2015

Fenavian Newsletter – 11/08/2015 Inhoudstafel 1) Handelsvoorstel varkensvet Spanje 2) Sectorale resultaten van de verwerkende nijverheid 3) Kamercommissie Bedrijfsleven – Ambachtsman - zitting 07-07-2015 4) Uitvoeringsverordening vaststelling van de representatieve prijzen voor de sectoren slachtpluimvee 5) EU bereikt vrijhandelsakkoord met Vietnam 6) Opgelet voor oplichters 7) Possible fraud/impersonation attempt 8) Franse reactie op landbouwcrisis bespeelt chauvinisme 9) Beurs Alimentaria & Horexpo - Lissabon - 22-24 november 2015 10) Workshop: warmtebehandeling en drogen via microgolven 11) Evaluatie FAVV activiteitenfiches – graag uw feedback voor 1 september 12) Aanbiedingen met industrievlees gestegen 13) Denemarken verbiedt ritueel slachten 14) African Swine Fever/Animal health control measures - disease development in Estonia and Latvia 15) China koopt ons varkensvlees dankzij ... de dioxinecrisis 16) Keert 'lokaal' zich tegen het Belgisch exportsucces? 17) Découvrez quelle est la viande préférée des Belges 18) Pourquoi les producteurs de porcs ont du mal à garder la tête hors de l'eau? 19) Foire agricole de Libramont : l’UNAB travaille à la mise en place d’une organisation de producteurs « porcs bio »

1) Handelsvoorstel varkensvet Spanje De Spaanse firma Plataforma Robles, SLU is distributeur van voedingswaren en wenst contacten met Vlaamse exporteurs van varkensvetten om in te voeren.

Interesse? Contacteer: Mr. José Luis Robles (Zaakvoerder) Telefoon +34 955913144 [email protected]

2) Sectorale resultaten van de verwerkende nijverheid

Bron: Nationale Bank Terug naar de inhoudstafel

3) Kamercommissie Bedrijfsleven – Ambachtsman - zitting 07-07-2015 Samengevoegde vragen van: - de heer Werner Janssen aan de minister van Middenstand, Zelfstandigen, KMO's, Landbouw en Maatschappelijke Integratie over "de ambachtsman" (nr. 4631) - mevrouw Griet Smaers aan de minister van Middenstand, Zelfstandigen, KMO's, Landbouw en Maatschappelijke Integratie over "de erkenning van de ambachtsman" (nr. 4979) Werner Janssen (N-VA): De wet van 19 maart 2014 voerde een wettelijke definitie in van de ambachtsman. Om te worden erkend als ambachtsman moet een aanvraag worden ingediend bij de commissie Ambachtslieden. Tegen een beslissing van deze commissie kan hoger beroep worden aangetekend bij de raad Ambachtslieden. Hoeveel mensen hebben dat al gedaan? Welk gevolg werd eraan gegeven? Wat is de stand van zaken van de invoering van een logo voor erkende ondernemingen als ambachtsman? Is er al overleg gepleegd met de sector over de ondersteuning van activiteiten zoals Ambacht in de Kijker, de Dag van de Ambachten en Universiteit van de Ambachten? Minister Willy Borsus (Nederlands): De wet van 19 maart 2014 is nog niet in werking getreden. De commissie Ambachtslieden bestaat dus nog niet. Het is in elk geval mijn bedoeling de wet op 1 januari 2016 in werking te laten treden. Dan wordt het register van ambachtslieden operationeel, dat ook elektronisch zal kunnen worden geraadpleegd. Ik heb de Hoge Raad gevraagd mij voorstellen te bezorgen voor een logo. Bron: Kamercomissie bedrijfsleven Terug naar de inhoudstafel

4) Uitvoeringsverordening vaststelling van de representatieve prijzen voor de sectoren slachtpluimvee UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2015/1314 VAN DE COMMISSIE van 29 juli 2015 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1484/95 wat betreft de vaststelling van de representatieve prijzen voor de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede voor ovalbumine Link: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/PDF/?uri=OJ:JOL_2015_203_R_0004&from=FR Bron: Publicatieblad EU Terug naar de inhoudstafel

