/V-72-/5CiMetm^
5H€61T€
V,
ARGIElV ORP
?*ii '-.-<-
**»!
w■ «
■■, ^^
■"*'' 1
»
SIEGFRIED DOET ZIJN INTOCHT IN DE TROTSCHE BURCHT VAN BRÜN HILDE-i==3l
*r
HET W.B.-THEATER "HET VOORNAAMSTE THEATER VAN ROTTERDAM
BRENGT | STEEDS HET NIEUWSTE erschllnt Wekelltks JÉÉÉliÉMteM^flllia
W^ rrTfë-r.
ix W.
'' CINEAAA »DE MUNT« 1 KALVERSTRAAT
AMSTERDAM
I | . .Hl' „^
T I
wSsïè pagina een Caba^etliediJel ^.Oijhstra ^ualeb; "K. C, de^on^
'
Il
'
-]
'
IvKedacffe etH^fdotfnistratie: ©älflcwater 22fc7eéidctf!
STEEDS DE EERSTE IN HET BRENGEN
VAN HET LAATSTE &
Prm per kwartaal f 1.75 - Postcheque No. 41*80
v
'<. \
|% ^1
3^«^r
***m**m
HEDEN EN TOEKOMST op bet Filmscherm en de Planken
De film heeft op de groote massa nu reeds en paar decennia een bijzondere macht uitgeoefend, 't Is een raadsel, hoe het mogelijk is geweest, hoe ze eenerzijds een onbegrensde waardeering, anderzijds een grondige haat heefx opgewekt. Toch is 't aantal haters niet zoo enorm groot, ze schreeuwen alleen heel erg en daardoor lijkt 't meer dan 't In werkelijkheid is En hun aantal wordt steeds geringer, Ben gevolg vooral van het feit, dat er telkens weer van die getwurtenissen zijn, die in staat rijn bekeerlingen te maken. Zoo'n oogenblik is er nu weer met de film, welke den arbeid van den groote n voricher Louis Pasteur in beeld brengt. En niet alleen z'n arbeid, doch waarin het geaeele leven van dezen weldoeeer der menschheid is geresonstrueerd. Elders in dit Wad rindt men uit dit te waarieeren filmwerk een aantal ifbeeldingen en meerdere bijtonderhe'den, doch als een der iroornaamste gebeurtenissen n ons land op filmgebicd neenen we er ook in ons »verzicht even de aandacht >p te moeten vestigen. Een der beste dramatische ilmwerken van den laatsten ijd is wel ,,Rose Duncan, de jlinde Violiste". Een sympahiek stuk tevens, waarin het notief wordt uitgewerkt, dat •ok in de diepstgezonkenen in »nze samen leving nogmenscheijke gevoelens aanwezig zijn. Deze film is prachtig geipeeld en het voortreffelijk n«
MARGIE MORRIS EN NELLIE NELSON Voor eenige weken gaven we (er gelegenheid van haar debuut in het caboref „La Galle" een foto van Margie Morris met haar nieuwe parlnerm Nellie Nelson. Dal eersle optreden is voor de laatste een groot succes geworden en als duo zijn ze met uitnemende vooruitzichten de cabaret-wereid binnengetreden. Op 't oogenblik toeven ze in het cabaret op de ReclA, de bekende reclame-tentoonstelling te Amsterdam, en ze zijn er een der belangrijkste ..nummers". We zijn inderdaad verheugd, dank zij de medewerking van den kundigen Amsterdamschen fotograaf Golfried de Groot, van dit tweetal cabaretières een serie schitterend geslaagde en artistieke foto's Ie kunnen geven. Ze hebben reeds zoovele bewonderaars welen, talrijke kunstminners hiermee een
i^^^"
genuanceerd acteeren der verschillende artisten, verdient te wonden genoemd. Naar de motieven van Shaw's bekende en ook een zijner bests tooneelwerken „MevrouwWarrens Bedrijf" is een film gemaakt, die onder den naam „Wie wind zaait, zal storm oogsten" hier in omloop wordt gebracht. Wie zich den inhoud van het tooneelwerk herinnert, zal ongetwijfeld kennis willen maken met deze film, waar hier gelegenheid wordt geboden tot aangrijpend spel. Voor het' nederlandsch tooneelzijn de drie meest belangwekkende dingen: de toewijzing van den Amsterdamschen stadsschouwburg, het jubileum van Chrispijn en de afscheidstournée van Marie van Eijsden-Vink. Overeenkomstig het voorstel van B. en W. van Amsterdam is aan de . combinatie Comoedia-Verkade het gebouw op het Leidscheplein toegewezen. Dat ze er vele artistieke triomfpn zal mogen vieren 1 De viering van Chrispijn's jubileum heeft plaats gehad in den kunsttempel, waarom zooveel gestreden werd, met een opvoering van Shakespeare's „Driekoningenavond" waarin de jubilaris de nar vertolkte, 't Is voor hem een onvergetelijken avond geworden en Chrispijn moet 't wel duidelijk zijn, hoezeer hij ' wordt gewaardeerd en hoe hij geliefd is. Datzelfde ondervindt ook mevrouw Van Eijsden-Vink op haar tournee. En 't zal haaf het scheiden niet gemakkelijker maken. Maar toch moet 't prettig aandoen te zien, dat alles, wat in zoovele jaren geboden is, vriendschap heeft gekweekt en dat al die arbeid niet voor niets was, o<
^.-^r^.-y-v..*-..:.-
T
■
tlO 5 A DpIN CAN DE DLIMDE VIOL.I3TE
afa, t ■—■; .-.-.»-w^..». vtv^^.-i^ia-j^r»- a
TREVER, een beroemd pianist en impresario, deed op zekeren dag de ontdekking in een weeshuis, dat er onder de verzorgden een klein blind meisje was, waarin een vioolgenie school. Hij wist van haar oom toestemming te verkrijgen, dat het kind voor de muziek zou worden opgeleid en bij haar familie zou inwonen. De oom zpn haar afhalen van het station, maar werd door een auto doodgereden, waardoor het blinde kind in handen van een dief viel, die besloot de kleine maar bij zich te houden. Al spoedig vatte zij een groote genegenheid op voor Jimmy, een jongen uit het gezin, waarin zij verzeild was geraakt. Deze was ook in zijn jeugd in handen van Buil geraakt en in zijn „vak" opgeleid. Op zekeren dag moet ook Rosa mede „werken", maar zoowel zij als Jimmy ontbreken op het appèl. Woedend stormt Buil op hen af, en de slag voor Jimmy bestemd, treft Rosa, die ernstig ziek wordt. En tijdens deze ziekte heeft er een groote ommekeer plaats in het eens zoo ruwe gezin, dat nu voortaan op eervollere wijze den strijd om het bestaan zal voeren. Een annonce in de bladen, dat er een bekwaam oogarts te consulteeren is, trekt de aandacht van Jimmy en als hij zich met Rosa daarheen begeeft, blijkt er hoop op beterschap
'«-*<•"■-='••'-—•
'intwij! w\LL-;jyiP
:
l&^
J-
AMtHICAN BREMIERE
11
ROSE
1
l£ DUNCAN ^ ASSISTED ÖT JEPO'-IE TOtVOa
i
r^j^t-^.-j».«. ^..■.—l.^..».<..ff..-"A li.-^.-.-J'
mits zij zich aan een operatie wil onderwerpen, die 1000 dollar zou kosten. Maar hoe aan het geld te komen? . . In zijn wanhoop stelt Jimmy nu voor een slag te slaan, wat hem gelukt. Buil kan met het geld naar huis gaan, maar Jimmy wordt aangehouden en tot 5 jaar veroordeeld. Rosa krijgt het gezicht weer, maar men vertelt haar, dat Jimmy gestorven is. Trever weet haar eindelijk te vinden en laat haar een volledige opleiding geven. Drie jaar later zal zij voor het eerst in het publiek optreden en zij stuurt aan haar oude vrienden een uitnoodiging. Maar buiten wachten nog twee vrienden: Jimmy, die wegens goed gedrag eerder uit de gevangenis ontslagen is en zijn hond Gyp. Als het kleine gezelschap uit het concertgebouw ^omt, springt spoedig Gyp van blijdschap tegen Rosa op en zijn nu allen vereenigd, terwijl blijkt, dat het jonge meisje, trots de gedachte, dat haar vriend dood was, het beste plaatsje in haar hart voor hem heeft bewaard. De Cinema Palace te Amsterdam brengt dit boeiende en uitnemend gespeelde filmwerk in ons land in omloop. Wij geven er op deze bladzijde eenige der meest markeerende beelden uit.
miim-sm
DE VROOLIJKE BLADZIJ Een eigenaardige methode. Bruinsma was een bekend paardenhandelaar en mijlen ver in den omtrek wist iedereen, dat hij verstand van paarden had. Z'n buurman, wiens viervoeter ziek was, wilde graag van Bruinsma's kennis profiteeren, maar aangezien hij niet erg bevriend met hem was,
probeerde hij langs een omweg z'n kennis te vermeerderen, hij sprak het zoontje van Bruinsma aan. „Zoo Piet, ben jij d'r dikwijls bij als je vader de paarden verzorgt?". „Altijd m'nheer," zei Piet vol trots. „En Piet, wat doet je vader met een paard als het ziek is?"
DE VOETBAL-ENTHOUSIAST.
SCHERP. Hij: Daar gaat de jonge mevr' wRobinson 'Wut heeft die toch «en aardig frisch kleurtje. Zij (cynisch): Zeg vooral frisch. Elken dag nieuw geverfd. (^oirty.)
MARCE3L BAROBR Daar zijn artisten, die we zeer ongaarne uit onze omgeving zien verdwijnen. Onder dezen mag worden gerekend Marcel Barger. Maar er is een lichtpunt, binnenkort hoopt hij weder een tournee door ons land te maken. Barger ging eerst naar België. Hij vond er waardeering, veel waardeering zelfs en een triomf was z'n optreden in het Palace Theater te Luik en in het Colosseum te Gent. Van België ging hij naar Zwitserland, waar ook de bekende en in artisten-kringen hoog aangeschreven Bonbonniere te Zürich hem op het programma bracht. Daar had hij een voortreffelijke pers en 't doet een hollandsch hart wel goed, dat hij met ons hollandsch danstrio Iris Delysia en Alfred en Leonid Stroganoff, die toevallig in hetzelfde programma optraden, de beste beoordeelingen genoten en in de bladen samen meer belangstelling ondervonden dan de rest van het lange program met elkaar. Van Barger lezen we b.v. in de „Neue Züricher Zeitung": Buitengewoon is de Hollander Marcel Barger als pierrot; hem is 't kleine, stemmingsvolle tooneel als aan 't lijf gemeten en hij gebruikt dit voortreffelijk door met z'n geschoolde stem, fraaie uitspraak én goede voordracht Duitsche, Fransche en Hollandsche chansons te geven." En een ander blad schrijft o.m.: Marcel Barger is een zeer bijzonder nummer; dat doen z'n pierrotcostuums, zijn geacheveerd spel en z'n prachtige stem." Over z'n optreden in de Alhambra te Genève is ,,La Suisse" niet minder goed te spreken.
Daar wordt van hem o.a. gezegd, dat hij „elegant en fijn is, als z'n repertoire" en aan het eind de verzekering gegeven, dat hij een groot, een zeer groof succes had. Dat iemand als Barger, zooals we hem kennen in z'n kunst, een natuurvriend is, is te begrijpen en een der foto's, die we hier van hem geven, dpet zien, dat hij z'n hart ophaalt en geniet in dit opzicht, wat er te genieten is. Nu zal hij al spoedig het Nederlandsche cabaret weer betreden, doch er staat daarna al weer een nieuwe buitenlandsche reis op het repertoire van dezen artist. Als die fournée in het vaderland voorbij is, vertrekt hij naar Oostenrijk, om daarna Frankrijk en ook Spanje te bezoeken. Dat die groote reis een even groote triomf zal worden als het optreden in Zwitserland, daaraan twijfelen we geen oogenblik. Juist voor Weenen en voor Frankrijk hebben de subtiele kunstuitingen een bijzondere bekoring en men zal er hem naar waarde weten te schatten. Hij is een diergenen, die thuis behooren in het goede cabaret, waar nog niet de ontaarding is ingetreden, die men helaas, tot ergernis van ieder, wien de kleinkunst lief is, in zoovele gevallen moet opmerken. Marcel Barger te hooren, de voordracht van z'n liederen te zien, is en blijft een geestelijk genot.
Dat was de oorzaak. »Til en Ben spreken niet meer met elkaar." „Wat zeg je? En ik dacht dat ze geëngageerd waren." „Ja dat zijn ze ook. Juist daarom spreken ze niet meer. Ze zitten den heelen dag hand in hand elkaar aan te zien.'* Meer schtrp dan beleefd. Ben niet al te jonge dame, die berucht was om haar eindeloos gebabbel, kwam tusschen twee beeren te zitten. Coquet beweerde zij: „Een roos tusschen twee doornen." .Pardon," zei toen een der beeren, „is het niet juister om van een sandwich met veel tong te spreken." Moderne sprookjes. Er was eens een scheidsrechter bij een voetbalmatch, die het iedereen naar den zin deed en hij leeft nóg. Waarmee hg het verdiende. „Wat verdien je per week," vroeg de rechter aan den orgeldraaier. „Fl. 40.—," was 't antwoord. „Wat ? fl. 40.— met een orgel te draaien?" ,Ora de waarheid te zeggen mijnheer, verdien ik meer met d'r uit te scheien dan met het verder draaien."
.OEEN PARTIJGBNOOTE VAl» BRAAT Lieve ouw« juffrouw; Wilt u me alsjeblieft zoo'n dagllchtspaarboekjc geven... (ffaiitg.) ■MHBM
^^^__i^—
HET VOORNAAMSTE. Dame (tot werkman op den steiger): Onoplettende idioot! Kijk erets wat je met z'n (ffairtf.) allerbeste hoed hebt gedaan ....
Wonderlijke werking van een redamcbtliet, dat op het verkeerde oogenblik door een geweldigen windstoot wegvloog. {Qmtty
HET KORTE VERHAALTJE Een bis-nurnmer. Van Drummelen is een handige kerel, een van die lui, die geen .werkman een karreweltje gunnen en liefst alles zelf doen. Zaterdagmiddag zat hij op z n minst te verven, dat alles er groen en geel van zag. Z'n vrouw haar naaimachine had hij al twee maal bijna finaal bedorven, de gootpijp was permanent verstopt, sinds hij er zich mee bemoeide. Kortom, van Drummelen kende alles en ... z'n vrouw stond doodsangsten uit, als hij met een grootmoedig gebaar beweerde, dat het zonde was om een vreemde in huis te halen, als je maar wat handig was, dan kon je 't geld zelf wel verdienen. Onlangs was er een ruit gebroken. 'n Ongelukje van den kleinen van Drummelen. Hoe 't gebeurd was doet niets ter zake.
