Wegwijzer. De Woonmensen. Voor huurders van een woning: Woonkeus Stedendriehoek

Wegwijzer De Woonmensen Molenmakershoek 14, 7328 JK Apeldoorn Postbus 831, 7301 BB Apeldoorn Telefoon: 055 - 548 48 48, Fax: 055 - 541 77 49 [email protected], www.woonmensen.nl Woon- en zorgcentrum Hubertus Koninginnelaan 254, 7315 EE Apeldoorn Postbus 831, 7301 BB Apeldoorn Telefoon: 055 - 548 48 48 , Fax: 055 - 588 91 05

Woon- en zorgcentrum Sainte Marie Arnhemseweg 279, 7333 NC Apeldoorn Postbus 831, 7301 BB Apeldoorn Telefoon: 055 - 548 48 48, Fax: 055 - 543 35 01 55+punt Beekpark Roggestraat 35, 7311 CA Apeldoorn (ingang Vosselmanstraat, recht tegenover de brandweer) Telefoon: 055 - 578 76 35 Openingstijden: Iedere werkdag van 9.30 tot 16.30 uur.

Voor huurders van een woning: Telefonisch spreekuur rayonbeheerders: Dagelijks van 8.30 tot 9.30 uur. Telefoon: 055 - 548 48 48 Reparatieverzoeken: Dagelijks van 8.30 tot 16.30 uur. Telefoon: 055 - 548 48 88 Of via www.woonmensen.nl Voor spoedreparaties buiten kantooruren, in het weekend en op feestdagen belt u ook 055 - 548 48 88 (U hoort dan het telefoonnummer van de storingsdienst). Storing huurgeiser of –boiler? Rechtstreeks melden bij: Energie Service (Nuon), Telefoon: 055 - 533 03 56

Afvoer verstopt? Rechtstreeks bellen naar de Riool Reinigings Service (RRS). Telefoon: 026 - 319 46 00 (De Woonmensen betaalt de kosten van het verhelpen van een verstopping). Glasschade? Glasschade, zowel binnen als buiten, meldt u altijd bij de Woonmensen. Telefoon: 055 - 548 48 88 (zowel binnen als buiten kantooruren). KlachtenAdviesCommissie Postbus 314, 7300 AH Apeldoorn

Woonkeus Stedendriehoek Voor informatie over woonruimteverdeling en inschrijving voor een huurwoning of een sociale koopwoning. Vlijtseweg 1, 7317 AC Apeldoorn Postbus 530, 7300 AM Apeldoorn Telefoon: 055 - 578 94 44 www.woonkeus-stedendriehoek.nl

Openingstijden: Van maandag t/m donderdag van 9.00 tot 16.30 uur en op vrijdag van 9.00 tot 12.00 uur.

Kijk ook eens op www.woonmensen.nl Colofon Woonmensen Magazine is een uitgave van de Woonmensen en verschijnt 4 keer per jaar. Redactiecommissie Rick Evers, Vincent Jansen, Leo Oude Nijhuis, Ariette de Weerd en Gert Zwakman Tekst en productie Mirjam de Jonge, LONCC BV (Deventer)

Stichting Paraat Voor mensen die graag zelfstandig blijven wonen en daarbij professionele hulp kunnen inschakelen via het alarmeringssysteem als dat nodig is. Beatrijsgaarde 5, Postbus 10, 7300 AA Apeldoorn Telefoon: 055 - 526 25 25, Fax: 055 - 578 33 01 Storingsnummer buiten kantoortijden: 055 - 526 25 00 www.paraat.org

16

Fotografie De Woonmensen, Dirk Jansen Aan de samenstelling van dit magazine is grote zorg besteed, maar aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. Uw suggesties voor een artikel in het volgende nummer van Woonmensen Magazine zijn welkom. E-mail naar [email protected] of stuur uw bijdrage aan de redactie van Woonmensen Magazine, Postbus 831, 7301 BB Apeldoorn.

Woonmensen Magazine

JULI

2006 NUMMER

M A G A Z I N E V O O R K L A N T E N E N R E L AT I E S VA N D E W O O N M E N S E N

2

Gerrit ‘stoomt al 80 jaar door’

De Eetkamer nodigt u uit! Het Mozaïek Parkeren in de binnentuin

De Eetkamer

Heerlijk eten tegen een uitnodigend tarief In maart opende het bijzondere restaurantcafé De Eetkamer haar deuren. Het moderne en sfeervolle pand aan de Stations­ dwarsstraat wordt aangestuurd door een mix van mensen met en zonder verstandelijke beperking. Allen hebben een ding gemeen: de liefde voor de Horeca. De afgelopen maanden heeft het enthousiaste team onder leiding van Guus Breden en Marjolein Voshart laten zien dat kwaliteit van werk en beperkingen heel goed samen kunnen gaan. 

De Eetkamer is een samenwerking van de Woonmensen en Philadelphia Zorg. Guus Breden (Philadelphia) is teamcoördinator en kok bij de Eetkamer. ‘Dankzij De Eetkamer kunnen we mensen met een verstandelijke beperking een leuke werkplek bieden. En dan geen wasknijpers in elkaar zetten, maar echt leuk werk.’ Enthousiast ‘Deze mensen worden begeleid door medewerkers met een pedagogische achtergrond en mensen die hun sporen ruimschoots hebben verdiend in de Apeldoornse Horeca. Dat gaat erg goed samen, iedereen is even enthousiast. Die wisselwerking en die tussen de medewerkers en de gasten is erg leuk. Ik kan alleen maar zeggen: Komt allen!’