5) EU bereikt vrijhandelsakkoord met Vietnam De Europese Unie en het Zuidoost-Aziatische land Vietnam zijn het eens geraakt over een vrijhandelsakkoord. Dat akkoord moet nog wel geratificeerd worden door alle parlementen van de EUlidstaten en door het Europees Parlement. EU-commissaris voor Handel Cecilia Malmström kon het akkoord vanmiddag aankondigen in Brussel. Ze verwacht dat het akkoord in werking kan treden in 2017 of 2018. Eerst moeten de parlementen van de lidstaten en het Europees Parlement nog het licht op groen zetten. Wel zijn er nog twee aandachtspunten. Dat zijn de mensenrechten in het communistische Vietnam en maatregelen om te vermijden dat Vietnam als transitland gaat functioneren voor goedkope producten uit China. Toch maakt Malmström zich sterk dat het akkoord een vertrekbasis kan worden voor gelijkaardige akkoorden met andere landen uit de regio. Eerder had de EU al een vrijhandelsakkoord gesloten met Singapore en nu zijn er onderhandelingen aan de gang met Maleisië. De gesprekken met Thailand zijn opgeschort tot de militaire regering daar opnieuw de macht in handen geeft van een democratisch verkozen burgerregering. De handel tussen de EU en Vietnam is nu al goed voor 31 miljard dollar per jaar. Europa neemt een vijfde van de export van Vietnam voor zijn rekening. Het vrijhandelsakkoord zou de uitvoer van Vietnam naar de EU fors kunnen vergemakkelijken. Eerder had de EU ook al een vrijhandelsakkoord gesloten met Zuid-Korea. Bron: FEBEV Terug naar de inhoudstafel

6) Opgelet voor oplichters Opgelet voor onderstaande mail, gelieve deze te negeren en factuur zeker niet te betalen. Mail: Geachte heer / mevrouw,

Bijgevoegd vindt u de specificatie aangaande uw domeinregistratie voor 2015 / 2016. Hopelijk u naar behoren te hebben ingelicht. Hoogachtend, Charlotte Peeters Klantenservice - BE Domein Host - [email protected]

Terug naar de inhoudstafel

7) Possible fraud/impersonation attempt IMTA, UK have been informed of a case where someone appears to be falsely claiming to be employed by a bona fide meat company. They have been alerted to e-mails purporting to come from Fairfax Meadow. One of the gentlemen uses the name Claude Durand and the e mail: [email protected] (adding an ‘s' after meadow) They apparently also use the company headed paper. Bron: UECBV Terug naar de inhoudstafel

8) Franse reactie op landbouwcrisis bespeelt chauvinisme In Frankrijk wringen de beleidsmakers zich in allerlei bochten om de boerenbevolking te sussen. De Franse minister van Landbouw, Stéphane Le Foll, presenteerde een noodplan dat zowel in dringende maatregelen (o.a. schuldherschikking) als in structurele steun voorziet om de sector er weer bovenop te helpen. Zo maakt de regering extra geld vrij voor de promotie van Frans vlees in binnen- en buitenland en zal er strenger toegezien worden op de herkomstetiketering in eigen land. Het chauvinisme van de Fransen merk je sterk aan het logo ‘Viandes de France’ dat vorig jaar gelanceerd werd en aan het voornemen om in overheidsrestaurants zo veel mogelijk voedingswaren van eigen bodem te serveren. De Franse regering heeft al uit een aantal vaatjes moeten tappen om tegemoet te komen aan de eisen van boze boeren. De steunmaatregelen die half juli werden aangekondigd voor de veehouderij maakten in eerste instantie weinig indruk op de actievoerders. Zij bleven belangrijke toegangswegen en snelwegen versperren en buitenlandse vrachtwagens belagen omdat zij met buitenlandse landbouwproducten Frankrijk binnen rijden. Nochtans annuleert het noodplan voor 100 miljoen euro aan lasten en bijdragen en komt er ook voor 500 miljoen euro uitstel van allerhande betalingen. Bovendien garandeert overheidsbank BPI France voor een half miljard aan kredieten. Landbouwers die in financiële moeilijkheden verkeren, vooral jonge starters en zij die recent investeerden, krijgen een schuldherschikking bij hun bank in het vooruitzicht gesteld. Het pakket van in totaal 24 maatregelen voorziet ook in tien miljoen euro extra voor vleespromotie in binnen- en buitenland. Frankrijk wil zwaarder inzetten op export en tezelfdertijd de herkomstetikettering in eigen land strenger controleren zodat consumenten bewuster kunnen kiezen voor lokale producten. Om een zekere inkomensspreiding in de landbouw te promoten, komen er belastingvrijstellingen voor biogasinstallaties op landbouwbedrijven. Met dezelfde beweegreden wordt het tarief aangepast voor de elektriciteit die vergisters produceren en wordt er steun voorzien voor het plaatsen van zonnepanelen op boerderijen. Verder ambieert het plan een administratieve vereenvoudiging, betere procedures voor controles van landbouwondernemingen en betere relaties tussen de verschillende marktpartijen in de voedselketen. Specifiek voor de schapenhouders wil men wat doen aan de verliezen door aanvallen van wolven.

