16e jaargang 1963 No. 4
Hij wierp
de waarheid ter aarde door P . Kuijt •
In de 16e jaargang 1963 zijn reeds verschenen: 400 jaar Heidelbergse Catechismus No. 1 O p de K w e e k s c h o o l No. 2 O p v o e d i n g op basis v a n „verlichte ideeën" No. 3
BIBLIOTHEEK
,
„KOOP D E W A A R H E I D E N V E R K O O P S P R E U K E N 23 : 23 ONDER REDACTIE V A N P. K U I J T T E G O U D A
Z E NIET"
! 16c !
jaargang 1963
No.
4
*
Hij wierp
de waarheid ter aarde. door P . Kuijt •
DOEL
DER
UITGAVEN:
1.
verspreiding van actuele lectuur op Reformatorische Grondslag.
2.
geven van bekendheid aan principe van Christelijke Kweekschool op Reformatorische Grondslag te Gouda.
3.
vormen van een kas voor behoeftige leerlingen, studerenden aan de Cfar. Kweekschool te Gouda.
Inleiding. W e leven i n de oktobermaand v a n het jaar 1963. Deze maand doet ons steeds weer terugdenken aan de bevrijding v a n zuidelijk N e d e r l a n d , met name v a n Zeeland, waar we toen, nu bijna twintig jaar geleden, woonden. In september 1944, juist op de dag dat onze kweekschool met zes leerlingen startte, waren de Duitse soldaten i n grote aantallen door Z e e l a n d naar Brabant getrokken. E e n verslagen, totaal gedisoriënteerd leger. W i e echter even zo'n Duits soldaat aanschoot en bij hem informeerde naar de plannen voor de toekomst, bemerkte spoedig, dat de verwarring meer schijn dan werkelijkheid was. Iedere soldaat wist, waar hij zich had te melden en waar zijn legeronderdeel weer opnieuw zou worden opgebouwd. E n wat nog meer betekende: iedere soldaat wist nog twee dingen. Hitier zou met zijn vergeldingswapens komen ( V I en V II) en de , , H o l l a n d e r s " zouden weldra de bladeren v a n de bomen gaan eten, bij gebrek aan ander voedsel. E e n en ander w e r d ons op die bewuste septemberdag (,,dolle dinsdag") dan ook overduidelijk te kennen gegeven. Intussen w e r d Z e e l a n d tegen het einde v a n oktober 1944 bevrijd. Ontzettend, die nacht en die dag, die aan de bevrijding v a n Krabbendijke, waar we toen woonden, zijn voorafgegaan. In het bijzonder denk ik aan mijn leerlingen, die in deze nacht zijn gevallen. H e t lijkt me goed, dit alles nog eens in de herinnering terug te roepen, althans de achtergronden na te gaan v a n de ontzettende gebeurtenissen dier dagen. W e denken daarbij vanzelfsprekend ook aan het schier ondraaglijk leed, dat tussen oktober 1944 en en mei 1945 onze landgenoten-van-boven-de-grote-rivieren heeft getroffen. W e hopen v a n harte, dat het lezen van deze brochure de vraag moge doen rijzen, welke anti-christelijke machten thans in opkomst zijn en of we ons en onze kinderen w e l i n voldoende mate daartegen wapenen, opdat we niet, wanneer straks een nieuwe nacht v a n smart en ellende ons treffen zal, slapende bevonden zullen worden. Z u l k s gedachtig aan Christus' w o o r d e n : , , W a t Ik u zeg, dat zeg ik u allen: W a a k t ! " 3
1. Uitgangspunt.
Dan. 8 : 12.
Hij wierp de waarheid ter aarde." D a t wij deze woorden uit D a n . 8 : 12 tot uitgangspunt v a n deze brochure hebben gekozen, z a l u niet verwonderen, wanneer u beziet, welk een opvallende overeenkomst er is tussen de vorst, die in Israël de waarheid ter aarde wierp en A d o l f Hitier, de Fuhrer v a n het Duitse rijk. 2. Het gezicht, dat de profeet zo zeer schokte. D e profeet Daniël heeft i n een gezicht gezien, dat de geitenhok, Alexander de Grote, i n enkele jaren tijds grote gedeelten v a n Azië en A f r i k a aan zich z a l onderwerpen. Plotseling evenwel, temidden v a n zijn veroverings- en hervormingsroes, sterft deze koning. N a zijn dood valt zijn rijk uiteen i n vieren en Israël komt onder de macht v a n Seleucus, de Syriër. Z o w e l v a n Alexander de Grote als v a n de Syriërs gaat op het v o l k v a n Israël een zeer slechte invloed uit. V e l e n , zeer vélen onder het volk des Heeren zijn er, die v a n de dienst des Heeren steeds meer vervreemd geraken en er toe overhellen, de Griekse religie en de Griekse leefgewoonten aan te nemen. In D a n . 