PERSONEELSBLAD VAN STICHTING DE LA SALLE
JULI 2013
NUMMER 18
Wi he t boen k van Bo & R o Kijk sne pagina l op 10 !
Zomerse column
“Kleuterjuffen, ik heb met ze te doen” De groep 6-7-8 van… Yvonne en Astrid
Klassenmanagement op het hoogste niveau Reisverslag van twee duo’s
“Zuid-Afrika was een ervaring om nooit te vergeten”
M
Voorwoord
Met deze Credo sluiten we weer een schooljaar af. Een jaar waarin het soms ‘business as usual’ was, soms hectisch. Ook in deze editie kun je weer lezen wat dit op de verschillende scholen betekent. Op ’t Venne en de Nicolaasschool bruist
illustreerden, of van Nancy Roelofsen die als vrijwilliger op
het dankzij jullie inzet. Bruisend waren ook de Koningsspelen, kijk maar naar de fotoreportage op pagina 11.
En nu: een welverdiende vakantie in het verschiet. Geniet
Interessant is het artikel over de audits. Wat zijn de ervaringen tot nu toe en wat levert dit op voor zowel de bezochte school als voor de auditoren? En wat te denken van Petra en Marjolein die samen een boek schreven en
graag weer terug met, zoals columnist Kees Kloost zo mooi
de Valkenburg van onschatbare waarde is? Kortom, er ligt weer een schooljaar achter ons waarin jullie je met hart en ziel hebben ingezet voor onze leerlingen. ervan en ontspan lekker! Dan zien we jullie in augustus omschrijft in zijn column, ‘een bruine gloed over armen, benen en gelaat’… Paul Bronstring en John van Veen College van Bestuur
Inhoud 6
Scholen een spiegel voorhouden, is het uitgangspunt van de audits die afgelopen schooljaar zijn gestart. Wat betrokkenen daarvan leren? John van Veen, Monique Nederstigt, Annelies Box en Marian Timmermans delen hun ervaringen op pagina 6 en 7.
8
Wel of niet je eigen kind in de klas, of op school? Lesgeven aan het kroost van je collega lastig? Vijf collega’s hebben een uitgesproken mening over dit onderwerp. Dat de reacties flink uiteen lopen, lees je in het hart van Credo.
10
Marjolein Lohmann en Petra Baltus schreven en illustreerden zelf een kinderboek. Trots vertellen ze op pagina 10 over het eerste gepubliceerde avontuur van ruimtefiguren Bo & Ro. Aandachtige en creatieve lezers maken bovendien kans op een exemplaar van het boek.
13
De rust is teruggekeerd in Zandvoort-Noord. Blije kinderen, hardwerkende leerkrachten en tevreden ouders sieren de school. De opbrengsten vertonen het laatste anderhalf jaar een stijgende lijn en de basis is goed. Tijd voor de extra’s! Op pagina 13 een kleine greep uit de dingen waar het team van de Nicolaasschool trots op is.
16
Spot je John van Veen onderweg tussen huis, het bestuurskantoor, of een de la Salle-school, dan zit hij hoogstwaarschijnlijk op de fiets. Op de achterpagina vertelt hij over de avonturen op zijn supersonische tweewieler. Binnenkort stappen John en zijn vrouw trouwens weer op de tandem. Nieuwsgierig naar hun bestemming in de zomervakantie? Je leest het op pagina 16.
Colofon Credo is een uitgave van Stichting de la Salle. Concept en realisatie: TextArt, Heerhugowaard. Tekstbijdragen: Paul Bronstring, Nadine de Keijzer, Tineke Puts, Annette Schaak, Ria van der Scheer en John van Veen. Fotografie: Petra Weltevreden e.a. Vormgeving: Studio Martin Rasch, Opmeer.
2
10 13 16
Korte berichten De Ark bestaat 20 jaar! Onlangs vierden de kinderen, ouders en leerkrachten van De Ark in Heemstede drie weken feest, omdat de school twintig jaar bestond. Er is flink uitgepakt op cultureel gebied: workshops dans en beeldende kunst voor elke groep. Dit leidde tot een tentoonstelling en een spectaculaire dansvoorstelling op het grote podium in het Coornhert lyceum (zie foto). Onder leiding van juf Mascha Bouma werd de choreografie ingestudeerd, meester Paul Herber en meester Maarten Bothe zorgden voor de show eromheen. Zo kwam het verhaal van De Ark van Noach tot leven op het podium. Andere bijzondere activiteiten waren een nachtje slapen op school voor de groepen 6, 7, 8, een picknickontbijt in pyjama voor alle kinderen en een sponsorloop. Het lustrum werd afgesloten met een vossenjacht door de wijk en 's avonds een groot feest op school. Toen daarbij de zon ook nog uitbundig ging schijnen, werd bewezen: ook 3.000 jaar na dato is De Ark nog steeds een plek waar je samen leeft, leert en thuis bent!
Leerlingen gratis lid van bibliotheek bibliotheekzuidkennemerland.nl en debibliotheekhaarlemmermeer.nl zijn vernieuwd. Veel collecties kun je direct online inkijken. Leden kunnen online e-books lezen. Niet-leden kunnen de online e-books gratis een periode van een paar maanden uitproberen. Speciaal voor kinderen zijn e-books te vinden op bibliotheek-leesmeer.nl/kinderen. Deze e-books kun je lezen op tablet, pc en mobiel. Scholen kunnen hun leerlingen gratis aanmelden als lid van de bibliotheek, per groep of de hele school tegelijk. Een ParnasSys-lijst met enkele kleine aanpassingen is voldoende.
Nick & Simon op De Tweemaster in Vijfhuizen Een privéconcert van Nick en Simon in de klas. Dat overkwam groep 6-7 van De Tweemaster. Job won dit optreden met zijn deelname aan Edukans Schoenmaatjes. De kinderen hebben genoten van het optreden en het item kwam ook nog in het Jeugdjournaal. Nick en Simon hebben in juni de schoenendozen met cadeautjes en schoolspullen persoonlijk uitgedeeld in Kenia. Uiteraard ook de schoenendoos van Job!
