07. Inkijkexemplaar. Productiehuis Brabant Boschdijkstraat VD 's-hertogenbosch

Huisvlijt 9/07 Een met zekere onregelmatigheid verschijnend magazine van Productiehuis Brabant • januari 2007

hier postzegel plakken

Productiehuis Brabant Boschdijkstraat 45 5211 VD 's-Hertogenbosch

Inkij exem kplaar

Huisvlijt • 3

Och ja

E Colofon Dit magazine is een uitgave

Inhoudsopgave

3 Och ja • 3 Import, Nieuws uit Brabant • 4

van Productiehuis Brabant Redactie: Pietjan Dusee, Viktorien van Hulst Grafische vormgeving: Eric Schreurs en Ruud Buys (BE/O Ontwerpers) Druk: Drukkerij Gianotten Oplage: 2000 Omslag: Sahin Sisic Verschijningsdatum: januari 2007 Productiehuis Brabant Boschdijkstraat 45 5212 VD ’s-Hertogenbosch T 073-6125579 F 073-6121532 [email protected] www.productiehuis.nl

Pietjan Dusee, Artistiek Provinciaal want als je de samenleving wil kennen moet je niet in de spiegel maar uit het raam kijken.

Huisvlijt • 4

Are you ready, are you ready for love

Are you ready, are you ready for love handelt over een jonge man in een grootstad die een platonische liefde opvat voor een vrouw die in het appartement naast hem woont. Een tussenmuur scheidt hen van elkaar. Langzamerhand krijgt zijn romantisch verlangen een obsessioneel karakter. Are you ready, are you ready for love ging tijdens Festival CEMENT 2005 met acteurs Donna Vrijhof en Arjan Duine in première en werd door pers en publiek positief ontvangen. “De voorstelling toont schrijnend de eenzaamheid die in een grote stad al heel jong kan toeslaan. Dit is een mix van

stille poëzie en harde realiteit. Het spel is filmisch en hyperrealistisch. De wetten van theater en film spelen hier kat en muis”, schreef Eddie Vaes in De Standaard. En “Webcamtheater in splitscreen”, kopte de Vlaamse krant De Morgen na de première. De voorstelling Are you ready, are

you ready for love laat zich moeilijk in gewone theatertermen vatten. Op de navolgende pagina’s geeft regisseur Piet Arfeuille inzicht in het maakproces van de voorstelling. De repriseserie start op 19 januari 2007 en wordt gespeeld door Kristen Denkers en Arjan Duine

Huisvlijt • 7

Het schimmenspel van ‘Are you ready, are you ready for love’

De westerse mens heeft lang gevochten voor de verworvenheden die hij nu kent. Voornamelijk: de vrijheid van het individu. En wat doet ie ermee? Weinig, zou je kunnen zeggen. Het lijkt er zelfs op dat hij zo bezig is met oppervlakkige uiterlijkheden dat hem weinig energie rest voor de dieperliggende innerlijkheden. En daar stelt Piet Arfeuille graag wat tegenover. Hij ontdoet zijn maatschappijtjes op de theatervloer van alle franje en legt het gewone ‘zijn’ genadeloos bloot. Schamelheid en opoffering is wat hij de maatschappij zou toewensen, en het zijn ook de woorden waarmee hij zijn theatrale werkelijkheid vormgeeft. Een beschouwing vanuit zijn perspectief.

W

Regisseur Piet Arfeuille (1961) studeerde aan de Toneelacademie

Maastricht en werkt beurtelings in

Vlaanderen en Nederland. Hij maakte bij De Wetten van Kepler Woyzeck, bij het Vlaamse Malpertuis Vincent. Arthur. Marcel. en een gelauwerde Hamlet bij Het Paleis.

e leven volgens de meeste sociologen en filosofen in een verontrustende, misschien ook opwindende tijd. Het zal inderdaad wel allebei zijn. Een zogeheten scharniermoment, waarover allerlei geschriften en essays verschijnen. Er is van alles aan het schuiven. Het liberalisme heeft in het Westen voor een grote vrijheid gezorgd. Maar heel veel sociologen en filosofen hebben inmiddels zo hun bedenkingen bij het systeem van de bijbehorende vrijemarkteconomie en hoe dat ingrijpt op het leven van de mens. Ook keert de roep naar ‘waarden en normen’ steeds luider hoorbaar terug. En dat terwijl de grote verworvenheid van de laatste drie, bijna vier decennia (te beginnen met de Franse studentenopstanden in mei ’68) nu toch juist is dat het individu bevrijd is uit de dogmatiek van de grote politieke en religieuze verhalen; de verhalen die het algemeen belang boven de rechten van het individu plaatsen. Na dik 200 jaar vechten zijn de ideeën van de Verlichting eindelijk daadwerkelijk op vele plekken verworvenheden: de scheiding van kerk en staat, de gelijkheid van man en vrouw, het recht op een vrije mening. Wie wil er dan in ‘s hemelsnaam terug naar de staat van verzuiling die we daarvoor hadden? De pittige zoektocht naar zingeving Bijna niemand, gelukkig. Maar dat neemt niet weg dat sociologen en filosofen kanttekeningen kunnen – en moeten – plaatsen bij wat het doorgedreven liberalisme met de mens doet. In de westerse maatschappij moet het individu tegenwoordig zelf

Huisvlijt • 8

Huisvlijt • 9

Theatermaker Piet Arfeuille

producenten - van grote

n.a.v. Are you ready for love)

exploreren en gesprekken

Antwerpen wordt gepresen-

was de laatste jaren op ver-

theaterhuizen (HetPaleis)

•‘Een krachttoer.

te voeren met mensen

teerd.

schillende fronten promi-

via ‘reguliere’ gezelschap-

(De Standaard n.a.v.

(acteurs, regisseurs, dan-

Ook staan er in 2007 maar

nent aanwezig in het

pen (Malpertuis, De Wetten

Vincent.Arthur.Marcel)

sers, vormgevers, beelden-

liefst 4 producties (reprises)

Vlaamse en Nederlandse

van Kepler) tot productie-

•‘Indrukwekkend. Een hefti-

de kunstenaars, producen-

van zijn hand op Vlaamse en

theaterlandschap: heden-

huizen als het onze en

ge, rauwe voorstelling.

ten, programmatoren) die

Nederlandse planken.

daagse Shakespeares voor

diverse theateropleidingen

(De Volkskrant n.a.v.

er voor hem toe doen en

de grote zaal, eigen teksten

(Maastricht, Tilburg).

