2006

EEN K I RD O W ENT HOE C O TOPD

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Nº 8 / APR. 2005 / 2006

HET GEH HYP EIM VAN E HY VES

Thema: kwaliteit docenten

Competent? Oud-student/ politicus kritisch over Saxion

Wie wil er een halve hbo’er?

Jongste versus oudste docent

Studente schrijft boek over haar ziekte

Inhoud

Nº 8 / APRIL 2005 / 2006

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

3 Warming-up – Netwerken voor beginners 4 De maand – Helgah Makarem is nog lang niet vrij 7 De maand – Minorenmarkt is booming business 9 Open en bloot – Studente schrijft boek over haar darmziekte 10 Trendwatcher – Hyves jij al? 11 Thema – Docenten niet langer ‘slapend rijk’ 12 Thema – Competentiehandboek voor de ideale docent 13 Thema – Saxion-docent voorziet hbo zonder docenten 15 ‘Inequality of women in Bangladesh is a cultural problem’ 16 Dag & Nacht – Docenten, de Benjamin versus de sergeant 19 Studente is zakenvrouw in overhemden 21 Wie zit er te wachten op een halve hbo’er? 23 Student gaat niet naar de kerk, maar zoekt wel naar bezieling 24 Onder de loep – Competent? Meten is weten! 25 Saxservice

3 9 12

15 24

Flip en Hanneke aar is Flip. Flip is docent. Dat vindt Flip leuk. Elke dag lekker ’s morgens vroeg op de fiets naar Saxion. Hoofdje in de wind, lekker. En op school heerlijk rustig, het aantal contacturen is toch geminimaliseerd. De verantwoordelijkheden bij de student zelf leggen, heerlijk. Flip is niet zo blij met de waardering die hij krijgt van school, maar ach, de centjes blijven hetzelfde. En wat meer slijmen met zijn baas voor zijn jaarlijkse periodiek, ach, het is de moeite niet. Flip is blij. Want Flip hoeft nog maar een paar jaartjes tot zijn pensioen. En dan is het dag Saxion. Dat is leuk. Tenminste, nu is het leuk. Vroeger was het minder leuk. Ruzies, politiek spel, zelfs rechtszaakjes, bah. Maar nu is het wel weer leuk, fijn. Rechtszaakje is gewonnen en Flip mag lekker zijn tijdje uitzitten. En hij doet toch wat hij zelf wil, lekker puh! Vandaag is het vrijdagochtend. Bijna weekend, heerlijk. Gisteren is Flip na een avonddutje tussen zeven en acht lekker

D

2

op tijd naar bed gegaan. Eerst een kopje thee met moeders, het journaal gekeken, een uurtje klassieke muziek en onder de wol. Om half negen geeft Flip weer eens ouderwets college. Heerlijk. Van de twintig studenten is er eentje. Lekker rustig, dat is fijn. Maar ‘die eentje’ luistert niet zo goed vandaag. Dus Flip buigt zich over ‘die eentje’. Ai, dat is niet zo fijn! Het studentje ruikt naar alcohol, bah! Het humeur van Flip is opeens omgeslagen. Gatverdamme, die rottige vrijdagen ook. En dat weekend dat voor de deur staat is zo weer voorbij. En Flip moet nog ja-ren tot zijn pensioentje… Daar is Hanneke. Hanneke is studente, mooi man. Elke dag met een zwaar hoofd veel te laat komen en in de collegebanken verder slapen. Heerlijk. Ze moet weliswaar hard werken om het gemiddelde van 25 breezers te kunnen kopen, maar daar krijg je dan ook iets voor terug: mooie avonden op dinsdag en donderdag, waarna je in de college-

april 2006

zaal een hele middag kunt achterhalen wat je ook al weer hebt uitgespookt, om vervolgens geheel verward bij je bijbaanwerkgever aan te komen om daar nog eens verder te denken. En ach, dat werken in projectgroepen van tegenwoordig… Je moet gewoon weten hoe je mensen voor je aan het werk zet. Goede voorbereiding op een managementfunctie, toch? Hanneke geniet van haar studentenleven, fijn! Op het moment is het wat minder fijn. Het is vrijdagochtend en Hanneke zit in de collegebanken. Waarom heeft ze nou net deze dag uitgekozen om weer eens braaf naar school te gaan? Had ze nooit moeten doen, denkt Hanneke, terwijl docent Flip over haar heen hangt. Bah, Flip stinkt, gatver, dat is vies! Ik ga nooit meer naar een college, denkt Hanneke. Maar Hanneke moet nog zeker een jaartje zwoegen. Dat is jammer. Waarom beginnen ze pas nu met verkort hbo? Tim de Hullu, hoofdredacteur

Warming-up

Netwerken voor beginners In januari vertelden jullie Sax over wilde plannen. Die staan nog steeds? “De starterslening voor studentondernemers tot 10.000 euro met een lage rente, daar zijn we nog mee bezig. We zoeken steun bij het ministerie van Economische Zaken en de provincie Overijssel en het ziet er goed uit. Daarnaast is de Virtual Business Incubator van de grond gekomen, die heeft haar eerste ondernemer onder gebracht bij de gemeente Deventer. Toevallig ben ik dat.” Gefeliciteerd. Bevalt het? “Prima. Ik zit daar twee dagen in de week en de gemeente zag wel een parallel in wat zij voor ogen heeft met mijn keurmerk voor uitgaansgelegenheden. Ik ben nou druk om in het Deventerse een netwerk op te bouwen.” En jullie willen iedereen nog steeds automatisch lid maken van de YBP? “Nou, we zijn wel tot de conclusie

Foto: Toma Tudor

De Young Business Professionals, het pas opgerichte netwerk voor studentondernemers, trapte eind maart af met een netwerkbijeenkomst voor leden. Van de tachtig (aspirant-)leden kwamen er vijftig naar het bedrijf van voorzitter Christian Tabois in Almelo. Een mooi moment om een bestuurslid eens aan de tand te voelen over de stand van zaken. Een belletje met secretaris Benjamin Top.

gekomen dat het op vrijwillige basis moet zijn, dat je niet iedereen zomaar een pasje kunt geven. Dan zou je mensen een bepaalde druk opleggen, dat is niet de bedoeling. Maar studenten krijgen wel een aanbieding om lid te worden, waar ze op in kunnen gaan.”

“Ik schat zo’n veertig procent. Het merendeel bestond toch uit studenten die wel voelen voor het ondernemerschap, maar nog zoekende zijn.” Viel je dat tegen? “Dat wil ik niet zeggen. We zijn er wel van overtuigd dat er minimaal tweehonderd ondernemers op Saxion rondlopen, die zich nog niet hebben aangemeld. Daarom gaan we de komende tijd volop werven, via mailings, docenten, et cetera.”

Wat zijn de vereisten? “Je moet ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel.” Maar ik hoorde dat ook ‘ondernemende’ studenten zonder eigen bedrijf zich bij jullie wilden aansluiten. “Dat klopt. Zij kunnen aspirant-lid worden. Voor de studenten met een eigen bedrijf en voor de aspirant-leden zullen aparte bijeenkomsten worden gehouden. Voor studentondernemers worden er bijvoorbeeld workshops en business-to-businessbijeenkomsten georganiseerd.”

Wat viel je nog meer op aan de aanwezigen? “Dat er zo weinig vrouwen waren, slechts zes of zeven. Daar kunnen we nog wel een slag slaan, al zijn landelijk ook nog steeds de mannelijke onder-

Hoeveel ‘echte ondernemers’ waren er op de netwerkbijeenkomst van laatst?

Saxion-student vakkanjer in de werktuigbouw Arjan Smit, student Werktuigbouwkunde, is uitgeroepen als vakkanjer in CNC frezen door de finale te winnen van de nationale beroepenwedstrijden tijdens de Techni-Show in Utrecht. Bij het CNC frezen worden verschillende materialen op de modernste machines ‘verspaand’, die geprogrammeerd worden aan de hand van uitgebreide tekeningen. Arjan heeft altijd al interesse in de techniek gehad en is daardoor ook eerst bewust een mbo-opleiding op praktijktechnisch vlak gaan doen. Deze achtergrond is hem tijdens de voorrondes en de

finale goed van pas gekomen. Door landelijk winnaar in CNC frezen te worden, plaatst Arjan zich ook voor de WK in Japan in november van het volgend jaar. Arjan: “Daarvoor moet natuurlijk nog weer veel geoefend worden.” De TechniShow is ontwikkeld om meer jongeren te interesseren voor banen in de techniek. En dat is volgens Arjan hard nodig: “Vaak denken mensen bij een baan in de techniek aan een stoffige en grote metaalwerkplaats. Dit is echter al lang niet meer zo. Denk bijvoorbeeld maar aan de productie van de Joint Strike Fighter en andere hightech-producten.” (RS)

april 2006

3

nemers in de meerderheid. Ook opvallend was het grote aantal webdeveloppers.” Hoe gaan jullie de nieuwe eerstejaars benaderen? “We gaan een grote startersbijeenkomst organiseren aan het begin van het nieuwe studiejaar. Of we de intro gebruiken? We gaan er wel staan met een stand, maar we sparen onze energie voor een later moment. Bij de intro komt al zo veel op de studenten af, dat je al gauw niet de gewenste aandacht krijgt.” Wat was voor jou de oogst van de netwerkbijeenkomst? Hoeveel visitekaartjes heb je gescoord? “Euh, een stuk of zes…” (TdH)

De maand

‘Ik word geestelijk gemarteld’ Helgah Makarem, een Iraanse derdejaarsstudente Chemie op Saxion, voelt zich gevangen in Nederland. Eind februari voelde ze dat wel heel letterlijk. Helgah en haar moeder Azam werden door de vreemdelingenpolitie van het bed getild en zaten twee weken opgesloten in het uitzetcentrum in Rotterdam. Nu is ze weliswaar vrij, maar haar toekomst is erg onzeker. Helgah vertelt haar verhaal. “We voelen ons niet veilig in Nederland. Ik kan niet meer dromen.” et is 22 februari, 8.00 uur ’s morgens, als Helgah nog in bed ligt en vier keer de bel hoort gaan. ‘Het is vast m’n moeder die zich heeft buitengesloten’, denkt ze als ze naar de deur schuifelt. Voor de deur staan een paar agenten die vragen of ze Helgah Makarem is en of de agenten binnen mogen komen. Na de ‘ja’ van Helgah staan er zes agenten binnen die haar en haar moeder verzoeken direct mee te gaan naar het politiebureau. Helgah en haar moeder zijn ontsteld: een tijdje geleden waren ze nog bij de IND in Zwolle geweest, waar ze met argumenten protest aantekenden tegen hun uitzetting. De agent daar had hen verteld dat hij een verslag zou schrijven en opsturen naar de IND. Helgah hoefde zich geen zorgen te maken om opgepakt te worden, verder hadden ze geen bericht meer gekregen. Maar toch moeten ze mee: na een verblijf in een isolatiecel in

H

Deventer gaan ze rond 15.00 uur naar Rotterdam, waar ze tegen negenen ’s avonds arriveren. “Het was vreselijk”, zegt Helgah nu, in interview met Sax. “Het uitzetcentrum is gewoon een gevangenis, net een kippenkooi. In een lange gang, alleen voor vrouwen, hadden we een tweepersoonskamer, met gelukkig wel een tv. Van 16.45 tot 8 uur ’s morgens en ’s middags tijdens de lunch van de bewakers, ging onze kamer op slot. We hadden een klein raampje voor het uitzicht, maar we keken pal tegen een mannenkamer aan. Sommige bewakers keken ons aan alsof we grote criminelen waren. Het duurde allemaal zo lang, elke dag was als een maand.” Eén keer per week mocht ze bezoek krijgen. Ze werd gek van onzekerheid. Anderhalve week na haar gevangenneming, op een maandag, zou de rechter bepalen of ze

Saxion-studente Helgah Makarem is nog lang niet ‘vrij’

Geachte redactie is een nieuwe rubriek van Sax. Wil je reageren op artikelen in Sax of heb je een mening over ontwikkelingen die je met de redactie van Sax – en andere lezers – wilt delen? Mail dan een brief naar [email protected], met naam, toenaam en studie/functie.

Geachte redactie.

Het leven van een student tegenwoordig e ziet tegenwoordig overal in de media dat studenten minder moeten gaan werken en meer moeten gaan lenen. Nou heb ik even een klein rekensommetje gemaakt. Als student zijnde betaal je toch al gauw 200 euro voor een kamer in het oosten en in het westen loopt dit op tot 400 euro of nog meer (laten we voor dit rekensommetje uitgaan van 300 euro). En waar praten we dan over, een kamer van ongeveer 12 vierkante meter. Daaroverheen komt ook nog eens de zorgverzekering van circa 110 euro en de telefoonrekening van ongeveer 50 euro. Vervolgens moet er natuurlijk

J

ook nog wat gegeten worden, laten we eens uitgaan van 25 euro in de week. Dat maal 4 is dus weer 100 euro. Dan zitten we al op 300+110+50+ 100=560 euro aan vaste lasten. Af en toe zullen er ook nog wat kleren gekocht moeten worden. Laten we dat eens op 50 euro in de maand houden. Komt er nog bij collegegeld en boeken: ongeveer 1500 euro op jaarbasis, dat komt dus neer op 125 euro per maand. Dan zitten we al op 735 euro. Wat ik nog helemaal vergeten ben, zijn de kosten van de inrichting van je kamer: circa 2000 euro. Als we dat dan over 4 jaar uit-

4

spreiden komt dat ook neer op ongeveer 50 euro in de maand. Dus 785 euro alleen voor de basisbehoeften. Een beetje student gaat niet alleen op zijn kamer zitten en leren. Er komt dus ook nog een bedrag van laten we zeggen 75 euro in de week erbij voor secundaire voorwaarden. Hieronder vallen dan een keer naar café, een keertje uit eten, een keertje naar de film, verjaardagscadeaus etc, etc… Denk dat ik met de 75 euro nog best aan de lage kant zit. 75*4+785 = toch al 1085 euro. Nou

april 2006

is het tegenwoordig zo bij de staat dat je maximaal 750 euro kunt krijgen (dit is met maximale lening). 1085-750= 335 euro. Nou krijg je ook nog wat van de belastingdienst, 35 euro, blijft over 300 euro. Dat zijn dus de secundaire voorwaarden, ook al leen je maximaal bij de staat kun je nog alleen maar op je kamertje zitten studeren. Vindt de minister het dan gek dat studenten erbij werken. Remco Vree Egberts, vierdejaarsstudent Chemie

De maand

foto: Auke Pluim

terecht of onterecht was opgepakt. “Maar wij kregen die week ervoor tickets naar Iran onder ogen, die gedateerd waren op de zondag voor de uitspraak!” Dinsdag had Helgah nog niets gehoord over de uitspraak. “Ik voel me geestelijk gemarteld.” Ze ging door een hel, haar moeder moest Helgah in bedwang houden. Totdat ze woensdagmiddag het bericht kregen dat Irma de Jong, vriendin van Helgahs moeder, had gebeld. Helgah belde haar terug en hoorde dat haar vader onder weg was om haar op te halen, ze was vrij. “Ik heb iedereen in dat uitzetcentrum geknuffeld.” Terugdenkend aan de steun van haar studiegenoten, pinkt ze een traan weg. “Iedereen heeft me een kaartje gestuurd, ik heb ze zo gemist…”

Ze geven ons geen verblijfsvergunning, omdat ze niet zeker weten dat we een gezin zijn. Niet te geloven. Als je mijn vader en mij bekijkt, weet je genoeg.” Inmiddels is minister Verdonk in beroep gegaan tegen de vrijlating van Helgah en Azam en gebruikt daarbij dezelfde argumenten als gebruikt zijn bij de rechtszitting in Assen, zoals het niet in het bezit zin van een paspoort en geen inkomsten voor moeder en dochter. De advocaat van Helgah voorziet daarom geen problemen, de argumenten zijn immers hetzelfde. De advocaat ziet het grootste probleem in het verkrijgen van een paspoort, dat nodig is om een verblijfsvergunning aan te vragen. Er moet worden aangetoond dat Helgah en Azam niet in het bezit van een paspoort kunnen komen. Naar verwachting zal het wel een half jaar duren voordat duidelijk is of het tweetal in Nederland mag blijven.

De achtergrond: de vader van Helgah is een politieke vluchteling en heeft een Nederlands paspoort. Ook Helgah en haar moeder waren niet veilig in Iran en gingen daarom zes jaar geleden hun vader achterna. Na vier jaar waren ze uitgeprocedeerd. Om een verdere procedure voor definitief verblijf in Nederland in te gaan, hebben de twee een Machtiging Voorlopig Verblijf (MVV) nodig. In principe moeten ze die ophalen bij de ambassade in Iran. Maar Helgah en Azam durven niet terug, omdat ze vrezen dat Iran hen niet laat gaan. Daarom hebben ze vrijstelling van die MVV aangevraagd. Volgens Nederlandse regelgeving is er onder meer vrijstelling mogelijk wanneer familieleden vóór 1 april 2001 al een gezin in hun thuisland vormden, zoals bij Helgah, Azam en Reza het geval is. Daarom moet een DNA-test uitsluitsel geven, zeer binnenkort volgt de uitslag. De IND was volgens Helgah op de hoogte van een aanstaande DNA-test. “De IND wil gewoon niet toegeven dat ze fout zit.

“Of ik nu verder kan leven? Ik moet wel. Natuurlijk is het heel moeilijk. Gelukkig heeft Saxion een stageplek voor me gevonden bij de universiteit Twente, al is het niet de plek die ik had gewenst. Ik wilde bij TNO stagelopen, maar daarvoor heb je een sofinummer nodig...” Ze loopt als mens zonder status wel tegen meer dingen

In De waan van… geven (student-)redacteuren hun visie op nieuws en gebeurtenissen. Kijk op Sax.nu voor alle teksten!

l in januari hoorde ik, fietsend van school naar huis, sommige vogels luidkeels zingen. Vooral de koolmees deed al aan ‘landje claimen’. Onwillekeurig dacht ik aan een schitterende act van onze nationale adhd-er Bert Visscher. Daarin steekt hij de draak met pogingen van Peter Peterson om in diens beroemde vogelgids de roep en de zang van vogels in menselijke taalklanken te noteren (DVD “Goud van Bert Visscher”, item 9). Vooral de beflijster moet het bij Visscher ontgelden. De koolmees komt helaas niet voor in de beschrijvingen die Visscher op de korrel neemt. Thuisgekomen zocht ik de koolmees op in ‘Vogelboek’ van Kerst Zwart. Ik kreeg dat in 1959 cadeau voor mijn twaalfde verjaardag. Er zijn schitterende prozastukjes in opgenomen. Als jongen

vond ik dat boeiend om te lezen; heden ten dage zal het wel oubollig aandoen. Ik probeer nog altijd op gepaste en ongepaste momenten vogelgeluiden thuis te brengen. Hier volgt een fragment uit ‘Vogelboek’ over de mezenfamilie: ‘Een vrolijk volkje, die Mezen, brutaal, altijd druk, altijd door miesperend en tingelend, nu fluisterend ‘tsie-tsie-tsie-tsie, dan flinker ‘pink-pink’. (..) Ieder nieuw of ongewoon voorwerp wordt verkend, aan alle kanten bekeken en beklopt. Uit de zwarte oogjes schittert ons brutaliteit, schelmse plaagzucht, maar ook boosaardigheid tegen’ (pag. 124-127). Het was qua geluidsnotatie ook lastig in die tijd. Nu kun je gelukkig opnamen van vogelgeluiden op CD’s beluisteren (“Deltagids voor zangvogels”, met CD). Of raadpleeg je Google. Van de kool-

april 2006

Helgah heeft bij Saxion het Voorbereidend Jaar Anderstaligen en kon op grond van een W-document, bestemd voor vreemdelingen in de asielprocedure, ingeschreven worden bij Saxion. Haar studie- en boekengeld wordt betaald door het UAF, een stichting voor vluchtelingstudenten.

