Werk aan het Bedorvene

Werk aan het Bedorvene Joy Ligteringen

Een Eva Goudsmid verhaal over healing en de wet van aantrekking

1

Colofon Gratis download 2015 Niet voor verkoop © Joy Ligteringen Uitgeverij New Lemurian Books http://joyligteringen.com/ Vormgeving omslag: Joy Ligteringen Foto: aboriginal art (anonieme kunstenaar) Vormgeving binnenwerk: Joy Ligteringen

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op wat voor wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming van de auteur en de uitgeverij. This book may not be reproduced by print, photoprint, microfilm or any other means, without the written permission from the author and the publisher.

2

Inleiding Mijn naam is van geen enkel belang, mijn functie des te meer, ik ben de Getuige van Eva Goudsmid, een eervolle functie, daar ben ik me zeer van bewust. Hebt u nog niet eerder kennis gemaakt met Eva, dan raad ik u aan om deze website te raadplegen: http://joyligteringen.com/Wie-is-Eva-Goudsmid/. Ook kunt u de eerste twee delen van de trilogie ‘Verslag van een magische reis’ lezen waarin u uitgebreid kennis kunt maken met mijn protegee. In De Spijspot¹, een boekje over de wet van aantrekking, heeft Eva verslag gedaan van haar poging om deze wet te gaan begrijpen en toe te passen. Ze ontdekte dat de buitenwereld een perfecte spiegel is van de overtuigingen die iemand heeft. Ik zal het u nog een keer proberen uit te leggen. De wet van aantrekking laat zien dat wat binnen in iemand leeft, het gelijke in de buitenwereld aantrekt. Angst trekt angst aan, liefde trekt liefde aan. Alle emoties zijn namelijk tot die twee terug te voeren. Boosheid, verdriet, gevoel van tekort komen, slachtoffer zijn en schuldgevoelens zijn uitingen van angst. Vreugde, enthousiasme, passie en gevoel van zelfrespect, zijn uitingen van liefde. Geld is een neutrale energie, maar is gekoppeld aan het toekennen van waarde aan jezelf of aan iets. Ken je jezelf waarde toe, dan heb je minder moeite om succes en dus geld aan te trekken. Het gelijke trekt immers het gelijke aan. Alles is energie, en de aardse vormen zijn niets anders dan verdichte energie. Hoe meer energie een gedachtevorm heeft, hoe waarschijnlijker dat dit zich gaat manifesteren, met andere woorden: vorm krijgt in de materie. In dit verhaal, wat Eva u nu gaat vertellen, staat de invloed van ziekte, of angstig zijn centraal. Om werkelijk dat aan trekken in je leven wat je jezelf toewenst, is het niet alleen van belang om vrij te zijn van angst, maar ook om gezond te zijn, of althans vrij te zijn van angst die ziek zijn met zich mee kan brengen. Vertrouwen, zelfwaardering en liefde voor jezelf zijn de sleutels tot het kunnen vervullen van je droom. Eva onderzoekt in dit verhaal hoe ze voor eens en altijd vrij kan worden van angst. En komt bij healing uit. Ze onderzoekt dit fenomeen door allereerst na te gaan wat daaronder wordt verstaan en hoe het werkt en bovenal hoe je jezelf kunt leren helen? Eva duikt diep in de materie, ontdekt wonderbaarlijke dingen, ontmoet bijzondere mensen en bovenal ontdekt ze mijn bestaan. Daarmee vindt ze tot mijn onuitsprekelijke vreugde de sleutel tot werkelijk meesterschap. Laten we ons bij Eva voegen. ¹ De Spijspot is eerst als feuilleton verschenen en is nu als (e-)boek te koop.

