Boventiteling La Traviata
EERSTE AKTE KOOR KOOR 2 VIOLETTA FLORA EN MARKIES VIOLETTA FLORA, BARON, DOKTER, MARKIES EN KOOR GASTON VIOLETTA MARKIES ALFREDO GASTON VIOLETTA ANDEREN EN KOOR ALLEN GASTON VIOLETTA GASTON VIOLETTA GASTON VIOLETTA ALFREDA VIOLETTA BARON VIOLETTA FLORA BARON FLORA GASTON MARKIES ALFREDO FLORA, GASTON, BARON, DOKTER, MARKIES GASTON VIOLETTA, FLORA, DOKTER MARKIES EN KOOR ALFREDO GASTON ALFREDO VIOLETTA ALFREDO MARKIES VIOLETTA, FLORA, GASTON, BARON, DOKTER en KOOR ALFREDO
FLORA, GASTON, BARON, MARKIES, DOKTER en KOOR VIOLETTA
FLORA, GASTON, BARON, MARKIES, DOKTER en KOOR VIOLETTA ALFREDO
Het tijdstip waarop u uitgenodigd was is al voorbij … u bent te laat! We speelden kaart bij Flora en de tijd vloog Flora, vrienden, laat deze nacht ons nieuwe vreugde brengen … Met een glas in de hand wordt het feest nog vrolijker. Maar zult u ervan kunnen genieten? Ik wil het; en vertrouw erop dat ik met dit medicijn mijn pijn kan verlichten. Ja, genieten maakt het leven vele malen mooier In Alfredo Germont, mevrouw, zult u nóg iemand herkennen die u erg bewondert; weinig vrienden zijn zoals hij. Mijn beste graaf, dank u voor dit cadeau Beste Alfredo … Markies … Ik zei het al: hier worden vriendschap en plezier één. Is alles gereed? Ga zitten vrienden! Aan tafel bloeien de harten open Goed gezegd! De wijn verjaagt alle verborgen pijn Aan tafel bloeien de harten open. Alfredo denkt steeds aan u. Maakt u een grapje? Toen u ziek was, kwam hij elke dag bezorgd vragen hoe het met u ging … Hou op, ik beteken niets voor hem … Ik maak u niets wijs. Is het dan waar? Waarom? Ik begrijp het niet. Ja, het is waar. Ik ben u dankbaar. Baron, u toonde niet zoveel medeleven. Ik ken u nog maar een jaar. En hij nog maar enkele minuten. Had u uw mond nou maar gehouden. Die jonge kerel werkt op mijn zenuwen. Waarom? Hij lijkt me sympathiek. Doe je nu je mond niet meer open? Mevrouw moet hem maar aanpakken. Ik wenste dat u onsterfelijk was, zoals zij Laten we drinken! Wel Baron, weet u niet één versje, niet één liedje in dit vrolijke uur? Jij dan … Ja, een drinklied! De inspiratie lacht mij niet toe. Daar ben jij toch meesterlijk in? Zou u het leuk vinden? Ja. Ja? Het zit als in mijn hart... Laten we dan naar de zanger luisteren Ja, laten we naar de zanger luisteren! Laten we drinken uit de bekers van de vreugde zodat de schoonheid opbloeit en de vluchtige tijd dronken wordt van wellust. Laten we drinken in de zoete huivering die liefde oproept. Want uw betoverende blik gaat recht naar mijn hart. Laten we liefde drinken; uit de glazen zullen nog vuriger kussen stromen. Ha! Laten we de liefde drinken … ik zal de tijd van mijn geluk onder jullie moeten verdelen; alles wat geen vreugde is in deze wereld is dwaasheid. Laten we genieten! Vluchtig en snel is het genot van de liefde. Het is een bloem die ontluikt en verwelkt en dan kan men er niet langer van genieten. Laten wij genieten: een vurige stem verleidt ons Ha! Laten wij genieten! Onze glazen, ons gezang en ons gelach zullen de nacht opvrolijken zodat de nieuwe dag ons in dit paradijs zal betrappen. Het leven bloeit op tijdens dit feest ... Als men elkaar nog lief heeft …
1
VIOLETTA ALFREDO ALLEN
Spreek er niet over met wie er niets van weet. Zo is mijn lot … Ha, laten we genieten! Onze bekers, ons gezang en ons gelach zullen de nacht opvrolijken. Zodat de nieuwe dag ons in dit paradijs zal betrappen. Wat is dat? VIOLETTA Heeft u nu geen zin om te dansen? ANDEREN EN KOOR O, dat vinden we een goed idee! VIOLETTA Laten we dan gaan … Ach. ANDEREN EN KOOR Wat hebt u? VIOLETTA Niets, niets … ANDEREN EN KOOR Waarom staat u dan stil? Laten we gaan … O God! FLORA, GASTON, BARON, DOKTER MARKIES EN KOOR Opnieuw! ALFREDO Bent u ziek? FLORA, GASTON, BARON, MARKIES EN DOKTER Hemel! Wat is er toch? VIOLETTA Ik beef! Kom … vooruit … Ga, ik kom dadelijk ook. FLORA, GASTON, BARON, DOKTER, MARKIES EN KOOR Zoals u wilt VIOLETTA Wat zie ik bleek! U hier? ALFREDO Is uw malaise over? VIOLETTA Ik voel me beter. ALFREDO Ach, op deze manier maakt u zichzelf