De waan van…

‘Keep the change’ Op het internet las ik dat wij knieperige Nederlanders toch soms maar eens een voorbeeld moeten nemen aan de ‘rijke’ Amerikanen. Aangezien ik in de weekenden tegen een minimaal studenten loontje mijn geld verdien, is een meevaller wel eens op zijn plaats. Maar je kunt het ook overdrijven… en 19-jarige zwangere inwoonster van Roanoke in de Amerikaanse staat Virginia, kreeg voor haar serveer kunsten wel een heel hoge fooi. Toen de serveerster naar een tafel ging om af te ruimen, zag ze een schoteltje liggen met daarop 10 briefjes van 100 dollar, met daaronder een briefje waarop stond ‘Hou het wisselgeld maar. Fijne dag nog!’ De gulle geefster, een 28jarige stadsgenote, verklaarde tegenover een lokale krant dat het haar een erg goed gevoel gaf om andere mensen blij te maken. Ze zag dat er mensen waren die het geld beter konden gebruiken. “Ik voelde me er geweldig door. Het heeft mijn leven veranderd.” De dolblije serveerster heeft een goed doel gevonden voor het geld, ze wil het geld gaan besteden aan doktersrekeningen. Dit bewijst maar weer dat je niet alle Amerikanen over één kam mag scheren. (TL)

E

Ieder vogeltje zingt… A

op. “Ik ben bijvoorbeeld niet verzekerd tegen ziektekosten, kon niet met mijn klas mee naar België, kan niet gerust uitgaan (geen ID), kan niet werken, geen huis kopen, geen bestaan opbouwen met mijn vriend, als ik een kind krijg, krijgt hij ook geen verblijfsvergunning, enzovoorts. Ik wil kunnen dromen, maar dat is nu erg moeilijk. Wat ik van het Nederlands vreemdelingenbeleid vind? Onmenselijk. Waarom moet ik terug naar Iran als mijn vader een Nederlands paspoort heeft? We voelen ons niet meer veilig in Nederland door het beleid van dit kabinet. Daarom stond mijn vader op het punt asiel aan te vragen . Maar ik blijf het liefst in Nederland. Het heeft me veel moeite gekost om hier te integreren, dan zou ik weer opnieuw kunnen beginnen…” Tim de Hullu

mees en zijn familieleden werd zo’n 85 jaar geleden in Engeland waargenomen dat zij van de doppen van de melkflessen, die de melkman bij de deur had neergezet, het metalen folie in reepjes scheurden. De vette roomlaag was hun buit! (zie www.skepsis.nl/mezeb.html) Probeer zelf eens om vogelgeluiden in menselijke taalklanken te vangen. Het zou aardig zijn om bij wijze van gezelschapsspel een groep mensen los te laten in een bos om ze dan naar één en dezelfde vogel te laten luisteren. Daarna zou je ze moeten te vragen om de vogelgeluiden te noteren of te imiteren. Dat wordt lachen geblazen! Peter Tol, studentendecaan

5

De maand

Med vänliga halsningar! Loes van den Berg, (ex-)medewerkster van Saxion Hogescholen, en Erik Naber hebben vorig jaar een groot hotel met restaurant gekocht in Uddeholm in Zweden, zoals Sax eerder berichtte. Na een renovatie van het restaurantgedeelte is het ‘Uddeholms hotell’ op 1 oktober 2005 geopend. Elf studenten van de Hospitality Business School van Saxion Hogescholen hebben vóór de opening keihard aan een opdracht gewerkt om bij het restaurant een gebruiksvriendelijk reserveringssysteem in te voeren en gaven adviezen om het restaurant sfeervol in te richten. Maar… loopt alles wel op rolletjes? n een tv-programma van de Tros over emigrerende Nederlanders kon je zien dat het koppel geen tegenslag bespaard bleef. De gasten bleven weg, de verwarming met olie bleek peperduur. Redden ze het wel? Op die vragen ontving Sax geruststellende berichten uit Zweden.

Geëmigreerde medewerker werkt nauw samen met Saxion

I

“Het restaurant krijgt elke week meer gasten en de hotelgasten (zowel Nederlanders als Zweden) beginnen ons te vinden. Het aantal geboekte conferenties, zowel een- als meerdaags, stijgt gestaag. Voor de zomer zijn er al veel boekingen, bepaalde perioden zijn ook al volgeboekt. Ook voor bruiloften is het restaurant erg aantrekkelijk”, vertelt Loes. Momenteel zijn er twee Nederlandse stagiaires van de Hospitality Business School. Maura de Vries assisteert bij het opzetten van het

Themafeesten en koffieconcerten Het hotel moet het momenteel hebben van de conferenties met overnachtende gasten. Het restaurant loopt elke week beter met elke middag een keuze uit drie verschillende warme lunches waar steeds meer mensen op af komen. In de visie van Loes en Erik is het hotel in zijn huidige opzet te groot om het vol te krijgen. Er zijn verschillende opties om gedurende het gehele jaar een reguliere stroom vakantiegangers te krijgen. Daarnaast wordt onderzocht om een gedeelte van het hotel om te bouwen tot een alternatieve bestemming. Ook het restaurant zal meer inkomsten moeten genereren. Mogelijkheden zijn een beperkte openstelling ‘s avonds (met het huidige personeel om de loonkosten te beperken), themafeesten, koffieconcerten en –voordrachten en English tea. Inmiddels is de winter voor het grootste gedeelte achter de rug, de dagen lengen snel en het is nu wachten op warmere tijden. Deze winter is de strengste en langste geweest in 30 jaar, prachtig, maar ook erg duur als alles verwarmd moet worden… Therese Dona

6

Al aangifte gedaan?

Foto: Arjan Reef

Alternatieve verwarming Ondanks de rustige maanden heeft het restaurant in december uitstekend gedraaid met meer dan 1500 betalende gasten. De belangrijkste kostenpost, de verwarming op olie, is in de afgelopen maanden teruggedrongen, omdat alle gebouwen inmiddels op alternatieve wijze verwarmd worden; het restaurantgebouw op bergwarmte en de hotelgebouwen met grote houtblokjeskachels. Een behoorlijke inves-tering die zich in de komende tijd moet terugverdienen. De Uddeholm Swedish Rally die elk jaar begin februari vlakbij het hotel wordt gehouden, was druk en leuk, goed voor het hotel en de reputatie hiervan. In deze tijd zijn Loes en Erik op de Nederlandse tv geweest in het programma ‘ik vertrek’ van de Tros. Deze uitzending ging erg in op de problemen die met name bij de oude verwarmingsinstallatie en de installatie van de nieuwe optraden, en niet op alle reeds bereikte successen en alle nieuwe initiatieven voor hotel, restaurant en omgeving. Het resultaat van de uitzending was wel een grote bekendheid, veel bemoedigende e-mail en veel aanloop van vooral Nederlanders.

hotel en het restaurant, het opstellen van procedures en handleidingen en het ontwikkelen van cateringmogelijkheden. Chantal Doldersum ontwikkelt arrangementen voor de hotelgasten waarbij overnachtingen, maaltijden en georganiseerde activiteiten als totaalpakket kunnen worden aangeboden. Ook houdt ze zich bezig met het uitwerken van diverse wandel-, fiets-, langlauf-, skate- en andere routes die in de omgeving van het hotel gedaan kunnen worden.

Heb jij al netjes je aangifte ingevuld, heb je uitstel aangevraagd of ben je het glad vergeten? Op 27, 28 en 29 maart zijn op Saxion Enschede en bij PWC in Hengelo de Kiwanis Enschede Euregio belasting aangifteavonden gehouden. Voor mensen met een inkomen tot € 15.000 was het invullen gratis en voor anderen werd € 25 per aangifte voor een goed doel gevraagd. e organisatie was in handen van Kiwanis Enschede Euregio en de aangiften werden belangeloos ingevuld door fiscaal juristen en belastingadviseurs van diverse gerenommeerde kantoren. De opbrengst ad € 1.300 zal worden overgemaakt naar de stichting Matthijs. Deze stichting wil de levensomstandigheden voor leukemiepatienten verbeteren. De stichting Matthijs is in het leven geroepen door de ouders en broer van Matthijs Kienhuis uit Geesteren, die na vele behandelin-

D

april 2006

gen voor leukemie overleed. Matthijs was een geliefd student op Saxion. De familie vervulde met de oprichting van de stichting een wens van Matthijs om het verblijf voor leukemiepatiënten in isolatiekamers dragelijker te maken. De actie wordt op initiatief van mr Dennis Jongbloed sinds drie jaar georganiseerd. Jongbloed is oud-student van Saxion en eigenaar van Jongbloed Fiscaal Juristen in Enschede. Van 10 tot en met 21 april is de bovenste verdieping van De Wolk in Enschede gereserveerd voor de actie Hulp bij Belastingaangifte. Deze weken worden georganiseerd door de Belastingdienst en studenten Fiscale Economie van de academie FEM verzorgen de belastingaangifte voor mensen met een minimuminkomen. Cliënten die voor deze hulp in aanmerking komen, worden hiervoor persoonlijk door de belastingdienst uitgenodigd.

De maand

booming business willen ons nu al oriënteren op de mogelijkheden die er via minoren van andere opleidingen geboden wordt om onze kennis uit te breiden, aansluitend op wat we in onze eigen opleiding al krijgen.” Hun docenten hebben hen er wel voor gewaarschuwd zich niet te snel in te schrijven voor al te nieuwe minoren, omdat hier de kans op zogenoemde kinderziektes veel groter is.

De Minorenmarkt, die op 16 maart plaats heeft gevonden in Enschede en op 21 maart in Deventer, bleek een groot succes. Vrijwel elke stand werd druk bezocht, alleen de stand voor de minor Technische Automatisering stond er een beetje verloren bij. Er was onder meer zeer veel vraag naar informatie over de minoren Financieel Management voor niet-financieel specialisten, de Minor Ondernemen, Duurzaam Ondernemen, Overheidsmanagement en Facility Management. Maar ook de minoren op het gebied van zorg en internationalisering (export) stonden in de belangstelling. Een reportage van de markt in Enschede. tudenten hebben meer dan genoeg keuze: een zestigtal zogenoemde ‘vaste’ minoren wordt komend studiejaar weer aangeboden. Het aanbod is groot en divers: van Ondernemen tot Overheidsmanagement en van Intercultureel werken tot Arbeid en Gezondheid. Deze minoren zijn gericht op differentiatie (verbreding) of specialisatie (meer verdieping).

S

Bij de stand ‘Financieel management voor niet-financieel specialisten’ zijn binnen een kwartier alle 100 folders al uitgedeeld. De massale interesse voor het verzamelen van informatie bij de stands staat echter in schril contrast met de animo die er is voor het bijwonen van de informatierondes voor de minoren. Bij de nodige minoren komt er telkens slechts een schaars handje studenten opdraven. Voor de minor Financieel Management voor nietfinancieel specialisten wordt door de honger naar informatie op papier ook veel opkomst voor de informatierondes verwacht, maar dat valt met twee mensen in de eerste ronde fors tegen… Sven, student bij de MER, is tevreden over de opzet: “De informatievoorziening is goed, ik kan mij zo een goed beeld vormen van alle mogelijkheden.” Zijn collega vindt alleen de massaliteit een nadeel: “Door de drukte is het lastiger echt persoonlijk contact met een docent te krijgen en dat is toch wel handig als je even een gerichte vraag wilt kunnen stellen.” Opvallend was ook dat studenten naar de stand van hun eigen opleiding togen om zich eens goed te laten informeren. Blijkbaar is het je laten informeren over je eigen studie met een iets ande-

re bril op ook heel interessant… Docent Henri Bruel is enthousiast over de ‘gerichte belangstelling’ die studenten tonen voor de minoren. Collega Ellen Oostenenk denkt daar iets anders over: “Het valt mij op dat studenten driftig alle stands langs lopen om alle mogelijke folders te verzamelen, zonder blijkbaar echt een keuze te maken.” Een lange stroom van studenten begeeft zich van de ene stand na de andere, totdat alle stands netjes zijn afgewerkt.

Volgens Bob Assink voldoet de Minorenmarkt aan de behoefte om je eens goed te kunnen oriënteren op de mogelijkheden binnen Saxion zelf: “Er zijn heel veel interessante minors, dus ik kan nog niet echt goed kiezen.” Zijn medestudent Stephan Knobben besluit er nog maar een rondje aan vast te plakken. Opvallend was het niet geringe aantal eerstejaarsstudenten dat een serieuze blik op de Minorenmarkt kwam werpen. Twee propedeusestudenten van de opleiding Commerciële Bedrijfskunde, Frank en Alex, vinden de markt interessant en informatief genoeg: “We

De vragen die aan de docenten bij de stands worden gesteld, zijn heel divers van aard: er worden vragen gesteld over functionele zaken als de deadline

Minor op Curaçao De plannen waren er reeds, en nu hij door de minorencommissie is, komt-ie er ook: een verbredende minor Internationaal Management Economie en Organisatie op Curaçao. Studenten gaan voor een half jaar naar de Antillen om daar stage te lopen en te studeren. Er zijn nu al vijftien belangstellenden. an Bollen, contactpersoon Antillen en Aruba bij Saxion en de bedenker van de minor: “Hbo-studenten worden in het bedrijfsleven vaak ingezet op verantwoordelijke functies, waarbij zij in aanraking komen met diverse aspecten, onder meer van management, economie en organisatie. Met name studenten bij wie deze aspecten niet in de majoropleidingen worden aangeboden, hebben met deze verbredende minor een kans om zich hierin te bekwamen.”

J

Studenten gaan op Curaçao stagelopen in een bedrijf. Naast het stagelopen zit

april 2006

7

er een flink deel zelfstudie in. Je werkt zelfstandig en in projectsettings aan je opdrachten, ondersteund door lezingen en workshops. Om alles goed te laten verlopen, is er een samenwerking opgezet met een lokale onderwijsinstelling op Curaçao: the University of the Dutch Caribbean (UDC), daar worden ook de studieruimtes en computerfaciliteiten ter beschikking gesteld. Bovendien zorgt UDC voor stageplaatsen, woonruimte, lezingen en workshops. Saxion verzorgt de coördinatie, begeleiding en portfoliowaardering. Er wordt wel een extra fee van de studenten gevraagd, 950 euro.

Foto: Toma Tudor

Minorenmarkt is

voor het inschrijven, tijd en locatie van de minor, maar er wordt ook gericht gevraagd naar de mogelijkheden die de minor kan bieden in aansluiting op de eigen achtergrond. Een student Personeel en Arbeid grijpt bijvoorbeeeld de minorenmarkt aan om zijn toekomstmogelijkheden te verbreden: “Nu ik stage loop, weet ik zeker dat deze studie mij niet biedt wat ik eigenlijk zoek, daarom kijk ik hier goed rond. De minor Ondernemen lijkt mij bijvoorbeeld heel interessant, omdat ik hier eigenlijk altijd al belangstelling voor heb gehad.” De belangstelling van studenten lijkt zich uiteindelijk op een vast punt te centreren: vanaf het begin tot een uur of 15.30 uur is de belangstelling grootschalig, daarna wordt het duidelijk steeds minder druk. Om kwart over vier, driekwartier voor het formele einde van de markt, zijn er nog maar weinig studenten te bekennen en is het aantal foldertjes drastisch uitgedund… Robin Slot

“De uitdaging voor studenten is dat ze op Curaçao met een heel andere professionele maatschappij te maken krijgen. Curaçao is echt multicultureel en omdat het een eiland is heeft het veel internationale betrekkingen”, aldus Jan Bollen. “Dit is een enorme kans voor studenten die al bewust met hun toekomstig beroep bezig zijn. Het is een goede aanloop voor alle competenties die de studenten nodig hebben naast hun basisopleiding. De minor start elk half jaar, de eerste ronde start in september. (TdH) Meer informatie bij Jan Bollen, [email protected].

