23 • oktober 2013 • jaargang 17
“Opleiden is een feestje” Het team praktijkopleiding “Maak het beleid van Amaliazorg uniek” Samen werken aan nieuw beleid “We hebben altijd alles samen gedaan” Diamanten huwelijksfeest van de familie Van Helvoort
Van de directie
Samen werken aan de toekomst
23 • oktober 2013 • jaargang 17
Inhoudsopgave
2
Van de directie
2
Kort nieuws
3
Het team praktijkopleiding
4
Kernteam beleidsplan
6
Diamanten huwelijksfeest
12
Kort nieuws
13
Interview Bart van Iersel
14
Interview Peter Broeders
15
De favorieten van
16
Colofon E-mail:
[email protected] Redactie: Susanne Bastiaenen, Miranda Kemps, Huub Bovendeerd, Bernadette Adriaans, Marleen van Asveldt. Eindredactie: Thea Cichy. Opmaak/Drukwerk: STUDiO iBiZZ Oplage: 1000 stuks
2
Klaverblad
Binnen Amaliazorg wordt er op alle fronten samengewerkt aan een sterke, belevingsgerichte organisatie met aandacht voor onze cliënten. Door het nieuwe overheidsbeleid moet Amaliazorg meer dan ooit nadenken over de toekomst. De ontwikkeling van een nieuw beleid voor de komende jaren is dan ook iets waar ik als bestuurder mee bezig ben. Bij het opstellen hiervan maak je altijd een pas op de plaats. Kijk je terug: wat ging goed en wat kan beter? En kijk je vooruit: waar wil je naar toe en hoe doe je dat dan? Dit wil ik als bestuurder niet alleen doen. Hier heb ik input voor nodig van medewerkers, cliënten, management en de Raad van Toezicht. Ik wil weten wat er speelt binnen de organisatie en dat kan alleen door met mensen in gesprek te gaan. In deze editie van het Klaverblad lees je hoe ik samen met het ‘kernteam beleidsplan’ aan de slag ben gegaan om een eigen zorgvisie te ontwikkelen die past bij Amaliazorg. Het kernteam heeft, als afgevaardigden van de locaties, met collega’s gesproken over de unieke punten van Amaliazorg. Ik kijk met voldoening terug op de prettige samenwerking. Deze resultaten neem ik mee in het herijken van de missie en de visie en in het beleidsplan van 2014 tot en met 2018 welke eind dit jaar gepresenteerd wordt.
Ook dit keer brengen we een gevarieerd nummer van het Klaverblad. Dit laat de veelzijdigheid van de organisatie zien. Amaliazorg investeert veel in deskundigheidbevordering. Praktijk‑ opleiders Hanneke Alink en Marieke van Sprang vertellen hier meer over. Verder maak je kennis met twee nieuwe leden van de Raad van Toezicht, lees je over het diamanten huwelijksfeest van de heer en mevrouw Van Helvoort en hebben we veel nieuwsberichten over activiteiten die in de organisatie plaatsvinden. Ik wens je veel leesplezier. Peter Tijssen, Directeur/bestuurder
Kort nieuws
Hoe is het met… Eefje en Franco? In maart 2012 las je in het Klaverblad het verhaal van Eefje die met haar Gambiaanse man Franco trouwde. Op 11 mei jl. is Franco definitief gearriveerd in Nederland en heeft hij zijn verblijfsvergunning voor één jaar gekregen. Franco is druk met de inburgering aan de slag. Op school volgt hij twee keer in de week lessen om zijn Nederlands te verbeteren. Ook is hij op zoek naar een baan. Heel gelukkig zijn Eefje en Franco met elkaar en het feit dat ze geen afscheid meer moeten nemen!! Het aller leukste nieuws is dat ze zwanger zijn! Eefje en Franco verwachten rond Valentijnsdag hun eerste kindje!
Fietstocht Leonie van Kroonenburg en Huub Bovendeerd Op 15 en 16 juni hebben onze collega’s Huub Bovendeerd en Leonie van Kroonenburg gefietst voor HomeRide. De fondsenwervende wielertocht heeft een recordbedrag van € 920.000,opgeleverd. Duizend deelnemers fietsten nonstop van Groningen naar Maastricht om de afstand tussen zieke kinderen en hun ouders te verkleinen. De ferme tegenwind op de Afsluitdijk, de verzuurde spieren en de ver-
moeidheid tijdens de zware, nachtelijke rit; de HomeRiders doorstonden vele ontberingen bij hun 500 kilo‑ meter lange wielertocht.
Het team van Huub en Leonie “Team 4 water” heeft een totaal bedrag van € 18.390,90 opgehaald. Amaliazorg is trots op deze twee kanjers!
Klaverblad
3
Het team praktijkopleiding
“Opleiden is een feestje” Amaliazorg investeert graag in deskundigheidsbevordering. Leerlingen en stagiaires zijn daarom van harte welkom. De begeleiding van leerlingen en stagiaires en het trainen van onze medewerkers gebeurt door praktijkopleiders Hanneke Alink en Marieke van Sprang. In juni nam de redactie een kijkje tijdens een BIG-scholing, die door Hanneke en Marieke gegeven werd aan zorgmedewerkers van Kempenhaeve en Blijendaal. Scholing Wanneer we gaan kijken is de Kapittelzaal op locatie Kempenhaeve opgedeeld in een aantal groepen, waarbij in iedere groep verpleegtechnische vaardigheden worden geschoold. Zo zien we een paar medewerkers bezig met het inbrengen van een katheter, anderen zijn bezig elkaars benen te zwachtelen en weer anderen worden geschoold in de vitale functies, waarbij zij onder andere de bloeddruk bij elkaar meten. In de middag wordt de training vervolgd met alle vaardigheden rondom injecteren. Dit alles gebeurt onder het toeziend oog van onze praktijkopleiders Hanneke en Marieke. Opvallend hierbij is, dat de training op een zeer professionele wijze gegeven wordt, maar er is op z’n tijd zeker ook ruimte voor ontspanning en wordt er regelmatig gelachen. Het lijkt alsof opleiden een feestje is voor Hanneke, Marieke en de medewerkers. Marieke: “Tijdens een voorstelrondje aan het begin van een training blijkt vaak dat medewerkers het erg spannend vinden. We proberen hen dan meteen gerust te stellen, want je
4
Klaverblad
bent er om van elkaar te leren.” Hanneke vult haar aan: “Aan het einde van een trainingsdag blijkt dat we daarin over het algemeen wel slagen, want we proberen altijd iedereen met een ‘feestmuts’ op naar huis te laten gaan.” Hoe ziet het team praktijkopleiding eruit en wat zijn de dagelijkse bezig heden? Het team praktijkopleiding valt onder de afdeling PO&O en bestaat uit Hanneke Alink, praktijkdocent, Marieke van Sprang, praktijkopleider, en Lisette Liebregts, administratief medewerker opleidingen. Zowel Hanneke als Marieke begeleiden stagiaires en leerlingen zorg en welzijn tijdens hun leerperiode en coördineren en verzorgen de BIG-scholing. Hanneke is daarnaast als praktijkdocent ook bevoegd om andere interne zorggerelateerde trainingen te verzorgen. Sinds kort hebben Hanneke en Marieke ondersteuning van Lisette Liebregts, die een groot deel van het administratieve werk uit handen neemt. Een gouden zet zegt Hanneke lachend: “Toen Lisette kwam, hebben we een zak confetti leeggestrooid: toen werd het pas echt een feestje”! Veelzijdig Hanneke licht toe: “Vroeger gebeurde opleiden met name binnen school.