Van Drummelen kwam net iets te vroeg thuis. Het ongeluk zien en aanbieden het te herstellen, 't was bij hem een. Na koffiedrinken ging onze vriend naar den glashandelaar. „M'nheer een ruit van 60 X 70 c.M.„Qaat u 'm zelf inzetten?' „Zeker man. Da's toch geen kunst. Je baalt er de oude stukken uit, krapt de boel schoon en zet er de nieuwe in, dan met stopverf afstoppen en .... klaar is Kees." .Prachtig mijnheer, hier is de ruit." Van Drummelen betaalde en ging weg. Een uur later stond hij weer bij den glashandelaar. Deze lachte en zei niet veel. Was een man van ervaring, „Dezelfde maat nog ereis, mijnheef ?"
„Bedoel je een beetje ziek of erg ziek?' „Erg ziek, Piet. Maar waarom vraag je dat zoo?" „Och zie je, als het paard een beetje ziek is dan geeft ie het een drankje. Maar als het erg ziek is dan.... verkoopt ie 't aan een van zijn buren." Altg'd vrouw. „Waarom applaudiseer jezoo Alice, die zangeres was toch te erg om aan te hooren." Alice: „Ik applaudiseer niet voor d'r zang, maar ze had zoö'n mooie japon aan en die wilde ik nog wel even zien." O zoo. „Waarom huilt je kleine broertje zoo, Piet?" „Omdat hij geen Paascli; vacantie krijgt." „En waarom krijgt hij geeni vacantie?" „Omdat hij heelemaal niet op school gaat...." ten te goede klant. „Hebt u nog altijd vertrou wen in uw dokter," vroeg ik aan de oude mevrouw Slim, die al jarenlang sukkelend was. „Natuurlijk," antwoordde de pientere oude dame. „de dokter zal wel z'n best doen, dat ik niet dood ga. Ik ben ;en veel te goede klant."
WERKELIJK ERG. Verontwaardigde klant Wat, u noemt da alfabeth kaakjes. Wij hebben 2 ons eyren ge kocht en d'r zh geen enkele E of W. r •
^
';«'-«
^"'■'^^^
■
.,
zakte. Nadat ik hem bevrijd begon hij te schelden en dat ik voor den dit en den een nieuwen hoed voor hem te koopen. Toen ik niet willig bleek dreigde hij met justitie; 't resultaat was, da hem / 12.— in de hand sto En .... dat m'n vrouw' de niet kreeg.
mensch moet zich weten te helpen
ONZE SPORTFILMPJES
■
Om het Nederlandsch voetbal-kampioenschap ■nèrboven ziet men den aanvoerder van Enschedé een krans aanbieden aan de Stormvogels, die met2—1 wonnen. Verder een paar momenten uit den wedstrijd Een belemmering »oor de scheepvaart
FtT5noo:d met haar supporters, bij het vertrek naar Groningen, waar zij een 4—1 overwinning op Be Quick wist te behalen.
De Gymnastiekvereeniging „Vooruitgang zij ons doel" te Deventer gaf ter gelegenheid van haar 30 jarig bestaan een grootsche uitvoering.
ONS SPORTHOEKJE
De aanstaande Holland—Duitschland wedstrijd Voor 't eeret na den grooten 9orIog zal Holland in eigen land de Duitschers weder ontvangen. Ondanks booze gezichten van Engeland, Frankrijk en België • speelden we verleden jaar reeds in Duitschland sen landen wedstrijd, welke met 0—0 sindigde. Sindsdien zijn de Duitschers hard irooruitgegaan. Men schijnt eindelijk Ie juiste combinatie gevonden te hebben, hetgeen natuurlijk in zoo'n jroot land nog moeilijker is, dan bij ons. 1 n 't geheel hebben we nu 1 maal tegen Duitschland gespeeld. Driemaal wonnen we en driemaal speelden we gelijk. Een merkwaariigen wedstrijd speelden we bij de jpening van het stadion. Onze »nterhalf, de Korver, moest voor üen wedstrijd vervangen worden ioor Dirk Lotsy van D. F. C. De Duitschers wisten een aanvankelijke I—0 achterstand om te zetten in »n 1—3 voordeel. Dit alles geschiedde in een half uur. Den Dirk uras dat echter te machtig en toen ie Hollandsche voorhoede het doel lis maar bleef missen, achtte hij ach, verplicht, met twee gloeiende cogels van ongeveer de helft van iet veld even gelijk te maken. De »inclstand werd ten slotte 4—4. In October van hetzelfde jaar wonnen we te Leipzig met 3—2. Dök hier had een merkwaardig feit Dlaats. Als reserve doelman was Barend van Hemert, den Dordichen mannetjesputter medegegaan. Poen nu na afloop van den wedrtrijd eenige fanatiekelingen den ichiedsrechter te lijf wilden, omdat ilj volgens hen partijdig was geveest, pakte Barend de beeren even n hun nekvel, duwde ze ieder een cant uit en geleidde doodkalm den lüitist naar het kleedlokaal. Na de drie nederlagen en drie jëlijke spelen hebben de Duitschers iet er ditmaal opgezet om van Nederland te winnen. Ze.brengen tweeden Paaschdag een elftal in »t veld, dat klinkt ais een klok m dat vooral uitmunten zal in chitterend samenspel. De geheele f öorhoede is op een speler na uit één
Voetbal te Leeuwarden Een aardig moment uit den wedstrijd F.V.C.— Sneek,
Lugdunum II verwierf het kampioenschap Ie klasse Leidsche V.B.
Op het vliegterrein aan de Waalhaven te Rotterdam werden Zondag demonstraties gehouden met hst kleine Baby-vliegtuig van de Carley-f abrieken Foto van het twee-persoons baby-vliegtuig
ü' 1 V-4P %*
3'f ,i
> ^ "" «& 2
*ir ..JBL
1
'KM x
.v
Mains van den pilot lKaparlier
na zijn demonstraties met het baby-vlieg;uig op het vRegveld Waalhaven te Rotterdam.
dub, n.1. Fürth en bestaat uit: Auer, Franz, Seiderer, Ascherl en Sutor. Hiervan is alleen Sutor ■ niet uit Fürth, maar uit Neurenberg, 1
doch daar deze voorhoede reeds herhaaldelijk voor Zuid-Duitschland uitkwam, kennen de beeren eikaars spel door en door. Onze verdediging
_^^^^^^_^^_^__^__^^_
krijgt het dan ook zwaar te verantwoorden. In de middenlinie z;-r. we Hagen uit Fürth en Kalb en Riegel uit Neurenberg. Ook alweer beeren, die elkaar kennen. De rechtsachterspeler Kugler en de doelman Stuhlf auth zijn eveneens uit Neurenberg, alleen de linksback Müller is een Noord-Duitscher uit Hamburg. Deze sinjeur zal wel' geweldig uitblinken, daar men anders allicht ter wille van het samenspel ook de links-achter uit Neurenberg gekozen had. Summa, summarum 10 spelers uit Neurenberg—Fürth, die bovendien herhaaldelijk met elkaar speelden en één Hamburger. Dit elftal is zonder twijfel buitengewoon sterk en wel de sterkste combinatie, die Duitschland in het veld kan brengen. In Duitschland gelooft men dan ook op 'toogenblik niet, dat dit elftal geslagen kan worden. Dit elftal heeft echter twee nadeelen, waarom de beeren wel moeten denken. Dat zijn ten eerste het idéé: „we winnen toch wel" en ten tweede de voeding, welke in Amsterdam geheel anders zal zijn, dan de beeren gewend zijn. Zooals ik boven reeds zei, onze Oranjemannen krijgen het hard te verantwoorden. Er is voor hen slechts één kans op overwinning, d. i. P/j uur geestdriftig spel en vooral het openhouden Geen kortpasseeren, geen pingeleuze binnenspders, want deze zijn de bal tegen halfs als Kalb en Biegel onmidddlijk kwijt. Noodig hebben we vlugge wings, snelle en pootige binnenspders en een midvoor met een onfeilbaar schot, daar vooral ook keeper Stuhlfauth tot de uitblinkers in het elftal behoort. De duitsche spelers en reserves arriveeren Zondag 20 April in Amsterdam, vergezeld van eenige bestuursleden en nemen hun intrek in Amsricain Hotel, alwaar zij tot Dinsdag de gasten zijn van den N.V.B. Wie een mooien wedstrijd wil zien, verzuime niet tweeden Paapchdag in het Stadion aanwezig te zijn. Van duitsche zijde bestaat er enorm veel "belangstelling voor de match en duizenden Duitschers, in ons land werkzaam, zullen hun landgenooten dien dag aanmoedigen. VETERAAN.
Toen m'n vrouw me onlangs zei, dat ze 'n nieuwen looper voor de trap noodig had, antwoordde ik: „Louise je hebt veel te veel nieuwe loopers noodig, wordt er wel voorzichtig mee omgegaan 1" Louise antwoordde, dat ze voortaan langs de trapleuning naar boven zou klimmen, en dat ik gelijk had met te zeggen, dat ze dikwijls om een nieuwen looper vroeg, want dezen hadden we gekocht, toen we -gingen trouwen en dat was nu juist 18 jaar geleden. En zeg, hoeveel kost zoo'n nieuwe looper" ? vroeg ik, weer. „Zes gulden per M. en ik heb 12 M. noodig, reken nu zelf maar uit!" Ik rekende 't uit en bracht haar aan 't verstand, dat ik nog zooveel aan belasting, schoolgeld en rekeningen te betalen had, dat die looper maar uit haar hoofd moest marchèeren. Terwijl ik in den trein zat, op weg naar m'n kantoor, drong 't echter hoe langer hoe meer tot me door dat ik met m'n vrouw geen lóop(ei:)tje kon nemen. Of 't lot 't zoo wilde, kwam ik, van 't station naar m'n kantoor wandelend langs 'n winkel, waar coupons van loopers tegen zeer verlaagde prijzen waren uitgestald. Ik stapte naar binnen en zag al heel gauw 'n patroon, dat me beviel. „Hoeveel kost dit per M. ?" vroeg ik. „Drie gulden mijnheer, hoeveel heeft u noodig ?" „Twaalf meter !" „Wel dat treft, deze coupon is 12 M. 25 c.M., 'n kwart meter meer hindert zeker niet." Slim, als ik steeds in zaken ben zei ik : „als u 't niet in rekening brengt niet!" „Goed !" „En is de stof sterk ?" „Sterk ? ik geef er 7 jaar garantie op!" „Zet u dat op schrift, dan is de zaak gezond. "Hij deed wat ik hem gevraagd had en blij dat ik ƒ36 had gespaard ging ik naar m'n kantoor, 't Was Zaterdag en daar Louise dan 's middags meestal uit is, besloot ik haar te verrassen en den looper te leggen vóór ze thuiskwam. Een kruier bracht hem naar den trein en legde de rol in. 't rek tegenover me. M'n vriend Elbert stapte in en ik vertelde hem van m'n koopje. „Maar /3.— per M." zèi hij; „neem een raad van me aan en zeg je vrouw dat hij / 6. — per M. kost anders koopt ze van 't restecrende geld 'n nieuwen hoed." „Top" zei ik; juist zette de locomotief aan en de zware rol viel op Elberts 'n hoed, zoodat deze hem over de ooron
Door grondverschuiving is de linker kanaaldijk bij de Friesche brug tusschen desluizen II en lil van het Noord-Willems kanaal te Assen, ter plaatse waar een grondduiker onder het kanaal doorloopt, bezweken. Het ruim 10 K.M. lange kanaalpand is nagenoeg leeggestroomd. Hierboven ziet men de sluis No. I nabij Assen van de Zuid-Willemsvaart. Het water slaat tot aan de nok der deuren, terwijl de bodem geheel ledig is.
De schepen in het Noord-Wil'iemskanaal nabij Vries, op 10 K.M. afstand van Assen zitten aan den grond.
Prof. Dr. van Rees sehuldlsd Op 12 April vierde Prof. Dr. J. van Rees, buitengewoon hoogleeraar in de hystiologie (weefselleer) aan de Amsterdamsche Universiteit zijn TOsten verjaardag. De groot-Loge van de Orde van Goede Tempelieren heeft den te Hilversum wonenden professor d'.en dag aldaar gehuldigd.
Opening van het gebouw van de. Nederl. Vrouwenclub Aan de Keizersgracht te Amsterdam werd het gebouw van de Nederlandsche Vrouwenclub officieel geopend.
M. 3. Waller f een leer bettend Amslerdannner. bestuurslid van verscheidene vereenigingen, is ie Amslerdam overleden.
3an Hudls f
Te Rolterdam overleed op 83jarigen leeftijd de Iteer Jan Hudig. De overledene was meer dan 40 jaar lid van den Rofterdamschen Ra*d en jarenlang wefhouder.
Een 50-|aris Jubileum De heer V. Snyders, meesferknecliï bij de firma Gebr. J. en H. van Langenhuy^en, boek- en steendrukkerij fe den Haag, vierde zijn .30-jarig jubileum bij die firma.