¥+0-'3TAFFING&ACILITY3ERVICES"6 LIDVAN+0-')NTERNATIONAL EEN:WITSERSECOÚPERATIE!LLERECHTENVOORBEHOUDEN

-EER MENSEN

$USMOETEN

GAAN

MINDERMENSEN

MINDERDOEN

MEERGAANDOEN

(ETZWARTESCENARIOVAN DEVERGRIJZING6OORHET .EDERLANDSEBEDRIJFSLEVEN KOMTHETSNELDICHTERBIJ .UALWORDTNAGEDACHTOVER MOGELIJKEOPLOSSINGEN !RBEIDSKRACHTENUITDE NIEUWE%UROPESELIDSTATEN /UTSOURCINGVANARBEID NAARLAGELONENLANDEN ,ANGERDOORWERKEN/F MOETENWEVOORALÉNDERS GAANWERKEN3LIMMER EFlCIÑNTER!LSACCOUNTANT OFADVISEURMOETJEWETEN WATERSPEELT/PINTERESSE BRENGTJEVERDERNLVINDJE EENUITGEBREIDDOSSIEROVER DITONDERWERP COMPLEET METLINKSENOPVATTINGEN VANDESKUNDIGEN/NMIS BAREINFORMATIE ZEKERALS JEEENCARRIÒREBIJ+0-' AMBIEERT +0-'ENARBEID+IJKOP INTERESSEBRENGTJEVERDERNL

! 5 $ ) 4  4! 8  ! $6 ) 3 / 2 9

Foto: Toma Tudor

Open en bloot Studente schrijft boek over haar darmziekte

‘Vreemde kronkels’ in je lijf…

In de rubriek Open en Bloot: de mens achter de student of medewerker. Deze keer: Inge Kuys, deeltijd-studente aan de opleiding HBO-V en moeder van vier kinderen. Inge lijdt aan de darmziekte colicitis ulcerosa, waardoor ze soms lange tijd uit de running is en heeft nu over haar ervaringen een boek geschreven en een stichting opgericht. ngeborg Kuys lijdt sinds 1999 aan de relatief onbekende darmziekte colitis ulcerosa. De ziekte leidt tot onder meer bloedverlies in de ontlasting, wat er toe kan leiden dat een patiënt, in meer extreme gevallen, wel dertig keer per dag naar het toilet toe moet. Daarnaast hebben patiënten veel last van vermoeidheid, waardoor ze ernstig worden beperkt in de sociale en fysieke mogelijkheden. De manische gevoelens die Ingeborg kreeg door alle tegenslagen, deden haar er toe besluiten het van zich af te schrijven. De darmziekte colitis ulcerosa is verwant aan de ziekte van Crohn. Het gaat hierbij om een chronische ontsteking van het slijmvlies van de dikke darm. Door de snelle dreiging van oververmoeidheid moet Ingeborg daarnaast goed opletten hoe ze haar energie over de dag verdeelt: “Het is een zogenoemde intermitterende ziekte, met pieken en dalen: je kunt drie weken heel ziek

I

tig kilo aan, lag ze tien weken in het ziekenhuis en kreeg ze veel hulp van Thuiszorg, waardoor mensen begrepen dat ze heel ziek was. Nu is het minder aan haar af te lezen, ook al heeft ze nog steeds last van de ziekte: “Sommige mensen denken dat ik weer vrijwel beter ben, ik heb immers zelfs een boek geschreven, maar ze zien niet dat ik lang niet zo veel of zo intens kan doen zoals ik dat graag zou willen.” Deze denkbeelden illustreren de grote onbekendheid van de ziekte, terwijl toch enkele tienduizenden Nederlanders aan de ziekte lijden. Daarom heeft Ingeborg, in samenwerking met onder andere enkele medici van het Medisch Spectrum Twente (MST), de stichting Vreemde Kronkels opgericht en over de ziekte een boek gescheven, dat dezelfde naam draagt: “In eerste instantie had ik het boek geschreven als antwoord op mijn manische gevoelens naar aanleiding van de voortwoekerende ziekte; ik

en ernstig vermoeid zijn, maar voor hetzelfde geld duurt de opvlamming twee jaar, zoals de laatste keer. In de betere periodes wil je alles wat je die tijd niet hebt kunnen doen, weer inhalen, waardoor de stress zich opbouwt, en dat kan weer leiden tot een terugslag.’’ Colitis ulcerosa is een zogenoemde auto-immuunziekte, waarvan de oorzaak nog niet is achterhaald. Simpel gezegd maakt het lichaam antistoffen aan die zich tegen het eigen lichaam keren, met het gevolg dat je snel last krijgt van allerlei andere kwalen en klachten. De medicatie deed haar echter ook niet altijd goed, waardoor ze nu zelfs even medicijnloos is. Het laatste medicijn leidde tot leukoponie, een afbraak van witte bloedlichamen, waardoor de weerstand fors verminderd wordt, en een nierbekontsteking die tot bloedvergiftiging leidde. In het begin van de openbaring van de ziekte kwam ze door de prednison twin-

wilde het zo gaan verwerken, maar tot mijn eigen verrassing is er een stichting uit voortgekomen en word ik door allerlei media benaderd.’’ Daarbij wil ze beklemtonen dat ze bijzonder tevreden is over de medische en sociale begeleiding vanuit het MST: “Daar ben ik bijzonder blij mee.” Op 14 april om 18.15 uur komt ze verder in een programma van TV Oost om haar boek te presenteren en binnenkort wordt haar boek officieel aan de pers in het MST gepresenteerd. Deze uitdagingen betekenen voor Ingeborg ook dat weer de nodige hobbels moeten worden overwonnen; het vergt allemaal immers veel energie, en die heeft ze lang niet altijd. Robin Slot De Stichting Vreemde kronkels is te bezoeken op de website www.vreemdekronkels.nl. Exemplaren van haar gelijknamige boek zijn bij Boekhandel Broekhuis en Planeta binnen Saxion Hogescholen te bestellen.

Aldus Steven -Column Niet lullen, maar poetsen! 2006’? Dat we elkaar in plaats van een hand, voortaan een voet gaan geven? Nee, niets van dat. Het houdt in, zo zeggen ze zelf; “flexibel organiseren, dynamisch managen en slimmer werken”. Nee, daar word je wijzer van.

elke conclusie het dichtst bij de waarheid komt laat ik aan jullie over. Interessanter is de vraag waarom het kliekje achter de duinen het de archeoloog anno 3500 zo moeilijk maakt. Dat ligt, zo voorspel ik, aan twee woorden: innovatie en participatie. Termen die dan nog moeilijker te ontcijferen zijn dan destijds de hiërogliefen van de Egyptenaren.

W

De archeoloog die in het jaar 3500 de vierkante meter in Den Haag om moet spitten, moet van goede huize komen. Een voor de hand liggende conclusie zou zijn: ‘In Den Haag leefde de meest vooruitstrevende stam van het Westelijk halfrond die tot het uiterste ging om burgers te betrekken in de ontwikkeling van haar imperium.’ Wanneer hij oostwaarts verder graaft, moet hij dat ietwat bijstellen: ‘Daar achter de duinen bivakkeerde een autistisch volkje, welke in de veronderstelling leefde de drijvende kracht achter de samenleving te zijn.’

Vorige maand lanceerde een jongerenbeweging, genaamd LuxVoor, zichzelf met de publicatie ‘Verenigd in Vooruitgang’. Prachtig stuk, bijna literair, maar ik heb er weinig van begrepen. Ik werd verblind door een leuzensaus van ‘ontplooiing’, ‘binding’, ’participatie’,‘flexibel’ en meer van die hippe kreten waarvan de lezer in extase moet raken. “Kernwoord is dynamiek”, voegden ze er nog aan toe. Maar natuurlijk!

Nederlandse beleidsmakers scheppen namelijk het beeld dat alles wat zij bedenken innovatie is. Er is zelfs een platform dat zich ernaar vernoemd heeft, met JP als voorzitter.Wat ze doet? Al sla je me dood.Wat moet ik me voorstellen bij ‘Project Sociale Innovatie

maart 2006

9

Steven de Jong, student Milieutechnologie Saxion Deventer, [email protected].

LuxVoor deelt naar eigen zeggen “een vurig geloof in vooruitgang”. En, om het een beetje gewichtig te brengen, citeerde de club een groot leider. In dit geval John F. Kennedy: “Sommige mensen zien de dingen zoals ze zijn, en vragen: waarom? Ik droom van dingen die niet bestaan, en vraag: waarom niet?” Iedereen ijlt wel eens, maar om mensen daar nog na hun dood mee te confronteren… Ik vind dat niet kies. Volgend jaar krijgen we een premier die het boek ‘Dit land kan zoveel beter’ op zijn naam heeft staan. ‘Maar ik vertel lekker niet hoe!’, had de ondertitel kunnen zijn. Ik zie door de bomen het Bos niet meer.

Trendwatcher

HOME

VRIENDEN

-OVERZICHT-

HYVES

AMSTERDAM

PUBLIEKE HOMEPAGE

ACCOUNT

SCHOLEN & BEDRIJVEN LOCATIE

MOBIEL

BERICHTEN

VERDER INFORMATIE

‘Even krabbelen’ De nieuwste Wordversie geeft het nog aan als spellingsfout en google vraagt of je hives bedoelt, terwijl het ‘begrip’ in Nederland al zo ingeburgerd is dat ze het willen opnemen in de Dikke Van Dale. Hyves is hot! Het is zelfs al zo hot dat fractievoorzitter Wouter Bos het gebruikt om stemmen van studenten te winnen. Maar wat is nou de kracht achter het succes van Hyves? En hoe denken studenten van het Saxion hierover? rabbelen en hyven, begrippen die afkomstig zijn van het snelst groeiende online vriendennetwerk van Nederland Hyves.nl. Een netwerk dat pas haar eerste verjaardag gevierd heeft, maar waar je nu al meer dan één miljoen Nederlandse profielen op kunt vinden. Hyves, afgeleid van het engelse woord hives dat bijenkorf betekent, is een internetsite voor het onderhouden/uitbouwen van een vriendennetwerk. Het is een profielensite waar je - in tegenstelling tot de Nederlandse profielensite Cu2 - geen kennis van html voor nodig hebt, maar waarop je door simpelweg een vragenlijst in te vullen en enkele foto’s up te loaden binnen een handomdraai je eigen profiel online kunt hebben staan.

K

Iedereen heeft zijn eigen vriendengroep en zo is het ook op Hyves: iedereen heeft zijn eigen netwerk met zijn of haar eigen vrienden. Door op

Joost -OVERZICHT-

iemands profiel te kijken kun je precies zien wie zijn of haar vrienden zijn. Door vrienden toe te voegen, kun je je foto’s en verhalen delen. Via een Hyvesprofiel kun je met één muisklik je gehele vriendengroep laten weten dat je op vakantie gaat. Naast je vriendengroep kun je ook de vrienden van je vrienden bekijken en ze door een tip in te vullen, laten weten wat de beste restaurants en discotheken in jouw stad zijn. “Een andere leuke bijkomstigheid is dat alle leden aan elkaar gelinkt zijn in een netwerk en zo kun je bij elk persoon zien via wie je iemand kent, gebaseerd op het 6 degrees of separation idee,” vertelt Raymond Spanjar, medeoprichter van Hyves. Naast het vrienden ‘verzamelen’, kun je ook lid worden van Hyves-groepen, groepen waar mensen met dezelfde interesses lid van zijn. Zo is er voor ieder wat wils, van een ‘forensisch

http://jjm.hyves.nl PROFIEL

VRIENDEN

Theo

onderzoek hyve (groep)’ tot aan een eigen ‘Saxion hyve’ voor elke vestiging. Hyves is echter niet alleen bedoeld voor het onderhouden van je sociale contacten. De site heeft haar diensten ook uitgebreid met onder meer een marktplaatsfunctie en een optie om met oude klasgenoten in contact te komen. De nieuwste optie is het tegen ‘scherpe’ prijzen laten afdrukken van je eigen digitale foto’s. Bekende profielen Één van de miljoen Nederlandse leden is Wouter Bos. Hij maakte op een slimme wijze gebruik van Hyves, vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen besloot de lijsttrekker/fractievoorzitter van de PvdA een profiel aan te maken op het vriendennetwerk. “Een slimme zet? Wouter Bos probeert op deze manier jongeren aan zich te binden, door op ‘hun manier’ de dialoog met ze aan te gaan. Aangezien studenten steeds moeilijker te bereiken zijn via traditionele kanalen, denk ik inderdaad dat het een slimme zet is”, antwoordt Spanjar. De Amsterdamse PvdA-lijsttrekker Lodewijk Asscher en D66-kamerlid Bert Bakker gingen Wouter Bos al voor op Hyves.

http://theo1980.hyves.nl

-OVERZICHT-

PROFIEL

VRIENDEN

Tom -OVERZICHT-

Hyves op Saxion Niet alleen in Den Haag maar ook op Saxion zie je regelmatig Hyves-icoontjes in de Windows-taakbalk verschijnen. Elke vestiging van Saxion is tevens vertegenwoordigd met een groeps-hyve: zo heeft die van Enschede momenteel ongeveer 1000 leden, die van Deventer ongeveer 550 en die van Saxion in Apeldoorn ongeveer 20. Op elke Saxion Hyves kun je medestudenten vinden die hier met jou hun foto’s en verhalen delen, je eigen online ‘studenten vereniging’. Dus ook onder studenten leeft het ‘Hyve-virus’ behoorlijk. “Studenten hebben natuurlijk een bruisend sociaal leven, en dan is Hyves erg handig om foto’s te delen, berichten te schrijven et cetera”, zegt Spanjar. Toekomst Één ding is zeker, Hyves is HOT! Op dit moment zijn de oprichters druk bezig met het mobiel hyven en binnenkort maakt Hyves het ook mogelijk om online video’s met je vrienden te delen. Bij Hyves dromen ze nu al van het dubbele aantal leden en zoals het er nu naar uit ziet zal dat niet lang meer duren. Kortom: Hyves jij al? Tim Lammers

http://torm.hyves.nl PROFIEL

VRIENDEN

Profiel

Profiel

Profiel

Naam: Joost Meijerink Leeftijd: 19 Connectie:
Tim > Joost Woonplaats: Lonneker

Naam: Theo De Bruijn Leeftijd: 26 Connectie:
Tim > Bas > Theo
Tim > Pim > Theo Woonplaats:

Naam: Tom Wolterink Leeftijd: 18 Connectie: Woonplaats:

Derdejaars Commerciële Economie

Vierdejaars Vastgoed & Makelaardij

Eerstejaars IBL

“De kracht achter Hyves is denk ik dat je via groepen in contact kunt komen met mensen met dezelfde interesses, dit is ook de reden waarom ik regelmatig op mijn profiel kijk.”

“Het leuke van Hyves vind ik dat je met oude klasgenoten, van de middelbare en soms zelfs van de basisschool, in contact kunt komen.”

“Ik ben lid van 12 hyve-groepen, mijn favoriete Hyves-groep is de Snowboard Hyves. Of ik regelmatig actief ben op Hyves? Ik denk ongeveer 2 á 3 keer per week”

10

april 2006

Thema - kwaliteit docenten

Niet langer

‘slapend rijk’ De afspraken met betrekking tot een jaarlijkse beoordeling staan in de nieuwe cao en zouden in principe al dit jaar in moeten gaan”, zegt Annamiek van Dalen, in de Raad van Bestuur verantwoordelijk voor P&O. “Maar je spreekt hier wel van een behoorlijke cultuuromslag, zolang ik in het onderwijs zit is er sprake van een automatische periodiek. Deze jaarlijkse beoordeling behoeft veel voorbereiding. En omdat er zoveel gebeurd is, zoals de hele functieordening, zijn we met de bonden overeengekomen dat we het in 2007 invoeren.” Liesbeth Doorakkers, vanuit P&O betrokken bij de invoering van het nieuwe systeem: “Voor het onderwijzend personeel en managementfuncties hebben we competentieprofielen opgesteld, die als basis voor de gesprekken kunnen worden gebruikt. In de zomer zijn de eerste plangesprekken (voorheen taak-doelstellingsgesprekken) afgerond, kunnen we de profielen eventueel bijstellen en vervolgens buigt de GMR zich erover.” Van Dalen: “De komende periode wordt hiervoor veel geld en menskracht (voor trainingen, red.) vrijgemaakt.

“

Beoordelen op prestaties is volgens de beleidsmakers erg logisch. Van Dalen: “Het past bij de ontwikkelingen in het bedrijfsleven en biedt ook kansen. Medewerkers gaan in gesprek over hun eigen ontwikkeling en uitstekende resultaten krijgen nu ook aandacht. Academiedirecteur Mens & Maatschappij Joop Cuppen: “En het loopt ook parallel met de persoonlijke leerweg die er aan komt. Studenten gaan straks met een Persoonlijk Ontwikkelingsplan (POP) werken en worden daarop beoordeeld. Het is niet meer dan vanzelfsprekend dat docenten zich op een soortgelijke manier

Foto: Toma Tudor

Je kunt het heel cru stellen: vroeger werd onderwijspersoneel elk jaar slapend een stukje rijker. Beoordelingsgesprekken? Nauwelijks aan de orde. Periodieke verhoging van het salaris? Yes sir! Vanaf 2007 komt aan die vanzelfsprekendheid voor elke medewerker een einde, dit jaar wordt geëxperimenteerd met de nieuwe gesprekscyclus, maar blijft de periodiek intact. Beleidsmakers beseffen dat we hier te maken hebben met een cultuuromslag, maar ze verwachten geen grote problemen. “Leidinggevenden gaan nu veel meer de dialoog aan met medewerkers. “

gaan ontwikkelen en dat hun prestaties worden beoordeeld.” Cuppen ziet ook voordelen voor de communicatie met medewerkers. “Je gaat met iedereen in gesprek en kijkt naar de ontwikkeling en prestaties van iedereen. Dat zijn heel open gesprekken die ook de leidinggevende dwingen naar zichzelf te kijken.”

Studenten over loon naar presteren Roel Schaap, derdejaars ROP: “In principe ben ik het eens met de insteek, omdat docenten zich dan in gaan zetten voor beter onderwijs. Je creëert in mijn ogen een win-winsituatie. Docenten verdienen meer en wij krijgen beter onderwijs. Grootste kritiekpunt is dat de beoordelingsgesprekken te subjectief worden. Er is aangegeven dat er naar middelen gezocht zal worden om de gesprekken op een goede manier te laten verlopen. Dat zijn goede voornemens, maar ik vind dat dit eerst concreet uitgewerkt moet worden voordat de prestatiebeoordeling ingevoerd wordt, zodat iedereen gelijke kansen heeft op salarisverhoging. Zolang er geen goed uitgewerkt plan is, kan het salarissysteem beter zo blijven als die nu is.”

Op papier is de nieuwe systematiek simpel. Je hebt een plangesprek waarin je met je leidinggevende zo duidelijk mogelijk afspreekt wat de resultaten moeten zijn. In een functioneringsgesprek bespreek je ze en in een beoordelingsgesprek beoordeelt de leidinggevende of je in aanmerking komt voor een periodieke loonstijging van 0 (onvoldoende), 1 (goed) of 2 (uitstekend) keer het normpercentage zoals dat geldt in de functieschaal die van toepassing is. Maar sceptici vrezen dat zo’n gesprek heel subjectief wordt. Stel: je kunt niet door één deur met je leidinggevende, dan kun je wel fluiten naar je salarisverhoging. Liesbeth Doorakkers: “We moeten willekeur uitsluiten met goede instrumenten. Resultaten bepaal je altijd volgens de SMART-systematiek. Resultaten worden zo concreet gemaakt, dat subjectiviteit zo min mogelijk ruimte krijgt.” Resultaten worden bepaald op basis van je functieprofiel en door het businessplan van de academie of dienst.

Willem Heesen, derdejaars ROP: “Als ik bovenstaande zo lees, kan ik mij er zeker in vinden. Zo kunnen de docenten direct geconfronteerd worden met hun competent, dan wel incompetent zijn. Het is beter dat dit onder meer gebeurt door het bekijken van de resultaten van studenten en door het functioneren en dus het inkomen van de docent hieraan te koppelen. Dit kan een stimulans zijn voor de docent om kritischer te zijn op zijn/haar eigen lesmethoden. In het verleden, wanneer bijvoorbeeld een tentamen slecht gemaakt werd, lag de schuld vaak bij de studenten terwijl de docent natuurlijk ook zijn aandeel in dat resultaat kan hebben. Door de docenten zich meer hiervan bewust te laten zijn, verwacht ik dat ze zich beter in het lesgeven zullen verdiepen en dat er op die manier leukere en inspirerende lessen worden gegeven met een beter resultaat, in plaats van het voorlezen van sheets in een collegezaal.” Tjeerd de Groot, derdejaars Communicatiemanagement “Het kan de kwaliteit ten goede komen als mensen langer in het onderwijs zitten. Dit stimuleer je door periodieke loonsverhoging. Maar iemand uit het bedrijfsleven weet beter wat er in de markt speelt. Ik ben er dus voor dat er betaald wordt naar verrichte arbeid.”