Woyzeck)

dus ook waardevol kunnen

Van 19 januari tot 27 februari

zijn voor toekomstig par-

2007 bijt hij met de herne-

voor de vlakkevloertheaters, ver boven de middel-

Volgens de pers doet hij dat

In 2007 werkt Arfeuille drie

cours.

ming van Are you ready, are

maat uitstekende bewerkin-

alles met succes:

maanden in residentie bij

In die zelfde periode (april –

you ready for love bij ons het

gen van klassiek en modern

•‘Gewoon Briljant. Een don-

BUDA kunstencentrum

juni 2007) wordt een mono-

spits af. Later in het jaar vol-

repertoire voor de midden-

derslag bij heldere hemel.

(Kortrijk) en Productiehuis

grafie voorbereid (hoofdre-

gen de reprises van Hamlet

zalen of op locaties. Hij

(De Standaard n.a.v.

Brabant om gericht lijnen

dactie: Hans van Dam), die

(HetPaleis) en Woyzeck

werkt daarbij zo’n 3 à 4 pro-

Hamlet)

uit te zetten voor de toe-

op 16 september 2007 ter

(Wetten van Kepler) en de

ducties per seizoen af in

•‘Opwindend, grappig, over-

komst. Hij grijpt die periode

gelegenheid van

premièrereeks van De Koude

opdracht van heel diverse

rompelend. (De Morgen

aan om nieuw materiaal te

Zuiderzinnen in HetPaleis

Revolutie.

Are you ready, are you ready for love zijn weg vinden en (soms zelfs) maken. Dat is niet makkelijk. In alle lagen van de samenleving zijn mensen die helaas niet over voldoende intelligentie en verbeelding beschikken om die pittige zoektocht naar zelfontplooiing en persoonlijke zingeving tot een goed einde te brengen. En lukt dat wel, dan gebeurt die zelfverwezenlijking in de vrijemarkteconomie al te vaak door de aanschaf van allerlei producten. Geld is daarbij de motor. Het zal duidelijk zijn dat in een dergelijke samenleving heel wat mensen verstoken blijven van allerlei mogelijkheden, waaronder vele producten. En die producten worden dan ook nog eens aangeprezen door het systeem van reclame; een afgesproken manipulatie die niet voor iedereen even duidelijk is. De idee dat je bij de aanschaf van een product ook een waardevol stuk innerlijk leven koopt, is bovendien een behoorlijk sterk en onverwoestbaar concept. Je hoeft niet eens erg dom te zijn om daar op een sluipende manier toch het slachtoffer van te worden. Maar als je nét iets verder kijkt, zie je dat reclame de waarneming slechts verschuift naar uiterlijkheden. De boodschappen bieden op geen enkel moment voeding voor de innerlijke en denkende mens. Gevolg: het innerlijke leven verschraalt. Bovendien: in deze samenleving die het individu centraal stelt en waar de grote verhalen teloorgegaan zijn, wordt geen ontmoeting tussen mensen georganiseerd en

daardoor komt er bovenop die verschraling nog eens een hoop eenzaamheid. Natuurlijk zijn er voldoende mensen die zichzelf wél op een fantastische manier kunnen verwezenlijken in deze maatschappij; die juist vanuit hun uniciteit een solidariteit kunnen ontplooien naar anderen toe. Maar vanuit een socialistische bewogenheid wil ik hier ook opkomen voor alle mensen die daar niet in slagen, buiten de boot vallen, en net zo goed het stadsgezicht sieren. Schetsen van de samenleving De socioloog Rudi Laermans heeft het beeld op een onontkoombare manier geschetst in zijn boek ‘Schimmenspel, essays over de hedendaagse onwerkelijkheid’: geen enkel individu moet geknecht worden door een systeem. De fundamentele en universele rechten van een individu kunnen en mogen niet geschonden worden in naam van het algemeen belang. Maar dan moet het liberalisme insgelijks ook erg bezorgd blijven over de effecten van de vrijemarkteconomie en de positie van de zwakkeren daarbinnen. In die zin kan en moet er dus blijvend nagedacht worden over het algemeen belang. En wel zodanig dat dat niet resulteert in de rigoureuze systemen die in het verleden hun failliet voldoende bewezen hebben, juist omdat ze de uniciteit van de mens ontkennen en geweld aangedaan hebben. Beeldend kunstenaar Robert Longo laat zijn visie op

de samenleving op een andere manier zien. Hij laat De waarheid zal, zoals gebruikelijk, wel complex en mooie vrouwen en mannen in galakledij paraderen op tegenstrijdig zijn, maar het zijn beslist belangrijke het dak van een wolkenkrabber, slaat ze (speels, mag en spannende vragen. ik hopen) met touwen en fotografeert ze dan in de verwrongen posities die daarvan het gevolg zijn. Vreemd Een karakter alleen thuis genoeg zien deze modellen van de vrijemarktecono- Ze houden ook mij bezig, dat kan niet anders. In mie er op die manier alleen maar hipper uit, alsof ze mijn regie van ‘Kill the old, torture their young’ van klaar zijn om de nacht in te gaan en de stad te veroveDavid Harrower bij Theater Malpertuis (Tielt, België, ren. Of zijn het toch neuroten eerste klas, met hun februari 2003) heb ik de spelers tijdens het repetiwilde haren, hun blik tieproces bijvoorbeeld genaar beneden, hun knik- Je hoeft niet eens erg dom te zijn om vraagd mij een hele nakende knieën, klaar om middag te laten zien hoe op een sluipende manier toch het afgevoerd te worden? hun karakter bestond en Laat Longo de ‘vrije, indi- slachtoffer van reclame te worden handelde als het thuis vidualistische’ stadsmens alleen was. In zijn stuk zien met alle kracht en mogelijkheden die daarvan doet Harrower verhaalsgewijs verslag van het wederkunnen uitgaan? Zijn we, zoals de liberale publicist varen van zeven karakters in een hedendaagse grootDirk Verhofstadt in zijn ‘Pleidooi voor individuastad. Allemaal zijn ze op zoek naar het geluk. Allelisme’ euforisch beweert, op weg naar de maatmaal leven ze alleen in flatgebouwen. Allemaal zijn schappij waar een over alle grenzen heen groeiende ze nerveus. Allemaal zijn ze wel eens alleen thuis. En zelfverwezenlijking tot de verhoopte solidariteit gaat wat doen ze dan? leiden? Of schildert Longo met zijn bijwijlen apocaHet videoverslag van die namiddag is een intrigelyptisch aandoend werk juist een failliet? En loopt rende gebeurtenis die ik later in de voorstelling heb het liberalisme zoals we het nu kennen op z’n laatste uitgewerkt tot een verstild moment van zeven minubenen; zorgt het voor uitholling, vervlakking, ver- ten. Een bizar en aangrijpend fragment. In eerste vreemding, decadentie zelfs? Is dat het misschien instantie door de thematiek, maar ook door de ongewaartegen het islamitische Oosten, maar evenzeer de wone (bijna filmische en toch theatrale) eenvoud van fundamentalistische christenen hun conservatieve het acteerspel. Het gegeven dat de acteurs – ondanks kruistocht voeren? het feit dat ze samen op de vloer stonden – zoge-

