09 > PERSDOSSIER

09 > 27 | 11 2011 PERSDOSSIER

Contact Pers SPCC – SEVERINE PROVOST Kartuizersstraat - Rue des Chartreux , 17 B 1000 Brussel - Bruxelles

[email protected] T + 32 (0)2 644 61 91 M + 32 (0)498 76 75 74

+++ Centre chorégraphique de la Communauté française de Belgique Charleroi siège social : ÉCURIES : Bld Pierre Mayence 65c - B 6000 Charleroi Brussel : RAFFINERIE : Manchesterstraat 21 - B 1080 Brussel

T + 32 (0)71 20 56 40 F + 32 (0)71 20 56 49

[email protected] charleroi-danses.be

charleroi-danses.be

2 / 71

INHOUD

INHOUD

3

1. EDITO

5

2. AGENDA

7

3. PROGRAMMATIE

11

4. PARTNERS

45

5. PUBLIEKE RUIMTE

57

6. PARTICIPATIEVE PROJECTEN

59

7. CONCERT-PERFORMANCE-AFTER-THÉ DANSANT

61

8. SEIZOEN CHARLEROI/DANSES 11-12

63

9. PRAKTISCHE INFORMATIE

65

10. ZALEN

69

11. PARTNERS

71

charleroi-danses.be

3 / 71

charleroi-danses.be

4 / 71

1. EDITO In 2009, enkele weken voor de vorige Bïennale waarop ze aangekondigd waren, verdwenen Merce Cunningham en Pina Bausch van het toneel zodat het festival de facto in het teken van de herdenking stond. Twee jaar na hun overlijden is het niet meer dan normaal dat in het programma van deze editie overdracht en historiciteit centraal worden geplaatst. Want het kortstondige, het voorbijgaande van de dans ligt precies in de moeilijkheid om de dans te codificeren en bijgevolg over te dragen. Uiteraard kunnen notatiesystemen zoals die van Laban en Benesh bijdragen aan het vastleggen van het repertoire maar het danserfgoed is meer dan alleen de retranscriptie ervan. Wat immers met de emotie, de vertolking, de subtiele dialoog die tot stand komt tussen choreograaf en danser? En wat dan met al die verhalen die samen de geschiedenis van de dans vormen? Op deze vraag zullen verschillende choreografen en kunstenaars een begin van antwoord proberen te bieden, door stukken te hernemen of te herwerken, door middel van een biografisch verhaal, gefilmde getuigenissen dan wel via retrospectieve tentoonstellingen of ontmoetingen. En deze Biënnale mag wel terug naar de bron gaan, ze staat wel degelijk met beide voeten in het heden, met grote namen op de affiche zoals Maguy Marin die met zijn laatste creatie Salves unaniem lovende kritieken oogstte. En in de vorm van het participatief project Made in Charleroi van Joanne Leighton dat onze residenten, de choreografen van onze gemeenschap en de inwoners van Charleroi voor het voetlicht brengt. Het vizier staat ook op de toekomst gericht. Charleroi/Danses werkt dit jaar samen met het festival europalia.brasil. Om een eind te maken aan de vooroordelen die over dat land-continent bestaan, passeren een aantal nieuwe danstalen de revue, zoals die ontwikkeld en beoefend worden door Marcelo Evelin, Lia Rodrigues en Michel Groisman. Ten slotte focust de Biënnale nog steeds op de groter wordende overlap tussen de dans en andere disciplines: Kiss & Cry, een poëtisch juweeltje dat de festiviteiten inluidt, toont met een verbluffende frisheid hoe oneindig veel mogelijkheden men heeft tijdens het creëren. Vincent Thirion Algemeen intendant en artistiek leider

charleroi-danses.be

5 / 71

charleroi-danses.be

6 / 71

2. AGENDA KISS & CRY / Michèle Anne De Mey & Jaco Van Dormael Collectieve creatie met Grégory Grosjean, Thomas Gunzig, Julien Lambert, Sylvie Olivé, Nicolas Olivier

12

Openingsavond 09 > 11.11 – 21:00 > Les Ecuries FROM INSIDE / Thierry De Mey

28

09 > 17.11 (maandag > vrijdag) – 09:00 > 17:00 > La Raffinerie DANCING IN THE STREET / Jérôme Considérant

57

09 > 27.11 > Publieke ruimte INTRA MUROS / Thibault Grégoire

57

09 > 27.11 > Publieke ruimte & Maison de la Laïcité (ma > dim, 10:00 > 20:00) MADE IN CHARLEROI / Joanne Leigthon

59

10.11 – 19:00 l 12.11 17:00 > BPS22 MADE IN TAIWAN / Joanne Leigthon

16

11.11 – 18:00 > EDEN THE MIRROR DANCING WALK / Margherita Isola

57

12.11 – 14:30 > PBA / Publieke ruimte MIREILLES / Nadia Schnock

61

12.11 – 16:00 > Maison des 8 heures CONCERT / M-A-R-S

61

12.11 – 22:30 > PBA / La Réserve HØPE, HOWL D’ALLEN GINSBERG / Maya Bösch / Cie sturmfrei

17

Creatie 12.11 – 21:00 l 13.11 – 19:00 > PBA / Hangar SPIRALE / Cie Félicette Chazerand

18

13.11 – 16:00 l 16.11 – 14:30 > EDEN

charleroi-danses.be

7 / 71

LES BEAUX JOURS / Pierre Droulers

19

15.11 – 19:45 > BPS22 SALVES / Maguy Marin

21

Belgische première 15.11 – 21:00 l 16.11 – 19:00 > Les Ecuries MIGRATIONS / Cie Mossoux-Bonté

22

Belgische première 16 & 17.11 – 21:00 > Patinoire H:H (WORKING TITLE) / Thomas Hauert & Scott Heron

23

Creatie 17 & 18.11 – 19:00 > PBA / Studio NO CORAÇÃO DA TEMPESTADE / Claudio Bernardo /

47

BaléTeatro Castro Alvès de Bahia Belgische première 17 > 19.11 – 20:00 > Théâtre Le Manège L’ISOLA DELLE LACRIME / Carmen Blanco Principal

24

17.11 – 18:00 > 21:00 > PBA / Hangar L’ISOLA DELLE LACRIME – HURT[ING] / Carmen Blanco Principal

24

Creatie 18 & 19.11 – 18:00 > PBA / Hangar TO INTIMATE / Cynthia Loemij & Mark Lorimer / Ovaal

25

Creatie 18.11 – 21:00 l 19.11 – 20:00 > Les Ecuries FISHING AROUND / Olga De Soto & Transquinquennal

26

21.11 – 18:00 > La Raffinerie SOIREE-HOMMAGE A FERNAND SCHIRREN

56

21.11 – 19:30 > La Raffinerie

charleroi-danses.be

8 / 71

FILMS EN TRIPTYQUE – REMANENCES / Thierry De Mey

28

21 > 24.11 – 9:00 > … & 22, 25 & 26.11 – 9:00 > 18:00 > La Raffinerie ZIGGY, THE DRAGON, THE BOLD NURSE & THE SWAN SONG /

32

Mauro Paccagnella / Woosh’ing Mach’ine Creatie Samengestelde avond Brigittines / Tanneurs in Brussel 22 & 23.11 – 19:30 > Les Tanneurs TOURNOIS / Erika Zueneli / Cie L'Yeuse

34

Belgische première Samengestelde avond Brigittines / Tanneurs in Brussel 22 & 23.11 – 21:00 > Les Brigittines CRÉATION 2011 / Lia Rodrigues

48

Belgische première 22 & 23.11 – 20:30 > Kaaitheater MATADOURO / Marcelo Evelin / Demolition Inc. & Núcleo Do Dirceu

50

Belgische première 23.11 – 18:30 l 24.11 – 20:30 > La Raffinerie TRANSFERÊNCIA / Michel Groisman

51

Belgische première 24.11 – 19:00 > La Raffinerie ACCIDENS [CE QUI ARRIVE] / Groupe Entorse

37

Belgische première 24.11 – 22:00 > La Raffinerie FLOCKING / Brice Leroux

38

Belgische première 24.11 – 20:30 l 25.11 – 19:00 > Les Ecuries IDILL 2011

54

Officiële Prijsuitreiking 25.11 – 20:00 > Parijs, La Gaîté Lyrique

charleroi-danses.be

9 / 71

CORPS DE BALLET / Dorothée Thébert & Pascal Gravat

39

Samengestelde avond in PBA van Charleroi 25.11 – 21:00 > PBA CI-GISELLES / Olivia Grandville / Ballet National de Marseille

40

Belgische première Samengestelde avond in PBA van Charleroi 25.11 – 21:00 > PBA A MARY WIGMAN DANCE EVENING / Fabián Barba / Busy Rocks

41

Samengestelde avond in PBA van Charleroi 25.11 – 21:00 > PBA LAISSE-MOI TE VENIR (AFTER) / Dominique Thirion

61

Creatie 25 .11 – 22:40 > PBA / La Réserve l 26.11 – 22:00 > Les Ecuries PORTA DAS MÃOS / Michel Groisman

52

Belgische première 26.11 – 18:00 > PBA / Studio STILL ALIVE - VANITAS / Barbara Mavro Thalasitis

43

26.11 – 19:00 > L'Ancre POROROCA / Lia Rodrigues

53

26.11 – 21:00 > Les Ecuries BALLROOM met orkest

61

27.11 – 14:00 > 19:00 > PBA / Salle des Congrès

charleroi-danses.be

10 / 71

3. PROGRAMMATIE KISS & CRY / Michèle Anne De Mey & Jaco Van Dormael

12

MADE IN TAIWAN / Joanne Leigthon

16

HØPE, HOWL D’ALLEN GINSBERG / Maya Bösch / Cie sturmfrei

17

SPIRALE / Cie Félicette Chazerand

18

LES BEAUX JOURS / Pierre Droulers

19

SALVES / Maguy Marin

21

MIGRATIONS / Cie Mossoux-Bonté

22

H:H (WORKING TITLE) / Thomas Hauert & Scott Heron

23

NO CORAÇÃO DA TEMPESTADE / Claudio Bernardo /

47

Balé
Teatro Castro Alvès de Bahia – Europalia L’ISOLA DELLE LACRIME – HURT[ING] / Carmen Blanco Principal

24

TO INTIMATE / Cynthia Loemij & Mark Lorimer / Ovaal

25

FISHING AROUND / Olga De Soto & Transquinquennal (work in progress)

26

FILMS EN TRIPTYQUE – RÉMANENCES – FROM INSIDE / Thierry De Mey

28

SAMENGESTELDE AVOND BRIGITTINES / TANNEURS À BRUXELLES ZIGGY, THE DRAGON, THE BOLD NURSE & THE SWAN SONG / Mauro Paccagnella /

32

Woosh’ing Mach’ine TOURNOIS / Erika Zueneli / Cie L'Yeuse

34

CRÉATION 2011 / Lia Rodrigues – Europalia

48

MATADOURO / Marcelo Evelin / Demolition Inc. & Núcleo Do Dirceu – Europalia

50

TRANSFERÊNCIA / Michel Groisman – Europalia

51

ACCIDENS [CE QUI ARRIVE] / Groupe Entorse

37

FLOCKING / Brice Leroux

38

SAMENGESTELDE AVOND IN PBA VAN CHARLEROI CORPS DE BALLET / Dorothée Thébert & Pascal Gravat

39

CI-GISELLES / Olivia Grandville / Ballet National de Marseille

40

A MARY WIGMAN DANCE EVENING / Fabián Barba / Busy Rocks

41

LAISSE-MOI TE VENIR / Dominique Thirion

42

PORTA DAS MÃOS / Michel Groisman – Europalia

52

STILL ALIVE - VANITAS / Barbara Mavro Thalasitis

43

POROROCA / Lia Rodrigues – Europalia

53

charleroi-danses.be

11 / 71

KISS & CRY – Dans/Cinema/Theater Michèle Anne De Mey & Jaco Van Dormael Collectieve creatie met Grégory Grosjean, Thomas Gunzig, Julien Lambert, Sylvie Olivé, Nicolas Olivier 09 > 11.11 – 21:00 Les Ecuries (Charleroi) Origineel idee

Michèle Anne De Mey, Jaco Van Dormael

Collectieve creatie

Michèle Anne De Mey, Gregory Grosjean, Thomas Gunzig, Julien Lambert, Sylvie Olivé, Nicolas Olivier, Jaco Van Dormael

Choreografie, NanoDanses

Michèle Anne De Mey, Gregory Grosjean

Regie

Jaco Van Dormael

Tekst

Thomas Gunzig

Scenario

Thomas Gunzig, Jaco Van Dormael

Belichting

Nicolas Olivier

Beeld

Julien Lambert

Assistente Camera

Aurélie Leporcq

Decor

Sylvie Olivé, Amalgame - Elisabeth Houtart, Michel Vinck

Assistent regie

Benoît Joveneau, Caroline Hacq

Sound design

Dominique Warnier

Geluid

Boris Cekevda

Manipulaties, uitvoering

Bruno Olivier, Gabriella Iacono, Pierrot Garnier

Stagiaire accessoires

Sophie Ferro

Opbouw, accessoires

Walter Gonzales, Amalgame - Elisabeth Houtart, Michel Vinck

Algemene regie

Nicolas Olivier

Techniekers bij creatie

Gilles Brulard, Pierrot Garnier, Bruno Olivier

Muziek

George Frideric Handel, Antonio Vivaldi, Arvo Pärt, Michael Koenig Gottfried, John Cage, Carlos Paredes, Tchaikovsky, Jacques Prevert Ligeti, Henryk Gorecki, George Gershwin

Productie

Charleroi/Danses / le manège.mons - Centre Dramatique / Les Théâtres de la Ville de Luxembourg

Unaniem positief onthaald bij de creatie in Bergen in maart vorig jaar is Kiss & Cry een voorstelling zoals die nog nooit eerder is vertoond, waarin cinema, dans, tekst, theater en geniale kunstgrepen met elkaar worden geconfronteerd. Een stuk dat de toeschouwer uitnodigt om op hetzelfde ogenblik een unieke choreografische opvoering, een filmvoorstelling en de making of van de film bij te wonen. De verschillende disciplines lopen in elkaar over: filmtaal, podiumpresence die typisch is voor het toneel, het overgevoelige register van de dans… Als hoofdpersonage beklijven de handen door hun sensualiteit en naaktheid. Het miniatuurdecor waarin ze bewegen, is gekenmerkt door een absolute precisie. Een ambitieuze voorstelling door een collectief waarin de grenzen tussen alle kunstdisciplines worden gesloopt om een werk te creëren dat iedere dag anders, iedere dag uniek is. Kiss & Cry was genomineerd in de

charleroi-danses.be

12 / 71

categorieën ‘artistieke en technische creatie’ en ‘dansvoorstelling’ voor de Prix de la Critique théâtrale de la saison 2010-2011. Kiss & Cry is een bijzonder originele voorstelling, het resultaat van uitzonderlijke samenwerkingsverbanden, zowel productioneel als wat de artistieke kruisbestuivingen betreft tussen mensen en disciplines: film, dans, tekst, theater. Kiss & Cry nodigt de toeschouwer uit om zowel een unieke dansvoorstelling bij te wonen als een filmvertoning én the making of van dezelfde film, en dat allemaal tegelijkertijd. Codes doorkruisen elkaar: een echte cinematografische schriftuur, de scenische présence eigen aan theater, het gevoelsregister van de dans… De sensuele aanwezigheid van handen die elkaar vinden, strelen en aanraken in een verleidelijke naaktheid spreekt aan; het atypische decor waarin ze zich voortbewegen, gemaakt van poppenhuisjes en miniatuurpersonages, getuigt van een ongelooflijk precisiewerk. Een nieuwe taal, een nieuwe manier van vertellen in de grenszones van de genres, die onze verbeeldingskracht opent. Kiss & Cry is een ambitieuze voorstelling, gebracht door een collectief dat de grenzen van alle artistieke disciplines sloopt om elke dag opnieuw voor onze ogen een nieuwe en unieke voorstelling te maken.