Het enthousiaste ‘Eetkamer’-team onder leiding van Guus Breden

‘Dankzij De Eetkamer kunnen we mensen met een verstandelijke beperking een leuke werkplek bieden’

Rabarberbavaroise ‘We zijn dinsdag, woensdag en donderdag geopend van 11.00 tot 17.30 uur’, zegt Marjolein Voshart, ‘coach’ van De Eetkamer. ‘Voor de lunch, diner of een tussendoortje kunnen mensen hier terecht. We hebben wekelijks een ander driegangenmenu voor € 13,50. Deze week salade van gerookte kip met mozzarella, gepocheerde zalm met asperges en nieuwe aardappelen en rabarberbavaroise met meloen toe. Maar we hebben ook diverse soorten belegde broodjes, malzkorns, ciabatta’s en pistoletjes.’ Watten ‘Van 17.30 tot 19.00 uur zijn we geopend voor mensen van BZW (Begeleid Zelfstandig Wonen,

onderdeel van Philadelphia). De Eetkamer speelt een belangrijke rol voor deze mensen. Zij vinden het bovendien erg gezellig. Ze kunnen hier voor een aantrekkelijke prijs lekker uit eten en compleet in de watten gelegd worden.’ Fantastisch Marjolein: ‘Mijn loopbaan is een afwisseling van horeca en activiteitenbegeleiding. Doe ik het een dan mis ik het ander. Deze functie is me op het lijf geschreven. Ik kan nu beide dingen doen en dat is echt fantastisch.’ Uitdaging ‘Persoonlijke aandacht voor onze klanten vinden we belangrijk. De medewerkers doen het goed en zijn trots. Dat enthousiasme

stralen ze ook uit. Natuurlijk is het bovenal een goede leer/werkplek voor mensen met een verstandelijke beperking, maar het is ook een uitdaging er echt een goedlopende zaak van te maken.’ Maastricht ‘De gasten die hier komen zijn stuk voor stuk laaiend enthousiast. Er komen wekelijks vaste klanten lunchen. Laatst kwamen er mensen uit Maastricht binnenlopen. Ze liepen hier per toeval langs vanaf het station en wisten niet dat wij geen doorsnee restaurantcafé zijn. Ze vonden het zo leuk dat ze beloofden iedereen in Maastricht hier naartoe te sturen!’

‘De Eetkamer’, Stationsdwarsstraat 2, Apeldoorn. Tel.: (055) 123 4567.



Wilma Felkers, medewerker Verhuur, is al bijna 13 jaar werkzaam bij de

De visie van

Woonmensen. Daarnaast werkte ze, als ‘leuke afwisseling’, enkele jaren part-time als medewerker groeps­verzorging in de zorg. ‘Wonen en zorg kun je niet los zien van elkaar’, zegt ze.

Wilma Felkers ‘Geniet van het leven!’ Leeftijd 47, (25 jaar) getrouwd, vier zonen, van 22, 20 en een tweeling van bijna 18 jaar.

Bijzondere plek Van autovrij naar bijzondere parkeerplaats Met een woningbezit van ruim 5000 huurwoningen kan het niet anders of de rayonbeheerders van de Woonmensen hebben ergens hun favoriete plekje; een bijzondere woning of een buurt met een ver­haal. De redactie van het Woonmensen Magazine vroeg rayonbeheerder Toon Kolkman naar zijn ‘bijzondere plek’. Zijn reactie was meteen: Het Zomerpaleis. Een plek met een verhaal. In 1995 werden de 50 woningen van het Zomerpaleis in de wijk Woudhuis opgeleverd. Niet zo bijzonder zou je denken, maar niets is minder waar. De omgeving van het complex moest namelijk een autovrij gebied worden. Goed voor het milieu, veilig voor de kinderen en goed voor het straatbeeld. Een jaar later werd de Binnentuin aangelegd met veel groen en een speelplek voor de kinderen. Het onderhoud werd zelfs door een enthousiaste groep bewoners verzorgd. De Woonmensen

 

en enkele bewoners waren blij met het experiment, maar de praktijk werd anders. “Deze auto is van mijn broer” Het autoloze traject bleek iets meer voeten in aarde te hebben dan was voorzien. Opmerkingen als: “ik ben van baan veranderd” en “deze auto is niet van mij maar van mijn broer” werden orde van dag. Steeds meer auto’s kwamen de wijk binnen ondanks de intentieverklaringen en afspraken. Toon: ‘Ik herinner me nog de actie van een Japans automerk. Hing je de paginagrote advertentie voor je raam, maakte je kans deze auto te winnen. Het Zomerpaleis hing er vol mee. Juridisch kan autobezit niet verboden worden en het openbaar vervoer sloot niet altijd aan.’ Niet geslaagd Het vriendelijke, autovrije buurtje met speelplek veranderde binnen een paar jaar tijd in een buurt met

parkeerproblemen en teleurgestelde buurtbewoners. Ook de media kwam regelmatig ‘buurten’. Toen het niet langer door kon gaan, besloot de Woonmensen met de bewoners en de gemeente om tafel te gaan. Na zorgvuldig overleg en inmiddels een paar jaar later kon er maar een conclusie getrokken worden: het had geen zin meer en het project moest als niet geslaagd worden beschouwd.’ ‘Er zijn geen winnaars of verliezers’

Blije gezichten In overleg werd er besloten om toch parkeerplaatsen in de Binnentuin te realiseren. ‘Er zijn geen winnaars of verliezers’, zegt Toon. ‘We zijn erg tevreden met de situatie zoals hij nu is. Ik ben samen met Anno van der Weide verantwoordelijk voor de leefbaarheid van de woonomgeving. Daar hebben we de hulp van de bewoners hard bij nodig gehad. Nu zien we weer blije gezichten en dan kun je uiteindelijk misschien toch spreken van een winnaar: het collectief. Dankzij de meedenkende bewoners en hun kritische bijdrage is het weer een buurt waar men met plezier kan wonen.’

