de vuilzakken en het emmertje

Pagina 26

VRAAGSTAART met etensresten (‘t zwijntje) naar beneden. Propere was, medicatie, eetkarren, melk, boter, brood (zomaar binnenstappen in de keuken kon toen nog, de HACCP normen moesten ze waarschijnlijk nog uitvinden), alles moesten we zelf ophalen. En dan natuurlijk de computer. Geen papieren dagboek meer. Aanvragen en bestellingen gebeuren nu digitaal. Waar is de tijd dat we maar een telefoontje moesten doen naar Gerard om een kapotte lamp te komen vervangen! Nu moet dat allemaal ‘officieel’ worden aangevraagd. Een email vervangt een telefoontje. Of het vroeger beter was, daar wil ik mij niet over uitspreken, al hoor ik in Bachte vaak dat het vroeger inderdaad beter, leuker, gezelliger was. Ik denk dat het eigen is aan mensen om het verleden te idealiseren en te weinig stil te staan bij hoe het nu is. Maar nu is het ook goed, leuk en gezellig wat mij betreft. Wat ik niet kan ontkennen, is dat er vroeger meer sociaal contact was tussen de verschillende leefgroepen en diensten. Wat doet Tania in haar vrije tijd? Al 22 jaar ben ik bestuurslid van de Gezinsbond afdeling Drongen, waarvan de laatste vijf jaar als voorzitter. En daar kruipt heel wat tijd in! Vergaderingen voorbereiden en organiseren, activiteiten tot een goed einde brengen, mails beantwoorden, administratie ... Gelukkig word ik omringd door een heel gemotiveerd team van bestuursleden. Verder zijn mijn man en ik actief in onze buurtwerking. Jaarlijks organiseren wij een nieuwjaarsreceptie, een paasfeest, een eetfestijn en zorgen wij ervoor dat de kindjes uit de buurt bezoek krijgen van de Sint. En de rest van onze vrije tijd? Die gaat naar heel asociaal zijn! Deurbel negeren, gsm af, samen koken, weg met de mobilhome, heel veel wandelen. Wij hebben dat echt wel eens nodig zo af en toe.

Pagina 27

Tania, veronderstel: jij wordt de nieuwe directeur. Zijn er dingen in ons centrum die je wil veranderen? Wat wil je zeker behouden? Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat een directeur het vaak anders wil, maar rekening moet houden met wat de overheid opdraagt. Maar, was ik directeur, ik zou er op toezien dat het familiaal karakter van Bachte behouden blijft. Wij zijn een grote instelling, maar toch hoor ik van collega’s dat zij er een thuisgevoel hebben. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich goed voelt op het werk, want uiteindelijk spendeer je daar heel wat uren van je leven. Wat ik zeker zou behouden, is het Heilig Hart feest, dat is een dag waar ik elk jaar weer naar uitkijk. En waar zeker niet teveel op beknibbeld mag worden, dat zijn de kampen! Die vijf dagen weg, dat zijn hoogdagen, zowel voor zorgvragers als voor begeleiders. Tania, jij wordt dit jaar 50 jaar. Alvast proficiat op voorhand!!! Hoe kijk je uit naar de rest van uw welgevulde loopbaan? Bedankt voor de felicitaties, maar die vraag confronteert mij toch wel even met de werkelijkheid, 50 jaar al! Ik zeg het met heel veel omzichtigheid want het kan snel keren, maar fysiek voel ik mij nog even goed als 30 jaar geleden. Ik mag mijn beide handjes kussen dat ik tot nu toe gespaard ben gebleven van rug-, schouder- of andere problemen. Ongemakken die ik toch vaak bij leeftijdsgenoten zie opduiken. Daarom denk ik nog even te kunnen blijven doorwerken, al hoeven ze de pensioenleeftijd niet te ver op te drijven. Maar nog tien jaar erbij hoop ik echt wel te halen en dan graag als leefgroepsbegeleider. Een carrièreswitch is het laatste van mijn ambities, daarvoor doe ik mijn job veel te graag.

