10 jaar AROSS-Jeugdteam 1

10 jaar AROSS-Jeugdteam 2002 – 2012

10 jaar AROSS-Jeugdteam

1


2

Samenvatting Een selectie van gebeurtenissen en ervaringen van de eerste 10 jaar jeugdteam binnen AROSS. De samenvatting is beknopt gehouden ter wille van de leesbaarheid. De auteurs vinden het plezierig dat niet alleen het roeien uitgebreid aan de orde komt in deze terugblik, maar ook de saamhorigheid en goede sfeer. De hoofdpersonen in dit verhaal, min of meer in volgorde van binnenkomen: Coen van der Burgt Aisha Dawson Matthew Bosman Renate Gloudemans Trude Janssen Marsha Leinweber Laura Leinweber Marle Vissenberg Sander Vissenberg Ben van Zijl (grote Ben) Josien Smits Kevin Nederkoorn Jonathan Gloudemans Joep van Vught Eva van der Burgt Anouk Oldenborger Rens Kruining Daniel Jongsma Tim Nijs Julius de Hond Alan Zegers Thomas Zegers Twan Kruining Lamar Lianarons Gwenaël Hanon Marnix Braakman Quinten Braakman Ben Vader(kleine Ben!, ofwel Ben 2) Gitte Bunthof Ernst Douma

Tijn van Driel Pepijn de Witte Jasper Kop Vincent de Vries Yop Spanjers Lieven van de Heuvel Lies-An Schonenberg Piet Swinkels Joep van Uden Annabelle Bunthof Charlotte van de Vlist Jesse Buijnk Mels Buijnk Julius Dupont Melanie Ariens Anouk Oldenborger Laura Ruijs Linda Ruijs Stan Smits Veerle Schippers Esmee van der Maazen Bart Moorman Barbara Kuylaars Felix van de Donk Joris Hoefnagel Hubert van de Louw Sanne Parqui Bart Ruis Roos de Vries

”De figuranten” Paul Bakkum Jeroen van Dillen Arnout van Genabeek Marian Roelofs Lieke Janssen Debby Bosman Cecile Leinweber Dick Leinweber Arnoud Loof Rob van der Burgt 10 jaar AROSS-Jeugdteam

Ernst van der Vlist Chantal Uithol Marleen Oomen Pieter Verbost José Vissenberg Manda Wellen Willy Vader Joke Kop Mary van Egmond

3

2002: Geboorte van de jeugdteam bij AROSS

Er was, na een moeizame start (veel bouwactiviteiten in zware klei, nachtelijk duister en kou) een roeivereniging in Oss. Dat wil zeggen er was een botenhuis annex botenloodsje, anderhalve opgeknapte boot en er waren wat roeiers. Dat was 1983. De vereniging groeide, er kwam een mooi clubgebouw, een goede botenloods, er kwamen meer boten (zelfs af en toe een nieuwe), meer leden (hoewel nog ietsje meer zou leuk zijn), instructeurs en er werd volop geroeid en geklust. AROSS deed mee aan tochten, wedstrijden, er was een fifty-fit groep en er was gezelligheid. De club leek volwassen. Hoewel, er ontbrak iets….een jeugdteam. Er was wel eens een jeugdig persoon gesignaleerd, soms een paar, maar veel gezelligheid hadden die niet tussen alle volwassenen, meestal verdwenen ze dan ook na niet al te lange tijd. Hoewel uit die tijd stammen toch nog een paar volhouders: Stefanie van Mourik en Arnout van Genabeek, beiden nu nog trouw lid. Dus, wilde AROSS echt volwassen worden, dan moest er jeugd komen. Een groep niet al te klein. Minimaal 6. Per slot het moest ook gezellig voor ze zijn, zodat de groep stand zou houden. Er was een andere instructie aanpak speciaal voor jeugd en zo hier en daar werd een jeugdbootje geritseld voor jeugd onder de 50 kg. Minimale leeftijd werd bepaald op 11 jaar. 19 Maart een info bijeenkomst: zou er belangstelling zijn? Direct 6 aanmeldingen, ook meldden zich de eerste 4 instructeurs. Dus genoeg om door te gaan. Tijden werden bepaald buiten de cluburen, om de volwassenen niet in het vaarwater te zitten en om voldoende vlotruimte te hebben. Een maand later, 20 april, de eerste jeugdinstructie. Dit was ook de eerste instructie volgens de cybernetische methode binnen AROSS. Pupil direct in een skiff, niet te veel praten en de boot laten voelen


4

wat er goed en minder goed gaat. Prima methode voor jonge mensen, die weinig geduld hebben voor uitleg. We begonnen met: Coen, Joep, Marle, Sander, Matthew, Marsha, Laura, Renate, Aisha, Trude, Ben. Na de zomervakantie kwam Josien erbij. Dus 12 in het eerste jaar. Jeugdbegeleiders van het eerste uur: Paul, Jeroen, Arnout, Marian, al snel aangevuld met Cecile, Dick, Debby, Arnoud, Lieke. Jaarlijks kwamen er gedurende de 10 jaar roeiertjes bij en gingen er een paar weg. Door een andere sport keuze, verhuizing of het bereiken van de 18 jarige leeftijd. Alles met elkaar wel wat verloop, maar gelukkig weinig, zo ook bij de begeleiders. Het eerste jaar was wat zoeken naar een jaarprogramma. Er was per slot geen ervaring met jeugd en we hadden in het begin met maar 4 instructeurs onze handen vol aan zo veel beginnelingen op het water. We stelden het 10 stappenplan (jeugdinstructie ontwikkeld door de ARB) in en volgens die methode werd gewerkt en werden jeugdexamens afgenomen. Ook werden behendigheidsoefeningen geïntroduceerd. De jeugd voer als pietenbende mee met Sinterklaas de haven in bij zijn intocht in Oss. Nu bleek dat Lieke, Debby en Cecile uitstekende grimeurs waren. De eerste jaren was de haven nog niet geheel dichtgebouwd en was er alle ruimte voor Sinterklaas, roeiboten en begeleidende reddingsbrigade (er kon eens een Piet overboord vallen).


5

De Skiffer uit 2002 meldt hierover: De jeugd heeft diepe indruk achtergelaten bij de organisatie van de Sint intocht. Naderhand werd een surprise feestje gehouden, waaruit grote creativiteit bleek. Laten we eens lezen hoe Ben (grote) terugkijkt op zijn AROSS tijd, geschreven maart 2012. Ik zit op mijn kamertje in New York City. Het is hier net donker, bij jullie in Nederland slaapt waarschijnlijk iedereen al lang. Terwijl ik voor mij de schaduw van Central park zie, lees ik de e-mail van mama Marian of ik misschien een stukje zou willen schrijven ter gelegenheid van 10 jarig bestaan van de AROSS jeugd. Ik hoef niet eens mijn ogen dicht te doen om me het begin van de AROSS-jeugd te herinneren. Dus natuurlijk wil ik dat! Zaterdagochtend in de baanveger samen met Coen, Josien en Marle, of in de Aningha (ik hoop dat ik het goed schrijf) sparren tegen Matthew. In de winter was het koud, erg koud soms. Ik herinner me Sinterklaas 2004, toen mama Marian speciale handschoenen voor ons gemaakt had die je kon dragen tijdens het roeien, maar ook dan was het nog hard doorroeien om niet te verkleumen van de kou. En op donderdagavond elke week met de fiets vanuit Schaijk naar Macharen om de training niet te missen, al kwam ik vaak wel net iets te laat. In de zomer was het wel een stuk aangenamer. De eerste 500 of 1.000 meter even flink hard roeien, daarna de schoenen uit en met je benen over de rand lekker pootje baden in het water. Naderhand limonade en als het echt warm was een lekkere duik in de maas, als er tenminste niemand van het bestuur op het botenhuis was tenminste…. Het was een gezellige en leuke groep. In de zomer bij Coen of bij mij thuis BBQen en in de winter bij Josien of Aysa films kijken. Het hoogtepunt was toch wel het weekend op het eiland bij Marian: kanoën, roeien, een nachttocht over het water en een hoop gezelligheid onder elkaar. Daarnaast waren er natuurlijk de trainingen met de ijzersterke begeleiding van onder andere Paul, José en Manda. Op de jeugdwedstrijden hebben we ook nog eens regelmatig weten te winnen. Ik kan me de 500 en 1000 meters in de skiff maar al te goed herinneren. Snoek na snoek, van links naar rechts over het water en door de spanning een waardeloze techniek. Maar op pure 10 jaar AROSS-Jeugdteam

