Huurdersmagazine Stadgenoot Vijfde jaargang | december 2012 nummer 4
‘Hoeveel verdienen jullie eigenlijk?’ Huurder Joel ondervraagt de RvC
Nieuw jaar, nieuwe look 10% korting bij kapper Mirror Mirror
Wat een ruimte! Huren in de vrije sector is zo gek nog niet
Wintertijd! De gezelligste dagen van het jaar
inhoud
mijn wooncarrière
‘Dit is onze plek’ 6
Buurtreportage Berlage zou tevreden zijn geweest
10
Mirror Mirror 10% korting op een knipbeurt
11
Column Aaf kan niet wachten tot kerst
15
Wie ruimt de sneeuw? En andere winterse vragen
Ze kwam ter wereld in West, maar dankzij haar avontuurlijke moeder die van verandering hield, verhuisde Lenie de Warm-Zweers regelmatig naar een ander stadsdeel. Totdat ze in Holendrecht (Zuidoost) terechtkwam, waar ze al 35 jaar woont met haar man Hans. ‘Er is hier een wij-gevoel.’ 1945
16
Winterreportage Om alvast in de stemming te komen
20
Interview Wat doet de RvC nu eigenlijk?
23
Meer ruimte! Van sociale naar vrijesectorhuur
Ook Jacob Kohnstamm, vertrekkend voorzitter van de Raad van Com-
De walk-in closet van Viola
1950
woord vooraf
Spannend verhaal ‘Hoe ben jij aan je eerste woning in Amsterdam gekomen?’ Deze vraag is altijd leuk om te stellen op feestjes, want het levert steevast een leuke anekdote op. Zo kwam mij laatst een spannend verhaal ter ore, van een man die begin jaren 80 samen met zijn toenmalige vriendin naar Amsterdam trok met de intentie zich er te settelen. Een huis vinden bleek echter niet zo eenvoudig. Toen zij op een dag langs een leegstaande woning liepen, besloten ze �m spontaan te kraken (het waren de jaren 80 hè?). Maar diezelfde avond nog kwamen de échte krakers langs, die hen op niet zo vriendelijke wijze duidelijk maakten dat ze moesten opzouten. Gelukkig kregen ze hulp van een grote, sterke buurman die de krakers wegjoeg. En zo hadden ze een huis!
28
Zo Woon Ik
missarissen van Stadgenoot, kwam op bijzondere wijze aan zijn eerste Amsterdamse woning, zo vertelt hij op pagina 20. Om 23.00 uur haalde hij De Telegraaf die van de persen rolde, terwijl zijn vriendin een telefooncel bezet hield zodat ze direct voor de aangeboden woningen konden bellen. Ikzelf verkreeg mijn Amsterdamse woning op een veel minder spannende manier: na zes jaar inschrijving op WoningNet kreeg ik tijdens een druilerige zomer, toen iedereen op vakantie naar het buitenland was, ineens een uitnodiging voor een bezichtiging in Oost. Puur geluk. Allemaal leuk, die mooie verhalen, maar dat het zo moeilijk is om aan een woning in Amsterdam te komen, is natuurlijk helemaal niet hoe het zou moeten zijn. Het is dieptreurig dat je tien jaar op een wachtlijst moet staan voor je een plekkie in
de stad kunt veroveren. Vanuit de sociale huur is er te weinig doorstroming, vrijesectorhuurwoningen worden door particulieren vaak voor enorme bedragen aangeboden – om nog maar niet te spreken van de koopmarkt die behoorlijk op slot zit. Daarom zet Stadgenoot zich de komende jaren in voor de zogenoemde middeninkomens; wij stellen meer betaalbare vrijesectorhuurwoningen voor hen beschikbaar, zoals woonmakelaar Linda Boon vertelt (p. 30). En op pagina 23 komen huurders aan het woord die onlangs zijn overstapt van een sociale naar een vrijesectorhuurwoning. Zónder krakers te hoeven wegjagen. Geen spannend verhaal voor een feestje, maar wel een heel fijn huis.
Helene van Santen, Eindredacteur Stadleven.
1961
Gezellige boel ‘Ik ben geboren op de Wittenkade in West, maar we verhuisden al snel naar Tuindorp Oostzaan. Mijn moeder hield van nieuwe dingen. Dus ook van Tuindorp, dat door de laagbouw en tuintjes zo anders was. Ik vond het daar fijn. Het was echt een dorpje. In die tijd stonden de achterdeuren altijd open en mocht je overal binnenwandelen. Een gezellige boel.’ De kriebels ‘Vijf jaar later kreeg mijn moeder weer de kriebels en trokken we via woningruil naar de Vrolikstraat in Oost. Dat was toen echt een volksbuurt. Verkeer was er nauwelijks, er werd op zondagochtend midden op straat gehinkeld en geknikkerd. We hadden een gezellig huis, dat er elke week vanbinnen anders uitzag omdat mijn moeder graag met meubels sjouwde. Zo had iedereen elke keer een andere kamer en was de woonkamer geen moment hetzelfde. Vervelend? Nee, we vonden het juist leuk!’ Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans van der Vliet Eigen woning ‘Van Oost trokken we naar het centrum, de Kattenburgerkade. Daar heb ik Hans ontmoet, wij woonden op nummer 47 en hij op 48. Een jaar later waren we getrouwd. We hadden nog geen eigen woning omdat dat in die tijd nogal lastig was en je een urgentiebewijs nodig had. Dus trokken we in bij mijn ouders. Een paar jaar later kregen Hans en ik wel een eigen woning in de Rozenstraat, maar daar waren we nooit. We vonden het veel te leuk bij mijn ouders.’ 1977 - nu Weilanden ‘We hadden inmiddels kinderen en hoorden over een nieuwe wijk buiten de stad: Holendrecht, een buurtje in het groen. Want toen wij er in 1977 gingen kijken, waren er alleen nog maar weilanden en boerderijen. Bussen reden er nog niet. ’s Ochtends hoorde je de koekoek fluiten. Wat ze aan het bouwen waren, zag er heel leuk uit en de frisse buitenlucht vonden we heerlijk. Dus op naar Holendrecht!’ Hans: ‘De Opheusdenhof was net klaar en we konden er een fijne nieuwe woning krijgen op drie hoog. Daar hebben we bijna 25 jaar gewoond. Tien jaar geleden zijn we verhuisd naar het Maasdrielhof, omdat we graag een tuin wilden. In het begin moest ik wel wennen aan het wonen op de begane grond, maar inmiddels ben ik heel blij met deze woning.’ Lenie: ‘De buurt is heel gezellig, er is echt een wij-gevoel. Al is het wel wat rumoeriger dan vroeger, helaas. Maar verhuizen doen we niet meer, dit is onze plek.’
Reageren? Mail naar
[email protected] Wilt u ook vertellen over de verschillende plekken waar u heeft gewoond? Mail naar
[email protected] 2
Stadleven 4 | 2012
Stadgenoot
3
kort nieuws
Een nieuwe wijk is geboren Amsterdam-Noord heeft er een nieuwe buurt bij. Nieuwendam-Noord heet namelijk voortaan de Waterlandpleinbuurt. Stadsdeel Noord en de woningcorporaties Stadgenoot, Ymere en Rochdale hebben samen voor de nieuwe naam gekozen omdat deze veel beter bij de wijk past: het nieuwe winkelcentrum aan het Waterlandplein wordt het levendige hart van de buurt. Onlangs werd Brandaris, de eerste woontoren van het nieuwe centrumgebied, opgeleverd. De komende jaren komen er in totaal zo’n 1250 nieuwe woningen in de wijk. Stadgenoot is er onlangs gestart met het project De Binnentuinen van Noord. Stadsdeelvoorzitter Rob Post is enthousiast over de nieuwe buurt: �Ik nodig alle Amsterdammers uit de Waterlandpleinbuurt te komen ontdekken! Hier vind je bijvoorbeeld al voor twee ton een eengezinswoning met tuin. Daar hoef je Amsterdam echt niet meer voor uit.�
Meer info: www.waterlandpleinbuurt.nl
Dakgoot eengezinswoning voor rekening huurder Als huurder van een eengezinswoning was u misschien gewend dat Stadgenoot uw dakgoot schoonmaakt. Dat was een service waarvoor u niets hoefde te betalen. Stadgenoot is wettelijk echter niet verplicht dat te doen. Omdat ook wij op de kleintjes moeten letten, stoppen we met deze service. Het is belangrijk dat u nu zelf de dakgoten controleert en schoonmaakt. Hiermee voorkomt u dat er lekkages ontstaan. U kunt dit ook uitbesteden, bijvoorbeeld aan een glazenwasser of schoorsteenveger. De firma Vittali (020 - 631 51 68) is erin gespecialiseerd. Als u het bedrijf samen met uw buren inschakelt, zal de prijs per meter lager zijn.
