15

15

1 van 7

http://biod.info/2009na/015.htm

v onder

15: Vancouver .. Calgary

Hoe de fotoos te manipuleren

EN

Dinsdag, 4 augustus 2009: Vertrek uit Vancouver. Over hwy 1. Het is druk. Vancouver is een grote stad en ook hier zien we filevorming richting stad. Hwy 1 loopt door de Fraser Valley. Veel verwijzingen naar 'wineries', dus hier blijkbaar veel wijnbouw. Het is bewolkt, maar wel een lekkere temp, begin 20C. Als we Chilliwack naderen zien we 2 Escape Trailers in de wei en dat doet ons herinneren dat in Chilliwack de Escape-caravans gemaakt worden. Reace en Tammy hebben we al ontmoet tijdens de Oregon gathering. Maar waar is die fabriek, want we willen even langs. Na wat gerij komen we bij een groot winkelcentrum met o.a. Safeway. Daar gaan we boodschappen doen, want dat is wel nodig. Bij de klantenservice vragen we of zij het adres van Escape Trailers kunnen opzoeken. Ja hoor, er is een telefoonboek. Op Ashwell Road 8945 is de fabriek gevestigd. Tom brengt ons er heen, hoewel hij het nummer niet herkent. Daar aangekomen worden we hartelijk ontvangen door Tammy, Reace is op (fiberglass)cursus. Zij maken alles zelf: romp, onderstel, interieur, behalve de apparaten en de ramen. Tammy leidt ons rond. Zo zien we dat de manier van bouwen erg lijkt op de manier waarop BIOD Oldenzaal het deed. Er zijn 4 modellen, een kleine 13ft, middenmaat 17ft (vergelijkbaar met de BIOD 400/420), een grote 19ft en een zogenaamde 5th wheel. Binnekort komt er een 15ft bij, ze zijn nu met de mallen bezig. De onderzijde van de romp is ook van polyester, zoals bij de oude BIODs. Om problemen met de houten vloer tegen te gaan zijn in de hoeken openingen aangebracht waardoor het mogelijk binnengedrongen water kan afvloeien. In de polyester bodem zitten ook een aantal gaten, zodat het water er echt uit kan. Indeling wordt op wens van de klant gemaakt. Een paar voorbeelden zijn te zien op de fotoos. Bij alle NA-caravans valt de badkamer van polyester op. Een douche daarin is heel goed mogelijk. Dat zou toch ook in de BIODs moeten kunnen. Reace, Tammy en hun bekwame medewerkers maken totaal zo'n 80 wagens per jaar en daar kunnen ze van bestaan :-) Wij vinden het een mooi product en zouden best een Escape willen, zeker tegen de prijzen waarvoor ze hier verkocht worden, want dat scheelt echt met Europa. Omdat we geen echt doel hebben voor vandaag (Penticton is nu te ver) adviseert Tammy ons naar Harrison Hot Springs te gaan, een half uurtje van Chilliwack. Dat doen we. We komen terecht op RV Park Clencoe, plaats 3 in het centrum van het dorp. Tegenover het publieke thermaalbad. We nemen een bad a raison van $6,25 pp (seniorprijs ;-). Het water is 100F, dat is zo'n kleine 38C. En zo voelt het ook. Aangeraden wordt niet langer dan 10 minuten per keer in het water te blijven. Het is nogal vermoeiend, maar je wordt er wel lekker schoon van :-)

Woensdag, 5 augustus 2009: Gisteren hebben we weinig van Harrison Hot Springs gezien. Daarom maken we een wandelingetje, vooral langs de waterkant. Ook hier zie je, zoals elders in dit houtland, veel houten kunstwerkjes, gemaakt met de kettingzaag. Dan gaan we weer op weg, eerst over hwy 7 naar Hope. Aldaar kiezen we toch voor Highway 3, de Hope-Princeton Highway. Deze stijgt van bijna niks tot zo'n 1300 m hoogte, doorkruist het Manning Park, om uiteindelijk weer te dalen naar Princeton. Ongeveer halverwege verschijnt plotseling de melding 'Versnellingsbakservice vereist'. De bak lijkt niet meer te schakelen. Aan de kant dus, maar er is niets te zien. Na even stilstand lijkt de bak weer normaal te functioneren en dat blijft hij doen. De melding komt telkens terug na opnieuw starten, want dit is een blijvende boodschap tot onderhoud. Daarom gaan we toch maar op zoek naar een Volvo-dealer met computeruitleesapparaat. Als we Princeton naderen, wordt het landschap anders. Waren het aanvankelijk bossen, nu veel minder bomen en het wordt droger. Rijdend langs de Similkameen River bereiken we het 'fruitdorp' Keremeos. Daar slaan we links naar Skaha Lake en Penticton in de Okanagan Valley. Penticton is een grotere stad aan het Okanagan Lake. Er zijn een aantal campings, die zien er erg vol uit. Het strand ziet er aardig uit. We rijden door het centrum en komen geen camping meer tegen en zien ook geen Volvo-dealer. Daarom rijden we maar door, richting Kelowna. Op de gemeentecamping van Summerland zijn we niet welkom voor 1 nacht, zij nemen alleen gasten voor minstens 3 nachten :-( We rijden langs het meer in een wat woestijnachtige omgeving. Het is warm, 31C. We rijden door tot Westbank. Met enige hulp vinden we een plaats op RV Park Princess (cdn$42,40) , daar is voldoende ruimte onder de bomen. Het is een eenvoudig kamp, aantrekkelijk gelegen aan het meer, met strandje en goede toegang tot het meer. Geen wifi, maar Vitto (in de omgeving) levert wifi van goede kwaliteit. En zo vinden we het adres van de Volvodealer in Kelowna. We sturen een mailtje om onze komst morgen aan te kondigen. Hopelijk werkt dat. Volgens een heer hier is het meestal erg helder hier. Maar nu is het heiig door de bosbranden in de omgeving :-(