GERARDS APPTIP Gerard Knoef is ICT-medewerker en leerkracht bij stichting de la Salle. Op deze plek in Credo geeft hij iedere keer een interessante of leerzame web- of apptip.
Even bellen met...
Nancy Roelofsen, vrijwilligster bij de Valkenburgschool in Heemstede. In de groep van Esther van Dokkum assisteert Nancy iedere dinsdag als rekenhulp. Wat is je relatie met het basisonderwijs? “Van oorsprong ben ik verpleegkundige en eerder nog werkte ik met gehandicapten. Thuis geef ik echter examentraining in wiskunde aan leerlingen van het voortgezet onderwijs. Via Debby Schouten, directeur van de Valkenburgschool, ben ik benaderd ook binnen een basisschool actief te zijn.” Op welke manier word je ingezet? “Iedere week geeft Esther bij mij aan wat specifieke leerlingen tekort komen. Ik ga dan zelfstandig met hen aan de slag. Een kwartiertje extra persoonlijke aandacht geeft al een goed resultaat.” Hoe bevalt deze opdracht? “Zelf heb ik nooit de intentie gehad leerkracht te worden. Op deze manier met kinderen werken, is heel leuk. Ik vind het fijn te zien dat wat ik doe, nodig en zinvol is."
Educatieve apps op www.eduapp.nl Eduapp.nl beschrijft inmiddels 1.200 apps in hun educatieve context. Een fraaie aanvulling hierop is de brochure ‘104 leerzame apps en sites’ van Kennisnet. Hierin zijn 104 leerzame apps voor kinderen van 2 tot 8 jaar beschreven. Keurig gesorteerd op leeftijd, vakgebied en platform. Download gratis op: kn.nu/leerzame-apps-sites.
3
Nieuwe brede school ’t Venne/ Op Stoom
“We maken ons sterk voor een ononderbroken ontwikkelingslijn” Oorspronkelijk vormden ’t Venne, kinderopvangorganisatie
opstellen van een divers activiteiten-
Op Stoom en twee andere basisscholen brede school De
programma om talentontwikkeling te
Breedenborgh in de gelijknamige multifunctionele accommodatie (MFA). Monique Nederstigt, directeur ’t Venne, en Gerda Elfers, manager Op Stoom, wilden daadkrachtiger
stimuleren. Mijn rol in dezen is vooral adviserend. Welke organisaties zoek je daarbij? Welke verantwoordelijkheden zijn er en hoe ga je daarmee om?”
doorpakken en besloten met zijn tweeën verder te gaan als brede school ’t Venne/Op Stoom. Samenwerking met de andere twee basisscholen blijft waar gewenst plaatsvinden. Een ontwikkeling die Liesbeth de Wilde nog niet eerder had meegemaakt.
Meer betrokkenheid De activiteiten zijn toegankelijk voor alle kinderen en ouders die de Breedenborgh bezoeken en uit de wijk Getsewoud, benadrukt Liesbeth.
Sinds januari 2013 werken ’t Venne en Op Stoom, nog altijd in
“Zo start voor volwassenen binnen-
MFA de Breedenborgh, aan hun eigen visiedocument. Speerpunten
kort een zangclub en ook opa’s en
daarbij zijn talentontwikkeling en zorgondersteuning. Liesbeth: “Veel
oma’s kunnen meedoen met ‘Muziek
ouders zijn zoekende. Ook met het oog op passend onderwijs wilden
op schoot’. We hebben al veel posi-
Monique en Gerda een aantal diensten zo dichtbij mogelijk aanbie-
tieve reacties gekregen, met name op
den. Daarom is contact gelegd met een maatschappelijk werkster.
het programma voor jonge kinderen.
Eens in de veertien dagen heeft zij een inloopspreekuur voor ouders
De filmmiddag was met ruim twintig
en verzorgers. Ook een kindercoach en een ergotherapeut zijn actief
kleuters een daverend succes en ook
betrokken bij de Breedenborgh. Daarnaast is hard gewerkt aan het
de Dance Battle zat binnen de kortste keren vol. Bepaalde activiteiten die
Wie is Liesbeth de Wilde? Liesbeth de Wilde is sinds november 2010 coördinator Brede Scholen bij Stichting Brede Scholen Haarlemmermeer (SBSH). Ze ondersteunt brede scholen bij het ontwikkelen en implementeren van visieplannen. Een dag in de week is ze daarvoor te vinden bij ’t Venne/Op Stoom. Daarnaast studeert ze in september 2013 af als schoolleider basisonderwijs. Om ervaring op te doen liep ze het afgelopen jaar een dag in de week stage bij Monique Nederstigt.
4
vanuit de visie van ’t Venne/Op Stoom belangrijk zijn, zoals de natuurclub, willen we laagdrempelig houden. Hiervoor kan een beroep worden gedaan op het activiteitenbudget van SBSH.” Volgens Liesbeth leeft het bredeschoolprincipe inmiddels ook veel meer onder de leerkrachten. “Ideeën aandragen gebeurde voorheen weinig. Nu de samenwerkingsgroep klei-
ner is, en het onderwerp ook in verga-
sprongen maakt in de ontwikkeling
deringen regelmatig voorbij komt,
van de ononderbroken ontwikke-
groeit de betrokkenheid. Leerkrachten
lingslijn.”
Column Credo
attenderen ouders en leerlingen op specifieke activiteiten. Bijvoorbeeld als een kind ergens niet zo goed in is, of iets juist erg leuk vindt.”