De Franse regering engageert zich om de strikte bescherming uit de conventie van Bern buiten werking te stellen voor de wolf. Los van die 24 maatregelen uit het noodplan speelt de overheid ook sterk in op het chauvinisme bij de bevolking in de hoop de landbouwcrisis te temperen met een hoge binnenlandse consumptie. Dat merk je bijvoorbeeld aan het logo ‘Viande de France’ dat begin 2014 voor tien verschillende vleessoorten gelanceerd werd en nu extra in de kijker wordt gezet. Vlees dat het logo draagt, is afkomstig van dieren die geboren, vetgemest, geslacht, versneden én verwerkt zijn in Frankrijk. De overheid stelde het logo voor als een “vertrouwenspact” tussen producenten en consumenten en wil zelf het goede voorbeeld geven door in overheidsrestaurants zo veel mogelijk Franse boerenkost te verschaffen. Daartoe hebben vier ministers een gezamenlijk schrijven gericht aan de Franse prefecten opdat zij zouden toezien op de lokale aankooppolitiek van de overheidscatering. Bron: Vlaams infocentrum land- en tuinbouw Terug naar de inhoudstafel

9) Beurs Alimentaria & Horexpo - Lissabon - 22-24 november 2015 De Luso-Belgisch-Luxemburgse Kamer van Koophandel (CCLBL) neemt deel aan de beurs ALIMENTARIA & HOREXPO 2015 te Lissabon van 22 tot 24 november 2015. Deze beurs is de grootste voedings- en Horecabeurs van het Iberisch schiereiland in 2015. CCLBL wenst Belgische ondernemingen uit te nodigen om deel te nemen. Voor meer info: zie document in bijlage. Indien u nog vragen heeft, kan u contact opnemen met Greet Torfs: per telefoon +351 21 315 25 02 of per e-mail [email protected]. Meer info op: http://www.fevia.be/nl-BE/55139/#ref=article&val=55139 Bron: FEVIA Terug naar de inhoudstafel

10) Workshop: warmtebehandeling en drogen via microgolven Heeft u er al eens aan gedacht om uw conventionele verhitting te vervangen door een verhitting via microgolftechnologie? Dit is niet enkel een snellere techniek, maar zal er ook voor zorgen dat uw producten van hogere kwaliteit zijn. Benieuwd naar deze techniek? Kom dan zeker op vrijdag 25 september naar Herk-de-Stad om de mogelijkheden te ontdekken. Tijdens deze excursie maakt u kennis met de brede toepassingsmogelijkheden van microgolftechnologie. In de voormiddag zal deze techniek theoretisch toegelicht worden, waarna in de namiddag een bezoek gebracht wordt aan het testcentrum van MEAM, waar 6 verschillende microgolftoestellen ter beschikking staan om een hele waaier aan voedingsproducten te behandelen. PROGRAMMA

Meer informatie op: http://www.flandersfood.com/event/workshop-warmtebehandeling-en-drogenmicrogolven

Bron: Flanders’ Food Terug naar de inhoudstafel

11) Evaluatie FAVV activiteitenfiches – graag uw feedback voor 1 september Op een overleg met het FAVV werd de evolutie van de manier van registreren van activiteiten bij het FAVV geschetst. Sinds 2012-2013 werd de ‘activiteitenboom’ opgericht en later werden de zgn. PAP-fiches of activiteitenfiches ontwikkeld. Deze fiches worden geregeld aangepast en uitgebreid. Vermits de fiches de operatoren moeten helpen, is het belangrijk voor het FAVV te weten of deze fiches effectief handig, leesvriendelijk, toepasbaar, eenduidig enz. zijn. Met het oog op verdere verbetering en koppeling in Foodweb, vraagt het FAVV dan ook aan ons om hen alle mogelijke feedback omtrent de zgn. PAP-fiches te bezorgen. Gelieve uw pluspunten, bedenkingen, verbeterpunten enz. omtrent deze fiches en hun inhoud aan Melissa te richten op [email protected] a.u.b. en graag uiterlijk op 1 september as. We nemen deze input mee tijdens ons periodiek FEVIA-FAVV - overleg. Alvast bedankt voor uw medewerking. Terug naar de inhoudstafel