Hanneke Alink en Marieke van Sprang.
Tegenwoordig vindt competentiegericht onderwijs, zoals het tegenwoordig heet, vooral plaats in de praktijk. De verantwoordelijkheid ligt meer bij de student zelf en de praktijkopleiding coördineert dit. Medewerkers die studenten begeleiden, krijgen hiervoor een 2-daagse training. Daarnaast hebben we ook een adviserende en signalerende taak. Belangrijk is dat we de kwaliteit en deskundigheid van onze medewerkers kunnen blijven waarborgen. Dit betekent inspringen op vragen uit de praktijk en zorgen dat we de maatschappelijke ontwikkelingen ten
aanzien van onze doelgroep goed blijven volgen. Naast de zorgafdelingen, kan bijvoorbeeld ook de afdeling facilitair een scholingsverzoek doen. Zo staat er voor een deel van hen binnenkort op Kempenhaeve een scholing belevingsgerichte zorg gepland.” Marieke: “Ons werk is erg veelzijdig, de dag kan heel anders lopen dan vooraf gepland. Er kan altijd onverwacht een beroep op ons gedaan worden, waar we dan direct op in moeten springen.”
Wat heeft jou enthousiast gemaakt voor het beroep van Praktijkoplei der? Marieke: “Zo’n 9 jaar geleden, toen ik nog als verzorgende werkzaam was, ben ik al flink aan het pionieren geweest en heb ik aangegeven dat er iets moest veranderen. Geleidelijk ben ik me gaan bezighouden met het begeleiden van studenten op Kempenhaeve en Catharinenberg. Later heb ik de opleiding voor praktijkopleider gedaan.”
Willen jullie nog iets kwijt aan de lezers van het Klaverblad? Hanneke: “Ik heb het gevoel dat we ons inmiddels echt op de kaart aan het zetten zijn in de organisatie. Marieke bevestigt dit: “Mensen weten ons steeds vaker te vinden.” Gekscherend eindigen de dames dit interview met: “Dat gevoel is zelfs versterkt, doordat we sinds een paar maanden verhuisd zijn van een ’vergeten hoekje’ naar een riant ‘doorzon-kantoor’ midden tussen ‘het hoog’.” Hanneke en Marieke, hartelijk dank voor jullie gastvrijheid!
Klaverblad
5
Amaliazorg heeft een uitgesproken missie en visie. Hierin staat beschreven wie we zijn en waar we als organisatie voor staan. Deze missie en visie zijn richtinggevend voor het te voeren beleid en de toekomstige ontwikkelingen van Amaliazorg. Passen de missie en visie nog bij de huidige organisatie en zijn deze krachtig genoeg om in de toekomst mee verder te gaan? Om dat te onderzoeken is er onder leiding van directeur Peter Tijssen en praktijkopleiders Marieke van Sprang en Hanneke Alink een ‘kernteam beleidsplan’ opgericht. In het kernteam nemen collega’s als afgevaardigden van alle locaties deel. We spreken de deelnemers over de aanpak en hun verwachtingen van de toekomstige missie en visie van Amaliazorg.
Interview met Ilse en Annemarie
‘Samen’ pakt in een woord wat Amaliazorg is Ilse von Kriegenbergh, verpleegkundige, EVV en Annemarie Hoskens, verzorgende IG, EVV werken beiden op locatie Kempenhaeve. Ook zij werden gevraagd om op locatie Kempenhaeve hun collega’s te bevragen over de unieke punten van de organisatie. Hoe vinden jullie het dat mede werkers betrokken worden bij het vormen van een nieuw beleid? Annemarie begint: “Ik vind het een hele goede zaak dat het management open staat voor de mening van de medewerkers. De prestatie moet tenslotte op de werkvloer geleverd worden.” Ilse vervolgt: “Het is goed dat er naar het gevoel en de mening van medewerkers geluisterd wordt. Doordat er nu mensen, zoals Annemarie en ik, betrokken worden om te inventariseren hoe collega’s tegenover de visie van Amaliazorg staan worden er heel wat drempels weggenomen. Wij willen hier heel graag aan meewerken. We willen wel dat er iets met de bevindingen gedaan wordt en mede6
Klaverblad
Ilse von Kriegenbergh en Annemarie Hoskens.
