Zoete herinnering. Hemd-Van-Het-Lijf Dagelijkse leiding. REPORTAGE: Een achtbaan van emoties. COLUMN: Het dikke-ik

REPORTAGE:

Hemd-Van-Het-Lijf

COLUMN:

‘Een achtbaan van emoties’

Dagelijkse leiding

Het dikke-ik

Centrum voor Reuma & Revalidatie Rotterdam - jaargang 21 - nummer 1 - januari 2014

Zoete herinnering

Een nieuw jaar vol verrassingen, in de breedste in des woords, ligt voor ons. Wij wensen u veel goeds toe en de vaardigheid uw zeilen op de wind te richten. De wind is per slot een fenomeen waarop we geen invloed hebben. De redactie start het jaar met versterking van het team. De artikelen op pagina 10-11 en 14-15 worden afwisselend door Ilona, Elsbeth of Anke en Nienke geschreven. Twaalf bladen in een jaar lijkt overzichtelijk maar de tijd vliegt en het werk gaat door. Het maken van het JouRRRnaal is echter een leuke klus die, zo begrijpen wij, steeds gewaardeerd wordt. We gaan er dus voor, ook in 2014! Wij wensen u veel leesplezier.

Centrum voor Reuma & Revalidatie Rotterdam Van Beethovenlaan 60 3055 JD Rotterdam Tel. 010 - 278 12 78 E-mail [email protected] www.rrr.nl Redactie: Ellen Freen, Anke de Meij, Ilona van der Giessen Nienke Hoogendorp en Elsbeth Rolloos Eindredactie: Dodo Cossee Opmaak: Jan Roeffel Bijdragen voor de volgende uitgave kunt u tot 20 jan. ‘14 inleveren: [email protected] of Postvak 48 (naast receptie).

De decembermaand is bij uitstek geschikt voor ‘overdenken’. Dat deden we dus en gelijktijdig werden we weer verrast door de extra activiteiten en feestelijke diners. Wanneer je langere tijd in het RRR verblijft lijkt het allemaal zo ‘gewoon’. Lekker eten, feestelijke aankleding, vervoer, vrijwilligers, een optreden, activiteiten op oudjaar, schilderen. Uit het contact dat wij met collega raden hebben blijkt dat niet alle organisaties zoveel mogelijkheden bieden. Fijn dat het in het RRR wél allemaal kan. Januari maakt ons nieuwsgierig naar wat er in 2014 op ons af zal komen. Het vertrouwen dat wij in bestuur en dagelijkse leiding hebben is groot maar de weten regelgeving rondom ‘de zorg’ staat onder grote druk en dat heeft ook effect op het RRR. We proberen alle ontwikkelingen op de voet te volgen en ons aandeel te leveren. Uw informatie over de praktijk is voor ons belangrijk. Laat u daarom horen en maak ook in 2014 gebruik van ons spreekuur: dinsdag 21 januari van 14.00 tot 15.30 in kamer 17.a op de begane grond.

‘Zij blij, ik blij!’

Wie? José Kriek Hoe oud? 64 jaar Doet wat? Chauffeur en helpt bij het zingen Voor wie? Alle cliënten van het RRR Hoe is dat? ‘Heerlijk! Het is een wisselwerking natuurlijk, zij blij, ik blij. Vanaf 1992 heb ik als vrijwilliger veel particulieren gereden in een soortgelijke rolstoelbus, dwars door het hele land. Het ging mij tegen staan om iedere keer weer in lange files terecht te komen, daar werd ik gestrest van. Daarom ben ik daarmee gestopt. Het is nu precies drie jaar geleden dat ik in het RRR startte als de enige vrouwelijke chauffeur. Bij het zingen, op de maandagmiddag, heb ik ook veel lol. Volgens Ank zing ik als een valse kraai, dan begin ik te vroeg en dan weer te laat, maar plezier staat voorop, voor allemaal. Ik vind het bijzonder om te ervaren hoeveel je voor elkaar kunt betekenen.’

Wist u dat…….? In het RRR is er wekelijks een schoenenspreekuur, bedoeld voor iedereen met voetklachten of –afwijkingen. Een verwijzing hiervoor van huisarts of specialist is van belang vanwege de verzekering. De revalidatiearts bepaalt of uw klachten kunnen worden verholpen door aangepast schoeisel en of hiervoor een indicatie bestaat. Tijdens het schoenenspreekuur overleggen revalidatiearts/fysiotherapeut en orthopedisch instrumentmaker met u welk schoeisel of welke aanpassing uw probleem zou kunnen verhelpen en wordt een proefschoen gemaakt.