8 : 23 lezen w e : „Doch op het laatste huns koninkrijks, als de afvalligen het op het hoogste zullen gebracht hebben, zo z a l er een koning staan, stijf v a n aangezicht en raadselen verstaande en zijn kracht z a l sterk worden, doch niet door zijn kracht; en hij zal het wonderlijk verderven, en z a l geluk hebben, en z a l het doen; en hij zal de sterken mitsgaders het heilige volk v e r d e r v e n " . D e Heere noemt hier de Israëlieten, die de dienst des Heeren vaarwel zeggen en zich sterk aangetrokken gevoelen tot een nieuwe Griekse cultuur, afvalligen. D e Heere zegt: „Zij hebben het op het hoogste gebracht". Z i j hebben de maat der zonde v o l gemaakt. W a n n e e r er over Syrië dan opstaat de zevende o p volger v a n Seleucus, gebruikt de Heere hem als een gesel i n Z i j n hand om deze afvalligen te straffen. D e naam v a n deze vorst is Antiochus Epifanes. H i j heeft geregeerd v a n 175 tot 163 v . C h r . Deze Antiochus was een wreed en tyranniek vorst, stijf v a n aangezicht, zegt Gods W o o r d . In zijn doen en laten is hij de man v a n sluwheid en vreselijke trouweloosheid. Z i j n wreedheid kent geen grenzen. D e voorspoed, waarmede hij zijn sluwe plannen ten uitvoer brengt, is verbazingwekkend. H i j zal geluk hebben, zegt de Heere en zal het doen. W a t hij ook onderneemt, steeds wordt het met stijgend succes bekroond. , , H i j z a l de sterken v e r d e r v e n " . V o o r zijn politieke tegenstanders kent hij dus geen pardon. „In stille rust z a l hij er velen v e r d e r v e n , " zegt de Schrift. Z o n d e r dat er ook maar enig vermoeden bestaat, zullen er duizenden door 4
hem i n een v a l worden gelokt, waaruit ze niet meer levend tevoorschijn zullen komen. Tenslotte zal hij zich niet ontzien, ook de dienst des Heeren aan te randen. D e heilige tempel wordt ontwijd en ingericht voor de heidense eredienst. In D a n . 8 : 1 1 lezen we, dat hij zich groot maakt tot aan de V o r s t des heirs. H i j zal de Heere, D i e sterren geformeerd heeft en langs haar banen doet wentelen, openlijk tegenstaan. H i j zal zich boven de Heere verheffen en het b r a n d offer des morgens en des avonds doen ophouden. ,,Hij wierp de waarheid ter aarde." V o o r de eredienst, die de Heere had i n gesteld, komt nu in de plaats de dienst v a n de leugen, de goddeloosheid. D e waarheid moet plaats maken voor de leugen. In plaats van de hemelse werkelijkheid, zoals deze tot uitdrukking komt i n het eeuwig verbond, dat de Heere bekend maakt aan Z i j n volk, treedt nu naar voren de aardse werkelijkheid met alle zonden en ongerechtigheden, die daaraan zijn verbonden.. Onder het volk v a n Israël breekt een vreselijke vervolging uit. W e lezen i n vers 24, dat Antiochus Epifanus het heilig v o l k zal verderven. 3. Beeld van de anti-christ. In deze Antiochus Epifanus ontmoeten w e één v a n de meest vreselijke vijanden v a n G o d en v a n Z i j n kerk. W a n n e e r de Heere in een gezicht Daniël doet zien, welke vreselijke gevolgen de afval v a n het v o l k v a n Israël zal hebben, tekent de Heere deze A n t i o chus als een type en een voorloper van de anti-christ, die aan het einde der dagen z a l komen. O o k deze anti-christ zal, naar de beschrijving v a n D a n . 8 : 9 e.v„ uitnemend groot worden, groot tot aan het heir des hemels: hij zal er sommige v a n dat heir, n l . van de sterren der aarde, nederwerpen en hij zal ze vertreden. Ja, hij zal zich groot maken tot aan de V o r s t v a n het heir, hij zal wegnemen het gedurig offer en de woning v a n des Heeren heiligdom zal worden nedergeworpen. In D a n . 8 : 25 lezen we: „Hij zal zonder hand verbroken w o r d e n . " W i j weten v a n het einde v a n deze Antiochus Epifanus bijna niets. Ongewijde geschiedschrijvers vertellen, dat hij i n Perzië, toen hij terugkeerde v a n een mislukte veldtocht, tegen de Parthen is gesneuveld. E e n andere geschiedschrijver vermeldt, dat Antiochus Epifanus waanzinnig is geworden en door zijn hofhouding w e r d gedood. D e profeet moest dit gezicht geheim houden. E r zouden nog enkele eeuwen verlopen, eer dat dit alles i n vervulling zou gaan. D i t gezicht heeft Daniël zó aangegrepen, dat hij enige dagen krank was. W i j noemden deze Antiochus een type en een voorloper van de anti-christ. Immers, wij moeten steeds bedenken, dat het W o o r d 5
des Heeren geen geschiedenisboek is. V a n deze Antiochus wordt b.v. gezegd dat zijn grootheid reikte tot aan het heir des hemels en dat hij de sterren ter aarde deed vallen. D i t heeft Antiochus in werkelijkheid niet tot stand gebracht. Daarom geeft de Heere ook aan de K e r k v a n alle eeuwen i n deze profetie te kennen, op welke wijze de anti-christ zich zal verzetten tegen G o d en Z i j n Christus, hoe hij de waarheid ter aarde zal zoeken te werpen, zoals deze tot uitdrukking komt in de zuivere dienst des Heeren en hoe hij diegenen, die de N a a m v a n Christus belijden, z a l zoeken te verderven. 4.