Jaco Van Dormael Jaco Van Dormael werd op 9 februari 1957 geboren in Elsene (België) maar bracht zijn jeugd door in Duitsland. Hij studeerde film aan het INSAS (Brussel) en de Ecole Louis Lumière (Parijs). Hij debuteerde als clown en regisseur van jeugdtheater. Hij maakte diverse kortfilms (zowel fictie als documentaires) alvorens drie langspeelfilms te schrijven en te regisseren: Toto le Héros (1991) met Michel Bouquet, Le Huitième Jour met Pascal Duquenne en Daniel Auteuil (1996), en Mr. Nobody (2009) met Jared Leto, Sarah Polley en Diane Kruger. Als kortfilms vermelden we Maedeli-la-brèche (1980), Stade (1981), Les Voisins (1981), L'Imitateur (1982), Sortie de Secours (1983), E Pericoloso Sporgersi (1984) en De Boot (1985). Langspeelfilms: Toto le Héros (Caméra d'or Cannes, 1991), Le Huitième Jour (Prix d'interprétation Cannes, 1996), Mr. Nobody (bekroond op het Filmfestival van Venetië, 2009). Theaterregies: van 1979 tot 1983 : L’Enorme Bébé et sa Toute Petite Maman (Théâtre de la Guimbarde), Namcuticuti (Théâtre Isocèle), La Chasse au Dragon (Théâtre de Galafronie). In 2000: Est-ce qu’on ne pourrait pas s’aimer un peu? (Théâtre Loyal de Trac) Michele Anne De Mey De Belgische choreografe Michèle Anne De Mey (Brussel, 1959) studeert tussen 1976 en 1979 aan Mudra, de school van Maurice Béjart (Brussel). Vanaf haar eerste choreografieën geeft ze een nieuwe wending aan de hedendaagse dans: Passé Simple (1981), de duo's Ballatum (1984) en Face à Face (1986). Tegelijk verleent ze 6 jaar lang haar medewerking aan de creatie en de vertolking van verschillende stukken van Anne Teresa De Keersmaeker, waaronder Fase (1982), Rosas danst Rosas (1983), Elena’s Aria (1984) en Ottone, ottone (1988). Alhoewel de band tussen dans en muziek steeds belangrijk wordt, is de choreografische structuur van de creaties van Michèle Anne De Mey de voedingsbodem voor een sterke

charleroi-danses.be

13 / 71

dramaturgische inhoud en plaatst ze de danser in een specifieke en vernieuwende relatie scène/publiek. In 1990 richt ze naar aanleiding van de creatie van Sinfonia Eroica haar eigen gezelschap op. Nadien volgen een reeks van 15 creaties die allemaal internationaal succes hebben, zoals Raining Dogs (2002), Utopie (2001), Katamenia (1997), Pulcinella (1994), Love Sonnets (1994), Châteaux en Espagne (1991), Cahier (1995), enz. Bovendien ontwikkelt ze belangrijke pedagogische activiteiten (in Amsterdam, aan het Brusselse INSAS, aan het CNDC van Angers, aan de École en Couleurs). Drie jaar lang werkt ze met de kinderen van de École en Couleurs aan de creatie van Sacre en Couleurs, die ze ter gelegenheid van Bruxelles/Brussel 2000 voorstelt. Haar choreografische werk is het vertrekpunt voor de realisatie van verschillende films, waaronder Love Sonnets en 21 Études à danser van Thierry De Mey, en Face à Face van Eric Pauwels. Bij de schepping van haar choreografische wereld vertrekt ze van sterke muziekwerken en befaamde componisten: zo werkte ze reeds samen met Thierry De Mey, Robert Wyatt en Jonathan Harvey. Sinds verschillende jaren werkt ze nauw samen met andere kunstenaars, zoals beeldend kunstenaar-scenograaf Simon Siegmann en cineast-componist Thierry De Mey. In juli 2005 werd Michèle Anne De Mey benoemd tot artistiek directeur van Charleroi/Danses, Centre chorégraphique de la Communauté française. Ze deelt die functie met Pierre Droulers, Thierry De Mey en Vincent Thirion. In juni 2006 verzorgt ze de herneming van Sinfonia Eroica voor negen dansers, een succesvolle voorstelling uit de jaren negentig. Sindsdien is Sinfonia Eroica de wereld rondgereisd en een honderdtal keer opgevoerd. In december 2007 creëert Michèle Anne De Mey de voorstelling P.L.U.G., gewijd aan het mechanisme van de paring.In het kader van het BOZAR-festival Made in Korea presenteert Michèle Anne in juni 2009 Koma, een solo voor danseres. Deze solo maakt deel uit van een reeks van vier, waarvan de drie anderen van de hand van Sidi Larbi Cherkaoui, Arco Renz en Thomas Hauert zijn. Neige opent in november 2009 de Biënnale van de Charleroi/Danses en toert momenteel nog steeds. In maart 2011 creëert ze voor het VIA-festival met Jaco Van Dormael en samen met Gregory Grosjean, Thomas Gunzig, Julien Lambert, Nicolas Olivier en Sylvie Olivé Kiss & Cry, een onuitgegeven en ambitieus spektakel dat film, tekst, theater en geniaal geknutsel met elkaar confronteert. Er zijn al meer dan 20 voorstellingen aangekondigd. Momenteel werkt Michèle Anne De Mey aan een solo voor danseres Gabriella Iacono op Monteverdi’s Lamento d'Arianna. Gregory Grosjean Na studies aan het Conservatoire National Supérieur de Paris kende Grégory Grosjean een carrière als klassieke danser in diverse dansgezelschappen en in de Opéra de Paris. In 2001 wordt hij lid van het gezelschap van Michèle Anne De Mey; hij werkt er aan zes creaties, als danser en artistiek raadgever. Tegelijk werkt hij ook samen met Stefan Dreher aan twee van diens stukken, waaronder Station to station (2005). Sedert 2005 is hij de coördinator van het Training Programme van het Centre Chorégraphique de la Communauté française de Belgique Charleroi/Danses. Sylvie Olivé Sylvie Olivé is een meester-decoratrice die naam maakte met reclamespots, televisiewerk en vooral langspeelfilms (fictie). Sedert het begin van de jaren 1990 is ze een van de meest vooraanstaande figuren binnen haar vakgebied. Deze Française heeft op haar palmares

charleroi-danses.be

14 / 71

samenwerkingen met cineasten als Christian Vincent (La Discrète, 1990), Christine Pascal (Adultère mode d’emploi, 1994), Michel Spinoza (La Parenthèse enchantée, 1999) of Jaco Van Dormael voor diens laatste film (Mr Nobody, 2009) waarvoor ze de Osella-prijs kreeg voor beste ste technische bijdrage op de 66 editie van de Mostra van Venetië. Nicolas Olivier Na een snelle doortocht begin jaren 1990 aan het IHECS in communicatie en aan het 75 in de afdeling schilderkunst, een discipline die hem al vanaf zijn tienerjaren boeit, voltooit Nicolas Olivier zijn opleiding als scenograaf en regisseur aan het INFAC. In 1993 ontmoet hij de regisseur Daniel Scahaise, een ontmoeting die van doorslaggevend belang zal zijn voor carrière en hem in de richting van de lichtregie zet. Daarop volgen van 1993 tot 1999 diverse ervaringen als technicus en/of belichter voor theatervoorstellingen, evenementen en concerten. In die jaren verfijnd hij zijn technisch meesterschap van de lichttechnieken. In 1999 begint hij te werken voor Charleroi/Danses, onder leiding van Frédéric Flamand, voor wiens voorstellingen hij de verlichting verzorgt van 1999 tot 2006 in Charleroi/Danses en voor het Ballet National de Marseille. Tegelijk werkt hij ook voor gezelschappen als Ultima Vez en de Compagnie Mossoux-Bonté. De lichtontwerpen van Nicolas Olivier zijn veeleer architecturale constructies dan scenografieën in de strikte zin van het woord. Ze getuigen van zijn voortdurend vernieuwde interesse in de ontmoeting tussen lichamen, dans en architectuur. Sedert 2005 belicht hij de voorstellingen van Michèle Anne De Mey en Pierre Droulers. Vandaag verheugt het hem te kunnen meewerken aan de creaties van Michèle Anne De Mey en een nieuwe wereld te ontdekken door zijn samenwerking met de filmdecoratrice Sylvie Olivé.

charleroi-danses.be

15 / 71

MADE IN TAIWAN – Dans Joanne Leigthon 11.11 – 18:00 EDEN (Charleroi) Choreografie, uitvoering

Joanne Leighton

Belichting

Xavier Lauwers

Geluid

Peter Crosbie

Assistente teksten

Anne Lemaire

Kostuumontwerp

Joanne Leighton, Agnès Dubois, Chandra Vellut

Algemene regie

Cécile Desmeures

Productie

Velvet / CCNFCB

Coproductie

Ministère de la Communauté française - Service de la Danse / Théâtre de la Balsamine

In Made in Taiwan, een voorstelling uit 2004 met een wat ondeugende titel, doet Joanne Leighton zich te goed aan choreografische namaakpraktijken. Met ons als medeplichtigen! Want hier komt de handeling op interactieve wijze tot stand met het publiek dat de muziek en de kledij van de voorstelling kiest om zo van iedere opvoering een uniek moment te maken. De stof voor haar solo haalt de choreografe, zonder hen te kopiëren weliswaar, uit de taal van grote namen van de hedendaagse dans, Pina Bausch, Merce Cunningham, maar ook Wim Vandekeybus. Een ludiek zinspelen op het kopiëren, het bijstellen en het verspreiden van meningen dat heel ernstig de vraag opwerpt van de voorwendsels die de dans tegenwoordig moet bedenken om te kunnen bestaan.

charleroi-danses.be

16 / 71

HØPE, HOWL D’ALLEN GINSBERG – Theater/Dans Maya Bösch / Cie sturmfrei Creatie 12.11 – 21:00 13.11 – 19:00 PBA / Hangar (Charleroi) Auteur van Howl

Allen Ginsberg

Concept, regie

Maya Bösch

Scenografie

Thibault Vancraenenbroeck

Belichting

Colin Legras

Geluid

Rudy Decelière

Dramaturgie

Timo Kirez

Embedded artiest

Karelle Ménine

Stagiaire regie

Sophie Martin-Achard

Assistente kostuumontwerp

Julia Studer

Gitaar

Jean-Marc Montera, Vincent Hänni

Uitvoering

Fred Jacot-Guillarmod, Roberto Garieri, Pascal Gravat, Boubacar Samb, Pascal Merighi, Nicolas Leresche

Met de stem van

Sofie Kokaj

Dank aan

Mathilde Monnier

Productie

Compagnie sturmfrei

De artieste Maya Bösch hebben we mogen leren kennen met haar geluidsinstallatie Stations urbaines tijdens de vorige Biennale, en treedt nu opnieuw aan met een nieuwe creatie in coproductie met Charleroi/Danses. Maya Bösch, mededirectrice van het GRÜ/TransThéâtre in Genève, creëert met haar gezelschap sturmfrei experimenteel, interdisciplinair en ronduit politiek theater. Haar nieuwste creatie neemt de tekst Howl van Allen Ginsberg als uitgangspunt: een mythisch, adembenemend geritmeerd gedicht, tevens zinnebeeld van de Beat Generation, dat geschreven werd in 1955. Om deze schreeuw van verzet kracht bij te zetten, doet ze een beroep op acht mannelijke vertolkers: acteurs, dansers en gitaristen. Tussen het publiek onderzoeken, bezingen en versterken ze in een geleidelijk crescendo de woorden, ritmes, bewegingen en geluiden. HØPE, Howl d’Allen Ginsberg is een voorstelling van een overweldigende performatieve kracht die uitdrukking geeft aan de strijd en hoop van een verwarrende generatie: onze generatie.

charleroi-danses.be

17 / 71

SPIRALE – Dans/Jong publiek Cie Félicette Chazerand / Parcours asbl 13.11 – 16:00 16.11 – 14:30 EDEN (Charleroi) Concept, choreografie