Zorgkaart Via www.zorgkaart.nl kunt u of uw familie uw opmerkingen over zorginstellingen kwijt. Wij constateren dat voor het RRR hiervan beperkt gebruik wordt gemaakt. Natuurlijk lezen wij het liefst dat u onze zorg en aandacht waardeert. Indieners van ‘strikken’ vragen we daarom steeds of zij hun ‘strik’ ook via zorgkaart willen delen.

Yoga In januari wordt een aantal proeflessen yoga geven door Peter van Kan. Een gedreven yoga leraar die uit ervaring weet wat yoga kan betekenen. In december is Peter met één patiënt gestart die enthousiast is.

Bij het ter perse gaan kunnen wij nog niet zeggen wanneer de lessen plaatsvinden. Houd de mededelingenborden in de lifWanneer u hulp wilt bij het in- ten in de gaten voor informatie. voeren kunt u dit vragen bij de receptie of Irene van Dijck (communicatie); vraag de receptie haar voor u te bellen!

Als aangepast schoeisel niet of niet alleen een oplossing voor u is krijgt u van de revalidatie arts advies over andere oplossingen. Aanmelden voor of vragen over dit spreekuur telefonisch (010-2781230) of via onze website: (www.rrr.nl/revalidatiepolikli niek/schoenenspreekuur).

‘Ik volg steeds de rechte lijn, maar ik verander wel eens van lijn!’ Armand Salacrou, histoire de Rire

1 alweer een 1e maand!

Dagelijkse leiding Jacqueline de Wit en Dodo Cossee zijn vanaf 1 januari 2014 verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding in het RRR. Alle diensten en afdelingen met uitzondering van financiën en ICT vallen onder hun paraplu! Veel verantwoordelijkheid voor uiteenlopende praktische processen op zorg-, behandelen facilitaire afdelingen. Gesteund door enthousiaste medewerkers en een gedreven bestuurder zien zij 2014 met vertrouwen tegemoet. Tegelijkertijd zijn ze realistisch genoeg om te zien dat de gezondheidszorg onder grote druk staat en creativiteit en wendbaarheid steeds belangrijker worden.

Van gezicht moet u beide dames haast wel kennen. Als managers werken zij al negen jaar samen. Samenwerken in eenzelfde rol met volledig gedeelde verantwoordelijkheid was ooit even vanzelfsprekend als uitdagend. Per 2005 kregen zij de verplegingsdienst bij hun toen bestaande rollen in welzijn en opleiden. Daarmee werd een samenwerking geboren die toekomstbestendig bleek. Samen met collega's bouwden zij aan een revalidatiecentrum voor ouderen. Regie over eigen leven en zelfstandigheid zijn sleutelbegrippen voor ouderen in een maatschappij waar kosten voor zorg steeds verder worden terug gedrongen. Voor het RRR is deze insteek niet bijzonder.

Wim van Deventer, al ruim 25 jaar bestuurder van het centrum realiseerde zich vanaf zijn start dat zo lang mogelijk zelfstandig wonen de basiswens is van alle ouderen en, wanneer dat niet meer lukt, zelf regie voeren essentieel is. Openheid, gelijkwaardigheid en aanspreken zijn de sleutelbegrippen voor samenwerken in het RRR. Jacqueline vertelt hoe belangrijk het is om in gesprek te zijn. 'Niet iedereen is gelijk maar naar elkaar luisteren op basis van gelijkwaardigheid slaat bruggen en vanuit respect groeit begrip. Altijd dezelfde mening hebben is niet mogelijk en niet nodig. In een organisatie waar ieder etmaal veel mensen (tijdelijk) wonen en werken is communicatie wezenlijk.' Dodo vult aan:

‘Openheid, gelijkwaardigheid en aanspreken’ 'communicatie is de zwakste schakel. We werken met mensen die in een emotionele fase van hun leven zijn terecht gekomen, die familie hebben die ook geconfronteerd wordt met emotie en verdriet. Iedereen heeft een eigen verwachtingspatroon. Medewerkers hebben kennis en meer of minder ervaring, zijn mens, zitten soms zelf in een actief leerproces en moeten onder druk presteren. Dat gaat niet altijd naar ieders tevredenheid. Open staan voor een andere mening is belangrijk.’

