30 jaar K.V.O.O. LIMBURG 17 maart 2005

Jaargang 31 - nummer 4

April 2005

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

30 jaar K.V.O.O. LIMBURG 17 maart 2005

Op 17 maart 2005 werd in aanwezigheid van 126 leden de dertigste verjaardag van K.V.O.O. LIMBURG herdacht. In het restaurant ‘de Baenwinning’ te Diepenbeek werd een stijlvol feestbanket geserveerd. Na het aperitief en het nemen van de gebruikelijke gelegenheidfoto’s verwelkomde Voorzitter Kolonel Vl. SBH Marcel Demot de genodigden. Een bijzonder welkomstwoord ging naar de aanwezigen die op 18 februari 1975 de stichtingsvergadering bijwoonden: Kolonel Germain Vaneetvelde en zijn echtgenote Yolande, toenmalig Provinciecommandant en stichtend ondervoorzitter; de dames Angèle Fierens en Simone De Magneé , echtgenoten van twee stichtende leden Majoor Arthur Craybex(†) en Commandant John Claesen(†); Mevrouw Netje Schellingen echtgenote van Cdt v/h Vlw Mathieu Franssen die in de loop van 1975 lid werd. Ook de beide aanwezige Ere-Voorzitters en

hun echtgenoten Kolonel Roger en Jenny De Groote (voorzitter 1985-1995) en Kolonel Vl. Piet en Simone Claes (voorzitter 1995-2002), werden speciaal begroet. Een speciale verwelkoming kregen de huidige en de vorige Nationale Voorzitters van K.V.O.O. : LtGen Leo Van Den Bosch (Nationaal Voorzitter vanaf 08 april 2004) en GenMaj Albert Derwael (Nationaal Voorzitter 1997-2004) en zijn echtgenote Angèle Derwael. Vervolgens werden Commandant Jos Hermans en zijn echtgenote Conny Hermans in de bloemen gezet voor hun twintig jarig jubileum van secretariaatswerk dat samenvalt met deze 30ste verjaardag van K.V.O.O. LIMBURG. De gelegenheidstoespraken van de Voorzitter en van de Secretaris werden in deze nieuwsbrief opgenomen.

april 2005

K.V.O.O. - LIMBURG

Woordje van de voorzitter

O

ok zo genoten van het gezellig feestbanket in de Baenwinning ter gelegenheid van het 30-jarig jubileum van onze Kring? Ik meen dat we terecht kunnen terugblikken op een bijzonder geslaagd samenzijn in een aangenaam kader, zowel voor wat betreft het culinaire aspect als voor de opgewekte en vriendschappelijke sfeer, die er voor zorgden dat de namiddag veel te snel voorbij gleed. Degenen die er niet bij waren hebben werkelijk iets gemist; spijtig voor hen die om één of andere reden in de onmogelijkheid waren om deel te nemen, en de anderen hadden deze keer echt ongelijk. Intussen heeft dan ook de lente weer haar intrede gedaan, en wel op een redelijk overtuigende wijze. De temperaturen zijn op korte tijd gevoelig gestegen, en we hebben al van verschillende mooie dagen kunnen genieten. De invoering van het zomeruur viel toevallig

-2-

K.V.O.O.

03.03 Van Christian Brys - causerie 28 juni details en uitnodiging in de nieuwsbrief mei 03.03 Tamtam en rouwbeklag Mevr. Lisa Theuwissen 04.03 Van Louis Bax - details bezoek Grimbergen - pg. 4 08.03 Tamtam en rouwbeklag Jacques Croibien 10.03

Baenwinning - definitieve afspraken 30 jaar KVOO

15.03

Van Jef Schoups - ‘J.P.K.’ pg. 12

25.03 Van Luc Vandenborne - ‘Lentegemijmer’ pg. 16 28.03 Van Marcel Demot - Woordje van de Voorzitter pg. 2 31.03

Van Gilbert Moons - wandeling Hageland 28 juni - zie § 1.

Wij betreuren het overlijden van onze collega

Cdt Jacques CROIBIEN Geboren te Hasselt op 20.02.1925 Overleden te Hasselt op 06.03.2005 De uitvaartdienst vond plaats te Hasselt op 11.03.2005 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en heeft onze vereniging bloemen neergelegd.

(Vervolg op pagina 3)

In dit nummer : “30 jaar KVOO LIMBURG” 17 maart 2005 Woordje van de Voorzitter Necrologie Bezoek Turnhout 10 mei 2005 Frans Kenis Verslag Brouwerij Palm 08 maart “J.P.K.” Jef Schoups “Lentegemijmer” Luc Vandenborne Grimbergen en Meise - Louis Bax Wandeling - Gilbert Moons Causerie - Christian Brys

Wij betreuren het overlijden van

Mevrouw Lisa THEUWISSEN echtgenote van Majoor MATHIEU SODERMANS

Geboren te Hamont op 29.11.1930 Overleden te Hasselt op 01.03.2005 De uitvaartdienst vond plaats te Hasselt op 05.03.2005 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en heeft onze vereniging bloemen neergelegd.

juni – juli 1999 april 2005

K..V.O.O. -- LIMBURG LIMBURG K.V.O.O.

Woordje van de Voorzitter (Vervolg van pagina 2)

samen met het Paasweekend, en traditiegetrouw ben ik ook nu weer een hele tijd zoet geweest met de obligate ronde van de meeste kamers van het huis voor het plichtsbewust aanpassen van alle klokken en uurwerken. Het is maar bij deze gelegenheid dat een mens twee maal per jaar vaststelt hoeveel van dergelijke tijdmeters een doorsnee gezin in huis heeft. En dan duiken er gewoonlijk in de komende dagen nog een paar vergeten exemplaren op die verborgen zitten in een videorecorder of een koffiezetapparaat. Het uurtje slaap dat we kwijtspelen nemen we er zonder morren bij, maar ik heb toch de indruk dat mijn in-gebouwd biologisch uurwerk enkele dagen meer tijd nodig heeft om het mini-jetlagje volledig te verwerken. Een ander onvermijdbaar fenomeen dat gepaard gaat met de komst van een nieuwe lente is de eerste opfrisbeurt van de tuin, tenminste voor dezen die niet resideren in een appartement. Thuis staan de kruiwagen, grasmaaier, schoffels en andere tuingereedschappen voorlopig nog even veilig in het tuinhuisje, waar ik ze vorige herfst heb opgeborgen; nochtans heeft er hier al heel wat geronk van grasmaaiers in de lucht gehangen tijdens de voorbije dagen, want zoals ieder jaar zaten sommige buren blijkbaar weer sinds weken ongeduldig te wachten op de eerste zon om er enthousiast tegen aan te kunnen gaan in hun tuin. Ik heb ogenschijnlijk minder last van dat uitgesproken tuinwerksyndroom; bij mij ontwaakt dat enthousiasme in den regel pas als ik goed en wel bezig ben, wat maakt dat het meestal wat langer duurt vooraleer ik aan dat soort karweien begin. Op dit ogenblik vind ik mijn gras nog te kort om er reeds met de grasmaaier overheen te gaan, zodat ook dit voorjaar mijn (Vervolg op pagina 4)