Félicette Chazerand

Artistiek medewerker

Mira Vanden Bosch

Beweging, uitvoering

Maria Eugenia Lopez, Estelle Delcambre

Muziek

Michel Berckmans

Kostuumontwerp

Cathy Peraux

Scenografie

Nolwenn De Couesnongle

Machinerie

Bruno Renson

Videografisme

Sara Cristofoli, Arnaud Monty

Belichting

Nathalie Borlée

Regie belichting

Dimitri Wauters

Klankregie

Hajer Iblisdir

Video

Patrick Watteeuw

Productie

Parcours asbl

Coproductie

Théâtre Gérard Philipe / Théâtre de la Balsamine / Le Pass

Co-presentatie

PBA+Eden / Charleroi/Danses

De spiraal als metafoor van het leven en de oorspronkelijke beweging… Met dit nieuwe choreografische duet bouwt Félicette Chazerand voort op de verkenning van de natuurelementen die ze in haar vorige creatie À l’ombre des arbres begon. Oprijzend vanuit een tapijt van schelpen en dennenappels hanteren de danseressen, die heen en weer geslingerd worden tussen aantrekken en afstoten, spiralen van papier en hout die visueel één worden met hun lichaam en de natuurelementen lucht, aarde, water, vuur oproepen. Spirale dompelt groot en klein onder in een waakdroom en nodigt tot een poëtische reis naar een bijzonder verfijnde visuele schoonheid. Voor iedereen vanaf de leeftijd van vier. In het kader van de activiteiten rond publiekswerking binnen de Biennale, biedt Charleroi/Danses de toeschouwers de mogelijkheid om de wereld van de dans te verkennen en deel te nemen aan een atelier rond deze voorstelling. Het atelier wordt begeleid door de leden van de compagnie. Ze moedigen de toeschouwers aan om het avontuur van dans te ontdekken en het podium te verkennen en zo zelf dansers te worden. De ateleirs gaan door na de voorstellingen, op het podium in EDEN. 13/11 – 17:15 & 16/11 – 15:45

charleroi-danses.be

18 / 71

LES BEAUX JOURS – Dans Pierre Droulers 15.11 – 19:45 BPS22 (Charleroi) Choreografie

Pierre Droulers

Creatie belichting

Jim Clayburgh

Regie belichting

Gwenaël Laroche

Productie

Charleroi/Danses

Voor Les Beaux Jours, een solo geïnspireerd op het werk van Balthus, moeten de lijnen en houdingen precies zijn, de bewegingen perfect om van het ene naar het andere tafereel over te gaan, van de ene vrouw naar de andere. De solo wil een sfeer overbrengen. Zonder decor en zonder muziek probeert hij de esthetiek van Balthus te belichamen. Al vrij snel verdwijnt het motief en enkel het avontuur van het lichaam dat worstelt met zijn traagheid, zijn afzet, zijn opnieuw opveren, blijft over. Balthus wordt dan wel “verraden”, het komt toch ten goede van een dans die enkel maar aan zichzelf rekenschap wil afleggen. Voor de Biënnale brengt Pierre Doulers een nieuwe versie van dat stuk uit 1988. Parallel in BPS22 : Tentoonstelling EUROPUNK. La culture visuelle punk en Europe, 1976-1980 22.10.2011 > 22.01.2012 | woensdag > zondag, 12.00 > 18.00 bps.hainaut.be

Pierre Droulers Na een artistieke opleiding van drie jaar aan het Mudra, de multidisciplinaire school die in Brussel werd opgestart door Maurice Béjart, zette Pierre Droulers zijn opleiding verder met een reis naar Polen tot bij Grotowski. In Parijs volgt hij de ateliers van Robert Wilson. Een reis naar New York doet hem in 1978 het werk van de Judson Church ontdekken en brengt hem, nadat hij Steve Paxton zag in St Mark’s Church, terug naar de wereld van de dans. In Brussel maakt hij een solo met saxofonist en componist Steve Lacy (Hedges, 1979). Na verschillende projecten als choreograaf (Tao, met Sherryl Sutton, 1980 - Tips met het latere Grand Magasin, 1982 - Pieces for Nothing met Minimal Compact, 1983 - Miserere met Winston Tong en Sussan Deihim, 1985 - Remains met Steve Lacy, 1991,…) of als danser (onder meer bij Anne Teresa De Keersmaeker en Michèle Anne De Mey, van 1986 tot 1989), creëert hij een tweeluik op basis van Finnegan's Wake van James Joyce, waarbij hij op velerlei manieren « speelt » : hij acteert, danst, praat, musiceert (Comme si on était leurs Petits Poucets, 1991 en Jamais de l'Abîme, 1993). De vraag naar de vorm, naar de opbouw van een stuk vergt abstractie en verdrijft de theatraliteit die haar overschaduwt. Met Michel François maakt hij komaf met objecten (Mountain/Fountain, 1995). Met Ann Veronica Janssens evolueert hij naar het licht en de lege ruimte – de plastische kunstenaars wekken zijn dromen over materies (De l’Air et du Vent, 1996). Hij wisselt grote vormen af met kleine, en voelt de noodzaak dicht bij de vertolker te staan. Petites Formes uit 1997 nodigt vier dansers - Stefan Dreher, Thomas Hauert, Tijen Lawton en Celia Hope-Simpson – uit om elk een kleine vorm te creëren tegelijk met de vorm die

charleroi-danses.be

19 / 71

Pierre Droulers voor hen creëert. Multum in Parvo (KunstenFESTIVALdesArts 1998) gaat opnieuw aan de slag met een collectief door 26 dansers uit te nodigen. In 2000 maakt Pierre Droulers MA voor het Festival d’Automne met Michel François, Ann Veronica Janssens en Yuji Oshima, een verkenning van het stedelijk flaneren in de eigentijdse architectuur van steden. In 2001 brengt hij Sames, een duo met Stefan Dreher rondom de vraag naar het dubbele, hetzelfde en het andere. Tegelijk opende Pierre Droulers de Studio Bird in Marseille, een verblijfplaats voor kunstenaars en noord-zuid-verkeer op de site van Cap 15, die verschillende kunstenaarsateliers groepeert. In 2003 heeft hij carte blanche in het Brusselse theater La Balsamine. Verspreid over verschillende locaties, tijdstippen en kunstenaars (Fiets en Scrub Color II van Ann Veronica Janssens ; Alu van Michel François ; La Maison de Jan Hoet van Koen Theys), brengt dit evenement een aaneengesloten parcours, een weefsel tussen dans, plastische kunsten en geluid, met zowel de kleine vorm (Parades) als de groepscompositie- en improvisatie (Appartement). In 2004 creëert hij Inouï dat te zien was in België, Frankrijk en Duitsland. In 2005 neemt hij deel aan het Agoraproject in het hartje van het Koninklijk Park te Brussel in het kader van het KunstenFESTIVALdesArts, een project dat hem samenbrengt met plastisch kunstenaar Simon Siegmann, componist George Van Dam en auteur Jean-Michel Espitallier. Sedert september 2005 deelt hij de leiding van Charleroi/Danses, Centre chorégraphique de la Communauté française met choreografe Michèle Anne De Mey, componist-cineast Thierry De Mey en programmator Vincent Thirion. Na Flowers, een choreografie voor 8 dansers gecreëerd in het kader van de Dansbiënnale 07 en van het Kunstenfestivaldesarts, en All in All, creatie voor Ballet de l’Opéra van Lyon, creeërt Pierre Droulers het werk Walk Talk Chalk, dat wordt gepresenteerd Kunstenfestivaldesarts in mei 2009. In 2010 herneemt Pierre Droulers zijn werk De l’air et du vent. Momenteel werkt hij aan een nieuwe creatie voor de herfst van 2012.

charleroi-danses.be

20 / 71

SALVES – Theater/Dans Maguy Marin Belgische première 15.11 – 21:00 16.11 – 19:00 Les Ecuries (Charleroi) Concept

Maguy Marin

In samenwerking met

Denis Mariotte

Uitvoering

Ulises Alvarez, Romain Bertet, Kaïs Chouibi, Teresa Cunha, Mayalen Otondo, Jeanne Vallauri, Vania Vaneau

Assistent

Ennio Sammarco

Leiding techniek, belichting

Alexandre Béneteaud

Concept, realisatie van het scènebeeld

Michel Rousseau

Accessoires

Louise Gros, Pierre Treille

Kostuumontwerp

Nelly Geyres

Geluid

Antoine Garry

Coproductie

Biennale de la danse de Lyon / Théâtre de la Ville de Paris / CCN de Rillieux-le-Pape Cie Maguy Marin

Men moet “het pessimisme organiseren” zei Walter Benjamin. “Ervoor zorgen dus”, voegt Maguy Marin eraan toe, “dat die weerbarstige diagonale krachten tot leven komen, bron van onschatbare momenten die ontsnappen aan de vergetelheid …” Maguy Marin, een van de grootste hedendaagse choreografes, verenigt al meer dan dertig jaar lang dans en theater in hallucinerende werken met een verbluffende scenische precisie, die daarenboven politiek zijn in de sterkste zin van het woord. Voor haar laatste creatie als hoofd van het Centre chorégraphique national van Rillieux-le-Pape, die unaniem als meesterwerk werd onthaald, brengt ze een manifest, een mitrailleursalvo van beeldflarden waarin de woede het haalt van de wanhoop. Een reddend salvo van lichtflitsen in de nacht.

charleroi-danses.be

21 / 71

MIGRATIONS – Dans Cie Mossoux-Bonté Belgische première 16 & 17.11 – 21:00 Patinoire (Charleroi) Concept, choreografie

Nicole Mossoux

Regie-medewerking

Patrick Bonté

Uitvoering

Sicaire Durieux, Jonathan Foussadier, Kimiko Otaka, Marco Torrice, Shantala Pèpe, Fabian Viguier, Erika Zueneli

Opleiding, artistieke samenwerking schaatsen

Pierre Trente

Muziek

Thomas Turine

Kostuumontwerp

Colette Huchard assistée de Nicolas Gueniau

Belichting

Koert Vermeulen, Pierre Stoffyn

Special effects

Laurent Javaux

Algemene regie

Pierre Stoffyn

Coproductie

Cie Mossoux-Bonté / CDC du Val-de-Marne / Stad Champigny-sur-Marne en Fontenaysous-Bois / Charleroi/Danses

Nicole Mossoux en Patrick Bonté hebben zich getrakteerd op het mooist denkbare danstoneel: een ijsbaan. Door kunstschaatsen te combineren met hedendaagse dans belichaamt Migrations de droom van het glijden en pure snelheid. Zoals vogels op de trek beginnen zeven dansers hun ijzige tocht, die ook de migranten, deze eeuwige zwervers zonder vaste stek, ondernemen. Aanvankelijk hetzelfde verlangen delend om dat maagdelijk witte blad te doorkruisen en er een nieuwe toekomst op neer te schrijven, drijft het doelloos zwerven voorbij hindernissen, ontdekkingen en onwaarschijnlijke ontmoetingen de groep uiteen. Als vreemde, verre gedaanten gehuld in nevelslierten beschrijven de vertolkers onze eigen ontheemding, onze eigen ontreddering en ons eigen innerlijk exil.

charleroi-danses.be

22 / 71

H:H (WORKING TITLE) – Dans Thomas Hauert & Scott Heron Creatie 17 & 18.11 – 19:00 PBA / Studio (Charleroi) Concept, regie, choreografie, performance

Thomas Hauert & Scott Heron

Belichting

Jan Van Gijsel

Kostuumontwerp

Mat Voorter

Productie

ZOO/Thomas Hauert

Coproductie

Montpellier Danse / Charleroi/Danses / Kaaitheater / PACT Zollverein

Presentatie

Charleroi/Danses

Na de groepsvoorstellingen Accords en You’ve changed gaat Thomas Hauert momenteel de intiemere toer op. Voor deze nieuwe creatie, die op de Biënnale in wereldpremière gaat, werkt hij samen met Scott Heron, een habitué van de New-Yorkse avantgarde. Beide kunstenaars mogen dan heel verschillend werk maken – zo oogst Hauert bewondering voor zijn zoektocht naar een op improvisatie gebaseerde danstaal terwijl Heron unieke performances met campaccessoires creëert –, ze delen de argwaan voor sociale en esthetische conventies, en de liefde voor een intense en onschuldige lichamelijkheid. Hun ontmoeting zet vrolijk de tegenstelling tussen uniciteit en dualiteit, centrum en periferie, lichaam en geest, rede en gevoel op zijn kop.

charleroi-danses.be

23 / 71

L’ISOLA DELLE LACRIME – HURT[ING] – Installatie/Performance/Dans Carte Blanche à Carmen Blanco Principal 17 > 19.11 PBA / Hangar (Charleroi)

L’ISOLA DELLE LACRIME 17.11 18:00 > 21.00

L’ISOLA DELLE LACRIME – HURT[ING] Creatie 18 & 19.11 18:00

L’ISOLA DELLE LACRIME Concept

Carmen Blanco Principal

In samenwerking met

Patricia Saive, Claudio Benvenuti

Belichting

Gwenaël Laroche

Geluid

Xavier Meeus

Productie

Charleroi/Danses

HURT[ING] Concept In samenwerking met

Carmen Blanco Principal Claudio Benvenuti Antonio Montanile, Ayin de Sela, Ulysse Vauthier, Claudio Benvenuti,…

Productie

Furiosas

Coproductie

Charleroi/Danses

Carmen Blanco Principal, multidisciplinaire kunstenares in residentie bij Charleroi/Danses, toont ons hier twee facetten van haar werk die telkens vertrekken van een soort levensverhaal. In L’Isola delle Lacrime, een plastische geluidsinstallatie, toont ze voorwerpen uit het dagelijkse leven die gevangen zitten in ijsblokken. Zo dompelt ze ons onder in de herinnering aan de afwezigen. Traag smeltend geven de doorzichtige ijsmassa’s in het zicht van iedereen datgene vrij wat ooit tot de intieme sfeer behoorde. Heel anders dan deze voortdurende meditatie doet Hurt[ing] aan als een soort bekentenis, een getuigenis van drie dansers over de sporen op hun lichaam die zijn nagelaten door de tijd en de dans, die kunst die ze zo liefhebben en die hen onverbiddelijk kapotmaakt.

