Wereld Jamboree Songs Sutton Coldfield Ieder van de 21 Wereld Jamborees, tot nu toe gehouden, had zijn eigen speciaal voor die gelegenheid gemaakt lied. Vele hiervan zijn in de vergetelheid geraakt. Maar er zijn twee uitzonderingen die een grote impact hadden en waarvan in ieder geval het refrein lange tijd bekend is gebleven en zelfs nu nog wel worden gehoord. Zoals het lied "March, march, march" van de 9e Wereld Jamboree van 1957 gehouden in Sutton Coldfield in Engeland toen het 50-jarig bestaan van Scouting werd gevierd met een combinatie van de Jamboree, de Indaba (voor leiders en leidsters) en de Rover Moot (voor Voortrekkers). Het werd geschreven en van muziek voorzien door Ralph Reader, bekend van de vele Britse Gang Shows, Boy Scout en The Voyage of the Venturer. Lees ook het artikel over Ralph Reader in deze kroniek.
March, march, march on the road with me To the Boy Scout Jamboree, Join the throng and swing along As we sing our song CHORUS Jamboree, Jamboree Come give three hearty cheers
1
And we'll march along together Another fifty years. Ev'ry hour let the valleys ring With the Scouty songs we sing, Underneath the stars at night In the camp fire's light. Marching on with the B-P lead, Every colour, every creed. All for one and life is good In our Brotherhood. We're the boys of the left-hand shake Boy Scouts all, and wide-awake Hiking over hill and dale Singing on the trail
Vogelenzang Maar ook het lied van de 5de Wereld Jamboree, die in 1937 werd gehouden in duinen en op de geestgronden van Vogelenzang in Nederland. Hiervan werd het Nederlandse werden tekst en muziek geschreven door Jan Schaap terwijl er ook Engelse en Franse teksten waren. Jan Schaap was destijds een zeer bekende en vooraanstaande leider op nationaal niveau van het Nederlandse Scouting. In de aanloop naar de Jamboree van 1937 werd er veel propaganda gemaakt waardoor er een enorme stroom van nieuwe leden op gang kwam en er duizenden de Jamboree bezochten. Hierbij had men de medewerking van bv. de ANWB die op alle wegwijzers, die de richting aangeven naar Vogelzang, oranje bordjes aanbracht met het woord Jamboree. Maar ook in de meeste nationale en regionale dagbladen en tijdschriften werd er aandacht aan besteed en bovenal door de radio. Tevens werden er kleurrijke posters en stickers verspreid. Kortom, het kon dan ook geen Nederlander ontgaan dat de Jamboree gehouden zou worden. Zo was het Jamboreelied regelmatig te horen op de radio en werd het op die manier ook buiten Scouting zeer populair. Vooral het refrein sloeg aan: Jam-bo-ree, Jam-bo-ree, J-a-m-b-o-r-e-e Jam-bo-ree-ree-ree, Jam-bo-ree, Jam-bo-ree Wij zijn Verkenners van B-P. In de Engelse en Franse teksten luidde de laatste regel: 'We are the Scouts of Chief B-P' en 'Nous sommes les Scouts du Chef B-P.'
2
3
4
5
Klik hier voor de tekst en muziek in 1937 gezongen door een padvinderskoor o.l.v. Henri Zeldenrust.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Nederland Tijdens de Duitse bezetting van Nederland werden in april 1941 Scouting en Guiding verboden, ontbonden en vervolgd. Zelfs het dragen van een padvinders- of padvindstersriem of een burgerinsigne was al strafbaar. Indien men betrapt werd, werd in het gunstige geval, de riem of het insigne ter plekke meteen al in beslag genomen en - had men geluk - dan kwam men er alleen af met een bekeuring en een boete. Juist in die tijd werd het eerste woord van het refrein vaak gebruikt als herkenningsfluitje. De Birma spoorweg In december 1941 nam ook Japan deel aan de 2e Wereldoorlog en opende een offensief waarbij het razendsnel de toen Amerikaanse Filippijnen, de toen Britse gebieden Hong Kong en Maleisië met Singapore en het toenmalige Nederlands-Indië in bezit nam. Hierbij vielen duizenden Nederlandse, Britse, Australische en Amerikaanse militairen als krijgsgevangen in Japanse handen en werden zij opgesloten in kampen. De Japanners keken neer op deze mensen. In hun belevingswereld gaf een soldaat zich niet over maar vocht tot hij in het gevecht sneuvelde of als dat niet lukte dan pleegde hij zelfmoord. Alles liever van zich over te geven. Door dat de geallieerde militairen zich gevangen lieten nemen werden zij daarom door de Japanners als nietswaardig en slap beschouwd. Ze werden daarom ook slecht gehandeld. Zo werden duizenden in de ruimen van vrachtschepen overgebracht naar Thailand en Birma waar zij gedwongen werden als slaven te werken bij de bouw van de zo berucht geworden Birma Spoorweg. Het leven van deze mannen bij de bouw van deze spoorweg werd later in de herinnering gebracht in de bekende film: 'The Bridge on the River Kwai' al was de werkelijkheid wel veel slechter dan hier getoond. Het gezegde luidt dat voor iedere biels, iedere rails die gelegd werd ook een omgekomen gevangene werd begraven. In 1995 publiceerde het Amerikaanse blad Scouting een uittreksel uit het in 1993 in Australië verschenen boek 'Four Thousand Bowls of Rice'. 'Midden 1943 waren alle gevangenen gereduceerd tot uitgemergelde schaduwen door voedselgebrek, ziektes, de geforceerde marsen en de werkzaamheden die vaak tot laat in de avond duurden, dagen onder de brandende zon of in de stromende regen. Ze werden voortdurend geslagen, zelfs als hun verzwakte lichamen hun best deden om de bielsen en de rails te leggen. De bewakers bestookten ze met stenen, de Japanse opzichters joegen de uitgeputte mannen op terwijl zij schreeuwden 'Speedo! Speedo!' .