Melden van verstopte dakgoten Als uw dakgoot verstopt raakt, bijvoorbeeld doordat een andere bewoner in het rijtje de dakgoot niet schoonmaakt, kunt u dat als onderhoudsmelding aan ons doorgeven. Als blijkt dat een verstopping of lekkage is ontstaan door onzorgvuldigheid van een andere bewoner, brengen we de reparatiekosten bij diegene in rekening.
4
Stadleven 4 | 2012
kort nieuws
Een ODE aan de middeninkomens
Jongeren onder dak in Oostpoort
Nooit meer rondjes rijden Het is een doorn in het oog van veel automobilisten in Amsterdam: de moeite die je moet doen om een parkeerplek te vinden. Maar het hoeft niet zo lastig te zijn! Stadgenoot biedt verschillende parkeerplaatsen in alle stadsdelen te huur aan. Met je eigen vaste parkeerplek hoef je nooit meer rondjes te rijden voor je een gaatje hebt gevonden. En kies je voor een overdekte parkeergarage, dan blijft je auto schoon en droog. Benieuwd naar ons aanbod?
1
Kijk op www.stadgenoot.nl/aanbod/parkeren
2
De Stichting Volksbond Amsterdam heeft samen met Stadgenoot een nieuw wooncentrum voor voormalig dak- en thuisloze jongeren geopend. Het wooncentrum aan het Atlantisplein in Oost biedt huisvesting en begeleiding aan 36 jongvolwassenen uit de Maatschappelijke opvang en Begeleid wonen. De officiële opening werd op 4 oktober verricht door voormalig wethouder Jeugdzaken Lodewijk Asscher (foto 1), die hartelijk ontvangen werd door een groep bewoners. Sacha Vee, bekend van The Voice of Holland, trad op. Bij de opening werd de 'Autonomobiel', een kunstwerk van Mirjam Janse, overhandigd aan het wooncentrum. Het werk werd direct door bewoners en medewerkers geadopteerd door er persoonlijke eigendommen en teksten aan toe te voegen (foto 2).
@SandravdWaart twitterde: Vol energie van het geven van de training projectmatig werken aan professionals van #Stadgenoot met passie voor hun wijk. Volg ons ook op Twitter: @stadgenoot Of ‘like’ onze Facebookpagina: www.facebook.com/stadgenoot
Nieuw kabinet, nieuwe huren Het nieuwe kabinet gaat stevig bezuinigen en huurders gaan dat merken. De Nederlandse woningcorporaties moeten het rijk samen € 2 miljard per jaar aan extra heffingen gaan betalen. Dat geld moet ergens vandaan komen. Van de huurder, zegt het kabinet. Corporaties moeten de huren verhogen. De afgelopen jaren volgden de huren de inflatie: 2% inflatie betekende 2% huurverhoging. Volgens de kabinetsplannen komt daar 1,5% bovenop voor huishoudens die tot € 33.000 per jaar verdienen, 2,5% voor inkomens tussen € 33.000 en € 43.000 en 6,5% voor wie boven de € 43.000 zit. Het kabinet wil ook dat de huur afgeleid gaat worden van de WOZ-waarde van de woning. Volgens de plannen gaat het woningwaarderingsstelsel (het puntensysteem) daarmee langzaam verdwijnen. Nieuwe huurders zouden 4,5% van de WOZ-waarde moeten gaan betalen. Een woning die voor € 200.000 in de boeken staat, kost dan € 9.000 huur per jaar: € 750 per maand. De gemiddelde sociale huur in Amsterdam is voor een nieuwe huurder nu € 530 per maand. Met de WOZ-regeling zou dat stijgen naar € 740. Voor alle duidelijkheid: voor nieuwe huurders, niet voor zittende huurders. Het zijn allemaal nog maar plannen, maar het zijn plannen die niet vrolijk stemmen.
Wonen in het centrum van Amsterdam voor € 750 per maand. Dat is voor dertig jongeren werkelijkheid geworden. Stadgenoot heeft onlangs 30 woningen in nieuwbouwcomplex ODE op het Oosterdokseiland verhuurd in de vrije sector. De woningen zijn bedoeld voor mensen tot dertig jaar met een zogenoemd ‘middeninkomen’. Zij verdienen te veel voor een sociale huurwoning en te weinig voor koop of het hoge segment vrijesectorhuur. Na een oproep op onze website, Facebook en Twitter, kregen we binnen een paar dagen ruim 200 reacties. Bij de bezichtiging waren een hoop bezoekers enthousiast. �Wat een prachtige woningen! Nu afwachten en hopen!� aldus één van hen. Door de grote belangstelling zijn de woningen door loting toegewezen. Inmiddels zijn de huurcontracten getekend en kunnen de gelukkigen de kerstdagen in hun nieuwe huis vieren.
Van bewoners voor bewoners Stichting Present zoekt nieuwe vrijwilligers, die mensen willen helpen die zelf niet meer hun tuin of woning kunnen onderhouden en geen familie of vrienden hebben op wie ze een beroep kunnen doen. Ook organiseren de vrijwilligers van Stichting Present spelletjesmiddagen in verzorgingstehuizen of excursies naar bijvoorbeeld Artis voor mensen die nog maar weinig buiten komen. Stadgenoot steunt de stichting, omdat de corporatie graag de vrijwillige inzet wil stimuleren van bewoners voor bewoners die hulp nodig hebben. Op deze manier wordt de leefbaarheid in de wijken verbeterd; zo worden privétuintjes netjes opgeknapt en krijgen portiekboxen een opruimbeurt.
Wilt u meehelpen als vrijwilliger? Mail of bel naar Stichting Present Amsterdam:
[email protected] 020 - 612 70 66
Stadgenoot
5
buurt in beeld
buurt in beeld
Ruwe diamant Aan het eind van de Saffierstraat, in het torentje dat net boven de daken uitsteekt, moet architect Berlage hebben gestaan. Op een zonnige dag, met onder zich zijn buurt. Een buurt met geveltuintjes, poortjes en een lijnenspel dat zijn stijl kenmerkt. Hij moet tevreden zijn geweest over de Diamantbuurt. Het was goed gelukt. Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet
Edgar Burleson, Hanne Ris, Peter van Maaren, Jeroen van Ammers
Ook huismeester Edgar Burleson van Stadgenoot staat wel eens in het torentje. Hij noemt het de mooiste plek die hij kent. Rondom strekt de stad zich uit. Op straat is het rustig, rustiger dan het een paar jaar geleden was. ‘Dit werd in 2004 de gevaarlijkste buurt van Nederland genoemd’, zegt assistent-gebiedsmanager Jeroen van Ammers. Dat was wellicht overdreven, maar het zat de Diamantbuurt in die jaren ook niet mee. Er werd een stel weggepest, er was overlast en er waren criminelen die de buurt onveilig maakten. Maar tegelijkertijd waren er veel initiatieven om de buurt op te stuwen.
verkiezingsspotje, terwijl wij bezig zijn om van deze buurt weer een leuke omgeving te maken. Ik heb op het punt gestaan om Rutte aan te klagen.’ Peter is een bevlogen man, iemand van wie elke buurt er wel een paar wil hebben. ‘Elke zomer zet ik vier keer mijn tafel op straat. Dan rijd ik door de buurt en roep hier en daar dat ik de barbecue weer buiten zet. ’s Avonds komen allerlei bewoners dan aanschuiven. Jong en oud. Echt waar, ook de Marokkaanse jochies die eerst niet met een homo wilden omgaan. Ze brengen eten mee, ze praten, het is gewoon supergezellig.’
Actieve bewoner
Geen graffiti
Peter van Maaren noemt zichzelf een actieve bewoner. En dat is niet onterecht. Hij is de man achter de buurttafel, het jaarlijkse buurtfeest en verschillende andere activiteiten die van de Diamantbuurt weer een gezellige, multiculturele buurt moeten maken. Bovendien is hij lid van de bewonerscommissie die sinds een jaar bestaat. ‘De VVD gebruikte onze buurt en de term ‘gevaarlijkste buurt van Nederland’ in haar
Er is de laatste jaren veel veranderd in de buurt. Drie overlastgevende gezinnen werden uitgeplaatst. ‘Dat heeft de angel uit de rottigheid gehaald’, zegt Edgar. Even later lopen we onder het poortje van Topaasstraat door. ‘Kijk’, zegt hij, ‘dit is mijn trots. Geen graffiti meer te vinden, terwijl het vroeger elk weekend raak was. Schone en mooie gevels. Als huismeester probeer ik het op deze manier leefbaar te houden.’