Thuisgekomen riep ik Kee, meisje, vertelde haar, dat ze e vlug den ouden looper nu opnemen den nieuwen zou zelf wel leggen. „Zoo Kee," ik, toen we de rol naar bo gesjouwd hadden, „nu zal den looper eerst bovenaan bei tigen en dan tree voor tree dalen. Ik had goed praten, looper bleek 'n glijer. Ik gl op m'n buik alle treden af n beneden, den porseleinen pt pluiebak door m'n val verbri lend. Die had me nog heel kort leden 10 pop gekost. Kee vl met haar schort voor haar gezi de keuken in en ik hoorde h daar snikken en lachen tegel Nauwelijks had ik de scherven i den parapluiebak opgeruimd m'n vrouw draaide den eleutel t „'n Nieuwe looper!" riep i „wat kost hij ?" „Zes gulden; M. !" loog ik. „Wie doet ert< zoo raar in de keuken ?" vn ze. „Kee" zei ik ; ,,'t arme k is geschrokken omdat ik ge1« len ben. Ik stond zóó en" ., plof, daar gleed ik weer uit la] den glij .... pardon looper. I keer moesten m'n lorgnet en-a horloge 'tontgelden.Die vervlpj te looper zal me op die mat nog meer kosten dan zes gulc per M,bedacht ik. „Geen pijn; daan ?" vroeg Louise en met* schoot ze ook de keuken in. ] hoorde ik ze samen vreeselijk sn ken! De goeierdsl Zoo met« krijgen ze 't nog op haar zenuvj dacht ik, schonk een glaasje pt in en ging er mee naar de keuk* Daar hoorde ik Kee stottere uitbrengen : „heb u 't ook gezi mevrouw, hoe ie op z'n \n voortgleed, o ik ga dood van lachen!" Dat was nou vrouw« medelij I Ik besloot Louise e« onder handen te nemen. Ml voorals nog deed ik 't den loop Eindelijk kwam m'n vrouw wi te voorschijn. „Je hebt te v genomen" zei ze „ik had 12 gezegd!" „Ja 't is een kwi Meter meer, maar daar heb' niets voor behoeden te betalei wierp ik haar voor de voet Zoazie je hoe je in deschoonmai tijd kunt sparen, 'n Man mi zich toch met alles bemoeien
_
-•
I
LEVENSPROBLEMEN
De ouders zijn tegen het meisje. N. N. te A. schrijft ons: Daar ik bijna een jaar in groote moeilijkheid zit, zag ik tot mijn groote blijdschap in uw, door mij gaarne gelezen, weekblad, dat u uw lezers inmoeilijkheden helpen wilt. Ik ben 20 jaar oud, van beroep stoffeerder en behanger en heb ongeveer een jaar geheime verkeering met een 21-jarig meisje uit een naastbij gelegen ^dorp. Mijn ouders zijn er beslist op tegen, dat ik met dit meisje omgang heb, daar, volgens hunne meening, ze uit den gewonen arbeidersstand is en bovendien, 70oals ze zeggen, niet godsdienstig genoeg is. Het spijt me zeer, want m'n ouders hebben me zelfs gedreigd me de deur uit te zetten als ik nog bij haar kwam en onder al die bedreigingen wordt de liefde tusschen ons steeds grooter en schrijven we elkander, ik naar haar thuis (haar ouders vinden het goed, dat we samen gaan) en zij naar een collega van mij. Wat raadt u me om te doen ? Antwoord. N. N., het is niet mak. fcelijk om in zulke gevallen raad te geven. Ik kan niet aannemen, dat uw ouders andeie overwegingen hebben dan uw geluk te bevorderen, ik moet het u "daarom Steife afraden om achter hun rug met uw meisje te correspondeenen. Gij zijt beiden nog jong genoeg om een paar jaartjes te wachten. Ik zou u dus raden om aan uw meisje te schrijven, dat gij zekeren tijd, b.v. een jaar, de correspondentie staakt en haar niet ontmoet, omdat gij het verstandig vindt, dat zoowel gij als zij onderzoekt hoe sterk uw liefde is. Blijkt, dat na dit jaar uw gevoelens wederzijds onveranderd zijn, zeg dan heel eerlijk tegen uw ouders., dat gij zonder dat meisje niet leven wilt en dat gij, zoo zij hun toestemming niet willen geven, ook zonder hun toestemming wilt trouwen. Handel echter vooral niet overijld.
Uitslag van den Vljf-guldensprijsvraag Hieronder volgen de namen der 4 winners van deze. prijsvraag. De prijs van f2.— kreeg J. J. Tesselaar, Westeinde 295, Den Haag, voor de volgende definitie: Telefonie is vér spreken, waarbij men geholpen door electrischen stroom en 2 koperdraden, die voor de onderlinge verbinding zorgen, in staat is op grooten afstand met elkaar te spreken. Dan volgen de verklaringen der 3 winners van f 1.—, resp. ingez. door de beeren J. v. Oosten, Ged. Biersloot 62. Vlaardingen; A. Timmermans, O. Z. Voorb.wal 53, A'dam: J. P. Kloosterboer, Rozenhof 23, Dordt. Telefonie is de kunst van telefoneeren, dat afgeleid is van telefoon. Tele bel: voor elk woord ver, zoo bet: telescoop: vmrkijker, telegraaf: verschrijver, telefoon: verre stem. Telefoon / is een Grieksch woord. Ver spreken is mogelijk gemaakt door twéé plaatsen met een koperen draad te verbinden, waar het geluid door middel van een electrischen stroom wordt overgebracht en opgevangen wordt door een geluidversterker. Onder telefonie verstaat men de leer " van het overbrengen van geluiden door middel van galvanische stroomen.
Hieronder volgen de namen van eenige inzenders, die troostprijzen kregen. P. G. Gross, Kon. Emmakade 192, Den Haag; H. j. v. d. Meulen Steynlaan 135, Den Haag; S. Mulder, Leidschevaart 94, Haarlem; M. Hoexum, Haarl. weg 60, Leiden; G. L. de Leede, Mariastraat 43, Schiedam; J. Nieuwenhuis Dokter, S 95, Terwolde; C. Otte,Watervlietstr. 12, Velsen.
Nieuwe Vijf-guldens-prtisvraag 1
7
1 1
12
16
17
21
22 27 32
26 31
4 9
2
6
13 18 23 28
14 19 24 29
5 10 15 20
25 30
3? 34 33 40 38 39 37 36 45 44 42 43 41 Hierbij zijn 4c; letters in te vullen. i, 6, 11, 16, 21, 26, 31, 36, 41 is de naam van een zeer beroemd hollandsch schilder. 5, 10, 15. 20, 25, 30, 33, 49. 45 duiden ook een schilder aan, die in Haarlem leefde. 5, 4, 3, 2, 1 vindt men in den schouwburg, men gaat er vaak tusschen de pauzen heen. 6, 7. 8, 9, 10 is een vogel die in het voorjaar uit het Zuiden hier terugkomt. II, 12, 13, 14, 15 is een vrouwennaam. 16, 17, 18, 19, 20 is een kleur. 21, 22, 23, 24, 25 is een product der tuinen, dat men in 't voorjaar eet. 26, 27, 28, 29, 30 door de Mohammedanen zeer geprezen. ' 31, 32, 33- 34, 35 is een bijproduct van petroleum. 36, 37, 38, 39, 40 groeit in 't oosten. 41. 42, 43. 44. 45 d« P,ek. die voor ons hel prettigste moet zijn. Mej. v. d. M. te Sneek zond ons dit raadsel. Onder de goede oplossingen wordt een prijs van f 5.— en tien troostprijzen verdeeld. Zendt uw antwoord vóór 26 April a.s. aan de Redactie afd. Prijsvragen, Galgewater 2^, Leiden. Oplossing: Spreekwoordenwedstrijd
Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 26 April a.s. aan het adres: Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewaler 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen. <
CORRESPONDENTIE J
j
De goede oplossingen waren: ?. Hooge boomen vangen veel wind. 2. Beter hard geblazen dan den mond verbrand. 3. Schoenmaker houd je bij je leest. 4. Als het kalf verdronken is dempt men den put. 5. Beier een half ei dan een leege dop. 6. Vele kleintjes maken een groote. 7. Isder huis heeft zijn kruis. Ingekomen 1180 oplbssingen, waarvan 83 verkeerd. . _ . . , Prijswinnaars, bij loting aangewezen, zijn de heer J. van Jole, Fultonstraat, Den Haag, f 5.— ; mej. A. van Loon, Rechlhuislaan 2. Rotterdam f 2.50.—; de heer M. Hoexum, Haarl.weg 60, Leiden, f 2.50; mej. Verduyn, P. K. Drossaartstraat 250, Vlaardingen; de beeren E. Croes, v. d. ' Heydenstraat 73, A'dam: G. Roos, Heemskerkerweg 32. Beverwijk: G. v. d. Poel, Veenendaal: C. van Kempen, Bockerbergstraat 47. Gouda, ieder f I.—. Verder 25 troostprijzen. Het zou te veel plaats innemen om hiervan alle namen op te nemen.
Onderschriften prfisvraag Uit de ingekomen onderschriften van de prijsvraag van 14 Maart kozen wij het volgende, ingezonden door Jaap Frotich Delfgauwscheweg 107, Delft. Mijnheer: Tongen, waar kom je nu mee aan ? Dat zijn paddestoelen. Jan: Ja mijnheer, u had toch gezegd, haal mij een paar stoelen, het hindert niet wat voor soort.
Verschillende inzendingen. Lezers, die hun naam niet volledig vermelden, kunnen niet op antwoord rekenen. Wie van de redactie een dienst vraagt, moet toch toegeven met zoo beleefd te zijn zich zelf even bekend te maken. Vindt ge dat zelf niet ? A. J. B., Amsterdam. Zelfs Jupiter kan het niet iedereen „naar den zin doen", daaraan moet men wel denken, wanneer men de taak heeft in prijsvragen te beslissen. Wanneer we die andere troeven niet goed hadden gevonden, zouden wij er natuurlijk geen prijs voor gegeven hc.'ben. Doch gij weet, over smaak valt niet te twisten. Joh. T. te Enschedé vraagt naar aanleiding van ons stukje over Radiopreeken, hoe het mogelijk is, dat een preek om 7 uur in Montreal gehouden, tegen middernacht in Engeland wordt gehoord. Het geluid gaat toch sneller? Het geluid gaat snel genoeg, maar we hebben in dit geval met de ligging der plaatsen te maken, waardoor het „tijd"verschil te verklaren valt. M. B. '//., Umuiden. Uw abonnementsopgave in dank ontvangen. Wij hadden de bedoelde foto van een onzer correspondenten ontvangen. Het spijt ons, dat het door hem gegeven onderschrift niet juist was. Indien u aardige kieken van het visscherijbedrijf heeft, houden wij ons voor toezending aanbevolen. Mary v. E., Velp. Het verheugt mij, dat u den inhoud van ons blad zoo goed bevalt. Mijn eigen portret geven? Neen, daar kan ik niet aan denke;». Ge zoudt er van schrikken! J. S. te Arnhem. Het bedoelde boekje is al tamelijk oud en ik vrees, dat gij het niet gemakkelijk meer zult vinden. /. v. D., Leiden. Wij hopen uw stukjes binnenkort te plaatseri.
ONZE KLEINEN J. J. H. te Klazienaveen schrijft ons de volgende historische aardigheid: Vader (boos) • Mimi, kom eens hier. Vader heeft een appeltje met je te schillen. Mimi (jongedame, van 2 jaar): Pappie, zal Mimi even een mesje halen ?
.
:
De korte inhoud is zoo gemaakt, dat men ge -Zara voelt de liefde voor haar man steeds sterker worden. makkelijk met elk no. het verhaal beginnen kan. Lady Highford tracht zich met haar valsche lievigheid bij Zara in te dringen. In dit verhaal, dat in Engeland Zara is echter op haar hoede. Als het speelt, maken wij kennis met den Laura niet lukt, de jonge vrouw te rijken bankier Markrute en Lord Tanbewerken, begint zij weer een flirtation cred, een jongen man, die om finantieele met Tristam. redenen verplicht is naar Canada te Lady Highford probeert Zara bij gaan. De bankier biedt hem de hand Tristam verdacht te maken, met als resulvan zijn nicht aan en een groote som taat dat hij razend jaloersch wordt. Doch geld voor zijn schulden. Markrute's nicht ook Zara begint te bemerken, dat zij is een buitengewoon mooie en aparte van haar man, van wien zij door haar vrouw, die, hoewel zij jong is, al heel vroeger optreden gescheiden is, innig wat heeft meegemaakt. Zij is de weduwe veel houdt. Een ander paar. Lady van den poolschen graaf Shulski, die Ethêlrida en Markrute, begint meer en haar in den steek liet en in een tweemeer tot elkaar te komen. Den dag gevecht werd gedood. Haar moeder was van haar verjaardag ontmoet zij hem Markrute's zuster. Zij was met een in haar kamer, waar hij haar eenige engelschman getrouwd, doch werd hem kostbare boeken aanbiedt. Na deze korte ontrouw. Uit haar tweede huwelijk werd ontmoeting spreken zij af den volgenden Mirko, Zara's stiefbroertje, geboren, dag rustig bij elkaar te komen. Zara Markrute tracht van de toegenegenheid heeft een brief van Mirko ontvangen, van zijn nicht voor den knaap, gebruik zij is daarover weer zeer ongerust. Tante maken ter bereiking van zijn doel. cred ziet haar met den brief in Om der wille van haar stiefbroertje de hand. Ook ditmaal brengt hun gebesluit zij Markrute's voorstel te aansprek hen weer verder van elkaar. vaarden. Zij ontmoet Lord Tancred, die In de gang ontmoet Tristam Laura door haar ongenaakbaarheid eer aanHighford, die weenend in zijn armen getrokken dan afgestooten, spoedig aan valt. Zara ziet dit, doch innerlijk geMarkrute zegt, dat hij op zijn voorstel troffen veinst zij onverschilligheid. ingaat en zijn nicht wil trouwen. Lady Anningford beraamt voor den Lady Ethêlrida, een zeer verstandige avond van Ethelrida's verjaardag een en bekoorlijke jonge vrouw, een nicht verkleedpartij, waaraan Zara ook deelvan Lord Tancred, speelt ook een rol neemt. Lady A. wil trachten de jongin dit verhaal. Markrute voelt zich zeer getrouwden nader tot elkaar te brengen. tot haar aangetrokken. Zara gaat naar Den dag na Ethelrida's verjaardag Bournemouth, om met de menschen te ontvangt zij Markrute bij zich. Hij verspreken, bij wie haar broertje gaat telt haar, in bedekten vorm, zijn gewonen. Bij haar terugkomst heeft zij schiedenis. Hoe zijn moeder, een een onderhoud met diens vader Mimo. schoone danseres, dochter van een Zara bezoekt met haar man diens spaanschen jood van hooge beschaving moeder. De kennismaking valt mee. Zij gaat daarna weer haar broertje en een spaansche edelvrouw, de minnares van een keizer was geweest. Zij zien, van wien zij gehoord heeft, dat hij had van hem twee kinderen, een meisje ongesteld was, het kind is gelukkig met en een jongen. De jongen toog naar haar komst. Den avond vóór haar Engeland en wist zich door energie en trouwdag ziet Tristam hoe Mimo naar Zara's venster staat te turen. Dit^ verstand op te werken. Ethêlrida wordt door het verhaal niet afgeschrikt. Daarmaakt zijn naijver wakker. Het huwedoor aangemoedigd, vraagt hij Ethêllijk wordt met veel praal voltrokken, rida ten huwelijk. • Zij stemt toe zijn doch het brengt het bruidspaar niet vrouw te worden. Innig gelukkig nemen nader tot elkaar. Zara houdt vol trots zij afscheid. Haar vriendin, Lady Anna Tristam op een afstand. Zij gaan naar en de „Spreeuw" letten op dat zij er Frankrijk. Den eersten avond heeft er zoo stralend uitziet en de Spreeuw krijgt een heftige scene plaats. Zara verwijt een idee van wat er gebeurd is. Hun Tristam haar alleen om geld getrouwd belangstelling voor dit nieuwe paar verte hebben. Tristam is zoo boos, dat mindert echter met den angst voor het hij zegt nooit meer Zara's liefde te bewelzijn van Tristam en Zara. geeren, wanneer zij hem er niet op haar Zara wordt bijna wanhopig onder knieën om smeekt> de bejegening door Tristam, evenwel Hun verblijf in Parijs brengt hen stemt zij toe, de rol van de gelukkige niet tot elkaai. Wel gaat Zara meer in bruid tot het einde te blijven spelen. Tristam zien, doch nu is hij het, die 's Avonds heeft zij een onderhoud met de rol van beleedigde speelt. Zara is haar oom, die haar vertelt, dat Tristam zeer beangst om den toestand van haar haar zonder eenige bijbedoeling heeft broertje. De geheimzinnigheid, welke zij gehuwd. Deze mededeeling verhoogt in verband daarmee moet betrachten, Zara's smart. Den volgenden dag verstoot haar voor de borst. trekt het jonge paar naar Wrayth, Op het landgoed van Tristam's oom De ontvangst door de pachters en bemaakt zij kennis met vele van Tristam's dienden is allerhartelijkst. Zara doet vrienden. Behalve de oude hertog en zijn dochter Ethêlrida, is er ook Mar- haar best om Tristam in alles te helpen Na afloop der feesten laat hij haar krute de bankier en van de vrienden de tuinen zien. van den bruidegom de sarcastische Dan herinnert zij zich hoe Mirko haar goedhartige kolonel Lowerby (bijgeeens hiervan foto's liet zien. De herinnenaamd de Spreeuw), Jimmy Danvers, de bruidsjonker, Arthur Eiterton, de Don- ring aan het broertje vervult haar met diep leed. Tristam meent, dat er een Juan, Lady Anningford, Ethelrida's man in het spel is en wordt door boezemvriendin, en ook lady Hithford, met wie Tristam sterk geflirt had. Zara jaloezie verteerd. ^Beiden gaan naar wordt getroffen door de liefde, die Londen terug. Zaï? gaat in 't geheim iedereen haar man toedraagt. Alle gasten naar Mimo's huis, omdat zij hunkert zijn uiterst hartelijk voor de bruid. naar berichten van haar broertje.
