ZORG VOOR DE AARDE: ENERGIE BESPAREN

NL

ZORG VOOR DE AARDE: ENERGIE BESPAREN

Ref. 20821

INTERDIDAK, S.L. Av. Pobla de Vallbona, 34. 46183 LA ELIANA (Valencia) SPAIN www.akros.org ¡ADVERTENCIA! No recomendado a menores de 36 meses por contener elementos susceptibles de desprendimiento con posibilidad de ser ingeridos. Riesgo de asfixia. Conservar estas informaciones y los datos del fabricante.

NL Ref. 20821 ZORG VOOR DE AARDE: ENERGIE HERGEBRUIKEN EN BESPAREN INHOUD - 30 KAARTEN (illustraties) van 13,5 x 16,5 cm. behorende bij de 6 verhalen (5 plaatjes per verhaal). - 1 AUDIO CD MP3 waarop 6 leuke verhalen in verschillende talen worden voorgelezen.. De CD bevat ook de teksten van de verhalen en de afbeeldingen in zwart-wit om in te kleuren. - 1 Handleiding voor het gebruik van de CD - 5 houten steuntjes SPELSYSTEEM EN GEBRUIKSAANWIJZINGEN Bevat 6 leuke verhalen over de avonturen van een broertje en zusje, die op eenvoudige wijze leren hoe je energie kunt hergebruiken en besparen. Bij elk verhaal horen 5 geïllustreerde kaarten die op volgorde gelegd moeten worden door het verhaal op de CD te volgen.

1º Vertrouwd raken met het materiaal: De leerkracht wordt aangeraden de verhalen eerst te lezen of te beluisteren en zo vertrouwd te raken met de afbeeldingen voordat hij met de kinderen aan het werk gaat. Zo kan hij voor hij het materiaal gaat gebruiken de kinderen de verschillende manieren van besparing die in de verhalen worden verteld, uitleggen, zodat zij kunnen wennen aan de nieuwe woorden. Tijdens dit proces kan gebruik worden gemaakt van de bij de CD geleverde zwartwit afbeeldingen om deze in te kleuren. Als de leerkracht en de kinderen vertrouwd zijn geraakt met het materiaal: 2º Kaarten/illustraties op kleur van de rand bij elkaar leggen. 3º Een track/verhaal van de CD kiezen en de kaarten met de rand met de juiste kleur pakken (zoals aangegeven in de bijgevoegde gebruiksaanwijzing van de CD). 4º Naar het verhaal luisteren en de kaarten rangschikken (in eerste instantie de leerkracht samen met de kinderen, daarna alleen de kinderen) 5º Controleren of de volgorde juist is door de achterzijde van de kaarten te bekijken. Om er voor te zorgen dat alle kinderen de afbeeldingen goed kunnen zien, wordt aangeraden de kaarten in de bijgevoegde houten steuntjes te zetten. AANBEVOLEN LEEFTIJD Vanaf 3 jaar. PSYCHO-PEDAGOGISCHE DOELEINDEN - Het leren van de JUISTE GEDRAGINGEN met betrekking tot het behoud van en de zorg voor de aarde: Water Besparen. - Ontwikkeling luistervaardigheid. - Het leren van tijdsbegrippen (daarvoor, daarna, later,…). - Ontwikkeling van logische tijdsvolgorde door de scènes op de juiste wijze te rangschikken. - Stimulering en verrijking van de taal: het kind wordt gestimuleerd te praten en begint structuur in de taal aan te brengen. - Mogelijkheid tot verrijking van de woordenschat en het opnemen van complexe linguïstische structuren. - Vergemakkelijkt het leren van andere talen. VOLGORDE VAN HANDELINGEN 1. Aandachtig naar het verhaal laten luisteren voordat begonnen wordt met het rangschikken van de afbeeldingen. 2. Met de afbeeldingen van een verhaal op tafel kiest het kind de bijbehorende afbeelding en legt ze in de juiste volgorde terwijl het naar het verhaal luistert. Als het verhaal helemaal is verteld, worden de afbeeldingen omgedraaid en wordt er gecontroleerd of ze in de goede volgorde van 1 tot 5 liggen. 3. Wanneer het kind het hele verhaal kent, kan het met de afbeeldingen van een verhaal op tafel, deze rangschikken zonder naar het verhaal te luisteren. 4. Met de gerangschikte afbeeldingen op tafel kan het kind het verhaal vertellen. 5. Met de afbeeldingen van een verhaal op tafel, moet het kind ze kunnen rangschikken terwijl hij of zij het verhaal vertelt. 6. Het kind inzicht verschaffen in de besparingsmethoden die te zien zijn op de afbeeldingen door het bijbehorende verhaal te vertellen.