6
Stadleven 4 | 2012
Herhalen, herhalen, herhalen De aanhouder wint, is een toepasselijke uitspraak voor de Diamantbuurt. ‘Herhalen, herhalen, herhalen’, zegt projectleider Evert Helweg. ‘Als we een brief sturen, is dat vaak niet genoeg. We hebben net de asbestverwijdering afgerond. Daar moesten de zolders voor leeggemaakt worden. Het gebeurde toch heel vaak dat we aankwamen en dat niet was gedaan.’ Daarom heeft Edgar Burleson prikborden opgehangen in de trapportalen. En een kaartje met zijn foto erop. ‘Zo kunnen bewoners me altijd aanspreken of bellen als er in de algemene ruimte iets kapot is of als ze iets willen weten.’
Diamanthandel Het buurtje, ingeklemd tussen de Amsteldijk en de Van Woustraat (een stukje van de overkant hoort er ook nog bij), ademt iets gezelligs. Ooit was dit de gemeente Nieuwer-Amstel en het centrum van de diamanthandel. De monumentale diamantslijperij van Asscher is er een prachtig overblijfsel van. Maar ook de arbeidershuisjes (een ontwerp van Van Gendt), waar de slijpers >
‘Kijk, schone en mooie gevels. Dit is mijn trots’
Stadgenoot
7
buurt in beeld
buurt in beeld
‘Ik heb op het punt gestaan om Rutte aan te klagen’ woonden, in de Tolstraat, herinneren aan die tijd. Ze zijn er ooit neergezet om inlijving van de gemeente door Amsterdam te dwarsbomen. Amsterdam is er later, als onderdeel van het grote Plan Zuid, omheen gebouwd. ‘Uit het leefbaarheidsonderzoek van de gemeente blijkt dat onze bewoners hun buurt een 7,4 geven’, zegt gebiedsbeheerder Hanne Ris. ‘Samen met de bewonerscommissie en de andere buurtbewoners werken we daaraan. Zo hebben we onlangs een deel van de geveltuinen aangepakt. Maar we blijven bewoners ook wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid. Er moeten bijvoorbeeld geen goederen in de trappenhuizen staan, om onveilige situaties te voorkomen, bijvoorbeeld wanneer er brand uitbreekt.’
Lampenkappen We lopen door de stille straatjes. In het oude badhuis zit tegenwoordig een drumschool, even verderop zit buurtwinkel ‘Zoet Amsterdam’ en weer iets verder is ook de fietsenstalling een sociaal trefpunt. Het is wel duidelijk dat Peter van Maaren een graag geziene bewoner is. Kin8
Stadleven 4 | 2012
deren groeten hem, een andere bewoner steekt zijn hand op en tegenover het huis waar hij zelf al zeventien jaar woont, hangt iemand uit het raam. Even een praatje. ‘Contact is ontzettend belangrijk. Ik heb laatst met een andere buurtbewoner bij een oude dame de tuin gedaan. Dat had ik haar ooit aangeboden, maar ze had er nooit op gereageerd. Tot er opeens een briefje in mijn bus lag. Dat vind ik mooi, dat die stap dan wordt gezet.’ De lantaarns in de hoek van zijn straat, waar hij de buurttafels organiseert, zijn versierd met lampenkappen. ‘Die haal ik overal vandaan. Ik heb nu ook een prachtige Marokkaanse lampenkap. Het leuke is dat ik ze tegenwoordig ook van bewoners krijg, het vervelende dat het stadsdeel ze steeds weghaalt. Ziet er toch hartstikke gezellig uit?’
Glans ‘Het gaat echt beter met de buurt’, zegt Jeroen van Ammers. ‘Maar nu willen we positieve reuring. De bewonerscommissie heeft huisbezoeken gedaan, er is een burendag georganiseerd. Ondertussen zijn we bezig met de
voorbereidingen voor verkoop in een paar blokken. Daarbij kunnen de huidige huurders hun eigen woning kopen. En bij leegkomst verkopen we aan anderen. We verwachten daarmee nog meer bewoners aan te trekken om de buurt sterker te maken.’ Als we rond het middaguur vanaf de Jozef Israëlskade weer teruglopen naar de Diamantstraat breekt plotseling een flauw zonnetje door het witte wolkendek. De huizen krijgen glans. Wat een toepasselijke metafoor: een ruwe diamant die langzaam wordt geslepen tot een stralend pareltje van De Pijp.
Bezienswaardigheden Het hele buurtje is een rijksmonument (Amsterdamse School). Bijzonder zijn de diamantslijperij van Asscher (waardoor het buurtje zijn straatnamen heeft gekregen), het huis waar Gerard Reve opgroeide en waar zijn beroemde boek De Avonden zich afspeelt (hoek Jozef Israëlskade en Diamantstraat). Ook de oude bioscoop Cinetol (nu bibliotheek) is een monument en een voorbeeld van het Nieuwe Bouwen. Stadgenoot
9
de ondernemer
column
Kirsten Starr (39), mede-eigenaar kapsalon Miror Miror in de Bilderdijkstraat: ‘Amsterdam verschilt nogal met Londen, waar ik vandaan kom. Hier heerst een veel vrijere cultuur, vind ik. Daarnaast zijn Engelsen agressiever, harder, dan Nederlanders. Maar Nederlanders zijn over het algemeen afstandelijker. Inmiddels woon ik alweer dertien jaar in Amsterdam. Dit is mijn thuis, ik ga hier voorlopig niet meer weg. Op mijn veertiende werkte ik al als kapster. Het kappersvak is mijn absolute passie. Natuurlijk heb ik ook op plekken gewerkt die minder goed bij me pasten, voornamelijk commerciële kappers waar een competitieve sfeer heerste. Kappers die elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Nou, daar pas ik voor. In Engeland werkte ik in The City, het financiële hart van Londen. Dat ging er een stuk drukker en gehaaster aan toe dan hier. Veel zakenlui. Bij Mirror Mirror willen Alex en ik juist een relaxte, gemoedelijke sfeer creëren. En daar zijn we hopelijk in geslaagd. Toen ik Alex voor het eerst ontmoette, vond ik hem wat stil. Maar uiteindelijk zijn we toch naar elkaar toegegroeid en ik ben erg blij met ons als team.’ Alex van der Meer (34), mede-eigenaar: ‘Ik was in het begin juist een beetje geïntimideerd door Kirsten. Wie had gedacht dat we elkaar later juist perfect zouden aanvullen. Dat ik het kappersvak in wilde wist ik al vanaf mijn vijfde. Als iemand me vroeg wat ik wilde worden, dan antwoordde ik steevast: ‘Kapper!’ Dat plan is nooit gewijzigd. Alhoewel, op mijn zevende overwoog ik nog heel even om boer te worden, maar bij nader inzien leek me dat toch niet zo’n goed idee. Toch fijn dat het kappersvak in werkelijkheid net zo leuk blijkt als ik hoopte. Je bouwt als het ware mini-vriendschappen op met vaste klanten. Dat bijzondere contact vind ik mooi. Kirsten leerde ik kennen bij een haarstudio in Amsterdam waar we beiden als zelfstandige kappers een kappersstoel huurden. We besloten onze eigen kapsalon op te zetten. Kirsten kende deze buurt al, omdat ze hier al jaren om de hoek woont, en via Stadgenoot zijn we aan dit pand in de Bilderdijkstraat gekomen. We willen hetzelfde. Een no-nonsense kapsalon waar mensen zich thuis voelen en voor een redelijke prijs goed geknipt worden.’ www.mirrormirror.nu
Kortingsbon
‘We bouwen minivriendschappen op’
Aaf Brandt Corstius (1975) is columniste en schrijfster. In haar vaste column in Stadleven schrijft ze over haar leven in de stad.