Na alle perikelen rondom het nieuwe functiegebouw van Saxion vallen wanklanken vanuit het docentenkorps te verwachten. Van Dalen, Doorakkers en Cuppen verwachten dat dat meevalt. Cuppen: “Je mag van een docent toch verwachten dat hij zelf nadenkt over zijn kwaliteiten en dat hij ideeën heeft over wat hij bij kan dragen en zich ook wil ontwikkelen.” Tim de Hullu

april 2006

Yvonne Berfelo, derdejaars Commerciële Economie “Als ik zou moeten kiezen tussen prestatieloon en periodieke loonsverhoging zou ik het niet weten. Prestatieloon is een geschikt middel voor het bevorderen van de leskwaliteit. Wat betreft periodieke loonsverhoging lijkt het mij zo dat hoe langer je in het vak zit, des te meer ervaring je krijgt in het lesgeven. Door periodieke loonsverhoging maak je het docenten wel aantrekkelijker om in het docentenvak te blijven.” Lees verder op de volgende pagina’s voor reacties docenten!

11

Thema - kwaliteit docenten Docent, leraar, lector, tutor, allemaal namen voor een leerkracht. Of het de student interesseert? Dacht het niet. Als ze hun werk maar gewoon goed doen. Binnen de hogeschool wordt van hoog tot laag veel gesproken over de kwaliteit van docenten. Misschien wordt wel vergeten wat studenten nu eigenlijk belangrijk vinden. Daarom biedt Sax docenten en beleidsmakers een handboek met competenties voor de ideale docent. et is niet gemakkelijk om een perfecte docent voor een student te zijn, eigenlijk is het onmogelijk. De docent zou moeten voldoen aan de volgende idealen: hij moet 24 uur per dag paraat staan voor studenten. Als je ’s nachts van het stappen terug komt en dat verrekte werkstuk nog moet afronden voor half negen ‘s ochtends, wil je dat je je docent om half zeven nog kunt bellen om je nog eens de bedoeling duidelijk te maken. En het maakt niet uit of je als student je afspraken nakomt, de docent moet de lessen optimaal voorbereiden en een college moet leuk zijn om naar te luisteren, anders is het maar een saai tijdverdrijf. Een docent moet het liefst linea recta uit het bedrijfsleven komen, zodat hij of zij met concrete voorbeelden kan komen en het zou het mooiste zijn als de docent bij de toetsing zelf aanwezig is. Mocht je het dan niet begrijpen, kun je het de docent meteen vragen. Misschien is dit een erg ideaalplaatje, maar wellicht is het verstandig de kern mee te nemen in de resultaten die bepalen of er een periodieke loonsverhoging mogelijk is. Dus hierbij een lijst met de belangrijkste competenties voor een docent, volgens studenten.

ben, maar als de student vragen heeft, moet een student wel bij hem of haar terecht kunnen. Deze flexibiliteit gaat samen met een aantal andere factoren. Een student mag wel eens een paar keer zijn vakken niet hebben gevolgd of huiswerk niet hebben gemaakt. Dan moet een leraar nog flexibel zijn in de verslagen en toetsen. Wat fout is, is natuurlijk fout, maar de student hoeft niet te worden afgerekend op zijn gedrag in de klas. Verder mag de docent ook wel flexibel zijn in zijn toegankelijkheid. Hij hoeft zich niet schuil te houden achter de klapdeuren. De docent mag wel zijn privacy hebben, maar als de student vragen heeft en de leraar heeft vragen, dat een student dan bij hem of haar terecht kan.

1. Empathie Als je op vrijdagochtend met een zatte kop of zo brak als een hoentje in de collegebanken hangt, verwacht je dat de docent daar begrip voor heeft. De docent mag wel wat meer inlevingsvermogen hebben. Maar ook moet de docent inleving hebben in het vak wat hij doceert zodat hij of zij de studenten geïnteresseerd houdt.

4. Vakkennis Het liefste wil de student een leraar met vakkennis. Niet alleen de kennis is heel erg belangrijk maar vooral de vakervaring die hij zelf echt heeft opgedaan. Dat is wel een van de grote idealen die heel vaak terugkeert. Ook vindt de student dat de leraar hierop goed voorbereid moet zijn.

H

2. Flexibel zijn De docent mag wel zijn privacy heb-

3. Communicatie De docent moet goed te bereiken zijn. Zowel telefonisch, als e-mail, als de boven genoemde factoren. Dit vinden de meeste studenten ook wel een must in plaats van een pre. De academie FEM is op dat punt op de goede weg: daar msn’en docenten met studenten. Wellicht een idee voor docenten om zich aan te sluiten bij Hyves?

5. Snel nakijken Veel studenten vinden dat ze erg lang moeten wachten voordat ze een tenta-

Het perfecte plaatje volgens studenten

Cursus ide men terug krijgen. Hier zouden de studenten toch wat verbetering in willen zien. Lang wachten, daar is niemand bij gebaat. 6. Niet de betweter uithangen Dit is dus een absolute don’t. De docent moet niet overkomen als een figuur die alles weet. Hij mag best op een voetstukje staan en wat status hebben. Zolang het maar niet overdreven is. Daar heeft de student toch wel een hekel aan.

7. Toegankelijk zijn Met name in Deventer word je als student afgeschrikt door de klapdeuren met de mededeling dat je er niet zomaar door mag. Hoe kom je dan bij je docent? Dit is een goede metafoor voor de bereikbaarheid van docenten. 8. Een verzorgd voorkomen De docent van tegenwoordig hoeft ook niet meer onverzorgd voor de klas te staan. Dit is met name bij de vrouwelijke studenten een puntje van kritiek. Ze hebben toch liever een verzorgde

Reacties docenten op loon naar presteren Vervolg van pagina 11 René Nijssen, docent academie LED: “Het automatisme van de jaarlijkse periodieke verhoging heb ik altijd al raar gevonden. Natuurlijk wel gemakkelijk, maar er gaat geen enkele impuls van uit. In de nieuwe systematiek moeten de plangesprekken concreet genoeg zijn om op het eind van de rit wel de balans op te kunnen maken. Verder ben ik benieuwd naar de instrumenten die ingezet worden om de resultaten te beoordelen. Dat zal meer moeten zijn dan enkel en alleen moduulevaluaties. Het nieuw in te voeren systeem staat of valt met de objectiviteit van de ingezette instru-

menten en de beoordelaar. Dat kan nog een lastige klus worden… Verder denk ik dat er bij een goede en uitstekende beoordeling meer mogelijk zou moeten zijn dan alleen één of twee periodieken. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het mogen volgen van een scholing, al dan niet in het buitenland, die normaal gesproken niet binnen het scholingsplan en budget valt.” Hans Verkley, GMR-lid commissie Personeel/Arbo/Organisatie en docent MIM: “Persoonlijk ben ik geen tegenstander van beoordeling en beloning op basis van geleverde prestaties. Ik heb er in het bedrijfsleven goede ervaringen mee gehad. Vraag is dan

12

natuurlijk welke prestaties je beoordeelt; wie meet ze en hoe objectief kun je de ingebouwde subjectiviteit van een beoordeling maken? In de werkgroep Beoordelen & Belonen wordt daarom uiterst zorgvuldig gewerkt en worden definities en criteria gewikt en gewogen. Het dreigt daardoor wel erg ingewikkeld te worden. Een belangrijk discussiepunt was: wat weegt het zwaarst? Een hoge score op de gemaakte drie of vier resultaatafspraken of het algemeen functioneren van iemand, gemeten aan de hoofdkenmerken van zijn functie, zoals die in het functiegebouw beschreven staan? En hoe beoordeel je iemand die zowel een oude (hoge)

april 2006

functieschaal heeft als een lagere nieuwe functie-indeling? Hoe laat je de beoordelingen van studenten meetellen of de zogenaamde ‘peer reviews’ (de beoordelingen door collega’s).? Er waren ook vragen als: wanneer een directeur een ontwikkelingsklus aan iemand geeft en die man of vrouw bakt er vervolgens helemaal niks van; is dat dan een beoordelingsfout van de directeur en komt dat als negatief punt op zijn conto of toch ook op het conto van de medewerker? Mijn voorlopige conclusie? Veel onopgeloste vragen, maar ik heb het vertrouwen dat er een transparant en tegenover medewerkers verdedigbaar beoordelingssysteem in de steigers staat.” (TdH)

Thema - kwaliteit docenten man voor de klas dan een ongeschoren vent. Hij mag wel een baard hebben, maar dan wel netjes bijgewerkt. En de vrouwelijke docenten moeten toch voor een charmant uiterlijk zorgen. Het hoeft nog niet eens de juiste kleurencombinatie te zijn, maar de kleuren moeten wel bij elkaar passen. Dus geen mantelpakjes met sportschoenen of, zoals de heren zeggen, rokken met badslips er onder. Ja, ook daar wordt opgelet… 9. Houding Sommige docenten schijnen een totaal verkeerde houding in de klas te hebben. Ze staan te onzeker en vertellen ook niet echt overtuigend. Studenten hebben lie-

ver iemand die daadkrachtig overkomt, dat stimuleert ze ook weer. Een docent moet ook niet jonger doen dan dat hij of zij is. Niet te tutterig of te brallerig. 10. Punctueel Wat de student zelf vaak niet is, verwacht hij toch als een competentie van zijn of haar docent. Studenten willen namelijk dat de docent op tijd in de les is. De docent mag niet al te chaotisch zijn. Daar zou de klas ook erg rommelig van worden. Hij moet dan ook rust overbrengen, de verhalen chronologisch kunnen vertellen en niet van de hak op de tak springen. Joska Hissink en Tim de Hullu

Foto: Toma Tudor

Saxion Onderwijsdag mikt op competentiegericht onderwijs De tweede Saxion Onderwijsdag die dinsdag 25 april in Deventer wordt gehouden, mikt op competentiegericht onderwijs en de Saxion onderwijsvisie op de werkvloer. Een aantal academiedirecteuren heeft het voortouw genomen en wil een aansprekend programma presenteren dat ‘aansluit bij de dagelijkse praktijk van het onderwijs en aansluit bij de uitdagingen die docenten ondervinden bij het invoeren van competentiegericht onderwijs en de Saxion onderwijsvisie. Het moet een dag worden waarop onderwijskundige problemen besproken kunnen worden. In workshops worden gedachten uitgewisseld en gevormd en problemen opgelost. Op de agenda staat onder meer: activeren van studenten, beroepstaken, toetsing, de expertrol van de docent, peercoaching en interculturele samenwerking in studentgroepen. Ook studenten zijn welkom op de onderwijsdag. Via een bericht op het gele gedeelte van Sax.nu (mededelingen Saxion) kun je je aanmelden. (TdH)

eale docent

Saxion-docent vreest hbo zonder docenten studieloopbaanbegeleiders aangesteld, allemaal voor een lager loon en de echte vakman of –vrouw is niet langer nodig.

Hans Waltman houdt er naast zijn docentschap management & organisatie bij de academie Mens & Arbeid een driftige hobby op na: hij is publicist op de websites probleemoplossing.nl en regelzucht.nl. Op die laatste site schetste Waltman onlangs zijn beeld over de toekomst van docenten in het hoger onderwijs. Een treurige schets: Waltman vreest een hbo zonder docenten… Hieronder de tekst van Waltman. “Analoog aan restaurantketen McDonalds waar geen koks in de keuken staan, is het niet ondenkbaar dat ook in het hbo geen docenten meer voor de klas staan. ‘Voor de klas staan’ is overigens een typering die dan alleen nog nostalgische betekenis heeft. Op hogescholen is onrust ontstaan over een nieuw functiewaarderingssysteem. Een groot deel van de hogeschooldocenten is binnen dit nieuwe systeem lager ingeschaald. Ze merken dit niet aan hun salaris aan het einde van de maand, maar zodra ze vertrekken naar een andere baan, worden hun plekken ingenomen door lager gekwalificeerde krachten. Dat scheelt in de portemonnee van de bestuurders. Op hogeschool InHolland is 80 procent van de docenten lager ingeschaald. Dat gaat in de nabije toekomst fors schelen aan de uitgavenkant. Cynisch bekeken is deze beweging ook te kenmerken als leeftijdsbewust personeelsbeleid. Oud vakbondsman Doekle Terpstra, nu voorzitter van de HBO Raad, vindt dit geen negatieve ontwikkeling: ‘We willen juist meer perspectief

Binnen het hoger onderwijs wordt hetzelfde bedrijfskundige principe gehanteerd als bij McDonalds: een zware centrale technostructuur, die bepaalt hoe een hamburger moet worden

bieden. We willen dat er meer docenten gaan promoveren. Dit past in ons beleid om de hogescholen aantrekkelijker te maken en er meer carrièrekansen te creëren.’ Geen docent zal dit snappen. Bij InHolland hebben docenten actievergaderingen gehouden. Docenten die zomaar drie schalen lager zijn ingedeeld, ervaren dit als een aanslag op hun motivatie. Ze voelen zich ondergewaardeerd. De stemming is om te snijden. Het antwoord van bestuurders dat het toch helemaal niets scheelt in je maandelijkse uitbetaling, en dat ook je salarisgroei gewoon doorgaat, is van een stuitende onbeschoftheid. Het is een teken van arrogantie en in feite een laatste stap in een al veel eerder begonnen strategie. De docentfunctie is stapje voor stapje uitgekleed. Het zijn de onderwijskundige staven die het onderwijs zo hebben vormgegeven dat de inhoud in hapklare brokjes door elke onbenul begeleid moet kunnen worden. Er worden instructeurs, tutors en

april 2006

13

bereid. Stapje voor stapje in manuals voorgeschreven. Op die manier heb je geen koks meer nodig. Toegegeven, het is slim georganiseerd, maar wat zegt u van de kwaliteit? Hooguit kun je zeggen dat de kwaliteit bij elk McDonalds restaurant hetzelfde is. Dat geldt binnenkort ook voor hogescholen: armzalige kwaliteit, maar dan wel overal even armzalig.”

De topsporter

Foto: Toma Tudor

Lianne Morsink, topwaterpoloster en kroegtijger

‘Als het er écht om gaat, dan lig ik er wel’

Een interview met een topsporter op Saxion levert doorgaans citaten op als ‘leven voor de topsport’ en een ‘minder sociaal leven’. Wat dat betreft is derdejaars fysiotherapie Lianne Morsink een vreemde eend in de bijt. Haar leefpatroon: drie keer per week trainen én drie keer per week stappen. En dat is prima vol te houden. “Op dit moment ben ik niet bereid geheel voor de topsport te kiezen.” Echt motiverend is Liannes topwaterpolo ook niet: al een aantal jaren heeft haar club Het Ravijn uit Nijverdal een topkeepster in huis: de Japanse Akiko Inagaki. En dus staat Lianne nooit in de basis van het eerste team, terwijl ze wel evenveel traint als haar medespeelsters, bij elke wedstrijd aanwezig moet zijn én één keer per maand met het tweede een wedstrijd speelt. Wat houdt haar in vredesnaam op de been, vraag je je af. “Ik vind waterpolo gewoon geweldig leuk. En ik ben zo trots dat ik bij zo’n topteam hoor. We spelen de finale van de Europese LENcup, zeg maar de UEFA-cup van het waterpolo. Niemand had verwacht dat we door zouden gaan, geweldig! En Akiko is zo goed, ze is gewoon een stuk beter dan ik. Daar heb ik me bij neergelegd.” Waar is die gedrevenheid, de drive? “Kijk, als het moet, dan lig ik er wel.” Misschien is het wat te veel van het goede geweest voor Lianne. Jaren speelde ze voor Jong Oranje, maar een te druk programma (bijna elke dag trainen, ze zag vriendinnen nauwelijks meer) en een blessure maakten daar een eind aan. “Na drukke programma’s kreeg ik last van m’n hand, een verlamd gevoel en tintelingen. Zo erg dat ik er ’s nachts van wakker lag. Bleek dat ik het carpaal tun-

nelsyndroom had, dat normaal gesproken voorkomt bij vrouwen van 50. Ik ben er aan geopereerd in de zomervakantie en kon vervolgens drie maanden niets doen. Ik ben er daardoor een half jaar uitgeweest.” Die blessure was tijdens haar tweede studiejaar en het eerste jaar speelde ze bewust niet in het eerste, maar in het tweede. Vandaar dat ze pas sinds dit jaar een topsportersregeling heeft. De voordelen: er wordt met toetsen meer rekening gehouden met haar waterpolotrainingen en ze kan een jaar langer over haar studie doen. “Ik denk wel dat ik op die verlenging een beroep ga doen. Ik loop nu drie maanden achter, mijn eerste stage zit er niet in. Hoe dat komt? Laksheid van mezelf, maar ook de drukte met het sporten. Vooral in Europacupwedstrijden gaat door voorbereiden, trainen en reizen veel tijd zitten. Gelukkig vallen de schema’s tot nu toe redelijk goed samen.” Begeleiding vanuit de hogeschool is volgens Lianne soms goed, soms niet. “Laatst had ik op maandag, dinsdag en woensdag een toets en moest ik donderdags Europacupwedstrijden spelen. De toetsen van dinsdag en woensdag heb ik gehaald, maar die van woensdag kon ik niet goed genoeg voorbereiden en heb ik niet gehaald. Die toets kon

14

niet verzet worden, want deze viel niet op een wedstrijddag.” Een topsporter die in een studentenhuis woont is al vrij uniek. Helemaal sporadisch is er één die gerust drie keer per week de kroeg induikt. Lianne: “Ik ben vorig jaar oktober op kamers gegaan, omdat je bij Fysiotherapie veel op school bent voor praktijkopdrachten. En dat bevalt me prima: een studentenhuis met drie jongens en drie meiden, erg gezellig. Dat is beter dan telkens driekwartier in de trein zitten. Natuurlijk moet ik op trainingsdagen terug naar Nijverdal, maar dat heb ik er voor over. En ja, bij het studentenleven hoort ook stappen. Donderdagavond ga ik altijd, meestal ook zaterdagavond en als het even kan op zondag naar Dancing Bruins in Saasveld.” Dat lijkt wat veel voor een topsporter, zeker als er ook alcohol in het spel is. “Kijk, als ik de volgende dag vroeg op de dag een wedstrijd heb, of het is een wedstrijd waarbij ik waarschijnlijk zal spelen, dan ga ik natuurlijk niet stappen en zeker geen alcohol drinken. Het is absoluut niet zo dat ik geen rekening houd met de sport. Stappen hoort er bij. Kom, ik ben student en wil gewoon genieten van het studentenleven. Ja, ik ben één van de weinigen in mijn team die studeert en flink stapt. De meesten zitten of op de middelbare school of ze werken. Het is wel eens gebeurd dat ik bij waterpolo verscheen en de nacht ervoor weinig slaap had gehad. Kwam de trainer naar me toe en zei: ‘Ach, kan een keer

april 2006

gebeuren.’ Het team weet dat ik niet met tegenzin naar trainingen wil gaan en wil doen wat ik zelf wil.” Voor tweehonderd procent voor de topsport gaan, is er voor Lianne niet bij. Een toekomst in het waterpolo is sowieso niet motiverend: je kunt er in Nederland geen droog brood mee verdienen. “Ik ben laatst voor de Europacup in Hongarije geweest: daar zijn zes tv-camera’s per wedstrijd, staan billboards met waterpoloteams en krijgen waterpolosters betaald. In Nederland is veel te weinig publiciteit voor waterpolo. Een groot deel van het voetbal is weliswaar weg bij Studio Sport, maar dan nog wordt ons succes in de Europacup afgedaan met een kort berichtje zonder beelden. Ik denk dat als mensen de spelregels snappen en waterpolo vaker op tv komt, de sport veel populairder wordt. Mensen weten bijvoorbeeld niet dat waterpolo een heel harde sport is. Je wil niet weten wat er allemaal onder water gebeurt: met als resultaat blauwe ogen en gescheurde badpakken…” Met het oog op de toekomst is het dan ook erg logisch dat Lianne kiest voor studie en een sociaal leven. “Wat ik na mijn studie ga doen? Ik ben 20 als ik klaar ben, dat is erg jong. Dus misschien pak ik een andere studie op, maar dat weet ik nog niet zeker. Maar de kans dat ik voor honderd procent voor topsport kies, is, zoals ik het nu bekijk, vrij klein.” Tim de Hullu

There are about 400 international students and more than 1000 German students studying at Saxion. Some of them are here for a year, others stay longer. We would like to know their stories: who are they and why are they here? At the same time we would like to give them an opportunity to get to know us a little better. That’s why Sax every month will include an international page.