12) Aanbiedingen met industrievlees gestegen De zeven grootste supermarkten van Nederland hebben in de eerste helft van dit jaar bijna een kwart meer gestunt met industrievlees dan in dezelfde periode in 2014. Dat blijkt uit onderzoek van Wakker Dier. Biologisch vlees zou juist minder vaak in de aanbieding zijn geweest. De dierenwelzijnsorganisatie bekeek voor het onderzoek folders van supermarkten. Daaruit bleek dat het aantal ‘stunts’ met vlees zonder dierwelzijnskeurmerk steeg met 23 procent naar 1511 aanbiedingen. Biologisch vlees zou 19 keer in de aanbieding zijn geweest. “In 2014 was dat nog dertig keer. Een daling van 37 procent”, stelt Wakker Dier. Verbod De organisatie heeft de overheid opgeroepen ‘kiloknallers’ te verbieden, omdat de cijfers zouden aantonen dat supermarkten niet uit zichzelf stoppen met de acties. Met een verbod kan veel dierenleed worden voorkomen, aldus Wakker Dier. “De overheid heeft doelstellingen voor duurzame landbouw, aanpak van voedselfraude en verminderd antibioticagebruik. Supermarkten dwarsbomen deze doelstellingen door steeds meer te stunten met vlees”, aldus Wakker Dier. “Het eeuwige gestunt met industrievlees houdt de ontwikkeling van diervriendelijke producten tegen.” De organisatie kondigt aan deze zomer “groots actie te gaan voeren”.

Lichtpuntjes Er zijn wel lichtpuntjes, meldt Wakker Dier verder. Supermarktketen Plus heeft aangekondigd ‘minder diep te gaan stunten’ met vlees. Eerder zegden Jumbo, Aldi, Dirk en Dekamarkt al toe geen reclame meer te maken voor plofkip. Het aantal aanbiedingen voor vlees met één Beter Leven-ster steeg met 67 procent naar 211. “Dat is nog steeds maar 10 procent van het totaal aantal vleesaanbiedingen.” Bron: Vleesplus.nl Terug naar de inhoudstafel

13) Denemarken verbiedt ritueel slachten Het is voortaan verboden om dieren religieus te slachten voor halal en kosjer vlees in Denemarken. Net als in vele andere landen wordt in Denemarken al jarenlang campagne gevoerd tegen het ritueel slachten van dieren. Dat bericht FoodHolland . Om halal en kosjer vlees op te leveren, moeten de dieren bij bewustzijn zijn op het moment dat ze gedood worden. Toch moeten volgens de Europese richtlijnen dieren verdoofd worden voor ze worden geslacht. Voor religieuze doeleinden werd daar een uitzondering op toegestaan. In Denemarken is dat sinds maandag niet langer het geval. Volgens de Deense minister van Voedsel, Dan Jorgensen, gaan de rechten van dieren voor op religie. Bron: Vleesplus.nl Terug naar de inhoudstafel

14) African Swine Fever/Animal health control measures disease development in Estonia and Latvia The Commission Implementing Decision 2014/709/EU lays down animal health control measures in relation to African swine fever in certain EU Member States. The Annex to that Decision demarcates and lists certain areas of those EU Members States differentiated by the level of risk based on the epidemiological situation. That list includes certain areas of Estonia, Italy, Latvia, Lithuania and Poland. In July and August 2015, one case in wild boar and three outbreaks in domestic pigs of African swine fever were notified by Estonia within the areas listed in the Annex to Implementing Decision 2014/709/EU. The case in wild boar occurred in the area listed in Part I of that Annex. Two outbreaks in domestic pigs occurred in Part II and the other outbreak occurred in Part III of that Annex. In July and August 2015, cases of African swine fever in wild boar were notified by Latvia within the areas listed in the Annex to Implementing Decision 2014/709/EU. Those cases occurred in areas listed in Part I of that Annex.

In July 2015, one outbreak of African swine fever in domestic pigs was notified by Lithuania within the areas listed in the Annex to Implementing Decision 2014/709/EU. This outbreak occurred in the area listed in Part II of that Annex. The evolution of the current epidemiological situation in the EU as regards African swine fever is considered in the assessment of the risk represented by the animal health situation as regards that disease in Estonia, Latvia and Lithuania. In order to focus on animal health control measures and to prevent the further spread of African swine fever, as well as to prevent any unnecessary disturbance to trade within the EU and to avoid unjustified barriers to trade by third countries, the EU list of areas subject to the animal health control measures set out in the Annex to Implementing Decision 2014/709/EU is amended to take into account the current animal health situation as regards that disease in those EU Member States. Implementing Decision 2014/709/EU has, therefore, been amended with Commission Implementing Decision (EU) 2015/1372 to modify the areas listed in Parts I, II and III of Estonia, Latvia and Lithuania. That decision was published on Saturday, 8th August. Meantime, the disease continues to develop. Latvia and Estonia have recently (8th August) notified new outbreaks in domestic pig holdings that are located respectively in the restricted areas listed in Part II (the ASF concerns only feral pigs) and III (the ASF concerns both domestic and feral pigs) of the annex of the Decision 2014/709/EU. In the case of:  Latvia, the concerned pig holding is small (around 14 pigs),  Estonia, the concerned pig holding is rather large (around 6,430 pigs). Bron: UECBV Terug naar de inhoudstafel