Huisvlijt • 10


Huisvlijt • 11

naamd in een privé-woonruimte vertoefden, zorgde Het spanningsveld binnen-buiten regelt het verkeer ervoor dat ze noch voor mekaar, noch voor het toevan de spelers, hun opkomsten en afgangen. kijkende publiek gingen werken. Je zag ze als het ware Grosso modo beantwoordt dat verkeer aan de volprivé, louter denkend, zittend op een stoel. Je zag ze gende logica: de hectische buitenwereld eist veel van zich vervelen, spelend met een papieren vliegtuigje; de mens. Om erbij te horen, moet je meedraaien in je zag ze zichzelf aanstellen, dromend van succes en de consumptieve dans waar vrijwel ieder domein roem; je zag ze de tijd verdrijven met dwangmatige en van het menselijk bestaan ondertussen aan ten prooi nutteloze handelingen; je zag ze in zichzelf praten, in gevallen is. Onrustig jaag je dus op professioneel suczichzelf lachen; je zag ze depressief en wanhopig, sta- ces en privé-geluk. Je moet een succesvolle carrière rend naar een smeltende bruistablet in een glas hebben (het juiste visitekaartje) en een perfecte uitwater; en je zag ze zelfs masturberen, om in hun dro- straling (het juiste lichaam/profiel). Het gevecht om men te realiseren wat in werkelijkheid niet is… erbij te horen vraagt een hoop geposeer; uiterlijke Zolang ik bezig ben met regisseren, ben ik onder tekenen die de mens wegvoeren van zijn innerlijkmeer op zoek geweest naar een speelstijl die door zijn heid. Die vervreemding van zichzelf en de omgeving, geloofwaardigheid, zijn vanen het doorgedreven indivizelfsprekendheid zo oninge- Het vermoeiende bestaan in de dualisme resulteren in zet is dat je als kijker niet grootschalige eenzaamheid. buitenwereld spiegelt zich af in het gevoel krijgt dat je naar In de beslotenheid van het hardwerkende acteurs en de chaos van de binnenwereld appartement komt de mens vormelijke keuzes zit te kijuitrusten, schuilen, het denken. Theater wordt voor mij pas poëtisch en aangrij- ken stilzetten. Als de vermoeidheid van het drukke pend als ik het gevoel krijg dat ik een acteur/karak- buitenleven dan weggeslapen is, als de verveling – de ter in al zijn schamelheid mag zien, bekijken. Als een stad verwent ons met klank en licht – en de eenacteur, om met theaterpaus Thadeusz Kantor te sprezaamheid ondraaglijk worden, als het te stil wordt, ken ‘zijn armoedigheid en zelfs zijn trots offert aan zal de mens weer de buitenwereld ingaan en daar, het publiek, als hij ongewapend verschijnt, zonder de Sisyfus gelijk, de volgende steen rollen of zichzelf bescherming van bedrieglijke sluiers.’ een roes drinken en de uitzichtloosheid van het De zoektocht naar die menselijkheid op een toneelleven wegdansen. vloer viel tijdens de Harrower-improvisatie wonderwel Maar belangrijker nog dan het verhaal is de poëzie samen met het voor mij zo belangrijke inhoudelijke van de zelfvergetelheid, om het eens met kunstverhaal van de eenzame stadsmens achter zijn gevel. schilder Edward Hopper te zeggen. Hij was een meester in het tekenen van de geïsoleerde mens in De veeleisende buitenwereld zijn omgeving. Naar die mens wil ik het publiek De vingeroefening van ‘Kill the old…’ uitwerken tot laten kijken. Ik wil duidelijk maken hoe het vereen volwaardige voorstelling waarin rücksichtslos moeiende bestaan in de buitenwereld zich afspiegelt ingezoomd wordt op dat thema en de ‘oningezette’ in de chaos van de binnenwereld. Laten zien hoe speelstijl was de opzet van ‘Are you ready, are you obsessieve fantasie tot een eenzaam en leeg bestaan ready for love’. leidt, en omgekeerd. Ook in ‘Are you ready…’ delen twee spelers samen de De acteurs hanteren een speelstijl die er bijna geen spelvloer zonder met elkaar of het publiek bezig te meer te noemen is. Met hoge concentratie drijven ze zijn. Ze zijn privé. De traagheid en het specifieke van op de denken fantasiewereld van hun personage. hun handelingen maakt de code aan het publiek Hun innerlijkheid geven ze ongecensureerd vorm. duidelijk. Het publiek observeert hen in de banaliteit Ze doen dat extreem realistisch en gaan daarin en absurditeit van hun dagelijkse routine. Onbeke- schaamteloos ver, zonder dat het exhibitionisme ken als ze zogenaamd zijn, is hun privé-ruimte de wordt, wel integendeel. Extreem integere schamelenige plek waar ze niets hoeven hoog te houden. heid en opoffering zijn de sleutelwoorden van hun Waar het geposeer dat de buitenwereld van hen dramatische acties. vraagt, wegvalt. Waar hevige verlangens en diepe angsten naar buiten komen, nu eens in de vorm van Schamelheid en opoffering. Het zijn woorden die niet dagdromerij en absurde fantasietjes, dan weer in de echt meer samengaan met het egoïstische en ambivorm van desolate verstilling en wanhopig ge- tieuze streven van deze tijd. Het verlangen daarnaar frustreerde acties. Onrechtstreeks is de buitenwereld des te meer. Het is dat verlangen dat als een gloeiend voelbaar. De buitenwereld, die staat voor geluid, hectapijt onder de zwarte poëzie van Ready for love ligt. tiek, opdringerigheid, uiterlijkheid, massiviteit, maar die zo zeer geldt als de vluchtweg uit de ver- Januari 2007, stikkende binnenwereld: licht, mensen, drank, feest. Moon Saris naar tekstmateriaal van Piet Arfeuille

Huisvlijt • 13

Sahin Sisic Fotograaf en filmmaker Sahin Sisic (Visegrad Bosnië, 1961) genoot zijn opleiding aan de Academie voor Theater, Film en TV in Zagreb, Bosnië. Met zijn eerste film, Margina ’88, won hij een Gouden Fipa op het filmfestival van Cannes. Internationale erkenning verwierf hij met zijn film The Planet Sarajevo, over een desolate stad in oorlogstijd, uit 1994. Op dit moment werkt hij aan de film Sense of Life, waarvoor hij een aantal aidspatiënten volgt. Daarnaast maakt hij een serie portretten van Nederland. Uit de grote hoeveelheid foto’s die hij rond dit thema maakte werden een aantal exemplaren voor deze huisvlijt geselecteerd.