30-12-2009 9:50

15

2 van 7


Donderdag, 6 augustus 2009: Er komt een reactie van de Volvo-garage: we zijn welkom. Maar ze doen niets met diesels. Dus rijden we naar Kelowna, naar 1210 Leathead Rd. Terwijl we koffie drinken, lezen ze de computer uit. Alles bij elkaar duurt het wel een uur, maar het bericht is goed, er is niets mis. Waarschijnlijk een slip tijdens heuvelop. De foutboodschappen worden gewist en we kunnen verder. En dat alles voor niets, ook geen fooi. Dank, Wayne en de guys van Volvo Kelowna :-) Een heer van verkoop vertelt nog over Kelowna en omgeving. Leuke stad met interessante natuur (ook 'wildlife'). De Okanagan Vallei is het noordelijkste deel van de Sonora-woestijn, die zich slingerend uitstrekt van Mexico, via de VS, tot in Canada. Nooit geweten dat Canada een woestijn heeft. We rijden noordwaarts richting Revelstoke, mogelijk de KOA Kampground. Hwy 97 loopt langs een aantal meren: Wood Lake, Kalamalka Lake naar een uitzicht op Vernon. Daar babbelen we een tijdje met een NL-paar die 3 weken Canada doen. Hwy 97 gaat door Vernon, langs een toeristenvalletje, waar we rookworst (Mennonite sausage) kopen, langs Mara_Lake en eindigt in Sicamous, Canada's woonboten-hoofdstad ;-) Dan volgt hwy 1, Trans-Canada Highway. Een mooie route. We stoppen bij Three_Valley_Gap, een attractie voor toeristen. Dan over de Eagle Pass en de laatste kilometers naar Revelstoke, aan de oever van de Columbia Rivier, die zijn we al eerder tegen gekomen ;-) In Revelstoke is Lamplighter Campground, met wifi. Het ziet er goed uit en dat is het ook (cdn$30,40). Maar de Trans-Canadian Railway is vlakbij, en het is best druk met lange en luidruchtige goederentreinen :-( Revelstoke ziet er aardig uit en is omgeven door bergen. Als we in de avond wat inkopen gaan doen, onderhoudt een mevrouw kinderen en ons.

Video(Youtube): Revelstoke Vrijdag, 7 augustus 2009: Eerst wandelen we nog naar de brug voor een paar fotoos, maar dan gaan we op weg naar Banff NP en de Icefields_Parkway van Lake Louise naar Jasper. Dit zou een van de meest (wat)zienik wegen van de wereld zijn. We hopen het te zien. Er is misschien wel een probleem, een buurman zegt dat het in Banff NP erg druk is, er zou nauwelijks ruimte over zijn op de campings, vanwege de bosbranden in andere delen. Alternatieven zijn er niet. Dus we zien wel. Na Revelstoke volgt al snel het Glacier_National_Park_(Canada), een berglandschap. De weg voert uiteindelijk over de Rogers Pas. Dan daalt de weg weer naar de Wetlands van de Columbia River en naar het stadje Golden. Van hier is de afstand naar Jasper ruim 300 km. We zouden dus hier al kunnen stoppen. Dat doen we toch maar niet, want het is pas 13u. We volgen de weg langs de Kicking_Horse_River en spoedig bereiken we Yoho_National_Park en daar zijn er zeker geen campings met voorzieningen meer. Even na Field, een vlek die voornamelijk bestaat uit het Visitor Center van het park, zien we campground Kicking Horse aangekondigd. Aanvankelijk rijden we er voorbij, maar door een vergissing bij een interessant punt zijn we genoodzaakt een eindje terug te rijden. Tot de ingang van de campground. Van hier is het nog 250 km naar Jasper en dat kunnen we morgen goed doen. Daarom zoeken we een plek, er zijn er nu nog vele. De camping heeft slechts een waterkraan en tanktoiletten. Het lukt de koelkast op gas aan te steken, wat willen we nog meer!? Nou, er is nog wel wat te wensen. Het kamp ligt in een nauw dal waar ook de Trans-Canada Highway en de Trans-Canada Spoorlijn door loopt. Het is dus een herrie van jewelste :-( Met het lawaai van de airco's valt het nu wel mee, want er is geen elektra. Maar overbuurman heeft wel een generator. Noord Amerika is een luidruchtige streek en het lijkt er op dat de inwoners het normaal vinden te leven in herrie.