charleroi-danses.be

24 / 71

TO INTIMATE – Dans/Muziek Cynthia Loemij & Mark Lorimer / Ovaal Creatie 18.11 – 21:00 19.11 – 20:00 Les Ecuries (Charleroi) Choreografie, uitvoering

Cynthia Loemij, Mark Lorimer

Cello

Thomas Luks

Decor

Herman Sorgeloos

Kostuumontwerp

Anne-Catherine Kunz

Belichting

Clive Mitchell

Dramaturgie

Marianne van Kerkhoven

Samenwerking

Jonathan Burroughs

Productie

Ovaal

Coproductie

Les Théâtres van de stad Luxemburg / Charleroi/Danses / Kaaitheater / Maison de la Musique de Nanterre / PACT Zollverein / Rosas / La Båtie – Festival de Genève

En als een handgebaar, een gelaatsuitdrukking, een melodie of een stilte nu eens meer zou vertellen dan al het gesprokene of geschrevene op deze wereld, hoe mooi gestileerd dat ook moge wezen? En als muziek en dans, die het onzegbare uitdrukken, in ons nu eens een veel diepere weerklank vinden dan onze gearticuleerde taal? Deze vragen nemen Mark Lorimer en Cynthia Loemij, beiden komende van het Rosasgezelschap, samen met violist Thomas Luks als uitgangspunt voor een dialoog tussen geluid en beweging. Daarbij gaan ze op zoek naar de natuur van de menselijke communicatie. Vertrekkende van de 11 Caprices pour violoncelle van Joseph Marie Clément dall'Abaco plaatsen Mark et Cynthia de dans centraal in de voorstelling en gebruiken alle technieken om het mogelijke uit te drukken maar ook het ambiguë en de misverstanden in iedere relatie.

charleroi-danses.be

25 / 71

FISHING AROUND – Dans/Theater/Performance Olga de Soto & Transquinquennal Work in progress 21.11 – 18:00 La Raffinerie (Brussel) Concept, uitwerking

Bernard Breuse, Miguel Decleire, Olga de Soto, Stephane Olivier

Coproductie

Transquinquennal / Niels / Charleroi/Danses

Ter verklaring van ons streven, onze interesse en de problematiek die ons bezighoudt, volstaat een eenvoudige definitie: ‘Een school vissen is een grote groep individuen van dezelfde soort die zich zonder enige vorm van hiërarchie samen verplaatsen.’ Hoe doen ze dit? Hoe bereiken ze zo’n grote bewegingssynchronisatie, zo’n groot reactievermogen, zonder dat iemand hen aanstuurt? Een school vissen kan ook beschouwd worden als een metafoor voor sociale harmonie. Of ze zich nu bezig houden met hun dagdagelijkse beslommeringen, zich voeden – elke vis aan z’n eigen tempo – of zich verplaatsen in dezelfde richting, vissen schijnen moeiteloos deel uit te maken van dezelfde samenhang, zozeer zelfs dat we de school vissen, die steeds in beweging is, zouden kunnen beschouwen als een enkel organisme. Hoe slagen zij erin dingen te doen die voor ons utopisch zijn? Waar komt onze fascinatie voor zulke scholen vissen vandaan? Is het de oneindige herhaling van hetzelfde absoluut identieke individu, even mooi als makkelijk identificeerbaar? De vlotheid waarmee ze samen vrijelijk circuleren? Het verzaken aan hun individuele vrije wil om zich volstrekt te schikken naar de collectieve beslissing? Wat we projecteren in de school vissen is het evenbeeld van onze samenleving, van het volstrekt collectieve naar het volstrekt individuele. Van het ene naar het andere zonder een evenwicht te vinden. De school: volmaakte samenleving of afgestompte kudde, het beste of het slechtste der dingen. De school vissen, als natuurlijke vorm die een sterke esthetische emotie teweeg brengt maar tegelijkertijd ook als een antropomorf fantasme van de groep en de samenleving, is dus het kernverhaal van dit project. Fishing Around verkent enerzijds de allerkleinste details van de werkelijke wereld der dieren en anderzijds alle kronkels van het antropomorfische verlangen. En misschien kunnen we op dezelfde manier dans en theater benaderen, als een vorm van biologische werkelijkheid en socio-esthetische fantasmen. Hoe percipieert een vis de school? Olga de Soto Choreografe en danseres Olga de Soto is geboren in Spanje, en woont in Brussel. Na dansopleidingen in Valencia en Madrid trainde de Soto bij de prestigieuze CNDC school in Angers (FR). Ze danste mee in producties van onder meer Michèle Anne De Mey, Pierre Droulers, Claudio Bernardo en Meg Stuart. Nog recenter werkte ze vijf jaar lang als assistent van Jerôme Bel en performer in zijn wereldwijd geprogrammeerde stuk The Show Must Go On. In 1992 startte Olga de Soto met de haar eigen choreografische onderzoek, en de productie van haar eigen werk, in verscheidene vormen en formaten (zo was Patios een solo, en Sueño een installatie in Park Güell in Barcelona). Het thema van het ‘geheugen’ staat sinds enige tijd

charleroi-danses.be

26 / 71

centraal in het werk van Olga de Soto, zowel het geheugen van het lichaam, als dat van het publiek. Olga de Soto kreeg al verscheidene malen residenties bij La RaffinerieCharleroi/Danses (Centre chorégraphique de la Communauté française). Ze is ook associate artist bij Les Halles in Brussel. Transquinquennal Het werk van het Brusselse theatercollectief Transquinquennal focust al bijna twintig jaar op alledaagse onderwerpen. Het collectief werkt geregeld met auteurs zoals Philippe Blasband, Eugène Savitzkaya en Rudi Bekaert. Transquinquennal stelt het ‘hier en nu’ van het theater in vraag in creaties waarin zij zichzelf net zo goed als de toeschouwer, confronteren met ideeën, concepten en uitdagingen. Het onderzoekt de meest uiteenlopende genres en expressievormen, hanteert gekunsteldheid als een instrument en probeert op die manier uit de bestaande conventies te breken omde theaterpraktijk opnieuw uit te vinden.

charleroi-danses.be

27 / 71

FILMS EN TRIPTYQUE–REMANENCES–FROM INSIDE - Film/Installatie/Dans Thierry De Mey La Raffinerie (Brussel)

FROM INSIDE 09 > 27.11 (maandag > vrijdag) – 09:00 > 17:00

FILMS EN TRIPTYQUE – REMANENCES 21 > 26.11 – 09:00 > 18:00

FROM INSIDE Dispositief interactieve projectie Frankfurt, Thematic Variations (William Forsyth) Kinshasa, ville en movement Sicilia, Vie di Gibellina (Manuela Rastaldi) Concept & realisatie van de films

Thierry De Mey

Muzikale compositie

Thierry De Mey

Concept & dispositieve realisatie

Christophe Lebreton (Grame)

Montage film

Boris van der Avoort

Technische leiding

Gianni Brecco

Productionele afgevaardigde

Vincent Thirion

Met From Inside benadert Thierry De Mey de oude droom van de dans zoals die wordt "gezien en gehoord" binnen in de dansruimte. De bezoeker komt binnen in een zwarte doos waar de beelden worden geprojecteerd. Drie parallelle lichtvensters met schermen bakenen de speelruimte af. Wanneer de beweging van een toeschouwer wordt gedecteerd, interageert het apparaat met het beeld, het geluid en de montage volgens vooraf ingestelde modes. De installatie werkt als een juke box: de toeschouwer kan kiezen voor een beweging en een geografische locatie: Frankfurt: Thematic Variations - William Forsythe, Sicilia: Vie di Gibellina Manuela Rastaldi, Kinshasa: ville en mouvement. Geleide bezoeken in de Raffinerie en een introductie bij het dispositief interactieve project van Thierry De Mey voor schoolgroepen en verenigingen. info: [email protected]

charleroi-danses.be

28 / 71

REMANENCES Concept, uitwerking

Thierry De Mey

Van en met

Manuela Rastaldi, Silvana Suarez Cedeño, Yoann Boyer, Dana Augustin, Volodia Lesluin

Assistente choreografie

Manuela Rastaldi

Camera, spreiding

Julien Lambert

Beeldmontage

Marjorie Cauwel

Sound-mixing

Xavier Meeus, Juan Palomba

Algemene regie

Nixon Fernandes

Techniek

Matthieu Virot

Productie

Charleroi/Danses

Coproductie

le manège.mons - Transdigital / TechnocITé - Transdigital

De video-installatie Rémanences, die in maart 2010 ter gelegenheid van het internationale festival VIA werd gecreëerd, speelt met tal van picturale verwijzingen: de vervormde lichamen van Bacon, de antropometrie van Klein, de ideogrammen van Michaux… De lichamen die door Thierry De Mey met een thermische camera gefilmd werden, worden hier gespectraliseerd. De warme zones vormen het beeld terwijl de koude gedeelten wel lijken te vervliegen. Vervagende wezens, beweeglijke schaduwen, zwarte sporen op een wit doek: hier tekenen dansers en circusartiesten een levendige kalligrafie.

FILMS EN TRIPTYQUE MA MÈRE L’OYE 34 choreografische voorstellen Uitvoering

Thierry De Mey

Muziek

Maurice Ravel

Uitvoering

The New York Philharmonic (direction Pierre Boulez)

PRÉLUDE À LA MER Uitwerking

Thierry De Mey

Choreografie

Anne Teresa De Keersmaeker

Muziek

Prélude à l'après-midi d'un faune Claude Debussy

Uitvoering

L’Orchestre de l’ORTF (direction Jean Martinon)

Gecreëerd en gedanst door

Mark Lorimer, Cynthia Loemij

LA VALSE Uitwerking

Thierry De Mey

Choreografie

Thomas Hauert \ ZOO

Gecreëerd en gedanst door

la Cie ZOO

Muziek

Maurice Ravel

Uitvoering

The Vienna Philharmonic (direction Lorin Maazel)

Productie

Charleroi/Danses / ARTE France / Eroïca productions / CBA /

In samenwerking met

Rosas / ZOO

Sophimages

charleroi-danses.be

29 / 71

COUNTER PHRASES Choreografie

Anne Teresa De Keersmaeker

Dansers

Rosas

Artistieke coördinatie, uitwerking

Thierry De Mey

Muziek

Georges Aperghis, Thierry De Mey, Robin de Raaff, Luca Francesconi, Jonathan Harvey, Toshio Hosokawa, Magnus Lindberg, Steve Reich, Fausto Romitelli

Uitvoering

Ensemble Ictus

Productie

Avila

Coproductie

Europese Commissie/Culture 2000 / ECHO / Rosas / Ictus / ARTE France

Ma mère l'Oye van Ravel verzamelt meer dan zestig dansers en choreografen in een bos en roept de sprookjes uit onze kindertijd op. Poëzie in de natuur, intieme gedaanteverwisselingen…: de gevoelige en onverwachte belichaming van een mythologisch schepsels, feeën en heksen vertolkt door grote kunstenaars uit de Vlaamse podiumkunstenlandschap. Prélude à la mer van Debussy, is gebaseerd op de choreografie van Anne Teresa De Keersmaeker en werd gefilmd in de woestijn van het verloren Aralmeer in Kazakhstan. Een evocatie van de eerste balletchoreografie van Nijinski, met een zandstorm en spectaculaire lichthallucinaties. La Valse van Ravel doet denken aan een duizelingwekkende wervelwind: een zwerm vogels die toevallige deiningen vormt op het dak van één van de hoogste gebouwen in Brussel. Een groepsimprovisatie van de choreograaf Thomas Hauert. Counter Phrases. Wanneer dans en muziek elkaar ontmoeten, gaat het meestal om een choreograaf die een bestaande muziek uitkiest om op te dansen: Counter Phrases is ontstaan vanuit de wil om de omgekeerde weg te bewandelen, door aan een aantal componisten beelden voor te schotelen, dansbewegingen, met als doel hen te inspireren tot het componeren van muziek. De componisten Stefan Van Eycken, Georges Aperghis, Thierry De Mey, Robin de Raaff, Luca Francesconi, Jonathan Harvey, Magnus Lindberg, Toshio Hosokawa, Steve Reich en Fausto Romitelli gingen op deze uitnodiging in. Zo werd een tiental kortfilms van Thierry De Mey van muziek voorzien door deze componisten, naar dansfrases van Anne Teresa De Keersmaeker, uitgevoerd door dansers van Rosas. Doorheen deze tien films stroomt het beste van de samenwerking tussen De Keersmaeker en De Mey: twintig jaar van hard werken aan variaties, een voortdurend bedenken van algoritmes, filters en formules om de bewegingen en de ruimte te verwringen volgens de grillige mathematica van het genoegen. Dit alles gefilmd, oh belgitude, in prachtige bloementuinen onder impressionistische regenbuien. De componisten van Counter Phrases schreven elk een van deze variaties, op basis van de gemonteerde film, onwetend over het werk van hun collega’s. De muziek wordt uitgevoerd door het Ictusensemble onder leiding van Georges Elie Octors. Na de concertreizen van dit ensemble leeft het opzet van Counter Phrases verder als een autonome video-installatie met meerdere schermen.