Kwestie van doen Liesbeth moet aan het eind van dit schooljaar helaas stoppen met haar taken als coördinator, maar
Ononderbroken ontwikkelingslijn De ononderbroken ontwikkelings-
geeft met vertrouwen haar werkzaamheden rond het activiteitenprogramma door aan 't Venne/Op
lijn is de tweede stap die de dames
Stoom. “Zolang er genoeg betrokken
willen gaan zetten in deze nieuwe
mensen aan meewerken, kan dit in
brede school. Van overdracht tussen
stand blijven. Het is een kwestie van
pedagogisch medewerker naar leer-
doen!”
kracht en andersom was voorheen
Hoewel ze haar werk als coördi-
weinig sprake en daar willen ze veran-
nator op brede scholen ontzettend
dering in brengen. “Dat is lastig, om-
leuk heeft gevonden, is Liesbeth heel
dat je niet zomaar gegevens van een
blij dat ze de opleiding tot school-
kind mag ‘doorbriefen’. Daar moeten
leider bijna heeft afgerond. “Van
de ouders toestemming voor geven”,
Monique heb ik ontzettend veel ge-
legt Liesbeth uit. “Maar we merken
leerd. Ze pakt haar taken aan op een
wel dat medewerkers steeds meer be-
manier die ik voor mezelf ook voor
Kees Kloost:
Kleuterjuf Mijn jaloerse blik ziet ze, zo rond eind april, naar buiten gaan. Nog wat onwennig, met een zonnebril van vorig jaar, vleien ze zich op stoeltjes uit het materialenhok. Die stoeltjes zijn daar vorig jaar net voor de herfstvakantie zorgvuldig opgeborgen. In het begin blijft alles kuis aan en wordt hun territorium voorzichtig weer betreden. Als het weer dan eenmaal stabiel wordt, zijn ze ‘s ochtends bij de koffie heel makkelijk te herkennen. Vaak al met zonnebril in het haar, kleding in laagjes om makkelijk uit te pellen, een zweem van zonnebrand om zich heen. Ze klitten voorzichtig bij elkaar en spreken voor vanmiddag alvast af. Heel langzaam zie je het ontstaan. Het begint als een voorzichtig beige laagje, maar na verloop van mooi weer wordt het een wat donker, voller koffie-met-melk-kleurtje. Totdat ze tegen het eind van het schooljaar een speciale ondersoort zijn geworden van het lerarenkorps, namelijk: de kleuterjuf met een kleuterjuffenbruine gloed over armen, benen en het gelaat. Dit jaar heb ik te doen met deze groep collega’s, want het wil maar niet vlotten met het belangrijkste ingrediënt van dit kleuterjuffenbruin: de zon.
hoefte aan die informatie hebben en
ogen heb.” En voorlopig kun je
ook ouders zien er steeds beter het
Liesbeth gewoon nog tegenkomen
nut van in. Zeker bij kinderen met een
binnen de la Salle, want in het
specifieke zorgvraag. Daarnaast willen
nieuwe schooljaar begint ze op haar
we door middel van spellessen tussen
nieuwe leer-werkplek bij Op Dreef in
kinderen van de peuterspeelzaal van
Nieuw-Vennep. “Ik ga directeur Piet
Op Stoom en met de groepen 1 en 2
Hoogewerf daar ondersteunen bij
van ’t Venne, kinderen alvast in contact
zaken als het integraal personeelsbe-
brengen met elkaar. Ik hoop dat de
leid en de PR. Een nieuwe uitdaging,
school de komende vijf jaar grote
waar ik heel veel zin in heb.”
Smachtend zie ik ze naar de hemel turen, of er een gaatje te ontdekken is in de grijze deken die het firmament vult. Anderen zoeken op smartphones de weerapps af, of er die dag nog een glimpje zon te vangen is. In menig lerarenkamer zitten ze moedeloos, geknakt aan tafel. De stoeltjes blijven ongebruikt in het materialenhok staan. Aandoenlijk, want ik gun deze collega’s hun geluksmomentje op hun stoeltje in de zon. Maar naar het schijnt, krijgen we een fijne nazomer. Dus stof in de laatste week de stoeltjes nog even af, of zet ze simpelweg in de regen, en richt je op de fijne septemberzon! Onze kleuterjuffen verdienen hun kleuterjuffenbruin! Fijne vakantie!
5
“Met audits houden we scholen een spiegel voor” “We vergelijken de papieren werkelijkheid met de praktijk”, zegt John van
Hoe is het idee ontstaan? “De audits vloeien voort uit het strategisch beleidsplan van de stichting. Het is een van de instrumenten om de kwaliteit van onze
Veen over de audits die afge-
scholen te meten. We willen ze feedback geven en een spiegel voor-
lopen schooljaar zijn gestart.
houden. Dat kan natuurlijk door zelfevaluaties of een externe partij als
Hoe ervaren de betrokkenen
de Inspectie. Maar dan zit er gelijk een beoordeling aan vast. Een audit
dit zelf? We kleuren het beeld in met vijf vragen aan John en de reacties van Monique Nederstigt, Annelies Box en Marian Timmermans.
is veilig en vertrouwd, wij bepalen met wie we de resultaten delen.”
Hoe ziet een audit er uit? “Ivanka, onze onderwijskundige, bereidt de audit voor. Daarna bezoekt ze samen met mij en twee andere directeuren de school. We praten dan met de directeur, IB’er en het team en bezoeken een paar klassen. Ook geven we feedback op schooldocumenten, zoals het school-, groeps-, team- en zorgplan, resultaten en analyses. We gaan met elkaar in gesprek, waarna beleid of protocollen kunnen worden bijgesteld.”