een woonmens Wonen ‘Voor mij persoonlijk is wonen een manier van leven. Het gaat niet alleen om de stenen, ook om de woonomgeving. Je moet goed kijken naar wie er komen te wonen in die stenen, dat mensen zich daar gelukkig voelen. Een stukje kwali­teit van wonen, dus het emotionele aspect is erg belangrijk.’ ‘Mensen hebben een dak boven hun hoofd nodig, maar moeten vooral met plezier ergens kunnen wonen. Dat is de core business waar we dagelijks mee bezig zijn. Als iemand reageert op een woning die volgens mij niet de juiste woning voor hem of haar is, dan moet je ook het lef hebben om dat te zeggen. Bijvoorbeeld omdat het financieel niet interessant is of omdat ik zie dat een bepaalde woning of omgeving niet past. Dan adviseer ik nog even te wachten, je bent namelijk wel je punten kwijt als je de woning accepteert.’ We onderscheiden ons

door onze verantwoordelijkheid breder te zien en ook te nemen.’ Zorg ‘Ik denk dat je zorg en wonen niet los van elkaar kunt zien. Het loopt door elkaar. Wonen, zorg en welzijn zijn niet los te koppelen. Lekker thuis kunnen blijven en zelf de regie in handen houden in je vertrouwde omgeving. Waar nodig komt de zorg bij je thuis. Stel je voor dat je niet precies weet hoe je de beste combi­ natie van wonen, zorg en welzijn voor jezelf kunt regelen. Soms weet je het niet of kun je hierin moeilijk kiezen. Deze problematiek is een uitdaging. Partners willen bij elkaar zijn en voor elkaar zorgen. En kijken naar waar de wens van de mensen ligt. Het is de kunst die wens te vinden, dat hoort bij een sociale corporatie.’

‘Het werk begint eigenlijk steeds beter bij me te passen’

Werk ‘We werken met een fijne groep mensen bij de Woonmensen. Collegiale mensen die je kunt vertrouwen, die plezier hebben in hun werk en die flexibel zijn. Ik heb een paar jonge collega’s met vaardigheden waar je u tegen zegt. Het leuke is dat je mag pionieren. Maar ook dat je het niet altijd eens hoeft te zijn met elkaar. Door de integratie wonen en zorg merk je nog wel eens het verschil tussen stenen en emotie, en dat is alleen maar goed. Het werk begint eigenlijk steeds beter bij me te passen.’ Als ik later groot ben ‘Later, later.. later is zo betrekkelijk, je leeft nu. Als je iets nu kunt doen waarom zou je dan wachten? Het gaat om de balans. Vroeger droomden we van een hutje op de hei als de kinderen de deur uit zouden zijn. Wij wonen daar allang. Ik neem graag risico’s, je moet dingen ook wel durven. Je kunt je nek uitsteken en het ergste dat kan gebeuren is dat je kop eraf gaat, so what?’



‘Kijk eens wat leuk, dat jochie heeft z’n eigen fiets meegenomen en speelt heerlijk op straat, dat is toch mooi,’ zegt Hein Hillen, secretaris van wijkraad De Naald. Ondanks de wat tegenvallende opkomst en het gure weer, was de Straatspeeldag op woensdag 31 mei jl. toch geslaagd te noemen. De vrolijk versierde Burglaan bij de Heuvellaanschool werd afgezet en ouders met kinderen konden meedoen aan de vele spelletjes of gewoon gezellig een praatje maken. Dit alles onder het genot van popcorn, ijsjes, drinken en chips. Hein: ‘Het leukste is dat jong en oud samen een leuke dag beleven. En daar gaat het om.’

De wijkraad weet Leefbaarheid Hein zet zich samen met Yvonne Ponsen (voorzitter) en Jan Limpers (penningmeester) sinds 2004 in voor met name de leefbaarheid van de wijk. ‘De wijkraad werkt met een zestal commissies. Deze commissies zijn ervoor om de belangen per werkgebied te behartigen. Zo is er een commissie voor verkeer, voor speelvoorzienin­ gen en een voor de public relations, om de activiteiten van de wijkraad binnen het werkgebied bekend te maken. Maar er is ook een commis­ sie voor sociale zaken en ruimtelijke ordening, veiligheid en milieu. We brengen vier keer per jaar een nieuwsbrief uit waarin verslag wordt gedaan van ontwikkelingen, activiteiten en wetenswaardigheden in de buurt.’



Gezellig Yvonne Ponsen: ’Iedereen kan lid worden van de wijkraad. Samen met de woningcorporaties, Wissel­ werk, de gemeente en de wijkagent zijn we momenteel bijvoorbeeld bezig met buurtpreventie aan de Damhertstraat en Koninginnelaan. Sinds daar een prachtige skatebaan ligt, is er wat overlast van jongeren. Daarnaast is het gewoon erg gezellig om in de wijkraad te zitten. We komen regelmatig bij elkaar. En misschien zijn we dan niet sturend, we kunnen bepaalde zaken wel in een bepaalde richting krijgen. Frank Nijpels, organisator van de Straatspeeldag, is ook altijd in de weer voor de buurt. Nu is hij bezig een feestje te organiseren voor de jeugd van de skatebaan.’

Niet piepen Hein: ‘Als wijkraad geef je ge­vraagd en ongevraagd adviezen in de vorm van voorinspraak. We krijgen als raad ook best iets voor elkaar. We zijn een soort intermediair tus­sen gemeente en bewoners van de buurt. Je moet niet alleen piepen, maar iets doen. Meestal lukt het dan ook. Het contact met alle be­trok­ke­nen is erg goed, ook met de Woonmensen. We organi­­seren info­avon­den voor de buurt en soms moet je ergens gewoon wat langer over ‘zeuren’. Maar we geven niet op!’

“Je moet niet alleen piepen maar iets doen.” Hein Hillen en Yvonne Ponsen

wat er speelt Woensdag 31 mei 2006 werd er op verschil­ lende plekken in Apeldoorn weer de Straat­ speeldag gehouden. Op deze dag worden straten afgesloten voor het verkeer en kunnen de kinderen op straat spelen. Op deze manier wordt er behalve gezellig gespeeld vooral extra aandacht gevraagd voor kindvriendelijke buurten. Deze landelijke actie van 3VO wordt georganiseerd door de buurt zelf en iedereen kan meedoen. In de wijk De Naald hielp de wijkraad ook dit jaar weer een handje mee.