WIJSVINGER

Ondersteunen van de ‘ouder wordende’ zorgvrager Helena Duthoo

We kunnen er niet naast kijken: onze maatschappij vergrijst. Ook in ons FAM is dit merkbaar. Heel wat zorgvragers worden ouder. Zoals in de maatschappij ouder wordende personen soms voor dilemma’s komen te staan als ‘blijf ik werken, of ga ik met pensioen’; ‘blijf ik thuis wonen, of verhuis ik naar een meer aangepast (rust)huis’; ‘stap ik nog zelfstandig, of toch beter een rollator gebruiken’, … Zo maken we ook in ons FAM dergelijke dilemma’s mee. Tijd dus om in De Brug hierover even te reflecteren. Wie is die ouder wordende zorgvrager? Je wordt niet van de ene dag op de andere ’oud’. De kalenderleeftijd alleen is geen goed criterium om te bepalen of iemand behoort tot de doelgroep ‘ouder wordende zorgvragers’. Daarom spreken we in het DVC niet over ‘oud’, maar over de ‘ouder wordende’ zorgvrager. Deze term legt meer de nadruk op het proces van ouder worden. Het proces van ouder worden op zich bepaalt of je in een andere ‘levensfase’ komt met de daarbij horende specifieke ondersteuning. De ouder wordende zorgvragers in het DVC H. Hart zijn een heel diverse groep van mensen: 



 

De wensen en mogelijkheden van de persoon zijn verschillend (ook ten gevolge van verschillende verstandelijke mogelijkheden en bijkomende aandoeningen) De ouderdomsverschijnselen die zich voordoen verschillen van persoon tot persoon en kunnen ook van tijd tot tijd sterk wisselen Hun netwerk is verschillend Ze kennen een verschillend levensverhaal

Hoe ziet de ideale ondersteuning van ouder wordende zorgvragers eruit binnen het FAM? Ik probeer dit samen te vatten in nevenstaande vacature.

Pagina 28

Eén doel voor ogen: We streven naar een goede kwaliteit van leven voor elke zorgvrager, ongeacht de leeftijd. Wanneer de ondersteuningsvraag verandert, dan passen we zoveel als mogelijk onze begeleiding en omgeving aan, we differentiëren, we bieden zorg op maat. Dit is niet anders voor ‘ouder wordende zorgvragers’. Hun ondersteuningsvraag verandert door het ouder worden, soms bruusk, soms geleidelijk. We zien ook door het ouder worden een verhoogde kwetsbaarheid op elk van de 8 domeinen van kwaliteit van leven (Shalock). Als begeleidingsteam van een ouder wordende zorgvrager is het dan ook belangrijk kennis te hebben over mogelijke veranderingen (eigen aan ouder worden) en oog te hebben voor deze kwetsbaarheden. Hoe organiseren we deze ondersteuning? We kiezen er in het DVC H. Hart niet voor om elke ouder wordende zorgvrager te verhuizen naar een andere leefgroep. We proberen binnen de eigen leefgroep de ondersteuning aan te passen aan de veranderende noden om een goede kwaliteit van leven te blijven garanderen. Verhuizen naar een andere leefgroep overwegen we wel wanneer we bij het realiseren van deze ondersteuning in de huidige leefgroep te veel botsen op de grenzen van:       

Accommodatie Voor handen zijnde hulpmiddelen Personele bezetting Personele competenties (zie vacature) Mogelijkheid tot bieden van rust Groepsdynamiek Deelname aan het ‘dagelijks leven’ van de eigen leefgroep

We voorzien binnen het DVC Heilig Hart vanaf 2016 drie specifieke leefgroepen met het profiel: ‘ouder wordende zorgvragers’. Eén op de locatie Dageraad en twee in het hoofdgebouw. Deze be-

WIJSVINGER geleidingsteams kunnen op termijn als ‘expert’ hun kennis en ervaring doorgeven aan teams binnen het FAM die eveneens ouderwordende zorgvragers binnen hun eigen context ondersteunen. De inhoud van deze tekst is gebaseerd op de (nog te finaliseren) visietekst ‘ondersteunen van ouder wordende zorgvragers’ gemaakt door Tine, Peggy, Regina, Hanne, Gerda en Helena.

