V.U. WIM MEERT, GEMEENTEPLEIN Z.N., 1853 STROMBEEK AFGIFTEKANTOOR: BRUSSEL X ERKENNING: P WEGWIJS MAART-APRIL 2015

Prikkelend cultuurmagazine van Cultuurcentrum Strombeek

#02

V.U. WIM MEERT, GEMEENTEPLEIN Z.N., 1853 STROMBEEK | AFGIFTEKANTOOR: BRUSSEL X |ERKENNING: P303395 - WEGWIJS MAART-APRIL 2015

Tweede leven

Een masterplan voor Strombeek

+

AGENDA maart augustus

Boomjong een modern sprookje

Stefan Hertmans Oorlog & Terpentijn

Dossier ‘Nostalgie’ trip down memory lane

#02

2 | #2

16

Dossier Nostalgie

Maar dat wist je natuurlijk al langer. En we doen er nog een schepje bovenop. In dit magazine vind je verschillende verwijzingen naar Layar, een app waarmee content tot leven komt.

ONZE PARTNERS IN CULTUUR!

Beeld: Michelle Elsen [theatermaker Jelle Marteel/ p9]

Over de werking en activiteiten van Cc Strombeek: www.ccstrombeek.be, Facebook en Twitter

cultuurcentrum strombeek grimbergen

Druk: EVMprint Deze brochure werd gedrukt op 100% gerecycleerd en FSCgelabeld papier.

Stafredactie door programmatoren Cc Strombeek Beeldende Kunsten & Dans | Luk Lambrecht Assistent-curator Museumcultuur | Lieze Eneman Familie, vorming kinderen & schoolprogrammatie | Evi Van Humbeeck Publieksbemiddeling & Jeugd | Kim Segers Jazz, Klassiek & vorming volwassenen | Jo Sollie Muziek | Wim Meert Humor | Hendrik Dehandschutter Theater & Film | Sophie Van Weert

Douglas Firs

Stefan Hertmans

04 Prikbord 06 In beeld 25 In cijfers - Comebacks die kunnen tellen 39 Column - Nele Van den Broeck 54 De Witte pagina

S P E E L H A L

Kristien De Proost

30 42

PRIKKELS

Raad van Bestuur Dirk Cauwelier, Paul De Blay, Patrick De Groef, Jean Dewit, Linda D’Haes, Christian Donneux, Jannik Grooten, Geert Habils, Patrick Raes, Thierry Timmermans, Ria Turcksin, Karlijne Van Bree, Marc Van Godtsenhoven (schepen van Cultuur), Erik Van Hemelrijck, Bart Van Humbeeck, Elke Van Neyghem en Hubert Swalens (voorzitter)

In de kijker Abdijkerk Grimbergen

i n h o u d

SCAN DE PAGINA'S MET DIT LOGO

De vrije tijd van Diana Primchits

GENIET VAN AL HET EXTRA ONLINE (BEELD)MATERIAAL!

INTERVIEW

Coververhaal Boomjong’

08 22 De vrije tijd van Diana Primchits 24 Mijn tweede leven in België 30 Stefan Hertmans 36 Kristien De Proost 40 Freek De Jonge 42 Douglas Firs

3

34

22 36

ZO GA JE TE WERK: DOWNLOAD DE LAYAR-APP VOOR IOS OF ANDROID

#2 |

FOCUS

UITSTEKEND

12 Ecologie en economie 14 Achter de schermen Art Eco 16 Dossier Nostalgie 26 Een masterplan voor Strombeek 34 In de kijker

Abdijkerk Grimbergen

44 Geen konijn met pruimen 46 Expo Grimbergse kunstenaars 49 Agenda maart - augustus 55 Ondertussen



in Westrand

colofon CaCtuS is een editie van Wegwijs, het tijdschrift van Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen en verschijnt 2 x per cultuurseizoen. (oktober en maart) Algemeen directeur Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen vzw & verantwoordelijke uitgever Wim Meert Gemeenteplein, 1853 Strombeek-Bever Directeur Cultuurcentrum Strombeek Hendrik Dehandschutter

Redactie door: Isabel Verhulst, Laura Liems, Robin Pannemans, Sophie Nuytten, Sylvie Degryse, Sophie Vrijdags, Maarten Luyten, Anna Van Hoof, Karen Schilders, Eva Decaesstecker, Vira Buchkovska, Michelle Elsen, Laurien Rodesch, Iris Kuntkes, Eddie Timmermans, Els Seghers Bijdrage door Hendrik Dehandschutter en Nele Van den Broeck

Grafische vormgeving Eddie Timmermans Eindredactie Peter D'Herde, www.totaalburo.be

Foto’s en fotoredactie Sophie Nuytten, Michelle Elsen, Iris Kuntkes, Vira Buchkovska, Els Seghers en Eddie Timmermans

Deze uitgave van Cc Strombeek werd mogelijk gemaakt met finan­ciële steun van Bert Barbé, bvba Brewaeys & Baele, Michiel Coltura, Marie Derveaux, Jean Dusesoi, Frans Larminier, Lions Club Grimbergen, Hugo Meersman, Jan Muyldermans, Frans Puttemans, Jos Smets, Frank Vanderschueren, Marleen Van Steen.

Coördinators S-team: Kim Segers en Els Seghers

Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen tracht alle wettelijke bepalingen na te leven. Waar mogelijk werden bronnen of houders van auteursrecht vermeld.

4 | #2

#1

#2 |

Kunstenaarsvlaggen in de wind

Je merkte het misschien al op: sinds begin dit jaar wappert er een nieuwe vlag op de toneeltoren van het cultuurcentrum. Deze werd ontworpen door kunstenaar Emilio López-Menchero die al eerder te gast was in Cc Strombeek. Zo maakte hij vorig jaar een performance voor de expo-reeks ‘The Ever Changing Body’. Hij heeft ook enkele ophefmakende interventies op zijn palmares. Het kunstwerk Pasionaria bijvoorbeeld is een gigantische luidspreker aan het Brusselse Zuidstation die een stem wil geven aan alle migranten.

Nog te zien op de toneeltoren van het cultuurcentrum tot 9 april 2015. Ook tijdens Mons 2015 zullen de kunstenaarsvlaggen hun optocht maken. Vanaf 4 april zullen op de Grote Markt van Mons, dit jaar de culturele hoofdstad van Europa, de wimpels geheven worden van kunstenaars als Walter Swennen en Bernard Villers. #kunst #ccstrombeek@MONS2015

López-Menchero's vlag verwijst naar de driekleur van de Tweede Spaanse Republiek, die tussen 1931 en 1939 een kort leven beschoren was. Catalonië werd in die tijd kort onafhankelijk en ook andere regio's hadden soevereiniteit in het vooruitzicht. In het communautaire België een scherpe observatie die misschien ook iets vertelt over de dubbele nationaliteit van de kunstenaar.

Tekst: Els Seghers & Eva Decaesstecker

d r o b k i pr

#2 Peter De Cupere op Bienal de La Habana Peter De Cupere, beeldend kunstenaar met een passie voor geur en recent nog te gast in de expo Art Eco, werd uitgenodigd om deel te nemen aan “La Bienal de La Habana”. Het werk “The Smell of a Stranger” zal er van 22 mei tot en met 5 september te zien zijn. De kunstenaar experimenteert al van kleins af aan met geuren. Naarmate hij ouder werd verstond hij dat de subjectieve werking van geur een invloed op het langetermijngeheugen had. Met de Factory Tree, tentoongesteld in Cc Strombeek tijdens Art Eco, maakt hij een statement over de relatie maatschappij-natuur. www.peterdecupere.net

#3

#peterdecupere #thesmellofastranger

#wordtverwacht #gids @ccstrombeek

Wordt verwacht…

De programmatoren van Cc Strombeek zijn volop in de weer om het programma van 2015-2016 af te ronden. Wat je zoal mag verwachten?... Enkele namen dan, omdat je zo aandringt Wat dacht je van Isolde et les Bens, ‘Wit is altijd schoon’ met Sien Eggers, Kommil Foo, een 2de Door de Bomen-festival, Rosas, Graindelavoix... Vanaf 18 mei valt de cultuur- en vormingsgids van seizoen 2015-2016 in je brievenbus. Noteer alvast in je agenda: start van de abonnementenverkoop op zaterdag 13 juni, start losse ticketverkoop op zaterdag 27 juni.

Wim Meert

Goed gegidst!

B

este lezer, het moment dat je deze tweede editie van CactuS in handen hebt, staat de lente voor de deur. Net als in de natuur krijgt ook ons cultuurcentrum dit voorjaar in al haar aspecten een nieuw leven. Binnen onze programmatie werken we volop rond duurzaamheid en ecologie. Het is ongelooflijk boeiend om te zien hoe kunstenaars omgaan met het verduurzamen van onze samenleving. Thema’s als urbanisatie, biodiversiteit en ecodesign komen aan bod op zowel het podium als in beeldend werk. In ons vormingsaanbod trekken we deze groene lijn verder door met workshops rond onder meer recyclage, verticale tuinen en koken met vergeten groenten. Tijdens de Biënnale Kunst uit Grimbergen in ons cultuurcentrum tonen vele Grimbergse kunstenaars hun tweede creatieve leven. En zoals je op p 24 van dit magazine kan lezen, is het CVO Strombeek voor vele cursisten de poort naar een tweede leven in Grimbergen.

Ook onze infrastructuur krijgt een tweede leven met voor het torengebouw een nieuw kleurrijk isolerend jasje, een nieuwe kleedkamer voor de danszaal en een overdekte fietsenstalling voor het publiek. De ruimte rond de vijver aan onze hoofdingang krijgt tenslotte een zomerse look. Ondertussen werken we ook volop aan het aanbod voor het cultuurseizoen 2015-2016. Binnenkort valt de brochure met ons nieuw cultuur- en vormingsaanbod in jouw bus. Tickets reserveren kan vanaf zaterdag 13 juni. Cultuurcentrum Strombeek zet dus ondanks de schaarser wordende middelen volop in op een samenleving die een pak potentie in haar heeft. En daar willen wij de nodige schwung aan geven. Kom en geniet er van!

Algemeen directeur Cc Strombeek Grimbergen vzw

5

6 | #2

_in

#2 |

beeld

7

EDGELANDS JOEY HEIRMAN

D

e ruimtelijke ordening van het federale België wordt mee bepaald door onze unieke staatsstructuur, de alomtegenwoordige lintbebouwing en de steeds aanwezige taalbarrière. Bewoners van de Brusselse rand hebben een bijzondere band met zowel de stad als het Vlaamse achterland. De Brusselse fotograaf Joey Heirman gaat in 'Edgelands' op zoek naar de impact van deze situatie op het landschap in Brussel, Vilvoorde, Humbeek en nu ook Grimbergen. Hij toont ons een gebied dat niet langer landelijk is, maar ook niet stedelijk. Hij werpt een blik op een stuk land dat beide wil zijn, maar ongedefinieerd tussen beide blijft steken. Woord: Isabel Verhulst | Beeld Joey Heirman

Scan de foto met de Layar-app en ontdek meer over dit unieke project en hoe je er ook zelf aan kan bijdragen.

8 | #2

coververhaal_

bomen

e d r o Groen Geurend familiefestival o d in Cc Strombeek O Tekst: Lorenz Gillisjans

e vliegjem

e e.b

(5-10j.)

p zondag 15 maart 2015 kan je in Cc Strombeek terecht voor Door de Bomen, een spiksplinternieuw familiefestival in samenwerking met de gemeente Grimbergen. Tijdens dit verfrissend en speels familiefestival worden heel wat activiteiten in een aanstekelijk groen jasje gestoken. Een festival speciaal voor al wie nog een beetje groen achter de oren is en er samen met de (groot-) ouders op uit wil trekken. NATUURLIJK MET VOORSTELLINGEN Ga op pad doorheen een mysterieus miniatuurbos (Boomjong), laat je meeslepen door een opwindend sprookje tussen de bomen (Hans & Grietje) of bewonder een te gekke bekroonde kortfilm in een prachtig natuurdecor (Haas & Hert). MAAR OOK WORKSHOPS MET PIT Alles is mogelijk op deze groenkleurende festivaldag. De allerkleinsten zoeken naar kriebelbeestjes, terwijl de iets oudere kinderen uitkijken naar dierensporen in de natuur. Ga met ‘Natuursafari’ op ontdekkingstocht door het Van der Nootpark en laat je betoveren door de gekste waarnemingen. Ook de snoepers zullen zich dol amuseren. Tijdens de workshop ‘kruidenpannenkoeken’ ga je aan de slag met allerlei kruiden en eetbare bloemen. Of kies jij eerder de gekke natuurpoeders om jouw pannenkoek een bijzonder tintje te geven? Kom ze zeker proeven! De echte groene vingers kunnen zich uitleven in de workshop ’Balkontuintjes’ waar je plastic flessen op allerlei wijzen kan recycleren en omtoveren tot een verrassend knap balkontuintje. Ideaal voor op jouw terras of veranda. EN ANIMATIE IN EEN GROEN DECOR Laat je in het Poëtisch Natuursalon betoveren met een donzig natuurkapsel, steek een handje toe bij de bouw van een reuzegroot bijenhotel of bouw met behulp van boor-, timmer- en vliegwerk dé boom van jouw dromen.

Scan deze pagina en ontdek de brochure Door de Bomen biedt voor elk wat wils zodat het gegarandeerd van Door de Bomen of ga naar een fijne dag wordt voor de hele familie! www.ccstrombeek.be/doordebomen

#2 |

9

Intieme voorstelling ‘Boomjong’ zet poorten van verbeelding open

I

n het kader van het festival Door de Bomen herneemt Cc Strombeek dit seizoen de voorstelling ‘Boomjong’, een stuk voor kinderen van 6 tot 10 jaar. Een intieme voorstelling, waarbij de kinderen rond een handgemaakte maquette plaatsnemen, terwijl kleine poppetjes het verhaal spelen. Theatermaker Jelle Marteel noemt het zelf een voorstelling over de verhouding tussen Mens en Natuur, en hoe deze in en uit evenwicht raakt. Woord: Laura Liems Beeld: Sophie Nuytten

“ VOOR EEN JONG PUBLIEK MOET HET NÓG BETER ZIJN.

”

Jelle Marteel (°1984) behaalde in 2007 een diploma Master in het Drama aan het Conservatorium van Gent. Hij presenteerde zijn eerste voorstelling ‘Viskop’ op Theater Aan Zee. Die voorstelling was een coming-of-age verhaal van een visserszoon, toegankelijk voor jongeren vanaf 15 jaar. Toen al merkte Marteel dat het schrijven voor een jong publiek hem lag. “Voor een jong publiek moet het nóg beter zijn”, zegt hij kordaat, “en dat daagde me uit en dreef mij.”

10 | #2

_coververhaal

coververhaal_

#2 |

11

“ DEHIJPROTAGONIST IS GEEN LIEF JONGETJE. MAAKT DINGEN KAPOT IN DE NATUUR, MAAR ZULKE KINDEREN ZIJN ER DUS OOK.

Een modern sprookje Jelle Marteel: “De voorstelling heeft zijn kiemen in een project dat ik eerder deed voor Vrijstaat O, het kunstencentrum in Oostende. Het idee was om een voorstelling te maken met de actieve participatie van het publiek, in dit geval kinderen. Ik had een boek gelezen, 'The Boy in the Oak' van Jessica Albarn, een verhaal dat bij ons niet erg bekend is. Het is een soort modern sprookje. Mijn idee was om het stuk te spelen en dan op een bepaald punt te doen alsof ik niet meer weet hoe het afloopt. Samen met collega-acteur Philippe heb ik dus het stuk voor 2/3de gemaakt, maar het laatste deel - waar het einde zich ontspint dus bewust niet. We hebben het verhaal dan volgens de verbeelding van de kinderen afgewerkt. Nu is dat niet meer zo , maar zo is het ontstaan. We dachten eerst zo voort te werken, maar in de praktijk kwamen er dan nog zombies bij of viel er een dinosaurus uit de lucht. Dat is de max tijdens een workshop, maar niet om in een echt stuk te brengen. We zagen dat het een toekomst had en toen hebben we het ook afgewerkt als volwaardige voorstelling. Mijn einde is wel anders dan het boek, omdat het boek eigenlijk voor iets oudere kinderen is.”

