29-04-2016: Vluchtelingenopvang Eigenschalige opvang vluchtelingen Afgelopen maandag een extra raadsvergadering over de opvang van vluchtelingen in Heusden. Eerder in maart was er ook al een extra raadsvergadering aan dit onderwerp besteed en toen koos de Heusdense gemeenteraad voor een eigen koers: kleinschalige opvang op vier verschillende locaties van telkens maximaal 100 vluchtelingen. In een dialoog met de bevolking zou dan over de te kiezen locaties gesproken gaan worden. Verder koos de raad ervoor om van meet af aan de integratie van de vluchtelingen centraal stellen. De te kiezen locaties zouden zodanig gesitueerd moeten zijn dat die integratie ook mogelijk zou zijn. Er werd een opvangperiode van maximaal drie jaren afgesproken en een gefaseerde inrichting van de drie te kiezen locaties. Daarna is er overleg gevoerd met het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers (COA) en met het Rijk en daarbij is gebleken dat de kleinschalige opvang die Heusden voorstaat niet haalbaar is. Een opvangcentrum met maximaal 100 vluchtelingen is voor het Rijk te duur en daarom niet acceptabel. Een tweede aanleiding voor de extra raadsvergadering was de brief van de Commissaris van de Koning van 31 maart. In die brief stelt de commissaris dat er in de provincie (maar dat geldt eigenlijk voor het hele land) te weinig haast wordt gemaakt met de vorming van nieuwe centra. Er is op korte termijn behoefte aan opvangplaatsen en als de besluitvorming niet vlugger gaat dreigt er een groot tekort. Er zijn, gelet op het aantal vluchtelingen, extra opvangplaatsen nodig. Elke gemeente in de provincie dient zijn verantwoordelijkheid te nemen en te zorgen voor een plan van aanpak, dat uiterlijk 15 mei bij de
commissaris moet worden aangeleverd. Elke gemeente krijgt daarbij een taakstelling; zo moet Heusden minimaal 171 opvangplaatsen realiseren. Als uitgangspunt geldt daarbij dat een opvanglocatie minimaal plaats moet bieden aan 300 vluchtelingen. Een uitzondering kan gemaakt worden als er in de buurt een groter AZC aanwezig is; voor die kleinere zgn. satellietlocatie geldt dan een minimum van 200 opvangplaatsen. Dat lijkt tegenstrijdig met de taakstelling van 171 opvangplaatsen voor Heusden, maar in de regio kan dat in overleg met andere gemeenten gecompenseerd worden. Heusden is voor deze regeling ingedeeld in de Meierij en moet dus samenwerken met Den Bosch, Vught, St. Michielsgestel, Haaren en Boxtel. Om zoveel mogelijk aan de wensen van Heusden tegemoet te komen is er in overleg met het COA en met het Rijk gekomen tot een aanpassing van het beleid in de gemeente Heusden. Uitgangspunt is nu niet 4 locaties van 100 vluchtelingen, maar één locatie van maximaal 200 plaatsen. Verder gaat Heusden zorgen voor de opvang van 50 minderjarige meisjes. Uitgangspunt van een snelle integratie blijft gehandhaafd en dat geldt ook voor de eisen die aan de nog te kiezen locaties worden gesteld: er moet maatschappelijk draagvlak voor zijn en de ligging moet bijdragen aan een snelle integratie. Ook de periode van opvang blijft gehandhaafd op maximaal drie jaren. Ook houdt Heusden vast aan overleg met de bevolking. Daarom is de datum van 15 mei, die de commissaris gesteld heeft ook niet haalbaar. Eerst wil de gemeente overleggen met de bevolking over de te kiezen locaties. Daartoe zijn er bewonersbijeenkomsten gepland, op 9 mei in Drunen, op 10 mei in Vlijmen en op 11 mei in Heusden. Via de site van de gemeente Heusden kunt u zich overigens nog steeds aanmelden (tot maandag 2 mei) voor deze bijeenkomsten. De uitkomsten van deze gesprekken zullen worden voorgelegd aan de gemeenteraad (op 17 mei tijdens de reguliere raadsvergadering) en pas daarna en geen dag eerder zal de gemeenteraad een besluit over de locaties nemen en dat zit er vóór 15 mei dus niet in. Maar ik neem aan dat de commissaris
dat geen probleem zal vinden. Regelmatig krijgen we als raadsleden ook de vraag wie er voor de kosten van de opvang van vluchtelingen moet opdraaien. Welnu, de kosten van vluchtelingenopvang komen in principe voor het Rijk (COA). We hebben het dan over de kosten van huisvesting, verblijfskosten en beveiliging e.d. Dat betekent niet dat er voor de gemeente helemaal geen kosten zouden zijn. De kosten van de bewonersbijeenkomsten bijvoorbeeld komen uiteraard wel voor rekening van de gemeente en dat geldt mogelijk ook voor de extra kosten die verbonden zijn aan de snellere integratie. Maar daar moeten nog afspraken met het COA over gemaakt worden. Vluchtelingenopvang kost het Rijk en dus ons allemaal veel geld. Maar ook de gemeente ontkomt er niet aan om hiervoor geld uit te trekken. Bij de behandeling van de Voorjaarsnota binnenkort zal dit ongetwijfeld onderwerp van discussie zijn.