INTERDIDAK, S.L. Av. Pobla de Vallbona, 34. 46183 LA ELIANA (Valencia) SPAIN www.akros.org WAARSCHUWING! Niet geschikt voor kinderen onder de 3 jaar, omdat het onderdelen bevat die ingeslikt zouden kunnen worden. Gevaar voor verstikking. Bewaar deze informatie en de gegevens van de fabrikant.


NL

1. Ook op elektriciteit kunnen we besparen Het leukst op school waren de dagen dat ze uitstapjes gingen maken, en vooral als ze naar het Natuurmuseum gingen. Daar werd een tentoonstelling over “Energie op aarde” gehouden. Nadat ze met de bus waren aangekomen, vertelde de onderwijzer aan zijn leerlingen dat energie op aarde een schaars goed was en dat we daarom verantwoord om moeten gaan met elektriciteit. Die dag leerden Mariet en Lucas waarom de klok twee keer per jaar word verzet en Lucas zich dan altijd afvroeg of hij een uur meer of een uur minder zou slapen. “De klok wordt verzet om beter van het zonlicht te profiteren en zo minder energie te verbruiken”, wist Mariet nog. Tijdens het eten bij hun ouders thuis vertelden Mariet en Lucas enthousiast over alles wat ze hadden gezien en gehoord in het museum. Ze hadden veel tips gekregen om energie te besparen. Hun vader raadde hen aan al deze tips dagelijks in praktijk te brengen. –Als iedereen een beetje zijn best doet, gaan de natuurlijke rijkdommen op aarde langer mee- zei hun vader. Die avond keken Mariet en Lucas na het eten nog even naar de televisie. Er was een documentaire over orkanen op, waar ze flink van onder de indruk waren. Toen het afgelopen was, zei hun moeder dat het al een beetje laat was en dat als ze nu niet gingen slapen ze morgen niet uit hun bed konden komen. Dus deed Lucas de televisie uit met de afstandsbediening. Hun vader vroeg of ze niets vergeten waren. De kinderen keken elkaar verbaasd aan: ze hadden hun huiswerk gedaan, ze hadden gegeten en ze hadden hun tanden gepoetst. -Wat zijn we vergeten, papa? -Als niemand voor morgen meer televisie kijkt- antwoordde hun vader –is het beter dat je de televisie uitdoet met de knop op de tv, en niet met de afstandsbediening, want anders blijft het rode lampje branden en verbruiken we nog steeds elektriciteit. -Dat is zo, papa- zei Lucas, en hij drukte op de knop van de televisie. De volgende ochtend ging de wekker later af dan normaal, want het was zaterdag. Hoewel het al licht was, was het in de kamer van Mariet en Lucas nog donker, omdat ze de gordijnen dicht hadden. Mariet wilde het lampje op haar nachtkastje aandoen, maar haar broer zei: -Wacht even Mariet, niet aandoen, denk eraan dat we energie moeten besparen. Hij sprong uit bed en liep naar het raam en deed de gordijnen open, waardoor de zonnestralen binnenkwamen. Nu was de kamer goed verlicht zonder elektriciteit te hoeven verbruiken. -Goed gedaan, broertje- zei Mariet, terwijl ze ook opstond. Toen gingen ze naar de badkamer. Eerst Lucas, en toen hij klaar was, was Mariet aan de beurt. Mariet kwam de badkamer uit en wilde ontbijten, maar ze hield even stil en bedacht of ze nog iets moest doen. Mariet draaide zich om en zag dat ze vergeten was het licht van de badkamer uit te doen. Nu ze wist hoe belangrijk het was om het licht niet aan te laten, ging ze terug om het uit te doen. Mariet en Lucas namen alles wat ze hadden geleerd erg serieus en brachten alle tips over het besparen van energie in de praktijk.


