Zwoegers in de hel van Spa Vrijdag 20 april en zaterdag 21 april waren door een 17 Zwoegers reeds maanden van te voren rood-omcirkeld in hun wieleragenda. Uiteindelijk stonden er vrijdag ’s morgen om 08.00 uur bij de 5-sterren friettent van Davy C. te P. slechts 9 zwoegers gereed voor de start. Waar waren de andere Zwoegers ? Plotseling had kennelijk een griepvirus toegeslagen in Budel want er waren ineens heel veel zieken……of was het misschien toch ook de spanning voor de ritten die gingen komen. Toegegeven de naam alleen al: “de Hel van Spa”, dat boezemt al direct ontzag in en ook bij het horen van deelnemers als de Held van Pelt, De Kei van de Hei, De Adelaar van Buul, het Speer van Peer, De Bom van Achel, de Beul van Buul, De Kogel van Brogel en ga zo maar door. Of misschien was het wel een combinatie van ?! Afijn, we zullen het wellicht nooit weten maar de “mighty 9 “ hadden in ieder geval zin in hun weekendje. Onder een vrolijk maar mager voorjaarszonnetje reden wij in kolonne naar Spa. Halverwege werden wij ingehaald door Liquigas. Snel wat gas erbij, en dat eerste gaatje reden wij met gemak dicht…zelfs met twee vingers in de neus. In Spa aangekomen hulden wij ons snel in onze officiële Zwoegers kleding en maakten ons op voor de koers. Spa uit en dan direct links. De kenner wet dan dat dan de Maquisard direct om de hoek begint. Jong en onbevangen zien we halverwege dit bergje de voltallige Lotto-ploeg met onze eigen Jelle van Endert in ganzepas ploeteren. Jimmy “poeft”er meteen maar even naar toe. De fotograaf en camera-man die de lotto’s aan het filmen zijn kijken verbaasd op want deze ploeg kennen ze niet. Andere koek wordt het als we in Remouchamps onder het viaductje direct rechts gaan: De Redoute. Langs de weg staan aan beide kanten al volop campers met supporters die hier zondag de koers Luik-Bastenaken-luik willen zien en nu de ploegen willen zien inrijden. Als wij als Zwoegers in ploegverband komen aanstormen zie en hoor je velen verbaasd kijken en/of vragen welke ploeg dat is (wild card ?). Ook complete schoolklassen staan achter de dranghekken en juichen als we langskomen en willen ons zelfs allemaal aanraken. Een groepje Katuscha-renners zie ik ook verbaasd kijken en vragen wie wij zijn. Zo voelen wij ons plotsklap elite-renners (zonder contract weliswaar) en rijden wij ons natuurlijk allemaal direct kei kapot op de Redoute. Tsjonge, jonge: hij blijft stijl en lang, blij dat ik nog een binnenbladje heb ! En zo gaat dat de hele dag door. Bergop ieder zijn eigen tempo. Bovenop wachten wij op elkaar, zoals een goed zwoeger betaamd. In de hel van Spa fietsen is toch wel iets anders dan rondje Cranendonck free wheelen. Hier kun je niet echt verstoppertje spelen. Ik vraag mezelf af of ik ook zou fietsen als ik hier zou wonen. Dan had ik in ieder geval zeker een brommer of motor in mijn schuurtje staan. Maar samen met het vriendelijk voorjaarszonnetje, de lol in de groep, de mooie omgeving en onze Belgische Zwoegers hebben we unne toffe en plesante eerste dag. Na pakweg 85 kilometer geloven wij het wel. ’s Avonds leggen wij met een goede maaltijd een goede bodem en treffen er zelfs een ober “die nederlands wil leren spreken” …..en dat allemaal in het land der Walen. De Flammants onder ons moeten er zelfs om lachen. Vervolgens 80 meter verderop de café in gedoken. Hieruit waggelden wij natuurlijk veel te laat en met veel te veel vruchtensapjes achter de kiezen richting ons mandje dat al netjes gespreid lag in het hotel. Onder het adagium ’s avonds een kerel, ’s morgens ook een kerel toch weer om half zeven eruit (mijn slapie had zijn snurkstand aanstaan). Lekker ontbijtje en fietsen weer gereed gemaakt voor vertrek. Dan besef je ineens dat het weer in de Ardennen van dag tot dag bekeken plots 180 graden kan verschillen. Het zonnetje was ver verdwenen en had
plaatsgemaakt voor wind, kou, hagel en nog eens kou. Dan maar de winterkleding aan met regenjack en maar meteen warm getrapt op de Rosier die reeds midden in Spa als het ware begint als je het bordje Crepe volgt (leuke en lange klim, zeker niet voor “pannenkoeken” al zou je daar bij het richtingbordje “crepe” in eerste instantie wel aan denken). En zo haalden wij, immiddels geen “mighthy 9” meer maar nog slechts de “magnificent 7” punten voor ons virtueel klimmersbrevet op o.a. de Wanne, Haute Levee, Stockeu en nog vele andere BZN-ers (Een BZN-er is een Berg Zonder Naam). Ook een mooie lange klim is van Malmedy-centrum helemaal naar Mont Malmedy en vervolgens door naar het hoogveen plateau. In totaal fiets je zo meer dan 10 kilometer berg op, zij het niet al te stijl. Bergaf met hagel op je gezicht heb je het gevoel dat je gezandstraald wordt en na een lange afdaling zijn je benen zo koud dat je ze bijna niet meer voelt. Tijd voor ons om de fiets weer achter in de kattebak te proppen en richting Budel te gaan. Daar aangekomen lekker op de bank gaan liggen en al snel in dromenland geraakt waar het natuurlijk ging over ………. de Hel van Spa. (Toch blij dat ik een compact had laten monteren !) De Adelaar van Buul
Onderstaand voor degen die het nog eens wil (her)beleven of die zijn poezie-album wil opvrolijken wat data over enkele heuveltjes in Spa en omgeving. Kijk tevens naar de bijgaande ongecensureerde kiekjes van onze hoffotograaf Jimmy.