Kees Musters Drunen, vrijdag 29 april 2016 Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
22-04-2016: samenwerking
berichtjes
op:
Regionale
Verder met Agrifood? Afgelopen dinsdag werd in de informatievergadering Bestuur en Beheer uitvoerig gediscussieerd over de regionale samenwerking met de regio Brabant-noordoost ofwel de samenwerking met Agrifood. Het bestaande convenant loopt af en het voorstel van het college is om de samenwerking voort te zetten op basis van een nieuw te sluiten convenant. Maar commissieleden waren over het algemeen terughoudend; er werden nog al wat vragen gesteld over nut en noodzaak van dit samenwerkingsverband. De gemeente Heusden betaalt elk jaar een bijdrage van drie euro per inwoner aan de regio, maar wat krijgen we daarvoor terug. Enkele jaren terug werd de focus in de regio noordoost Brabant volledig gericht op de agrifoodsector. De regio had grote ambities en wilde zich ontwikkelen tot een “excellente agrifood regio met internationale allure, nationale aantrekkingskracht en lokale samenwerkingsvormen”. De gemeente Heusden is in het kader van de veiligheidsregio al ingedeeld in de regio Noordoost-Brabant en stond toen voor de vraag of men ook hier in mee wilde gaan. Gelet op het belang van de agrarische sector in onze gemeente heeft de gemeenteraad toen besloten om inderdaad deel te nemen in dit samenwerkingsverband. In oktober 2014 schreef ik op deze plaats ook al over deze ontwikkeling. Nu zitten we tegen het einde van de looptijd van het convenant en is de vraag of we die samenwerking moeten voortzetten. Heeft die samenwerking tot nu toe gebracht wat we er ook van verwachtten of mochten verwachten. Die vraag is niet zo simpel te beantwoorden. De resultaten van regionale samenwerking zijn niet altijd zo eenduidig meetbaar en vaak is er ook sprake van een langetermijneffect. Als je naar de stukken kijkt, dan worden er diverse resultaten gemeld (meestal aangeduid met mooie Engelse termen), maar je kunt wel degelijk vraagtekens zetten bij de betrokkenheid van onze gemeente daarbij. Er zijn wel enkele concrete resultaten te
melden, maar dat aantal blijft toch zeer beperkt en het is maar de vraag of dat opweegt tegen de bijdrage die we als gemeente Heusden elk jaar weer moeten betalen (toch ruim 120.000 euro per jaar). De gemeente Heusden wil graag “dansen op verschillende schalen” maar dat moet dan natuurlijk ook wel iets opleveren. Ook de “governance” vertoont weinig ontwikkeling. De samenwerking vindt plaats in de vorm van een netwerkorganisatie op basis van een convenant. Dat kun je nou niet bepaald de meest democratische vorm van samenwerking noemen. De betrokkenheid van college en gemeenteraad bij de regio Noordoost-Brabant lijkt ook niet zo groot; wat dat betreft scoort de regio Hart van Brabant veel beter. Op zich zou dat nog niets eens zo’n groot probleem hoeven te zijn, maar ook vanuit andere hoeken zoals bedrijfsleven en onderwijs lijkt de belangstelling minder groot en dan wordt de spoeling wel erg dun. Misschien zijn de verwachtingen te hoog gespannen en moeten we de samenwerking wat meer tijd gunnen. Dit soort samenwerking werpt zijn vruchten vaak pas op langere termijn af; investeren in de toekomst heet dat. Het gaat ook niet om gigantische bedragen; het totale budget voor 2016 bedraagt bijvoorbeeld ruim 2,4 miljoen en dat bestaat voor het overgrote deel uit de al genoemde bijdrage van drie euro per inwoner. Daarnaast is er nog een relatief kleine bijdrage vanuit waterschappen, REAP-subsidies van de provincie en streeknetwerkensubsidie, ook van de provincie. Die gelden worden voor de regio beheerd door de gemeente Den Bosch en als je kijkt naar de eindbalans van vorig jaar, dan valt op dat de regio nog een vordering op Den Bosch heeft van ruim 2,5 miljoen. Dat betekent dus dat een bedrag dat groter is dan het jaarbudget nog niet besteed is en dat zegt al iets. Ook een opmerking uit het jaarverslag dat men in 2015 veel tijd heeft moeten besteden aan het uitzoeken van allerlei betaalde en ontvangen voorschotten roept vraagtekens op. De jaarrekening is sowieso een moeilijk te doorgronden stuk, waar je als buitenstaander maar moeilijk door heen komt. Maar dat terzijde.
De vraag is dus nu hoe gaan we verder. Naar mijn idee heeft de samenwerking met Agrifood nog niet gebracht wat we ervan verwacht hadden. We moeten daar ook als gemeente zelf misschien meer aandacht aan gaan besteden en er meer uit zien te halen. Ook bij de governance (en met name de democratische legitimering van het regionale bestuur) zie ik te weinig ontwikkeling. De betrokkenheid van raadsleden is minimaal en ook de belangstelling vanuit bijvoorbeeld het bedrijfsleven kan een stuk beter. Ik heb in de afgelopen jaren enkele bijeenkomsten van Agrifood meegemaakt waarbij ook ondernemers aanwezig waren en die toonden zich toen erg enthousiast. Maar vervolgens hoor je er heel weinig tot helemaal niets meer van. Wat mij betreft dus nog een tweede kans voor Agrifood, maar dan moeten we er zelf ook iets van maken.
Kees Musters Drunen, vrijdag 22 april 2016 Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
berichtjes
op:
15-04-2016: Baanbrekers Financieel infuus? Afgelopen maandag kwamen in een vergadering van het Algemeen Bestuur van Baanbrekers de jaarstukken over 2015 en de geactualiseerde begroting 2016 en volgende jaren aan de orde.