charleroi-danses.be

30 / 71

Thierry De Mey Thierry De Mey (1956) is zowel componist als cineast. Bewegingsintuïtie stuurt zijn werk en maakt het hem mogelijk om verschillende kunstdisciplines te benaderen en te integreren. Het postulaat dat aan de basis ligt van zijn muzikale en filmische schriftuur, wil dat het ritme beleefd wordt in het lichaam en zo de muzikale betekenis reveleert aan de auteur, de vertolker en het publiek. Hij ontwikkelde een systeem voor de muzikale schriftuur van de beweging dat hij hanteerde in sommige van zijn werken waarin de visuele en choreografische aspecten evenveel belang hebben als de handeling die de klank voortbrengt: Musique de tables (1987), Silence must be ! (2002) en Light Music (in 2004 gecreëerd op de Biennale Musique en scène te Lyon). Een groot deel van zijn muzikale productie is bestemd voor dans en film. Voor de choreografen Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus en Michèle Anne De Mey is hij vaak niet alleen componist, maar ook een kostbare medewerker bij de uitwerking van "formele strategieën", een begrip dat hem dierbaar is. Zijn voornaamste realisaties en composities zijn : Rosas danst Rosas, Amor constante, April me, Kinok (choreografieën van A. T. De Keersmaeker) ; What the body does not remember, Les porteuses de mauvaises nouvelles en Le poids de la main (choreografieën van W. Vandekeybus), Dantons Töd (dir. Bob Wilson), Musique de tables, Frisking voor percussie, één strijkkwartet, Counter Phrases, enz. Hij ligt mee aan de basis van de oprichting van Maximalist! en het Ictus ensemble, dat de creatie verzorgt van verschillende stukken van hem (dir. G. E. Octors). Zijn muziek wordt vertolkt door grote ensembles zoals het Arditti Quartet, het Hilliard Ensemble, London Sinfonietta, het Ensemble Modern, musikFabrik en het Orchestre Symphonique de Lille. De installaties van Thierry De Mey, waarin muziek, dans, video en interactieve processen elkaar wederzijds beïnvloeden, zijn te zien op evenementen als de biënnales van Venetië en Lyon en in talrijke musea. Zijn oeuvre wordt met nationale en internationale prijzen bekroond : Bessie Awards, Eve du Spectacle, Componistenforum van de UNESCO, FIPA… In zijn film/installatie Deep in the wood (20022004) zijn meer dan 70 dansers/choreografen verenigd. Voor de film Counter Phrases (20032004) gaan 9 componisten in op zijn dans/filmuitnodiging : S. Reich, F. Romitelli, M. Lindberg, T. Hosokawa, G. Aperghis, J. Harvey, L. Francesconi, R. De Raaf en S. Van Eycken. In 2003 zijn de werkzaamheden met Anne Teresa De Keersmaeker rond April me het voorwerp van een documentaire, Corps accord, een productie van ARTE, dat overigens het merendeel van zijn films coproduceerde en uitzond. In juli 2005 wordt hij benoemd tot co-artistiek directeur van Charleroi/Danses. In 2006 creëert hij de installatie Barbe Bleue, naar het verhaal van Perrault ; en een film, One Flat Thing, reproduced (choreografie: William Forsythe) die in oktober 2006 op ARTE wordt uitgezonden. In 2007 creëert Thierry De Mey voor de Biënnale van Charleroi/Danses From Inside, een interactieve triptiek-installatie. Naar aanleiding van de Biënnale 09 Charleroi/Danses creëerde hij Equi Voci, een polyptiek van dansfilms onder begeleiding van een orkest. Een van die films is Prélude à la mer, die gebaseerd is op een van de mooiste choreografieën van Anne Teresa De Keersmaeker en die hij in oktober 2009 draaide in het Aralmeer. Zijn nieuwste film, La Valse, op een choreografie van Thomas Hauert en ZOO, vormt het sluitstuk van zijn polyptiek. Zijn nieuwe installatie Rémanences ten slotte, die hij realiseerde via opname met een thermische camera, wordt in maart 2010 gerealiseerd in België en Frankrijk in het kader van de VIA et EXIT festivals.

charleroi-danses.be

31 / 71

ZIGGY, THE DRAGON, THE BOLD NURSE & THE SWAN SONG Film/Installatie/Dans Mauro Paccagnella / Woosh’ing Mach’ine Creatie Samengestelde avond Les Brigittines / Les Tanneurs in Brussel 22 & 23.11 – 19:30 Les Tanneurs (Brussel) Concept, regie

Mauro Paccagnella

Choreografie, uitvoering

Mauro Paccagnella, Lisa Gunstone, Stéphane Broc

Assistente dramaturgie en regie

Ina Geerts

Originele muziek, regie geluid

Vincent Epplay

Video

Stéphane Broc

Belichting

Gwenaël Laroche

Kostuumontwerp

Fabienne Damiean

Productie

Woosh’ing Mach’ine

Coproductie

Théâtre Les Tanneurs / Charleroi/Danses

Co-presentatie

Charleroi/Danses / Les Tanneurs

In het kader van de Samengestelde Avond Les Brigittines / Les Tanneurs in Brussel Andere voorstellingsdata in Les Tanneurs: 24 > 26.11 20:30 – www.lestanneurs.be

Na Siegfried Forever, een ode aan de Man zonder Vrees, Bayreuth FM, een hymne op de Eeuwige Liefde, en The Golden Gala, een schemerige psalm, ziet Mauro Paccagnella voor het laatste deel van deze saga, die een vrije bewerking is van het werk van Wagner, zijn melomane en toegewijde vrienden terug. De held Siegfried, de dwerg Mime en de Walkure Brünhilde hebben de missie om een welvarend Eden te scheppen waar een nieuwe generatie mannen en vrouwen tot stand moet komen. Maar kan men echt wel rekenen op die drie gevallen helden om een nieuw geslacht te verzekeren? Zal Brünhilde erin slagen om de onstuimigheid van een niet zo snuggere held en een duffe dwerg in goede banen te leiden? Onder het toeziend oog van de draak Fafner vormen ze een wel heel vreemde ménage à trois… Een waarlijk epische, wrede en passionele zwanenzang.

Mauro Paccagnella Mauro Paccagnella, afkomstig uit Italië, is danser, acteur en choreograaf, die sinds 20 jaar in Brussel woont. Hij beschreef een artistiek parcours gaande van choreografieën, regie en performance. Hij performt in talrijke Belgische compagnieën (Flamand, Ponties, Traoré, De Soto…) en hij danst in de films van Thierry De Mey en Nicole Mossoux. Sinds 2002, werkt hij samen met de choreografe Caterina Sagna voor Basso Ostinato, P.O.M.P.E.I., Heil Tanz ! en Relazione Pubblica. In 1993 is hij mede-oprichter van de compagnie Un oeuf is un oeuf - Biters Productions. In 1998 richt hij het collectief Woosh’ing Mach’ine op. Na Cyber Beans (Prix SACD 1998) en het onderzoeksproject Dog-Tricks, creëerde hij de tetralogie The Siegfried’s Swan

charleroi-danses.be

32 / 71

Song, volledig getoond in le Théâtre Les Tanneurs. In 2009, regisseert hij de voorstelling Infundibulum voor de Belgische hedendaagse circuscompagnie Feria Musica en in 2012 zal hij ook instaan voor hun nieuwe regie. WOOSH’ING MACH’INE Woosh’ing Mach’ine ontstaat in 1998 uit de ontbinding van de oorspronkelijke kern van het Belgische gezelschap « Un œuf is Un œuf »-Biters Productions; tot de stichtende leden van deze compagnie behoorden naast Mauro Pacagnella (danser, acteur, choreograaf) ook Joz Deconinck (grafist, videast) en Gilles Monnart. De ontmoeting met musicus Didier Casamitjana en lichttechnicus Florence Richard betekende het begin van een nieuw collectief, dat met Cyberbeans, Wit en Formol zijn eerste wapenfeiten realiseerde. In 2001-2004 ontstaat het onderzoeksproject « dog-tricks ». Uit hun residentie bij de Raffinerie ontstaan eveneens vier proefprojecten, die uitmonden in de voorstelling « Babylonia Kiss ». In 2005 stelt Mauro Pacagnella de voorstellingen Module Home en Jiggery Pockery/ Subalina voor.

charleroi-danses.be

33 / 71

TOURNOIS – Dans Erika Zueneli / Cie L’Yeuse Belgische première Samengestelde Avond Les Brigittines / Les Tanneurs in Brussel 22 & 23.11 – 21:00 Les Brigittines (Brussel) Concept, choreografie

Erika Zueneli

Uitvoering

Juan Benitez, Emmanuelle Beauvois, Sébastien Jacobs, Claire Haenni, Olivier Renouf, Shantala Pepe, Erika Zueneli

Geluid

Brice Cannavo

Belichting

Sylvie Mélis

Scenografie, kostuumontwerp

Perrine Leclere Bailly

Assistente

Cécile Pégaz

Productie

Asbl / Association L'Yeuse

Coproductie

Charleroi/Danses / Les Brigittines / Espace 1789 / Théâtre Paul Eluard / CDC du Val-de-Marne

Co-presentatie

Charleroi/Danses / Les Brigittines

In het kader van de Samengestelde Avond Les Brigittines / Les Tanneurs in Brussel Andere voorstellingsdata in de Brigittines: 24, 26 & 27.11 21:00 – www.brigittines.be

In dit project staat het conflict centraal. Hoe gaat een individu om met conflicten? Hoe ontstaan conflicten, waardoor worden ze gevoed en bovenal: wat kunnen wij vertellen over conflicten en omgaan met (of ons ontdoen van) deze zeer bijzonder relatie van nabijheid die zelfs een echt delen van intimiteit vereist… Steeds gedreven door nieuwsgierigheid en door het verlangen om de absurditeiten van de menselijke soort te ontcijferen, richten we onze blik ditmaal op de confrontatie. Al vormt het beeld van het schaakspel niet echt de dramaturgische basis waar we naar willen verwijzen, toch laat het ons toe om een vrij goed idee te geven van de gevoeligheden die wij willen benaderen: het is een oorlog, maar tevens een spel, het is een hevige strijd, maar het betreft ook slechts twee personen gezeten aan een tafel, recht tegenover elkaar, het is een spel van spanningen, een spel van stiltes, spel van strijd, spel met de dood. Zeven dansers, zowel spelers als speelstukken van het spel, worden stuk voor stuk met de anderen geconfronteerd als in een schaakspel op ware grootte, de ruimte van het leven en de dood. Er ontstaan duels, verleidings- en manipulatiepogingen, slachtpartijen, spanningen opgebouwd uit stiltes en uit het afwachten, vredesverdragen en aanvallen, van ‘eerst het spel’ tot ‘ik speel eerst’, alle vergelijkingen zijn mogelijk. Als metafoor van onze levens en onze ontmoetingen stelt dit spel vragen bij onze relaties met de andere, in alle facetten, terwijl er in de ruimte energielijnen getrokken worden, krachtlijnen en spanningslijnen die de ruimte voortdurend wijzigen. De Compagnie L’Yeuse werkte allereerst aan ontmoetingen met twee, waarbij een confrontatiespel uitgewerkt werd via de min of meer intieme en concrete ontmoeting van twee personen aan een tafel. Een eerste In-contro kwam tot stand, en dit korte stukje werd het eerste

charleroi-danses.be

34 / 71

van een reeks Incontri waarvan de vertreksituatie steeds dezelfde was: twee personen, gezeten aan tafel, ontmoeten elkaar in microgebeurtenissen van variabele duur. Tournois is het eindresultaat van deze zoektocht naar de confrontatie die hier met een collectief bewustzijn wordt gevoerd… Een strategische dans over het schaken, over het schaakmat zetten van de andere(n), over zelf het geslachtofferde stuk te zijn of te worden van een situatie.

Cie L’Yeuse Olivier Renouf en Erika Zueneli dansten voor diverse gezelschappen en brachten hun eerste solovoorstellingen in het seizoen 1997-98 (Frêles espérances, Ashes, Baking). In 2000 stichtten ze de Association L’Yeuse die hen in staat steltde om gemeenschappelijke creaties met elkaar te confronteren en te delen, zoals Les cieux ne sont pas … (2002) en tegelijk toch hun persoonlijke zoektocht verder te zetten. Daarop volgden de solo’s Bakingcircus (2000) en L’homme renversé (2006) en het trio Champs (2008) van Olivier Renouf, alsook de solo Noon (2000), High noon, een stuk voor vijf vertolkers (2003), het dansduo Sarà Sara (2004), Partita-s voor acht vertolkers (2005), de solo Daybreak en het stuk Time out voor zes vertolkers (2007) en het duo In-contro (2009) van Erika Zueneli. Met hun diverse creaties ontwikkelen ze een werk dat geaxeerd is op een ‘staat van aanwezigheid’ waarin de vertolker luistert naar zijn interne motor en tussen gewaarwording en reactie de choreografische schriftuur laat ontstaan als de noodzakelijke beweging voor een bepaalde situatie. Een ‘concrete abstractie’ waarin het intieme geconfronteerd wordt met het ‘laten zien’. De Associatie geniet de steun van het DRAC Ile-de-France, van het Centre National de la Danse, Micadanses (Paris) van het ADAMI, van het Ministère de la Communauté française Wallonie-Bruxelles en van het ARCADI voor het seizoen 2007-2008. De compagnie kreeg schrijfhulp van de Beaumarchais-vereniging en kon genieten van de studiowerking van het CCN van Orléans in 2003, van het C.D.C du Val de Marne/Biennale Nationale de Danse in 2006 en 2009 en van het CCN van Créteil in 2009. Er is ook een langlopende residentie in het Mains d'oeuvres (St.Ouen). L’L steunt het werk van Erika Zueneli sedert 2005, de groepscreatie Partita-s en de solo Daybreak werden gecoproduceerd door en gepresenteerd op het festival Danse en Vol (2005-2007) en sedert juni 2008 is ze in residentie in het kader van het L’L - lieux d'accompagnement à la jeune création. www.compagnie-lyeuse.fr

Erika Zueneli Erika Zueneli genoot een klassieke opleiding en volgde in New York danslessen in de scholen van Alwin Nikolais en Merce Cunningham terwijl ze in Italië danste bij Cie. Imago, Andrea Francalanci (renaissancedans) en enkele operahuizen. Sedert 1992 pendelt ze tussen België en Frankrijk. Zo werkte ze mee aan de Cérémonies van Albertville met Philippe Découflé om nadien lid te worden van Cie Nicole Mossoux-Patrick Bonté waar ze sedert 1995 regelmatig mee samenwerkt. Ze werkt ook voor Cie Santiago Sempere (1992-2003), Joseph Nadj, Cie. Silenda, het circus Les Colporteurs, Kataline Patkaï… In 1998 start ze een persoonlijke zoektocht met de solo Frêles Espérances in opdracht van het Festival Les Brigittines. In 2000 sticht ze met Olivier Renouf de Association L’Yeuse. Daarop confronteert ze haar ontluikende danstaal met een schrijver, Bohumil Hrabal, voor het duo Les cieux ne sont pas... en met een schilder, Edward Hopper, voor de solo Noon die de weg baande voor een vervolg in de

charleroi-danses.be

35 / 71

groepsvoorstelling High Noon, waarvan een sequentie leidde tot Sarà Sara dat op haar beurt Partita-s motiveerde. Het werk aan Sarà Sara en Partita-s werd bijzonder toegespitst op een gevoel van verwantschap: een poging om haar ego weg te vlakken. Met de Daybreak (solo) en Time out (sextuor) kwam er terug een soort van introspectie, een in vraag stellen van de persoon en van de taal, met een dans die bewust insneed in de wereld van het burleske. Momenteel werkt ze aan een project dat over twee jaren gespreid is en startte met een eerste duo In-contro, gevolgd door Incontri (korte vormen in duo) en Tournois, een stuk voor zeven dansers omtrent het thema ‘conflict’. In 2007 sticht ze haar eigen vzw in Brussel. Haar choreografisch werk ontwikkelt zich vanuit het lichaam ten dienste van concrete acties en situaties, in de zoektocht naar bewegingen en verhoudingen uit het dagelijks leven die de essentie uitmaken van de gedragingen en bekommernissen van de mens in relatie tot de andere en zichzelf. Een werk over de decalage in zowel de interpretatie als in de tijd, in een concrete abstractie waarin het intieme de confrontatie aangaat met het laten zien.