EVENTS • On Tuesday the 27th and Friday the 28th of April at the Rabotheater in Hengelo, Drums United presents: “World of Rhythm”. Percussion show from Senegal, Venezuela and Cuba and combined with flamenco dance from Spain. The show starts at 20:00 and the entry costs 19.50 euros. • On Saturday 29th of April, Atak in Enschede presents an outdoors band festival. This concert takes place every year on Queens Day. The entry is free and the festival starts at 12.00. • From 13 – 19 April, in Deventer, Filmhuis De Keizer presents different international films: Brokeback Mountain (American), Me and you and everyone we know (American), Bin-Jip (Japan- South Korea) and much more. For time information and reservations visit the web site: www.filmhuisdekeizer.nl • The Sport & Cultuur Enschede offers you every month a premiere film at the cinema Alhambra. Tickets are 2.50 euros. For information about the films and other activities go to: www.saxion.nl/extra/ cultuur/enschede/film. • On 13/14/15 April, Gigant Podium and Filmtheater in Apeldoorn, presents the film “Aristocrats Film”. This is a one-joke movie about the aristocrat joke, which is used by many stands up comedians for warming up. • On Saturday 22 April Het Burgerweeshuis in Deventer presents “Rumba Bazar”. A mix of live music from Africa and India with a lot of salsa dance. The party starts at 21.00 and the cost of the entry is 10 euro. Info: www.rabotheaterhengelo.nl www.stadstheaterdebond.nl www.burgerweeshuis.nl www.deheks.nl www.atak.nl

‘Inequality of women in Bangladesh is a cultural problem’ In Bangladesh Nadia Haider, international student of Electric and Electronic Engineering, is not exceptional as regards her choice of course, as one-third of female students take up technical subjects there. On the other hand, together with her two sisters, she is a representative of the relatively few Bangladeshi girls enjoying equal opportunities with men as regards education and other opportunities. “In contrast with women living in the cities, it is especially in rural areas that the position of women is one of inequality. This starts at an early age. Although the government tries to force parents to send both sons and daughters to school and institutions like Unesco provide free books and food at primary school, in villages girls are often kept at home to help on the land or with the housekeeping, and only boys get an opportunity to be educated. Inequality of women in Bangladesh is a cultural problem. Although 80% of the popu-

Divorce “Many Bangladeshi women lead difficult lives, taking care of the work on the land and looking after their families. Some women are beaten or even tortured by men. Although they are protected by the law, bringing a case against their husbands is not easy as the offence must be proven. In theory both men and women have equal rights as to getting a divorce, but in practice even when abandoned by their husbands, the wives will not easily start divorce proceedings.” Nadia points out that being a divor-

A chance to get to know my mother’s country lation is Muslim, we are not a Muslim state. Women hiding their faces behind veils, observance of purdah, are part of a traditional way of life in the countryside, and this custom should not be seen as prescribed by any religion.” Arranged marriages “In 90% of the marriages in rural areas the family chooses the marriage partner and arranged marriages of girls of 14-15 years old are quite common. The law clearly states that girls have to be 18 before they can get married, but only if there are troubles later on and the wife complains about the fact that she was forced to marry at such an early age, will the guilty parties be fined or punished.”

april 2006

15

ced woman will bring a lot of negative consequences such as social harassment by the family. It will also stigmatize her children. So even when left behind, a woman does not bother to get a divorce. Changes Yet the condition of women is not a completely negative picture. “Once girls are given an opportunity to go to school, they are enormously motivated to succeed and improve their situation. At secondary school and university they tend to have better results than men. There are also many women who have started their own companies or have founded cooperatives with other women and are making a success of them. Another area where there is a more equal pla-

Photo: Toma Tudor

INTERNATIONAL

ying field is politics. As early as 1991 Bangladesh had its first woman Prime Minister and nowadays also the leader of the opposition is a woman.” Internationalisation Nadia is from a mixed background: half Bangladeshi and half Dutch. Her parents met in Africa on an international project, so clearly internationalisation is a familiar feature in her family. When it had become clear that Nadia wanted to study a technological subject, the implication was that she would have to go abroad. There are too few places on technical courses in Bangladesh with only one technical university in the whole country with a student population of 20.000. Yet, studying at Saxion in Holland did not only mean getting a place on the course in the department for Electric and Electronic Technology but also “a chance to get to know my mother’s country.” Nadia’s grandparents live in Hellendoorn, so it is also a chance to have more contact with relatives. Job opportunities For the time being one of Nadia’s sisters, an Environmental Science graduate, has a lot of opportunities to contribute to the well-being of the country, where water management is one of the first priorities for sustainable development. Floods occur every other year and every time the country is flooded and lives, property and crops are lost, it means a step backward on the road to improving the country’s economy. As regards her future career, Nadia will probably have to look outside her native country, possibly in Western Europe or even India, for there is little demand for experts in the field of satellite telecommunication in Bangladesh in the short run. Hannie Schipper

Dag & Nacht is een serie waarin studenten of medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensbeschouwingen, banen, et cetera, naast elkaar worden gezet. Deel 8: Docenten: ‘Groentje’ versus ‘oude grijsaard’.

De benjamin Op het eerste gezicht lijkt Matthijs Leferink een student, maar schijn bedriegt. Matthijs, 23 jaar jong, net afgestudeerd en dus nog ‘vers’ bij Saxion, werkt parttime als docent op de opleiding Podotherapie. De docenten van wie hij les heeft gehad, zijn nu zijn collega’s en tijdens het stappen zijn eigen studenten tegenkomen is theoretisch mogelijk. De eeuwige student? Dat gaat voor jou niet op. “Ik heb mijn studie Fysiotherapie bij

Saxion in Enschede vorig jaar afgerond. Er is geen mogelijkheid om fulltime door te studeren, omdat er simpelweg geen studie is die aansluit op het praktische gedeelte van het vak. Naast les geven heb ik mijn eigen fysiotherapiepraktijk. Hier kan ik wel aan nascholing doen, een aantal cursussen daarvan heb ik dan ook al gedaan.” Waarom heb je ook voor werken in het onderwijs gekozen?

“Het leek me altijd al leuk om naast het werken in de praktijk ook les te geven, dus toen ik benaderd werd of ik les wilde geven, was de beslissing niet moeilijk. Ik ben nu docent op de opleiding Podotherapie, waar ik als fysiotherapeut onderzoek-en anatomielessen geef aan eerstejaarsstudenten. Hiernaast ben ik nog tutor van eerstejaars en studieloopbaanbegeleider van derdejaars studenten.” Mis je geen praktijkervaring? “Ik ben van mening van niet. De praktijklessen die ik geef zijn onderzoek en anatomie. Dit is dé basiskennis die een fysiotherapeut moet bezitten. Het scheelt dat ik naast het lesgeven ook werk in mijn praktijk. Het tutorschap gaat me ook goed af, omdat ik zelf in het pgo-systeem les heb gehad. Ik denk zelfs dat ik eerder een voorsprong heb op oudere collega’s die nieuw op de opleiding beginnen, voor hen is het pgo-systeem namelijk nieuw.” Hoe bevalt je de baan bij Saxion? “Het bevalt me hier prima, het lesge-

ven is ontzettend leuk om te doen. Het is een kleine opleiding en we hebben een klein team. Hierdoor heb je veel contact met de collega’s. Ik kan goed met mijn collega’s overweg, er is absoluut geen afstand tussen oudere collega’s en mij. Wel grappig als je bedenkt dat zij mij vorig jaar nog les gaven!” Wat is je mening over het huidige onderwijs?

“Ik vind de vorm van onderwijs goed, het klassikaal lesgeven bestaat niet echt meer. Studenten zoeken zelf veel uit en benaderen problemen vanuit meer invalshoeken dan ze zouden doen als iemand alles in een hoorcollege zou vertellen. De verantwoordelijkheid van de student is veel groter geworden, maar een afgestudeerde student is daardoor ook veel mondiger en sneller in het uitzoeken van bepaalde dingen.” Wat is de reactie van de studenten op zo’n jonge docent? “In het begin kreeg ik nog wel eens de vraag hoelang ik al was afgestudeerd, maar dat hoor ik nu ook niet vaak meer. Het contact met de studenten is goed, ik heb het idee dat je door minder leeftijdsverschil een lagere drempel hebt om bepaalde vragen te stellen.” Zou je met je studenten op stap gaan? “Ik zou niet snel met mijn studenten gaan stappen. Ik woon ook niet in Enschede, dus kom ze ook niet tegen. Maar in de theorie bestaat er inderdaad een mogelijkheid dat we elkaar een keer tegen het lijf lopen. Dit zou ik geen probleem vinden en dan drinken we gewoon met z’n allen een biertje.” Kim Olijslager

Babyboomers in de knel tusse eer dan de helft van de medewerkers van Saxion Hogescholen is ouder dan 45 jaar. Het onderwijs wordt dus nog steeds gedomineerd door babyboomers. Maar kijk er niet raar van op als je plots een vrolijke glimlachende leeftijdgenoot ziet opduiken, die je bij je studie de weg wijst. Want de ‘groentjes’ die bij wijze van spreken vorig jaar nog als student bij Saxion stonden ingeschreven, zijn met een inhaalslag bezig. Vooral bij studies waar kennis snel veroudert – en dat zijn in de regel de technische studies – zijn de ‘rookies’ meer dan welkom om de know-how binnen

M

de academies op peil te kunnen houden. Intussen is het zwoegen geblazen voor de babyboomers, die net als veel van hun studenten, worstelen met competenties en werkdruk. De gemiddelde leeftijd van de Saxiondocent is om en nabij de vijftig jaar. Dat is hoog, beseft ook de Dienst P&O, want het betekent dat de komende jaren een grote groep docenten met pensioen gaat. Een gegeven dat zorgen baart, temeer omdat Saxion streeft naar een evenwichtige personeelsverhouding als het gaat om geslacht en leeftijd. In het kader van dit ‘leeftijdbewust personeelsbeleid’

16

worden jonge docenten die nu beginnen daarom begeleid door een seniordocent en volgen ze zo nodig extra didactische vaardigheidstrainingen die speciaal zijn afgestemd op de nieuwe onderwijsvisie van Saxion. Want die onderwijsvisie, waarin competenties, persoonlijke opleidingsplannen en projectonderwijs centraal staan is natuurlijk heilig. Toch blijken juist de docenten de bottleneck te zijn van de didactische vernieuwing van het hoger onderwijs die maar moeizaam verloopt. Vooral de oudere docenten zijn nog lang niet altijd van de noodzaak overtuigd dat het anders moet

april 2006

dan vroeger, toen de docent nog de koning was op zijn eigen afgebakende vakgebied. Kennisoverdracht in klasjes waarin hij of zij frontaal kon lesgeven, dát was het metier. Maar in het moderne hbo volstaan klassikale lesvormen niet meer. Al was het alleen maar omdat jongeren van de internet- en gamegeneratie nu eenmaal heel anders omgaan met informatie dan hun docenten, die met boeken zijn opgegroeid. Om de ‘oude hap’ te overtuigen dat het anders moet, is een dagje op de hei vaak niet genoeg, blijkt ondermeer uit een onderzoek van Filip Dochy, hoogleraar onderwijskunde van

Dag & Nacht is een serie waarin studenten of medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensbeschouwingen, banen, et cetera, naast elkaar worden gezet. Deel 8: Docenten: ‘Groentje’ versus ‘oude grijsaard’.

Sergeant-majoor John Jacobs is volgens de statistieken de oudste docent van Saxion, hij doceert Internationale Marketing aan de Academie voor Marketing & International Management. Hij omschrijft zichzelf als een ouderwetse docent, een sergeantmajoor type: als hij aan het woord is, praat ook niemand anders. Toch staat John met zijn 64 jaar vol enthousiasme zijn kennis over te brengen op de jeugd. Hoe lang zit u in het onderwijs? “In augustus tien jaar. Maar in 1969 leerde ik al iemand kennen die me uiteindelijk in 1996 zou opbellen met de vraag of ik les wilde geven aan Saxion. Vanaf 1967 tot 1996 ben ik in steeds zwaardere export management functies werkzaam geweest bij internationaal opererende bedrijven. Uiteraard heb ik heel veel gereisd en meegemaakt.” Vanwaar de switch naar het onderwijs? “Na bijna 30 jaar gereisd te hebben, heb je het allemaal wel gezien en meegemaakt. Mijn directe omgeving was dan ook van mening dat een wat stabielere levenswijze en leefomgeving mij alleen maar ten goede zou komen. Dus heb ik de knop omge-

Wat vind u van de student van tegenwoordig? “Studenten van nu verschillen niet zo veel met studenten van vroeger. Maar het is van essentieel belang dat de docent de kennis bezit en die enthousiast kan overbrengen op de studenten. Klassikaal lesgeven is naar mijn mening het efficiëntst voor de student. De huidige functie van de docent om studenten écht wat te leren vervaagt. We worden steeds meer begeleiders en studenten moeten zelf alles uitzoeken. Veel informatie staat op internet, maar ik merk dat de studenten van tegenwoordig steeds minder geduld hebben om dingen uit te zoeken. Vanuit het bedrijfsleven krijg ik dan ook steeds vaker te horen dat het slecht gesteld is

‘Klassikaal lesgeven is het meest efficiënt’ draaid en ben op het aanbod van Saxion ingegaan. Bovendien, ik was toen 54 jaar en nog te jong om te stoppen met werken.” Denkt u dat een jonge docent volwaardig les kan geven? “Ik kan geen oordeel geven over jongere collega’s, want ik ken hun achtergronden niet en hun motivatie om in het onderwijs te willen werken. Ik neem aan dat het management beslissingen neemt aan de hand van een aantal criteria waaraan deze jonge docenten moeten voldoen en zich niet laat leiden door economische motieven (jong is goedkoop). We praten echter over hoger beroeps onderwijs, dus de student mag van de docent verwachten dat deze enige relevantie heeft met de beroepspraktijk.”

met de algemene kennis van de (afgestudeerde) studenten. Dat geldt ook voor de kennis van de vreemde talen. Dat is toch wel erg jammer. Daarom is het voor mij nog steeds een uitdaging om de studenten op een boeiende manier iets bij te brengen. En ik hoop met succes.” Dus u blijft nog heel lang bij Saxion? “Geboren in 1942 en we leven nu in 2006. Over een jaar heb ik 42 jaar gewerkt en ga ik met pensioen. Het is welletjes geweest. Dus tijd om te genieten met mijn dierbaren en vrienden, te golfen en om landen te bezoeken waar ik echt nog voor een langere periode naar toe wil. Dat ga ik dan ook zeker doen.” Kim Olijslager

en competenties en werkdruk de KU Leuven en de Universiteit Maastricht. Hij deed onderzoek naar de invoering van competentiegericht leren bij veertien opleidingen in het hoger onderwijs. Nog maar enkele opleidingen staan daadwerkelijk op het punt de omslag naar vraaggestuurd onderwijs te maken, meldde hij onlangs tijdens een congres van de HBO-raad. Dat ligt volgens hem trouwens niet in de eerste plaats aan de docenten zelf, maar primair aan hun instellingen die te weinig tijd vrijmaken om draagvlak te verwerven voor onderwijsvernieuwing. Ook HBOraadvoorzitter Doekle Terpstra erkent dat

hogescholen meer werk moeten maken van de didactische bijscholing van hun docenten. “Wat betreft hun kennis hopen we een slag te maken door meer docenten te laten promoveren. Ook is er nog steeds winst te boeken door hen niet allemaal dezelfde rol te geven. De ene docent is geschikt voor een hoorcollege, de ander is meer op zijn plaats als begeleider. Ze hoeven niet alles te kunnen.” Volgens onderzoekers van de onderwijsbond Aob hebben veel docenten in het hbo maar weinig vertrouwen in het beleid van hun werkgever. Onderwijsvernieuwingen en een heel nieuw stelsel

april 2006

van functiewaardering waarmee docenten worden geconfronteerd, eisen hun tol. De docent van gisteren heet vandaag plots instructeur, tutor of onderwijsbegeleider. Met het verlies van hun status verliest ruim eenderde van het personeel ook het werkplezier door werkdruk en stress.Voor meer dan 30 procent van de werknemers in het hbo is dit een aanleiding om ander werk te overwegen. Bij de vakbond Aob kijken ze daar niet van op: “In het jaar 2000 hebben we met het ministerie van OCW in een convenant afgesproken dat de werkdruk in het hbo met tien procent verminderd moet worden. Van die

17

afspraak is weinig terecht gekomen. Het blijkt dat veranderingen in het onderwijs, zoals minder contacturen en een dalend niveau, leiden tot frustraties. Docenten voelen zich gedwongen meer tijd dan officieel beschikbaar is te investeren in het onderwijs. Daarnaast komen de toch al schamele nascholingsbudgetten lang niet altijd terecht bij de docenten of het ondersteunend personeel. Niet zelden blijven deze hangen bij onderwijsmanagers en beleidsmakers. Daar hebben de oudere docenten last van en uiteindelijk raakt het ook aan de kwaliteit van het onderwijs.” Harry van Stratum

Lezersonderzoek en , check je mail!

startpagina! Sinds kort is Sax.nu startpagina als je je computer op Saxion opstart. Dat betekent dagelijks direct vers nieuws op je scherm en leuke items en interessante links!

In april/mei gaan we een groot lezersonderzoek uitvoeren, want we zijn erg benieuwd wat jij van Sax en Sax.nu vindt. We zijn er ten slotte voor jou! Check dus je mail, loop snel door de vragenlijst en wellicht win jij de leuke prijs!