Kees Wagemaker, Melanie Wekking

Wat te doen bij klachten over de zorg van de Woonmensen?

(voorzitter) en Guus Hoorenman

Om volledig recht te doen aan partijen die betrokken zijn bij eventuele geschillen tussen zorgleverancier en zorgafnemer, heeft de Woonmensen een onafhankelijke klachtencommissie. Deze commissie draagt bij aan een goede afhandeling van klachten van cliënten van de woonzorgcentra Sainte Marie en Hubertus. Het uitgangspunt: verbetering van de relatie die de Woonmensen met haar ‘klanten’ heeft. De klachtencommissie, die drie jaar geleden werd opgericht in de huidige samenstelling, wordt vertegenwoordigd door Melanie Wekking (voorzitter), Kees Wagemaker en Guus Hoorenman. Guus: ‘Voor de behandeling van klachten zijn landelijke richtlijnen bepaald. De klachtencommissie is in dit geval bedoeld voor bewoners van de woonzorgcentra van de Woonmensen. Deze klachten gaan niet over ‘zijn de aardappels te zout’ of ‘het behang te druk’, maar het gaat om redelijk ernstige klachten. Mensen kunnen bij Hubertus en Sainte Marie bij een vertrouwenspersoon terecht, maar men kan ook rechtstreeks bij ons een klacht indienen of een vraag stellen. Dit moet wel schriftelijk via ons postbusnummer. We klappen niet uit de school dus mensen moeten niet bang zijn om te schrijven of te vragen.’ Werkwijze ‘We kijken altijd eerst of het een klacht is voor de klachtencommissie. Daarna gaan we, indien nodig, gegevens opvragen. Dat kan bijvoorbeeld een zorg­ dossier zijn, waar wij eerst toestemming voor nodig hebben. Vervolgens horen wij beide partijen als dat nodig is. Wij praten daar dan als commissie over en kijken wat de beste procedure is. Valt er te bemiddelen of moeten we beide partijen horen en een beslissing nemen.’ Anderhalve klacht per jaar ’Ik werk niet bij de Woonmensen. Er zijn verschillende vakgebieden vertegenwoordigd in de klachtencommissie.



Ik ben arbeids- en organisatieadviseur en vind dat ik als mens iets aan de maatschappij kan bijdragen. Melanie is advocate en Kees is arts, dus we hebben alledrie een eigen specialisme. Dat komt van pas tijdens de behande­ ling van ‘zorgklachten’. We kunnen samen goed door een deur en zijn er altijd binnen redelijk korte termijn uit. Vooropgesteld dat de Woonmensen het goed doet met een gemiddelde van anderhalve klacht per jaar.’ Waar kunt u terecht met een klacht? Een klacht indienen kan uitsluitend schriftelijk. Voor het indienen van een klacht of vragen hierover kunt u schrijven naar: Klachtencommissie de Woonmensen/KWZA Postbus 831 7301 BB Apeldoorn Zet ook even ‘vertrouwelijk’ op de envelop. Uw klacht wordt binnen korte termijn behandeld en u krijgt altijd zo spoedig mogelijk schriftelijk antwoord.

Klachtenadviescommissie voor huurders Als u als huurder geen of onvoldoende gehoor vindt bij de afhandeling van een probleem, dan kunt u dit schriftelijk aan de klachtenadvies­ commissie voorleggen. Dit is een andere commissie dan hierboven beschreven. Het adres van de klachten­advies­commissie voor huurders is: Postbus 314, 7300 AH Apeldoorn.

Meewerken aan een oplossing Laatste Kansbeleid De Woonmensen werkt momenteel hard aan de voorbereidingen voor het convenant ‘Laatste Kansbeleid’. Dit beleid biedt huurders met struc­turele problemen de kans om hun leven weer op de rit te krijgen. Door het tijdig onderkennen van problemen en het tijdig ingrijpen, kan vaak voorkomen worden dat mensen dakloos worden. Het Laatste Kansbeleid is een vervolg van het preventiebeleid oftewel de preventieve woon­ begeleiding. Het Laatste Kansbeleid is bedoeld voor de mensen die niet meer kunnen voldoen aan de betalings­ verplichtingen. Daarnaast is er een kleine groep huurders met gedragsof persoonlijkheidsproblemen die tot overlast kunnen leiden. Voor beide groepen huurders bestaan hulptrajecten, gecoör­ dineerd door Het Vierde Huis. Deze trajecten kunnen alleen tot succes leiden, als de huurder meewerkt aan de oplossing van de problemen. Meewerken Huurders met problemen krijgen professionele hulp op het gebied van hun specifieke problematiek, op voorwaarde dat ze meewerken aan het hulpverleningstraject. Doen ze dat niet, dan volgt huis­ uitzetting. Dit dreigement dient als

stok achter de deur om huurders de stap richting de oplossing van hun vaak complexe problematiek te laten zetten. Hoofddoel van het Laatste Kansbeleid is het zoveel mogelijk voorkomen van dakloosheid. Convenant De partijen die het convenant Laatste Kansbeleid ondertekenen, vormen een breed front dat de strijd met de toenemende dakloosheid aangaat door huisuitzetting als ‘machtsmiddel’ te gebruiken. Accepteert een huurder hulp, dan kan hij in de woning blijven. Zo niet, dan volgt alsnog huisuitzetting. De verwachting en de ervaring in andere steden is dat onder deze vorm van druk huurders bereid zijn hun laatste kans op het behouden van de woning aan te grijpen. De praktijk Woningcorporaties melden een huurder met ‘problemen’ aan bij de coördinator van Het Vierde Huis, die de problematiek inventariseert en de hulpverlenende instanties be­­na­dert. De huurder wordt duide­lijk gemaakt dat hij alleen in zijn woning kan blijven als hij deze hulp accepteert. De hulpverlenende instanties zullen de huurder met voorrang begeleiden en de dreigende huisuitzetting wordt tot nader order opgeschort.