Namen: Jacqueline de Wit (links) Dodo Cossee (rechts) Geboortejaar: Jacqueline 1961 Dodo 1962 Opleiding: J. verpleegkunde, onderwijskunde en bedrijfskunde D. pedagogische academie, secretaresse en bedrijfskunde Rol: Dagelijkse leiding In RRR sinds: J. 2000 / D. 1995 Lijfspreuk: ‘Je kunt de wind niet veranderen, maar wel de stand van je zeilen.’

Dodo en Jacqueline hebben ook als mantelzorger ervaring in het RRR, van beiden woonde een ouder in het centrum. In 2014 staat de organisatie voor de uitdaging de bouwplannen te realiseren, het bestaande gebouw aan te passen aan nieuwe weten regelgeving en te blijven anticiperen op de veranderingen in de gezondheidszorg. Behoud van de eigenheid van de organisatie met aandacht voor kunst en cultuur blijft een grote uitdaging, Dodo en Jacqueline durven het aan omdat zij zich gesteund

weten door collega's op de verschillende afdelingen die vanuit hun eigen expertise en rol in dezelfde richting meebouwen. Jacqueline en Dodo wijzen erop dat hun deur meestal dicht zit maar dat zij op uw ‘klop’ tijd maken om van gedachten te wisselen. U bent welkom op de 1e etage (A1.28). Mailen of bellen voor een afspraak kan ook: [email protected] [email protected] of 010-2781290.

Polikliniek

Active Ageing

Joey van den Berg (bewegingsagoog) stuurde het winnende idee in voor de eerste Care2Care Zorg*Award: de Silverfit Theravital Fiets. Door Silverfit en het RRR is een fietsprogramma ontwikkeld speciaal voor de theravital (rolstoelfiets).

Suzan Geelen is per 1 januari 2014 het gezicht van de polikliniek. Suzan heeft als maatschappelijk werker en hoofd van het psychosociaal cluster veel ervaring in het RRR en was onder meer betrokken bij de ‘bouw’ en ontwikkeling van de polikliniek. De polikliniek is bedoeld voor patiënten die in de kliniek hebben gerevalideerd en met ontslag naar huis zijn gegaan. Maar ook patiënten van buiten de instelling kunnen een beroep doen op de polikliniek. Suzan zal in haar nieuwe rol als leidinggevende van de polikliniek daarom veel contact onderhouden met verwijzers. Verder zal zij zich onder meer gaan richten op verbetering van de logistiek rondom de polikliniek.

Zorgaward

Op 12 december vond voor de tweede keer het kenniscongres Active Ageing plaats. Dit keer in het Nationaal Sportcentrum Papendal. Een inspirerende omgeving om met elkaar van gedachten te wisselen over seniorvriendelijke Gemeenten. Vele interessante sprekers, waaronder Wim van Deventer, vertelden over het belang van bewegen, juist voor ouderen. Dat is de missie van het RRR en daarom verbinden wij graag onze naam aan het Active Ageing initiatief. Wim van Deventer benadrukte het belang van samenwerken om je doel te kunnen bereiken. Door de handen ineen te slaan zorgen we samen dat ouderen zo lang mogelijk bewegen en actief blijven. Gezond en vitaal oud worden, zodat je zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven functioneren.

Aan de theravital-fietsen is een computersysteem gekoppeld waarmee patiënten virtueel door een gebied of stad kunnen fietsen. Ook kan een spel gespeeld worden en geraced worden door een bergachtig gebied tegen andere deelnemers. Patiënten trainen op de fiets in de moderne fitnesszaal en dan is het net alsof ze echt via Hotel New York, over de Erasmusbrug en langs de Euromast gaan. Het toevoegen van het extra belevings- of spelelement zorgt ervoor dat het fietsen voor patiënten een stuk leuker en uitdagender word. Door te fietsen door een omgeving die aanspreekt en inspireert, traint de patiënt fanatieker, intensiever en is het fietsen een uitdaging.

Sinterklaas op bezoek, snuffelen en zelf kerstversieringen maken op de kerstmarkt en het kerstdiner, december in het RRR.

De Stichting Vrienden RRR draagt bij aan alle activiteiten die in het RRR worden georganiseerd.

Woensdag

1 jan.

NIEUWJAARSDAG Donderdag

2 jan.

10.00 - 12.00 uur 15.00 - 16.00 uur 16.00 - 15.30 uur Vrijdag 10.00 - 12.00 uur 10.30 - 12.00 uur 14.45 - 17.00 uur

3 jan.

Zaterdag 10.00 - 16.00 uur 15.30 - 17.00 uur

4 jan.

Zondag 18.30 - 19.15 uur

5 jan.

Maandag 10.00 - 12.00 uur 14.45 - 16.45 uur

6 jan.