.
~^
Op den schoor5te€i\rnantel stond, in een zilveren lijst, een groot portret van haar moeder, door Mimo gekleurd. Zij staarde er steeds W3er op, en fluisterde hardop in de duistere kamer: „Maman adorée ... zorg nu voor uw kleintje, zelfs als hij gauw bij u mocht komen." Daarnaast stond een ander portret, van Mimo, terzelfder tijd genomen, toen Zara en haar moeder naar het paleis van den keizer waren gegaan, in dat verre land Hoe knap was hij_ toen was hij nog; en wat stond dat onbekommerde air hem goed, en die schitterende wit- en gouden uniform. Mimo was altijd een gentleman, zelfs in zijn schunnigste kleeren. En nu, nu zij zelve wist, wat de hartstocht der liefde beteekende, nu voelde zij ook, hoè haar moeder had liefgehad. Zij had haar moeder nooit geoordeeld, het was haar aard niet, iemand te oordeelen — onder het stalen pafitser, door haar harde leven gesmeed, was Zara's hart zoo teeder als dat van een engel. Toen gedacht zij de woorden vanhet wreede gebod „De zonden der vaderen worden bezocht aan de kinderen." Hadden zij dan gezondigd?; En, al ware dit zoo, hoe wreed was dan zulk een gruwelijk gebod dat onschuldige kinderen liet lijden! Mirko en zij waren dan nu zeker aan het betalen der boete. Doch de. God, waar niama heen was gegaan, Dien mam^ had liefgehad, en haar kinderen van had verteld, was in het geheel niet wreed, en misschien zou op aarde voor Zara éénmaal vrede komen — en Mirko? Mirko^ zou opgaan, en daar veilig en gelukkig zijn met mama. — Nu was^ het op de klok al bijna half acht. Zij kon geen oogenblik langer waditen, en bovendien redeneerde zij, dat, als Mimo haar een telegram had gezonden, dit nu op Park Lane- zou, liggen; 2ij zou dit bij haar thuiskomst vinden, dus krabbelde zij een briefje aan graaf Sykypri en ver-; telde hem, dat zij er geweest was en waarom, en dat zij direct bericht moest hebben — toen ging zij weg, en haastte zich terug naar het huis van haar oom. Toen zij daar aankwam, was het twintig minuteit vóór acht. Haar kamenier had het erg vervelend gevonden, dat zij geen order; gegeven had, wat zij dragen wildej maar Henriette, die zelf een verstan« dig persoontje was, had uitgelegd wat haar zelf het beste leek, dodlj haar ongeduld kon zij niet g«hee| bedwingen, en zóó kwam zij bij '| minste geruisch over de trap hangenl toen Tristam reeds geheel gekleed uit zijn kamer kwam, vond hij haai zoo en vroeg wat zij daar tochjdeetfc — Ik wacht op milady, milor« zij is nog niet thuisgekomen, zd Henriette. — En nu ben ik zoo bang 'dat milady te laat zal zijn. Zoo sterk als hij was, voelde Tris tam zijn hart een oogenblik stilstaan Milady nog niet thuisgekomen Maar plotseling zag hij haar beneden ■
J
^^^^v
Wü^^^^^^^^— jzich naar boven haastend — en hij ging haar tegemoet, terwijl Henriette ïhaar haar kamer terugkeerde. — Waar ben je geweest? vroeg "hij; zijn gelaat was bleek en streng. Hij was te boos en vol verdenking bm haar stilzwijgend voorbij te laten jgaan, en hij merkte op, dat haar wangen rood waren van opwinding, en dat zij buiten adem was. Geen wonder, na zoo de trappen op te zijn gehold. — Ik heb nu geen tijd tot vertellen, Bigde zij^ — En welk recht heb je om zoo tegen mij te spreken? Laat me voorbij, of ik zal te laat zijn. — Het kan me niets schelen of je al of niet laat bent. Je zult me antwoord geven! zei hij woedend, en versperde haar den weg. — In elk Bfeval draag je mijn naam, endäärMn heb ik het recht, te weten. I— Je naam? zei ze vaag, en voor ïet eerst begreep ze, dat er een be[eedigenden twijfel onder zijn woorien verscholen was. Zij wjerp een :oornigen blik op hem, en'met het gebaar eener keizerin die een ongeböorzamen wacht commandeert, stoof zij op. — Laat mij onmiddellijk voorbij! Doch Tristam bewoog. zich niet, èn een oogenblik staarden zij in »Ikaars oogen; toen deed zij een stap /oorwaarts, als om toch door te faan. Hij greep haar woedend bij ien arm. Maar op dit oogenblik cwam Francis Markrute uit zijn kaner, en Tristam liet haar gaan, nog üjgend — hij kon geen scène maken — en zij ging, héi hoofd hoog geteven, naar haar kamer. — Ik zie, dat je weer gekibbeld lebt, zei haar oom, geirriteerd, en achte toen.hij verder ging. — Zij al laat zijn. Nu, als zij vijf minnen vóór acht niet in de hall is, fa ik vast vooruit. En Tristam zat op de diepe sofa, n wachtte. Al wat hij doorstaan tad, alle leed, allen toorn, scheen tu in zijn hart samengetrokken te ijn. Maar wat beteekende dien blik ol hooghartigen toorn? Zij zag er iet uit, of ze schuldig was. -Zes minuten vóór acht opende zij | deur en kwam eruit. In tien mieten tijds was ze in haar kleeren evlogen. Haar oogen waren zwart Is de nacht en flikkerden van wrok;, aar boezem bewoog zich op en neer, ïrwijl op haar witte wangen twee charlaken vlekken vlamden. — Ik ben klaar, zei ze uit de oogte — laten we gaan, en zonder p haar echtgenoot te wachten, ging ij de trappen af, juist toen haar om de deur der bibliotheek opende. — Goed gedaan, mijn stipte nicht! ;ep hij vroolijk. — Je bent een rouw van je woord. — In alle dingen, antwoordde zij er, en ging naar de deur, waar de lectriscbe auto wachtte. En geen der beide, haar volgende tannen begreep, wat zij bedoelde. HOOFDSTUK XXXVIII. Het diner ter eere van Ethelrida's irloving geleek in geenen deele op
dat voor Zara en Tristam; in deze harten was geen bitterheid; deze verloofden waren stralend gelukkig, niet in staat en ook niet genegen om hun gevoelens te verbergen. Tristams moeder kwam een paar minuten later, en Zara hoorde haar schoon-moeder zeggen: Tristam,mijn lieve jongen!" op een toon van verrukking, die overging in een meer gewoon, maar toch nog bezorgd klinkend: — Ik hoop toch, dat je goed gezond bent? Zo© ^was hij -eh» al veranderd in de oogen van iemand, die hem sinds zijn huwelijk niet gezien had; Zara zag hem nu ook met critische oogen aan— en, ja, hij was veranderd. Zijn gezicht was zoo strak en streng, en hij zag er ouder uit. Geen wonder dat zijn moeder dit opgemerkt had, toen keerde lady Tancred zich tot Zara, en kuste haar. — Welkom weer terug, lieve dochter," zeide zij. Zara probeerde iets aardigs haar te zeggen; deze trotsche lady, die zoo liefdevol het geluk van haar zoon aan haar hoede had toevertrouwd, mocht niet vermoeden hoeveel er al aan dat geluk ontbrak! Doch Lady Tancred zag het wel; zij begreep onmiddellijk, dat haar . zoon veel doorgemaakt moest hebben — wat was er toch gebeurd? Het deed haar in de ziel leed, maar zij kende hem te goed om er tegen hem iets over te zeggen. Zij bleef dus opgewekt met hen praten, en Tristam spande zich in om mee te babbelen, werd zelfs vroolijk, en zoo gingen zij al gauw aan het diner. Lady Tancred zat aan de andere zijde van Francis Markrute en probeerde haar vooroordeel tegen den bankier te overwinnen. Als Ethelrida zooveel van hem hield moest hij toch ook wel aardig zijn. . Zara zat aan de eene ^ijde van den ouden hertog, en lady Anningford aan de andere, en aan Zara's andere zijde de jonge Billy, in zulk een idioten toestand van kalverliefde voor baar, dat iedereen er pret in had. Zoo kwam het diner, onder veel vroolijkheid en gebabbel, tot een einde, en de dames, alle oude vrienden — nu waren er geen vreemden tusschen — verzamelden zicK tot vroolijke groepjes in een der ontvangkamers, onder het genot van de koffie. Ethelrida nam Zara apart om wat alleen met haar te praten. — Zara! zeide zij, en nam haar zachte witte hand in de hare, ik ben zoo bijzonder gelukkig met mijn liefste, dat ik jou ook graag zóó zou willen zien; lieve Zara, wil je me nu niet tot vriendin hebben, tot een werkelijke vriendin? Zara was verteederd door haar hartelijkheid en drukte Ethelrida's hand. — Ik ben zoo blij — mijn oom had niets kunnen doen, dat mij meer plezier zou geven, zei ze, met stokkende stem. „Zeker, ik wil graag vriendin met je worden, lieve Ethelrida. Ik ben zoo blij en^zoo geroerd. ■
■
-■
Hl
dat het je wat schelen kan om mij tot vriendin te hebben. Ethelrida boog zich om haar te kussen. — Als iemand zoo gelukkig is, als ik ben, zeide zij, „dan voelt men zich vriendelijk gestemd, en wil allerla vriendschappelijke dingen doen en alle narigheid de wereld uithelpen. Ik heb wel eens gedacht, lieve Zara, dat je er niet zoo gelukkig uitzag als — als' ik graag zou hebben, dat je deed." — ^ehikkigr Wat^een-spottefnij in dat woord. _ Ethelrida," fluisterde Zara ge. jaagd — vraag — vraag mij daar asjeblieft niets over. Niemand is er die mij kan helpen. Ik moet er mij alleen doorslaan; maar jij, die van Tristam's eigen familie bent, vooral jij, van wie hij zooveel houdt, beoordeel mij niet verkeerd. Je denkt waarschijnlijk, dat ik hem ongelukkig maak. O, als je alles eens wist! — Zeker, ik heb hem ongelukkig gemaakt, maar ik wist niet en begreep niet — nu zou ik voor hem willen sterven, als ik kon, maar het is te laat; wij kunnen slechts onze rol spelen. — Zara, zeg dat toch niet! zei Ethelrida, bezorgd. „Tristam aanbidt je." — Hij had mij lief — vroeger, antwoordde Zara treurig, maar nu niet meer. Hij zou nu wenschenmij nooit gezien te hebben; spreek er asjeblieft niet verder over — ik kan het niet meer verdragen. En Ethelrida zag dat een wanhopigen opgejaagden blik in haar oogen kwam, alsof een doodelijke onrust en angst over haar kwam. En Ethelrida's fijne voelhorens waarschuwden haar, dat bet nutteloos zou zijn op dat thema door te blijven gaan; wat er ook aan mocht haperen, het was nu niet het geschikte oogenblik om tusschenbeiden te komen. Tristams moeder was te fier om iemand iets te vragen, hoewel zij alleen met lady Anningford praatte en het dus gemakkelijk kon hebben gedaan; de eenige, aan wien zij haar .bezorgdheid verried, was haar broeder, den hertog. — Tristam ziet er gejaagd en heel ongelukkig uit, Glastonbury, zei ze alleen maar. Weet je daar soms iets meer van? — Mijn beste Jane, antwoordde de hertog; 't is het grootste raadsel van de wereld; niemand kan er uit wijs worden. — Ik zie er erg tegenop, Glastonbury, om naar het buitenland te gaan en hen zóó achter te laten. Is het haar schuld? — Wat denk jij ervan? — Ik kan er waarachtig niets van zeggen; zelfs de Spreeuw kon het geheim niet ontraadselen. Laura Highford is op Montfichet geweest — zij wilde dat met alle geweld — en ik vraag me af of zij soms de hand in deze geschiedenis gehad kan hebben? Zij is er werkelijk toe in staat. (Wordt vervolgd.)
-^^^^
g^H^
J
J
iflwi
Het „brave" drietal in pyama -
.
—
^
-
■
-
_'___
-.
-■-
__
.
