Van de voorzitter
Website en E-golf.pro
Het is boos winterweer als ik dit schrijf. De sneeuw veegt horizontaal door de lucht, en achter bosjes en tuunwoaltjes beginnen er zich verstuivingen te vormen. Dus eigenlijk geen weer om aan golf te denken, maar tóch was ik juist nieuwsgierig naar ons aller domicilie in het hoge noorden van ons eiland. Daar aangekomen zag ik twee terreinwagens staan, behorende aan Joost en Wil. Onder het genot van een kopje koffie werden mij vervolgens door Wil en de greenkeepers enthousiast allerlei veranderingen en vernieuwingen uit de doeken gedaan, het resultaat van een nieuwe kijk op de dingen én voldoende tijd om te brainstormen. Een beetje stiekem moet ik toegeven dat we bij dat kopje koffie óók hebben zitten dagdromen over wat en hoe te doen met de nieuwe aanleg, maar dat zal U niet verbazen. Joost zat in zijn winkel en werd alleen door mij gestoord, maar maakte mij eveneens deelgenoot van zijn bevlogen ideën en gedachten ten behoeve van ons allemaal. U ziet, dit jaargetijde met zijn soms barre weersomstandigheden kan desondanks uitermate inspirerend zijn. Vervuld van een blij gevoel over het pas begonnen jaar 2010 en de veronderstelling dat het U en mij mooie dingen en gedachten mag brengen, wil ik U hierbij mijn welgemeende nieuwjaarswensen doen toekomen.
Onze website heeft het afgelopen jaar een ware gedaanteverandering ondergaan. Voor de meeste leden is dit echter verscholen. Het nieuwe wedstrijdprogramma is in de website gebouwd en een seizoen lang uitgebreid getest. Aanmelden voor een wedstrijd is een simpele druk op de knop geworden, een kaart invoeren is eenvoudig zodat de wedstrijduitslag snel bekend is en je handicap wordt onmiddellijk bijgewerkt. Het is het enige programma waar praktisch alle banen van Nederland ingevoerd zijn. Dat wil zeggen een Q-kaart ergens op een Nederlandse baan gelopen kun je thuis invoeren. Ga dan naar onze website via inloggen -> externe banen invoeren. De baan waar je gelopen hebt selecteren en de Q-kaart invoeren. Op deze wijze blijft je handicap altijd up-to-date. Je kaart natuurlijk wel inleveren bij R&H-cie!
Uw voorzitter Paul Kuip Czn.
Ook het secretariaat is aangepast aan de nieuwe eisen en daarmee kunnen we o.a. snel ledengroepen selecteren. Het komende jaar zullen we ons gaan toeleggen op nog wat aanpassingen voor de R&Hcie en cosmetische verbeteringen. Ook krijgen we een tweede touchscreen. Wachttijden om je kaart in te voeren worden zo nog korter. Ed Eelman – ICT commissie
Inhoud
pagina
Van de voorzitter Website en E-golf.pro Grolsch Open Wedstrijdcommissie nieuws Wie het laatst slaat……… Zo kan ik nog wel even doorgaan Snertwedstrijd en snert weer Course rating wat is dat eigenlijk? Diagram Thomas “Neary” Wassenaar Regelvraag Het mooiste beroep van de wereld Van hole tot hole Het geheim van Reyn Van de overkanter Bar en Boos 22 Jaarafsluiting Herenmiddag Verbeter je regelkennis Antwoord regelvraag Met ons allen naar Augusta Van de Bestuurstafel Inlooplessen Colofon Wedstrijdkalender Wedstrijduitslagen
1 1 2 5 5 6 6 9 10 10 10 13 19 20 23 23 24 27 27 27 28 28 28 31 32
De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen.
Uw volgende clubblad verschijnt eind maart Inleverdatum kopij uiterlijk 10 maart
14de jaargang, januari 2010
1 Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg
Grolsch open, een kwestie van percentages Het had een herenmiddag uitje in de Algarve kunnen zijn. Wat een dag! Strak blauw, weinig wind, Texel scramble, gratis bier, vol terras, gebraden kippen en met mekaar een beetje dollen. Over de longest: “mooie drive Rob, (kleine pauze), jammer voor je dat ik 15 meter verder lag”, aldus Martijn Former die wel erg ver, links op het heuveltje voor de green, lag! Niet vergeten om hem straks nog even uit “mijn contacten” te deleten. Hij speelde in een driebal met Engelbert Liefting en Ferry van Tatenhove en kwam met een onwaarschijnlijke score van 57 stableford punten binnen! Ik speelde samen met Martin Siebeles en wij scoorden het al bijna onmogelijke
aantal van 49 punten. Harry Schepers, in onze flight spelend met Paul van Kreel, had nog nooit zulke goede golfers gezien. Dat zei hij op vrijwel iedere hole en tegen iedereen die het horen wilde. Harry heeft zelf handicap 54 maar op de een of andere manier hadden ze hem maar 36 slagen meegegeven. Nogal wiedes dat dat te weinig was, daar kon zelfs Paul niets meer aan redden. Het was natuurlijk de vraag hoe de wedstrijdleiding het voordeel van de driebal t.o.v. de tweeballen zou compenseren. Bij de prijsuitreiking begon Hans de Leeuw enigszins timide uit te leggen dat het moeilijk was geweest om de uitslag te bepalen. Uiteindelijk
werd de gemiddelde handicap van de driebal met 20 % verminderd. Snapt u het? Ik voelde al nattigheid; Hans en timide gaan niet samen. Op de derde plaats Bart Medema en Jos van der Werf met 44 punten, heel mooi. Martin en ik op 2 met 49 punten en dus op de 1e plaats, met een gecorrigeerde score van 51 punten, Martijn Former, “Brutus” Liefting en Ferry van Tatenhove. Mooie overwinning. Zij hangen nu aan het plafond van het clubhuis. Omdat de marketing man van Grolsch iedereen die je normaal altijd bedankt als je wint al bedankt had, kon Ferry alleen nog maar Grolsch zelf bedanken. Maar dat mocht ook wel. Prachtige prijzen en niemand ging met lege handen naar huis. Na het onbeperkt kippen kluiven hebben Martin en ik hebben nog wat zitten rekenen. Stel dat hun handicap nou niet met 20 % maar met 21,3 % was verlaagd? Neen? 21,4 % dan? Ach, wat kan ons ’t schelen. Bedankt Grolsch, voor de mooie dag en tot volgend jaar. door Rob Maaswinkel
..een paar winterse plaatjes gaan we u niet onthouden ...