NL

2. Een lesje voor oma en opa Mariet en Lucas brachten het weekend door bij opa en oma. Ze vonden het allebei leuk daar heen te gaan: luisteren naar de prachtige verhalen van opa en genieten van de taartjes van oma was het leukste wat er bestond. Toen ze aankwamen, stonden opa en oma hen al op te wachten bij de deur om ze te begroeten. Mariet en Lucas renden blij naar hen toe. Opa hield veel van het luisteren naar klassieke muziek op zijn oude radio op batterijen. Lucas vroeg zich altijd af hoe het kon dat zo’n oud apparaat het nog steeds deed, want bij hem was alles na een jaar al kapot. Mariet vroeg aan opa waarom hij als hij thuis op de bank zat, batterijen voor zijn radio gebruikte en hem niet aansloot op elektriciteit. Opa had daar nog nooit over nagedacht, dus legde Mariet hem uit dat batterijen veel duurder waren en ook nog vervuilend, en dat hij beter elektriciteit kon gebruiken als hij thuis was. Opa luisterde goed naar het advies van zijn kleindochter, ging op zoek naar het snoer van de radio, dat Mariet uiteindelijk vond en opa stopte de stekker in het stopcontact. Ondertussen probeerde Lucas zonder succes op de muziek van opa te dansen. Mariet wilde laten zien dat ze veel had opgestoken over energiebesparing en ging verder met tips geven aan opa: -Het is niet zo dat batterijen slecht zijn, maar als je thuis bent is het beter elektriciteit te gebruiken. Batterijen kun je gebruiken als je niet thuis bent. En je kunt dan ook nog beter oplaadbare batterijen gebruiken, die gaan veel langer mee en dus heb je niet zoveel batterijen nodig. Op school hebben ze verteld dat die slecht zijn voor het milieu. -Wat heb ik toch een slimme kleindochter!- zei opa verbaasd, terwijl Mariet zo rood werd als een tomaat. -Mariet, vertel eens waar we de gebruikte batterijen laten- zei Lucas. -Omdat batterijen erg vervuilend zijn –ging Mariet verder- moeten ze in speciale bakken voor batterijen worden gegooid. -O ja!- zei opa. –Dat zijn van die kleine prullenbakken waar zo’n teken op staat. Die middag gingen Mariet en Lucas met hun opa en oma oplaadbare batterijen kopen, voor als opa zijn radio buitenshuis wilde gebruiken. Tot zijn verbazing, vertelde de verkoper in de winkel dat als ze thuis elektriciteit wilden besparen ook energiebesparende lampen konden kopen. -Maar die lampjes zijn een stuk duurder, of niet?- vroeg oma, die altijd goed op de prijzen van dingen lette. -Dat is zo mevrouw, maar deze lampen gaan 8 keer langer mee dan een normale lamp en verbruiken veel minder energie. -Gaan ze 8 keer langer mee en verbruiken ze veel minder?- riep Lucas. –Dat is pas een besparing. Niet twijfelen, oma, dat is een goede investering. Ze vonden het een goed idee en kochten een paar energiebesparende lampen. Thuis verwisselden Mariet, Lucas en opa de peertjes van de lampen die ze het meest gebruikten, zoals die van de woonkamer, waar opa en oma altijd zulke leuke middagen hadden doorgebracht met hun kleinkinderen. Vanaf nu werd er bij opa en oma thuis energie bespaard dankzij de tips van Mariet en Lucas.