- 3-3--

TURNHOUT - 10 mei 2005 LtKol v/h Vlw Frans Kenis Wij nodigen U uit voor een bezoek aan de Stad Turnhout op dinsdag 10 mei 2005 Programma: 07.30 uur: Vertrek Sint Truiden parking Begijnhof 08.00 uur: Vertrek Hasselt achterkant Cultureel Centrum 08.25 uur: Kwaadmechelen (afrit 25 - rotonde Tankstation) 09.15 uur: aankomst op de Markt te Turnhout, in "de Kroon" worden we verwacht voor 2 koffie of thee en gevarieerde broodjes. (inclusief) 10.00 uur - 11.30 uur: rondleiding in het Nationaal Museum van de Speelkaart o.l.v. 2 gidsen van het museum. Na dit bezoek gaan we terug naar taverne de Kroon voor de aperitief (op eigen kosten). 12.00 uur: diner in taverne de Kroon, Keuze uit dagsoep of tomatensoep (* keuze bij inschrijving ) Hoofdgerecht met vis of vlees (* keuze bij inschrijving ) Keuze uit twee nagerechten met koffie of thee. Wijn en water op tafel inbegrepen in de prijs. 14.00 uur - 16.00 uur: Historische stadswandeling o.l.v. de stadsgidsen Mieke Van Nyen en Johan Van Gorp. 16:00 uur: vooraleer te vertrekken is nog een koffie of thee met gebak voorzien in "de Kroon". (inclusief) 17:00 uur vertrek naar huis. Inschrijven : Telefonisch op het nummer 013.661044 van Frans Kenis vóór 01 mei 2005 (het secretariaat is telefonisch NIET bereikbaar van 29 april t.e.m. 01 juni) De stortingen van €42 per persoon met code “Turnhout” (autocar: €10 diner: €25 - gids en inkom speelkaartmuseum: €4,50 - gids historische wandeling: €2,50) moeten vóór 5 mei en uitzonderlijk toekomen op rekening 784-5171332-94 op naam van Kenis Franciscus

Driehoekstraat 1 3945 Ham TURNHOUT

Verlofregeling Secretariaat Van 29 april t.e.m. 01 juni 2005 zal het secretariaat telefonisch NIET bereikbaar zijn E-mails worden wel ontvangen en behandeld. AANDACHT

!

1. Hoofd van de tamtamketen voor die periode wordt de voorzitter. 2. Bezoek aan Turnhout: inschrijvingen en betalingen rechtstreeks aan Frans Kenis. 3. Danstee mei : inschrijvingen rechtstreeks aan Roger De Groote. 4. Inschrijvingen voor Meise en Grimbergen - zoals gebruikelijk maar vanaf 02 juni en vóór 06 juni aan het secretariaat.



Woordje van de Voorzitter

- 4-3--

30 jarig jubileum Kring KVOO-Limburg

(Vervolg van pagina 3)

eerste maai- en verticuteerbeurt waarschijnlijk weer wel ongeveer zal samenvallen met de tweede of zelfs derde van bepaalde buren. Geen nood, enkele dagen later zal er toch niet zoveel verschil meer merkbaar zijn… Vijf jaar nadat onze Kring Limburg de Nationale Dag organiseerde hebben we eindelijk nog eens de gelegenheid aan een gelijkaardig evenement deel te nemen, ingericht in Gent door onze collega’s van Oost -Vlaanderen. Het belooft een mooie d a g t e w o rd en , met ee n interessant programma, en wij zullen er aanwezig zijn met een Limburgse delegatie van 71 deelnemers. Met meer dan 650 ingeschrevenen is het succes zo overweldigend dat er in twee groepen dient gewerkt om alle deelnemers te kunnen opvangen. Hopelijk zal er toch nog voldoende gelegenheid zijn om vroegere collega’s en vrienden terug te zien, wiens namen men nu en dan nog eens tegenkomt, maar die men jarenlang niet meer heeft ontmoet; persoonlijk vind ik dat misschien wel het meest interessante aan zulk een nationale samenkomst. Het zou jammer zijn moest dat aspect verloren gaan. Uw voorzitter, Marcel

Te noteren 14 juni 2005 Cdt Louis BAX Nodigt uit voor een bezoek aan :

Plantentuin Meise Abdijkerk Grimbergen Tommenmolen en Liermolen Lunch in ‘De Puller’

Uitnodiging nieuwsbrief mei Inschrijven tussen 02 en 06 juni

Tafelrede van Marcel Demot, voorzitter Generaals, Dames, Heren, Beste Vrienden van de Kring KVOO-Limburg, Sta mij toe U eerst en vooral in naam van het Bestuur van onze Kring van harte welkom te heten op deze viering van ons 30-jarig jubileum. We zijn bijzonder verheugd dat U zo talrijk bent opgekomen om dit heuglijke feit met de nodige luister te gedenken, en uit ervaring weten we dat een samenkomst zoals vandaag alle ingrediënten omvat om uit te draaien op een heus feestgebeuren in de zo vertrouwde gezellige en warme Limburgse sfeer. Maar vooraleer iets dieper in te gaan op de eigenlijke aanleiding tot ons feestbanket zou ik me toch even willen richten tot enkele bijzondere aanwezigen. Vooreerst een hartelijke welkomstgroet aan onze Nationale Voorzitter van de KVOO, Gen VAN DEN BOSCH en zijn echtgenote Gilberte; als ik zeg “onze” dan is dat ook letterlijk zo bedoeld; hetzelfde geldt trouwens voor de Past-Algemene Voorzitter, Gen DERWAEL en zijn echtgenote Angèle. Wij, van de Kring Limburg, zijn er terecht fier op dat deze belangrijke functie nu al sinds vele jaren door iemand van de “onzen” wordt bekleedt. Bedankt voor uw aanwezigheid ! Traditiegetrouw heten we ook de nieuwe leden en de leden die voor de eerste maal deelnemen aan een activiteit van harte welkom in ons midden. Vandaag zijn dat : GenMaj Vl Victor MARDAGA en zijn echtgenote Carmen, LtKol v/h Vlw Freddy WARMOES en zijn echtgenote Catharina, Alix, echtgenote van onze Prov Comd Marcel BAILLIEN. Hartelijk welkom, en we hopen U regelmatig te mogen begroeten tijdens één van onze maandelijkse activiteiten. Nu even terug naar ons 30-jarig feestgebeuren. Ik ben uiteraard niet zinnens een overzicht of een samenvatting te maken van het wel en wee van onze Kring tijdens die 3 decennia. Daarvoor verwijs ik naar de brochure met als titel “25 jaar KVOO-LIMBURG” die 5 jaar geleden door onze secretaris Jos werd opgesteld ter gelegenheid van ons Zilveren Jubileum. Toch even deze korte herinnering: Het was op 18 februari 1975 dat LtKol van de Rijkswacht Aloïs MEGANCK als eerste voorzitter op de stichtingsvergadering van onze Kring Limburg een 15-tal leden kon begroeten, met nog een optie op een paar kandidaat-leden. Uit deze kleine kern is onze Kring intussen uitgegroeid tot niet minder dan 246 effectieve leden op de dag van vandaag. En ondanks de algemene vaststelling dat de jongere generaties minder geneigd zouden zijn om nog aan te sluiten bij een vereniging, konden we ons de laatste jaren toch verheugen op een gemiddelde van een 10-tal nieuwe leden per jaar. We zijn dus goed bezig ! Op een dag zoals vandaag mogen we zeker niet nalaten even een welgemeende hommage te brengen aan enkele van de aanwezigen die het reilen en zeilen van onze Kring van in den beginne hebben kunnen mee beleven. Het zijn : (Vervolg op pagina 5)