Wat voegt een audit toe? “De Inspectie komt eens in de vier jaar. Sommige scholen laten zich hierdoor verrassen. Ze zeggen ‘Als ik dit en dat van tevoren geweten had, dan had ik het anders gedaan’. De audits draaien om het meten en hooghouden van de kwaliteit. We vergelijken de papieren werkelijkheid met de praktijk van alledag: Jij zegt dit en we zien als auditoren dat. Maak dat eens duidelijk. Laat duidelijk zijn dat we een constatering doen en mensen nergens op afrekenen. De auditoren beargumenteren waarom ze bepaalde dingen zien of juist niet zien. De school krijgt van ons feedback. Het is aan de directeur, IB’er en leerkrachten om daar iets mee te doen. Sancties zijn daarbij niet onze insteek.”
Krijg je in een paar dagen een goed beeld van de school?
6
“Ja, het zijn voor ons natuurlijk geen onbekende scholen. Ivanka en
ik kennen de directeur en IB’er, dus
school op die manier te bezoeken.
onze bevindingen neer. Daarna is het
we komen op een andere manier bin-
Er zijn geen heftige discussies
aan ons en het directieoverleg of de
nen dan bijvoorbeeld de Inspecteur.
geweest, maar ik vind wel dat je het
pilot wordt omgezet naar een cyclus
oneens met elkaar moet kunnen zijn.
waarin elke school eens in de vier
instrument creëren waarmee scholen
De auditoren hebben, in tegenstelling
jaar wordt bezocht. Contact met de
zich verder kunnen ontwikkelen. We
tot de Inspectie, niet het laatste
werkvloer, terug in de klas, uitwisselen
halen de buitenwereld naar binnen
woord. Wij kunnen gewoon met
van kennis en ervaring; het heeft mij
en zien dat scholen openstaan voor
elkaar van mening verschillen.”
erg enthousiast gemaakt over de
Ons ultieme doel is een kwaliteits-
feedback. Het is ook wederkerig. Met name de directeuren die bij de tweede audit zijn meegegaan vonden het een eyeopener om een collega-
audits.
Hoe nu verder? “We gaan nog een school bezoeken. Dan volgt een evaluatie en leggen we
Het was erg leuk en leerzaam om niet óver leerkrachten, maar uitgebreider mét leerkrachten te praten.”
Marian Timmermans (directeur St. Theresia) over de audit op de Aloysiusschool “De Aloysiusschool had alles heel goed voor elkaar. Het zag er opgeruimd en vriendelijk uit en ook de beleidspapieren waren prima op orde. Zaken stonden niet alleen prima op papier, het klassenmanagement werd ook goed uitgevoerd. De onbekendheid met audits zorgde er wel voor dat we een beetje bedachtzaam bekeken werden. Terwijl we toch gewoon collega’s zijn. Je moet je als auditor realiseren dat je vragen veel gewicht krijgen. Er wordt een vergelijking getrokken met een inspectiebezoek en dat is natuurlijk helemaal niet de bedoeling. Eigenlijk kom je alleen informatie delen. De benefits zijn voor de vrager even groot als voor de ondervraagde. Het is goed dat we binnen de stichting regelmatig kijken waar we staan. Maar eens in de vier jaar een audit is in mijn beleving meer dan genoeg. Vertrouw op de deskundigheid van de leerkracht. ‘Van meten wordt een koe niet vet’ zei iemand pas geleden treffend. Dat vind ik een mooie uitspraak.”
Annelies Box (IB’er Aloysiusschool) over de audit op haar school “We willen een transparante en lerende organisatie zijn. Feedback van anderen geeft je nieuwe inzichten, dat vinden we belangrijk. We zijn bezig met ons pedagogisch klimaat en hebben het als een compliment opgevat dat de auditoren veel rust in de school ervaarden. Ook de trainingen over effectieve instructie werpen hun vruchten af. De auditoren zagen nog verbeterpunten, maar we zijn op de goede weg. Waar wij tegenaan liepen was de informatieoverdracht. Het was lang onduidelijk waarnaar tijdens de audit precies gekeken werd. Nu hadden sommige leerkrachten het gevoel op hun vaardigheden gewogen te worden. Dat bleek niet zo te zijn. De auditoren waren vooral geïnteresseerd in de wijze waarop we onze visie in de groep vormgeven en hoe we de kwaliteit van ons onderwijs bewaken.”
Monique Nederstigt (directeur ’t Venne) over de audit op haar school “We willen weten waar we staan. Dat was voor ons de aanleiding voor aanmelding. Ik heb de audit als heel ontspannen, heel prettig ervaren. De terugkoppeling was duidelijk en direct. Een aantal aandachtspunten van de auditoren hadden we voorzien. Aan de andere moeten we nog aandacht besteden. Achteraf vond ik de audit te breed van opzet. Ik denk dat het meer oplevert als je naar een school gaat die een duidelijke hulpvraag heeft. Het kan zijn dat er iets niet goed gaat, maar je kunt ook ergens juist erg tevreden over zijn. Dan laat je checken of het ook echt goed gaat. Als je uitgaat van een hulpvraag, kunnen de auditoren beter de diepte in. Dan heeft de school meer aanknopingspunten om verder te gaan.”
7
Jouw mening Tim Postma, leerkracht groep 8, Franciscusschool Bennebroek “Ik heb als kind bij mijn vader in de klas gezeten en had altijd het gevoel dat hij iets meer op mij lette. Waarschijnlijk was hij bewust wat strenger voor mij, om te voorkomen dat andere kinderen zouden denken dat ik werd voorgetrokken. Door deze ervaring zou ik mijn eigen kind niet zelf in de klas willen hebben. Op de school van mijn kind werken, is denk ik geen probleem. Mijn oudste zoon start in februari op een de la Salleschool, dus wellicht moet ik daar in de toekomst nog eens over nadenken. Ik heb wel kinderen van collega’s in de klas gehad. Dat leek me in het begin lastig, maar je moet duidelijk met elkaar afstemmen welke pet je op hebt. Dus wanneer praat je als collega’s en wanneer als meester en ouder. Dat is gelukkig altijd goed gegaan.”