NL

3. Advies voor papa en mama Het was een koude winterochtend, maar de zon scheen volop, perfect weer voor een zondags familie-uitje naar de sneeuw. Mariet en Lucas ontbeten met hun ouders in de keuken: Lucas deed zijn lievelingsmuesli in een kommetje en Mariet maakte een paar geroosterde broodjes met jam. De kinderen waren erg opgewonden want ze gingen de bergen in. Bij het journaal hadden ze gezegd dat het daar gesneeuwd had en ze wilden graag in de sneeuw spelen. Voordat ze weggingen, bedacht hun vader dat ze de wasmachine moesten aanzetten, omdat hij geen schone overhemden meer had voor de volgende ochtend. Lucas trok een gezicht omdat het aanzetten van de wasmachine betekende dat ze later weg zouden gaan. Zijn vader zei dat hij zich geen zorgen hoefde te maken, want de sneeuw zou met deze koude niet smelten. Mariet en Lucas stopten alle vuile was uit de wasmand in de wasmachine en hun vader selecteerde het wasprogramma door aan de knoppen te draaien. Lucas herinnerde zijn vader eraan, dat het veel beter voor het milieu was om te wassen met een kort programma in koud water. Dat had hij op school geleerd. Zijn vader gaf hem gelijk en stelde een korte wasbeurt met koud water in. “Bovendien gaan we zo eerder weg”, dacht Lucas. Na een poosje hield de trommel van de wasmachine op met draaien. Mariet en Lucas zetten het droogrek op het balkon in de stralende zon. Hun vader vroeg waarom ze de was aan het droogrek gingen ophangen terwijl ze een prachtige droger hadden. Mariet legde haar vader uit dat een droger onnodig veel energie verbruikt en omdat het die dag zulk mooi weer was, kon de was goed in de zon drogen. -Je hebt helemaal gelijk, meisje! –zei haar vader trots over de tips van Mariet. Toen was de hele familie klaar om te gaan. Ze kleedden zich warm aan en gingen op weg naar de bergen op zoek naar sneeuw. ‘s Middags kwamen ze weer thuis. Het was een prachtige dag geweest: Mariet en Lucas hadden een enorme sneeuwpop gemaakt en ze hadden ook nog van een berg af sleetje gereden. Ze waren uitgeput, maar ze moesten de was nog van het droogrek halen. Na een hele dag buiten moest de was wel droog zijn. Binnen voelden ze dat het erg warm was. Ze deden hun handschoenen uit, de mutsen af, hun sjaals en jassen… Hoe kon het zo warm zijn? Je kon bijna niet binnen zijn! -Staat de verwarming niet een beetje te hoog?- vroeg Lucas. Zijn moeder ging de temperatuur van de verwarming controleren en ze hadden die inderdaad op een te hoge temperatuur laten staan. Mariet gaf haar moeder een goede tip: “Als je niet thuis bent, is het een verspilling van energie en van geld als je de verwarming zo hoog aan laat staan. Het is beter een iets lagere temperatuur in te stellen zodat het toch aangenaam warm blijft. Dat is voldoende om het niet te koud te krijgen als je binnenkomt”. De ouders van de kinderen prezen hen voor alles wat ze wisten over het milieu en energiebesparing, en ze beloofden altijd hun tips op te volgen. Ook stelden ze voor de week erna weer naar de bergen te gaan. –Ja, leuk!- riepen Mariet en Lucas en sprongen een gat in de lucht.


NL

4. Een middagje naar de film Mariet en Lucas hadden hun neven in de stad al lange tijd niet gezien. Dus besloten ze op een zaterdagmiddag met hen naar de film te gaan. Mariet en Lucas gingen met hun vader in de auto op weg om hun neven op te halen die in het centrum van de stad woonden. Daar was het moeilijk een parkeerplaats te vinden. Hoe vaak ze ook door de buurt rondreden, er was geen plek te vinden. Mariet en Lucas werden ongeduldig omdat ze de film niet wilden missen. Eindelijk vonden ze een gaatje en renden naar het huis van hun neven, die in een flat woonden. Ze belden aan en wachtten totdat ze beneden kwamen. De drie neven kwamen met de trap naar beneden en kwamen aangerend om hen te begroeten. Mariet en Lucas verbaasden zich erover dat ze de lift niet gebruikten. Hun neef legde hen uit dat ze op de tweede verdieping woonden en dat ze liever via de trap naar beneden gingen en zo de lift vrij hielden voor oudere mensen of voor mensen met kinderwagens. Lucas zei toen: -En zo bespaar je ook nog eens energie! -En je doet ook nog aan lichaamsbeweging- zei Mariet lachend en wees op het buikje van haar vader. Iedereen lachte om wat Mariet had gezegd, zelfs haar vader. Toen ze allemaal bijeen waren, ontdekten ze dat ze een probleem hadden: er waren teveel mensen voor één auto. Wat konden ze daar aan doen? Hun vader stelde hen gerust en zei dat hij twee keer zou rijden en zo iedereen mee kon nemen. Een van de neven kwam op het dwaze idee om in de kofferbak mee te rijden, maar Lucas had een veel beter idee. -Er is een bushalte vlakbij. We kunnen met z’n allen samen in de bus die ons voor de deur van de bioscoop afzet en bovendien hebben we dan geen parkeerprobleem. -En het is ook veel leuker- zei een van zijn neven –en door het openbaar vervoer te gebruiken vervuilen we het milieu minder dan met de auto. In de bioscoop konden de kinderen eindelijk genieten van een fantastische film. Het ging over ruimtemonsters die de aarde willen binnenvallen om al het water van onze aarde weg te halen. Mariet en Lucas deden af en toe hun handen voor de ogen want de monsters waren echt angstaanjagend, maar ze wisten natuurlijk heel goed dat de hoofdrolspelers van de film zouden overwinnen en het water van de aarde zouden redden. Toen het afgelopen was klapten Mariet, Lucas en hun neven enthousiast in hun handen. Ze beeldden zich allemaal in dat ze de filmhelden waren die de aarde hadden gered. Ze hadden echt genoten. Op weg naar huis stelde Mariet voor te gaan lopen in plaats van de bus te nemen. Het werd nog niet donker en zo kregen ze nog wat lichaamsbeweging na twee uur in de bioscoop te hebben gezeten. Lucas vond het een goed idee, zo konden ze het nog over de film hebben en onderweg nog een ijsje kopen. Maar het belangrijkste was dat ze door naar huis te lopen ze het milieu helemaal niet vervuilden, omdat ze geen gebruik maakten van een vervoermiddel. Er zijn al veel teveel auto’s in de stad met al hun uitlaatgassen!