^^
^_. ^
Rika Mes
D
fS&*
i
Nog Paascheieren noodig?! ■.■
■
iiMiiiiiiiiniiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiMllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillnllllliiliiiir
JONGENS EN MEISJES
VOOR DE OUDEREN
EEN HOEKJE APART1
De papegaai is voor velen een geliefkoosde huisgenoot; er is tegenwoordig zelfs een levendige vraag naar deze dieren, vooral in Engeland, waar een bekende vogelhandelaar er wel 15.000 per jaar aan 't publiek aflevert. Natuurlijk zijn van de tallooze soorten van papegaaien die voorkomen (Brehm noemt er in z'n beroemde werk wel meer dan 500) zij 't meest geliefd die de menschelijke stem 't best nabootsen en 't aardigst leeren babbelen. De twee populairste onder hen zijn wel de Amazone-papegaai, die in Brazilië en geheel Zuid-Amerika voorkomt, vooral ook langs de Amazone-rivier en de Jako, wiens vaderland Amerika is. De Amazone is een gras-groene vogel met blauwe en gele veeren aan hals en kop en roode punten aan de vleugels; de jako is grijs en heeft een vuurrooden staart. De vogels broeden eenige malen per jaar; 't wijfje legt dan drie tot vier eieren in holten van boomen. In hutten, in de bosschen opgeslagen, wachten de inboorlingen, die handel drijven in deze dieren op 't oogenblik dat de jonge vogels uit 't ei zijn gekropen. De pas uitgekomen dieren worden nu onmiddellijk zoodanig gekortwiekt, dat er later van uitvliegen geen sprake meer kan zijn, daarna zet men ze terug in de nesten en laat ze daar rustig een week of zes, zeven, opdat ze door de ouders gevoed en groot gebracht worden. Zijn ze groot genoeg om de ouderzorg te ontberen, dan worden de jonge vogels uit de nesten gehaald en mee naar huis genomen. In Brazilië brengt men ze bij twintigtallen naar de steden, waar zeelui ze koopen om ze mee naar Europa te nemen. Ook vogelverkoopers in Engeland hebben hun agenten in Brazilië; sommigen van deze reizen zelfs tusschen Brazilië en Londen heen en weer en vervoeren iedere' reis wel een vijfhonderd vogels. Dit zijn alle nog zeer jonge dieren; hoe jonger immers, hoe gemakkelijker ze zich aan den mensch gewennen. Ze zijn dan zeer gauw tam, ook zeer leerzaam en bootsen de menschelijke stem en alle mogelijke ändert geluiden allernauwkeurigst na. Ze blaffen als honden, miauwen als katten, zingen, fluiten, giebelen of schateren van 't lachen, fluisteren of schreeuwen, al naar 't ze belieft. Wie zelf een papegaai heeft, herkent nu eens de hooge stem van de vrouw des huizes, dan weer de basstem van den meester; ook 't dialect van dienstmeisje of huisknecht krijgt een beurt, , en wee dengene, die stottert of een ander spraakgebrek heeft, zonder mededbogen zal Lorre hem z'n tekortkomingen voor de voeten werpen. Eigenaardig ook is 't, dat de papegaai de hem geleerde woorden weet te gebruiken bij gelegenheden, waarvoor ze passen; 's morgens zal hij geen goeden avond, 's avonds geen goeden morgen zeggen en 't valt hem niet in, 't dienstmeisje, dat
ONDER REDACTIE VAN TANTE LIZE
" H. H. Heeren, N. Binnenweg 360, Roucrdam, Jieeft succes met zijn of haar raadsel gehad. Handschoen was het antwoord er op, en er kwamen heel wat goede oplorsingen in. Hieronder volgen de namen der prijswinnerr. Dirk v. Bodegrafen, Joz. Israelkade 101. A'dam: Dora Kok, Bestevaerstr. 102, A'dam; Nico Smagge, 3e Oosterparkstraal 246, Amsterdam; Hendrika Tunmler. Xachtegaalstr. 70, A'dam; Jac. v. d. Bo?ch. Koningstr. 179, Beverwijk; Anme Alleman, Cartesiusstr. 182, Den Haag; I,eentje Halsheimer, ie v. d. Boschstr. 21, Den Haag; M. v. d. Heide, L. de Collignystr. 4, Den Haag; H. Prinsen, D. Bierkade 2, Den Haag; Anuetjc de Vries, Snelliusstr. 92, Den Hang; Betsy Godefroy. Damaststr. 3, Haarlem; joh. Hendriks, Veenenlaan 147. Hoorn; Joh. Talman, Oldegalileën Steenhouwerij P 23, Leeuwarden: Gerrit Koop, K. Schoolstr. 11, Maassluis; Dirk Herfs'. Oude Dijk 130 B, R'dam; Paulu- Rustenberg, Westerbeekstr. 16c (Helle^lais), Rotterdam; Liena Schoute--.e. Rotterd.str. 71, Scheveningen; J. v. Knaap, Antoniamuisstr. 58, Schiedam; Joh. Kragten, N. Koekockstraat 2-1, Utrecht; Jo Nijlaud, Walienschestr. 24, Winterswijk. Ook de inzender van het raadsel kreeg een prijs.
DE NIEUWE PRIJSVRAAG Jongens en meisjes! Ik heb al dikwijls gemerkt dat er onder mijn vriendjes en \ riendinnetjes heel wat zijn, die aardige versjes kunnen maken. Wie van jullie zief kans een gedichtje van ten hoogste 8 regels te vervaardigen op de Lente. Probeert het eens en zendt jullie gedichtjes vóór 26 April a.s. aan Tante hize. Galgewater 22, Leiden. Ik zal dit keer 10 mooie prijzen verdeelen. Ik ben er benieuwd naar wat jullie zult sturen.
ELKE WEEK EEN VRAAG. Lenie F., Den Haag, vraagt mij, waarom in de schrijfpennen altijd een opening zit. Lenie me^nt natuurlijk de opening, welke zich daar bevindt waar de twee gedeelten van de punt samen komen. Deze opening dient om een zekete hoeveelheid inkt te bewaren en het geleidelijk afvloeien naar de punt te vergemakkelijken. Let eens op en zie wat er gebeurt, wanneer ge een pen indoopt. De inkt verzamelt zich onder aan de pen, welke als 't ware 'n gebogen dakje vormt. De inkt is als een vliesje over het gaatje, waar Lenie op doelt, uitgespreid. Dat komt door den luchtdruk die de vloeistof in evenwicht houdt. Bij het schrijven wordt dit vliesje net zoo lang uit den inkt, welke aan de pen vastgehecht zit, aangevuld, tot dat de pen droog is. Het gaatje in de pen bevordert dus het geleidelijke uitvloeien en ook het veeren van de punten, hetgeen noodig is, daar bij het schrijven de druk pp de pen niet altijd gelijk is om "dit te bevorderen, is de punt van de pen ook in twee deelen gesplitst.
Iéüé
voor 't middagmaal komt dekken te vragen of de koffie klaar is. De igrijze jako is misschien nog wel de aanminnigste onder de papegaaien; hij is uiterst leerzaam en bijzonder zachtmoedig en aanhankelijk. Heeft men een jako eenigen tijd, dan kan men gerust z'n kooi openen en hem in de kamer rond laten wandelen. Af en toe zal hij zich dan op den schouder zijner meesteres zetten, z'n kop tegen haar wang leggen en zelfs haar lippen tusschen z'n snavel nemen, als wilde hij haar kussen; nooit zal hij 't vertrouwen, dat ze in hem stelt, beschamen. Wanneer men hem goed verzorgt, kan de papegaai wel dertig jaar oud worden.
EEN PAAR RAADSELS Mej. Jo Versteeg te schrijft ons: Wat is opzettelijk ?
Amsterdam 'paoy V3j
Wat is aandoenlijk ? svl uag Wat is aantrekkelijk ? 'qaojq U93 Wat is omslachtig? •juDJlnoq vag Wat is afvallig? 'doouTf vag ' Wat is onpasselijk? 'vaoyas
vag
ZMUDV
Bericht. De volgende week hepen wij weder de „Anatomische les" voort te zetten.
Onze kleine encyclopaedic Biologie. De wetenschap, welke zich bezig houdt met alle verschijnselen, welke tot het levende organisme behooren en daarmee in verband staan. De biologie omvat zoowelr de eerste vormen van 'het leven, de z.g. protoplasma, als de verdere ontwikkeling en 'de wijzigingen, welke plant en dier bij groei en voortplanting vertoonen. De biologie is een uiterst belangrijke studie geworden, te meer nadat de vervolmaking der werktuigen en instrumenten, speciaal ook de microscopen, onderzoekingen hebben toegestaan, welke tot de kleinste levensverschijnselen doordringen. Biogma.gnsti$me. Het dierlijke magnetisme.. Biomantie. Vaststelling door onderzoek van gerechtelijke artsen of bij de geboorte leven kan worden geconstateerd. Bionomie. Leer der wetten van het leven. Bipsden. Twee-voeters (bij dieren). Biquet. Fransch woord voor een speciale weegsthaal, welke voor het wegen van munten vyordt gebruikt. Birgittsn-orde.. Een kloosterorde, welke zoowel uit mannen als vrouwen bestond en den naam ontbeende aan de H. Birgitta (1302-1373). Birib. Een soort loterijspel, dat vooral in Italië veel gespeeld wordt. Het bestaat uit een bord, verdeeld in 36 (70) genummerde vakken en wordt met een gelijk aantal kaarten gespeeld. H_
_
g^oN^^ffirliiiiiiiiiinitiiiHiiiiiiiiiiirM
DE ONTWAAKTE
NATUUR
"Herelörevcie -
REDACTIE-ADRES GALGEWATER 22, LEIDEN, Tel, 3
WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M.E.R.CUBIUS.
'■tl
~^i
_i_:
ti
" ■
-
■
-J
.
,
,
,_ *-
^ •^»o«^^oe*-»oe*-»ot<^o«--»oe^-»oo^»oC-^oc—•oa-->o&<-»»Oi»-'»€»-»o
PAASCHONTBOEZEMINGEN VAN TUL UIL De jeugd komt uitgelaten thuis, Met een lach op het gezicht. De „kippenhokken" immers gaan Een tijdlang weer potdicht. Ook maakt jong Holland deze week Zich om iets anders blij; U snapt bepaald wel, wat ik meen: De paaschbroodbikkerij.
Bezoek aan het Roemeensche hof
Japan sehe prins Naro Hiko-Higschikr-sir, bracht een officieeïe bezoek aan het roemeensche f, waar hij. met veel eer werd ontvangen. Op onze -foto ziet men den prins naast den roemeenschen koning.
Een typische foto
Deze foto, ontleend aan de III. London News, toont Generaal Ludendorff met zijn vrienden, na de uitspraak van het Gerechtshof in het z.g. Hitler-proces. Hitler staat naast den generaal. die het middelpunt der groep is,
Het vervaardigen der ..matzes"
HP?
.Matzes" zijn de ongezuurde brooden, welke de traditioneeie joden op hun paaschfeest in plaats van gewoon brood gebruiken. Op onze foto ziet men hoe deze matzes machinaal wordt afgewer-kt. Het meisje zit aan een der snijmachines.
■r. *
WEEKPRAATJE
Met Paschen trekken duizenden Naar bosch en veld en hei; Ze staan voor 'n hangplaats in den trein Graag in een lange rij. Elk is in 'n echte paasch-stemming, Voelt zich van zorgen vrij, En niet het minst verheugd is wel De spoorwegmaatschappij.
Hugo Stinnes
3offe
\\t tengevolge eener operatie is gestorven.
de bekende russische' diplomaat is zeer ernstig ziek.
iVAT BUITEN EN BINNEN ONS LAND GEBEURDE
In ons land trok de kwestie van de vermindering der salarissen in de Tweede Kamer de meeste aandacht. Doordat zij de wetsontwerpen tot voorloopige voorziening ten aanzien van de bezoldiging der leden va» de algemeene Rekenkamer, van den Raad van State en van de rechterlijke macht heeft aangenomen, is feitelijk de beslissing gevallen. De behandeling van het wetsontwerp inzake de rechtspositie der ambtenaren is, op voorstel van mr. Dresselhuys, geschorst fot 6 Mei. De motie-J. ter Laan tot hervatting van het georganiseerd overleg is verworpen. Art.40 van het Bezoldigingsbesluit 1920 is ingetrokken. De begrooting van Arbeid werd aangenomen.Minister Aalberse hield daarbij eenige zeer belangrijke redevoeringen. De Arbeidsgeschillenwet is in werking getreden, de rijksbemiddelaars zijn benoemd. Een van hen, oud-minister van IJsselstein, zal zich thans met de uitsluiting in Twente bemoeien. Een wetsvoorstel-Albarda tot het instellen van een onderzoek in deze kwestie werd verworpen. Op de f60 millioen nieuwe staatsleening is voor ongeveer f 59 millioen ingeschreven. De z.g. Tijdcommissie, die over hst behoud van den zomertijd heeft te adviseeren, werd geïnstalleerd. De electriscbe tramlijn Leiden — Scheveningen werd geopend. Er zijn plannen aanhangig, om Voorburg en Rijswijk bij den Haag te voegen. Mevrouw Marie van Eysden-Vink is te Arnhem haar afscheids-tournee begonnen.Het vijftigjarig tooneeljubileum van L.H. Crispijn Sr. werd in den stadsschouwburg te Amsterdam gevierd.
7 April—14 April.
~wee gebeurtenissen van bijzondere sekenis hebben hun stempel gezet de afgeloopen overzichtsperiode. let rapport der commissie van desidigen is verschenen. tugoStinnes is plotseling gestorven. )e2e zeer bijzondere man, een der nig beteekenende figuren, welke de ubliek Duitschland telde, is uit zijn eid weggerukt, waarvan voor den Domischen opbouw van zijn vaderi nog zooveel was te verwachten. itinnes en Rathenau, antipoden in » opzichten, bijzondere menschen ien binnen zoo'n kort tijdsbestek en z«o'n bijzondere manier aan het sn ontrukt, dat is wel een geweldig les voor de menschheid, niet alleen r Duitschland. reiukklg.dat in de andere hier genade gebeurtenis een zekere troost Het rapport van de commissiezes (zooals zij naarden amerikaansn voorzitter wel wordt genoemd) tt eeh zeer gunstige pers gehad, voorstellen, welke zij in haar rapi vastlegde en waarbij als hoofdief voorop stond, dat alleen een tschiand. bevrijd van den econothen knel der Roerbezetting, tot lien in staat zal zijn, werden ook ' de Commissie van Herstel als basis voor verdere besprekingen paard. Het is nu maar te hopen, de heethoofden en extremisten aan iene en aan de andere zijde, het I dat zich tot zegen schijnt te ontcelen, niet geweldadig vertrappen.
Generaal Smuts
>t de ontbinding van het Zuid-Afnkaanschs parlement heeft geadviseerd.
Overblijfselen uit lang vervlosen tijd
Bij een iachtpartij in de staat Arizona heeft men in het Coconino National Forest aldaar interessante overblijfselen der rotswoningen uit den oertijd gevonden.
Kortom, wie is niet in z'n hum zoo I Zoo tegen 't groote feest? Wie denkt aan het tweedaagsch festijn \ Niet met een blijden geest?. ... 2 Ik zal 't u zeggen: 7 ;"5 de kip, o Het verzenden der „matzes" Die klaagt thans wee en ach. Ons land is bekend om het bakken dier joodDie werkt in dezen tijd niet acht sche paaschbrooden. Zij worden in doozen. Maar zestien uur per dag/ verpakt, voorzien van een zegel naar heinde en verre verzonden. Onze foto geelt een beeld van de massa's die geregeld worden weggezet. • «•?• ^»» »<>0 «.^O «>00<^OC V» O €•» O »^!>0 t-^O «XT) O OT>0 C^SO t-Oo OO O t^o,^a<»»flO
PAASCH-HERINNERINGEN EN GEBRUIKEN
De russische delegatie die op weg naar Engeland in Berlijn werd gefotografeerd. De engelsche regeering was in de afgeloopen week niet erg gelukkig. Het engelsche Lagerhuis verwierp het wetsontwerp om de armbesturen met de betaling van huishuur van werkloozen te belasten, met 221 tegen 212 stemmen.Het kabinet beschouwde deze beslissing niet als een kwestie van vertrouwen. Ook itf kleinere kwesties zag het kabinet MacDonald de kamermeerderheid tegenover zich. De uitsluiting in den engelschen scheepsbouw is begonnen, doordat de werfarbeiders de voorstellen niet aanvaardden. De loonvoorstellen aan de engelsche mijnwerkers zijn met een kleine meerderheid verworpen. Dit beteekent nog niet, dat de staking zal volgen. De regeering heeft een hof van onderzoek ingesteld. De britsche regeering ontving ook een verzoek van den gouverneur-generaal van Zuid-Afrika om het voorge-
nomen bezoek van den prins van Wales uit te stellen, aangezien de nederlaag van den regeeringscandidaat teWakkerstroom een algemeene verkiezing in Juni ten gevolge zal hebben. 'Het fransche parlement nam het vlootprogramma aan. De moeilijkheden, die bij de düitsche spoorwegen dreigden,zijn in onderling overleg bijgelegd. Mussolini en zijn partij behaalden bij de verkiezingen eengrooteoverwinning De Volkerenbond benoemde den amerikaan J. Smith als commissarisgeneraal van Hongarije. Het laat zich nu al reeds aanzien, dat de heer Smith niet minder moeilijkheden zal ondervinden dan onze landgenoot Zimmerman in Oostenrijk. Het proces te Kief tegen een aantal niet-bolsjewistische geleerden heeft in een groot deel der wereld heftige beroering veroorzaakt, vooral in Frankrijk.