De waarheid ter aarde
geworpen.
D e waarheid wordt ter aarde geworpen! D i t is een uitdrukking van enorme draagwijdte. D e waarheid is namelijk hetgeen i n deze aardse bedeling tot uitdrukking komt v a n de hemelse, eeuwige en absolute waarheid. Christus heeft op deze aarde die waarheid getuigenis gegeven. In het W o o r d des Heeren is de mens geopenbaard, hoe hij leven moet en dat zijn verkeer op aarde nooit los mag staan v a n de eeuwige werkelijkheid en v a n de altijd geldende maatstaven, die voor dit leven gelden. Antiochus werpt de waarheid ter aarde. H i j maakt dit leven los v a n de hemelse werkelijkheid; hij maakt het zo, dat de Heere op deze aarde niets meer heeft te zeggen. H i j , die zich i n Egypte i n de tempel v a n Z e u s A m m o n liet wijden als zoon der goden, zal ,,god" zijn i n Israël, D e theoretische bedeling zou daarmede ten einde zijn gebracht. H e t uitzien naar de Messias zou dwaasheid worden. Antiochus, bijgenaamd Epifanus ( = de Doorluchtige), zal brengen al wat nuttig en nodig is voor de mensheid. 5.
Overeenkomst met
Hitier.
Het zal u evenwel opvallen, dat op verschillende punten deze profetie ons w e l zeer sterk doet denken aan de Führer v a n het Duitse rijk, A d o l f Hitier, die ook met enorme successen zijn sluwe en listige plannen ten uitvoer wist te brengen, die zijn politieke tegenstanders met meedogenloze wreedheid heeft neergeveld; die er van ,,het heilige v o l k " miljoenen heeft verdorven, die zich tegen de dienst des Heeren heeft verzet en getracht heeft i n de plaats v a n een christelijke cultuur de nationaal-socialistische te plaatsen en die tenslotte ook „zonder hand verbroken w e r d " . W i e was deze A d o l f Hitier? 6. "Zijn
Wie was Hitier ?
vader was een onwettig k i n d v a n M a r i a A n n a Schicklgruber. Deze trouwde later met Johann Georg Hitier. Pas toen A d o l f s vader bijna 40 jaar oud was, bleek deze Hitier de vader te zijn v a n het onechte kind. Sindsdien noemde Hitler's vader zich A l o i s 6
Hitier. Deze huwde i n 1885 met K l a r a Pölzl; deze K l a r a was een achternichtje v a n vader Hitier. A d o l f is uit dit huwelijk het derde kind geweest. T o e n de jonge A d o l f 13 jaar was, stierf plotseling zijn vader. A d o l f heeft er geen traan om gelaten, want hij haatte hem. H i j was dol op zijn jonge moeder en gaf i n zijn hart zijn overleden vader de schuld v a n alle ellende, die hem en zijn moeder in deze wereld troffen. D i t is een levenshouding geworden v a n Hitier, die hij nimmer kwijtgeraakt is. Alles, wat er i n zijn leven fout liep, was de schuld v a n een ander, de schuld v a n de slechte wereld. E n het zou niet lang meer duren, of hij concentreerde deze schuldgevoelens op de Joden, H i j heeft dit vooral buitengewoon sterk gedaan, nadat een Joodse arts i n 1908 zijn moeder behandelde. D e medicijnen, die deze Joodse arts zijn moeder toediende, hadden de dood tengevolge. Sindsdien komt deze Joodse arts met Hitler's vader op één lijn te staan. A l vroeg dus leefde de gedachte i n het hart van A d o l f Hitier, dat een Jood en een Germaan niet beter konden doen, dan op voet v a n oorlog met elkaar te leven. D i t is nog sterker geworden, toen Hitier meende ontdekt te hebben, dat de grootvader v a n vaders kant een Jood geweest moest zijn. Daardoor was Hitler's vader een dronkaard en een tyran voor zijn gezin. D e haat tegen de Joden w e r d nog versterkt door een liefdesaffaire, die Hitier beleefde. A d o l f was n l . d o l op een meisje, dat niet v a n hem gediend was, maar tenslotte w e l een gedoopte halfJood nam. M e n beweert, dat Hitier hierover zo woedend was, dat hij uitriep: , , E e n gedoopte Jood blijft een Jood; het wijwater en al de hokuspokus v a n de papen maken uit geen Jood een Ariër". 7.
De
bloedtheorie.
Ongemerkt zijn we hiermede al op weg om iets v a n Hitler's bloedtheorie te vertellen. Hitier hechtte n l . aan het bloed een geweldige betekenis. D e echte Ariër had, volgens Hitier, het meest zuivere bloed. M e t de Ariërs werden aangeduid de mensen, die behoorden tot het Germaanse ras, i n zoverre dit onvermengd en zuiver was gebleven. E e n Ariër was, volgens Hitier, bestemd om de wereld te beheersen en om een geheel eigen beschaving op te bouwen, die de wereld v e r lossen zou v a n alle ongerechtigheid. H e t meest onzuivere bloed bezitten de Joden. Z i j vergiftigden elk ras, dat zich met hen inlaat. Hitier, die hysterische trekken had, had een vreselijke angst voor sommige dingen. Z o mocht er i n zijn omgeving niet gerookt w o r den. H i j at zelf nooit vlees. W i e zich zijn redevoeringen nog herinnert, weet, dat hij hysterisch was en dat deze hysterische aanleg bij hem deze eigenaardigheid bezat, dat hij zijn eigen leugenen onvoorwaardelijk geloofde en voor waarheid hield. 7
D e panische angst, die hij heeft gehad voor het bloed, dat vergiftigd was en met name voor het Joodse bloed, hebben hem zelfs niet losgelaten, toen hij in Berlijn op 29 april 1945 vier uur i n de namiddag, zijn politiek testament maakte. D a a r staat b.v. i n : ,,Vóór alles verplicht i k de leiding v a n het Rijk en zijn ambtenaren, zich met pijnlijke nauwkeurigheid te houden aan de raswetten en onbarmhartige tegenstand te bieden tegen de vergiftigers v a n alle volken: het internationale Jodendom." Misschien vraagt u, waarom wij zoveel nadruk leggen op deze bloedtheorie en op de haat v a n Hitier tegenover de Joden. W i j moeten dan echter w e l beseffen, dat deze beide zaken zeer belangrijke bestanddelen zijn v a n het nationaal-socialisme. In feite is het zo, dat de A r i s c h e mens, wie volkomen zuiver bloed wordt toegedacht, voor de nationaal-socialist de afgod is, die hij zonder reserve liefheeft en dient en waarvoor hij zijn leven w i l geven. Deze afgod alléén w i l de echte nationaal-socialist dienen. A d o l f Hitier is zijn „profeet" en zijn priesters zijn de mannen v a n de S.S. D e letters S.S. duiden op de Schutz-Staffel.
8. De S.S. in opkomst. Hitier had in 1923 een aantal getrouwen rondom zich, die hij zijn stoottroepen noemde. T o e n i n 1923, het was op de 9e november, zijn staatsgreep te München mislukte, w e r d de hele nationaalsocialistische beweging verboden. T o c h bleef de S.S. voortleven. Z o ' n Staffel bestond uit een leider met tien man. D e S.S. w e r d steeds belangrijker. H a a r leider w e r d Himler. U i t de S.S. moest worden opgebouwd een betrouwbare organisatie v a n eliten der partij. D e bloedtheorie v a n Hitier w e r d op deze S.S.-mannen met uiterste nauwkeurigheid toegepast. W a n n e e r een S.S.-er wilde trouwen, w e r d v a n beide huwelijkspartners verlangd: een stamboom tot 1750, een lichamelijk onderzoek en een grote eenstemmigheid met betrekking tot de nationaalsocialistische rassentheorie. ,,De grootste zonde, die iemand kan begaan tegen de eeuwige Schepper", zei Hitier i n , , M e i n K a m p f " , blz. 314, ,,is, dat de mens de raswetten onderkent en daardoor de zegetocht v a n het beste ras verhindert. H i j stuit hiermede de voorwaarden, die er zijn voor de vooruitgang in deze w e r e l d . " V a n de Joden zei hij: „Met alle middelen probeert de Jood het bloed v a n de onderworpen volken te bederven." Hitier meende werkelijk, dat het zuiver houden v a n het ras tengevolge moest hebben, dat alle niet-raszuivere machten in elkaar zouden zakken. In de S.S. waren mensen bijeen, die het gewenste bloed bezaten en die in staat zouden zijn het Duitse volk op te voeden, te brengen
8
tot militaire gehoorzaamheid, tot inzicht i n de waarde v a n het bloed en tot het dienen v a n wat wij noemden: de afgod van! Hitier, de A r i s c h e mens. E e n S.S.-er was onvoorwaardelijke gehoorzaamheid verschuldigd aan H i t l e r ; wanneer hij ontrouw w e r d aan zijn Führer, zou men er voor zorgen, dat hij het leven uitkwam, zo spoedig mogelijk. D e gehoorzaamheid aan H i t l e r was absoluut. Ieder bevel moest zowel naar de letter als naar de geest worden uitgevoerd. „Befehle mussen heilig sein." D e dapperheid v a n een S.S.-er moest opkomen uit zijn „geloof", want alleen het geloof kan de slag winnen, het geloof brengt altijd de overwinning met zich. E e n S.S.-er moest zijn gegeven w o o r d onvoorwaardelijk houden. V e r d e r moest hij zich kenmerken door blijdschap, vlijt en door het afwijzen v a n alcohol. W a t deze S.S.-ers w e r d ingeprent, was ongehoord. H i j moest eerlijk staan tegenover de mensen v a n zijn eigen bloed: tegenover mensen van ander bloed was alles geoorloofd. W a n n e e r een S.S.-er iemand tegenkwam, die geen vriend was, moest hij hem doden, zijn k i n deren roven en i n Duitsland laten opvoeden. Rijken en armen uit andere volkeren moesten een SS.-er i n zoverre interesseren, dat hij ze als slaaf kon gebruiken tot opbouw v a n de nieuwe cultuur. „Of er", zei Hitler, „bij het graven der pantserkuilen tienduizend Russische vrouwen v a n armoede omkomen of niet, dat interesseert ons niet, als Duitsland maar pantserkuilen krijgt. Alles wat tegen ons bloed indruist, zullen wij vernietigen, of voor onze idealen zien te winnen. O o k de Duitser, die zich verzet tegen de voortgang van het nationaal-socialisme, is een moordenaar v a n zijn eigen b l o e d , " „Onze z o r g " , zei Hitler, ,,en onze plicht is: ons v o l k en ons bloed. A l het andere kan ons totaal onverschillig blijven." 9-
De praktijk
van Hitler's
theorieën.
Het wordt thans hoog tijd, nog eens even i n herinnering te roepen, wat de uitwerking v a n deze theorie is geweest in de praktijk. In 1933 heeft H i t l e r in Duitsland de macht overgenomen. Het eerste, waar H i t l e r aan dacht, was het stichten v a n concentratiekampen, Göring had daar voor te zorgen. Deze concentratiekampen waren bestemd voor communisten, die H i t l e r onder zijn controle wilde hebben, en andere tegenstanders v a n het nationaalsocialisme, v n l . dus de Joden. H i t l e r was, zoals we dit ook bij Antiochus Epifanus gezien hebben, stijf v a n aangezicht. H i j verstond raadselen, d.wz. hij was uitermate sluw en slim en zijn politieke tegenstanders konden w e l beducht zijn voor zijn doeltreffende handelingen. A l l e werkelijke of verdachte tegenstanders v a n het nationaal-socialisme moesten worden uitgeschakeld. D e concentratiekampen lagen zeer geïsoleerd en waren hermetisch afgesloten. A l l e e n dit al joeg schrik aan. 9
D e S.S.-ers hadden er de leiding. Z i j zorgden er w e l voor, dat er niets uitlekte. 10.
Een
concentratiekamp.
D e bouw v a n de concentratiekampen was bijna overal gelijk. H e t kan geen kwaad, nog even zo'n kamp te bezoeken. Eerst komen we aan een grote poort, aan weerszijden zien we prikkeldraad. Daardoor wordt de ruimte, waartoe de poort toegang geeft, o m heind. Boven de poort staat met grote letters ,,Arbeit macht f r e i " . H i e r hebben we één v a n de „raadselen", w a a r v a n Daniël 8 ons sprak. W a n n e e r we binnen de ruimte staan, bemerken we, dat het prikkeldraad toch wel erg hoog is. Bovendien zien we, dat op zeer korte afstand verschillende lagen prikkeldraad zijn aangebracht. W a t we niet kunnen zien is, dat het prikkeldraad elektrisch geladen is. O p de vier hoeken en op de helft v a n de lengte en de breedte bevinden zich uitkijktorens, die bemand zijn door een S.S.-er. Mitrailleurs grijnzen naar alle kanten en schijnwerpers staan gereed om bij avond iedere ontvluchtingspoging i n het licht te zetten. Binnen het prikkeldraad vinden w e de z.g. Blöcke, die op regelmatige afstand v a n elkaar staan. Deze houten keten omzomen de Lagerstrasse. V e r d e r bevinden zich binnen het prikkeldraad het bureau, de keuken, de leeszaal, de kleedkamer, de wasruimten en de plaats, waar appèl gehouden wordt. Z o ' n Lager biedt overigens een troosteloze aanblik. M e n ziet niet meer dan zand en steen en hout. E r is geen grassprietje te bekennen, geen boom groeit er. D e gevangenen lopen daar rond i n gestreepte pakjes, die er op den duur gingen uitzien als lompen. Z e waren gemaakt v a n kunstw o l of katoen en werden zomer en winter gedragen. O p het hoofd hebben de gevangenen een mutsje, aan de voeten voetlappen en schoenen, die bestaan uit plankjes, met over de tenen een klein stukje katoen. Enkele gevangenen dragen nog oude burgerkleren, waarover rode strepen zijn aangebracht. Links op de borst en rechts op de broek draagt iedere gevangene een lintje met het gevangennummer er op. Soms werden de gevangenen op de linker onderarm getatoueerd. D e Joden droegen onder het nummer nog een omgekeerd driehoekje. D i t w e r d ook w e l op de onderarm getatoueerd. Tussen deze gevangenen door loopt dan de kamparistocratie. E r zijn er bij, die handschoenen dragen, met persianer bont gevoerd. Z e zien er uiterst verzorgd uit. D e kleur v a n pakjes geeft aan, alsmede die v a n de opgenaaide lapjes, met wat voor mensen men i n dat kamp te maken heeft. Groenen zijn Duitse misdadigers; roden zijn politieke tegenstanders; de paarsen zijn vooral de tegenstanders v a n het nationaal-socialisme, die om godsdienstige redenen Hitier gehoor10
zaamheid weigeren. V e r d e r zijn er zwarten, dat zijn zwervers, dronkaards en mensen, die niet werken willen, ook zigeuners, en tenslotte hebben we de gelen, dat zijn dan de Joden. Z i j dragen bovendien nog een Davidsster. E n nu is het, alsof wij met grote letters boven deze concentratiekampen geschreven zien staan: , , E r zal iemand opstaan, stijf v a n aangezicht en raadselen verstaande en zijn kracht zal sterk w o r den, doch niet door zijn kracht; en hij zal wonderlijk verderven, en zal geluk hebben, en zal het doen, en hij zal de sterken, mitsgaders het heilige volk verderven en door zijn kloekheid zal hij de bedriegerij doen gedijen i n zijn hand en hij zal zich i n zijn hart verheffen en i n stille rust zal hij er velen verderven en zal staan tegen de V o r s t der vorsten." D a n . 8 : 24 en 25. 11.