Wedstrijdcommissie-nieuws Uw wedstrijdcommissie is de laatste paar maanden prettig bezig geweest met de voorbereidingen voor 2010. Ik wil 3 aspecten toelichten. • Personele bezetting. Petra Keijser heeft de commissie per 1 januari 2010 verlaten. Josje Eelman heeft haar plaats ingenomen. Rik van Hattem blijft commissiesecretaris maar ziet zich door zeer drukke werkzaamheden genoodzaakt om tijdelijk een stapje terug te doen als wedstrijdleider. Ed Moojen vult de vacature in het team van Rik in. Ed is druk bezig met zijn “opleiding”. • Sinds bijna mensenheugenis heeft het onnavolgbare trio Hans de Leeuw, Piet (W.) Schuijl en Hans de Beer de herenmiddagkar getrokken. Op zondag 27 december is daar een einde aan gekomen. De heren kregen ieder als aandenken een schilderij van Texelse schilderes Cécile de Boer aangeboden door de deelnemers van de herenmiddagen (actie Piet Bolier), de wedstrijdcommissie en de baan. Adri Huiding, Martin Siebeles en Jos van der Werf organiseren nu de herenmiddag. Het scheidend trio heeft voor een passende overdracht gezorgd. Hans (de Beer) en Piet blijven wel in de wedstrijdcommissie actief. • De wedstrijdkalender 2010 is vastgesteld. In de 3e week van januari wordt de kalender door drukker L & R afgeleverd. In de kalender zijn toch wat “nieuwigheden” verwerkt. Ik noem een paar: - De maandbekerwedstrijden in juni, juli en augustus starten om 12.30 uur. We gaan in nauwe samenwerking met de baanexploitant proberen
-
-
-
om de wedstrijd met een prettig, wisselend programma (incl. gezellige maaltijd) af te sluiten. Twee maandbekerwedstrijden worden gesponsord; die van mei (zondag 16 mei) door De Gele Lis en die van zondag 6 juni door Teso-bootdienst. De zomeravondcompetitie op woensdagavond start op woensdag 16 juni en loopt door tot en met 18 augustus. De matchplay Clubkampioenschappen worden zonder handicapverrekening gespeeld. De jaarafsluiting herenmiddag is eind november gepland. B & B – accountants hebben het drukken van de kalender weer gesponsord; wij zijn daar erg blij mee. door Jan Bloem
Wie het laatst slaat: slaat de minste…… Dat is tenminste bij de Finale Maandbeker het geval geweest Dit jaar hoorde ik niet bij de finalisten van de maandbeker, in zekere zin een bevestiging van een niet zo’n goed seizoen m.u.v. van het kampioenschap seniorencompetitie natuurlijk, maar dat hebben we met ons viertjes gedaan. Door nogal wat afzeggingen mocht ik toch nog meedoen en ben gelijk gemotiveerd geweest teneinde het seizoen toch nog een beetje goed te eindigen. Dat dit pas op de laatste hole (36) en laatste put tot uiting zou komen, is mij pas duidelijk geworden in het Hanenhuus, waar een select gezelschapje van ongeveer acht mensen ons gespannen vroeg naar onze uitslag. De Finale Maandbeker wedstrijd heeft bij lange na niet de allure, die het eigenlijk verdient, het is tenslotte toch een van de belangrijkste wedstrijden van het jaar, denk ik. Trouwens, ondergetekende heeft hiertoe ook aan bij gedragen door nog niet eens de wedstrijdcommissie te bedanken en dat mag niet meer gebeuren. Het was windstil, een onbewolkte hemel, een opkomende zon heeft mijn rug verwarmd: de garantie voor een prachtige dag maar aan het einde van de dag is er niet genoeg wind om een kaars te doven. door Abe Keijser
Zo kan ik nog wel even doorgaan Zou Joost de inlooplessen zelf bedacht hebben? Geweldig systeem. Laatst reed ik langs een kapper: het hele jaar geknipt voor € 68,50. Zelfde principe. Je koopt als het ware het hele jaar door een geknipt koppie!. Ik durf te wedden dat we dit meer gaan zien in de toekomst. Je koopt geen losse diensten meer, maar een resultaat. In golftermen dus een betere swing, en een rechtere putt en een lagere handicap. Voor mij werkt het fantastisch. En, het maakt mij niet uit van wie ik les krijg; alle pro’s zijn beter dan ik. Jan is een analyticus en “fine-tuner”; hij bestudeert 15 minuten je putten en concludeert dan dat de bal een fractie meer naar de voorvoet moet. En verdomd, het werkt! Vraagt u zich wel eens af wanneer het geduld van Jeroen op is? Ik wel. Eindeloos kan hij mij wijzen op dezelfde fouten. Hij wordt nooit kwaad of moedeloos. Sterker, hij ziet altijd wel iets positiefs in mijn swing. Gek word ik ervan. Andy past de socratische methode toe. “Wat denk je zelf dat de bal doet als je je stok zo houdt?” Of, “Als je wilt dat de bal daar komt, waarom sta je dan naar links opgelijnd?” Hij laat je vragenderwijs, langzaam je eigen domheid inzien. Robert Jan, die mag nog niet zoveel. Maar, hij komt er wel. Vandaag of morgen komt hij een mooie, rijke vrouw tegen, hij verhuist naar Spanje en komt nooit meer terug naar Texel. Te veel wind hier voor zijn haar. Zou ik ook wel willen. Joost is buitengewoon begaafd. In een split second ziet hij wat er mis is en in de volgende split second geeft hij de gouden tip waar je al weken op zat te
wachten. Plots gaat alles weer goed. Hij oogt daardoor wat lui, Joost. Puur voor zijn eigen uitdaging, haalt hij af en toe een nieuwe stok uit zijn shop en kijkt dan of hij je daarmee ook recht kan laten slaan. Sommigen denken dat hij die stok probeert te verkopen. Ik niet. Hij houdt daarmee volgens mij zijn eigen inzicht en vakmanschap scherp. Hoe dan ook, het systeem werkt. Mijn handicap is inmiddels flink gezakt. door Rob Maaswinkel