Info van het Decanaat

STUDIEADVIES MET AFWIJZING. WANNEER WEL? WANNEER NIET? Het einde van het studiejaar nadert. De opleiding is verplicht aan elke student die zijn propedeuse nog niet afgesloten heeft uiterlijk op 15 juli een advies te geven over voortzetting van de studie. In sommige gevallen kan de opleiding daar een afwijzing aan verbinden. Wanneer kan dit wel en wanneer niet? Wat zijn de gevolgen van een studieadvies met afwijzing? Wie kun je om advies vragen? lke opleiding heeft een Onderwijs- en Examenregeling (OER). De OER van je opleiding kun je vinden op intranet. In artikel 8 staat beschreven aan welke voorwaarden jij moet voldoen om geen afwijzing te krijgen. Ook de opleiding moet aan een aantal voorwaarden voldoen om een afwijzing aan het studieadvies te mogen verbinden. Een studieadvies met afwijzing kan gegeven worden als je voor de eerste keer ingeschreven bent in de propedeutische fase van je opleiding. In slechts een beperkt aantal situaties kan dit ook nog in het tweede jaar van de inschrijving in de propedeuse.

E

Je bent voor de eerste keer ingeschreven in de propedeutische fase De opleiding kan een afwijzing aan het studieadvies verbinden als je minder dan 40 studiepunten hebt behaald en één of meer geoormerkte modules niet gehaald hebt. De modules die je gehaald moet hebben, staan in de OER vermeld. Alvorens de opleiding een afwijzing kan verbinden aan het studieadvies

GMRRRRRRRR

Consequenties van een studieadvies met afwijzing Als je een studieadvies met afwijzing hebt gekregen, dan kun je je in het eerstvolgende studiejaar niet inschrijven voor dezelfde opleiding aan dezelfde hogeschool. Je kunt je wel inschrijven voor dezelfde opleiding aan een andere hogeschool of voor een andere opleiding aan dezelfde hogeschool.

Je bent voor de tweede keer ingeschreven in de propedeutische fase Als je in je eerste jaar nog niet alle 60 studiepunten van je propedeuse behaald hebt, maar je hebt wel voldaan aan de norm om geen afwijzing te krijgen, d.w.z. je hebt het vereiste aantal studiepunten en de geoormerkte modules behaald, dan kun je geen afwijzing meer krijgen! Slechts in een beperkt aantal gevallen kun je wel een afwijzing krijgen. De belangrijkste zijn: Je hebt in het eerste jaar niet aan de norm voldaan, maar je hebt toch geen afwijzing gehad, omdat er bijzondere persoonlijke omstandigheden waren waarom je er niet aan voldaan hebt. Je hebt je pas op of na 1 februari ingeschreven voor de opleiding. Je hebt je vóór het einde van het eerste studiejaar laten uitschrijven en je opnieuw ingeschreven in het nieuwe studiejaar. Als één van deze situaties op jou van toepassing is, dan kun je een afwijzing krijgen als je niet alle 60 studiepunten van de propedeuse hebt behaald!

Hulp bij zaken rond een studieadvies met afwijzing Meld eventuele bijzonder persoonlijke omstandigheden altijd bij je studieloopbaanbegeleider! Het is verstandig om, als studievertraging of een afwijzing dreigt, contact op te nemen met de studentendecaan. Deze kan je adviseren over alles op het gebied van wet- en regelgeving, dus ook op dit gebied. Als je het niet eens bent met het studieadvies de afwijzing, dan kun je in beroep gaan bij het College van Beroep van de Saxion Hogescholen. Houd in de gaten dat je dat moet doen binnen vier weken nadat je het schriftelijke advies hebt ontvangen. De studentendecaan kan je helpen bij de procedure. Als je besluit om niet bij de opleiding terug te keren en je wilt hulp bij het kiezen van een nieuwe studie, dan kun je een afspraak maken met de studie- en beroepskeuzeadviseur. Een afspraak maken met de studentendecaan of studie- en beroepskeuzeadviseur kun je maken bij het Studenten Service Centrum (in Enschede is dit de Onderwijsbalie).

Duurzaamheid

GMRRRRRRRR is een column van leden van de Gemeenschappelijke Medezeggenschaps Raad, op persoonlijke titel geschreven. Deel 6: Remco Reink, student-lid van de GMR. aast het genieten van alles wat onze consumptiemaatschappij ons biedt, is het ook goed om stil te staan bij het volgende: “Duurzame ontwikkeling is een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie zonder daarmee de mogelijkheden van toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien in gevaar te brengen. Het gaat dus om het vereni-

N

moet je in elk geval in de gelegenheid gesteld zijn om eventuele bijzondere omstandigheden te melden. De opleiding is verplicht hiermee rekening te houden. Bijzondere omstandigheden zijn bijvoorbeeld ziekte van jezelf of een dierbaar familielid. Het gaat om omstandigheden die jou verhinderd hebben te tonen dat je de opleiding aan kunt.

gen van economische groei, sociaalculturele wensen en een schoon milieu. Niet alleen nu, maar ook voor onze kinderen en kleinkinderen. Niet alleen in het welvarende Westen, maar ook in Derde Wereld landen” (VROM, 2002). Al jarenlang besteedt de GMR aandacht aan dit thema, maar recentelijk is er een toenemende belangstelling om duurzaamheid vaker en meer integraal op de agenda te zetten. Vrijwel alle besluitvorming binnen de Saxion Hogescholen kent aspecten van duurzaamheid, van de energie-inkoop tot de bouwmaterialen, van de catering tot

18

de gebruikte schoonmaakmiddelen. Zoals gezegd, wil de GMR zich meer en intensiever inzetten om duurzaamheid een zwaarwegend(er) criterium te maken bij de beleid- en besluitvorming binnen de Saxion Hogescholen, en tegelijkertijd de individuele academies overtuigen het thema een prominente(re) plaats te geven in het onderwijs. De overtuiging is dat een integraal duurzaamheidbeleid wenselijk is voor iedere organisatie. De realiteit maakt het thema steeds actueler, en op de lange termijn blijkt het vaak kostenbesparend. Door nu een duurzamere

april 2006

manier van denken en handelen te ontwikkelen, kan Saxion Hogescholen zich gaan onderscheiden in de toekomst als duurzame hogeschool. Vernieuwend en innovatief, met een voorbeeldfunctie die zij graag vervuld in het hoger onderwijs. Voor meer informatie: de werkgroep Duurzaam Hoger Onderwijs (www.dho.nl), het Landelijk Hogeschool en Universitair Milieuplatform (www.lhump.nl) of kom langs bij het secretariaat van de GMR in Enschede (F1.82) of Deventer (B5-26).

Interview - Ondernemer

Suzanne Bouman (19), zakenvrouw in overhemden

Meer

ondernemer dan Foto: Toma Tudor

studente jes nog eens na lopen, zodat we een perfecte collectie voor de zomer van 2007 zullen hebben.”

Een hip kleurtje, met of zonder streepjes, kies je eigen manchetknopen en zet je initialen op het borstzakje. Er is een nieuwe markt om mannen er hip uit te laten zien. Italiaanse overhemden, helemaal op maat gemaakt, van de beste Italiaanse stof. Deze Italiaanse overhemden zijn niet alleen weggelegd voor de chique zakenmannen, ook studenten kunnen gemakkelijk een overhemd geheel naar hun wensen samenstellen. Suzanne Bouman, studente Technisch Commerciële Textielkunde is dé contactpersoon voor de verkoop aan studenten. “Je kunt kiezen voor een mooi getailleerd Italiaans overhemd, of voor de regular. Handig voor mensen met een buikje die er toch trendy uit willen zien, haha.” et begon een jaar geleden, toen Suzannes huidige baas een advertentie op school ophing. “Gezocht: ondernemende student voor de verkoop van Italiaanse maatoverhemden.” Suzanne twijfelde niet en solliciteerde meteen. Met succes. Ze werd gelijk geschikt bevonden en inmiddels is ze zeer actief binnen het bedrijf. Het bedrijf heet Camicia a Misura, letterlijk vertaald uit het Italiaans betekent dat: overhemden op maat. “Ik werk voor twee mannen, allebei net afgestudeerd. Zij hebben het bedrijf opgezet en winkels benaderd. De overhemden hangen nu al in 15 winkels”, zegt Suzanne met een tevreden lach op haar gezicht. Enkele winkels verkopen de overhemden ook onder private label. Dit houdt in dat een winkel de overhemden verkoopt, maar er een eigen ‘huismerk’ als label inzet. De zaken gaan goed. Suzanne verkoopt de maatoverhemden aan studenten, vrienden en familie. Bij haar studentenvereniging staat dit hele jaar een advertentie in het blad. Hierop volgen veel reacties en volgens Suzanne zijn alle klanten tevreden. Na ruim een jaar geleden haar eerste overhemd verkocht te hebben, stromen nu langzaam

H

Goed te combineren De Italiaanse overhemden worden gemaakt van de beste stoffen uit Italië. Net als veel andere Italiaanse bedrijven worden deze stoffen in Roemenië geproduceerd, zodat de kosten laag zijn. Volgens Suzanne is het werk erg goed te combineren met haar studie. “Ik wilde persé iets met mode doen en daarom heb ik deze opleiding gekozen. En juist deze baan past perfect bij mijn studie. Ik weet door te werken in het bedrijf veel over stoffen, de structuur, hoe het geweven is, de kwaliteiten en hoe je het op de markt moet brengen. Ideaal om de praktijk met de theorie te combineren.” Het inplannen van bezoekjes aan klanten gaat heel gemakkelijk, gewoon tussen de colleges door. Suzanne heeft een grote map, vol met stofstalen. De klant kan hieruit een stofje kiezen. Vervolgens kan de klant zijn eigen overhemd samenstellen. De soorten knopen, het soort boord, enkel of dubbelmanchet, met of zonder initialen op het borstzakje en vervolgens wordt het overhemd op maat gemaakt. “Je kan kiezen voor een mooi getailleerd Italiaans overhemd, of voor de regular. Handig voor mensen met een buikje die er toch trendy uit willen zien, haha.” De studenten zijn makkelijk enthousiast te maken. Door via Suzanne een overhemd te kopen zijn de studenten goedkoper uit dan in een winkel. “De mannelijke studenten kle-

de herhalingsaankopen binnen. “In het begin was het lastig om mensen te benaderen. Je weet niet wat de goede manier is. Maar na een tijdje ga je je eigen product beter kennen en kun je met ervaring verkopen.” Nu de studentenmarkt goed begint te lopen, wil Suzanne meer. Een echte ondernemer ziet altijd nieuwe kansen. “Mijn volgende stap is het aantrekken van bedrijven. Vooral advocaten kantoren zou een goede branche zijn.” En om het product nog beter te leren kennen, mocht Suzanne daarom eind februari mee naar de Première Vision beurs in Parijs, om de stoffentrends voor 2007 te spotten en de nieuwe stoffen in te kopen. Een hele beleving. Op de beurs stonden honderden verschillende stoffenhuizen, die allemaal hun stofje wilden verkopen. Suzanne en haar twee bazen hebben geprobeerd de trends voor de zomer van 2007 te bepalen, een kwestie van smaak, gevoel en inzicht, en over een aantal weken krijgen ze de uitgezochte stukjes stof thuis gestuurd. “Dan moeten we opnieuw een selectie maken, want op de beurs hebben we natuurlijk veel te veel uitgezocht. Het is goed dat we later in alle rust de stof-

april 2006

19

den zich tegenwoordig al steeds beter, een mooi colbertje op bijvoorbeeld een hippe spijkerbroek. Een overhemd van Camicia a Misura zou het geheel helemaal afmaken”, vervalt Suzanne in verkooppraat. De strakkere Italiaanse overhemden zijn het meest in trek, vooral in effen kleuren of met streepjes. Toch zal in Enschede niemand met hetzelfde soort overhemd in dezelfde kleur lopen, dat houdt Suzanne goed in de gaten. “Ik wil graag een uniek product aan iedereen verkopen, dat maakt het ook zo bijzonder. Met je eigen initialen erop heb je echt een uniek overhemd.” Vier tot vijf weken na het opmeten en samenstellen van het overhemd, valt hij bij de klant op de deurmat. Carrièremogelijkheden Ook beroemdheden lopen in de overhemden van Camicia a Misura. Judoka Dennis van der Geest is een topsporter die geen goede overhemden in de winkel kan kopen. Hij heeft een aantal overhemden bij Camicia a Misura laten maken. Het bedrijf heeft de bedoeling de komende jaren nog flink te groeien. Of Suzanne later binnen dit bedrijf carrière wil maken? Misschien dat ze door middel van een stage binnen het bedrijf een vrouwenlijn in de productie kan brengen. Maar dat is allemaal nog niet zeker. “Over echt carrière maken in het bedrijf heb ik nog niet nagedacht. Het leuke van dit alles vind ik dat het allemaal zo goed bij mijn studie aansluit. Uiteindelijk zelf op de beurs staan met onze eigen kleding zou al helemaal fantastisch zijn.” Kim Olijslager

Are you a BSc student looking for an MSc programme?

www.masteryourfuture.nl

Come and join in the TU Delft Master's lunches: every 2nd Thursday of the month. Information about all our Master's programmes. Dates: 11 May • 8 June • 13 July • 10 August • 14 September • 12 October • 9 November • 14 December

Wie wordt er wijzer van een halve hbo’er?

Foto: Auke Pluim

Achtergrond

De korte hbo-studie is terug van weggeweest. Nu met een eigen titel: associate degree (AD). De constructie is vooral in het leven geroepen om de kloof tussen mbo- en hbo-opleiding te verkleinen. Mbo-studenten en werkenden kunnen nu op een deelgebied het hbo-niveau bereiken in een speciale tweejarige studie, zeggen de bedenkers van de degree. Maar zitten de werkgevers wel te wachten op de ‘halve hbo’ers’? axion is een warm voorstander van deze vorm van kort-hbo. Zo pleitte bestuursvoorzitter Cor Boom al in augustus 2004 voor de invoering van het associate degree. Studenten krijgen na twee jaar studie een diploma en hebben de keuze om verder te studeren of alvast te gaan werken om in een later stadium de hbo-studie af te maken. “Met name het midden- en klein bedrijf (MKB) is zeer gebaat bij deze nieuwe vorm van diplomering”, aldus Boom bij de opening van het hogeschooljaar in 2004. “Ruim vijftig procent van de bedrijven wil graag hoger opgeleiden in dienst nemen, maar zij hoeven niet per definitie de volledige vierjarige hbo-studie te hebben doorlopen.” Saxion heeft meer dan een jaar moeten wachten voordat het enthousiasme rond het AD ook tot politiek Den Haag doorgedrongen was. Aanvankelijk was men daar slechts te porren voor ‘experimenten’ met een handjevol tweejarige hbo-opleidingen. Als die een succes zouden worden, konden er misschien meer korte opleidingen van start gaan. Begin dit jaar werd duidelijk dat de Tweede Kamer eindelijk bereid was spijkers met koppen te slaan. Aan staatssecretaris Mark Rutte werd gevraagd de korte opleidingen hoe dan ook een plek te geven in de nieuwe wet op het hoger onderwijs. De vraag is niet meer of het ‘associate degree’ er komt, maar hoe het er komt, meldde staatssecretaris Rutte vervolgens in een brief aan de hogeschoolbestuurders. Intussen lagen er 77 aanvragen van hogescholen – waaronder vier van Saxion – op het bureau van Rutte, om met een korthbo programma te mogen beginnen. Al die voorstellen zijn door de molen gegaan van de kwaliteitsbewakers van de NVAO. Zij hebben vooral gekeken of in die voorstellen aannemelijk wordt gemaakt dat er werkelijk een markt is voor de afgestudeerden. Een onafhan-

S

met die ene opleiding van IDM. Zo is manager organisatie Jan te Hennepe van de Academie CII ‘verbaasd en teleurgesteld’ over het feit dat Rutte maar elf opleidingen honoreerde terwijl Saxion in september ook met ADprogramma’s voor bedrijfseconomie en small business, toerisme, bedrijfskundige informatica en de pabo had willen beginnen. De markt is er immers rijp voor!

doorstaan. Vanaf september 2006 mogen deze hogescholen hun associate degree gaan aanbieden. Course director Ton de Bruijn van de Saxion Academie CII reageert enthousiast op het bericht dat zijn academie uitverkoren is om in Deventer een tweejarige opleiding IDM te beginnen die opleidt tot Junior Informatiespecialist. “In het komende studiejaar beginnen we met de opleiding met daarin drie semesterthema’s als Retrieval, Documentaire Informatiesystemen en Multimediale Informatiediensten. De associate degree IDM wordt afgesloten met een vierde semester in het bedrijfsleven met een extern afstudeerproject.” De Bruijn is er van overtuigd dat er voor afgestudeerden goede kansen zijn op de arbeidsmarkt als starter. “Na een paar jaar werken kunnen gediplomeerden

Maar wie zit er nu eigenlijk te wachten op ‘halve hbo’ers’? In ieder geval de hogescholen zelf, die met de associate degree lijken te mikken op twee doelgroepen: studenten die niet goed genoeg zijn om het hbo af te maken en mbo’ers die verleid moeten worden om zich verder te scholen. Het AD als vangnet of verleider. Maar linksom of

Associate Degree moet mbo´ers lokken kelijke commissie controleerde vervolgens de programma’s ook nog eens op samenwerking met instellingen uit het mbo en de mogelijke aantrekkingskracht op mbo’ers. Afgelopen maand werd bekend dat slechts elf hogescholen de toets hebben

rechtsom, de AD’ers moeten zich redden op de arbeidsmarkt. Dus is de vraag evident of werkgevers zitten te wachten op werknemers met slechts een deeldiploma in het hbo? “Jazeker”, zegt een woordvoerder van MKB-Nederland. “Meer dan de helft van de bedrijven denkt voor AD’ers

met hun AD zich vervolgens in vol- of deeltijd doorontwikkelen tot bijvoorbeeld informatiespecialist of kennismanager.” Toch overheerst de teleurstelling over de wel zeer bescheiden start van de AD-programma’s en het feit dat Saxion Hogescholen het voorlopig moet doen

april 2006

21

banen te hebben. Filiaalmanagers, afdelingshoofden of assistent-makelaars kunnen best met een associate degree aan de slag.” Werkgeversvereniging VNO-NCW denkt daar heel anders over. “Onze leden zien niet in wat je aan zo’n tussenvorm hebt. Je moet jongeren stimuleren de hele opleiding af te maken”, aldus onderwijssecretaris Chiel Renique. Frans Kaiser, onderzoeker van het Center for Higher Education Policy Studies (CHEPS) in Enschede ziet weinig nut in een internationale vergelijking van het Nederlandse initiatief om het aantal ´hoger opgeleiden´ met het AD op te krikken. “In sommige landen bestaan de tweejarige opleidingen al veel langer. In Engeland, waar het een foundation degree heet, lijkt het wel een beetje nut te hebben. Die degree zet mensen vooral aan om door te studeren, niet om er mee de arbeidsmarkt op te gaan. De vraag is uiteindelijk hoe de werkgevers in Nederland reageren. Er ligt een kans, want ze kunnen ADwerknemers on the job opleiden. Maar als de bedrijven het associate degree vooral zien als een diploma voor mensen die niet goed genoeg waren om de opleiding af te maken, dan heeft het weinig kans van slagen.” Harry van Stratum

Oud-student Marc-Jan Ahne ergert zich aan afstandelijk Saxion in Deventer

Foto: Auke Pluim

’Docenten zie je nauwelijks in bedrijven’ Marc-Jan Ahne reageert verbaasd als we hem bellen voor een verhaal in Sax. Hij heeft vier jaar aan de Hogeschool Enschede bestuurskunde/overheidsmanagement gestudeerd. Maar volgens hem is vrijwel iedereen dat vergeten. Hij wordt althans nooit gebeld om eens een kopje koffie te drinken. Niet dat de fractievoorzitter van D66 in de Deventer gemeenteraad een soort lobbyist van Saxion wil zijn. “Maar Saxion opereert in Deventer afstandelijk.” hne (33) kwam vanuit Groningen naar Enschede om aan de universiteit bestuurskunde te studeren. Dat werd geen succes. Ahne was drukker met roeien en politiek bedrijven dan met studeren. “Ik vond de studie ook wel erg wetenschappelijk.” Ook de omgeving inspireerde hem niet. “Vrijwel alle studenten deden de studie bestuurskunde, omdat die lekker breed is en om daarna een leuke baan bij de overheid te krijgen.” Na twee jaar stapte hij over naar Saxion. “Praktijkgerichter, qua literatuur verschilt het niet zo veel, want de studieboeken zijn vrijwel hetzelfde.” Maar in 1998 vertrok Ahne (die in 1997 en 1998 ook in de Enschedese gemeenteraad zat) toch zonder diploma. “Ik draaide al een jaar zonder studiefinanciering.” Hij kreeg een baan voor 20 uur per week als assistent-uitgever bij Wolters Kluwer in Deventer. “Ik ben nog steeds van plan mijn studie af te maken; om de afstudeerscriptie in opdracht van een bedrijf te schrijven waar ik dan ook een half jaar moet gaan werken, is nu erg lastig.” Tegenwoordig werkt Ahne in Amersfoort, als beleidsadviseur collectief ledenbelang bij de Vereniging Eigen Huis.