Die stukken roepen een divers beeld op. Enerzijds zie je dat er binnen de organisatie ontzettend veel gebeurt en dat er ook ontzettend veel bereikt wordt. Als je het jaarverslag over 2015 leest, dan zie je dat Baanbrekers op allerlei terreinen veel activiteiten verricht. Anderzijds blijkt uit alle stukken dat de financiële structuur van de organisatie aan alle kanten tekort schiet. Het jaar 2015 leverde een negatief resultaat op van ruim 3,5 miljoen (conform de begroting). Er waren eerder in de bestuursrapportages al enkele forse tegenvallers gemeld, maar die werden toevalligerwijs redelijk gecompenseerd door enkele meevallers, waardoor het resultaat toch nog uitkwam op het verwachte tekort. Ook de begroting voor 2016 en volgende jaren werd geactualiseerd want ontwikkelingen in participatieland gaan snel en de prognose t.a.v. de financiële resultaten zijn nou niet bepaald florissant te noemen. Eerst maar even terugblikken op 2015. Zoals gezegd het jaarverslag vermeldt vele activiteiten, maar ik beperk me op deze plaats maar even tot de hoofdtaken. Dat is op de eerste plaats het verstrekken van bijstandsuitkeringen. In het afgelopen jaren kwamen er ruim 1.400 aanvragen voor een uitkering binnen; 63% daarvan werd bij de poort tegengehouden, want een bijstandsuitkering krijg je niet zo maar. Niettemin nam het uitkeringenbestand in 2015 toch weer toe; eind 2015 zaten er ruim 1.600 mensen in de uitkering. Er mag dan wel sprake zijn van een licht economisch herstel, maar bij de bijstandsuitkeringen merk je daar nog bijzonder weinig van. Baanbrekers stelt zich als belangrijkste doel om mensen weer terug naar werk te geleiden. In dat kader worden diverse activiteiten verricht. Zo werden er 160 personen op een werkervaringsplaats gezet, er werden ruim 800 vacatures opgehaald, veel mensen worden via detachering bij bedrijven of andere organisaties ondergebracht, omzet 1,3 miljoen. Veel klanten zijn ook werkzaam bij het werkbedrijf van Baanbrekers; de omzet van dat bedrijf steeg naar ruim 2,8 miljoen. Via het Transferium werden 180 klanten in contact gebracht met bedrijven, vaak met een baan tot gevolg. Er zijn nog altijd
een dikke 600 WSW-ers in loondienst. En ook een belangrijk cijfer: bijna 400 mensen werden gematcht zoals dat heet, ofwel begeleid naar een reguliere baan. Tot slot het Talent2Work concept, dat in de afgelopen jaren erg succesvol blijkt te zijn. Baanbrekers zelf telt zo’n 800 medewerkers en behoort daarmee tot de grootste werkgevers van onze drie gemeenten. Een groot deel werkt bij WML-Facilitair, sinds enkele maanden volledig dochterbedrijf van Baanbrekers. Daar werken een kleine 300 mensen. Tot zover een kleine greep uit de vele activiteiten. De financiële structuur van de organisatie is echter totaal achtergebleven bij al deze nieuwe ontwikkelingen. De drie gemeenten stellen uiteraard de rijksbudgetten voor (bijzondere) bijstandsuitkeringen en re-integratie beschikbaar en daarnaast betalen de gemeenten nog een bijdrage in de zgn. apparaatskosten. Maar dat bedrag (4,4 miljoen) stamt nog uit de tijd van de voormalige ISD en sindsdien is er veel veranderd. Toen waren er nog 800 bijstandsklanten, dat aantal is nu dus ruim verdubbeld. Bovendien heeft Baanbrekers de laatste jaren op verzoek van de drie gemeenten allerlei taken bijgekregen zoals deelname in de sociale wijkteams, uitvoering van het armoedebeleid, verstrekken van de eenmalige uitkering. Voor die extra taken krijgt Baanbrekers geen extra geld ter beschikking en dus wordt men geacht die taken te verrichten met het bestaande budget. Dat gaat natuurlijk niet en het gevolg is dat Baanbrekers dan ook jaar in, jaar uit met grote tekorten wordt geconfronteerd die dan weer door de drie gemeenten moeten worden aangevuld. Daar komt nog bij dat er allerlei extra taken op Baanbrekers gaan afkomen, althans als de gemeenten daarvoor de beleidskeuzes maken, want dat is nog altijd niet gebeurd. Zo wordt er steeds vaker een beroep op Baanbrekers gedaan voor participatie-activiteiten en de nieuwe Participatiewet geeft ook aan dat de gemeenten iets moeten gaan doen met het zgn. nieuwe beschutte werken nu de oude WSW op slot zit. Dat zijn nieuwe taken waar een behoorlijk kostenplaatje aanhangt. Baanbrekers is uitstekend in staat om
die nieuwe taken uit te voeren, maar dan moeten de drie gemeenten wel de nodige keuzes maken en vervolgens daar ook geld voor beschikbaar stellen. Want de huidige bijdrage apparaatskosten van 4,4 miljoen is volstrekt ontoereikend voor de taken die men nu al verricht. We moeten naar een sluitende (meerjaren-) begroting met al dan niet daarin nieuwe taken opgenomen en een daaraan aangepaste gemeentelijke bijdrage in de exploitatie van Baanbrekers. Want je kunt zo’n excellente organisatie niet permanent aan het financiële infuus houden.
Kees Musters Drunen, vrijdag 15 april 2016 Volg
mij
ook
met
korte
berichtjes
op:
www.twitter.com/keesmusters
08-04-2016: Terugblik Verenigde Vergadering Eerste Verenigde Vergadering groot succes Enkele weken geleden vond de eerste Verenigde Vergadering in de Regio Hart van Brabant plaats. Die vergadering vond plaats op initiatief van onze fractie Gemeentebelangen; wij waren (en zijn) van mening dat het vaststellen van een nieuwe Strategische Agenda voor de komende vier jaren meer dan
voldoende aanleiding was om een dergelijke vergadering uit te schrijven. De Gemeenschappelijke Regeling biedt die mogelijkheid, maar er was nog nooit van die mogelijkheid gebruik gemaakt. In zo’n Verenigde Vergadering, enkele weken terug heb ik hier ook al over geschreven, komen alle raadsleden van de negen deelnemende gemeenten bij elkaar. Men kan dan d.m.v. moties wensen en suggesties inbrengen en de aanwezige raadsleden kunnen daarover discussiëren en een motie aannemen of verwerpen. In de aanloop naar deze bijeenkomst in het Klavier in Loon op Zand (prachtige accommodatie overigens) waren veel raadsleden erg cynisch; geluiden als “dit wordt helemaal niks” en “dat wordt een Poolse landdag” kon je regelmatig horen. De bijeenkomst ligt nu enkele weken achter ons en nu kunnen we de balans opmakend met een tevreden blik terugkijken. Want de bijeenkomst mag wat mij betreft best als een groot succes bestempeld worden. Op de eerste plaats wat het aantal aanwezige raadsleden betreft. In totaal waren 130 raadsleden aanwezig en daarmee werd het quorum van minimaal de helft royaal gehaald. De opkomstpercentages vanuit de diverse gemeentes liggen bijna allemaal royaal boven de 50%. Vanuit Loon op Zand kwam zelfs 74% opdagen, vanuit Heusden kwam 59%; het laagste opkomstpercentage vinden we in Tilburg met 47% (de enige gemeente met minder dan de helft). Van de aanwezige raadsleden was 50% afkomstig van lokale politieke partijen, maar dat is op zich niet zo verrassend; immers de lokale partijen zijn erg sterk vertegenwoordigd in de diverse gemeenteraden. En dan de moties: er werden 27 moties behandeld, 63% hiervan werd aangenomen en 37% werd verworpen. Opvallend is wel dat het aantal uitgebrachte stemmen achteraf aanzienlijk hoger blijkt te zijn dan tijdens de vergadering gepresenteerd. Toen brachten volgens de presentaties telkens zo rond de 120 raadsleden hun stem uit, maar achteraf blijkt dat toch uit te komen op ca. 130 stemmen en dat betekent dat alle raadsleden
tijdens de vergadering wel gestemd hebben, stemmen tijdens de vergadering niet allemaal zijn. De uitslagen in procenten vóór en tegen uiteraard wel veranderd, maar de besluiten verworpen) zijn daardoor niet beïnvloed.