Snert wedstrijd met snert weer Vrijdagavond kijken met wie je speelt, zaterdag nog even oefenen en zondag rond elf uur aan de start verschijnen. Eerst nog snel even kijken op de buienradar en dat zag er niet goed uit. Het was echt snert weer, maar dat liet ons de pret niet drukken. Met Marcel Wernand liep ik (Maricus v.d. Wetering) door de baan samen met Josje Eelman /Jan Bloem en Jos van der Werf/Hans van Maldegem. Bij hole vijf aangekomen daar eerst uitgeput. Naar de schuilhut om daar een lekker broodje met warme worst en warme chocolamelk te nuttigen, keurig verzorgd door Tineke van Maldegem en Tineke Luyt. Bij hole zes begon het snertweer maar we gingen gewoon door met ballen zou Jos zeggen en de regen ging door tot we de laatste bal hadden geslagen. Ondanks dat hebben we heel gezellig gespeeld. En bij de prijs uitreiking kreeg iedereen een prijs. Winnie, Margreet en Hans, bedankt voor de organisatie, geweldige prijzen en indeling. En de kok die de heerlijke snert heeft gemaakt Het was in één woord geweldig!!!!! door Maricus vd Wetering
Course rating, wat is dat eigenlijk?? door Piet Bolier Inleiding Wie afgelopen zomer in de baan liep dacht vast en zeker dat er nieuw spel gespeeld zou worden. De bollen en kruisen in geel en rood leken wel de voorbode van een soort boter, kaas en eieren, maar dan in het golfspel. Hoewel het een vreemde kijk was waren dit de merktekens voor de zogenaamde courserating die elke 5 jaar door de NGF wordt uitgevoerd. Courserating?? Elke 5 jaar wordt de algehele moeilijkheidsgraad van een golfbaan vastgesteld of bevestigd. Dit is nodig voor een eerlijke vergelijking van het EGA handicapsysteem Dit gebeurt door een aantal objectieve gegevens naast elkaar te leggen. Deze gegevens vormen de basis voor de zogenaamde Scratch Course Rating, Bogey Rating en Slope Rating van een baan. Dit wordt vastgelegd in een getal dat meestal bovenaan de kaart vermeld staat. Aan de hand van deze meting kan ook bepaald worden hoeveel slagen een speler mee krijgt op de betreffende baan waar hij speelt. Dat kun je bij ons b.v. aflezen op de conversietabel die naast de computer en in de hal hangt. De courserating (CR) is voor de lage handicappers, de sloperating (SR) voor de bogey spelers en hoger. De moeilijkheidsgraad wordt uiteraard voor damesen heren apart gemeten. Criteria Om een zo goed mogelijke , objectieve, vergelijking te maken zijn ongeveer tien onderdelen opgenomen waarop de baan wordt beoordeeld:
· ·
Totale lengte van de baan Afstand die van de tee overbrugd moet worden naar de fairway · Totale breedte van de fairway · Afstand van midden fairway tot bomen, rough, water en out of bounds · Hoogte van de fairway-, semi-, en andere rough. · Lengte en breedte van de greens · Afstand van de greens tot water, bomen en out of bounds. · Snelheid van de green · Maaihoogtes fairway · Aanwezigheid en plaats van bunkers Al deze gegevens worden in een computermodel gezet waaruit de uitkomst in het eerder genoemde cijfer wordt uitgedrukt. Bollen en kruisen De merktekens die in de baan zichtbaar waren zijn op vaste afstanden van de medal tee aangebracht vanuit de volgende gedachte: De rode merktekens waren voor de dames, de gele voor de heren. De kruisen voor de lage handicappers, de bollen voor bogeyspelers. Een lage heren handicapper wordt geacht zijn drive ca. 210 meter te slaan, dames 174 meter. Een bogeyspeler 165 meter, dames 119 meter. De 2de slag is gezet op resp. 201 meter (heren) en 170 meter (dames) voor de lage hcpers. Voor bogeyspelers op 155 (heren) en 119 (dames)meter verder. Resultaat Uiteindelijk bleek dat de uitkomst gemiddeld genomen niet veel afwijkt dan de al jaren geldende rating. Voor lage
handicappers is de baan, zowel voor de heren als de dames iets gemakkelijker beoordeeld, zij krijgen mogelijk een slag minder mee dan voorheen, het gaat echter maar om tienden. Voor de bogeyspelers en hoger is de baan iets moeilijker beoordeeld, zij krijgen dus mogelijk een slag extra, maar ook hier is de afwijking marginaal. Om een indruk te geven; de standaard baan heeft een sloperating van 113, die van de Texelse is nu vastgesteld op 133 voor de heren en 127 voor de dames. Algemene indruk Na het spelen van de baan ontfutselde ik de raters de volgende uitspraken: · De baan is voor lage hcppers niet echt moeilijk. Men speelde zonder wind, wat op onze baan een lastig element kan zijn. · Men vond het een leuke uitdagende links course · De greens werden als goed en met een iets hoger dan gemiddelde rolsnelheid beoordeeld · De droge fairways werden niet als hinderlijk ervaren (zij horen bij een links course) Kortom, met deze gegevens kan men de conclusie trekken dat onze baan iets moeilijker dan gemiddeld is, de greens goed zijn en de beleving prima. De verbeterpunten heb ik al eerder en laatstelijk op de ALV benoemd. Volgende bladzijde zie Course Rating diagram ->
Course Rating – diagram
Thomas (‘Neary’) Wassenaar Afgelopen seizoen heeft een lid van uw club de ABN AMRO Neary gewonnen tijdens een wedstrijd van uw club. Het eindklassement van de ABN AMRO Neary Competitie is nu bekend. Helaas is uw lid T. Wassenaar met een neary van 5,25m er niet geslaagd om in de top 50 te vallen. De leden die wel in de top 50 van het Nationaal ABN AMRO Neary Klassement zijn geëindigd zijn uitgenodigd om deel te nemen aan het Nationaal ABN AMRO Neary Kampioenschap, op de prachtige golfbaan het Rijk van Nunspeet. Tijdens dit golfseizoen hebben bijna 40.000 actieve golfers bij 115 golfclubs en banen verspreid over heel Nederland, mee gedaan aan wedstrijden waarbij voor de ABN AMRO “Neary” werd gespeeld. Op www.neary.nl kunt u het totale eindklassement van de ABN AMRO Neary Competitie bekijken. Met sportieve groet, Het ABN AMRO Neary Team
Regelvraag Is het verplicht een pitchfork bij je te hebben? Antwoord bladzijde 27.