Werkgroep Het Laatste Kansbeleid voor de regio Stedendriehoek wordt voorbereid door een werkgroep bestaande uit een afvaardiging van de woning­ corporaties de Woonmensen, Ons Huis en de Goede Woning uit Apeldoorn en corporaties uit de Stedendriehoek Zutphen, Deventer en Apeldoorn. En op plaatselijk niveau ook de Stadsbank.

Het Vierde Huis Het Vierde Huis is een stichting die ge­meenten en woningcorporaties helpt bij het aanpakken van woonproblemen. Samen met alle betrokken instanties, maar vooral ook samen met de per­ soon, het stel of het gezin waar het om gaat. Het Vierde Huis beoordeelt ondermeer urgentie-aanvragen, keert woonkostentoeslag en woonsubsidies uit, verstrekt woonvormindicaties, verricht medische keuringen en bemiddelt bij woonoverlast.

en s n e m n o o W e d g Samenwerkin cobs a J u a e r u b g r o z is u en Th

nbetekent de same n verder. Concreet me sa rg bs zo co tie Ja nc au fu re emt en de uiszorgbu reau Jacobs overne Woonmensen en Th bu de rg zo an ga uis Th 07 n 20 va ri t Vanaf 1 janua tale aandelenpakke oonmensen het to werking dat de W nstenpakket. n het bestaande die aa gt oe ev to is hu aan organisatie. voor personeel en r/eigenaar teu van het ec dir itie ed ge e idi nd hu door de In de volge u rea ng bu eli rg nd zo bu uis ten Th zine lees je alles ch De eerste jaren zal Ton Jacobs. De kra Woonmensen Maga n­ arde oo wa W e de gd n oe va l ev ee enwerking. eg rd to Jacobs als onde heeft een grote over de nieuwe sam rspectief herkenbaar pe dt am na bie en en eig en r kk de mensen on op diverse vla en worden geleid blijven functioneren



Mogen we even bij u binnen kijken... Een bijzondere man: Gerrit van ’t Veen ‘stoomt al 80 jaar door’ Op het tafeltje ligt een kaart met de tekst: ‘al 80 jaar stomen we door’. Een verjaardagskaart voor een bijzondere man met een bijzonder thuis waar de redactie van het Woonmensen Magazine een kijkje mocht nemen. De woonslaapkamer van Gerrit van ’t Veen in woonzorg­centrum Sainte Marie is voor de helft gevuld met spoorwegen. Er staat een spectaculaire treintafel met alles erop en eraan waar Gerrit dagelijks mee bezig is. Op de achtergrond hoor je een vrolijk getik van de verschillende klokken aan de muur, stuk voor stuk gemaakt door niemand minder dan Gerrit zelf.

Geintje De modelspoorbaan op de verrijdbare tafel die bijna de helft van de kamer in beslag neemt, is een echte beziens­­ waardigheid. Aan ieder detail is gedacht. Er rijdt een indrukwekkende verzameling treinen over en door het berglandschap met tunnels, huizen, kerken, verlichting en nog veel meer. De huisjes van papier zijn vakman­ schap en niet zoals tegenwoordig van plastic. Inmiddels werkt Gerrit aan de groenvoorziening, ‘maar dat is nog niet helemaal klaar’, zegt Gerrit. ‘Ik heb niet meer van die groene vingers. Je moet maar een geintje maken zeg ik altijd.’ Bijna fataal De fascinatie voor treinen begon al toen Gerrit zijn eerste opwind­ treintje kreeg als vijfjarige jongen. Hij wilde machinist worden. Maar de nieuwsgierigheid naar treinen werd hem op een dag bijna fataal. Hij reisde dagelijks per trein naar de ambachtsschool, want zijn vader zei: ‘Gerrit je moet een vak leren. Als vakman heb je altijd werk’. De trein reed langzaam het station binnen en Gerrit was zo onder de indruk dat hij vlak naast de trein liep

‘Gerrit je moet een vak leren’ om eens goed te bekijken hoe dat zat met de drijfstangen van de locomotief. ‘Als de perronchef me niet op tijd bij mijn nek had gegre­ pen..’ Gerrit is geen machinist geworden, maar de liefde voor de treinen is altijd gebleven.

10

Prachtig Na de ambachtsschool en avond­ school ging Gerrit in militaire dienst en maakte in Deelen de eerste straal­jager mee als vliegtuigmonteur. Na drie jaar dienen (voor 1 gulden 25 per dag) kwam Gerrit als bouwkundig tekenaar terecht bij een blikken­ fabriek. ‘Ja, dat was helemaal prachtig. Moet je nagaan, dat ik tijdens de oorlog een tekencursus heb gevolgd, en pas jaren later toevallig ben gaan tekenen.’ Passie Zijn andere passie klokken is ooit begonnen toen zijn vrouw graag een Friese staartklok wilde hebben. ‘Een originele is erg duur, dus heb ik er zelf een gemaakt. Later maakte ik ook een stoelklok en zo is het begonnen.’ Van de schilderingen en de emaille cijfers tot en met de binnenwerken, hij heeft er velen zelf gemaakt. ‘Pas nog, kwam er een man van 102 jaar oud bij me met een oude Friese staartklok, prachtig. Dat is mooi spul van vaklui die nog met dat oude gereedschap werkten. Mijn handen jeukten om hem te repareren.’ Speciaal gevoel Na het overlijden van zijn vrouw die hij nog iedere dag mist - en een periode van acht operaties en langdurige ziekenhuisverblijven, verhuisde Gerrit vier jaar geleden naar Sainte Marie. ‘Daar heb ik een speciaal gevoel bij. Ik voel altijd meteen of iets goed is of niet. Ik vind het hier fantastisch. Het zijn lieve meiden hier. Ja hoor, vanaf het moment dat ik hier binnenkwam is de sfeer goed. Ik heb hier ook voor tijdelijke opvang gelegen en in de Berghorst en de Loohof - ‘k heb half Apeldoorn afgereisd, haha -