Wel of niet je eigen kind in je klas of op jouw school? Dorine Rings-Korvinus, leerkracht, Aloysiusschool Overveen “Zeven jaar geleden solliciteerde ik bij de Aloysius, de school van mijn kinderen. Ik kreeg de fantastische kans dicht bij huis te werken en tegelijkertijd mijn kinderen veel te zien. Door de jaren heen heb ik drie van mijn vier kinderen maximaal twee dagen per week in de klas gehad. Meestal in groep 4 of 6. Ieder jaar bekijk ik opnieuw of iedereen, dus mijn kinderen, collega’s en ikzelf, zich daar nog goed bij voelt. Ik bespreek aan het begin van een schooljaar altijd de situatie in de klas. Dat mijn kind wel eens ‘mama’ tegen me zal zeggen bijvoorbeeld. Gaandeweg doen andere kinderen dat per ongeluk ook, dat is wel grappig. Ik trek niemand voor, geef mijn eigen kind meestal nooit als eerste de beurt, maar zorg wel dát hij aan de beurt komt. En na schooltijd ben ik voor klasgenootjes die komen spelen gewoon weer ‘de mama van’.”
8
Marjolijn Dalm, leerkracht, Bommelstein Nieuw-Vennep “Ik heb geen kinderen, maar wel een mening over dit onderwerp. Ik zou er zelf nooit voor kiezen mijn kinderen op de school te doen waarop ik zelf lesgeef. Voor alle partijen brengt het toch wat teweeg. Bij gemiddelde leerlingen geeft het nauwelijks problemen, maar bij kinderen die extra zorg nodig hebben, vind ik het lastiger worden. Dan ervaar ik als leerkracht een soort extra druk. Natuurlijk doe je alles altijd zorgvuldig en probeer je geen fouten te maken, maar als je collega ‘meekijkt’ ben je toch net even scherper of je het allemaal wel goed doet.
Marthe Rutte, leerkracht, St. Theresia Bloemendaal “Ik woon in Haarlem, ben werkzaam in Bloemendaal en mijn kinderen gaan naar de Brederode Daltonschool in Santpoort-Zuid. Wij hebben voor dit onderwijstype gekozen, vanwege het zelfstandig werken
Bovendien wil ik wel eens met collega’s sparren over de groep of een leerling, maar dat doe je minder snel als er een ‘ouder’ bij zit. Ik vind het dan ook prettig af en toe een jaartje geen kind van een collega in de klas te hebben.”
dat daar nog meer geleerd en gebruikt wordt. Daarbij wil ik ook graag werk en privé gescheiden houden: op mijn werk ben ik juf en op de school van mijn kinderen mama of Marthe. Wel vinden mijn kinderen het leuk af en toe met me mee te gaan naar school, omdat ze kindjes hier op school kennen van de crèche. Ik heb ook geen kinderen van collega’s in de klas. Geen van mijn directe collega’s heeft zijn of haar kinderen hier op de Theresia. Ook de collega die dicht bij school woont, heeft bewust voor een andere school gekozen.”
Arne Maletzky, leerkracht, ‘t Venne Nieuw-Vennep “Toen er enkele jaren geleden een plek vrijkwam op de school van mijn drie dochters heb ik de situatie aan hen voorgelegd. Ze vonden het alle drie geen probleem als ik op hun school kwam werken. ‘Maar niet als mijn meester’, zei de oudste. Ik ben zelf ook geen voorstander van structureel lesgeven aan je kind. Ik vind dat kinderen zichzelf moeten kunnen ontwikkelen, ook door af en toe niet bij de ouders te zijn. Maar destijds als onderwijsassistent gaf ik sporadisch les aan mijn eigen dochters. Daarbij was de afspraak: binnen het schoolhek ben ik meester Arne en daarbuiten gewoon papa. Dat leverde door kinderlogica weleens grappige situaties op. Meester Arne en papa spraken elkaar overigens nooit. Dus als ik van een collega hoorde dat een van mijn meiden op school iets had uitgespookt, dan ging ik daar thuis niet nog een keer op door.”
9
Een boek schrijven en illustreren is een intensieve klus
Marjolein en Petra:
“Op brownies hebben we het gered” Vrijdag 12 april was een feestelijke dag voor Marjolein Lohmann, werkzaam op de St. Franciscusschool in Bennebroek, en Petra Baltus van ’t Venne in Nieuw-Vennep. Met champagne en taart ontvingen zij het eerste exemplaar van hun boek ‘Ro en Bo en de raket’, uitgegeven bij Boekscout in Soest.
Hoe kwamen jullie erop een boek te schrijven? “Dat was mijn idee”, zegt Marjolein. “In december
vindt het geweldig wanneer zijn oma het verhaal voorleest. Een groep 4-leerling leest het zelf. Iedereen kan uit dit boek zijn eigen verhaal halen.” Petra vult aan: “Zelfs
voelde ik mij grieperig en dwong mijzelf rust te nemen. Nu
mijn groep 7 las het boek en vond het boeiend. Natuurlijk
of nooit, dacht ik, en na vier uurtjes op de bank, lag er een
vanwege het feit dat het door hun juf geïllustreerd was.
verhaal. Via internet zocht ik een uitgever. Dat werd Boek-
Een grote fan is trouwens mijn zoon Youri. Toen ik hem de
scout die meteen positief reageerde. Toen moest ik op zoek
tekening liet zien dat het schroefje gevonden was en de
naar een illustrator en kwam zo bij mijn oud-collega Petra
raket naar de aarde kon terugkeren, moest ik onmiddellijk
terecht.”
Marjolein bellen om het goede nieuws te vertellen.”
Waarom viel die keus op jou, Petra?
Hoeveel tijd heeft dit boek jullie gekost?