Het mooiste beroep van de wereld – door Andy Balsing Op het moment dat ik gevraagd werd om te caddiën waren er voor Wil nog maar 5 toernooien te spelen voor het einde van het seizoen. Het totale deelnemersveld van deze Tour bedraagt 204 spelers en de beste 114 plaatsen zich automatisch voor het volgende seizoen. Wil stond voor het KLM Open rond de 180e plaats van deze ranglijst, wat betekent dat hij terug moet naar de Qualifying School of Qschool om zich opnieuw te kwalificeren voor het volgende seizoen. Dit is overigens niets nieuws voor “rookies” op de tour want Lafeber en Derksen hebben dit ook een aantal keren moeten ondergaan, maar natuurlijk hoop je dat dit niet nodig is. KLM-Open In de week voor het KLM-Open komt Wil op dinsdag naar Texel om een beetje te spelen en te overleggen wat we wel en niet van elkaar verwachten. Maandag avond word ik gebeld door Wil, slecht nieuws, hij heeft een spier verrekt in z’n onderrug en het lijkt hem en zijn fysio niet verstandig te gaan spelen. De blessure heeft tijd nodig om te herstellen. Daar gaat ons avontuur, dacht ik. Wil en ik besluiten, dat het hoe dan ook verstandig is om samen te komen om te praten en ons voor te bereiden, want de vooruitzichten zijn positief. Dinsdag trainen we wat. We chippen en pitchen en sluiten af met een wedstrijdje tot de tien. Ik sta 7-0 voor! Door een chip-in van achter een heuvel met een schuine ligging over 35 meter van Wil verlies ik toch nog met 10-8. Helaas, ik had het
vervolg van vorige uitgave
hem graag ingewreven! We overleggen over wat hij van mij verwacht en ik maak me toch wat zenuwachtig over de komende week, ik heb het immers nog nooit meegemaakt op dit niveau. Na deze dag heeft Wil vervolgens elke dag een afspraak in Almere met zijn fysiotherapeut om oefeningen te doen en te worden gemasseerd. We hebben elke dag contact en het verbetert gelukkig bijna met het uur. Zondag avond geef ik mijn laatste les. Maandag en dinsdag ben ik normaal vrij. Voor een tour speler begint de week normaal op dinsdag met het trainen op de baan waar de komende wedstrijd is. Het lijkt Wil verstandig om maandag al te beginnen met trainen op de Kennemer omdat hij de overgeslagen tijd wil inhalen. Ik pak de laatste boot om bij mijn ouders in Hoorn te gaan slapen. ’s Morgens vroeg rijden we naar de Kennemer om alvast een oefenronde te gaan spelen. We besluiten om maandag 9 holes (hole 10-18) te gaan spelen en daarna vooral te oefenen op de greens en wat swings te maken op de driving range. We hebben net hole 10 gespeeld en opeens komt er iemand uit de bosjes: Richard Kraijcek, manager en vooral vriend van Wil. We slaan af op hole 11, par 3, 165 meter. Wil slaat de bal net links van de vlag en komt een halve meter naast de green tot stilstand. Wil besluit te chippen. Richard denkt het beter te doen dan Wil en vraagt of hij het ook eens mag doen. Woensdag staat de Pro-Am op het programma waar ook hij aan deelneemt. Ik zeg tegen hem: “Als je hem in de hole chipt ben ik woensdag jou caddie in plaats van die van Wil. Opeens wordt het chippie serieus en hij stapt weg van
de bal om het lijntje te lezen. Hij chipt… en raakt de vlaggenstok! Bal ging er net niet in en blijft op het randje liggen. Verder is het nog heel erg rustig op deze dag omdat normaal gesproken de meeste spelers dus pas aankomen op dinsdag. De “tour-vans” (tourbussen) staan er wel al. Elk merk heeft zijn eigen vrachtwagen staan die ze door van alles uit te schuiven kunnen veranderen in complete golfshops met clubfitting laboratoria. Hier halen we Wil’s wekelijkse portie spullen op (4 dozijn nieuwe ballen, 4 handschoenen, 2 handdoekjes, tee’s). Na de zeer uitgebreide trainingssessie gaan we naar huis en is het genoeg voor de maandag. Ook dinsdag is het weer vroeg dag en zijn we om 09:00 aanwezig op de Kennemer. We hadden allebei nog niet ontbeten maar gelukkig bestaat er op deze toernooien zoiets als een “players lounge”. In deze lounge is bijna niets te gek. Er is van alles te eten, van salades tot verse broodjes en pasta. Van een kopje koffie tot aan whisky, en van de New York Times tot aan de Telegraaf, alles staat en ligt er voor de spelers (en in dit geval ook een naar binnen geglipte caddie). Om tien uur hebben we afgesproken op de tiende tee met Wil’s coaches: Tom O’Mahoney en Cees Renders. We gaan negen holes spelen samen met de andere Golf Team Holland spelers: Inder van Weerelt en Floris de Vries. We spelen de eerste hole gewoon tot aan de green. Dan op en rond de green willen alle spelers wat chippen en putten naar de verwachte delen van de green waar de pin posities waarschijnlijk komen te staan. We lopen door naar hole 11 (wederom gestart op 10) . Ieder slaat af, bal op een meter of 5 van de vervolg bladzijde 14
Het mooiste beroep van de wereld vlag. Wil slaat af, bal op een meter of 6 van de vlag. Floris slaat af, de bal nog in de lucht: “deze is lekker, ga in de hole, op m’n verjaardag, toe dan, rollen!”, de bal verdwijnt inderdaad in de hole, op z’n verjaardag, z’n eerste hole in one! Een heel mooi gezicht om die bal na een perfecte swing over 165 meter in de hole te zien verdwijnen. Hole na hole volgen zonder dat er echt een bal wordt uitgeholed. Er is voor mij dus niet echt te zeggen of Wil in vorm is of niet op de green. Na weer een sessie van 9 holes lunchen we weer in de lounge en hierna is het tijd om met een busje naar de driving range te gaan. Na wat les op de range gaan we verder met wat chips, pitches en wat bunker slagen. Alles gaat goed volgens de coachen en Wil lijkt in bloedvorm. We gaan redelijk vroeg weer naar huis. Woensdag is de dag van de Pro-Am. Elke aansprekende professional gaat de baan in om 18 holes te spelen met 3 (vaak sponsors) amateurs. Ook deze dag staat nog niet echt in het teken van een score neerzetten maar om het vermaak van de sponsors. De Pro-Am verloopt vrij vlot, we zijn in 4,5 uur terug in het clubhuis. Inmiddels beginnen mijn voeten en mijn nek en rug behoorlijk pijn te doen van de ongeveer 20 kilo wegende tas. Ook het weer hielp voor mij wat dat betreft niet erg mee. Het was al snel 30 graden of warmer tussen de bomen op de windstille Kennemer. Donderdag begint voor ons het toernooi al erg vroeg. We moeten af slaan als 4e flight op hole tien om 08:10. De eerste hole par, dan een birdie en gelijk er achteraan een bogey. Na negen