3

Terug naar af Straling tot aan mijn oren. Ik kijk naar buiten en zie een van de boosdoeners. Als ik door het andere raam kijk, kan ik nog net de andere zien. De hoogspanningsmasten, die de wijk verder opfleuren, laat ik maar buiten beschouwing. Ik zou het liefst mijn koffers pakken. Hoe heb ik het in hemelsnaam weer voor elkaar gekregen om in een huis te gaan wonen dat niet goed voor me is? In ieder geval is het nu duidelijk waarom ik me hier niet zo prettig voel en niet tot rust kan komen. ‘Ga er niet mee vechten,’ zei de lange man die net de deur uit is, ‘strijden met zoiets heeft geen zin. Je verergert het alleen maar, want in deze wereld van dualiteit is het nu eenmaal zo dat wanneer jij aan de ene pool gaat hangen, je daarmee energie geeft aan de andere pool, die mast daar. Met andere woorden: jij verzwakt erdoor en het effect van die mast versterkt zich. Stel je voor dat er iemand op je af komt in gevechtshouding. Wat doe jij zonder ook maar een ogenblik na te denken? Je neemt ook een gevechtshouding aan. Zo werkt het in de oude energie, en daar hoort dat ding daar bij. Je bent ongetwijfeld een lichtwerker en daar wordt aan gevraagd om niet meer met oude energie te werken. Ga niet vechten, met niets en met niemand, begrens en bescherm jezelf met liefde. ’ Ik zei niets want ik weet het, ik weet het al heel lang, maar ben nog geen meester in het bewaren van gelijkmoedigheid. ‘Wat ik je wil adviseren,’ zei de lange man, ‘ is om bij ons je water te laten nakijken, want water liegt niet en maak ook een afspraak met B. een betere healer ken ik niet. Hij geeft eenmaal in de veertien dagen consulten in ons centrum. Je prikt namelijk, ik vermoed dat je, zoals je zelf ook al aangaf, inderdaad weer de ziekte van Lyme hebt.’ ‘Ik prik?’ ‘Ik voel het als prikken wanneer iemand een virus bij zich draagt. Ik ben niet alleen acupuncturist maar ook een healer en opgeleid door B. Ik assisteer hem als hij consulten bij ons geeft.’ ‘Wat doet straling eigenlijk met iemand?’ ‘Zoals je misschien wel weet, hebben alle cellen in het lichaam een bepaalde elektrische lading met een min en een plus pool. Straling als van die 4G mast is veel sterker dan de straling van je eigen cellen, en heeft een ander patroon dat niet matcht met die in ons lichaam. En daar zit het probleem, want doordat het niet matcht, verstoort het de elektrische golf van je cellen. Ze krijgen daardoor een veel grilliger patroon en dat heeft invloed op de lichaamsfuncties. Natuurlijk is 4

vooral je zenuwstelsel er gevoelig voor. Steeds meer mensen kunnen moeilijk tot rust komen en slapen niet goed.’ Ik laat mijn koffers maar voor wat ze zijn en pak de telefoon om een afspraak met B. te maken.

De kip en het ei De afspraak heb ik gemaakt maar iets in mij roert zich. Ik heb genoeg van eeuwig en altijd hulp vragen, behandelingen nodig hebben en maar weer af moeten wachten of het effect heeft. Vanaf het ongeluk inmiddels ruim tien jaar geleden, heb ik al zoveel hulpverleners, artsen, alternatieve genezers, pillen, poeders, theeën en andere drankjes gebruikt, dat het mijn neus uitkomt. Maar hoe is het ondanks alle hulp mogelijk dat ik voor de vierde keer de ziekte van Lyme heb opgelopen? Ik ga er eens goed voor zitten, want dit puzzelt me. De eerste keer dat ik de ziekte van Lyme opliep was in de Zwitserse bergen dertien jaar geleden. Dat was voor het ongeluk. Dus het ongeluk was niet het begin van de negatieve spiraal. Wat was er in die tijd met me aan de hand? Ik woonde met Sam, mijn zoon, sinds drie jaar in het oude stadje waar ik nu ook woon, en was al weer drie jaar gescheiden van Mahmood, mijn tweede en zeer destructieve echtgenoot. Al woonde ik op een geheim adres, ik voelde me toen alles behalve veilig, en in mijn kast lag nog een vluchtpakket. Hier heb ik alvast iets te pakken. Want een gevoel van onveiligheid, is een angstgevoel, en angst heeft een lage trilling en trekt een andere lage trilling aan. Dat is oorzaak nummer een. Mahmood had ook al mijn geld er door gejaagd en mij opgezadeld met een schuld. Ik werkte in die tijd keihard om die schuld af te lossen, wat me uiteindelijk lukte. En toen? De eerste keer dat ik Lyme had, wist ik er nog weinig van af. Ik liet me braaf traditioneel behandelen en lag veertien dagen lang elke avond aan het infuus op de dagbehandeling van het ziekenhuis. Na veertien dagen was ik het zo zat en was ik zo beroerd van de antibiotica, dat, toen de arts twijfelde tussen twee weken behandelen of zes, ik pleitte voor twee. Terwijl ik nota bene voelde dat Lyme nog niet weg was. Drie jaar later kreeg ik het auto-ongeluk met gigantische gevolgen. Whiplash, posttraumatische stressstoornis, bedrijf dicht, financiële problemen, juridisch getouwtrek, je hebt geen grote fantasie nodig om te bedenken wat dit met je trilling, en je weerstand doet. Gevolg: Lyme kwam uit zijn winterslaap, wreef zich vergenoegt in zijn handjes en ging op stap om eens lekker feest te vieren in mijn lichaam. Al heeft Lyme vele gezichten, wat het bij iedereen teweeg brengt is onrust.