maar dat die geregistreerd zijn daardoor (aanvaard of
Onze fractie Gemeentebelangen heeft, zoals u enkele weken terug al hebt kunnen lezen, een drietal moties ingediend. De motie inzake de jeugdwerkloosheid werd met grote meerderheid aangenomen (111 stemmen vóór). Het Algemeen Bestuur heeft deze motie inmiddels ook overgenomen. Ook de andere twee moties werden aangenomen (motie Leisure Loonse en Drunense Duinen met 74 stemmen vóór en de motie Waterrecreatie kreeg zelfs 103 raadsleden achter zich). En ook deze moties werden door het Algemeen Bestuur overgenomen. Maar er werden ook moties verworpen. Een belangrijk voorbeeld daarvan was de motie van de gezamenlijke CDA-fracties (dus ook de fractie CDA uit Heusden) waarbij voorgesteld werd om de bijdrage per inwoner in de komende vier jaren op hetzelfde peil te houden. Op zich al een merkwaardige motie omdat die bijdrage juist afhankelijk moet zijn van het gewenste beleid. Je kunt niet aan de ene kant vragen om beleid van de regio en aan de andere kant de knip op de beurs houden; geld volgt beleid is een bekende kreet in het politieke jargon. De motie van het CDA werd dan ook met grote meerderheid verworpen (81 stemmen tegen). Inmiddels heeft het Algemeen Bestuur zich ook uitgesproken over de besluiten van de Verenigde Vergadering. Want de formele bevoegdheid over dit soort zaken ligt nou eenmaal bij dat Algemeen Bestuur waarin de burgemeesters van de negen gemeenten zitting hebben. Uit die besluitvorming blijkt dat het Algemeen Bestuur de besluiten van de Verenigde Vergadering allemaal overneemt. Het aangepaste Strategische Beleidsplan gaat nu nog een formele behandelroute afleggen, d.w.z. naar de negen gemeenteraden die dan een zienswijze kunnen indienen en daarna vindt de definitieve besluitvorming plaats in het Algemeen Bestuur. Al met al kun je stellen dat door de inbreng
van de Verenigde Vergadering het Strategisch Beleidsplan op onderdelen is aangescherpt, natuurlijk er zijn geen grote aanpassingen en dat zou ook erg vreemd geweest zijn, maar toch. Grootste winst is dat democratische gekozen raadsleden zich nu in een verenigde vergadering hebben kunnen uitspreken en daarmee is de democratische legitimering van het regionale bestuur toch weer op een iets hoger peil gebracht. De agenda en de moties voor de Verenigde Vergadering worden via de site van Hart van Brabant ook openbaar gemaakt. De site heeft een zgn. download centrum en daar kunt u alle documenten vinden: http://www.regio-hartvanbrabant.nl/
Kees Musters Drunen, vrijdag 8 april 2016 Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
berichtjes
op:
01-04-2016: De Spie Grondexploitatie stop gezet Deze week besloot de gemeenteraad om de grondexploitatie van de zgn. spie in Vlijmen stop te zetten. Het gaat dan over de driehoek Wolput, Achterstraat en Looiersteeg in Vlijmen. Al jarenlang probeert de gemeente om tot een herontwikkeling van
deze locatie te komen. Gedeeltelijk is dat ook wel gelukt: op het westelijk deel van het perceel is een appartementencomplex gebouwd en dat is op zich een mooi resultaat. Op het oostelijke deel wilde de gemeente een aantal vrijstaande woningen bouwen, maar dan moet je natuurlijk wel de grond volledig in eigendom hebben. De gemeenteraad had er best veel geld voor over om het plan te doen slagen. De gemeente was bereid om er een slordige twee miljoen in te stoppen; voor dat bedrag was er al een verliesvoorziening gevormd. Dat de exploitatie van het gebied geld zou gaan kosten, daar was dus al op gerekend. Maar men wilde dit stukje Vlijmen, gelegen langs één van de belangrijke hoofdwegen van de kern Vlijmen, toch graag opknappen. Maar nu heeft de gemeenteraad er een punt achter gezet en besloten de grondexploitatie stop te zetten. De gemeente kocht in 2009 en 2010 de panden van Schoonen en Geebee. Ook Conforza, een projectontwikkelaar die wel brood zag in het project, kocht een pand. Maar de verwerving van de panden van Van Zon bleef problematisch. Tot begin 2013, toen bleek Van Zon wel bereid om zijn panden aan de gemeente te verkopen, maar hij verbond daaraan wel de voorwaarde dat zijn bedrijf, VAL BV aan de Veldweg in Herpt, gelegaliseerd moest worden. De gemeente was bereid om daaraan mee te werken maar was daarbij wel afhankelijk van de medewerking van de provincie. Het bestemmingsplan waarin die legalisatie geregeld moest worden werd echter door de provincie afgewezen. Eind 2014 besloot de provincie niet mee te werken aan de legalisatie; inmiddels is bekend dat de provincie het bedrijf VAL BV per 1 juli 2017 aan de Veldweg weg wil hebben. De panden van Van Zon zijn zodanig gelegen dat een exploitatie van het oostelijk deel van de spie zoals voorzien niet goed mogelijk is zonder die gronden daarbij te betrekken. In 2015 is nog wel gesproken over een nieuwe overeenkomst met Van Zon, maar men is niet meer tot overeenstemming kunnen komen. De te betalen prijs was voor de gemeente zodanig hoog dat het
verlies op de grondexploitatie aanzienlijk hoger zou uitvallen dan al voorzien. En dus besloot het college eind 2015 al om te stoppen met de grondexploitatie. In de bestuursrapportage die in december door de gemeenteraad werd vastgesteld, werd daarvan al melding gemaakt en werd de verliesvoorziening voor dit gebied aangepast (in positieve zin). En afgelopen week besloot de gemeenteraad er ook een punt achter te zetten (alleen het CDA stemde tegen het raadsvoorstel). Voortzetting van de exploitatie zou tot onacceptabele verliezen voor de gemeente leiden en dan is het beter om je verlies te nemen. De vraag is nu hoe verder? De panden, die de gemeente eerder gekocht heeft, worden nu weer te koop aangeboden. Het is afwachten of daar kopers voor te vinden zijn en zo ja, wat die kopers dan met die panden willen gaan doen. De bestemming van de gronden is op dit moment nog steeds woningbouw en dat is natuurlijk in dit gebied ook de meest logische invulling. Maar je moet nooit uitsluiten dat een mogelijke investeerder hier andere plannen wil ontwikkelen. Denkbaar is bijvoorbeeld dat er een kantoorfunctie zou komen. In dat geval zal de gemeente het bestemmingsplan moeten aanpassen en de wethouder gaf deze week aan dat men bereid is om daarin mee te denken. Kortom, afwachten wat er nu gaat gebeuren. De gemeente is nog eigenaar van de panden aan de Looiersteeg en in die zin heeft de gemeente nog zeggenschap over wat er te gebeuren staat. Maar exploitatie door de gemeente zelf, dat zit er dus niet meer in. Zoals gezegd, voor het verlies was al een voorziening gevormd van ca. twee miljoen. Dat bedrag maakt onderdeel uit van een totale verliesvoorziening van meer dan 26 miljoen voor alle grondexploitaties samen. Wat dat betreft kunnen we in de komende jaren dus nog meer verwachten.
