Yvette gaat ons verlaten

11e jaargang nr. 4

14015 het gemeente-nummer

Pagina 2 Gemeente en Vestia berichten.

Pagina 3 Als je het mij vraagt…

Pagina 6 Bezint eer ge begint…

Pagina 9 Kunstenaar in de wijk.

Yvette gaat ons verlaten Wijkopbouwwerker vertrekt na 24 jaar Yvette Witmaar, de wijkopbouwwerker van de Wippolder gaat na 24 jaar het Delftse welzijnswerk verlaten. Dat is natuurlijk een hele stap die je niet zomaar neemt. We gaan even terug in de geschiedenis. Yvette is begonnen in de Voorhof als jongerenwerker bij de stichting Buurtwerk Voorhof 2. Toen er een vacature kwam voor een buurtwerker heeft ze die kans gepakt. Ze moest wel echt bij nul beginnen, als een kleine ‘zelfstandige’ als het ware. Het karkas van het nu nog bestaande ‘tijdelijke’ buurthuis Voorhof werd neergezet en het was aan Yvette en haar collega Sonja om te zorgen voor de binnenkant, letterlijk en figuurlijk! Dus werd er getimmerd, geschuurd en geverfd om er van binnen wat moois van te maken. En hoewel het gebouwtje nu oud is en aan vervanging toe, is het een echt buurthuis geworden waar van alles en nog wat gebeurt en heel veel verschillende mensen voor allerlei activiteiten of gewoon een babbel naar toe gaan. Maar dat was Voorhof. Hoe kwam Yvette in de Wippolder terecht? ‘Ik was toe aan iets nieuws. Kende de Wippolder al een beetje omdat ik er een tijdje een aantal uur het werk in het Jongerencentrum ondersteunde. Daarnaast lag er een hoop werk; de herstructurering zat er aan te komen, het buurthuis zou gesloopt worden. De vraag was of er wel een buurthuis terug zou komen en zo ja, in wat voor hoedanigheid? Ik zag het wel zitten mijn tanden er in te zetten’. Toeval of niet, Yvette is hier op 1 december begonnen en ze is per 1 december vertrokken. 13 jaar zat ertussen, een hele tijd. Mensen hebben haar soms gevraagd of ze niet eens iets anders wilde

Yvette Witmaar gaan doen, werd het niet beetje saai in welzijnsland en in de Wippolder. Nee dus! Als welzijnswerker sta je midden in de samenleving en die verandert voortdurend. Je hoeft de verandering dus niet op te zoeken; de verandering komt naar je toe! En dat zien we zelf natuurlijk ook in onze wijk. Neem alleen al de herstructurering. Een heel stuk van de

wijk is daarbij veranderd. Bewoners zijn daarbij soms naar elders getrokken, er kwamen nieuwe bewoners bij en dan kost het tijd voordat er weer een echt ‘wijgevoel’, in onze buurt bestaat. Veranderingen zijn vaak interessant en houden het werk afwisselend. Maar soms gaan veranderingen een kant op die je eigenlijk niet wil. (>vervolg op pagina 5 )

Bedankt! Pagina 10 5 Jaar belangenvereniging TU Noord. Pagina 4 en 5 activiteiten in en om de buurthuizen. Pagina 7, kerkelijke berichten

Redactioneel

foto; Marie Josee Hijnekamp

In deze krant

December 2008

Wij als redactie willen vooral de navolgende bezorgers bedanken voor het bezorgen. Dhr. R.W.Roemer Mevr. L.J.F. de Jongh Swemer Mevr. H. van Staalduinen Dhr. G.W.J. Meijer Dhr. L.C.M. Vijverberg Dhr. J.C. v.d. Meer

Fam. C.J. van der Valk Dhr. J.H. van Velzen Mevr. K. Schenkel Mevr. J. Verhaaren Mevr. J. Graafland Mevr. S. Wijtman

Mevr. H. Hogervorst Buurthuis en JC medewerkers Dhr. A.C. Tetteroo Dhr. E.J.M. van Geest Dhr. L. Krombeen Dhr. J.A. van den Berg

Pagina 8 Onder andere, Interview, Getuigen gezocht en bouwberichten.

Zij gaan toch ten alle tijden door weer en wind de wijk in om de krant te bezorgen. Wij als redactie vinden jullie kanjers van medewerkers, die wij niet kunnen missen.

Pagina 11 en 12 Belangenvereniging TU Noord.

Redactie Wijkkrant “Wippolder”

Zijn er nog lezers die zich beschikbaar willen stellen als bezorgers – of als reserve bezorgers?

t’Is bijna weer zover. Sinterklaas, Kerst en afscheid nemen van het oude jaar. De tijd voor goede voornemens, de tijd voor mijmeringen over wat goed en minder goed ging in het afgelopen jaar. De jaar afsluiting is altijd een moment van bezinning. Zo ook voor de redactie en correctoren en bezorgers van de Wippolderkrant. Wij bedanken iedereen die zich vrijwillig hebben ingezet om U lezer van een zo optimaal mogelijk stuk informatie te voorzien van en over “onze” Wippolder. Maar het kan altijd beter zo is de stelling van de redactie. U kunt in uw voornemens daarin een bijdrage leveren door bijvoorbeeld lid van de redactie te worden. Want 2 redacteuren is erg weinig om optimaal informatie te verzamelen. Ook kunt u in uw voornemens voor het nieuwe jaar zelf eens de pen ter hand nemen en ons van objectieve informatie voorzien over die zaken die U als bewoner van deze wijk bezig houden. Er is heel veel gebeurd dit jaar in onze wijk. Vooral zaken rond de TU zoals de brand en alle bouwplannen. TU noord heeft voor wat dat betreft erg zijn best gedaan om de plannen die direct bewoners of de leefomgeving zou treffen kritisch onder de loep te bekijken en daarop acties te nemen. Maar wat dacht U van de door de gemeente bejubelde verbeterde doorstroming van het verkeer met de aanleg van de rotonde aan de Delfgauwseweg en wat dacht U van de nieuwste zet aan de Julianalaan? Ik weet niet hoe U erover denkt maar vooralsnog zie ik niet dat alle acties een verbetering zijn, maar ja dat is persoonlijk. De mogelijkheid om een fietser onder je voertuig te krijgen in deze wijk is een stuk groter geworden door de vrijgeleide die deze doelgroep heeft gekregen. Maar we mogen niet klagen. Een algemeen aanvaarde leuze is: Niets doen betekent achteruitgang. En dat is wat wij geen van allen willen. Dus waarom zullen wij klagen? De Wippolder is nog steeds een wijk met een eigen gezicht en zolang het gezicht van de wijk geen onrecht wordt aangedaan houden wij vast aan onze leuze “De Wippolder is een dijk van een wijk” Namens een ieder die betrokken is bij de Wijkkrant Wippolder wensen wij U en uw naasten een goed, gezond 2009. Proost.

[email protected]

Delft moet schoner

Voor versterking van de buurtwinkelcentra is met ingang van 2010 structureel 50.000 euro nodig. Dat concludeert college van B&W op basis van de eindevaluatie ‘Delft-Buurtwinkelcentra 2002-2010’. Het college betrekt dit bij de integrale afweging van doelen, middelen en risico’s bij de voorbereiding van de Programmabegroting 2010. Afhankelijk hiervan doet het college een voorstel aan de raad. Buurtwinkelcentra vervullen een cruciale rol in wijken. Toch staan ze onder druk. Zo verwacht de Raad

De gemeente Delft gaat de komende jaren extra inzetten op een schonere stad. Het college doet hiervoor aan de gemeenteraad voorstellen in de nota ‘Afvalverwijdering in/en een schone stad’. Voor 2009 is een extra bedrag van 150.000 Euro beschikbaar. Dit geld wordt vooral besteed aan de aanpak van grof vuil en zwerfafval.

Nederlandse Detailhandel een terugval in consumentbestedingen wat het verdwijnen van duizenden winkels in Nederland tot gevolg kan hebben. Het instandhouden van lokale winkels vraagt om een goede omgeving voor de lokale ondernemers. Een winkelcentrum moet schoon, heel, veilig en bereikbaar zijn. Beschikken over voldoende parkeer- en stallingsmogelijkheden. Tot nu toe bedraagt de investering van de gemeente in buurtwinkelcentra € 468.000 met als direct gevolg circa € 700.000 van private partijen.

Delftenaren melden zich aan voor Burgernet Vanaf 1 oktober start Burgernet. ‘Horen zien en bellen’. Onder die slogan lanceren Politie Haaglanden en gemeente Delft dit initiatief. Burgers kunnen de politie helpen bij opsporing van bijvoorbeeld verdachte personen door mee te doen met Burgernet. Burgernet is een netwerk waar Delftenaren en personen die in Delft werken zich voor kunnen aanmelden. De politie start een Burgernet-actie zodra zij een melding hebben van bijvoorbeeld een inbraak of een vermist kind. De meldkamer selecteert een gebied waarbinnen een verdachte persoon of voertuig zich bevindt. De Burgernet-deelnemers uit dit gebied krijgen een bericht via telefoon (vast of mobiel), sms of e-mail uit te kijken naar de bewuste persoon of voertuig. Als een Burgernet-deelnemer informatie heeft, belt hij terug naar een

speciaal (gratis) telefoonnummer. Na de actie ontvangen Burgernet-deelnemers een bericht over de afloop. Alle huishouden en bedrijven in Delft ontvangt vanaf 3 oktober een brief met informatie over Burgernet. Aanmelden kan via www.burgernet.nl of met de antwoordkaart. Deelname is gratis. De Burgernet-acties starten begin november. Het project Burgernet in Delft is onderdeel van een proef waaraan nog acht andere gemeenten meedoen. Dit zijn: Leeuwarden, Dantumadeel, Ede, Gouda, Breukelen, De Ronde Venen, Maarssen en Nieuwegein. De proef duurt een half jaar, waarna het de bedoeling is dat, met de ervaringen opgedaan in de regio’s, Burgernet een landelijke uitrol krijgt.

Delft wint eerste prijs op Chinese keramiektentoonstelling De gemeente Delft en Royal Delft/ Koninklijke Porceleyne Fles hebben de eerste prijs gewonnen met hun stand op de Ceramic Fair in Jingdezhen. De stand won de competitie tussen Europese keramieksteden, Aziatische keramieklanden, kunstenaars en Chinese stands. Het is de grootste keramiekbeurs ter wereld. De reis naar China is nu al succesvol te noemen. Wethouder Lian Merkx (cultuur) zegt: “We zien, samen met de Koninklijke Porceleyne Fles, veel in de toekomstige samenwerking met Jingdezhen. We zijn een sterk team en lopen over met plannen voor de toekomst. De deelname aan de beurs is een eerste stap in de richting van de samenwerking met betrekking tot culturele uitwisseling op het gebied van keramiek.” “De kracht van onze samenwerking ligt in de presentatie van de stad én het porselein. Belangrijk daarbij was de aanwezigheid van meesterschilder Simon van Oosten, die met zijn

schilderkunst veel aandacht trok,” vertelt vice-directeur van de Koninklijke Porceleyne Fles, Richard Lannoye. “We gaan de prachtige, porseleinen prijs tentoonstellen in de Koninklijke Porceleyne Fles, als een teken van vriendschap en toekomstige samenwerking met Jingdezhen.” De hele week zijn er veel bijeenkomsten geweest met het stadsbestuur van Jingdezhen, culturele instellingen en afdelingen van de stad alsook met kunstenaars en de universiteit van Jingdezhen, het Ceramic Institute. Voor 2009 staan activiteiten op het programma, zoals tentoonstellingen, collectievorming en de uitwisseling van collecties tussen Jingdezhen en Delft. Ook wordt de samenwerking met het Ceramic Institute versterkt op het gebied van technologische innovatie en educatie. Art-directeur Nicole van het bureau Uniquole heeft de stand voor Royal Delft/Koninklijke Porceleyne Fles ontworpen.

Eén telefoonnummer voor gemeente Delft Vanaf 1 januari 2008 is de gemeente Delft bereikbaar onder één, nieuw telefoonnummer:

14015

Met 14015 krijgt de Delftenaar snel, goed en makkelijk antwoord op al zijn vragen. Het nummer bestaat uit vijf cijfers, zonder kengetal, en er zijn geen extra telefoonkosten aan het nummer verbonden.

Wethouder Anne Koning beschouwt het tegengaan van zwerfafval, het beter scheiden van afval en de aanpak van grof vuil als speerpunten: “Illegaal gedumpt grof vuil is een grote bron van ergernis. We gaan ons inspannen om sneller op te ruimen als we een melding krijgen over een bank of een koelkast die op straat is gezet. Eerst proberen we de dader op te sporen. Dit onderzoek zal zo snel mogelijk worden uitgevoerd, waardoor illegaal grof vuil binnen twee werkdagen na melding moet zijn opgeruimd.” Het college legt de lat hoog bij het verbeteren en het handhaven van de netheid van de openbare ruimte. Woonstraten, bedrijventerreinen en doorgaande wegen moeten een goed kwaliteitsniveau hebben. Daarvoor hanteert de gemeente een meetbare kwaliteitsnorm. Voor de binnenstad en het stationsgebied en winkelgebieden geldt zelfs een extra hoge norm. De gemeente kan die netheid alleen bereiken als ook bewoners en bedrijven meedoen. Vandaar dat het college een flink deel van het beschikbare extra geld wil besteden aan het vergroten van de bewustwording en betrokkenheid van Delftenaren. Afvalcampagnes en activiteiten in buurten en op scholen zijn dan ook onderdeel van de aanpak. Voor de aanpak van zwerfafval wordt tot medio 2010 een speciaal project uitgevoerd. Met het tegelijkertijd inzetten van voorlichting en educatie,het verbeteren van voorzieningen en optreden tegen overtreders wil het college het gewenste effect bereiken. Extra aandacht gaat daarbij uit naar zwerfafval bij scholen en afvalcontainers, waar het afval soms los wordt bijgezet. In Delft verdwijnt nog steeds te veel bruikbaar afval in het restafval. Bijna zestig procent van het restafval bestaat uit afval dat nog goed bruikbaar is, zoals papier en groente-, fruiten tuinafval. Dit is niet alleen schadelijk voor het milieu, maar jaagt de gemeente en daarmee de inwoners ook onnodig op kosten omdat de verbrandingskosten voor afval hoog zijn. Om de gescheiden inzameling van papier te bevorderen gaat de gemeente onder andere meer bewoners van laagbouwwoningen stimuleren een blauwe minicontainer voor papier te gebruiken. Het college wil met het pakket van maatregelen bereiken dat Delft in 2009 een stuk schoner wordt. Op basis van de ervaringen wordt in de loop van het volgend jaar bekeken welke maatregelen voor de jaren 2010 en verder kunnen worden genomen.