6

wilskracht en brute kracht eens laten zien wie er van AROSS kwam! In de twee zonder stuur en de gestuurde vier met iets meer techniek en nog meer wilskracht was het helemaal een harde strijd om te winnen. Als ik een koffer meer mee kon nemen had ik de medailles zeker mee naar New York genomen, nu hangen ze altijd nog boven mijn bed in het mooie Brabant. En bovenaan de hiërarchie natuurlijk onze moeder Marian. Ik kan me geen enkele gebeurtenis of training herinneren waar onze mama Marian niet bij was. Ik wilde graag een lang stuk over je schrijven Marian. Maar met veel woorden over jou schrijven kan alleen maar afbreuk doen aan de herinnering dat je een goede en lieve moeder voor ons was, en zult zijn. Roeier vanaf het eerste uur, Ben Ja, ja dat schreef dus Ben nu. (Hij vertelt er niet bij, wat hij daar zo ver weg doet) Ben noemt niet dat hij, de langste en sterkste van het stel, als eerste en het vaakst omsloeg (Ja, voor beginnende skiffeurs is lengte en kracht een beetje lastig, doordat je zwaartepunt hoog ligt en je halen krachtig zijn, terwijl dat later juist zo goed van pas komt). Grote hilariteit bij de anderen, gelukkig kon Ben daar uitstekend tegen. Overigens het gebruik van mama voor Marian’s naam, is zijn hoogstpersoonlijke privilege. En ere wie ere toekomt de pogies maakte Cecile, mooi knalgeel, niet Marian. Na de grootste. Laten we de toenmalige kleinste aan het woord, Sander. In de 8 jaar dat ik bij AROSS roeide heb ik veel gezien en gedaan, ‘been there, done that’. Vele herinneringen heb ik nog, van het stiekem stil liggen in de arm tot en met de geweldige kampen. De eerste herinnering die bij mij te binnen schiet is het instappen in een skiff. De allereerste keer dat ik in een skiff mocht gaan stappen. Voorafgaand gaf Marian mij een aanmoedigend woordje waarna ik er toen echt aan moest geloven. Even simpel in een bootje stappen van maximaal veertig cm breed! Toen, tien jaar geleden, begon het allemaal in een dun blauw bootje, in de Vrouwe Aye als ik het me goed herinner. Eenmaal in het bootje wordt je verteld dat je de peddels (Die heel snel ‘riemen’ genoemd moesten worden) nooit mag loslaten. Tot je natuurlijk weer uit de boot was. Na wat tips en regels was ik dan echt aan het peddelen, weliswaar met maar één riem maar ik deed het wel. 10 jaar AROSS-Jeugdteam

7

Natuurlijk kan ik me alle wedstrijden ook nog goed herinneren, hoe we bij Beatrix wonnen waarna we ons helemaal geweldig vonden of hoe we de golven en wind trotseerden bij Cuijk. Vooral de wedstrijd bij Cuijk heeft bij mij een speciaal plekje gekregen. We gingen toen met windkracht 5 of 6 in de twee en in de C4, de skiff wedstrijden gingen al niet meer door vanwege de wind. Weinig hadden zin om door het koude water te moeten lopen naar de boot want een vlot was er niet. Toch gingen we daar, baggerend naar de boot om daarna tegen die enorm sterke, gemene rot wind in te roeien. Wat we allemaal niet voor een wedstrijd over hadden. Eenmaal terug aan wal hadden we een nieuwe ervaring erbij, even een wedstrijd met windkracht 5 roeien. Het leuke is dat de jongens uit Cuijk, onze tegenstanders/rivalen/vijanden, nu in dezelfde ploeg zitten als ik. Zo roei ik nu bij Phocas in Nijmegen, samen met Ben van Zijl (grote Ben) in een ploeg en met 3 jongens uit Cuijk. Toen leek de wereld zo groot en een aantal jaar later blijkt de wereld toch ook weer zo klein. Tien jaar geleden leerde ik dus het roeien echt kennen. Zo ook de geweldige ergometer hoe vermoeiend en frustrerend zo’n machine kan zijn. Ik moest en zou sneller gaan trappen. Zo herinner ik me ook wel dat Ben en Matthew tijden van 2:00 minuten (of sneller) trapten op de 500 meter waarna ik niet sneller kon sjokken dan 2:40 op dezelfde afstand. Door de jaren heen betrapte ik mezelf ook wel eens op het heel trots zijn van mijn eigen records op de 500 meter. Sneller dan 2:10, sneller dan 1:50, het was toch een leuke progressie meter. Bij AROSS heb ik veel ervaringen kunnen op doen en nog meer plezier kunnen beleven. Ik kan er daarom ook met een glimlach op terug kijken, zelfs naar de momenten waar ik aan mijn conditie moest werken. Sander Dat waren dus de woorden van Sander. Duidelijk spreekt hieruit de frustratie, dat je als licht klein ventje niet kunt oproeien tegen veel grotere roeiers. Maar uit het slot lezen we tot onze opluchting dat dat helemaal over gaat als je tot bijna 2 meter bent uitgegroeid, net als grote Ben. Gewoon een kwestie van geduld en groeien. Voordeel van een klein licht ventje bewees Timmetje. Hij kon, zonder om te slaan, dwars in de jeugdskiff zittend met een mooi boogje uit de boot plassen. Alleen bij hoge nood natuurlijk.


8

2003 De weg ingeslagen in het eerst jaar werd voortgezet. De jeugd zette zich nu ook in bij de jaarlijkse activiteiten: kanaal schoonmaak, open dag, regiowedstrijden en ergometerwedstrijdjes, enz. Ook weer de jeugdexamendag, waarop ieder weer één stap, of meerdere van het stappenplan nam. We hadden een Titus Brandsma ploeg voor de Nederlandse Scholen Kampioenschap. Open voor ploegen met roeiers in onder- dan wel bovenbouw van één school. Leuke ervaring om als beginnend roeier op de Bosbaan te varen.

2004 Marle aan het woord, over haar AROSS- en wedstrijdervaring: De Head mee roeien Als je op je 14e te horen krijgt dat je best wel hard gaat en je mee mag roeien met een hele grote nationale wedstrijd in Amsterdam is dat natuurlijk hartstikke spannend en gaaf. Trainen bij Beatrix en Phocas was al super leuk om mee te maken. Ik zal nooit de boot vergeten die we kregen: de Buulder Aa. Een splinternieuwe Janousek helemaal voor ons zelf. Wat een luxe. Die dag was ook ontzettend spannend. Bij AROSS heb je nooit door dat de rest van Nederland ook roeit, maar daar zie je iedereen ineens bij elkaar. En wat waren het veel mensen! Duizend wedstrijdpakjes die je niet herkent. Uiteindelijk begint dan de 10 jaar AROSS-Jeugdteam