NL

5. Leren “hergebruiken” Toen Lucas het keukenkastje opendeed, zag hij dat er nog maar drie van zijn lievelingskoekjes in het blik zaten. Daarom zei hij: -Mama, we moeten nodig boodschappen doen. -Maak je maar niet druk, jongen, daar had ik al lang aan gedacht. We hebben nog meer dingen nodig dan alleen jouw koekjes. Dus gingen Mariet, Lucas en hun moeder op stap om een middagje boodschappen te doen. Ze kwamen al snel bij de supermarkt aan. De kinderen maakten ruzie over wie het boodschappenkarretje mocht duwen en uiteindelijk waren ze het er over eens dat ze het ieder een poosje mochten doen. De boodschappenlijst was zo lang dat hij bijna tot op de grond kwam. Ze begonnen bij het fruit: ze moesten bananen, appels en sinasappels hebben. Hun moeder pakte het in plastic verpakte fruit, maar Mariet en Lucas vonden het geen goed idee verpakt fruit te kopen, want ze wisten dat het jaren duurde voordat de plastic resten vergaan. -Mama, kun je niet beter het fruit los kopen? Als je het aan de verkoper vraagt, wil hij alles wel in één zak doen- stelde Mariet voor. -Dat is zo mama, zo verbruiken we niet zoveel plastic verpakkingen, want op school hebben ze ons verteld dat om ze eerst te fabriceren en daarna weer af te breken het milieu heel erg beschadigd wordt zei Lucas. -Jullie hebben helemaal gelijk, jongens! Wat zou de aarde zijn zonder jullie! Daarna legde ze de verpakkingen weer neer en liep naar de fruitverkoper om het fruit bij hem te kopen. Thuis hielpen Mariet en Lucas hun moeder bij het opruimen van alle boodschappen. Lucas haalde alles uit de tasjes en Mariet legde ze op de goede plek neer. Toen ze daarmee klaar waren, had Lucas een hele berg plastic tasjes verzameld. Wat moesten ze met zoveel tasjes doen? Lucas dacht er al over een plastic pak te maken voor een feestje, toen zijn moeder een hele goede oplossing wist: -Laten we de tasjes hergebruiken. -HER-GE-BRUI-KEN? vroegen de kinderen verbaasd. -Ja, laten we de tasjes in deze la bewaren, dan kunnen we ze als vuilniszakjes gebruiken. Ze waren erg enthousiast over het idee van het hergebruiken en ze vroegen hun moeder wat ze nog meer konden hergebruiken. Uit een kast haalde hun moeder een stapel kleren van Mariet en Lucas die hen niet meer pasten. Sommige kleren konden ze zich al niet meer herinneren. Veel kleren waren in perfecte staat en die zouden ze aan andere mensen kunnen geven die het heel goed konden gebruiken. Daar waren speciale containers voor of ze konden het bij een liefdadigheidsinstelling afgeven. Lucas bedacht toen dat er vlakbij hun huis een speciale container voor tweedehands kleding stond. -Kunnen we het daar niet in doen? Mogen we dat nu meteen doen, mama?- vroeg Lucas. Hun moeder vond dat een goed idee en gaf hun de kleren en zei: -Dat is goed, jongens, maar niet te lang treuzelen want we moeten zo eten. Dus gingen Mariet en Lucas naar de speciale container voor tweedehands kleding met een stapel broeken en shirts waar ze niets meer aan hadden. Aan veel kleren hadden ze goede herinneringen en ze vonden het wel jammer daar afstand van te moeten doen. Maar de gedachte dat iemand die het echt goed kon gebruiken ze zou krijgen, maakte hen weer blij. Op een gemakkelijke manier hielpen ze zo andere mensen. Toen ze alle kleren erin hadden gedaan, gingen ze weer naar huis waar Lucas zijn geliefde koekjes mocht opeten.


