PB- PP B-04815 BELGIE(N) - BELGIQUE
n i e u w s b r i e f va n e u r o p e e s pa r l e m e n t s l i d m a r i a n n e t h y s s e n Periodieke nieuwsbrief • nummer 1 • 2014 • afgiftekantoor 8000 Brugge 1-2° afd. • P409529
Waarheen met DE Europese Unie? De Nederlandse auteur Geert Mak werd 10 jaar geleden bekend met zijn absoluut te lezen boek “In Europa”, over honderd jaar geschiedenis van ons continent. Recent deed hij in een lezing een opmerkelijke uitspraak: “Er zal, na deze crisis, een Europese Renaissance komen. In welke vorm ook. Daarvan ben ik overtuigd. De uitdagingen en de problemen van de 21ste eeuw maken een veelheid aan vormen van Europees bestuur onvermijdelijk. We Afzendadres verantwoordelijke uitgever: Marianne Thyssen, Oude Nethensebaan 39, 3051 Oud-Heverlee (Sint-Joris-Weert)
zullen vanuit die zwaar beproefde Europese Unie, een Europese ruimte moeten hervinden waarin iedere Europeaan zich wel op een of andere manier thuis voelt. Minder gedreven door dromen en idealisme, vrees ik, meer uit bittere noodzaak. Niet triomferend, maar realistisch en bescheiden.”
Voorspellingen zijn geen exacte wetenschap, maar mijn Europees kompas geeft ook deze richting aan. De tijd is voorbij dat Europa een romantisch idee was waar we bijna vanzelfsprekend achter stonden. We werden realistischer en kritischer en dat is op zich een goede zaak. Maar door de crisis die ons sinds 2008 treft, is de slinger te ver doorgeslagen. AntiEuropese stemmen bedienen zich van populistische argumenten om Europa te beschuldigen van alles wat fout gaat. De grote Europese doelstellingen en verdiensten - zoals vrede, democratie, stabiliteit en welvaart - lijken plots van geen tel meer. Sommigen orakelden zelfs luidkeels het einde van de euro of de Europese Unie. Maar Europa is een taaie tante. Onze Unie vocht stevig terug. Ze trok lessen uit de crisis en zet orde op zaken, onder meer in de bankensector en in de overheidsbudgetten van haar lidstaten. En kijk, alle onheilstijdingen ten spijt geraakt Europa stap voor stap uit één van zijn zwaarste crisissen ooit. We hebben nog een flink stuk van de weg af te leggen, maar we boeken onmiskenbaar vooruitgang. Nog belangrijker is de vaststelling dat Europa ook als Unie sterker uit die crisis komt. Hervormingen die vroeger geen kans maakten, werden nu wel gerealiseerd. Bevoegdheden werden overgeheveld en de Europese instellingen toonden zich strijdvaardiger en sterker dan gedacht. Het begin van de “renaissance” waarover Geert Mak spreekt?
Ik ben overtuigd van wel. De “bittere noodzaak” die hij beschrijft klinkt kil, maar is een sterke drijfveer, want zonder een sterke en verenigde Unie, zijn de Europese landen veroordeeld om als weerloze bootjes heen en weer te worden geslingerd op de oceaan van de globalisering. Wereldwijde problemen schreeuwen om spelers die groot en sterk genoeg zijn om ze het hoofd te bieden. Daarom hebben we méér Europa nodig in plaats van minder, en vooral een beter Europa. Doordachter, efficiënter, slagkrachtiger. Tegelijk moet Europa de harten van de Europeanen heroveren. Het moet maar eens uit zijn met politici die aan de vergadertafel van de Europese instellingen zelf instemmen met lastige beleidskeuzes, die ze daarna gaan bekritiseren in hun eigen land. “Het moet van Europa”, klinkt het dan hypocriet. Wat we nodig hebben zijn leiders die Europa eendrachtig durven te verdedigen en die met overtuiging de troeven van onze Unie aan de mensen uitleggen. In dit nummer laat ik u graag kennis maken met mijn persoonlijke toekomstvisie op Europa. Één ding kan ik u daarbij beloven: voor deze ideeën ben ik bereid te strijden. H
Marianne Thyssen Lid van het Europees Parlement voor CD&V en lid van de EVP-fractie
> En verder... P2: Europa moet economisch en sociaal top zijn • P4: Europa dicht bij de mensen P5 Een sterk Europa in de wereld • P6 Een Europa voor u, vrij verkeer van werknemers • P8: Wat doet Europa voor u?