kapot. U moet beter voor uzelf zorgen. VIOLETTA En hoe zou ik dat kunnen? ALFREDO Ach, als u bij mij hoorde zou ik over uw mooie dagen waken VIOLETTA Wat zegt u? Heeft u misschien een of andere remedie voor mij? ALFREDO het Is omdat niemand op de wereld u liefheeft. VILLOLETTA Niemand? ALFREDO Mijzelf uitgezonderd. VIOLETTA Dat is waar. Ik was het bestaan van ‘grote’ liefde vergeten. ALFREDO U lacht! Hebt u dan geen hart? VIOLETTA Een hart? Ja, misschien en waarom vraagt u dat? ALFREDO Ach, omdat u anders geen grapjes zou kunnen maken. VIOLETTA Spreekt u de waarheid? ALFREDO Ik maak u niets wijs. VIOLETTA En houdt u al lang van mij? ALFREDO Ja, al een jaar. Op een gelukkige, volmaakte dag, zag ik u in een flits en sinds die dag leef ik huiverend van geheime liefde. Deze liefde is de hartslag van het heelal, van het universum. Mysterieus en trots; het kruis en de blijdschap van het hart VIOLETTA Ach, als dat waar is, vlucht dan voor me … Ik kan u alleen vriendschap geven. Ik kan niet liefhebben, ik kan zo'n heftige liefde niet verdragen. Ik ben open en eerlijk. U moet een ander zoeken en zult het niet moeilijk vinden om mij te vergeten. GASTON Wel? Wat doen jullie verdorie? VIOLETTA We praten wat. GASTON Ha, ha … het Is goed … blijf dan! VIOLETTA Dus geen liefde meer … Gaat u daarmee akkoord? ALFREDO Ik gehoorzaam … ik ga … VIOLETTA Komt u terug? Neem deze bloem. ALFREDO Waarom? VIOLETTA Om weer aan mij terug te geven ALFREDO Wanneer dan? VIOLETTA Als ze verwelkt is. ALFREDO Hemel! Morgen … VIOLETTA Wel … Morgen … ALFREDO Ik ben gelukkig! VIOLETTA Houdt u vol dat u mij liefhebt? ALFREDO Ach, ik hou zoveel van u! Ik ben gelukkig! VIOLETTA Gaat u weg? ALFREDO Ik ga weg. Ik verlang niets meer. ALLEN We moeten gaan, het wordt licht. Dank u voor deze schitterende avond lieve dame. Overal in de stad zijn feesten, de tijd vliegt wanneer je plezier hebt. We moeten op krachten komen voor nieuwe geneugten des levens. VIOLETTA Wat vreemd! Zijn woorden hebben zich in mijn hart gegrift! Zou een serieuze liefde voor mij ongeluk betekenen? Wat is jouw besluit, radeloze ziel van me? Geen enkele man heeft jou nog ontvlamd. Het is een gevoel dat ik nog nooit heb gekend: verliefd en geliefd te zijn! Zou ik hem dan kunnen verkiezen boven de dorre dwaasheden van mijn leven? Ach, misschien was hij het die door mijn ziel vaak gezien werd; eenzaam in onbekende kleuren tussen alle drukte en
2
ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA
VIOLETTA
chaos. Hij die bescheiden en waakzaam toch de stap waagde en in mij een koortsachtige liefde doet oplaaien. Ach, deze liefde is de hartslag van het heelal, van het universum, mysterieus en trots; het kruis en de kracht van het hart. Als jong meisje zag ik vanuut een zuiver en schuchter verlangen dit zachte beeld van de man van de toekomst. Toen ik aan de hemel zijn stralende schoonheid zag, leefde ik helemaal op van deze goddelijke dwaling. Ik voelde dat de liefde de hartslag is van het heelal, van het universum, mysterieus en trots; het kruis en een vreugde van het hart. Dwaasheid! Het is maar een ijdele droom! Arme vrouw, eenzaam en verlaten in deze bevolkte woestijn die ze Parijs noemen. Wat kan ik dan nog hopen? Wat moet ik doen? Genieten! Vergaan in de maalstroom van de wellust! Genieten! Altijd vrij en ongebonden moet ik als een idioot van het ene plezier naar het andere dwalen. Ik wil dat mijn leven de weg van het plezier volgt. Of de dag nou begint of eindigt, in geluk omringd door vrienden, altijd dwalen mijn gedachten naar nieuwe pleziertjes. Liefde is de hartstocht van het heelal, van het universum! Liefde! Mysterieus en trots; het kruis en de kracht van het hart. Dwaasheid! Genieten!. Altijd vrij en ongebonden ben ik gedwongen om als een idioot van plezier naar plezier te gaan. Ik wil dat mijn leven de wegen van de vrolijkheid bewandelt … Of de dag nou begint of eindigt, in geluk omringd door vrienden, altijd moetendwalen mijn gedachten naar nieuwe pleziertjes. De liefde is de hartslag van het universum … Ach! Mijn gedachten moeten dwalen.