NL

6. Het platteland is geen vuilnisbelt Op een zondag brachten Mariet en Lucas een dagje op het platteland door met hun ouders. Ze vonden het allemaal een goed idee er op uit te trekken en frisse lucht in te ademen in plaats van thuis te blijven om televisie te kijken of een computerspelletje te doen. Bij het ontbijt overlegden ze wat ze tijdens het uitje konden doen. -Papa, kunnen we daar ook eten koken?- vroeg Mariet. -Nee, meisje, op het platteland mag je geen vuurtje stoken, omdat er dan brand kan ontstaan. Dus gaan we thuis een paar broodjes en aardappelen klaarmaken om mee te nemen. Na het ontbijt hielpen Mariet en Lucas hun ouders met het eten klaar te maken. Lucas hielp met de broodjes en Mariet schilde de aardappelen. Zo zouden ze snel klaar zijn om op stap te gaan naar het platteland. Het eten was klaar en de broodjes roken zo lekker dat de kinderen zich moesten inhouden om er niet al vast in te bijten. Mariet zag toen dat haar moeder de olie die bij het bakken van de aardappelen was overgebleven in een plastic fles deed en in de afvalemmer gooide. -Waarom gooi je de olie niet door de gootsteen mama?- vroeg Mariet nieuwsgierig. -Olie mag je nooit door de gootsteen gieten omdat dat heel erg vervuilend is. Je mag eigenlijk geen enkele vloeistof behalve water door de gootsteen gieten, want alles wat we weggooien eindigt in de zee en zo wordt het ecosysteem van het water vernietigd. Mariet en Lucas namen dit advies op in hun persoonlijke lijst van tips om de aarde te beschermen. Toen ze op het platteland waren, vond het gezin een rustige plek in een dennenbos. Ze legden een kleed op de grond en genoten van een heerlijke maaltijd in de open lucht. Alles ging perfect, behalve toen een wesp probeerde van het broodje van Mariet te snoepen, maar na een poosje liet hij haar met rust. Lucas probeerde vogeltjes te lokken door ze broodkruimeltjes te geven, maar de enigen die er op af kwamen waren mieren. Na het eten, ging hun vader in de schaduw van een boom liggen en hun moeder haalde een strandstoel uit de auto en ging een boek lezen. Mariet en Lucas waren ondertussen aan het voetballen en hadden met stenen een doel gemaakt. Toen Lucas een goal maakte, schreeuwde hij zo hard dat zijn vader meteen wakker schrok. Mariet en Lucas hadden een prachtige zondag en vroegen zich af waarom het niet altijd zondag kon zijn. Een paar uur later werd het donker en was het tijd om te gaan. Maar voordat ze in de auto stapten, moesten ze alles achterlaten zoals het was. Op het kleed lagen nog lege plastic flessen, verpakkingen en blikjes… een heleboel afval dus. Er was gelukkig een container in de buurt, zodat ze alles daar in konden gooien. Als ze die niet hadden gevonden, hadden ze alles in tasjes mee naar huis genomen om het daar weg te gooien. Mariet en Lucas wisten wel dat het platteland van iedereen was en niemand vindt het leuk afvalresten te vinden als hij van een dagje in de natuur wil genieten.

1

Ref. 20821

1

2

4

5

3

2

Ref. 20821

1

2

4

5

3

3

Ref. 20821

1

2

4

5

3

4

Ref. 20821

1

2

4

5

3

5

Ref. 20821

1

2

4

5

3

6

Ref. 20821

1

2

4

5

3

ZORG VOOR DE AARDE: ENERGIE BESPAREN

Recommend Documents