“Ik kende Marjolein van de Valkenburgschool, waar wij
“Heel veel tijd”, merkt Petra op. “We hebben eindeloos
ooit korte tijd hebben samengewerkt. Zij wist dat ik regel-
gepraat over hoe Ro en Bo eruit moesten zien: wel of geen
matig ontwerpklussen voor Stichting de la Salle deed, zoals
nek, een eivormig hoofd of juist helemaal rond, één been
het maken van logo’s. Ik heb het grafisch lyceum afgerond
met wielen of toch maar twee? We zijn er wekenlang mee
en als eindscriptie het werk van Dick Bruna bestudeerd.
bezig geweest. Marjolein hield de moed erin door telkens
Bovendien had ik op dat moment ouderschapsverlof na de
met brownies voor de deur te staan. Alhoewel: aan het
geboorte van mijn tweede zoon. Een beter moment had
eind zette zij enkel het pak bakmeel en de boter voor mijn
Marjolein niet kunnen kiezen.”
deur. Op die brownies hebben wij het gered!”
Waar gaat het boek over?
Komt er een vervolg?
“Het boek speelt zich af in de ruimte waar Ro en Bo op
“Minstens zestien delen”, vertelt Marjolein. “Zo wil ik in
weg naar school iets vreemds zien. Zij vertellen het aan
een volgend boek Ro en Bo laten slapen, maar dan leg ik
hun juf, die na schooltijd meegaat. Zij zien dan een raket
ze natuurlijk wel aan een oplaadstekker!” Ook Petra gelooft
met twee ruimtevaarders, Henk en Sem. Zij kunnen niet
heilig in een twintigdelige serie. “De lay-out zou ik zelf
meer terug naar de aarde, omdat hun raket met pech
anders doen. Een hardcover en dikkere bladen passen
kampt: er mist een schroefje. Na een lange zoektocht
beter bij een prentenboek.”
wordt dit onderdeeltje gevonden. Ro en Bo zwaaien de twee astronauten uit. Het vervolg blijft onzeker: komen Sem en Henk nog eens terug in de ruimte, of brengen Ro en Bo een tegenbezoek aan de aarde?”
Voor welke doelgroep is het bedoeld? “Dat hangt ervan af”, zegt Marjolein. “Mijn neefje Tijn
10
EEN EXEMPLAAR WINNEN? Stuur vóór 1 september een originele titel voor een volgende Bo & Ro naar
[email protected]. De leukste inzending wint het boek.
De fotoreportage De Reiger Lisserbr
oek
ool Aloysiusschrv Ove een l Antoniusschdoo spoor) er id R ie at (loc ep n Nieuw-Ven
Koninklijke kiekjes De troonswisseling was een memorabel moment tijdens dit
De Tweemaijstfheruizen V
schooljaar. Ook de bijbehorende
’t Venne ennep Nieuw-V
Koningsspelen op vrijdag 26 april jongstleden, gingen niet onopgemerkt aan ons voorbij. Oranje toeters en bellen werden op de de la Salle-scholen uit de kast gehaald. Vlaggen werden gehesen en enkele collega’s verkleedden zich zelfs als de nieuwe koning en koningin. Sport, spelletjes, muziek, zang en dans
us St. Franciscle Haar mmerliede
voerden de boventoon. Duidelijk zichtbaar in deze fotoreportage.
ennep Op Dreef Nieuw-V
Oranje boven!
l Jacobaschoo Heemstede
chool Franciscussn Ben ebroek
Op studiereis naar Zuid-Afrika Op vrijdag 15 februari stapten we gespannen in het vliegtuig om 11 uur later te landen op Capetown International Airport. Op het vliegveld ontmoetten we Hans van Rooijen, onze begeleider. In vogelvlucht heeft hij ons Kaapstad laten zien. Van de Tafelberg tot de kust en haven. Hoogtepunt was het bezoek aan Robbeneiland, waar Nelson Mandela 27 jaar gevangen heeft gezeten.
Het Afrikaans went snel. Tijdens de dagen die volgden
Een verslag van Liesbeth Vlaanderen, Inge Insing, Marloes van der Klugt en Kicki Janse Op zondag reden we naar het dorpje Montagu. Daar
hebben we diverse lessen gegeven. We werden vaak alleen gelaten met de groepen, een leerzame uitdaging! Om twee uur 's middags is de lesdag afgelopen en gaat
volgde de ontmoeting met de leerkrachten van de W.A.
iedereen, ook de leerkrachten, (te voet) naar huis. Sommige
Rossouw en de Ashburyschool. We hebben tijdens het diner
leerkrachten geven na school sportles. Rugby en Netbal
afspraken gemaakt over ons bezoek. Maandag 18 februari
zijn populair. De huisjes rondom de scholen zijn vrij klein
was het zover: onze eerste schooldag. Onderweg naar
en soms wat armoedig. Een enorm contrast met de villa’s in
school werden we ingehaald door leerlingen (zonder ouders)
het dorp. Het waren enerverende, inspirerende en mooie
in schooluniform en veelal op blote voeten (het was dan
dagen. We hebben veel geleerd en hopen dat we de leer-
ook erg warm). Op beide scholen zitten kinderen van 4 tot
krachten ook hier in Nederland kunnen ontvangen om
19 jaar. De dag op de W.A. Rossouw begon met een week-
onze werkwijze te laten zien!
opening in de aula: leerlingen en leerkrachten bij elkaar, zingen, luisteren naar een Bijbelverhaal en een toespraak van de ‘prinsipaal’. Op de Ashbury begon de dag in de teamkamer met een gebed.