werkers hun talenten en kwaliteiten in kunnen zetten om die plannen en ideeën te realiseren.” Hoe zijn jullie met de opdracht aan de slag gegaan? Ze vertellen: “We hebben per e-mail collega’s een vragenlijst gestuurd met vragen over belevingsgerichte zorg, samenwerking en communicatie. Deze vragen gaan we in verschillende teams als groep bespreken. Daarvan maken we verslag.” In de huidige visie staat: Wij bieden een ‘warm welkom’. Waarin vind je het ‘warme welkom’ terug binnen Amaliazorg? Ilse: “Je maakt bij Amaliazorg echt onderdeel uit van een team. Ik vind het werk heel erg leuk en heb fijne collega’s en leidinggevende die achter mij staan. Ik voelde me hier gelijk thuis en gewaardeerd.” Annemarie: “Daar sluit ik mij bij aan. Je wordt gelijk opgenomen in de groep en krijgt veel kansen en mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen, bijvoorbeeld door het volgen
van een opleiding. Daarnaast is de communicatie binnen de organisatie open en zijn de lijnen kort.” Ilse: “Ik vind de organisatie laagdrempelig. Onze locatiemanagers, coördinatoren en directie zijn toegankelijk. Dat vind ik fijn. De cultuur is open en hartelijk.” Waarin onderscheidt Amaliazorg zich van andere verpleeg- en verzorgingshuizen? Annemarie: “Het grote verschil is dat er bij Amaliazorg op de eerste plaats aan de cliënt wordt gedacht. Er vindt een zichtbare verschuiving plaats van het werken volgens een medisch model, waarbij eerst naar de ziekte wordt gekeken en dan naar de mens, naar een belevingsgericht zorgmodel waarbij eerst naar het welzijn gekeken wordt. Wij moeten eigenlijk een ‘Amaliamodel’ ontwikkelen waarbij welzijn en ziekte in balans zijn en waarin de mens centraal staat.”
Kernteam beleidsplan
Welbevinden altijd op de eerste plaats Marij van der Heijden - Kelders werkt sinds 6 jaar als verpleeg kundige op locatie Blijendaal.
Gaan de huidige missie, visie en kernwaarden van Amaliazorg veel veranderen? Annemarie: “Onderling moeten we elkaars kwaliteiten nog beter leren kennen. Wanneer we kennis uitwisselen kunnen we nog beter worden en de cliënten nog beter van dienst zijn.” Ilse: “Terugkoppeling hoort daar ook bij. Alert zijn op elkaars min- en pluspunten en deze regel‑ matig evalueren. We moeten meer laten zien dan mooie woorden.” Annemarie: “De visie moet uitgediept worden en vooral concreet gemaakt ten behoeve van de cliënt. Ik hoop dat de leidraad ‘samen’ is. We moeten het toch samen doen.” Ilse: “Daar sluit ik me bij aan. ‘Samen’ pakt in een woord wat Amaliazorg is. Samen wordt het leven beter en plezieriger en kunnen we meer bereiken; dat moet het uitgangspunt zijn! Dat geldt voor de cliënt en zijn omgeving en ook voor ons als zorgorganisatie in de omgang met cliënten, mantelzorgers, vrijwilligers en externe zorgverleners. Dit alles om het welbevinden van de cliënt centraal te stellen.”
Mijn collega’s op Blijendaal reageerde zeer positief toen ik vertelde over de plannen van de directie om medewerkers te betrekken bij het herijken van het beleid en de visie van Amaliazorg. Ze vonden het prettig om te horen dat er echt geluisterd wordt en iets met de mening van medewerkers gedaan wordt. Zo heb ik het zelf ook ervaren. Ik heb ervoor gekozen om een vragenlijst met vragen over belevingsgerichte zorg uit te delen. De antwoorden heb ik samengevat. Tijdens een teamoverleg heb ik de uitkomsten gepresenteerd en hebben we als team hier samen over gesproken. Vervolgens heb ik de ideeën van locatie Blijendaal aan Peter Tijssen en de rest van het kernteam voorgelegd. Wat valt op in de antwoorden? Wij zijn bij Amaliazorg gewend om heel cliëntgericht te werken. Het domein ‘welbevinden’ staat centraal. Dat betekent dat bij alle handelingen die we verrichten de cliënt centraal staat. Waar wij als team tegenaan lopen is de samenwerking met zorgaanbieders van buiten Amaliazorg. Deze werken veelal vanuit een medisch model. We zitten dan niet op een lijn met de bewuste zorgverleners. Medewerkers van Amaliazorg kijken eerst naar het welzijn van de cliënt en dan pas naar de ziekte. Wij vinden dat alle samenwerkende zorgverle-
ners die voor Amaliazorg werken, het welbevinden van de cliënt voorop moeten stellen en zich de geschiedenis en wensen van de cliënt meer eigen moet maken. Er is nu niet altijd een goed evenwicht. We moeten het samen doen waarbij het welzijn van de cliënten altijd bovenaan moet staan. Belevingsgerichte zorg staat centraal in de visie. Hoe uit zich dat? Is de visie helder en nog steeds passend? Wij werken heel belevingsgericht. Ook als collega’s onder elkaar geven wij elkaar feedback. Alles is bespreekbaar en dat zorgt voor een prettige werksfeer en een veilige werkomgeving. De mensen die bij Amaliazorg wonen, zitten in hun
Marij van der Heijden - Kelders. Klaverblad
7
Kernteam beleidsplan laatste levensfase en het is onze taak om die periode zo waardevol mogelijk te maken. Dat geldt zowel voor pg- als somatiek cliënten. Waarin vind je het ‘warme welkom’ terug binnen Amaliazorg? Het ‘warme welkom’ past treffend bij onze organisatie. Op onze locatie zijn inmiddels twee ‘leken’ (nietzusters) opgenomen en de reacties zijn erg goed. Ook als medewerkers onderling is er veel saamhorigheid. De wil is er om heel eerlijk en open te zijn en met en van elkaar te leren. Dit is soms moeilijk omdat mensen zich dan kwetsbaar op moeten stellen. Toch is het heel belangrijk om de kwaliteiten en verbeterpunten van elkaar als team te weten zodat we samen nog betere zorg kunnen bieden aan de cliënten. Wanneer je jezelf kwetsbaar opstelt, kun je kritiek ontvangen waarmee je iets kan doen. Op die manier kun je leren, groeien en jezelf ontwikkelen om de zorg voor onze mensen nog beter te maken. Gaan de missie, visie en kernwaar den van AZ veel veranderen? De visie is nu te algemeen. Het welbevinden en belevingsgerichte zorg moeten hierin meer naar voren komen. De levensgeschiedenis van de cliënten en hun wensen en gewoonten moeten centraal staan. Dit betekent dat we af moeten van het medische model. Daar zijn we als organisatie al heel ver mee, maar dit moet verder doorgetrokken worden en uitgediept. Ook andere partijen die met ons samenwerken en contact hebben met onze cliënten zouden zich hieraan moeten conformeren. Zo komt er meer evenwicht en staat het welbevinden van de mensen altijd op de eerste plaats.