Kerst ‘Ze hebben het lichtplafond opgehangen.’ Ik liep aan het eind van de herfst met een vriendin door de Nieuwe Spiegelstraat. Boven ons hoofd waren, van de ene kant van de straat naar de andere, lange koorden gespannen met grillige slierten vol lampjes eraan. Het woord lichtplafond begreep ik wel, maar de sarcastische toon niet. Want dit was toch heerlijk? Ik kreeg een e-mail. Van EasyJet. ‘Aaf, de leukste kerstmarkten staan voor u klaar!’ luidde de subjectline. Ik moest lachen om dat ‘Aaf’, en dat ‘u’, en om kerstmarkten die klaarstonden, maar ik ging die mail natuurlijk wel lezen. De mail riep mij op om naar Bristol te reizen (nu vanaf 40 euro), de stad van ‘bruggen, ballonnen en boten’. Bruggen, ballonnen en boten. Leuk. Maar geen kerst. En dat is juist wat ik nu wil. Kerst. Kerst. Kerst. Twee jaar geleden was ik rond deze tijd in Berlijn, en daar weten ze hoe je dat moet aanpakken. Je kon geen hoek omslaan of er beierde wel een rendierbel, er stond een man in Lederhosen worsten of Kuchen te bakken, of er liep een vrouw rond met een tonnetje glühwijn om haar nek, met een kraantje eraan, zodat je zelf vrijelijk kon tappen. Helaas bleef het daar niet bij: er schetterde ook kerst-house, en die man van de worsten had het wel heel grootscheeps aangepakt: enorme ronde pannen, druipend van het vet, vol worsten, Sauerkraut en rösti, die door al net zo enorme Duitsers en toeristen op onhandige wijze in monden werd geschoffeld. Kerst in de stad. Je bewandelt een slap koord, als middenstander. Aan de ene kant kan ik, consument, van warme wijn en vuurtjes met pannen kastanjes geen genoeg krijgen, aan de andere kant wil ik niet dat er uit een nephouten kraam, met een nep-Kerstman erin, uit een groot stel speakers constant ‘HO HO HO!!!’ klinkt. Maar als ik langs de Bijenkorfetalage loop, en daar spelen zesentwintig pluchen Steiff-beertjes de kerststal na, dan kan ik gerust een kwartier voor het raam staan. En ik weet: sommige mensen trekken de grens al bij de verlichting die elke zichzelf respecterende winkeliersvereniging ophangt. Die vinden dat al te veel. Maar dat zijn waarschijnlijk dezelfde mensen die elke oktober een zak pepernoten uit het Albert Heijn-schap rukken en dan vertwijfeld en hysterisch uitroepen: ‘NU AL PEPERNOTEN?!’ Ja, pepernoten. En kerstverlichting. En het liefst, zo’n beetje, tot half januari. Dan neem ik de non-stop lopende die ‘hohoho’-cd bij de kerstkraam wel op de koop toe.
10% kor ting
10% korting op knipbeurt bij Mirror Mirror • Normaal € 35, nu € 31,50. • Gelding van 1 januari t/m 28 februari 2013. Tekst Wendy Dekker | Fotografie Wout Jan Balhuizen
10
Stadleven 4 | 2012
Stadgenoot
11
reportage
reportage
Verhuizen? Knap eerst zelf uw oude woning op Gaten in de deuren, kapotte keukenkastjes, vloerbedekking die niet weggehaald is. Mensen die verhuizen laten soms een puinhoop achter. Als Stadgenoot dat moet opknappen, gebeurt dat op kosten van de vertrekkende huurder. Dat kan flink in de papieren lopen, vertelt uitvoerder mutatieonderhoud Willem van Veen. Stadleven loopt een ochtendje met hem mee. Tekst Erwin Rooyakkers | Fotografie Wout Jan Balhuizen
‘Zo smerig en uitgewoond is gelukkig wel een uitzondering, hoor, maar toch... Sinds ik 25 jaar geleden met dit werk ben begonnen, is er veel veranderd. Mensen houden hun woning lang niet meer zo schoon als vroeger.’ Willem is niet verbaasd over de toestand waarin hij de eerste woning die we die ochtend bezoeken aantreft. ‘Bij de voorinspectie, een paar weken geleden, zag ik al wat eraan mankeerde. Totaal uitgewoond. Vooral de keuken en douche waren behoorlijk smerig. Er is ook veel stuk’, zegt Willem, terwijl hij ons op een aantal gebreken wijst: deuren, keukenkastjes, ruiten, het aanrechtblad. ‘Er is zelfs een wastafel uit één van de slaapkamers verdwenen. Dat gaat behoorlijk in de papieren lopen voor de vertrekkende huurder.’
Voorinspectie De regels zijn simpel. Een vertrekkende huurder moet zijn of haar woning leeg en netjes achterlaten. Wie de huur opzegt, krijgt een brief van Stadgenoot. Hierin wordt de huurbeëindiging bevestigd. Daarnaast staan er twee datums in: één voor de voorinspectie en één voor de eindinspectie. Willem: ‘Bij de voorinspectie bekijk ik samen met de huurder of er nog wat aan de woning moet gebeuren. Bij het inleveren van de sleutels verwacht ik namelijk dat deze in goede staat is. De huurder krijgt van mij een overzicht van actiepunten. Meestal moet hij of zij het één en ander schoonmaken. Maar vaak ook moeten gebreken worden verholpen. Denk aan een lekkende kraan, losse plinten en gaten in de muur.’ 12
Stadleven 4 | 2012
Eindinspectie Op de laatste dag van huur gaat Willem nogmaals langs. Ditmaal voor de zogeheten eindinspectie. ‘Aan de hand van het overzicht met actiepunten inspecteer ik de woning voor een tweede keer. Ik ga na of alle actiepunten zijn uitgevoerd. Ook kijk ik of er gebreken zijn die ik niet kon zien toen de woning nog bewoond was en dus vol meubels en spullen stond. In de slaapkamer hier zie je bijvoorbeeld dat er om een kast heen is geschilderd. De muur waar de kast tegenaan heeft gestaan, is aan een opknapbeurt toe. Een typisch voorbeeld van zo’n verborgen gebrek dat ik tijdens de voorinspectie niet kon opmerken.’ Bij verborgen gebreken kan de huurder kiezen. Of hij zorgt er zelf voor dat de gebreken worden verholpen, of hij laat dit over aan Stadgenoot. ‘Wij brengen de werkzaamheden dan wel in rekening’, verduidelijkt Willem. ‘Dat doen we ook als gebreken die ik tijdens de voorinspectie heb opgemerkt niet verholpen zijn. Op het overzicht met actiepunten heb ik per punt een bedrag vermeld dat de oude huurder moet betalen.’
Werken met iPads Willem heeft alle gebreken opgeschreven en is klaar in deze woning. Op naar het tweede adres. Onderweg daarnaartoe vertelt Willem over de proef waar Stadgenoot nu mee bezig is. ‘Tijdens de voor- en eindinspectie werken we nu nog met papier. We schrijven alles op. Op kantoor maken we kopietjes voor onder andere de verhuurafdeling. Mijn collega’s daar >
‘Mensen houden hun woning lang niet meer zo schoon als vroeger’ Stadgenoot
13
reportage
klantenservice
De winter komt er alweer aan, dus krijgt de Klantenservice van Stadgenoot regelmatig typische wintergerelateerde vragen als: hoe komt het dat mijn ramen nat zijn aan de binnenkant en wie ruimt de sneeuw op mijn stoep? De vijf meest gestelde vragen én antwoorden van de winter op een rij. Tekst Petra Hermans ‘Zo smerig en uitgewoond is gelukkig wel een uitzondering, hoor’
tikken alles over en zetten de informatie in ons computersysteem. Dat kan natuurlijk veel efficiënter. Vandaar dat we nu het werken met een iPad aan het uitproberen zijn. We voeren dan zelf alle gegevens rechtstreeks in het systeem in. Dat scheelt een hoop extra werk. En nog een voordeel: af en toe is het dossier van een woning, dat je meeneemt naar een inspectie niet compleet. Tot nu toe moest ik dan terug naar kantoor. Als we met een iPad werken, hoef ik alleen maar even een collega te bellen, en die mailt het me dan direct. Een paar minuten later heb ik het op mijn scherm staan.’