Riolering Professorenbuurt

foto: Johan v.d. Berg

Buurtwinkelcentra in Delft vragen blijvende aandacht

Pagina 2

In de Professorenbuurt zal binnenkort de riolering worden vervangen. Hierdoor wordt de overlast in de toekomst, die bij heftige regenval in een aantal straten optreedt door het terugstromen van het vuile rioolwater, voorkomen. Tijdens deze werkzaamheden wordt de gehele bestrating verwijderd en na de vervanging van de riolering opnieuw aangebracht. Bij de gemeente zijn, naast deze riooloverlast, al een aantal jaren vragen en opmerkingen van bewoners bekend over de parkeersituatie in de wijk. In een aantal straten, o.a. de Professor Oudemansstraat en de Professor Henketstraat wordt er aan één zijde gedeeltelijk op de stoep geparkeerd. Nu voor het werk aan de riolering de straten toch moeten worden opgebro-

ken, is dat een goed moment om ook andere verbeteringen voor de inrichting van de straten.in het werk mee te nemen.. Daarbij valt te denken aan het verbeteren van de parkeermogelijkheden, maar ook aan extra ruimte voor groen en spelen. Tijdens de informatieavond op 12 november j.l. zijn de voorstellen gepresenteerd. Er is door een groot aantal bewoners van de gelegenheid gebruik gemaakt om opmerkingen op deze plannen te maken. Deze worden momenteel door de gemeente bekeken en er wordt onderzocht of en op welke manier de opmerkingen kunnen worden verwerkt in de plannen. Volgens de huidige voorbereidingsplanning wordt er rond april met de werkzaamheden begonnen en zullen deze een klein jaar later gereed zijn.

Vestiahuurders weer vertegenwoordigd door bewonerscommissie “Wippolder driehoek”

Vestiahuurders weer vertegenwoordigd door bewonerscommissie “Wippolder driehoek” Vijf enthousiaste wijkbewoners, die hun woning huren van Vestia Delft in de driehoek Kloosterkade – Keurenaarstraat – Amalia van Solmsstraat en Nassaulaan, hebben het initiatief genomen om een bewonerscommissie op te richten. Zij vertegenwoordigen de bewoners die in dit gedeelte van de wijk wonen bij Vestia. Het zijn Tineke Dessens, Edith de Groot, Lia Ottevanger, Mien Roelofs en Jan van Scheijndel. Bij het eerste overleg na de oprichting was ook de nieuwe wijkagent Gerard van Mourik aanwezig. Diverse onderwerpen zoals verkeersdrukte, kliko’s op het trottoir en problemen met straatwerk, verwaarloosde privé-tuinen, achterpaden en speelvoorzieningen zijn besproken. De problemen op het openbare gebied hebben we gemeld bij de gemeente Delft via nummer 14015. Vestia is inmiddels aan de slag gegaan met het slechte achterpad. Wat ook besproken is, is de overlast die het voeren van vogels voor anderen veroorzaakt. We hebben het dan over vogelpoep, maar ook over ongedierte dat afkomt op de restjes die de vogels laten liggen. Daarom willen wij u oproepen om, als u etensresten buiten strooit voor de vogels, hiermee te stoppen. Als u ook in de Wippolder binnen de driehoek Kloosterkade – Keurenaarstraat – Amalia van Solmsstraat en Nassaulaan woont en contact op wilt nemen met de bewonerscommissie, dan kunt u terecht bij Jan van Scheijndel. Hij is aanspreekpunt voor de bewonerscommissie en zijn telefoonnummer is (015) 285 04 91 Voor vragen aan Vestia Delft kunt u terecht in onze woonwinkel. Wij zijn geopend op maandag tot en met donderdag van 8:30 uur tot 16:30 uur en op vrijdag van 8:30 uur tot 12:30 uur. Ons telefoonnummer is (015) 212 07 07 Martin Spiering Medewerker sociaal beheer Wippolder Vestia Delft

lees verder op de volgende pagina>

[email protected]

Pagina 3

Als je het mij vraagt …

COLUMN

door J.A. van den Berg

Naam, beroep en geboorteplaats. Mevrouw J.M. Kon. Kostuum naaister te Delft.

Terug kijken en vooruit kijken.

Bent u tevreden over uw eigen woonomgeving of zijn er dingen waar u zich aan ergert? Prima naar onze zin. Als u Nederland noodgedwongen zou moeten verlaten waar zou U dan willen wonen en waarom? Oostenrijk vanwege de natuur en de zeer gemoedelijke houding van bevolking aldaar.

Het zal u niet ontgaan zijn dat de “Wippolder” het afgelopen jaar behoorlijk in beweging is geweest. Er werd veel gesloopt, gebouwd, verbouwd en aangepast. De bewoners werden vaak op de proef gesteld door alle werkzaamheden. De gemeente liet zijn stem horen via deze krant en stak zijn vinger op “maar wat werd daarmee bereikt?”

Broodje gezond of broodje Hamburger? Hamburger is ook wel lekker.

Wat mogen ze van u wat u betreft van de buis halen? Reclame daar erger ik mij altijd aan en zeker als het spannend is als je zit te kijken. Een avondje uit is wat u betreft? Ergens lekker gaan eten.. Bent u gelovig? Neen. Waar bent u trots op? Op mijn familie daar zij ons altijd steunen en bijstaan. Dit is ook voor mijn naaste buren.

foto: Johan v.d. Berg

Wat is uw favoriete tv-programma? Soaps en sport.

Hobby’s Heeft u een hobby? Zo ja welke. Bloemschikken.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild? Bij het overlijden van mijn zus.

Doet u aan vrijwilligerswerk? Neen niet mogelijk vanwege de verzorging van mijn broer maar ook vanwege mijn eigen gezondheid. Wat is uw favoriete vakantie bestemming? Oostenrijk natuurlijk.

Waar heeft u spijt van? Dat ik niet in de gelegenheid ben geweest om een opleiding te volgen voor in het onderwijs.

Als u van beroep kon switchen wat zou u dan kiezen en waarom? In het onderwijs. Om mijn kennis over te dragen aan anderen.

Sport Beoefent u een sport? Gymnastiek.

Wie heeft tot nu toe het meest voor u betekend? Een nicht van mij en mijn buurvrouw.

Welke sport volgt u graag. Turnen, voetbal, schaatsen en wintersport.

Wanneer kwam u voor het laatst bijna niet meer bij van het lachen? Lachen doen we gelukkig dagelijks.

Voor welke man of vrouw mogen ze wat u betreft een standbeeld oprichten hier in de wijk? Of op welke wijze aandacht besteden aan iets bijzonders. Alle vrijwilligers uit de wijk verdienen eens de aandacht. Zonder hun zou het minder leuk zijn. Is er verder nog iets wat u graag kwijt wil? Ik woon nu al 70 jaar in de Wippolder en in het zelfde huis. Ik ken de wijk op mijn duimpje, ik woon hier gezellig en kan vertrouwen op mijn omgeving. Altijd een gezellig praatje en veel sociale contacten.

De wijk was al omgebouwd tot 30 km gebied maar de geasfalteerde delen van de wijk werden toch gebruikt als racebanen. “Controle” op het naleven van de snelheid daar waar de 30 km verplicht is, komt “nagenoeg niet voor”. Eigenlijk heeft het geen nut om de 30 km te verplichten. Gemeente laat je vuist eens zien en pak de overtreders eens hard aan niet met € 40,00 boete maar met en veelvoud daarvan. Pijn in de portemonnee maakt de gaspedaal minder belast. Er zijn uitlaatstroken aangelegd voor het uitlaten van de honden – merkt u het verschil – de hondenpoep ligt toch overal verspreid op de straat. Er zijn bewoners die hebben twee honden en je ziet ze dan om beurten de hond uitlaten meestel een vaste route met als gevolg “de uitwerpsels achterlatend”. Ook hier zie geen controle “ondanks het vingertje” van deze gemeente. Door het afsluiten van de St. Sebastiaanbrug voor het zware verkeer is de wijk deels ontlast van het zware verkeer. Wat hebben wij daar voor terug gekregen? Een route met obstakels het lijkt wel een rallyroute, onoverzichtelijk en deels gevaarlijk “zeker bij slechtweer en in het donker” mede ook door slechte verlichting ter plaatsen. Zal het in 2009 ook zo blijven van pappen en nat houden met alle regels, of kunnen we nu eindelijk eens zien “ inclusief de wijkagenten “ wat regels zijn, maar ook wat aanpakken is. Ook u een veilig en schoon 2009 toegewenst. A. Letterman.

Zou u via de krant nog iemand willen groeten? Ja, ik hoorde dat de wijkkrant ook gestuurd wordt naar mijn oude buren die nu in Australië wonen. Jan en Els Rijnsent. Ik wil dus hun en hun kinderen de hartelijke groeten doen en een goede gezondheid toewensen.

Nieuwe opgave U ziet hier een foto van een gebouw met ramen. De vraag is in welk gebouw zitten deze ramen. Als u weet waar dit is en welk gebouw, laat ons dat weten. Mogelijk kunt u ons vertellen waar het gebouw staat maar ook waar het gebouw tot nu al zo voor gediend heeft?

Deze foto is genomen op de Julianalaan, het balkon zit boven de zaak van Eradus zonwering.

Oplossingen kunnen uiterlijk tot 15 februari 2009 naar de wijkkrant worden gemaild. Ook kunt u de oplossing in de brievenbus van Buurthuis Rotterdamseweg (no 51) of Wijkcentrum Wippolder aan de Prof. Krausstraat 50 deponeren. Onder de goede inzenders zal een cadeaubon van € 12,50 worden verloot.

De prijs is na loting voor de mevrouw Leida Kock. Onze felicitaties voor uw goede inzending en uw prijs. Uiteraard ook de andere inzenders bedankt maar helaas zij vielen buiten de loting.

Succes! wij zijn benieuwd naar uw oplossing en zeker naar het verhaal dat u er bij weet te vertellen.

Bij de opgave van september jl. zag u een foto van een balkon.

Redactie.

Illustratie: Stan van Adrichem

foto’s: Johan v.d. Berg

Fotoprijsvraag; Waar is deze plek…?

De Redactie van Wijkkrant Wippolder wenst U een Gelukkig Kerstfeest en een Voorspoedig Nieuwjaar

[email protected]

Voor meer informatie en/of opgeven kan men bellen met 015-2567774. Buurt-activiteitencentrum Rotterdamseweg e.o. is te vinden aan de Rotterdamseweg 51 Maandag • Schilderen: 09.30-11.30 uur 12.30-14.30 uur 20.00-22.00 uur • Engelse les: 13.15-14.15 uur • Bridge: 13.00-16.00 uur • Zangkoor: 19.00-20.00 uur Dinsdag • Boetseren: 09.30-11.30 uur 20.00-22.00 uur • Naaicursus: 09.30-11.30 uur • Koersbal: 13.30-16.00 uur Woensdag: • Schilderen: 09.30-11.30 uur 20.00-22.00 uur • Boekbespreking 1x per maand 10.00-11.30 uur • Kinderclub: 14.00-15.30 uur • Aerobics: 20.00-21.00 uur

Delft en Esteli (Nicaragua) zijn vanaf 1984 zustersteden. Sinds het ontstaan van de vriendschapsband is een flink aantal contacten tot stand gekomen tussen beide steden. Met Delftse steun zijn en worden er verschillende projecten in Esteli ondersteund.

Zaterdag • bingo 1x per maand Deur open 19.00 uur Ballen vallen om 20.00 uur

De volgende Wijkkrant komt uit in maart 2009 Graag kopij inzenden vóór:

15 februari 2009 naar:

Buurthuis Rotterdamseweg 51 of Wijkcentrum wippolder Prof.Krausstraat 50 graag via e-mail: [email protected] of op floppy (met uitdraai) Handgeschreven en getypte tekst een week eerder inzenden Als u stukken per e-mail stuurt, dan tekst en afbeeldingen scheiden in aparte attachments. In overleg tussen redacteur en auteur wordt soms afgesproken stukken naar het email adres van de redacteur te zenden. In dat geval geen afschriften naar het redactie-adres versturen om verwarring te voorkomen.

rondom het wijkcentrum

Wijkwerk Wippolder, Prof. Krausstraat 50. Telefoon 015-2570408 www.wippolder.nl e-mail: [email protected]

In november j.l. heeft de Esteliaanse muurschilder Manuel een bezoek gebracht aan de Kinderclub en de meidenclub van Wijkcentrum Wippolder. Samen met kinderen en tienermeiden uit de Wippolder heeft Manuel papier en doeken beschilderd met als thema ‘wonen’ en ‘Delft’.

Maandag • Aerobic 09.30 – 10.30 uur • Reïntegratie traject 09.00 – 13.00 uur • Klaverjassen, 19.00 – 23.00 uur • Microvoetbal, 19.00 – 23.00 uur, om de 2 weken

Tijdens de intocht van Sinterklaas 22 november j.l. was de creatieve productie van de kinderen en de meiden te bewonderen. Op een speciaal ingehuurde wagen werden de kunstwerken tentoongesteld. Voor een impressie; zie de bijgevoegde foto’s.