Tweede akte ALFREDO
Ik ben niet gelukkig als ik ver bij haar vandaan ben! Er zijn drie maanden voorbij sinds mijn Violetta voor mij rijkdom, eer en chique feesten heeft opgegeven. Daar werd ze aanbeden en beschouwde iedereen als slaaf van haar schoonheid… en nu op deze rustgevende plek is ze gelukkig en vergeet ze dat allemaal voor mij. Ik voel me hier bij haar als herboren. De adem van de liefde doet me weer leven en door het geluk vergeet ik het hele verleden. Zij kalmeert mijn jeugdige vurige hartstocht tot de vreedzame glimlach van de liefde. Sinds de dag dat ze zei: “ik wil in trouw met jou leven en mijn wereld achter me laten”, ben ik in de zevende hemel. Annina waar kom je vandaan? Uit Parijs.
ANNINA ALFREDO·· Wie heeft je gestuurd? ANNINA Mevrouw … ALFREDO Waarom? ANNINA Om haar bezittingen te verkopen. ALFREDO Wat? ANNINA Het kost veel om zo ver van alles te leven. ALFREDO En je hebt niets gezegd? ANNINA Ik moest zwijgen ALFREDO Moest? Hoeveel is er nodig? ANNINA Duizend Louis … ALFREDO Dan … ik zal naar Parijs rijden … Laat mevrouw niets van dit gesprek weten. Het is allemaal nog goed te maken, ga, ga! Ach, wat spijt me dit. Wat een schande! En ik ben blind geweest! Maar de laffe verdoving is verbroken: de waarheid komt hard binnen! Laat je ziel tot rust komen. O, verstikkend eergevoel. Ik zal natuurlijk wraak nemen en de schade herstellen! Wat spijt me dit, hoe schandalig! VIOLETTA Alfredo? ANNINA Hij is naar Parijs vertrokken. VIOLETTA En wanneer komt hij terug? ANNINA Voor het donker wordt. Dat moest ik u zeggen. VIOLETTA Wat vreemd! ANNINA Voor u. VIOLETTA Goed … er komt zo een zakenman. Laat hem onmiddellijk binnen. VIOLETTA Ah, ah! Flora heeft mijn schuilplaats ontdekt. Zij nodigt mij uit om deze avond te komen dansen! Zij zal voor niets op mij wachten. ANNINA VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA
Er is een heer aangekomen. Dat moet de man zijn die ik verwachtte. Juffrouw Valéry? Dat ben ik. Ik ben de vader van Alfredo. U? Ja, de vader van degene die, betoverd door u, roekeloos op een faillisement afstevent. Ik ben een vrouw, mijnheer, ik ben hier in mijn huis. Sta mij toe dat ik mij terugtrek, meer voor u
3
GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT
VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA
GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT
VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA
GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT
dan voor mijzelf. … Wat een houding … Toch … U bent verkeerd ingelicht. Hij wil u zijn bezittingen overmaken … Dat heeft hij tot nu toe niet geprobeerd en dat zou ik niet aannemen. Maar al die luxe … Deze akte is door niemand gezien dan door u Wat zie ik. U wilt al uw bezittingen wegdoen? Waarom achtervolgt het verleden u? Het bestaat niet meer … Nu hou ik van Alfredo en God heeft het door mijn berouw uitgewist. Dat zijn oprecht nobele gevoelens! Uw woorden klinken zo edel in mijn oren! En op zo'n manier vraag ik een offer van u. Nee … zegt u toch niets. U zult mij vast en zeker iets vreselijks vragen. Ik voel het. Ik verwachtte het al. Ik was té gelukkig. De vader van Alfredo legt het lot en de toekomst van zijn twee kinderen in uw handen Zijn twee kinderen? Ja, God schonk mij een dochter zo zuiver als een engel. Als Alfredo nu weigert terug naar zijn familie te gaan dan zal de jongeman die haar lief heeft, van wie zij houdt en met wie zij zou moeten trouwen, weigeren die band aan te gaan die ons gelukkig zou maken. Ach, verander de rozen van de liefde niet in doornen. Laat uw hart mijn smeekbede niet afwijzen. Ik begrijp het. Ik zal enige tijd bij Alfredo weg moeten. Het zal mij verdriet doen, maar … Dàt is niet wat ik vraag. Maar wat wilt u dan nog meer? Ik bied u genoeg. Toch is het niet voldoende. Wilt u dat ik hem voor altijd opgeef? Dat moet. Nee! Nooit! Weet u niet welk vuur er in mij brandt? Dat ik vrienden, noch ouders heb? En dat Alfredo mij gezworen heeft dat ik dat allemaal bij hem zou vinden? U weet dus niet dat ik aan een ernstige