9

wedstrijd en daar ga je. Het weer was hartstikke slecht die dag: regen & wind. Bij de finish werd al vrij snel duidelijk dat we de snelste waren. Dat had ik echt niet durven hopen, want we hadden geen flauw idee hoe hard we nu eigenlijk gingen. We konden met een gerust hard uitroeien, lekker douchen en wachten op de prijsuitreiking. Ik kan me mijn kuchje na het roeien nog goed herinneren: ik had echt alles gegeven. Uiteindelijk konden we met een mooi blik van de Hoop weer naar huis. Hij hangt nog steeds op mijn kamer. De NARF De tweede grote wedstrijd was in Groningen in het helse Harkstede. Na alle regiowedstrijden gewonnen te hebben mochten we daarheen voor de nationale wedstrijd. We moesten bizar vroeg op: vijf uur of zoiets. En rond acht uur waren we al in Groningen! De voorwedstrijd was heel spannend: weer van die gekke pakjes die je niet kent en je weet ook niet hoe hard ze gaan. Maar al snel kwamen wij als eerste over de finish. Op naar de finale dus! Deze wonnen we ook, met onze recordtijd van 2 minuten op 500 meter. We wisten echter niet dat je bij winst naar het erevlot moest, dus wij hadden al doodleuk aan de overkant aangelegd. Gelukkig werden we snel terug gestuurd zodat we het blik uit handen van Nico Rienks konden ontvangen. Van pap en mam hoorde ik dat de finishtoren de hele dag erg voor het Noorden was geweest, maar dat hij toen hij ons zag inderdaad moest toegeven dat we heel erg netjes roeiden. Al die moeite inspanning toch niet voor niets! Dit zijn dé grote herinneringen die ik heb aan het jeugdroeien bij AROSS. Die wedstrijden waren ontzettend gaaf om mee te maken. En verder natuurlijk altijd het limonade drinken na het roeien, de jaarlijkse weekenden weg naar de Loosdrechtse Plassen, als piet verkleed met Sinterklaas en nog zo veel meer! Het jeugdroeien bij AROSS leek altijd op een grote familie. Alsof we waterscouts waren, dat vond ik heel erg leuk en ik denk niet dat ik nog ooit ga stoppen met roeien! Marle


10

Niemand minder dan Nico Rienks, de oudslagroeier van de gouden Holland acht! AROSS had het geluk dat er twee goed bij elkaar passende roeiertjes in de zelfde categorie waren, die ook nog eens goed en hard wilden roeien. Heel AROSS trots! Marle roeit nu bij Phocas en was daar voorzitter. Weer de inmiddels traditionele gebeurtenissen. De examendag werd uitgebreider doordat er meer examens werden afgelegd. De eerste die het examen aspirant instructeur behaalde was Renate (aspirant instructeurs zijn jeugdroeiers die met hulp van een volwassen lid een beginner tot roeien 1 examen opleiden en deze wegwijs maken in de club. Zij leren zelf veel en verlichten de taak van begeleiders). De roeinacht werd kamp, waarbij de traditie van regen, wind en onweer tijdens die weekenden begon, maar ook van barbecues en plezier. Dit jaar was het plan te kamperen in de Gouden Ham, maar de Maas was voor ons te onstuimig om te bevaren. Dus de tenten werden opgezet op het AROSS-terrein. De moordregatta werd als vast onderdeel opgenomen. Gezellige wedstrijd en dicht bij. De Skiffer hierover: Er hebben 3 jeugdploegen meegedaan aan de 2 km race; ze hebben alle drie erg goed geroeid. Een meisjesmix van AROSS en Beatrix hebben meegedaan in de klasse tot meisjes 14 jr. Ze hebben gewonnen met een tijd van 8.49. Een gemixte jongens/meisjes jeugdploeg van AROSS heeft meegedaan in de klasse tot 18 jr. Ook zij hebben gewonnen, met een tijd van 8.44 over 2 km. Ben van Zijl heeft meegedaan in zijn skiff in de klasse tot 18 jr en is derde geworden met een tijd van 9 min rond. Dan was er nog de gedenkwaardige wedstrijd bij DDP in het kader van de najaarsregiowedstrijden. Daarover schreef Sander al. Alleen meldde hij niet hoe koud het was om uren lang tot aan je 10 jaar AROSS-Jeugdteam

11

knieën in het water te staan om roeiers, zonder dat de boot omsloeg, in de boot te laten stappen, zonder roeivlot of aanlegsteiger. Dapper dat DDP het probeerde, bij mijn weten wel de laatste keer. Ondanks de bijna Spartaanse omstandigheden werd er natuurlijk door iedereen fanatiek geroeid. De sfeer was goed en iedereen werd luidkeels, met of zonder megafoon, en tegen de wind in aangemoedigd. Iedereen ging met een medaille naar huis.

Josien en Marle hebben in een combinatie met Beatrix-roeisters de Jeugdhead meisjes 14 dubbelvier met stuur gewonnen. Deze wedstrijd werd op de Amstel in Amsterdam gehouden over een afstand van 2500 meter. Met een straffe tegenwind werd met ruim 5 seconden verschil van Willem III gewonnen. Een schitterende prestatie. De Roosendaalse organiseerde najaarsregiowedstrijden. Zes van onze jeugdploegen traden aan met goede resultaten. Dat er ook wel iets bij de organisatie mis gaat bleek uit de race van Sander. 1000 meter goed geroeid, hard geroeid, maar….men had de 10 jaar AROSS-Jeugdteam

12

tijdklok niet ingedrukt. Voor een herkansing had Sander geen puf, logisch, alles gegeven. Als troost kreeg hij van de Roosendaalse een boek over…roeien, natuurlijk. Een nieuw onderdeel van het jeugdprogramma was de ergometerwedstrijd, compleet met compensatiepunten: Renate en Ben excelleerden in de individuele strijd, Ben en Marle in de duootjes (of duetjes?) We haalden nog wel de Sint binnen, maar Sinterklaassurprise werd ingewisseld voor een Kerstdiner. Dit kwam beter uit met school. Het werd het begin van een feestelijke traditie.

2005 Marleen kwam de begeleiders versterken. Het plan was, dat zij eerste aanspreekpunt zou zijn, zodat Marian een stapje terug kon doen…..Maar er kondigde zich een baby aan voor 2006. Een coachpad langs het kanaal! Dat vergemakkelijkte het coachen, bemoeilijkte het liggen rusten buiten het gezichtsveld van de begeleiding, kon alleen nog maar in de zijhaven of op de arm. Dat, terwijl er juist zo een grote behoefte aan was! AROSS had nog steeds behoefte aan nieuwe leden. Dat blijkt chronisch! Daarvoor werden koppel roei ergometerwedstrijden 10 jaar AROSS-Jeugdteam

13

gehouden. Koppels van een roeier met een vriend(in), niet roeier. Fanatiek werd er getrokken, een leuke happening, maar nieuw leden?? Nou ja, naamsbekendheid. We slaan de Skiffer weer eens open: Op zaterdag 2 april vond de Tweehead op de Amstel plaats. Aan deze race over 2,5 km deden twee jeugdteams van AROSS mee. Het waren Daniël en Ben van Zijl (J18) en Josien Smits en Marle Vissenberg (M16). De jongens werden vijfde, en helaas ook laatste, in hun groep. De brug van Berlage stond een betere prestatie in de weg. Samen met een ander team wilden zij tegelijkertijd onder deze brug door en daarvoor was het te smal. Met als gevolg dat beide boten tot stilstand kwamen en een beter klassering niet meer mogelijk was. De meisjes werden in een sterk veld van 10 teams 8ste in hun groep. Voor een eerste keer, zo een moeilijk traject, ongestuurd, dapper gedaan! Josien roeit met een Beatrix jongedame tijdens de Boekel De Neree Regatta een verdienstelijke derde plaats. Ja, we gingen goed vooruit, Beatrix zocht aansluiting, met resultaat. Toch bleek dat gezamenlijk trainen van Beatrix en AROSS op den duur niet vol te houden was, te ver weg en een andere clubcultuur. Het moet per slot goed klikken anders wordt het niets. Dus dat was eenmalig. AROSS was aan de beurt voor de organisatie van een regiowedstrijd. Vijf roeiverenigingen, AROSS, Beatrix, Roosendaalse, Breda en Maastrichtse Watersport Club namen deel aan deze wedstrijd. Veel zon maar helaas ook een straffe tegenwind zorgde er voor dat de roeiers een extra inspanning moesten leveren. Het liep goed, het was gezellig. Wij zorgden voor een goede tijdwaarneming!