Kees Musters Drunen, vrijdag 1 april 2016
Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
berichtjes
op:
30-03-2016: Terugblik raadsvergadering 29 maart Een lange agenda bij de tweede reguliere raadsvergadering van dit jaar met diverse bespreekpunten. Zo werd er uitvoerig stilgestaan bij de stopzetting van de grondexploitatie van “de spie” tussen de Wolput, de Looiersteeg en de Achterstraat in Vlijmen. Een al jarenlang lopende zaak, waarvan we nu moeten constateren dat die niet tot een goed einde gebracht kon worden. Op het westelijk deel van de spie is een appartementencomplex verschenen, maar de oostelijke helft ligt er nog altijd desolaat bij. De gemeente heeft in de afgelopen jaren verschillende panden op die oostelijke helft kunnen kopen (Schoonen en GeeBee). De panden van Van Zon werden ook gekocht maar met de ontbindende voorwaarde dat het bedrijf van Van Zon, VAL BV aan de Veldweg in Herpt, gelegaliseerd zou worden. In november 2014 besloot de provincie echter dat men daar niet aan wilde meewerken en dus was de overeenkomst van de baan. Overleg daarna met Van Zon heeft niet meer tot een nieuwe overeenkomst geleid en de conclusie was dat exploitatie van het oostelijk deel van de spie niet meer haalbaar zou zijn zonder onacceptabele verliezen voor de gemeente. Die verliezen zijn toch al opgelopen tot bijna 2 miljoen; voor dat bedrag is in de afgelopen jaren een voorziening gevormd. Bijna alle partijen stemden in met het raadsvoorstel om er nu een punt achter te zetten en de gemeentelijke grondexploitatie van dit gebied stop te zetten. De gemeentelijke panden komen nu te
koop en dan is het afwachten wat de toekomst gaat brengen. Alleen het CDA stemde tegen het raadsvoorstel. Een ander discussiepunt was het bestemmingsplan Tinie de Munnikstraat en dan gaat het natuurlijk om de verplaatsing van de ALDI naar de Dillenburglocatie. Over die verplaatsing is vorig jaar september al uitvoerig gediscussieerd en de meningsverschillen van toen bleken ook gisteravond nog te bestaan. Onze fractie was en is van mening dat verplaatsing naar Dillenburg verantwoord is. Uitbreiding van ALDI op de huidige locatie is niet mogelijk, we willen deze voorziening toch graag behouden voor de kern Drunen, uit locatieonderzoek is gebleken dat verplaatsing naar een andere locatie in het winkelcentrum niet mogelijk is, ook omliggende gemeenten hebben te kennen gegeven geen bezwaren te zien en ook van andere bezwaren is niet gebleken. Natuurlijk waren er wel diverse zienswijzen van winkeliers en van diverse standsorganisaties maar die konden de meerderheid van de raad ook niet overtuigen. Het raadsvoorstel werd met een royale meerderheid van stemmen dan ook aangenomen. Het bestemmingsplan Bedrijventerrein Heesbeen werd ook door de raad vastgesteld. Zelden heeft een bestemmingsplan zo’n uitgebreide voorbereiding gekend. Het is dan ook een uniek terrein met diverse bedrijven met verschillende milieu categorieën, bedrijfswoningen en burgerwoningen, en dan ook nog de locatie Jonker Fris. Voor de woningen is een zgn. uitsterfconstructie ingevoerd: als woningen een jaar lang niet als zodanig gebruikt worden vervalt de woonbestemming. Probleem is natuurlijk de handhaving, maar de praktijk zal het leren. De Jonker Fris locatie heeft (nog) geen nieuwe bestemming gekregen; daarvoor zijn de plannen van de nieuwe eigenaar nog niet concreet genoeg. Uiteraard nog diverse ander agendapunten op de raadstafel maar die riepen niet zoveel discussie op. Zo was er het voorstel om de samenwerking met Otjiwarongo geleidelijk aan af te bouwen en het beschikbare budget te reserveren voor een nieuw
samenwerkingsverband. Ook de wijziging van de gemeenschappelijke regeling Baanbrekers werd zonder discussie vastgesteld en dat gold ook voor het voorstel tot herinrichting van de woonwagenlocatie Heesbeen.