5

Wanneer je niet tot rust kunt komen, raakt je systeem overbelast. En wat gebeurt er? Je weerstand gaat verder naar beneden. Zie maar eens uit die spiraal te komen. De tweede keer dat ik Lyme kreeg, wist ik er al iets meer over en koos voor een langdurige behandeling met Samento, een natuurlijk geneesmiddel uit de Amazone, dat voor veel ziekten gebruikt kan worden. Een natuurgeneeskundige begeleidde me, paste de dosis zo nodig aan, testte bij elk consult welke supplementen ik nodig had en zorgde ervoor dat ik me steeds beter ging voelen. Maar de beste man raakte zelf in de lappenmand en liet zijn patiënten voor wat ze waren. Na tien maanden stopte ik met Samento en verklaarde mijzelf genezen. In die tijd begon ik met ayahuasca. Ik las erover in een nieuw alternatief blad en wist direct dat ik dat wilde gaan doen. Ik had geen idee dat ik daarmee een start maakte met een zeer langdurige en zeer grondige schoonmaak van niet alleen mijn fysieke lichaam, maar ook van mijn energielichamen. Meer dan honderd ayahuascasessies heb ik inmiddels achter de rug, waarin ik eindeloos veel heb gekotst, gehuild en gelachen, vele vorige levens heb gezien en doorgewerkt, eindeloos veel karma heb opgeruimd en het ene inzicht na het andere heb opgedaan. Geen opleiding, training of behandeling heeft me meer opgeleverd dan ayahuasca. Ayahuasca, de moederplant, is zeven jaar lang mijn opleider en trainer geweest, maar kon niet voorkomen dat ik voor de derde keer door een besmette teek werd gebeten. Hoe kon dat gebeuren? Simpel: de juridische afhandeling sleepte zich ondertussen voort, waardoor mijn financiële situatie zo precair werd, dat ik in een constante angst leefde om op straat te komen staan. De positieve effecten van ayahuasca werden door deze angst om zeep geholpen. Dus wat gebeurde er op het moment dat deze angst zo groot werd dat het mijn lichaam ging beïnvloeden? Om mij toch een beetje te kunnen ontspannen, ging ik met enige regelmaat naar het bos. Op de bewuste dag was mijn trilling kennelijk zo aangenaam dat de hele besmette populatie van teken de oren spitste en vooral de kop, en me in volle vaart enthousiast al duwend en trekkend aan elkaar tegemoet renden. Smakkend en zuigend boorde de gelukkige zich in mijn been. Ik liep ondertussen nietsvermoedend door. Pas ’s avonds, onder de douche betrapte ik de boosdoener, rende bijna gillend naar de eerste hulp, maar was te laat! Dagen liep ik stampend van woede en krabbend van de jeuk die de rode plek me bezorgde, door mijn appartement. Verraad, dit moest niet mogelijk zijn! Al snel legde ik me bij de situatie neer en koos deze keer voor bioresonantie, reed elke week naar de kliniek, lag uren aan allerlei apparaten, betaalde me scheel van de net veroverde schadevergoeding, en dacht na vier maanden er voor eeuwig en altijd vanaf te zijn. Nee, dus. Inmiddels was mijn appartement namelijk omgetoverd in een centrale van niet alleen 4Gmasten, maar ook van de C2000 mast van 112 en de ergste van allemaal: die van defensie. De 6