Fris en intiem

muziek speelt een belangrijke rol. Daardoor worden ze in die wereld Jelle: “We spelen het stuk nu meegevoerd. Er is een bepaalde al voor het derde seizoen, Disney-sfeer in de muziek van vooral schoolvoorstellingen en Benjamin Britten die we voor familievoorstellingen, maar we het stuk gekozen hebben. We doen het nog steeds erg graag. Het hebben de tekst op het ritme en blijft nog steeds fris.” ‘Boomjong’ het tempo van de muziek gezet. is een intieme voorstelling en Ik keek onlangs met mijn dochter daar is ook bewust voor gekozen. “Kindertheater speelt tegenwoordig naar de Disney-klassieker Bambi en merkte dat die muziek inderdaad vaak in grote zalen met een volle een zeer specifieke stempel heeft. tribune“, zegt Jelle, “maar ik wilde De focus is er bij de kinderen dus zo direct mogelijk mijn publiek meestal echt wel. Toen een kind bereiken. Ik wilde ze bijna letterlijk na de voorstelling voor een radioin de ogen kunnen kijken terwijl ik interview moest vertellen hoe het aan het spelen ben. Omdat ik denk en hoop dat door die intimiteit het was, zei die dat het spannend was en dat het op het einde echt de intensiteit ook sterker wordt. wachten was op hoe het zou Meestal wordt er dan ook een aflopen.” kleine tribune gebouwd waarbij de kinderen rond de maquette zitten die werd gemaakt door beeldend Verhouding mens-natuur kunstenares Katleen Vinck. De Jelle: “Een van de meest prominente zichtbaarheid is beperkt, dus de personages op de maquette voorstelling werkt niet echt met een is een oude eik, gespeeld door grote groep kinderen, want dan zit Philippe, mijn collega-acteur. Ik je niet meer in de intimiteit van het wilde eigenlijk iets maken over de stuk.” verhouding tussen mens en natuur. Ik speel zelf niet echt een rol, ik ben Kinderen niet onderschatten de verteller. Ik doe ook nog een paar stemmetjes, maar niet meer dan Jelle: “Je zou denken dat dit soort dat. Philippe speelt het bos. Dat zegt theater moeilijk is voor kinderen, hij ook in het begin. Duidelijker kun maar niets blijkt minder waar. Ik denk dat ze net door het feit dat het je dat voor het publiek niet maken. Hij zit met zijn knielappen aan zo intiem is hun aandacht er beter onder de maquette en daar blijft hij bij kunnen houden. Ook de ook de hele voorstelling.”

“Ik wilde met deze voorstelling geen oordeel vellen” zegt Jelle. “Niet in de aard van ‘we moeten oppassen want anders komen er natuurrampen’ en zo. Het is eerder een soort van heen-enweer pingpong. De mens doet iets, waardoor in de natuur iets anders gebeurt, wat weer invloed heeft op de mens. Het is een heen-en-weer van handelingen tussen mens en natuur en het effect daarvan op elkaar. Het kan inderdaad zijn dat het soms botst en dat er ook minder leuke fenomenen zijn, aan beide kanten. Maar ik wil niet expliciet zeggen dat de mens slecht bezig is en de natuur beschermd moet worden. Misschien vind ik dat zelf wel, maar ik wil het niet meegeven als morele boodschap. Het is dus geen laat-ons-allemaal-samen-deplaneet-redden voorstelling.” Stout kind? Jelle: “Ook tussen kinderen en ouders is er een actie-reactie. Zelfs in het dagelijkse leven is er die clash tussen mens en natuur. Ouders zitten soms in een leven waar er ook allerlei kan gebeuren. Ook daar wil ik geen oordeel over vellen. Maar het is wel interessant om over dat grotere plaatje na te denken. Hoewel het een neventhema is in de voorstelling, merk ik wel dat vooral volwassen toeschouwers

”

daarop inpikken. Soms kunnen er inderdaad gezinssituaties zijn waardoor kinderen een bepaald gedrag vertonen. De protagonist is geen lief jongetje. Hij maakt dingen kapot in de natuur, uit verveling en verwaarlozing. Maar ja, zulke kinderen zijn er dus ook. Soms heb je als ouder gewoon ook geen controle over jouw eigen kind. In het stuk maakt het jongetje zelf een evolutie door, omdat de natuur erop gaat reageren.” Verbeelding aan het werk zetten Jelle: “Ik wil als mens, als theatermaker, als volwassene vooral de verbeelding aan het werk zetten. Ik wil bij die kinderen van alles los laten komen bij wat er getoond en gespeeld wordt. Ik zet poorten van verbeelding open waar ze dan door kunnen wandelen, of niet. Soms hoor je kinderen ook luidop zeggen ‘dat is een machine’ of ‘dat zijn magneten’. Die kijken op een andere manier naar de voorstelling, maar ook dat is niet verkeerd. Die hebben er meer plezier in om uit te dokteren hoe alles werkt.”

Boomjong 6+

VOORSTELLING IN KADER VAN

DOOR DE BOMEN-festival

zo 15/03/2015 - 13>17u

Tickets en info: www.ccstrombeek.be/doordebomen

12 | #2

“DZIJN EELECONOMIEËN MOMENTEEL

_artikel

e laatste jaren is er een steeds grotere groep van mensen die zich anders en kritischer opstelt tegenover onze huidige consumptiecultuur en de gevolgen daarvan op onze maatschappij. Steeds maar nieuwe dingen kopen, moet dat wel? En wat met het afval? Wat is de impact op het milieu? Het zijn vragen die steeds meer mensen uit alle lagen van de bevolking zich stellen. CactuS onderzocht een aantal manieren waarop spullen een nieuw leven krijgen. Woord: Laura Liems

FREECYCLE “Heeft iemand een reisgids van Ecuador te geef? Alvast bedankt !” vraagt iemand. “Voor een jongeman die sinds 2 weken geleden in een relatiebreuk zit zoek ik dringend een tweepersoonsbed. Het hoeft niet modern te zijn maar wel netjes”, klinkt een andere oproep. “Gratis op te halen, 1 bus ice tea, 3 pakken bloem, cappuccino oplospoeder, een zak lolies, spinazie en tomatenpuree, houdbaarheidsdatum is o.k.”, leest een derde berichtje. Het is een doodgewone dag op één van de Freecycle groepen op Facebook, waar mensen tweedehands goederen zoeken en weggeven. Je vindt er alles: van kleren en babyspulletjes, tot zetels of zelfs deuren. De groepen zijn meestal georganiseerd per regio of per product. De redenering erachter is simpel: wat je niet (meer) gebruikt, gooi je niet weg maar geef je door.

Deze groepen hanteren meestal twee uitgangspunten: duurzaamheid en solidariteit. Duurzaamheid, omdat gebruikte spullen die nog in goede staat zijn worden hergebruikt in plaats van weggegooid. Solidariteit, omdat Freecycle groepen vaak een kans geven aan armere mensen om spullen te bemachtigen die ze in de winkel gewoon niet kunnen betalen. Goed voor het milieu én de mens dus.

LETS, REPAIR CAFÉ EN SWISHING Freecycle is maar één van de vele vormen van alternatieve economie die de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten. Ook cultuurcentrum Strombeek ondersteunt een aantal van deze projecten. Zo kun je er terecht voor het Lets Café, het Repair Café en Swishing. Erik De Ridder, een van de drijvende krachten achter Lets Grimbergen, licht deze initiatieven toe. “Lets is eigenlijk een soort tijdbank met punten,” vertelt hij. “Het is een internationaal initiatief, maar het bestaat dus

13

STERK AAN HET Eco met pit! GROEIEN IN BELGIË. in Cc Strombeek JE ZIET DAT HET GROEIT VAN BINNEN UIT. 28/03/2015 Expo Art Eco - deel II:

Alles geven

voor een tweede leven D

#2 |

ook in Vlaanderen. Het is een manier om diensten te vragen en aan te bieden. Stel, je bent bereid om iemands hond gratis uit te laten. Nadat je de hond hebt uitgelaten, krijg je een aantal punten. Die punten kun je dan weer inruilen voor een dienst bij iemand met een ander talent. Bijvoorbeeld iemand die je haar kan knippen. Geld komt er dus niet aan te pas.” Het Lets Café is een plek waar leden en geïnteresseerden samenkomen om elkaar in levende lijve te zien en elkaar wat beter te leren kennen. Zo kan er ook gevraagd worden wat men zoekt of aan te bieden heeft. Het Repair Café is dan weer een samenkomst waar mensen dingen kunnen laten oplappen die ze zelf niet kunnen herstellen. “Vrijwilligers herstellen er dingen die men anders zou weggooien”, aldus De Ridder. “Er zijn vrijwilligers die wat kennen van IT of elektronica, of die kunnen naaien. Dat gaat afval tegen, maar het is veel meer dan dat. Het is een sociaal gebeuren, een deelfeest. Het is fijn om mensen met hun handen bezig te zien, om te zien dat er nog mensen zijn die dat kúnnen. We hebben bijvoorbeeld ook een aantal gepensioneerden die met een schat aan kennis zitten die anders gewoon verloren zou gaan.” Swishing gebeurt tijdens het Repair Café en slaat op het omruilen van kleding. Past die nieuwe broek toch niet zo goed als je dacht, of is dat bloesje voor jou te oubollig? Door te ruilen wandel je buiten met andere leuke spullen voor jouw kleerkast. “Deeleconomieën en het Lets-initiatief zijn momenteel sterk aan het groeien in België”, zegt De Ridder. “Iedereen heeft er zin in, je ziet dat het groeit van binnen uit. Het draagt ook bij tot een toffere

buurt. Hier in Grimbergen is het een succes. Je ziet in heel Vlaanderen nieuwe initiatieven ontstaan, zoals bijvoorbeeld deelpleinen of websites voor het lenen van spullen, zodat je bijvoorbeeld geen boormachine moet kopen als je die maar één keer nodig hebt. Er zijn ook commerciële initiatieven, zoals autodelen of bedrijven die oud kantoormateriaal opknappen. Maar dat ligt allemaal wel in de lijn van dezelfde filosofie.”

FIETSKEUKEN Een van de nieuwste initiatieven is de fietskeuken. Het project is in 2011 begonnen in Gent, maar is ondertussen uitgebreid naar Kortrijk en Antwerpen. Het oorspronkelijke idee komt uit San Francisco, waar het in de jaren ’90 van de vorige eeuw ontstond. Van daaruit verspreidde het zich door Europa. Twee Erasmusstudentes uit Gent zagen het concept in Wenen en vonden dat zó geniaal dat ze het naar hun eigen stad wilden brengen. “Het concept in simpel”, vertelt Jonathan Moreel van de Gentse fietskeuken. “We gaan uit van de fiets als sociaal bindmiddel. Het is een open fiets­atelier waar je jouw eigen fiets kunt komen herstellen. Je moet het dus zelf doen, maar er zijn wel vrijwilligers die je helpen. De meeste materialen voor de reparatie zijn ook aanwezig. Als je een specifiek onderdeel nodig hebt, zullen we je naar de winkel sturen en zeggen wat je moet kopen.” In Gent was er vanaf het begin ook eten bij, net zoals bij het oorspronkelijke concept in San Francisco. Dat is deel van de filosofie en ook hier komt het thema duurzaamheid aan bod. “Elke donderdag bereiden de vrijwilligers hier een maaltijd. Dat is een vegetarisch diner, gemaakt met

”

de restjes van de biowinkel. Het is eten dat anders zou worden weggegooid omdat het niet meer mooi is, en dus niet verkoopbaar, maar vaak nog perfect eetbaar. We maken hier een waar feestmaal en je kunt gewoon komen mee-eten voor een vrije bijdrage”, aldus Moreel. Ook dit initiatief groeit enorm in populariteit en spreekt verschillende soorten mensen aan. “In het begin hadden we misschien vijf fietsen tijdens de fietskeuken, nu zijn het er twintig of vijfentwintig. We zijn nu zelfs een tweede dag per week open. We krijgen alle soorten volk over de vloer. Aan de ene kant heb je mensen met een fiets van tweeduizend euro, die alles zelf kunnen maken maar komen voor de sfeer. Aan de andere kant heb je de Turkse dame met een goedkope fiets, die met vertaalhulp van haar zoontje na anderhalf uur werk voor het eerst zelf een fietsband heeft hersteld. We hebben zelfs mensen doorgestuurd gekregen van het OCMW omdat ze daar weten dat die mensen geen fietsenmaker kunnen betalen, maar de fiets wel de goedkoopste manier is om hen mobiel te houden. Zelf werken we met een laagdrempelige vrije bijdrage, dus mensen betalen nooit meer dan ze zich kunnen veroorloven.” Ook in dit project komt dus weer het sociale aspect naar boven, net als de hulp aan degenen die het met minder moeten doen en het thema duurzaamheid. De groei en de populariteit van gelijkaardige projecten bewijst dat het ook anders kan en dat de wil om het te doen zeker ook bestaat.

Architectuur + rondleidingen za 21/03 Workshop 'Maak je eigen verticaal tuintje' do 26/03, wo 29/04, do 28/05 Lets Cafe za 28/03, za 20/06 Repair Cafe ma 30/03 Project Wild Thing

Hippe campagnefilm voor buiten spelen

wo 08/04 - vr 10/04 Workshop 'Maak je eigen mobiel' (6-12j) wo 15/04 - vr 17/04 Workshop 'Groen tuinmannetje, groen marsmannetje' (4-6j) wo 15/04 Workshop 'Timmer je eigen hout- en plankwerk in elkaar' (9-12j)

do 16/04 Workshop 'Flashmob?!' (13-16j) vr 17/04 - za 18/04 Workshop 'Maak je eigen tuinmeubilair met sloophout' za 25/04 Workshop 'Koken met vergeten lentegroenten'

14 | #2 _achter de schermen

opbouw

Art Eco deel I:

We staan er niet altijd bij stil hoeveel werk er komt kijken bij het opstellen van een tentoonstelling. Daarom kampeerden we de week voor de vernissage van Art Eco, deel I: Attitudes op het grasplein in Cc Strombeek en brachten de opbouw van de tentoonstelling in beeld. Woord: Els Seghers - Beeld: Sophie Nuytten & Els Seghers

Enkele weken voor de start van de expo trokken techniekers Yves en Glenn naar het Prinsenbos om er bladeren te rapen voor ‘The Last Tree’, een werk van Pascale Marthine Tayou. Met de nodige zorg lieten onze techniekers de bladeren drogen. Maar liefst twee maal per dag werd de hele boel door mekaar geharkt.

#2 |

15

at titude s Soms komt een kunstenaar het werk nog ter plaatse maken. De Griekse kunstenares Maria Ikonomopoulou was er een hele week mee bezig. Bloemetje na bloemetje werd met fijne nageltjes aan de muur bevestigd.

Curator Luk Lambrecht en collega Lieze Eneman bestuderen een kunstwerk van nabij.

Techniekers Peter Soli, Yves Riemaecker, Quentin Maes en Glenn Suys zorgen dat de werken loodrecht worden bevestigd.

Een medewerkster van het S.M.A.K. zorgt er samen met Wim Maes, het hoofd techniek, voor dat de Hofkes van Panamarenko op de juiste manier en met de nodige precisie een goede plek in de tentoonstelling krijgen.

Scan deze pagina met de Layar-app en ontdek nog meer foto's

Ook tijdens de expo zelf zit het werk er nog niet op. Sommige kunstwerken hebben immers speciale zorgen nodig. Zo moet hoofd logistiek Jos Aviron elke dag het gras van het werk van Hans Haacke besproeien.

Meer foto’s vind je op onze facebookpagina

16 | #2

_Dossier

Nostalgie

Dossier Nostalgie_

#2 |

17

NOSTALGIE IS EEN UNIVERSEEL EN “ HERKENBAAR GEVOEL, NET ALS DE LIEFDE. ”

D

e Amerikaanse essayist Doug Larson schreef ooit: '’Nostalgie is een vijl die de ruwe randjes van de goeie ouwe tijd afschaaft’'.

Een duik in die goeie ouwe tijd

Men romantiseert het verleden, de negatieve herinneringen vervagen en de positieve herinneringen blijven over. In andere woorden: vroeger was alles beter. In dit dossier nemen we een ‘trip down memory lane’ en dompelen we ons onder in het fenomeen van ‘de goeie ouwe tijd’.

Woord: Iris Kuntkes

'Nostalgie' is, zoals veel woorden, afkomstig uit het Grieks: 'nostos' betekent 'terugkeer' en 'algos' betekent 'pijn' en 'lijden'. Oorspronkelijk stond 'nostalgie' dus voor het met pijn naar iets terugkijken en was het synoniem met 'heimwee' (afkomstig van het ZwitsersDuits, waar het een samenvoeging is van 'huis' en 'pijn'). In de loop der jaren is het begrip in vele talen doorgedrongen. De betekenis is echter langzaam verschoven van ‘verlangen naar thuis’ naar ‘verlangen naar vroeger’. De originele Griekse betekenis, die ook betrekking had op een ernstige medische aandoening, is niet meer van toepassing. De ernst en pijn van de situatie hebben plaats gemaakt voor een warmer gevoel. In de meeste gevallen is nostalgie verbonden met de jeugd en iets dat je nooit meer terugkrijgt. Nostalgische gevoelens zijn gelinkt aan bepaalde voorwerpen, kleding, geuren of smaken. De oorspronkelijke ervaring is nooit meer terug te halen. Met barbies of autootjes spelen is niet meer hetzelfde als vroeger. De jeugd is voorgoed voorbij.

Aangezien nostalgie iets is dat we allemaal kennen, wordt er veel gebruik van gemaakt in muziek, films, series en literatuur. Het is een universeel en herkenbaar gevoel, net als de liefde. Series die bedoeld zijn om nostalgische gevoelens op te roepen, zijn bijvoorbeeld 'Happy Days' of 'That 70's shows', waarvan de eerste zich afspeelt in de jaren vijftig en de tweede in de jaren zeventig. Mensen die in die periode hun jeugdjaren beleefd hebben, kijken graag naar de serie om zo weer even terug te gaan naar de tijd toen zij jong waren. CactuS ging op de koffie bij Anne Marie van Messem en Rosemie Vanwynsberghe en praatte met beide dames honderuit over die goede oude tijd.

18 | #2

_Dossier

Nostalgie

Dossier Nostalgie_

A nne Marie van Messem

59 jaar, had jarenlang een eigen winkel in Grimbergen

N

ostalgie is een gevoel dat vaak verbonden is aan bepaalde plekken.

Anne Marie Van Messem, door iedereen Annemie genoemd, is geboren en getogen in Grimbergen. De plek waar ze al haar hele leven woont is voor haar een bron van nostalgische gevoelens.

Woord: Iris Kuntkes Beeld: Sophie Nuytten

#2 |

HOE OUDER JE WORDT, “ HOE MEER JE AAN VROEGER DENKT. ” Op iedere straathoek worden gedachten aan vroeger losgemaakt. Vooral de basiliek is speciaal voor Annemie: ''Ik ben er gedoopt en getrouwd én mijn ouders zijn er beiden begraven.'' De omgeving maakt heel wat gevoelens bij Annemie los: ''Als ik rondwandel op het kerkhof en al die bekenden tegenkom, dan herinner ik me veel. Een kerkhof is natuurlijk een triestige plek, maar voor mij is het juist erg rustgevend om al die namen te lezen en aan die mensen terug te denken. Hoe ouder je wordt, hoe meer je aan vroeger denkt. Je wordt je van alles meer bewust en je gaat meer nadenken.'' De jeugd van Annemie is voor haar nog voelbaar in de straten die ze dagelijks bewandelt: ''Als kind speelde ik in en rond het kasteel en bij het bos. Het mocht eigenlijk niet, dus ging ik natuurlijk wel.'' De kleine details, de geuren en smaken van de jeugd, ook die behoren tot de rijkdom van het geheugen. ''Daar rond het kasteel waren veel sleutelbloemen, dat herinner ik me nog goed.'' Niet alleen de straten van Grimbergen stemmen nostalgisch, ook de mensen die Annemie soms aan zichzelf doen denken: ''Als ik op straat stoere meisjes zie, voel ik wel nostalgie. Als kind was ik nogal jongensachtig. Ik was altijd met mijn broers mee naar clubhuizen.

Voor mij geen suffe poppen, maar spannende rolschaatsen. Ik was ook klein dus moest ik wel stoer zijn'', zegt ze met een weemoedige glimlach. Het pand waar Annemie tot vijf jaar geleden 'De Zevensterre' uitbaatte, een winkel met lederwaren, juwelen, schoolbenodigdheden en reukwaren, wekt ook veel herinneringen op. ''De winkel heeft 64 jaar bestaan, waarvan ik er 36 de eigenaar ben geweest. Ik stond als klein meisje al in de winkel en was altijd boos als mensen mij niet vroegen om hulp in de winkel. Uiteindelijk heb ik na het overlijden van mijn moeder de zaak moeten stopzetten omdat ons huis verkocht werd.'' Een plaats verandert in de loop der jaren. Annemie, die heel haar leven in Grimbergen heeft gewoond, slaat deze veranderingen gade. Ook dat gaat gepaard met de nodige nostalgie. ''De tuin van Fenikshof was vroeger een speeltuin. Toen ik achttien was werden daar fuiven gegeven in een houten chalet, de Pondoroza genaamd.'' Nu is er geen speeltuin of chalet meer te bekennen, maar dat houdt de herinneringen niet tegen. ''Als ik na de fuif vijf minuten te laat thuiskwam, dan zeiden mijn ouders dat ik volgende keer vijf minuten eerder thuis moest zijn''.

Annemie is een nostalgisch persoon. Door haar sterke geheugen blijven haar veel zaken bij. ''Ik kan altijd zeggen welke handtas, paraplu of portemonnee iemand bij zich had.'' De reeks 'Familie' volgt ze al vanaf het begin. Een trouwe kijker van een bepaald programma kijkt altijd vanuit een soort nostalgisch genoegen, een vertrouwdheid die men voelt zodra de begintune begint te spelen. Annemie kijkt ook graag naar volleybal omdat ze het vroeger zelf gespeeld heeft. Zo zie je maar dat nostalgie zich op vele plaatsen weet te nestelen.

19

20 | #2

_Dossier

Nostalgie

Dossier Nostalgie_

Rosemie

Vanwynsberghe 41 jaar, psychotherapeut

E

ens de dertig gepasseerd zijn mensen over het algemeen meer geneigd om terug te kijken op het leven dat ze al geleefd hebben. Voor psychotherapeute Rosemie Vanwynsberghe is die neiging om terug te kijken ruimer dan nostalgie.

Woord: Iris Kuntkes Beeld: Iris Kuntkes

#2 |

NOSTALGIE IS OOK ALTIJD “ EEN BEETJE KIJKEN NAAR DE TOEKOMST. ” “Nostalgie is een soort heimwee, maar terugkijken is ook een soort evalueren van wat er wel en niet geweest is, om te beslissen hoe je jouw leven nog wil vormgeven. Ik zou dat kaderen in de ontwikkelingsfasen van de mens, waarin ik vooral de analytische psychologie van Carl Jung volg. Jung zegt dat een mens twee persoonlijkheden heeft. De eerste persoonlijkheid is de persona: datgene waarmee je je manifesteert in de wereld, het masker dat je draagt. Het tweede is het grote zelf en dat bevat ook hoe je echt bent en wat jouw onbewuste eigenschappen zijn.”

Een mooi voorbeeld haalt ze uit haar eigen leven. “Ik heb lang in de bedrijfswereld gewerkt als HR Manager en wilde een carrière uitbouwen. Toen ik begin de dertig was, groeide het verlangen om iets anders te gaan doen en kreeg ik het idee om zelfstandig psychotherapeut worden met een praktijk aan huis.” In 2009 is Rosemie hiermee aan de slag gegaan: ze opende haar praktijk aan huis en volgde verschillende extra opleidingen in de psychotherapie als aanvulling op haar studie Klinische Psychologie.

Volgens Rosemie hebben geuren een sterke verbinding met het Rosemie vervolgt: “In de eerste geheugen, waardoor ze snel nostal­ levensfasen werkt de mens aan zijn gische gevoelens oproepen. “Als je eerste persoonlijkheid, aan zichzelf de geur ruikt van een baby of van neerzetten in de wereld. Studeren, babyproducten, dan kun je als moeder werk zoeken, een partner en kinderen. van oudere kinderen nostalgische Alles is gericht op jezelf te manifesteren. gevoelens hebben naar het moment Mensen in die leeftijd die therapie dat je zelf nog een baby had.” Toen volgen, zijn vaak meer geneigd om Rosemie met haar gezin naar oude over het nu te praten. Vanaf de dertig videobeelden keek van een vakantie in is dat vaak allemaal al gebeurd en de VS, kreeg ze zelf ook een nostalgisch beginnen mensen terug te kijken: gevoel. “Mijn oudsten waren toen twee wat heb ik er van terecht gebracht? onschuldige kinderen van drie en vier Wat tot dan toe nog niet tot uiting is met hoge, lieve stemmetjes. Nu zijn gekomen begint te roepen. Vaak zijn het pubers van tien en elf. Tijdens het deze dingen tegengesteld aan wat je bekijken van die beelden besef je dat tot nu toe van jezelf hebt laten zien. Als die periode voorgoed voorbij is. Je kan je een zakenman bent, kan het zijn dat alleen nog kijken naar wat er van over is, jouw creatieve eigenschappen juist het moment zelf is er niet meer.” naar buiten beginnen te komen. Je wil de dingen uit jezelf halen die je eerder nooit een kans gaf.”

“Nostalgie is vaak een flits van een gevoel en een gedachte, een gemis naar vroeger”, zegt Rosemie, “maar terugkijken is niet alleen maar missen, maar ook bepalen wat je nog uit het leven wil halen. Het is dus ook altijd een beetje kijken naar de toekomst.” www.rosemievanwynsberghe.be

21

22 | #2

_Dossier

Nostalgie

Dossier Nostalgie_

#2 |

23

Op de dansvloer met

RADIO MODERN

S

chuilt er dan toch een Marilyn Monroe, Audrey Hepburn of Elvis in elk van ons? Hoog tijd om dat te ontdekken. Je raadt het al. De hype rond Radio Modern trok ook de aandacht van de redactie van CaCtuS. Woord: Sophie Vrijdags Beeld: Diana Primchits

“OF JE NU FAN BENT

OF NIET, ÉÉN DING IS ZEKER: STIL BLIJVEN STAAN IS QUASI ONMOGELIJK!

”

Radio Modern, Radio Ultra Modern, Radio à Gogo, Modern Times en Burlesque Follies. De swingende dansfeesten die overal in Vlaanderen worden georganiseerd door Neo Retro zijn razend populair. Eind maart zijn ze ook “bij ons” te zien, in het aangepaste kader van de prachtige Art Deco zaal Eldorado in Humbeek .

Het concept is eenvoudig, maar geniaal: de feestjes starten stipt om 21u - ook dat is al pure nostalgie - met een swing dansles, waar een aantal basispassen uit de lindy hop, swing en jive worden aangeleerd. Tijdens de live optredens van (uiteraard) swingende bands kunnen de net aangeleerde danspassen volop uitgeprobeerd worden. De dames kunnen zich op zo’n avond laten soigneren door de lieftallige Modernettes in hun Beauty Boudoir met een aangepast kapsel en natuurlijk de obligate rode lippen en zwarte eyeliner. Diegenen die dat wensen kunnen hun nieuwe look laten vastleggen in de Photo Booth. Op het einde haalt een dj wat klassiekers van onder het stof en dansen hippe vogels uit de discotheken zij aan zij met dansfanaten die de glorie van vroeger komen opsnuiven. We gingen op zoek naar een fan om ons meer te vertellen over deze hippe dansfeestjes en liepen daarbij Diana Primchits tegen het lijf, een 24-jarige, bloedmooie studente communicatiewetenschappen uit Antwerpen. Ze vertelt vol vuur over Radio Modern en toont een paar foto’s waarvan we stevig onder de indruk zijn. Zo willen we er ook wel eens uitzien.

Wat betekent Radio Modern voor jou? Diana Primchits: “Ik heb Radio Modern, of beter gezegd Neo Retro, 5 jaar geleden leren kennen via een Radio Ultra Modern feestje, waar elektro swing gedraaid werd, oude plaatjes gemixt met beats van nu. Ik was direct verkocht en begon vanaf toen zowat al hun feestjes af te schuimen. Zo heb ik de verschillende concepten van Neo Retro ontdekt. Je zou Radio Modern kunnen zien als een soort van tweede leven omdat het lijkt alsof je geteleporteerd wordt naar de looks, de muziek en de sfeer van de jaren veertig en vijftig. Mijn zus en vriendinnen vinden de feestjes ook geweldig en komen steeds mee en ook mijn vriend Oberon heeft het virus minstens even erg te pakken. Ook vandaag nog vind je ons op bijna alle feestjes. Vorig jaar heb ik stage gelopen bij Neo Retro en ben ik bevriend geraakt met de organisatoren. Af en toe werk ik voor de organisatie als hostess of Candy Girl en mijn vriend is soms host op Radio Modern evenementen. Dat willen we in de toekomst absoluut blijven doen.” Ben jij dan een echte retro girl? Diana: “Retro en vintage spelen zeker een grote rol in mijn leven. De glamoureuze stijl van de jaren veertig en vijftig heeft mij altijd aangesproken en ik draag al eyeliner sinds het moment dat ik met make-up bezig ben. Radio Modern veranderde toch echt onze ‘way of life’. Tegenwoordig kopen mijn vriend en ik vooral kleding in vintage winkels en ook op vintage beurzen zoals Retrorama in Brussel valt veel te rapen. Het zijn goudmijnen aan prachtige en zeldzame kleren, schoenen, tassen en accessoires.

Maar tegenwoordig moet je er snel bij zijn, aangezien steeds meer mensen vintage beginnen te appreciëren. Ik heb ook een voorliefde voor films met Marilyn Monroe, Audrey Hepburn en Fred Astaire. Voor de rest hebben we een uitgebreide platencollectie die we aangevuld hebben via rommelmarkten en tweedehandswinkels en -beurzen. Ook mijn muziekkeuze is beïnvloed door Radio Modern. De fifties hebben talloze topartiesten gekend, denk maar aan Elvis Presley, Frank Sinatra, Paul Anka, Ray Charles, Little Richard, Chuck Berry of Jerry Lee Lewis. Dàt is voor mij pas echt muziek. Aan die techno en elektro van tegenwoordig komen immers geen echte instrumenten aan te pas. Of je nu fan bent van zo’n muziek of niet, één ding is zeker: stil blijven staan is quasi onmogelijk! Ons interieur dan. Eclectisch lijkt me een goede beschrijving. De woonkamer is volledig in barok stijl. Je treft er een (fake) chesterfield aan, grote sierlijke spiegels, hoge kandelaars en een opvallende kroonluchter. In de slaapkamer kozen we voor warme Indische toetsen. In de keuken speelt retro helemaal de hoofdrol. Pastelkleuren dus en leuke accessoires zoals een retro keukenweegschaal, een prachtige vintage lamp uit oma’s kelder en een krijtbord.” Je studeert communicatiewetenschappen en hebt binnenkort jouw diploma op zak. Wat zijn de professionele plannen en hoort Radio Modern daar bij? Diana: “Mijn grote doel is om voor een mediahuis te werken en iets creatief te doen bij de televisie. Mijn ‘helden’ Paul Jambers en Goedele Liekens achterna.

In elk geval heb ik, dankzij Neo Retro, veel mensen leren kennen en heb ik er ook ontzettend goede vriendschappen aan overgehouden. Wie weet kom ik daar wel ooit de ‘juiste mensen’ tegen? In elk geval zal Radio Modern altijd wel een passie blijven, maar ik zie het toch eerder als ontspanning.” Waarom moet iedereen Radio Modern leren kennen? Diana: “Radio Modern en de andere concepten van Neo Retro zijn een wereld apart. De feestjes hebben iets wat je nergens anders vindt. Zowel qua sfeer, muziek als mensen. Eens je één feestje hebt meegepikt, denk je bij jezelf ‘Waarom heb ik dit niet eerder ontdekt?’ Wie wil er zich nu niet een avond Marilyn Monroe, Grace Kelly, Elvis of James Dean voelen? Het is een manier om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en de continue ratrace waarin we allemaal toch een beetje verstrikt zitten.”

Wij zijn overtuigd, toon ons de weg! Diana: “Elk concept van Neo Retro heeft een eigen facebookpagina die je kunt liken om op de hoogte te blijven van de komende feestjes. Bovendien worden er op die pagina’s voortdurend foto’s en leuke links gepost. Je kan je via de website ook abonneren op de nieuwsbrief, waardoor je altijd op de hoogte blijft en zeker niets mist! Het is vaak zo dat door foto’s te posten op mijn eigen Facebookpagina mensen uit mijn kennissenkring nieuwsgierig worden.

(zucht van de redactie) Je zou voor minder… www.neoretroagency.com/nl

ROCK ‘N’ ROLL SPECIAL vr 27/03/2015

SWING SPECIAL

RADIO MODERN

za 28/03/2015

Zaal Eldorado, Kerkstraat 251, Humbeek Tickets en info: www.ccstrombeek.be

24 | #2

_interview

MIJN TWEEDE LEVEN IN BELGIË EGDANIE MUSTAFA STELT ZICH VOOR

M

ijn naam is Egdanie. Ik ben Turkse en ik ben in Bulgarije geboren. Mijn moedertaal is Turks maar op school heb ik Bulgaars en Russisch geleerd. Ik ben 38 jaar, getrouwd en heb een dochter van 5 jaar. Sinds 2009 wonen we hier in België. Woord: Egdanie Mustafa Beeld: Els Seghers

Waarom zijn we hier gekomen? Om een beter leven voor onze kinderen te bouwen. In Bulgarije hadden we geen geluk. We werkten veel, maar we kregen bijna niks. Mijn man werkt hier in een slagerij en het loon is goed. Momenteel werk ik niet, ik volg cursus Nederlands en ik zorg voor onze dochter. Hier in België vind ik het moeilijk om twee talen te leren. Eerst woonden we in Brussel, daar hebben we Frans geleerd. Sinds twee jaar wonen we in Vlaams-Brabant en hier leren we Nederlands. Het is echt moeilijk, maar we proberen ons best te doen, vooral voor onze kinderen.

Maar als ik naar Bulgarije ga, mis ik al snel mijn huis hier. We zijn het hier al gewend. Het weer is slecht en het regent vaak, maar we zijn hier gelukkig. Als je gelukkig bent met je gezin zal je altijd en overal geluk hebben. Van kleine dingen kunnen we heel gelukkig worden. We hebben geen grote verwachtingen, maar leiden een normaal en eerlijk leven. We weten niet wat ons wacht, maar voor nu hebben we geen plannen om naar een ander land te verhuizen. Het is immers echt heel moeilijk om naar een ander land te verhuizen en zich daar aan te passen.

Natuurlijk mis ik mijn land enorm. Het leukste aan mijn geboorteland vind ik onze religieuze feestdagen. Op die dag kleden we ons op met nieuwe en mooie kleren. Wij maken allerlei eten en drinken klaar. We bezoeken onze familie, vrienden en buren. Meer dan mijn land mis ik mijn familie. Gelukkig is er internet en kunnen we elkaar bijna elke dag spreken en zien. We gaan er ook elk jaar met vakantie en brengen dan veel tijd door samen met familie en vrienden.

Egdanie volgt Nederlandse les (Module 4.1.) aan het CVO Strombeek-Grimbergen

Meer info over alle cursussen en workshops van CVO StrombeekGrimbergen vind je op www.cvostrombeek.be

strombeek CVO grimbergen talen en cultuur

in cijfers_

#2 |

25

Comebacks die kunnen tellen

V

oor de meesten onder ons is een tweede leven niet weggelegd. Sommige mensen daarentegen lijken maar niet te willen verdwijnen. Kijk bijvoorbeeld naar muzikanten: niets zo gegeerd als een comeback! Al kan die reïncarnatie wel eens uit de bocht vliegen. En soms komen daar ook bijzondere cijfers bij kijken. Woord: Maarten Luyten - Beeld: Lorenz Gillisjans

23.

8034.

Zo lang duurde de stilte rond de Vlaamse schrijver C. C. Krijgelmans. Na amper drie publicaties, in 1961, 1967 en 1984, verdween de auteur van het toneel. In 2007 dook hij weer op met wel 5 publicaties in 7 jaar tijd. Leuk weetje: eigenlijk is Krijgelmans nooit écht verdwenen. Hij hield er al die tijd gewoon een bijbaantje op na als auteur van erotische literatuur. Niet enkel een tweede leven, maar ook een dubbelleven! Krijgelmans is dus een beetje zoals Batman. Alleen dwaalt hij ’s nachts niet door achterbuurten in een spandex pakje.

Ik maak geen grap. Zoveel adaptaties bestaan er van Shakespeare’s theaterwerk in beeld, multimedia en audio. En dat is enkel zijn theaterwerk. En dan hebben we het nog niet over de jaarlijkse opvoeringen wereldwijd. Of hoeveel personages alleen al op Hamlet zijn gebaseerd (zoals Batman, volgens sommigen.) Begin maar te tellen.

78. Dat is het aantal films gebaseerd op Bram Stoker’s gothic novel Dracula. Die inspiratie kan bovendien héél los geïnterpreteerd worden. Kijk maar naar de film Billy the Kid vs. Dracula (1966). Wat? Ga je me nu vertellen dat Cowboys & Aliens een rip-off is? Dankjewel, Hollywood. Maar de leukste Dracula-film is deze: Batman Fights Dracula (1967). Helaas is die verloren. Echt waar: helaas.

1987. We eindigen met een comeback na 27 jaar. Nou, dat valt wel mee. Toch doop ik dit de koning der comebacks. Want het is niet zomaar een comeback. Het is een ware verrijzenis uit de dood. Ken je Liberace nog? In 2014 kwam deze Amerikaanse Eddy Wally weer tot leven, 27 jaar na zijn dood in 1987! Oké, eigenlijk was het een heel overtuigend hologram. Maar toch, sommige idolen sterven nooit. Zoals Elvis. Of Batman. Misschien is die wel de ware held van deze lijst met comeback kids. Want in alle eerlijkheid: wie had ooit gedacht dat deze belachelijk rijke pantoffelheld uit de jaren zestig enkele jaren later zo’n ultramannelijke vechtersbaas zou worden?

Praat met ons mee Heel wat theaterteksten, liedjes, scenario's, artiesten e.d. vinden een tweede leven of herleven. Wat vind jij de meest geslaagde comeback, biografie of remake? Praat met ons mee op www.ccstrombeek.be

26 | #2

_interview

interview_

MASTERPLAN

VOOR STROMBEEK-BEVER INTERVIEW MET ARCHITECT DAWID STREBICKI

I

n de hoofdstedelijke rand vinden enkele belangrijke evoluties plaats die meer en meer voelbaar worden in de randgemeenten. Eén van die gemeenten is Grimbergen en meer bepaald in Strombeek-Bever is de uitdeinende hoofdstad sterk zichtbaar. Om Strombeek een welverdiende heropwaardering te bezorgen werd een nieuw masterplan opgesteld voor het centrum en de belangrijkste publieke gebouwen. We spraken met Dawid Strebicki, de architect van dit masterplan over zijn visie op een vernieuwd centrum. Woord: Isabel Verhulst - Beeld: Sophie Nuytten

#2 |

STUDIES EN IDEEËN “ ER ZIJN VERSCHILLENDE OP TAFEL GELEGD OM HET CENTRUM

VAN DE GEMEENTE TE HERDEFINÏEREN, EEN UPDATE TE GEVEN.

Het masterplan omvat het hele centrum van Strombeek en gaat dus veel verder dan het cultuurcentrum alleen. Wat kan je ons vertellen over die bredere visie? Strebicki: “De afgelopen 30 jaar was er vrij weinig onderhoud aan de belangrijkste gebouwen in Strombeek. Sindsdien zijn de leefomstandigheden ontzettend veranderd. Onze centrale vraag was dus welke aanpassingen de publieke ruimte kan gebruiken? Zo zijn er bijvoorbeeld de Rode Poortsite en het Sint-Jozefklooster die bijna uit het stedelijk weefsel gehaald zijn, maar waar nog steeds van alles leeft. Die plekken willen we een nieuw doel geven. Zo zijn er verschillende studies en ideeën op tafel gelegd om het centrum van de gemeente te herdefinïeren, een update te geven.” Wat is bij die updates het belangrijkste doel? Strebicki: “Het voornaamste doel is om Strombeek weer leefbaar te maken. Ik help het gemeentebestuur een visie te ontwikkelen om dat tot stand te brengen. Snel bleek de cultuursite op het gemeenteplein het belangrijkste zwaartepunt, met behalve het cultuurcentrum ook nog de muziekschool achteraan. Het cultuurcentrum is eigenlijk ontwikkeld als een soort burcht ten aanzien van Brussel: tot hier en niet verder. Dit is nog steeds actueel, maar de samenleving in Strombeek staat intussen wel verder. Dus stelden wij alvast voor om het gebouw midden op het plein te zetten om het zo een meer open karakter te geven.”

Bij zowel het plein voor de kerk als dat voor het cultuurcentrum wordt ook een contrast tussen oud en nieuw voelbaar. Ben je van plan iets te doen met die tegenstelling, eventueel door elementen van de oudere architectuur te herinterpreteren? Strebicki: “Binnen die structuur voor het centrum pakken we ook de verbindingsstraat tussen het cultuurcentrum en de kerk of pastorie aan. Momenteel maken we de ontwerpen voor de pleinen, later worden die door een ander bureau verder opgevolgd. Ik zou ze uiteindelijk zoveel mogelijk op dezelfde manier als nu aanpakken. De focus blijft dus bij de gebouwen, eerder dan bij de pleinen zelf. Het plein zelf zal uiteraard hedendaags zijn en het contrast tussen oud en nieuw ontstaat dan in feite automatisch.” Je vindt het dus belangrijk om het gebouw vrijer toegankelijk te maken, ook voor de omwonenden? Strebicki: “Inderdaad en dat zou zich ook moeten doorzetten naar de pleinen en omliggende straten. Die zouden bijvoorbeeld een pak minder gericht kunnen zijn op autoverkeer dan ze nu zijn. Dan kan je binnen het centrum ook een ontmoetingsplek creëren. En dan kan je ook weer aandacht besteden aan zaken die eigenlijk buiten het centrum liggen. In dit project was ik vooral gefascineerd door de specifieke context van deze regio. Ik woonde vijf jaar in Belgïe, in Gent meer bepaald, en ik was me nooit bewust van de problematiek van Vlaamse gemeenten die nu binnen de Brusselse ring komen te liggen. En dat terwijl die grenzen nog steeds zo in onze achterhoofden zitten. Toen ik er meer over te weten kwam, werd er mij veel duidelijk. Ik hoop dat dit project op dat vlak wel een impact kan hebben.”

”

27

28 | #2

_interview

WE WILLEN HET CULTUURCENTRUM “ EN HET PLEIN MEER UITNODIGEND MAKEN

VOOR OMWONERS EN PASSANTEN EN ER EEN HEUSE ONTMOETINGSPLAATS VAN MAKEN.

”

interview_

D

e komende jaren staan het cultuurcentrum en de omgeving al heel wat veranderingen te wachten. Zo zal dit jaar het torengebouw in een passend kleurtje worden verpakt en volledig vernieuwd. Het plein rond de vijver aan de hoofdingang wordt bij wijze van experiment al deze zomer aangepakt. Kim Segers , programmatie MiXXit en publieksmedewerker: “We willen het cultuurcentrum en het plein meer uitnodigend maken voor omwoners en passanten en er een heuse ontmoetingsplaats van maken. Nu geeft het plein een erg grauwe indruk en daar willen we graag verandering in brengen. Zo bedachten we onder andere al een popupterras. Dit moet een plek worden waar je vrijblijvend kan vertoeven met meer bankjes of trapjes rond de vijver en haar fonteintjes. Een kleurrijk plein waarvan we hopen dat iedereen, ook families met kinderen uit de buurt, er graag zal komen! Het wordt dus een spannende zomer en we kijken enorm uit naar de veranderingen!”

#2 |

29

30 | #2

_interview

interview_

“HDATET HET MEEST WONDERBAARLIJKE IS 600 PAGINA’S ZIJN

#2 |

ZONDER OOK MAAR ÉÉN DOORHALING.

D EEN DUIDELIJKE BOODSCHAP VOOR EEN NIEUWE GENERATIE Stefan Hertmans over zijn roman Oorlog en Terpentijn

Woord: Maarten Luyten Beeld: Sophie Nuytten

at de Eerste Wereldoorlog helemaal ‘in’ is, hoeft geen nieuws te zijn. Naast alle herdenkingen van de honderdste verjaardag van de Grote Oorlog getuigt ook onze recente literatuur van een teruggreep naar dat verleden. De jongste titel die met veel graagte in die canon wordt opgenomen, is Stefan Hertmans’ Oorlog en terpentijn. Inmiddels sleepte de roman verschillende prijzen in de wacht, zoals de cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap en de AKO literatuurprijs, en rolden meer dan 200 000 exemplaren over de toonbank, in zowel binnen- als buitenland. Oorlog en terpentijn is bovendien niet zomaar een roman over de Grote Oorlog. Het verhaal is gebaseerd op enkele cahiers waarin Hertmans’ grootvader zijn memoires neerpende. In 1981 overhandigde hij zijn dagboeken aan zijn kleinzoon. Wel dertig jaar heeft het geduurd voor Hertmans de tijd vond om die schriften te lezen. Het resultaat is een unieke restauratiepoging van een verleden dat misschien niet vergeten maar wel bijna volkomen onbereikbaar is geworden.

”

Had je van meet af aan de intentie jouw grootvaders schriften als stof voor een roman te gebruiken? Hertmans: "Helemaal niet. Mijn grootvader overhandigde me die cahiers met de boodschap: ‘Niemand heeft dit gelezen, maar jij krijgt ze van mij.’ Het is natuurlijk een legaat wanneer iemand je zoiets toevertrouwt maar pas achteraf begreep ik wat een ongelofelijke eersterangs getuigenis die schriften vormden." Je had op voorhand dus geen idee wat daar in stond? Hertmans: "Neen. Ik vermoedde dat die teksten de oorlogsverhalen bevatten die hij me al duizend maal had verteld. Achteraf bleek het iets helemaal anders te zijn. Het gaat ook niet enkel over de oorlog, het zijn memoires die beginnen bij zijn vroege kinderjaren. Haast belangrijker dan de oorlog vind ik zijn getuigenis van de armoede in het 19e-eeuwse Gent. Het toont hoe arm Vlaanderen toen was, terwijl het nu zo rijk, arrogant en arrivistisch is. Een grote moeilijkheid was dan ook te bepalen waar Oorlog en terpentijn over zou gaan. Moest ik een roman à la Dickens schrijven over die armoede in

Vlaanderen? Daar ben ik aan begonnen, maar na een poos bleek dat het ook niet te zijn. Moest het een oorlogsverhaal worden? Deels wel, maar niet uitsluitend. Ik had ook geen vermoeden dat er zoveel research bij zou aan te pas zou komen. Je moet rekenen: in eerste instantie had ik die cahiers. Dat waren 600 pagina’s die mijn grootvader wel 50 jaar na die oorlog had opgeschreven zonder ook maar niet één doorhaling. Niet één woord doorgehaald, zo lang na de gebeurtenissen! Dat is oorlogstrauma, dat blijft er altijd in zitten. Na onderzoek bleken sommige beschrijvingen zelfs tot op de seconde te kloppen. Tegelijkertijd schuilde daar het gevaar dat ik hem op zijn woord geloofde wanneer het net niet klopte. Dat bemoeilijkte het onderzoek. Bovenop die memoires zit bovendien een tweede laag: mijn jeugdherinneringen. Mijn grootvader woonde immers bij ons in en was ook mijn jeugdvriend. Daarboven zit de laag van de verhalen die in mijn familie verteld werden. En nog eens daarboven zit de officiële geschiedschrijving. Je krijgt een ‘millefeuille’ aan herinneringslagen waar je een weg in moet vinden."

31

32 | #2

_interview

“IN ONS ROEPENZIT OVER VRIJE MENINGSUITING EEN TEKORT AAN EMPATHIE

interview_

#2 |

33

VOOR EEN BEVOLKINGSGROEP DIE ZICH SOWIESO AL GEVISEERD VOELT.

Is het dan nog correct om Oorlog en terpentijn een oorlogsroman te noemen?

Maar mijn grootvader beschrijft hoe hij ’s morgens in de schemer plots een massa dieren de IJzer ziet Hertmans: "Het is een roman over grote overzwemmen. De dieren verlieten als het ware de planeet, je kan je dat niet passies, over liefde en schilderkunst, over het oorlogstrauma, over armoede voorstellen." in de industriële wereld rond 1900. Daarnaast gaat het over mijn generatie Een apocalyptisch beeld. die opgroeit met zo’n grootvaders. In zekere zin is het een zoektocht naar waar je vandaan komt en wat jouw identiteit heeft bepaald. Bijna een ‘recherche du temps perdu.’ Maar het is niet één van die dingen, het is alles tegelijkertijd."

Hertmans: "In zijn dagboek beschrijft hij dat slechts in twee regels. Ik heb dat weer uitvergroot. Je moet je die oorlog proberen in te beelden. Het was ook de eerste technologische oorlog met gruwelijke verwondingen tot gevolg. Mijn grootvader vertelde me ooit hoe hij één van zijn goede vrienden, Is het überhaupt nog mogelijk om dat een 19-jarige jongen, hoorde roepen: verleden te raken? ‘mama, mama,’ terwijl hij langzaam Hertmans: "Enerzijds zit ik vlak op mijn lag te sterven met zijn ingewanden uit zijn buik. Tegen de ochtend horen grootvaders persoonlijke ervaring. de soldaten zijn klacht langzaam Anderzijds was het een erg moeilijke afzwakken en denken ze: ‘goed, hij is evenwichtsoefening tussen feit en bijna dood, hij wordt geholpen.’ Hoe fictie. Ik heb als het ware een fresco kom je in godsnaam van zoiets thuis? van mijn grootvader geërfd dat half afgevreten was. Om dat te completeren Daar gaat mijn boek ook over: hoe leef je verder na zo’n trauma?" moet je analyseren hoe hij een hand en een oog schildert en dat vervolgens Is het geen gevaarlijke betrachting nadoen. Zo werkt restauratie." om te praten over gruwel die je je onmogelijk kan voorstellen? Leidt die restauratiepoging tegelijkertijd niet tot een destructie van de oorspronkelijke werkelijkheid?

Hertmans: "Ja, maar je kan niet anders. Anders moet ik een dergelijk boek niet Hertmans: "Dat is precies het probleem schrijven. Je kan de kunst altijd voor de voeten werpen dat ze obsceen is. Die van restauratie. Daarentegen kan je obsceniteit in literatuur en film bestaat via het imaginaire in de literatuur net eruit dat je gefascineerd naar gruwel dichter komen dan de historiografie, omdat het om empathie en gevoel gaat. kijkt. Die ambivalentie was er al bij Homeros. Eigenlijk is de Ilias de eerste Mijn grootvaders memoires bevatten oorlogsfilm. Plato verweet kunstenaars scènes die in onze geschiedschrijving nergens voorkomen. Iedereen kan zich ook steeds leugenaars te zijn die zonder machtiging zichzelf tot historiograaf bijvoorbeeld een beeld vormen bij de opwerpen. overstroming van de polders.

”

In zekere zin is dat waar, in de kunst maak je nu eenmaal schoonheid uit de gruwel. Maar tegelijkertijd is het misschien de enige manier om mensen die gruwel dicht op het lijf te brengen." Je zegt dat enkel via fictionalisering een bepaald aspect van de werkelijkheid kenbaar gemaakt kan worden?

Hertmans: "Kijk bijvoorbeeld naar intimiteit in een film: een suggestieve erotische scene kan je intens opwinden. Maar porno vernietigt die intimiteit. Het is wat Lacan de ‘extimiteit’ noemde; het is voor iedereen zichtbaar maar wat je zoekt, vind je niet. Maar echte erotische opwinding of fascinatie kan je met slechts een subtiele aanraking van vingers opwekken. Literatuur en kunst gaan over hoe je het zelf in je verbeelding moet ervaren." Alleen gaat het in dit geval over de intimiteit van jouw grootvader. Is die imaginaire beschrijving van zijn ervaringen geen inbreuk op die ervaringen? Hertmans: "Ik ontbloot natuurlijk zijn privacy en ik denk ook niet dat hij daar tevreden mee zou zijn. Maar anderzijds meen ik het met groot respect te doen; tot op zekere hoogte bescherm ik zijn privacy. Bovendien behoudt goede kunst een zekere distantie. Let wel: ik ben geen voorstander van zelfcensuur. Ik geloof gewoon dat de suggestie de enige manier is om de lezer het aan de lijve te laten voelen. Ik dacht aan de inleving van de lezer en niet zozeer aan de bescherming van mijn grootvaders privacy. Dat is een puur literaire kwestie."

Desondanks gaat er bijzonder veel aandacht uit naar dat biografische aspect. Om die reden noemt Arnon Grunberg deze roman zelfs een stap terug van jouw eerdere werk.

Waarom vermoed je dat wij die oorlog hebben verdrongen?

Hertmans: "Het is een socio-cultureel gegeven. Ik denk dat de Vlamingen met die oorlog in hun maag zaten. Ze wisten Hertmans: "Dat klopt eigenlijk niet. Je niet goed hoe daar mee om te gaan. kan dit geen breuk met mijn vorig werk In veel intellectuele milieus bestond noemen. Alleen was ik hier schatplichtig er ook een zeker schuldgevoel. Maar aan een andere man. Ik had geen bovenal was de Tweede Wereldoorlog academische uitstapjes nodig om er al voor ze die eerste konden een volksmens te beschrijven, dat zou verwerken. Bedenk je dit: in 1919 is de absurd zijn. Bovendien is er nu eenmaal eerste oorlog werkelijk ten einde en in een ontwikkeling richting non-fictieve 1933 brandt de Rijksdag al. Dat is maar literatuur aan de gang, die je ook voelt 14 jaar verschil. Dat is minder ver dan in dit boek. Als je het boek leest in het de Joegoslavische oorlogen van ons verlengde van mijn ander werk, besef af liggen. Het ging te snel. Bovendien je dat het in dezelfde lijn ligt. Zo is de stonden onze Vlaamse jongens in 1935 tijdstructuur bijvoorbeeld erg complex, reeds te luisteren naar de opgefokte alleen valt niemand daarover omdat Hitler-speeches van Staf de Clercq. Dus men geboeid blijft lezen." die verhouding met Duitsland was erg ambivalent. Uiteindelijk is de Tweede Het is ook merkwaardig dat ondanks Wereldoorlog hét symbool voor oorlog de veelheid aan onderwerpen Oorlog geworden. Die oorlog was moreel en terpentijn gemakkelijk wordt gezien ook veel "gemakkelijker" want beschouwd als een oorlogsverhaal. toen was er een duidelijke bad guy. De Eerste Wereldoorlog gaat over iets Hertmans: "Dat heeft te maken helemaal anders; over het instorten met het feit dat het net voor 2014 is van de internationale, humanitaire verschenen. Nu hebben we natuurlijk een overkill van commemoraties, maar politiek. Dat was veel complexer. In feite gebeurde toen iets gelijkaardigs als nu." in Vlaanderen hadden we die oorlog eigenlijk verdrongen. Tot voor 2010 ging Waar zie je dat verband? de meeste oorlogsliteratuur over de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal van Hertmans: "Iedereen was in verwarring, iedereen had tegengestelde opinies en de Eerste Wereldoorlog moesten we het fanatisme nam toe in de straat. nog vertellen."

Kijk bijvoorbeeld naar wat er gebeurt met Charlie Hebdo en alle discussies over de Europese Islam en vrije meningsuiting. Het is heel complex voor het ogenblik en wij beseffen niet op welke manier we vuur stoken. Onlangs is Dieudonné opgepakt omdat hij zei: ‘je suis Charlie Coulibaly’. Hij stelde de vraag naar vrije meningsuiting: ‘waarom mag Charlie Hebdo moslims belachelijk maken maar mogen wij andere bevolkingsgroepen niet belachelijk maken?’ Het probleem is dat er bij gevallen zoals Charlie Hebdo altijd een blinde vlek zit. In dat roepen over vrije meningsuiting zit een stuk tekort aan empathie voor een bevolkingsgroep die zich al geviseerd genoeg voelt. En dat heeft niets te maken met toegeven aan het islamisme, maar gewoon met het feit dat wij niet fair zijn. Dat wij het maar normaal vinden dat die mensen zulke dingen moeten pikken, terwijl we het zelf niet verdragen. Maar goed, dit kan ons ver leiden." We mogen niet afdwalen. Maar daarmee lijkt de Eerste Wereldoorlog nog bijzonder relevant. Hertmans: "Absoluut. We mogen het niet vergeten. Ook daarom was mijn grootvader overtuigd dat hij die memoires moest schrijven."

LEZING MET AUTEUR

STEFAN HERTMANS

wo 20/05/2015 - 20u - K. Hemmerechtszaal, Cultuurcentrum Strombeek

Gratis, inschrijven wel noodzakelijk via [email protected] Een organisatie van Bibliotheek Grimbergen, i.s.m. Cc Strombeek

34 | #2

_in de kijker

in de kijker_

De Abdijkerk Grimbergen, een verhaal vol passie en cultuur

#2 |

MATTHEUSPASSIE J.S. BACH

O.L.V. BART VAN REYN

A

ls een tweede leven al veel lijkt, dan heb je nog niets gezien. Zoals dat wel vaker gaat met religieuze gebouwen is de abdij van Grimbergen ondertussen al aan zijn vierde of vijfde leven toe. Naar aanleiding van de opvoering van de Mattheuspassie in de Abdijkerk, staan we even stil bij de bewogen geschiedenis van de abdij.

Octopus Koor, Knapenkoor in Dulci Jubilo, Barokorkest Le Concert d’Anvers Grace Davidson (sopraan), Clare Wilkinson (alt), Simon Wall (evangelist), Thomas Hobbs (tenor), Greg Skidmore (bas), Peter Kooij (Christus)

zo 22/03/2015 - 17u - Abdijkerk Grimbergen Tickets en info: www.ccstrombeek.be/klassiek/mattheuspassie

Woord: Eva Decaesstecker Beeld: Sophie Nuytten Een feniks sterft nooit Religieuze oorlogen zoals de beeldenstorm in de 16de eeuw of politieke verschuivingen zoals de Franse Revolutie hebben het geestelijk oord verschillende keren ten gronde gericht. Maar de onuitroeibare vogel op haar wapenschild was dus zeker geen overmoedige keuze. Net zoals de feniks altijd uit zijn eigen as herrijst, zo is de geschiedenis er met al haar geweld en ongeluk nooit in geslaagd de abdij van Grimbergen voorgoed de vergetelheid in te sturen. Telkens weer stroopten de paters en inwoners van Grimbergen hun mouwen op om de Norbertijnenabdij uit het puin te doen herrijzen. De betrokkenheid van de Grimbergenaren wijst op het feit dat deze abdij meer dan alleen het huis van een religieuze orde was. In de landbouw- en nijver-

heidszones van het klooster bewerkten pachters het land of oefenden ze een ambacht uit. Daarnaast was er ook plaats voor ziekenzorg. Zo verschafte de abdij niet alleen werk, maar verleende ze ook diensten en was ze dus een plek waarrond men zich in de vorm van een dorpsgemeenschap vestigde. Een nieuwe invulling Vandaag bestaat de abdij van Grimbergen nog steeds, zij het in een kleinere omvang dan voor de Franse Revolutie. Er wordt niet meer onderwezen, noch grond bewerkt. Het bekende Grimbergenbier dat vandaag te koop is, wordt niet meer in de abdij gebrouwen. Het bier eert met haar naam wel de oude brouwerstraditie in abdijen.

35

De tijd verstrijkt, de maatschappij verandert. De abdij die eerst een gesloten religieus geheel was, zet een stap opzij voor de moderne seculiere samenleving. Toch is haar liedje nog niet uit, want ook hier zien we weer die onvermoeibare vogel voorbij flitsen. Zo zijn de meeste paters vandaag pastoor in de omliggende parochies en zijn ze dus bezig met geloofsverspreiding en –ondersteuning. Ze stellen hun gebouwen ook open voor andere doelen om zo hun maatschappelijke rol een bredere invulling te geven. In 1967 bijvoorbeeld stichtte pater Pieraerts de volkssterrenwacht Mira in een van de abdijgebouwen. Deze sterrenwacht heeft een uitgebreid astronomisch instrumentarium en ontvangt maandelijks weerman Frank Deboosere voor een uiteenzetting.

Passie voor cultuur Behalve wetenschap staat ook cultuur in de kijker bij de Norbertijnen. Onder de noemer Werkgroep voor Cultuur Abdij Grimbergen worden er verschillende culturele activiteiten in en rond de abdij georganiseerd. Deze organisatie, die al meer dan 40 jaar bestaat, werd al snel bijgestaan door het niet veel later opgerichte Culturele Centrum van Strombeek – Grimbergen. Dankzij de goede verstandhouding tussen de paters en het cultuurcentrum, kan je vandaag prachtige concerten bijwonen in de abdijkerk. Onder de koepel van deze kolossale 17de eeuwse barokke Sint-Servaas kerk, weerklinken vooral barokmuziek en koorwerk, maar er valt evengoed hedendaagse klassieke muziek of dans te bewonderen. Eind maart vindt er voor de tweede keer

een bijzonder concert plaats. Naar aanleiding van het naderende paasfeest, zullen het Octopus koor, het barokorkest Le Concert d’Anvers, het knapenkoor In Dulce Jubile samen met solisten en onder leiding van Bart van Reyn de Mattheuspassie van Johann Sebastian Bach opvoeren. Bach vormde het lijdensverhaal van Christus om in een groots oratorium met een immense bezetting: naast de dirigent en de solisten zijn er twee koren, twee orkesten en een knapenkoor nodig. Een hele kerk vol dus. In de abdijkerk van Grimbergen gaat dit ook nog eens gepaard met een heuse herinrichting. Daar waar de meeste concerten vaak onder de koepel gebeuren, zullen de musici voor deze uitvoering bij het grote orgel aan de kant van het westkoor staan.

Gedurende twee en een half uur in totaal, maar met een broodpauze van een uur, zal de Sint-Servaaskerk baden in hemelse klanken. Klanken die een verhaal vertellen dat doet denken aan de feniks, het symbool van de abdij van Grimbergen. Elk jaar rond Pasen wordt het lijden en overlijden van Christus herdacht. Maar elk jaar rond diezelfde periode wordt ook diens verrijzenis gevierd. Als een feniks die elke keer terugkeert. De geniale muziek van Johann Sebastian Bach ontroert en vertelt dit verhaal met grandioze dramatiek.

36 | #2

interview_

_interview

#2 |

Wachten op een fantastisch feest dat nooit gaat komen INTERVIEW MET THEATERMAAKSTER KRISTIEN DE PROOST

E

en masker opzetten en zo de wereld alleen onze beste kanten tonen. Het is iets dat bijna iedereen wel doet. Zo ook theatermaakster en actrice Kristien de Proost. Dit gegeven bracht haar een aantal jaren geleden op het idee een zelfportret te maken in de vorm van een theaterstuk. “Vaak is het zo dat er in een persoonlijke voorstelling over de jeugd wordt verteld, maar ik wilde net zoiets als een foto of een schilderij: een momentopname en niet de geschiedenis”, zegt Kristien. Het resultaat is een monoloog, getiteld `Toestand`.

Woord en beeld: Iris Kuntkes

Het recht om anders te zijn

laten zien. Ik wilde fysiek veranderen tijdens de voorstelling.” Terwijl Kristien “Ik wilde het recht opeisen om anders te haar monoloog opvoert verandert ze zijn dan anderen. Doordat we allemaal continu van kostuum. Daarnaast loopt alleen onze goede kant willen laten zien, ze gedurende de hele voorstelling op zijn we allemaal op elkaar gaan lijken”, een loopband. Zelfs voor het omkleden vertelt Kristien. “Het grappige is dat heel stopt ze niet. veel mensen zich herkennen in mijn voorstelling. Uiteindelijk zijn we dus Het leven als rollenspel toch allemaal hetzelfde. Die spanning wilde ik er dan ook mee oproepen: we Ondanks dat 'Toestand' een zelfportret hebben allemaal onze imperfecties en is, moet Kristien wel acteren. “De dat is oké.” spanning tussen het mezelf zijn en het In 'Toestand' vertelt Kristien over spelen van een rol is heel belangrijk zichzelf. Feitjes over haar lichaam in de voorstelling”, zegt Kristien. “Het en haar karakter, hoe ze over dingen is heel moeilijk om jezelf te spelen. denkt. Toch is het niet gewoon een stuk 'Toestand' is erg persoonlijk, het is over Kristien zelf, maar houdt het de heel direct en ik zeg dingen die ik zelf toeschouwer een soort spiegel voor. meen. Toch is het ook niet écht ik. Het “Het moment dat je een bepaald rolletje is ook een rol.” Kristien houdt vaak speelt om jezelf zo goed mogelijk discussies met andere mensen over dit voor te stellen, ontsnapt je altijd”, onderwerp: 'Wat is niet spelen? Wat zegt Kristien. “Terwijl je iets zegt, zit is het om jezelf te zijn?' “Je komt daar je alweer in het volgende moment en nooit achter”, zegt ze, “want wie ben je ben je misschien alweer een nieuw als je geen rol speelt?” Ook als Kristien rolletje aan het spelen. Dat wilde ik niet op het podium staat, speelt ze

37

38 | #2

_interview

steeds een rol. “Als ik in verschillende gezelschappen ben, merk ik dat ik ook verschillende mensen ben. Er is iemand die me laatst vertelde dat hij een feest gaf met verschillende mensen die elkaar niet kenden, maar hem wel. Collega's, vrienden en familie, iedereen kende hem anders en daardoor vond iedereen dat hij raar deed. Hij kon immers niet al die rollen tegelijk spelen. Ik vond dat wel interessant om te horen.” Mensen in grote gezelschappen zijn sneller geneigd om een rol te spelen. Zo ook Beverly in het stuk 'Abigails Party' dat Kristien samen met haar theatergroep Tristero al tien jaar op de planken brengt. Het verhaal gaat over een koppel dat thuis een cocktailfeestje geeft ter ere van de nieuwe buren. Beverly, het personage dat door Kristien gespeeld wordt, is tijdens het feestje nooit echt zichzelf. “Beverly wil van alles zijn en ze wil een fantastisch feest geven”, zegt Kristien, “maar ze is eigenlijk een vervelend mens die iedereen van alles opdringt. Iedereen moet blijven drinken, roken en dansen. Ze dringt mensen alles op om haar eigen leegheid te camoufleren en haalt alles uit de kast om de leukste en de mooiste te zijn. Ze zit te wachten op een fantastisch feest dat nooit gaat komen.”

Mijn Tweede Leven column_

Wederzijdse troost Toneelspelen heeft Kristien meer gebracht dan een geweldig oeuvre. Kristien: “Het belangrijkste dat ik door het toneelspelen geleerd heb, is dat het echt fijn is om een soort vrede te sluiten met jezelf. Het is niet erg om toe te geven dat je dingen niet kunt of niet weet. Bij 'Toestand' gaat het daar ook om. Ik sta daar van 'kijk, dat ben ik, en dat is oke'. Je voelt bijna letterlijk tijdens het spelen dat er een wederzijdse troost is. Wij zijn maar mensen en je mag rare oren hebben, scheten laten en niet alles kunnen. Ik heb soms het gevoel dat ik alles moet kunnen en alles moet doen en moet blijven doorgaan, maar tegelijk weet ik dat het oké is om dat niet te doen. Spelen is bij uitstek een job waarin je uit een soort van onzekerheid constant vraagt: ZIE MIJ GRAAG! Hoe harder je brult hoe onzekerder je bent.”

Ondanks dat Kristien op de planken staat, voor soms wel honderden mensen, is ze geen zelfverzekerd iemand. Kristien: “Ik ben doorgaans nogal verlegen. Ik heb op straat vaak dat ik niet wil dat mensen mij zien. Drie uur voor een voorstelling vervloek ik mezelf altijd, maar tijdens het spelen vind ik het fantastisch. Het is een rare wisselwerking. Sommige mensen kennen mij als heel extravert terwijl ik dat niet altijd ben, en in mijn buurt ziet iedereen mij als onzeker en onopvallend. Mijn buren kwamen naar 'Toestand' kijken en waren heel erg verrast mij in die voorstelling te zien.”

Toestand

TRISTERO

wo 11/03/2015 - 20.30u

Tickets en info: www.ccstrombeek.be/toestand

“HET IS NIET ERG OM TOE TE GEVEN

DAT JE DINGEN NIET KUNT OF NIET WEET.

”

I

n een opmerkelijk geval van synchroniciteit dat waarschijnlijk terug te voeren is op een groot intergalactisch complot tegen mijn persoon, heeft een hele generatie in mijn familie besloten op hetzelfde moment een huis te kopen. Kerstfeest. Er is maar één onderwerp aan tafel: de lening bij de bank. Cijfers en citaten gaan over en weer als pingpongballetjes. 1,5 procent. 25 jaar. 450.000 euro. Dat het een goede investering is. Om later toch iets te hebben dat van u is. Ik ben in de war. Dit is een conversatie die ik echt niet kan volgen. Mijn neven en nichten zitten niet enkel gegroepeerd per generatie, maar ook per koppel. Elk jaar stelt zich vanwege de tafelorganisatie de vraag of Nele alleen komt. Ja, Nele komt alleen. Geen extra bord nodig. Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar zeven jaar geleden, toen ik jonger was en een pak volwassener. Hoe ik toen drie jaar samenwoonde met een jongen die mij doodgraag zag. Hoe ik die jongen uiteindelijk verlaten heb, hoe goed hij ook was. Hoe ik toen dacht: moest ik twee levens hebben, dan zou ik in mijn tweede leven bij jou blijven, en in mijn eerste leven doen wat ik denk te moeten doen. Maar ik heb maar één leven. Dit leven is mijn eerste en mijn laatste. Vaarwel liefste. In mijn tweede leven zat ik nu waarschijnlijk aan deze tafel met hem. Maar in mijn eerste leven staat er geen extra bord naast mij en woon ik in Londen, waar ik nog steeds probeer om popster te worden. Een droom die de meeste mensen zo rond hun vierde levensjaar opgeven. Hij woont in New York en gaat binnenkort trouwen. Wat heb ik dat van mij is? De kleren aan mijn lijf en de dromen in mijn hart. Als ik ooit een lening bij de bank wil aangaan, ze gaan mij zien komen. Ik maak een snelle inventaris op en besluit dat rentevoeten geen geschikt onderwerp voor mij zijn. Ik ben daar nog te jong voor. Ik wend mij tot de persoon op het feest wiens leven nog het meeste raakvlakken met het mijne vertoont: mijn vierjarige nichtje. Zij zit aan een klein tafeltje en kleurt. Ik wurm mij op het andere kinderstoeltje en neem ook een kleurboek ter hand. Mijn nichtje en ik hebben veel gemeen. Als je haar vraagt wat ze later wil worden, zegt ze de ene dag popster en de andere dag prinses. Bij mij is het net zo. Kan iemand mij een teken geven wanneer later begint?

#2 |

39

Ik heb het soort tekening voor mij waarbij je stipjes die bij een cijfer horen met elkaar moet verbinden. U weet wel. Van één naar twee. Van twee naar drie. Ik vermoed dat het resultaat van dit lijntrekken een auto zal zijn. Daar heb ik niets aan. Ik kan niet autorijden. Ook dat nog. Toen ik 23 was lag mijn hele leven uitgestippeld voor mij. We hadden al namen voor de kinderen. Namen die goed pasten bij zijn achternaam. Namen die zowel goed klonken in het Nederlands als in het Spaans - hij is een Spanjaard, zei ik dat al? Maakt dat tegenwoordig iets uit als je gaat lenen bij de bank? Toen ik wegging, verliet ik niet alleen hem, maar ook het leven dat ik met hem ging leiden. Mijn tweede leven. Al die ongeboren kinderen. In mijn eerste leven, dit leven, weet ik nog steeds niet welke kant ik opga. Het gaat van Londen naar Merchtem, van euforie naar diepe wanhoop. En de enige ankerpunten, het enige dat blijft, zijn de nummers die ik schrijf. Maar dat is goed zo. Wat ik probeer te doen, is geen stippellijntjes meer te tekenen. Het leven loopt toch nooit volgens die stippellijntjes. Ik kijk naar hoe mijn nichtje haar tekening met de vuist inkleurt. Volledig buiten de lijntjes. Of beter: ze maakt nieuwe lijntjes. Ik besluit precies hetzelfde te doen. Van nummer 3 ga ik naar nummer 25. Van 25 naar 12. Van 12 naar 450.000. Het resultaat lijkt helemaal niet op een auto. Maar misschien, ergens in de verte, lijkt het een beetje op een warrige ster. Ik bedenk dat ik wel degelijk iets heb dat van mij is. Het is dit leven. Mijn eerste.

Nele

Nele Van den Broeck Dit Merchtemse multitalent acteert, regisseert, schrijft en is ook bekend onder haar muzikale alter ego Nele Needs a Holiday. Voor CactuS schrijft ze een bitterzoete column over de kleine en grote dingen des levens.

40 | #2

_interview

interview_

#2 |

41

CACTUS SPRAK MET FREEK DE JONGE

CABARETIER VINDT ZICHZELF NOG MAAR EENS OPNIEUW UIT I

De Nederlandse pers is andermaal lyrisch en plaatst uw nieuwe voorstelling bij de beste van 2014. Het moet een onmetelijk goed gevoel geven dat je op jouw 70ste nog verre van uitgerangeerd bent. In welk opzicht maakt je het verschil met de huidige generatie Nederlandse en Vlaamse cabaretiers?

n 2014 - het jaar waarin hij 70 is geworden - was Freek de Jonge met de zaalshow ‘Zondermeer’ nog te gast in Cc Strombeek. Op 2 en 3 april van dit jaar staat Freek opnieuw op het Strombeekse podium, ditmaal met de voorstelling 'A ls je me nu nog niet kent'. Goed om even vooruit te blikken en een uitstekende gelegenheid voor een kort gesprek.

Freek de Jonge: “Ik denk voornamelijk in engagement. Dat was toen wij begonnen een vanzelfsprekende keuze. Na al wat toen gevolgd is, is die keuze minder vanzelfsprekend. Daarom kom ik ook zo vaak terug op het thema van de verloren onschuld. Daarnaast hecht ik veel meer aandacht aan vorm.”

Woord: Hendrik De Handschutter

WAS “TOENENGAGEMENT WIJ BEGONNEN

EEN VANZELFSPREKENDE KEUZE. NU IS DAT MINDER.

Scan deze pagina met de Layar-app en kijk naar een fragment

© Maartje Geels

”

De titel van jouw voorstelling doet vermoeden dat je er nog niet zo zeker van bent dat we je kennen. Hunkert iemand met zo een rijk en veelzijdig leven als cabaretier, muzikant, schrijver en presentator nog naar bevestiging van zijn publiek? En hoe leren we jou met deze voorstelling dan beter kennen? Freek: “In hoeverre komt wie men denkt dat ik ben overeen met wie ik zelf denk dat ik ben. Of misschien nog beter: met wie ik zou willen zijn. Een imago is binnen vijf minuten beklonken en staat voor het leven vast. Kan ik daar aan tornen? Ik neem de toeschouwer mee in de zekerheid van mijn twijfels en de twijfel over mijn zekerheden.”

In de aankondigingstekst staat te lezen: “En toen kwam de zomer en onze wereld veranderde zienderogen. Breekt er een nieuwe realiteitszin door of blijven we hangen in het nostalgisch sentiment van beter tijden?” Zijn er onderwerpen die je in jouw conferences en liedjes toch liever uit de weg gaat, of gebeurtenissen waarmee je eerder blijft worstelen? Freek: “Uitgangspunt blijft de mens. De mens in zichzelf, in zijn kleine wereld en in de grote wereld. In die grote wereld hebben we niets te vertellen. Daar gebeuren angstwekkende dingen die ons tot onschuldige slachtoffers bombarderen. Maar hoe onschuldig zijn wij? In onze omgeving rust op ons de sociale plicht en mogen wij daar troost bieden en ontvangen. In onszelf woedt de strijd over de oprechtheid. Het bestaan is paradoxaal en de keuzemogelijkheden zijn enorm. Hoe vind ik mezelf en hoe blijf ik mezelf? Ik ken geen taboe dan de noodzaak ervan. Met andere woorden: ik richt mijn pijlen op schijnheiligheid, niet op heiligheid.”

In je nieuwste show breng je naast vrolijke conferences ook liedjes, muzikaal begeleid door enkele topmuzikanten. Wat mogen we verwachten? Freek: “We doen onder andere ‘De Bierkaai’ van Neerlands Hoop, ‘Eeuwige Jeugd’ op een melodie van Boudewijn de Groot en we zingen een lied van Bram Vermeulen. Daarnaast gaat er een verhaal over ons Nationale Park de Hoge Veluwe en vraag ik mij af of ik een Zeeuw ben. De rest moet een verrassing blijven.” Alleen maar lovende recensies “Meesterschap in briljante show” Dagblad Noorden. “Het Nederlandse cabaret kan nog niet zonder Freek de Jonge” De Volkskrant (****) “Freek geeft zijn al meer dan imposante oeuvre nieuwe diepte.” Algemeen Dagblad (****)

"Krop in de keel, tranen in de ogen, hartelijk gelachen en aandachtig Het centrale thema van deze editie geluisterd, even gefascineerd door van CactuS is ‘tweede leven’. Dat doet de prachtige verhalen als door de ons nog even terugdenken aan uw hartverscheurende liedjes. De nieuwe memorabel lied ‘Leven na de dood’. voorstelling van Freek de Jonge behoort ‘Of je Christen, Zen Boeddhist bent, tot het beste wat hij ooit gemaakt Islamiet of Jood, er is leven, er is leven heeft, en dus per definitie tot het beste na de dood’, zong je toen. Ben je hier wat het Nederlandse en Vlaamse zelf van overtuigd? cabaret de voorbije halve eeuw heeft Freek: “Nee. Tenminste geen leven waar voortgebracht." mijn ik zich in kan roeren.” Karel Michieks - De Standaard (****)

Als je me nu nog niet kent…

FREEK DE JONGE (NL)

do 02/04/2015, vr 03/04/2015 - 20.30u - Cc Strombeek

42 | #2

_interview

interview_

#2 |

43

INTERVIEW MET GERTJAN VAN HELLEMONT VAN DOUGLAS FIRS

BELOFTEVOLLE BAND BEVESTIGT GRANDIOOS MET TWEEDE PLAAT cultuur heb opgezocht. Ik denk dat ik nog steeds nummers schrijf zoals ik dat vroeger deed. Het onderwerp is wel veranderd, maar ik heb geen bocht van honderdtachtig graden gemaakt.”

D

ouglas Firs heeft met ‘The Long Answer Is No’ een tweede plaat uit. De catchy single ‘Can you tell her I said hi’ heb je vast al eens op de radio gehoord. Een kruising tussen folk en indieblues. Men fluistert wel eens de namen van Neil Young of Bob Dylan bij het horen van Gertjan Van Hellemonts stemgeluid. Hij zingt persoonlijke teksten die vaak een ontwapenende eerlijkheid lijken te bevatten. Woord: Anna Van Hoof Beeld: Sophie Nuytten

Douglas Firs verwijst naar de cultserie Twin Peaks van David Lynch.

“IOMK VIND HET LEUK DINGEN OVER TE LATEN

AAN DE VERBEELDING VAN DIEGENE DIE LUISTERT. CactuS had de gelegenheid de nieuwe nummers in avant-première te beluisteren. Singer-songwriter Gertjan Van Hellemont bracht een gestripte versie – onversterkt stemgeluid en gitaar op een bedje van Cleo Janses pianoakkoorden en achtergrondstem – in een stemmige woonkamer in het Oost-Vlaamse Mere. “Huiskamerconcerten zijn perfect om de nieuwe nummers al eens te testen in hun kaalste vorm”, aldus Van Hellemont. Hij praat de songs aan elkaar met een aangename ironie en een naturelle humor.

”

familie terug te zien, maar mijn drang naar reizen is groot. Dat is iets wat ik bij mezelf ontdekt heb. Een soort escapisme, denk ik.” De nieuwe plaat gaat over de trip die je maakte langs de Westkust van Amerika. Haal je veel inspiratie uit reizen?

Gertjan: "De meeste nummers die daar uit gekomen zijn, zijn pas ontstaan nadat ik weer thuis kwam. En dat ja, … vervelend vinden. België was plots heel klein. Ik miste de zon en het idee van vrijheid. En met dat gevoel ben ik nog een paar keer weg gegaan. Niet zo ver, Je hebt intussen al een groot deel van naar Italië en een week naar Frankrijk. de wereld gezien. Vind je het fijn om Daar heb ik ook veel geschreven en dat terug in België te zijn na de reizen door alles vormt zo ongeveer de hele plaat.” Amerika, Canada en het touren door Duitsland? Word je muzikaal beïnvloed door die Gertjan: "Ik heb inderdaad al wel wat omgeving? van de wereld gezien. Ik heb echt Gertjan: "Daarvoor ben ik niet lang heimwee naar reizen. Hoe langer hoe genoeg weg geweest, denk ik. Ik heb meer. Wanneer ik terug ben, vind ik ook niet het gevoel dat ik een andere het natuurlijk fijn om mijn vrienden en

Gertjan: "Inderdaad, daar heb ik het voor het eerst gehoord. Het verwijst naar de bomen uit de serie. Een soort sparren. Heb je een speciale band met die bomen? Met de sfeer van de serie of met Lynch? Gertjan: "Het beklemmende komt niet terug in onze muziek. En Douglas Firs is ook niet zo mysterieus. Wel een beetje vaag soms. Ik vind het leuk om dingen over te laten aan de verbeelding van diegene die luistert. Dat komt ook sterk terug in het werk van David Lynch. Maar ik vond het vooral een mooi beeld: een boom die als een naam klinkt.”

Zie je Douglas Firs als een personage? Of is het gewoon een andere naam voor Gertjan Van Hellemont? Gertjan: "Personage? Ik weet het niet. Veel nummers die ik schrijf zijn gebaseerd op mijn eigen leven. Als je een nummer schrijft kan je je wel even laten gaan in dat verhaal, maar ik heb niet het gevoel dat ik daardoor een personage word. Maar ja, het is een andere naam en we zingen in een andere taal, dus het is sowieso wel een beetje een andere wereld. En ik wou niet optreden als ‘Gertjan Van Hellemont’, dat past niet bij de muziek die we maken. Op het internet heb je jouw imago heel erg in de hand. Vind je sociale media belangrijk?

Gertjan: "Tijdens onze reis leefden we zes weken lang zonder internet en dat voelde heel bevrijdend. Wanneer je dan terug thuis komt en je bekijkt al die dingen opnieuw, merk je dat je niets hebt gemist, je hebt nooit iets gemist. Dat gevoel heb ik nog steeds wanneer Die sparren zijn ook vernoemd naar ik Twitter en dergelijken bekijk: veel een man die Douglas heette. Het moet verrijkend is er meestal niet aan.” wel een hele eer zijn om jouw naam zowel aan een boom als een rockband Maar je doet zelf wel aan sociale te mogen geven. media. Is er een soort haatGertjan: "Hij heeft er niet van kunnen liefdeverhouding? genieten, want die man is blijkbaar in Gertjan: "Ik vind het een heel een gat gevallen en daar gestorven, vermoeiend idee, die overdaad aan verpletterd door dode dieren.” (lachje) informatie waarvan je het gevoel

hebt dat je ze allemaal moet zien, maar in feite hoef je er helemaal niets van te zien. Ik probeer me dan ook te behoeden voor het te veel staren naar die – hoe heet het? – timeline. Geen facebook op mijn gsm en ik neem ook geen laptop mee. Ik heb een vaste computer in één kamer, zodat ik in mijn woonkamer gewoon muziek kan spelen of een boek kan lezen terwijl heel de wereld gewoon verder draait. Maar dat staat los van onze bandpagina. Ik vind het fijn om die te beheren en om op een heel directe manier met geïnteresseerde mensen in contact te komen. Op dat vlak is sociale media eigenlijk een heel goed idee. Het is dubbel, ja.”

Nieuwsgierig naar de nieuwe plaat? Nood aan een streepje vrolijke muziek en een stevige dosis weemoedige teksten? Douglas Firs speelt met volledige bezetting op 20 maart 2015 in Fenikshof, Grimbergen.

The Long Answer Is No

DOUGLAS FIRS Scan deze pagina met Layar en luister naar een fragment van Douglas Firs

vrijdag 20 maart - 20.30u - Fenikshof, Grimbergen Voorprogramma: THE FORTUNATE FEW

44 | #2

#2 |

_Eten en drinken

GEEN KONIJN MET PRUIMEN Konijn met pruimen is een typisch Belgisch gerecht dat voornamelijk in de winter wordt voorgeschoteld. Omdat het konijn ook wel eens van een rustige oude dag mag genieten, bedacht vegetarisch restaurant Avalon een versie zonder vlees. Woord: Robin Pannemans

We zijn voor het eerst massaal konijn beginnen eten tijdens de oorlogsjaren, toen al het andere vlees onbetaalbaar was. In de eerste helft van vorige eeuw was het konijn een belangrijke bron van vlees en energie voor de minder gegoeden. Rundvee bijvoorbeeld was voor velen te duur en des te meer in tijden van oorlog. De kweek van konijnen neemt in principe weinig plaats in en ook het voer geeft geen problemen. Konijnen eten immers simpelweg koolbladeren of ander groenteafval. Ook de vacht was uiteraard zeer belangrijk om bontmantels mee te vervaardigen. Dit verklaart ook voor een groot gedeelte waarom het konijn zo populair werd in de Belgisch gezinnen en ook een belangrijke plek kreeg op het menu. Momenteel is konijn met pruimen heel wat minder prominent aanwezig, maar daarom zeker niet minder populair. Het blijft een van de weinige vleessoorten die nog ambachtelijk gekweekt worden, zonder al te veel risico’s op hormonen en geneesmiddelen. Jeroen Meus bijvoorbeeld is zelf niet zo een grote liefhebber van gerechten die vlees en warm fruit combineren. Op één Vlaams gerecht na: konijn met pruimen. Konijnenvlees is immers licht, gezond en mager. En gedroogde pruimen zijn in zowat elke supermarkt te verkrijgen!

Vegetarisch restaurant Avalon uit Gent experimenteerde met het gerecht en maakte er een versie zonder vlees van. Ziehier het recept van ‘Geen konijn met pruimen’. Bron: Wikipedia

Ingrediënten

250 gr gedroogde boerentenen (grote witte bonen), overnacht geweekt 250 g gedroogde pruimen, ontpit, n stukken van 2 cm 2 sneden zuurdesem brood 2 - 3 el pittige mosterd 3 flesjes biobier (33cl) 4 uien, in blokjes van 1 cm 2 takjes verse tijm (of 1 tl gedroogde tijm) 2 blaadjes laurier 3 kruidnagels 2 el ahornsiroop of rijststroop 2 el bloem 1 scheutje natuurazijn 4 el olijfolie ½ theelepel gemalen zwarte peper min 1 tl zeezout Peterselie als garnering

WEDSTRIJD! Win 2 exemplaren van het boek ‘Grow, eat en share’. Maak een eigen vegetarische versie van een typisch Vlaams vleesgerecht en deel je creatie op Facebook met #ccrecept. De twee gerechten met de meeste likes, worden verwend met een kookboek.

45

Werk wijze Giet het weekwater van de bonen weg. Doe ze in een kookpot en zet ze onder water. Zorg ervoor dat er 1 cm water boven de bonen staat. Breng de bonen aan de kook. Kook ze gedurende 50 minuten met gesloten deksel en de laatste 10 minuten met een open deksel. Voeg ½ tl zeezout toe en laat 5 minuten trekken. Giet dan het kookvocht weg. Neem een grote pot. Doe er de olie in en verhit. Voeg er de ui aan toe en laat deze gedurende 5 tot 10 minuten stoven. Voeg er dan de bloem aan toe en meng die goed onder de olie en de ui. Bak dit mengsel gedurende 1 minuut. Doe er alle kruiden bij alsook de pruimen, het bier en de ahornsiroop en klop alles goed los. Breng aan de kook en laat 5 minuten zachtjes pruttelen. Doe er nu de bonen bij. Smeer het brood aan 1 zijde in met ruim wat mosterd. Leg de 2 boterhammen met de kant met de mosterd op de bonen. Laat gedurende 10 minuten verder pruttelen tot het brood uit elkaar begint te vallen. Roer alles een paar keer goed om. Proef en breng indien gewenst wat meer diepte in het gerecht door zout, peper en/of natuurazijn toe te voegen. Werk af met wat gesnipperde peterselie. Tip: Gebruik een restje gekookte bonen van de dag ervoor. Serveer de stoofschotel met pruimen met een witloofslaatje met zoete mosterddressing en met wortelpuree of kroketjes.

Het recept van ‘Geen konijn met pruimen’ werd bedacht door vegetarisch restaurant Avalon. Het restaurant dat vlakbij het Gentse Gravensteen is gelegen serveert 100% plantaardige natuurvoeding die kraakvers en natuurgebonden is. Door samen te werken met bioboeren in hun omgeving maken ze de cirkel rond. Hun tweede boek ‘Grow, eat en share’ vertelt over hun passie rond duurzaam eten die ze met het boek met iedereen willen delen. www.restaurantavalon.be.

46 | #2

_te gast

te gast_

#2 |

47

Expo zet Grimbergse kunstenaars in de verf D

Hoe begin je aan een nieuw doek? Patrik: “Wanneer de drang om te schilderen opkomt zonder ik mij af. Meestal maak ik eerst een schets, dan volgt de grondlaag, en daarna de eerste laag en nog en nog. Het resultaat van dit alles kan je bekijken op mijn facebookpagina: Kunstgalerie Patrik Dugailliez.”

at Cultuurcentrum Strombeek menig kunstkenner en gewone sterveling verrast met het neusje van de zalm op het gebied van moderne kunst is geweten. Vijf maal per jaar presenteert Museumcultuur Strombeek/Gent ons, dankzij de rijke depots van het S.M.A.K., een inkijk in het beste wat de kunst sinds de jaren ‘60 te bieden heeft. Naast deze topkunst biedt het cultuurcentrum ook een forum aan de amateurkunstenaar. Woord: Marc Van Godtsenhoven schepen van cultuur Grimbergen Beeld: Vira Buchkovska

Is er een kunstenaar die je bijzonder aanspreekt? Patrik: “Gerhard Richter inspireert mij enorm, hij werkt ook telkens laag op laag. Ik hou van de kracht en de dynamiek die zijn werk uitstraalt.”

Yvonne Leemans

Huisvrouw en gepassioneerd door kleur Je vertelde me in ons voorgesprek dat je een kunstopleiding gevolgd hebt. Waarom wou je graag kunst studeren? Yvonne: “Ik volgde les aan de Bisschofsheimschool waar ik mij alle kunstdisciplines eigen maakte: grafiek, weven, boetseren, keramiek, decoreren, drukken, schilderen … Als dochter van de directeur van de Portaelsschool groeide ik op tussen kunst. Een kunstopleiding leek dus logisch, hoewel ik als jonge vrouw rebelleerde tegen het academische karakter ervan. In mijn ogen waren het allemaal ‘oude meneren’ die het classicisme als leidmotief hadden. Ik had geen emotionele band met deze scholing, ik wilde vrij zijn in mijn kunst.”

expo

Kunst uit Grimbergen

vernissage met opening van Strombeek kermis op vrijdag 29 mei 2015 30/05 t.e.m. zo 21/06, alle dagen geopend van 10u-22u, zondag van 10u tot 18u gratis BEN JE KUNSTENAAR EN WOON JE IN GROOT -GRIMBERGEN? WIL JE GRAAG DEELNEMEN AAN DE EXPO VAN DE GRIMBERGSE KUNSTENAAR? SCHRIJF JE DAN VOOR 23 APRIL 2015 IN VIA CC STROMBEEK. DE INSCHRIJVINGSFORMULIEREN KAN JE VANAF 9 MAART VERKRIJGEN VIA WWW.CCSTROMBEEK.BE/GRIMBERGSE­KUNSTENAARS OF KAN JE TIJDENS DE OPENINGSUREN BEKOMEN AAN DE BALIE.

Wat betekent ‘kunst’ voor jou? Yvonne: “Kunst is iets wat je vanbinnen voelt. Je kan het op allerlei manieren uitbeelden. Bij mij gebeurt dat vooral door ‘kleur’. De kleur moet ontploffen. Ik denk aan een kleur en maak een schilderij.” Is die kleur dan een expressie van jouw gevoelens? Yvonne:” Zeer zeker, en meestal in de positieve zin. Het zit in mij en het moet eruit. Ik sta er ‘s nachts voor op. Het kookt in mij, het ontploft, het is een gezonde adrenaline. Daarom vind ik de Art Eco tentoonstelling ook zo fantastisch. De uitgekiende verlichting doet de kleuren schitteren. In die expo rondlopen is voor mij puur genieten.”

Hoe ervaar je de kans om met andere Grimbergse kunstenaars tentoon te stellen? Patrik: “Het is een uitstekende gelegenheid om aan een breed publiek te tonen waar je mee bezig bent.”

Patrik Dugailliez

Werkt in de financiële sector en is gepassioneerd door verf Jouw beroep ligt wel mijlenver van de kunstwereld. Hoe kreeg je de microbe te pakken? Patrik: “Na jaren thuis proberen kwam ik in contact met Willy Meuwis, de befaamde aquarellist. Gedurende 2 jaar volgde ik bij hem les, ook in het buitenland. Bij Willy leerde ik de knepen van het vak: werken met licht en schaduw en het mengen van kleuren. Na enkele jaren schakelde ik over op schilderen op doek. Ik werk nu met acryl, laag op laag, en laat me daarbij inspireren door de dingen rondom mij. Tijdens een wandeling neem ik alles in mij op: een gebouw, een bloem ... Meestal zoek ik dan een foto op die ik abstraheer.”

“HET KOOKT IN MIJ,

HET ONTPLOFT, HET IS EEN GEZONDE ADRENALINE.

”

Karel Royaert

Gepensioneerd ambtenaar en gepassioneerd door hout Dag Karel, even voorstellen misschien? Karel: “Ik woon in Humbeek en ben gepensioneerd ambtenaar-planafdrukker van de Vlaamse Gemeenschap. Mijn job vroeg veel precisiewerk, iets wat ik in mijn beeldhouwkunst kan gebruiken. Tweemaal per week volg ik les bij An Brouwers in het Atelier voor beeldende kunst in Strombeek. Stilaan zijn de cursisten vrienden geworden en kijken we allen uit naar de les op maandagmorgen.” Hoe ga je als kunstenaar te werk? Karel: “Het belangrijkste voor een beeldhouwer is het vinden van een goed blok hout. Soms breng ik zo een blok mee uit Duitsland of Oostenrijk. Eerst maak ik een schets op het hout, in een paar lijnen duid ik aan wat het moet worden. En dan ga ik aan de slag met gutsen, de houtbeitels waarmee we het hout weghalen. We gebruiken hierbij ook een ronde hamer want daarmee klop je altijd op de juiste plaats.” Ben je niet bang om teveel weg te kappen? Karel: “Nee hoor, er is altijd hout genoeg. Na het kappen wordt de figuur opgeschuurd en ingesmeerd met olie.”

#02 maart - augustus

48 | #2

a g e n d a

To be creative or not Vrijheid betekent het ‘vrij’ al dan niet publiek maken van wat je bezig houdt, ‘anderen’ via een ‘plastische’ taal proberen te onderhouden over datgene wat niet meteen met woorden kan worden geformuleerd. De kortsluiting tussen de gedachte en het woord kan een weg vinden in beelden - in alle mogelijke varianten en artistiek-technische uitdrukkingsmogelijkheden gaande van grafiek, multimedia en foto tot sculpturen, tekeningen en schilderingen … Het medium doet er niet toe, omdat de inhoud de keuze van het medium bepaalt en de inhoud altijd wel draait over ‘ons’ particulier leven en de mogelijkheden en moeilijkheden van ons samen-leven. De Biënnale Kunst uit Grimbergen is altijd een moment van het ‘fêteren’ van de creativiteit. Creatief bezig zijn is a priori belangeloos omdat het creatieve zich verhoudt tegenover het nuttige en functionele. De Biënnale is er voor iedereen en iedereen krijgt het voorrecht zijn of haar creativiteit tentoon te stellen tegen de mooie muren van het cultuurcentrum waar dankzij Museumcultuur Strombeek/Gent, de nauwe samenwerking met het S.M.A.K. in Gent, ook de allerbeste kunst van onze tijd wordt getoond. Het is juist de permanente aanwezigheid van belangrijke kunst in een cultuurcentrum die voor een win-winsituatie kan zorgen, het kwalitatieve peil kan beïnvloeden en mensen die hun vrije tijd deels gebruiken om creatief te zijn in een ‘gevecht met de materie’ kan inspireren.

Steven Mahieu

Hathor Consort & Femke Gyselinck

Tenzij anders vermeld, vinden alle activiteiten plaats in Cc Strombeek

Dans

Jaz z

WO 18/03, 20.30u | Westrand CIE SOIT

DO 12/03, 20.30u ARTUR TUZNIK TRIO (PL)

The Lee Ellroy Show

VR 24/04, 20.30u| Kerk Beigem HATHOR CONSORT & FEMKE GYSELINCK Lachrimae or Seaven Tears

Jo Sollie: "Swingend vuurwerk en intense interacties in eigen werk, maar ook een meesterlijk uitgevoerde standard, maakten dit jonge trio tot winnaars van Jazz Hoeilaart 2013. Ik verwacht van dit Poolse trio een intense avond waar de energie van afspat."

Humor DO 2/04 + VR 3/04, 20.30u FREEK DE JONGE (NL)

Als Je Me Nu Nog Niet Kent

Het is vergelijkbaar met amateur-toneelspelers of dito muzikanten die hun creatieve hobby ook kunnen toetsen aan wat op de planken van de schouwburg komt. Van het theater van de Koe via de dans van Rosas tot de muziek van grootheden als Arno, De Mens of Will Tura.

VR 17/04, 20.30u BEGIJN LE BLEU

Bezieling in denken en doen blijft de rode draad in het creatief bezig zijn. Het is de bezieling die al dan niet de ziel legt in het werk en daarin toont zich het unieke en authentieke van het creatieve proces waarmee een mens probeert zich artistiek uit te drukken en mede-deelzaam te zijn.

DO 7/05, 20.30u STEVEN MAHIEU

Luk Lambrecht Programmator beeldende kunsten Cc Strombeek

Radio Modern - ©Melvin Kobe

Speciaal voor U!

Maniak

Hendrik Dehandschutter: "Steven Mahieu - voor de eerste maal te zien op het Strombeekse podium - is een stand-upcomedian pur sang. Een microfoon, een marcelleke, en wel duizend kilo grappen. Hij kiest niet voor de gemakkelijke weg, maar raakt toestanden recht uit het leven, met zijn grote en kleine kantjes. Hij doet dit met verve en met vuur, scherp en snel, niet bang voor enige maatschappijkritiek, en laverend tussen grove en fijnzinnige humor. Een publieksspeler en een podiumbeest, die reeds met zijn 2de avondvoorstelling Maniak bevestigt dat hij een plek verdient bij de groten. Kom hem snel ontdekken; hij is het meer dan waard."

Klassie k ZO 22/03, 17u! | Abdijkerk, Grimbergen OCTOPUS KOOR, KNAPENKOOR IN DULCI JUBILO, BAROKORKEST LE CONCERT D’ANVERS en solisten o.l.v. BART VAN REYN Mattheuspassie, BWV 244 Johann Sebastian Bach

VR 24/04, 20.30u | Kerk Beigem HATHOR CONSORT & FEMKE GYSELINCK Lachrimae or Seaven Tears

Jo Sollie: "De weemoedige muziek van John Dowland uitgevoerd op vijf gamba’s en een luit komt helemaal tot zijn recht in dit prachtige kerkje. Er ontstaat een intiem samenspel met danseres Femke Gyselinck (Rosas). Door de kleinschalige setting zit je als publiek haast op de huid van de artiesten. Dit zorgt voor een unieke ervaring waar ik erg naar uitkijk."

DO 21/05, 20u HET COLLECTIEF & MIRELLA HAGEN

verplaatst naar het najaar!

ZO 31/05, 15u | Abdijkerk, Grimbergen ORGELCONCERT MET JOS VAN

IMMERSEEL (orgel) & CHOUCHANE EIRANOSSIAN (barokviool)

ZO 07/06, 15u | Abdijkerk, Grimbergen ORGELCONCERT MET PIETER DIRKSEN ZO 14/06, 15U | Abdijkerk, Grimbergen ORGELCONCERT MET KAMIEL

D’HOOGHE

M iXXit VR 27/03, 20u | Eldorado, Humbeek RADIO MODERN Rock 'n roll special

ZA 28/03, 20u | Eldorado Humbeek RADIO MODERN Swing special

DO 16/04, 10-17u | Cc Strombeek FLASHMOB?!

Evi Van Humbeeck: "Flash What? Flash Mob! Dit fenomeen waaide in de jaren 2000 over vanuit New York. Aan de hand van allerlei acties, bewegingen en choreografieën zullen we de nietsvermoedende passanten verrassen met maffe theatrale scènes in het straatbeeld. Verder worden er tal van ecologische ingrepen uitgevoerd in datzelfde straatbeeld. Wie valt het op?"

49

#02

50

#02

a g e n d a

Manische Mannen - ©Johan Jacobs

30/4, 22u LOKALE HELDEN

Kim Segers: "Op 30/04/zetten we lokaal talent in de spotlights! Lokale helden? Dat is iedereen uit Grimbergen die muziek maakt of speelt. Net samengestelde of juist gerodeerde muzikanten, dj’s, zangers, bands, singersongwriters, coverbands, producers... noem maar op. Ongeacht leeftijd, vorm, bezetting of genre. We richten het Fenikshof gezellig in en luisteren naar wat Grimbergen op muzikaal gebied te bieden heeft. Wil je ook op het podium staan? Stuur je bio en audiomateriaal naar [email protected]."

VR 03/07, 14.00-17.00u | Cc Strombeek TUNE THE STREET We pimpen de omgeving!

Muz ie k ZA 14/03, 20u30 LAÏS 20 jaar Laïs UITVERKOCHT

VR 20/03, 20u30 (ook mixxit)

FENIKSHOF

DOUGLAS FIRS

The long answer is no + support: THE FORTUNATE FEW

ZA 18/04 + ZO 19/04, 20u30 BART PEETERS Op de Groei UITVERKOCHT

Kleine Anna en Lange Oom

Selma

51

a g e n d a

BRONKS - ©Felix Kindermann

Lazarus - ©Guy Kokken

WO 06/05, 20u30 WANNES CAPPELLE, STEFAAN DEGAND, GUY SWINNEN en MARCEL VANTHILT

Film

Th eate r

Wim Meert: "Een muziektheater­ voorstelling over het geestelijk welzijn van het mannelijk geslacht door o.a. Stefaan Degand en begeleid door de ‘laatste showband’ van Patrick Riguelle en co... dat kan alleen maar vonken geven. Verder nog mannelijk zot volk op de planken met oa Wannes Cappelle van Het Zesde Metaal en Guy Swinnen van The Scabs."

DI 3/03, 20u30 TIMBUKTU

WO 11/03, 20.30u TRISTERO

DI 10/03, 20u30 THE IMITATION GAME

Toestand

VR 19/06 + ZA 20/06 + ZO 21/06,

DO 7/05, 14u Namiddagrondleiding: ART ECO, Deel III: Art-ivisme

DI 17/03, 20u30 RELATOS SALVAJES

ZA 14/03, 19u30 | Westrand

Dubbelprogramma - FERNWEH - FOKLAT alles in orde

COMP. MARIUS

VR 29/05

Manische Mannen

VR 22/05, 20u30 TINE EMBRECHTS, KARLIJN SILEGHEM, RONNY MOSUSE, ARAM VAN BALLAERT EN HUGO MATTHYSEN De Hersenhap UITVERKOCHT

DO 28/05, 20u30 WILL TURA In concert UITVERKOCHT

Luk Lambrecht: "Mijn tip gaat onvoorwaardelijk naar Will Tura, de muzikale bard die nog steeds met hart en ziel actief is en met zijn liedjes behoort tot ons cultureel erfgoed. Samen met Willem Vermandere is Will de authentieke inspirator van de nieuwe golf Vlaamse zangers die als moderne troubadours rondtrekken en "verhalend" zingen. Will Tura blijft omdat hij de harmonie weet te vinden tussen lyriek en ritmiek zonder te vervallen in "suiker" of "gejank" Allen naar het concert van Will om "samen" heel even eenzaam te zijn."

ZO 22/03, 9u | Ontbijtfilm HET LIED VAN DE ZEE (7+) MA 23/03, 15u VERLENGD WEEKEND DI 24/03, 20u30 BIRDMAN MA 30/03, 20u30 PROJECT WILD THING DI 31/03, 20u30 THE THEORY OF EVERYTHING DI 7/04, 15u KLEINE ANNA EN LANGE OOM (3+) DI 7/04, 20u30 TURIST DO 9/04, 15u TROUW MET MIJ DO 9/04, 20u30 TROUW MET MIJ DI 14/04, 15u ANTBOY (8+) DI 14/04, 20u30 LOIN DES HOMMES DI 21/04, 20u30 FOXCATCHER DI 28/04, 20u30 SELMA

ZA 14/03, 21u | Westrand FREEK VIELEN, REBEKKA DE WIT, SUZANNE GROTENHUIS, TOM STRUYF & HARALD AUSTBO Heimat

DO 19/03, 20.30u | Westrand SKAGEN Deurdedeurdeur

ZA 22/04, 20.30u | Westrand NTGENT Platonov

DO 30/04, 20.30u BRONKS

Sorry voor Alles

ZA 09/05, 20.30u | Westrand PIETER DE BUYSSER

Landschap met springwegen

WO 20/05, 15.00u DE THEATERFACTORIJ Oblivium

WO 27/05, 20.30u LAZARUS

Met argumenten kan je iedereen overtuigen

ZA 30/05, 20.30u ENSEMBLE LEPORELLO

Rotor - Expo Art Eco: Architectuur

Verkapt en onversneden 18u | op locatie

Manon en Jean van Florette

DI 23/06 + WO 24/06, 20u op locatie

COMP. MARIUS De Schpountz

Fam ilie ZO 15/03, 13u - 17u DOOR DE BOMEN (5-10J.)

Groen Kleurend familiefestival

Evi Van Humbeeck: "Mis dit gloednieuwe, lavendelfrisse familiefestival niet! Bos, Bomen, Beestjes. onze uitzonderlijke natuurpracht vormt bij DOORDEBOMEN hét vertrekpunt voor een speels festival boordevol spannende voorstellingen, waarvan zelfs eentje middenin de natuur! Maar ook een heleboel ‘ontdek erop los’en ‘handen uit de mouwen’-workshops waarbij je versteld zal staan.. Beloofd!"

10/04

tot

12/05

Expo ART ECO, Deel III: Art-ivisme

tot

ZO 21/06

Expo GRIMBERGSE KUNSTENAARS

Vorm ing V o lwas s e n e n

DO 19/03, 14u Namiddagrondleiding expo | ART ECO - Deel II: Architectuur ZA 21/03, 10u tot 16u

Workshop verticaal tuinieren

DO 26/03, 19u30 LETS café ZA 28/03, 14u tot 17u Repair Café

VR 17/04, 19u tot 22u en ZA 18/04, 10u tot 16u Workshop ecodesign | Duurzame buitenmeubels maken

ZA 11/04, 19u THEATER TAL & THEE

Vanaf MA 20/04/2015, 19u30u | De Piereman Keramiek | Module 5: Alternatief stoken

Exp o

Vanaf DO 23/04/2015, 13u30u | De Piereman Initiatiecursus schilderen naar levend model | Interpretatie en inventie

Octavio's Electro (7+)

27/02

tot

26/03

Expo ART ECO, Deel II: Architectuur

DO 19/03, 14u Namiddagrondleiding: ART ECO, Deel II: Architectuur

ZA 25/04, 10u tot 13u

Workshop koken met vergeten (lente) groenten

#02

52

a g e n d a

Repair Café

t e

#02

53

g a s t

Haas en Hert

Meer info & tickets: www.ccstrombeek.be WO 29/04, 19u30 DO 7/05, 14u

6-12 jaar Mobiel driedaagse: WO 8/04/2015, 13.30u | De Piereman

DO 28/05, 19u30 LETS café

4-6 jaar Spelen met je schaduw tweedaagse: DO 9/04/2015, 10.00u | Hemmerechtszaal Cc Strombeek

LETS café

Namiddagrondleiding expo: ART ECO, Deel III: Art-ivisme

VANAF DO 4/06/2015, 13u30u |

De Piereman Cursusreeks tekenen en schilderen | Het portret

Vor m i ng kinderen & fa m i l i e

6-12 jaar Zap-Staart-je 4 ZA 14/03/2015, 09.30u 5-10 jaar

DOOR DE BOMEN

Groen Geurend familiefestival ZO 15/03/2015, 13.00u - 17.00u Voorleesuurtje 2de & 3de kleuterklas ZA 21/03/2015, 10.00u | Bibliotheek Voorleesuurtje 1ste & 2de leerjaar

ZA 21/03/2015, 11.00u | Bibliotheek

6-12 jaar Drama en Bewegingsstage: Afval of maakmateriaal vijfdaagse: DI 7/04/2015, 10.00u 6-12 jaar Hoog-Laag driedaagse: WO 8/04/2015, 09.30u | De Piereman

9-12 jaar Op eigen houtje - kunst met planken WO 15/04/2015, 09.30u | De Piereman

Evi Van Humbeeck: "Wie droomt er niet van om zelf eens een kunstenaar te zijn?! Ga tijdens deze workshop zelf aan de slag met allerlei houtafval. Timmeren, boren, bouwen, kloppen. Wie weet welke houtconstructie jij (samen met de anderen) op het einde van de dag tevoorschijn tovert? We laten ons inspireren door tal van ontwerpers en kunstenaars."

4-6 jaar Groen tuinmannetje - Groen marsmannetje driedaagse: WO 15/04/2015, 10.00u | Box Cc Strombeek 6-9 jaar Logonade - Filmfabriek DO 16/04/2015, 09.30u | Leerkeuken Cc Strombeek 6-12 jaar Zap Art module 5: Woonboot ZA 25/04/2015, 09.30u | De Piereman 6-12 jaar Zap-Staart-je 5

ZA 25/04/2015, 09.30u

Voorleesuurtje 2de & 3de kleuterklas ZA 9/05/2015, 10.00u | Bibliotheek Voorleesuurtje 1ste & 2de leerjaar ZA 9/05/2015, 11.00u | Bibliotheek z o m e r va k a n t i e

6-12 jaar Yellow-Red

WO 01/07 - DO 02/07, 09.30u Piereman

4-6 jaar STOEPIE! JOEPIE! Maak je eigen stoepkrijt

WO 01/07/2015 - DO 02/07/2015,

10u-12u, box

6-12 jaar Eigen Dagboek

DO 27/08 - VR 28/08, 9.30-12.00u Piereman

3,5-6 jaar P(R)ICKNICK

DO 27/08 - VR 28/08, 10.00-12.00u Cc Strombeek, box en in openlucht 6-12 jaar Schoolbordkrijtjes-dag

SPLINTERNIEUW

Ontwerp je eigen schoolbordkrijt! DO 27/08 - VR 28/08, 13.30-16.30u Piereman

LENTECONCERT Lions Club Grimbergen Noordrand 13/03/15 | OLV de Goede Hoop kerk Vilvoorde

Jean Sibelius, Vioolconcerto met Mona Verhas (Viool), Felix Mendelssohn, Psalm 42 met Annelies Dille (Mezzo-sopraan), samen met Brussels Sinfonietta, Brussels Bachkoor en Carmina Kamerkoor o.l.v. Luc Bartholomeus Een organisatie van: Lions Club Grimbergen Noordrand Reservaties via [email protected], T 0477 51 35 81

INFOAVOND MINDFULNESS 18/03/2015 | Cc Strombeek

Wil je meer weten over mindfulness en wil je weten of het iets voor jou is? Kom dan zeker je licht eens opsteken tijdens de infoavond. Nadien kan je starten met een 8-delige cursus 'Mindfulness'. Een organisatie van: CM Sint-Michielsbond Inschrijven en informatie via: www.cm.be, E: [email protected], T: 02 240 85 06

ERFGOEDDAG 26/04/2015 |

het

MOT | Liermolen

Wandeling het MOT | Gepakt en gezakt! Tentoonstelling het MOT | Onze karren en wagens in de kijker Rondrit het MOT | Met paard-en-wagen brengt het MOT je in vervoering Meer info: [email protected] of T 02 270 81 11

DE GETEMDE FEEKS KT Hand in Hand 27/03/2015, 28/03/2015 om 20u, 29/03/2015 om 15u|Cc Strombeek Komedie van William Shakespeare Een organisatie van: KT Hand in Hand Reservaties kunnen via het telefoonummer 02/270 34 74 of [email protected]

WORKSHOP SJAALS KNOPEN met Sophie Van de Vijver 04/05/2015 om 20.00uur | Charleroyhoeve Tijdens een doe-workshop worden een twintigtal sjaalknopen aangeleerd. Iedereen heeft meerdere sjaals in de kast maar weet niet altijd hoe je deze stijlvol en origineel kan dragen. Een organisatie van: Markant-Grimbergen Inschrijven hoeft niet.

STAGE "BOUW ZELF JE OVEN" 08/06/2015, 09/06/2015, 10/06/2015 het MOT | Guldendal

Hou je ook zo van de geur van brood, vers gebakken in een met hout gestookte bakoven? Altijd al gedroomd van zo’n oven in jouw tuin om brood of pizza in te bakken? Dan is de stage "Bouw zelf je oven" iets voor jou! Een organisatie van: het MOT De inschrijvingen gaan van start op dinsdag 3 maart om 9 u, T: 02/270 81 11 of E: [email protected].

54 | #2

#2 |

_ondertussen in Westrand

Iemand die na de split van Neerlands Hoop in Bange Dagen aan een tweede leven begon - zeker na het veel te vroeg overlijden van zijn kompaan Bram Vermeulen - is Freek de Jonge. Onvermoeibaar staat deze cabaretier op leeftijd dag na dag op het podium en keer op keer overtuigt hij zijn publiek..

De lege vodkaflessen van Boris Jeltsin, de bel van de hond van Pavlov en het vleesmes van Walt Disney. Het zijn stuk voor stuk gebruiksvoorwerpen die een tweede leven begonnen op het podium. Pieter De Buysser, een filosoof die een tweede leven begon als acteur/verteller/theatermaker, laat ze met succes opdraven in een fantastische vertelling!

ALS JE ME NU NOG NIET KENT

LANDSCHAP MET SPRINGWEGEN

FREEK DE JONGE za 09/05 - 20.30u Westrand - Theaterzaal

PIETER DE BUYSSER za 09/05 - 20.30u Westrand - Theaterzaal

VERNIEUWDE BALIE In januari werd de balie van Westrand opgefrist met nieuwe bureelbladen, nieuwe kasten en een glazen wand. Deze werken maken deel uit van het masterplan van architect Carlos Arroyo, die voor het Dilbeekse cultuurcentrum een volledige make-over uittekende.

w w w.we s t ra n d . b e

Deze pagina is voorlopig 'wit'. We hebben jou nodig om deze op te vullen. Heb je iets 'werelds'-schokkends, 'werelds'-vernieuwend, ... te vertellen? Hou je dan niet in en stuur ons een tekening, tekst, gedicht op via [email protected] en wie weet vul jij de witte pagina van CactuS#3 op. Thema van nummer 3 is 'Werelds'.

55

CactuS wordt op de volgende plaatsen verdeeld: Cc Strombeek, Gemeenteplein z/n, 1853 Strombeek Westrand, Kamerijklaan 46, 1700 Dilbeek Dienstencentrum Ter Borre, Sint-Amandsplein 7, 1853 Strombeek Bibliotheek Grimbergen, Gemeenteplein z/n, 1853 Strombeek CVO Strombeek Grimbergen, Sint-Amandsplein 31, 1853 Strombeek Streekproductenwinkel , Pastoor Woutersstraat, 1850 Grimbergen De Brabantse Kouters, Pastoor Woutersstraat 1, 1850 Grimbergen Belfius Grimbergen, Wolvertemsesteenweg 10, 1850 Grimbergen Bakkerij Peter Bergen, Wolvertemsesteenweg 101, 1850 Grimbergen De Smoster, Brusselsesteenweg 62B, 1850 Grimbergen OCMW Grimbergen, Verbeytstraat 30, 1853 Strombeek KBC Grimbergen, O.-l.-vrouwstraat 4, 1850 Grimbergen Delhaize, Kerkstraat 132, 1851 Humbeek ‘t Fritstation, Wolvertemsesteenweg 118, 1850 Grimbergen Gemeentelijke Academie Muziek, Woord en Dans, Ruwaal 18, 1850 Grimbergen Bodycomplex, Kerkstraat 11, 1851 Humbeek Het Parochiaal Ontmoetingscentrum van Humbeek, Meiskensbeekstraat z/n, 1851 Humbeek Ter Biest, Chrysantenlaan 50, 1850 Grimbergen Jeugdhuis Bloem, Kerkstraat 77, 1851 Humbeek De Piereman, Nijverheidstraat , 1853 Strombeek KBC Strombeek, Wemmelsestraat 2, 1853 Strombeek-bever Gemeentehuis Grimbergen, Prinsenstraat 3, 1850 Grimbergen Gemeentewinkel Grimbergen, Pastoor Wouterstraat, 1850 Grimbergen Jeugdhuis Bloem, Kerkstraat 77, 1851 Humbeek Jeugdhuis ’t Stoveke, Zevensterre 13, 1852 Beigem Colora, Wolvertemsesteenweg 46, 1850 Grimbergen Hofbakkerij Biasetto, Gemeenteplein 6, 1853 Strombeek Den Diepen Boomgaard, Rijkenhoekstraat 80, 1850 Grimbergen Het MOT, Guldendal 20, 1850 Grimbergen ING Grimbergen, Brusselsesteenweg 1, 1850 Grimbergen