25-03-2016: Omgevingsdienst Mission Impossible? De Omgevingsdienst Midden- en West-Brabant (OMWB) staat de laatste tijd wel erg in de picture en niet zonder reden. Want dat het niet echt goed gaat met de relatief nieuwe organisatie, dat was al langer bekend. Vorig jaar bij behandeling van de jaarrekening hebben wij al de nodige kritische opmerkingen gemaakt en nu blijkt het allemaal nog veel erger. Uit een presentatie van de OMWB onlangs bleek dat het tekort over 2016 zonder ingrijpen oploopt naar 3,4 miljoen. In diverse gemeenteraden was dat al een reden om een motie van wantrouwen aan te nemen waarin het Dagelijks Bestuur gevraagd werd om op te stappen. De voorzitter, burgemeester Naterop van Wijk en Aalburg kreeg veel kritiek over zich heen en besloot vorige week zelf maar op te stappen. Maar met het opstappen van de voorzitter en wellicht ook nog het DB is de zaak natuurlijk nog niet opgelost. Hoe heeft het zover kunnen komen, zo vraag je je dan af. Even terug in de historie. De OMWB werd begin 2013 opgericht als samenwerkingsverband tussen 27 gemeenten en de provincie. Belangrijkste taak: vergunningverlening, toezicht en handhaving op het gebied van milieuvergunningen. Daarnaast kunnen gemeenten ook vrijwillig een beroep doen op de OMWB voor bodemonderzoeken, geluidsmetingen, milieucommunicatie
e.d. De provincie is de belangrijkste deelnemer in de gemeenschappelijke regeling en maakt van de OMWB gebruik voor het toezicht op de zware, risicovolle bedrijven. Aanleiding voor de oprichting: de rampen in Enschede en Volendam, waarbij achteraf bleek dat de handhaving en communicatie op het gebied van milieuwetgeving niet goed functioneerde. In 2008 kwam de commissie Mans met het advies om te komen tot regionale omgevingsdiensten en zo werd de OMWB één van de 29 omgevingsdiensten in Nederland. Alle deelnemende gemeenten en de provincie stuurden een deel van hun personeel naar de omgevingsdienst aan de Spoorlaan in Tilburg en zo begon de kersverse organisatie met 250 nieuwe werknemers en een verwachte omzet van 30 miljoen. Want de gemeenten en de provincie namen de verplichting op zich om diverse taken door de dienst te laten verrichten. Maar de OMWB kreeg nog meer opdrachten bij de oprichting mee: er werd een taakstellende structurele bezuiniging van 2 miljoen meegegeven want de organisatie moest wel budgetneutraal van start gaan. Het nieuwe personeel kreeg een baangarantie met behoud van bestaande rechtspositie en reiskostenvergoeding. Tot zover leek het nog allemaal goed te gaan. Achteraf gezien blijkt het niet te werken en is dat ook nog wel te verklaren. Een nieuwe organisatie, bestaande uit 250 medewerkers die uit 28 verschillende organisaties bij elkaar gezet worden: dat is bijna vragen om problemen. ICT was niet op orde, de communicatie werkte niet, de begroting was gestoeld op uitgangspunten die achteraf als niet reëel gezien kunnen worden. Om maar een voorbeeld te noemen: het aantal productieve uren per werknemer werd ingeschat op 1350 per jaar; achteraf blijkt dat uit te komen op 1270 uren. Gevolg: een tekort van ruim 1 miljoen euro. Of een ander voorbeeld: achteraf blijken de gemeenten veel minder omzet bij de OMWB te genereren dan vooraf verwacht (ca – 1,8 miljoen euro). En zo zijn er meer zaken die achteraf gezien anders uitpakken dan vooraf ingeschat. Het is altijd makkelijk om de verantwoordelijkheid neer te leggen bij een directeur (die
inmiddels ook al is opgestapt) of bij een Dagelijks Bestuur. En politiek gezien kan dat ook niet anders. Maar toch kun je je afvragen of het gehele project niet een “mission impossible” was. Een nieuwe organisatie optuigen met 250 werknemers uit 28 verschillende culturen, een forse bezuinigingstaak bij de start en deelnemers in de gemeenschappelijke regeling die zowel eigenaar als opdrachtgever zijn: zoals eerder gezegd dat is bijna vragen om problemen. Veel belangrijker is natuurlijk de vraag hoe lossen we dit op. Het Algemeen Bestuur heeft inmiddels een plan opgesteld om uit de misère te komen: het zgn. plan Huis op Orde. In januari werd een nieuwe interim-directeur benoemd en momenteel wordt druk gewerkt om de zaken weer op orde te krijgen. In juli komt het bestuur met een herijking van het bedrijfsplan en met een (hopelijk) sluitende meerjarenbegroting. De gemeentelijke bijdrage zal ongetwijfeld verhoogd moeten worden om de zaken weer zwarte cijfers te kunnen schrijven en om onder het preventieve toezicht van het ministerie, dat in december 2015 werd ingesteld, uit te komen. Binnenkort worden de gemeenteraden weer bijgepraat en hopelijk krijgen we dan meer duidelijkheid met een wat rooskleuriger, maar tegelijk ook realistisch toekomstperspectief.
Kees Musters Drunen, vrijdag 25 maart 2016 Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
berichtjes
op:
24-03-2016: Vluchtelingen
Opvang
Raadsvergadering 10-03-2016: Agendapunt 5: Vluchtelingen – Aanpak communicatie kleinschalige opvang. Voorzitter, Gemeentebelangen is niet “blij” met de komst van maximaal 4 x 100 vluchtelingen naar de gemeente Heusden. Niet “blij” omdat wij het woord “blij” in deze context absoluut “niet passend” vinden! Een enorme stroom van vluchtelingen die huis-en-haard hebben moeten verlaten voor oorlog en geweld is diep-en-diep triest! Dagelijks zien we via de media berichten van wreedheden uit de oorlog in Syrië en Irak. Maar ook zien we de mensonterende toestanden die de vluchtelingenstroom tot gevolg heeft. Mensen die voor zichzelf en hun gezin een goed heenkomen zoeken en er letterlijk alles voor over hebben om de “hel van de oorlog” te ontvluchten. Wie wil er zo’n toekomstbeeld voor zijn kinderen hebben? Gemeentebelangen is dan ook van mening dat voor die vluchtelingen er altijd een opvangmogelijkheid moet bestaan! Elk land moet zijn deur voor deze ontheemden open stellen en landen die dit niet doen horen niet in een beschaafde wereld thuis! Helaas lossen wij in Heusden dit MEGA wereldprobleem niet op! We kunnen slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn en binnen onze mogelijkheden hulp bieden aan hen die het echt nodig hebben! Ik formuleer dit expres op deze manier omdat we,