15) China koopt ons varkensvlees dankzij ... de dioxinecrisis Na chocolade en bier is ook varkensvlees op de goede weg om een Belgisch keurmerk in China te worden. Dankzij een recent akkoord kunnen onze producenten dat varkensvlees immers makkelijker naar het Aziatische land exporteren. Het belangrijkste argument dat de Chinezen overtuigd heeft om hun markt te openen? De dioxinecrisis van zestien jaar geleden. Giftige stoffen in de voedselketen, 7 miljoen kippen en 60.000 varkens vernietigd. Je zou denken dat de dioxinecrisis van 1999 niet meteen iets is om mee uit te pakken in het buitenland. En al helemaal niet als je vlees probeert te slijten. 'Je moet niet wegsteken wat iedereen toch al weet', zegt Dirk Nelen, directeur van varkensbedrijf Noordvlees. 'Als ik met een buitenlandse klant spreek, leg ik altijd uit wat er toen is gebeurd en welke maatregelen we hebben genomen. Want sinds de dioxinecrisis is het Belgische model voor voedselveiligheid toonaangevend. Ons gezonde vlees is eigenlijk ontstaan uit de dioxinecrisis. Om exvoetballer Johan Cruijff te citeren:Elk nadeel heb zijn voordeel.'

Vóór de dioxinecrisis bestonden in België maar liefst vijf instanties die ons voedsel controleerden. Erna werd het Federaal Voedselagentschap (FAVV) opgericht. 'We mogen best wel chauvinistisch zijn over wat we sindsdien bereikt hebben. Het bewijst dat een crisis soms tot nieuwe opportuniteiten leidt. Want we hebben nu een van de meest doeltreffende controlesystemen ter wereld', zegt woordvoerster Lieve Busschots. Dat is ook de reden waarom China onlangs een akkoord sloot met de Belgische regering om zijn markt te openen voor ons varkensvlees. Het akkoord maakt het voor onze producenten stukken makkelijker om naar China te exporteren. Noordvlees bijvoorbeeld draait nu zo'n 23 miljoen euro omzet in China, maar hoopt dat binnenkort op te krikken naar 170 miljoen. Daarmee zou het Kalmthoutse bedrijf aan de top komen van Europese uitvoerders. 'Onze specialiteiten chocolade en bier genieten in China al langer een sterke reputatie. De Chinese importeurs zullen ons varkensvlees op dezelfde manier promoten in de supermarkt. De consumenten daar zijn bereid om een prijs te betalen voor onze kwaliteit', zegt Nelen. Emotionele reactie Maar is het wel slim om naar de dioxinecrisis te verwijzen als je vlees probeert te verkopen? Volgens hoogleraar Marketing Luk Warlop van de KU Leuven wel. 'Het gaat hier om grote rationele bedrijven die vlees aan elkaar verkopen. Het enige wat voor hen telt, is dat het aan alle veiligheidsnormen voldoet. Bij gewone consumenten zou ik wel oppassen. Zij zouden emotioneel kunnen reageren en dan krijg je het tegenovergestelde effect. Bron: Het Nieuwsblad Terug naar de inhoudstafel

16) Keert 'lokaal' zich tegen het Belgisch exportsucces? In Duitsland, Nederland en Spanje was de verontwaardiging groot omwille van de harde acties van Franse boeren. Ook voor een sterk op export gerichte agrovoedingsindustrie als de onze is het allesbehalve comfortabel dat de Fransen lak hebben aan de gemeenschappelijke Europese markt. Bovendien is protectionisme geen exclusief Frans probleem. Zoals de Fransen uitpakken met een nieuw logo ‘viande de France’ proberen ook andere EU-lidstaten om de binnenlandse afzet van de eigen landbouwsector uit te breiden. Vlaanderen doet trouwens precies hetzelfde met ‘Lekker van bij ons’ dat gepromoot wordt door VLAM. Helaas weegt onze binnenlandse markt niet op tegen de grote volumes landbouw- en voedingsproducten die in de buurlanden en het (verre) buitenland afgezet worden. Groente- en fruitkenner Jan Prinsen stelde met eigen ogen vast dat onze export sluipend ondergraven wordt omdat lokale productie en consumptie aan belang winnen in landen die een belangrijke afzetmarkt vormen voor de Belgische land- en tuinbouw. In 2013 voerde België voor 39,4 miljard euro aan agrarische producten uit en boekte ons land daarmee een handelsoverschot van 4,9 miljard euro. Onze voornaamste handelspartners zijn buurlanden Frankrijk, Nederland en Duitsland, met een aandeel van 67 procent in de uitvoer en 63 procent in de invoer. Varkensvlees en zuivel zijn twee exporttoppers. Ook de handel in Belgische chocolade is sterk