ziekte lijd die mijn einde zal betekenen? Moet ik Alfredo opgeven? Die straf is zo wreed dat ik dan nog liever zal sterven. Het offer is groot, maar luister rustig naar me, u bent jong en mooi …de tijd … Stil, Ik begrijp u … ik kan het niet … Ik wil alleen maar van hem houden. Goed, maar niets is veranderlijker dan de mens. Grote God! Op een dag als de tijd de liefde verjaagd heeft, zal al snel de verveling toeslaan. En wat komt daar dan van? Bedenk dan dat die warme gevoelens geen balsem voor uw ziel zullen zijn, `omdat de hemel deze band niet gezegend zal hebben. Dat is waar. Ach, laat dan toch deze verleidelijke droom vallen. Het is waar! Wees de reddende engel van mijn familie … Violetta, denk er eens over na! Er is nog tijd! Jonge vrouw, het is God die een vader deze woorden ingeeft. … zo is alle hoop verloren voor de ongelukkige die op een dag gevallen vrouw werd. Hoewel zelfs God haar vergeven heeft, is het de mens die onverbiddelijk is. Ach, zeg tegen die pure en mooie jonge vrouw dat er een slachtoffer van het lot is bij wie er nog één sprankje goeds rest, dat zij voor haar offert en dan zal sterven. Huil maar, ongelukkige. Ik zie dat het offer dat ik van u vraag zwaar is … In mijn hart voel ik uw verdriet al … Houd moed, uw onbaatzuchtige hart zal zegevieren. Zeg me wat me te doen staat. Vertel hem dat u niet meer van hem houdt. Dat zal hij niet geloven. Ga hier dan weg … Hij zal achter me aan komen … Dan … Omhels mij als uw dochter, dan zal ik sterk zijn. Binnenkort zal hij u teruggegeven worden, maar onuitsprekelijk terneergeslagen. Haast u nu weg van hem Waaraan denkt u? Als u dat wist, zou u zich ertegen verzetten. Hoe onbaatzuchtig! En ik, wat kan ik voor u doen? Ik zal sterven, maar laat hem de herinnering aan mij niet vervloeken. En laat hem tenminste weten hoe vreselijk mijn verdriet is. U moet leven en gelukkig zijn. Op een dag zal de hemel u voor deze tranen belonen. Vertel hem het offer dat ik uit liefde breng en moge de laatste snik van mijn hart voor hem zijn. Het offer van uw liefde zal beloond worden. U zult dan trots zijn op zo'n genereuze daad. Er komt iemand. Ga! Mijn hart is u dankbaar!
4
VIOLETTA GERMONT EN VIOLETTA VIOLETTA GERMONT VIOLETTA GERMONT GERMONT EN VIOLETTA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA
ALFREDO VIOLETTA
ALFREDO ANNINA ALFREDO ANNINA ALFREDO GERMONT
ALFREDO GERMONT ALFREDO GERMONT ALFREDO GERMONT ALFREDO GERMONT
ALFREDO GERMONT FLORA MARKIES FLORA EN DE DOKTER MARKIES DOKTER FLORA FLORA, MARKIES EN DOKTER
Ga! We zien elkaar misschien niet meer terug … Wees gelukkig …
Laat hem het offer kennen dat ik uit liefde breng … en dat de laatste snik …! Wees gelukkig … Annina! U riep mij? Stil! Ga meteen. En nu moet ik hèm schrijven. Wat zal ik zeggen? Wie zal mij de moed geven? Wat doe je? Niets. Was je aan het schrijven? Ja … nee … Wat ben je in de war! Aan wie schreef je? Aan jou. Geef mij die brief. Nu nog niet. Vergeef me. Ik was bezorgd. Wat is er? Mijn vader is gearriveerd … Heb je hem gezien? Ah nee! Hij heeft mij een boze brief geschreven! Maar ik verwacht hem. Hij zal van je houden als hij je ziet. Laat hem mij hier niet vinden. Laat mij weggaan van hier. Kalmeer hem. Ik zal mij aan zijn voeten werpen. Hij zal ons niet meer willen scheiden. Wij zullen gelukkig zijn. Want je houdt van me Alfredo? Je houdt van me, is het niet? Ach, zoveel! Waarom huil je? ik had behoefte om te wenen. Maar nu ben ik kalm/ Zie je? Ik lach naar je … Zie je? Ik ben nu kalm. Ik lach je toe. Ik zal er zijn, tussen deze bloemen, voor altijd bij jou. Hou van me, Alfredo. O, hou van me zoals ik van jou hou. Adieu … Ach, dit hart klopt enkel voor mijn liefde. Het is laat. Mijn vader zal ik vanavond wel niet meer zien. Mijnheer Germont? Dat ben ik. Mevrouw heeft mij deze brief voor u gegeven. Van Violetta! Waarom ben ik zo opgewonden? Zij nodigt mij misschien uit bij haar te komen. Ik huiver … O hemel … Moed! “Alfredo, als deze brief u bereikt …” Ach! Mijn zoon! Wat een verdriet! Ach, droog je tranen, wees opnieuw de trots