Europa moet economis De uitbouw van de Europese Unie zorgde er mee voor dat ons werelddeel zowel economisch als sociaal tot de wereldtop behoort. Ons typisch Europees model - de sociaal en ecologisch gecorrigeerde markteconomie - is uniek en succesvol. Zowel de markt als de overheid staan ten dienste van de samenleving, met een gezonde balans tussen welvaart en welzijn, economische groei, maatschappelijke rechtvaardigheid en ecologische duurzaamheid. Voor mij blijft dit de best mogelijke manier om onze economie en samenleving te organiseren. Voor het behoud van dit model wil ik knokken.
En dat zal nodig zijn. De crisis heeft vele Europeanen rechtstreeks geraakt in hun werk, hun inkomen of hun toekomstperspectieven. Velen zijn ongerust en snakken naar houvast en perspectief.
Vertrouwen herstellen Europa heeft de voorbije jaren veel gedaan om het vertrouwen van de mensen en de bedrijven te herstellen. Onheilsprofeten voorspelden tot voor kort nog het einde van de euro of van de Europese Unie, of riepen daar zelfs toe op. Tegen die weg van totale chaos en compleet wantrouwen heb ik me altijd fors verzet. De weg die Europa onder impuls van christendemocratische leiders heeft gekozen is alles behalve gemakkelijk en gaat soms trager dan we zouden willen, maar gaat wel de juiste richting uit. Dat blijkt steeds meer uit de heropleving van de economische verwachtingen en het voorzichtig optimisme dat aan de horizon gloort. Volhouden is nu de boodschap. De structurele hervormingen binnen de Unie en de lidstaten beginnen langzaam hun vruchten af te werpen en brengen de Europese economie geleidelijk weer in evenwicht. Er kwamen strengere regels en een Europees toezicht op de
banken. Spaarders en belastingbetalers worden beter beschermd. De afspraken over de begrotingen van de lidstaten werden strikter en Europa kijkt nauwer toe dat iedereen die afspraken nakomt. Kortom, Europa trekt lessen uit de crisis en zet orde op zaken. De Economische en Monetaire Unie wordt over de hele lijn versterkt.
Een versterking van de Economische en Monetaire Unie (EMU) De oprichting van de Economische en Monetaire Unie (EMU) en de invoering van de euro zijn mijlpalen geweest in de Europese integratie. De euro heeft heel wat voordelen gebracht: stabielere en transparantere prijzen voor de consumenten, een groter comfort bij het reizen binnen Europa, geen wisselrisico’s en transactiekosten meer, een lagere inflatie, een sterkere positie voor Europa op de wereldmarkt en een tastbaar teken van onze Europese identiteit. De crisis heeft echter een aantal fundamentele zwaktes in de EMU-constructie blootgelegd, die we nu structureel aanpakken. Stap voor stap zien we de vier pijlers van de vernieuwde EMU vorm krijgen: de begrotingsunie, de bankenunie, de economische unie en de politieke unie.
Wat zijn de doelstellingen van “Europa 2020”? Wat willen we tegen het jaar 2020 concreet bereiken?
Werkgelegenheid • 75% van de bevolking tussen 20 en 64 jaar heeft werk. Onderzoek en ontwikkeling • 3% van het EU-bbp wordt geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling. Klimaatverandering en duurzame energievoorziening • 20% minder uitstoot van broeikasgassen dan in 1990 (en zelfs 40% minder tegen 2030). • 20% van de energie uit duurzame energiebronnen halen. • 20 % meer energie-efficiëntie. Onderwijs • Minder dan 10% voortijdige schoolverlaters. • Minstens 40% van de 30 tot 34-jarigen heeft een einddiploma hoger onderwijs. Armoede en sociale uitsluiting bestrijden • Minstens 20 miljoen minder mensen die slachtoffer van armoede en sociale uitsluiting zijn of dreigen te worden.
2
De begrotingsunie zorgt voor betere afspraken over de overheidsfinanciën van de lidstaten en voorziet in veel striktere preventie- en controlemechanismen. Zo voorkomen we dat de factuur wordt doorgeschoven naar de volgende generaties. Gezonde overheidsfinanciën zorgen voor een betere basis voor een duurzame economische ontwikkeling en de creatie van jobs. De bankenunie moet de financiële sector gezonder, weerbaarder en betrouwbaarder maken. De regels voor banken worden strikter, de controle wordt strenger, de redding of stopzetting van banken in moeilijkheden wordt beter aangepakt, spaarders worden beter beschermd, de belastingbetaler draait niet langer op voor de factuur. De verdieping van de economische unie is erop gericht al te grote macro-economische onevenwichtigheden tussen de lidstaten weg te werken, de competitiviteit te herstellen, duurzame economische groei en kwaliteitsvolle banencreatie te bevorderen en de sociale cohesie te versterken. Een sterkere politieke unie moet zorgen voor meer slagkracht in de Europese besluitvormig en tegelijk waken over de democratische legitimiteit en een betere betrokkenheid van de bevolking.