30-12-2009 9:50

15

3 van 7


Zaterdag, 8 augustus 2009: Vertrek van het kamp. Over de Kicking_Horse Pas. Eerst stoppen we nog bij de Spiral Tunnels, tunnels in spiraal vorm om steilte van de spoorweg te verkleinen. Dan verder naar Lake Louise, alwaar de Icefields_Parkway begint. We moeten cdn$19,60 entree betalen. Dat bedrag is per dag en de dame rekent ons blijkbaar te veel, want we zijn tenslotte senioren ;-) De VS is aardiger wat betreft de entreegelden, een kaartje is daar een week geldig :-) Voor de terugreis moeten we weer betalen :-( De weg loopt (van zuid naar noord) eerst door Banff_National_Park en daarna door Jasper_National_Park naar Jasper. Het zicht vanaf de weg is inderdaad schitterend. Tot het Columbia Icefield is het zonnig, daarna bewolkt. Misschien lijkt daardoor het eerste stuk mooier dan het tweede. De toestand van de weg zelf laat over lange stukken veel te wensen over: een wasbord :-( Zoals eerder vermeld is het erg druk en alle campings zijn dan ook vol. We proberen nog even Whistlers bij Jasper, maar daar worden we doorverwezen naar het overloopterrein. Dat ligt echter zo ver van Jasper af (we moeten nog winkelen), dat we besluiten door te rijden naar Hinton, het KOA-kamp aldaar. In Jasper is het zeer druk, zeker bij de benzinepompen, waar alle slurpende motorhomes weer bij moeten tanken. Gelukkig kunnen wij tot zo'n 850 km per tank rijden. Het KOA-kamp (cdn$36) is niet slecht. Het is lekker weer. Morgen zien we wel wat we doen. Intermezzo. Het rijgedrag van de Canadezen verschilt nauwelijks van dat van de Amerikanen: allen rijden te hard. Maar, naar onze ervaring tot nu toe, zijn ze niet 'galant' zoals de Amerikanen. Gedragen de Amerikanen zich 'engels', dan gedragen de Canadezen zich 'nederlands'.

30-12-2009 9:50

15

4 van 7


Zondag, 9 augustus 2010: Van Hinton verkassen we naar de Whistlers Campground bij Jasper. Er is nu ruimte, zij het een plek zonder stroom (cdn$27,40). Maar de koelkast werkt weer op gas, dus niet getreurd. De entree is nu cdn$16,60 met seniorenkorting :-) Omdat we kamperen in het park, mogen we tot morgen 16u in het park verblijven. Het had ons trouwens niet verbaasd al we tweemaal het bedrag hadden moeten betalen. Onderweg langs hwy 16 is een groepje Bighorn-schapen te zien. Bijna iedereen stopt daar voor. De plek op het kamp is mooi en rustig. Wel zitten in de habitat van beren, dus alles wat ze kunnen ruiken, moet binnen blijven. In de middag gaan we Jasper in. Het is, zoals verwacht, een druk toeristenoord. L. twijfelt over de aankoop van een Tilley-hoed en R. koopt weer een halsketting (er staat bij 50% korting ;-) We eten een hamburgertje en kopen nog wat gebraden kippenonderdelen als avondmaal. In de loop van de middag merken we dat we in een andere tijdzone terechtgekomen zijn, mountain-tijd, het is een uur later dan we dachten. We zijn nu echt op de terugweg? Het weer is wisselend, af en toe zon, maar ook bewolking. En even veel wind, maar dat is van korte duur.