14

Het resultaat van de regiowedstrijden was deelname aan de Nationale Regiofinale op de Bosbaan. Rens en Tim in de skiff, Trude en Eva in de dubbel twee roeiden twee heats over 500 meter. Leuk resultaat voor een beginnende jeugdteam. De traditie van het roeikamp werd voortgezet op een onbewoond eiland. We hebben allen een geweldig weekend gehad. Het weer viel dit keer mee. We hebben ervaren hoe donker het kan zijn op onze nachtelijke kanotocht, verder veel spelevaren. Zo hier en daar wat veel tandpasta en mieren, dat heb je in een natuurgebied. Uiteraard weer examens, met goed gevolg. Ook weer een paar aspirant instructeurs erbij.

2006 De regiowedstrijden liepen op hun eind, het animo werd minder. Dus besloot de ZRB er een juniorencompetitie voor in de plaats te organiseren. Dit jaar te beginnen bij AROSS. Wij tegen Maastricht, wij eindigden met een comfortabele voorsprong. Weer de Moordregatta, de Bokkenrijders bokaal. AROSS jeugd was met maar liefst 8 roeiers (mix 4x, 2x en M 2x) de grootste jeugddelegatie. De jeugdmix was een internationale, omdat Eva vanwege ziekte vervangen moest worden door een Belgische roeister. De Mix 14 4x en de Mix 18 2x hadden helaas geen tegenstand en waren verzekerd van een medaille. Dan op de 6500 meter “ last, but not least” strijd om de Bokkenrijdersbokaal: nieuw aanstormend talent in de categorie lange afstand roeien. De Mix 2x met twee jeugdleden Josien en Marle in de M16 2x hadden wel tegenstand. De tegenstandsters, twee Belgische meisjes, waren duidelijk de sterksten. 10 jaar AROSS-Jeugdteam

15

Opmerkelijk in verband met het jeugdroeien: De KNRB was in die tijd erg actief in het promoten van jeudroeien. In het maandblad Roeien van december prees de voorzitter van de KNRB, Jan-Karel Mak, de goede sfeer bij het jeugdroeien in onze vereniging. Een beter compliment aan het einde van dit roeiseizoen konden we ons niet wensen! Ook lonkten de volwassen ploegen naar onze jeugd. Josien werd al uitgeleend aan een damesvier en roeide mee met de 11-steden. Over het NJTK (nationaal jeugd trainingskamp) geef ik 2 deelnemers (kort ) het woord. In de Skiffer verscheen een zeer uitgebreid verslag, te vinden op de website. Blijkt dat er nog veel meer te doen is dan roeien op zo’n kamp. NJTK ’06 Julius de Hond en Alan Zegers Het is vrijdag 17 november anno 2006. Vandaag is de dag dat het zogenaamde ‘Nationale Junioren Trainings Kamp’ begint, ofwel het NJTK. Coen van der Burgt, Alan Zegers, Josien Smits, Trude Janssen en Julius de Hond gaan even een weekend lang hard trainen op de roeibaan ‘Beekse Bergen’ te Tilburg. Dit doen zij onder leiding van onder meer: Ben van Zijl, Pieter Verbost, Willy Vader, Manda Wellen en Arnout van Genabeek. De indeling van de boten was als volgt: Alan en Julius samen in een twee, en de rest in skiffs. ……. Na wat ingeroeid te hebben ging iedereen flink aan het trainen, met vier begeleiders voor vier boten had iedereen zo ongeveer zijn eigen coach. Om 13:00 uur was het de bedoeling dat er geluncht werd in de ‘grote’ tent. Tijdens de lunch werd er een of ander boekje gepromoot waar in stond hoe men zou moeten roeien, Pieter besloot er vijf aan te schaffen. Na de lunch ging iedereen weer het water op om nog eens even flink door te trainen. Coen en Josien besloten het echt serieus aan te pakken, onder leiding van Ben en de professionele coach gingen zij naar de start van de volwassen Moordregatta. Deze ligt ongeveer 6,5 kilometer van het clubgebouw van TOR af, dat is dus 6,5 heen en 6,5 terug. Samen maakt dat ongeveer 13 kilometer. Een hele prestatie….. Het NJTK was een weekend met verschrikkelijk veel lol, en de roeitechniek is bij de deelnemers met sprongen vooruit gegaan. Begeleiders bedankt! en tot volgend jaar! 10 jaar AROSS-Jeugdteam

16

Marleen verliet de begeleiders vanwege de geboorte van AnneSophie, goed te begrijpen. Misschien komt zij ooit terug?? De ploeg werd wat uitgebreid en verjongd. Marian bleef wel meedraaien in het toenmalige team van Paul, Pieter, José, Willy, Manda, Chantal, Joke, Ernst en Lieke. Marian beperkte zich meer tot instructie en techniek, de andere deden meer het wedstrijd coachen en plannen.

2007 Weer wat persoonswisselingen. Paul kwam na een poos backpacken terug van weggeweest. Hij neemt het voortouw bij de begeleiding. Arnoud Loof nam met zijn gitaar afscheid van de jeugd als begeleider en van AROSS. Jammer, maar verhuizing, 2 zoontjes en werk, dat was te veel om ook nog te roeien. Later misschien als de jongens kunnen leren roeien? Veel nieuwelingen. De jeugd nam steeds meer initiatieven, zij zochten naar grotere uitdagingen. Dus werd binnen de eigen gelederen een tijdrace georganiseerd over 2 kilometer. In eerste instantie voor de jeugd om kennis te maken met wat er zoal komt kijken bij een wedstrijd, te voelen wat een goede dosis spanning is en jezelf proberen te verbeteren en leren krachten te verdelen over een iets langere afstand. De jeugd vond het gezellig om ook de rest van de vereniging uit te nodigen, resultaat 6 jeugdboten en 5 boten met volwassenen. Alle boten startten bij de Gamma, finish bij de brug. Tuurlijk koffie met taart daarna in het clubhuis. Alan ging mee op de nachttocht van DDP en AROSS, een tocht van Beugen via Cuijk naar AROSS met een geweldig 5 sterren ontbijt om 5 uur in de morgen.


17


18

Tijn ontpopte zich als een ware technicus. Bij naderende regen of onweer zette hij in een mum van tijd tenten op, zodat in ieder geval de bagage droog bleef. Moordregatta Een grote AROSS delegatie. Van de 23 jeugdploegen, op de 2 kilometer waren er maar liefst 6 van ons eigen AROSS, de grootste leverancier van jeugdploegen in het veld. Daarnaast waren er nog 6 ploegen gestart op de 6,5 kilometer, juist allemaal kleinere nummers met 2-tjes en skiffs. Met zo’n grote afstand een geweldige prestatie, moordend............. dat eind. Met een heerlijk zonnetje en spiegelglad water, iedereen in topvorm, goede sfeer. Voor de 2 kilometer werden tijden neergezet die vaak sneller waren dan die tijdens de AROSS tijdraces 3 weken tevoren. Blijkbaar een goede training. Resultaat: totaal 4 maal medailles (was er wel altijd tegenstand?). Bij de Linge bokaal verscheen weer een jeugd 4: Eva, Thomas, Julius, Ben 2 en Pieter (stuur). Deze ene dame en 3 heren zijn jeugd en lichte roeiers. Omdat de Lingebokaal geen jeugdklasse kent moesten zij starten in het heren 4-veld. 10 jaar AROSS-Jeugdteam