3ohn Wheatley de engelsche minister voor gezondheid, wiens huurwet verworpen werd,
A
De film, waarvoor het scenario dient, is weer geheel anders ÉK
.^^^_^_^^^^^^_
dan boek en tooneel. De film moet zich alleen of wel hoofdzakelijk tot het in beeld brengen beperken. Men kent er de mondelinge toelichting van den explicateur bij of de schriftelijke van de teksten, doch hoofdzaak is het beeld. Het voordeel van de film is, dat men, omdat eeh opvoering voldoende is voor een eindelooze reeks van reproducties, aan die eene opvoering veel meer ten koste kan leggen, dan aan het tooneel, waarvan elke opvoering eigenlijk een beeld, een schepping op zich zelve moet zijn. * *
Een paaschprocessle in Griekenland ■
•
■:-
» Er is een groot onderscheid tusschen een boek, een tooneelspel, een scenario. Ook al behan-" delen ze hetzelfde onderwerp, dan nog zijn ze verschillend, moeten ze verschillend zijn. Want men geniet er op geheel andere wijze van. Een boek spreekt direct tot één persoon, tot den lezer en moet deze bezighouden, voorlichten. Het tooneel spreekt tot velen tegelijk, het heeft andere' factoren dan het boek, het gesproken woord met het vertoonde beeld der levende menschen, het tooneel mist de gelegenheid om beschrijvingen te geven, zooals het boek dit vermag. * *
\ » \ t ( , c
modewinkelier is ook Terdege tn zï'n sas. . teraege in n sas, d De paaschtijd brengt den handelaar r Flink duiten in de kas. J Want ieder kleedt zich op z'n best j Als 't Paschen is in 't land.' • M'n bontjas berg ik op, dus krijgt % Ook oome Jan weer 'n klant.
HET SCENARIO. Nieuwe uitvindingen, nieuwe gebeurtenissen, nieuwe omstandigheden doen nieuwe woorden ontstaan, welke in een levende faal, de eigenaardige attractie en ook de eigenaardige moeilijkheden vormen. Wie gelooft, dat hij met de op school of door studie geleerde vormen van een vreemde taal, direct zich makkelijk thuis zal vinden in de levende conversatie, bij het lezen van dagbladen en vooral schertsof politieke bladen, die vergist zich. Het nieuwe woord, de • nieuwe uitdrukking mist men en die maakt men zich alleen eigen, door goed op te letten, te luisteren, te vragen, te lezen en te vergelijken. * * * Het scenario is een van deze nieuwe woorden. Het heeft door een nieuwe uitvinding ook. in onze taal burgerrecht gekregen. Het behoort bij de film, de scenario-schrijver is een onmisbare kracht bij de bioscoop, onder het scenario verstaat men de leiddraad „waarnaar de film in elkaar gezet wordt, de handleiding voor den régisseur, die met den opbouw van het lichtbeelden-sp^l is belast.
s
Uit bovenstaande, uit den aard korte verklaring, begrijpt men zeker, dat de schrijver of schrijfster van het scenario over bijzondere capaciteiten moet beschikken, wil het werken aan de film het noodige succes geven. Deze personen van wier capaciteiten dus zooveel afhangt voor het succes der rolprent, worden, vooral in Amerika, zeer goed betaald. June Mathis is in de Vereenigde Staten een der meest bekende scenario-schrijfsters; menig werk van groote auteurs heeft zij met succes pasklaar gemaakt voor het witte doek en daarmee een veelomvattend werk verricht.
* * *
De paaschdoop in de Jordaan
Paaschvlerlng in een armeensch klooster te Jerusalem
Haar mooiste arbeid is zeker wel „De vier ruiters van de Openbaring^, naar den roman van Blasco Ibanez, terwijl de filmbewerkingen van „Bloedige arena's en „The conquering Power" eveneens van haar hand zijn. Zij bekleedt thans een schitterende positie bij GoldwynCosmopolitan, wat zij te danken heeft aan haar onvermoéiden arbeid, haar helder doorzicht en gevoehg hart. * Deze bijzondere vrouw welke wij als voorbeeld van een succesvolscenarioschrijfster noemen,bewijst hoevele capaciteiten van hoofd en hart er noodig zijn m een goed scenario te schrij, en van een beteekend filmstuk. Maar ook . . . hoeveel succes er mee te bereiken is. M. E. R. C u i i u f.
■.-■
•: — , , -
—
5^^
—
^W^^^
,—
-^
,..,
v
^
_
DE FOTO'S VAN DEZE WEEK Het was een heerlijke morgen, kort voor Paschen. De lucht was helder blauw, de lentewind woei zachtkens en fliysterde van zomersche dagen. Het was een morgen, waarop men naar buiten zou willen vliegen en loopen, loopen, op zoek naar avonturen! Als 't al zoo heerlijk was in de stad, hoeveel verrukkelijker nog zou 't dan op 't land zijn, dacht mevrouw Alvin en herinneringen aan weiden en duinen vol anemonen en viooltjes, aan geuren van meidoorn en heggeroosjes, aan de pracht van pereen appelhloesems schoten haar door den geest. Dan bande ze deze zalige tisioenen en sprong vlug uit bed, nu slechts den dag voor oogen ziende, zooals hij werkelijk worden zou. Had de bakker 't roggebrood wel gebracht, of had hij 't weer vergeten en zou haar man brommen en mopperen aan 't ontbijt? Zou ze nog tijd hebben even Bobs broek -op te persen vóór hij naar school ging? Hij was zoo'n dandy tegenwoordig. Hoe laat zou Kitty gisterenavond thuis gekomen zijn van de bioscoop, waar ze onder geleide van Sydney Carlton was geweest? En bovenal zou vrouw Benson, de werkvrouw, die alles zou helpen opknappen voor Paschen, wel op tijd zijn? Ze ging snel de badkamer binnen, waar ze zich kon kleeden zonder haar man te storen. Hij had. weer eens een slechten nacht gehad. Waarom had hij ook tegen haar waarschuwing in kreeftensla gegeten en bier gedronken bij de Westons den vorigen avond? Ze zou alles maar voor hem klaar leggen in de badkamer; zoeken maakte hem zoo zenuwachtig. Zon der jych tijd te gunnen haar neus buiten 't raam te steken en de heerlijke lentegeuren in te ademen, snelde ze de trap af. Ze luisterde, of ze iets van vrouw Benson hoorde; ze had een sleutel van de achterdeur en moest er al zijn. Geen geluid! Dan maar zelf aan den slag! Snel en handig ging ze aan 't werk; de ketel werd opgezet, koffie gemalen en de tafel gedekt. Van roggebrood helaas geen spoor. Ze zou maar gauw wat brood roosteren en een omelet bakken. Daar boorde ze haar man al boven bezig; hij riep de kinderen en bromde, omdat ze niet vlug genoeg op stonden. Ze keek 't raam uit, terwijl ze de eieren klopte. Op juist zulk een heerlijken lentedag had Robert haar gevraagd. Hoe zacht en teeder was hij geweest! Z'n stem had gebeefd, toen hij haar zei, dat hij z'n heele verdere leven aan haar en haar geluk zou wijden. Mevrouw Alvin lachte weemoedig: een lach, die teleurstelling en ontgoocheling deed vermoeden, maar ook liefdevol begrijpen! Neen, Robert was geen slechte echtgenoot geweest; z'n maagkwaal,
die half ingebeeld was, maakte hem soms wat prikkelbaar en onaangenaam van humeur, 't Was wel eens moeilijk den vrede te bewaren tusschen hem en de kinderen. Onwillekeurig dwaalden haar oogen naar den spiegel. Was ze erg vexanderd sinds dien lentedag, kort voor Paschen, nu 18 jaar geleden? Wat ze daar zag was een nog knappe vrouw van 38 jaar ongeveer, — in een goedkoop blauw japonnetje, dat aardig paste bij de kleur barer oogen; eenige zilveren draden vertoonden zich tusschen 't kastanjebruine haar; maar wat haar vooral trof, dat waren de rimpels in haar voorhoofd en de lijnen om den mond, die op geduld en zelfbedwang wezen. Daar hoorde ze haar man naar beneden komen. „Geen rogge?" was zijn begroeting op een toon zóó somber, of hij een tweeden wereldoorlog aankondigde. „De bakker heeft 't niet gebracht!" Ze schonk -koffie in en schoof de omelet, die als zoenoffer moest dienen naar voren. Ze keek naar hem, zooals hij daar zat, 'n gebogen man. Waar waren z'n eerzucht, z'n vroolijkheid en — z'n teederheid voor haar gebleven? De kinderen, die alle drie tegelijk binnen kwamen, maakten een einde aan haar overpeinzingen. Kitty zag er vermoeid uit. Harry, haar jongste, had zich blijkbaar maar half gewasschen. Bob was een en al vriendelijkheid. Daar stak wat achter! Ah ja, morgen was 't 1 April en dan zou ze de rente ontvangen van 't kleine erfenisje, dat ze eens gekregen had. Ze kende haar kinderen. Mijnheer Alvin keek naar de klok; sprong op, raakte even met z'n lippen z'n vrouws wang aan en was verdwenen. Pas tegen etenstijd zou hij terug zijn. Nu vader weg was begon de conversatie. „Moeder!" zei Böb, „heb je vijf gulden voor me?" „Vijf gulden jongen! Waarvoor in 's hemelsnaam?" „Onze club geeft 'n feest in de Paaschvacantie, ik ben voor f 5 aangeslagen in de onkosten." „Ik kan je zooveel niet geven, Bob" „Groot gelijk moeder!" zei Kitty, bespottelijk, zooals die feestjes opgedreven worden!" „Houd jij je mond maar!" zei Bob. „Moeder, u had eens moeten zien, hoe ze er uitzag gisterenavond, heelemaal opgeverfd, ik schaamde me toen ik haar tegenkwam, dat ze m'n zuster was." „Stil! ga nu maar vlug naar school; je broek heb ik al opgeperst, verkleed je maar gauw!" „En die vijf pop?" „Daar zal ik vanavond nog wel met je over spreken!" Zoo, die was weg; nu Harry's hals
en ooren nog een beurt geven, en z'n das overstrikken. Even pakte ze en liefkoosde ze hem. „Bak je pannekoeken voor twaalf uur, moeder?" „Als ik er tijd voor heb vent." Nu met Kitty spreken! Rouge was strikt verboden en dan dat late thuiskomen met Sydney! Ach, wat had ze weinig lust over al die vervelende dingen te praten en dat op zoo'n stralenden lentedag. Voor ze nog een woord kon zeggen begon Kitty zelf al. „Belachelijk, die Bob met z'n vijf gulden! En moeder, 't is haast Paschen en ik heb niets om aan te trekken; m'n gele zijdje is niet meer om aan te zien. Mary krijgt 'n nieuwe zwarte en Ina 'n dot van 'n blauwe crêpe. Wat zal. ik nemen?" „We zullen wel eens zien!" zei mevrouw Alvin en zuchtte om haar eigen lafheid. — „Vrouw Benson schijnt niet te komen Kitty, doe jij de slaapkamers, dan maak ik beneden alles in orde,", en ze was al weer in de keuken. Ze keek even uit 't venster. Aan den overkant wuifde mevrouw Dalton haar buurvrouw. *n Onmogelijk schepseltje eigenlijk, dat flirtte met lederen man, liefhebberde in philosophic en theosofie, deed aan alles eigenlijk. Daar kwam ze overwippen, keurig frisch in een nieuw voorjaarscostuum. „fAag ik even binnen komen, mevrouwtje? Ik ben op weg naar de stad om zomerkleeren te koopen, maar ik wou u even vertellen van de mooie lezing, die ik gisterenavond gehoord heb. Mevrouw Lasky was de spreekster. Ze had 't over Freud en over de velen, die eigenlijk patiënten voor hem zijn, zonder dat ze 't weten. De meeste menschen sluiten zich te veel in zich zelf op. Mevrouw Dalton bevond zich blijkbaar in hooger sferen en deed haar best stem en gebaren der spreekster na te bootsen. Plotseling keerde ze tot de aarde terug. „Hemel, al tien uur en ik heb Charles beloofd hem om half elf te komen halen. Dag mevrouwtje!" en weg was ze. „Zoo, dus ik ben een patiënt voor Freud, dat wou ze me natuurlijk aan m'n verstand brengen," dacht mevrouw Alvin. „En ik moet m'n gedachten laten uitvliegen, als kleine vrije vogels! Nu, dat zou misschien nog niet zoo kwaad zijn." Ze dacht er weer aan terwijl ze voor de lunch zorgde. „Vrij! Wanneer was ze ooit vrij geweest te doen, of te zeggen, wat ze wilde?" Ze riep Kitty om de tafel te dekken. Er kwam geen antwoord, 't Mooie weer had haar zeker naar buiten gelokt en bang geen verlof te zullen krijgen, was ze er maar stil van door gegaan. Mevrouw Alvin zuchtte, ze was te zwak voor haar kinderen, dat was 't. .
Een huis Ingestort Au de Vleeschhouwersstraat te Nijmegen stortte de eerste er tweede verdieping van een volkslogeirent in, waarbij de ï2-)arige koopman Den Hollander het leven verloor en waarbij nog twee personen wetden gewond.
Naar Canada Tweede transport van emigranten, die door bemiddeling van de Emigratie Centrale Holland vertrokken met het nederl. s.S. .Nieuw Amsterdam- van Rotterdam naar Canaoa. De met het kruisje aangegeven persoon is de heer Wiggelaar uit Zaandam, leider van het gezelschap, die jaren in Canada heeft gewoond.
De Pler-Pander-tempel te Leeuwarden Te Leeuwarden werd Woensdag de PierPander-tempei aar degemeenteovergedragen.