van je vader. Wie liet toch jouw hart de zee en het land van de Provence vergeten? Welk lot trok jou weg van jouw stralende geboortezon? O, ook al ben je verdrietig, denk eraan dat de vreugde jou daar toelachte en dat alleen daar nog vrede over jou kan heersen. God heeft mij geleid! Ach, je weet niet wat jouw oude vader geleden heeft! Door jouw vertrek is zijn huis vol verdriet, maar als ik jou eindelijk terugvind, als de hoop mij niet heeft bedrogen, als de stem van de eer in jou niet het zwijgen is opgelegd, heeft God mijn bede verhoord. Zul jij de gevoelens van je vader niet beantwoorden? mijn hart wordt verscheurd… Laat me! Jou laten! … Ach wraak … Laten we gaan! Haast je! … Ach, het was Douphol … Hoor je mij? Nee! Heb ik jou dan tevergeefs gevonden? Oh nee mijn zoon, ik wil jou niet berispen, laat we het verleden vergeten, geleid door liefde, leer ik te vergeven. Kom, je familie is verheugd om je weer bij ons te hebben. Je vader en je zuster zijn blij met deze hereniging. Ach! Ze is bij Flora! Laten we erheen gaan en deze belediging wreken! Wat zeg je? Blijf toch!! We zullen de nacht opvrolijken met maskers: de kleine burggraaf zal de leiding hebben. Violetta en Alfredo zijn ook uitgenodigd. Heeft u het al gehoord? Violetta en Germont zijn uit elkaar! Echt waar? Violetta zal met de Baron komen. Ik heb hem gisteren nog gezien … Zij leken gelukkig! Stil … Hoort u dat? Laten we naar onze vrienden gaan
5
KOOR KOOR I KOOR II FLORA MARKIES FLORA DOKTER EN KOOR GASTON EN MANNENKOOR
FLORA, DOKTER, MARKIES VROUWENKOOR GASTON en MANNENKOOR
FLORA, DOKTER, MARKIES VROUWENKOOR GASTON en MANNENKOOR FLORA, DOKTER, MARKIES EN VROUWENKOOR GASTON en MANNENKOOR ALLEN FLORA, DOKTER, MARKIES EN KOOR ALFREDO FLORA ALFREDO FLORA, DOKTER, MARKIES EN KOOR FLORA VIOLETTA FLORA BARON VIOLETTA BARON VIOLETTA FLORA ALFREDO GASTON ALFREDO GASTON, MARKIES EN MANNENKOOR ALFREDO FLORA ALFREDO VIOLETTA GASTON BARON VIOLETTA ALFREDO BARON ALFREDO VIOLETTA BARON ALFREDO GASTON BARON ALFREDO GASTON
Wij zijn zigeuners en wij komen van ver, In ieders hand lezen wij de toekomst. Als wij de sterren raadplegen blijft niets verborgen en kunnen we de toekomst voorspellen. Laten wij eens kijken. U, mevrouw, ontbreekt het niet aan rivalen … Markies, u bent geen toonbeeld van trouw. Speelt u nog steeds de galante ridder? Goed, ik zal u dat betaald zetten. Wat denkt u wel verdorie? Dat is een valse beschuldiging. De vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken ... Mijn beste Markies, wees voorzichtig, of u zult het betreuren. Vooruit, kom, laten we het verleden vergeten. Ja, gedane zaken nemen geen keer. Laten we aan de toekomst denken. Wij zijn de matadors van Madrid, wij zijn de helden van de arena, gekomen om te genieten van de furore die de Vette Os in Parijs maakt. Als u naar onze geschiedenis wilt luisteren dan zult u horen wat voor minnaars we zijn. Ja, bravo! Ja! Vertel, vertel! Wij luisteren met plezier. Luister, Piquillo was een flinke knaap, Matador van Biscaye. Een sterke arm, een fiere blik, hij was de koning der corrida’s. Maar toen werd hij razend verliefd op een jonge Andalusische. De eigenzinnige schoonheid zei hem het volgende; “vijf stieren in één dag wil ik jou zien vellen. Als je zegeviert, dan win jij, als beloning, mijn hart”. “Ja”, antwoordde de matador en hij trad in het strijdperk. Vijf stieren overwon hij in de arena. Bravo, bravo, leve de matador. Hij toonde zich een ferme knaap door zo zijn liefde tot deze schoonheid te bewijzen! Onder luid bravogeroep kwam hij terug en plukte de roos van zijn fel begeerde liefde Zo weten de matadors de vrouwen te veroveren! Maar hier zijn de harten milder en hoef je slechts te flirten. Ja, laten we nu vrolijk de speelse luimen van het fortuin tarten! Laten wij de speeltafel klaarzetten voor de stoutmoedige spelers! Alfredo! U! Ja, vrienden … En Violetta? Ik zou het niet weten. Wat onverschillig! Bravo! Kom, laten we gaan spelen. Ik wachtte met ongeduld op jou. Ik ben gezwicht voor zo’n vriendelijke uitnodiging. Ik ben u