A

D66 Ook in Deventer kwam Ahne (in 2002) in de raad. “Het sociaal-liberale spreekt mij enorm aan en dat vind ik bij de VVD absoluut niet terug.” Daarom dus D66, maar wel een partij die de laatste jaren alleen maar kleiner

wordt. “We hebben een serieus imagoprobleem op dit moment.” Uit de poll bij Saxion bleek tijdens de laatste verkiezingen dat slechts 4 procent van de studenten D66 steunt. “Als je uit bent op een leuk baantje in de politiek, dan moet je op dit moment geen lid zijn van D66.” In Deventer bezet D66 twee van de 37 zetels. “In 2002 verloor D66 in heel veel gemeenten, in Deventer wonnen we drietiende procent. Nee, dat is geen grandioze winst, maar het was wel tegen de landelijke trend in. En in 2004 opnieuw, toen werden in Deventer gelet op de herindeling nieuwe verkiezingen georganiseerd en we kwamen toen minder dan honderd stemmen tekort voor een derde zetel.” Deventer De verhoudingen tussen Saxion en de gemeente Deventer zijn niet altijd even geweldig. Twee jaar geleden dreigde zelfs de introductie voor nieuwe studenten niet door te gaan, wegens gebrek aan geld. De gemeente liet op het allerlaatste moment weten geen subsidie te willen geven. Ahne: “Ook Saxion liet het financieel afweten.” Het bevestigde het vooroordeel dat Deventer niet echt een studentenstad is. “Als lokale overheid is het moeilijk om het studentenleven te bevorderen. In Deventer loopt het achteruit, maar daar kun je niet alleen de gemeente de schuld van geven. Enschede heeft een universiteit met een campus, waardoor er veel studenten uit alle hoeken van het land komen. Hbo-opleidingen kun

22

je op veel plaatsen terugvinden en bedienen dus vooral de mensen die al in een regio wonen.” Er komen binnenkort ook Hbo-opleidingen in Apeldoorn. Spottend: “Ik vind het erg ambitieus dat ze van Apeldoorn een bruisende studentenstad denken te kunnen maken.” Apeldoorn En dat was meteen de volgende affaire. Apeldoorn eiste vorig jaar op hoge toon dat Saxion zich zou vestigen in de grootste stad van de Stedendrie-hoek. Anders zou Apeldoorn een andere hbo-instelling benaderen. Weinig kies van Apeldoorn, maar Ahne neemt het Saxion vooral kwalijk dat de hogeschool zo lang in het midden heeft gelaten wat er precies zou gebeuren. “In Deventer werd heel panisch gereageerd ‘dat mag niet en dat kan niet’. Weliswaar is Deventer gericht op de Stedendriehoek met Apeldoorn en Zutphen, maar daar mag je je ook weer niet te veel van voorstellen. Die binding is veel minder dan ik meegemaakt heb in een regio als Twente. Alleen politiek en economisch is die Stedendriehoek van belang.” Ahne begrijpt niet dat Saxion niet meer heeft gedaan om de spanning weg te nemen. “Ik ging ervan uit dat ze niet meer wisten dat ik op Saxion had gestudeerd, maar waarom hebben ze niet alle fractievoorzitters gebeld, denk ik dan. In Deventer stonden de kranten bijkans dagelijks vol met het mogelijke vertrek van Saxion naar Apeldoorn.” Ahne vindt eigenlijk dat een groot bedrijf en grote werkgever als Saxion regelmatig met de politiek moet overleggen. “In Deventer opereert Saxion afstandelijk. In Enschede zijn de contacten tussen politiek en Saxion veel inniger.”

april 2006

Docenten onbekend Ahne heeft nog meer kritiek op het functioneren van Saxion in de Deventer samenleving. “De Deventer Kring van Werkgevers klaagt dat er geen techniekopleidingen in de regio zijn. Alle vacatures moeten vervuld worden met mensen uit Twente of andere regio’s. Op ROC-niveau is het wel goed geregeld, maar er moet een doorlopende studielijn komen op dat gebied. Ja, het college van Deventer heeft daar bij Saxion ook op aangedrongen, weet ik.” Een ander signaal wat Ahne wil afgeven is dat de docenten van Saxion nauwelijks interesse hebben in het bedrijfsleven in en om Deventer. “Er wordt wel vaak geklaagd dat het bedrijfsleven te weinig stageplaatsen aanbiedt, maar als er bijvoorbeeld bedrijfsbezoeken georganiseerd worden, dan zie je docenten niet of nauwelijks. Die kritiek was er al toen ik nog bij Saxion studeerde. Je zult als hogere beroepsopleiding docenten moeten hebben die ‘feeling’ hebben met de praktijk. Ik was zelf altijd erg enthousiast over die docenten die één of twee dagen les gaven en de rest van de week in het bedrijfsleven werkzaam waren.” Jan Medendorp Reageren? [email protected] Gevraagd om een reactie op de uitlatingen van Ahne, antwoordt de Raad van Bestuur van Saxion dat zij alleen wil reageren op een feitelijke onjuistheid en niet op de beelden en mening van Ahne. “Saxion heeft de introductie wel degelijk financieel mogelijk gemaakt en zal dat blijven doen, omdat het haar verantwoordelijkheid is.”

Achtergrond

Kerkbetrokkenheid student neemt af

Foto: Auke Pluim

De zoektocht naar bezieling De studenten die op zondagochtend psalmen zingen, zijn op een hand te tellen. Toch heeft Saxion Hogescholen nog een studentenpastor, Arent Weevers. Hij maakt zich niet zo’n zorgen om het afnemende kerkbezoek en geeft mede als beeldend kunstenaar op geheel eigenwijze invulling aan zijn functie. “Kerkbetrokkenheid neemt af, maar het zoeken naar bezieling blijft altijd.” at jongeren het laten afweten, concludeerde ook het CBS in 2004. Minder dan 10 procent van de 18 tot 24-jarigen gaat wekelijks naar de kerk. Onderzoekers van de Erasmus Universiteit stelden eerder al vast dat van alle jongeren tussen de 15 en 24 jaar tweederde orgel en dominee mijdt.

D

‘Studenten geïnteresseerd in geestelijke wereld’ Met deze cijfers op zak en het vooroordeel dat de studentenpastor een ‘uitstervend beroep’ is, stapte Sax op Arent Weevers af, de studentenpastor van Saxion Hogescholen in Deventer. Weevers, die formeel in dienst is van de Protestantse Kerk Deventer – “zie het als een kadootje van de kerken” –, maakt met die aanname korte metten. “Een studentenpastor is geen roepende meer in de woestijn”, beweert hij zelfs. “Steeds meer studenten zijn geïnteresseerd in de geestelijke wereld.” Weevers geeft toe dat de kerkbetrokkenheid afneemt, maar zet daar tegenover dat ‘het zoeken naar bezieling’ altijd blijft. Dat onderscheidt de mens van het dier, legt hij uit. “De mens is zich bewust van zijn tijdelijkheid hier op aarde en wil er het beste van maken met zijn vrienden, tijdens zijn studie en in het werk.” Spiritualiteit of ietsisme? Het zoeken maar niet vinden, wordt de laatste jaren aangeduid met ‘ietsisme’. Een term die Buitenhof-columnist Ronald Plasterk introduceerde. Ietsisme, het woord zegt het al: aanhangers hiervan geloven dat er ‘iets’ is, maar

weigeren het God of Allah te noemen. Het is een religieus en armzalig en irritant tijdsverschijnsel, beweerde Plasterk. Veertig procent van de bevolking ‘lijdt’ eraan, zo bleek uit onderzoek van Trouw in 2004. Weevers heeft niet zo’n moeite met het ietsisme. “Dat ‘iets’ noemen ze dan geen God, maar bijvoorbeeld ‘Kracht’. Dat maakt het zo boeiend om met studenten van verschillende achtergronden daar over te horen.” Volgens Weevers is God de kern van ieders spirit. “In die zin draagt iedereen daarvan een kleurrijk mozaïekstukje bij zich. Kracht vitaliseert het leven. En bij blokkades ga ik daar samen met de student naar op zoek. Maar wat net zo belangrijk is: hoe versterk ik mijn geestelijke bron? De één doet dat met Jezus, Mohammed, Etty Hillesum of andere ‘helden’ die zich belangeloos hebben ingezet voor idealen. Een ander steekt een kaars aan, brandt wierook, zit stil, luistert naar muziek, leest inspirerende teksten of wandelt in de natuur. Iedereen doet dat op zijn eigen unieke manier.” In zijn werk probeert Weevers samen met de student te ontdekken ‘wat zijn of haar belangrijkste drive is’. “Maar ik ben niet zo zeer een hulpverlener, eerder een mystagoog, op zoek naar de bron van je bestaan.” Het doet hem zelf ook goed om over de zingeving met studenten te praten. “Voor mij zijn de gesprekken met studenten zeer dynamisch. Over hun leven, over hun drijfveren, inspiratie en creativiteit. Wanneer ze het over hun passie hebben

april 2006

vind ik dat erg inspirerend. Ook mijn vrouw Marion, mijn kinderen en mijn vrienden inspireren me. Ik maak elke dag wel iets mee waarvan ik denk: ‘wat bijzonder is dat’. Mensen inspireren mij altijd.” De student centraal Onder de naam ‘Heart and Soul’ organiseert Weevers activiteiten, die allemaal met spiritualiteit te maken hebben. Geheel conform zijn filosofie ‘op zoek naar datgene wat jou in beweging zet’, stelt hij de student centraal. Momenteel geeft hij de cursus ‘Spiritualiteit en Videokunst’ en begeleidt hij een groep van negen studenten om ‘one minute movies’ te maken naar aanleiding van hun gedichten. Verder zijn er een kloosterweekend, een tentoonstelling en filmavonden in de maak. “Ik werk nu met een erg creatieve en dynamische groep”, aldus Weevers.

Geloven is liefhebben Van huis uit is Elisa rooms-katholiek opgegroeid. “Dat betekende bij ons dat je naar de kerk ging tijdens bijzondere dagen en daarnaast werd ingewijd door bijvoorbeeld de doop.” Hoewel ze misdienaar was, is ze nu niet meer kerkelijk actief. “In mijn dagelijks leven betekent geloven niet iedere dag bidden, de Bijbel lezen of naar de kerk gaan. Geloven is voor mij de mensen om mij heen liefhebben, de goede dingen doen, stilstaan bij het geluk en de bijzondere en fijne dingen die je tegenkomt in je dagelijks leven.”

Eén van die creatieve studenten is Elisa Ostet (21), van de opleiding Kunst en Techniek op Saxion Enschede. “De workshop Spiritualiteit en videokunst is niet helemaal hetzelfde als de andere workshops die aan Saxion gegeven worden”, legt ze uit. “Naar aanleiding van diverse films van videokunstenaars gingen we met de groep in discussie over wat spiritualiteit inhoudt. Je merkt dat iedereen op zijn eigen manier met spiritualiteit omgaat. Soms waren de

Arent Weevers benadrukt dat iedereen bij hem binnen kan lopen (kamer AO.33, Deventer). Hij is via zijn emailadres [email protected] te bereiken voor het maken van programma’s die met zinvragen en bezieling te maken hebben of voor een persoonlijk gesprek. Volgend cursusjaar lanceert hij de website www.HeartandSoul.nl, waar alle activiteiten op komen te staan. Steven de Jong

gesprekken erg confronterend. De opdrachten die je mee naar huis kreeg waren ook niet altijd even makkelijk. De ene keer ging het over de inhoud en betekenis van de film, de andere keer moest je opschrijven wat je inspiratiebronnen zijn.”

Studentenpastoraat zoekt gedichten Voor de multimediale tentoonstelling ‘Geloof, hoop en liefde’ is het Studentenpastoraat op zoek naar gedichten van studenten, geïnspireerd op dit thema. Samen met andere Saxion-studenten worden er aan de hand van die gedichten korte filmpjes gemaakt die worden gepresenteerd op een groot beeldscherm op tentoonstellingen in Deventer en Enschede. Gedichten kun je mailen naar [email protected] of [email protected].

23

Thema –Onder de Loep

foto: Auke Pluim

Competent?

Meten is weten! Ook druk aan het werk om bij Saxion aan je competenties te werken? Dan is het misschien goed om te weten dat er in het hoger onderwijs hooggeleerde mensen rondlopen die nog aan het steggelen zijn wat competenties precies zijn. Ze weten het niet, laat staan dat ze weten hoe ze die competenties precies moeten meten en beoordelen. Bij Saxion Hogescholen is competentiegericht onderwijs intussen gemeengoed geworden. Hoogste tijd dus om een deskundige lector in huis te halen, die duidelijkheid moet scheppen. Competenties bestaan niet? Stel ik dat?” Dr. Gerard Straetmans blijkt een aimabele zuiderling die in zijn Twentse jaren – hij werkte als universitair docent aan de faculteit Toegepaste Onderwijskunde van de UT – geleerd moet hebben hoe bescheiden en terughoudend wij ons in dit landsdeel plegen op te stellen. Een wetenschapper ook, die zijn uitspraken graag baseert op gedegen onderzoek. “Er is natuurlijk heel veel verwarring over het begrip competentie. Een jaar of drie geleden heeft de Onderwijsraad er onderzoek naar gedaan, om voor eens en altijd uit te zoeken waar we het nu eigenlijk over hebben als we over competenties spreken. De conclusie was dat de definitie eigenlijk niet bestaat”, zegt hij droog. “Je kunt er op verschillende manieren naar kijken, en laat iedereen dat dan ook maar doen op de manier die hem het beste uitkomt, was het advies.”

“

De nieuwe lector Assessment legt uit dat er – los van de definitiekwestie – meer klussen geklaard moeten worden om van competentiegericht onderwijs een succes te kunnen maken. “Competenties zijn brede ingewikkelde bekwaamheden, die niet makkelijk op een bepaald moment op een betrouwbare manier beoordeeld kunnen worden. Van een arts in opleiding verwachten we dat hij noodhulp kan verlenen. Maar als hij adequaat reageert als iemand op straat een hartstilstand krijgt, wil dat nog niet zeggen dat we

mogen verwachten dat hij de juiste keuzes maakt wanneer een moeder in paniek de praktijk binnenstormt met een kind op de arm dat een buisje medicijnen heeft ingeslikt. Het grootste probleem is dus de taakspecificiteit van competenties, zoals we dat noemen. Daarnaast spelen allerlei andere zaken een rol. Zo zijn soms cases in het onderwijs niet voorhanden, en is het in bepaalde gevallen gewoon te duur of te gevaarlijk om een competentie te meten of te beoordelen. Wanneer een student chemie een proef letterlijk verknalt ben je vaak duizenden euro’s verder. Nee, niets is onmogelijk als het gaat om het meten van competenties. Maar het is vaak wel lastig. Als blijkt dat het meten van een bepaalde competentie onmogelijk is, dan moeten we wat mij betreft die competentie ook maar links laten liggen in ons onderwijs.” Studenten van Saxion lopen al een paar jaar aan hun competenties te schaven. Met zoveel ‘beren op de weg’ lijkt de komst van een deskundige om die competenties te beoordelen een beetje laat. Is hier sprake van een valse start? Gerard Straetmans: “Mijn opvatting is dat onderwijsvernieuwing en goed onderwijs inderdaad beginnen bij toetsontwikkeling en bij het ontwikkelen van beoordelingssystemen. Het moet daar niet mee eindigen. De onderwijsvernieuwing bij Saxion is nog maar net uit de startblokken gekomen. Een valse start, zeg je? Beter ten halve gekeerd

24

dan ten hele gedwaald, zeg ik dan op mijn beurt. We staan nog maar aan het begin van het proces van onderwijsvernieuwing. Je kunt toch niet zeggen dat die al is afgerond? Maar we moeten wel bij de les blijven. Zo heb ik laatst het SIO-overleg (SIO = Stichting Internationaal Onderwijs, red.) toegesproken, en daar mijn zorgen geuit over het concept portfolio, dat bij Saxion al heel regelmatig wordt gebruikt als de manier om competentiegericht onderwijs te ondersteunen met beoordelingsprocedures. In dat concept zitten heel veel zwakke punten. Als we dat niet serieus nemen en het portfolio blijven beschouwen als een map waar je zo maar van alles in kunt duwen, om dat vervolgens als bewijs te gebruiken van iemands kunnen, dan bewandelen we een heilloze weg. Wat vinden wij een bewijs van een verworven competentie? Een student die een briefje meekrijgt van een baas waar hij in het kader van zijn studie heeft gewerkt, waarop staat dat ‘Pietje erg goed kan werken’ vind ik geen bewijs. Toch dreigen dat soort dingen te gebeuren. Dan is een portfolio een zwaktebod dat de vernieuwing van het onderwijs in de weg staat. Dat moeten we aanpakken. We moeten degelijke concepten willen gebruiken.” Veel docenten van Saxion stammen nog uit de tijd dat kennisoverdracht, hoorcolleges, tentamens en rapportcijfers de toon zetten in het hbo. Kunnen zij in de nieuwe setting nog wel goed oordelen over prestaties die studenten leveren in de competentiegerichte leeromgeving? “Er worden inderdaad nieuwe vaardigheden gevraagd van docenten. Dat is nu net de reden waarom ik hier ben. Saxion heeft mij primair aangetrokken om kennis op het gebied van het beoor-

april 2006

Cito lectoraat Op 23 maart 2006 is dr. Gerard Straetmans, toetsdeskundige bij Cito, in Deventer officieel geïnstalleerd als lector Assessment bij Saxion Hogescholen. Het bijzondere lectoraat, gefinancierd door Cito, richt zich op de ontwikkeling en toepassing van beoordelingsinstrumenten voor competentiegericht onderwijs. In plaats van de traditionele vakgebieden stelt dit nieuwe onderwijsmodel het functioneren van de professional in de beroepspraktijk centraal. Deskundigheidsbevordering van docenten op het gebied van competentiebeoordeling is het belangrijkste aandachtspunt van de nieuwe lector. delen van competenties binnen de organisatie te brengen. Samen met de kenniskring waaraan ik leiding geef, moeten wij er vervolgens voor zorgen dat de docenten en tutoren van Saxion daar kennis van nemen en die kennis tot hun bekwaamheid maken. Wij zullen bijvoorbeeld nascholing aan docenten gaan aanbieden.” Ligt het niet voor de hand dat ook studenten een oordeel mogen vellen over de kwaliteiten en competenties van hun docenten? “Dat ligt niet alleen voor de hand, dat lijkt me noodzakelijk. Ik neem aan dat mijn collega lector Wouter Schoonman, die zich met docentcompetenties bezighoudt, daar vast en zeker aan werkt. Als we studenten niet serieus nemen in deze zaak, dan missen we echt een grote kans.” Harry van Stratum