8
Klaverblad
Genieten van kleinschalige en belevingsgerichte zorg Hans van Hurk, EVV en verpleegkundige en Cissy van den Broek, verzorgende, zijn als afgevaardigden van locatie Van Haarenstaete gevraagd om deel te nemen in de groep beleidsmakers. Cissy: “Het is heel erg fijn dat medewerkers de kans krijgen om hierover mee te praten. Mensen voelen zich betrokken en zijn nu ook zelf verantwoordelijk.” Hans: “Mensen reageerden niet allemaal positief. Er heerst ook onvrede en die willen mensen kwijt. Dat is ook prima. Alle meningen tellen.” Cissy en Hans zijn eerst in hun eigen teams aan de slag gegaan met stellingen die werden besproken. Daarna hebben ze alle medewerkers van de locatie gevraagd om een vragenlijst in te vullen.
ken hoe we werken en elkaar als collega’s aan te spreken op gedrag en om elkaars kwaliteiten te benoemen.”Cissy beaamt dit: “Mensen willen heel graag nog meer belevingsgericht werken. Ze missen soms de handvatten vanuitde organisatie. Door bezuinigingen is er minder tijd en geld beschikbaar voor opleiding. De organisatie zou hier meer aan moeten doen, zodat mensen ook veel beter weten wie zijn we als organisatie, wat we doen en waarom kleinschalig en belevingsgerichte zorg zo belangrijk is.” Waarin onderscheidt Amaliazorg zich van andere verpleeg- en verzorgingshuizen? Hans: “Wij hebben in de regio een
Wat valt op in de antwoorden en reacties van collega’s? Hans: “Als organisatie willen we belevingsgerichte en kleinschalige zorg bieden. Veel van onze medewerkers zijn gewend om volgens een medisch model te werken. Het is lastig om gewoontes te doorbreken. Daarom ben ik binnen mijn team aan de slag gegaan met teambuilding om mensen bewust te maken van hun eigen rol hierin. Hierbij komen missie en visie van Amaliazorg en belevingsgerichte zorg aan bod. Wat betekent dit voor medewer kers en hoe passen we dit toe in onze werksituatie? Het is belangrijk om te ontdek-
Hans van Hurk en Cissy van den Broek.
Kernteam beleidsplan unieke PG locatie.”Cissy: “Wij koken bijvoorbeeld op deze locatie zelf. Daarin zijn wij bijzonder. Wij stellen ons de vraag: "Is het belevingsgericht?" Voor sommige bewoners maakt het geen verschil dat wij zelf koken of een kant-en-klaar maaltijd bieden. Maar, het gaat in dit geval niet alleen om de maaltijd. Je ziet mensen genieten van de geur en de huiselijkheid die er bij het koken op de afdelingen komt.”Hans: “Dàt is belevingsgericht. Wij hebben nog echte aandacht voor de cliënten en werken nauw samen met de familie. Samen willen we de beste zorg op maat bieden per individu. De huiselijkheid en warmte zijn de kracht van Amaliazorg. Daarin onderscheiden wij ons van collega instellingen in de regio. De samenstelling van een groep bewoners kan soms binnen twee weken wijzigen betreffende zorgintensiteit. Dat geeft soms druk op de afdelingen. Wij moeten als zorgmedewerkers juist dan zo rustig mogelijk hierop anticiperen en ad hoc beslissingen vermijden. Nog meer kijken naar iemands individuele behoeften en gewoontes.” Cissy vult aan: “Wees alert en blijf creatief. Medewerkers hebben een groot inlevingsvermogen nodig om hier te kunnen werken. Ga niet alles invullen voor een cliënt, maar kijk naar iemands persoonlijke behoeften en speel daar op in. Dan kun je samen genieten” Gaan de missie, visie en kernwaarden veel veranderen? Cissy: “Deze moeten vooral concreter en begrijpelijker gemaakt worden. Inhoud is hierbij belangrijk.” Hans: “Ik hoop dat hierin de gewoonten en behoeften van cliënten nog meer centraal komen te staan. De cliënt en de belevingsgerichte zorg moeten centraal staan bij alles.
Dorien van de Langeberg en Willemien Schrover.
Maak het beleid van Amaliazorg uniek
Dorien van de Langenberg, verpleegkundige en Willemien Schrover, verzorgende, werken beide op locatie Catharinenberg. Toen ze gevraagd werden om mee te denken over de nieuwe visie van Amaliazorg reageerden ze enthousiast. Willemien: “Ik vind het erg leuk en ook best spannend. Dit is de kans om je stem te laten horen.” Dorien beaamt dit: “Het is een leuk onderwerp om je in te verdiepen. Wij staan erg achter belevingsgericht werken en dit is de kans om je hierin te verdiepen en collega’s enthousiast te maken.” Om collega’s attent te maken en te betrekken maakten ze een poster met een uitnodiging voor een van de drie bijeenkomsten die ze orga-
niseren. Hiervoor hebben ze aan de hand van stellingen ‘mindmaps’ gemaakt. Tijdens de bijeenkomst gaan collega’s in groepjes van vier personen aan de slag met vier mindmaps waarbij ze alles rondom die stelling op papier kunnen zetten. Dorien: “Groepen krijgen tien minuten per stelling om die stelling uit te diepen. Ze kunnen zeggen wat ze hierover denken of voelen.” Willemien: “We geven de mensen expres tien minuten zodat we de eerste open en eerlijke reacties krijgen. Mensen moeten zonder belemmeringen hun mening kunnen uiten.” Reacties collega’s Dorien: “De reacties op de eerste aankondiging zijn heel positief. Collega’s vinden het goed dat mensen van de werkvloer gevraagd
Klaverblad
9
Kernteam beleidsplan worden om mee te denken.” Willemien: “De drempel om nu te reageren is heel laag. Er wordt snel gezegd ‘Er wordt weer wat opgelegd’, maar nu heeft iedereen in de organisatie de kans om mee te denken.” Dorien: “We willen ook echt duidelijk maken dat alle medewerkers nu de kans hebben om iets te zeggen. Alle disciplines door elkaar of je nu verpleegkundige, kok, gastvrouw of linnenverzorgster bent.” Belevingsgerichte zorg staat cen traal in de visie. Hoe uit zich dat in het dagelijks werk? Dorien: “We streven ernaar om altijd het welzijn van de cliënt voorop te stellen. Soms moet je een keuze maken in het belang van de cliënt die minder belevingsgericht is. Dat is dan heel moeilijk.” Willemien: “Deze situaties worden altijd goed doorgesproken in zowel de teams, als met familieleden en mantelzorgers.” Dorien: “We hebben allemaal hetzelfde doel: de cliënt zo goed mogelijk verzorgen op een manier die het beste bij de wensen en behoeften van de cliënt past.” Waarin onderscheid Amaliazorg zich van andere verpleeg- en verzorgingshuizen? Willemien: “De warmte waarmee hier gewerkt wordt is bijzonder. Er is heel veel sfeer.”