dankbaar, Baron, dat u hem ook aanvaard heeft. Germont is daar! Ziet u hem? Hemel! Inderdaad! … Ik zie hem. Zeg geen woord tegen die Alfredo. Niet één! Onvoorzichtig van me om te komen. Mijn God heb medelijden met mij. Kom bij me zitten. Vertel ’s, wat is dat voor nieuws? Een vier! Je wint alweer! Ongeluk in de liefde, geluk in het spel … Hij wint altijd! O. Deze avond zal ik winnen en dan ga ik van mijn winsten genieten op het platteland. Alleen? Nee, nee. Met haar die ik aan mijn zijde had en die me heeft verlaten. Mijn God … Heb medelijden met haar … Mijnheer … Beheers je, of ik laat je alleen … Heeft u mij geroepen, Baron? Het geluk lijkt u toe te lachen ik daag u uit met mij te spelen O ja? Ik aanvaard de uitdaging. Wat gaat er gebeuren? Ik besterf het. Mijn God heb medelijden met mij … Honderd Louis rechts … en honderd Louis links … Een aas … een boer … Jij hebt gewonnen! Het dubbele? Goed, het dubbele. Een vier … een zeven …
6
DOKTER, MARKIES EN KOOR ALFREDO GASTON, DOKTER, MARKIES EN KOOR FLORA ALFREDO DIENSTKNECHT FLORA GASTON, DOKTER, MARKIES EN KOOR VIOLETTA ALFREDO BARON ALFREDO BARON ALFREDO BARON VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO FLORA, GASTON, BARON, DOKTER, MARKIES EN KOOR ALFREDO FLORA, GASTON, BARON, DOKTER, MARKIES EN KOOR ALFREDO VIOLETTA FLORA, GASTON, BARON, DOKTER, MARKIES EN KOOR ALFREDO
GASTON, BARON, DOKTER EN KOOR GERMONT ALFREDO
FLORA, GASTON, DOKTER, MARKIES EN KOOR
Weer gewonnen! Toch is de overwinning aan mij. Bravo! Het geluk lacht Alfredo toe! De Baron gaat de kosten van de vakantie betalen … Volg maar! Het diner is opgediend! Laten we gaan. Laten we gaan. Wat gaat er gebeuren? Ach, ik besterf het! Mijn God, heb medelijden met mij! … Als u verder wilt te spelen … Nu gaat dat niet meer. De revanche is voor later. Voor een spel naar uw keuze. Laten wij onze vrienden volgen … en daarna … Ik sta te uw dienst. Laten we gaan. Laten we gaan. Ik vroeg hem mij hierheen te volgen. Zal hij komen? Zal hij naar mij willen luisteren? Hij zal komen; zijn bittere jaloezie is luider dan mijn stem. Heeft u mij geroepen? Wat wilt u? Ga weg hier. Er dreigt gevaar voor u. AH, ik begrijp het. Genoeg, genoeg! Acht u mij zo laf? O nee, maar … Waar bent u dan bang voor? Ik ben altijd bang voor de Baron. Het is tussen ons een kwestie van leven en dood. Als hij door mijn hand valt dan zult in één klap van een beschermer en een minnaar beroofd zijn. Bent u daar bang voor? Maar als hij ù doodt! Dat is het enige ongeluk dat voor mijn geluk fataal zou zijn. Mijn dood! Wat kan u die schelen? Ach, ga weg … en onmiddellijk! Ik zal weggaan, maar zweer dan dat jouw stappen de mijne zullen volgen. Overal. Ach, nee, nooit. Nee? Nooit? Ga, ongelukkige, vergeet een onteerde naam. Ga … laat mij nu. Ik heb heilig gezworen jou te ontlopen. Aan wie? Zeg het … Wie kon dat …? Iemand die daar alle recht toe had. Douphol? … ja. Je houdt dus van hem? Wel … ja, ik hou van hem … Kom allemaal hierheen! Heeft u ons geroepen? Wat wilt u? Kent u die vrouw? Wie? Violetta? Weet u wat zij gedaan heeft? … ach zwijg toch … Nee! Uit liefde voor mij spendeerde deze vrouw heel hele kapitaal. En ik blind, laf en ellendig, ik liet dat allemaal toe. Maar het is nog niet te laat! Ik wil mij van deze smet ontdoen. U bent hier allen getuige van dat ik haar hier heb terugbetaald. Ach, wat een schandalig gedrag! Je hebt dit gevoelige hart dodelijk gekwetst! Laffe vrouwen. Ga weg, we walgen van je! Ga weg, ga! Hij die, zelfs in woede, een vrouw kwetst, verdient slechts minachting! Nee, ik herken mijn zoon, Alfredo, niet meer. Ach, wat heb ik gedaan? Ik walg van mezelf! Een dwaze jaloezie en een afgewezen liefde verscheuren mijn ziel. Ik heb mijn verstand verloren. En nooit zal zij mij dit vergeven. Ik wilde haar ontvluchten, maar kon het niet. Ik ben ertoe gedreven door dwaze woede. En nu ik die woede ontladen heb, ach, ongelukkige, berouw ik alles! Zo’n pijn! Maar dat moet … Wij leven allemaal met je mee. Hier heb je alleen vrienden. Droog de tranen die over je wangen stromen.