door de geweldige toestroom van vluchtelingen, geen goed beeld hebben van wie er nu ECHT vluchteling is en wie er louter vanuit economische motieven meevaart op de stroom vluchtelingen. Voor economische vluchtelingen is, zeker op dit moment, geen plaats want de benodigde capaciteit is volledig nodig voor de echte vluchtelingen die daadwerkelijk op de vlucht zijn voor oorlog en geweld en daadwerkelijk voor hun leven moeten vrezen als ze niet vluchten. Ook dat probleem lossen we op het schaalniveau van Heusden niet op en moeten we (wat nerveus) overlaten aan de landelijke overheid. Wat kunnen we dan WEL in Heusden? In december 2015 heeft de raad in unanimiteit een raadsvoorstel aangenomen waarin wordt aangegeven dat de gemeente Heusden bereid is om hun verantwoordelijkheid m.b.t. het opnemen van vluchtelingen te nemen maar dat dan wel op een andere manier te willen doen dan d.m.v. een groot Asielzoekers Centrum! Kleinschalige opvang met vanaf dag-1 een integratie traject is waar de gemeente Heusden voor gaat. Burgemeester Hamming heeft zich daar de afgelopen maanden ontzettend sterk voor gemaakt en daar wil Gemeentebelangen hem voor complimenteren! Roeien tegen de stroom van landelijk beleid toont lef en moed en doorzettingsvermogen! Vanuit een diepgewortelde overtuiging dat kleinschalige opvang met een onlosmakelijk directe start van een integratietraject de meest succesvolle formule is krijgt de burgemeester bijna raads brede steun! Toch moeten en kunnen we onze ogen en oren niet sluiten voor gevoelens uit de samenleving. Gevoelens, gevoed door onbekendheid en angst en persoonlijke levenssituaties van inwoners die vaak vanuit hun perspectief ook niet makkelijk zijn! Het tegengeluid moet een plaats krijgen omdat we alleen vanuit een dialoog tot draagvlak kunnen komen. Gemeentebelangen is er van overtuigd dat de Heusdense gemeenschap deze forse opgave aan kan en dat er heel veel inwoners vanuit barmhartigheid en/of innerlijke overtuiging een helpende hand zullen bieden bij de opvang van maximaal 4 x
100 vluchtelingen in onze gemeente. Hoewel 4 x 100 samen toch 400 vluchtelingen zijn moeten we ook constateren dat het ook “maar” 1% van onze totale inwonersaantal betreft. Toch zitten we met dit aantal vluchtelingen de komende jaren wel aan het maximale als we de daadwerkelijk integratie goed vorm willen geven! Gemeentebelangen is een nadrukkelijk voorstander van gefaseerde komst van de kleinschalige opvanglocaties! Begin met 2 locaties van maximaal 100 vluchtelingen en doe daar ervaring mee op. Kijk vervolgens hoe het loopt en gebruik die ervaringen voor de volgende 2 kleinschalige opvanglocaties. Wij denken daarbij aan een tussenpose van minimaal 6 maanden tussen de 1ste 2 kleinschalige opvanglocaties en de volgende 2! Het proces van directe integratie na aankomst in de gemeente Heusden moet namelijk goed en geborgd vorm worden gegeven. Dat zal een hele klus worden waar veel instanties een geweldige uitdaging te wachten staat! Gefaseerde uitrol geeft daarbij ruimte en betrekkelijke rust om het goed te doen. Vraag: Zijn deze instanties zich al aan het voorbereiden op de komst van kleinschalige opvanglocaties in de gemeente Heusden en is daar al een soort van draaiboek voor opgesteld? Gemeentebelangen hecht dus grote waarde aan de gefaseerde uitrol en vindt het besluit in het raadsvoorstel daar echt te vrijblijvend in. “Het heeft de voorkeur om de locaties gefaseerd in te richten” is wat ons betreft niet voldoende. Gemeentebelangen vraagt u om deze zin aan te passen naar “de kleinschalige opvanglocaties worden gefaseerd ingericht”. (evt. wil Gemeentebelangen daarvoor met een amendement komen maar als het college dit overneemt dan is dat wellicht niet nodig) Om de integratie te bevorderen is het verruimen van de termijn van noodopvang van 1 naar 2 of 3 jaar zeker reëel. Het kan niet zo zijn dat een gezin die hier tijdelijk wordt opgevangen na 1 jaar moet vertrekken uit onze gemeente. Juist na een jaar zijn ze net een beetje ‘gesetteld”. Ze kennen de omgeving, hebben waarschijnlijk al contact met verschillende
buurtbewoners en instanties, kinderen gaan naar school en hebben misschien al vriendjes en dan zouden ze hier weer van worden losgerukt. Niet bevorderlijk voor de integratie, laat staan hoe dit moet voelen voor de vluchtelingen zelf. In december is het raadsvoorstel Koers opvang vluchtelingen door de raad aangenomen. In dit voorstel is bepaald dat Heusden meer vergunninghouders wil opnemen dan de taakstelling die vanuit het rijk wordt opgelegd. Vorig jaar was de taakstelling 74 personen en zijn we ongeveer uitgekomen op het huisvesten van 97 vergunninghouders. De bedoeling is om dit beleid voort te zetten. Hiertoe is Woonveste bereid om extra woningen te bouwen zodat de bestaande woningvoorraad niet in de knel komt. Je komt bij voortzetting van dit beleid voor de komende drie jaar dan ook uit op het huisvesten van ongeveer 300 vergunninghouders en dit getal komt al dicht in de buurt van de 400 vluchtelingen die we nu voor de noodopvang willen gaan opvangen. Indien we in onze kleinschalige noodopvang vluchtelingen opnemen die al langer in “de wacht staan” voor vergunninghouder zouden deze mensen hier mogelijk ook op de lange termijn kunnen blijven. Een mix in zogenaamde wachttijden van vluchtelingen in onze noodopvanglocaties zou daarom mooi zijn. Vraag: Is het de bedoeling dat de vluchtelingen die in de kleinschalige opvanglocaties worden opgevangen, bij het verkrijgen van de status vergunninghouder, een woning toegewezen krijgen binnen onze gemeente?
Draagvlak is bij dit onderwerp ONONTBEERLIJK! Draagvlak vanuit de Heusdense bevolking dat de kleinschalige opvanglocaties in alle openheid en met goede afwegingen in een open en constructieve dialoog tot stand zullen komen! Draagvlak om te accepteren dat het opnemen van vluchtelingen geen vrijblijvende keus is maar een landelijke verplichting en dat we vanuit dat oogpunt beter zelf het initiatief kunnen nemen voor een vorm van opvang waarin we makkelijker de regie kunnen houden en waarvan we geloven dat die tot een beter succes
leidt dan grootschalige opvang! Gemeentebelangen staat dan ook achter het raadsvoorstel (met een aanpassing op de fasering) en staat ook zeker achter het voorstel om via een zgn. “Open Brief” ALLE inwoners zeer nadrukkelijk uit te nodigen om deel te nemen aan de “Open Dialoog” sessies! Tot zover in 1 s t e termijn.