Tafelrede van de voorzitter Kol Germain VANEETVELDE en zijn echtgenote Yolande. Hij nam vanaf de stichting het ondervoorzitterschap waar, en dit gedurende 10 jaar, tot in 1985. Verder hebben we Mevr Angèle CRAYBEX– FIERENS, Mevr Simone CLAESEN – DE MAGNÉE , wier echt -genoten toentertijd aanwezig waren op die bewuste stichtingsvergadering, en vervolgens Mevr Netje FRANSSEN , lid van in de begindagen in 1975. Het past zeker hen hier te danken voor hun trouw aan onze Kring en uiteraard wensen we hen nog vele jaren in ons midden ! Graag een warm applaus ! Gedurende die 30 jaar heeft de Kring Limburg 3 voorzitters versleten, waarvan er vandaag 2 aanwezig zijn als Ere-voorzitter. De vierde, uw dienaar, is op dit ogenblik bezig met te verslijten, en heeft zojuist zijn tweede ambtstermijn aangevat. Roger en Jenny, Piet en Simone, ook bedankt voor alles ! En zo kom ik dan terecht bij de grote steunpilaar van onze Kring, waar gelukkig geen sleet blijkt op te komen, n.l. onze secretaris Jos HERMANS. Het 30-jarig jubileum van onze Kring valt inderdaad samen met zijn 20-jarig jubileum als secretaris, en dat is zeker een unieke prestatie die verdient van even in de bloemetjes te worden gezet. Jos, 20 jaar lang sta je nu al omzeggens dag in dag uit op de bres om al de beslommeringen die er komen kijken bij het runnen van een prestigieuze en actieve vereniging als de onze in goede banen te leiden. Als de Kring Limburg in de loop der tijden is uitgegroeid tot die prachtige organisatie die we actueel kennen is dat voornamelijk aan jouw inzet en efficiënt werk te danken, dat niet altijd zo direct in het oog springt, en zich dikwijls achter de schermen afspeelt. Als voorzitter ben ik zeker goed geplaatst om te kunnen bevestigen dat een competente secretaris als jij zeker als de motor van de vereniging kan betiteld worden. Een opsomming geven van je administratieve taken en alle andere activiteiten, zoals het klaarstomen, drukken, bundelen, verzenden van onze kwaliteitsvolle maandelijkse Nieuwsbrief, de planning en de uitvoering van de maandelijkse uitstappen en samenkomsten, het schrijven van de verslagen, het (Vervolg op pagina 6)

- 5-3--

30 jaar K.v.o.o. limburg



- 6-3--


Tafelrede van de voorzitter verzorgen van onze website, enz… zou onbegonnen werk zijn, maar 20 jaar lang heb je er ononderbroken maand in maand uit, gemiddeld meerdere uren per dag aan besteed. De meeste steun bij dit alles komt van je trouwste assistent Conny, die we dan zeker ook bij dit eerbetoon willen betrekken. Conny het is zeker dank zij jouw steun en hulp dat Jos 20 jaar lang in staat was en is om zich op zulke weergaloze wijze ter beschikking te stellen van onze leden. Het is dan ook in naam van gans onze Kring dat ik jullie bij deze gelegenheid van harte dank voor dit alles, en bij wijze van erkentelijkheid een kleine attentie mag aanbieden. Fototoestel aan Jos (zijn vorig toestel is van tafel gevallen bij een recente samenkomst, gesneuveld in dienst en door het feit van de dienst!) Bloemen aan Conny Kistje Champagne voor beiden Dan rest er mij nu nog enkel U allen smakelijk eten te wensen, en vooral een aangename en gezellige namiddag ! Marcel

Feestrede door Jos Hermans Naar aanleiding van : 30 jaar KVOO-LIMBURG (1975-2005) 20 jaar Secretaris (1985-2005)

anderzijds moet ik bekennen dat die waardering voor ons werk wel veel plezier doet, dat wij het erg weten op prijs te stellen, en het ons ook echt vanbinnen heeft getroffen - waarvoor onze oprechte dank.

Een gedempt signaal van vorige week Mijnheer de Voorop dat er iets te gebeuren stond zitter, geachte gissen naar, maar uit voorzorg heb Dames en Collega’s woordje klaar gehouden waarvoor Namens Conny en aandacht.

mijzelf van harte dank voor de mooie bloemen, de lente lijkt met al die kleuren al heel dicht bij, dank voor het prachtig geschenk waardoor de foto’s in de nieuwsbrief waarschijnlijk nog beter zullen worden, dank voor de champagne, dank voor de lovende woorden van de voorzitter, en u allen dank voor het applaus. De schouderklop, en zeker de attenties van vandaag, waren voor wat ons betreft helemaal niet nodig, maar

wees er kennelijk wij hadden er het ik toch maar een nu even graag uw

In 1975, waren wij van op het Provinciecommando stille getuigen van de geboorte van KVOO Limburg, toen nog de KVGO (Koninklijke Vereniging van Gepensioneerde Officieren - Groepering Limburg) waarvan wij vandaag het dertig jarig bestaan herdenken. Mijn Chef, Kolonel Germain Vaneetvelde, toenmalig Provinciecommandant had het Ondervoorzitterschap aanvaard van die vereniging en als S1 was ik van dan af nauw betrokken bij het tikwerk en enkele kleine administratieve karweitjes. Ook onder de volgende Provinciecommandanten bleef die band bestaan. Toen één van hen, Kol Roger De Groote in 1985 zelf voorzitter zou worden, werd ik na amper een jaartje van mijn pensioen te hebben genoten, opgeroepen voor de klus van secretaris van KVOO Groepering Limburg. Wie had het ooit durven denken, dat dit een rappel zou worden die nu ondertussen al twintig jaar duurt. (Vervolg op pagina 7)



- 7-3--


Twintig jaar is het nu dat Conny en ik samen dat secretariaat bemannen – en sta me toe, dat ook ik, de betrokkenheid van Conny bij dat alles even onderlijn. Ik wil haar hier danken voor de onmisbare hulp en steun; voor de duizend en één karweitjes en telefoontjes die zij heeft opgeknapt; maar ook voor die keren dat zij de zaken wist te relativeren en opnieuw naar prioriteit wist te ordenen wanneer er even chaos dreigde te ontstaan - dank U wel Conny voor dat alles! Twintig jaar is een heel lange tijd - een periode waarover wij samen gemakkelijk een boek zouden kunnen schrijven en waarvan Conny zegt dat het een groot en een heel dik boek zou worden. - wie weet schrijven we nog ooit eens een vervolg op onze brochure “25 jaar KVOO Limburg” anno 2000. In dat boek zouden ook een paar minder aangename gebeurtenissen staan. Zo zouden we vertellen over de 103 leden (76 officieren en 27 dames) waarvan de vereniging sedert haar ontstaan definitief afscheid heeft moeten nemen en die wij op uitzondering 9, dus de overigen 94, allen vrij goed hebben gekend. Wij zouden schrijven over het medeleven dat we voelden wanneer iemand ons belde om het plotse verlies van zijn echtgenoot of echtgenote mee te melden, of wanneer iemand ons zei dat een van de zijnen zwaar en misschien ongeneeslijk ziek was geworden. En terwijl we nog zochten naar woorden van troost zouden we negen maal en meer, die onheilsboodschap moeten verder seinen - iedere keer aan de andere kant van de lijn weer datzelfde verdriet en droefheid - geloof me ’t was dan vaak heel triest en eenzaam op die vooruitgeschoven commandopost van de tamtam-stelling. De voorbije vijf jaren moesten wij van niet minder dan 23 leden afscheid nemen: 11 dames en 12 officieren. Het past dan ook om op een dag als vandaag even aan onze overledenen te denken ... We zouden ook schrijven over de fouten die wij maakten, en er waren er; waarvoor we ons reeds hebben geëxcuseerd en waarvoor we ons nog eens willen verontschuldigen. Ook zouden wij berichten over het wegblijven van enkelingen in de loop der jaren, die er plots de brui aan gaven om redenen die wij vaak niet eens kenden, die er misschien ook niet waren; en ondanks dat wij dachten het mogelijke te hebben ondernomen om hen in de groep te houden. Over tegenslagen en computerpannes, zoals vorige maand toen vlak tegen de deadline van Saffraanberg de processor en de videokaart van onze PC het begaven – wij in allerijl met nieuwe installaties en downloadings op ons reservetoestel moesten overschakelen - dat wij zelfs bij het ochtendgloren