7
VIOLETTA
Alfredo, Alfredo, je kunt alle liefde van dit hart niet begrijpen! Je weet niet dat juist jouw afwijzing de prijs is die ik voor mijn liefde betaald heb. Maar er komt een dag waarop je het zult beseffen… en mijn liefde erkennen! Moge God je van gewetenswroeging redden. Ach, zelfs dood zal ik nog van je houden.
e
3 akte VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA DOKTER VIOLETTA DOKTER VIOLETTA DOKTER VIOLETTA DOKTER VIOLETTA ANNINA DOKTER ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA
KOOR
ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ANNINA VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO
Annina? Wilt u iets, mevrouw? Je was ingedommeld. Ja … neem me niet kwalijk. Geef me een slokje water. Kijk, is het al dag? Het is zeven uur. Laat wat licht binnen. Daar is mijnheer de Grenvil … Ach, die trouwe vriend! Ik wil opstaan … help me! Wat bent u aardig dat u in alle vroegte al aan mij denkt! Ja … hoe voelt u zich? Mijn lichaam lijdt, maar mijn hart is rustig. Gisterenavond vond ik wat troost bij een priester. Ach, het geloof is de troost voor de lijdenden. En vannacht? Ik heb rustig geslapen. Wel dan … houd moed. Je genezing is niet ver meer weg. O, zo’n vrome leugen is dokters toegestaan. Tot straks … Vergeet mij niet! Hoe gaat het met haar dokter? Er is haar nog maar enkele uren gegund. Moed houden! Het is toch een feestdag vandaag? Heel Parijs staat op zijn kop … het is carnaval. Ach, alleen God weet hoeveel ongelukkigen er lijden in dit feestgedruis! Hoeveel geld is er? Twintig Louis. Geef er tien aan de armen. Maar dan blijft er maar weinig voor u over! Ach, dat zal wel genoeg zijn. Geef me mijn brieven … Maar u … Ik zal niets nodig hebben … Haast je, als je kunt … “Ik hield mijn belofte. Het duel heeft plaatsgevonden. De Baron raakte gewond, maar is al weer beter … Alfredo is in het buitenland. Ik heb hem zelf van uw offer op de hoogte gebracht. Hij zal u om vergeving komen vragen … Ik zal ook komen … zorg voor uzelf … U verdient een betere toekomst … Giorgio Germont”. Te laat! Ik wacht en wacht, maar zij komen maar niet. Ach, ik ben er slecht aan toe! En toch zegt de dokter dat ik hoop mag houden … Maar met zo’n ziekte is er geen hoop meer! Vaarwel mooie, lachende dromen van het verleden! De blossen van mijn gezicht zijn al verbleekt en ik mis nog steeds de liefde van Alfredo. Steun en toeverlaat van mijn vermoeide hart … Ach, wees het verlangen van een dolende ziel gunstig gezind! Ach, God vergeef haar, neem haar op. Ach, alles, alles is afgelopen! Het hoofd gekroond met bloemen en wingerd. Opzij voor de gewilligste aller hoorndragers. Laat hoorns en fluiten hem hier begroeten! Parijzenaars, opzij voor de viervoeter, triomf van het feest van de Vette Os! Noch Azië, noch Afrika hebben een mooiere gezien! Trots en pronkstuk van de slachthuizen, vrolijke maskers, gekke jongens, juich hen allen toe. Met klank en zang, Parijzenaars opzij! Mevrouw … Wat heb je? U voelt zich vandaag beter, nietwaar? Ja, waarom? Belooft u kalm te zullen blijven? Ja, wat wil je me zeggen? Ik heb een aangename verrassing voor u. Een aangename verrassing, zeg je? Ja, mevrouw … Alfredo! Je hebt Alfredo gezien! Hij komt! Hij komt! Ach, haast je. Alfredo? Mijn lieve Alfredo. O wat !Een blijdschap. O, mijn Violetta. Ik ben zo blij. Het is mijn schuld. Ik weet alles mijn liefste. Ik weet dat jij me eindelijk teruggegeven wordt. Voel aan het kloppen van mijn hart hoe ik je lief heb. Zonder jou zou ik niet meer kunnen leven!