exportgericht, met een exportwaarde van 2,1 miljard euro. Twee sectoren die het leeuwendeel van hun omzet realiseren via export zijn de diepvriesgroente- en de aardappelverwerkende industrie. De Belgische aardappelverwerking geniet zelfs de status van grootste exporteur van diepgevroren aardappelproducten ter wereld. Toen Rusland vorig jaar door politiek getouwtrek van de ene op de andere dag wegviel als belangrijke afzetmarkt voor Belgisch fruit, varkensvlees en zuivel was de ernst daarvan iedereen meteen duidelijk. Boerenbond becijferde deze week nog een keer het verlies. Terwijl voor conferenceperen vrij snel andere verre afzetmarkten gevonden werden, bleven fruittelers met hun appels zitten of werden ze tegen 30 procent lagere prijzen naar het buitenland versast. Melkpoeder vond pas bij 26 procent lagere verkoopprijzen andere afnemers. Voor de export van vettere varkensdelen naar Rusland bleef een goed alternatief uit zodat de varkensprijs al sinds het fytosanitaire embargo uit februari 2014 zwaar onder druk staat. Het gevaar voor het Belgische exportsucces komt ook uit andere hoek. Twee jaar geleden uitte Belgapom, de belangenverdediger van onze aardappelindustrie, reeds zijn zorgen over protectionisme dat de kop opsteekt in het eengemaakte Europa. Net op dat moment drongen Frankrijk, Spanje en Italië aan op een uitbreiding van de Europese regels inzake oorsprongsetikettering. Het zijn niet toevallig alle drie landen met een belangrijke landbouwproductie en een plaatselijke voedingsindustrie die dankzij het hoge bevolkingscijfer een groot deel van de omzet in eigen land realiseert. Nu boeren her en der in Europa protesteren tegen de lage prijzen voor hun producten grijpt de protectionistische reflex weer wild om zich heen. Van de chauvinistische Fransen zijn we dat onderhand gewend, maar ook elders wordt het consumeren van producten van eigen bodem sterk gepromoot. Hoewel het best sympathiek is dat consumenten de lokale producenten ondersteunen, kan dat fenomeen zich tegen de afzet van Belgisch product in het buitenland keren. “Onze export gaat het op termijn moeilijk krijgen wanneer de productie elders opgeschroefd wordt en tegelijk het lokaal verbruik aangemoedigd wordt”, voorspelt Jan Prinsen, die als voormalig directeur bij een retailer expertise opbouwde in verse voeding. Tegenwoordig deelt hij zijn expertise in groenten en fruit via de website ‘Belgian Fresh Food Institute’. Prinsen vertelt ons meer over zijn waarnemingen in het buitenland: “In Frankrijk word je om de oren geslagen met herkomstvermeldingen. Origine ‘France’ is in grote letters goed zichtbaar voor de consument want het is daar een belangrijk verkoopargument. Een consument die voor de start van het Franse meloenseizoen een Spaans exemplaar koopt, mag er op vertrouwen dat de herkomst duidelijk vermeld staat. Dat durft in ons land wel eens anders zijn.” Frankrijk is geen alleenstaand geval want ook in Groot-Brittannië groeit het bewustzijn rond consumeren wat er lokaal geproduceerd wordt. In de buurt van York merkte Jan Prinsen dat restaurants naar hun klanten toe uitgebreid communiceren over de voordelen van lokale en seizoensgebonden producten. En in een supermarkt sierde de Britse vlag het verpakkingspapier van groenten. “Net zoals de Fransen gebruiken de Britten de grote middelen om de lokale herkomst te communiceren naar de consument. Dat wordt mee uitgedragen door de winkeliers en marktkramers. Wij, Belgen, zetten de herkomst daarentegen in kleine letters op de verpakking. Van het Flandria-keurmerk vraag ik me af of elke consument wel begrijpt dat het staat voor in eigen land geteelde groenten en fruit. En wat belet onze winkeliers om vaker te afficheren met ‘van bij ons’? Lokaal wordt als verkoopargument erg belangrijk in het voedingscircuit, we mogen de boot niet missen en moeten dat op een inventieve manier benaderen”, aldus Prinsen.