Duurzame groei en nieuwe banen Met de hervorming van de EMU geeft Europa dus een krachtig antwoord op de weeffouten die in de crisis pijnlijk zichtbaar werden. Maar dat volstaat niet. De hoge werkloosheid - in het bijzonder bij jongeren - en het nog steeds beperkte vertrouwen bij consumenten en ondernemers tonen aan dat er nog werk op de plank ligt. Na de eerste golf hervormingen, die vooral orde op zaken heeft gesteld, moeten we er nu blijvend werk van maken de beste voorwaarden te creëren voor duurzame groei en nieuwe banen. Dat betekent in de eerste plaats dat “Europa 2020” sterker op het voorplan moet komen. Europa 2020 is het tienjarenplan van de Europese Unie voor groei en banen. Dit plan moet de voorwaarden scheppen voor een ander soort groei: slimmer, duurzamer en voor
iedereen. Het is een zeer ambitieus pro ject voor werkgelegenheid, onderwijs, onderzoek en innovatie, sociale inclusie en armoedebestrijding en klimaat en energie (zie kaderstuk). De arbeidsmarkten moeten verder worden hervormd zodat mensen worden uitgedaagd aan de slag te gaan, terwijl de interne arbeidsmobiliteit in de Unie moet worden aangemoedigd. Het versterken van het concurrentievermogen en grotere aandacht voor onderwijs, onderzoek en ondernemerschap moet leiden tot een moderne, innovatieve en concurrerende Europese economie. Een belangrijke bijdrage tot de 2020doelstellingen moet worden geleverd door “Connecting Europe”, een geheel van moderne en goed werkende transEuropese netwerken die bijdragen tot slimme, duurzame en inclusieve groei. Het gaat daarbij om het wegwerken van de ontbrekende schakels in transport, energie en telecommunicatie. Ook de interne markt - het vrij verkeer van goederen, diensten, kapitaal en personen - is een krachtig instrument
ch en sociaal top zijn om onze sociaal-economische positie te versterken. 20 jaar interne markt leverden veel welvaart op, maar het werk is niet af. Er zijn nog te veel hindernissen en in sommige sectoren is er nog geen voldoende concurrentie.
De jaarlijkse verslaggeving van de Europese Commissie over de vooruitgang van de interne markt moet telkens worden aangegrepen om de resterende hinderpalen voor het vrij verkeer weg te werken.
De interne markt moet daarom verder worden afgewerkt. Alle hindernisen moeten weg om meer particuliere investeringen aan te trekken. We moeten werken aan een verbetering van het - goed gecontroleerde - vrij verkeer van werknemers, aan een snelle en effectieve uitvoering van een beleid inzake online handel en voor een echte interne energiemarkt. KMO’s moeten hun volledige potentieel kunnen ontwikkelen door een vlottere toegang tot de markt. Ze hebben overigens ook nood aan meer impulsen voor winstgevende innovatie en aan een betere toegang tot kredieten.
Een sociaal Europa Sommigen grijpen de economische en financiële hervormingen aan om de EU af te schilderen als een weinig sociaal project. Dat klopt niet. Europa heeft een sterke sociale traditie en dat moet zo blijven. Onze ambities om de concurrentiekracht en welvaart in Europa te versterken, hebben ook tot doel om onze waardevolle traditie van sterke sociale bescherming te vrijwaren voor de toekomstige generaties. De meeste bevoegdheden in het sociaal beleid zitten bij de deelstaten of hun regio’s, maar dat belet niet dat de Euro pa2020-strategie uitgesproken sociaal is in haar ambities: een hoger werkgelegenheidsniveau, de bestrijding van sociale uitsluiting en een hoog opleidingsniveau. De lidstaten worden door de Unie aangemoedigd om die doelstellingen te halen. Europa moet tegelijk werk maken van minimumafspraken, oplossingen voor grensoverschrijdende problemen en coördinatie van
Het belang van de KMO’s in Europa Als Europa haar ambities voor duurzame groei en jobs wil waarmaken, zullen de KMO’s daar een doorslaggevende rol in spelen. Het belang van de KMO’s in Europa is niet te onderschatten: • Er zijn 23 miljoen KMO’s in de Europese Unie. • Dat is goed voor 99% van alle Europese bedrijven. • Zij zorgen samen voor 100 miljoen jobs. • Dat is 67% van alle jobs in Europa. • De KMO’s zorgen voor 58% van de Bruto Toegevoegde Waarde van de Europese economie • De KMO’s zijn dus de echte motor van onze economie.