Dinsdag De hele dag 10.00 - 13.30 uur 10.30 - 12.00 uur 13.30 - 15.30 uur

7 jan.

Woensdag 10.00 - 12.45 uur 10.30 - 12.00 uur 15.00 - 16.30 uur

8 jan.

Donderdag 10.00 - 12.00 uur 15.00 - 16.00 uur 18.30 uur

9 jan.

Vrijdag 10.00 - 12.00 uur 10.30 - 12.00 uur 14.45 - 17.00 uur

10 jan.

Zaterdag 10.00 - 16.00 uur 15.00 - 16.30 uur

11 jan.

Zondag 18.30 - 19.15 uur

12 jan.

Maandag 14.45 - 16.45 uur

13 jan.

Dinsdag 10.00- 17.00 uur 13.30 - 15.30 uur

14 jan.


15 jan.

Donderdag 15.00 - 16.00 uur 15.00 uur

16 jan.

Bridgen Pianospel Mary Schipper Nieuwjaarsreceptie

Trefpunt Mozart 2 (huiskamer) Trefpunt

Hobbyinstuif Knuffelhonden in huis Filmmiddag

Trefpunt

Fitness Opening nieuwe expositie Galerie R

Fitnesszaal Hal

Protestants-christelijke kerkdienst: o.l.v. Dhr. G. Zaaijer

Fysiotherapie

Hobbyinstuif Zanggroep

Trefpunt Mozart 2 (huiskamer)

Verkoop sieraden Schilderen met Lizzy Bloemschikken Bibliotheek (mobiel)

Trefpunt Trefpunt Trefpunt Door het hele huis

Open schilder ATELIER met Lizzy en Wim Krant lezen Bingo


Bridgen Pianospel Mary Schipper Gespreksgroep o.l.v. humanistisch raadsvrouw Liesbeth Gerritsen

Trefpunt Mozart 2 (huiskamer) Strauss 3 (huiskamer)


Trefpunt

Fitness Optreden Betty Fox koor

Fitnesszaal Trefpunt

Protestants - christelijke kerkdienst: o.l.v. Ds. A. Aantjes-de Kuiper

Fysiotherapie

Zanggroep

Mozart 2 (huiskamer)

Schilderen met Lizzy Bibliotheek (mobiel)

Trefpunt Door het hele huis



Pianospel Mary Schipper Bijbelkring o.l.v. pastor Margreet van Leeuwen

Mozart 2 (huiskamer) Mozart 1b (huiskamer)



Vrijdag 10.00 - 12.00 uur 10.30 - 12.00 uur 14.00 - 17.00 uur 14.45 - 17.00 uur

17 jan.

Zaterdag De hele dag 10.00 - 16.00 uur

18 jan.

Zondag 18.30 - 19.15 uur

19 jan.

Maandag 10.00 - 12.00 uur 14.45 - 16.45 uur

20 jan.

Dinsdag 10.00 - 13.30 uur 10.30 - 12.00 uur 13.30 - 15.30 uur

21 jan.


22 jan.

Donderdag 10.00 - 12.00 uur 15.00 - 16.00 uur

23 jan.

Vrijdag 10.00 - 12.00 uur 10.30 - 12.00 uur 14.45 - 17.00 uur

24 jan.

Zaterdag 10.00 - 16.00 uur

25 jan.

Zondag 18.30 - 19.15 uur

26 jan.

Maandag 10.00 - 12.00 uur 13.00 uur 14.45 - 16.45 uur 18.30 - 19.15 uur

27 jan.

Dinsdag 10.00- 17.00 uur 13.30 - 15.30 uur

28 jan.


29 jan.

Donderdag 10.00 - 12.00 uur 15.00 - 16.00 uur

30 jan.

Vrijdag 10.00 - 12.00 uur 10.30 - 12.00 uur 15.00 - 16.00 uur 20.00 uur

31 jan.