Moordtonelen
in
concentratiekampen.
O m dit te kunnen doen, heeft Hitier zijn handlangers gehad. W e hebben reeds gezien, het was de misdadige organisatie, de S.S. Bij de S.S. gold de gedachte, dat de uitroeiing v a n de Joden geen misdaad was, maar een goede en noodzakelijke daad. E r zijn vele geschriften, brieven, dagboeken en ook redevoeringen uit de veertiger jaren, die dit al overduidelijk aangeven. Ik heb hier b.v. een verslag, dat een Duits ingenieur geeft. Samen met een hoogleraar in de hygiëne ging hij verschillende vernietigingskampen langs met het doel, een betere methode te vinden voor het vergassen v a n mensen. T o t op dat moment, het was augustus 1942, geschiedde dit met de uitlaatgassen v a n een oude dieselmotor. Deze ingenieur vertelt, dat Hitier persoonlijk een paar dagen, vóór hij bij deze concentratiekampen kwam, ook deze plaatsen had bezocht. Hitier vond het beter de lijken te verbranden dan te begraven. E n dan schrijft deze man, dat hij met Hitier v a n mening is, dat het beter is, deze „rotte" generatie te doden, dan haar ooit weer gelegenheid te geven te verrijzen. Deze ingenieur deelt verder mede, dat niet alleen Joden werden vermoord, maar ook Polen, Tsjechen, Letten, Litauen, Esten en ook w e l balorigen uit eigen land. O p 19 augustus 1942 maakte hij een vergassing mee v a n een transport mensen. D i t transport bestond uit 45 wagons, bevattende 6700 personen, waarvan er 1450 bij aankomst reeds gestorven bleken te zijn. D e rest, die toch niets meer w a a r d was, w e r d i n een kamp, waar deze ingenieur zich bevond, volgens de oude methode vergast. H i j en de hoogleraar, die er bij was, hielden na deze vergassing een speech. H i e r i n w e r d gezegd, dat de taak v a n de de kampleider, die de vergassing tot stand bracht, een zaak was van dure plicht, nuttig en noodzakelijk. „ W e r p slechts een b l i k " , zei de professor, ,,op de lichamen v a n deze Joden en men zal v e r staan de grootheid en de grootsheid v a n dit w e r k " . 1 1.
12.
Vanwaar zulk een mentaliteit
?
Het is afgrijselijk dit, na nog geen 20 jaar, aan te horen. H e t is bijna onbegrijpelijk, hoe een mens zover kan komen. E n toch moeten we niet uit het oog verliezen, dat deze S.S.-ers v a n 1933 af af nooit anders gehoord hebben v a n hun onderwijzers, v a n de leraren en misschien ook w e l v a n hun ouders, dat de Joden dood en verderf brachten over de wereld, dat ze uitgeroeid moesten worden; dat de Russen en de Polen minderwaardige mensen waren, enz. enz. Z o had de verdorven natuur v a n deze mensen ingedronken, jaren, jaren aaneen, het vergif v a n het nationaal-socialisme. E n al het streven, alle neigingen en hartstochten, die in het hart v a n de mens leven, kregen in deze geoorloofde moordtaferelen een kanaal, waarlangs ze zich, zonder dat het geweten daarmede met zichzelf in conflict kwam, konden uiten. Laten we niet denken, dat deze S.S.-ers een stelletje bedelaars en landlopers zijn geweest. D e hoofdmisdadigers, die later te Neurenberg terecht stonden, waren boven normaal intelligent, hadden middelbaar onderwijs genoten, maar waren bezeten geraakt v a n de gedachte v a n A d o l f Hitier, die zó zeer met zijn ideologie i n de harten v a n deze mensen post vatte, dat voor een S.S.-er de vernietiging v a n Joden, Polen, Russen enz. even noodzakelijk was als voor ons, Nederlanders, de uitroeiing v a n coloradokevers. W a t is de mens! W a n n e e r een S.S.-er zijn werk gedaan had, ging hij rustig naar huis, kuste zijn v r o u w en kinderen, speelde met zijn hond en ging op visite. H e t vernietigen v a n de Joden en andere vijanden v a n het nationaal-socialisme behoorde tot zijn werk en dat werk moest verricht worden. 13.
In
Auschwitz.