- 8-3--

Mevrouw Alexa Schoups moesten bellen met de vraag om ons opnieuw een tekst te mailen die in de pannendoos geblokkeerd zat - dat was nog eens een heksenketel uit de goede oude tijd zoals ieder van ons die vroeger wel eens heeft helpen brouwen, die we dan verwensten tot diep in ons hart, maar die ons anderzijds een kick gaf om het nog beter trachten te doen. Ook zetduiveltjes en onachtzame Murphy-plaagjes speelden ons regelmatig wel eens parten, zoals in de voorlaatste nieuwsbrief toen we onder tijdsdruk bij de filmvoorstelling de maanden september en februari jammerlijk door elkaar haalden, of een andere keer toen we eens iemand tegen wil en dank tot driemaal toe tot SBH promoveerden, of wanneer we een eerbiedwaardige ir-titularis tot een gewone orsterveling degradeerden. Dat zijn maar enkele voorbeelden van wat ons overkwam - noem ze schoonheidsfoutjes of gewoonweg stommiteiten wij kunnen met beide namen leven. Die fouten blijven ook niet lang verborgen want binnen de kortste keren staat er een heraut van dienst met zijn trompet klaar om er klank aan te geven. Dat mag natuurlijk - zolang de toonaard waarin gespeeld wordt maar de juiste is zodat er geen valse noten klinken, en dat er zo mogelijk een sourdine gebruikt wordt om het geluid binnenshuis te houden. Trompetters wij reiken u deze partituur aan zodat jullie, rustig, zonder iemand te storen, verder zou kunnen blijven blazen. Al die minder leuke zaken, en gelukkig maar, zouden maar enkele bladzijden vullen. Genoeg getreurd en gejammerd want het overgrote deel van ons boek zou gewijd zijn aan de aangename dingen. Wij zouden hoofdstukken kunnen schrijven : Over de talrijke, nu meer dan 200 sprankelende maandactiviteiten met hun enthousiaste organisatoren, waaraan wij mochten deelnemen, of die wij soms mochten mee helpen organiseren; altijd midden opgewekte en fijne collega’s. Over verjaardagen en herdenkingen die wij samen vierden en waarbij wij zo vaak van culinaire heerlijkheden proefden. Over de verschillende bestuursformaties waar binnen wij mochten functioneren en initiatieven mochten nemen en die ons steunden om ze te realiseren; en over de Voorzitters met hun respectievelijke kleuren: van de zwartblauwe rijkswachter, de kaki landmachter, de blauwe piloot, tot nu de helikopterpiloot in kaki met een blauw tintje. Ik hoor u hardop denken dat er nog een belangrijke kleur ontbreekt - inderdaad - het marineblauw - en indien wij ons spectrum zouden willen vervolledigen voelt de enige zeemachter in ons midden zich nu (Vervolg op pagina 9)



- 9-3--


waarschijnlijk direct aangesproken - ik meen hem echter te mogen geruststellen, zijn fregat mag allicht nog een poosje in de haven blijven ronddobberen - de huidige voorzitter is immers nog maar pas aan zijn vierde jaar begonnen en wie weet ambieert Marcel wel om ook de ‘twintig’ te halen dat Beste Marcel, dat zou dan nog eens iets zijn voor de annalen van onze vereniging. Trouwens een aflossing lijkt ons helemaal niet nodig, want u zult wel akkoord gaan indien we zouden schrijven dat de huidige voorzitter en het voltallig bestuur toonbeeld van dynamiek en van kameraadschap zijn. Ook het kleurenpalet onze leden, alhoewel eens op pensioen van geen belang meer, maar misschien interessant voor de statistici, is een bonte mengeling van wat er in de Krijgsmacht voorhanden is: zo hebben we naast de 22 weduwen en de 6 sympathisanten : 1 marineblauwe zeemachter, 5 groene medici, 5 donkerblauwe rijkswachters - het zijn er immers nog allemaal van vóór de politiehervorming, 67 lichtblauwe luchtmachters en 140 kaki landmachters - een totaal van 246 effectieve leden daarnaast tellen wij met de dames en de partners van de officieren nog 210 toegevoegde leden, wat ons algemeen totaal op 456 brengt - aantal waarop we terecht fier mogen zijn. We zouden vertellen over de reizen naar prachtige bestemmingen zoals: Wenen, Praag, Boedapest, Berlijn, Dresden, Rome, Italiaanse Kunststeden, Normandië en Brettanië, waar wij heerlijke weken beleefden en waar we elkaar nog beter leerden kennen. Ook de reizen die wij om een of andere reden hebben gemist, die eveneens een groot succes kenden en die voor de vorige zeker niet moesten onderdoen; zouden wij uiteraard vermelden : Egypte, Turkije, Karinthië, Sorrento, Polen en Ile de Ré De kameraadschap en de vriendschap die wij tijdens al die gelegenheden hebben mogen ervaren zouden zeker aan bod komen en we zouden het hebben over de talrijke nieuwe en jonge leden die in de loop der jaren onze vereniging zijn komen versterken - dat waren er in de afgelopen 5 jaar niet minder dan 50. Naast die aanwinsten is Limburg ook nog productief op nationaal vlak, en we zijn er apetrots op om het nog eens te zeggen dat wij met de Generaals Albert Derwael en Leo Van den Bosch de vorige en de huidige Nationale Voorzitter leveren en met Kol Vl. Piet Claes de hoofdredacteur van Militair België Wij zouden natuurlijk schrijven over ons “troetelkind” - “onze nieuwsbrief”, die wij als trotse ouders vanaf zijn geboorte in zijn huidige lay -out nu juist 10 jaar geleden, al die tijd hebben





- 10-3--

gekoesterd en die nu dank zij de schrijvende medewerking van zijn drie peters, Jef Schoups, Luc Vandenborne en Marcel Demot, opgegroeid is tot een volwassen jongeling met een oplage van 300 exemplaren, in de Provinciale Bibliotheek in te kijken is - en die in juli van vorig jaar zelfs een tweede jeugd is begonnen op het internet, waarbij hij wereldwijd gelezen wordt van de VS tot in Brazilië en zelfs recentelijk in Australië. We zouden al onze herinneringen nog kunnen kruiden met pittige details en anekdotes, aan stof zouden we echt geen tekort hebben om dat boek vol te krijgen. Maar alles moet een slot hebben, ook ons boek. In de laatste hoofdstukken zouden wij schrijven dat wij vorige maand nog eens hebben bijgetekend voor een rit van drie jaar, met op de achterbank twee wensen : 1° met de hoop dat wij allemaal samen, en dat Conny en ik die rit in goede gezondheid zouden kunnen uitrijden. 2° dat aan het einde van die komende drie jaar, er zich een jong en dynamisch duo zou melden om de taken van het secretariaat over te nemen. Op de laatste regels van ons boek zouden wij u allen, Mevrouwen en beste vrienden van harte danken voor deze dag van vandaag en voor de grote vriendschap en de warme sympathie die wij al die jaren van u hebben genoten. Aan u allen hier aanwezig, de 67 dames en de 60 officieren; maar ook aan de 166 dames en de 163 officieren die vandaag niet kunnen aanwezig zijn,wensen wij het allerbeste voor de toekomst. Het ga U allen goed en naar wens ! Nog een fijn en gezellig verjaardagsfeest van “onze” KVOO-LIMBURG Met dank voor uw aandacht. Jos en Conny