19

Coen en Alan kwamen in een 2x aan de start. Melanie en Gitte in de 2x waren net overgestapt naar volwassen dames, maar we noemen ze hier nog in het jeugdverhaal. Weer andere en nieuwe initiatieven van de jeugd: de jeugdskiffer, AROSS-junior. Thomas en Alan geven we het woord, (heel filosofisch): De geschiedenis van iedere vereniging tot nu toe is de geschiedenis van de klassenstrijd. Leden van verschillende prominentie en anciënniteit voerden een onafgebroken, nu eens bedekte dan weer open strijd, een strijd die ieder keer eindigde met een revolutionaire omvorming van het gehele verenigingswezen of met de gemeenschappelijke ondergang van de strijdende leden. Een voorbeeld van een dergelijke strijd vond ongeveer elf jaar geleden plaats toen enkele vooruitstrevende leden de barricades opgingen binnen de betonblokmuren van de Algemene Roeivereniging Oss. Met hun verankerde standvastigheid hebben deze idealisten hun doel bereikt en zo ontstond in april 2002 een juniorenafdeling binnen AROSS. Enkele jaren later hebben wij ons tot deze groep van een tiental junioren gevoegd en is ons de kunst van het roeien geleerd. In de jaren die volgden hebben wij wedstrijden gewonnen, zomerkampen meegemaakt en stickertjes behaald. De nazomer van 2007 trad in en na jaren van enkel profiteren van de vereniging werd het tijd om ook eens iets bij te dragen, naast contributie. Hieruit vloeide het idee om het oh zo eenzame Skiffertje wat concurrentie van niveau te geven. Samen met onze roeimaat Julius de Hond creëerden we AROSS Junior. “Wat is AROSS Junior nu precies?” Denkt u waarschijnlijk op dit moment. In de derde uitgave schreven we er het volgende over. ”Maar hoe is het een klein half jaar geleden nou begonnen? Samen met twee van mijn roeimaten vonden wij het interessant om stukjes over het roeien te schrijven en met de vereniging te delen. Het Skiffertje bood helaas geen oplossing, dat komt namelijk niet zo vaak uit. Dus besloten we ons eigen ‘blad’ op te richten. En nu proppen we dat tweemaandelijks vol met dingen die variëren tussen serieuze verslagen en de grootste onzin, en we begrijpen dat de wat volwassenere leden van AROSS daar niks aan vinden, ik hoop dat we met de surprise een misschien iets volwassener publiek trekken. Maar dat doet er niet toe, wat belangrijk is, is dat we er lol in hebben om dit elke twee maanden te maken.” 10 jaar AROSS-Jeugdteam

20

Opdat u het nog wat beter kunt kan visualiseren, kan nog verteld worden dat AROSS Junior een blad was dat in de kantine lag. Na het roeien kon er even doorheen gebladerd worden om te zien wat ‘de drie jeugdroeiers’ de afgelopen tijd hadden beleefd. Met een revolutionaire en toch aantrekkelijke lay-out en geheel en al in kleur geprint was het keer op keer een feest voor het oog. De eerste uitgave was een groot succes en velen vonden de soms licht sarcastische en kritische toon een vermakelijke toevoeging aan de vereniging. Aangezien wij geregeld vereerd waren dat er genoeg leden dermate enthousiast waren om de gehele oplage mee naar huis te nemen en zo AROSS achterlieten met nul exemplaren- , bedachten wij een plan om toch de gehele vereniging te kunnen bereiken. Alle artikelen werden op een site geplaatst die er even fris en fruitig uitzag als het blad en waar er commentaar geplaatst kon worden. AROSSjunior.com was geboren. Toen we kort na de lancering het voorstel opperden om een linkje op de AROSS site te plaatsen bleek de ontstane strijd nog niet te zijn bedaard en ons werd gemeld dat zulke plannen niet uitgevoerd gingen worden. Wij waren dan ook zeer blij verrast om vele avonturen en maanden later een verzoek te ontvangen of er linkje naar AROSS Junior mocht komen. Dit gebaar onthulde een gedeelte van onderlinge overeenstemming in gedachten die deze vereniging zo mooi maakt. Na deze halve pagina vol lof over onze eigen prestaties is hier nu de rubriek “ere wie ere toekomt” met uiteraard de groep begeleiders die de jeugdbeweging binnen AROSS hebben opgezet maar ook met alle begeleiders die zich later bij deze groep hebben geschaard. Daarnaast waarderen wij het zeer dat ons initiatief nog steeds wordt voortgezet, met een eigen insteek. Tegenwoordig kijken wij niet meer naar de reflectie van een hoogstaande zon in het kabbelende water van de Brabantse Maas, maar zijn de wegen gescheiden. De één trotseert twee rivieren noordelijker de stroming en golven op de Rijn, en de ander peddelt op mooie dagen rond op de eerste meters van de Zuid Willemsvaart. Op zonnige dagen denken wij met weemoed terug aan de vergane tijd dat Argo en Saurus nog AROSS waren en de limonade nog geen schuimkraag had. Alan Zegers & Thomas Zegers


21

De aanmaaklimonade zonder schuimkraag, zo gezond en dorstlessend. Door Lieke geschonken. Thomas en Alan, ook weer 2 roeiers met een vervolg in een studentenvereniging. Alan is Gwenaël ook weer tegengekomen bij Argo. Yop is bij Thêta in de boot gestapt. Jeugdkamp Melanie en Gitte wilden nog één keer mee op jeugdkamp, maar als medewerkers. Zij organiseerden in Lith een ‘ruilspel’. Met de meest vreemde trofeeën keerden wij terug. De kussens als overblijfsel liggen nog op de hangbank van AROSS. Weer kamp met stromende regen!

2008: Jubileum jaar José werd aanspreekpunt voor het jeugdroeien in plaats van Paul, onze allesdoener en roeicommissaris. Zowaar een jeugdlid in de jubileum commissie: Coen. Ja, de jeugd deed mee met alle festiviteiten, nam zelf initiatieven en verleende hand en span diensten. Spaarne Lente race: Nog even lezen hoe stoer onze jeugd is met koud stormachtig lenteweer. Heat 1: We begonnen aan de 4.5 km… In het begin zat het tempo er goed in. Helaas werden we na 500 m ingehaald, maar we gaven niet op. Bij de 2 km kwamen 2 andere vieren gevaarlijk dichtbij. We probeerden ze voor te blijven en dit lukte ook. 1.5 km wisten we ze nog voor te blijven, maar helaas werden we toen toch ingehaald door één van de twee. De andere vier had wat problemen waardoor ze stil kwamen te liggen. Na een geweldige eindsprint met veel aanmoediging van de familie Oldenborger en Coen, haalden we de finish. Volgens de heren twee waren we de stoerste ploeg van iedereen. Dit omdat wij als enige in ons roeipakje zaten zonder andere kleding. Heat 2: bijna storm maar toch ....blik voor Coen. …Ondertussen wakkerde de wind aan en was het zelfs moeilijk om een beetje goede plek te vinden bij het starten…. We hoorden achteraf aan het vlot bij het te luisteren leggen van onze oortjes: “.......en kon je hem voorblijven ?.........nee,.... balen”. Is ook wel erg frustie als je geklopt wordt door een knul van 16 (dat was dus 10 jaar AROSS-Jeugdteam

22

Coen, die jongen van 16). Coen’s eerste reactie na afloop van zijn race : Mooie natuur, mooie wedstrijd, echt lekker geroeid. Ja, dat waren Coen en bikkeldames

Juniorencompetitie We kijken even weer in de Skiffer: Goud, Zilver en Brons bij de landelijke finale. Goud voor Ben, Zilver voor Eva en Brons voor Twan en Vincent. En last but not least hadden Ben, Twan en Vincent samen met de DDP 4, ook nog eens goud bij de teams. Nu kan er niemand meer zeggen dat kleine burgerverenigingetjes geen talenten kunnen voortbrengen. Zelfs met de beperkte middelen kunnen er leuke prestaties bij de jeugd worden neergezet die landelijk aanspreken. Dus na goud eind jaren 80 met Stephanie Kloks in een meisjes dubbel 2, goud 3 jaar geleden in de meisjes dubbel 2 van Josien Smits en Marle Vissenberg, nu goud in de jongens Skiff van Ben Vader. We hebben dus inmiddels 3 maal Nederlands beste jeugd op competitie niveau in de AROSS gelederen.