Ingewikkelde digiborden Vrijdag 22 februari hebben we een boeren ‘plaasskool’ bezocht. Op deze school maar drie groepen, dus veel niveaus bij elkaar. Hoewel deze school erg arm is, zijn de
Een Afrikaanse schooldag Om 7 uur verzamelen de leerlingen in de rij, oplopend
materialen veel nieuwer dan op de andere scholen. Dit is mogelijk door giften en subsidie. De school heeft van de
van graad 1 t/m graad 9, waarbij 1 te vergelijken is met
regering drie digiborden gekregen. Andere scholen hebben
onze groep 3. Jongens en meisjes gescheiden. Hier wordt
een computerlokaal gekregen, maar dat paste hier niet.
gecontroleerd of ze er netjes uitzien. Door de staat van de
Zowel grappig als treurig; voor de digiborden staat een
schooluniformen zie je toch veel verschil in rijkdom. Hierna
krijtbord. “Die borden ons nie gebruik nie, te ingewikkeld.”
vertrekken de leerlingen naar hun startlokaal. Na bijna iedere
Gelukkig krijgen ze binnenkort assistentie.
les (30 minuten) wordt gewisseld van ‘klaskamertje’
We hebben de reis afgesloten in ‘Aquila safaripark’.
en leerkracht. Hierdoor gaat veel effectieve lestijd verloren.
Waar we tijdens twee safari’s de big five gezien hebben.
Wij bleven bij een vaste leerkracht en hebben dus verschil-
Zaterdag hebben we afscheid genomen en vlogen we terug
lende klassen gezien. De kleuters, oftewel graad R, zitten in
naar Nederland. We zullen deze prachtige ervaring nooit
een vaste groep, in een ander gebouw.
vergeten!
We waren ingedeeld in de midden-bovenbouw, de intermediaire fase, in graad 5 t/m 9. De eerste dag hebben we vooral geobserveerd en geholpen. We hebben veel verteld over Nederland en onze scholen.
12
Op Sharepoint kun je lezen wat de dames nog meer is opgevallen aan het Zuid-Afrikaanse onderwijs. Je vindt er ook een fotoreportage.
School in beeld
De Nicolaasschool in Zandvoort bruist weer Na een roerige periode is de rust teruggekeerd in
uitgedaagd te worden. Deze plus-
Zandvoort-Noord. De kinderen komen blij naar
klas draait nu twee jaar en is een enorm
school, de leerkrachten werken hard en met plezier
succes. Zo heeft Lotte, leerling van groep 7 van de
en de ouders zijn tevreden over de school. Dit is on-
Nicolaas, helemaal zelf een sponsorloop georganiseerd
der andere terug te zien in de stijgende opbreng-
voor KIKA, compleet met het reserveren van het sportveld,
sten van de laatste anderhalf jaar. De basis is goed.
het regelen van de burgemeester voor de opening en een
En dan is er tijd voor de extra’s. Een kleine greep
creatieve opdracht voor alle groepen (zie foto’s).
uit de dingen waar we als team trots op zijn:
Ouderbetrokkenheid Actief burgerschap Groep 8 van de Nicolaasschool gaat drie keer per jaar naar
Ouders/verzorgers worden via Facebook-klassenaccounts op de hoogte gehouden van het wel en wee in
het verzorgingshuis Huis in de Duinen. De eerste keer is
de groep van hun kind. Dit medium wordt gebruikt voor
vlak voor Kerstmis. De leerlingen brengen naar alle bewoners
het vermelden van leuke activiteiten, het plaatsen van foto’s
van het huis een kerstpakketje. Hieraan wordt een leuke
van bijv. spreekbeurten, felicitaties, leuke uitspraken van
activiteit gekoppeld, zoals samen kerstliederen zingen of
kinderen en wijzigingen in het programma. Op deze
samen de grote kerstboom in de grote zaal versieren.
manier worden onze ouders op een positieve manier be-
Het tweede bezoek is voor Pasen. De leerlingen bren-
trokken bij het onderwijs van hun kind.
gen ook nu weer pakketjes rond. Voor iedere bewoner is er een verrassingspakket. Dit jaar was de nevenactiviteit het
Nu ik dit schrijf, realiseer ik me dat er nog talloze onder-
samen beschilderen van een groot paasei met kuiken.
werpen zijn die ik zou kunnen noemen. Zo is het op de
In juni zijn we voor de derde maal bij elkaar gekomen. We
Nicolaas de gewoonte dat oudere kinderen de jongere
hebben de musicalliedjes voor de bewoners gezongen en
helpen bij sportdagen, creatieve ochtenden, het Paasontbijt,
in de middag hebben we bingo gespeeld.
et cetera. En in groep 7 geven kinderen telkens in tweetallen lesjes aan de rest van hun groep. Zij hebben dit zelf
Uitdagende plusklas De Nicolaasschool en de Mariaschool hebben samen een
bedacht en het is niet verplicht. Onderwerpen die al aan bod kwamen: Zumba, cupcakes maken, voetbal en een durf-
Zandvoortse plusklas opgezet. Eenmaal per week komen
dag. Kortom, de Nicolaasschool bruist door het enthousiasme
kinderen van beide scholen bij elkaar op de Mariaschool
van de kinderen, de inzet van het team en de betrokkenheid
om op andere manieren intellectueel en sociaal-emotioneel
van de ouders. Een school om trots op te zijn!!!
13
De (drie) klas(sen) van…
13 vragen aan... Maria Karagouni, 1. Wie ben je? Maria Karagouni 2. Waar kom je vandaan? Mijn beide ouders zijn Grieks en ik heb ook de Griekse nationaliteit, maar woon al mijn hele leven in Nederland. Ik ben opgegroeid in Nieuw-Vennep en woon sinds 8 jaar in Hoofddorp. 3. Wat wilde je vroeger worden? Stewardess. Ik zat als kind altijd vol bewonde-
14
ring naar ze te kijken, geweldig toch om de hele wereld over te vliegen. Stiekem zou ik het nu ook best nog wel willen. 4. Wat is je levensmotto? Blij zijn met wat je hebt. 5. Wat is de beste uitvinding? Haha, voor mij op dit moment een luier! 6. Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen? Vertrouw op je gevoel!