Huisvlijt • 18

Treurenburgse koffiekringen

Huisvlijt • 21

Peter Dictus

Ter gelegenheid van het project Berichten uit de Samenleving, dat november j.l. haar première zou beleven, schreven de vier theaterschrijvers Peter Dictus, Sadettin Kirmiziyüz, Anna van der Kruis en Roel van Meerendonk teksten rondom het thema tolerantie. In deze Huisvlijt wordt de tekst van Peter Dictus integraal afgedrukt en zijn korte fragmenten uit het werk van Anna van der Kruis te lezen. Het samenwerkingsproject ‘BudS’, een initiatief van de Wetten van Kepler, krijgt een doorstart in een later stadium. De betrokken organisaties en personen (Het Zuidelijk Toneel, Drieons, United-C, Toneelacademie Maastricht, fotograaf Joep Lennarts, De Wetten van Kepler en ons productiehuis) slaan de handen wederom ineen.

Rook

Verse koffie. Worstenbroodjes op de schoorsteen, uit de nachtmis. Een klas vol natte kinderen. Een laken aan de waslijn. Aangebrande bloedworst. Een vergeten banaan. Luchten blijven langer hangen, luchten. Geuren. Hier boven. Een geur graaft zich door de neus een groef in het geheugen. Een spoor voor altijd. Dat moet ook wel. Anders kan een mens geen geur bewaren. Wij hebben daar geen apparatuur voor. Beelden, plaatjes: die zetten we op de foto, op een video. Stemmen, muziek, geluiden: die nemen we op, met een recorder. Daar kun je altijd nog naar luisteren, naar kijken. Dat hoef je niet te onthouden. En door al die apparatuur is de mens verwend. Ons geheugen is lui geworden. Wij kunnen niet meer zonder fototoestellen en filmcamera´s en video en televisie en radio en cassetterecorder en cd´s en dvd´s en alles. Maar voor geuren hebben we niks. Voor geuren moet het geheugen nog zijn best doen. Dus die blijven langer hangen. Een leven lang. Belangrijke luchten blijven het langst hangen. Die te maken hebben met een bepaalde gebeurtenis. Zelfs als je niet meer weet welke. Dan onthoud je alleen de geur zelf. Die vergeet je nooit.

Dat heb ik allemaal eens gelezen. Alles komt voorbij. Heel de wereld. De vrachtwagenchauffeurs. De drugstoeristen. De asielzoekers. En dan de Polen. Leven en laten leven. Da´s mijn gezegde. Wij hebben met een ander niks te maken. Hier beginnen wij. Midden in het dorp. Recht tegenover de kerk. Op zondagmorgen staan de mensen te buurten op het kerkplein. In het midden staat Merijn de Beer. Merijn zegt: Piet, jij kunt een winkel beginnen. Maar wij kopen bij de koster. Die heeft ook een winkel en jij komt niet van hier. Het scheelt twee kilometer, dus ik kom niet van hier. Als ik bij de boeren langsga, hoor ik hetzelfde. Er is al een winkel en jij komt niet van hier. En volgende week hoef je niet langs te komen om dat nog eens te vragen. Het duurt niet lang en dan komt Meneer Pastoor langs. Hij zegt: Piet, jij moet in het kerkbestuur komen. Jij bent een goeie parochiaan en je hebt een winkel. Recht tegenover de kerk. Ik zeg: En de koster dan? Meneer Pastoor zwaait met z´n hand. De koster is oud en jij woont tegenover de kerk. Wij kunnen best twee kruideniers hebben.

Huisvlijt • 22

Huisvlijt • 23

Ik zeg tegen ons Riet: Nou zal het wel gaan lopen. Het duurt niet lang of ik breng bij alle boeren de boodschappen en overdag komen de vrouwen bij ons Riet in de winkel. Rook

Peter Dictus (Wernhout, 1959) is zakelijk leider van het Tilburgse Drieons. Van huis uit Neerlandicus en gediplomeerd Maatschappijkundige heeft hij zijn sporen verdiend als organisator van allerlei culturele activiteiten, met name in zijn woonplaats Zundert. Hij werkte acht jaar lang professioneel als cabaretier en schrijft dramateksten en liedjes. Peter bracht in 2005 zijn debuutalbum Hier uit.

Op de stoep zet ik een wit bord met rode letters: laatste winkel voor de grens. Alles komt voorbij. Drieduizend per dag. Van de grens, naar de grens. Inklaren, uitklaren. Allemaal op het kantoor. En hier is dan de laatste winkel. Aan de overkant kunnen ze tanken. Bij Jo Jorissen en bij Geert Sprenkels. Dus dat gaat allemaal in één moeite door. Daar zeg ik niks van. Boter. Dozen van tien kilo. Onder de bank in de cabine. Bij het gereedschap achter de wielen. Boter. Koffie. Waspoeder. Koeken, luxe koeken. Die ze thuis niet hebben. Ginder. Of waar ze ook vandaan komen. Souvenirs. Etuitjes met een zakkam en een nagelvijltje en daar staat dan Groeten uit Holland op. Benzineaanstekers met een fotootje van het dorp. Die fotootjes moet ik zelf achter dat plastiekje stoppen. Er is ook weinig aan verdiend, aan benzineaanstekers. Klompen lopen veel beter. Houten klompen. Grote gele van de Boerenbond. Of met een molentje erop. Soms wilt er eentje een paar klompen voor zijn kinderen mee naar huis nemen. Dat wordt je dan gewaar. Verstaan doe je ze niet. Maar op de duur en dan zo met handen en voeten. Dus dan willen ze klompen voor de kinderen. Maar ja, welke maat. Dus dan komen onze kinderen even uit de woonkamer naar