– vervolg
holes level par in vrij “gemakkelijke” omstandigheden. Er staat op deze dag weinig wind, maar de banen op de European Tour zijn eigenlijk nooit gemakkelijk te noemen. Ik denk dat iedereen z’n handicap x2 moet nemen op zo’n baan en dan nog blij moet zijn met 30 stableford punten. De holes zijn veel langer, de fairways veel smaller, de greens veel sneller en de rough veel hoger. Op de tweede negen weer een snelle birdie dan
green over een soort dijkje in het hoge gras. Dit is de eerste slechte bal van het toernooi. De chip van uit het hoge gras is al niet makkelijk, maar hij moet ook nog eens onder een overhangende tak blijven, maar wel over een dijkje en het liefst gelijk doodliggen op de green. Een onmogelijke opgave dus en het game-plan wordt dan ook gelijk aangepast naar een bogey. De Chip/ pitch is fantastisch maar blijft net in het hoge gras aan de down-hill kant
weer gelijk een bogey. Na 16 holes level par en het loopt niet erg soepel (zowel qua score als voor de caddie). Dan komt hole 17, par 3, 205 meter lang, 20 meter down hill, wind tegen. Wil slaat een bal zonder vertrouwen en de bal verdwijnt links van de
van het dijkje hangen. Nu is het zaak om chip putt te maken. De chip is zo down-hill met een hellingshoek erger dan een zwarte piste in Oostenrijk, en de bal ligt ook nog in hoog gras. De chip komt stil te liggen om anderhalve vervolg bladzijde 16
Het mooiste beroep van de wereld meter achter de hole. Helaas gaat de putt mis en een double bogey is een feit. Op de laatste hole (9) slaat Wil net als zijn flightgenoten de bal een beetje rechts van de fairway. Hij slaat gemiddeld 30 meter verder dus hij is als laatste. De andere 2 kunnen gewoon nog een approach maken naar de fairway maar omdat hij verder ligt hij ook gelijk genadeloos tussen de bomen in het apengras (beter bekend als kl*te-gras of k*tgras). De enige mogelijkheid is terug naar de fairway. Approach-2-putt voor bogey. Helaas eindigt deze dag dus in een teleurstellende score +3. Toch een goed gevoel overhoudend aan het spel tijdens de ronde en we gaan trainen op de driving range, chipping green etc. Hier gaat alles weer goed en wetende dat we de volgende dag weer flink aan de bak moeten gaan we naar huis. Vrijdag is weer een nieuwe dag en we kunnen uitslapen (wekker 07:00). Op de baan aangekomen weer de zelfde routine. Eten, trainen, eten. De ronde begint voortvarend, -3 na 9 holes en level par voor de dag. Steeds meer toeschouwers komen onze kant op en er begint zich zowaar een fanclub te vormen. Na gestart te zijn op de 1e negen kan de tweede normaal alleen nog maar meevallen. Na een stug begin met een bogey terug op +1 voor het toernooi valt er weer een vlotte birdie. Par voor het toernooi en birdie nummer vijf van de dag. Ik heb er alle vertrouwen in en hetzelfde lijkt in Wil te spelen. Op de tee van 13 komt een NOS verslaggever Marcel Maijer naar me toe met de vraag of ik wil weten op welke score de CUT komt te liggen. Voordat ik antwoord kan geven op zijn
– vervolg
vraag hoor ik al dat de CUT op par of +1 komt te liggen. Dat wilde ik niet graag weten want wat heb je eraan!? Teeshot is erg goed. Alleen een ijzertje 9 “naar binnen” (naar de green). Vlag links achterop alle ruimte dus niets loos. Wil slaat ijzer 9, bal buigt af naar links, te ver links, bal verdwijnt in de bunker. “Hoe kan ik hem daar missen”
mers dat de CUT op level of op +1 komt te liggen. Om zeker te zijn moet er dus nog tenminste 1 birdie komen op de laatste 9 hole. Helaas komt deze birdie niet en eindigen we -2 voor de dag maar +1 voor het toernooi wat later 2 slagen teveel blijkt te zijn. Vrijdagavond gelijk terug naar Texel. Ik ben nog nooit zo ziek geweest van een golftoernooi, zelfs niet als ik zelf
vraagt hij aan mij. Ik weet het niet, ik had hem daar nooit gemist dacht ik nog (maar ja ik stond daar niet, en dat is waarschijnlijk maar goed ook). We lopen naar de bunker en de bal ligt down-hill ingebed. Enorme rotligging en Wil slaat de bal wel op de green maar een bogey lijkt dichtbij. Hij maakt een twee-putt voor bogey en we staan weer op level par. Ik voel de druk toenemen, ik weet im-
weer terug naar huis reed na een toernooi als een natte krant te hebben gespeeld. Verder ook weinig meer naar het toernooi gekeken omdat ik elke keer negatieve herinneringen kreeg. Het was hem zo gegund maar helaas waren we er het weekend niet bij. Het leven van een Playing pro gaat dus niet over rozen. Ik denk dat ik toch het mooiste beroep ter wereld heb.
Van hole tot hole Hole 5 Par 4 stroke index 1 Lengte: heren 320 meter Lengte: dames 274 meter
H
ole 5, een par 4 waar je afhankelijk van de windrichting kunt afslaan met een driver of zelfs een ijzer. De moeilijkheid zit aan de rechterkant (de heuvel met het 150m. bordje en de waterhindernis). Wanneer je afslaat met de driver, richt dan op de linkerzijde van de fairway om de heuvel en de waterhindernis aan de rechterzijde te vermijden. Teveel door het midden levert een risico, omdat dan de bunker en de duinen in het spel komen. Sla je bijvoorbeeld met een ijzer 5 of 4 af kies dan wel voor het midden, meestal zul je op de achterkant van de verhoging in de fairway terecht komen waardoor je bal nog een flink eind door rolt. Speel je approach altijd naar het midden van de green, zo vermijd je de bunkers rechts en het heuveltje links. De green is redelijk vlak zodat putten hier niet echt het probleem hoeft te zijn.
Hole 6 Par 3 stroke index 15 Lengte: heren 146 meter Lengte: dames 125 meter.