Bezoek Brouwerij Palm 08 maart 2005

Eenenveertig leden namen op uitnodiging van Mevrouw Lutgarde Van den Veyver op 08 maart 2005 deel aan de uitstap naar Steenhuffel voor een bezoek aan brouwerij Palm. Na de ontvangst, met hoe kon het anders, ‘een Palm’, volgde een presentatie waarin het ontstaan en de groei werden getoond van de brouwerij die nu reeds meer dan 255 jaar een hoge gistingsbier brouwt. Tijdens het geleid bezoek deden wij de verschillende stadia van het productieproces aan, van brouwzaal tot bottelarij. Koperen kookketels, artisanaal vakmanschap, geavanceerde brouwtechniek, een gamma aan gebruikte grondstoffen, het aroma in de kruidenkamer – tijdens die rondleiding ruikt en ziet men het eindproduct ontstaan. In de gistingskamer kregen we een interessant overzicht van de vier unieke gistingswijzen van België, en maakten we kennis met de wonderbaarlijke wereld van gistcellen. In de kruidenkamer werd de geschiedenis van de hop uit de doeken gedaan, het ingrediënt dat zeer belangrijk is voor de karakteristieke smaak van het bier. Na het brouwerijbezoek bracht het Palmtreintje ons naar het geklasseerd monument Kasteel Diepensteyn. Het bezoek aan de stoeterij die onderdak biedt aan een 20-tal rasechte Belgische trekpaarden is werkelijk bijzonder. Palm steunt dit uniek levend beschermd cultuurpatrimonium en tracht met haar initiatieven het trekpaard een nieuwe recreatieve rol toe te bedelen – een lovenswaardige nevenactiviteit. Na het bezoek aan de stoeterij ging het per treintje even terug “De Oude Bottelarij” voor een degustatie van de Palm-producten, waarna ons in het Kasteel Diepensteyn een voortreffelijk diner geserveerd werd. Tijdens de terugreis feliciteerde onze voorzitter Kolonel Vl. SBH Marcel Demot de initiatiefneemster van deze dag, Mevrouw Lutgarde Van den Veyver, voor de interessante en mooie excursie. Beste Lutgarde, het was niet zomaar een brouwerijbezoek, het was leerrijk en boeiend en je hebt ons bovendien op Diepensteyn voor een culinair hoogstandje gezorgd. Lutgarde, voor dit alles van harte dank en Proficiat ! JH.

- 11-3--



J.P.K. LtGen Jef Schoups VN zijn een bureaucratie; NAVO is voor niets bekwaam; EU even besluiteloos. We horen het telkens weer in conferenties gegeven door autoriteiten en administraties. Elk voor zijn eigen winkeltje, in een rondreizend volkstheater trachten ze te verkondigen hoe goed hun eigen initiatieven wel zijn vergeleken bij al de rest. De poten niet onder je eigen stoeltje afzagen, heet dat. De duizenden veldwerkers, mannen en vrouwen die leven midden in de haarden van haat en onrust, worden in de power-point shows zelfs niet eens vermeld. Zij zijn het nochtans die de tastbare veranderingen bewerkstelligen. Herinner je nog een van mijn vorige verhaaltjes? Goed nieuws is geen nieuws, slecht nieuws is goed nieuws. Eenvoudig nieuws is nieuws. Eenvoudig slecht nieuws dat is het beste nieuws : “Breaking News”. Ik breng je vandaag goed nieuws … dus - als je dat maar niets vindt sla deze bladzijden gewoon over. ”Het is nu al 18 maanden geleden dat UNMIL (United Nations Mission in Liberia) ontplooide na de ondertekening van een uitgebreid vredesakkoord in Accra (Ghana). De voorbije maanden zijn niet gemakkelijk geweest. Een totaal ontredderd land met drieënhalf miljoen getraumatiseerde mensen die een veertienjarige oorlog achter de rug hebben, weer helpen opstaan - dat kan in elk geval geen eenvoudige taak

Mr Klein draagt de decoratie van Grootofficier in de Kroonorde, uitgereikt door onze Koning

- 12-3--

zijn. De vergelijking maken met een feniks die uit zijn smeulend as herrijst is nu wel een beetje te vroeg. Nochtans gloort de dageraad voor de bevolking van Liberia. De wapens die honderd-duizenden van het leven hebben beroofd, zwijgen nu. Dat is de eerste goede stap. De uitvoering van de vredesovereenkomst vordert gestadig en de maatregelen die worden genomen om de stabiliteit te herstellen zijn nu onomkeerbaar geworden. 15 000 soldaten van 47 landen hebben in heel Liberia stelling genomen. Hun ontplooiing is snel en vlot verlopen. Tot op heden heeft UNMIL meer dan 24.000 wapens ingezameld en vernietigd; daarboven op nog 25.000 stukken geschut, inbegrepen granaten, mortieren en raketten; over 5 miljoen patronen voor draagbare wapens. Meer dan 84.000 strijders vochten een langdurige strijd en zijn ontwapend en gedemilitariseerd. Onder hen bevinden er zich 16.000 vrouwen; 6200 jongens en 1730 meisjes – kinderen dus. Meer dan 6800 voormalige strijders werden terug in de burgermaatschappij geplaatst en volgen nu een beroepsopleiding. Vele anderen zullen weer naar school worden gestuurd om hun onderwijs verder af te maken. De VN helpen bij hun integratie in de samenleving en bij het slagen in hun tweede kans die hun wordt geboden in het normale burgerleven. Het nieuwe politiekorps samen-gesteld uit 3500 leden gekozen uit alle provincies van Liberia en uit alle etnische groepen zal vanaf 2006 volledig operationeel zijn in het hele land. UNMIL werkt ook nauw samen met de wettelijke- , de rechterlijke- en de strafinstellingen om hun gezag te verstevigen en zodoende de onschendbaarheid van de mensenrechten af te dwingen. Een onderzoeks- en verzoeningscommissie bewerkstelligt het genezingsproces van diepe wonden die werden geslagen in een uiteengerukte maatschappij. Het uiteindelijk doel van het vredesproces is een duurzame democratie en een behoorlijk bestuur in te stellen in Liberia. Dit zijn verhalen van hoop en wedergeboorte. In de publicatie UNMIL FOCUS kan je meer lezen in detail hierover en je zal vernemen hoe Liberia op weg is van de anarchie naar de normaliteit.” Dat staat allemaal te lezen in de brief van Ambassadeur J.P. Klein, de speciale gezant van de secretarisgeneraal van de VN in Liberia. Een analoge opdracht in Oost-Slavonië in 1996-98, bracht hij ook al met succes ten einde. Enigszins verwonderd ben ik die morgen wanneer ik in mijn brievenbus een grote omslag uit New-York vind. Daarin veel documentatie over alles waarmee J.P.K. nu zo druk bezig is. Hij is in elk geval niet de man die (Vervolg op pagina 13)



oktober 1998 krijg ik een uit-nodiging om deel te nemen aan een internationale conferentie over “Sustainable disarmement for s u st a in a b l e d e ve l o pm e n t” i n Brussel : een lovenswaardig initiatief. Heel veel vooraanstaande personen nemen eraan deel (een lijstje van 65 pagina’s zie ik in het boekje). De secretaris-generaal van de conferentie is de Heer Ambassadeur Burggraaf Vilain XIIII (herinner je nog het artikeltje uit onze Nieuwsbrief van juni 2004 ?). Uiteindelijk wordt “The Brussels Jacques Paul Klein call for action” gepubliceerd. Dat moet ook officieel ter kennis worseminaries leidt, conferenties geeft den gebracht aan alle VN autoriteiten en organismen. of boeken schrijft Hij houdt van actie, weet van aanpakken en kan met mensen omgaan. Tussen het opstellen van een Hij onderhandelt Tudjman, Milosevic manifest en het voorleggen van en wellicht vele anderen, bij wijze resultaten op het terrein ligt een van spreken, onder tafel: kortom – wereld van verschil. Daarom is het hij kan doorzetten en een opdracht zo bemoedigend een heel mooi verhaal van Mike T. James en afmaken. “When next in Brussels I will call so Maryse Fontus in UNMIL Focus te that we can have dinner” schrijft lezen. Het is een poging om het J.P.K. Het wordt ongetwijfeld weer probleem van kindsoldaten gestruceen heel gezellig en bijzonder leer- tureerd aan te pakken; een vraagrijk weerzien. Ik ben er zeker van stuk waar miljoenen met open ogen naar gapen wanneer CNN dergelijke dat we weer over de Leuvense Steenweg zullen rijden naar … “A la beeldentoont maar waarop zelden bonne humeur”. Menu : mosselen op tastbare actie volgt. Provençaalse wijze, frieten en witte Vrij vertaald … “Esther’s farewell to arms.” wijn.