Hobbyinstuif Knuffelhonden in huis Spreekuur notaris Helma Leonhard – Strien Filmmiddag

Trefpunt

Verkoop kleding Fitness

Trefpunt Fitnesszaal

Protestants-christelijke kerkdienst: o.l.v. Ds. L. de Jong

Fysiotherapie

Hobbyinstuif Zanggroep


Schilderen met Lizzy Bloemschikken Bibliotheek (mobiel)

Trefpunt Trefpunt Door het hele huis



Bridgen Pianospel Mary Schipper



Trefpunt

Fitness

Fitnesszaal

Protestants - christelijke kerkdienst: o.l.v. Ds. L. J. Geluk

Fysiotherapie

Hobbyinstuif Verkoop kleding Zanggroep Woord en communieviering o.l.v. pastor Gerda Martens

Trefpunt Trefpunt Mozart 2 (huiskamer) Mozart 1b (huiskamer)

Schilderen met Lizzy Bibliotheek (mobiel)

Trefpunt Door het hele huis



Bridgen Pianospel Mary Schipper


Hobbyinstuif Knuffelhonden in huis Verjaardagsmiddag Feyenoord - Vitesse

Trefpunt

Kamer 17a (begane grond) Mozart 2 (huiskamer)


Mozart 2 (huiskamer) De Kuip

µ+HWLVHHQDFKWEDDQ YDQHPRWLHV¶ De 71 jarige mevrouw C.A. Klaris heeft lange tijd gerevalideerd in het RRR. Zij is nu thuis, maar komt 2 keer per week nog terug voor poliklinische behandeling. Op een zeer open manier vertelt mevrouw Klaris hoe ze de revalidatie tot nu toe heeft ervaren. :DDURPPRHVWXUHYDOLGHUHQLQKHW 555" ‘Mijn rechter been is tot boven mijn knie geamputeerd. Kleine bloedvaatjes onder mijn voet waren verstopt. Ik had een wondje op mijn voet en die genas niet. De vaatchirurg gaf aan dat een operatie de enige oplossing was. In eerste instantie was er onder de knie geamputeerd, maar ik kreeg meerdere keren infecties. Uiteindelijk is er besloten boven mijn knie te amputeren. Na de ziekenhuisopname kwam ik naar het RRR om te herstellen en om uiteindelijk met een prothese te leren lopen.’ +RHODQJKHHIWGHUHYDOLGDWLHJH GXXUG" ‘Ik heb 4,5 week in het ziekenhuis gelegen, daarna ben ik 4 maanden klinisch opgenomen geweest in het RRR. Ik ben net begonnen aan het poliklinische traject in het RRR, ben voorlopig nog niet klaar met de revalidatie.’

‘Het afwennen van de verwennerij’ Wat heeft u allemaal gedaan? ‘Van alles wat er maar te doen was in huis. Fitness om mijn benen en armen sterker te maken als voorbereiding op het lopen met een prothese. Bij de fysiotherapie ben ik begonnen met lopen in de brug, daarna met een rekje, krukken en later een rollator. Helaas werd mijn stomp dik tijdens de revalidatie, waardoor ik een tijd lang mijn prothese niet meer kon dragen. Er zijn meerdere aanpassingen gedaan aan de prothese. Je moet veel geduld hebben tijdens zo'n proces! Het is een achtbaan van emoties, want om weer te lopen was een heel fijn gevoel, maar ook zeer bedreigend. Je hebt het gevoel dat de rollator er met je vandoor gaat. Alles buiten de therapieën om heb ik ervaren als één groot leerproces. Alles wat ik op de afdeling deed, bijvoorbeeld kleding uit de kast pakken was therapie voor mij. Als laatste wil ik de grote rol van de maatschappelijk werksters benoemen. Zij hebben het traject van de verhuizing gecoördineerd. Mijn woning was niet geschikt , omdat er een trap in huis was. Ik kreeg tips en begeleiding, maar moest wel alles zelf doen. Dit zorgde voor een gevoel van zelfstandigheid. Het valt namelijk niet mee om dingen voor elkaar te krijgen bij de gemeente!’ Wat was het moeilijkst voor u? ‘Het was soms verwarrend zoveel verschillende therapeuten te hebben. Het is zo’n spannend proces wat ik hier heb meegemaakt. Vooral dat lopen met een prothese is zo eng dat ik het moeilijk vond dit met minder bekende therapeuten te doen. Het is zeer belangrijk dat je vertrouwen hebt in een therapeut en dat komt vaak pas als je elkaar wat langer kent en spreekt. Gelukkig had ik voor de individuele behandelingen wel vaak dezelfde therapeut met wie ik een goede band heb opgebouwd. Wat ik ook nog wel moeilijk vind was het afwennen van de verwennerij toen ik