Kerstboomversnipperactie

Even voorstellen…

foto:Stan van Adrichem

Donderdag • Bridge: 19.30-23.00 uur • Origami elke 2e donderdag 20.00-22.00 uur • Speksteen 20.00-22.00 uur Vrijdag • Tekenen en schilderen: 09.30-11.30 uur • Franse les - gevorderden: 13.30-14.30 uur • Franse les- beginners: 14.30- 15.30 uur • Afrikaans dansen: 20.30-21.30 uur

Activiteiten

foto:Wijkcentrum Wippolder

Wijkcentrum Rotterdamseweg e.o

Nicaraguaanse muurschilder in Wijkcentrum Wippolder

Ben je tussen de 6 en 15 jaar én woon je in de Wippolder? Dan kan je jouw kerstboom inleveren tijdens de Kerstboomversnipperactie. Daarmee maak je kans op een mooie prijs en help je tegelijkertijd mee om de wijk schoon te houden. Wat kan je doen? Breng jouw boom op vrijdag 2 januari 2009 naar Wijkcentrum Wippolder (prof. Krausstraat 50). Dat kan je doen tussen 13.30 en 15.00 uur. Per kerstboom krijg je 20 eurocent en een lootje. Met dat lootje maak je kans op leuke prijzen. De prijsuitreiking is om 15.00 uur. Voor meer informatie: 2570408

Mijn naam is Marije Haasnoot. Sinds oktober ben ik werkzaam voor Breed Welzijn Delft. Eén dag in de week ben ik werkzaam als sociaal cultureel werker in het buurthuis op de Rotterdamse weg. In totaal werk ik 32 uur, ik ben ook nog één dag werkzaam in buurthuis t’ Ooievaarsnest en Op de Rotterdamse weg houd ik me bezig met het organiseren van activiteiten en cursussen. Ik vind het belangrijk om nieuwe doelgroepen te betrekken bij het buurthuis, zodat er een goede afspiegeling van de wijkbewoners in het buurthuis rondloopt! Mocht u nog ideeën of suggesties hebben, hoor ik die heel graag! Ik zal een heleboel moeten leren van de bewoners uit de wijk, want daar doe ik het tenslotte voor. Ik tracht in ieder geval op donderdagochtend op de Rotterdamse weg te zijn, loop gerust eens binnen. Ik ben ook bereikbaar via de mail, [email protected].

• Oproep•

Zin om tafeltennis te spelen?- of weer te gaan spelen?

foto:Stan van Adrichem

ACTIVITEITEN

Pagina 4

Dinsdag • Gratis internetten voor v.a. 21 jaar begeleiding aanwezig, 09.00 – 12.00 uur • Reïntegratie traject 09.00 – 13.00 uur • Franse les 10.00 – 11.15 uur • Reïntegratie traject 19.00 – 21.00 uur Woensdag • Koffie-inloop, 09.30 – 11.00 uur • Nederlandse conversatie les 9.30 – 11.30 • Kinderclub, 13.30 – 15.00 uur • Gratis internetten/spelletjes voor 6 – 10 jaar, 13.00 – 13.45 uur 14.00 – 14.45 uur Donderdag • Gym voor 55+, 09.00 – 10.00 uur • Digitale fotoclub 13.00 – 15.00 uur om de 2 weken, • Koersbal, 10.30 – 12.30 uur • Kookclub 18.00 – 20.00 uur 1 maal in de maand • Bloemschikken, 19.00 – 21.30 uur om de week Vrijdag • Gratis internetten voor 21 jaar en ouder, begeleiding aanwezig, 09.00 – 12.00 uur • Countrydansen voor volwassenen, 19.30 – 22.30 uur Voor meer informatie over het programma kunt u contact opnemen met Jacqueline Neuteboom op woensdag en donderdag bereikbaar op 015-257 04 08 Wijkcentrum Wippolder, Prof. Krausstraat 50.

TIENERCENTRUM

Dan kunt u bij ons op de donderdagavonden terecht vanaf 20.00 tot 22.30 uur

Openingstijden tienercentrum (10 t/m 16 jaar)

Ben je 17 of zelfs 70+ dan bent u welkom. Voor nadere informatie verwijzen we u naar: www.nttb.nl/dvc/ of bel naar06-53693492

Dinsdag 15:30–18:00 uur Woensdag 16:00–18:00 uur Donderdag 15:30–18:00 uur Meidenclub Vrijdag 8:30 – 21:30 uur

is dringend op zoek naar

REDACTEUREN (m/v) welke mee gaan werken aan de wijkkrant

lijkt het U wat? neem contact op met de redactie [email protected] of bel voor informatie 06-53693492

[email protected]

Pagina 5

Yvette gaat ons verlaten (vervolg van voorpagina) Het welzijnswerk is ooit begonnen als ondersteuning van allerlei vrijwilligersinitiatieven in buurten en wijken en nu lijkt het een beetje andersom te worden. Al jaren staat het welzijnswerk onder druk en lijkt het daardoor steeds meer in zijn schulp te kruipen. Net als in veel andere sectoren in de samenleving is er sprake van schaalvergroting en verzakelijking, er zijn allerlei bestuurs- en managementlagen bij gekomen. Welzijnsorganisaties groeien uit tot bedrijfsmatig gerunde organisaties, waarin de aandacht gaat naar management ‘tools’ zoals; inputoutput gegevens, protocollen, interne procedures, efficiency. Het welzijnswerk moet de markt op en vanwege het marktdenken moeten er producten gescoord worden. Dit soort ontwikkelingen zijn funest voor de bezieling en hartstocht in de welzijnssector. Het wil niet zeggen dat er niets gebeurt in welzijnsland. Er gebeurt steeds meer, maar de initiatieven lijken zich te beperken tot creatieve

ideeën en losse projecten die weliswaar met heel veel enthousiasme worden uitgevoerd, maar vaak niet verder reiken dan de uitvoerders zelf. Buurthuizen zijn geen zelfstandige stichtingen meer. En daar waar Yvette ooit als kleine ‘zelfstandige’ voor de bewoners van Voorhof begonnen is, lijkt het nu soms andersom. Juist nu terwijl ze na al die jaren zo veel ervaring heeft, is er steeds minder ruimte voor zelfstandigheid. Langzaam merkte Yvette dat hierdoor het plezier in haar werk minder werkt. Misschien vallen wij als wijkbewoners in het zwarte gat nu Yvette vertrokken is maar we hoeven niet bang te zijn dat zij in een zwart gat gaat vallen. Ze werkt al jaren naast het welzijnswerk, in het onderwijs. Ze volgt ook nog de studie voor de eerstegraadsbevoegdheid zodat ze niet alleen in het basisonderwijs maar ook in het voortgezet of beroepsonderwijs les kan geven.

foto:Stan van Adrichem

Beste wijkbewoners,

Graag wil ik van de gelegenheid gebruik maken om mij even voor te stellen. Mijn naam is Lidewij van Roon en sinds 1 november jongstleden ben ik werkzaam als sociaal cultureel werker bij activiteitencentrum De Wipmolen aan de Prof. Krausstraat 71 b, onderdeel van Breed Welzijn Delft (BWD). Het is onder andere mijn taak om het bestaande activiteitenaanbod te onderhouden en nieuwe activiteiten te ontwikkelen. Het aanbod is bedoeld voor alle 55-plussers uit de wijk. De activiteiten worden mede mogelijk gemaakt door de inzet van de vele vrijwilligers die binnen de Wipmolen werkzaam zijn. Zonder hen zou BWD zeker niet zo ver zijn gekomen.

Hiervoor heb ik gewerkt als sociaal cultureel werker in de gemeente Barendrecht. Ik ben dus wel bekend met het werk. Maar nog niet met de 55-plussers uit de Wippolder. Ik kijk er naar uit om jullie te leren kennen. Uiteraard kan ik vanachter mijn bureau van alles en nog wat bedenken. Maar het zou nog veel leuker zijn als ik dit samen met u kon doen. Ik ben dus benieuwd naar wat u nog te wensen heeft en samen kunnen we dan kijken hoe we dat kunnen realiseren. Dus bent u nieuwsgierig naar wat wij allemaal doen? Heeft u zelf leuke ideeën voor nieuwe activiteiten? Of heeft u een andere vraag en/of opmerking? Schroom dan niet en kom langs. U bent van harte welkom op de Wipmolen. Ik ben vooralsnog op maandag en donderdag aanwezig. Op de andere dagen ben ik werkzaam in het ‘Boomhuis’, wijkcentrum gelegen in de Bomenwijk. Het adres van de Wipmolen is: Prof. Krausstraat 71 b 2628 JR Delft Telefoon (015) E-mail: [email protected]

Yvette gaat het afscheid van de Wippolder wel aan het hart en daarom geeft ze ons wijkbewoners nog wat wijze woorden mee: ‘Van oudsher is de Wippolder een buurt waar mensen elkaar kenden en naar elkaar omkeken. Waar de touwtjes uit de brievenbussen hingen als onuitgesproken uitnodiging: “kom binnen, kom langs”. Maar ook in de Wippolder heeft de individualisering toegeslagen en desinteresse in de hand gewerkt. Het elkaar kennen en ‘gekend zijn’ neemt af. Touwtjes hangen er al lang niet meer en de voordeuren zijn gesloten,dicht, toe! Jammer, want wijsheid….? Wijsheid ligt op straat, in de buurt! Zoveel verschillende mensen, dik, dun, geel, bruin, wit, zwart, oud, jong, links, rechts noem maar op. Met even zoveel verschillende ideeën, gedachten, eigenschappen, kennis, talenten, achtergronden. Als je dat met elkaar zou kunnen delen

Een ongelukje in een bloedvat in de hersenen (afsluiting 80% of bloeding 20%), met als gevolg een hersenweefselbeschadiging, dat is een beroerte. Elk jaar overkomt het ongeveer 30.000 Nederlanders. De medische term is cerebro vasculair accident (CVA). De gevolgen van een beroerte zijn deels lichamelijk van aard: problemen met lopen, een arm die niet goed functioneert, moeite met praten. Daarnaast kan een beroerte ook voor psychosociale problemen zorgen, wat merkbaar is in uw gedachten, gedrag of karakterveranderingen. De problemen die u ondervindt, zijn afhankelijk van welk deel van de hersenen beschadigd is. Een beroerte in de rechter hersenhelft zorgt voor een verlamming aan de linkerkant van het lichaam en omgekeerd.. De ernst van de gevolgen hangt af van de hoeveelheid beschadigde hersencellen. Een beschadiging hoeft overigens niet altijd tot verlammingsverschijnselen leiden, maar kan ook leiden tot andere stoornissen, zoals eerder genoemd.

Werk mee in het eetcafé van het VTV! Eetcafé de Likkepot is bedoeld voor mensen met een lichte verstandelijke beperking. Het eetcafé wordt verzorgd door een vakkracht en vrijwilligers. Voor, tijdens en na de maaltijd is er tijd voor een praatje of spelletje. Andere taken van de vrijwilligers zijn: deelnemers stimuleren om contacten te leggen met elkaar, drankjes verkopen achter de bar, serveren en afruimen i.s.m. de deelnemers.

Het merendeel van de patiënten gaat een periode van revalidatie, thuis of in een instelling, tegemoet. Daarbij krijgt u met verschillende zorgverleners te maken. De behandeling van dit multidisciplinaire team richt zich in de eerste

Vrijetijdscentrum De Wipmolen Delft

Wanneer:

iedere zondagavond van 17.00 tot 20.00 uur

Heeft u interesse om als vrijwilliger mee te werken? Neem dan contact op met Kristel van den Berg, tel. : 015-2618648 e-mail: [email protected] Studenten kunnen een studiepunt behalen.

Marie-José Hijnekamp

Omgaan met de gevolgen van een beroerte

De meeste mensen die een beroerte krijgen, worden direct opgenomen in het ziekenhuis. Ruim de helft van de patiënten kan na enkele dagen of weken weer naar huis. Zo niet, dan volgt overplaatsing naar een revalidatiecentrum of verpleeghuis.

Waar:

zouden we er toch allemaal ‘wijzer’ van kunnen worden? Het lijkt wel of we ons, achter die voordeuren, alleen met gelijkgestemden willen ophouden; het ‘ons soort mensen’- idee. De gedachte dat je het misschien wel niet met elkaar eens bent is kennelijk angstig. Maar samenleven gaat verder dan de voordeur en heeft te maken met de gemeenschappelijke belangen van alle bewoners zowel kinderen, jongeren, volwassenen als ouderen. Het is lastig om achter de gemeenschappelijke belangen te komen, zolang we niet met elkaar in gesprek gaan. En wat is er nou zo leuk aan het altijd met elkaar eens te zijn? Het doet niets veranderen én het is doodsaai! Het zijn juist tegenstellingen die een gesprek boeiend maken en die tot nieuwe situaties kunnen leiden. De volgende woorden zijn niet van mij, maar is een Chinese wijsheid: het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen!’

maanden na een beroerte op het voorkomen en verminderen van lichamelijke en psychosociale problemen. De fysiotherapeut kan u de eerste dagen begeleiden met het uit bed en in beweging komen.Hij/zij kan u adviseren over een comfortabele lighouding en hulp geven bij het bewegen van uw armen en benen, ademhalingsoefeningen en het omdraaien in bed. Ook op langere termijn helpt de fysiotherapeut, als deskundige van het dagelijks bewegen, u bij het herstel. Daarbij gaat het vooral om bewegingen zoals het weer leren opstaan en gaan zitten, staan en verplaatsen. Ook kan de fysiotherapeut een verlamde arm of pijnlijke schouder behandelen. Het accent van de fysiotherapeut zal gaandeweg steeds meer liggen op het hervatten van uw dagelijkse activiteiten, zoals werk, hobby’s en sport. Ongeveer een half jaar na de beroerte wordt pas duidelijk met welke beperkingen u moet leren omgaan. Verder herstel is dan overigens nog goed mogelijk. Het is belangrijk dat u zich realiseerd dat niet regelmatig oefenen tot achteruitgang kan leiden. Met oefeningen onderhoudt u de vaardigheden die u geleerd heeft en blijft uw conditie op peil. Fysiotherapie Delft-Oost, Delfgauwseweg 329/hoek Nassaulaan. Tel: 015-2620952 www.delft-oost.nl

Activiteitenaanbod Ouderenwerk Breed Welzijn Delft ‘De Wipmolen’ Elke dag: • Koffie-inloop, Biljartclub, Computercursussen. Elke maand • 1e maandag 10.00 uur Lezing op maandag • vrijdag 10.15 uur Kookgroep • laatste vrijdag 09.30 uur Creatieve workshop Hulp bij het invullen van formulieren (alle leeftijden) Volgens afspraak op maandagmiddag en woensdagmorgen Tel. 015-2140707 Maandag 10.00-11.30 uur Cursus levende geschiedenis 13.30-15.00 uur Cursus levende geschiedenis 13.30 uur Sjoelen Dinsdag 10.00-11.30 uur Cursus levende geschiedenis 10.15-11.15 uur Volksdansen 13.30-16.30 uur Prijs-klaverjassen Woensdag 9.30-11.30 uur Tekenen & olieverf 10.30 uur Start fietsclub Delft ’73 16-18 uur Wipmolenkoor Donderdag 9.30-11.30 uur Tekenen & aquarel 10.30-12.30 uur Koersbal ( in buurthuis) 13.30-16.30 uur Competitie-klaverjassen Vrijdag 14.00 uur Handwerk-inloop, spellenmiddag, bingo (wisselen elkaar wekelijks af) Zondag 13.30-16.30 uur Gezelschapsspellen en ontmoeting Inlichtingen: Annette den Ouden, tel. 015-256 38 50, [email protected] Activiteitencentrum voor 55+ ‘De Wipmolen’ Prof. Krausstraat 71B 2628 JR Delft Tel. 015 2563850

Verliesverwerking Elke 2de Maandagmiddag v/d Maand in het Wijkcentrum in de Prof. Krausstraat 50 kunnen Ex-mantelzorgers elkaar ontmoeten van 14,00 tot 16,00 uur. Er is professionele begeleiding en het laatste half uur worden er ontspanning oefeningen gegeven. Wij komen nu bijna drie jaar bij elkaar en het is gebleken dat Verliesverwerking, ook op langere termijn, beter gaat als je met lotgenoten erover kan praten en ook het uitwisselen van ideeën en mogelijkheden worden als heel positief ervaren. Mevr.J.Beekhuizen-Veenendaal

De in deze krant geplaatste

foto's

zijn te bestellen via e-mail adres: [email protected]

[email protected]

Pagina 6

Bezint eer ge begint...

Hier moet ergens mijn slaapkamer zijn voorzieningen toilet, gas, water en licht gewoon gebruikt kunnen worden. En mocht onverhoopt iets tegenzitten dan zouden hiervoor voorzieningen getroffen worden. Als een mooie bijkomstigheid zou per huis afgesproken worden wanneer men wat ging doen. Bijna te mooi om waar te zijn. Het was ook te mooi. Als binnenkomer werden de eventuele extraatjes’s 2 keer zo duur. De afschrijving van dit planmatig onderhoud moet niet in 20 jaar afgeschreven worden in maar 10 jaar. Daar valt ook nog mee te leven als je niet teveel extra’s neemt. De start was iets verlaat en begon in september 2008. Het zou dus wel eens een lange koude winter kunnen worden. De sloper kwam, zag en sloopte en sloopte en sloopte maar door. Huis na huis werd net niet met de grond gelijk gemaakt al hoewel als je de foto’s ziet ! Het ging er dermate grof aan toe dat een aantal bewoners letterlijk en figuurlijk uit hun huis werden verdreven. Tja, dat was even niet voorzien door de plannenmakers, maar gelukkig staan er 4 huizen al 1 tot 2 jaar leeg, dus daar werden deze mensen overdag geparkeerd.

Fris rook het niet in deze huizen maar overdag in je huis blijven was ook geen optie. 6 weken zitten zij daar nu letterlijk in een kaal huis op een houten vloer met wat meegenomen huisraad om s’avonds springend over het materieel en gereedschap dat opgeslagen is in hun eigen huis het bed te bereiken. Hun huis is van woonhuis inmiddels tot magazijn voor de vaklui gebombardeerd. Ik kan mij de frustratie die dit oplevert levendig voorstellen. Want hoe goed je je spullen ook afgeschermd hebt, een kruiwagen hoort niet in een woonhuis te rijden. Na de sloper kwam de stukadoor, die het helaas na een paar weken voor gezien hield. Toen kwam de tegelzetter die bijna overspannen werd omdat de overige werklui de vloer geen droogtijd gunden en de tegeltjes losliepen waarna hij opnieuw kon beginnen. En dan zie je ook hoe inventief bewoners worden en bordjes als verboden toegang voor hun huis plaatsen om de voortgang erin te houden. Uit gesprekjes gevoerd met bewoners blijkt dat het een grote ongeorganiseerde beesten bende is geworden met veel half afgemaakte zaken. En de “vaklui” maar zeggen, het komt allemaal goed. De vraag is alleen wanneer en hoe.

foto’s:Kees Graafland

Dat is de leus voor een ieder die met Vidomes in zee is gaat voor een renovatie aan keuken, badkamer of toilet. Vidomes belooft een echte opzomerbeurt voor de 22 huizen in de Henketstraat en 14 huizen in de Ernst Casimirstraat. De plannen van Vidomes stammen uit begin 2007 en beloofden koeien met gouden hoorns. Naast het inwendige van de woningen zou ook de buitenkant van de huizen een opknapbeurt krijgen. Helaas voor de betrokken bewoners trok het hoofdbestuur van Vidomes aan de bel en werd de naam gewijzigd. Begin 2008 was dan ook de naam renovatie veranderd in planmatig onderhoud. Natuurlijk werd voor deze actie een bewonerscommissie gevormd genaamd Planteam Onderhoud, die namens de bewoners met Vidomes en de aannemer overleg zou voeren over de voortgang. Het klinkt allemaal zeer sociaal en het lijkt op inspraak vanuit de bewoners op de komende activiteiten. De bewoners die wilden profiteren van dit planmatig onderhoud kregen eerst een “warme opname” van wat er allemaal kon en bij Vidomes mochten zij hun keuze bepalen in wandtegels, frontenkeukens enz. Ook voor de bewoners die iets meer wilden kon dit maar dan tegen een kleine vergoeding. (huurverhoging) Het geheel zag er toch goed uit en het tijdsbestek waarin een en ander zou plaatsvinden (voor de zomer vakantie) met afhankelijk van de gekozen opties zou dit onderhoud 2 tot 4 weken duren en de bewoners konden gewoon in hun huis blijven wonen want aan het eind van iedere dag zou alles netjes worden achtergelaten en alle primaire

Zo kan je ook een woonhuis gebruiken

Robbie

Er gezellig is het niet De Bomenwijk renovatie weet U nog. Ach dachten de bewoners zo erg dat kan bijna niet. Helaas is deze horrorshow nu ook al ruim 9 weken gaande in de Wippolder en men is nog lang niet klaar Vidomes wordt natuurlijk plat gebeld en gemaild en onderkende na 5 weken het probleem. Zij schreef de bewoners een briefje met excuses dat het iets uitliep. Nu zit tussen onderkennen van een probleem en er iets aan doen toch een groot verschil. Dat een klein onderhoud van 14 dagen ruim 6 weken duurt vinden de bewoners niet echt een klein beetje uitlopen. Ook het door Vidomes in het leven geroepen Planteam Onderhoud bestaande uit bewoners bleek een farce. Zij werden en worden niet betrokken bij wat dan ook. Na de brief blijft het bij Vidomes angstvallig stil.

den waardoor zij een hele dag in de troep zitten te wachten terwijl er niets gebeurt. Dagelijks leverde de bewoners briefjes in met wat nog moet gebeuren als sturing voor de aannemer. Tja iemand moet toch aangeven wat er gebeuren moet. Overleg is er bijna elke dag tussen de bewoners onderling wel te verstaan, Overleg over stappen om het probleem te lijf te gaan is voor Vidomes en de aannemer schijnbaar een raar woord want als er wat geklust wordt door de “vaklui” dan is dat nooit in overleg met de bewoners. Nee het is steeds weer een onverwachte zoete inval en dat terwijl er heel goede communicatie cursussen zijn. Dit Planmatig onderhoud zal niet snel vergeten worden door de bewoners en dat kan ook niet want iedereen is nog maanden bezig om alle aangerichte schade aan vloeren, wanden en overig houtwerk op te knappen. Gehoopt wordt dat het voor de bewoners die nog aan de beurt komen voor onderhoud dat Vidomes adequaat te werk zal gaan want deze misère gun je niemand.

“Het komt allemaal goed” is een veel gehoorde kreet van de “vaklui”. Nou de bewoners zijn daar heden ten dage nog niet zo zeker van. De “Vaklieden” rende van hot naar her en waren zo snel dat je ze dagen niet zag. Het meest frustrerende vinden de bewoners dat de afspraken met Vidomes en de aannemer niet nagekomen wor-

Zoals het was, zoals het nu is

Was het nu 1958 of verbeeldde ik me dat? Ik stond op en klom op de bunker waar ik een beter uitzicht had. Op hetzelfde moment zag ik een jongen met lang sluik blond haar uit het struikgewas komen “hands up” riep hij z’n revolver trekkend uit de holster van z’n cowboy outfit “hands up” en z’n ogen knepen zich samen in een glimlachend gezicht “You left me in the piccalilly” zei hij alsof ik hem al

eerder had ontmoet. Daar ik niet snel genoeg reageerde, floten de kogels me om de oren als een staccato uit z’n mond getoverd. Als een cowboy zo uit de film liet ik mij half glijdend van de bunker vallen en kwam direct weer overeind “Ik ben Robbie” zei hij en zo werden we vrienden die dikwijls speelden in de buurt van en op de bunkers in de Wippolder. Plots veranderde het beeld en zag ik de nieuwe appartementen. Ook twee kolossen net als

die bunkers met op de achtergrond het Jaffa. Ik dagdroomde hangend op m’n fiets, dat was de realiteit. Robbie en ik verloren elkaar uit het oog en het zou zo’n veertig jaar duren voor ik hem terug zag als (Polle), een bekende Nederlander, nu nog in de muziek al meer dan veertig jaar. Ik stapte op mijn fiets en reed nog een keer door de Wippolder en dacht waar blijft de tijd …… Con van Dongen.

Op de bovenste foto ziet u het gebouw Bouwkunde in zijn volle glorie. Mogelijk is deze foto gemaakt in de jaren 1960 vanaf de Baltasar van de Polweg richting de Mekelweg. Op de onderste foto ziet u wat een verschil het is met nu. U weet het gebouw Bouwkunde is dit jaar door brand verwoest en daarna gesloopt. De vaart is nu ook anders, er zijn twee studenten complexen bovenop gebouwd. Er is inmiddels ook vergunning verleend voor de bouw van een derde complex boven het water. Zoals u ziet is er veel groen gekomen in de straat. Foto’s en tekst J.A. van den Berg.

foto:J.A. vd. Berg

In de schaduw van het oude TH gebouw schuin tegenover het Jaffa schrok ik wakker, zittend tegen één van de twee bunkers naast de kantine van de voetbal vereniging Wippolder. In de late middagzon wreef ik m’n ogen uit en verbaasde me over de stilte en de rust die deze plek uitstraalde. Met moeite kon ik me concentreren op deze zo bekende omgeving, die ik als door een sluier heen bekeek. Met verbazing merkte ik op dat ik soms twee flatgebouwen zag maar ook als in een fata morgana een voetbalveld met een houten kantine. Ook hoorde ik het geroezemoes van al die mensen langs de lijn terwijl de tweeëntwintig spelers elkaar bestreden, dan weer was er stilte van het moment en lagen de twee betonnen kolossen als slapende reuzen tussen het hoge onkruid in de zwoele namiddag.

Illustratie: Stan van Adrichem

In het september nummer stond een oproep voor foto’s van de bunkers achter de Julianalaan. Deze oproep heeft nog geen foto’s opgeleverd maar toch wel een klein verhaal van de heer Con van Dongen.

[email protected]

Pagina 7 Dominee in de buurt van de kerk

Ds. D. Knibbe

Waarom geloven mensen in een hogere macht? Iemand, die ik een warm hart toedraag en die absoluut niet gelooft, schreef mij laatst dat mensen door het geloof een goed gevoel krijgen. Geloof geeft samenhang en rust, en mensen geloven om dat prettige gevoel te krijgen. Maar mensen geloven niet omdat er een hogere macht zou zijn. Geloof is, zo zegt, laten we hem Bob noemen, zo zegt Bob dus, is een kwestie van een goed gevoel, maar er is geen hogere macht laat, laat staan een God die spreekt. Ik geloof dat wél. Maar hoe kan ik dat uitleggen aan u en aan jou, die net zo denken als Bob? Kan ik bewijzen dat God niet bestaat? Nee, dat kan ik niet. In de middeleeuwen waren er wel vijf manieren om te bewijzen dat God bestaat, maar alle vijf hebben hun geldigheid verloren. Hoe moet ik mijzelf dan duidelijk maken? Door een verhaal te vertellen. Het is geïnspireerd op een verhaal van Leo Tolstoi. Heel lang geleden wilde een koning God zien. Niemand aan het hof kon hem helpen, totdat een arme herder voor de troon verscheen en zei: “Koning, gaat u maar met mij mee.” Ze gingen naar buiten en de herder zei: “Kijkt u eens omhoog, naar de zon.” De koning deed het en keek meteen naar beneden, zijn ogen deden er pijn van. “U kunt nog geen eens naar de zon kijken”, sprak de herder, “terwijl dit nog maar één van de nederigste producten van de schepping is. Als u hier niet in kunt kijken, hoe wilt u God kunnen zien?” De koning werd er stil van. Even later vroeg de koning zich af: “Hoe weet ik nu of er vóór God iets geweest is”. De herder hoorde het, en antwoordde: “Telt u mijn schapen eens.” De koning begon: “Eén, twee, drie, …” “Nee”, onderbrak de herder hem, “begin met tellen voor de één.” De koning keek hem verbaasd aan: “Dat kan niet.” “Zo kan er ook niets vóór God zijn”, antwoordde de herder. “Maar wat dóet God?”, vroeg de koning. De herder zei: “Wat doet u, o koning?” “Ik regeer, ik regel de wetten, ik zorg dat er vrede is, ik stel goede rechters aan en ik maak dat er voldoende eten is voor iedereen door de boeren zo veel mogelijk te helpen.” “En”, ging de herder verder, “hebben al uw onderdanen u dit wel eens zien doen?” “De meeste hebben mij dit nog nooit zien doen”, sprak de koning. Hij was op zichzelf: hij hield niet van pottenkijkers en deed alles alleen en in stilte. “Weten zij dan wel wat u doet?” “Nee natuurlijk”, zei de koning, “ze weten vaak niet eens dat het van mij komt.” “Zo is het ook met God”, besloot de herder. “Hij doet heel veel goede dingen, maar omdat mensen Hem niet kunnen zien, weten ze niet dat dit van Hem komt.”

Kerst: herders en wijzen uit het Oosten aanbidden, een verhaal over bidden ‘God, komt U een keer bij mij eten? Ik kan goed koken, al zeg ik het zelf ’, bad zij in een kerkbank op het toneel in theater ‘de Veste’. Haar gezicht was op de achtermuur geprojecteerd. Er zaten nog vier bidders. Ze baden wat af. Ze schaamden zich niet om luid en duidelijk iets te vragen. Eén bede viel me erg op: ‘Ik ga aan mezelf werken. Geef me een Jacquar’. Voor wie het mogelijk niet weet: dit is een dure auto. M’n vrouw heeft niet direct verstand van auto’s maar iedere Jacquar ziet zij. Ze heeft een goeie smaak, de bidder niet minder. ‘In de kerk’, zei de dominee Opvallend is dat in de meeste kerken de dominee of priester het gebed uitspreekt. Een ander hoor je niet bidden dan soms in een vergadering. Net als in de kerkdienst is dat geen persoonlijk gebed. Nu zou tijdens het gebed in de kerkdienst een dief zijn slag kunnen slaan ondanks de aanwezigheid van veel mensen. Want de bidders proberen in de geest het gebed van de voorganger tot in de hemel bij God te tillen. Zij zijn aanwezig maar zitten met hun aandacht ergens anders en hun ogen dicht. En ze hopen, al biddend, een beetje te leren kijken met de ogen van God zodat ze zien wat werkelijk waarde heeft voor het leven. Het persoonlijke gebed Dat gebed is een onderonsje tussen God en de bidder. Jeannette vertelde eens: ’Als ik Ton m’n liefde verklaar, wil ik niet dat een ander hoort wat ik zeg’. Zo gaat het, denk ik, ook met het gebed. Intimiteit moet je niet in de etalage zetten, het is zo gauw goedkoop, misschien zelfs belachelijk voor een ander. Zoals liefkozingen en troetel-

woordjes in die relatie horen en voor niet meer dan twee paar oren bestemd zijn.

Column

Ds. Kees Maas

hoofd tot zij de aarde raken uit eerbied voor Allah in de hemel. Die bidders straalden samen iets uit van de intimiteit met God.

De hoteleigenaar aan het woord Een protestantse hoteleigenaar concludeerde dat hij weinig gelovigen te eten kreeg. Er wordt bij ons bijna niet gebeden dus bijna geen gelovigen. Ik heb hem uitgelegd dat zijn opmerking onterecht was. Gelovigen staan niet op de hoeken van de straat te bidden of temidden van het rumoer in een restaurant. Daar leent zich de sfeer niet voor. Ik heb hem voorgesteld voortaan stilte te vragen voor gebed en dan opnieuw tot een conclusie te komen. Hij keek me aan of ik van een andere wereld was.

Waarom ik over bidden schrijf? Wel, ik weet dat veel mensen in de Wippolder bidden als ze het niet meer zien zitten. Een lied dat al vele eeuwen meegaat in de kerk is: Als ge in nood gezeten geen uitkomst ziet, wil dan niet vergeten: God verlaat u niet. Waarom ik over bidden schrijf? Omdat ik hoor dat er mensen in de Wippolder bezig zijn met spiritualiteit. Ze staan open voor de ontmoeting met Iets, een Macht, met God. Zij beamen het vers dat Coen Poort dichtte voor de stille tocht in Gorinchem: Mensen gevraagd die in naam van de vrede, voor behoud van de aarde en al wat daar leeft, wapens het liefst tot een ploeg willen smeden voor de oogst die aan allen weer overvloed geeft. Toen de herders en de wijzen uit het Oosten rond het Kind stonden zongen de engelen al: vrede op aarde. Een bidder zoekt allereerst vrede in zichzelf. Waarom ik over bidden schrijf? Om een gebed door te geven voor wie niet weet te bidden. Dit gebed wordt wereldwijd en al eeuwenlang gebeden. Het is voor het eerst gebeden door Jezus: Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komenen uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwaad. Want van u is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid . Amen

Eten met Wippoldernaren Toch was mijn voorstel niet zo wereldvreemd. Het overkwam mij tijdens een etentje met een groep uit de Wippolder. Iemand van de leiding wilde wel stilte vragen zodat ik kon bidden. M’n reactie was: ’Moet ik dan in m’n eentje bidden?’ Dat antwoord was een misser, maar het eens gesproken woord weet van geen terugkeer (al zou je dat soms willen). Ik wil beslist geen demonstratie van het gebed maken maar met anderen had ik graag meegebeden. Bidden in een andere cultuur Kort geleden was ik bij een groep vluchtelingen. Het was de tijd van gebed. Dus spreidden zij hun gebedskleed uit en bogen het hoofd naar Mekka. Ze nodigden mij uit om mee te bidden en boden mij een gebedskleed aan. Ik heb hen vriendelijk bedankt en me teruggetrokken achter inde zaal. Zij knielen en buigen het

Kees Maas, buurtpastor

Laten we met Kerstmis vieren dat Jezus naar ons toe is gekomen. En, boven alles: laten we kijken naar het voorbeeld dat Hij ons heeft gegeven. Zie het eens voor je: een groep herders die buiten slaapt tussen de schapen, drinkend en stinkend. En dan komen Gods engelen speciaal naar hén toe! Of, nog heftiger: God Zelf, Die een voerbak van beesten, tussen de allerarmsten, verkiest boven Zijn Troon in de Hemel! Eigenlijk is het ongelooflijk. God is nabij hen die gebroken zijn, Hij schaart Zich aan de zijde van het uitschot, en komt zelfs voor hen op. Hij kiest partij voor de armen. Daarom werd Hij ook uitgestoten uit de maatschappij, en onderging hetzelfde lot. Laten ook wij proberen zijn voorbeeld te volgen en omzien naar hen die met de nek worden aangekeken. Laatst hoorde ik een mooi en inspirerend verhaal van een medebroeder uit Philadelphia, USA. Hij is werkzaam in de arme sloppenwijken en coördinator van onze Franciscaanse gaarkeuken aldaar. Deze gaarkeuken zorgt er dagelijks voor dat ruim 600 arme mensen te eten krijgen. Op een dag was hij down, uitgeput van het vele werken,

en op weg naar huis, toen hij ontdekte dat hij nog iets was vergeten. Met tegenzin ging hij terug. Onderweg vroeg hij zich af hoe lang hij het nog vol zou houden om te blijven werken tussen alle armoede en ellende. Op de trap voor de gaarkeuken zag hij een arm vrouwtje zitten.‘Pater, hebt u nog wat te eten?’ vroeg ze. Omdat hij wist dat er niets meer in de koelkast zou zitten, was hij geneigd om haar weg te sturen, maar voor het gebaar ging hij toch even kijken. Er bleken nog twee broodjes te zijn en een glas melk. Voordat de vrouw dit opat, sloeg ze een kruisje, in al haar ellende. Dat was het moment dat mijn medebroeder dacht: dit is niet een arm vrouwtje dat ik te eten geef, maar Christus zelf. En sinds dit moment had hij weer energie te over. Want hij voelde: Het is de Heer, voor Wie ik het voor doe! Hij ontdekte de levende Heer in zijn alledaagse werk. Dit is een prachtig verhaal, maar als je goed om je heen kijkt, zie je dat de kerk steeds leger wordt. De kloof tussen ouderen die nog kerks zijn en jongeren wordt steeds groter. Wat mij als diaken steeds meer bezighoudt, is: hoe kunnen wij de bijbel in 2009 overbrengen naar

Illustratie: Stan van Adrichem

Een Arm Kind in een Voerbak

jongeren? Moeten we niet wat meer een missionaire kerk worden? Ik denk dat we de bijbel niet alleen moeten beluisteren; we moeten de bijbel dóen. Het voorbeeld geven! Diaconie is het geloof omzetten in daden. Dat doen we door het wegnemen van problemen in de samenleving (bijvoorbeeld armoede), door het signaleren van de problemen en die aan te kaarten, en door samen met mensen op te lopen in solidariteit. Als christenen geloven wij in de Blijde Boodschap, in het evangelie dat gaat over echte mensen. Wij geloven in de gebrokenheid van mensen zonder kansen in het leven, in eenzame en arme mensen die afhankelijk zijn van onze zorg. Het evangelie gaat over kwetsbare mensen, over de Ware Mens zoals wij, en daarom over Jezus. Deze

mensen zijn overal. Daarom heb ik grote bewondering voor alle diaconaal medewerkers van Delft, die zich met hart en ziel inzetten voor onze medemens. Zij komen de Ware Mens tegen in mensen in nood. In weerloze mensen kunnen wij, als wij hen met een open vizier tegemoet treden, de Ware Mens ontmoeten, die is zoals wijzelf zijn. Zo’n echte ontmoeting is een ontmoeting met Jezus Christus. Maar voor zo’n ontmoeting vraagt God veel van ons. Hij vraagt ons om van onze troon af te komen, zodat we Hem kunnen ontmoeten als de Allerlaagste in de samenleving. De vrijwilligers die dienstbaar zijn bij de maandelijkse viering voor daklozen en verslaafden ervaren dit telkens weer. Juist door van onze troon af te komen, worden wij als Christus. Wij zijn allemaal geroepen om Zijn handen en

voeten te worden in deze wereld. Zijn voeten, die er altijd voor kiezen om naar hen toe te gaan die Hem het hardst nodig hebben. Zijn handen, die alles weggeven aan mensen in nood, en allen zegenen. God wil iedereen zegenen, Zijn armen trekken iedereen erbij. Er word veel gedaan in de stad Delft, als het om diaconaal handelen gaat. Een voorbeeld hiervan is M25, een project waarin jongeren hun medemensen in nood helpen, en in hen Christus tegenkomen. Ook de vele werkzaamheden van actieve mensen in en buiten parochies zijn zeer prijzenswaardig. De oecumenische samenwerking met onze broeders en zusters van andere kerkgenootschappen gaat steeds beter. Deze vorm van interkerkelijke diaconie krijgt gestalte in onder meer de voedselbank en in de non–foodbank. Daarom ben ik allen innig dankbaar die zich zo inzetten voor onze medemensen, en niemand uitsluiten. Ik wens u fijne feestdagen! Hans van Bemmel ofm RK Stadsdiaken Delft e.o. M.m.v. Rik den Herder Diaconaal Medewerker

[email protected]

Pagina 8

Yvette van Zon

Mocht u nog niet op de hoogte zijn van het project Onder Anderen dan hebben we even voor u in het kort de feiten over project Onder Anderen op een rij gezet. Bent u bewoner van de Professorenbuurt? Dan is de kans groot dat u kennis heeft gemaakt met de kunstenaars Germa Huijbers en Carolina Agelink. In mei van vorig jaar startten zij het kunstproject Onder Anderen, dat deel uitmaakt van het gemeentelijke programma Kunst in de Wijken. Uw inbreng heeft een belangrijke rol in project Onder Anderen. Daarom trokken Huijbers en Agelink door de Professorenbuurt en vroegen u wat u nog bewaard heeft uit uw kindertijd. Boven verwachting hebben ze meer dan 1500 foto’s kunnen maken van uiteenlopende voorwerpen, documenten en foto’s die u aan hen liet zien. Variërend van doopfoto’s tot diploma’s, van knuffels tot langspeelplaten, en van liefdesbrieven tot klassefoto’s. Daarnaast hebben ze ook talloze verhalen en anekdotes te horen gekregen. Dit alles heeft geresulteerd in een verzameling die omvangrijk geworden is. Je zou kunnen zeggen dat een heus archief van de Professorenbuurt is ontstaan, toegespitst op de kindertijd. Deze hele verzameling dient als basis voor een kunstwerk voor de buurt, dat begin 2009 gerealiseerd wordt.

Twee Yvettes in één wijkkrant! Deze Yvette gaat niet weg! Integendeel, ze heeft het hier prima naar haar zin. Als een echte reporter ben ik door de hoofdredacteur op Yvette afgestuurd. Yvette is een harde werker maar gelukkig was er naast de vier dagen en twee avonden die ze werkt nog een gaatje op haar vrije dag. Voor vele Wippoldernaren zullen haar naam en gezicht bekend voorkomen, een telg uit de familie van Zon die jarenlang in de Spiekmanstraat een supermarkt bestierde. Haar opa en oma zijn ooit, net na de oorlog, daar een zaak begonnen en in 1975 hebben de ouders van Yvette de zaak overgenomen. Later is de winkel naar de Nassaulaan verhuisd en inmiddels genieten haar ouders na keihard werken van een welverdiend pensioen.

vestigd. Lange tijd had zij één stoel en als deze krant uitkomt heeft zij alweer een aantal weken een tweede stoel erbij. En dat was als ik het goed begrijp ook wel nodig.

Yvette is dus een geboren en al 32 jaar getogen echte Wippoldernaar die na jarenlang in de zaak van haar ouders gewerkt te hebben, korte tijd buiten de stad werk had. Nu heeft ze al weer een paar jaar hier haar eigen zaak. Doordat zij vanwege ziekte een tijdje niet mocht werken, had ze alle tijd om te bedenken dat zij eigenlijk iets anders wilde. En dat was pedicure en schoonheidsspecialiste worden. Alle papieren gehaald en in 2005 heeft zij in de Spiekmanstraat in het bekende pand haar eigen salon ge-

Het gaat goed met Yvette; fijn werk, gelukkig getrouwd en een heerlijk kind! Zij is de oudste in het gezin en heeft haar ouders het eerste kleinkind bezorgd! Op mijn vraag of ze tevreden is met en in de wijk antwoordt ze volmondig ‘ja’. De wijk is flink opgeknapt, er is speelruimte voor de kleine en overdag altijd gratis parkeerruimte voor haar klanten. De vraag wat ze zou doen als ze burgemeester zou zijn, is dan ook eigenlijk overbodig! Nou ja, toch een puntje over de Delfgauwseweg; daar rijden ze wel

Getuigen Deze foto is in 1950 gemaakt ter gelegenheid van het 40 jarig jubileum van de Delftse voetbalvereniging D.H.C. aan het Laantje van Vollering in Delft. Links helemaal vooraan is een leidinggevende van D.H.C. dhr Henk Wachtmans. En de zevende van links vooraan met zijn altijd afgezakte sokken is mijn broer Wim Bodde. Anneke van der Toolen

foto; Marie Josee Hijnekamp

Vorige wijkkrant zijn Germa Huijbers en Carolina Agelink gestart met de rubriek ‘Foto’s uit de verzameling Onder Anderen’. Ze willen met dit initiatief u de gelegenheid geven om met de verhalen achter de foto’s kennis te maken. Zoals in de vorige wijkkrant aangekondigd hebben zij het voornemen deze rubriek voortaan in elke wijkkrant terug te laten komen met telkens twee bijzondere, mooie, interessante, ontroerende of herkenbare foto’s uit de verzameling. Voor deze wijkkrant hebben Germa en Carolina ook weer twee bij dit project betrokken Professorenbuurtbewoners gevraagd om hun verhaal bij de foto te schrijven.

erg hard. Je kunt er nauwelijks oversteken als je aan de overkant met de hond wilt gaan wandelen bijvoorbeeld. En Yvette vindt het net als heel veel andere Wippoldernaren, jammer dat er steeds minder winkels overblijven. Mensen die kunnen fietsen trekken voor de winkels vaak naar de binnenstad en anderen met een auto gaan vaak naar Emerald voor de drogist en zo. Kortom, een tevreden wijkbewoner in de dijk van een wijk Wippolder! Als u meer over de praktijk van Yvette wilt weten, kunt u kijken op www.yvettevanzon.nl Marie-José Hijnekamp

Bouwberichten

Foto’s en tekst J.A. v.d. Berg tenzij anders vermeld

gezocht!!! Wie van de lezers heeft op 25 september jl. rond de klok van 15.30 uur de aanrijding gezien op de hoek van de Prof. Telderslaan / Schoemakerstraat. Hierbij waren een groene Audi vanaf de Telderslaan en een zilverkleurige Mercedes op de Schoemakerstaat betrokken. Bent u getuige geweest schroom u niet en mail dit even aan onze krant [email protected] Als u niet kunt mailen bel dan even met de redactie op 06 # 53 69 34 92. Dank namens de verzoeker.

Spreekwoord

In onze jeugdjaren waren nog geen Ahoy- of Kuipconcerten. Wij moesten het doen met liedjes op de radio. Ook kochten we trouw de Muziekexpress en de Tunes,Tunes om op die manier aan foto’s van je idool te komen. Dat je op zo’n manier helemaal gek op je favoriet kon worden, wil ik in mijn verhaaltje graag vertellen. Ik ben op een vakantiedag in 1964 of 1965 op m’n brommer van Delft naar Eindhoven gereden om alleen maar te zien in wat voor huis Trea Dobbs woonde. Aanbellen durfde ik niet. Nadat ik het huis gezien had, tufte ik met m’n brommertje weer terug naar Delft. Ook schreef ik haar af en toe een brief. Als standaard antwoord kreeg ik dan een foto met handtekening van haar terug. Deze bladzijde uit het fotoboek, die ik nog altijd in m’n bezit heb, wil ik U niet onthouden. Groetjes, van een inmiddels oudere Trea Dobbs Fan.

Deze merkwaardige uitdrukking kan er verband mee houden dat iemand die in vroeger eeuwen te veel gedronken had, misschien wat minder voorzichtig omging met de grote pullen waarin toen bier werd geschonken, waardoor het nogal eens voorkwam dat de deksels van die grote bekers gevaarlijk hard op de neus terecht kwamen. Een snee in de neus zou dan de dronkenschap van zo iemand verraden. Bron: Ed van Eeden.

foto:Stan van Adrichem

Een snee in de neus hebben Werkzaamheden aan de fietstunnel aan de kant van Emerald

De M.E.R rapportage heeft veel stof doen opwaaien niet van de bouwactiviteiten maar vanwege de vertraging welke dit gaat geven. Dit kan wel een periode van twee jaar omvatten. Wat de doorsteek betreft van de Wippolder naar Emerald daar is al veel over geschreven. Dat behoeft verder geen uitleg voor dit moment. Mogelijk zal in maart 2009 meer te melden zijn. J.A. van den Berg.

[email protected]

Pagina 9

Ook Delfgauwse Vaart in ‘slootjesboek’ van Anton Stig

Kunstenaar in de wijk;

Alice Wamulume In de voorlaatste wijkkrant heb ik Herman Zonderland, de fotograaf, voor deze rubriek geïnterviewd. Hij wilde het stokje doorgeven aan weer een ander soort kunstenaar namelijk Alice Wamulume een stemkunstenaar, een muzikant. Helaas lukte dat niet voor de laatste wijkkrant, dus nu alsnog! Op een zeer regenachtige, akelige Nederlandse ochtend ben ik naar Alice gegaan. Eenmaal binnen, ben ik de regen snel vergeten. Alice komt uit Zambia en woont inmiddels al 26 jaar in Nederland. 23 jaar daarvan woont ze in de Wippolder. Ooit heeft de liefde haar naar Nederland gebracht, eerst een paar jaar in Zeeland en toen naar Delft. We zitten een tijdje te praten en het komt op haar kinderen. Omdat Afrikaanse kinderen vaak namen met een betekenis hebben, vraag ik naar de namen van haar kinderen die ze grotendeel alleen heeft opgevoed. Ik versta niet goed wat ze zegt en vraag dan wat die namen betekenen. Lachend herhaalt ze de namen: Kees en Karla! Dat heeft vroeger vaak en misschien ook nu nog wel, voor verbazing gezorgd.

Foto uit het boek ‘Sloten verhalen in Pijnacker en Delfgauw,’ mogelijk ter hoogte van de Spiekmanstraat (foto: gemeente-archief Delft). Wippolder dwarsboomt Pijnackerse schippers in de jaren twintig Wie via de Delfgauwseweg linksaf slaat richting Pijnacker, rijdt er parallel aan: respectievelijk de Delfgauwse en Pijnackerse Vaart. Wateren, die het tuinbouwdorp al eeuwen met Delft hebben verbonden en van groot belang zijn geweest als vaarverbinding. Niet alleen voor het vervoer van boter, kaas en eieren, vee of tuinbouwproducten, maar oorspronkelijk ook voor de export van turf. Als afvoer van overtollig nat uit de omliggende polders zijn de vaarten nog altijd in functie ook. Vanuit het tuinbouwdorp konden via beide vaarten bijvoorbeeld ook steden als Den Haag en Rotterdam worden bereikt. Ten minste als het vaarwater op fatsoenlijke diepte – op het ‘Ordinaires Peil’ van Delfland werd gehouden. Was dat niet het geval, dan had je de poppen aan het dansen. Dat staat in het recent verschenen boek ‘Sloten verhalen in Pijnacker en Delfgauw.’

Niet blij met Wippolder Pijnackerse schippers, maar bijvoorbeeld ook het Pijnackerse polder- en gemeentebestuur waren bijvoorbeeld niet echt blij met de bouw van de Delftse Wippolder. Want de Delftse nieuwbouwwijk van toen doet in de jaren twintig van de twintigste eeuw zoveel zand (en stof!) opwaaien dat er voor doorgaande schippers langs de Delfgauwseweg geen doorkomen meer aan is. Het waterschap Delfland wordt met klem gevraagd maatregelen te treffen tegen de Prinsenstad. Kern van het probleem is dat in de vaart bij Delft zoveel zand en bagger komt, dat de scheepvaart in gevaar komt. De Delftse burgemeester belooft plechtig de boel op orde te brengen: zodra de bestrating van de wijk in opbouw gereed is! Veevoeder van Gist In het boek ook aandacht voor schippers, die boeren in deze omtrek rond de eeuwwisseling (1896) bedienden met een goedje waarvan koeien wel pap lustten: spoeling, een restproduct

op graanbasis afkomstig uit de Delftse Gist- en Spiritusfabriek. En ook dan is het vaarwater lang niet altijd op orde. Als één van die spoelingschippers, Gerrit Ruigt, met zijn volgeladen schuit op de terugweg naar Pijnacker aan de grond loopt en vast komt te zitten in de Pijnackerse Vaart, is hij daar zo boos over, dat hij meteen een Delfts bureau voor Rechtzaken & Incasso’s – N.M. Nijssen – in de arm neemt en het polderbestuur aansprakelijk stelt voor de schade. De Delftse advocaat doet het polderbestuur uiteindelijk een schikkingsvoorstel. Mirakelen Dankzij de Nieuwe Kerk in Delft hebben zich rond Pijnackerse slootjes in het verre verleden verder ook mirakelen voorgedaan, zo blijkt uit het boek. Mirakelen die gemeen hadden dat een in de sloot geraakt kind na verdrinking toch weer tot leven kwam. Wonderen, die in 1469 en 1509 te danken zouden zijn geweest aan het wonderdoende beeld van ‘Maria ter Noot Goods’ dat destijds in de Delftse kerk stond opgesteld. De schrijver van het Slootjesboek De in de Wippolder woonachtige publicist schreef zijn slootjesboek als tryout voor een serie rond dit thema. Want, zo is zijn overtuiging, achter een sloot zit vaak een verhaal. Zoals over vissers, schippers, een sluis, een scheepswerf, tot aan mirakelen toe die zich vroeger rond slootjes hebben afgespeeld. Het boek is ook in Delft verkrijgbaar. Meer informatie: www.slotenverhalen.nl

Alice zingt African popmusic en misschien hebt u haar met of zonder band al wel eens op zien treden. De band heeft bijvoorbeeld al een paar keer op het jaarlijks terugkerende Nyamafestival op het Doelenplein gespeeld. Mensen in de wijk kennen Alice misschien ook wel van de cursussen Wereldmuziek voor kinderen in het wijkcentrum. Alice is blij dat ze hier woont maar geeft aan dat het vroeger leuker was. Veel oudere bewoners kende ze goed maar die zijn inmiddels overleden of verhuisd. Toen ze hier kwam wonen was de eerste ‘bruine’ vrouw en kreeg daardoor toch wel speciale aandacht maar nu zijn er zoveel wijkbewoners met een andere achtergrond, nu is ze niet speciaal meer! Het is ook soms lastig om nieuwe buurtbewoners te leren kennen. Er is weinig spontaan contact, hier lijkt er sprake te zijn van een beetje ‘dichte’ cultuur. Het is trouwens na al die jaren hier nog steeds een lastig bestaan omdat ze eigenlijk tussen twee werelden leeft. Ze heeft natuurlijk ook vaak moeder, vader, broers en zussen gemist hier in dit kouwe kikkerlandje. Maar het is een dure reis naar Zambia dus ze gaat eigenlijk niet zomaar voor een plezierige vakantie terug. De enige keren dat ze terug gaat, is als er iemand overleden is. Familie van mensen uit Afrika die hier wonen verwachten vaak dat het hier zo goed gaat, dat er iedere maand geld van hier naar daar opgestuurd kan worden. Maar dat is natuurlijk ook wel eens lastig. Aan de ene kant hebben we hier natuurlijk ook veel meer dan daar en sturen mensen graag wat naar hun familie in Afrika. Maar aan de andere kant belemmert het je soms ook om iets verder te komen. Je kunt eigenlijk niet sparen als je iets overhoudt want wat je overhoudt, stuur je op naar familie. Een groot verschil tussen Zambia en hier zijn de kerken op zondagochtend; ‘mensen blijven hier maar in de dekens op zondagochtend, ze moeten naar de kerk’. Het spreekwoord ‘Nood leert bidden’ is echt van toepassing. In Afrika hebben mensen niet veel maar zijn de kerken vol en hier hebben we eigenlijk alles en zijn de kerken leeg! De zondag staat daar voor muziek en blijheid in de kerk. Zoals bij iedere kunstenaar moet er ook bij Alice gewoon brood op de plank zijn. Ze combineert het nuttige met het aangename en treedt daarom op op bruiloften en partijen, festivals maar ze komt bijvoorbeeld ook naar kinderfeestjes met trommels voor een ‘muziek- of trommelworkshop’. Als u wat meer van de band wilt weten, kijk eens op www.kuomboka.nl en klik dan op Mbungo Express. Marie-José Hijnekamp

foto; Marie Josee Hijnekamp

Archieffoto

Alice is dus muzikant, ze zingt en trommelt. Dat doet ze van nature al van jongs af aan. Ze was 18 toen ze haar familie en vrienden achterliet en met haar Nederlandse man en zoontje van nog geen jaar, naar Nederland vertrok. Een Nederlandse mevrouw gaf haar Nederlandse les en diezelfde mevrouw is nu op muziekgebied de leerling van Alice geworden. Samen treden ze op in kerken. Alice maakt deel uit van een negenkoppige band, Mbungo express. Ze staat vast sterk in haar schoenen want ze is de enige vrouw in die grote band! In die band speelt bijvoorbeeld ook Theo Jansen bekend door zijn skeletachtige constructies van pvc-buizen, enorme strandbeesten bijvoorbeeld die zich echt kunnen voortbewegen.

[email protected]

Pagina10

Werkgroep Julianalaan-west

5 jaar Belangenvereniging TU Noord – een terugblik –

Erik van Hunnik bezwaren, de gemeenteraad niet kunnen overtuigen dat het bestemmingsplan TU-Noord een enorme tol eist van de Wippolder zoals wij de nu kennen. Veel groen verdwijnt, speelplekken verstenen, monumentale gebouwen worden gesloopt en de verkeersdruk wordt steeds groter. Daar komt nog bij dat, als je alle plannen bij elkaar optelt, er in onze wijk er ruim 5.000 woningen bij zouden moeten komen. En nog steeds ziet de gemeente de noodzaak van een milieu effect rapportage (MER) niet. Een m.e.r. is volgens ons nodig omdat er dan onderzocht wordt wat de milieugevolgen zijn van deze bouwplannen en of alternatieve oplossingen niet beter zijn. Bovendien is een m.e.r. wettelijk verplicht als er meer dan 4.000 woningen gebouwd worden in een stedelijk gebied. Over de m.e.r. en onze andere bezwaren tegen het bestemmingsplan TU-Noord zal de Raad van State zal begin volgend jaar een uitspraak doen. De inzet van onze leden is groot. Vanuit diverse werkgroepen wordt veel vrije tijd gestoken in het lezen van rapporten of notities. Wij volgen de plannen van de gemeente, bezoeken commissievergaderingen en proberen gesprekspartner te zijn van de TU

Wat brengt ons de komende 5 jaar? Er blijft voorlopig nog veel werk te verzetten. De TU Delft heeft grote behoefte aan zowel studentenhuisvesting als huisvesting van gastdocenten. Wij vragen ons af dit allemaal wel in de Wippolder of zelfs in Delft opgelost moet worden. De verkeers- en parkeerdruk in onze wijk neemt nog steeds toe. En het bestemmingsplan TU-Midden moet nog in procedure. Vooralsnog wachten wij op de uitspraak van de Raad van State op ons bezwaren tegen het bestemmingsplan TU-Noord . En wat de Raad van State beslist, iedere uitspraak heeft gevolgen voor de gemeente en ook voor ons. Het vuistdikke advies hierover aan de Raad van State is bemoedigend. Wij willen echter niet alleen maar reageren op plannen voor onze wijk. Al vijf jaar vragen wij om inspraak en overleg met alle betrokkenen zoals de TU, Duwo, de gemeente en anderen om van gedachten wisselen over de toekomst van onze wijk. Graag komen wij met eigen plannen om te laten zien dat wij ook bereid zijn mee te denken. Overleg met de wijk in een fase dat inspraak er nog toe doet voorkomt onnodige vertraging door beroepsprocedures. Met de TU en Duwo zijn we inmiddels in gesprek. Het wachten is nog op de gemeente. Met deze inzet wil de belangenvereniging bedragen aan een evenwichtige groei van Delft en in het bijzonder van onze prachtige groene en monumentale wijk. Erik van Hunnik Voorzitter

foto; Belangenvereniging TU-Noord

De 7 woningen in aanbouw aan de Maerten Trompstraat gezien vanaf het binnenterrein. De zandhopen zijn tuinaarde van de huizen die voorlopig naar het binnenterrein is verplaatst. Rond de boomstammen is het zand inmiddels weg gegraven, maar we hopen dat de boomwortels voldoende lucht krijgen en het gewicht van deze zandhopen overleven. op de lange baan geschoven omdat de Mondriaangroep, de eigenaar van het terrein, hier vooralsnog niet over lijkt te willen praten. We zijn wel nog in gesprek met de gemeente over de inrichting van stoep en groenstrook voor de huizen.

De kruising van de Julianalaan-West met de Michiel de Ruijterweg is zeer gevaarlijk geworden door alle aanpassingen met tijdelijke rijbaangeleidingen en het uitschakelen van stoplichten. Veel buurtbewoners hebben schriftelijk vragen gesteld bij de gemeente over deze gevaarlijke situatie. Een aantal maal is er overleg ter plaatse van deze kruising en het Mijnbouwplein geweest met ambtenaren om de gemeente te wijzen op de gevaarlijke situaties die door deze aanpassingen zijn ontstaan en dan met name voor het langzame verkeer. Gelukkig zijn er nu een aantal aanpassingen gedaan waardoor in ieder geval het dubbele fietspad op de Michiel de Ruijterweg is verdwenen. De gemeente is op dit moment bezig om de verkeerslichten weer in werking te stellen op de kruising Julianalaanwest en de Michiel de Ruijterweg en te onderzoeken hoe fietsers veiliger het Mijnbouwplein kunnen oversteken.

Speelveldje julianalaan

Werkgroep Mondriaan (Maerten Trompstraat e.o.) De werkgroep Mondriaan is ontstaan als protest tegen het ontwikkelingsplan Mijnbouwstraat / Maerten Trompstraat dat begin 2005 in procedure is gebracht. Het gaat om een bouwplan van 7 woningen dat, zo bleek pas achteraf, bedoeld was voor de herhuisvesting van een aantal huishoudens uit de Van Leeuwenhoeksingel die plaats moeten maken voor de spoortunnel. Toen omwonenden na ruim 100 protesthandtekeningen toch nog mochten inspreken bleken aanpassing enkel mogelijk op detailkwesties. Bij de verkoop van de bouwkavels hebben alle gegadigden van de Van Leeuwenhoeksingel zich uiteindelijk teruggetrokken. Missie mislukt, terwijl deze woningen wel qua maat op hen waren afgestemd en buitenproportioneel groot zijn voor onze buurtje. De kavels zijn verkocht en de bouw wordt naar verwachting in april 2009 opgeleverd. De kosten voor de gemeente van dit project van zeven luxe woningen is inmiddels opgelopen tot meer dan 7 ton in euro. We hopen dat er nog voldoende geld over zal zijn voor het speelterreintje dat de buurt is beloofd achter de nieuwe huizen ter compensatie van de 2000 m2 groen met 35 bomen die voor het bouwplan moest verdwijnen. Helaas is dit speelterreintje voorlopig

Uiteraard gaan wij ervan uit dat de herinrichting (tijdelijk of definitief ) van de Julianalaan-West direct na het gereed komen van de Jaffalaan ter hand gaat worden genomen.

foto; Belangenvereniging TU-Noord

Er is veel gebeurd in 5 jaar. De belangenvereniging heeft inmiddels ruim 150 leden. Het plan voor de torenflat op het Poortlandplein is al snel verdwenen. De bouw op het Maranatha terrein is veel minder kolossaal geworden en de kans is groot dat Julianalaan 67 niet wordt gesloopt. En dat laatste is heel goed nieuws voor de Botanische tuin, want sloop en nieuwbouw in zo’n gevoelig gebied zou onherstelbare schade aanrichten aan de bomen en planten. Maar helaas hebben wij, ondanks allerlei overleg, inspraak, zienswijzen en

Vlak voor de zomervakantie heeft de gemeente een poging gedaan om de tijdelijke herinrichting van de JulianalaanWest te implementeren maar helaas voor de bewoners is dit op een fiasco uitgelopen. Direct nadat deze aanpassingen in gebruik werden genomen ontstonden er gevaarlijke situaties waardoor de aanpassingen al na 1 uur werden terug gedraaid. Een deceptie voor de bewoners maar veiligheid gaat voor. Wij hopen natuurlijk wel dat in de toekomst de veiligheid van de direct omwonenden de toetssteen wordt bij de herinrichting en niet de voortrazende gemotoriseerde weggebruiker. Opmerkelijk was wel dat er geen sprake meer was van een 30KM zone maar gewoon 50km per uur omdat de brandweer de limiet van 30km per uur niet acceptabel vond. Natuurlijk kunnen wij ook dit argument begrijpen maar we gaan ervan uit dat door de nieuwe doorgaande route over de Jaffalaan (die in Januari in uitvoering gaat) de brandweer zijn rijroute zal verleggen van de Julianalaan-west naar de Jaffalaan waardoor de 30km zone op de JulianalaanWest dan eindelijk kan worden ingesteld.

Delft, Duwo en de gemeente. Er is een werkgroep Verkeer die het initiatief heeft genomen om samen met de TU Delft, VVD, D66 en VNO-NCW te kijken naar een alternatief voor de verkeersafwikkeling in en rond onze buurt.

foto; Belangenvereniging TU-Noord

In het voorjaar van 2003 hebben een aantal bewoners rond de Julianalaan en Poortlandplein het initiatief genomen om een belangenvereniging op te richten. Aanleiding waren de vele plannen in het TU-Noord gebied en het ontwikkelingsplan TU-Noord (destijds nog zonder streepje geschreven). Het meest opvallend was een plan voor een torenflat op het Poortlandplein, sloop van Julianalaan 67 (Technische Botanie) en een groots pand op het terrein van de voormalige Maranatha kerk. Ik kan mij de eerste bijeenkomst goed herinneren, achter de Vredeskerk zat een volle zaal met verontruste buurtbewoners en buiten sprak Hans de Vries met de pers. Het was 20 juni 2003 en ’s avonds is de belangenvereniging TU Noord opgericht. Je kon je ter plaatse aanmelden als lid en de eerste contributie voldoen. Hans de Vries werd benoemd als voorzitter en een aantal werkgroepen, per buurt, werd gevormd. De echte oprichtingsakte is in september van dat jaar bij de notaris ‘verleden’ zoals dat zo mooi heet. Het gebied waar de belangenvereniging actief is beslaat TU-Noord, TU-Midden, TNO/Zuidpolders en aangrenzende gebieden. Dat is het gebied waar de posters te vinden zijn van onze succesvolle actie “Hou TU-Noord groen”.

TIP: we hebben als omwonenden gezamenlijk een bouwtechnische vooropname van onze woningen laten uitvoeren voor het deel dat niet door de aannemer werd gedaan.

De belangenvereniging heeft zich de afgelopen 5 jaar sterk gemaakt voor het behoud van het speelveldje in de hoek Julianalaan/Bernhardlaan.. De groene driehoek is niet alleen een van de weinige plekken met beeldbepalend en openbaar toegankelijk groen, maar fungeert ook als speelveld voor de kinderen uit de wijk Zeeheldenkwartier, Lausbergstraat Julianalaan en de Bernhardlaan. Het is feitelijk het enige overgebleven trapveldje in de wijde omgeving van het TU-Noord gebied. Ook voor de kinderen uit de nieuwe woonwijk Koningsveld is het trapveldje nog aan te lopen. Aangezien daar speelvoorzieningen ontbreken, wordt er dankbaar gebruik van gemaakt. De naschoolse opvang gebruikt van het speelveldje om kinderen buiten te laten spelen. Helaas heeft de gemeente gemeend dat ook dit stukje groen moet verdwijnen voor de nieuwbouwplannen van Eurowoningen. Ter compensatie heeft de gemeente in het bestemmingsplan opgenomen dat er een vervangende speelvoorziening van 600 vierkante meter op een andere plek komt. Naar onze mening is dit ontoereikend. De vervangende speelvoorziening is te klein is en komt te ver van

de huidige plek te liggen. In de praktijk zal deze vervangende voorziening eigenlijk alleen voor de nieuwe bewoners van het gele scheikunde terrein toegankelijk zijn. Feitelijk komt het er dus op neer dat het groene speelveld voor onze kinderen ontnomen wordt en dat terwijl juist die overheid het buitenspelen en actief bewegen wil stimuleren. Wij hebben ons als belangenvereniging vanaf het begin ingezet op het behoud van dit stukje groen. Daarom heeft de belangenvereniging dit besluit (samen met andere bezwaren) aangevochten tot aan de hoogste rechter. De rechter moet hier nog een oordeel over vormen. De rechter heeft echter een advies gevraagd aan het Stab, een onafhankelijke stichting. Het goede nieuws is dat deze stichting het met de belangenvereniging eens is dat dit stuk groen niet mag verdwijnen. Wij zijn redelijk hoopvol dat dit speelveldje behouden kan blijven.

[email protected]

Pagina 11

Julianalaan-Oost

foto; Belangenvereniging TU-Noord

Waar vroeger de Maranathakerk stond begint binnenkort de bouw van appartementen. Helaas gaat hier veel groen verloren voor parkeerplaatsen die onder het woongebouw hadden moeten komen

Michiel de Ruyterweg, Mijnbouwplein, De Vries van Heystplantsoen

Alles bij elkaar is er dus na vijf jaar nog weinig gebeurd rond de Julianalaan oost. Enerzijds gelukkig maar: de Botanische Tuin en omgeving zijn tot nu toe gespaard gebleven. Anderzijds is er ook helemaal niets gedaan om de leefbaarheid op deze drukke route te verbeteren, integendeel: het verkeer groeit elk jaar verder en de Belangenvereniging houdt nog voor jaren werk…

foto; Belangenvereniging TU-Noord

Wat is er rond dit deel van de Julianalaan verder gebeurd in de afgelopen jaren? In 2000 is de Julianalaan oost heringericht. Na actie van bewoners is de autorijbaan verder van de huizen komen te liggen met ruimte voor parkeren en een fietspad langs de woningen aan de oostzijde. De grote platanen in de middenberm zijn hiervoor allemaal een metertje opgeschoven in westelijke richting. Het Oostplein is heringericht bij de afsluiting van de Oostpoortbrug voor auto’s en de Kanaalweg is gelijktijdig autoluw gema a kt . D e B el ange nve re n i g i ng Botaniestraat / Kanaalweg en bewoners van de Zuiderstraat hebben zich hiervoor ingezet. De overlast van zwaar verkeer door de Botaniestraat is ook afgenomen. Aan de overzijde wordt de Lipkensstraat heringericht. Kaalkap van de naastgelegen Willem de Zwijgerstraat was aanleiding voor fel bewonersprotest tegen verdere kap. Na actie van bewoners en Belangenvereniging TU Noord blijven de prachtige linden hier nu bijna allemaal gespaard.

Aan het Poortlandplein had het rijksmonument op nummer 5, de voormalige politiepost, volgens de gemeentelijke plannen gesloopt moeten worden. De toenmalige bewoner werd medeoprichter van de Belangenvereniging TU Noord en sloop is uiteindelijk voorkomen. Ook Julianalaan 67, het monumentale gebouw voor Biotechnologie, ook wel Technische Botanie of Kluyverlaboratorium geheten, moet volgens de plannen gesloopt kunnen worden om plaats te maken voor flats. Aan de westzijde van de Botanische Tuin moeten volgens de plannen studentenflats komen op de plek van de voormalige proeftuin: het bouwplan Kanaalhof. Samen met de Vereniging Vrienden van de Delftse Botanische Tuin en de Commissie Natuur en Milieu Delft heeft de Belangenvereniging TU Noord dit plan aangevochten. Eerst bij het ontwikkelingsplan, later bij het bestemmingsplan en recent bij de aanvraag van de bouwvergunning afgelopen zomer. Begin 2009 wordt over het bestemmingsplan TU Noord uitspraak verwacht van de Raad van State, de hoogste bestuursrechter. Inmiddels lijken de kansen voor behoud van Julianalaan 67 toegenomen. Concrete bouwplannen voor Julianalaan 67 hebben wij nog niet gezien.

Dit terrein was tot voor kort  “proeftuin” van de Botanische tuin en is nog steeds onderdeel van de Ecologische Hoofdstructuur van Delft. Toch ligt er een bouwaanvraag voor studentenwoningen. Deze bomen zijn al gekapt evenals het bosplantsoen aan de zuidzijde.

Hoeveel is er gebeurd in de afgelopen 5 jaar op en rond de Michiel de Ruyterweg, Mijnbouwplein en De Vries van Heystplantsoen? Of moet ik zeggen hoe weinig is er eigenlijk toe nu toe echt gebeurd? Een heel belangrijk punt voor de bewoners is de geplande studentenhuisvesting middels de nieuwbouw aan het De Vries van Heystplantsoen. De bewoners vinden dat de geplande nieuwbouw niet past in het beeld van de monumentale gebouwen van de TU Delft. Het bouwplan is onder andere zeer massief en eentonig en kan niet op enig enthousiasme van omwonenden rekenen. Ook is de procedure rondom de nieuwbouw een heel gecompliceerd proces gebleken. De belangenvereniging en de bewoners hebben diverse malen zienswijzen en bezwaarschriften ingediend en de gemeente Delft heeft in de procedures een flink aantal steken laten vallen. Kort samen gevat waren de belangrijkste bezwaren: de onduidelijke procedure voor de bouwvergunning; het totaal niet informeren van bewoners over het geplande studentenhotel, laat staan dat er mogelijkheid tot inspraak werd geboden; het ontbreken van voldoende parkeerplaatsen en het niet voorzien in goede parkeeralternatieven; het niet voldoen van de bouwhoogtes aan de geldende voorschriften; onduidelijkheid of er nu wel of niet van een hotel sprake is en, hiervoor al genoemd, het totaal niet passen van de geplande nieuwbouw in het huidige stadsgezicht met monumenten In juli 2008 zijn de bewoners door een Gemeentelijke onafhankelijke adviescommissie grotendeels in het gelijk gesteld. Daarna is een en ander stil komen te liggen Nu, eind november, is nog steeds geen duidelijkheid gegeven over het vervolg en is van de zijde van de Gemeente Delft verder niets meer vernomen. Een en ander

foto; Belangenvereniging TU-Noord

D e Ju l i an a l a an - O o st ( o ok we l noord) is het deel tussen Oostplein en Poortlandplein met als zijstraten Botaniestraat, Lipkensstraat en Simonsstraat. Dit is de drukste straat van TU Noord en het grootste gemeentelijke knelpunt voor luchtkwaliteit. De gemeente heeft laten weten dat 145 bewoners en 40 mensen in het kinderdagverblijf hierdoor gezondheidsschade oplopen. Uiteindelijk moet uiterlijk in 2015 de Julianalaan oost heringericht zijn tot 40-km zone. Op dit moment onderzoekt de gemeente het beperken van (vuil) vrachtverkeer, iets dat men vijf jaar geleden ook al deed. Julianalaan midden (tussen Michiel de Ruyterweg en Poortlandplein) wordt in 2010 volgens plan autoluw, de Mijnbouwstraat wordt dan geschikt voor tweerichtingsverkeer.

Maranathaterrein

De 100 bomen rondom het  Rode Scheikunde gebouw blijven staan, ondanks de door de gemeente verleende kapvergunning en mede dankzij de nieuwe bewoner: de faculteit Bouwkunde. heeft tot nu toe geleid tot een behoorlijke vertraging in het gehele bouw proces Het is de bewoners totaal onduidelijk wat er verder gebeuren gaat. Terugkijkend had veel van de vertraging kunnen worden voorkomen door meer transparantie bij Gemeente en DUWO en het serieus nemen van de door de bewoners aangevoerde bezwaren. Hopelijk komt er in de toekomst wel een goede afstemming met de bewoners. Tot die tijd blijven wij uitkijken op een half gesloopt gebouw en genieten we van het vrije, inmiddels groene uitzicht   De verkeerssituatie is door het afsluiten van de Sint Sebastiaansbrug voor zwaar verkeer onoverzichtelijk en onveilig geworden op de Michiel de Ruyterweg. Er hebben al een aantal verkeersongevallen plaatsgevonden. De belangenvereniging heeft hiervoor samen met vele bewoners aandacht gevraagd bij de gemeente, die in-

middels werkt aan een oplossing.     Afsluitend willen we graag nog de lezer informeren over de “bomen toestand” aan de Michiel de Ruyterweg. Om het tramtracé aan te leggen moeten er 43 vaak mooie volwassen bomen worden gekapt. Gezien het aan te leggen tracé en de herinrichting van de infrastructuur ter plekke lijkt kap helaas onvermijdelijk . De Gemeente heeft toegezegd om 46 bomen terug te planten Zij probeert waar mogelijk grote bomen te herplaatsen vanuit de spoorzone en bekijkt de mogelijkheid om op het Mijnbouwplein meer bomen terug te planten dan nu voorzien Het zal helaas wel weer een groot aantal jaren duren voor we weer op volle groensterkte zijn. Tegen die tijd ziet onze wijk er sowieso heel anders uit. Met verstand, beleid en een luisterend oor voor de wensen van de bewoners wordt het hopelijk weer een hele mooie wijk.  

[email protected]

Pagina 12

Yes, we can!

Als het op papier staat ben je meestal te laat Als plannen in de inspraak komen zijn ze vaak al ver uitgewerkt. Zo zijn wij er pas later achter gekomen dat al in 1998 de plannen voor TU Noord zijn bedacht. In 2003 waren allerlei plannen voor TU Noord dus al in detail uitgewerkt. Toen pas kwam de eerste inspraak. We hebben gemerkt dat er twee soorten plannen zijn: plannen van de gemeente en plannen van projectontwikkelaars. In TU Noord gaat het vooral om projectontwikkelaars zoals Fortis Vastgoed, DUWO, Blauwhoed en O.M.A . Inspraak is wettelijk vereist, maar de gemeente heeft vaak al (geheime) afspraken gemaakt met ontwikkelaars. Alleen als het gaat om onderdelen die makkelijk aangepast kunnen worden of onderdelen die nog heel onzeker zijn, heeft inspraak zin. Het is dus zaak om goed te weten wat al vast ligt en wat niet. Het helpt ook als bewoners zich georganiseerd hebben en een factor van betekenis zijn geworden: dan komt er nog wel eens een uitnodiging om in een vroege fase mee te praten. Beter nog is het om vanaf het begin betrokken te worden, maar daarvoor moet nog wel wat veranderen in de politiek. Kunnen we dat veranderen? Yes, we can!.

foto: Stan van Adrichem

Kunnen wij als bewoners nog iets veranderen aan de plannen voor onze buurt? Heeft inspraak zin? Luistert de politiek wel naar ons? Deze vragen hebben wij ons als bewoners gesteld in 2003 toen voor het eerst de plannen bekend werden voor TU Noord. Weten we “het” antwoord nu, na vijf jaar? Het succesrecept voor volgende bewonersinitiatieven? Als er iets is dat wij geleerd hebben in al die jaren, dan is het om door te gaan, telkens opnieuw, met allerlei middelen, maar met dezelfde boodschap: wij willen een leefbare buurt! Als we kijken naar hoe het verkeer zich ontwikkelt in onze buurt, hoe de hoeveelheid groen nog steeds afneemt en dat er in vijf jaar tijd geen meter speelruimte bij is gekomen, dan is duidelijk dat we er nog lang niet zijn. Maar… het had erger kunnen zijn en we blijven ons inzetten voor werkelijke oplossingen. Wat hebben we geleerd als bewonersbelangenvereniging?

Niet opgelet, beurt voorbij De gemeente gaat er meestal vanuit dat het voldoende is om voornemens met een enkel zinnetje in de Stadskrant aan te kondigen. Verkeersbesluiten voor uw eigen straat, het kappen van een parkje, nieuwe flats in de Botanische Tuin: het staat allemaal goed verstopt in een enkel zinnetje in de Stadskrant. Wil je zo’n voornemen veranderen of tegenhouden, dan moet je binnen enkele weken reageren. Zo niet, dan is het: eigen schuld, beurt voorbij. We moeten nu dus elke week alle berichten in de Stadskrant en op de internetsite van de gemeenteraad en de ter inzage gelegde stukken nauwkeurig bestuderen. En ogenblikkelijk reageren als we vinden dat het anders moet. Het lijkt logisch om direct omwonenden tijdig te informeren, maar het gebeurt niet. Ook daarvoor geldt dat de politiek moet veranderen, willen bewoners echt serieus genomen worden. Kunnen we dat veranderen? Yes, we can!. Ambtenaren en politici zijn ook mensen Met alleen bezwaar maken kom je er niet. Het is makkelijk om overal te-

gen te zijn. Maar iedereen wil zich nu eenmaal verplaatsen, wonen, werken en winkelen. De gemeente maakt plannen om dat mogelijk te maken. En dan kan men het niet altijd iedereen naar de zin maken. Bewoners zijn dan nog wel eens sluitpost in de plannen. Vanaf het begin in 2003 heeft de belangenvereniging gesproken en meegedacht bij de plannen voor onze buurt. Vaak met weinig resultaat, soms met een succesje. Het resultaat is na vijf jaar wel dat ambtenaren en politici ons kennen en zo nodig weten te vinden. En andersom weten wij wie we waarvoor moeten hebben. Zo hebben we laatst uitgebreid gesproken over het plan binnenkort alle bomen op de Michiel de Ruyterweg te kappen, nadat we daar bezwaar tegen hadden gemaakt. Dit gesprek was erg nuttig. Ambtenaren en politici zijn ook maar gewone mensen. En politici kunnen we gelukkig elke vier jaar veranderen, yes, we can!. De wortel en de stok Hoe krijg je een ezel vooruit? Ook ezels verplaatsen zich, maar niet altijd en niet altijd in de goede richting. De ene keer werkt het voorhouden van

een wortel, de andere keer is een stok nodig. De wortel die bewoners hebben is een positieve bijdrage aan de plannen: slimme oplossingen, goede alternatieven. Het belonen van politici met een stem bij de verkiezingen en positieve publiciteit zijn ook wortels. In onze vereniging hebben we veel hoogopgeleide en deskundige professionals. Oplossingen voor het verkeer, maatregelen voor schonere lucht: we hebben er al vele honderden uren aan besteed. Soms is de wortel niet genoeg, projectontwikkelaars hebben veel dikkere wortels en die willen wel eens een andere kant uit. Dan helpt de stok. In ons geval is dat de rechter en, een stap daarvoor, de gemeentelijke bezwarencommissie. Dat hebben we slechts enkele keren gedaan en tot nu toe met succes. De belangrijkste uitspraak verwachten we begin volgend jaar. Dan spreekt de hoogste rechter zich uit over het bestemmingsplan TU Noord. Kunnen we het hele plan voor TU Noord dan nog veranderen? Yes, we can!

goed succesrecept te krijgen. Het belangrijkste is een grote groep betrokken bewoners die goed samenwerkt. De gemeente heeft er voor gezorgd dat veel bewoners zeer gemotiveerd zijn om zich in te zetten om de plannen te veranderen. We hebben veel mensen die een financiële bijdrage geven voor bijvoorbeeld juridische procedures. We hebben een uitstekende, informatieve en actuele website. We hebben uitgebreide netwerken met deskundigen, ambtenaren, politici,enz. We zijn met veel bewoners op alle fronten actief: van een enkele boom tot een stadsvisie voor Delft in 2030. We volgen de politiek op de voet en laten dat weten op onze website. Volgend jaar worden de gemeenteraadsverkiezingen voorbereid en dan zullen we álle bewoners laten weten welke partijen zich (niet) hebben ingezet voor TU Noord. Dan komt de tijd dat onze ideeën uitgevoerd gaan worden en TU Noord werkelijk een prachtbuurt wordt. Met zijn allen kunnen we dat bereiken.

Wat is nu het succesrecept? Zoals uit het verhaal hiervoor blijkt zijn er vele ingrediënten nodig om een

Yes, we can!!

COLOFON Wijkkrant Wippolder is een uitgave van: Woningbouwcorporatie Vestia en de Gemeente Delft Eindredacteur: Secretaris: Redactielid: Correctoren: Vormgeving: druk: oplage:

Johan van den Berg Vacature Kees Graafland Elly van Leeuwen Stef van Soest Stan van Adrichem Den Haag Media groep 6 000 exemplaren

Integrale en letterlijke overname van artikelen uit deze krant in enig ander medium, is toegestaan, mits met vermelding van bron (Wijkkrant Wippolder ), datum en auteur. In alle andere gevallen dient overleg met de redactie plaats te vinden. e-mail adres: [email protected]

Wenst U fijne feestdagen en een gelukkig Nieuwjaar