Saxservice

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Danny van de Welle, Katja Schurink, Tamara Tukkers, Diane Dikmoet, Roderick Zwetslooth, Babs Brinkgreeve, Jelle Mouthaan en Heidi Pechstein, negen Saxion-studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

PC Privé “Fuck”, vloekte Babs Brinkgreeve terwijl ze het overvolle computerlokaal inkeek. “Nooit eens een plekje vrij. En als hier wel plek is, dan kun je er donder op zeggen dat het systeem er uit ligt. ‘Het systeem’!” Alleen van het woord al kreeg Babs braakneigingen. Zonder computer ben je als student tegenwoordig gedegradeerd tot kansloze randdebiel. Googlen door de studie maar zonder ‘systeem’ geen contact meer met je docent, die tegenwoordig alleen nog maar bereikbaar leek te zijn via de mailbox. Hoe zouden docenten er eigenlijk in het echt uit zien? Door het ‘systeem’ had Babs ook geen echte vrienden meer. Of een lekkere vent met een brede borst en een tedere hand die haar hormonen in vuur en vlam konden zetten. Nee, vandaag de dag moest ze het doen met

digitale dates, hyves, chatboxen en hijgers die haar via sms en msn lastig vielen. Eindelijk stond er midden in de zaal een nerd op die zijn spullen pakte. Babs pikte zijn plaats in en klikte snel naar de site met de ins en outs van de therapeutische bekkenbodemtraining, waarover ze volgende week een werkstuk moest mailen naar een kersverse instructeur. Een piepjonge popie-jopie, die ze vorig jaar nog als student in ditzelfde lokaal had zien zitten. Babs keek geërgerd op naar de magere pokdalige student die nu naast haar zat en irritant en gedachteloos met zijn pen op de tafel aan het roffelen was. Ze slaakte een luide zucht, maar de nerd van het type ‘9-voor-algebra-3-voor-gym’ leek niks te merken. ‘Tttik...’ Babs deed haar best om zich te concentreren, maar dat was

niet zo gemakkelijk. Tegenover haar kwam een meisje typetje ‘ik-doe-iets-commercieels-met-textiel’ net terug van de wc. Ze legde drie pakjes Kleenex zakdoekjes voor zich neer en begon omstandig te snotteren. ‘Ughe, ughe’. Het blondje hoestte, haalde luidruchtig haar neus op en graaide naar de zakdoekjes. ‘Hatsjie’. Babs keek boos naar haar snipverkouden collega, maar ook die was ongevoelig voor haar afkeurende blikken. Ze kreunde inwendig. Ze kon in dit postmoderne naaiatelier met de pc’s in de slagorde van een Chinese koekjesfabriek echt niet werken. Dat kwam ook door al die ongelooflijke foute typetjes die hier bovenop elkaar gepakt waren. Ja, allemaal Saxion-studenten, maar met de meeste van deze kneuzen voelde ze geen enkele verwantschap. Babs monsterde de omgeving: somber geklede studenten milieukunde, piercers van sociale huppeldepup, mini-ondernemertjes en ander economenvolk met koffertjes en mobieltjes aan de broekriem en giechelende meiden van verpleegkunde. Het was zoals altijd weer een ratjetoe van jewelste in ‘PC-Centraal’. Babs zat hier nu al de hele middag op haar ‘low-budget4e-klasse’ plekje en eindelijk kwam haar favoriete plekje helemaal achter in de zaal vrij. Ze sprong op, greep haar spullen en haastte zich naar achteren. Bingo, hier was het rustig; nu zou het vast beter gaan

met de studie. Ze logde weer in en ging gapend zitten scrollen. De letters op het scherm dansten voor haar ogen. Even sloot ze die, maar sperde ze meteen weer open. Kom op Brinkgreeve, zei ze tegen zichzelf. Niet zo sloom. Maar een dag vol stress en studie liet zich volop gelden. Als ze heel even.... Toen Babs haar ogen weer open deed, was het donker. Ze keek verbaasd rond. De tafeltjes om haar heen waren leeg, de lichten gedoofd. Ze stond op en liep de gang in richting de lift. Geen mens te zien. Alles leeg en donker, Saxion was gesloten. Dicht. Haar horloge bewees het: vijf voor half twaalf. Ze had nergens iets van gemerkt. Niet van de vertrekkende studenten. Niet van de stewards die altijd zo irritant over je schouder stonden mee te kijken. Paniek! Ze wilde gillen en hard op de ramen bonzen. Als ze de lichten aandeed, dan zou er wel iemand komen toch... Ze moest 112 bellen. Ze kon... Maar wat zou ze voor gek staan! Ze zag het bericht al in de Sax staan. Of nog erger, morgen meteen op www.sax.nu: ‘Slapende studente ingesloten in Saxion Hogescholen’. Ze zou het nog jaren moeten horen! Ze haalde diep adem en keek eens om zich heen. “Misschien is dit zo slecht nog niet”, mompelde Babs zachtjes voor zich uit. “Plaats genoeg, geen gezeik van anderen. Kom op Brinkgreeve... aan de studie!”

Saxofonie I.s.m. PLATO, www.platomania.nl

CORINNE BAILEY RAE Corinne Bailey Rae Britse radiomakers en muziekjournalisten waren er een paar maanden geleden al uit: Corinne Bailey Rae wordt één van de Britse sensaties van 2006. De zangeres uit Leeds maakt dit met haar titelloze debuut met speels gemak waar. Dit is echt een fantastische plaat die de nu soul de impuls geeft waar het genre eigenlijk als sinds The Miseducation of Lauryn Hill op wacht. Corinne Bailey Rae blijkt in staat om het genre te vernieuwen door een veelheid aan invloeden in haar muziek te verwerken en te transformeren naar een eigen geluid. Deep soul, nu soul, jazz, blues, funk, folk, hiphop, r&b, maar ook tal van invloeden uit haar thuishaven en multiculturele smeltkroes Leeds. Mooie organische klanken, een lekker laidback tempo, veel gevoel, een messcherpe productie, aanstekelijke songs en heel veel afwisseling. Rae’s sterkste wapen is echter haar stem. Een stem die lieflijk kan fluisteren, maar ook altijd iets rauws en doorleefds heeft. Niet voor niets stormde deze schijf in een ruk naar de top van de Mania 30.

BLØF – Umoja Het zal je niet ontgaan zijn dat de nieuwe plaat van Bløf geen gewoon studioalbum is geworden. Voor hun zevende langspeler heeft het viertal twee jaar lang de hele wereld afgereisd om ter plekke met lokale muzikanten muziek te maken. Het resultaat is een schitterend document van dertien tracks, die allemaal toch nummer een duidelijke Bløf-stempel hebben meegekregen. De muziek slingert heen en weer tussen rustige ballads (in Amerika met oude bekenden Counting Crows), wat meer rockende nummers (het duet Binnenstebuiten met de Keniaan Harry Kimani) en het swingende Hemingway (opgenomen op Cuba). Absolute aanrader is de versie met dvd. Daarop niet een paar simpele beelden, maar een scherpe indruk van de reis die Bløf maakte, opgetrokken in de stijl van de hoes. Umoja heeft alles in zich om een klassieker te worden.

april 2006

PLACEBO - Meds Ongemerkt is het natuurlijk niet gegaan, maar dat Placebo een grote naam is geworden (een van de publiektrekkers op Pinkpop dit jaar) zal menigeen in de woelige eightiesrevival misschien zijn ontgaan. Tegelijkertijd zijn ze ook als band gegroeid; de drie heren hebben van hun invloeden (The Cure, Sonic Youth, David Bowie, The Velvet Underground) in de loop van vijf studioplaten een herkenbaar eigen geluid gekneed. Handelsmerk is de muizige, nasale stem van Brian Molko die mooi afsteekt tegen zijn razende gitaarpartijen. En songs die bevolkt worden door randfiguren die zich bezighouden met bizarre seks en een rijk assortiment aan drugs tot zich nemen. Wat stijl betreft wijkt Meds niet af van voorganger Sleeping With Ghosts: moderne, heavy glamrock met gedoseerde electronica. Grootste verrassing is de gastrol in Broken Promise van Michael Stipe, wiens sonore vocalen overigens worden ondergedompeld in kamerbrede gitaarherrie. Of deze plaat ze veel nieuwe fans op zal leveren is dan ook maar de vraag, maar hun bestaande aanhang zal dik tevreden zijn.

25

GEM – Escapades Verdraaid knap hoe Gem ons aller aandacht heeft weten vast te houden vanaf het moment dat de Utrechters meedraaiden in een toertje van ongetekende bands. De eerste cd Tell Me What’s New was verfrissend en het stoutst rockende broertje van huize Excelsior. Honderd optredens en ruim anderhalf jaar later ligt er nu een tweede plaat. Daarop klinken de vijf jonge honden strakker en professioneler dan op hun eerste. Escapades opent, heel slim, furieus met drie beresterke nummers. Dan gaat het gas er even af om vervolgens weer diep ingedrukt te worden met Strangers In The Night. Nee, dat is geen cover van Ol Blue Eyes maar een lekkere eigen song over een nieuw liefje in een nieuwe stad. De muzikale groei van Gem is evident. Alleen tekstueel zou het allemaal nog wat beter kunnen. Veel tijd voor omkijken heeft Gem niet, want de volgende tour die hen o.a. naar Amerika zal brengen is alweer begonnen. Gem in deze vorm zal menig concertbezoeker – bijvoorbeeld op 12 mei aanstaande in het Burgerweeshuis in Deventer overdonderen.

Saxservice

Deeveedee van de maand God Is My DJ e wereld van de grootse dance feesten staat centraal in God is my DJ. Jongeren gaan op zoek naar genot, gooien zichzelf los, zijn zichzelf en maken als individu deel uit van een bruisende massa. De DJ is de meester die zich als een God boven de massa verheft en de sfeer naar zijn hand zet door opzwepende beats. Hij loodst de duizenden dansers door de avond en naar een trance die uiteindelijk moet leiden tot dat allesbepalende euforisch

D

AGENDA • Za 15 April, 20.15 uur Black Gospel Musical: ‘Mothers cry’ A Mother’s Cry is een aangrijpend verhaal over een alleenstaande slavin. Het op feiten gebaseerde stuk speelt zich af rond 1860-1900 in Amerika. De slavin voedt haar kinderen op met ontzag voor de Heer. Stadstheater De Bond, OLDENZAAL Entree 17.50 Euro • Zo 16 April, 20.00 uur, Salsa Grande met DJ’S Patty & Suave DJ’s Patty & Suave draaien salsa, merengues, soukous en kaseko. De entree is inclusief 1 consumptie. Het Burgerweeshuis Poppodium, DEVENTER, Entree 5 Euro • Week 16, 13–19 April, Films

hoogtepunt. God is my DJ volgt Duncan Stutterheim (organisator van de jaarlijkse Sensation-feesten in de Amsterdam Arena), Lisca en hun familie en vrienden in de periode voor Sensation 2005. Het zijn drukke maanden waarin Duncan de droom wederom leven in moet blazen maar anderzijds zijn leven op de korrel neemt rond zaken als verantwoordelijkheid, vrijheid, vriendschap, verdriet, zingeving en liefde. Filmhuis De Keizer draait in april verschillende films: ‘The syrian bride’ (Arabisch, Engels, Hebreeuws, Russisch en Frans gesproken, Nederlands ondertiteld), ‘Niet naakt, niet gekleed’ (Noors gesproken, Nederlands ondertiteld) en veel meer. Voor meer informatie: www.filmhuisdekeizer.nl Filmhuis De Keizer, DEVENTER • Wo 19 April, 20.00 uur, Cabaret: “Ga d’r zelf maar eens staan” Het is een programma vol komisch verbaal en visueel geweld met een zeer hoge grapdichtheid. Het is voortdurend spookrijden in de file. ‘Buikpijn van het lachen’ kopte de Leeuwarder Courant. Rabotheater, HENGELO Entree 16.00 Euro • Za 29 April, 12.00 uur Koninginnedagfestival Net als de afgelopen paar jaar is er

COLOFON

Regie: Carin Goeijers, Cast: Duncan en Lisca Stutterheim, Menthal Theo, Armin van Buuren, Jan Vayne, Joop van den Ende, Genre: documentaire/muziek. ook dit jaar weer een festival met bands op een podium tegenover Atak. Gezellig tussen het funshoppen op de koninginnemarkt door een band kijken. Atak, ENSCHEDE Entree gratis • 9/10/11 Mei, 20.00 uur Dans: ‘Irish Rhythms’ Irish rhythms laat je kennis maken met het echte Ireland. Deze nieuwe entertainmentshow voert je langs alle aspecten van het lerse leven met hulp van de wervelende dansnummers met de beroemde sneltikkende voet. Rabotheater, HENGELO Entree 35 Euro www.rabotheaterhengelo.nl www.stadstheaterdebond.nl www.burgerweeshuis.nl www.deheks.nl www.atak.nl

Door de maag - Raw Food: probeer het en geniet! Ditmaal geen recept, want veel studenten hebben geen tijd om te koken. En dat hoeft niet eens ongezond te zijn, als er in plaats van snacken, mee wordt gedaan aan de nieuwe trend op het gebied van gezond dieet en lifestyle die vanuit de VS naar ons komt overwaaien: Raw Food. Door voedsel te koken gaan belangrijke vitamines, mineralen en andere bestanddelen verloren. Rauw eten bevat meer energie. We hoeven dus minder te eten, om ons toch vol te voelen en voldoende vitamines binnen te krijgen. Mensen die leven volgens de raw food voedselstijl, geven aan dat ze meer energie hebben, zich mentaal fit en helder voelen, beter slapen en meer weerstand hebben. Ook voelen ze zich spiritueel goed door deze levenswijze. Een gezond dieet bestaat uit 80 procent rauw voedsel. Dit kunnen simpele producten zijn, zoals wortelen, tomaten en mango’s: handig voor studenten die eigenlijk geen tijd hebben om te eten. Maar ook uitgebreide raw food-gerechten zijn mogelijk. Op het internet is talloze informatie te vinden en het zal niet lang meer duren voordat de eerste raw food kookboeken ook bij ons in de winkels liggen. Vooral in de VS geniet deze nieuwe levensstijl al veel bekendheid. Steeds meer raw food-restaurants zijn daar in opkomst. Vele chef-koks hebben daar de raw food-beleving al tot een hoog niveau gebracht. In New York is er het ‘Pure Food and Wine’ restaurant, waar je de meest heerlijke, gezonde gerechten kunt eten. Binnen de marges van ‘rauw’ zijn er uitgebreide mogelijkheden. Er wordt gebruik gemaakt van het drogen van voedsel met behulp van een apparaat. Brood, koekjes, crackers et cetera. Maar ook lasagne kan ‘rauw’ gegeten worden. Want de lasagne vellen worden gemaakt van gemarineerde courgette en de kaas wordt vervangen door cashewnoten. De smaak wordt door fijnproevers als uitstekend gewaardeerd. Kortom: raw food op je bord: probeer, experimenteer, proef en geniet!

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A5.19 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048 Contact abonnementen/toezending: [email protected] E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 25 371 693 Hoofdredactie: Tim de Hullu Advies: Harry van Stratum Redactie: Steven de Jong, Harry van Stratum, Mariska van der Meer, Robin Slot, Kim Olijslager, Alexandra Contreras Ochoa, Joska Hissink, Tim Lammers Eindredactie: Tim de Hullu, Hannie Schipper, Harry van Stratum Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Roel Venderbosch (Jacques) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim Conceptontwikkeling: DeFirma, Enschede DTP en Drukwerk: Salland de Lange, Deventer Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd. Deadline aanleveren copy/tips Sax nr. 9: uiterlijk vrijdag 21 april Verschijningsdatum Sax 9: dinsdag 9 mei

26

april 2006

WASAUTOMATENVERHUUR “TWENTE” HUURPRIJZEN v/a € 10 p/mnd

Wat doet Eelke nou bij de gemeente?

SPECIAAL VOOR STUDENTEN

VOOR INLICHTINGEN BEL:

053 - 434 02 22

In deze tijd een nieuwe klant binnenhalen? Valt niet mee! Zet daarom de eerste effectieve stap naar nieuwe klanten door te adverteren in Sax.

allen, obleemgev legers r p lp e h Ik , veelp huislozen dak- en t laafden in de en vers aring e werkerv jk ll o w Z e t nameli gemeen . Daar zit ls ze n e o d e t p a o probleem vaak het slag willen. e zelf aan d

Eelke Blokker | 25 jaar | Beleidsadviseur wijkzaken gemeente Zwolle | lees mijn weblog

Bel 023-5714745 en vraag naar Luciène Paap voor gratis advies over de advertentiemogelijkheden.

www.bureauvanvliet.com email: [email protected] zandvoort

Robin 5 jaar Robin 2 jaar

Robin 7 jaar

Robin 10 jaar Robin 14 jaar Robin 11 jaar

Robin 15 jaar

Robin 22 jaar Robin 23 jaar

Robin 20 jaar Robin 21 jaar

Robin 22 jaar

Hiervan zoeken we er dus twaalf! Leg je de lat voor jezelf graag hoog? Dan vind je bij Nuon de perfecte uitdaging. Ons

Corporate Management Traineeship

is namelijk een fantastische start van je carrière. Het is een ambitieus traineeship van twee jaar waarin je met alle facetten van de energiemarkt te maken krijgt. Een markt die nu en de komende jaren volop in beweging is en daarom extra interessant. Voor 12 ambitieuze, pas afgestudeerde HBO’ers en academici dé kans om zich breed te ontwikkelen. Op

www.nuontraineeship.nl vind je alle informatie

over de voorwaarden, selectieprocedure en wat ons traineeship de moeite waard maakt.

Het begint pas echt bij Nuon.