Uitbreiding Nederlandsche handelsvloot Zaterdag maakte het voor de Rotterdamsche Lloyd bij de Nederl. Scheepsbouw Mij. gebouwde stoomschip „Slamat een proefvaart waarbij gelijküjdig het n de Rotterdamsche Lloyd werd'overgedragen. Links het schip. Rechts het hijschen van de vlag van de Rotterdamsche Lloyd.
Opening nieuw sanatorium Te Zevenaar werd het onder leiding van Dr. Honing staande sanatorium het „Emmapaviljoen" officieel geopend.
De Recla te Amsterdam Ter gelegenheid van de Recla toog door de Amsterdamsche straten een reclame-optocht.
(Voor het vervolg zie bladzijde na de Sportpagina.) ^^_
^^^
H
^M
■.
■
■
■■
■
PAASCHGEBRU1KEN EN RECEPTEN Eenige aardige voorbeelden der nieuwe voorj aarsmode geven onze modellen. Zij geven aan, hoe eenvoud, naast het druk met motieven versierde, om den voorrang wedijveren. Onder de mantelcostumes is een taille in toon of geheel van de moderne fantasiestof te maken, waardoor het driedeelig costume bereikt wordt. De mantel met cape is een verrukkelijk reismodel. Het aardige kinderpakje spreekt voor zichzelf.
Kleine gevleugelde boden Zie voor het begin in dit No- de pagina na de „Vroolijke bladzij".
Harry kwam thuis van school; z'n klceren zagen er verfomfaaid uit. „Ik wou dat je dat vechten liet." „Lieve, help, Moes, ik kan me toch niet op m'n kop laten zitten." Mevrouw Alvin antwoordde niet. Ze bedacht hoe de leden van haar gezin hun eigen wil volgden, hun eigen genoegen zochten, terwijl zij sloofde voor allen. Waarom? Omdat ze sterker was dan zij, omdat ze zich in bedwang had en zichzelf verloochende. Plotseling lachte ze hardop. Haar zin voor humor had ze nog niet verloren. Ze was tot deze opperste waarheid gekomen, dat we ons eigen leven scheppen, dat we, wat we hebben opgebouwd kunnen omverwerpen en op nieuw kunnen beginnen, als we maar kracht, geduld en moed hebben. Kracht had ze en moed ook! Daar buiten straalde de zon en kwam alles tot nieuw leven. Waa'rom zou ook voor haar en haar gezin niet een nieuw en mooier leven kunnen aanvangen? Kom, ze zou maar dadelijk met haar hervormingen beginnen en een middagmaal samenstellen van gerechten, waar ze zelf dol op was. Hoe lang was 't wel niet geleden, dat ze haché had gegeten en spinazie en pruimentaart? 't Zal hun geen van allen kwaad doen, dacht ze, nu ook eens te probeeren de dingen te eten, die ik lekker vind, en ze moest zóó lachen als ze aan de verbaasde gezichten dacht, dat ze de taart bijna Uet vallen. Toen ze 't maal bereid had, ging ze naar boven en keek haar kleerenkast eens na. Ze maakte daarop heur haar zorgvuldig en netjes op en trok haar beste japon aan. De familie kwam thuis. Kitty was er nog niet; die legde 't er op aan pas bimien te komen, als iedereen aan tafel zat. 't Maal begon. „Haché!" riep mijnheer Alvin en er klonk afschuw in z'n stem. .
„Spinazie!" Ditmaal was 't Bob. „Waarom heb je je beste japon aan, moeder?" En toen? Toen vlogen de gevleugelde boden iiit en o zoo gelukkig, dat ze eindelijk vrij waren. „Ja, kinderen," zei mevrouw Alvin, „ik ben bolsjewik geworden. Door mijn arbeid hebben jullie allen 't vele jaren goed en prettig gehad, ik wil me nu door mijn werk ook eenig genoegen verschaffen!" „Maar Maud!" zei mijnheer Alvin, „dat kan je toch geen ernst zijn!" „Bittere ernst, John! Kom probeer de haché en de spinazie maar eens.'' „En jij Kitty," zei ze, zich tot haar dochter wendend, die haar met groote oogen aanzag, „je vroeg me, waarom ik m'n beste japon aan had. Dit is m'n beste japon niet meer. Ik zal morgen een aardig japonnetje koopen, zoodat ik niet te veel bij de lente afsteek. Je gele zijdje is nog keurig, we zullen 't laten stoomen. Als je 't niet goed genoeg vindt, om er mee naar een partijtje te gaan, zul je moeten thuis blijven. En tusschen twee haakjes, 't was niet aardig van je zonder goeden dag te zeggen, weg te loopen, vind je wel? En Bob," ging mevrouw Alvin voort, „die vijf gulden, waar je om gevraagd hebt, kun je verdienen met den tuin voor en achter Op te harken en de schutting te verven. Dit is nu mijn ultimatum." Ze begrepen allen, dat 't dit was. In diepe stilte werden mevrouw Alvins woorden aangehoord. Ze zag hoe ieder z'n haché en spinazie opat en 't heelemaal niet zoo erg scheen te vinden. Toen ze hen daar zoo onderworpen zag zitten, had mevrouw Alvin lust om weer te gaan lachen, maar eigenlijk, wonderlijk genoeg, nog meer lust te gaan schreien. Ze waren zoo gemakkelijk te overwinnen geweest, niets hadden ze ter verdediging kunnen inbrengen; 't riep al haar teederheid voor ze wakker. Ach ja. 't waren allen haar kinderen,
■.
..
.
.
-.-..'
Robert, de vader ook! Maar ze misleidde zich zelf niet. Dit was slechts 't beginToen de pruimentaart tot 't laatste stukje verorberd was, sprak mevrouw Alvin nog eenmaal haar kinderen toe. „Zie zoo, Kitty, jij wascht de borden af; Bob en Harry helpen opruimen en daarna gaan jullie je huiswerk maken. Vader en ik gaan uit." Buiten gekomen, ver van 't gewoel van de stad, keek mevrouw Alvin haar man in 't gelaat. Hem wilde ze niet dwingen. Hij' was haar vriend, haar man, van hem wilde ze liefde, begrijpen en steun. Hoe zou ze zich op hem beroepen? Met een wijsheid, waarvan ze zichzelf onbewust was, legde ze haar hand-op z'n arm, zag hem in de oogen en zei niets als: „Robert, lieveling!" Hij greep haar hand. „Maud, liefste," zei hij, en z'n stem beefde als op dien heerlijken lentedag 18 jaar geleden, „toen jij daar zoo zat aan tafel en er zoo lief uitzag met je schitterende oogen en roode wangen, terwijl je ons allen de wetten stelde, toen heb ik begrepen, hoe weinig ik voor je gedaan heb en wat 'n armzalige kerel ik eigenlijk ben, bij lange na niet goed genoeg voor de beste vrouw, die er op aarde bestaat. Maar ik houd van je Maud, meer dan toen ik je vroeg m'n vrouw te worden, „Oh!" zei mevrouw Alvin weer „Oh Robert, lieveling!" En daar buiten, terwijl de vogels zongen en de bloemen geurden, stonden ze stil en kusten elkaar als jong verloofden, maar met een zoo vofle liefde, als jong verloofden nog niet begrijpen kunnen. En wie wilde had mevrouw Alvin, patiënte voor Freud, sukkel en bolsjewist kunhen zien wandelen met stralend gezicht haar hand in die van haar Robert. Luid zongen de merels hun lentelied „Kleine"gevleugelde boden!" zei mevr. Alvin, „hoe zal ik van jullie houden m'n leven lang, * van jullie allen, de musschen incluis."
,
.
;
l
■-'—^-^nii'tftfÉr-r
■I
eenige minuten koken. Hard ^gekookte eieren zijn wat donkerder van kleur. Bijzonder fijn zijn bruine eieren met zwarte silhouetten. We wrijven ze eerst met slaolie, om ze mooi glanzend te krijgen en plakken er met gluton een silhouetje op. Dit krijgen we door op vloeipapier een aardig kinderfiguurtje, dier of bloemetje, dat we hier en daar in een krant of tijdschrift vinden, over te trekken en heelemaal met inkt zwart te maken. Met zulke gekleurde eitjes kunnen we een aardige voorjaarsmand maken, waarvoor een oud bloemenmandje goed kan dienen. MARY.
Lang voor Paschen zien we reeds in de winkelkasten, de chocolade- en suiker paascheieren uitgestald, de zoo begeerde schatten voor de kinderen. En we denken onwillekeurig terug aan onze eigen jeugd, toen wij ook reeds verrast werden met deze heerlijkheden. Het gebruik van eieren op Paschen dateert reeds uit het grijs verleden. Het ei gold altijd als symbool van vruchtbaarheid. Eeuwen voor onze jaartelling bestond in China reeds de gewoonte, elkaar in den lentetijd eieren ten geschenke te geven. Wij lezen dat in de 13de eeuw, toen heer Willem van Duivenvoorde den machtigen burcht „Strijen" bewoonde, ieder jaar in de Paaschweek op het slot de vermaarde eierdans plaats had voor genoodigde jonkvrouwen en ridders. Op het slotplein werden de eieren uitgespreid en tusschen die eieren voerde de ridder hand aan hand met de jonkvrouw sierlijke dansen uit. Als nu de ridder den dans had volbracht, zonder een ei te breken, dan had hij 't recht, de hand van de jonkvrouw te vragen. Als het dansfeest was afgeloopen, werden de eieren onder gras en bladeren verborgen en begon in tegenwoordigheid der burchtbewoners het feest voor de kinderen der pachters en dorpelingen. Onder algemeene vroolijkheid wisten de kinderen de eieren uit hun schuilhoeken te voorschijn te halen en met hun buit beladen, gingen de kleinen huiswaarts. In sommige streken van Vlaanderen trekken nu nog, scharen kinderen op dé naburige boerderijen af om eieren te zoeken en bij sommige families, ook in ons land is 't nog gebruik, gekleurde eieren bijv. inden tuin of in 't bosch te^verstoppen. De kleinen gelooven dan, dat 't Paaschhaasje ze verstopt heeft en zoeken ze onder gejuich op. Om eieren te kleuren, gaat men aldus te werk: Rose of roodgekleurde eieren kookt men in bietenwater of in water waarin men een of meer druppels cochenille doet. Lichtgroen van kleur worden de eieren, door ze in spinazie-water mee te koken. Om bruine eieren te krijgen, kookt men eerst de buitenste bruine schillen van 3 a 4 uien in pl.m. een liter water, tot 't vocht bruin gekleurd is. In dit vocht de eieren gedurende aatrfaii^^aw.,^.-
;
ü
PAASCHRECEPTEN
M
Voor een Paaschdiner behoort 't dessert licht en luchtig te zijn en daarom spelen eiwitten en slagroom daarbij een groote rol. Ook de opgediende saladen en eiergerechten behooren de komende lente in te luiden met vroolijke kleuren en aardige garnee ringen. Recept I. Californische moes. Men neemt een half pond gedroogde abrikozen, die men den avond te voren in de week gezet heeft en stooft deze met zeer weinig water en 4 eetlepels suiker tot moes; deze moes wrijft men door een zeef, zoodat alle velletjes achterblijven. Nu klopt men drie ä vier eiwitten zeer stijf en roert deze door de kokende mo^s; daarna doet men de moes in een vuurvast schoteltje en laat ze een kwartiertje in den oven staan, tot er een zeer licht-bruin korstje op is gekomen. Men kan de moes warm of koud eten. Recept II. Maak een chocoladevla voor 6 personen, week hierin 1 ons biscuits of colombijntjes; rangschik deze in een vla-kom en giet voorzichtig de overblijvende vla er overheen; deze massa laat men langzaam bekoelen! Voor 't opdienen neemt men 1'4 liter slagroom en klopt deze met twee eiwitten er door, tot ze stijf is, en- legt of spuit ze daarna op de chocolade vla in de vla-kom. Recept III. Abrikozenpuddinkjes. 3 /4 theekopje abrikozenjam, 2 eetlepels boter, 2 l eieren, 1/2 kopje broodkruimels, /2 kopje gepelde amandelen. Maal de amandelen fijn en klop deze met de boter tot room; voeg hierbij de jam, de broodkruimels en de geklopte eieren; vul hiermee 12 kleine gebakvormpjes voor 3/4 en bak ze 25 minuten in een matig warmen oven. Dien ze warm op en bespuit de gebakjes met wat slagroom. Een aardige eierschotel. Kook zes eieren zeer hard; snijd 't onderste kopje er af, zoodat ze ge-
.-^.-^ ■
makkelijk kunnen staan; snijd ook 't bovenste kopje er af en zet deze eieren tusschen groene slablaadjes of veldsla op 'n schotel. * Neem nu zes tomaten, snijd van deze aan den kant, waar het steeltje niet heeft gezeten, een flinken kop af, en leg van dezen een boven op elk ei. Klop nu een eiwit zeer stijf en laat kleine vlokjes hiervan hier en daar op den tomatenkop vallen, zoodat de eieren nu den indruk maken van vbegenzvvammen. Langs den rand van den schotel legt men mooie vierkante stukjes geroosterd of gebakken brood, besmeerd met sardine ot boter. Een zeer fleurig uitziende schotel is de volgende. Men holt zes tomaten uit (tomaten zijn reeds zeer goed te krijgen) en vult deze met huzarensla, bovenop legt men een schijfje augurk met wat fijn-gewreven eigeel, eiwit en v biet in een kransje er om heen. Deze tomaten zet men tusschen slablaadjes op 'n schotel en dient er mayonnaise saus bij. Daar Paschen bij uitstek 't seizoen is, waarin men eieren eet, geven we nog een eiergerecht. Men kookt zes eieren zeer hard, snijdt ze overlangs door en haalt voorzichtig de eidooiers er uit. Deze wrijft men fijn met een lepel boter, 'n snuifje zout, een weinig mosterd, wat nootmuskaat en wat fijn gemalen ham of drie fijn gemalen sardientjes, daarna plakt men de twee helften weder tegen elkaar; men legt nu elk ei in een nestje van slablaadjes, versiert ieder blaadje met fijn gewreven, biet, eigeel, eiwit, augurk, plakjes tomaten, enz., zoodat men een kleurig geheel krijgt; men kan ook hierbij een sla-sausje dienen. Een aardig lente-effect wordt met 't volgende recept bereikt. Men maakt op de gewone wijze blancmange r pudding, laat de grootste helft hiervan wit en giet die in een te voren vochtig gemaakten puddingvorm. De andere helft kleurt men zacht rose met een onschuldige kleurstof, bij iederen drogist te krijgen, en verdeelt deze in zes of acht vochtig gemaakte taartvormpjes. Bij 't opdoen stort men de groote witte pudding op een ronden schotel, schikt hier de rose puddingkjes om Iveti en legt wat fijn groen en rose blueinen als een krans tusschen beide n. ..-
^
-^
'.
i
.M^mjvmmmrv
' ^mmmm1-
' *mm^mmmmm*pm^mm> Concert- en Theater-Bureau -S/ Max van Gelder
1.5CHEUERMANH & CO ERTEG; 1CA-DRESDEN XFD.KINOMATOGRAF1E
tPJïï
l
•f/
® ««
xT/ ^V
Variété- en Cabaret-prosramma's. plaatsen van Orkesten en arrange eren van particuliere feesten.