Leeg en schoon Op het tweede adres staat de vertrekkende huurder al op ons te wachten. Haar woning ziet er een stuk beter uit dan de eerste die we zagen. ‘Mevrouw heeft netjes de paar gebreken verholpen die ik tijdens de voorinspectie heb opgemerkt’, merkt Willem op. ‘Ik zie verder geen verborgen gebreken en de woning is leeg en schoon.’ De huurder levert de sleutels in, en trekt tien minuten na onze aankomst de deur voor het laatst achter haar dicht. Wij blijven nog even. ‘Het is hier leeg en netjes, maar toch moet er nog een aantal dingen gebeuren voordat we de woning weer verhuren’, vertelt Willem. ‘De vloer is op een aantal plekken beschadigd en ik 14
Stadleven 4 | 2012
laat de losse tegels in de badkamer vervangen. Dat soort dingen ontstaan door slijtage en is de huurder dus niet aan te rekenen.’ Als Willem alles heeft genoteerd en nog een laatste rondje door de woning heeft gemaakt, gaan we naar het volgende adres op zijn lijst. Ook daar treffen we geen uitzonderlijke dingen aan. Net als bij het laatste adres van deze ochtend. ‘Valt het toch nog mee.’
Veel huurders denken dat zij hun huur alleen aan het begin of eind van de maand kunnen opzeggen. Dat was vroeger zo. Tegenwoordig kunt u uw huur op elke gewenste datum opzeggen. Deze datum moet alleen wel op een werkdag vallen. Bovendien geldt een opzegtermijn van een maand. Uw schriftelijke huuropzegging moet dus minimaal één maand voordat u de sleutels wilt inleveren bij ons binnen zijn.
Wie moet ik bellen als ik last heb van ongedierte? Muizenoverlast is iets wat bij grote steden hoort. Hier kunnen we helaas niets tegen doen. U kunt er wel voor zorgen dat de muizen niets te eten kunnen vinden door uw voedingswaren in afgesloten verpakkingen te bewaren. Ook is het belangrijk dat vuilniszakken niet op plekken worden gezet waar ze niet horen, zoals de galerij, uw balkon of de tuin. Heeft u last van bijvoorbeeld ratten of kakkerlakken? Dan kunt u contact met ons opnemen. Wij schakelen dan een speciaal bedrijf in om u te helpen.
Ik heb problemen met mijn CV, wat moet ik doen? Kijkt u eerst of de CV niet ontlucht of bijgevuld moet worden. Radiatoren waar lucht in zit kunnen raar geluid maken of worden niet goed warm. Of een CV bijgevuld moet worden, kunt u zien aan de bar meter. Als bijvullen en/of ontluchten niet werkt, mag u de installateur inschakelen. Vaak zit er op een warme installatie een sticker die aangeeft welk bedrijf verantwoordelijk is voor het onderhoud. U mag dit bedrijf rechtstreeks bellen, zonder eerst een melding bij ons te maken. Indien er geen sticker op uw CV zit, mag u ons bellen. Wij zoeken dan voor u op welk bedrijf u kan helpen en geven u het nummer.
De regenpijp is stuk-gevroren, kunnen jullie dit maken? Als water in de regenpijp opvriest, kan de regenpijp stuk gaan. Een kapotte regenpijp kan bij nat weer lekkages veroorzaken. Als u ziet dat de regenpijp stuk gegaan is, kunt u dit aan ons doorgeven. Wij maken dan een afspraak met een monteur om dit te verhelpen.
Huur opzeggen? Dat kan elke dag van de maand
Er ligt sneeuw. Wat nu? Sneeuw kan heel mooi zijn, maar ook erg onhandig. Om gladheid te voorkomen raden we u aan uw stoep te vegen nadat het gesneeuwd heeft. De gemeente zorgt ervoor dat er gestrooid wordt op straat. Als woningbouwstichting zijn wij niet verantwoordelijk voor het onderhoud buiten uw woning. Wanneer sneeuw op het dak gaat smelten, kunt u last krijgen van lekkages. Dit is iets wat we helaas niet kunnen verhelpen. Zodra alle sneeuw weg is houdt de lekkage ook op. Mocht u waterschade aan uw woning ondervinden door de lekkage, kunt u uw inboedelverzekering raadplegen. Zij zijn uw contactpersoon in verband met schades aan uw meubilair, vloer, behang, et cetera.
Mijn ramen zijn nat aan de binnenkant, hoe kan dat? Het is mogelijk dat uw dubbelglas lek is. Er ontstaat dan condens tussen uw dubbele beglazing en uw raam beslaat. Indien dit het geval is, kunt u contact met ons opnemen. Als het probleem op meerdere ramen in dezelfde ruimte voorkomt, wordt er niet genoeg geventileerd. Het vocht zit dan aan de binnenkant van uw raam. Een te hoge luchtvochtigheid in uw woning is niet alleen slecht voor uw gezondheid. Het veroorzaakt ook problemen in uw woning als schimmel. Hoe koud het ook wordt, het is belangrijk dat u altijd blijft ventileren. Doe uw ramen dus nooit allemaal helemaal dicht.
Klantenservice 020 - 511 80 00 |
[email protected] | www.stadgenoot.nl Stadgenoot
15
winterreportage
winterreportage
Kerst op z'n Amsterdams Het beeld van de kerstboom op de Dam kennen we allemaal. Maar hoe ziet Kerst er in andere buurten uit? Een foto-impressie. Fotografie Hans van der Vliet & Hollandse Hoogte | 2011
16
Stadleven 4 | 2012
Stadgenoot
17
winterreportage
winterreportage
1
2
6
7
3
4
8
9
5
10
1 Winkelcentrum Buikslotermeerplein 2 Kerstman op �eland� in de Jan Evertsenstraat 3 Theo van Gogh Park op IJburg 4 �Schaatsen rond Rembrandt� 5 Kerstdiner Stichting Al Maarif
18
Stadleven 4 | 2012
6 Trots op de Staatsliedenbuurt 7 �Winterland� Rembrandtplein 8 Arreslee in winkelcentrum IJburg 9 Woonzorgcentrum voor ouderen 10 Bewoners maken het gezellig in hun straat
Stadgenoot
19
interview
interview
De tango van
bestuur en commissaris
Joel Mook
20
Stadleven 4 | 2012
Wat weet een huurder over de Raad van Commissarissen? Antwoord hoogstwaarschijnlijk: dat zijn mannen met pakken die te veel verdienen. De kloof tussen die mannen in pak en de man in de straat is levensgroot. En onbekend maakt onbemind. Dus vroeg Stadleven aan Joel Mook, student Communicatiemanagement en naar eigen zeggen ‘tevreden huurder’ om met een handvol huurdersvragen naar de Sarphatistraat, waar Stadgenoot gehuisvest is, te komen. Vertrekkend voorzitter Jacob Kohnstamm en zijn beoogde opvolger Wim Kuijken schoven aan. Wim: ‘Ik wil iets doen wat maatschappelijk relevant is.’ Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet
Wat doet de Raad van Commissarissen?
Hoeveel tijd steekt u in dit werk?
Jacob: ‘Feitelijk zijn we de toezichthouder. We geven gevraagd en ongevraagd advies aan de twee bestuurders. Daarnaast hebben we als taak het benoemen en ontslaan van het bestuur, het vaststellen van de begroting en het goedkeuren van het jaarverslag. In deze crisistijd zijn we heel scherp op de financiering. We hameren op minder hooi op de vork.’
Jacob: ‘Dat is moeilijk aan te geven. Als je er moet zijn, moet je er zijn. Dan ben ik soms twee of drie dagdelen in een week met Stadgenoot in de weer. Maar er gaan ook weken voorbij dat er naast de reguliere vergadering en het maandelijkse overleg tussen mij en de voorzitter van het bestuur, geen contact is.’
Jacob Kohnstamm
Maar u neemt geen beslissingen? Jacob: ‘Nee, dat doet het bestuur. Wij zijn wel een klankbord. Het is een tango die je danst. Iemand moet leiding geven, de ander volgt – of niet natuurlijk. En dan is er een probleem. Ik geef toe dat het voor een lid van de Raad soms best moeilijk is om niet op de stoel van de bestuurder te gaan zitten. We zijn allemaal ervaren managers.’
Vorig jaar is er een nieuwe bestuurder gekomen. Hoe gaat de samenwerking tussen de twee bestuursleden? Jacob: ‘Uitstekend, maar het eerste jaar is altijd makkelijk hè? Het is net een relatie. Die samenwerking is wel heel essentieel voor het wel en wee van Stadgenoot. Eens per jaar komen wij als Raad in een besloten vergadering bijeen – dus zonder het bestuur – waarbij wij indringend > Stadgenoot
21
interview
reportage
‘De bestuursvoorzitter moet mij alles kunnen vertellen, maar we moeten geen vriendjes worden’ Is leefbaarheid een taak van een corporatie? Jacob: ‘De primaire taak is de sociale huurvoorziening, maar leefbaarheid hoort er zeker bij. Er zijn mooie voorbeelden van wat wij samen met bewoners en andere organisaties voor elkaar kunnen krijgen.’ Wim: ‘We hebben er ook belang bij. Als een huurder trots is op zijn buurt, zal hij er beter mee omgaan. Minder vervuiling, meer samenhang.’
Wim Kuijken
stilstaan bij de vraag hoe zij individueel en gezamenlijk functioneren. Ik noem dat agendapunt altijd ‘roddelen over het bestuur’. Daarnaast moet er een speciale vertrouwensband zijn tussen de voorzitter van het bestuur en de voorzitter van de Raad. Hij moet mij alles kunnen vertellen, maar we moeten ook weer geen vriendjes worden. Het is een subtiel spel. Ik moet hem tenslotte ook zakelijk kunnen beoordelen en in uiterste instantie kunnen ontslaan.’
Hoeveel leden heeft de raad? Jacob: ‘Nu zeven. Meer dan genoeg. Het moet geen Poolse landdag worden.’ Wim: ‘Je moet solliciteren op de baan. Er is een lijst met gewenste kennis en vaardigheden, waarbij bestaande ervaring het uitgangspunt is. Er wordt dus gekeken naar wat we nodig hebben.’ Jacob: ‘We zijn een Amsterdamse corporatie, maar zowel Wim als ik weten vanuit onze tijd in Den Haag hoe de hazen daar lopen. Wim is op drie departementen SecretarisGeneraal geweest en ik onder andere staatssecretaris, belast met het Grotestedenbeleid. Die kennis en ervaring kunnen we nu voor Amsterdam en Stadgenoot inzetten.’
Vroeger was een corporatie een vereniging. Maar van wie is een woningcorporatie nu eigenlijk? Wim: ‘Goeie vraag. Een corporatie neemt een vreemde middenpositie in. Ergens tussen publiek en privaat. We zijn een beetje van de stad, een beetje van de huurders, een beetje van Den Haag.’ Jacob: ‘Voor een bestuurder behoorlijk complex. Toen de corporatiemarkt destijds werd geliberaliseerd en we onze eigen broek moesten ophouden, hadden we nog steeds een wettelijke taak om de sociale huurwoningen op peil te houden, maar aan de andere kant moesten we veel meer zelf gaan ondernemen.’ 22
Stadleven 4 | 2012
Een heikel punt zijn beloningen die commissarissen opstrijken voor hun werk. Op Google circuleren enorme bedragen. Hoe is dat bij Stadgenoot? Wim: ‘Over de beloning voor commissarissen van woningcorporaties zijn landelijk afspraken gemaakt. Het is een maatschappelijke functie. Wij publiceren die uitbetaalde bedragen ook in het jaarverslag. De voorzitter krijgt op jaarbasis 15.000 euro bruto, een lid krijgt 10.000. Dat is natuurlijk best nog een bedrag, maar dat maakt het ook mogelijk om te zeggen: je moet er zijn, dus je komt.’
Meer ruimte en toch betaalbaar
U doet dit dus ook vanuit een zekere ideologie? Wim: ‘Ik wil iets doen wat maatschappelijk relevant is. Er gaat van alles gebeuren op de woningmarkt de komende jaren. Zowel met de huren als met de bouw. Er moeten beslissingen worden genomen om het economisch herstel te stimuleren. Starters moeten makkelijker kunnen toetreden, het scheefwonen moet worden opgelost, marktconforme huren moet worden geïnd. Het is belangrijk dat we goed zorgen voor die enorme middengroep die nu buiten de boot dreigt te vallen. Het is een ontzettend spannende periode.’
Hoe bent u zelf ooit gestart op de woningmarkt? Jacob: ‘Voor mijn eerste woning op de Marnixkade in 1972 betaalde ik 48 gulden. De Telegraaf zat toen nog midden in de stad. Als de krant rond 23.00 uur van de persen rolde, ging ik er één halen, mijn vriendin hield een telefooncel bezet en we belden direct de aangeboden woningen. Zo moest het, anders was het al weg. Je had toen ook al schaarste.’ Wim: ‘Herkenbaar. Ik had een andere truc. Ik nam de auto van mijn vader mee als ik naar een woning ging kijken. Dat maakte indruk. Ik woonde op een kamer van drie bij drie met een chemisch toilet. Op de sportclub kon je wel douchen.’
Vrijesectorhuurwoningen veel te duur? Niet bij Stadgenoot. De corporatie vergroot het aanbod betaalbare vrijesectorhuurwoningen in de stad. Zodat de sociale huurwoningen overblijven voor degenen die ze écht nodig hebben. Drie huurders die de overstap van sociale naar vrijesectorhuur maakten. ‘Onze verwachtingen werden zonder meer overtroffen. Wat een ruimte!’ Tekst Wendy Dekker | Fotografie Jan Freriks
Stadgenoot
23
reportage
‘Dit is mijn droomhuis’
reportage Bram Jansen (36) woonde op plekken over de hele wereld, maar kwam telkens weer terug naar Amsterdam. Sinds oktober huurt hij van Stadgenoot een vrijesectorwoning in de Staatsliedenbuurt. Bram: ‘Voor mijn werk als antropoloog ben ik veel onderweg. Ik heb onder andere in Kenia gewoond en in Spanje. Ook heb ik een tijd in Utrecht samengewoond, totdat mijn relatie uitging. Vorig jaar november keerde ik terug naar Amsterdam. Binnen Nederland vind ik Amsterdam met stip de leukste plek om te wonen. Het is relatief klein, maar wel het meest bewegende deel van het land. Het blijft leuk om hier rond te fietsen door de stad. Er is zo veel aanbod: nachtleven, cultuur. En niet te vergeten, mijn vrienden wonen hier. In al die jaren heb ik in diverse buurten gewoond, zoals Oost, Centrum, De Pijp. En elke buurt heeft weer iets eigens. Hoewel ik niet veeleisend ben, is de huizenmarkt in Amsterdam voor een alleenstaande en niet-grootverdiener zoals ik vrij beperkt. Het grootste deel van de tijd heb ik in onderhuur gezeten, in afwachting van iets anders. Ik heb even overwogen om een huis te kopen, maar liever wilde ik huren. Sinds februari ben ik actief op internet gaan zoeken naar woningen. Op Marktplaats bijvoorbeeld. Maar daar zaten veel dubieuze advertenties tussen: woningen waar je de huur ‘handje contantje’ moest betalen bijvoorbeeld.’ Lees verder op pagina 27
Belinda Visser (44) woont samen met haar vriend Max van der Leij (44), en haar kinderen Bibi van Troost (17) en Cathy van Troost (11). De dochter van haar vriend, Rochelle (19), komt ook vaak langs in hun appartement in Osdorp.
‘Met stip de leukste plek om te wonen’
Belinda: ‘Stadgenoot bracht me het goede nieuws tijdens de voorbereidingen van mijn dochters musical. Juist toen ik de kinderen aan het schminken was, ging mijn telefoon. Ik heb staan juichen toen ik hoorde dat we het appartement hadden. En de kinderen juichten vrolijk met me mee. Dit is echt mijn droomwoning, ik kan niet anders zeggen. Op een droomlocatie. Hier, op het Osdorpplein, met uitzicht op het water, waan ik me iedere dag in het buitenland. Vrienden die bij ons bezoek komen, bewonderen het uitzicht vanaf ons balkon: ‘Wow, dat dit ook Amsterdam is!’ Via WoningNet stuitte ik maanden geleden op een ander appartement in ditzelfde gebouw. Het is ons toen niet gelukt die woning te krijgen, maar Stadgenoot stelde me gerust: ‘Er komt absoluut snel weer wat vrij op die locatie.’ En ze hadden gelijk. In augustus kregen we de sleutel van ons nieuwe huis, een zeer ruim 3-kamerappartement van ruim tachtig vierkante meter. In de buurt waar we eerst woonden, vlak bij Station Lelylaan, hadden we veel last van zwerfjongeren en criminaliteit.’ Lees verder op pagina 27
24
Stadleven 4 | 2012
Stadgenoot
25
reportage
reportage
Adolfo: ‘Hiervoor woonden Jason en ik in een sociale huurwoning vlak bij het Vondelpark. Hoewel we op een prima locatie zaten, begon het vorig jaar toch te kriebelen. Een grotere woning zou voor ons tweeën comfortabeler zijn. Maar ja, vind maar eens een grote betaalbare woning in Amsterdam. Hoewel zowel Jason als ik een goede baan hebben, ik als Sales Coördinator bij Elsevier en hij als manager bij Booking. com, kiezen we er liever niet voor om met torenhoge woonlasten te zitten. Het leven in Amsterdam is tenslotte al duur genoeg. Daarnaast willen we geld kunnen sparen om te reizen, zoals naar Venezuela, waar ik vandaan kom. Of naar de Verenigde Staten, waar Jason tot zeven jaar geleden heeft gewoond. Elke dag reed ik, op weg naar mijn werk, voorbij het Piri Reis-complex van Stadgenoot in Oud-West. Zo’n waanzinnig mooi gebouw, op zo’n ideale locatie, ik durfde er niet eens van te dromen dat wij daar ooit zouden wonen. Afgelopen zomer lag er een brochure van Stadgenoot in de brievenbus. Daarin werden woningen van uitgerekend Piri Reis aangeboden. In de vrije sector, dat wel. Maar het bleek betaalbaar voor ons.’ Lees verder op pagina 27
‘Liever geen hoge woonlasten’ 26
Stadleven 4 | 2012
onderhoud. Goed, in Amsterdam betaal je dan weer wel bijna net zo veel huur als hypotheek bij een koopwoning. Maar dat weegt voor mij niet op tegen alle voordelen van huren. We zijn blij dat we nu toch een vrijesectorwoning kunnen huren. Ik ben een geboren en getogen Amsterdamse en voel me hier thuis. Ik hou van de reuring. Er zijn altijd mensen op straat. Er zijn ook veel activiteiten voor onze deur: culturele eetfestijnen, live muziek. Wij zitten dan mooi op de eerste rang vanaf het balkon toe te kijken. Hoe mooi is dat.’
Belinda: ‘Onze tienerkinderen durfden niet alleen thuis te zijn. Nee, dan is onze huidige woning perfect. De kinderen vinden het ook fantastisch. Zodra ze hier de deur uit stappen, staan ze meteen in het winkelcentrum. De school van mijn dochter zit hier zowat om de hoek. Mijn partner en ik verdienen te veel voor sociale
huur. We zitten net boven de grens. Huren in de vrijesector leek dan weer net niet haalbaar, dus wat moet je dan. Ik heb ooit ook wel eens een
Bram: ‘Daar moet je voor uitkijken. Een woning waar ik mijn zinnen op had gezet, aan de Amstelkade, ging jammer genoeg aan mijn neus voorbij. Dat was balen, want het was een mooie locatie. Verder bekeek ik iedere dag het aanbod op de website van Stadgenoot. Uiteindelijk is het me gelukt mijn huidige woning in de
Staatsliedenbuurt te krijgen. Vrijesectorhuur, maar toch betaalbaar. Ik woon nu op de eerste verdieping, in een supergezellige buurt. Er zijn leuke cafés en ik zit vlak bij het Westerpark. En op loopafstand zit een warme bakker die zelfs op zondagochtend lekkere verse, warme croissantjes heeft. Vanuit mijn slaapkamer kijk ik uit op een binnentuin met een leuk, geschilderd houten blokhut. Dat ziet er heel gezellig uit. Het leuke van mijn werk is dat ik veel mag thuiswerken. Hierdoor kan ik extra genieten van mijn huis. Mijn droomhuis? Recht tegenover het
Centraal Station in de Sixhaven staat een huisje met uitzicht op het Muziekgebouw aan ’t IJ.
Adolfo: ‘We twijfelden geen moment en schreven ons in voor een van de woningen. Niet lang daarna kwam de uitnodiging om het appartement te gaan bezichtigen tijdens een Open Huis. En onze verwachtingen werden zonder meer overtroffen. Wat een ruimte! De woning op de tweede etage is met 84 vierkante
meter twee keer zo groot als wat we hadden. Je kunt je voorstellen dat we vanaf die dag enorm in spanning hebben gezeten. Nu was het een
gat in de lucht. Een huis als dit vinden in Amsterdam is supermoeilijk. En nu is het van ons! We gaan hier voorlopig niet meer weg. Amsterdam is een geweldige stad. Een rustige stad ook, als je het vergelijkt met grote steden in Venezuela of de Verenigde Staten. Natuurlijk hebben we wel eens gedacht: hoe zou het zijn om buiten Amsterdam te wonen. Ach, wie weet. Later...’ Jason: ‘Amsterdam maakt me gelukkig, omdat ik hier veel vrijheid voel. Ik kan doen wat ik wil en hoef me daarbij geen zorgen te maken over wat anderen denken. The easy way of living.’
Vervolg pagina 24
Adolfo Gomez (45) en Jason Underwood (34) huren sinds een paar maanden een vrijesectorhuurwoning in nieuwbouwcomplex Piri Reïs in de Baarsjes.
Vervolg pagina 25
Vervolg pagina 26
Betere doorstroming Veel mensen die een woning zoeken in Amsterdam vallen momenteel tussen wal en schip. Ze verdienen te veel voor een sociale huurwoning, maar te weinig om een huis te kunnen kopen of te huren in het hogere segment. Voor deze zogenoemde ‘middeninkomens’ gaat Stadgenoot het aanbod betaalbare vrijesectorhuurwoningen flink vergroten. Hiermee hoopt de corporatie
‘Vrienden bewonderen het uitzicht vanaf ons balkon’ koopwoning gehad hoor. Maar wat ik zo prettig vind aan huren, is dat je gewoon de huisbaas kunt bellen, wanneer er iets niet in orde is. In een eigen woning ben je zelf steeds bezig met
‘Ik durfde er niet eens van te dromen dat wij hier ooit zouden wonen’ kwestie van afwachten... In oktober kregen we dan eindelijk het goede nieuws te horen. Ik zat op mijn werk toen ik gebeld werd en sprong een
‘scheefwonen’ tegen te gaan en doorstroming te bevorderen, zodat de sociale huurwoningen overblijven voor degenen die ze echt nodig hebben. Stadgenoot neemt hierbij een actieve rol in. Zo heeft de corporatie afgelopen zomer sociale huurders uitgenodigd die in de buurt van Piri Reïs in West wonen, om te komen kijken naar de vrijesectorhuurwoningen in het nieuwbouwcomplex. Er kwam veel respons op en de Open Dag in september was een groot
‘Iedere dag bekeek ik het aanbod op de website van Stadgenoot’ Daar wonen lijkt me helemaal fantastisch. Maar voor nu ben ik zeer gelukkig met mijn nieuwe woning. Ik voel me thuis. Na al het reizen, kan ik nu eindelijk landen.’
succes (lees meer op pagina 30). Met nieuwbouwcomplex Argentinië heeft Stadgenoot onlangs hetzelfde gedaan: sociale huurders in de omgeving van het gebouw werden uitgenodigd voor een open dag om de vrijesectorwoningen te bekijken. Ook hier bleek er veel animo te zijn.