hele club vliegt gezellig dwars door mijn muren heen. Dat brengt me bij de vraag: hoe kon het gebeuren dat ik juist dit appartement uit heb gekozen? Vier jaar na het ongeluk was ik blut, had ik een bijstandsuitkering en werd ik gedwongen om mijn huis te verkopen. Sam was inmiddels achttien en ging op zichzelf wonen. Ik raakte op drift. Na vijf maanden in een oude pastorie, waar een oude pastoor rondspookte, verhuisde ik naar Amsterdam, omdat ik daar al jaren van droomde. Amsterdam is mijn favoriete stad, ik heb er gestudeerd, heb er nachtenlang gedanst en gefeest, ben er getrouwd en mijn twee dochters zijn er geboren. Ik verlangde terug naar een zorgeloze tijd, naar inspiratie en plezier. Dankzij de ex-echtgenote van Max, de man van mijn leven die dat niet wil zijn, vond ik al snel een appartement om er al even snel te ontdekken dat het hebben van een whiplash en het leven in een drukke stad, niet de beste combinatie oplevert. Na acht maanden vertrok ik naar Friesland om er in het voorhuis van een idyllisch uitziende boerderij te gaan wonen. Een keer raden hoe idyllisch de boerderij in werkelijkheid was. De eigenaar, die in het achterhuis woonde, bleek een rasechte zwartkijker. Geen mens deugde in zijn ogen, iedereen had het op hem voorzien en de wereld werd bovendien bedreigd door Reptilians, die eruit zien als mensen maar in werkelijkheid aliens zijn die de mensheid te gronden willen richten. Overal zag hij bewijzen van hun bestaan. De boerderij vulde zich met zijn negatieve energie en voelde al snel even kwaadaardig als die aliens. Dat alles was tot daar aan toe geweest als de man mij niet zo nodig van hun bestaan had willen overtuigen. Na een half jaar had ik er mijn buik vol van. En helemaal toen ik tijdens een ayahuascaceremonie zag dat Tom, mijn en Sams kat, de negativiteit opzoog om mij te beschermen en kanker aan het ontwikkelen was, dat deed de deur dicht. Ik besloot terug te gaan naar het stadje waar Sam nog steeds woonde, schreef me in voor een woning. Ik kon mijn geluk niet op toen ik al na drie maanden een licht en ruim appartement kreeg aangeboden. Geen moment dacht ik eraan om eens goed te kijken en te voelen of de plek wel de juiste was. En daarom zit ik nu met de gebakken peren.

B. ’Mevrouw Goudsmid?’ Ik sta op en loop achter de vrouw aan. Zodra ik de consultkamer binnenstap, is het alsof ik tegen een muur van energie oploop. Ik krijg geen tijd om me daarmee bezig te houden. Vlakbij het raam zit B. samen met de lange man. De vrouw is aan tafel gaan zitten. Ik ga zitten en zie tot mijn grote verbazing een enorm tempelplein achter B. opdoemen. B. ken ik ken dus uit een vorig leven. ‘Goedemiddag, mevrouw Goudsmid, wat kunnen we voor u doen?’ 7