voren en dan wijst die chauffeur ze aan. Zo van: ja, zo oud is die van mij ongeveer ook. En dan geven we hem de maat mee van degene die hij aanwijst. Maar geen condooms. Ze vragen er wel eens om. Maar dan knik ik altijd maar naar de grens. Ik ziet hier ook recht tegenover de kerk natuurlijk. Wierook, bij een uitvaart. Oude bankbiljetten. Franken, marken, lires. Het maakt mij niet uit. Ik kan alles kwijt op het kantoor. En als de gulden goed staat, verdien ik daar nog wat aan ook. Oolte monnie, goete monnie. Dan moeten die chauffeurs altijd wel een beetje lachen als ik dat zeg. Die zijn ook niet gek. Goed volk, chauffeurs. Daar zeg ik niks van. Harde werkers. Heel de week van huis. Soms weken aan een stuk. Dan kun je dat ook wel zien. Die scheren zich natuurlijk niet elke dag. Die ruiken naar sigaretten, naar oksels, naar diesel. Als je heel de dag op zo’n ding zit. Sommigen zijn nog te vuil om een hand te geven. Dat is normaal. Er vraagt er wel eens eentje aan ons Riet of hij zich bij ons achter kan wassen, maar dat vind ik toch een beetje te gortig. Ik kan moeilijk iedereen in de douche binnenhalen. De Tuinbroek, da’s wat anders. Dat is een goeie klant. Vier dozen boter en tien literblikken appelmoes. De Tuinbroek komt altijd ’s avonds. Om een uur of elf. Dan komt hij achterom. Dan laad ik de dozen boter in zijn wagen en dan drinkt

hij nog een bak koffie met ons Riet of hij kijkt even televisie mee. Ik weet zijn naam niet. Ik weet niet waar hij woont. Ja, in Bels. Hij heeft altijd een groene tuinbroek aan. Dus dat valt op. Een goeie mens, de Tuinbroek. Daar zeg ik niks van. Een goeie mens. Heeft altijd Old Spice op. Hij kan ook heel smakelijk vertellen. Maar dat kunnen bijna alle chauffeurs, dat is bekend.

Dan belt Geert Sprenkels op. Of hij geeft een teken vanaf de overkant. Piet, let op. Hij staat bij mij te tanken en hij steekt nou over. Die donkere. Of: die met die snor. Of: die met dat lang haar. Die kun je gerust in de gaten houden. Zo help je elkaar. Het zijn niet allemaal misdienaars. Italianen, Spanjaarden. Of Joegoslaven. Of ja, ik denk dat die daar vandaan komen dan. Die ruiken - anders. Zurig. Dan moet je oppassen. Als ze met z’n tweeën tegelijk in de winkel komen. Tegen achten, als we net willen sluiten. Dan zeg ik tegen ons Riet: haal er maar eentje van de kinderen bij. Die kunnen beter Engels dan wij, of Duits. Dat zeg ik dan, dat onze kinderen beter die buitenlandse talen kunnen en dat ze ons even moeten komen helpen. Maar dan zeg ik tegen onze kinderen dat ze die mannen gewoon in de gaten moeten houden. Want vanachter de toonbank heb je geen zicht op wat er aan de andere kant van de schappen gebeurt natuurlijk. Dat ze niks gauw in hun zakken stoppen want zo zijn ze wel en dan vraag je erom.

Huisvlijt • 24

Bang ben ik nooit, bang. Ons Riet ook niet. Het is een kwestie van in de gaten houden. Leven en laten leven. De geur van hard remmende autobanden. Geschroeid rubber op droog asfalt. Ieder half jaar vliegt er eentje uit de bocht. Dan vallen er doden. Dan staan we weer in de krant. Met een grote foto erbij. Dat hoeft allemaal niet zo. Bij Knops hebben ze al drie keer binnengereden. Of dan verliest er eentje een wiel. Meer dan een meter hoog, zo’n wiel. Dat schiet dan heel de straat door. Mevrouw Neele staat op de trap de ramen te zemen en daar vliegt dat wiel dan rakelings langs en dat ketst bij Van Hassel aan de overkant tegen de muur omhoog. Niemand geraakt en dan kom je natuurlijk goed weg. Daar zeg ik niks van. Bij Jo Jorissen rijdt een vrachtwagen de pompen eraf en die klapt zo zijn kantoor binnen. Ik zeg tegen ons Riet: nou vliegt het dorp de lucht in. Brandweer en alles erbij. Aan de overkant staan van die jongelui met toeters en spandoeken: Weg met het vrachtverkeer. Alle vrachtwagens naar E10. Maar als het kantoor naar Hazeldonk gaat, dan komt hier geen man meer. Wij eten van die weg. Maar dat beseffen ze niet. Jo Jorissen pakt de brandslang af en hij spuit die snotneuzen in één keer van de straat af. De brandweer staat erbij te lachen. De nieuwe weg is klaar. De koningin is langs geweest voor de opening. De schoolkinderen hebben met vlaggetjes staan zwaaien toen die bus voorbij kwam rijden. Het kantoor aan de grens is dicht. Alles is naar Hazeldonk.

Huisvlijt • 25

Rook

Aan de grens hier groeit het gras een meter hoog. Jo Jorrissen is gestopt. Geert Sprenkels is gestopt. Van Hassel, Dams. De chauffeurs zijn weg en de boeren rijden zelf met de auto naar de supermarkt. Dus nou zijn wij ook gestopt. Wij hebben altijd goed gedraaid. Daar zeg ik niks van. Er zijn geen etalages meer in het dorp. Er hangen glasgordijnen voor de ramen. En rolluiken. Het dorp heeft zijn ogen dichtgedaan. We gaan met de tijd mee. De gezelligheid is weg. De geur van een goeie sigaar. Laatst kom ik thuis, van een vergadering. Ik ben penningmeester van de ouderenbond, dat hou ik nog aan. Het kerkbestuur, het Sinterklaascomité en de harmonie heb ik afgezegd. Ben ik de sleutel vergeten. Voordeur op slot, achter ook alles dicht. Ons Riet heeft de rolluiken al naar beneden gedaan. Alles potdicht. Ik loop achterom, de buitenlamp springt aan. Ik klop op de ramen, niks. Ik klop op de deur, niks. Ja en dan bel ik toch maar aan. Wij hebben achter nu ook een bel. Dus ik bel toch maar aan. Ons Riet schiet met haar haakwerk een meter omhoog uit haar stoel. Als ze het hoort tenminste. Als ze de televisie niet te hard heeft staan. Na drie vier keer bellen doet ze open. Stikbleek.