6
Het was de gevangen streng verboden om met elkaar of met de bewakers te spreken. Soms warden ze zelfs gestraft omdat zij tijdens het werk even opkeken. Glimlachen was niet toegestaan. 'We konden niet wijs worden uit het gedrag van één jonge bewaker. Iedere keer als hij de leiding had over onze werkploeg, was hij zeer gemakkelijk. Hij stond ons rustpauzes toe, we mochten water drinken en zo. Zelfs gaf hij ons af en toe een sigaret. Op zekere dag begon hij te fluiten, steeds weer de zelfde melodie. Ik (41 jaar oud) merkte op dat sommige van onze jongeren elkaar dan voorzichtig aankeken en als hun ogen elkaar ontmoetten, glimlachten zij, hoewel ze geen oogcontact durfden te maken met de bewaker. Terwijl de jongen bewaker bleef fluiten hielden steeds meer gevangen even op met werken, Nederlanders, Britten. Amerikanen en Australiërs. Ik zag dat hun lichamen zich even ontspanden en ik vroeg me af wat er aan de hand was. Toen we later terug waren in het kamp en we eindelijk weer mochten praten verklaarden de jongere gevangen het mysterie. De bewaker floot een melodie die zij hadden gezongen tijdens de 5e Wereld Jamboree in Nederland van 1937. Kennelijk had hij daaraan deelgenomen en veronderstelde hij dat sommige van de jongere gevangenen er ook geweest waren. Het versterkte de moraal van deze jongeren.' Door het steeds fluiten van de melodie herinnerde een voormalige Japanse Scout (*) de zwoegende gevangen er aan dat hij de Broederschap van Scouting niet had vergeten en bracht hij even een band tot stand met de hoop dat er nog vele Wereld Jamborees zouden volgen.' (*) Japanse nationalisten zagen in 1941 hun kans schoon om het Verenigd Koninkrijk - dat alleen stond in de strijd met Nazi Duitsland - en Nederland, dat door nazi Duitsland was bezet, hun overzeese gebieden in het verre oosten te ontnemen. Een foutje was dat ze ook de Verenigde Staten van Amerika aanvielen. Aanvankelijk leken zij de wind mee te hebben doch later keerde het tij in hun nadeel. Deze nationalisten hadden altijd al bezwaren tegen het Internationale van Scouting en dus werd het Japanse Scouting door hen in 1940 verboden. Na de Japanse overgave in augustus 1945 werd de Japanse Beweging officieel weer opgericht met steun van vooral de Amerikanen en in 1946 weer erkend door het Wereld Beweging. Ook in de Japanse krijgsgevangen kampen werden door daar verblijvende Scouts soms internationale Voortrekkers Stammen (Rover Crews) opgericht die in het geheim bijeenkwamen.
Scoutingkoor in de Hilversumse radiostudio
7
Het liedje van 2007. Tenslotte het Jamboreeliedje van 2007. Of het ‘March march march’ en ‘In negentien drie zeven’ in populariteit voorbij zal streven zullen we moeten afwachten. Het liedje heet “Jambo”.
8
9
Je kunt het liedje downloaden en afspelen op je eigen computer, mp3-speler of I-Pod. Ga naar deze link: http://www.7digital.com/stores/default.aspx?shop=715
© Piet J. Kroonenberg. Amsterdam, augustus 2007.
10