Côte de Brume (top 460m, verschil 212m, lengte 3000m, gem 7%, max 15%) 'Verborgen' beklimming, je moet hem echt weten te vinden, met een steil stuk net vóór de top en een een rustige uitloop na de top. Omschrijving De beklimming begint rustig tussen de huizen van TroisPoints. Je doorkruist een bos en gaat dan door een open vlakte naar Brume. Daar, dus op het eind bevindt zich het steilste stuk. Als je boven bent, ga je tussen de electriciteitsmasten over vals plat binnendoor naar Ancienne Barriere. Van daaruit kun je de afdaling terug naar Trois-Ponts nemen juist de andere kant op naar Chevron. Aanlooproute Deze beklimming is niet zo snel te vinden. De start is in Trois-Ponts: komende vanaf Coo of Stavelot, maak je nadat je Trois-Ponts bent binnengereden een haakse bocht naar rechts. (Als je hier rechtdoor zou gaan, kom je op de Côte de Aisomont.) Meteen nadat je de over het bruggetje bent gegaan, ga je naar rechts. Voor je ontvouwt zich tussen de huizen het begin van de beklimming. Côte de Aisomont (top 480m, verschil 255m, lengte 4800m, gem 6%, max 12%)
Lekker lopende helling op een rustige weg met veel uitzicht en eindigend in Wanne. Omschrijving Vanuit het centrum van Trois-Ponts, op de hoek waar het frietkot staat, fiets je richting het station over een kasseienweg. Je passeert het station en daarna de spoorlijn. Bij de eerste haarspeldbocht begint de echte beklimming. Het is een heerlijk gelijkmatige beklimming, dus je kunt je lekker leegrijden. Na het passeren van de skiliften wordt het iets minder steil. Nadat je door Aisomont gereden bent, is het vals plat of zelfs vlak tot in Wanne. Bij de skiliften heb je een fabuleus uitzicht op de vallei van de Ambleve. Aanlooproute Komende vanaf Stavelot: na het passeren van een tweetal tunneltjes vlak voor Trois-Ponts ga je naar links. Na een kilometer maakt de hoofdweg een haakse bocht naar rechts. Op deze hoek bevindt zich een frietkot. Sla niet af maar rij rechtdoor. Komende vanaf Coo: je rijdt vanzelf tegen het frietkot aan als je Trois-Ponts inrijdt. Hier dus rechtdoor en niet afslaan. Côte de Wanneranval (top 483m, verschil 163m, lengte 1800m, gem 9%, max 16%) Vervelend te rijden helling door wisseling van de stijgingspercentages. Omschrijving Doordat het stijgingspercentage sterk wisselt, er zijn in het eerste gedeelte zelfs stukken afdaling bij (!) en het laatste stuk vlak voor Wanne extreem steil is, is dit een ware sloper. Je komt nergens in je ritme. Je begint tussen de huizen van Stavelot, dan door een stuk bos, je passeert de open vlakte van Wanneranval en duikt tenslotte weer het bos in, waar het steilste stuk is. De top is gelegen in Wanne, altijd een oase van rust in de vaak hectische drukte van de dalen. Aanlooproute Rij het centrum van Stavelot in. Hou dan links aan waardoor je verder naar beneden rijdt over een kasseienweg en passeer een recent gerestaureerd kasteel. Steek de Ambleve over en hou dan rechts aan. (Als je hier links gaat, kom je op de Stockeu.) Als afdaling In het steile stuk bovenaan moet je een aantal malen flink in de remmen. Daarna volgen een paar heuse haarspeldbochten, deze moet je absoluut niet verkeerd inschatten. Je kunt op dit eerste gedeelte niet voluit gaan. Daarna volgt een stuk waar je soms weer moet klimmen, erg leuk als je helemaal kapot zit en de gedachte koestert dat je alleen maar hoeft te dalen. Kortom, net als de beklimming erg vervelend om te doen.