Is ze natuurlijk toch geschrokken, ons Riet. Het huis is veel te groot zo. Een vochtige keldermuur. Een oud matras. Aan de overkant, naast het Heilig Hartbeeld, staat een kledingcontainer. Daar gooien de mensen oude kleren in. Voor Polen. Op donderdagavond wordt er gebeld. De buitenlamp springt aan. Ik kijk door het raam en daar staat Geert Sprenkels. Het vriest al een beetje. Ik haal de achterdeur van het slot. Piet, je moet meekomen. Er zit er eentje in de container. Wij steken de straat over. Bij de container staat Jo Jorissen. Hij wijst met een grote zaklantaarn. Hier zit-ie. Hoe weet jij dat? Mijn vrouw heeft hem erin zien kruipen. Door de stortkoker. Dat is nog geen halve meter. Da´s maar zat. Ik hoor niks. Jo slaat met zijn zaklamp tegen de container. Zeg! Stil, zo kunnen we hem niet horen. Hier kan niemand inzitten. Ik hou de klep open, schijn jij naar binnen. Voorzichtig. Hij bijt niet. Zie je iets? Hela! Zie je iets? Wat zegt-ie? Het is een bruine, een neger. Een zwarte. Dat jij dat kunt zien! Laat mij eens kijken. Hela, eruit jij! Je mag hier niet inzitten! Wat zegt-ie? Stil. Please, mister. Please, I am sick. Dat zegt-ie. Een asielzoeker. Een drugsverslaafde.

Een Franse neger. Hij praat Engels. Dat doen ze allemaal. We moeten hem eruit jagen. Gooi er maar een lucifer bij, dan staat-ie zo buiten. Hij is ziek, zegt-ie. We moeten de politie bellen. En dan? Als hij ziek is, moeten we de dokter bellen. Die is niet ziek. Ik zou meteen de politie bellen. En dan? Die wil hier immers alleen maar slapen. We bellen niemand. Die ligt hier goed zo, op al die kleren. Lekker warm. Er steekt geen kwaad in. Daar is ook niks aan verspeeld. Laat hem maar liggen. Die is morgen vroeg al weer weg. Zulke blijven nooit lang. Zulke zijn altijd op doorreis. Een neger in de container! Jo slaat er nog een keer met z´n lamp tegenaan. Voor de zekerheid, denk ik. We gaan alledrie terug naar huis. We hebben het koud gekregen van zolang buiten staan. De volgende dag zit hij er nog. Als ik de klep openduw en de zon naar binnen schijnt, zie ik hem zitten. In een hoekje, met opgetrokken knieën. Hij heeft een paar zakken opengemaakt en de kleren als een deken over hem heen gelegd. Wij kijken elkaar even aan. ’s Avonds smeert ons Riet een paar boterhammen met vlees. Ik gooi het zakje door de stortkoker naar binnen, zonder te kijken. Jan Elst komt langs. Hij zegt: Piet. Ik zeg: Jan. Hij zegt: Ik ga jouw pand kopen, Piet.

Huisvlijt • 26

Huisvlijt • 27

Voor Berichten uit de Samenleving tekent Anna de geschiedenis op van Pee, een verdienstelijk amateurschilder van midden vijftig uit Brabant. Samen met zijn broers Piet en Teeke, achternicht Frans en neef Tony wordt

Rook

Ik zeg: Maar jij bent geen kruidenier, Jan. Hij zegt: Nee, dat ben ik niet. Ik zeg: Jij bent geen winkelier. Jij bent een varkenshandelaar. Hij zegt: Ik doe niet alleen in varkens, Piet. Ik zeg: Jij gaat hier geen varkens houden, Jan. Hij zegt: Nee, geen varkens. En dan lacht hij. Ik zeg: Jij gaat hier ook niet wonen. Hij zegt: Nee, ik niet. En dan lacht hij weer. Ik zeg: Het kost zo en zoveel. Hij zegt: Dan betaal ik jou zo en zoveel. Een beetje over de bank en een beetje onder tafel. Op zaterdagnacht schiet ik wakker van de sirene. Ik kijk uit het raam. Aan de overkant staat de container in brand. Ik kan de kerk maar amper zien, zoveel rook. Er staat volk op straat. Ik zie Geert Sprenkels, Jo Jorissen. Ik kleed me aan en ga naar buiten. Vast weer van dat jong spul, zegt de brandweer. Die terugkomen van de disco en nog gauw iets kapot moeten maken. Ze hebben het eigenlijk zo geblust. Maar het blijft maar roken. En dan die stank. Gesmolten plastiek. Verbrand leer. Ik weet niet wat ik ruik. Deze lucht ken ik niet. Deze is nieuw. Nooit geroken. Ik kijk naar Sprenkels, naar Jorissen. En zij kijken naar mij. En dan naar hun schoenen. Hun handen in de zakken. Ze halen hun schouders op. Ik kan het bijna niet zien.

Nou wonen er Poolse vrouwen in ons huis. Elf. Overdag zijn ze allemaal werken. En ’s avonds hangen ze rond. Bij de achterdeur, of uit het raam. Het zijn keurige vrouwen. Zeggen ons oude buren. Ze maken nooit lawaai of harde muziek of iets. En zondags gaan ze allemaal naar de kerk. Daar is het tegenwoordig een stuk drukker met al die Polen. Daar zeg ik niks van.

hij gepresenteerd in een korte tekst die zijn naam draagt.

Anna van der Kruis – deel 1 –

Anna van der Kruis studeerde in 2003 af aan de afdeling ‘writing

Zouden ze geweten hebben dat er een neger in de container zat? Zouden die jongelui het daarom gedaan hebben? Och, Piet. Die neger heeft gewoon zitten roken, zegt Jo Jorissen. Hasjies, drugs. En dan in slaap gesukkeld. En dan met al die kleren. Ik knik. Och Piet. Die neger is al lang vertrokken, zegt Geert Sprenkels. Die was de andere dag toch al weg. Ik knik. Ik ruik die rook. Elke dag.

for performance’ aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Bij Productiehuis Brabant is ze het lopende theaterseizoen schrijver in residence. In deze periode werkt Anna mee aan diverse projecten. Ze was betrokken bij de voorbereidingen voor Berichten uit de Samenleving, waaraan zij naast Peter Dictus, Sadettin Kirmiziyüz en Roel van Meerendonk een tekstbijdrage leverde (najaar 2006-najaar 2007). Verder schrijft ze een korte prozatekst voor een tweeluik ten behoeve van Het mooiste is altijd

Elf Poolse vrouwen. Waar slapen die dan allemaal, zegt ons Riet. Je kunt het moeilijk vragen. Ik zal ze toch niet verstaan. En met handen en voeten – och.