23

2009 Skiffhead met Ben 2. Lang wachten in de kou heeft soms vervelende effecten: kramp. Als je zo lang aan de start moet liggen vraag je je wel eens af: is roeien wel zo gezond? Wat je allemaal kunt doen met roeien en roeiers: Maandag 29 juni 2009 is er op initiatief van ons jeugdlid, Linda Ruijs, een sponsoractie gehouden op het Titus Brandsma Lyceum ten bate van de Stichting Opkikker. Deze stichting bezorgt gezinnen met een ernstig ziek kind een leuk dagje uit. Hiervoor konden we van Concept-2 uit Amsterdam gratis 12 ergometers lenen. Gedurende 8 lesuren hebben de klassen 1 & 2 hun uiterste best gedaan bij een temperatuur van zo'n 30 graden. De AROSSjeugd van het TBL heeft assistentie verleend en instructie gegeven. We zagen vele rode hoofden en talloze zweetdruppels. De inzet en het enthousiasme was enorm! Record op record werd verbroken. De snelste van iedere klas kreeg een AROSS sleutelhanger als aandenken. Opbrengst maar liefst € 1.938,00.

Ook dit jaar weer een dubbelvier en een dubbeltwee voor de finale van het NK roeien in de jeugdcompetitie. De organisatie op de Bosbaan liep die dag niet perfect, maar in een leenboot van TOR heeft de dubbelvier Pepijn, Joep, Ernst en Vincent gestuurd door Ben 2 verdienstelijk geroeid evenals de dubbeltwee Lieven en Jasper. 10 jaar AROSS-Jeugdteam

24

Spaarne Lente race Gedenkwaardig. Rens (voordat hij verhuisde naar de Zwolse) met Paul in de dubbeltwee met een goed resultaat in het herenveld. De studentendames Gitte en Melanie (ik noem ze nog even om te laten zien dat je niet bij AROSS weg hoeft te gaan zodra je “senior” roeier bent).

Junioren Competitie uit AROSS Junior Om half 10 arriveerden er meer dan 70 gasten en gastroeiers op AROSS, een half uur later gevolgd door de AROSS jeugd. Bijna iedereen was aanwezig dus begonnen de veiligheid en baan instructies, terwijl Paul deze gaf begon de zon door te breken. Het oproeien voor de eerste heat begon drie kwartier later dan volgens schema met het gevolg dat roeiers uit andere heats meer dan genoeg tijd hadden om te supporteren en te helpen. Tijdens de start van de race leek er niks fout te kunnen gaan, mooi weer, lekker zonnetje en spiegelglad water maar het bleek meteen dat niet iedereen had opgelet tijdens de instructies. De lichte bocht in het kanaal waar uitvoerig voor was gewaarschuwd is nu 1 meter dieper en ook het vrachtschip moest het ontgelden. Gelukkig deden de meeste roeiers alles goed maar anderen hebben wel vijf keer de kant gezien alvorens hun innige ontmoeting met het schip. Een zeer attente hond, die op dit schip woont, probeerde steeds te waarschuwen door uitvoerig te blaffen bij elke roeiboot die langskwam maar het mocht niet baten. 10 jaar AROSS-Jeugdteam

25

In de tweede heat werd er weer volop geroeid, behalve door Lieven en Vincent want 15 meter na de start ging het bankje van de smient kapot en konden ze de race niet uitroeien. Terwijl dit zich allemaal afspeelde bij de start waren er in het clubhuis allemaal lekkere broodjes en ijsjes te koop, en deze vonden gretig aftrek op het warme volle terras. Als er geen broodjes in de monden zaten begonnen deze als vanouds te klagen en boehoehoe te doen. Dat onze boten slecht zijn, dat het te warm is, dat de boten in de verkeerde volgorde uit het water worden gehaald, dat onze banken slecht zijn, dat ze op een foto staan, dat de loods lelijk is, dat vrachtschepen te hard zijn, dat de AROSS startjes crappy zijn, het vlot te klein is of dat een stel eenden zoveel geluid maakten dat de start niet te horen was. De arme jongen die de start niet kon horen door 2 vogeltjes voer vervolgens ook nog tegen het vrachtschip aan. Hij mocht gelukkig zijn race overvaren net als de jongens uit de smient en beide boten wonnen. Winnen deed je niet voor niets, dat deed je voor een medaille en rond half drie werden de snelste roeiers uit elke categorie hiermee beloond. Terwijl deze medailles werden uitgereikt bleek dat de thuis jeugd veruit het beste was van alle verenigingen met bijna de helft van alle prijzen. Hierna moest er het een en ander worden opgeruimd op en rondom het terrein terwijl de gast verenigingen weer naar huis gingen. Een half uur later kon iedereen vermoeid van de zon en het roeien terugkijken op een van de beste regiowedstrijden ooit. Verslag door Thomas Zegers. Uit dit verslag maken wij op: 1. Dat de AROSS-jeugd niet tot de vroegsten behoorden. 2. Dat sommigen andere verenigingen prima materiaal gewend waren en hun neus optrokken voor houten boten zoals Baanveger, Waal, enz. Tja….roeien met de boten die je hebt…. Tijdens de Bedrijven Regatta traden 2 jeugdleden op als coach, Eva en Sander. Een AROSS eerstejaars jeugdteam met als coach Eva. Het team van “Vrolijk & Overgauw" met als coach Sander, als jongeling al overwicht over volwassenen. Ook dit jaar in de 11 steden een jeugdlid, Rens, hij toonde duidelijk een duursporter te worden. Over lange afstander gesproken. Wat denk je van Sander en Josien (vorig jaar nog AROSS jeugdlid, dus nog een beetje van ons) op de Ringvaart Regatta 100 km lang in de dubbeltwee. Zuidwestenwind 10 jaar AROSS-Jeugdteam

26

op de Kagerplassen en dan nog eens de hele Ringvaart (Josien die een paar jaar tevoren tijdens de 11 steden, nog riep: Marian 10 km is lààààààng!). Trainen doet erg veel, dat zie je maar weer.

Sander weet niet van ophouden met roeien, Peter vertelt: Wat was nu het geval. José, Sander en Peter Vissenberg hadden besloten om deze wedstrijdmarathon over 50 km als gezin te gaan roeien. Na de nodige voorbereidingen rees bij ons toch de vraag: hoe zou het ons vergaan? We wilden lekker doorroeien, maar konden we het volhouden? Tijdens de tocht bleek al snel dat we het helemaal niet slecht deden. We haalden de nodige boten, waaronder C4's, in en we kregen zelfs ter hoogte van Zwartsluis de C2 van de Laak (Kees van Maaren) in de smiezen. In de eindsprint bleef de Laak ons 10 meter voor, maar uiteindelijk bleken we ruim 8 minuten sneller te zijn. Onze eindtijd: 4:17:18 uur en een vierde plaats bij de C2-en. Oh ja, een andere vraag die ons werd gesteld: waren we na de tocht nog steeds een gezin. Ja dat zijn we!


27

2010 Eva won blik op de Head met de talentenacht van de ZRB. Hiermee was Eva geselecteerd voor de KNRBtalentenjeugd. Maar… er was nog zoveel leuks te doen behalve trainen en roeien….