Een landbouwcrisis zoals we er nu één kennen moet volgens Prinsen aangegrepen worden om voldoende ver te durven vooruitkijken en nadenken. “De omstandigheden veranderen, dan moeten we ook de huidige beslissingen in vraag stellen en aanpassen. Het zijn altijd de optimisten die overleven en wie doet wat anderen doen, kan alleen met de prijs omlaag.” Naarmate Europa groeide, werden de regio’s belangrijker en ze zullen nog belangrijker worden. Dat is in de ogen van Jan Prinsen een trend waar we ook in eigen land op moeten inspelen. “Waarom zijn er nog geen typische Mechelse tomaten op de markt? Louis Neefs ging ze al plukken in Sint-Katelijne-Waver. Waarom hiervan geen sterk regionaal merk maken? Hetzelfde kunnen we doen met Limburgse asperges. Sterke merken per regio, zoals Hoogstraten dat doet met zijn aardbeien.” In York, het noorden van Groot-Brittannië, ging Prinsen in enkele supermarkten op zoek naar Belgische groenten en fruit. Hij vond er alleen de bekende aardbeien uit Hoogstraten, terwijl het Britse tomatentekort ingevuld werd met Nederlands product. “Groot-Brittannië staat niet sterk in glasgroenteteelt maar daar kan verandering in komen zoals ook hun vleesproductie toeneemt”, constateert Jan Prinsen. De afzet in buurlanden zal niet van de ene op de andere dag verloren gaan zoals de Russische markt dat wel deed. Maar als we over enkele jaren exportvolumes vergelijken, zouden we volgens Prinsen wel eens kunnen schrikken. Kan de Belgische agrovoedingsindustrie iets beginnen tegen het verlies aan exportvolume dat op termijn dreigt? “In eigen land precies hetzelfde doen, namelijk de eigen productie opschroeven of introduceren van wat op heden belangrijke importstromen zijn”, zegt Jan Prinsen. “Vroeger vond je bij ons geen lokaal geteelde venkel en broccoli. Twintig jaar geleden importeerden we ook paprika en tomaten terwijl we vandaag een belangrijk productieland zijn van die twee groenten onder glas. In de toekomst kunnen we, mits het nodige out-of-the-box denken, nog meer van zulke producten vinden. Waarom de perzik hier niet herintroduceren of nectarines en meloenen proberen te telen? Met kersen zijn we op goede weg. Uitbreiding van productie en consumptie lijkt me mogelijk op voorwaarde dat een mooie kwaliteit kersen uit beschutte teelt op de markt gebracht wordt.” Bron: FEBEV Terug naar de inhoudstafel

17) Découvrez quelle est la viande préférée des Belges En 2014, le Belge a consommé, en moyenne, 20,8 kg de viande. C’est six kilos de moins qu’en 2002. Sa consommation annuelle se chiffrait alors à 27,1 kg par an. Le Belge n’est quand même pas près de devenir végétarien. L’an dernier, près de 99 % des ménages belges ont acheté de la viande, de la volaille ou du gibier, et l’ont fait en moyenne 56 fois, contre 54 l’année précédente. Mais si le nombre d’achats est quasiment stable, la quantité de viande achetée, elle, diminue. En 2014, c’est un total de 20,8 kg de viande, pour 278 euros, en moyenne, que chaque Belge a acheté, selon une étude du bureau GFK pour Vlam, l’Office flamand d’agro-marketing. Des chiffres en baisse constante, de 2 à 3 % par an. En 2013, la consommation de viande était encore de 21,6 kg par an et par habitant et, en 2002, de 27,1kg, soit une diminution globale de plus de 23 %. À 5,9 kg par an et par habitant, le porc est toujours la viande la plus consommée en Belgique, mais un peu moins que l’an dernier (6,1 kg). En termes de dépenses, par contre, le bœuf arrive en tête. Son prix moyen est cependant resté inchangé, à 12,06 euros le kilo. Le Belge en a consommé 5 kg en 2014, contre 5,3 kg l’année précédente. Source : Sudinfo.be Terug naar de inhoudstafel

18) Pourquoi les producteurs de porcs ont du mal à garder la tête hors de l'eau? La Foire de Libramont fournit l'occasion de s'intéresser à la filière porcine. Le secteur est en crise et a bien du mal à garder la tête hors de l'eau depuis plusieurs années. L'embargo russe ne vient rien arranger. A Piétrain, les porcs de l'exploitation portent le nom de leur village : le cochon Piétrain est apparu dans cette commune du Brabant wallon dans les années 20. C'est le grand-père d'Henri Stas qui a lancé cette race porcine dépourvue de graisse. Aujourd'hui, Henri cultive toujours cet héritage mais le métier d'éleveur-sélectionneur se raréfie : "Nous sommes plus qu'une dizaine, ce n'est plus rentable du tout." A l'heure actuelle, chaque porc envoyé à l'abattoir revient à moins d'un euro le kilo alors qu'un éleveur a besoin d'1,30 euro pour s'en sortir et de plus d'1,50 euro pour gagner sa vie. Le prix du porc belge s'aligne sur le marché européen. Les éleveurs sont parfois contraints de vendre à perte. Ils n'ont aucune maîtrise sur les coûts de production : "Ce prix européen, dont dépendent les éleveurs, ils n'ont pas d'impact, ils ne peuvent pas l'influencer. Et ce prix est guidé par des pays importants comme l'Allemagne. Pays dans lesquels, notamment, la main d'oeuvre est beaucoup moins cher. Donc on est difficilement concurrentiel et on doit s'aligner sur leur prix pour pouvoir exporter", affirme Sophie Renard, chargée de mission dans le secteur porc, collège des producteurs.