J.P.K

(Vervolg van pagina 12) In

- 13-3--

Esther was nauwelijks negen jaar … een kind; ze zag hoe rebellen uit een groep vluchtende burgers verschillende mensen gevangen namen en ze daarna, voor de ogen van met afschuw vervulde familieleden en geburen, koelbloedig neerkogelden. Die schokkende gebeurtenis vervulde Esther met een onbeschrijfbaar gevoel van angst voor wapens. In de maanden daarna zag ze herhaaldelijk gewapende personen; telkens liep ze naar haar moeder en zocht ze bescherming. Wanneer ze tien was kon Esther niet langer aan de wapens ontsnappen. Door een tragische samenloop van omstandigheden geraakte ze verstrikt in de omgang met wapens en ze werd zo dat type van persoonlijkheid dat zij het meest schuwde en vreesde. Een dag in de zomer 2000 … Esther speelde met haar vriendinnen op de koer van de school. Ze ging helemaal op in het spel en bemerkte niet de militaire camionette die binnenreed en ook niet de andere kinderen die op een drafje uiteenstoven uit schrik voor de indringers. Vooraleer ze de kans kreeg iets te ondernemen stond ze oog in oog met zwaarbewapende vechters. De mannen die tot een regeringsmilitie behoorden sloten de kinderen in en bevalen hen in het voertuig te stij-




- 14-3--

J.P.K (Vervolg van pagina 13)

gen. De groep reed een eind door de dichte jungle van centraal Liberia naar Gbarnga, een kleine stad. Uiteindelijk stopte ze in een militair kamp. Daar werd Esther ertoe gedwongen haar schrik voor vuurwapens te overwinnen. Ze werd Klein wordt begroet door ontwapende soldaten opgesloten in een vertrek dat ze met gewapende mannen moest delen. Ze kreeg er een haar familie die dacht dat ze lang dood was. Ze kwam spoedcursus in het omgaan met wapens, monteren en terecht in een ICC (Interim Care Centre), een voorlichdemonteren van allerlei oorlogstuig, schietoefeningen tings- en raadgevende instelling die door de nietgouvermentele organisatie SPIR (Samaritan Purse en ze werd volgepropt met verdovende middelen. Na die opleiding nam Esther deel aan verschillende International Relief) wordt beheerd en door UNICEF gevechten in de burgeroorlog. Ze werd ingedeeld bij wordt gesponsord. een bende meedogenloze vrouwelijke strijders, “De Esther behaalde als een der eersten haar getuigschrift wilde ganzen”, een eenheid van het leger van de nu en haar enige betrachting is zo snel mogelijk weer met verbannen president Charles Taylor. Drie jaar later vol haar voorspoedige jeugdjaren zonder wapengeweld en nooit verhaalde gruweldaden, legde ze de wapens neer. zonder misdaad aan te knopen. Wanneer de vijandelijkheden werden gestaakt in Esther is ook gelukkig dat niemand uit haar omgeving augustus 2003 kwam voor Esther de kans om te bezin- van haar verleden op de hoogte is. Wanneer ze nu met haar vrienden en vriendinnen praat en omgaat tracht ze nen en om aan een toekomst in haar leven te denken. Wanhopig wilde ze terugkeren naar een normaal leven als een normaal jong meisje te zijn. Ze wenst haar en daarom was ze een van de allereerste strijders die schrikkelijk verleden te begraven, terug naar school te in de rij stond aan de militaire basis Schieffelin, kort gaan om uiteindelijk dokteres te worden. bij Monravia in december 2003. Ze werd ontwapend en Esther omscholen van vrouwelijke strijder en kindgedemobiliseerd door de pas aangekomen VN-soldaten. soldaat tot een meisje dat hunkert naar een familieVandaag is Esther dertien jaar, gelukkig herenigd met leven, vrienden en een degelijke opvoeding was zeker geen gemakkelijke taak. De manager van ICC, Thomas Jeffrey, herinnert zich goed de aankomst van Esther in het centrum: zwaar getraumatiseerd, verslaafd aan drugs en buitengewoon agressief. Herhaalde keren sloop ze uit de slaapzaal, deed de muur en zwalpte doelloos door de achterbuurten van de stad. Het succes van Esther en van het SPIR is een voorbeeld van de bewonderenswaardige resultaten die door het ontwapenings- demilitariserings- reïntegratie- en herstelprogramma (DDRR) voor Liberia werden geboekt. Het programma werd in december 2003 opgestart maar moest enkele weken later tijdelijk worden onderbroken omdat het aantal strijders die wensten te ontwapenen en af te zwaaien veel hoger was dan verwacht. Op 15 april werd opnieuw op volle toeren gestart met de gezamenlijke inspanning van UNMIL en talrijke humanitaire organisaties. Kindsoldaten krijgen een bijzondere aandacht in het DDRR programma zoals dat wordt aanbevolen door de Kaapstad principes over de kinderbescherming van 1997. (Vervolg op pagina 15)


J.P.K


- 15-3--


Volgens de definitie is een kindsoldaat “elke persoon onder de 18 die deel uitmaakt van een geregelde strijdmacht of gewapende groep, in eender welke hoedanigheid (uitgezonderd zuiver familielid). Dat verwijst dus niet alleen naar zij die wapens dragen, maar ook naar de koks, draaghulpjes, koeriers alsmede zij die dergelijke groepen vergezellen inbegrepen meisjes aangeworven als bijzit of door gedwongen huwelijk”. Kinderen krijgen ook voorrang in het proces en ze hoeven geen wapen aan te bieden zoals de meerderjarige strijders om in aanmerking te komen voor het programma. De verschillende ICC moeten kinderen scheiden van hun voormalige volwassen commandanten; ze streven ernaar de duur van hun aanwezigheid in de demobilisatie centra zoveel mogelijk te beperken om hen aldus zeer snel in het integratieproces in te schakelen. Zij bieden verscheidene diensten aan: opsporen van familieleden, psycho-sociale begeleiding, informatie over uitkeringen, opvoeding, medische verzorging, spel en ontspanning en individuele begeleiding voor kinderen met zeer zware moeilijkheden. De kinderen blijven ongeveer een tot drie maanden in zo’n ICC. In die tijdspanne wordt verwacht ze te herenigen met hun familie of te plaatsen in een pleeggezin. Verschillende organisaties van kinderbescherming, inbegrepen UNICEF, het International Rescue Committee, het International Committee of the Red Cross, Save the Childern, Christian Children’s Fund, Samaritan Purse International en lokale non-gouvernementele organisaties werken samen met UNMIL om gedemobiliseerde kinderen weer zinvol in te schakelen in de gemeenschap.

Zoals Esther’s verhaaltje het zo treffend aantoont moet die enorme inspanning worden volgehouden om Liberia weer te laten opstaan uit het ontredderde verleden.

Toch een getuigenis die inslaat. Om even bij stil te staan, vond ik … Ik weet ook wel : het is geen “Breaking News” maar het vermijdt alleszins dat het zo ver komt.