maar bij Sainte Marie had ik meteen een goed gevoel. We doen veel en zingen hier bijvoorbeeld ook. Dat heb ik altijd graag en veel gedaan. Ik zong als bas in een zangkoor. Helaas kan ik dat nu niet meer. Na alle operaties is mijn middenrif beschadigd en nu lijkt het of ik stotter. Wel ben ik er graag bij en geef ook advies. ‘Een vriendelijk aangezicht geeft vrolijkheid en licht’, zeg ik dan. Niet met van die ernstige gezichten, rimpels in voorhoofden en gefronste wenkbrauwen, we zingen met een blij gezicht!’

Vrolijke woningen voor bewoners met een meervoudige beperking vlnr: Lars Courage, Robert Bolsenbroek en Bert Stroop

de ene kant van het gebouw staan woningen met een park, aan de andere kant komt de nieuwbouw. We houden duidelijk rekening met de omgeving.’

Volgend jaar komt aan de Rigo­ lettostraat een compleet nieuw woon­gebouw voor de Passerel te staan. Een gebouw waar jongeren en jongvolwassenen met een beper­king zich thuis gaan voelen. De oriënterende gesprekken tussen de initiatiefnemers de Passerel, architect Lars Courage en de Woonmensen zijn in volle gang. Vertaalslag Robert Bolsenbroek, sector manager kind en gezin van de Passerel, is erg enthousiast over het plan. ‘Het plan komt voort uit de vraag van ouders van kinderen uit de dagbesteding in ons kindercentrum. De kinderen hebben interactie nodig. Dat creëer je niet door allemaal hokkerige kamertjes te maken en aan het eind van de gang een gemeenschappe­ lijke ruimte. We maken een variatie op zorg en wonen. Opener en vrijer. Kortdurende opvang, maar ook zorgintensieve opvang voor mensen met een meervoudige beperking. Op de eerste etage komen jong­ volwassenen in een vergelijkbare vorm als begeleid wonen. De ouders betrekken we in het traject en in het meedenken: ‘Hoe komt de zorg eruit te zien’, ‘hoe gaan we het organi­ seren’. Samen met de Woonmensen zijn we deze vertaalslag gaan maken.’

toegepast’, zegt Bert Stroop, project­leider van de Woonmensen. ‘De bedoeling is om een buitenge­ wone en onorthodoxe manier van wonen te creëren, met de bewoners als uitgangspunt. Het moet een ‘multifunctioneel woongebouw’ worden waar diverse speelse ‘wooncocoonen’ het beeld en de uitstraling gaan bepalen. Een tweede jas voor de bewoners’. Op een voetstuk Lars Courage: ’We hebben iets kunnen bedenken wat mensen het gevoel moet geven dat ze thuis zijn. De gesprekken en ideeën geven een leuke spin off. De klik tussen mij, de Woonmensen en de Passerel was er meteen in alle heftigheid en sloeg vooral op de essentie van het verhaal: een sociaal kwetsbare groep op een transparante manier tussen stad en park neerzetten. Want aan

‘We willen een gebouw creëren dat deze mensen op een voetstuk zet. De inrichting wordt compleet vanuit de doelgroep benaderd. Prikke­ lingen door het bijzonder binnenval­ len van daglicht, texturen van wanden en vloeren, kleurgebruik, etc. gaan zorgen voor een bijzonder binnenkarakter. ’De eerste gesprek­ ken met gemeente en de ouders van deze kinderen zijn zeer positief en constructief verlopen. Op dit moment wordt er gewerkt aan het voorlopig ontwerp. Eind van dit jaar wordt de bouw­vergunning aan­ gevraagd met als doelstelling begin 2007 te starten met de bouw. De huidige kunst­zinnige dagbeste­ding van de Passerel aan de Rigo­lettostraat verhuist naar Vossestede aan de Roggestraat (tegenover het Coda gebouw), de industriële dag­­be­steding zal worden verplaatst naar een bedrijfsruimte.

‘We houden duidelijk rekening met de omgeving’

Tweede jas ‘We willen beslist geen ‘verzorg­ ingshuis met privékamertjes’ gevoel creëren. Deze worden helaas te vaak

11

Het Mozaïek ’Het Mozaïek’, in de nieuwe wijk Zuidbroek, ligt tussen de bestaande wijk Zevenhuizen, het bedrijvenpark Apeldoorn Noord, de doorgetrokken Laan van de Leeuw en de Groene Wig. In het Mozaïek worden ongeveer 1.300 woningen, een voorzieningencluster gerealiseerd en De Vellert: een gebied van zeven hectare dat omgetoverd wordt tot een mooi groen park. De wijk wordt ontsloten door de Laan van de Dierenriem, twee aansluitingen op de Anklaarseweg en de Laan van de Leeuw. De start van de bouw van de eerste woningen is naar verwachting medio 2006 met een doorloop naar 2008.

Kristal Naast woningbouw is er in het Mozaïek ook ruimte voor maatschappelijke voorzieningen. Deze voorzieningen worden centraal gebouwd op de kruising van de as van Anklaar en de verlengde Laan van de Dierenriem. Dit voor­ zieningencluster gaat een kristallisatiepunt voor Zuidbroek vormen, daarom wordt dit Het Kristal genoemd. De Woonmensen is samen met de gemeente mede-ontwikkelaar van Het Kristal. In dit complex komen diverse maatschappelijke voorzieningen met een afge­stemd aanbod van wonen, welzijn en zorg. De Woonmensen gaat hier 100 zorgwoningen bouwen, waarin zelfstandig wonen wordt gecombineerd met (zorg)dienstverlening. Naast verschillende soorten basis en speciaal onderwijs, komen er andere voorzieningen zoals detailhandel, kinderopvang en gezondheidszorg.