La Belgique est autosuffisante à hauteur de 230% Au-delà des crises sanitaire et la flambée du prix des aliments, vient s'ajouter une autre difficulté pour les éleveurs : la viande de porc est soumise à un double embargo russe. Celui décrété en janvier 2014 suite à un cas de peste porcine africaine et l'embargo de l'été dernier (7 août 2014). La Belgique exportait 34 450 tonnes de viande de porc par an vers la Russie, soit une perte de 4% de son marché d'exportation. Ce qu'il faut savoir, c'est que toute cette viande au niveau européen, qui ne peut plus aller vers la Russie, se retrouve sur le marché européen, elle inonde le marché. Ce qui veut dire que l'offre augmente et quand l'offre augmente, les prix diminuent. C'est pour ça que le prix du porc a encore baissé et que cela a un impact négatif au niveau des producteurs wallons aussi", explique Sophie Renard. Les quantités sur le marché sont très importantes. La Belgique est autosuffisante à hauteur de 230 %. Elle est donc obligée d'exporter pour écouler sa marchandise. L'élevage de porc est bien plus développé en Flandre qu'en Wallonie : 94% de la production est flamande, 6% provient du sud du pays. La Wallonie compte entre 650 et 700 éleveurs. "L'intégration", une solution? Pour s'en sortir, certains se tournent vers "l'intégration". C'est le cas de Jean-Luc Carlier, un des pionniers en la matière. Les 2000 porcs de sa porcherie ne lui appartiennent pas, ils sont livrés tous les 4 mois et demi par une exploitation flamande. Durant cette période, les cochons prennent 100 kg. Ensuite, ils vont directement à l'abattoir. Pour Jean-Luc Carlier, les risques sont limités : "Cela me génère un revenu garanti mensuel. Les charges sont moindres, les risques sont moindres et le temps de travail est d'une demi-heure - une heure par jour". Mais tous n'ont pas un revenu garanti. Le secteur est en survie. Les acteurs de la filière demandent aux consommateurs d'acheter local et de permettre aux élevages familiaux de s'installer en Wallonie. Bron : Rtbf Terug naar de inhoudstafel

19) Foire agricole de Libramont : l’UNAB travaille à la mise en place d’une organisation de producteurs « porcs bio » L’organisation de producteurs bio UNAB travaille à la mise en place d’une organisation de producteurs (OP) dans la filière du porc bio, a-t-on appris lundi dans le cadre de la Foire agricole de Libramont. « L’objectif est de regrouper des producteurs pour avoir une autre approche en matière de commercialisation. La vente directe, c’est bien mais elle a montré ses limites. Les producteurs, pris de manière isolée, sont démunis par rapport aux réalités des marchés », explique Marc-André Henin, producteur laitier bio et vice-président de l’UNAB. La constitution d’une OP doit aussi donner plus de poids aux producteurs face aux intermédiaires et autres acteurs de l’agroalimentaire. Actuellement, la Wallonie ne compte plus qu’une vingtaine de producteurs de porc bio, alors qu’ils étaient encore une centaine il y a cinq ans. « Et ils ne sont plus qu’une douzaine à élever plus de 10 porcs bio par an », ajoute Marc-André Henin. Cette douzaine de producteurs a marqué de l’intérêt, à des degrés divers, par rapport au projet d’OP. Avant de soumettre une demande de reconnaissance officielle de l’OP, diverses étapes doivent encore être menées à bien comme la réalisation d’un état des lieux de la filière. Pour ce faire, l’UNAB collabore avec l’asbl BioWallonie et le centre wallon de recherche agronomique (CRA-W), ce dernier travaillant à la mise en place d’outils censés déterminer avec précision les coûts de production des éleveurs porcins bio. Une telle connaissance permettra aux éleveurs wallons de connaître avec exactitude leur seuil de rentabilité. A terme, l’UNAB espère la constitution d’OP dans d’autres spéculations de la filière bio, comme le lait, la viande bovine ou le maraîchage. Car si la filière bio a le vent en poupe, poussée par une demande croissante de la part des consommateurs, la situation de nombreux producteurs bio n’est pas forcément rose. « Il y a moyen de fonctionner autrement et c’est maintenant qu’il faut le faire », conclut Marc-André Henin. Bron : LeSoir

Terug naar de inhoudstafel