‘Ik heb voor de vierde keer de ziekte van Lyme en ik zou er voor eens en altijd vanaf willen.’ ‘Ik zag het al,’ zegt B. ‘Laten we meteen beginnen.’ De lange man en B. sluiten allebei hun ogen. ‘Ricketsia, zonder twijfel, daar gaat ie.’ Er wordt aan iets in mij getrokken en dat iets wil niet meteen loslaten. Met moeite blijf ik op mijn stoel zitten, mijn adem gaat sneller, mijn hart bonkt als een gek. Ik val bijna flauw. ‘Zo, dat was nummer een. Er zit er nog een,’ zegt B. ‘daar gaan we weer. Sonja, ben je klaar om aan te vullen?’ ‘Ja,’ zegt ze. Weer wordt er iets uit mijn systeem getrokken. Dan vliegen er allerlei termen en namen van supplementen om mijn oren. Sonja, zegt bij elke naam, ‘gedaan,’ terwijl ik haar alsmaar lijntjes op een schema zie trekken. ‘Waar zijn we nu?’ vraagt B. ‘Op twaalf en een halve punt,’ antwoordt Sonja. ‘Mooi,’ zegt B. dat is genoeg.’ En tegen mij: ‘je moet op dertien komen, maar dat lukt vandaag nog niet.’ Ik zeg niets, ik heb geen idee wat die punten me moeten zeggen en kijk van de een naar de ander. B. richt zijn blik wee op mij en zegt: ‘nu gaan we je verder screenen. Zijn er nog bijzonderheden?’ ‘Ik heb ook een whiplash, die me nog steeds problemen geeft.’ B. zegt niets, maar loopt mijn hele lichaam langs. ‘Kijk eens naar de linkerkant en met name het gebied onder het sleutelbeen,’ zegt hij tegen de lange man, ‘zie je dat er een blokkade zit.’ De lange man knikt. ‘Je hebt aan je linkerkant een flinke opdonder gehad, je sleutelbeen is verschoven en drukt nu op een belangrijk bloedvat. De bloedtoevoer naar je hersenen is daardoor geblokkeerd, je hersenen krijgen dus niet voldoende zuurstof. Dat heeft ook grote invloed op je zenuwstelsel. Ik zie bovendien dat je huis geopathisch zwaar belast is, heb je het al eens door laten meten?’ ‘Ik heb het twee weken geleden gemeten, het heeft een onvoorstelbaar hoog stralingsniveau,’ zegt de lange man. ‘Heb je haar water al nagekeken?’ ‘Ik heb een flesje meegenomen,’ zeg ik. ‘Mooi, geef zo maar aan Sonja, dan zullen we dat bekijken.’ ‘Nu iets anders: je longen zitten stikvol verdriet, je hoeft me niet te vertellen wat de oorzaak is, je moet er wel wat aan doen. Ga niet in het verleden graven, want dat heb je volgens mij al 8

gedaan, maar zorg ervoor dat je dingen doet waar je plezier aan beleefd. Je bent zeer gevoelig en je kunt voor de 100% op je gevoel vertrouwen, laat je niets wijsmaken door anderen. Leer om werkelijk jezelf te vertrouwen, dat is van het grootste belang.’ ‘Ik heb al zoveel weggewerkt aan verdriet, dat er nog zoveel zit, is onbegrijpelijk,’ zeg ik. ‘Kind, jouw soort, de lichtwerkers, hebben als opdracht om in deze tijd al hun rotzooi op te ruimen. Je hebt het een nog niet weggewerkt of het ander komt er alweer onder tevoorschijn. Toch kan ik je geruststellen, je bent een heel eind op weg, ga gewoon door en zorg ervoor dat je plezier hebt in je leven.’ Daarmee is het consult ten einde. ‘Moet ik nog terugkomen?’ ‘Dat weet je zelf het beste.’ Een maand later voel ik dat ik terug moet en maak een afspraak. Het ritueel herhaalt zich tot ik weer op de stoel zit. ‘Sonja, kan jij mevrouw de foto’s van haar water laten zien?’ Sonja pakt twee foto’s en laat die aan mij zien. ‘Kijk,’ zegt ze, ‘je ziet dat de meeste kristallen een scherpe aftekening hebben, hoekig en grillig, alleen aan de rand zie je wat varenvormen. Als water gezond is, heeft het alleen maar varenvormen. Dit grillige patroon dat je ziet, ontstaat door geopathische belasting.’ ‘Eens kijken wat we vandaag kunnen doen,’ zegt B. als Sonja zwijgt. ‘Blijf rustig zitten. Sonja, kun jij de pols voelen, terwijl ik de lever leeg laat lopen. Houd me op de hoogte.’ B. en de lange man sluiten hun ogen en Sonja schuift haar stoel naast die van mij. Ze pakt mijn pols en knikt me geruststellend toe, wat me juist ongerust maakt. ‘Daar gaan we dan,’ zegt B. ‘Zie je het indeuken?’ vraagt hij even later aan de lange man. Deze mompelt instemmend. Inmiddels begrijp ik waarom Sonja mijn pols in de gaten moet houden: mijn hart gaat als een razende te keer, ik word duizelig en misselijk en heb het gevoel alsof ik geen adem meer krijg. Ik kijk paniekerig naar Sonja, maar die knikt me alleen maar geruststellend toe. ‘De regelmaat komt terug,’ zegt ze. ‘Mooi,’ antwoordt B. en opent zijn ogen. ‘De toxines zijn uit je lever, je begrijpt dat in een omgeving als waar jij woont, je toxisch zwaar belast wordt. Je lever maakt overuren. Ik zie wel dat je met kruiden jezelf ondersteunt, maar desondanks heeft je lichaam het zwaar.