weer thuis was. Je moet dan echt alles zelf doen, het eten wordt niet verzorgd bijvoorbeeld’ Wat heeft u het meest geholpen? ‘Dat de deur openstond toen ik hier binnen kwam. Ook werd ik gelijk op sleeptouw genomen door een groepje mederevalidanten, met wie ik een fijne band had. Nu ik erop terug kijk, vind ik het bijzonder dat ik meer heb kunnen laten zien dan ik ooit dacht in mijn mars te hebben.’ Waar kijkt u het meest naar uit als u weer thuis bent? ‘Ik ben nu een week thuis en het valt me wel zwaar. Toch zie ik alles als een uitdaging! Eigenlijk begint nu pas de echte revalidatie en is alles tot nu toe alleen voorbereiding geweest. Ik ben dan ook blij dat ik nog poliklinisch terug kom om te leren omgaan met de dingen die ik thuis tegen kom.’ Wat zal u missen? ‘Veel! Het gevoel erbij te horen. Ik denk dat ik uiteindelijk Joey en Bennie bij de fitness het meest ga missen. Daar kan je echt je ei kwijt. Alle negativiteit kan je daar eruit werken door het harde fysieke werk en door hun humorvolle begeleiding.’

HET DIKKE-IK We leven in een tijd waarin het individualisme hoogtij viert. Siert bescheidenheid de mens dan nog?

T

ot ver in de vorige eeuw was het zo dat je altijd bij een bepaalde groep hoorde. De mensen werden ingedeeld naar religie, afkomst of opleiding. Iedere groep had zijn eigen scholen, verenigingen, sportclubs enzovoort. Verzuiling noemden we dat. Tegenwoordig is onze maatschappij ‘ontzuild’. Natuurlijk zoeken mensen elkaar nog steeds op als ze dezelfde interesses of hetzelfde gedachtengoed delen, maar het is voor anderen minder zichtbaar tot welke groep iemand behoort. Mensen kunnen steeds meer voor zichzelf bepalen hoe ze over dingen denken en hoe ze willen leven. Dat brengt meer vrijheid met zich mee en dat heeft weer gevolgen voor de manier waarop we met elkaar samenleven. Ik hoor regelmatig van ouderen dat het vroeger ‘gezelliger’ was en dat de mensen zich meer om elkaar bekommerden. Aan de andere kant kon het ook wel eens benauwend zijn omdat er meer op elkaar gelet werd en je je moest gedragen zoals ‘het hoorde’. In deze tijd kan je vaker doen waar je zelf zin in hebt, maar is dat altijd winst? We leren onze kinderen voor zichzelf op te komen en in zichzelf te geloven. Dat heeft een zelfverzekerde en creatieve generatie opgeleverd. Toch heb ik ook wel eens het gevoel dat er erg veel van ze gevraagd wordt en dat ze soms houvast missen.

En in een maatschappij waarin iedereen zichzelf centraal stelt en zijn eigen maatstaf is, komen de meer bescheiden mensen in de knel. Degene met de grootste mond gaat dan altijd voor. Een docent aan de opleiding waar ik les gehad heb heeft een mooie term bedacht voor dit soort individualisme. Hij noemt het: ‘het dikke-ik’. Je komt het dikke-ik best vaak en in allerlei vormen tegen: bijvoorbeeld in de zichzelf verrijkende manager, de ijdele televisiepersoonlijkheid, de agressieve automobilist of de gewelddadige voetbal supporter, maar misschien ook wel eens in jezelf. Het is heel menselijk om in het middelpunt te willen staan en om eerder aan je rechten dan aan je plichten te denken. We moeten onze verworven vrijheden koesteren maar misschien moeten we tegelijk het dikke-ik in onszelf eens grondig op dieet zetten!

EXPOSITIE IN RRR ‘40 jaar waterverf en meer’ In januari en februari exposeert Dick Carlier met een overzichtstentoonstelling. Er is veel te zien en te lezen over zijn schilderavonturen. ‘Toen wij samen over een titel brainstormden kwamen we op ‘40 jaar waterverf! Het is waterverf is een oude uitdrukking, die zegt ‘het is niet veel’. Dit geldt zeker niet voor het werk van Dick’, vertelt Mirjam Smitfoort. Dick Carlier: ‘Ik schilder “en plein air” op een impressionistische wijze. De reden hiervoor is dat ik op deze manier dubbel en dwars kan genieten van al het mooie om mij heen; ik ga naar buiten, bij weer en ontij; ik ga ergens heen, waar een normaal mens niet zomaar enkele uren gaat zitten en beleef op die plaats de natuur, het weer, de omgeving, de bevolking. Op die plek ga ik aan de slag om met al deze indrukken een aquarel te maken, die overeenkomt met mijn gevoel. Daarbij heb ik gesprekken met toeschouwers en soms kan ik na uitnodiging een kijkje nemen in het te schilderen object. Meestal ga ik dan met een tevreden gevoel weer naar huis. Thuis kijk ik ernaar, voeg toe, verander en accentueer. De aquarel wordt opgeborgen, bij de vele die ik overal heb gemaakt; in mijn woonomgeving, in Nederland en ver daarbuiten.’ Iedereen is hartelijk welkom bij de opening op zaterdag 4 januari 2014 om 15.30 uur.