Côte de Wanne (start Grand Halleux) (top 495m, verschil 167m, lengte 2200, gem 8%, max 13%) Lastige beklimming omdat er ook nog een behoorlijke afdaling in zit. Omschrijving Bij de kerk in Grand-Halleux rechtsaf, meteen schakelen omdat je onmiddelijk een steil stuk krijgt. Daarna een korte maar hevige afdaling naar de riviertje. Als je deze overgestoken bent, begint de echte beklimming. Deels door het bos kom je uiteindelijk uit in Wanne. Een variant is door niet in Grand-Halleux maar een stukje verder naar het noorden ter hoogte van Rochelinval de beklimming te beginnen. Hij is dan een stuk regelmatiger en dus eenvoudiger te nemen. Aanlooproute Grand-Halleux en daarmee de start van deze beklimming ligt op de doorgaande weg van Vielsalm naar Trois-Ponts. Stockeu (top 506m, verschil 227m, lengte 2300m, gem 10%, max 21%) Steile helling startend tussen de huizen van Stavelot en eindigend bij het monument van Eddy Merckx. Niet bijster mooi, zelfs op de top niet echt een uitzicht en daardoor een naar mijn mening een 'gezochte' helling. Omschrijving Helling met een roemrijk verleden. Verschillende L-B-L's zijn hierop beslist, waar knecht Joseph Bruyere het spel op de wagen moest brengen en Eddy het zelf afmaakte. Naar mijn weten niet meer in recente edities van L-B-L opgenomen, misschien te steil? Aanlooproute Rij het centrum van Stavelot in. Rij helemaal naar beneden en passeer een recent gerestaureerd kasteel. Steek de Ambleve over en hou dan links aan. (Als je hier rechts gaat, kom je op de Côte de Wanneranval).
Côte de Haute Levée (top 507m, verschil 202m, lengte 3600m, gem 6%, max 12%) Steile kaarsrechte helling waar je je flink op kapot kunt bijten. Omschrijving Je staat in het centrum van Stavelot stil bij de stoplichten, kijkt naar rechts
en je ziet de helling angstaanjagend als een streep in de hoogte verdwijnen, geflankeerd door rood-witte wegafscheidingen die op het circuit van Francorchamps niet zouden misstaan. Ongeveer op de helft bevindt zich een rotonde waar je even kunt 'rusten'. Daarna een bocht naar links, een bocht naar rechts waarna de helling overgaat in vals plat. De echte top is een paar kilometer verder. Aanlooproute De start is in het centrum van Stavelot langs de doorgaande weg van Francorchamps naar Trois-Ponts. Komend van Francorchamps passeer je eerst een rotonde. Bij de eerstvolgende stoplichten naar rechts. Als afdaling ..is hij vrijwel niet te doen. Naast de rotonde zijn diverse snelheidsremmende middelen geplaatst. Dit omdat in het verleden meerdere malen vrachtwagens en bussen door de remmen zijn gegaan en vervolgens in het centrum van Stavelot tot stilstand zijn gekomen. Le Rosier (top 564m, verschil 226m, lengte 4800m, gem 5%, max 6%) Lange, niet al te steile beklimming in een rustiger gedeelte van de Ardennen. Door zijn lengte en uitzicht een van de mooiste beklimmingen in de Ardennen. Omschrijving De beklimming begint in Ruy en voert het grootste deel door het bos. Halfweg, in Andrimont is het iets steiler. Ondanks dat, is het een zeer prettig te nemen helling over een bijzonder rustige weg. Dat laatste kan ook gezegd worden van de aanlooproute. Op de top heb je vrij uitzicht op het dal. Aanlooproute Vanaf Francorchamps: afdalen naar Ruy. Na een bocht van 180° begint de beklimming. Vanaf de hoofdweg van Coo naar La Gleize: komende van Coo: afslag naar Ruy (Francorchamps) bevindt zich direct na het spoorviaduct. Vals plat tot aan Ruy. Ancienne Barriere (O) (top 491m, verschil 226m, lengte 4800m, gem 5%, max 6%) Lekker te nemen helling langs een relatief drukke weg. Als je echt sterk en fris zit op het buitenblad te doen. Omschrijving Vanuit Trois-Ponts tot aan Basse-Bodeux vals plat en daarna een zeer gelijkmatige helling over mooi asfalt. Aangezien het de doorgaande weg betreft van TroisPonts naar Chevron en verder, is deze redelijk druk. Bovenaan is een camping met gelegenheid tot het nuttigen van een versnapering. Geen
uitzichtmogelijkheden, de weg loopt vanaf Basse-Bodeux door een bos. Aanlooproute Neem vanuit Trois-Ponts de N66 richting Basse-Bodeux.