charleroi-danses.be

36 / 71

ACCIDENS (CE QUI ARRIVE) – Dans/Muziek Groupe Entorse Belgische première 24.11 – 22:00 La Raffinerie (Brussel) Choreografie, uitvoering

Samuel Lefeuvre

Creatie muziek, draaitafel

Raphaëlle Latini

Belichting

Nicolas Olivier

Assistent belichting bij de creatie

Bruno Olivier

Scenografie

Groupe Entorse

Samuel Lefeuvre is een danser met buitengewone fysieke mogelijkheden die zich al liet opmerken in voorstellingen van Alain Platel en Peeping Tom. Tegenwoordig ontpopt hij zich ook als een verbazingwekkend choreograaf. In Accidens (ce qui arrive), een creatie samen met zijn twee collega’s van het Groupe Entorse, lijkt zijn verwrongen en ontwrichte lijf te worden gestuurd door de magnetische muziek die live wordt gegenereerd door Raphaëlle Latini. In een ruimte, dan eens omkranst door spookachtig licht, dan weer in het schemerdonker gehuld, poogt hij van de grond los te komen, als een door elektrische golven dooraderde organische massa. Die hachelijke verticale stand wordt aldus metafoor van veerkracht, die kracht die van vitaal belang is voor de mens en hem in staat stelt weer recht te komen, tegen alles in. Een beklijvend totaalspektakel!

Samuel Lefeuvre Geboren in Vire in 1981. Na een opleiding in klassieke en hedendaagse dans in Caen en aan het CNDC in Angers, vestigt hij zich in Brussel waar hij werkt voor de compagnie van Michèle Anne De Mey en vervolgens voor les Ballets C. de la B: Wolf en VSPRS van Alain Platel - la Mancha, Patchagonia en Primero van Lisi Estaras. In 2004 voegt hij zich bij het collectief Peeping Tom om er Le Salon en le Sous-Sol te creëren. Hij maakte ook deel uit van de producties On/Off en Vertiges d’en bas van de Cie Claude Béatrix en choreografeerde een duo, Two Parts met Chloé Attou. Hij heeft zich bij de groep Entorse gevoegd vanaf zijn creatie voor de voorstelling Love Affair, green girl. Raphaëlle Latini Geboren in Caen in 1971. Gediplomeerde in de Schone Kunsten in Caen/Basse Normandie. Als protéiform kunstenares, grafiste, videaste, scenografe bouwt ze in 2003 haar bezigheden op rond een andere passie: klankmatig, intiem, vernieuwend, vitaal. Ze verzint het personage van Madame Twill (dj). Haar parcours richt zich tegelijkertijd op de podiumkunsten en in 2007 richt ze de groep Entorse op en wijdt deze in met Love Affair, green girl (radiofonisch theater). Ze staat in voor de klankband en de regie voor haar stukken en komt tussen op een eigenwijze manier van achter de draaitafel, voor de compagnie van Vincent Dupont in Plan, Incantus en Souffles. In 2099 realiseerde ze mee de geluidsband voor Neige van Michèle Anne De Mey. www.groupentorse.com

charleroi-danses.be

37 / 71

FLOCKING – Dans Brice Leroux Belgische première 24.11 – 20:30 25.11 – 19:00 Les Ecuries (Charleroi) Choreografie, scenografie, belichting, kostuumontwerp

Brice Leroux

Kostuumontwerp

Bertille Gibourdel

Algemene regie

Antonin Chaumet

Productie

Caravan Production / Continuum

vzw Coproductie

Charleroi/Danses / Kunstenfestivaldesarts / TAKT Dommelhof / Maison de la Culture de Bourges / CCN du Havre HauteNormandie / Scène nationale d’Orléans

Voor zijn nieuwe creatie ontwikkelt Brice Leroux een danstaal waarvoor hij elementen ontleent aan de spontane ruimtelijke organisatiesystemen die worden waargenomen bij sommige dieren: vluchten vogels, scholen vissen, zwermen bijen,… Op ieder moment treden de vertolkers met elkaar in interactie, passen ze zich voortdurend aan elkaar aan, worden ze gedwongen om nagenoeg ogenblikkelijk te beslissen en kiezen ze hun weg. Een dynamiek die nu eens willekeurig, dan weer beheerst is en tot in het oneindige combinaties lijkt te genereren. In Flocking zien we een auteur aan het werk die het kijken wil doorgronden en daarvoor nog dieper in zijn inspiratie put. Hij brengt onze zintuigen in verwarring zodat we makkelijker in een toestand van contemplatie, ja zelfs hypnotische fascinatie, komen.

charleroi-danses.be

38 / 71

CORPS DE BALLET – Dans Dorothée Thébert & Pascal Gravat Samengestelde avond in PBA van Charleroi 25.11 – 21:00 PBA (Charleroi) Uitvoering

Pascal Gravat, Dorothée Thébert

Tekst

Dorothée Thébert

Artistieke samenwerking

Pierre-Alexandre Lampert, Filippo Filliger

Licht

Dorothée Thébert, Pascal Gravat

Kostuumontwerp

Aline Courvoisier

Coproductie

Théâtre de l’Usine / OLA ! / Sous Chiffre

In het kader van de samengestelde avond in PBA van Charleroi

In Corps de Ballet regisseert Dorothée Thébert Pascal Gravat, die zijn eigen “choreografische biografie” vermengt met de geschiedenis van een ex-danser van het Ballet Royal de Wallonie die nu cafébaas is.

charleroi-danses.be

39 / 71

CI-GISELLES – Dans Olivia Grandville / Ballet National de Marseille Belgische première Samengestelde avond in PBA vna Charleroi 25.11 – 21:00 PBA (Charleroi) Choreografie

Olivia Grandville

Met

6 danseressen van het Ballet National de Marseille

Muziekmontage

Olivier Renouf

Muzikale fragmenten

Antonio Vivaldi, Henry Cowell, Salvatore Sciarrino, Francis Poulenc,

Belichting

Yves Godin

Kostuumontwerp

Olivia Grandville, Aurélia Lyon, Nicole Murru

Productie

Ballet National de Marseille – Direction Frédéric Flamand

George Crumb, Domenico Scarlatti, PJ Harvey

In het kader van de samengestelde avond in PBA van Charleroi

Ci-Giselles, een creatie van Olivia Grandville voor het Ballet National de Marseille, focust op de hedendaagse uitdagingen van de grote romantische ballettraditie.

charleroi-danses.be

40 / 71

A MARY WIGMAN DANCE EVENING – Dans Fabián Barba / Busy Rocks Samengestelde avond in PBA van Charleroi 25.11 – 21:00 PBA (Charleroi) Concept, dans Kostuumontwerp Licht

Fabián Barba Sarah-Christine Reuleke Geni Diez

Muziek

Hanns Hasting, Sascha Demand

Productie

K3 – Zentrum für Choreographie / Tanzplan Hamburg

Coproductie

Wp Zimmer / P.A.R.T.S. / Kaaitheater / Fabrik Potsdam

In het kader van de samengestelde avond in PBA van Charleroi

Fabián Barba, ten slotte, reproduceert in een hommage die zijn kracht haalt uit het spanningsveld tussen origineel en reconstructie negen solo’s van de legendarische expressionistische danseres Mary Wigman.

charleroi-danses.be

41 / 71

LAISSE-MOI TE VENIR – Performance Dominique Thirion 25.11 – 22:40 PBA / La Réserve (Charleroi) 26.11 – 22:00 Les Ecuries / Chapiteau (Charleroi) Met

Isabelle Bats, Jean Biche, Yota Dafniotou, David Deboudt, Greg Duret, Christine Grulois, Peter Kern, Laurence Langlois, Bertrand Levant, Regina Röhrer, Dominique Thirion, Evy Vandeput

Muzikanten

Teuk Henri, Stefan Huber, Jef Mercelis, Remi Mercelis

Scenografie

Dominique Thirion

Belichting

Philippe Forteine

Geluid

Benoît Pelé

Coproductie

Charleroi/Danses

Presentatie

Charleroi/Danses – onthaal PBA+Eden

De Belgische beeldend kunstenares Dominique Thirion, die liever in het echte leven actief is dan in de kunstgalerieën, zet participatieve acties op touw die de ontmoeting zelf centraal plaatsen. Met Laisse-moi te venir, een feuilleton in drie afleveringen die als primeur op de Biënnale worden bijeengebracht, brengt ze ons een dans-, spraak- en zangperformance over liefde en verlangen. Want ligt de liefde niet ten grondslag aan de dans? Op het programma staan tederheid, leugens, een weinig geweld, een vleugje verdriet, humor… en vooral vreugde die letterlijk aanstekelijk is: op twee locaties in Charleroi zullen duo’s vertolkers de ste toeschouwers meetronen in de opwinding; en de 26 wordt alles afgesloten met een echte DJavond!

charleroi-danses.be

42 / 71

STILL ALIVE – VANITAS – Dans Barbara Mavro Thalasitis 26.11 – 19:00 L’Ancre (Charleroi) Choreografie, concept, uitvoering Muziek Vanitas Muziek, sound-design Stille Alive

Barbara Mavro Thalassitis Gerome Nox Luc Vertige

Scenografie, kostuumontwerp

Barbara Mavro Thalassitis

Scenische objecten

Barbara Mavro Thalassitis, Laurence Halloy

Assistent, belichting

Laurence Halloy

Productie

ROBERTA DC

Coproductie

Charleroi/Danses / Les Brigittines / CDC du Val-de-Marne

Met Still Alive gunt choreografe en danseres Barbara Mavro Thalassitis ons een kijk in haar rariteitenkabinet. Daarin is het net alsof het voorwerp levend en het lichaam tot voorwerp wordt. Daartoe confronteert ze de in het Engels vrij gelijk klinkende begrippen still life (stilleven) en still alive (nog in leven) en zinspeelt op de relatie tussen domesticering en creativiteit. Het tweede tafereel Vanitas, een stuk met futuristische inslag, buigt zich over ons overleven als soort die meer dan ooit met uitsterven is bedreigd. Deze macabere en wrange solodans dissecteert en hekelt een schizofrene samenleving die behept is met haar streven naar onvergankelijkheid.

charleroi-danses.be

43 / 71

charleroi-danses.be

44 / 71

4. PARTNERS

EUROPALIA.BRASIL NO CORAÇÃO DA TEMPESTADE / Claudio Bernardo / Balé
Teatro Castro Alvès de Bahia CRÉATION 2011 / Lia Rodrigues MATADOURO / Marcelo Evelin / Demolition Inc. & Núcleo Do Dirceu TRANSFERÊNCIA / Michel Groisman PORTA DAS MÃOS / Michel Groisman POROROCA / Lia Rodrigues

IDILL 2011 INTERNATIONAL DANCE ONLINE SHORT FILM FESTIVAL Officiële Prijsuitreiking

CONTREDANSE HOMMAGE À FERNAND SCHIRREN

charleroi-danses.be

45 / 71

EUROPALIA.BRASIL INTERNATIONAL ARTS FESTIVAL ste

Charleroi/Danses neemt deel aan de 23 editie van Europalia International. Europalia, festival dat een land wil laten ontdekken door zijn volledig cultureel aanbod voor het voetlicht te brengen, liet voor deze editie zijn oog vallen op Brazilië: een land met een oeroude danscultuur die is voortgekomen uit de mozaïek van volkeren die er wonen maar eveneens een land in volle beweging dat zich resoluut op de toekomst richt. Het is dus niet meer dan normaal dat Charleroi/Danses besloot om in zijn Biënnale 2011 een belangrijke plaats voor Brazilië te voorzien en kunstenaars te programmeren die allemaal een geëngageerde en vernieuwende blik op de danspraktijk hebben. Om zijn betrokkenheid in deze onderneming te onderstrepen, stond Charleroi/Danses erop om de laatste creatie van Lia Rodrigues te coproduceren. www.europalia.be

NO CORAÇÃO DA TEMPESTADE / Claudio Bernardo / Balé
Teatro Castro Alvès de Bahia CRÉATION 2011 / Lia Rodrigues MATADOURO / Marcelo Evelin / Demolition Inc. & Núcleo Do Dirceu TRANSFERÊNCIA / Michel Groisman PORTA DAS MÃOS / Michel Groisman POROROCA / Lia Rodrigues

charleroi-danses.be

46 / 71

NO CORAÇÃO DA TEMPESTADE – Dans Claudio Bernardo / Balé Teatro Castro Alvès de Bahia Belgische première 17 > 19.11 – 20:00 Théâtre Le Manège (Bergen) Choreografie