In april was een grandioos afscheid van Marian, die wist van niets. Haar voornemen was met 70 jaar en zes kleinkinderen (Oma, ben je dan thuis, of moet je roeien?) te stoppen met de jeugd, anders ga je te lang door. Bovendien was er op dat moment al enkele jaren een stabiel, heel gezellig en competent team begeleiders, allemaal een tandje jonger. Het goede moment dus om op te stappen, dat deed ze, met weemoed, dat wel. Maar zij was en is overtuigd dat het overdragen aan een jonger team een goed besluit is. Het werd een groot feest, met alle C-materiaal naar Moeke Mooren, waar alle (oud)jeugd en alle (oud)jeugdbegeleiders voor zover zij konden, verzameld waren. Koffie met appeltaart. Gezelligheid en hartelijkheid. Een boek met zeer persoonlijke herinneringen van de hele jeugdteam voor Marian. Wat zegt zij er zelf van? Grote reünie, groot feest. Woorden schieten te kort! Osse scholen op de Nationale Scholen Roei Kampioenschappen 2010 op de Internationale Roeibaan, de Bosbaan. Voor het eerst een grote delegatie. Jeugdkamp Jeugdkamp in Eijsden. Gekampeerd in de achtertuin van Manda’s familie. Alles was goed geregeld, weer barbecue om de grote 10 jaar AROSS-Jeugdteam

28

eetlust te bevredigen. Dit keer windsurfen. Dat surfen iets heel anders is dan roeien blijkt uit het volgende: Eerst kregen we instructie van een instructrice met een Belgisch accent. Nadat iedereen een pak, zwemvest, surfplank en zeil had gekregen en zich had omgekleed, konden we gaan windsurfen. We moesten eerst een kanaal oversteken met een boot voordat we op de plek kwamen waar we konden gaan surfen en natuurlijk kon niet iedereen op de boot, je moest daarom op je plank gaan zitten of liggen en dan werd je mee getrokken door de boot, een erg moeilijke opdracht voor sommigen...Het surfen bleek ook moeilijker te zijn dan gedacht en na heel wat pogingen om te blijven staan op de plank en te ‘zeilen’ gingen we weer terug naar het clubhuis om te lunchen. Er was warme soep met lekkere broodjes klaar gemaakt door de begeleiding. Na de lunch gingen we weer terug om verder te gaan met het windsurfen en bij de meeste ging het nu stukken beter. Hierdoor werd het ook steeds leuker om te doen. Helaas was de tijd snel voorbij en moesten we weer terug naar het clubhuis. Behalve dat, veel plezier, veel eten en nog een blote voetenpad. Dat jaar ook nog 1 Abraham en 2 Sara’s bij de begeleiders; Willy, José en Pieter worden 50, het jaar daarop nog een Sara; Manda. Moordregatta: Volgens traditie een flinke AROSS delegatie, Ernst en Joep en een echte jeugd 8 op het water voor 6,5 km. Skiffer verslag: Door! We zijn gestart. Ernst en Joep fietsen naast ons mee. Bijna meteen hoor ik Pieter´s stem zachtjes door de speakers zeggen dat Ben maar rustig aan moet doen. Een paar halen later begint Vincent plotseling te backsplashen (2 plaatsen voor mij, dus ik werd nat). Later blijkt dat ze allebei last kregen van kramp. Ondertussen gaat de race door. Voor we echt onderweg zijn worden we al ingehaald door de dames acht van Beatrix. Een stuk later worden we ook nog ingehaald door een boot van de Laak. We roeien stug verder. ..1000 meter voor de finish, Ernst en Joep zijn op mysterieuze wijze verdwenen, ze fietsen in ieder geval niet meer langs ons. We zijn druk bezig met het inlopen op de boot voor ons (veteranenacht van TOR), als er een vier van achter komt. Hij komt snel op ons af. We zetten de eindsprint in. De laatste 200 meter, we liggen nog geen bootlengte voor. Het laatste stukje, we horen de toeter en we 10 jaar AROSS-Jeugdteam

29

zijn over de streep, we “winnen” net van de boot die achter ons aan kwam. Alle mensen in onze acht krijgen een medaille, want we hebben gewonnen in onze categorie! Geen echte verrassing natuurlijk, we waren de enige in onze categorie, maar een medaille is altijd leuk. We hadden een tijd van 27.23. Helaas, wat minder snel als de veteranenboot van AROSS. Spannend verslag van een verbeten strijd (te verbeten, getuige de kramp direct na de start?). Ook al ben je enige in je categorie, heb je kramp, toch een goede tijd neer willen zetten. Karakters! De jaarlijkse jeugdexamendag werd geplaagd door regenbuien en verraderlijk harde winden koude, toch iedereen geslaagd. Onderlinge wedstrijden: hevige grote golven op de Maas, een onverwachte zeilwedstrijd. De wedstrijd bestond uit 2 delen, 4.5 km vanuit het haventje van Oijen op de Maas en een 1 km achtervolgingsrace op het kanaal. De wisselbeker was dit keer voor de mixed jeugd-acht. Ook was er een wedstrijd voor de eerstejaars jeugd op het kanaal om ervaring op te doen. Het Titus Brandsma Lyceum (met 3 ploegen) en het Maasland College (met 1 ploeg) deden op de Bosbaan in Amsterdam mee aan de Nationale School Roei Kampioenschappen. Voorwaarde voor deelname was dat de roeiers geen lid waren van een roeivereniging en na 2 maanden trainen als schoolploeg zouden deelnemen. Onder begeleiding van AROSS leden hebben medeleerlingen (AROSS jeugdleden) de ploegen (4 roeiers en een stuurman/vrouw) van het Titus Brandsma Lyceum en het Maasland College in 8 instructie middagen van hard trainen leren roeien bij AROSS. Aan de wedstrijden deden 171 ploegen mee in 10 verschillende klassen vanuit heel Nederland. Men moest 2 x 500m roeien in heats van 6 ploegen; de totaal tijd gold als eindresultaat. Alle 4 de Osse teams hebben een uitstekend resultaat behaald. Zomaar een greep uit de reacties van de deelnemers, waaruit hun enthousiasme bljjkt. …Dus namens het Maasland team: Dick, Ernst, Ben, Tjalle en iedereen die ons aanmoedigde HEEL ERG BEDANKT voor het mogelijk maken van de wedstrijd. (Stan Vader)… 10 jaar AROSS-Jeugdteam

30

….We hadden een leider Ben (hij leerde ons eigenlijk alles en was onze stuur), een co-leider: Ernst (hij coachte ons goed en was lekker gezellig) en we hadden een oudere die een oogje in het zeil hield en ons advies gaf: Dick. 6 keer hadden we geoefend, elke keer weer wat anders….. Winterwedstrijden, weer jeugd paraat zaterdag 12 december. Met 25 boten werd in onderlinge wedstrijden beslist wie de snelste was over 1 kilometer met handicapcorrecties. Bij de jeugd waren Ben 2 en Eva de snelsten. Nieuw was de Maasdijk Marathon, waarschijnlijk een jaarlijks terugkomend evenement, sinds Oss 42 km Maasdijk heeft. Ook hier weer jeugd, 4 jongens die de hele afstand geroeid hebben. Zij moesten wel veel eten onderweg. Want wij zijn nog in de groei!