E r is een dagboek v a n een zekere professor Kremer, die v a n 1929 af hoogleraar was geweest aan de universiteit in Munster. In 1923 werd hij l i d v a n de nationaal-socialistische partij en i n 1941 trad hij toe tot het wapen S.S. H i j kreeg i n augustus 1942 bevel, een zieke arts te gaan vervangen in Auschwitz. D a a r schreef hij zijn dagboek, dat bewaard is gebleven. V o o r de eerste keer woonde hij op 2 september 1942 een z.g. ,,Sonderaktion" bij. H i j schrijft in zijn dagboek in de hel terecht gekomen te zijn. N i e t voor niets, zo schrijft hij, wordt A u s c h w i t z genoemd het kamp der vernietiging. E e n dag later woonde hij weer zo'n terechtstelling bij. H i j noemde haar het verschrikkelijkste v a n alle verschrikkingen. M e t mannen, die deze vergassing moesten bewerkstelligen, gebruikte hij 5 liter schnaps, 5 sigaretten, 100 gram worst en brood en de volgende dag, het was zondag, kregen ze tomatensoep, ieder een halve kip met aardappelen en rode kool, pudding en vanille-ijs. 12
W e laten dit dagboek maar verder los. Het is meer dan verschrikkelijk het te lezen. Het wordt afgewisseld met: er werden er vandaag weer zoveel duizend vergast, ik heb een heerlijk concert gehoord in de kapel, we hebben heerlijk varkensvlees gegeten en gebakken eitjes. Het valt in dit dagboek op, met welk een rust en kalmte ook deze geleerde tenslotte zijn werk i n A u s c h w i t z v e r richtte. A f en toe blijkt er iets v a n reactie. Het was bij deze professor geworden tot een deel v a n zijn moraal, minderwaardige rassen uit te roeien. 14.
Hoe kwam men zo ver ?
Ouderen onder ons zullen het zich herinneren, dat zij en bijna alle Nederlanders, zelfs ook de Joden met hen, niet geloofden in de vreselijke verhalen over de vergassing. Zoiets kon men zich niet voorstellen en na de oorlog zijn er velen geweest, die deze gruwelijkheden v a n de concentratiekampen absoluut niet wilden accepteren. Behalve i n de verdorven natuur van de mens, waarmede wij met deze S.S.-ers, misdadigers als zij geweest zijn, op één lijn staan, kunnen wij niet dankbaar genoeg zijn, dat wij een andere opvoeding hebben ontvangen en hebben behoord en nog behoren tot een ander volk. W i j weten allen, hoe diep het Duitse volk vernederd is na de eerste wereldoorlog, hoe vernederend de vrede van Versailles is geweest voor dit volk. E n dat voor een volk, dat van de kinderstoel aan geleerd had, dat de man baas behoort te zijn in zijn gezin, waar hij straft, soms lijfstraffen geeft; een volk, dat opgevoed is i n een school, waar de leerkrachten een dictatuur uitoefenden en ook lichamelijk kastijdingen toepasten; een volk, dat opgroeide in een maatschappij, w a a r iedereen het heel gewoon vond, wanneer hij uitgekafferd w e r d door degene, die boven hem stond. N u waren de bazen v a n vaders, de bazen van onderwijzers en leraren, de bazen v a n werkgevers óók slaven geworden. D e eerste wereldoorlog en heel die opvoeding v a n dit volk leidde tot angst, die men op een of andere wijze moet afreageren. Het Duitse v o l k sloeg om in het tegendeel v a n wat het geweest was; het voelde zich zwak, het voelde zich niet opgewassen tegen de vele moeilijkheden, waarvoor het k w a m te staan en deze gevoelens v a n angst en v a n zwakte en hopeloosheid hebben het Duitse volk ertoe gebracht, een leider als Hitier te aanvaarden, die dit volk i n massale gebondenheid bijeen bracht, dit volk een zekere kracht en zekerheid wist te suggereren, zonder dat het zich persoonlijk verantwoordelijk stelde, zonder ernstig na te denken over wat men persoonlijk deed. W a n n e e r dan in 1933 het nationaal-socialisme de macht overneemt, wordt in scholen en partijopvoedingsinstituten de nazi-
13
idiologie onderwezen. D a n wordt de opvoeding zoals de Duitser dat noemde „rassisch". D e nationaal-socialistische overheid begon (en we denken weer terug aan Daniël 8) met list en bedrog. V e r v a l s i n g e n in de geschiedenis en op allerlei terrein werden op grote schaal toegepast. M e n leerde b.v. ook de jeugd massamoorden heel gewoon te vinden. In rekenboekjes w e r d gesproken over bommen, die een bepaald percentage inhielden aan springstof. D e kinderen moesten berekenen, hoeveel vliegtuigen er nodig waren om twintig duizend kilo bommen te vervoeren, wanneer één vliegtuig in staat was om met 500 kilo in de lucht te gaan. M e n ging berekeningen maken over het afwerpen v a n bommen enz. Hitier gaf het Duitse kind ruimschoots gelegenheid om zijn gevoel v a n zwakte, angst en haat tegen de vijand af te reageren in de jeugdbeweging. W e kennen nog allen de Hitlerjugend. Deze Duitse jeugd leerde, dat de zin v a n het leven daarin bestond, de w i l v a n de Führer met alle middelen door te zetten. D e jeugd w e r d ingeprent, dat de dood voor de doorvoering v a n