Jef KONINKLIJKE MUZIEKKAPEL VAN DE BELGISCHE MARINE Wij verzamelen de inschrijvingen voor het galaconcert van 9 juni 2005 om tezamen als

KVOO LIMBURG te kunnen

deelnemen. Wij verwachten de inschrijvingen vóór 12 april ek. op ons nummer 011.228848 of per e-mail [email protected] Prijs voor het Concert : € 15 receptie achteraf : € 15 Het concert is ten voordele van : v.z.w. INTESA v.z.w. Luitenant-generaal ROMAN een Hart voor Limburg Uw aanwezigheid betekent bovendien een aanmoediging en een gebaar van wederdienst voor het Provinciecommando



- 16-3--

zijn vrienden. Hij kan het immers niet laten om regelGenk 24/03/2005 matig de boel op stelten te zetten. Een paar van zijn uitdrukkingen:”moest het 39 verdiepingen tellende VN gebouw tien verdiepen minder tellen zou dit geen enkele verandering teweegbrengen”en “moest ik de veiligheidsraad mogen veranderen zou ik geen vijf permanente leden aanstellen maar slechts één, namelijk de VS”. Het mag duidelijk zijn de juiste man Kapt ter zee Luc Vandenborne op………..Maar van het oude Europa geen nieuws dus dat was tussen de vele vriendelijke schouderklopjes reeds afgesproken. Nu ja Bolton was in 2000 een van de belangrijkste advocaten in het Bush-kamp bij het juriDe bewering “de afwezige heeft altijd disch gevecht om de hertelling van de stemmen in Floriongelijk” mag dan slechts een halve waarheid zijn, zij da. Voor wat hoort wat en de man wilde nu adjunct van die op onze 30ste verjaardag afwezig waren hadden Condoleezza worden. Charmante Rice, ondertussen ongelijk. Veel volk, veel getater, lekker eten en drinken wereldster, heeft aan de brutale krijger geen bood“mein liebchen……….”.Die 17 mar. was ook het begin van schap en dus geef hem de VN maar. Daar kan hij zijn een heerlijke lente-opstoot, eindelijk toverde moeder bommen rustig rondsmijten, zij komt dan wel, met zon voldoende licht en warmte om de natuur een nieuwe charme, in de geschapen ruimte om de zaak op te losstart te geven. Bij die start moesten we zijn om de sen. Net voetbaltektiek vind je niet. laatste winterresten weg te werken. Buiten, bij een Maar Bolton was nog maar een proevertje. heerlijk weertje, laat men dan de bovenkamer zijn vrije Georgië had nog een ander verrassing in petto. Op degang gaan. Op een wat gevorderde leeftijd gaan je fensie zitten daar twee verschrikkelijk ambetante jongedachten dan automatisch naar het voorbije, immers gens. Rumsfeld, maar die oude krijger geraakt hij niet de toekomst is erg onzeker als men de laatste centimekwijt op het wereldtoneel en is trouwens zó gevaarlijk ters van de toegewezen meter aftelt. Dit alles om je dat hij best dicht aan de lijn wordt gehouden. De duidelijk te maken waarom ik over dat feestje begin. andere, Wolfowitz, de denker, zonder wie Rumsfeld al Mijn tuinmijmeringen kwamen telkens weer terug bij veel minder gevaarlijk is. Dus Wolfie moet weg maar onze secretaris. Waar haalt nu iemand de moed vanheeft grote verdienste, moet een belangrijke job daan om belangeloos gedurende 20jaar de werkbeest krijgen, zoals bvb de “wereldbank”. Onmiddellijk zegt van een vereniging te zijn, om er na die tijd nog steeds de man “ik heb het diepste geloof in de zending van de fanatiek mee bezig te zijn. Nog maar eens een van de ontwikkeling”. Ook bij deze brutale zet heeft de vele dingens die ik niet begrijp. Waarschijnlijk omdat ik Europese raad, nochtans op het juiste moment in zoals gewoonlijk uitga van mijn kleine “ik” en weet dat zitting, niets te zeggen. Enkele Europese parlementsme zoveel geduld, goede wil, sociaal voelen en werkleden menen wel te moeten reageren maar zolang ze kracht ontbreekt. Conclusie, grote bewondering en van het “Chon Bendit” niveau zijn is er niemand die zich respect voor een ”grote m’heer” en evenveel of nog zorgen maakt. Trouwens het US argument, Mc Namarra meer voor de lieve dame die niet alleen dat offer wilde was nog veel straffer dan Wolfie, toch werd hij de aanvaarden maar zijn steunpilaar was. Dat het kerkhof beste voorzitter die de wereldbank ooit had. Trouwens vol ligt van onvervangbaren is, in tegenstelling tot de volgens Geldhof en Bono(U2) is die bank er alleen maar bewering hierboven, een absolute waarheid maar de om de schulden van de ontwikkelingslanden te innen. man die Jos, over een paar jaar, gaat vervangen zou ik Zoals het IMF de broeksriem laat aanhalen bij mensen dolgraag ontmoeten. die het geld niet hebben om een broeksriem te kopen. Zeg nu nog dat ik nooit een ernstige zin in Men zou bijna de indruk krijgen dat de ons bladje heb neergezet. Een gewoonte die ik wens Amerikaanse President alleen maar de bedoeling heeft trouw te blijven maar deze eerste alinea moest me van Europa te vernederen. Dit kan natuurlijk niet de bedoede maag. ling zijn! Die man schijnt veel meer politieke sluwheid In het lichtere genre zou ik “bla.bla…bla…” te bezitten dan iemand voor mogelijk hield. Bolton gaat van vorige maand willen aanvullen. Kwestie van “het naar de VN om de richtlijnen van Rice uit te voeren. grote gelijk” natuurlijk. Georgië uit Texas had zijn Evenwel belangrijker, hij heeft zoveel invloed in de figuur, na al dat vriendelijk lachen, net terug in een Republikeinse partij dat hij zijn collega’s kan overhalen normale plooi gelegd of hij liet zijn duiveltje los. Eerste om eindelijk de volledige US-bijdrage tot de VN te bommetje John Bolton wordt VS ambassadeur bij de betalen. De VN is daar uiteindelijk zo blij om dat Bush ‘Verenigde Naties”. De man kreeg reeds in de 80er (Vervolg op pagina 17) jaren een in brons gegoten granaat als geschenk van

Lentegemijmer




lentegemijmer er als de grote roerganger uitkomt. Wolfowitz wordt inderdaad een goed voorzitter van de Wereldbank en zal deze reorganiseren ten voordele van de ontwikkelingslanden. President Bush wil zijn plaats in de geschiedenis en met een beetje geluk in het MiddenOosten krijgt hij ,voor zijn termijn erop zit, de Nobelprijs voor de Vrede.Begrijp goed je glimlach maar geef toe zijn oproep tot democratische hervormingen blijft zelfs in Islamlanden niet zonder gevolg. Die politieke sluwheid kan men moeilijk herkennen in de buitenlandse politiek van de EU.Zonnekoning Chirac riep zijn trouwste trawanten, Schröder en Zapatero op om samen, de altijd vriendelijke, Putin te ontvangen. In een interview op de BBC verklaarden twee afgevaardigden van respectievelijk de Frans- en Spaanse buitenlandse dingens dat het de bedoeling was om de koele Rus te wijzen op zijn ondemocratisch gedrag. De reporter vroeg of het niet beter was andere EU landen bij die “top”te betrekken. De Fransman meende dat hij een goed punt opbracht en dat inderdaad de Engelsen en Polen er eventueel hadden kunnen bij zijn. De Spaanse vertegenwoordiger daarentegen vond dat ze mans genoeg waren en de rest er niet was gewenst. Persconferentie na de “top” een gezamenlijke oproep aan Iran en Syrië om in een akte van berouw te zeggen dat ze geen bommen zouden maken en hun troepen uit Libanon zouden terugtrekken. Geen woord over het terechtwijzen van Putin. Ook geen woord over het feit dat Iran lange afstandsraketten van Oekrainïe kocht (zonder nucleaire koppen wordt gezegd, maar waarom werden ze dan gekocht?)