2011 Vincent was bij de volwassenen gaan trainen in een herenploeg. Jasper heeft zich ondertussen geprofileerd als veiligheidsfunctionaris bij AROSS. Daar hebben we nu heel veel aan en in de toekomst hoop ik ook. Sander kwam nog een voorjaar terug om beginnelingen instructie te geven. Op de Tweehead roeiden dit jaar ook twee jeugdteams mee. Jasper en Vincent, Piet en Ben 2 roeiden naar een keurige eindklassering van een 9de en 11de plaats over de 2,5 km. Spaarne Lente race AROSS had een grote delegatie (jeugd)roeiers afgevaardigd naar deze race. En met succes want twee jeugdploegen konden blik mee naar huis nemen!! De jongens 17/18 dubbelvier met stuurman en de jongens 15/16 dubbeltwee roeiden goede tijden. Ben, Lieven, Piet, Anouk, Jasper en Vincent konden met trots het blik in ontvangst nemen. Aan de Maasdijk marathon roeiden ook dit jaar weer jeugdleden mee. Na de theorieles Eerste Hulp Aan Drenkelingen (EHAD) in januari was de praktijkles in augustus. De vier man sterke reddingsbrigade met onder andere ons jeugdlid Jasper demonstreerde op professionele wijze hoe je een reddingsboei of werpzak moest gooien. Vervolgens lieten zij zien op welke wijze je een 10 jaar AROSS-Jeugdteam

31

geblesseerde of bewusteloze roeier de kant op moet trekken en de roeier moet neerleggen en afdekken om onderkoeling te voorkomen. Natuurlijk moest de jeugd zelf ook in actie komen. Een zeer nuttige les voor onze roeivereniging. Jeugdkamp De tenten werden dit jaar opgezet op het AROSS-terrein. Op zaterdag gingen het naar Fun Forest, een park waar je van boom tot boom kan klimmen. Dat bij 30 graden en een helm op. ’s-Avonds volgde een dansspel op een Digital Dance Revolution. Uiteraard weer regen en onweer. Uiteraard weer de jaarlijkse examendag. Moordregatta Dit jaar behaalde de jeugd 3x blik. De Jongens 18 dubbelvier, de Meisjes 18 dubbelvier en Meisjes 14 skiff.

2012 Ben, Felix, Jasper en Piet roeiden de Head als laatste optreden bij AROSS voordat ook zij uitvliegen. Josien schrijft, net als Marle, Sander, Ben en de heren Zegers, enthousiast over het vervolg van het AROSS roeien. Dat geef ik als laatste verslag, om de lezers lekker te maken met een mogelijk naAROSS-tijdperk voor diegene die nu nog AROSS jeugdlid is en verder wil en kan gaan. Zit het er nu niet in, geen probleem later kan je altijd nog recreatief roeien, want roeien verleer je nooit. Beste AROSS’ers! Ik schrijf dit stukje op zaterdag tien maart 2012, ten tijde van de leukste, en tevens de eerste èchte roeiwedstrijd van het seizoen. Dit is de Heineken Roei vierkamp, op de Amsterdamse Amstel. De wedstrijd is zo leuk, omdat je een heel weekend lang in achten races vaart over vier zeer verschillende afstanden; te beginnen met de 2,5 km, direct gevolgd door een sprint over 250. Zondag gaat het door, met in de vroege ochtend een 750 m, en later in de middag de afsluiter; een achtervolgingsrace over 5 km. Het is een studentikoos gebeuren, de ‘Razende Reporters’ spuien hun commentaar over de radio en het volgestouwde balkon van Nereus geniet mee, terwijl een Franse ploeg tegen de Berlage brug op knalt en zo het gehele eerstejaars veld blokkeert. Kortom er is spanning, sensatie, frustratie en gezelligheid. Het is bovendien 10 jaar AROSS-Jeugdteam

32

onverwacht mooi weer. Er ligt een groot vlot bij de finish waarop de toeschouwers hun ogen uitkijken en de longen uit het lijf schreeuwen. Dat maakt het roeien leuk! De avond valt, en ik ben tevreden over deze eerste krachtmeting. Morgen weer een dag. Ik weet nog precies hoe ik begon met roeien, in Oss, op het kanaal, in de skiff, met daaraan een touw gebonden zodat ik niet af zou drijven. De aarzelende eerste meters, onder toeziend oog van onze onovertroffen Marianne Roelofs, en natuurlijk alle andere begeleiders, Paul, José, Arnoud, Willy, Joke, Lieke, Manda, Pieter, Ernst. Er was altijd een fijne sfeer. Elke zaterdag gingen we roeien in 4x en 2x. Als we dan natgespetterd en moe geroeid weer aanlegden, dan was er in de winter thee met walnoten uit de tuin, en in de zomer altijd limonade. In de zomer gingen we op donderdag ook het water op, met de hele groep skiffen, met de ondergaande zon. Ik ging er altijd met veel plezier heen, en denk er nu met een goed gevoel aan terug. Later heb ik met AROSS de tocht der tochten mogen roeien. De Elfsteden! Tot in de puntjes georganiseerd. Ik vond, en vind het nog steeds, geweldig dat ik dat heb mogen doen! Ik zou het zo weer kunnen. Ook de 100 km lange Ringvaart heb ik met Sander Vissenberg, met de ervaring en begeleiding van AROSS succesvol kunnen volbrengen. Zonder die voorbereiding was het een veel minder prettige tocht geweest.


33

Nu ben ik dan naar Amsterdam uitgevlogen, en roei ik bij Okeanos met de wedstrijd dames. Vorig jaar hebben we de tweede plek in het eerstejaarsklassement kunnen behalen. Er zijn leuke dingen; nog maar anderhalve week geleden ging ik met mijn ploeg op trainingskamp, naar het Spaans zonnige Banyoles! Daar hebben we hard getraind, veel gegeten en geslapen, maar vooral ook veel gelachen, en een fijne tijd gehad. Dat vind ik het leuke aan roeien; je kunt ontzettend hard trainen, en het wordt serieus, maar je doet het altijd met je ploeg. In die ploeg maak je je vrienden, je ziet ze immers zowat elke dag. Je leert jezelf kennen op het water, je komt jezelf tegen in de wedstrijden. Roeien is een sport die je op hoog niveau kunt beoefenen. Het goede aan een vereniging als AROSS is is dat er buiten het wedstrijdroeien ook goed materiaal is, aandacht, en mogelijkheden. Ik hoop dat ze dat, en de jeugd in het bijzonder, nog lange tijd vol houden! En ik hoop jullie allen te zien op de Amstel, volgende week. Groeten, Josien


34

Nawoord Nu zijn de eerste jeugdroeiers volwassen, we weten nu nog wie het waren. Straks niet meer. Wij zijn ervan overtuigd dat zij elkaar vroeg of laat weer tegen komen, want eenmaal besmet met het roeivirus…. . Misschien helpt deze samenvatting dan om te herinneren wie wie was en wat er toen zoal gedaan werd. Als je nu terugkijkt. Jongeren zijn enthousiast aan het sporten. Er zijn roeifamilies ontstaan. De gemiddelde AROSS leeftijd is flink omlaag er is meer leven in AROSS. De jeugdroeiers hebben zich ontwikkeld in alle facetten van de roeisport: Voor jezelf knokken in de skiff, verliezen, winnen, volhouden, ploeggevoel in de grotere nummers alles samen doen en gehoorzamen aan de stuur en coach, elkaar helpen, overwicht krijgen als stuur en als coach. In de vereniging actief zijn, initiatieven tonen en je inzetten voor het geheel. AROSS levert een positieve bijdrage aan de roeisport. Iedereen, ook de mensen die niet met name voorkwamen in de verslagen, of maar kort konden deelnemen, hebben bijgedragen aan de gezelligheid en saamhorigheid in de groep, waar alle verslagen over reppen. De huidige begeleiders zijn voor het grootste deel al jaren actief in het jeugdroeien. Langer dan Marian, die nogal nadrukkelijk genoemd werd in de verslagen. Zo heeft ook het “jaarlijkse” kamp aan de Loosdrechtse plassen kennelijk een grote indruk achtergelaten. Dat was maar 3 keer, verder was het Oss en Lith en Eijsden regelmatig met storm en regen! Zonder de andere begeleiders en jeugd zelf was het niets geworden, ook niet zonder AROSS. Laten we dat niet vergeten. We hopen dat AROSS jeugd zo door blijft gaan, groeit en bloeit. Auteurs Marian Roelofs Josien Smits Sander Vissenberg Marle Vissenberg Alan Zegers Thomas Zegers Ben van Zijl 10 jaar AROSS-Jeugdteam

Layout José Vissenberg Peter Vissenberg

35


36

10 jaar AROSS-Jeugdteam 1

Recommend Documents