Hole 6, een par 3 waar stok keuze centraal staat. Bij wind mee moet je oppassen dat je niet te lang speelt, de bal kan makkelijk door rollen naar de waterhindernis. Speel bij voorkeur iets op de rechterkant, aangezien links lastige heuvels zijn met helmgras. Het voorste deel van de green bevat vrijwel geen glooiing, al lijkt het of het wel zo is. Voorbij het midden van de green is het echter een compleet ander verhaal, hier is goed lezen een must.
Het geheim van Reyn Omdat wij helaas door de slechte weersomstandigheden niet in de gelegenheid zijn geweest om aanwezig te zijn op de afscheidsreceptie van Reynier de Graaff, stellen wij het op prijs dat wij de gelegenheid krijgen om via het clubblad toch iets te mogen zeggen tegen zowel Reyn als Wil. Reyn was jarenlang het boegbeeld van de Texelse. Toen wij voor de eerste keer hier kwamen was de kennismaking gastvrij, vriendelijk en ongedwongen. Je kunt maar één keer een eerste indruk maken. Die was goed en blijvend. Het heeft ons altijd nog verbaasd dat hij naar de eerste tee liep en ons bij naam aansprak om te kunnen starten. Het is het geheim van Reyn om namen van gasten te kunnen onthouden en hen zo op een persoonlijke manier te kunnen aanspreken. Die persoonlijke benadering is uniek. Als wij helaas weer af moesten reizen naar het vasteland, dan zei hij: “Jullie waren fijne gasten.” Dat ligt natuurlijk niet aan ons, maar als je zo gastvrij ontvangen wordt en dat niet alleen door Reyn maar ook door zijn naaste medewerkers, dan is het niet zo moeilijk om je thuis te voelen. Als je dan wat langer op het eiland bent en mensen ook beter leert kennen dan leef je ook mee met hun wel-enwee. De gastvrijheid gaat zelfs zo ver dat wij spontaan werden uitgenodigd om aan clubwedstrijden mee te doen.
Ik ken in alle jaren dat ik nu golf geen enkele andere club waar dat mogelijk zou zijn. Reyn, nu wij echt afscheid van jou moeten nemen, hopen wij natuurlijk dat je samen met je gezin nog van vele goede jaren mag genieten, waarin golf zeker een belangrijke rol zal blijven spelen. Mocht je - na zo'n actief leven - in het bekende zwarte gat dreigen te
vallen, weet dan dat er in Oosterhout een prachtige golfbaan ligt waarvoor jij en je vrouw van harte door mij en Gerard zijn uitgenodigd. Je bent een uitstekend gastheer en een goede manager, maar bovenal een aimabel mens geweest. Ook op spitsmomenten kon je alles in goede banen leiden. Gerard en ik hopen dat onze wegen elkaar toch nog eens zullen kruisen. En dan het andere boegbeeld, Wil
Homan. Op de eerste plaats willen wij jou langs deze weg natuurlijk van harte feliciteren met deze benoeming. Het is natuurlijk niet gemakkelijk om iemand die zo bepalend is geweest voor de club te moeten opvolgen. Maar Wil, ook jij bent uit het goede hout gesneden. Immers, normaliter wordt een manager buiten de club gezocht, maar doordat jij bewezen hebt je sporen binnen de club inmiddels ruimschoots te hebben verdiend, sta je nu hier voor een nieuwe uitdaging. En deze zal - gezien de toekomstplannen alleen maar groter en nog uitdagender worden. Wij hebben inmiddels ook al uitgebreider kennis met jou kunnen maken. Dat was een uiterst plezierige ervaring. Wij wensen jou heel veel succes in deze nieuwe functie. Wij hebben er alle vertrouwen in dat jij daar op jouw eigen wijze en met jouw kwaliteiten een goede invulling aan zult geven. Wij hopen elkaar nog vele malen op dit prachtige eiland en op deze gezellige club te mogen ontmoeten. Tenslotte wensen wij Reyn nog vele goede gezonde jaren toe en Wil heel veel succes in zijn nieuwe functie. Alhoewel wij geen huis op Texel hebben, zien wij 't Hanenhuus als ons tweede huis en voelt de Texelse als thuiskomen. Mede namens mijn echtgenoot, Ria Meijerink-van den Bos Oosterhout
Bar en Boos 22
Van de Overkanter Boven de Ruige Dijk Een tijdje terug verscheen in de Volkskrant een interessante recensie over een boek met de intrigerende titel Best Golfer. Niet dat we ooit in het verleden en zelfs niet in de toekomst een kans op een zo’n fraaie titel zouden maken, en al helemaal niet als Overkanter, maar toch zo’n titel boeit. Zeker omdat al direct duidelijk werd dat niet Tiger Woods ten tonele werd gevoerd, maar een vader en zijn zoon, Tom en Tommy Morris, Old Tom and Young Tommy. Ook al heel bijzonder blijkt, na lezing, dat beiden hun prestaties al verrichtten in de jaren 1840 tot 1880. Alsof de golfsport er vervolgens nooit meer op vooruit is gegaan, er geen beter materiaal werd ontwikkeld, strakkere greens and fairways aangelegd en nieuwe ballen werden geperst. Maar goed, ze zullen hun eeuwige roem dan verdiend hebben aan het spelen met een omgekeerde kromme wandelstok waarmee ze de bevroren drollen van de Schotse schapen in een Loch (Duits voor Hole) mepten. Maar ze werden wel én professioneel golfspeler én bovendien jarenlang golfkampioen van Engeland, zelfs vier maal de titel British Open. Het leest als een golfgeschiedenisboek. Dit jaar viert het gebied boven de Ruige Dijk het 175 jarig bestaan. Dat is naar alle waarschijnlijkheid geteld vanaf het moment dat de eerste nederzetting verheven werd tot een dorp. Eierland was ooit een eiland, met ongetwijfeld veel eieren van ganzen – toen al - en er was dus een open verbinding van de Noordmet de Waddenzee. Texelaars noemden dat eiland ’t Buitenveld, nu zouden ze het de Overkant noemen. In wezen ligt dus de golfbaan ook aan de Overkant. Dat duurde tot een snuggere scout bij