Heeft u ook interesse in een betaalbare vrijesectorhuurwoning? Kijk op www.stadgenoot.nl/aanbod/wonen
Stadgenoot
27
zo woon ik
zo woon ik
‘Ik nodig vaak vrienden uit voor een etentje’
In deze rubriek laten huurders van Stadgenoot hun woning zien. Deze keer zijn we te gast bij Viola Franke. Zij huurt sinds dit jaar een sociale huurwoning aan de Platanenweg in Oost. De woning telt drie kamers. Viola: ‘Mijn grootste trots? De walk-in closet! Dat is echt mijn pareltje. Ik droomde altijd al van zo’n mooie inloopkast en nu heb ik hem eindelijk! Met de rest van de woning ben ik ook superblij. Ik woonde eerst in het centrum, in een studio van amper 25 m². Best gezellig hoor, maar wel behelpen. Via Studentenwoningweb kreeg ik deze woning van Stadgenoot. Ik huur met een campuscontract; een speciaal huurcontract voor studenten dat eindigt als je je studie hebt afgerond. Ik woon hier pas twee maanden en voel me al helemaal thuis. Hoewel, toen ik hier voor het eerst binnenkwam, zonk de moed me wel even in de schoenen. Er moest nog zoveel aan de woning gebeuren. Zo zat er bijvoorbeeld geen vloer in en was de staat van de muren niet al te best. Maar ik heb meteen al mijn vrienden opgetrommeld en samen hebben we twee maanden lang geklust. Elke dag zagen we het mooier worden. Sinds een week is alles af en nu is het echt mijn paleisje. Ik besef me vaak hoeveel geluk ik heb met dit huis. Ik ben nog student en woon heerlijk comfortabel op 50 m² en heb drie kamers voor mezelf! Dat is toch helemaal geweldig? Niet alleen het huis, 28
Stadleven 4 | 2012
ook de buurt en de straat vind ik erg leuk. Pal tegenover wonen vrienden van me, we kunnen bijna bij elkaar in de woonkamer kijken. Soms, als ik ’s avonds niets te doen heb, kijk ik bij wie er nog licht brandt en dan loop ik even naar binnen. En als ik taart heb gebakken, wat ik regelmatig doe, stuur ik een sms dat de koffie klaarstaat. Ik ben graag thuis en nodig vaak vrienden uit voor een etentje. Het is voor mij dan ook erg belangrijk dat mijn huis er netjes en gezellig uitziet. Plantjes, kaarsjes, leuke spulletjes; ik besteed er veel aandacht aan. Hoewel ik nauwelijks nieuwe spullen heb gekocht. Ik bewaar altijd alles, dus ik had een paar boedelbakken vol aan dingen die ik nog kon gebruiken. In mijn studentenkamer had ik veel paarse spullen en tijdens het verhuizen vond ik een schilderij met roodtinten. Dus besloot ik dat mijn nieuwe interieur rood met paars moest worden. Het is een mix van Ikea en cadeautjes van vrienden. Zoals de antieke nachtkastjes die ik kreeg van een bevriend stel, daar ben ik echt helemaal weg van! Hoe lang ik hier mag wonen, weet ik nog niet. Maar ik studeer geneeskunde en heb dus nog wel een paar jaartjes te gaan. Gelukkig.’
Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans van der Vliet
Stadgenoot
29
mijn werk
Stadgenoot verkoopt
Linda Boon... ...is woonmakelaar bij Stadgenoot. Het ene moment helpt ze een alleenstaande aan een nieuwbouwappartement in Noord, het andere moment bezichtigt ze samen met jonge starters een oude monumentale woning in Zuid. ‘Het mooiste aan mijn vak is dat ik mensen blij kan maken.’
Ben je op zoek naar een woning in Amsterdam, dan is de kans groot dat je Linda tegenkomt. Als woonmakelaar speelt ze een grote rol in de zoektocht naar de juiste woning. ‘Wanneer mensen zich aanmelden voor een woning van Stadgenoot, bekijk ik of aan de inkomensvoorwaarden wordt voldaan. Zo ja, dan maak ik een afspraak met hen om de woning te bezichtigen.’ Soms valt dat tegen. ‘Als een woning hen bij nader inzien toch niet aanspreekt, dan inventariseer ik wat de woonwensen zijn en ga ik druk op zoek naar een geschikte andere woning.’ Dat Linda daarbij actief meedenkt aan oplossingen, wordt door woningzoekenden bijzonder op prijs gesteld. ‘Laatst was er een gezin dat lange tijd in Nieuw-Zeeland had gewoond en nu terug in
De scherpste prijzen van Amsterdam En met de Starters Renteregeling is uw eigen huis nog dichterbij dan u denkt. Stadgenoot heeft een breed aanbod van scherp geprijsde woningen, zoals Voorsteven 41 en Doddendaal 28. Nog meer koopwoningen vindt u op stadgenoot.nl/wonen.
‘Mensen willen vierkante meters’ Nederland kwam wonen. Het liefst wilden ze een appartement binnen de ring. Stuk voor stuk kleine appartementen, verre van ideaal voor een gezin. Ik stelde voor om eens in Noord te kijken. Inmiddels wonen ze daar, in een veel grotere woning met een tuin. Ze lieten me achteraf weten erg dankbaar te zijn, omdat ze Noord als optie helemaal over het hoofd hadden gezien.’
€ 156.500,-
€ 139
.000,-
Vierkante meters Wat haar vak nog leuker maakt, is dat het zich afspeelt in de hoofdstad. ‘Hier gebeurt het. Amsterdam lééft. Er wordt meer en sneller actie ondernomen dan bijvoorbeeld in het noorden van het land, waar ik vandaan kom en gewerkt heb.’ Doordat ze veel met mensen op pad is, krijgt Linda steeds beter een beeld van wat mensen zoeken en waar behoefte aan is. Dat blijken vooral vierkante meters te zijn. ‘De meeste mensen willen zo groot mogelijk wonen binnen de ring. Daar kunnen we niet altijd in voorzien.’ Op dit moment vallen veel woningzoekenden bovendien tussen wal en schip. Ze verdienen te veel voor een sociale huurwoning, maar te weinig om een huis te kunnen kopen of te huren in het hogere segment. Voor deze groep, het zogenaamde middensegment, gaat Stadgenoot het aanbod in de vrije sector flink vergroten.
Voorsteven 41 (Noord) 93 m² - 4 kamers Doddenda
al 28 (Zuid)
50 m² - 2 k amers
Zomeractie ‘Afgelopen zomer kregen sociale huurders van Stadgenoot, die in de buurt van ons nieuwbouwcomplex Piri Reis woonden, van ons een uitnodiging om te komen kijken naar de vrije sectorhuurwoningen in Piri Reis. Er kwam veel respons op en de Open Dag in september was een grandioos succes.’ Linda had ook niet anders verwacht. ‘Veel vierkante meters op een mooie locatie, en dat binnen de ring!’ Inmiddels zijn alle sleutels voor de sociale huurders die overgestapt zijn vergeven. Er staat nog een aantal woningen leeg. Deze zijn inmiddels op de vrije markt gebracht.’
Tekst Wendy Dekker | Fotografie Hans van der Vliet
30
Stadleven 4 | 2012
Belangrijk aan een woning... ‘is dat je binnenkomt en meteen een goed gevoel hebt.’ Het grootste misverstand over mijn werk... ‘is dat ik een huisjesmelker ben.’ Mijn eigen droomhuis... ‘heb ik verlaten voor een nieuwe start in Amsterdam.’ Stadgenoot in 3 woorden: ‘Sociaal, vernieuwend en uitdagend.’
Voorsteven 41 Klusklaar en zo te betrekken! In deze riante bovenwoning (derde verdieping) heb je geen bovenburen en geniet je van een fraai uitzicht vanaf de woonkamer.
Doddendaal 28 Keurig verzorgde benedenwoning van circa 50 m² met een achtertuin op het westen, grenzend aan een gemeenschappelijke kijktuin.
Starters Renteregeling: de sleutel naar uw eerste koophuis Bij Stadgenoot is het mogelijk een woning te kopen met de Starters Renteregeling. Dankzij de Starters Renteregeling krijgt u meer ruimte in uw portemonnee. Het basisprincipe is eenvoudig: Stadgenoot betaalt via Social Finance 20% van de maandelijkse hypotheekrente voor u, 10 jaar lang. Deze voorschotten zijn een lening en deze dient u dus terug te betalen. U mag deze onder
voorwaarden overigens wèl bijna helemaal aftrekken van uw belastbaar inkomen. Uw maandelijkse hypotheeklasten zijn zo dus een stuk lager. Pas wanneer u de woning gaat verkopen, of na 30 jaar, betaalt u de voorgeschoten hypotheekrente terug. En alléén als uw huis meer waard is geworden. Kijk voor meer informatie op: www.stadgenoot.nl/startersrenteregeling
Stadgenoot
31
fotostrip
Sneeuw Nina & Ype
colofon
contactgegevens
Eindredactie Helene van Santen
Klantenservice 020 - 511 80 00
Vormgeving Milja Oortwijn Coverbeeld Hollandse Hoogte
E-mail
[email protected]
Website
www.stadgenoot.nl
Medewerkers Wout Jan Balhuizen, Gijs Coffeng, Aaf Brandt Corstius, Wendy Dekker, Ype Driessen, Jan Freriks, Petra Hermans, Hollandse Hoogte, Anneke Hymmen, Joel Mook, Yvonne Polman, Erwin Rooyakkers, Hans van der Vliet
Bezoekadres Sarphatistraat 370, 1018 GW Amsterdam
Drukker Lecturis
Postadres Stadleven is een uitgave van Stadgenoot. Het huurdersmagazine verschijnt vier keer per jaar. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van Stadgenoot worden gekopieerd en/of gebruikt. Aan de inhoud van dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend.
Postbus 700, 1000 AS Amsterdam