10
Klaverblad
Dorien: “We mogen onszelf zijn en als we ideeën hebben staan leidinggevenden daarvoor open. Kleine dingen lossen we zelf op en we nemen onze verantwoording. Ik werk 11 jaar op deze locatie en heb in deze periode enorm veel kansen en groeimogelijkheden gekregen. Ik ben als gastvrouw begonnen. Toen de overgang kwam van kloosterverzorgingshuis naar Amaliazorg in zijn huidige vorm heb ik me omgeschoold tot verzorgende IG. Inmiddels heb ik mijn verpleegkundige opleiding ook afgerond. Er wordt bij Amaliazorg goed gekeken naar de kwaliteiten van medewerkers en hierin worden we ook goed begeleid.” Willemien: “Als collega’s onderling stimuleren we elkaars kwaliteiten.” Dorien: “Kwaliteiten worden goed benoemd en taken goed verdeeld op de afdelingen. Belevingsgerichte zorg is warme zorg. We leren van elkaar.” Willemien: “Ik verwacht niet dat de missie, visie en kernwaarden heel erg gaan veranderen, maar deze worden wel veel duidelijker en specifieker uitgewerkt.” Dorien: “Inhoudelijk moet alles meer uitgediept en onderbouwd worden. Zo maken we het beleid van Amaliazorg uniek.”
Samen zijn wij Amaliazorg Ine van den Eijnden is verzorgende IG. Samen met Elly van Someren, huiskamermedewerkster neemt ze plaats in de beleidgroep namens Hof van Bluyssen.
Ine vertelt: “Ik zie het echt als een kans om mee te praten en denken over het nieuwe beleid en zou gevleid en trots zijn wanneer er iets van ons in het plan staat. We hebben nu als medewerkers de kans om alles te zeggen.” Elly vervolgt: “Ik noem dit het ‘nieuwe tijdsdenken’. Dit hoort bij de tijd waarin we nu leven. Vanuit de werkvloer moet het gebeuren. Dit kun je niet achter een bureau bedenken.” Ine: “In Asten hebben Elly en ik gekozen om een brief te maken met daarbij een enquête. In de enquête staan naast vragen ook stellingen en is er ruimte om bevindingen op te schrijven. Collega’s reageren kritisch en dat is goed. Er is soms weerstand. Mensen willen het eerst zien en dan geloven.” Elly: “Vanuit het ‘oude denken’ werd gereageerd met ongeloof. Wij kregen de vraag: “Wat kunnen wij als medewerkers van Hof van Bluyssen nu betekenen?” Vervolgens gingen Ine en ik in gesprek. Dit nam drempels weg en mensen stelden zich open. Het is heel erg belangrijk dat er een goede terugkoppeling komt naar iedereen met daarin wat de bijdrage is aan het beleid. Daarnaast is het kleinschalig wonen en belevingsgerichte zorg
Ine van den Eijnden.
nog niet voor iedereen duidelijk.” Ine: “Een opmerking was ook dat we te belevingsgericht op PG gericht zijn. Dat is een terechte opmerking. In Asten hebben we een groot verzorgingshuis. Ook daar moet genoeg aandacht voor zijn. Verder valt op dat mensen heel erg betrokken zijn bij hun werk bij Amaliazorg. Mensen werken hier echt met hun hart en zijn zich bewust van het feit dat ze altijd zichzelf meenemen in de omgang met cliënten. Er wordt ook aangegeven dat mensen zich niet altijd gehoord voelen. Men pleit voor een meer open communicatie tussen collega’s onderling en meer begrip voor elkaars kwaliteiten.” Kunnen jullie je in deze antwoorden vinden? “Ja”, zegt Ine. “We moeten als teams nog beter samen gaan werken en elkaar meer feedback durven te geven. Er moet dan wel een omgeving zijn waarin iedereen zich veilig voelt om dat te kunnen doen.” Elly: “Het is belangrijk om open te staan voor vernieuwing. Goed naar elkaar luisteren en zorgen voor professionaliteit, kennis en opleiding. Verandering moet vanuit jezelf komen. Als jij verandert, verandert je omgeving mee. De krachtigste giften zijn immaterieel;
Elly van Someren.
zorg, aandacht, affectie, waardering en liefde.” Belevingsgerichte zorg staat centraal in de visie. Hoe uit zich dat? Is de visie helder en nog steeds passend? Elly: “Iedereen is te spreken over kleinschalig wonen. Er is hierdoor meer ruimte voor de cliënt en we hebben tijd om echte aandacht te geven. Toch is belevingsgerichte zorg meer dan theorie. Er zou veel meer aandacht voor moeten zijn op de werkvloer. Er zou nog meer vanuit de dementerde cliënt gedacht moeten worden en niet vanuit ons denken. Onderling kunnen we als collega’s hierin veel voor elkaar betekenen, dit vraagt om teambuilding. ”Ine: “Voor mij persoonlijk is het nog steeds passend. Familie wordt steeds mondiger. We ontvangen veel feedback en wij moeten ook eerlijk durven zijn. Soms heb ik het gevoel dat de verwachtingen van de familie te hoog zijn. We lossen op de PG niets op in de zin dat een cliënt beter wordt. We zorgen er juist voor dat we steeds zoeken naar activiteiten waar de cliënt zich prettig bij voelt. Dementerende ouderen gaan terug in de tijd en kijken niet meer naar de toekomst. Dat is soms confronterend voor
familieleden. Ik vind het belangrijk dat de verwachtingen naar elkaar goed worden uitgesproken. Dan kun je een goede samenwerking met de familie opbouwen. Samen zorgen voor een cliënt, passend bij de behoefte en mogelijkheden van die persoon. Daarbij is een heldere en transparante communicatie en samenwerking met de familie nodig. We moeten samen zorgen met begrip voor elkaar.” Gaan de missie, visie en kernwaarden van Amaliazorg veel veranderen? Ine: “Ik denk dat deze aangescherpt moeten worden. De kernwaarden moeten juist ‘kleiner’ gemaakt worden. Heel concreet: wie zijn we en wat doen we als organisatie? Het is vooral belangrijk om aan de buitenwereld te laten zien dat wij genieten van de mensen en plezier hebben in de samenwerking met elkaar om het voor de cliënt zo prettig mogelijk te maken.” Elly voegt toe: “Door de openheid en transparantie vanuit de directie denk ik dat Amaliazorg een gezonde en stabiele organisatie is. Met respect met elkaar omgaan. Dit geldt voor cliënten, familie, vrijwilligers, medewerkers en management. Samen zijn wij Amaliazorg!”