Maandag, 10 augustus 2009: Sibren jarig :-) Felicitaties van oRioLex. We gaan naar Banff om daar de nacht door te brengen. Bij het opgaan van de Icefields Parkway in zuidelijke richting blijkt dat we, omdat we in Banff gaan overnachten, wederom een dagkaart moeten kopen voor cdn$16,60 (inclusief seniorenkorting van $3). Wat willen die Canadezen nu eigenlijk? Ons zo snel mogelijk uit het park verdrijven? Want elke dag verblijf kost dus cdn$16,60 . Het goedkoopste campingtarief zonder 'hookups' is cdn$27,40 . Dat betekent dat een dag kamperen in een Canadees NP minimaal cdn$44 kost. Het lijkt op wegpesten :-( Morgen dus gauw het kamp uit ! Het is een bewolkte en regenachtige dag, jammer, maar het heeft ook z'n charme. Bij het Columbia_Icefield klauteren we naar de gletsjer. Het is echt heel koud door de wind die over het ijs waait, een paar graden boven 0 misschien. Bij Lake Louise nemen we de Bow Valley Parkway naar Banff. Het is 16u. We gaan naar campground Tunnel Mountain Village. De kampeerplekken met elektra zijn niet meer beschikbaar. Dus naar een plek zonder. Voor het bekende tarief. Wel is hier een goede douche beschikbaar. Aan het eind van de middag gaan we nog even naar Banff. Ook een zeer drukke toeristenplaats, het Valkenburg van Canada? L. koopt alsnog een Tilley-hoed. We eten chinees in de kelder van een winkelcentrum :-) En we zijn snel uitgekeken. Misschien missen we wat, maar we laten Banff voor wat het is. Een hotel heeft vrij wifi beschikbaar, dat benutten we om de stek bij te werken en de post op te halen. We zitten weer in berengebied, dus wie weet vannacht ;-)

30-12-2009 9:50

15

5 van 7


Dinsdag, 11 augustus 2009: Als we gaan opbreken, begint het te regenen. Eenmaal vertrokken uit Banff houdt het op met zachtjes regenen. Het wordt minder als we de Rockies verlaten. Aanvankelijk rijden we highway 1, de trans-canadian, maar later nemen we de oude weg, highway 1A. Daar zien we een historische plaats, Morleyville. Een kerk met een paar andere gebouwen. Het heeft te maken met de 'zending' onder de Stoney Indians. Wat verder volgt de plaats Cochrane, dat ooit begonnen is met de Cochrane Ranche. Op het terrein van de ranche maken we de rondwandeling. Daarna door naar Calgary, campground Calgary West (cdn$40). We staan op B40, een mooie plek, soms net in het bereik van wifi. In 1988 zijn in Calgary de Olympische Winterspelen gehouden. Skischans, bobsleebaan, .. , zijn er nog. Het schaatsstadion staat elders, op de campus van de universiteit, het olympisch dorp is nu studentenbehuizing. Het weer is opgeknapt, vooral in de vooravond is het nog aangenaam buiten.

Geloof, Hoop en Liefde

Woensdag, 12 augustus 2009: Vandaag is voor downtown Calgary. We gaan met de auto, 15 km, en parkeren op een terrein op 9th Avenue SW. De prijs valt niet mee: cdn$21. Downtown Calgary bestaat voornamelijk uit wolkenkrabbers, met verspreid oudere gebouwen. De meeste daarvan staan aan Stephens Avenue, die gedeeltelijk autvrij gemaakt. Vooral tijdens lunchtijd is het een gezellige straat. Veel lunchende

30-12-2009 9:50

15

6 van 7


werkmensen op de terrassen en binnen. Er wordt voor vertier gezorgd door de gemeente in de vorm van een zangeres en saxofoonspeler + voorgebakken begeleiding. Ze doen het leuk, vooral de zangeres. Een eindje verder, op Olympic Square speelt een band, die juist ophoudt als wij arriveren. Een aangenaam plein. Aan de andere kant van de straat ligt het Stadhuis. Weer iets verder is de StraatKerk actief met het klaar maken en uitdelen van voedsel aan hen die het nodig hebben. Ook in Calgary zijn veel 'zwervers'. Verder wandelend in oostelijke richting belanden we bij wat ooit Fort Calgary was. Er zijn nog een paar blokhutten van over. Na terug gewandeld te zijn naar 7th Avenue pakken we de tram. Op het traject 7th Avenue is die gratis. Stephens Avenue is nu veel rustiger dan tijdens lunch tijd. We wandelen nog langs Chinatown, want ook Calgary heeft er een. En bekijken de Eau Claire Market, een gebouw met allelei zaken en zaakjes die niet in het normale patroon passen. Dan zoeken we de auto weer op, het is intussen rond 16u. Het weer is prima voor een bezoek, zonnetje en niet te warm, begin 20C.

Video(Youtube): Stephens Street, Olympic Square

^ top

30-12-2009 9:50

15

7 van 7


Volgende pagina

30-12-2009 9:50

15

Recommend Documents