ZOETE HERINNERING Lenie van den Adel verblijft sinds oktober 2012 in het centrum RRR. Een infarct zette haar leven op z'n kop; sindsdien zit Lenie in een rolstoel en kan zij, hoewel zij zoveel te zeggen heeft, niet meer praten. Op dit moment ontstaat er een zeelandschap, een samenwerking van Lenie, haar zoon Richard en creatief therapeut Lizzy. Richard verwoordt de herinneringen die ze vervolgens tezamen verbeelden: ‘Mijn vader, moeder, zus en ik gingen vanaf mijn kinderjaren naar Texel. Samenzijn, genieten van de natuur, 't strand... Mijn moeder genoot intens van de mooie wolkenluchten’. Per ongeluk, en tot ons geluk, ontstond er een mooi licht op het schilderij, aan de horizon. Richard: ‘Wij vierden graag kerst in ons familiehuis op Texel. Dat dit jaar een detail uit ons schilderij als kerstkaart voor het RRR dient, past precies in onze herinneringen aan kerst!’ Het schilderij is nu nog een mooi, leeg decor. Binnenkort komen de hoofdrolspelers erin: Lenie en haar geliefden en de teckels Punkie en Pebbles.... wandelend op het strand op Texel. Een detail uit het uiteindelijke schilderij siert de voorpagina van het JouRRRnaal.

Teamwork maakt fit revalidant: Mw. J.Sonneveld-Hordijk

Specialisten werken met u samen om ervoor te zorgen, dat u weer zo zelfstandig mogelijk wordt. Bij de start van uw revalidatie ziet u alle behandelaren. Een van hen gaat uitgebreid met u in gesprek over uw doel. Wat is voor u het allerbelangrijkste om weer te kunnen? Het plan dat wordt gemaakt is uw revalidatieplan en alle behandelaren richten zich daarop. Deze maand vertellen: Mevr. J. Sonneveld - Hordijk, Judith Melger, maatschappelijk werker en Diny de Wit, gastvrouw in het Trefpunt.

Waarom bent u hier opgenomen? ‘Ik heb een beroerte gehad, toen ik hier kwam kon ik niet lopen, niet goed praten en niet goed begrijpen. Ik ben hier ongeveer 3 maanden opgenomen geweest en ik ben nu weer thuis en oefen hier in de polikliniek.’ Welke therapieën krijgt u? ‘Logopedie, waar ik oefen met spreken en begrijpen. En ergotherapie; ik oefen bijvoorbeeld met koffie zetten en de was opvouwen. Ik wil graag meer doen thuis in het huishouden, dit oefen ik bij de ergotherapeut.’ Hoe ervaart u de samenwerking tussen de therapeuten? ‘Dat de ergotherapeut en de logopedist samenwerken, ‘dat vind ik belangrijk’. Wat heeft u tot nu toe bereikt ? ‘Toen ik hier kwam, kon ik heel veel niet. “Ik vind het al veel beter”. Ik kan weer lopen, mezelf weer wassen en aankleden, koffiezetten en praten en begrijpen gaat veel beter. Ik wil graag nog wat meer conditie krijgen, en het praten verbeteren.’ Wat is uw persoonlijke gezondheidstip? ‘Vroeger was bij mij het glas half leeg. Sinds ik deze beroerte heb gehad in augustus is bij mij het glas half vol!’

specialist: Judith Melger

specialist: Diny de Wit

Wat is jouw specialisatie? ‘Ik ben maatschappelijk werker.

Wat is jouw specialisatie? ‘Ik werk als gastvrouw in het Trefpunt.’

Waarom dit vak? ‘De mens in alle facetten heeft mijn grote belangstelling: Hoe reageren ze op belangrijke veranderingen in hun leven? Hoe behouden zij de regie in hun leven?’

Waarom dit vak? ‘Ik ga graag met mensen om en bied ze een helpende hand waar nodig.’