Klaverblad
11
Diamanten huwelijksfeest
“We hebben altijd alles samen gedaan” Op zaterdag 17 augustus vierden Riet Van Helvoort-van Hulten (92) en Kees van Helvoort (88) hun diamanten huwelijksfeest op locatie Kempenhaeve, waar het echtpaar sinds twee jaar woont. We spreken hen daags voor het grote feest over hun zestig jarig huwelijk. Op het moment van het interview is de heer Van Helvoort bezig om de boekjes, welke gebruikt worden tijdens de heilige mis, extra goed te vouwen. “Ze staan een beetje bol, dus met een hamer en een liniaal tik ik ze even goed”, vertelt hij. Twee jaar geleden kwamen ze na een tip van een medewerkster van Amaliazorg in Kempenhaeve wonen. Hier bewonen ze een appartement en krijgen ze alle zorg die nodig is. Riet kan niet meer lopen en Kees ziet slecht. “De zorg is hier geweldig” vertellen ze. “We eten dagelijks in het restaurant en het eten is buitengewoon goed. Natuurlijk smaakt het een beter dan het ander, maar dat is overal zo. We gaan graag wandelen in de prachtige Kloostertuin en hebben goed contact met de zusters en overige medebewoners. De zorg hier is echt een tien hoor, zegt meneer Van Helvoort. Riet zegt: “Het hoeft niet beter”.
12
Klaverblad
De heer en mevrouw Van Helvoort met kleindochter Suzan. Ruim zestig jaar geleden leerden ze elkaar kennen. Kees volgde een bouwkundige opleiding en maakte destijds voor zijn werk betonberekeningen. De ouders van Riet hadden een aannemersbedrijf. Toen Kees daar voor zijn werk naar toe moest ontmoetten ze elkaar. Samen kregen ze drie zonen en drie kleinkinderen, twee jongens en een meisje. Hun kleindochter Suzan werkt toevallig als weekendhulp bij Amaliazorg. “We hebben een heel fijn leven gehad, en bijna ons hele leven in Best gewoond, waar Kees werkte bij de gemeente. Hij werd tevens commandant van de brandweer.” Riet hield zich vooral bezig met het gezin. Samen hebben ze altijd goed met elkaar kunnen praten.
Heeft u een tip om zo lang gelukkig samen te zijn? Meneer Van Helvoort lacht en zegt: “Ik heb haar lief. We hebben altijd alles samen gedaan. Ik werkte 40 uur per week en gaf daarnaast drie avonden per week les. Riet zorgde toen voor mij. Nu zorg ik voor haar. Zij leest mij de krant voor en ik help haar met lopen. Ik heb alleen nog nooit zoveel omgewassen als de laatste jaren.” Mevrouw Van Helvoort voegt toe: “We dronken altijd iedere dag samen een borreltje en namen de dag door. Dat borreltje doen we nu niet meer in verband met de medicijnen, maar praten volop. We praten over alles, van politiek tot de kinderen.” Meneer Van Helvoort: “We genieten van een hoop kleine dingen in het leven waardoor het leven veel plezier geeft. Echt ruzie hebben we nooit gehad.”
Kort nieuws
Avondopening restaurant Kempenhaeve Vanaf 1 oktober kunnen oudere inwoners van Oirschot, cliënten, familie, vrijwilligers en medewerkers ook twee keer per week ’s avonds genieten van een warme maaltijd
in het restaurant in Oirschot. Vanaf die datum is het restaurant wekelijks op dinsdag en vrijdag geopend tot 19.00 uur.
Nieuwe website Op 1 juli is de nieuwe website van Amaliazorg online gegaan www.amaliazorg.nl Bij de nieuwe website is er voor gekozen om iedere locatie daarbinnen een eigen website te geven met de mogelijkheden voor locatiegebonden activiteiten. Iedere locatie bij Amaliazorg is uniek. Met de huidige opzet
is het mogelijk om juist die unieke kenmerken, activiteiten en nieuws per locatie zichtbaar te maken en de bezoekers nog beter te informeren.
Eindejaarsfeest Amaliazorg 2013 Feest De familie Van Helvoort heeft ervoor gekozen om het feest bij Amaliazorg te vieren in het bijzijn van familie. Daarnaast hebben ze een receptie gehouden voor medebewoners van het huis en medewerkers. Ze vertellen: “Het is specialer dan we zelf dachten. We hebben een mooie brief ontvangen van Koning Willem Alexander en Koningin Maxima. Ook van de Commissaris van de Koning van de provincie NoordBrabant lag er een brief. Daarnaast hebben onze kinderen ons erg geholpen tijdens de voorbereidingen.” Daags na het feest vertellen ze: “We hebben genoten van alle aandacht voorafgaand aan de feestdatum en van zowel het feest met de familie als de receptie, mede dankzij de goede zorgen van de medewerkers van Amaliazorg.”
Een dansvloer, te gekke muziek en heerlijke hapjes. Dat zijn de ingrediënten om samen met alle medewerkers te genieten tijdens een groots en swingend eindejaarsfeest op donderdag 12 december aanstaande.