van een ander 03, welke wordt afgedrukt in de volgende Huisvlijt, en werkt ze mee aan de voorbereidingen voor coproductie Datsja met Powerboat

Pee: (wijst op zijn doeken) ‘Man die op zijn hurken zit en naar beneden kijkt,’, je ziet alleen zijn kruin. ‘Man die een lamp vervangt,’ je ziet alleen zijn middenrif, zijn benen en zijn voeten op een kruk. ‘Man alleen.’ Olieverf, is het allemaal. Dertig bij veertig, allemaal doek. Vanaf morgen gaat het reizen, langs middelgrote regiobibliotheken, in Brabant. ‘Half the man I used to be, Pee van Eert,’ tweeëntwintig exposities. Eerlijkheid gebiedt te zeggen; ik deed het niet alleen. Ik sta hier wel, maar alleen omdat er een gezicht bij hoort. ‘De man die dit gemaakt heeft.’ Er is mij duidelijk gemaakt dat ik ‘een gezicht moet laten zien,’ bij wat u aan de muur hangt. Maar de hapjes en drankjes, waarde bezoeker, de hapjes en de drankjes van vandaag zijn voor de mensen die je normaliter niet te zien krijgt. Mijn vader en, mijn lieve moedertje, die hier niet meer kunnen zijn, god hebbe hun ziel. Mijn broers, Teeke en Piet, mijn achternicht en mijn broers zoon. Dat zijn ze. Dat zijn de mensen die dit mede voor elkaar geknokt hebben. Tony, jongen. Onze Tony, hij woont in een zelfgebouwd appartement, met zijn vrouw en twee dochters, mooie dames, een mooi pand. Mijn broer, Teeke... schittert in afwezigheid. Onze Piet. Piet jongen, ik ben blij dat je er bent. En Francina, het mooiste én slimste meisje van de familie, moeders, zussen, nichten en achternichten, de mooiste en de slimste dat was jij. Bedankt voor jullie komst, allemaal.

Rotterdam, (november 2006-

Wij wonen nou weer twee kilometer verderop, ons Riet en ik. In een bejaardenwoning. Wij zitten daar mooi te wonen. Alles aan ons eigen. Wij hebben met een ander niks te maken. Peter Dictus Zundert, oktober 2006

maart 2007). Daarnaast werkt zij

.....

in de periode januari-april 2007 aan de autonome tekst Geen Broers welke gepresenteerd zal worden tijdens Festival CEMENT.

Pee: Gruis op je opklaptafel, stof in de koelkast. Mijn broer zit te vervuilen in een caravan. Bijhield van de huishoudboekjes van mijn moeder en van economie. Op zijn achttiende ging hij studeren in de stad en kreeg een vriendin. Nina. Uit Tilburg. Ze had een maatje achtendertig, van ondergoed en spijkerbroeken, een maatje veertig van schoenen, blauwe gympen en één paar zwarte pumps. In zijn slaap prevelde hij de gegevens in de labels van haar kleding. ‘Do not iron.’ ‘Do not tumble dry.’ Hij kocht Max Havelaar koffie in de wereldwinkel, die had ze graag. Drie streepjes water, twee schepjes koffie, om acht uur ingeschakeld precies, voordat zij naar haar werk moest. Soms belde hij mij op, dan zei hij: “Pee, ik ben zo bang.”

Huisvlijt • 28

Huisvlijt • 29

w.v.t.t.k.

TRASH en Leonard&Jeroen

Wat verder ter tafel komt

Jeuk

xx

MAKKIE door Su

Festival CEMENT

V

Van 20 t/m 26 maart vindt Festival CEMENT plaats in Maastricht. Met wederom een grote bijdrage vanuit ons productiehuis. Zo vinden er geënsceneerde lezingen plaats van Macropsie van Rob Kappen en van Geen Broers van Anna van der Kruis, komt Powerboat met haar nieuwste voorstelling Datsja en komt Boy Jonkergouw/Goed is goed producties met BADD. Reisvoorstelling Jeuk van Yvonne van Beukering doet tijdens de tournee Maastricht aan. Ook presenteert het productiehuis de derde editie van Het mooiste is altijd van een ander met, op basis van een prozatekst van Anna van der Kruis, een visuele voorstelling van Suzanne van der Horst en Twan van Bragt en een korte film van Leonard&Jeroen. Van harte welkom in Maastricht.

Schrijfsubsidies Op dit moment wordt er volop geschreven aan nieuw theaterrepertoire. Er zijn schrijfsubsidies toegekend aan Rob Kappen ten behoeve van Macropsie (LIRA Fonds en LiBra, het Literair Informatiepunt Brabant), aan Anna van der Kruis ten behoeve van Geen Broers (LiBra) en aan Kees Roorda ten behoeve van Surrender (LIRA Fonds).

N

a Menuet (2003) en Route Soleil (2005) maakt Yvonne van Beukering in 2007 een nieuwe voorstelling bij Productiehuis Brabant. Met Jeuk maakt ze haar eerste grotere theatertournee. Marcel Lenssen tekent voor de tekst, Sanneke Bos, Leon de Waal, Gerrit Dragt en Peerke Malschaert spelen. In Jeuk zien we zoekende mensen. Mannen en vrouwen die worstelen met hun leven en zijn. Liefdevol en wreed. Primitief en rauw. Première op 16 maart aanstaande in Plaza Futura, Eindhoven. Tournee t/m 15 mei.