Vacature Ik ben een ouder wordende zorgvrager en zoek een medewerker die:             

  

Pagina 29

Het leuk vindt om mij als mens te ondersteunen en mijn eigenheid respecteert; Graag vanuit een individuele benadering werkt en minder denkt vanuit ‘de groep’; De specifieke kennis over de doelgroep ‘ouder wordende zorgvragers’ kan benutten om betekenis te geven aan mijn (veranderend) gedrag. Zich bewust is van het belang van mijn (vaak kleiner geworden) netwerk. Kan aansluiten op mijn tempo (in veel gevallen een trager tempo). Kan omgaan met mijn minder flexibel zijn. Mijn actuele draagkracht kan inschatten en de ondersteuning en mate van activiteit hierop kan aanpassen; Als zij/hij soms twijfelt, er anderen (familie, andere disciplines,…) bij betrekt die samen kunnen zoeken; Mijn levensverhaal kent of wil leren kennen; Steeds meer ADL wil overnemen, ook al kon ik het vroeger zelf; Begrijpt wat verlies voor mij en mijn familie betekent; Kan omgaan met passiviteit en verlies accepteert; Een professionele houding heeft en de eigen emoties onder controle heeft om mij en mijn familie te kunnen ondersteunen in de acceptatie. (Professionaliteit is ook ondersteuning voor jezelf regelen, door er met collega’s of iemand die er verder van afstaat over te praten); Bereid is om mijn ondersteuningsplan en doelen geregeld aan te passen; Creatief op zoek gaat naar materiële aanpassingen waar nodig; En verder van zichzelf al:  Respectvol is naar andere mensen;  Mijn eigenaardigheden wil accepteren;  Flexibel is bij snelle wisseling in het gedrag van zorgvragers;  Inlevingsvermogen heeft en de eigen werkelijkheid opzij kan zetten;  Geduld heeft en de rust kan bewaren;  Creatief is.

WIJSVINGER

Dit wil je weten Filip Desmet

Worden we tijdig ge-ALARM-eerd? Wie herinnert zich het wekelijkse testalarm op dinsdag niet, het maandelijks brandalarm voor een oefening op locatie, het personenalarm van één of andere leefgroep? Tot voor kort hadden deze allemaal hetzelfde geluid. Maar vandaag niet meer! Ieder alarm heeft nu een ander signaalgeluid. Wanneer je nu het FIRE ALERT signaal hoort, betekent dit dat er zich ergens een (brand)incident voordoet. Jouw alertheid, koelbloedigheid en hulpvaardigheid is dan welkom en gewenst. Dank! Brandoefeningen We hebben reeds 6 brandevacuatieoefeningen op locatie achter de rug en willen deze ervaringen graag met iedereen delen. In het najaar zullen we 2 forums organiseren om met beeld en woord jullie hierin te informeren. Psychosociaal welzijn De vele groepsgesprekken rond het psychosociaal welzijn van jullie als medewerkers Heilig Hart is dankzij de medewerking van Theo en Els gebundeld in een overzichtelijk rapport. Dit is voorgelegd op directieraad en Comité Preventie en Bescherming op het werk. Dit zal in het najaar ook op andere platforms voorgelegd worden. Een aantal verbetervoorstellen zullen ter harte worden genomen en als acties gepland worden in het jaaractieplan 2016. Risicoanalyse sport– en speeltuigen Ons terrein kent vele sport -en speeltuigen verspreid over de verschillende speelpleinen en het boerderijterrein. We willen deze goed onderhouden en veilig in gebruik stellen. Daarom is er jaarlijks een controle rondgang door Jos Bielen als bevoegd persoon. Daar stellen we eventuele tekortkomingen vast die om herstelling of vervanging vragen. Dit is gebundeld in een rapport dat voorgelegd is aan directie en opvolging kent met de technische dienst. Houden we het veilig op de werkvloer? De keuken, wasserij, technische dienst, distributiedienst, schoonmaakploeg werken frequent met elektrische en mechanische arbeidsmiddelen. Net omwille van dit verhoogd risico vinden we het belangrijk dat deze medewerkers een jaarlijks veiligheidsoverleg krijgen. Daar wordt stilgestaan bij de mogelijke gevaren & risico’s die verbonden zijn aan hun werkpost. Tenslotte worden in dit vormingsoverleg adviezen gegeven hoe zich hiervoor te beschermen. Meldpunt = !MOS + agressie van een zorgvrager Binnenkort zal het Geos luik aangepast worden met een nieuwe tegel. Heb je iets te melden rond een onveilige situatie klik op Heeft een zorgvrager jou agressief behandeld klik op