Claudio Bernardo

Uitvoering

Balé Teatro Castro Alvès

Productie

As Palavras

Coproductie

Le manège.mons - Centre Dramatique

Copresentatie

Europalia International / Charleroi/Danses / le manège.mons

Voor zijn nieuwe creatie keert Claudio Bernardo terug naar de bron. In een samenwerking met de vierentwintig vertolkers van het Braziliaanse ballet Castro Alvès de Bahia confronteert hij de kracht en de energie van de cultuur van zijn geboorteland met een monument uit de Westerse literatuur: The Tempest van Shakespeare. Het beroemde verhaal van Prospero gebruikt hij als voorwendsel om in dansvorm een antropologische studie van de Braziliaanse geschiedenis van de kolonisatie en de slavernij tot het hedendaagse Brazilië voor te stellen. De choreograaf, die zijn inspiratie vindt in de literatuur, het theater, de muziek en de beeldende kunsten, roept de hardheid en wreedheid van de menselijke relaties op. Een epos dat nu al groots belooft te zijn.

charleroi-danses.be

47 / 71

CREATION 2011 – Dans Lia Rodrigues Belgische première 22 & 23.11 – 20:30 Kaaitheater (Brussel) Creatie

Lia Rodrigues

Gedanst & gecreëerd in nauwe samenwerking met

Amália Lima, Ana Paula Kamozaki, Lidia Larangeira, Calixto Neto, Thais Galliac, Jamil Cardoso, Leonardo Nunes, Gabriele Nascimento, Paula de Paula, Bruna Thimotheo, Francisco Cavalcanti

Dramaturgie

Silvia Soter

Artistieke medewerking

Guillaume Bernardi

Creatie belichting

Nicolas Boudier

Foto’s

Sammi Landweer

Productie en internationale spreiding

Thérèse Barbanel, Les Artscéniques

Productieverantwoordelijke

Colette de Turville

Assistente choreografie

Amalia Lima

Residentie

Théâtre Jean-Vilar de Vitry in maart 2011, in het kader van een samenwerking met le Conseil Régional d'Ile-de-France

Coproductie

Festival d’ Automne (Parijs), le CENQUATRE (Frankrijk), Théâtre Jean Vilar (Vitry-sur- Seine), King’s Fountain (Parijs), Kaaitheater (Brussel), Charleroi/Danses, Secretaria de Cultura do Estado do Rio de Janeiro

Partners

REDES de Desenvolvimento da Maré

Dank

Dance Department of the Venice Biennale

Voor Lia Rodrigues is de dans een feest. Maar evenzeer de plaats van het gebeuren. Elke creatie van haar maakt ons daar telkens weer met nadruk en schoonheid op attent. Met dit nieuwe stuk gaat de choreografe verder met het ontleden van de verhoudingen tussen het individu en de groep. Deze vraag stond ook al centraal in Pororoca, haar vorige werk dat ook op deze Biënnale op het programma staat. Maar deze keer put Lia Rodrigues uit de ervaringen van haar dansers en gebruikt die als vertrekpunt. Uit het onlichamelijke conflict tussen hun dromen en de wel degelijk tastbare botsing tussen de lichamen ontstaat een bruisend collectief geheel. Gedreven door de overtuiging dat de dans revolutionair moet zijn, blijft de choreografe haar kunst heruitvinden om zo beter te kunnen praten over haar land, de mens en zijn lijden.

charleroi-danses.be

48 / 71

Lia Rodrigues Lia Rodrigues is geboren in São Paulo, Brazilië in 1956. Nadat ze een klassieke balletopleiding volgt, sticht ze in 1977 Grupo Andança. Tusse 1980 en 1982, maakt ze deel uit van de compagnie Maguy Marin. Bij haar terugkeer in Brazilië, vestigt ze zich in Rio de Janeiro waar ze in 1990 haar eigen compagnie, Lia Rodrigues Companhia de Danças, opricht. Bovenop het regisseren en het produceren van haar voorstellingen, is Lia Rodrigues eveneens culturele productrice: in 1992 is ze met het jaarlijkse hedendaagse dansfestival Panorama de Dança gestart, dat ze leidt tot in 2005.

charleroi-danses.be

49 / 71

MATADOURO – Dans/Performance Marcelo Evelin / Demolition Inc. & Núcleo do Dirceu Belgische première 23.11 – 18:30 14.11 – 20:30 La Raffinerie (Brussel) Choreografie

Marcelo Evelin

Creatie & uitvoering

Alexandre Santos, Andrez Lean Ghizze, Cipó Alvarenga, Datan Izaká, Fábio Crazy da Silva, Fagão, Izabelle Frota, Jaap Lindijer, Jacob Alves, Josh S., Layane Holanda, Marcelo Evelin, Regina Veloso, Sérgio Caddah, Silvia Soter

Copresentatie

Europalia International, Charleroi/Danses

Na lange tijd in Europa te hebben gewerkt, keerde de Braziliaan Marcelo Evelin in 2006 terug naar zijn geboortestad Teresina. Sinsdien leidt hij daar de Núcleo de Criação do Dirceu. Matadouro (“slachthuis”), het laatste deel van de trilogie gebaseerd op de roman De binnenlanden (1902) van Euclides da Cunha, is een krachtig politiek werk dat voornamelijk gaat over de strijd tussen centrum en periferie, barbarij en beschaving, de gemeenschap en de geglobaliseerde wereld. Op de lage tonen van het Strijkkwintet in do groot van Schubert storten acht vertolkers zich, naakt en gemaskerd alsof ze zich hebben opgemaakt voor een of ander geheimzinnig ritueel, in een wedloop zonder einde. Het perpetuum mobile als metafoor voor het verzet… Het grijpt je naar de keel.

Marcelo Evelin Marcelo Evelin is een Braziliaanse danser, choreograaf, regisseur en onderzoeker, geboren in 1962. Hij werkt in Nederland, waar hij improvisatie en compositie doceert aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en in Brazilië. www.europalia.be

charleroi-danses.be

50 / 71

TRANSFERENCIA – Dans/Performance Michel Groisman Belgische première 24.11 – 19:00 La Raffinerie (Brussel) Concept

Michel Groisman

Regie

Gabriela Duviver

Dispositief Concept

Manuelzinho e Marcelo - Tornotec

Timmerman

Zé Nayde

Copresentatie

Europalia International, Charleroi/Danses

Geboren in Rio de Janeiro in 1972 maakt Michel Groisman deel uit van die generatie kunstenaars waarop moeilijk een etiket kan worden gekleefd. Als interdisciplinair artiest houdt hij het midden tussen de dans en de visuele kunsten. Via zijn performances ensceneert en onderzoekt hij de positie van het lichaam. Zo brengt Groisman met behulp van de machines die hij ontwerpt dynamische processen tot ontwikkeling waaruit “normale” en “abnormale” houdingen voortvloeien. In Transferência, een met volmaakt meesterschap uitgevoerde langzame lenigheidsoefening, brengt de kunstenaar de vlam van een kaars van de ene naar de andere kant van zijn lichaam over en creëert zo via zijn lichaam een fragiele circulatie van vuur. Adembenemend.

Michel Groisman Michel Groisman is een Braziliaans kunstenaar, geboren in Rio de Janeiro in 1972. Halfweg tussen dans en visuele kunst, ensceneert en stelt hij de aard van het lichaam in vraag. Doorheen zijn optredens, ontwikkelt Michel Groisman dynamische processen die ab/normale lichaamshoudingen impliceren. Gedurende de laatste jaren nam hij deel aan verschillende dansfestivals en trad hij op in verschillende musea voor hedendaagse kunst, zoals het MoMa in New York. www.europalia.be

charleroi-danses.be

51 / 71

PORTA DAS MÃOS – Dans/Performance Michel Groisman Belgische première 26.11 – 18:00 PBA / Studio (Charleroi) Concept

Michel Groisman

Regie

Gabriela Duviver

Dispositief Concept

Manuelzinho e Marcelo - Tornotec

Timmerman

Zé Nayde

Copresentatie

Europalia International, Charleroi/Danses

Deze Braziliaanse kunstenaar maakt zijn tweede verschijning op deze Biënnale met Porta das Mãos, een meditatief stuk over beweging. Met twee vingers van zijn linker hand voortdurend in aanraking met twee vingers van zijn rechter vormt hij een figuur waarmee hij alle mogelijke vormen exploreert en tal van artistieke gebaren in beschouwing neemt. Groisman creëert op die manier een caleidoscopische reeks van vormen die voortdurend in verandering zijn. Zoals deze performance balanceert de kunst van Groisman op een gespannen koord die op ieder moment dreigt te knakken maar nooit dat fragiele breekpunt bereikt.

charleroi-danses.be

52 / 71

POROROCA – Dans Lia Rodrigues 26.11 – 21:00 Les Ecuries (Charleroi) Concept

Lia Rodrigues

Dramaturgie

Silvia Soter

Artistieke samenwerking

Guillaume Bernardi

Belichting

Nicolas Boudier

Assistente choreographie

Amalia Lima

Van en met

Amália Lima, Ana Paula Kamozaki, Lidia Larangeira, Calixto Neto, Thais Galliac, Jamil Cardoso, Leonardo Nunes, Gabriele Nascimento, Paula de Paula, Bruna Thimotheo, Francisco Cavalcanti

Coproductie

Festival d’Automne in Parijs, le Centquatre - Parijs, Théâtre Jean Vilar de Vitry-sur-Seine, King’s Fountain, Kaaiheater en Charleroi/Danses, Secretaria de Cultura do Estado do Rio de Janeiro

Dank

Grand Studio

Copresentatie

Europalia International en Charleroi/Danses

Geëngageerd is Lia Rodrigues zonder enige twijfel. Zo besloot dit boegbeeld van de Braziliaanse dans enkele jaren terug om haar werk te verankeren in een favela rond Rio de Janeiro. Daar creëerde ze Pororoca, een bijzonder communicatieve voorstelling. In de Tupi-taal verwijst het woord “pororoca” naar de botsing tussen de brullende golven van de Amazone en de stromingen van de Atlantische Oceaan waarin de rivier uitmondt. Voor Lia Rodrigues wordt het een metafoor voor de verschillen die elkaar ontmoeten. Ze laat de scène onstuimig heen en weer deinen en posteert haar elf dansers in een veelkleurige golf die zwelt, komt aanrollen, breekt en steeds andere vormen van omhelzing aanneemt. De bevestiging van een soort aanwezigheid die het gefluister over “een andere mogelijke wereld” verspreidt.

charleroi-danses.be

53 / 71

IDILL 2011 International dance online short film festival Officiële Prijsuitreiking 25.11 – 20:00 La Gaîté Lyrique (Parijs) Dit festival, een samenwerking met La Gaîté Lyrique uit Parijs en de Londense Sadler’s Wells die op de Biënnale 2009 in het leven geroepen werd op initiatief van Charleroi/Danses, is nu aan zijn tweede editie toe. De uitstraling van idill blijft groeien. Zo kan het festival dit jaar met het Braziliaanse Dança em Foco een nieuwe partner begroeten. Het principe blijft ongewijzigd: iedereen de kans bieden om in minder dan vijf minuten zijn visie op beweging voor te stellen. Met behulp van een smartphone, webcam of camera, eender wat. Op het festival worden vijf prijzen uitgereikt, waaronder de Publieksprijs. De uitreiking vindt plaats op 25 november in aanwezigheid van de jury tijdens een ceremonie in La Gaîté Lyrique.

charleroi-danses.be

54 / 71

SAMENSTELLING VAN DE JURY IDILL Thierry De Mey Componist, cineast Artistiek directeur van Charleroi/Danses, België Jérôme Delormas Algemeen & artistiek directeur van La Gaîté Lyrique, Parijs Emma Gladstone Programmatrice & productrice van Sadler's Wells - London's Dance House Paulo Caldas Choreograaf, onderzoeker & professor aan Universidade Federal do Ceará, Brésil Directeur van het festival Dança em Foco, Festival Internacional de Vídeo & Dança, Río de Janeiro Lynette Kessler Programmatrice & artistiek directrice van het festival Dance Camera West, Dance Media Film Festival, Los Angeles Janine Dijkmeijer Artistiek directrice van het festival Cinedans, Moving Media Festival, Amsterdam Dieter Schneider Producteur TV ZDFkultur / ARTE, Allemagne Margaret Williams Cineast, Royaume Uni

Online stellen voor de Publieksprijs, van 17 oktober tot en met 20 novemner via idill.eu.

Idill is een productie van Charleroi/Danses, Centre chorégraphique de la Communauté française de Belgique, La Gaîté Lyrique, scènes des révolutions numériques de paris, Sadler's Wells, belangrijkste instituut voor dans in het Verenigd Koninkrijk. In samenwerking met dança em foco, internationaal dansvideofestival in Brazilië. Met steun van het Ministère de la Commmunauté française de Belgique.

charleroi-danses.be

55 / 71

CONTREDANSE SOIREE-HOMMAGE A FERNAND SCHIRREN 21.11 – 19:30 La Raffinerie (Brussel) Ter gelegenheid van de nieuwe uitgave van het boek Le Rythme primordial et souverain organiseert Contredanse in samenwerking met Charleroi/Danses een hommage-avond aan de auteur van dat fundamentele werk, de Belgische componist, musicus en pedagoog Fernand Schirren die in 2001 overleed. De voorstelling van deze tweede uitgave, die wordt uitgebracht samen met een CD met archiefmateriaal, zal worden bijgewoond door leidende figuren uit de dans zoals Thierry De Mey die allen beïnvloed zijn door diegene die aan het MUDRA en P.A.R.T.S. generaties van dansers, choreografen, musici heeft gevormd. Een film van Boris Lehman over Schirren zal voor de eerste keer worden vertoond. Parallel met deze hommage wordt er in La Raffinerie de hele week lang een stage georganiseerd die in het teken staat van het ritme. Boekpresentatie van Schirren, Le rythme primordial et souverain. Deze tweede editie wordt begeleid door een audio-cd met archiefbeelden waarop Schirren getuigt over het ritme, scholing en bestaan.. Filmprojectie van Boris Lehman (8mn) Schirren leest zijn manuscript tijdens de projectie van een stomme film en pianobegeleiding. Schirren of de kunst van het ritme Drie interventies die inzicht geven op Schirren, muzikant en pedagoog. José Besprosvany, choreograaf: Portret van Schirren Anouk Llaurens, pedagoge, danseres en choreografe: Het onderricht van het ritme volgens Schirren Thierry De Mey, componist en cineast: De meerwaarde van Schirren voor vandaag Deze interventies worden afgewisseld door fragmente nuit documentaires over Schirren.