9

We moeten nu eest eens even praten. Niet meteen gaan steigeren en me uit laten praten. Het zou goed voor je zijn om niet te gaan verhuizen. Dit huis is als een leermeester voor je. Wanneer het je lukt om jezelf in deze omgeving te helpen helen, met hartenergie te werken en je wilskracht op een veel lager pitje te zetten, dan heb je het karma wat ooit in Egypte is ontstaan opgelost. Je weet precies waar ik het over heb.’ Ik knik en denk aan Chloé.¹ ‘Je maakte in dat leven deel uit van een groep zeer invloedrijke priesters, jij was de enige vrouw en de hogepriesteres. Dat laatste wist je nog niet volgens mij. Op een gegeven moment heb jij je losgemaakt uit deze groep en dat is je toen niet in dank afgenomen. Alle mensen die toen een rol speelden, doen dat ook in dit leven en ook dat weet je al.’ ‘Ja en nee,’ zeg ik, ‘ik wist niet dat ik toen een hogepriesteres was, ik vermoedde al wel dat alle spelers in dit leven weer een rol vervullen. Ik weet ook dat ik een zeer succesvolle healer was, en dat de kennis en ervaring die ik toen had nu weer tot mijn beschikking staan.’ ‘Dat klopt,’ zegt B. ‘Je weet misschien inmiddels dat wij met water werken om te healen, en de woonomgeving van de mensen daarmee weer gezond maken. Jij zou dat ook kunnen doen. Ik zou je willen vragen om in je waterleidingnet in je eigen huis een van onze apparaten te laten plaatsen. Ik zal degene die ze altijd installeert de instructie geven om jou zelf de twintig flesjes die in je huis geplaatst moeten worden, te laten plaatsen. Jij moet zelf balans leren creëren. Dan heb je gedaan wat je moet doen en kun je anderen gaan helpen.’ Even later fiets ik lichtelijk in de war terug naar huis. Weer komt het werken als healer op mijn pad, maar weer resoneert het niet. De healingopleiding die ik heb gevolgd, gebruik ik nauwelijks. Mijn healerschap drukt zich volgens mij op een andere manier uit en ik wil niet van richting veranderen. Schrijven maakt me blij, verhalen delen, verslag doen van alles wat ik meemaak, dat is wat ik de wereld te bieden heb. De trilling van healing leg ik in mijn verhalen. Hoe dat werkt ga ik nog wel uitzoeken. Toch ga ik naar de website van B. om zijn apparaten te bekijken en schrik me rot van de prijzen. De beslissing om wel of niet met water te gaan werken hoef ik niet te maken; ik kan het mij op dit moment niet permitteren. ¹Chloé was een Egyptische Isis-priesteres die door intriges vroegtijdig is overleden. Dit betreft een van Eva’s vorige levens. Meer over Chloé is te lezen in ‘De terugkeer van de healers’. In het derde deel van de trilogie komt dit verhaal hoogstwaarschijnlijk opnieuw aan de orde.

10

11