Yvonne Munier en Astrid van der Lans
De groep van Yvonne en Astrid op de St. Franciscusschool in Haarlemmerliede is bijzonder van samenstelling: met zijn tweeën zijn de dames verantwoordelijk voor de gecombineerde groep 6, 7, 8.
groep deelt met een ervaren
Keihard werken
leerkracht. Zo neemt Yvonne de
Omdat groep 6 en 7 nog volop bezig
adviezen voor het voortgezet
zijn met de leerstof, wordt ook door
onderwijs voor haar rekening. “Door
groep 8 aan het einde van het
over haar schouder mee te kijken, leer
schooljaar flink gewerkt.
Groep 6 telt slechts 1 leerling, in groep
ik veel”, zegt Astrid voor wie het dit
Dit voorjaar is de hele klas op kamp
7 zitten er 10 en de 13 leerlingen in
jaar een eerste kennismaking met
geweest in Zandvoort. Drie
groep 8 brengen het totaal op 24.
groep 7/8 was.
fantastische dagen volgens Astrid.
Dat aantal vormt geen probleem.
Gelukkig biedt een klassenassistent
Ook de musical is een gezamenlijk
Maar wanneer je, zoals Astrid uitlegt,
drie ochtenden per week
project. Wel mag groep 8 als eerste
rekenonderwijs op 9 niveaus moet
ondersteuning aan de zorgleerlingen.
een keus maken uit de rollen. “Het is
geven, rest enkel bewondering. “Het
Daarnaast treedt een groep 8-leerling
keihard werken”, zegt Astrid zo’n
is een bewerkelijke groep, want
op als tutor voor de jongen uit groep 6.
zeven weken voor het einde van het
behalve veel verschillende niveaus,
De zaakvakken worden aan de hele
schooljaar.
zijn er zeker 5 leerlingen die speciale
groep gegeven: het ene jaar wordt de
Voor groep 6 en 7 liggen de Cito-
zorg nodig hebben.” En dan het
lesstof van groep 7 behandeld, het
toetsen voor het leerlingvolgsysteem
leeftijdsverschil: een puberend meisje
andere jaar die van groep 8.
dan klaar, een juffendag staat op het
van 13 en een speelse jongen van 10
Dit jaar werkten de leerlingen
programma en de leerlingen gaan
vereisen een andere aanpak.
enthousiast aan een schoolproject
nog een fancy fair voor de schooltuin
Klassenmanagement op het hoogste
over Egypte. Daar hoorde een bezoek
organiseren. En natuurlijk de
niveau!
aan het museum in Leiden bij. Tijdens
afscheidsavond van groep 8.
He t i si ejkeen groep . b e w er k e l
“
”
de maandsluiting `Fratsen` werden
Ervaren duo-partner
Egyptische toneelstukken, modeshows
Als er twee leerkrachten zijn die de
Astrid is blij dat zij de zorg voor deze
en liedjes opgevoerd.
zomervakantie hebben verdiend...
leerkracht, Valkenburgschool Heemstede 7. Wat is je oudste herinnering? Toen ik drie jaar was, heb ik voor een navelbreuk kort in het ziekenhuis gelegen. Ik kan me de zaal, de verpleegster en de jongen naast mij op de zaal, nog helemaal voor de geest halen. 8. Wat is je favoriete cd? Van Coldplay 9. Wat weten een heleboel mensen niet van jou?
Ik ben best wel een open boek, dus volgens mij is er niets wat ik echt voor mezelf houd. 10. Voor wie heb je bewondering? Voor mensen die hun droom achternagaan. 11. Waar erger je je aan bij andere mensen? Krenterigheid en arrogantie. 12. Wat is de mooiste plek waar je ooit geweest bent? Het strand Ekremnous op het Griekse eiland Lefkada. Je moet er wel wat voor over hebben
om er te komen, maar het is echt de moeite waard. Magisch! 13. Als wie of wat wil je in een volgend leven terugkeren? Als een giraf. Een mooi, sierlijk en lang beest. Met een lengte van 1.57 m, heb ik altijd al lang willen zijn.
15
Gespot John van Veen, lid College van Bestuur
D
De kans is groot dat je John van Veen tegenkomt op één van zijn fietsen. Hoewel… je moet tegenwoordig wel zeer oplettend zijn, want zijn nieuwste aanwinst heeft een turbo-aandrijving en kan snelheden bereiken van maximaal 45 kilometer per uur. Met zijn Hi-speed fiets verplaatst hij zich tussen kantoor, school en vergaderplek, als alternatief voor de auto. Thuis heeft hij nog een racefiets, waarmee hij in het weekend en/of ’s avonds zijn kilometers maakt. Lekker de wind in de haren om even het hoofd leeg te maken. En wat is er nu mooier dan een rondje te rijden langs het strand, door de duinen en de polder? Ook in de vakanties wordt gefietst. Eerst in Europa tijdens kampeervakanties met de kinderen achterop. Later in Azië een rondje Bali. En sinds 2010 zit hij samen met zijn vrouw op een ‘plooibare’ tandem, zodat de één (John dus) in ieder geval niet 200 meter vooruit rijdt. Handig ook omdat de ‘stoker’ mooi de kaart kan lezen. Zo ook tijdens hun tocht van Heemstede naar Santiago de Compostella. Een prachtig fietsavontuur vol cultuur, historie en natuur. Stempels verzamelen bij kloosters en kerken, ervaringen en verhalen uitwisselen en slapen in refuges met lotgenoten… op een zolder of achterin een kerk. Een mooie reis, waarvan je het jammer vindt als je doel bereikt is. Vorig jaar nog Heemstede-Praag. Met als grote verrassing dat Duitsland veel te bieden heeft. Nog plannen voor de komende (fiets)vakantie, John? “Ja hoor, de nieuwe fietsroute langs de Franse kust van
16
Brest naar de Pyreneeën.” Veel plezier!