8
VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO VIOLETTA ALFREDO
Ach, dat jij mij levend hebt teruggevonden, bewijst dat pijn niet dodelijk is. Liefste, vergeef de beproeving, die mijn vader en ik u hebben aangedaan. Vergeven? Ik ben de schuldige! Maar alleen de liefde bracht mij er toe. Geen mens of duivel, o mijn engel, zal mij ooit nog van jou kunnen scheiden! Geen mens of duivel, o mijn engel zal mij ooit nog van jou kunnen scheiden! O, mijn liefste, wij verlaten Parijs om samen voor altijd door het leven gaan. Jouw zware zorgen worden weggenomen en jouw gezondheid zal her opbloeien. Jij zult mijn adem en mijn licht zijn. Het leven zal ons toelachen. VIOLETTA O, mijn liefste, wij zullen samen uit Parijs verlaten en samen verder door het leven gaan. ALFREDO Ja. VIOLETTA Jouw zware zorgen worden weggenomen en jouw gezondheid zal her opbloeien. Jij zult mijn adem en mijn licht zijn. Het leven zal ons toelachen. Ach, … genoeg … laten wij naar de kerk gaan, Alfredo en God danken om jouw terugkeer … ALFREDO Je wordt bleek. VIOLETTA Het is niets! Ook een plotselinge vreugde raakt het hart. ALFREDO Grote God! Violetta! VIOLETTA Het is mijn ziekte! Het was een flauwte … Nu ben ik weer sterk! Zie je? Ik lach weer naar je. ALFREDO Ah, wreed lot! VIOLETTA Het is niets! Annina, geef me mijn jurk … ALFREDO Nu meteen? Wacht nog even. VIOLETTA Nee … Ik wil naar buiten gaan. Grote God! Ik kan het niet! ALFREDO Ga de dokter halen! VIOLETTA Ach! Zeg hem dat Alfredo bij mij is teruggekeerd … Zeg hem dat ik, dat ik nog wil leven … VIOLETTA Maar als jouw terugkeer mij niet heeft gered dan kan niets ter wereld mij nog redden. Ach, grote God! Zo jong sterven, ik die al zoveel geleden heb! Sterven, juist op dit ogenblik dat ik mijn tranen kan drogen! Ach! Het was toch ijdele hoop! Tevergeefs heb ik mijn hart met standvastigheid gewapend! ALFREDO O, mijn adem en mijn leven! Vreugde van mijn hart! Ik moet mijn tranen met de jouwe vermengen … Maar geloof me, meer dan ooit moet je geduld hebben en standvastig zijn. Ach, hou hoop in je hart! VIOLETTA O, Alfredo, wat een wreed einde … Is onze liefde toebedacht! ALFREDO Ach, Violetta, kalmeer, Alsjeblieft! Ik sterf door jouw verdriet. GERMONT Ach, Violetta! VIOLETTA U, meneer! ALFREDO Vader! VIOLETTA U bent mij nog niet vergeten? GERMONT Ik vervul mijn belofte …Ik sluit u als een dochter in mijn armen sluiten. O, edelmoedige! VIOLETTA Helaas, u komt te laat! Maar ik ben u dankbaar … Heeft u het gezien, Grenvil, ik sterf in de armen van de enige vrienden die ik in de wereld heb. GERMONT Maar wat zegt u? Hemel het is dus waar! ALFREDO Zie u haar, vader? GERMONT Martel mij niet meer, mijn ziel wordt door berouw verteerd … Elk woord van hem treft mij als een donderslag! Ach roekeloze oude man! Ik weet als enige welk kwaad ik heb aangericht! VIOLETTA Kom een beetje dichterbij … Luister, lieve Alfredo, neem dit: het is het een foto van mij van vroeger, laat die jou herinneren aan haar die jou zo lief had. ALFREDO Nee, je zult niet sterven, zeg dat niet … Je moet leven mijn liefste … God heeft mij niet hierheen gestuurd voor zo’n wrede marteling! GERMONT Dierbaar, verheven slachtoffer van een hopeloze liefde. Vergeef mij de ellende die ik jouw pure hart heb aangedaan. VIOLETTA Als een jonge reine maagd in de bloei van haar leven, jou ooit haar hart schenkt, laat haar dan jouw vrouw zijn … Ik wil het … Geef haar deze foto en zeg haar dat het een geschenk is van haar, die in de hemel met de engelen voor jou bidt. ANNINA EN DOKTER Zolang mijn ogen tranen hebben, zal ik om jou huilen. ALFREDO Ach, nee de dood mag jou niet zo snel bij mij wegrukken. GERMONT Zolang mijn ogen tranen hebben, zal ik om jou huilen. Vlieg naar de zalige geesten, God roept jou bij zich. VIOLETTA Geef haar deze foto … ANNINA, GERMONT en DOKTER Vlieg tot bij de zalige geesten … ALFREDO Ach, leef, of laat het graf mij samen met jou ontvangen! VIOLETTA Hoe vreemd! ANDEREN Wat is vreemd? VIOLETTA De pijn van het lijden zijn opgehouden … In mij … herleeft … herleeft een ongewone kracht! Ach, ik … Maar ik begin weer te leven! O, vreugde! ANNINA, GERMONT en DOKTER O, hemel! Zij sterft! ALFREDO Violetta? ANNINA en GERMONT Mijn God, laten we haar redden!
9
DOKTER ANNINA, ALFREDO EN GERMONT
Ze is dood! O, wat een verdriet!
10