Pagina 30

VOETSPOREN

Posterbeurs in het DVC Heilig Hart Kaat Gysel - Kristien Vermeirsch - Ria Vercamer

Op maandag en dinsdag 23 en 24 maart 2015 vond de jaarlijkse posterbeurs plaats. De opbrengst ging naar drie projecten die door onze medewerkers werden voorgesteld. Nog even de drie projecten voor de geest halen: 

Samugam (Indië) aangebracht door Ann Nyffels. Samugam steunt projecten in India, meer bepaald in Pullambadi (geitenproject, een naaischool, een boy’s home en een leprahuis) en in Pondicherry (zigeunergemeenschap)



Sunshine 4 kids (Kenia) aangebracht door Marijke Schurmans. Sunshine4kids is een project in Kenia. Het ondersteunt er vorming en onderwijs zodat de toekomst van de plaatselijke bevolking verbetert. Het wordt gedragen door (ex-) leerkrachten uit het Kortrijkse, waaronder de zus van Marijke. Er is een samenwerking met de VIVES hogeschool waardoor stagiair-leerkrachten die de opleiding ontwikkelingssamenwerking volgen, er stage kunnen lopen.



Vivir et Amor (Guatemala) aangebracht door Dries Pattyn. Vivir en Amor focust op onderwijs en gezondheidszorg in Pojorn in Guatemala om de zelfredzaamheid en de zelfstandigheid van de bevolking te stimuleren.

Dit jaar was de totale opbrengst 737,91 euro. Elk project kreeg 245,97 euro! Met dank aan de vele medewerkers die door hun aankoop hun steentje bijdroegen! Kaat Gysel, Kristien Vermeirsch en Ria Vercamer namens de werkgroep acties. Bij onze redactie kwam volgende bedanking binnenlopen. Beste, Via Mevr. Schurmans werd ons project Sunshine4kids door u gesteund, via de opbrengst van de posterbeurs. Wij zouden u heel graag danken voor de gift die we mochten ontvangen. Dit doen we in naam van het team van Sunshine4kids, maar zeker ook in naam van de 2000 Keniaanse schoolkinderen die we helpen in het zuiden van Kenia. Dank voor uw medewerking! Hartelijke groeten, Bie Schurmans, voorzitter Pascale Perneel, secretaris.

Pagina 31

BUITENBEEN

BuitenBeen kijkt tevreden terug Caroline Bauwens

K3 op 14 februari in Oostende was voor vele kinderen een fantastische belevenis. Intussen is de verkoop van kaarten voor de slotshow op 2 april 2016 al afgesloten. Vele collega’s en partners hebben genoten van de lekkere kaas- en wijnavond, afsluitend met een danspasje en gezellig onderonsje met DJ Jos. De workshop bloemschikken was een succes. Aurélie en haar mama deden het fantastisch. Iedereen ging naar huis met een prachtig bloemstuk. Op vraag van vele komen er nog workshops. Wat heeft het BuitenBeen voor jullie in petto de komende maanden? Naar jaarlijkse zomergewoonte komt de ijsboer langs om de werkende collega’s te verwennen met een ijsje! Kijk alvast uit wanneer de ijsjes kunnen afgehaald worden. Ga op zaterdag 22 augustus samen met collega’s en vrienden genieten van een heuse fietstocht met veel lekkers in Ooidonk Sneukelt. 35 km over de landelijke wegen in de omgeving van Bachte, met 5 stopplaatsen. Vertrekplaats in de Ooidonkdreef. Op zaterdag 10 oktober met de bus naar Expo Waregem. De Romeo's, Jettie Palletti, Willy Sommers, Yves Segers, Lindsay, Bart Kaëll , Luc Steeno, Paul Severs, Sergio. De beste ambiance en polonaise hits, ambiance verzekerd! Zaterdag 12 september Boerderijnamiddag In Boerderij Den Hamer in Zavelaere. Sloeberke, de lievelingskoe van zonen Martijn, Arjan en Jarne nemen jou graag mee op een leerrijke en speelse rondleiding in haar stallen. Als afsluiter smullen we samen van een overheerlijke hoeve ijs. Zowel voor jong als oud is er van alles te beleven !