de idee v a n de Führer veel roemrijker was dan het leven. H e t resultaat is geweest, dat de Hitlerjugend blind gehoorzaamde, zij voerde ieder bevel v a n hun Führer zonder tegenspraak uit. D e Duitser, die gewend was te gehoorzamen, bleef het v a n bovenaf gegeven bevel opvolgen, zonder er over na te denken. D a t was heel gewoon. Deze houding bestond reeds vóór de N a z i t i j d . M e n vroeg niet: waarom moet dit of mag dat wel? H e t dictatoriale systeem v a n de N a z i ' s sloot bij de autoritaire opvatting, die i n het Duitse v o l k leefde, prachtig aan. In de school, i n de jeugdbeweging, in heel de maatschappij en dikwijls ook in het gezin w e r d de Nazileer als enige waarheid verkondigd en dit N a z i g i f is erin gegaan bij dit v o l k en heeft driften op gang gebracht, w a a r v a n wij, die dit niet zo kennen, in feite geen idee hebben en w a a r v a n we ons ook geen idee kunnen vormen. Hoogstens zouden we deze afgrijselijke handelingen kunnen vergelijken bij een massa, die door angst is aangegrepen, i n paniek geraakt en de medemens zonder mededogen vertreedt, óók zonder schuldgevoel. W e kunnen nóóit dankbaar genoeg zijn voor onze opvoeding. W e merkten dat al eerder op. W e kunnen de Heere nóóit dankbaar genoeg zijn, dat H i j ons hiervoor bewaard heeft, voor zulk een indruppelen v a n vergif, v a n haat, v a n een geweten toeschroeiende levensbeschouwing. Het hoeft nauwelijks gezegd te worden, dat een volk, dat zich tot zulk een vreselijke levenshouding laat v e r leiden, heeft afgedaan met G o d en Z i j n gebod, heeft afgedaan met Gods W o o r d en wordt overgegeven aan het goeddunken v a n eigen hart. In alle ootmoed hebben we alleen maar te zeggen: v a n nature zijn wij niets beter. W a n n e e r ons v o l k geleefd had i n een dergelijke sfeer v a n autoritaire machtsuitoefening, v a n óf slaaf te zijn óf heer, v a n grote monden op te zetten wanneer we de 14
macht in handen hebben, of te kruipen als slaven, wanneer dit niet het geval is, wanneer ons volk had geleefd onder de druk van de vernederende vrede v a n Versailles en de Heere over ons gegeven had iemand, die ,,in raadselen kon spreken, die sterk werd, niet door zijn krachtige arm, maar door list en b e d r o g " en die zo wist te spelen op de verdorven snaren v a n de volksziel, ach, dan waren ook wij, Nederlanders, tot dezelfde gruweldaden in staat geweest, als wij i n de concentratiekampen aantreffen. E n nu ga ik niet spreken over wat er i n deze concentratiekampen is geschied. Laat het genoeg zijn, met schrik en ontzetting vast te stellen, dat er tussen de 6 miljoen en de 8 miljoen Joden zijn omgekomen. Z i j zijn overleden aan honger en ontbering, zij zijn omgekomen door mishandeling en doordat op hen toegepast werden tal v a n proeven, die voor de medische wetenschap en voor de krijgskunde v a n belang konden zijn. Z i j zijn bij miljoenen vergast of bij dodenmarsen neergestort. W a t voor ons thans wel v a n belang is: bij de herdenking der bevrijding, nu ruim 20 jaar geleden, mag tegen de ontzettende achtergrond v a n wat wij in de voorgaande bladzijden lazen, w e l schrik en ontzetting onze ziel vervullen. E n dit in tweeërlei opzicht. Allereerst: hebben wij toen tussen 1940 en 1945 wel beseft, wat ons boven het hoofd hing? E n vervolgens: wanneer de bevrijding is gekomen, beseffen wij dan w e l , en dit tot op de huidige dag, v a n welk een vreselijk regiem, v a n welk een ontzettend antichristelijke macht de Heere ons heeft verlost? Daniël sprak i n hoofdstuk 8 vers 23: ,,Doch op het laatste huns koninkrijks, als de afvalligen het op het hoogste zullen gebracht hebben, zo zal er een koning opstaan, stijf v a n aangezicht en raadselen verstaande." E n dan denken wij eens even aan de afvalligen, die het op het hoogste hebben gebracht. D a t waren i n Daniels dagen de Joden, die bezweken voor de verleidingen v a n de Griekse leefwijze en v a n de Hellenistische cultuur. D e dienst der vaderen verlieten zij en aan de aantrekkelijkheden v a n de heidense levensvormen gaven zij zich over. W a n n e e r wij dan even de vraag stellen, hoe ons volk het er af gebracht heeft, vóórdat de Duitsers onze grenzen overschreden, dan moeten wij toch w e l getuigen, dat de afval toen óók groot was en dat er óók in ons land getrouwen zijn geweest, die hiertegen met alle ernst hebben gewaarschuwd. Tevens past hier de v r a a g : hoe staat het met de getrouwheid aan Gods W o o r d en aan Z i j n ordonnantiën thans? W a n n e e r we de afval en het v e r v a l zien in onze dagen, het meegaan met de cultuurontplooiing v a n onze tijd, kan schrik en beven ons vervullen. H o e noodzakelijk, voor eigen persoonlijk leven en voor ons volk als geheel, is de terugkeer tot de G o d der vaderen, D i e zoveel wonderen heeft verricht!
15