Voedselbank verhuisd Iedere vrijdag werden er via de Herberg van het City Pastoraat aan de Deventerstraat voedselpakketten verstrekt. Vanaf dinsdag 25 april jl. is de Voedselbank verhuisd naar de oude wasserij op de hoek Veenweg - Jachtlaan. De Voedselbank is eind januari van start gegaan. Minimaal 400 huishoudens in Apeldoorn die onder een armoedegrens leven, komen in aanmerking voor een wekelijks gratis voedselpakket. De grens is dat volwassenen, na aftrek van vaste lasten, maandelijks niet meer dan 150 euro overhouden. Voor een tweede volwassene wordt daar 50 euro bij opgeteld en per kind 25 euro.

12

Mensen kunnen zich niet zelf tot de Voedselbank wenden. Ze moeten een doorverwijzing krijgen van de Woonmensen of organisaties als De Kap, Alert, Leger des Heils, kerkelijke instellingen of de sociale dienst.

Wilt u meer weten over de Voedselbank? Bel dan naar de Woonmensen (055) 548 48 48 en vraag naar Gert Zwakman.

Fotowedstrijd In het vorige Woonmensen Magazine riepen we lezers op om foto’s in te sturen over het thema ‘de grote schoonmaak’. Het aantal deelnemers van deze fotowedstrijd was niet erg hoog. We wilden in dit magazine iets nieuws proberen en helaas is dat niet gelukt. De lezers die wel meegedaan hebben, hebben inmiddels een aardigheidje ontvangen.

Spelen in de natuur Rentmeestersveld heeft de eerste ‘natuurlijke speelplek’ Voor een kind is er geen leukere plek om te spelen dan in de natuur. Eindeloos lopen over spannende paadjes, hutten of bruggetjes bouwen, verstoppertje spelen, insecten zoeken, kuilen graven, en ga zo nog maar even door. Maar als je in een woonwijk woont, zijn die natuurlijke speelplekken als verloren hoekjes en braakliggende terreintjes niet altijd in de buurt. Vrijwel alle grond heeft hier een duidelijke bestemming en per­ manent ongeplande ruimtes zijn nauwelijks te vinden. Daarom wil het Natuurhuis bij openbare speelgelegenheden en op speelterreinen rondom basis­ scholen graag meer natuurlijke speelruimte ontwikkelen. Bij scholen kan zo’n plek ook gebruikt worden voor natuureducatie en tekenlessen.

De eerste natuurlijke speelplek heeft Het Natuurhuis samen met de Woonmensen gerealiseerd aan de Rentmeestersveld. Kinderen uit de buurt konden vorig jaar zelf een ontwerp maken hoe deze plek eruit moest gaan zien. Met lijm, kurken, scharen, papier, stiften en stenen werd er fanatiek op los geknutseld. Deze maquettes werden de basis voor het definitieve ontwerp van de speelplek waar sinds deze maand volop wordt gespeeld.

Foto’s De foto’s bij dit artikel zijn gemaakt tijdens de officiële opening van de speelplek op 14 juni jl. Op www.woonmensen.nl zijn nog meer foto’s te zien van deze opening.

Voorheen de ‘servicekosten’ Kosten voor ‘zaken en diensten’ werden voorheen servicekosten genoemd. Het is een andere naam maar het betekent hetzelfde. Het zijn de kosten die de huurder op grond van de huurovereenkomst boven op de ‘kale’ huurprijs betaalt. Veel huurders betalen maandelijks een voorschot op deze kosten. Voor dat geld levert de Woonmensen bepaalde zaken en diensten. Bijvoor­beeld voor gas, water en elektriciteit of voor het schoonhouden van gemeenschappelijke ruimten zoals het trappenhuis. Michiel Groothedde, medewerker zaken en diensten, brengt deze kosten in kaart bij de Woonmensen.

‘Om welke leveringen van zaken en diensten het gaat verschilt per woning’, zegt hij. ‘De meeste een­gezins­woningen hebben helemaal geen kosten voor zaken en diensten, flats hebben dit wel. Huurders ontvangen jaarlijks een overzicht van de gemaakte kosten voor zaken en diensten. Aan de hand van dit overzicht stellen we vast welke er voor rekening van de huurder komen en verrekenen we met de betaalde voorschotten. Ook wordt zo nodig het voorschotbedrag aangepast.’ ‘We streven ernaar de te maken kosten zo goed mogelijk in te schatten, want we geven natuurlijk liever geld terug dan dat er bij­

betaald moet worden. Maar soms ontkom je er niet aan. Een prijs­ verhoging van elektriciteit bijvoor­ beeld, zal doorberekend moeten worden aan de huurder. Bijbetalen betekent dus niet dat wij dat geld verdienen, maar omdat wij deze kosten ook moeten maken.’ De meest voorkomende zaken en diensten zijn: • Schoonmaakkosten gemeen­ schappelijke ruimten • Onderhoud/huur van de geiser en vaak ook de boiler • Tuinonderhoud • Kosten van de huismeester • Elektra van algemene ruimtes