KERKSTRAAT 148. TEL 34316
AMSTERDAM
_rOX-BLUE| de nieuwste Mode-dus. Onderricht dagelijlM
Een Daicroze-feestpel
C. KLINKERT
Zaterdagmiddag gaf Louise den Hollander in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te 's-Gravenhage een Dalcroze-feestspel, ten bate van het Julianaheim aldaar.
Dansleeraar Amsterdim 1
Mij kun je vertrouwen, een ïheim zal ik nooit oververtelm. . . . hoogstens zal ik aan een oede vriendin vragen of zij het ak al gehoord heeft. MODERNE SPROOKJES. Er was eens een handelsreizier, die erkende dat zijn firma iet goed leverde .... Een hitldigins Het .Deventer strijkje" gaf een feestuiuoering ter gelegenheid van het 10-jarig jubileum van zijn dirigent, den heer S. Coldeweij, eveneens een bekende in de voetbalwereld.
Je ontdekte nooit hoe weinig eld er in de wereld is, dan nadat ï geprobeerd hebt een rijksdaaler te leenen.
TS DAT NIET ZOO. De sleutel tot den woningnood, zei m'n neef Janssen onlangs, is het feit dat de menschen, die het noodig hebben, geen huissleutel kunnen krijgen. GEEN ROZEN ZONDER DOORNEN. Milly: Geen vreugde is compleet in het leven. Willy: Je hebt gelijk. Zelfs als je je ontbijt ift bed opgediend krijgt, heb je nog last van de kruimels, die op de lakens vallen, wanneer je dan verder wilt slapen.
Mijn nicht Carolina heeft zich iten fotografeeren. Een mooi ortret. 't Is onbegrijpelijk wat ie fotografen tegenwoordig kun.en maken.
RECTIFICATIE In een der vorige nummers, komen )to'"s voor van de nieuwe opname, ie onder regie van Theo FrenkeiSr. oor The Dutch Film Cy. werden getaakt. Deze zijn geschied voor de film Amsterdam bij Nacht", waarvan de srste vertooningen aanstaande zijn. '.t is in de onderschriften een abuis emaakt, een gevolg van de verkeerde pgaven van den fotograaf. Men kon szen, dat de heer Alex de Meester »ede de regie voert. Dit is absoluut njuist, want de bedoelde heer. die rel bij de regfe assisteert, heeft noch siding noch zeggingschap hierbij.
CINEMA & THEATER
EVEN UITREKENEN Een boer verkocht negen paarden en zeven koeien tezamen voor 3000 gulden. Hoeveel ontving hij voor ieder paard en voor., iedere koe, als gij weet dat de prijs van een paard tweemaal zooveel was als die van een koe 1 Probeer het eena en als gij het gevonden hebt,, kijk dan eens even onder aan de kolom.
TANTE KAATJE ZEGT:
DE WEG OM HET TE LEEREN.
BANDEN
Voor den derden jaargang Is een sierlijken band tegen den prils van f 1.50 verkrijgbaar.
Stadhouder.kade 152 Tel. 24232
Kantoor: Westeinde 13 Amsterdam ■ Tel. 36763
Belast zich speciaal met het vakkundig samenstellen van
IPEC. FILM VERMUUR OOR PARTICULIEREN
131
■
Uitvoering DeHtsch Studenten-tooneelgezelschap Vorige week had een uitvoering olaals van het Delftsche Studenten-tooneelgezelschap in de kleine zaal van den Stads Doelen te Deift.Wij geven'hierbij een foto van een scene uit .Het Schouwiooneel de Ziel" Monodrama door Nicolai Nikolajewitsch Evreinoff V.l.n.r.: de Vrouw, 2. Gevoels-lk. 3. de Minnares, 4. Verstand-Ik.
ZIJ KREEG ANDERS MEER Je krijgt een stuiver, Suusje, als je me een kusje geeft, zei de domme oom. Suusje keek erg uit de hoogte. Poeh, zei ze toen, ik kan meer krijgen, als ik moeder er een geef krijg ik altijd een dubbeltje. EVEN UITREKENEN. Zie vraagstuk hierboven. Een paard kost zooveel als twee koeien, dus negen paarden zooveel als 18 koeien. 18 koeien plus zeven = 25 koeien kosten / 3000. — is / 120. — per koe en / 240. — per paard.
TER herdenking van het feit, dat het honderd jaar geleden was dat de groote fransche geleerde Pasteur geboren wera — 17 December 1822 aanschouwde Louis Pasteur te Dole in de Jura het levenslicht — is in Frankrijk onder leiding van Je^n Epstein een film vervaardigd, waarin het leven en werken van dezen on vermoeiden strijder op het gebied der wetenschap is vastgelegd, opdat een ieder zal kunnen zien, wat de menschheid aan dezen hoogstaanden man te danken heeft. Thans is dit cinematografisch werk door de Meteor-Film te Amsterdam naar Holland gebracht en gaarne vestigen we de aandacht op hetgeen hier gewrocht is. ,,Het werk van Pasteur is bewonderenswaardig, het doet ons het genie aanschouwen; maar men moet in zijn naaste omgeving geleefd hebben om zijn edel hart te hebben leeren kennen ', heeft dr. Roux, een van de meest begaafde zijner leerlingen gezegd en dat is het, wat men ook in beeld heeft willen brengen: naast den geleerde den mensch, want deze twee zijn bij Pasteur niet te scheiden. Het werk begint met de sfeer weer te geven, waarin Pasteur als kind leefde: het eenvoudige huis in de Rue des Tanneürs te Dole, waar hij geboren werd (en dat in een eeuw zoo goed als niets veranderd is) en het landschap van de Jura, dat hem omringde. Nog in zijn jeugd verhuisde de familie Pasteur naar Arbois, een plaatsje niet ver van daar, waar hij zijn studie begon, die hem latpr naar Straatsburg voerde, waar hij de dochter van den rector van de Universiteit leerde kennen. Marie Laurent, die weldra zijn levensgezellin en zijn trouwe medewerkster werd. Op 32-jarigen leeftijd werd hij aan de Universiteit te Rijssel aangesteld en van dien tijd
hem nog altijd terug den mensch aan een dergelijke proef bloot te stellen. Tot plotseling, op een heerlijken zomermorgen een kind, de kleine Elzasser Joseph Meister, die door een dollen hond gebeten was, hem om hulp kwam smeeken.,Deze episode is zeker wel de clou van de film te noemen. De angst van Pasteur, die de smeekeTrtg" kinderoogen op zich gevestig^Riet van het jongetje, dat weldrl^Wn prooi van den dood zal worden, zijn twijfel, zijn aarzelingen .... Op indrukwekkende wijze zijn deze gemoedsaandoeningen weergegeven door den eminenten acteur Charles Mosnier, die de figuur van Pasteur vertolkt.' Niet vergeten is natuurlijk de 70ste verjaardag van den geleerde, toen hij in de Sorbonne te Parijs zoo gehuldigd is door de geheele wetenschappelijke wereld en waar hij o.a. de broederkus ontving van den toenmaligen president van de Fransche republiek, Carnot. Het spreekt vanzelf dat de film zooveel mogelijk op de historische plaatsen is opgenomen, terwijl de instrumenten en apparaten, die Pasteur bij zijn onderzoekingen placht ' e gebruiken, welwillend ter beschikking zijn gesteld. j O >-., »• »-^.-o i-.v t.^ .-r. ■.-rv.-. ^ iVJA-s.-^». ai
BSiSS 1
i ^S^^É^MI1 ASéI 1 N
V9 s :jv i
CEMT
1 ^^
]
*>
■k«! i ^"^1
^
^
V f
J^£HJ MM^M>V^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^B&-'X
1*
«Hl fBiR^^^^^^^^^^^^^^B^'-'i
>•
r^^^B
t V
i*> 1
V
i
V
De schaakmatch Euwe—Colle
Te Zutphen werd een schaakmatch gehouden tusschen den kampioen van ons land Euwe en Colle. schaakkampioen van België. Onze landgenoot wist den wedstrijd te winnen. Hierboven v.l.n.r. Colle, Tienstra. de wedstrijdleider en Euwe.
SIGARET _-
-
-.,. ■ .■■JL-..^a«fei^^
i^w»
L&J
I^^MI
VJ
SPECIAL
•
^^^^^^^^^^^^^^^^bUï dl
H
^BBnill
i
i r.
>'; ■
a J "%
\
ri> \f
■■ ■^l-U*
■ II *'. ■ III Vi ■ n
JUUi
| lH-*f«ii»-o\.\.- <S.J.5"i»T
*.-S.= -*.».1
T
«L-«|oera, we mogen dansen ''•De Amstelveste fleurt weer op. Je zult eens wat beleven. Het veel besproken dansverbod Is eind'lijk opgeheven. Er komt weer leven in 't bedrijf, Nu stijgen w.eer de kansen, En 't klinkt. verlucht uit aller mond „Hoera, we mogen dansen".
L. H. Chrlsplin Ter gelegenheid van zijn jubileum werd ter plaatsing in den Stadsschouwourg aan de gemeente Amsterdam Chrispijn'sportret, geschilderd donr Lizy Ansingh, aangeboden. Men ziet nem in den rol van Figaro.
Wat zegt u? Zondag mag het niet? Nou ja, wat wil dat zeggen, Op Zondag ga je wandelen Of knus een kaartje leggen. Je speelt een robber klaverjas Vermaakt je met „Patience", Vooruit zingt nu uit volle borst, „Hoera, we mogen dansen".
Camllle Castro de jonge begaafde Duitsche cabaret-artiste, die merig.maai ons land bezocht,is verleden week in NederlandschIndië aan typhus overleden.
1 Louis de Vries
Mary Pickfords nieuwste portret. .,.. Zll
staat
met
,„„, L,..,. „„^.„„ri.k,,;. haor moeder moeder voor voor haar ha( geboortehuis haar -^ J„
in Toronto (Canada).
^•Maar vijf vergunningen verleend? Is dat dan niet reusachtig? Het Rembrandtplein vischt naast 't net. Is dat zoo raadselachtig? Daar komt toch maar de burgerpiet, En niet de „Elegance", Als in I'Europe, Kras, Trianon, Hoera, we mogen dansen?
het voortreffelijk danspaer, dat ook in ons land door i'n nationaal dansen zeer bekend is.
Met groote vrijmoedigheid hebben de Amerikanen dezen geliefden boy-arlist als jongen van Viaanderer in Markensche kleederdracht laten optreden. " Desnieltegenslaande is dit tafereeltje werkelijk aardig geslaagd. .i-
,.
i
n
-
-I.., «
i
' '■ -
Wie moppert daar nog in d( Valt er nog iets te klagen Men mag niet te veeleischer Je kunt wel alles vragen. Bedenk het is voor Amsterc 'n Formeele Renaissance. Neem dus in dank het „hal Hoera, we mogen dansen. 7 April 1924. CHEFW
Een aardig portret van dezen zoo ge icfden fi martist • • D , .. w • wiens optreden in „Pas op, val niet" een reusachtig succes is.
Jackie Coogan als Marker iongen
- -
5
Harold Lloyd
In den HollandschenSchouwourg te Amsterdam werd Louis de Vries oehuldiad ter aeleaenheid van zijn 300ste opvoering ,r gcicgcnnciu Y«II »ijl. ^v^o!» vp 3
Lts Dlmltroff«.
—
Nou ja, er is een voorbeh Zoo'n enkele bepaling. Men blijft nog wat gereserv( Maar daaraan heb je mal De „afstand" dient altijd b( Maar 't feit „lm Grossen Is toch, zeg nou maar wat „Hoera, we mogen dansei
■
—■■■-'•'
m
-
-
i'"
i
-
mi»
I'
■
-
_____
naam verworven. door de veeUlidightid in haor kunstuitingen. Hel beste waT zt geven.ia in ballct•t genre en groteske, tn de hoedanigheid van battet^ danseres beelden we ze hier «f.
Catta Sterna «n Ernst een dansduo vormend.dat voo verwierf door het kunstzinnige ir
:0:
.OV
'.©>!
■.OV
©<
o;
AOt,
'.OZ*
TOET^ANKH^AMBN SPREEKT.... ? T3BKST: X W. OÏJKSTRA JR.
MO^ffiK: K, C. OE-JONOB | o
J
1
i'
r"' i 'f i
r 9-1
;
PP"-
/i^m/
É
S ƒ E
^J)^r-_ .414^. 4^/... 4^nc iU^. E
^^
^^4
r mm n
f
P ^^
-)j^
i n ? ff f ^ ^fTf ir fff ;
^
fe
f^
S
7=
§
1
^
-o-
5^
nr p j
p^P ty. tepm/.MM J}&...4mw JM AM/ Micok
y&i&.kcd/.
-
■
. wV-' ■
1-
2.
Mensch wat zoek je In mijn hoekje Van dit Koningsgravendal Oudheidkenners, Heiligschenners, Komen op in groot getal. Groot' ontdekkers Onrustwekkers, Scheidt toch uit met dat gezeur Had de aarde Minder waarde Toen gij stond voor dichte deur.
3.
Kunt ge 't doogen Egyptologen Dat mijn graf geschonden wordt Niets is heilig Geen lijk veilig Door Uw snood' ontdekkingssport.
5.
Was ik verbrand, Had dan mijn land Die graven ooit van noode Dan was mijn ras. •Vergaan tot asch, Uw werk was niet zoo snoode
4.
Moet zoo wezen Bij den vleaze, Hebt ge m'immers niet gekend Bij mijn natie Was crematie Ten eenenmale onbekend.
6.
Arme stakker 'k Word niet wakker 't Geeft niets of ik mij ook 'weer Doch k bezweer 't De tijd die leert 't Pharao's wraak daalt op U neer.
^0>^^:©
W.B. Theater. Rotterdam ' W^ Q^BIlL Da koning der komieken.Harold Lloyd KARELTJE IN ..PAS OP, VAL. N'IET" Veraer een mtsluuena komisch DrogramtTiü, U lacht. looals 11 non dooit gelachen hebt.
^W' CINEMA *DE MUNT
WEEKBLAD
(k
'erschlint Wekelijks '
■-.:_
^o;-
KALVERSTRAAT
*:
ClPSNIE.30i.
' J/oIlar/djcfiefäffi dü/a
1»S
(Q i/zema e^JäecUet
... AMSTERDAM
STEEDS DE EERSTE IN HET BRENGEN VAN HET LAATSTE
Prils per kwartaal f 1.7S . Postcheaiiw rMaaaflMO,
Op de laatste pagina een aardig Cabaretiieoye Tekst; Olrk de Soer TAusiek; Herman Stenz ^aler 21-22, .ßeiden Thealer-cedee'.le stoet onder redaclie van Pier Weherbaan