Wat mag je van een maatschappelijk werker binnen het RRR verwachten? ‘Als maatschappelijk werker behandel en begeleid ik cliënten met psychosociale en emotionele problemen die samenhangen met ziekte, beperking of het revalidatieproces en alle daaruit voortvloeiende veranderingen in het leven van de cliënt en zijn directe omgeving. Daarnaast bied ik, zo nodig, praktische en materiele begeleiding. Alles met als uitgangspunt iemand zo zelfredzaam mogelijk te laten functioneren en eigen regie te laten houden.’ Waarom is samenwerken belangrijk voor jou? ‘Een revalidatietraject kan alleen slagen met een goede samenwerking tussen cliënt en het zorgen behandelteam waarbij ieder vanuit zijn eigen discipline en deskundigheid dit traject invulling geeft.’ Wat is jouw gezondheidstip? ‘Geniet van kleine dingen.’

Wat mag je van een gastvrouw in het RRR verwachten? ‘Dat ze vriendelijk is en een beetje spontaan. Dat ze een luisterend oor heeft. Het werk is meer dan een kopje koffie schenken, we geven ook aandacht en hulp aan patiënten die dat nodig hebben.’ Waarom is samenwerken belangrijk voor jou? ‘Om de patiënt zo goed mogelijk te helpen, ook als ze niet goed kunnen communiceren of slikken. We overleggen af en toe met de logopedisten. Het kan een trainingsdoel zijn om patiënten met een afasie, zoals mw. Sonneveld, zelf het drinken te laten bestellen op hun eigen manier. We helpen dan door keuzes te geven op papier.’ Wat is jouw gezondheidstip? ‘Leef met de dag en eet en drink wat je lekker vindt.’

………. kom ik bij Feijenoord? Al jaren heeft het RRR zes seizoenskaarten van Feijenoord. Drie voor cliënten en drie voor begeleiding. Wanneer u het leuk vind om een keer een wedstrijd te bezoeken dan geeft u zich as geïnteresseerde op bij uw EEV (eerst verantwoordelijk verzorgende) op de verpleegafdeling of direct bij Ellen Freen (toestel 293 of [email protected]).

In de week vóór een wedstrijd komt Dolf van Thiel (vrijwilliger) vragen of u in de gelegenheid en in staat bent om mee te gaan. Onze (voor rolstoelers geschikte) plekken zijn niet helemaal overdekt en wind en regen kunnen de omstandigheden voor u verzwaren. In samenspraak met u en de afdeling worden definitieve afspraken gemaakt. Afhankelijk van de aanvangstijd krijgt u een lunchpakket mee. De seizoenskaarten worden betaald vanuit het budget van de bewonersraad. Alle cliënten dragen daaraan (vrijwillig) bij.

Bewegen, hoe beperkt ook is belangrijk voor uw geestelijke en lichamelijke gezondheid!

In een organisatie waar veel mensen verblijven en werken gaat het niet altijd voor iedereen helemaal naar wens. Dat is misschien begrijpelijk maar niet plezierig en ook niet ons doel. Als het anders gaat dan u graag wilt moedigen wij u aan dat te melden. Dat kan bij de medewerkers op de afdeling, de leidinggevende of de directie. Daarnaast is er voor patienten een vertrouwenspersoon en een klachtencommissie. Al uw klachten of opmerkingen worden serieus genomen. Wanneer u uw opmerkingen anoniem maakt dan kunnen wij u geen terugkoppeling geven of om een nadere toelichting vragen. Wij vinden dat erg jammer. Via de receptie maakt u een afspraak met Ellen Buijs, zij is patiënten vertrouwenspersoon.

In december kreeg mw. Van Driel een dinerbon uitgereikt door Jacqueline de Wit. De bon werd haar overhandigd tijdens de kerstborrel in het Trefpunt. Opvallend in het afgelopen halfjaar was het aantal strikken dat medewerkers kregen. Van alle afdelingen werden medewerkers geprezen, niet alleen van de zorg maar ook behandelaren, gastvrouwen en koks kregen een pluim. Een mooie aanleiding om de algemene lof voor het enthousiasme en de betrokkenheid van medewerkers te uiten. Van verschillende kanten worden zij geprezen. Ook opleidingsinstituten roemen de power en spirit van ‘de’ RRRmedewerker. Tegelijkertijd realiseert iedereen zich dat niet altijd alles goed gaat. Echter, de manier waarop in het RRR omgegaan wordt met aandachtspunten is wordt als open ervaren. Medewerkers zijn bereid om te reflecteren op hun handelen. Ook mevrouw Van Driel heeft positieve ervaringen met de reactie op haar idee én verbeterpunt.

Zoete herinnering. Hemd-Van-Het-Lijf Dagelijkse leiding. REPORTAGE: Een achtbaan van emoties. COLUMN: Het dikke-ik

Recommend Documents