sociaal beleid. Bovendien draagt Europa bij aan onze volksgezondheid, aan de strijd tegen discriminatie en aan een gelijke kansenbeleid voor vrouwen en mannen. Een solidair en maatschappelijk recht
vaardig Europa houdt ook in dat schadelijke belastingconcurrentie tussen lidstaten worden aangepakt en dat de strijd tegen belastingfraude en agressieve belastingontwijking wordt op gevoerd. H
3
Europa dicht bij de mensen Europa is één van de grootste democratieën ter wereld. Dat “grootste” mag u op twee manieren opvatten. Het verwijst naar de meer dan een half miljard inwoners van de EU, maar tegelijk naar het feit dat de democratie hier diep geworteld en sterk uitgebouwd is. Toch wakkeren anti-Europese stemmen graag het gevoel aan dat er een democratisch deficit is in Europa. In hun enge definitie van democratie betekent dat: “we hebben het niet in eigen land of regio beslist, dus zal het wel ondemocratisch zijn”. Niets is minder waar. Maar toch ga ik graag de uitdaging aan om de komende jaren mee te werken aan een sterkere democratische legitimiteit van Europa en een grotere betrokkenheid van de Europeanen.
Sterke en goed functionerende instellingen “Niemand is geïnteresseerd in instellingen”, zullen sommigen opperen. Ik ge loof daar niets van. De mensen hebben het recht om te weten hoe de Europese instellingen functioneren. Hoe beter ze dat weten, hoe groter de democratische betrokkenheid. De rol van het Europees Parlement is aanzienlijk uitgebreid sinds de inwerkingtreding van het verdrag van Lissabon. Het Europees Parlement, het enige Europese orgaan dat rechtstreeks door u wordt verkozen, speelt een belangrijke wetgevende, budgettaire en controlerende rol. Elke verschuiving van bevoegdheden van het nationale naar het Europese niveau moet gepaard gaan met respect voor de rol van het Europees parlement en een democratische verantwoordingsplicht op dat niveau. Ook de democratische legitimiteit van de Europese Commissie is door het verdrag van Lissabon versterkt. Dat
4
maakt de volgende Europese Commissie nog meer geschikt als sterke motor zijn voor het integratieproces. Het verkozen Parlement kiest de voorzitter van de Commissie en de volledige Commissie moet de goedkeuring krijgen van het Parlement en wordt door het Parlement gecontroleerd. Bovendien willen wij dat de nieuwe Commissie bij het begin van haar mandaat een meerjarig beleidsplan moet voorleggen waarover het Europees Parlement zich kan uitspreken. De komst en beleidsaanpak van de eerste permanente Voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy, heeft bijgedragen tot het beter functioneren van de Europese Raad en tot meer Europese beleidscontinuïteit en -opvolging. De Europese Raad heeft de afgelopen jaren een grote rol gespeeld bij het oplossen van acute financiële en economische crisissituaties. In “normale tijden” is de Europese Raad ermee belast impulsen te geven aan de verdere ontwikkeling van de Europese Unie en de algemene politieke beleidslijnen uit te stippelen. De concrete wetgeving die daarvoor nodig is, wordt gezamen-
lijk beslist door de “gewone” ministerraden en het Europees Parlement.
Europa, dat zijn wij allemaal Maar als Europa onterecht het verwijt krijgt niet democratisch te zijn, heeft dat veel te maken met de ingesteldheid van veel politici die Europa gebruiken zoals het hen het beste uitkomt. Het is van groot belang dat alle spelers die bij de Europese besluitvorming betrokken zijn, hun verantwoordelijkheid nemen door ook achteraf de moed te hebben hun beslissingen te verdedigen. Want daar knelt het “democratische schoentje” het meest: dat dezelfde mensen die mee een moeilijke of onpopulaire beslissing nemen, achteraf beschuldigend naar Europa wijzen als de auteur van die beslissing. Leden van nationale of regionale parlementen die vinden dat de Raad van Ministers onvoldoende gecontroleerd wordt, zijn zelf uitstekend geplaatst om daaraan te verhelpen door hun ministers voor of na een Europees overleg om uitleg te verzoeken.
Toegegeven, de werking en de besluitvorming van de Europese instellingen zijn niet altijd eenvoudig te doorgronden. Maar daar bestaat een behoorlijk eenvoudige remedie voor: de mensen meer en beter informeren. Door vanuit het Europees beleid beter te communiceren, kunnen we zelf al veel doen. Maar we kunnen dit niet alleen. Ook de lidstaten, het maatschappelijk middenveld en de media dragen samen verantwoordelijkheid voor de betrokkenheid van de mensen bij Europa. Finaal komt het er voor alle betrokkenen – zowel de burgers als hun verkozenen – op aan om Europa niet langer te beschouwen als het buitenland, maar als het grootste binnenlandse beleidsniveau. Zo wordt duidelijk dat Europese regels geen van buitenaf opgelegde dwangmaatregelen zijn, maar democratisch gelegitimeerde beslissingen die we over de “binnenlandse landsgrenzen” heen samen hebben genomen en vervolgens uitvoeren. H
Een sterk Europa in de wereld Als we ook in de toekomst onze Europese manier van leven en samenleven willen bewaren, dan moeten we mee aan de tafel zitten waar de beslissingen vallen. Met 507 miljoen inwoners telt de EU slechts 7,3% van de wereldbevolking, maar staat ze tegelijk voor 23% van wat mondiaal wordt voortgebracht aan goederen en diensten (BBP). Een positie die sterk genoeg is om als ‘global actor’ mee te bepalen hoe de wereld de ko mende jaren en decennia evolueert. Om te kunnen wegen, moeten de lidstaten een stuk van hun autonomie delen met elkaar en zo zorgen voor een sterke Unie die meer slagkracht heeft dan al die landen afzonderlijk. Dit is de paradox van de Europese eenmaking: lidstaten verwerven meer impact in de we reld, door een deel van hun soevereiniteit toe te vertrouwen aan Europa. Eigenlijk is het eenvoudig: spreken met één stem, dan spreken we met een krachtige stem. Daarom moeten we bij voorbeeld werk maken van een gezamenlijke vertegenwoordiging van de eurozone in internationale economische organisaties zoals het IMF en de We reldbank. Op die manier kunnen we met de grootste mogelijke impact de belangen van de inwoners van de Europese muntunie verdedigen.
Ook een sterker veiligheids- en defensiebeleid op Europees niveau is belangrijk voor onze ambities als ‘global actor’. De EU heeft een groot potentieel op gebied van diplomatie en bemiddeling ten bate van vrede en stabiliteit. Dat potentieel kunnen we het best realiseren door nauw samen te werken met de NAVO, de VN en regionale organisaties. Samenwerking is trouwens een must in ons hele buitenlandse beleid. Europa heeft het potentieel van een grootmacht, maar botst toch op uitdagingen die we niet alleen aan kunnen. Een goede samenwerking met vertrouwde bondgenoten en nieuwe partners maakt Europa nog sterker. De trans-Atlanti-
Met 507 miljoen inwoners telt de EU slechts 7,3% van de wereldbevolking, maar staat ze tegelijk voor 23% van wat mondiaal wordt voortgebracht aan goederen en diensten (BBP).
sche relaties met de VS en Canada blij ven daarom erg belangrijk. Daar is na tuurlijk een wederzijds vertrouwen en respect voor nodig. De recente onthullingen over de gebrekkige bescherming van vertrouwelijke gegevens wegen op de relaties en vereisen een krachtig antwoord. Europa moet blijven ijveren voor een doeltreffende multilaterale samenwerking op wereldschaal. Dit kan onder meer door permanent in dialoog te gaan over economische en andere relevante beleidsdomeinen, door slimme overeenkomsten ter bevordering van handel en investeringen (zoals het Transatlantic Trade and Investment Partnership). Daarnaast zijn er ook andere globale en regionale spelers, waarmee de EU haar bilaterale betrekkingen verder moet ontwikkelen. Rusland blijft een belangrijke partner zowel op politiek als op economisch vlak. Met landen als China, Japan, Zuid-Korea en India, waarmee vooral commerciële banden bestaan, moeten mogelijkheden tot samenwerking in veiligheids- en andere globale dossiers verder onderzocht worden. En tenslotte zijn er nog opkomende machten als Mexico, Brazilië en Zuid-Afrika, die een steeds actievere rol spelen in de wereld. Het vermogen van de Europese indu-
strie om toegang te krijgen tot internationale markten is belangrijker dan ooit tevoren. Een dynamisch Europees handelsbeleid, dat kan wegen op de besluitvorming binnen de Wereldhandelsorganisatie, is daarom van groot belang. Goede handelsakkoorden moeten onze industriële-, diensten- en landbouwbelangen behartigen en bijdragen tot groei en jobs. Het is ook belangrijk dat de EU sociale en ecologische criteria opneemt in haar vrijhandelsakkoorden met derde landen zoals de VS en China, zodat onze bedrijven in de naleving van onze productienormen geen concurrentieel nadeel ondervinden en zodat de wereld er beter en rechtvaardiger van wordt. Europa moet niet enkele competitief zijn, maar ook solidair. Als grootste donateur ter wereld, moet Europa zijn rol blijven spelen als voortrekker van ontwikkelingssamenwerking. Omdat een vrije en billijke wereldhandel kan bijdragen tot economische groei in de ontwikkelingslanden, hoort de Unie zich te blijven inzetten voor het welslagen van de ontwikkelingsronde van Doha in het kader van de Wereldhandelsorganisatie, ten bate van de ontwikkelingslanden. Tegelijk moet de EU stevig blijven inzetten op conflictpreventie, opbouw en bewaking van vrede en politieke sta biliteit, wederopbouw en mensenrechten. Welvaart en welzijn gaan immers hand in hand. H
5
Een Europa voor u Vrij verkeer van werknemers Het vrij verkeer van personen is een essentieel onderdeel van de Europese integratie. De voordelen zijn onmiskenbaar. Het levert ons economische troeven op, maar net zo goed is het cruciaal voor de persoonlijke ontplooiing van de vele jongeren die elk jaar in een andere lidstaat gaan studeren, of voor iedereen die wil wonen, werken en reizen in Europa. Tegelijk begrijp ik dat veel mensen be zorgd zijn over de instroom van onderdanen uit andere lidstaten van de EU. Sommigen vrezen dat zij onze jobs zullen inpikken of royaal gebruik maken van onze sociale zekerheid. Die bezorgdheden zijn ook de mijne. Precies daarom wil ik enkele mythes ontkrachten. Uit recente studies blijkt dat de overgrote meerderheid van de EUonderdanen die naar een ander land verhuizen, dat doen om daar te gaan werken. De niet-werkenden vormen slechts een heel klein deel van onze bevolking. Globaal zijn werknemers uit andere lidstaten nettobetalers voor de
overheidsfinanciën van het gastland, ze betalen dus alles samen meer aan de begroting van het gastland dan zij desgevallend aan uitkeringen ontvangen. Maar er zijn ook misbruiken van het vrij verkeer en die moeten krachtig worden bestreden. Een specifiek probleem is dat van de “detachering” van werknemers, een systeem waarbij bedrijven uit andere landen van de EU in België diensten leveren en daarvoor een beroep doen op hun werknemers uit hun eigen land. De voorwaarden waaronder dit kan, zijn zowel voor de sociale zekerheid, de lonen en het arbeidsrecht goed gereglementeerd. Maar er zijn ook misbruiken en die ondermijnen de concurrentiepositie van Belgische werknemers, werkgevers en zelfstandigen, en plaatsen het hele stelsel van vrij verkeer in een slecht daglicht. Op dit vlak moet dringend werk worden gemaakt van strengere regels en van een betere controle en samenwerking tussen de controlediensten van de lidstaten.
Asiel- en migratiebeleid
De wereldwijde asiel- en immigratieproblematiek vergt een sterkere Europese aanpak. Europa is en blijft een aantrekkelijke regio voor mensen die op de vlucht zijn voor oorlogen, natuurrampen, vervolging, armoede of economische uitzichtloosheid. Hun lot raakt ons en de solidariteit met hen zit diep in onze Vlaamse genen. De tragiek van deze mensen is dikwijls vermengd met illegaliteit en mensensmokkel. Bovendien neemt de migratiedruk gestaag toe en zijn de mogelijkheden van opvang in Europa beperkt. We moeten dus een rechtvaardig evenwicht vinden tussen solidariteit en leefbaarheid. Binnen de Europese Unie heeft het asiel- en migratiebeleid van de ene lidstaat rechtstreekse gevolgen voor de andere. Een sterker gemeenschappelijk beleid is dus noodzakelijk. De erkenning van de vluchtelingenstatus en de behandeling van niet-erkende vluchte6
lingen moet in alle lidstaten op dezelfde manier gebeuren. Voor de opvang van asielzoekers moeten de lasten evenwichtig en solidair worden verdeeld. De strijd tegen illegale immigratie moet worden opgevoerd, onder meer door een kordate aanpak van de criminele organisaties die zich inlaten met mensensmokkel en -handel, door versterkte controle van de buitengrenzen en door verhoogde samenwerking met de landen van herkomst of doorgang. Een effectief terugkeerbeleid is noodzakelijk. Tegelijk moeten we de moed hebben om de onderliggende oorzaken zoals armoede en instabiliteit - effectief aan te pakken. En we moeten ook oog hebben voor de positieve kanten van migratie. Om het hoofd te bieden aan demografische en economische uitdagingen, moet de EU open staan voor vormen van doordachte, legale immigratie, gekoppeld aan een goed integratiebeleid in eigen land.
Een duurzaam energie- en klimaatbeleid Klimaatverandering en energievoorziening zijn wereldwijde uitdagingen waarvoor we in Europa verregaand moeten samenwerken om doeltreffend te zijn. Mijn uitgangspunten daarbij? Een ge zond evenwicht tussen energiezekerheid, be taalbaarheid, veiligheid, duurzaamheid en de ecologische draagkracht van onze planeet. De Europese klimaatdoelstellingen zijn zeer ambitieus: tegen 2030 wil de Europese Commissie 40% minder uitstoot van broeikasgassen (in vergelijking met 1990) en minimum 27% hernieuwbare energie in de Europese energiemix. Dit zal een stevige extra inspanning vragen, zeker vanuit het dicht bevolkte en zeer bedrijvige Vlaanderen. We moeten zelf beslissen welke instrumenten we inzetten om die doelstellingen op de meest kosten-efficiënte manier te realiseren. We moeten zeker de dynamiek in de hernieuwbare energie-sector voortzetten en het succesvolle beleid van energiebesparingen nog verder opdrijven. Energie besparen is trouwens niet alleen goed voor milieu en klimaat, maar ook voor onze economie en onze portefeuille. Een mogelijke ontginning van schaliegas mogen we niet uitsluiten, maar zowel de opsporing als de eventuele ontginning moet voldoen aan alle Europese milieuvoorwaarden.
Een verstandig beleid waakt erover dat de omschakeling naar een koolstofarme economie hand in hand gaat met het bewaken van ons concurrentievermogen en met een zekerheid qua energievoorziening. Er moet in infrastructuur worden geïnvesteerd om de Europese afhankelijkheid van gas en olie te verminderen. Elke lidstaat moet zelf kunnen beslissen over de gehanteerde energiemix, maar met een zo groot mogelijk aandeel van duurzame energie. Ook de mogelijkheden van kernenergie moeten worden benut. Biobrandstof kan alleen als duurzaamheid is gegarandeerd en zekerheid van voedsel-voorziening in de wereld niet in het gedrang wordt gebracht.
Door nu voluit te kiezen voor een slim en vooruitziend energiebeleid, kan Europa een concurrentieel voordeel verwerven voor de komende decennia.
Landbouwbeleid
Het vernieuwde Europese landbouwbeleid staat garant voor voldoende, veilig en kwaliteitsvol voedsel. De productie hiervan zal op een meer duurzame wij ze gebeuren. Tegelijk willen we erover waken dat de landbouwsector leefbaar blijft. In Vlaanderen gaat onze aandacht in het bijzonder naar de familiale landbouw. De flexibiliteit van het Europees landbouwbeleid moet ten volle worden aangewend, zodat Vlaanderen zijn landbouwbeleid kan afstemmen op onze typische landbouwbedrijven. Inkomensondersteuning, marktinstrumenten, investeringssteun, steun aan de plattelandsgebieden en bijzondere aandacht voor jonge boeren blijven erg belangrijk. Bij het afsluiten van nieuwe handelsakkoorden met derde landen moeten we ijveren voor gelijke productievoorwaarden binnen en buiten Europa, om de competitiviteit van de Europese bedrijven met een familiaal karakter niet in het gedrang te brengen.
Justitie en politie
Criminelen hebben nauwelijks last van grenzen, zij die haar bestrijden des te meer. In een Europa zonder binnengrenzen is intensieve gerechtelijke samenwerking onontbeerlijk voor de aanpak van de georganiseerde misdaad, grens criminaliteit, drugs- en mensenhandel, internationale fiscale en economische criminaliteit en terrorisme. Er is al veel verwezenlijkt, maar er blijft nog veel te doen. De versterking van strafrechtelijke samenwerking tussen de lidstaten van de Europese Unie moet zich o.m. toespitsen op de wederzijdse erkenning van gerechtelijke beslissingen en procedures, op een onderlinge afstem ming van de strafmaat voor zware misdrijven met grensoverschrijdende gevolgen, en op een nog betere samenwerking tussen Europese agentschappen als Europol of Eurojust. Er is ook nood aan een Europees openbaar ministerie dat efficiënt kan optreden tegen ernstige misdaden met een grensoverschrijdend karakter, zoals mensenhandel.
Cohesiebeleid en interregionale samenwerking
Een van de voornaamste Europese instrumenten om de doelstellingen op gebied van groei en werkgelegenheid, klimaatverandering, energieafhankelijkheid en sociale uitsluiting waar te maken, is het vernieuwde cohesiebeleid. Met dit instrument speelt Europa maximaal in op de specifieke behoeften van zijn regio’s en steden. Ook vanuit Vlaanderen kunnen we in de toekomst een beroep blijven doen op de Europese structuur- en investeringsfondsen. Ik ondersteun de keuze om die voortaan vooral in te zetten op onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie, op onderwijs, op het concurrentievermogen van KMO’s, op de verschuiving naar een koolstofarme economie, op de bevordering van werkgelegenheid en arbeidsmobiliteit en op sociale inclusie en armoedebestrijding. Schaarse middelen moeten immers goed worden besteed. H
7
Wat doet Europa voor u? We staan zelden stil bij wat Europa allemaal voor ons doet. Hoe ons persoonlijk leven aangenamer, beter, makkelijker of veiliger is
Europa opent grenzen voor u
geworden dankzij de Europese Unie. We doen een greep uit de vele voordelen die Europa ons biedt.
Europa versterkt consumenten Dankzij duidelijke voedingslabels weten we overal in Europa wat we eten. Europa zorgt ervoor dat de herkomst van al onze voeding perfect traceerbaar en dus een pak veiliger is. Onze typische streekproducten, van Ge raardsbergse mattentaarten over Hasseltse jenever tot Ardeense ham, worden beschermd. En het stopt niet bij voeding. Er zijn regels voor eerlijke handelspraktijken en reclame. Op al onze aankopen krijgen we twee jaar garantie. Speelgoed moet voldoen aan de strengste veiligheidsnormen ter wereld. Vliegtuigreizen en mobiel telefoneren zijn dankzij Europa een pak goedkoper geworden. Europa grijpt bovendien in bij oneerlijke concurrentie, zodat de consument bij al zijn aankopen op de scherpst mogelijke prijzen kan rekenen.
Europa denkt aan de kunstliefhebbers
Binnen Europa kunnen we reizen zonder grenscontroles. Ons rijbewijs is in de hele Unie geldig en in de toekomst reist iedereen met een uniform Europees rijbewijs. Als we op reis ziek worden of een ongeval hebben, kunnen we overal terecht voor medische hulpverlening. In heel de Europese Unie kunnen we overal geld uit de muur halen of met onze bankkaart betalen tegen dezelfde tarieven als in ons land. Grensoverschrijdende betalingen kosten niet meer dan binnenlandse overschrijvingen. Met het Erasmusprogramma studeren miljoenen jongeren in het buitenland. En Europa waakt over uw rechten als vliegtuig-, trein-, boot- of busreiziger, bijvoorbeeld bij annulering, langdurige vertraging, of kwijtgeraakte bagage.
Europa helpt u op de werkvloer Werknemers hebben jaarlijks recht op minstens vier weken betaalde vakantie. Zwangerschapsrust wordt gegarandeerd. Wie in het buitenland van zijn oude dag geniet, behoudt zijn pensioenrechten. Europa springt ook bij in tijden van tegenslag, zoals het vormingsgeld voor wie bij Ford Genk of Arcelor Mittal zijn job verliest.
En Europa doet nog veel meer
Wil u ook tussen twee nummers van “Europa en Dan” in graag op de hoogte blijven van de activiteiten van Marianne Thyssen in het Europees Parlement? Wij willen u graag af en toe informeren per e-mail. Bezorg ons uw e-mailadres, en wij doen het nodige. U kunt uw gegevens mailen naar
[email protected]
• Het adressenbestand van ‘Europa, En dan?’ wordt gebruikt om politieke informatie door te geven. Wil u eruit geschrapt worden of weten welke gegevens over u bewaard worden? Of kent u vrienden of familieleden die ook graag deze nieuwsbrief ontvangen? Laat het ons nu weten. • Wil u met een groep een bezoek brengen aan het Europees Parlement? Marianne Thyssen begeleidt u hierbij heel graag. Het volstaat hiervoor contact te nemen met het kantoor van Marianne: Marianne Thyssen, Europees Parlement, kantoor 8F362, Wiertzstraat 60, B-1047 Brussel Telefoon: 02/284.59.18 - Fax. 02/284.99.18, E-mail:
[email protected] • Uw briefwisseling wordt het snelst afgehandeld als u ze rechtstreeks naar het kantoor in Brussel stuurt. Verhuisd? Geef ons een seintje en wij sturen “Europa, en dan?” naar uw nieuw adres.
Webstek: http://www.mariannethyssen.be
8
Ontwerp www.proforma.be
En dit weten nog veel te weinig mensen: kunstliefhebbers kunnen hun hart ophalen bij de Europese online bibliotheek Europeana. Deze online kunstcollectie biedt toegang tot meer dan twee miljoen culturele werken: schilderijen, films, boeken, kaarten, opnames, foto’s en archiefdocumenten van nationale bibliotheken en culturele instellingen. Van alle 28 EU-landen zijn de belangrijkste culturele werken terug te vinden. Zo kun je bijvoorbeeld werk van Rubens, Permeke of Tuymans bekijken. Neem maar eens een kijkje op www.europeana.eu
Europa staat borg voor schonere lucht en zuiverder drinkwater, beschermt planten en bedreigde diersoorten, verbiedt het gebruik van gevaarlijke pesticiden en chemische stoffen en beschermt de bodemkwaliteit. Energielabels helpen ons kiezen voor de meest milieuvriendelijke toestellen, wat meteen ook een flinke besparing oplevert voor onze elektriciteitsrekening. Europa investeert in preventie van ziekten en in onderzoek naar medische technologieën en nieuwe geneesmiddelen. En heel belangrijk: Europa garandeert ons spaargeld tot 100.000 euro per persoon en per rekening.