Het feest wordt gehouden bij De Nachtegaal, Boxtelseweg 15 in Schijndel. Natuurlijk wil je dit feest niet missen. In oktober tref je een uitnodiging aan bij je loonstrook!
Marathon met collega’s Op 13 oktober 2013 vindt in Eindhoven de jaarlijkse Lage Landen marathon plaats. Dré Hendriks, coördinator administratie heeft het idee opgepakt om samen met andere collega’s deel te nemen aan de estafette marathon. Amaliazorg ondersteunt dit sportieve idee. Twaalf collega’s hebben zich aangemeld, waardoor Amaliazorg met drie teams aan de start verschijnt.
Ben jij er ook om je collega’s aan te moedigen? De marathon start om 10.00 uur en de aankomst is uiterlijk 15.00 uur. De startlocatie is de Veldmaarschalk Montgomerylaan en de finishlocatie is de Vestdijk. De coach op deze dag is Peter Tijssen. De marathon start om 10.00 uur en de aankomst is uiterlijk 15.00 uur. Kijk voor meer informatie op www.marathoneindhoven.nl
Klaverblad
13
Interview RvT-leden
Zorgen voor een stevige organisatie nu en in de toekomst Sinds dit jaar heeft Amaliazorg vier nieuwe leden in de Raad van Toezicht (RvT). In het vorige nummer maakte je kennis met Ting Yu Chu en Peter Kanters. Dit keer spreken we met RvT-leden Bart van Iersel en Peter Broeders (p 15). U bent in het dagelijks leven directeur bij de Rabobank Roermond-Echt. Hoe kwam u bij Amaliazorg terecht? Amaliazorg is een klant van onze bank en we hebben al jarenlang een hele goede relatie met elkaar. Vanuit de huidige RvT kwam de vraag of wij iemand wisten die de RvT kon versterken. Zelf was ik juist op zoek om iets anders te doen dan ‘het financiële’. Ik vind het goed om bezig te zijn voor de maatschappij. Juist tegenstellingen in het werk en activiteiten naast het werk verbreden je als mens. Natuurlijk hebben we goed gesproken over mijn rol in de RvT. Om als huisbankier hier in te stappen moesten er goede afspraken gemaakt worden. Wanneer het dossier van Amaliazorg ter sprake komt binnen de bank onthoud ik me van mijn mening. Door deze duidelijke afspraken voorzie ik geen problemen om mijn taak in de RvT van Amaliazorg goed te vervullen. Wat is uw relatie met de (ouderen) zorg? Zelf heb ik, buiten mijn werk, niet direct een relatie met de zorg. De zorg is een branche die enorm in beweging is. Iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken in zijn omgeving. Hier wilde ik graag meer van weten. Hoe ervaart u de organisatie? Als bankier kende ik Amaliazorg.
14
Klaverblad
Mijn professionele en financiële indruk van Amaliazorg is dat Amaliazorg haar zaken goed op orde heeft. Nu ik als RvT-lid de organisatie beter leer kennen, valt me vooral de menselijke maat op. Dit zit in kleine dingen. De locatiemanagers zijn enthousiast. Er spreekt een enorme betrokkenheid en warmte uit voor de mensen. Medewerkers hebben een soort bevlogenheid voor het wel en wee van de bewoners. Het is heel mooi om te zien hoe respectvol er met de cliënten wordt omgegaan. Voor mij is dit een extra bijzondere ervaring omdat ik aan de andere kant heel zakelijk bezig ben, altijd vanuit de financiële hoek. Ik vind het heel knap hoe er dagelijks met respect en échte aandacht voor de mensen zorg geboden wordt. Ik denk dat wanneer je deze cultuur in je organisatie kan borgen je ook veel vrijwilligers aan je kunt binden. Dat blijkt wel uit de hoeveelheid vrijwilligers die iedere dag klaar staat voor de bewoners van Amaliazorg. Kunt u iets vertellen over uw rol in de RvT? Omdat ik een bancaire achtergrond heb, zit ik in de financiële commissie. Het was even slikken toen er zoveel RvT-leden tegelijk weggingen. Ik ben erg blij met de huidige samenstelling. Er zijn een aantal mensen die uit de zorghoek komen. Omdat ik niet
uit de zorgsector kom, kan ik weer andere dingen toevoegen zoals de balans bewaren tussen de menselijke maat en het runnen van een bedrijf. Wij moeten vanuit onze toezichthoudende rol zorgen dat er toekomstbestendigheid is en zorgen dat er een stevige organisatie staat, nu en in de toekomst. Dit past ook bij de doelstellingen van de Rabobank. Deze is ook niet opgericht voor winst. Natuurlijk moet er geld verdiend worden, maar vooral om mens en bedrijf in staat te stellen om zichzelf te ontwikkelen. Zo is het in feite ook bij Amaliazorg. Hoe ziet u de toekomst van de ouderenzorg? Ik denk dat er onder het huidige kabinetsplan veel randvoorwaarden duidelijk zijn. In de toekomst moeten we vaker een beroep doen op onze omgeving wanneer we zorg nodig hebben. Dat betekent voor Amaliazorg dat we hierop in moeten spelen. Amaliazorg biedt een goed product, en een goede dienstverlening aan mensen die dat nodig hebben. Dit blijft in de toekomst een enorme uitdaging.
Die inspiratie van de zusters neemt Amaliazorg mee in haar cultuur Per 1 januari is Peter Broeders als lid van de Raad van Toezicht een van de toezichthouders van Amaliazorg. In het dagelijks leven is hij werkzaam als directeur-econoom bij het bisdom ’s-Hertogenbosch. Tien jaar was hij in zijn vrije tijd als diaken* actief in het pastoraat in het dorp Esch in Brabant. “Als diaken heb ik gezien wat zorg voor ouderen betekent en doet. Dat trekt mij enorm aan. Je ziet mensen met een grote levensgeschiedenis die veel hebben meegemaakt en veel hebben betekend - en nog altijd betekenen - voor hun familie en de maatschappij. Deze mensen moeten nu een beroep doen op de zorg. Dan vind ik dat je dat als samenleving goed moet doen. Als lid van de RvT bij Amaliazorg heb ik de kans om mijn expertise en professionele achtergrond te combineren met mijn belangstelling voor de zorg.” Wat was uw eerste indruk van Amaliazorg? Het eerste dat mij opviel waren de gebouwen. Daarna viel mij vooral de betrokkenheid en passie op waarmee mensen bij Amaliazorg werken. Verder zag ik een organisatie die een aantal ontwikkelingen doormaakt gezien de enorme wijzigingen in de wet. Ik wil daar als lid van de RvT graag een bijdrage aanleveren. Ik heb bedrijfseconomie gestudeerd en vertegenwoordig in de RvT dan ook samen met Rob Roelink en Bart van Iersel de financieel economische portefeuille.