nacht en ontij in de jaren 1630 het idee opvatte en uitvoerde om Texel met dat eiland te verbinden via een dijk. Volgens de geschiedenisboekjes zou het land aldaar niet enkel geschikt zijn voor veel ganzen, maar ook voor schapen met bijbehorende bevroren drollen; is het dan niet logisch dat het een uitgekiende plek voor een golfbaan zou worden? Is het geen origineel idee om als onderdeel van de grootse viering van dat jubileum een wedstrijd te organiseren op de golfbaan op de wijze waarop de vader en zoon Morris hun ereprijzen verzamelden? Een Eierlander scramble met alleen antieke houten stokken en met die ouwe gladleren, met gekookte ganzenveer gevulde bal, de zogenaamde feathery. Noemen we de winnaar de Best Golfer van de Overkant; mag ook een Texelaar zijn. door Carpe(r) Diem
Hi, Tiger! Dag Dick. Waarom zeg je Hi, Tiger? Ben ik soms zwart? Zo te zien niet. Het was meer van Hi, Tiger, weetjewel, een beetje enthousiast. Dan is het goed. Neem maar een biertje. Proost! Hij golft ook beter dan ik. Scheelt niet zoveel, hoor Jan. En ik heb veel minder geld. Dacht dat jij er ook wel warmpjes bij zat. Ik ga trouwens niet vreemd ook. Meen je dat? Althans niet met blonde vrouwen. Niet slim genoeg? En ook niet met zoveel. Nou ja, wat is veel? Ik heb er bij Tiger 24 geteld, geloof ik. Waar haalt ‘ie het vandaan, hè? Wat? Hoezo wat? Je vraagt waar Tiger het vandaan haalt. Wat bedoel je met ‘het’? Nou, dat is bij wijze van spreken. Oh. Ik vraag me weleens af, hè. Ja? Hebben wij hier op de club ook van die jongens? Je bedoelt negers, die een miljard op de bank hebben, heel goed kunnen golfen en niks anders doen dan vreemdgaan? Ja. Nou, dan moet ik even de ledenlijst door mijn hoofd spoelen. Kunnen er nooit veel zijn. Er schiet er mij ook niet zo gauw een te binnen. Eh.... Eh.... Mag’ie ook een beetje lichtbruin zijn met een miljoen op de bank? Heb je dan iemand eh.. Met handicap 13 ongeveer? Nou ja, dat is niet echt hetzelfde, hè? Nee, da’s waar. Gaat íe wel vreemd? Dat weet ik niet, maar hij wil wel, geloof ik.
JAARAFSLUITING HERENMIDDAG
Verbeter je regelkennis Door je aan te melden op de site www. delandelijkeregelquiz.nl kun je deel nemen aan een leuke en nuttige regelquiz. Om de 2 weken krijg je dan, per email, een vraag over de golfregels. Soms gaat het over absurde situaties.“Uw bal ligt in een drooggevallen waterhindernis, precies onder een drainage pijp”. Dan volgen 4 multiple choice antwoorden waarvan meerdere antwoorden goed kunnen zijn. Gelukkig krijg je er ook een tip bij welke regel van toepassing is. In dit geval regel 24. Mijn regelboekje ligt dus tegenwoordig weer naast mijn computer. Je mag, indien een bal in een waterhindernis ligt, de belemmering door een vast obstakel niet ontwijken. Spelen dus zoals de bal ligt (zonder te grounden) of droppen volgens 26-1 (bal in waterhindernis). En wat dacht u van de volgende: “De hark ligt in je speellijn in een bunker. Om hem weg te halen loop je even de bunker in en daarna hark je je voetstappen weg. Mag dat?” Of krijg je dan 2 strafslagen voor het verbeteren van je speellijn? Antwoord: Je mag de hark altijd weghalen, maar niet daarna de bunker weer aanharken. Dat is verbeteren van de speellijn die je uit vrije wil hebt verslechterd: 2 strafslagen. Dat vergeet je niet meer! door Rob Maaswinkel Antwoord van regelvraag bladz.10 Er staat nergens in de regels dat je verplicht bent een pitchfork bij je te hebben. Wel staat in de etiquette dat de speler ook een verantwoordelijkheid heeft voor de staat van onderhoud van de baan en de greens. Als er een speler is, die bij herhaling en bewust (dus met name ook nadat hij/zij er op aangesproken is,) zich verzet tegen herstelwerkzaamheden op de green middels een pitchfork, dan mag de commissie een straf opleggen.
Met ons allen naar Augusta door Marlof Strumpfler Dat wil zeggen de ouders van onze kleinzoon Reinier Saxton die mocht meespelen - Jonas en Francine - z'n zusje Samentha ( Sam ), onze zoon Sam, Tineke en ik. Reinier en z'n oudste zuster Christine waren vooruit gereisd. In het huis dat Jonas in Augusta voor de hele familie had gehuurd, werden wij welkom geheten door Reinier, Christine en de Amerikaanse grootouders Susan en Dave Saxton, die sinds het trouwen van Jonas en Francine 25 jaar geleden buitengewoon goede vrienden van ons zijn geworden. Reinier was uitgenodigd omdat hij vorig jaar het British Amateur Championship had gewonnen. Na interessante verhalen te hebben aangehoord over wedstrijden die Reinier de afgelopen twee weken min of meer in de buurt van Augusta had gespeeld, waarbij Christine zijn coach en caddie was geweest, zijn wij vroeg naar bed gegaan om maandagochtend bijtijds te zijn voor de eerste oefenronde. Aan de kant van de weg eindeloos veel mensen met borden " tickets wanted and for sale ". Bij navraag bleek dat er tickets werden gekocht voor 500 dollar per dag en werden verkocht voor 1000 dollar alleen maar voor de oefenrondes. De prijzen die er werden betaald voor de eerste twee dagen en voor de laatste twee dagen van het toernooi grenzen aan het ongelooflijke. Voor ons werkelijk een geweldige luxe, want wij betaalden helemaal niets en hadden bovendien een enorm grote Mercedes tot onze beschikking, namelijk de " players car " van Reinier! Tijdens de oefendagen zijn er naar schatting 55.000 toeschouwers en bij de wedstrijddagen ongeveer 45.000.