Huisvlijt • 30

Agenda vr 19 jan


Verkadefabriek ‘s-Hertogenbosch

20.30

073 6818160

verkadefabriek.nl

za 20 jan


Filmhuis/theater Provadja Alkmaar 20.15

072 5110136

provadja.nl

wo 24 jan


Theater Kikker Utrecht

21.00

030 2319666

theaterkikker.nl

do 25 jan



21.00

030 2319666

theaterkikker.nl

vr 26 jan



21.00

030 2319666

theaterkikker.nl

za 27 jan


Witte Theater IJmuiden

20.30

0255 521972

wittetheater.nl

wo 31 jan


Cultuurcentr. Berchem-Antwerpen 20.30

+32 (0)32868825

ccbe.be

do 1 feb


Gasthuis Amsterdam

21.00

020-6168942

theatergasthuis.nl

vr 2 feb


‘t Speelhuis Helmond

20.30 (inl 19.30) 0492 543380 theaterspeelhuis.nl

za 3 feb


Chassé Theater Breda 2

0.30

(076) 530 31 32

wo 7 feb


Lantaren/Venster Rotterdam

21.00

010 2772277

lantaren-venster.nl

do 8 feb


Toneelschuur Haarlem

20.00

(023) 5173910

toneelschuur.nl


BUDA Kunstencentrum Kortrijk

20.15

+32 (0)56221001

budakortrijk.be

za 10 feb


BUDA Kunstencentrum Kortrijk

20.15

+32 (0)56221001

budakortrijk.be

di 20 feb


Cultureel Centrum Brugge

20.00

+32 (0)50443060

cultureelcentrumbrugge.be

vr 23 feb


Theater Malpertuis Tielt

20.30

+32 (0)51406290

malpertuis.be

za 24 feb


Theater aan het Spui Den Haag

20.30

070-3465272

theateraanhetspui.nl

di 27 feb


Cultuurcentrum Hasselt

20.00

+32 (0)11229933

cchasselt.be

vr 16 mrt

Jeuk

Plaza Futura Eindhoven

20.30

040-2946848

plazafutura.nl

za 17 mrt

Jeuk


20.30

040-2946848

plazafutura.nl

di 20 t/m zo 26 maart, Festival CEMENT Maastricht, festivalcement.nl vr 23 mrt

Jeuk

Kruithuis Groningen

20.30

050-3680368

stadsschouwburg-groningen.nl

vr 30 mrt

Jeuk

De Lievekamp Oss

20.15

0412 648922

lievekamp.nl

do 12 apr

Jeuk

Castellum Alphen aan de Rijn

20.30

0172 429292

theatercastellum.nl

vr 13 apr

Jeuk

Lux Nijmegen

21.00

0900 5894636

lux-nijmegen.nl

do 19 apr

Jeuk

Theaters Tilburg Tilburg

20.00

013 5432220

theaterstilburg.nl

vr 20 apr

Jeuk

Verkadefabriek ’s-Hertogenbosch

21.00

073 6818160

verkadefabriek.nl

za 21 apr

Jeuk


21.00

073 6818160

verkadefabriek.nl

wo 25 apr LaLa#3: Cocomotel


20.30

073 6818160

verkadefabriek.nl

wo 25 apr Jeuk

Theater De Speeldoos Vught

20.30

073 6565588

speeldoos.nl

20.30

0113 228142

tbeest.nl

20.30

070 3465272

theateraanhetspui.nl

do 26 apr

Jeuk ‘t Beest

Goes

vr 27 apr

LaLa#3: Cocomotel

Rotterdamse Schouwburg

wo 2 mei

Jeuk

Theater aan het Spui Den Haag

wo 2 mei

LaLa#3: Cocomotel

Theater De Lieve Vrouw, locatie Stadshal Amersfoort 20.30,033 4226555, lievevrouw.nl

do 3 mei

Jeuk

Chassé Theater Breda

20.30

076 5303132

do 3 mei

LaLa#3: Cocomotel

Korzo Theater Den Haag

20.30

070 3637540

korzo.nl

vr 4 mei

Jeuk

Provadja Alkmaar

20.30

072 5110136

provadja.nl

ma 7 mei

LaLa#3: Cocomotel

wo 9 mei

LaLa#3: Cocomotel

Productiehuis Brabant is theater en dans en is werken op het grensvlak van disciplines Productiehuis Brabant speelt en werkt UIT en (t)HUIS vanuit een wens tot tonen en een drang tot maken. UIT zijn presentaties in de provincie Noord-Brabant of daarbuiten. Reisvoorstellingen, locatieprojecten, overstijgende projecten of (samen met Huis van Bourgondië Maastricht) Festival CEMENT. Productiehuis Brabant heeft in de Verkadefabriek haar eigen HUIS waar ze werkt en publiek ontvangt. Waar ruimte is voor debat en ontmoeting met jonge makers tot zeker een jaar of zestig.

P

Productiehuis Brabant

Artistieke leiding: Pietjan Dusee Zakelijke leiding: Eric Japenga Marketing en verkoop: Viktorien van Hulst Productie: Barbara Groeneveld en Klaas Tops Secretariaat en boekhouding: Suzanne Huijs

naam: adres: telefoon:

chasse.nl

Stadsschouwburg Utrecht Utrecht

20.30

030 2302023

stadsschouwburgutrecht.nl


20.30

0255-521972

wittetheater.nl

Theater De Speeldoos Vught

20.30

073 6565588

speeldoos.nl

do 10 mei Jeuk

Toneelschuur Haarlem

20.00

023-5173910

toneelschuur.nl

vr 11 mei

Jeuk

Lantaren-Venster 1 Rotterdam

20.30

010-2772277

lantaren-venster.nl

za 12 mei

LaLa#3: Cocomotel


20.30

040 2946848

plazafutura.nl

zo 13 mei

LaLa#3: Cocomotel

Lux Nijmegen

21.00

0900 5894636

lux-nijmegen.nl

ma 14 mei LaLa#3: Cocomotel

Theater Bellevue Amsterdam

20.30

020 5305316

theaterbellevue.nl

di 15 mei

Roosendaal

20.00

0165 555555

schouwburgdekring.nl

Jeuk De Kring

Het gaat om 5 data in mei in de Verkadefabriek. Kunnen jullie daar ruimte voor vrijhouden in de agenda in mei (een brede regel met: x t/m x mei 't Mooiste is altijd van een ander: De Nieuwe Lichting feestweek tgv 10 jaar Productiehuis Brabant Verkadefabriek 's-Hertogenbosch.

chasse.nl

vr 9 feb

di 8 mei Jeuk

Het mooiste is altijd van een ander

wo 16 mei LaLa#3: Cocomotel

Schouwburg Arnhem

20.30

026 4437343

musis-sacrum.nl

do 17 mei LaLa#3: Cocomotel

Theater Kumulus Maastricht

20.30

043 3219960

huisvanbourgondie.nl

vr 18 mei

LaLa#3: Cocomotel

Schouwburg Almere

20.30

036 5339400

schouwburgalmere.nl

di 22 mei

LaLa#3: Cocomotel


20.30

0255 521972

wittetheater.nl

wo 23 mei LaLa#3: Cocomotel

LAKtheater Leiden

20.30

071 5124890

laktheater.nl

do 24 mei LaLa#3: Cocomotel

Chassé Theater Breda

20.30

076 5303132

chasse.nl

Bestelbon wil op de hoogte gehouden worden van voorstellingen/activiteiten van Productiehuis Brabant per post per e-mail: ……………......................................…………. neemt een gratis abonnement op het onregelmatig verschijnend tijdschrift Huisvlijt

07. Inkijkexemplaar. Productiehuis Brabant Boschdijkstraat VD 's-hertogenbosch

Recommend Documents