Stage 21 > 25.11 10:00 > 13:00 - Françoise Dupuy assistée d'Isabelle Dufau 14:30 > 17:00 - Anouk Llaurens Informatie & inschrijvingen : 02 550 13 06

charleroi-danses.be

56 / 71

5. PUBLIEKE RUIMTE Met drie ingrepen in de openbare ruimte zal deze editie van de Bïennale worden ingeweven in het stadsweefsel van Charleroi op een manier die voor iedereen leesbaar is. Beeldend kunstenaar Jérôme Considérant plaatst in en rond de stad zijn omleidingsborden waarvan de bijtende ironie enkel maar wordt geëvenaard door de gehechtheid van de kunstenaar aan zijn geboortestad. Fotograaf Thibault Grégoire hangt op de belangrijke locaties van deze Biënnale zijn foto’s op groot formaat, die zijn verblijf van zes maanden bij Charleroi/Danses in beeld brengen. Performster Margherita Isola, ten slotte, verwerkt tijdens een wandelperformance door Charleroi haar “choreografische indrukken” en maakt zo van de stad een openluchttoneel en duwt de passanten in de rol van toeschouwers van dat vreemde ritueel dat de geest van de dans huldigt.

DANCING IN THE STREET / Jérôme Considérant 9 > 27.11 > Publieke ruimte (Charleroi)

INTRA MURROS / Thibault Grégoire 9 > 27.11 > Publieke ruimte (Charleroi) INDOOR TENTOONSTELLING 09 > 27.11 – 10:00 > 20:00 (dinsdag > zondag) Maison de La Laïcité (Charleroi) Het werk van Thibault Grégoire in de Publieke Ruimte zal worden aangevuld met een indoor tentoonstelling die gedurende de hele Biennale in het Maison de la Laïcité te zien zijn. Speciaal onthaal met een introductie op de tentoonstelling voor schoolgroepen en verenigingen Voor info : [email protected]

THE MIRROR DANCING WALK / Margherita Isola 12.11 – 14u30 > PBA (Charleroi)

charleroi-danses.be

57 / 71

charleroi-danses.be

58 / 71

6. PARTICIPATIEVE PROJECTEN In twee projecten, die centraal staan in de Biënnale, krijgt wie dat wenst de kans om uit zijn/haar rol van toeschouwer te treden en volwaardig acteur/actrice te worden.

JEUX CRITIQUES - Schrijfatelier Onder leiding van Olivier Hespel 09 > 27.11 Toppers, flops, interviews, fotoreportages… De deelnemers aan dit atelier, waar de zin voor kritiek wordt aangescherpt, zullen onder de deskundige leiding van Olivier Hespel, recensent en toneelschrijver, een blog bijhouden voor een originele rubriek van de Biënnale 2011. Enige schrijfvaardigheid is wel aangewezen. Condities & inschrijvingen [email protected] - +32(0)71 50 92 86

MADE IN CHARLEROI – Interactieve voorstelling voor 99 amateurs en 5 dansers Joanne Leighton Creatie 10.11 – 19:00 12.11 – 17:00 BPS22 (Charleroi) Concept en choreografie

Joanne Leighton

Van en met

Matthieu Bajolet, Marie-Pierre Jaux, Claire Laureau, Edouard

Technisch directeur

Thierry Meyer

Algemene regie

Cécile Desmeures

Productie

CCNFCB/Velvet/Charleroi/Danses

Pelleray, Pauline Simon

De Belgische choreografe van Australische origine Joanne Leighton, die sinds mei 2010 het Centre chorégraphique national de Franche-Comté in Belfort leidt, is tweemaal aan het feest op deze Biënnale. Made in Charleroi, haar eerste stuk, is een participatieve voorstelling voor 99 amateurs en 5 professionele dansers. Een artistiek avontuur dat voor iedereen open staat. Het stuk, waarvoor Joanne Leighton het eerste basismateriaal samen met haar dansers uitwerkte vooraleer het aan de andere deelnemers voor te stellen, onderzoekt hoe de groep zich ruimtelijk verhoudt tot de architectuur van BPS22 en maakt het koorportret van een plaats, van een stad en haar inwoners. Zowel voor de vertolkers als voor de toeschouwers een uitzonderlijke ervaring!

charleroi-danses.be

59 / 71

Voor de creatie van Made in Charleroi, zoekt choreografe Joanne Leighton 99 kandidaten die graag zouden meewerken aan een grootscheeps choreografisch werk, portret van de stad en haar inwoners, dat voor en binnen het BPS22 wordt gecreëerd. Je moet geen specifieke vaardigheden hebben maar wel het hele project door beschikbaar zijn. Het project Made in... série was er voor de eerste keer op 5 december 2010 in het Musée d'Art Moderne et Contemporain van Straatsburg MAMCS, in coproductie met Pôle Sud, de dansscène in Straatsburg, Velvet en het CCN van Franche-Comté in Belfort.

Parallel in BPS22 : Tentoonstelling EUROPUNK. La culture visuelle punk en Europe, 1976-1980 22.10.2011 > 22.012012 | woensdag > donderdag, 12.00 > 18.00 bps.hainaut.be

charleroi-danses.be

60 / 71

7. CONCERT-PERFORMANCE-AFTER-THÉ DANSANT Op deze Biënnale kunnen een aantal muzikale ontmoetingen niet ontbreken want tenslotte is ze ook de plaats waar in het teken van de dans samen wordt gefeest. De spits wordt afgebeten door M-A-R-S, een groep met Pascal Gravat als voorman, met een hommage aan Joy Division, de legendarische cold wave groep die eind de jaren zeventig als een meteoor aan het postpunk- en newwavefirmament verscheen. Uit dezelfde periode, maar qua genre lichtjaren ervan verwijderd, vindt Nadia Schnock het glittervariété opnieuw uit: Mireilles, een kaleidoscoop van zangtaferelen rond de vestaalse maagd van het Franse chanson, Mireille Mathieu. Aan de opvoering van het tweede deel van Laisse-moi te venir breit Dominique Thirion nog een vervolg: na de performance iedereen op de dansvloer voor een avondje clubbing mét DJ. En om deze Biënnale met de passende praal af te sluiten, nodigt Charleroi/Danses iedereen uit voor een uitzonderlijke Ballroom met live orkest in de prestigieuze congreszaal van het PBA. Voor minder doen we het niet.

FILMS EN TRIPTYQUE – RÉMANENCES / Thierry De Mey 21 > 24.11 9:00 > … & 22, 25 & 26.11 9:00 > 18:00 > La Raffinerie M-A-R-S (Concert) 12.11 – 22:30 > PBA / La Réserve (Charleroi) MIREILLES / NADIA SCHNOK (Dans performance) 12.11 – 16:00 > Maison des 8 heures (Charleroi) LAISSE-MOI TE VENIR / Dominique Thirion (After) 26.11 – 22:00 > Les Ecuries / Chapiteau (Charleroi) BALLROOM (Thé Dansant avec orchestre) 27.11 – 14:00 > 19:00 > PBA / Salle des Congrès (Charleroi)

charleroi-danses.be

61 / 71

charleroi-danses.be

62 / 71

8. SEIZOEN CHARLEROI/DANSES 11-12 OCTOPUS Philippe Decouflé 14 & 15.01.2012 PBA (Charleroi) DANCING WITH THE SOUND HOBBYIST Zita Swoon Group & Rosas 16.02.2012 Les Ecuries (Charleroi) KISS & CRY Michèle Anne De Mey & Jaco Van Dormael 03 > 09.03.2012 Théâtre National (Brussel) LAMALI LOKTA Dame de Pic / Cie Karine Ponties 06 > 10.03.2012 Les Brigittines (Brussel) VHS Flexa Lyndo, NBS & sam* 16.03.2012 Les Ecuries (Charleroi) TREMPLIN HIP HOP 17.03.2012 Les Ecuries LE SACRE DU PRINTEMPS Roger Bernat 20 & 21.03.2012 Les Ecuries (Charleroi)

charleroi-danses.be

63 / 71

RENCONTRES INTERNATIONALES DE LA JEUNE CHORÉGRAPHIE Les Repérages 24.03.2012 L’Ancre & Les Ecuries (Charleroi) INGENIOUS Erwin Wauters 28 > 30.03.2012 L’Ancre (Charleroi) L’ICEBERG QUI CACHE LA FORÊT Nadine Ganase & Virginie Thirion 17 > 28.04.2011 Grand Varia (Brussel) LEVÉE DES CONFLITS Boris Charmatz 21.04.2012 Les Ecuries (Charleroi) LAMENTO Michèle Anne De Mey Eind mei-begin juni

charleroi-danses.be

64 / 71

9. PRAKTISCHE INFORMATIE CHARLEROI/DANSES LES ECURIES Boulevard Pierre Mayence 65C 6000 Charleroi T : + 32 (0)71 20 56 40

LA RAFFINERIE Manchesterstraat 21 1080 Brussel T : + 32 (0)71 20 56 40

www.charleroi-danses.be

PERSDIENST SPCC SEVERINE PROVOST Culture & Communication Séverine Provost | Hanne Doms | Charlotte Materne | Ise Donckers T: +32 (0)2 644 61 91 F: + 32 (0)2 776 82 09 Gsm : (+32) (0)497 48 01 55 (FR) | (+32) (0)498 76 75 74 (NL) E-mail : [email protected] Foto’s & persdocumenten : www.charleroi-danses.be – Rubriek pers

INFO & TICKETS www.charleroi-danses.be +32 (0)71 20 56 40 (maandag > vrijdag van 9:30 tot 16:30)

TARIEVEN: € 15 > normaal tarief € 10 > kortingstarief : -26j, +60j, werkzoekende, inwoners van Charleroi en professionele podiumkunsten € 5 > Les Beaux jours, Fishing Around, M-A-R-S, groep vanaf 10 personen, Cultuurkaart en Associations des Agents communaux de Charleroi € 2 > Ballroom met orkest De Biennale is partner van Arsène 50 / Article 27

charleroi-danses.be

65 / 71

PASS Biennale € 120 voor alle voorstellingen + tweede tickets aan kortingstarief PASS 3 voorstellingen Kortingstarief vanaf 3 voorstellingen

SPECIFIEKE TARIEVEN Spirale € 7 / 6 (volwassene) € 6 / 5 (kind) – EDEN – reservatie +32 (0) 71 31 12 12 No coração da tempestade € 11 / 8 – Théâtre Le Manège – reservatie + 32 (0) 65 39 59 39 Ziggy, the dragon, the bold nurse & the swan song € 10 / 7,5 – Les Tanneurs – reservatie + 32 (0)2 512 17 84 Tournois € 12 / 8 Les Brigittines – reservatie +32 (0)2 213 86 10 Création 2011 € 16 / 12 – Kaaitheater – reservatie +32 (0)2 201 59 59

FESTIVALCENTRUM – CHAPITEAU De hele Biënnale lang, in de tent op de binnenplaats van Les Écuries. Een plek om te relaxen, iets te drinken en te eten, en - waarom niet - om artiesten te ontmoeten. Open op alle voorstellingen in Charleroi: maandag > vrijdag vanaf 18u00 zaterdag > zondag vanaf 15u00.

BUS Gratis bus Brussel-Charleroi-Brussel Zie voor de uren in de brochure van de Biennale op www.charleroi-danses.be Informatie en reserveringen: [email protected] – 071 50 92 86

charleroi-danses.be

66 / 71

INTERNET www.charleroi-danses.be

www.velvetvelvet.be www.ciesturmfrei.ch www.parcoursasbl.be www.compagnie-maguy-marin.fr www.mossoux-bonte.be www.zoo-hauert.be www.aspalavras.be www.wooshingmachine.com www.compagnie-lyeuse.fr www.liarodrigues.com www.demolitioninc.blogspot.com www.groupentorse.com www.ballet-de-marseille.com www.olivia-grandville.com www.busyrocks.org www.considerant.aeroplastics.net www.thibaultgregoire.be

charleroi-danses.be

67 / 71

charleroi-danses.be

68 / 71

10. ZALEN CHARLEROI/DANSES Les Ecuries - Charleroi Boulevard Pierre Mayence 65c - 6000 Charleroi La Raffinerie - Brussel Manchesterstraat 21 - 1080 Brussel

CHARLEROI PBA Place du Manège 1 - 6000 Charleroi Eden Boulevard Bertrand 1-3 – 6000 Charleroi BPS22 Boulevard Solvay 22 - 6000 Charleroi L'Ancre Rue de Montigny 122 - 6000 Charleroi Maison de la Laïcité Rue de France 31 – 6000 Charleroi Patinoire Rue Neuve 75a – 6061 Montignies-sur-Sambre Maison des 8 heures Place Charles II, 23 - 6000 Charleroi

BRUSSEL Les Brigittines Korte Brigitinnenstraat – 1000 Brussel Kaaitheater Sainctelettesquare 19 - 1000 Brussel Les Tanneurs Huidevettersstraat 75-77 – 1000 Brussel

charleroi-danses.be

69 / 71

BERGEN Théâtre Le Manège Rue des passages 1 – 7000 Bergen

PARIJS La Gaîté Lyrique Rue Papin 3bis – 75003 Parijs

charleroi-danses.be

70 / 71

11. PARTNERS Le Ministère de la Communauté française Wallonie-Bruxelles, Direction générale de la Culture Service général des Arts de la Scène - Service de la Danse La Région wallonne La Ville de Charleroi Échevinat de la Culture et du Tourisme de la Ville de Charleroi Le Centre d’Action Laïque de Charleroi Wallonie-Bruxelles International Wallonie-Bruxelles Théâtre Danse La Région de Bruxelles Capitale La COCOF Gemeente Molenbeek Stad Brussel PBA+Eden BPS22 L'Ancre Maison de la Laïcité de Charleroi Maison des 8 heures Patinoire de Charleroi Les Brigittines Kaaitheater Théâtre Les Tanneurs Le Manège.Mons La Gaîté Lyrique Arsène 50 / Article 27 RTBF-La Première RTBF-Musiq'3 RTBF-La Trois Le Soir Le Vif/L'Express Télésambre Mouvement.net Brussel deze Week (Agenda) FM Brussel

charleroi-danses.be

71 / 71