Pagina 32

Zaterdag 28 november bezoek aan een Kerstmarkt. De Sint nodigt alle kinderen en kleinkinderen uit op de grote sinterklaasshow van studio 100, eerste weekend van december. Het nieuwe jaar brengt nog vele leuke dingen voor groot en klein. Workshop bloemschikken, Nieuwjaarsreceptie, winterjoggings, Boerderijbezoek, Bachte quizt, Kruiden Claus, Ruilbeurs, Lady’s sportavond ... Zin om mee activiteiten te organiseren? Leuke ideeën? Steeds welkom bij ons buitenbeen team! Tot wie kunt u zich richten: Monda Note, Marleen Van Hoe, Elke Schaubroeck, Astrid Verschueren, Liselot De Baere, Patsy Strobbe, Katrien Lippens, Jeroen D’huyvetter, Anja Kerckhof, Caroline Bauwens, Stéphanie Van Dorpe, Annelies Follet

KUS

Dankbrief

Op 23 mei deden zorgvragers Marjon, Louis, Sarie, Quinten, Xandro, Melissa, Emiel, Nicola, Margaux en Staf hun eerste communie in het kerkje van Bachte. Achteraf sloten ongeveer 200 aanwezigen (familie, vrienden, medewerkers) aan op de receptie in onze polyvalente zaal. Enkele dagen later ontving onze directie onderstaande leuke dankbrief van de grootouders van Staf Huysman.

Pagina 33

KUS

Overlijden

Nieuw leven

Mevrouw Elfride Beuckelaers, 20 februari 2015, schoonmoeder van Johanna Côme, leefgroepbegeleider Lier

Babette De Boever, kleindochter van Carine Van Parys, leefgroepbegeleider Amethist.

Mevrouw Martha Christiaens, 20 maart 2015, grootmoeder van Lies Tyvaert, leefgroepbegeleider Piramide Michiel Lievevrauw, 30 maart 2015. verbleef bij Meccano.

Michiel

Niene Coene, 23 april 2015, kleindochter van Marleen Lambrecht, leefgroepbegeleider Kazoo. Laure Van De Velde, 12 mei 2015, kleindochter van Katherine Willems, medewerker onderhoud.

Kimberly

Jef Van Damme, 23 mei 2015, zoontje van Karel en Charlot Van Assche, verpleegkundige Domino

De heer Paul De Vos, 13 april 2015, vader van Leen De Vos, stafmedewerker informatie en fundraising

Lina Sidibé, 23 mei 2015, dochtertje van Adama en Sinikka Gruyaert, leefgroepbegeleider Dageraad Rood.

Mevrouw Maria Polfliet, 15 april 2015, grootmoeder van Charlot Van Assche, verpleegkundige Domino

Suzette Torfs, 23 mei 2015, kleindochter van Annie Martens, leefgroepbegeleider Triangel.

Kimberly Messine, 7 april 2015. verbleef bij Tandem.

Mevrouw Lily Debaere, 26 april 2015, grootmoeder van Valerie Snoeck, medewerker onderhoud.

Ellie Depypere, 5 juni 2015, dochtertje van Elien Dobbels, leefgroepbegeleider bij Labyrint.

Zuster Katrien Loenders, 27 april 2015. Joseph vandaele, 10 mei 2015, grootvader van Kim Van den Berge, leefgroepbegeleider Kazoo.

Pensioen Wij danken voor de jaren dienstbaarheid. Wij wensen haar een mooie tijd toe.

Huwelijk Eline Lanckman en Thomas Huyghe, 6 juni 2015, zoon van Bart Huyghe, stafmedeweker informatie en fundraising.

Maria Levrau

Pagina 34

IN DIE GEEST