13

Geestelijke verzorging als aanvulling op dagelijkse zorg Cocke Post is sinds maart van dit jaar werkzaam als geestelijk verzorger in Sainte Marie en Hubertus. Een nieuwe functie bij de Woonmensen. Wij vroegen haar wat dit werk precies inhoudt. Complete zorg ‘Kort gezegd is een geestelijk ver­zor­ger iemand die mensen begeleidt en ondersteunt met betrekking tot levensbeschouwelijke vragen en zingeving. Voor de dui­de­lijkheid: je hoeft hier niet gelovig voor te zijn. Mensen waar ik een praatje mee maak, vragen mij wel eens: Oh, komt u in plaats van de pastoor? Een geestelijk verzorger is geen vervanging, maar een aanvulling. De Woonmensen wil hiermee de zorg zo compleet mogelijk maken. Het is een hele brede functie bij een eigentijdse organisatie, dat werkt inspirerend. Ik heb theologie en levensbeschouwing gestudeerd en de functieomschrijving was precies wat ik zocht.’ Kennismaken ‘De afgelopen drie maanden ben ik vooral bezig geweest met kennis­maken. Met de bewoners,

de vrijwilligers en de zorg. Ik moet natuurlijk eerst het werkveld verkennen. Ik ben ook coördinator van het pastoraal beraad. We hebben te maken met protes­ tanten en katholieken, en denken met elkaar na over hoe we daar samen als Woonmensen zo goed mogelijk mee om kunnen gaan. Deze mensen kijken vanuit de kerken en bezoekers, ik kijk vanuit de Woonmensen, vanuit de be­ trokkenheid van alle bewoners, ongeacht geloofsover­tuiging. De kerkelijke betrekking is toch wat afgekalfd en al merk je dat nu misschien nog niet zo, dat gaat in de toekomst wel gebeuren. Ook daar denken we over na.’ Thuisgevoel ‘Vorige maand zijn we een project­ groep ‘begeleiding levenseinde’ gestart. Deze groep wordt vertegen­ woordigd door verzorgenden, een unitmanager, activiteitenbegeleider, iemand van de psychogeriatrische afdeling en ikzelf. We zijn naar het Hospice, het ‘bijna thuis huis’ ge­weest om te horen hoe zij hier mee omgaan. Hoe je afspraken kunt maken om de laatste levensfase zo

Je hoeft hier niet gelovig voor te zijn

14

waardig mogelijk te maken. Mensen moeten zich thuis en veilig voelen, daarin kijken we wat wij kunnen bieden om het thuisgevoel zoveel mogelijk te benaderen.’ Uitdaging ‘Ieder mens staat op een bepaalde manier in het leven. Vooral bij ouderen speelt dat er een punt komt dat er wordt teruggekeken. Iedereen heeft het een en ander meegemaakt, de een meer dan de ander. De vraag is hoe je daarmee om kunt gaan. Het is een hele uitdaging binnen een organisatie als de Woonmensen om ruimte te maken om dit met elkaar te delen. Het hoort gewoon zo bij mensen en dus ook bij de zorg. Mensen begeleiden hoeft niet altijd door te praten, dat kan ook door kunst, of activiteiten in samenwerking met de activiteitenbegeleiders. Het is belangrijk dat mensen weten dat ze dat met iemand kunnen delen. Door met ze te praten staan ze ook weer eens stil bij het feit dat iemand meer is dan alleen die oude vrouw die slecht ter been is, maar dat ze bijvoorbeeld ook een goede moeder is en een lieve buurvrouw.’

Typisch Apeldoorn De poffertjes van Paviljoen Brinkpark

Du pain du vin du poffertjes..? Poffertjes zijn een oorspronkelijk Frans gerecht, die door rondreizende kermismensen naar Holland zijn gebracht omstreeks 1800, in de zogenaamde Franse tijd. Ondanks de Franse oorsprong zijn poffertjes nu knip uit!

knip uit!

knip uit!

knip uit!

totaal onbekend in Frankrijk. Het poffertje is een echte specia­liteit in Nederland die door een kleine groep vakmensen gemaakt wordt. Iedere bakker heeft zijn eigen recept voor het beslag. Sommige van deze recepten zijn echt vanaf de oor­ sprong al in de familie, ook bij de familie Van Onselen.

Al snel bouwde John eigenhandig een nieuwe kraam met alles erop en eraan. Een van stijlen en houten planken. Er zaten boxen in, grote spiegels, echt vakmanschap. Negen jaar geleden, op 1 november 1997, werd de kraam verruild voor het restaurant Paviljoen Brinkpark aan de Brinklaan.

Van kraam tot paviljoen John van Onselen kwam uit een kermisfamilie uit Den Haag. Hij trouwde na zijn militaire dienst­ tijd met Jeannette, afkomstig uit Brabant. Gevolg van het huwelijk was dat Jeannette met hem mee ging, werken op de kermis. Alle poffertjeskramen die op de kermis stonden bouwde John zelf. Na een aantal jaren, om precies te zijn 21 jaar geleden, besloot het hardwerkende stel voor zichzelf te gaan beginnen met de Oudholland­ se Poffertjeskraam aan de Loolaan.

Bij Paviljoen Brinkpark kun je behalve voor een portie heerlijke ambachtelijke poffertjes (vanaf € 3,25, ook af te halen) ook terecht voor wafels, pannenkoeken, brood­ jes, saté, tosti’s, uitsmijters en ham­burgers. Of als je de prachtige locatie wilt reserveren voor een receptie, verjaardag, bruiloft of ander feest kan dat natuurlijk ook!

knip uit!

knip uit!

knip uit!

Paviljoen Brinkpark is dagelijks geopend van 10.00 tot 20.30 uur Brinklaan 145, tel.: (055) 521 49 32

knip uit!

knip uit!

knip uit!

Tegen inlevering van deze bon bij bestelling van een portie poffertjes een drankje gratis! 15 (max. 4 personen per bon) Geldig tot 1 oktober 2006

knip uit!

knip

BON

Een stukje geschiedenis van Apeldoorn De recepten van poffertjes worden binnen de families, dus ook door de familie Van Onselen van Paviljoen Brinkpark (vroeger de Oudhollandse Poffertjeskraam aan de Loolaan) strikt geheim gehouden. Boekweitmeel en tarwebloem worden op smaak gebracht met kruiden en vanille en ‘nog wat dingen’, zegt dochter Mariska van Onselen geheimzinnig. Sinds het veel te vroege overlijden van haar vader John eind vorig jaar, leidt zij nog steeds Paviljoen Brinkpark samen met haar moeder Jeannette.