Nu dacht je dat dit het einde van de Europese show was, fout! Een paar dagen na dat onderonsje volgde de Europese raad. Het stabiliteitspact dat Helmut, die vroegere Duitser, er met zware voet had doorgeramd was een blok aan de zere Duitse en Franse tenen. Toen Portugal vóór een paar jaar zijn 3% norm niet kon waar maken deden de would-be Europese bazen zeer verontwaardigd maar nu ze zelf in de knoei zitten is dat pact plots een belemmering voor hun economische ontwikkeling. Volgende klucht! Bolkenstein, de enige wat Bourgondische Hollander die ik ken, heeft daar iets over de vrijmaking van de dienstensector geschreven en dat kon niet want plots realiseerde men zich dat men niet langer met zijn twaalven was maar dat er een tiental waren bijgekomen. Onze Guy, als hondstrouwe aanhanger van de zonnekoning, sprak onmiddellijk van sociale dumping. Alleen niemand vertelde dat die vrijmaking van de dienstensector reeds in 1958 in de Europese charter was ingeschreven. Maar jobs verliezen aan de nieuwkomers dat kunnen de Fransen zich niet veroorloven want dan krijgen ze een keiharde “non” bij het referendum over de EU grondwet. Plots wordt het duidelijk dat Rumsfeld gelijk had toen hij sprak over een oud en nieuw Europa.Het nieuwe moet niet alleen zijn mond houden (ref Chirac) maar mag ook niet aanzitten aan de vleespotten. Meteen krijgen we een protectionisme in de unie. Enig toch!!!! Europa-Dein Name ist Feigheit” Dopfner, Mathias CEO Axel Springer (Die Welt 20/11/2004)

Zonnige Lente

Bij wijziging van uw opstapplaats gelieve te verwittigen ! Aandacht voor de vertrekuren ! (gewijzigd) ! GSM nummer voor noodgevallen : 0472.82 55 10

lvdb

NATIONALE DAG Gent 21 april 2005 0900 u. Vertrek Hasselt Achterkant CC

OPSTAPPLAATS HASSELT ANTONISSEN 2, BOONEN 2, BUNCKENS 2, COUCKE-LENAERTS DEL SAVIO 2, DEMOT 2, DERWAEL 2, FREDERIX - BAERTEN GEENS 2, HERMANS 2, KENIS 2, LAVIGNE-VAN EXEL 1, MAES - LEMMENS 1, MONSIEUR 2, MOONS G 2, MOONS R NEUTELEERS 2, REINQUIN 2, ROGGEN 1, VAN AELTEN 2, VAN BRABANDT 2, VAN DEN BOSCH 2, VAN GLABEKE-LENAERTS VAN HOLLE 2 , VERGHOTE 2, VERMEULEN 2 , VUYLSTEKE 2

1, 1, 2, 1,

OPSTAPPLAATS SINT TRUIDEN CLAES 1, GILLES-LEENDERS 1, LAMBRECHTS Y 2, NEVEN 2, SCHAMPAERT 2, SCHRIJVERS 2, VANHOVE 2, VAN BAMBOST 2, VANDENBORNE J. 2, VAN DEN VEYVER 2 OPSTAPPLAATS E40

0925 u. Sint Truiden (Begijnhof parking) 1000 u. Leuven - benzinestation Heverlee - E40 1115 u.

KSMD Leopoldkazerne (ontbijt incl €40)

1250 u.

Per autocar - Flanders Expo

1300 u.

Bezoek Floraliën met gids (in de € 40)

1530 u.

Vertrek naar AA Gent

1600 u.

Onthaal en aperitief

1630 u.

Maaltijd (inbegrepen in de 40 euro) Wijnen en bieren van hoge gisting: € 3.20

POLFLIET 2, VAN HUFFEL 2 PERSOONLIJK VOERTUIG

- 17-3--

DESIMPELAERE 2

1900 u

Gezellig samenzijn eigen rekening

2015 u

Vertrek uit Gent


30 jaar K.v.O.o. limburg 17 maar 2005

De 126 aanwezigen : Cdt Anthoens Marcel en Nicole, Maj Baillien Marcel en Alix, Cdt Beuten Mathieu en Sybille, Cdt Boonen Roger en Gaby, Cdt Boons Frans en Delphine, Kol Buelens Frans en Vera, Kol SBH Bunckens Jean en Mariette, Cdt Capelle Danny en Ann, Kol Vl. Claes Piet en Simone, Kol SBH Colla Jef en Maria, Kol De Groote Roger en Jenny, Cdt De Keyzer Danny en Jetje, Kol De Wulf Willy en Nieke, Kol Deckers Henri en Germania, Mr Del Savio Guido en Mia, Kol Vl. SBH Demot Marcel en Irma, GenMaj Derwael Albert en Angèle, Cdt Desimpelaere Jacques en Veronika, Cdt Desmedt Roland en Liliane, Cdt Geens Jan en Georgine, Cdt Vl. Hendrix Jef en Lea, Kol Hennemann Dolf en Gundi, Cdt Hermans Jos en Conny, Kol SBH Jacobs Marcel, Cdt Vl. Janssen Wim en Suzy, LtKol v/h Vlw Kenis Frans en Verena, Mr Lambrechts Yvan en Greta, Cdt Lampers Raymond en Mart, Maj Lecluyse Guy en Mia, Kol Magon Gaston en Alice, GenMaj Vl. Mardaga Vic en Carmen, Mevr Claesen-De Magnée Simone , Mevr. Busselen-Lycops Joske, Mevr. Coucke-Lenaerts Georgette, Mevr. Cox-Nolmans Lu, Mevr. Craybex-Fierens Angèle, Mevr. Franssen Netje, Mevr. Frederix-Baerten Netta, Mevr. Maes-Lemmens Zely, Mevr. Van Glabeke-Lenaerts Lieve, Mevr. Willemoens-Hoedemakers Mia, Maj Gd Monsieur Leon en Henriette, Cdt Moons Gilbert en Germaine, Cdt Moons Raymond en Suzy, Kol Neuteleers Jos en Anny, Cdt Neven Jules en Godelieve, Cdt Paulissen Urbain en Lisette, Cdt Gd Peltier Noël en Nicole, Cdt Reinquin Jean en Yvonne, Kol Vl. Roggen Nic, Mr Rogiest Marc en Diane, Cdt v/h Vlw Schampaert Willy en Monique, LtGen Schoups Jef, LtKol Schrijvers Herman en Nelly, LtKol Vl. Soos Stef en Joske, Cdt Van Aelten Alfons en Lisette, Cdt Van Brabandt Roland en Denise, Cdt Van Camp Luc en Monique, LtGen Van den Bosch Leo, Cdt Van Loenhout Laurent en Simone, Kol Van Thienen René en Esther, Kapt ter zee Vandenborne Luc en Nieke, Kol Vaneetvelde Germain en Yolande, Cdt v/h Vlw Vanhove Georges en Nora, Cdt Vermeulen Jan en Juliette, Cdt v/h Vlw Wagner Lucien en Bernice, LtKol v/h Vlw Warmoes Freddy en Catharina, Kol SBH Weglewski Fred en Jeannine, Cdt Wetzels Bob en Florine, GenMaj Vl. Willems André en Yvette

30 jaar k.v.o.o. limburg 17 maart 2005

K..V.O.O. -- LIMBURG LIMBURG K.V.O.O. - 18-3--



- 19-3--

Beleggingsclub

maandag 25 april om 1630 u.

Provinciecommando Guffenslaan 26 3500 Hasselt

Inlichtingen Herman Schrijvers

Danstee dinsdag 19 april om 14u30 Ekkelgardenstraat, 12 3500 Hasselt

Inschrijvingen 011.228848 vier dagen vóór datum

De stortingen van € 4 per persoon met code TD/4 moeten toekomen vóór 15 april rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG

30 jaar KVOO

Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief April 2005 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

Foto’s Willy Schampaert

Palm

In de volgende nieuwsbrief : Woordje van de Voorzitter Bezoek Grimbergen en Meise - 14 juni ‘05 Louis Bax Wandeling Hageland - 28 juni ‘05 Gilbert Moons Causerie - 28 juni ‘05 - Christian Brys ‘’Huwelijkscontract’ - ‘Aanpassingen’ ‘Giften tussen echtgenoten’ Verslagen : Nationale Dag te Gent Bezoek CRC - 05 april ’05 Artikel door : Jef Schoups Luc Vandenborne Jacques Desimpelaere Deadline volgend nummer : 22 April ‘05

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

30 jaar K.V.O.O. LIMBURG 17 maart 2005

Recommend Documents