19-03-2016: vergadering
Verenigde
Moties Gemeentebelangen aangenomen Zaterdag 19 maart, een belangrijke dag voor de MiddenBrabantse politiek. Voor het eerst in het bestaan van het regionaal samenwerkingsverband Hart van Brabant werd er een zgn. Verenigde Vergadering gehouden. Ruim 120 raadsleden van de negen deelnemende gemeenten kwamen in vergadering bijeen in het Klavier in Loon op Zand. Er werd gesproken en gestemd over maar liefst 25 moties. Het Algemeen Bestuur van het samenwerkingsverband, bestaande uit de negen burgemeesters, gaat zich nu buigen over het vervolg. Een belangrijke mijlpaal, want dit was de eerste keer dat gekozen raadsleden zich in een verenigde vergadering konden uitspreken over een aantal zaken. Natuurlijk, de raadsleden hebben nog altijd geen beslissende bevoegdheden, die blijven bij het Algemeen Bestuur. Zo is dat nou eenmaal geregeld in de Wet Gemeenschappelijke Regelingen. Maar het is toch een belangrijke stap naar verdere democratische legitimering van het verlengd lokaal bestuur.
Initiatief Gemeentebelangen Heusden Het initiatief voor deze bijeenkomst werd genomen door onze fractie Gemeentebelangen Heusden. Een motie hiertoe werd eind vorig jaar in de begrotingsvergadering door de Heusdense gemeenteraad aangenomen. De motie werd vervolgens ook voorgelegd aan de andere acht gemeenteraden. Al vrij snel daarna werd de motie ook in Loon op Zand en in Waalwijk aangenomen en daarmee was het vereiste aantal van drie gemeenten behaald. Aanleiding voor ons initiatief was het verschijnen van het Strategisch Meerjaren-Beleidsplan van HvB 2016-2020. Hierin wordt het regionale beleid voor de komende jaren vastgelegd. Wij vonden dat ten behoeve van dit belangrijke beleidsdocument het instrument van Verenigde Vergadering wel passend zou zijn. En het bleek een groot succes met een grote opkomst van ruim 120 raadsleden en 25 moties waarover de aanwezigen zich konden uitspreken. Ook onze fractie heeft een drietal moties ingediend (we waren overigens de enige Heusdense fractie die moties had ingediend); de moties werden alle drie met een royale meerderheid aangenomen.
Moties Gemeentebelangen Heusden: Motie jeugdwerkloosheid: 2016-0319 Gemeentebelangen Motie jeugdwerkloosheid Motie regelgeving Loonse en Drunense Duinen: 2016-0319 Gemeentebelangen Motie Regelgeving Duinen Motie waterrecreatie: 2016-0319 Gemeentebelangen Motie watertoerisme
18-03-2016: Baanbrekers Aantal uitkeringen neemt (nog) niet af! Enkele weken terug zijn de resultaten van Baanbrekers over 2015 bekend gemaakt. Het tekort over 2015 komt uiteindelijk uit op 3,8 miljoen, zo staat te lezen in de bestuursrapportage over het 4 e kwartaal. En je mag er van uitgaan dat het resultaat in de jaarrekening daar mee overeen komt. Bij de begroting werd nog uitgegaan van een tekort van 3,5 miljoen. Het nadelige verschil van drie ton wordt veroorzaakt door diverse mee- en tegenvallers. Probleem is wel dat de tegenvallers structureel van aard zijn; de meevallers zijn echter incidenteel. Zo wordt het budget voor de bijstandsuitkeringen gunstig beïnvloed door enkele incidentele aanvullende uitkeringen. Het beschikbare budget komt zes ton hoger uit dan begroot. Maar de uitgaven aan bijstandsuitkeringen komen vijf ton hoger uit dan begroot. Dat ligt niet aan het aantal uitkeringen want dat is iets lager dan begroot. Maar de gemiddelde uitkering ligt aanzienlijk hoger dan begroot. Dat komt weer doordat allerlei aangekondigde verlagingen zoals de kostendelersnorm en het wegvallen van toeslag alleenstaande ouders niet, of later, of veel lager dan verwacht werden doorgevoerd. Bijstandsuitkeringen laten zich nou eenmaal niet zo makkelijk sturen.
Een andere stevige tegenvaller is het budget voor de SW subsidie (Sociale Werkvoorziening). In de begroting was per abuis geen rekening gehouden met het feit dat veel SW-ers elders geplaatst zijn. Bovendien was ook geen rekening gehouden met de kosten van begeleid werken. Voor beiden geldt dat het subsidie verrekend moet worden met derden. Een tegenvaller van negen ton. En zo zijn er meer tegenvallers te melden. Gelukkig ook meevallers, maar zoals gezegd, die zijn wel incidenteel van aard, zoals een BTW-teruggave, nagekomen subsidies voor ESF-projecten en nog diverse andere kleinere bedragen; in totaal bijna zeven ton. Het aantal bijstandsuitkeringen blijft een punt van zorg. De economie vertoont al geruime tijd een voorzichtig herstel, maar het uitkeringenbestand wordt niet echt kleiner. In tegendeel, de uitstroom in 2015 was aanzienlijk (511 personen), maar de instroom was nog groter (518). Eind 2015 zaten er 1600 mensen in de uitkering. Die cijfers gelden voor Waalwijk, Loon op Zand en Heusden samen. Voor Heusden alleen was de instroom 183 en de uitstroom 188; de eindstand in 2015 kwam voor Heusden uit op 585 personen. Het feit dat het aantal uitkeringen in de Langstraat niet of nauwelijks daalt is niet uitzonderlijk. Volgens CBS-gegevens is het aantal uitkeringen in geheel Nederland in 2015 nog met 16.000 personen (vooral jongeren en 45+) gestegen, d.i. een stijging van 3,6%. Dan komen we in de Langstraat met een stijging van 1% nog gunstig uit. De werkgelegenheidscijfers vertonen wel enige verbetering maar werkgevers putten op de eerste plaats nog uit een aanzienlijk reservoir van werklozen; blijkbaar komen de bijstandsgerechtigden pas later aan de beurt. Als je kijkt naar de totale beroepsbevolking in Heusden, dan krijgt 2,2% daarvan een bijstandsuitkering. In Waalwijk en Loon op Zand gelden vergelijkbare percentages (achtereenvolgens 2,8% en 1,9%). Kijk je naar de omliggende grote steden, dan zie je veel hogere percentages zoals in Den Bosch (4,2%) en in Tilburg (6%). Zoals gesteld, de economie
kan dan wel een voorzichtig herstel vertonen, het aantal bijstandsuitkeringen neemt vooralsnog niet af.
Kees Musters Drunen, vrijdag 18 maart 2016 Volg mij ook met korte www.twitter.com/keesmusters
berichtjes
op:
