WSV NOORDSCHANS. 35e jaargang September Redactie Wim Peeters Kees Temme René Dubbeldam

WSV NOORDSCHANS

35e jaargang September 2012 35e jaargang September 2012

Redactie Wim Peeters Kees Temme René Dubbeldam Redactieadres Ameroever 32 4926 EC Lage Zwaluwe 0168-480989 [email protected] Opmaak, productie en verspreiding Wim Peeters

Aanmelden/ opzeggen: Secretariaat @noordschans.nl Penningmeester Anjo Wijlhuizen Theresialaan 39 5262 BK Vught 06-21278328 Contributie € 40,per jaar Banknummer 467339287 t.n.v WSV Noordschans Theresialaan 39 5262 BK Vught Secretariaat Kees van Galen Fatimastraat 84 4835 BE Breda 076-5615805

1

2

In dit Rooipeerd: Inslingeren 2012 7 Een verslag van Ton Boomaars over zeilen op de wadden en het IJsselmaar

Een moeilijk besluit. 12 Een verhaal van Charles pellens over een delivery In de Middellandse zee

Windparken Wat doet de overheid voor zeilers, wat zijn de Regels en hoe kijken zeilers er tegenaan?

Verder in dit nummer: Van de redactie Van de voorzitter Agenda Inslingeren 2012 Een moeilijk besluit De masterclass van Hans Windparken Rondje Noordzee AIS ervaringen Wie komt de redactie versterken? Watersportvereniging Noordschans De volgende keer

3

3 4 5 7 12 17 20 26 31 34 35 36

4

22

Van de redactie

Van de voorzitter

Een laat nummer dit keer. De bedoeling was om het in juli uit brengen, maar toen waren we op vakantie en toen we in augustus terugkwamen was het zo’n mooi weer dat het jammer zou zijn als we niet weer gingen zeilen. Daardoor kon ik wel weer een verslagje maken van de zeiltocht naar Engeland. Afgelopen week werden we als zeilers met de neus op de feiten van de windparken gedrukt toen we in de krant lazen dat voor Egmond en Scheveningen de windparken flink worden uitgebreid. Welke positie moet je innemen als zeiler, hoe gaat de Nederlandse overheid daarmee om en welke rol speelt onze KNWV hierin? Heel wat vragen roept het op. Ik zou het leuk vinden als we op onze verenigingsavonden hieraan aandacht zouden kunnen besteden. Heel wat van onze leden gaan als ze Noordschans verlaten zo snel mogelijk de zee op en komen hier dus mee in aanraking. Ik nodig jullie van harte uit om voor ons najaarsnummer een verslag te maken van je zeiltocht, van de leuke dingen die je gezien hebt, of je ervaringen met boten, apparatuur of tuigage met ons te delen. Wie schrijft er nu eens een leuk artikel over het gebruik van de IPAD, de digitale kaarten van IMRAY, monteren van zonnepanelen enz? We horen het graag. Ik wens jullie veel leesplezier. Wim Peeters.

5

Beste clubgenoten. Voor u ligt het 2e nummer van Rooipeerd van dit jaar. Op de kalender prijkt met grote letters de maand september. Alweer september zult u zeggen, wat gaat dat hard. En wat laten wij in dit prille najaar voor een zomerseizoen achter ons. Regen, veel regen, maar ook mooie dagen. Een prachtig voorbeeld daarvan is de lange inslingertocht naar de Wadden, wat waren ze enthousiast en gebruind!! De korte inslingertocht naar Antwerpen had een wat frisser karakter met uitzondering van de zaterdag. Toen was het goed toeven op de diverse terrassen. Nog even en de boot gaat weer op de wal, maar voor het zover is gaan we in clubverband in ieder geval nog twee leuke tochten maken. Uitslingeren in het weekend van 21 t/m 23 september en last but not least de Siberische BQ in het weekend van 3 op 4 november. De uitslingertocht gaat dit jaar eens niet naar ons vertrouwde Zierikzee maar naar Burgsluis. De evenementencommissie is erin geslaagd om in Burgsluis voldoende ligplaatsen te reserveren. Voorwaar geen gemakkelijke opgave want wij komen zoals vanouds met een hele armada. En ’s-avonds schuiven we met zijn allen gezellig aan tafel aan om te genieten van een traditionele mosselmaaltijd. Via de site kunt u zich aanmelden. Daar vindt u ook nader bijzonderheden over deze tocht. Ondanks het wellicht wat minder mooie seizoen zullen er zonder meer een aantal clubleden zijn die tochten hebben ondernomen waarvan het de moeite waard is daarvan een verslag in ons Rooipeerd op te nemen. Ik roep u dan ook mede namens het bestuur op om zoveel mogelijk kopij en foto’s daarvan in te leveren bij de redactie. Uw ervaringen, uw wetenswaardigheden kunnen tot lering strekken van vele andere clubgenoten en daar gaat het toch om. Misschien staat er u niet zo bij stil maar het uitbrengen van een clubblad brengt veel werk met zich mee. Vraag het maar aan Wim Peeters die als jaar en dag verantwoordelijk is voor de eindredactie van het blad. De redactiecommissie heeft dan ook broodnodig behoefte aan versterking. Een tweetal leden hebben zich al gemeld bij het bestuur en aangegeven dat zij daarvoor interesse hebben. Meerdere kandidaten zijn natuurlijk van harte welkom. Wij zien uw aanmelding graag tegemoet. U wordt direct daarna door het bestuur benaderd voor het maken van een afspraak samen met de andere kandidaten. Wij zijn er als club nu eenmaal mee gebaat dat de continuïteit van het Rooipeerd gewaarborgd blijft. Een clubblad heeft niet alleen een informatieve functie maar is tevens een bindende factor binnen een vereniging.

6

Tot slot vraag ik nog uw extra aandacht voor de clubavond van vrijdag 5 oktober a.s. Graag even de site raadplegen en massaal aanmelden. Het wordt een hele interessante avond met als thema “Redding op Zee” gepresenteerd door niet minder dan de KNRM zelf. Met hartelijke groet, Harrie van Rooij

Agenda najaar 2012 Motor manoeuvreren Datum: Zondag 16 september Op deze dag zullen we wederom met onze twee vaste instructeurs het motor manoeuvreren gaan beoefenen. Allerlei handige tips om de boot veiling de box in te krijgen, aan- en af te meren aan hogerwal/lager wal, sluisvaren, etc Uitslingeren Datum: 21 t/m 23 september Na de vakantieperiode zijn we weer druk doende met het plannen van de traditionele uitslingertocht. Al enige jaren gaan we naar Zierikzee. Alleen hebben we dit jaar iets anders in petto. Dit jaar gaan we naar Burghsluis.

E-mail bestuur Wilt u het bestuur bereiken? De volgende emailadressen staan ter beschikking: [email protected] (alle bestuursleden) [email protected] (de secretaris) [email protected] (de penningmeester) [email protected] (de evenementencommissie) [email protected] (de wedstrijdcommissie) [email protected] (de redactie) [email protected] (algemeen) [email protected] (websitebeheerder)

Voor al uw watersportartikelen, (opblaas)boten en Yamaha motoren ook occasions

Clubavond Datum: Vrijdagavond 5 oktober Voor vrijdag 5 oktober staat er weer een clubavond in de agenda. Een gezellig informeel samenzijn op de haven. Gezien de ervaringen van enkele onder ons denken we aan het thema “Redding op zee” maar alles staat nog open. Suggesties zijn welkom. Waar mogelijk zullen we zorgen voor een interessante lezing. Traditionele Siberische BBQ! Datum: 3 en 4 november Na het uitslinger weekend en een leuke clubavond begin oktober gaan we (helaas) weer richting de winter. Dan blijft er maar één ding over, de Siberische Barbecue! Enkele evenementen moeten nog nader worden ingevuld, de data kunnen wijzigen. Op de website en in de nieuwsbrieven wordt u steeds geïnformeerd.

7

8

Inslinger tocht 2012 We hebben stroom mee van een knoop of drie. Een grote gele boei ligt onder 20 graden in het zeer snel stromende water. Onze eerste kennismaking met zeezeilen. Donderdag 17 Mei: ‘s Morgens om 08.00 uur gaan de zeilen omhoog in Noordschans, dit in verband met de openingstijden van de Haringvlietbrug ( om 10.00 en om 15.00 ) Het is een prachtige dag met zuidenwind, op naar Hellevoetsluis voor de eerste overnachting. Vrijdag 18 Mei: Vertrek om 7.00 richting IJmuiden door de sluizen van Stellendam het Slijkgat op voor een reis van 51 NM. Ook nu is het een mooie dag met een oosten wind, heerlijk zeilen dus. Tot de Maasmond!! Wat een drukte is het hier en een zeer onstuimige zee. Achteraf blijkt, dat op dit punt, EEN !! boot als enige tijdens de hele reis moet laveren. Na de Maasmond afwisselend zeilen en moteren naar IJmuiden onder de rook van de hoogovens in een fraaie haven. Zaterdag 19 Mei: Om 10.00 uur vertrekken we naar Oude Schild (Texel) 39 NM. Boven Den Helder gekomen wordt mij voor het eerst duidelijk hoe belangrijk het is om een reis goed voor te bereiden en dus goed te kijken naar de getijden. We hebben stroom mee van een knoop of drie. Een grote gele boei ligt onder 20 graden in het zeer snel stromende water. Het is dan ook een aparte beleving om de haven van Oude Schild in te varen, de stroming is enorm. Zondag 20 Mei: Rustdag op Texel. Afgesproken wordt om deze dag te gaan fietsen. Het regent, niet zo hard, maar het is net genoeg om nat te worden, dus wordt er gezocht naar een plek waar we droog kunnen worden en de binnenkant kunnen bevochtigen. De koffie met appelgebak smaakt heerlijk. Op het gemak terug gefietst naar de haven. En lekker vroeg de kooi in. Maandag 21 Mei: Vlieland, het enige Waddeneiland waar ik nog niet was geweest. We vertrekken om 08.00 uur voor een reis van 25NM uit Oude Schild. Het vroege tijdstip heeft alles te maken met het wantij.

9

Weer heerlijk gefietst op het schitterende eiland met ,alweer, prachtig weer. ’s Avonds uit eten geweest met de complete bemanning van alle deelnemende schepen. De (enige) serveerster had dan ook haar handjes vol. Dinsdag 22 Mei: Van Vlieland gaat de reis door naar Harlingen. Dit is de kortste afstand die we deze tocht afleggen nl 15 NM. We vertrekken om 8.00 uur en komen om 11.00 uur aan in het pittoreske haventje van Harlingen dat net achter de sluis gelegen is. We liggen uit de wind en de zon doet zijn uiterste best. Het is dan ook bijna niet uit te houden dus gaan we voor een wandeling het prachtige stadje in. Om een uur of vijf is het tijd voor ( weer ) een zeer gezellige steigerborrel met de onmisbare kaas ,worst en andere versnaperingen. De organisatie heeft ook hier zijn uiterste best gedaan. Dit zijn ook de momenten waarop ik gevraagd of ongevraagd advies krijg van de ervaren zeezeilers. Advies die ik graag tot me neem. Het is ook leuk te horen dat deze mensen keer op keer zeggen dat onze boot ( Dufour 30 Classic ) zo lekker loopt. Dit is ook te danken aan onze splinternieuwe zeilen. Want, laten we eerlijk zijn, het is echt niet leuk om altijd in de staart van het peloton te hangen. Woensdag 23 Mei: Van Harlingen naar Medemblik ( 28 NM ). De terugweg is nu definitief ingeslagen. Nog een klein stukje zout water en dan door de afsluitdijk het IJsselmeer op. Ook hier zijn we nog nooit geweest en we zijn verbaasd hoe enorm groot deze plas water is. Al de verhalen die de ronde doen over hoe het kan spoken op het IJsselmeer kan ik meteen een plaats geven en waarderen. De vliegen die in grote hoeveelheden onze boot bezoeken waardeer ik ietsje minder. Ook in Medemblik liggen we in een prachtige haven midden in het stadje. ’S Avonds krijgen we nog een staartje mee van noodweer dat in het oosten van het land heeft huisgehouden. Donkere lucht, hier en daar een klap onweer maar we houden het redelijk droog. Bij het vallen van de avond stijgt een vreemd gezoem op. Als we de horizon afspeuren naar de oorzaak, zien we een redelijk uniek natuur verschijnsel. Miljoenen muggen die in enorme wolken boven de bomen vliegen.

10

Dit duurt en paar uur waarna alles weer rustig wordt. Donderdag 24 Mei: We gaan voor een reis van 34 NM op weg naar Muiden. De wind is redelijk aangetrokken en de golfslag op het Markermeer is behoorlijk. We passeren Pampus ten noorden van het eiland en gaan richting de Koninklijke haven van Muiden, wat de thuishaven is van de Groene Draek van ons aller Koningin Beatrix. We worden ontvangen door een andere vorst, Piet de Zeeuw, We zijn trouwens toch in goed gezelschap, te weten, Graaf Jan 2 met zijn gravin Greet. De ontvangst is geweldig en we beginnen na het afmeren aan de borrel bij de “Koninklijke” waarna we uitgenodigd zijn voor de BBQ op het terrein van onze Piet. Het wordt een geweldige avond die bij iedereen nog lang in het geheugen blijft zitten.

11

Het eten en drinken is fantastisch en de sfeer is een voorbeeld voor hoe mensen eigenlijk met elkaar zouden moeten omgaan. Mensen die ik 9 dagen geleden nog niet kende voelen nu bijna als familie. Ook op dit gebied is het voor ons een openbaring. Ik had voor de reis mijn gitaar en mondharmonica’s meegenomen die nu uitstekend van pas kwamen. Wat een talent kwam er naar boven tijdens de uit volle borst meegezongen liederen. Ik kreeg zelfs nog betaald om toch vooral door te spelen ( 5 cent ) en ja, dat kun je toch niet laten liggen. Deze nacht was het niet echt moeilijk om in slaap te komen. Vrijdag 25 Mei: Muiden- IJmijden is 21 NM. Eigenlijk is hier vrij weinig over te vertellen, behalve dat het toch wel bijzonder is om over het IJ te varen en dat je hier heel goed moet uitkijken voor de veerdienst en achterop komend vrachtverkeer. Dus zoveel mogelijk stuurboord houden en de motor stand-by. Zaterdag 26 Mei: IJmuiden-Stellendam 51 NM vertrek om 08.00 uur voor weer een behoorlijk stuk zeilen. en zeilen doen we. Was er eerst een wind waarschuwing uitgegaan, eenmaal op zee blijkt het gewoon een heerlijke noordoosten wind te zijn en het grootzeil en de fok gaan al snel bij iedereen omhoog. Even bij de maasmond de fok in en de motor bij. Nu is het een stuk rustiger dan op de heenweg , hoewel het water nog uiterst onrustig is bij de Nieuwe waterweg. Het laatste stuk richting Slijkgat proberen we wat de boot aankan met onze nieuwe zeilen. Hij/zij loopt 3 keer uit het roer en gedraagt zich zoals verwacht, kop in de wind en opnieuw beginnen. Eenmaal in de haven van Stellendam is er een laatste steigerborrel, genaamd de opmaakborrel. Kleine toespraken van een aantal mensen en de nodige bedankjes worden uitgesproken en iedereen is het erover eens dat dit een geweldige inslingertocht is geweest. De hele tocht is nl tot op drie cijfers achter de komma voltooid. Met andere woorden, zoals het in het draaiboek stond, is het gegaan.

12

Zondag 27 Mei: We sluiten af met nog een dag heerlijk weer als we van Stellendam naar Noordschans varen. Dat doen we met toch een beetje dubbel gevoel, Aan de ene kant zou je met dit weer en deze fantastische groep mensen de hele wereld wel willen overtrekken, aan de andere kant is het , zoals na elke vakantie, weer heerlijk is om naar huis te gaan. Rest mij alle mensen die hier aan meegewerkt hebben te bedanken. Een paar namen wil ik noemen zonder de anderen voor het hoofd te stoten. Kees van Galen ( en Marijke)Ton Bergmans( en Francis ) Bedankt voor de organisatie van deze fantastische tocht. Onze Piet ( de Zeeuw) voor de geweldige ontvangst in Muiden. Ik hoop dat dit contact tussen de mensen die we op deze reis ontmoet hebben voor altijd zal voortbestaan. Hiermee bedoel ik alle mensen die dit prachtig evenement hebben meegemaakt. Hartelijke groet van: Ton Boomaars en Adrienne Nuiten. ZAZU

Postbus 29 2980 AA Ridderkerk Boelewerf 1B 2987 VD Ridderkerk Tel:0180-415050 Fax:0180-462189 INTERNET: WWW.STOFFEERDERIJREMBRANDT.NL E-MAIL: [email protected]

13

EEN MOEILIJK BESLUIT Terugkeren na 58 mijl onderweg te zijn op een trip van 270 mijl is een moeilijk besluit. De Admiraal was weer eens onderweg. Eind 2011 werd ik door een clubgenoot [Heidi en Leon Gerards] gevraagd om hun Beneteau 393 die in Rosas in Spanje ligt over te varen naar Kroatië. Na een kaartstudie gemaakt te hebben kreeg ik een beeld van hetgeen mij gevraagd werd: 1200 mijl varen en het moeten in het begin grote slagen worden. Om hiervan een beeld te geven het volgende. De eerste slag : Rosas naar Bonifacio op Corsica is circa 270 mijl zonder uitwijkmogelijkheden. De tweede slag van Bonifacio naar Messina op Sicilië is 360 mijl. Dus een flinke uitdaging, maar wel iets voor mij. Mijn besluit dat ik deze tocht wilde gaan maken stond al snel vast, wel met 2 personen extra. Dus een totale bemanning van minimaal 3 personen was gewenst omdat er veel dagen en nachten doorgevaren moest worden. Dus op zoek naar bemanning. Zo kwam ik weer uit bij Henk v/d Werf broer van zeilmaker Pieter, bij de meeste mensen wel bekend. Henk kende ik al van een eerdere tocht die we samen hebben gevaren van Noordschans naar Belfast. Mijn vraag om met mij deze tocht te willen varen werd door hem met gejuich ontvangen. De 3e persoon vinden werd nog eenvoudiger want Henk had een vriend [ ED ] waarmee hij samen een 28 ft Dufour enkele jaren geleden van Nederland via Frankrijk binnendoor en vandaar via de Middellandse Zee naar Kroatië had gebracht. Dit klonk mij als muziek in de oren. Ik had een solide ploeg bij elkaar, de plannen konden gemaakt worden. Het schip dat in Rosas ligt werd door de eigenaar [Heidi en Leon ] ter plaatse tip top in orde gemaakt. Er waren twee zaken die onvoldoende voor mij waren, het ontbreken van radar en een te kleine brandstofcapaciteit. Het laatste kon snel opgelost worden door 5 cans van 20 liter te kopen; die konden we netjes kwijt in de bakskist. 14

Nu hadden we totaal 250 liter diesel aan boord; dat lijkt heel wat maar een 55pk Yanmar slurpt zo’n 5 liter per uur als je 2200 toeren draait. Dus konden we maximaal 48 uur motoren. Ook dat lijkt veel maar als je grootste tocht 350 mijl is kun je toch tekort komen. Overigens mag je er ook wel van uitgaan dat er op zo’n lang traject ook gezeild kan worden en dat lukte ook bleek later. 8 april 1e Paasdag was het vertrek gepland, vliegen van Eindhoven naar Spanje. Om 20.00 uur waren we in de haven en konden de voorbereidingen voor het echte werk beginnen. 9 april: de boot is klaar voor vertrek. Maar ons zeemanschap werd al snel op de proef gesteld want de meteo berichten waren zeer slecht voor de volgende dag . 10 april werd een slechte dag, er kwam 8 Bf over ons heen. Maar morgen zou het kunnen. Woensdag 11 april Rosas - Bonifacio 277 mijl Er is een goedweer window wat lang en goed genoeg is om Bonifacio te bereiken. We vertrekken om 09.00 uur. Er staat weinig wind, we varen op zeil met motor erbij tot 13.00 uur. De zee is nog erg onrustig van gisteren met golven van 1.5 meter. Ook neemt de wind toe tot 12 kopen en kunnen we eindelijk lekker zeilen. 18.00 uur Het navtex weerbericht komt binnen met een extra waarschuwing voor de Straat van Bonifacio 8-9 Bf en soms gusts tot 10. Je leest het nog eens en ja het staat er echt en daar moeten wij naar toe. 18.15 uur Na overleg met mezelf en na de mogelijkheden die we hadden te hebben bekeken was er maar één optie over: OMKEREN. We waren 58 mijl onderweg, er was geen communicatie mogelijk niet per marifoon of mobiel om het navtexbericht te verifiëren en het was een extra waarschuwing.

15

Ik heb Henk en Ed van mijn besluit in kennis gesteld om terug te keren en wel onmiddellijk. We hebben stroom tegen op de terugtocht dus maar wat meer toeren draaien. 2400 toeren lijkt mij voldoende want de zaak moet wel heel blijven. Tegen 23.30 uur kon ik Leon en Heidi bereiken per sms en hun vertellen hoe de zaak er voor stond. Om 03.30 uur lopen we de haven van Rosas binnen waar we opgewacht werden door Heidi en Leon . Nog een borrel, slapen en de kater verwerken. Jammer dat ik zo’n besluit moest nemen maar later bleek dat het een juiste beslissing was want het slechte weer is in de Straat van Bonifacio gekomen met 10 BF. Jullie vragen je natuurlijk af is dat schip wel in Kroatie gekomen ?????????? JA HOOR !!!!!!!!! 4 dagen na onze onfortuinlijke tocht konden we pas weer vertrekken want elke dag stond er 7-8 Bf. Dinsdag 17 april zou er weer een mogelijkheid zijn. Gelukkig klopte dat ook. Om het verhaal niet al te lang te maken zal ik kort samenvatten hoe we er gekomen zijn. 1e etappe Rosas- Bonifacio [ Corsica ] 277 mijl. Tocht van 3 dagen en 2 nachten. Dinsdag 17 april. Vertrek 16.00 uur. Wind west 25-30 knopen en soms regen, ruwe zee in de nacht. Woensdag 18 april. Zee iets rustiger. Wind recht van achter. SOG 7.5 gemiddeld. Donderdag 19 april. Om 07.00 uur zien we Corsica liggen nog 32 mijl te gaan. Om 11.30 uur arriveren we en meren af in de haven van Bonifacio op de zuidpunt van Corsica. Het begint weer te regenen. We tanken af en gaan slapen. Vrijdag 20 april. Verwaaidag in Bonifacio. We waren net op tijd binnen want het werd weer 7-8 Bf. 2e etappe Bonifacio - Messina [ Sicilië ] 356 mijl. Tocht van 4 dagen en 3 nachten. Zaterdag 21 april. Het ziet er naar uit dat we deze lange slag kunnen maken. Vertrek 12.30 uur. Het is prachtig zeilweer. Zondag 22 april. Nog steeds goed zeilweer, 12 tot 18 knopen,’s nachts geen wind, motor aan. Maandag 23 april: Om 04.00 uur is het nog 113 mijl te gaan naar Messina.

16

Geen weerbericht op de Navtex binnengekregen, maar het weer is goed en de barometer stabiel. Overdag diesel bijgetankt op Salina, een van de vulkaaneilanden in dat gebied. Dinsdag 24 april. Om 00.00 uur varen we de Straat van Messina binnen en om 01.00 uur aankomst. Veel wind 7 Bf en bij het afmeren varen we een navigatielicht kapot. Overdag reparatie uitgevoerd, bevoorrading gedaan en natuurlijk bij geslapen. 3e etappe Messina – Croton of Otranto 208 mijl. Tocht van 2 dagen en 1 nacht. Woensdag 25 april. Vertrek 08.15 uur. Er staat een stevige Noordenwind die in de eerste uren oploopt tot 34.2 knopen. We halen een snelheid van 9.1 mijl SOG alleen op het voorzeil. Gaande de dag besluiten we om naar Otranto door te varen, omdat we lekker zeilden, prima voortgang hadden en we wilden nog wel een nachtje doorvaren. Zo bereikten we donderdagavond om 19.00 uur Otranto, dat ligt op de hiel van de laars van Italië. 4e etappe Taranto – Dubrovnik [Gruz] Kroatië 172 mijl. Tocht van 1.5 dag en 1 nacht. Vrijdag 27 april. Vertrek 08.15 uur. Het eerste stuk was de zee nog erg ruw en we hadden stroom tegen. Verder verliep alles rustig, ook de nacht.

Zaterdag 28 april. Overdag zien we in de verte de besneeuwde toppen van Albanie liggen. Hier zien we meer scheepvaartverkeer, vooral cruiseschepen. Na 148 mijl komt Dubrovnik in zicht. We moeten hier inklaren en een permit kopen om in Kroatische wateren te mogen varen. De douane in Gruz gaf opdracht om af te meren tussen de Nieuw Amsterdam en de Princess, twee zeer grote cruiseschepen. Een leuk voorval: een mevrouw roept vanaf het zoveelste dek van de Nieuw Amsterdam: Meneer ik ben ook Nederlandse. Waar komt u vandaan? Ons antwoord was: uit Spanje. Vol verbazing riep ze, wijzend naar beneden naar ons schip: Met dat bootje !!! Om 10.30 uur liggen we vast en begint het administratieve werk; erg bureaucratisch !! Pas om 14.00 uur vertrekken we van Dubrovnik naar Sobra op het eiland Mljet. Daar gaan we aan de mooring in een baai om uit te rusten. 5e etappe Sobra – Hvar 64 mijl, zowaar een dagtocht. Zondag 29 april. Vertrek 06.00 uur. Weinig wind en wat er nog staat kwam recht van voren. Dus motor aan en torren maar. 15.00 uur aankomst op het eiland Hvar, een van de mooiste eilanden en geliefd bij de watersporters. 6e en laatste etappe Hvar - Tribunj 47 mijl , de kortste etappe. Maandag 30 april . vertrek 06.00 uur. Vandaag weer geen wind, maar wel een lekker zonnetje. We genieten van de prachtige eilanden en kusten, een eldorado voor zeilers. Om 13.30 uur aankomst Tribunj, waar we opgewacht werden door Heidi en Leon, de eigenaren van het schip en door mijn Liesbeth en vriendin, die met de auto 1600 km hadden gereden om mij op te halen. Na 6 dagen daar met z ‘n allen genoten te hebben van het mooie weer – 24 tot 26 graden – hadden we een voorspoedige terugreis naar Roosendaal. Henk en Ed waren een dag eerder vertrokken per vliegtuig. Maar na 2 dagen thuis vertrok ik alweer om vanuit Frankrijk een gloednieuwe 55 ft Beneteau Sense over te varen naar Nederland. Maar daar vertel ik wellicht een andere keer over. Een geweldige ervaring waarvoor een moeilijke beslissing genomen moest worden, waarbij mijn oude beroep als commando mij geholpen heeft om de juiste analyse te maken. Admiraal van de WSV Charles Pellens.

17

18

De masterclass van Hans Op zaterdag 19 april had Hans van der Sande zijn inmiddels jaarlijkse motoren dag voor de vereniging. Hans vertelde over de problemen waarmee de dieselmotoreigenaren zoal kampen. Als belangrijkste probleem was er uiteraard de bacteriegroei in de diesel ten gevolge van verontreinigingen met water. Een euvel waaraan bijna niemand ontkomt vanwege het feit dat de diesel vaak lang in de tank zit. In de halflege tank ontstaat condensatie. Er komt een plasje water op de bodem van de tank te liggen waarin de bacteriën gaan groeien en een modderige substantie vormen die de filters en de verstuivers kunnen verstoppen. De remedie is : de tank droog houden, eventueel water verwijderen d.m.v. de aftapopeningen onder in de tank (voorzover nog aanwezig bij de veelal laaggelegen tanks) en de wateraftap van de filterhuizen, de diesel niet blootstellen aan UV en tenslotte zeker eens per jaar (of vaker voor de grote gebruiker) een antibacteriemiddel toevoegen. Dit laatste is vooral te adviseren vanwege de tegenwoordige toevoegingen van organisch materiaal aan de dieselbrandstof, de biobrandstofbijmenging. Is het filter dan toch verstopt dan rest alleen vervanging, vandaar het advies aan iedereen om vooral reservefilters mee te nemen op de tochten.

worden opgepompt uit de tank.

In de verhalen van Hans werd systematisch ingegaan op het vervangen van de dieselfilters, het reinigen van dieselleidingen en vooral het vrij houden van de dieselleiding van valse lucht waardoor de diesel niet kan

19

Het koelsysteem als belangrijke veroorzaker van problemen kwam aan de orde waarbij uiteraard het vervangen van beschadigde waterpomp impellers en het verwijderen van de impellerresten uit de warmtewisselaar werd getoond, een klusje dat voor iedereen te doen is. Als er geen koelwater meer uit de uitlaat komt, dan is controleren van de impeller een van de eerste dingen die moet gebeuren. Is die kapot dan blijken de resten terecht te zijn gekomen in de warmtewisselaar. Het loslaten van het kniestuk en het verwijderen van de rubberstukjes zal helpen. Door al dat filters vervangen is er natuurlijk een kans dat er lucht in de leiding is gekomen. Door systematisch te werken van de dieseltank, via de filters en de dieselpomp naar de verstuivers is na te gaan of overal de diesel aankomt.

ALLES VOOR U EN UW BOOT Yachting Willemstad J.C.M. Wierckx Benedenkade 5-7 4797 AV Willemstad 0168-472855 [email protected] www.yachtingwillemstad.nl LID VAN DE AQUASEVEN GROEP HET ADRES VOOR AL UW WATERSPORT ARTIKELEN.

20

Na afloop van de instructies en de uitleg mocht er gewerkt worden aan echte motoren die het niet deden, maar die na enig gesleutel weer aan de praat konden worden gekregen. Weer een leerzame ochtend, maar je hoopt toch steeds dat er niets gebeurt onderweg en als er wat gebeurt, dat je een “Hans’ op je weg vindt, die het euvel kan verhelpen.

21

22

Windparken Als zeiler word je met verschillende aspecten van de parken geconfronteerd. Je vaart langs de kusten en in gebieden met hun eigen karakter, wat veranderd is door de aanwezigheid van de windparken.

23

24

Windparken. Ik stond er altijd een beetje onwennig tegenover, het Windpark. Een aantal jaren geleden maakte ik er kennis mee toen een van de eerste voor mij als zeiler relevante windparken werd gebouwd, n.l. rond the Gabbard bank voor de kust van Suffolk. Een zandbankengebied waar vroeger de Engels-Nederlandse oorlogen werden uitgevochten en waar nu onder meer door Nederlandse aannemers gebouwd, een groot windmolenpark is verrezen. Toen ik daar de eerste keer kwam had ik me zo goed mogelijk voorbereid en wist waar dat zou liggen en hoe ik er omheen kon varen. Ik heb het inderdaad van een afstand bekeken en ik dacht daarbij, “och de zee is zo groot.” Vervolgens kwam daar het windpark Galloper bij, is er voor Egmond een groot windpark gekomen en ze verrijzen in het kanaal voor de Belgisch kust en voor de Frans kust. Inmiddels zijn er wereldwijd zo’n 70 windparken, waarvan 60 bij ons in de buurt, in de Noordzee, het Kanaal en de Deense wateren van de Oostzee. Al deze windparken komen er om heel plausibele redenen. De overheid, met name de Engelse overheid heeft zich op het standpunt gesteld om binnen enkele jaren een groot deel van de energieproductie groen te maken en stimuleert alle projecten die ervoor zorgen dat duurzaam energie wordt gewonnen. Dit doet ze niet zelf, maar laat ze over aan de markt. Energie is geld, de energiemaatschappijen zijn particuliere bedrijven met aandeelhouders die winst willen zien. Op het land is er weinig wind, op zee veel meer en vooral constante wind . Op het land een windmolenpark bouwen roept verzet op. Op zee komt dat verzet ook, maar pas als het park er al bijna staat. De meeste windmolenparken zijn vanaf het land ook nauwelijks zichtbaar. Het meeste verzet komt van vissers, die in een windmolenpark geen trek meer kunnen doen, maar vissers vormen niet zo’n heel machtige groep.

25

De laatste berichten gaan over het grootste windpark ten westen van de Needles, Navitus Bay, een windpark ter grootte van 200 km2, met 170 windmolens tot maximaal 200m hoogte. Het komt op ca 13 NM van de kust, op heldere dagen goed zichtbaar vanaf het eiland Wight en vanaf Swanage en Poole Harbour. Het ligt juist buiten het kustgebied van Dorset, Devon en Cornwall dat deel uitmaakt van het werelderfgoed. Dit park roept dan ook bij Engelsen aan de zuidkust ergernis op. Met name zeilend Engeland heeft Greater Gabbard hier veel moeite mee omdat dit van oudsher en intensief gebruikt zeilwater is. Voor de Nederlandse kust bij Egmond worden op dit moment vergunningen aangevraagd voor uitbreiding van bestaande windparken en het bouwen van nieuwe. Als zeiler word je met verschillende aspecten van de parken geconfronteerd. Je vaart langs de kusten en in gebieden met hun eigen karakter, wat veranderd is door de aanwezigheid van de windparken. Je kunt je daardoor vaak het verzet van de kustbewoners indenken. Verder wordt je zeilroute geblokkeerd door de parken, vaak moet je omvaren, zeker als er aan gewerkt wordt en dat is Navitus Bay bijna altijd.

26

Als je om moet varen kom je vaak in scheepvaartroutes terecht, wat niet je bedoeling is. In Engeland kun je er doorheen varen. De onderkant van de wieken zijn gegarandeerd 22 m boven het hoogste astronomische tij. Ze zijn gebouwd op ondieptes, maar behalve op de banken is dat voor de zeilers geen probleem. De molens zijn verbonden door kabels, maar die liggen onder de zeebodem of zijn afgedekt. In Engeland houdt de RYA, The Royal Yachting Association nauw contact met de autoriteiten en bouwers van de parken en probeert ervoor te zorgen dat de vrije doorvaart wordt gegarandeerd. Bij sommige windmolenparken is doorvaren niet toegestaan en zijn zones vastgesteld waarbinnen je niet mag komen, maar een aantal van deze blokkades zijn door toedoen van de RYA ook weer opgeheven. De RYA onderschrijft het streven van de Engels overheid naar de duurzame winning van energie, maar legt voortdurend de meetlat bij de veiligheid en de vrijheid om te varen. De RYA heeft dit jaar ook een onderzoek gedaan naar de ervaringen van zeilers rond de Engelse kust met de windmolenparken. Daarbij heeft ze vastgesteld dat een groot deel van de zeilers zich niet laat weerhouden om door de parken te varen, waarbij vaak flink gelaveerd moet worden om de pilonen te ontwijken. Een deel van de zeilers houdt zich aan routes die niet worden beïnvloed door de parken en een deel van de zeilers heeft er nog nooit bij stilgestaan dat je vaak door een windpark kunt varen.

27

Wilt u hier wat meer over weten, dan verwijs ik naar de site van de RYA: http://www.rya.org.uk/infoadvice/currentaffairs/Pages/ WindEnergy.aspx Een goed overzicht van de bestaande windparken vindt u bij: http://www.lorc.dk/knowledge En hoe zit het met Nederland? In Nederland zijn de windmolenparken tot gesloten gebied verklaard en moet je er met een flinke zone van 500m omheen, wegblijven. Gezien het formaat van de windmolens kun je ze niet missen. Er zijn geen boeien omheen gelegd dus je moet ook niet in de buurt komen. Er lijkt geen discussie over te zijn geweest met b.v. de KNWV over de regels en de handhaving. Wilt u hierover wat meer weten dan verwijs ik naar een onderzoek dat een medezeiler heeft gedaan bij rijkswaterstaat en dat u kunt vinden op: http://www.zeilersforum.be/index.php/Forum/55vaargebieden-a-ligplaatsen/268195-nederlandse-windmolenparkenals-gesloten-gebied Over België en Duitsland maak ik me niet zoveel illusies, dat zal wel niet zoveel anders zijn als in Nederland. Het is in deze paar pagina’s niet zo eenvoudig om een overzicht te geven van alle ins and outs van de windparken op zee. Ik zou graag zien dat er commentaar kwam op dit artikel, zodat we er eens wat uitgebreider aandacht aan kunnen besteden en er wellicht op een clubavond op terug kunnen komen. Ongetwijfeld zijn er leden die hierover iets te melden hebben. Ik hoor het graag. Wim Peeters

28

Rondje Noordzee Hoewel de zeilplannen voor dit jaar wat grootser waren en we eigenlijk de Oostzee hadden willen verkennen zaten de omstandigheden niet mee en moesten we kiezen voor iets dichter bij huis, een beetje zeilen á l’improviste dus. Dat gold voor meerderen. Ton en Francis van de Merito hadden besloten een rondje Noordzee te maken en hadden ons al eerder uitgenodigd om aan te haken. Kees en Marijke van de Lotus haakten af vanwege zeeziekte en Henk en Dorien van de Rudolph waren direkt te porren om mee te zeilen. Tot dan toe was de zomer slecht geweest, met veel kou en regen en we hoopten dat de langverwachte weersverbetering er aan kwam. We ontmoeten elkaar in Dintelsas en besloten om het overzeilen nog maar even uit te stellen in afwachting van beter weer eerst op ons gemak naar het Veersche meer en Middelburg te varen. Bepaald geen ongezellige keuze. Met drie boten hadden we elke avond wel een gezellige steiger- of kuipborrel. Dat was ook wel nodig, onderweg naar Veere kregen we het al voor onze kiezen, met zware regenbuien en of veel te weinig of veel te veel wind. Gelukkig hadden we sterke karakters in onze echtgenotes die steeds aanspoorden om door te gaan en niet bij de pakken regenwater gingen neerzitten. Na de buien wachtte gastvrij Middelburg, met gezellige terrassen en restaurants en een overvloed aan winkels, een prima plaats om de veel te harde wind af te wachten. Uiteraard waren we daar niet de enige Noordschansers, ook Hans en Franca van de Pulse en Ger en Rien van de Rieger lagen daar verwaaid. Maakte het nog gezelliger. Eindelijk konden we door het kanaal naar Vlissingen en in een volmaakt windstil weer kwamen we de Westerschelde op. Helaas ging het daar meteen fout. Een grootzeil dat niet omhoog wilde en een zak afval die Ton uit zijn schroef moest snijden voor hij weg kon. Hij sneed zich nog lelijk in zijn onderarm , maar bloedend en wel hield hij vol nu eindelijk toch naar Engeland te willen.

29

Die dag hebben we nog aangenaam gezeild met een voorspoedig windje, zon en goed zicht. Om een uur of tien ‘s avonds moest de motor bij en was het verder alleen maar motoren. Tel je zegeningen, we waren pas zes dagen weg en hadden al één dag gezeild. De shipping lanes gaven geen oponthoud, we konden ongehinderd doorvaren, maar ’s nachts troffen we vrij veel scheepvaartverkeer dat voor de Engelse kust het Kings Channel uit- en invoer op weg van- of naar Londen. Dat noodzaakte ons om nog wat om te varen, maar met enig marifooncontact konden we keurig bij elkaar blijven. Als je de overtocht voor het eerst doet is het aan te raden om wat later op de dag uit Nederland te vertrekken. Je passeert dan bij donker de shippinglanes, dat gaat overigens altijd gemakkelijk, maar je komt bij daglicht aan bij de Engelse kustvaargeulen, die aanzienlijk drukker zijn. Je hebt dan goed zicht op het scheepvaartverkeer en benadert Lowestoft bij daglicht, wat de eerste keer dat je daar komt toch iets meer zekerheid geeft. De nadering van Lowestoft was als vanouds, waarbij je mooi van boei naar boei vaart, op het laatst de vaargeul binnen de zandbank neemt en tenslotte de haven in kunt draaien. De Koninklijke yachtclub lag er bij als altijd, met het schitterende clubgebouw en ruim plaats aan de nieuwe steigers. Na de schippersbitter hebben we nog wat uitgeslapen om vervolgens bij stralend weer van een aangename badplaats te genieten en natuurlijk te eten in de zeer goede yachtclub, waarbij we het restaurant helemaal voor ons alleen hadden, een aanrader. Die dag gingen Francis en Ton richting EHBO om de snijwonden van Ton te laten verbinden en de anderen namen de cab naar Somerleyton Hall, een mooi landgoed met prachtig park, waar de Engelsen op ”schilderachtige” wijze aan het recreëren waren. De pleisters op Tons onderarm werden gelukkig steeds kleiner

30

De volgende dag gingen we doen waarvoor we gekomen waren, n.l. Norwich bezoeken. Norwich is een prachtige oude stad, zo’n 40 km landinwaarts die we bereikten met de Engelse spoorwegen, snel en comfortabel, waarbij we een mooi uitzicht hadden op de Norfolk Broads, een gebied van waterwegen, polders en windmolens, met veel jachthavens en gezellige dorpjes. In Norwich hebben we niet alleen de stad bekeken, maar vooral de indrukwekkende Gotische kathedraal en The Close, het ommuurde gebied rondom de kathedraal, met prachtige parken, gebouwen en pittoreske straatjes en cottages. Daarna richting Harwich, op een stralende zomerdag maar zonder wind zodat we uiteindelijk al op de motor de Orwell opvoeren, langs de laad- en losplaatsen van Felixtowe en dan natuurlijk Pin Mill met zijn schilderachtige scheepswerfjes. Een eindje hoger op de rivier vonden we prachtige boxen in de jachthaven van Wolverstone. Daar werden we welkom geheten door Liesbeth en Charles van de New Wave, die ook juist waren aangekomen. Wolverstone heeft geen winkels, maar wel een goed klassiek Engels restaurant, waar ze lekkernijen bereiden als Sticky Toffy Pudding, waar de schrijver van dit stukje nog mooie dromen over heeft. Naast de jachthaven van Wolverstone ligt de jachtclub en daar begint ook het public footpath naar Pin Mill dat door een schitterend Engels landschap naar de oude Engelse Pub The butt and Oyster voert. Een wandeling die u niet mag missen, om vervolgens samen met de Engelsen op het terras van de Pub de lunch te gebruiken. Wat u ook niet mag missen is de wandeling aan de rivierzijde van de pub naar de drooggevallen rivierschepen die daar een tweede leven hebben gevonden als schilderachtige woonplaats of vakantiehuis.

31

Vroeger vielen hier de Thamesbarges droog, werden er gebreeuwd en gerepareerd of achtergelaten als ze te oud waren, waarna ze gebruikt werden als woning. Nog steeds is dit in gebruik, hoewel inmiddels sterk gereguleerd, levert het nog mooie plaatjes. We maakten ook van de gelegenheid gebruik om met het hele gezelschap uit Noordschans Ipswich te bezoeken aan het eind van de Orwell. Met de bus was dat maar een kwartiertje. Ipswich is een mooie oude Engelse stad, met talloze mooie geveltjes en doorkijkjes. De haven ligt achter een sluis en is bij elke waterstand te bereiken. Gezien de grootte van de marina achter de sluis was het echter goed dat we daar niet met de boot naartoe zijn gegaan, maar in het rustige Wolverstone zijn blijven liggen. Na de Orwell wilden we richting Ramsgate om vandaaruit nog wat kastelen en tuinen te bezoeken. Daar was echter de Woolwichregatta gaande en da havenmeester van Ramsgate ontraadde ons sterk om die kant op te komen. Daarom besloten we naar Nieuwpoort over te varen met vandaaruit de mogelijkheid nog even Duinkerke te bezoeken. Op een prachtige zomerse dag werden we uitgewuifd door de havenmeester, die ons olijk verzekerde dat wij “lucky people” waren,” because we had enjoyed whole Englisch summer of 2012.” Alle drie de zomerdagen dus. En u raadt het al: weer geen wind, dus rustig een beetje lezen en op de motor naar Nieuwpoort, waar we om 10.00 uur ’s avonds aankwamen. De havenmeester had op ons telefoontje netjes een steiger voor ons leeggehouden. Zodat we meteen aan onze steigerborrel konden beginnen. Nieuwpoort was bekend terrein, met zijn mooie oude Vlaamse stad en zijn nieuwe boulevards, met luxe winkels en terrassen. Altijd weer leuk om daar te zijn.

32

Na een dagje daar gelegen te hebben, richting Duinkerke, door de pas van Zuydcoote. Een korte, maar prachtige zeiltocht. Met een stevige bries uit het zuiden. Een goedmaker voor alle dagen moteren. In Duinkerke was het aangenaam verblijven. Het was zomers weer, in Nederland was er een hittegolf, maar wij hadden de aanwezigheid van de zee, wat het juist lekker maakte. Doel was een wandeling te maken naar Malo les bains en daar de kleurige fin de siècle-geveltjes bekijken. Onderweg deden we het oude fort aan met de tentoonstelling van de Operatie Dynamo. Een heroïsch moment uit het begin van de tweede wereldoorlog, wat in Duinkerke terecht in herinnering wordt gehouden. Vrijwilligers hebben in de gewelven van het fort een tentoonstelling georganiseerd, waarin een beeld wordt gegeven van de operatie waarbij in juni 1940 de door de Duitsers in Duinkerke ingesloten Franse en Engelse troepen met een enorme inspanning van militairen, burgers en zeelieden werden overgezet over het Kanaal naar de Engelse kust. We waren onder de indruk van de tentoonstelling. Na ons bezoek aan Duinkerke begon de vakantie op te schieten en planden we de terugtocht. Dat was niet zo moeilijk, geholpen door een straffe wind uit het Zuiden, die het ons mogelijk maakte al zeilend via Blankenberge, Colijnsplaat en St Annaland, Noordschans weer te bereiken. De laatste dagen maakte de wind al de verstookte diesel weer goed en natuurlijk was het fijn om met zo’n mooi weer door Zeeland te varen. Kortom, een leuke vakantie gehad, veel gezien van Engeland en blij dat we in de wind en de buien van de eerste dagen hebben doorgezet. Wim Peeters

33

AIS ervaringen. Heeft u al AIS aan boord en hoe gebruikt u het? Sinds enkele jaren hebben wij AIS aan boord, alleen waren we de afgelopen jaren niet zo aan het zeilen, dus we hadden er niet zoveel ervaring mee. Nu zijn we weer wat intensiever bezig, hebben ook weer enkele nachttochten gehad en tochten met matig zicht en hebben we er wat meer ervaringen mee opgedaan. Dus het benieuwde me wel om te weten hoe anderen dat ervaren en hoe ze er mee omgaan. Wij hebben een Klasse-B AIS voor de pleziervaart en kleine beroepsvaart (voor niet SOLAS-schepen) met transponder. Die klasse B heeft zijn beperkingen, maar voor zeilers niet van belang, prijstechnisch is dat voor een zeilhobbyist nog betaalbaar. De transponder maakt het ons mogelijk om zelf ook zichtbaar te zijn voor andere schepen. Die AIS wordt uitgelezen op het plotterscherm van een Raymarine C80, heeft een eigen GPS-antenne en werkt via een splitter met de marifoon waarop de signalen worden uitgezonden. De opstelling zoals hier gegeven is een basis die met allerlei merken is in te vullen, maar zal meestal hiermee overeenkomen. Veel apparatuur is uitgerust met een USB-aansluiting voor de computer, die al dan niet samenwerkt met het plotprogramma of gebruik maakt van een eigen AISscherm

34

Het voordeel van het bij één merk blijven is dat de aansluitingen meestal probleemloos werken en dat bij zelfmontage de fabrikant informatie geeft. Hoe gebruiken we hem? Eigenlijk alleen maar als het slecht zicht is of ’s nachts. Overdag met goed zicht kijken we gewoon uit en hebben we doorgaans alles wel in de kijker. Zeker in drukke omgevingen, b.v. in de kanalen en vaargeulen van het binnenwater of op de Westerschelde geeft het voortdurende alarm veel hinder. Passeren we de shippinglanes, zeker bij slecht of matig zicht dan staat hij aan en weten we zeker dat we alle passerende schepen waarnemen. Ook als ze een mijl voor ons uit de nevels voorbijschuiven en we zien ze toch wel zo’n beetje dan geeft het een prettig gevoel dat we gewaarschuwd werden. Gaan we met de cursor op het plotterscherm naar het object dan krijgen we de belangrijkste gegevens n.l. koers en snelheid en vooral CPA, (closest point of approach) en de bijbehorende tijd. Drukken we op de AIS-data- knop van de plotter dan krijgen we de naam van het schip en het MMSI- nummer, zodat we het eventueel kunnen oproepen. Eventueel kan er nog een MARPA op het object worden gezet dat het in beeld houdt . Dat laatste laat ik graag aan de specialisten over, die we ongetwijfeld in de vereniging hebben en die daarover graag komen uitleggen op onze verenigingsavonden. Handig? Voor deze zeiler wel. Soms kom ik ’s nachts in de buurt van een vaargeul bij een ankergebied waar een flinke kluwen schepen ligt te wachten. Ik kan dan snel zien hoe ze erbij liggen, onderscheid maken tussen varende en voor ankerliggende schepen en er zelfs tussendoorvaren zonder me druk te maken.

35

In de grote shippinglanes gebeurt er nooit veel, iedereen vaart ver van elkaar en uitwijken hoeft lang niet altijd. In de kustvaargeulen is het drukker, er liggen ankergebieden naast, vissers trekken er hun netten doorheen. Soms is er groot transport, begeleid door een conveyor die je benadert om afstand te houden. In het verleden had ik wel eens direct contact. Zo’n conveyor kwam dichterbij varen, riep je op en vroeg of je van koers wilde veranderen. Vijftien jaar geleden was dat nog dé manier. Afgelopen zomer waren we ’s nachts op weg naar Lowestoft en voeren we (bepaald niet alleen) in het Kings Channel voor de Engelse kust. In de verte kwam er een groot verlicht object aan, waarvan we ons afvroegen wat dat wel niet zou zijn. Op een gegeven moment werden we opgeroepen door een begeleidingsschip dat vertelde dat ze de Koningin Juliana aan het begeleiden waren, een groot werkschip dat nog gebruikt is bij de Deltawerken. Dat schip was beperkt manoeuvreerbaar en was bezig van koers te veranderen. Ons werd verzocht om afstand te houden. Wij kregen een advieskoers op en we vervolgden onze weg. Toch een verbetering vergeleken bij vroeger. Veiligheid en hoffelijkheid? De RYA houdt hierover met haar leden nauw contact en heeft onderzoek gedaan naar de opvattingen en ervaringen van de leden. Men geeft aan dat AIS-schermen vaak vollopen met informatie van jachten, zelfs in de marina staat de AIS nog aan. De werkelijk belangrijke schepen zie je dan niet op het scherm. Op het scherm staan de gegevens: “zeiljacht!” maar wat als de motor aanstaat en de kegel niet zichtbaar is? Als je de AIS niet echt nodig hebt zou je hem in de silent mode moeten zetten. Je wordt dan zelf niet waargenomen, maar bij goed zicht houd je al je ogen open. Ik hoor graag van onze leden over de ervaringen en vooral of er behoefte aan is om hierop verder in te gaan op verenigingsavonden. Wim Peeters

36

Wie komt de reactie versterken? Er is behoefte aan redacteurs. De leden moeten warm gemaakt worden om stukjes te schrijven over hun tochten en onderwerpen die ze belangrijk vinden. Af en toe moet je als redacteur zelf eens een onderwerp uitdiepen. En er een stuk over maken. Het blad moet worden klaargemaakt voor de drukker en er moet een digitale versie worden gemaakt en verstuurd. Vouwen, nieten, plakken, enz. is er tegenwoordig niet meer bij. Het blad gaat in een envelopje, adreslabel erbij en naar het postkantoor. Het is kleinschalig maar leuk redactiewerk. Heb je zin om mee te doen, meld je dan aan bij Harrie van Rooij Wil je informatie, neem dan contact op met: Wim Peeters

Watersportvereniging “Noordschans” BESTUURSLEDEN:

ERE-LEDEN:

Voorzitter Harrie van Rooij Rijksweg 62a 6581 EP Malden 024-3881170

Mw. W. Dalhuijsen Mw L. Joppe-Tillemans Dhr. A.P. Joppe Dhr.J.Rozendaal

Secretaris Kees van Galen Fatimastraat 84 4835 BE Breda 076-5615805

ADMIRAAL: Dhr.C.Pellens

Penningmeester Anjo Wijlhuizen Theresialaan 39 5262 BK Vught 06-21278328 Communicatie Mathijs de Jong Merbau 176 3315 RV Dordrecht 078-6169044 Evenementen Pam Smits Van den Hummelstraat 57 5175 CL Loon op Zand 0416-363032 Evenementen Ries Hofman Pontonweg 6 2987 RG Ridderkerk 0180-412163

37

38

DE VOLGENDE KEER: HET VOLGEND ROOIPEERD LIGT IN NOVEMBER IN UW BRIEVENBUS. VOOR DEZE UITGAVE KRIJGT DE REDACTIE OOK GRAAG UW KOPIJ, MAAR DAN WEL INSTUREN (LIEFST PER E-MAIL) NAAR: [email protected]

WSV Noordschans 39

40