Hoe ziet u de toekomst van de ouderenzorg en met name van Amaliazorg? Als ik kijk naar de geschiedenis denk ik dat veel mensen Amaliazorg kennen als klooster. In de toekomst moeten mensen nog meer ontdekken dat Amaliazorg een moderne zorgorganisatie is. We zijn heel blij met de samenwerking met de zusters. De zusters ontvangen nu zorg maar hebben zelf aan de bakermat gestaan van de zorgverlening vanuit hun bewogenheid door ‘naastenliefde’. Die inspiratie van de zusters neemt Amaliazorg mee in haar cultuur. De toekomst wordt mede bepaald door ontwikkelingen in overheidsbeleid. Het aantal ouderen groeit en de behoefte aan zorg gaat niet kleiner worden, maar neemt wel andere vormen aan. Dit betekent meer zorg in de eigen omgeving.
Wat wilt u tegen de medewerkers van Amaliazorg zeggen? Ik heb mogen ervaren met welke betrokkenheid er gewerkt wordt. Het is soms moeilijk om te gaan met de nieuwe overheidsontwikkelingen. Ik hoop dat mensen zich hierdoor niet laten ontmoedigen en dat ik als RvT-lid mede er voor kan zorgen dat medewerkers hun werk in een goede context kunnen blijven doen.
*Een diaken is iemand die in de katholieke kerk geen priester is, maar wel een wijding heeft en actief is in het pastoraat. Peter Broeders is getrouwd en heeft vier kinderen. Een priester is niet getrouwd. Een diaken veelal wel. Een diaken heeft oog voor groepen mensen die dat nodig hebben, zoals ouderen.
Klaverblad
15
Herfstspreuk De favorieten van Will Verboven
Mijn favoriete hobby: Wildwater kanovaren
Is in de herfst het weer lang klaar, vroeg is een strenge winter daar. De herfst met nevel doortrokken, toont een winter met sneeuwvlokken. Brengt de herfst ons laat nevelvlagen, dan zal sneeuw ons in de winter plagen. Worden de bladeren, geel en krom, kijk naar uw kachel om. Bloeien de bomen tweemaal op een rij, zal de winter zich rekken tot in mei. Houden de bomen hun bladeren lang, weest voor een strenge winter bang. Will Verboven is werkzaam als medewerker huiskamer op Catharinenberg en heeft als favoriete hobby wildwater kanovaren. Tijdens ons gesprek met Will in de spreekkamer van Catharinenberg vertelt ze enthousiast hoe graag ze sportief bezig is met haar hobby.
in de Piushaven in Tilburg die dan in Charles Dickensstijl opgetuigd is. In de weekenden maken we vele tochten in Nederland.
Kun je ons iets vertellen over jouw hobby? Vanaf mijn jeugd ben ik in de ban van het kanovaren. Met de zelfgemaakte kano van mijn broer ging ik destijds voor het eerst de stroom op en op achtienjarige leeftijd kocht ik er zelf een. Vooral de laatste twaalf jaar is het varen steeds intensiever geworden. Hoewel mijn man niet eens van water hield, heb ik hem hierin toch betrokken. Onze dochter vindt het wildwatervaren geweldig. Onze zoon had het al vanaf anderhalf jaar oud in zijn genen, maar moest tot zijn tiende jaar wachten om zelf te mogen kanovaren. Later heeft hij zelfs acht jaar lang bij de top drie van Nederland gezeten.
Wat is je favoriete vakantie bestemming? De mooiste vakantiebestemming vind ik rivier de Durance in de Franse Alpen maar ook de Pallaresa rivier in de Pyreneeën in Spanje is geweldig mooi om te bevaren. Het afgelopen jaar zijn we voor de derde maal naar Slovenië geweest, waar we de Sŏca en de Koridnica bevaren hebben, ook een erg mooi gebied. Met een volgepakte auto, de kano, fiets en wandelschoenen gaan ook altijd mee, maken we er een sportieve vakantie van. In Slovenië heb ik weer les gehad in de moeilijkheidsgraad van een kleine 3. De moeilijkheidsgraden van rivieren worden aangeduid op een schaal van WW1 tot WW 6 (WW staat voor wildwater). WW1 is gemakkelijk en WW6 is onbevaarbaar. Met een plus of een min kan het wildwater nog iets specifieker worden omschreven, bijvoorbeeld wildwater 3+ of wildwater 4-. Ook ieder voorjaar gaan we naar Luxemburg, waar ik zelf de jeugd les geef in het wildwater kanovaren.
In totaal hebben wij 11 kano’s, waaronder één wedstrijdkano, zeekano (deze is 3 ½ meter lang), wildwaterkano, kriekers en een tweepersoonskano. Iedere vrijdag is er een oefenavond om te varen met de kanoclub Tilburg op het Wilhelmina kanaal bij de Beekse Bergen. In december hebben we jaarlijks een lichtjesfeest
Wat is je meest inspirerende persoon of gebeurtenis? 15 jaar geleden heb ik een cursus voetzone reflextherapie gevolgd, waar ik nog een paar klantjes voor heb. Aan de voeten kan ik voelen en zien met wat voor persoon ik te maken heb en dat inspireert me enorm. Mijn favoriete ontspanning na een dag hard werken is… Ik ga ‘s avonds graag een stukje wandelen. Het liefst zou ik dit doen met een hond, maar uit praktische overwegingen heb ik die niet. Het laatste woord…. Ik ben gelukkig met mijn familie, mijn werk en iedereen om wie ik geef.
De tuinen van Amaliazorg
wonen welzijn verzorging verpleging
Koestraat 37 - 5688 AG Oirschot telefoon 0499-365959 fax 0499-365961 e-mail
[email protected] website www.amaliazorg.nl