De organisatoren zijn weinig scheutig met het geven van details. Aangekomen op de Augusta National Golf Club om 10.00 uur zagen wij dus tienduizenden toeschouwers op de baan en werden de emoties zo hoog, dat er verrukkelijk werd gehuild. Echt heel even dikke tranen. En waarom? De stilte, het groene gras dat wij niet wisten dat het zou kunnen bestaan, een sfeer die niet te omschrijven is en kippenvel kregen wij toen wij tussen de vele vlaggen de Nederlandse zagen wapperen! Het was bijna eng om te zien dat duizenden mensen konden zwijgen. Tiger komt voorbij, Els drinkt koffie, Woosnam is aan het putten met een coach en z'n caddie, Harrington heeft een stok in z'n linker hand en één in z'n rechterhand en swingt minimaal 50 keer met beide clubs, Fred Couples oefent op de drivingrange, Bernhard Langer is aan het approachen en Gary Player kijkt een beetje om zich heen. Mag Reinier hier echt meespelen, nee dat kan beslist niet, dat moet een volstrekte droom zijn, niet alleen voor hem, maar zeker voor ons. De tijd dat ik 10 jaar geleden met Reinier op onze baan speelde en zei dat hij maar van de damestee moest afslaan omdat het anders allemaal te lang zou duren is volstrekt voorbij. Het is nu bijna al andersom! Vele golfvrienden van ons hadden voor ons vertrek gezegd " geniet vooral ", dat hebben wij volop gedaan, maar in het begin was het allemaal zo onwezenlijk, dat wij ons moesten inspannen om echt te kunnen genieten. wordt vervolgd in volgende uitgave
de Bestuurstafel door Hélène van Wijhe – Secretaris De nieuwe pasjes zijn binnen. De pasjes worden verstrekt nadat het speelrecht en contributie zijn voldaan. U kunt nu al uw nieuwe handicap opzoeken op www.ngf.nl onder "zoek uw handicap". Staat er achter uw handicap een sterretje* dan heeft u een actieve handicap. Voor vragen, over uw handicap, kunt u contact opnemen met Hélène van Wijhe (0622973229)
Inlooplessen Er zijn 2 veranderingen voor de inlooplessen per 1 februari dit jaar: -
Er is een nieuw lesschema met nieuwe uitdagende onderwerpen
-
Het totale lesschema word uitgevoerd door Joost met assistentie van de overige profs indien nodig. (vakanties en overige dagen uitgezonderd)
Colofon Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 957, fax. 316 095
[email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805
[email protected] Bestuur Paul Kuip Czn., voorzitter Henk v.d. Veer, vice voorzitter Hélène van Wijhe, secretaris Fred Klok, penningmeester Els Postma, lid Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016
[email protected] GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362
Als u een inactieve handicap heeft dan kunt u deze actief maken door vier kaarten in te leveren van 9 of 18 holes. Als u dit gedaan heeft meldt u dit aan de secretaris. Hij zal u handicap dan activeren. De pasjes van 2009 zijn geldig t/m 31 januari 2010. Opzegging van het lidmaatschap voor 2011 dient schriftelijk voor 3 december 2010 te worden gedaan.
-
Let op: De dinsdag en woensdag worden vervangen door de extra lestijd op donderdag en vrijdag! Voor alle duidelijkheid loopt het schema van donderdag t/m zondag en start 1 februari 2010.
Alle overige inloopvoorwaarden blijven hetzelfde. Vraag het lesschema aan de golfschool. Wij kijken uit naar een succesvol seizoen met veel lage handicaps. Het Golfschool Texel team
Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Piet Bolier, tel. 316 598 Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378
[email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog
Wedstrijdkalender Februari Datum Zo 7
wedstrijd Maandbeker
hcp 0-36
starttijd 10.00-12.30
Za 13
Wintercompetitie Jeugd Clubs Noord Holland Wintercompetitie Jeugd
0-36
09.00-14.00
Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par. 18 holes
par3
11.00-13.30
all tee start 11.00 uur
Datum Zo 7
wedstrijd Maandbeker
hcp 0-36
starttijd 10.00-12.30
Zo 14
Finale Wintermatchplay
Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford 9 holes kleine baan tegen par
Maart
13.00-17.00
April Datum wedstrijd Ma 5 Coutinho trofee* 2e Paasdag Openingswedstrijd Zo 11 Do 15
NGF competitie Heren standaard NGF competitie Dames senioren
Vr 16
NGF competitie Heren senioren 2
Vr 30
Meierbliswedstrijd**
hcp 0-36
starttijd 12.00-17.00
0-36
12.30-16.30
Bijzonderheden Cat.1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford. (Maximaal 52 deelnemers) Baan gesloten Baan gesloten Geen damesmiddag Baan gesloten Geen herenmiddag vlaggenwedstrijd (geen herenmiddag)
Wijzigingen onder voorbehoud. Wijzigingen worden bekend gemaakt via onze website www.gc-detexelse.nl * Wedstrijd telt mee voor de Finale Maandbeker (informatie over de Finale Maandbeker is te vinden op onze website). **Wedstrijd wordt georganiseerd door de Evenementencommissie. Inschrijven en afmelden Inschrijven of afmelden voor wedstrijden kan via www.gc-detexelse.nl of het touchscreen in het clubhuis. Aanmelden voor de wedstrijd Een speler dient zich uiterlijk 30 minuten voor zijn starttijd te melden bij de wedstrijdleiding om het startgeld te voldoen en zijn scorecard in ontvangst te nemen. 30 Minuten voor de starttijd van de laatste flight kan niet meer worden aangemeld en vervalt het recht om deel te nemen aan de wedstrijd. Bij het zonder geldige reden niet of te laat verschijnen op een wedstrijd kunnen sancties worden opgelegd. Onderbreken of verlaten van de wedstrijd Bij het zonder geldige reden onderbreken of verlaten van de wedstrijd kunnen sancties worden opgelegd. Onweer In geval van (naderend) onweer wordt de wedstrijd onderbroken door de wedstrijdleiding. Spelers dienen in dit geval direct het spel te onderbreken en de baan te verlaten.
Wedstrijduitslagen –
zie ook onze website onder uitslagen
Snertwedstrijd 1. 2. 3.
Maricus van der Wetering & Marcel Wernand Jos van der Werf & Hans van Maldegem Hans Bakker & Gerda Bloem
Longest drives: Marijke en Hans de Beer Neary’s: Marijke de Beer & Piet Schuijl(dk)
Maandbeker December Categorie 1 1. Bart Medema 2. Hans de Beer 3. Piet Schuijl(DK) Categorie 2 1. Herman Lauers 2. Maricus van der Wetering 3. Hans van Maldegem Categorie 3 1. Gert Rietveld 2. Ivor van Onzen 3. Tonny van Koppen
38 stf 33 stf 31 stf 35 stf 35 stf 27 stf 29 stf 23 stf 22 stf
Longest drives: Tonny van Koppen & Martin Land Neary’s: Kevin van Zuilekom
Jaarafsluiting Herenmiddag 2009 1e Dirk Koster 2e Maricus van de Wetering 3e Piet Schuijl DK
Einde jaar Dames/Herenmiddag Foto: Afscheid van Hans de Leeuw Hans de Beer en Piet Schuijl Uitslag op onze website.
33 stf 32 stf 31 stf