Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers

DE CARAPAT P915785 DRIEMAANDELIJKS AUG-SEPT-OKT 2013 AFGIFTEKANTOOR 3970 LEOPOLDSBURG

Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers

Driemaandelijks tijdschrift 25 jaargang

AFZENDER: LEONARDSTRAAT 60/3 3970 LEOPOLDSBURG

BELGIQUE – BELGIE B.P. 3970 LEOPOLDSBRG

Verantwoordelijke uitgever Kol SBH Peiren W Leuvensesteenweg 225/4 3070 Kortenberg

Wie doet wat Antwerpen:

Voorzitter Fernandusdijkstraat 24 Tel: 03/6463955 Secretariaat Grote baan 25 Tel 014/655428

Brabant

Wnd Voorzitter en secretariaat Leuvensesteenweg 225/4 Tel & fax 02.252.01.17

Klas 49

Voorzitter Zandstraat 51 Tel :014/842645 Voorzitter - Secretariaat Meldertsesteenweg 9bus 2 Tel: 011/422321 (na 20.00uur) Voorzitter Secretariaat Leimolenstraat 31 Tel: 051/501902

Klas 50

Klas60 e/d jaren 60 West-Vlaanderen

Limburg

Oost-Vlaanderen

Oud OOFFRN 1C West-Vlaanderen

Voorzitter Leonardstraat 60/3 Tel 011/344884 Secretariaat H van Veldekestraat 29 Tel:089/565419 Voorzitter Eeklostraat 168 Tel: 09/2268791 Penningmeester Geraardbergsestwg 106 Tel: 055/420740 St. Maartensbilk 14 /B13 Tel: 050/310978 Pieter Boncquetstraat 17 Tel: 051/314245

Mars Compagnie

De Camps Amie Hendrickx A Vercruysse Johan

Hoofdbestuur:

Voorzitter Secretariaat Leuvensesteenweg 225/4

Afwerking Carapat:

Hendrickx Albert

Verantwoordelijke uitgever

Peiren W, Leuvensesteenweg 225/4

De Carapat 25ste jaargang –editie 3

1

Schouwaerts Francois 2170 Merksem Mail: [email protected] Van Bourgognie Gilbert 2380 Ravels Rek nr.BE32 6460-1976-7402 Mail: [email protected] Peiren Willy 3070 Kortenberg Rek nr. BE36-0010-0597-5781 Mail: [email protected] Beckers Alfons 2431 Laakdal Aerts Albert 3583 Paal-Beringen Rek nr. BE13 3300-5209-7239 Vervaeke Willy 8600 Keiem Rek nr. 652-4807891-71 Mail:[email protected] Hendrickx Albert 3970 Leopoldsburg Rek nr. BE26 9796-2155-9029 [email protected] Contrijn Francois 3680 Maaseik [email protected] Van Poeke Marcel 9030 Gent- Mariakerke Verdegem Hubert 9960 Brakel Rek nr. BE90-3900 5439 5332 Lucas Willy 8000 Brugge Mail: [email protected] Dupont Andre 8870 Izegem Rek nr. BE85 0016-0005-4406 Av. Des Ramiers 17 1330 Rixenart Leonardstraat 60/3 3970 Leopoldsburg baan naar bree 36 bus1 3990 PEER Peiren Willy 3070 Kortenberg Rek nr. BE36 0010 0597 5781 3970 Leopoldsburg E-mail [email protected] 3070 Kortenberg [email protected]

Het woord van de Voorzitter Beste vrienden, De man met de zeis blijft ons achtervolgen. Sinds de laatste Carapat verloren wij weer twee leden. In Heusden-Zolder werd Maurice Clemmen begraven. Hij was jarenlang voorzitter van de Vriendenkring Klas 50. Samen met Albert Aerts zocht hij de oude legerkameraden terug bijeen en werden zij door ons ontvangen met een mini-opendeur. Hun veelvuldige jaarlijkse bijeenkomsten waren een zeer aangename gebeurtenis. Een ander enthousiast lid Roger Deswaef werd in Erondegem begraven op 15 juni. Roger was bestuurslid in de afdeling Oost-Vlaanderen van de Vriendenkring Klas 50. Bij meerdere gelegenheden zorgde hij voor de locatie in de provincie. Op beide begrafenissen waren er verschillende leden van de klas 50 aanwezig wat bewijst welke hechte vriendschap werd gesmeed tijdens de legerdienst. Af en toe mocht ik ervaren welke tonelen zich afspeelden bij hun bezoek aan hun oude makkers. Ook de echtgenoten werden goede vriendinnen. Deze oud dienstplichtigen hadden het grote voordeel dat zij met een geheel bataljon werden ingelijfd waardoor de band tussen een grote massa heel hecht werd. Wij hopen dat het nu voor een tijdje ophoudt en dat wij aanvulling krijgen vanuit de jonge generaties. Wij weten dat dit niet altijd gemakkelijk is enerzijds omdat het leeftijdsverschil een grote rol speelt maar ook omdat de jonge echtgenotes al genoeg hun wederhelft moeten missen en ook omdat de legeradministratie niet altijd gul is voor het verschaffen van de nodige informatie. Maar wij zullen het er toch op wagen. Enkele leden verloren ook een dierbare en moeten alleen verder door het leven. Wij wensen hen veel sterkte en moed en steun van de familie om het leed te verwerken. Al bij al was de voorbije periode vrij druk. Op verschillende plaatsen waren er plechtigheden. In de maand mei 1940 werden verschillende gemeenten getroffen door de inval van de Duitsers. Zo waren wij op 03 mei in Vorst-Laakdal voor herdenking van de pijnlijke ervaring van de Anciens tijdens hun marsen van de stellig en terug, op 04 mei in Adegem, , de 12de waren wij aanwezig in Arendonk waar dit jaar door omstandigheden de Franse delegatie zeer beperkt was. Dankzij de ereLtKol Bocken was onze Vriendenkring ook aanwezig in Mont-Saint-Eloi op 26 mei voor de herdenking van de gevechten rond dit onooglijk dorp. Verblijdend was dat op verschillende plaatsen de delegatie van oud Carabiniers mocht gezien worden en dat enkele oud gediende van de klas 74 hebben getoond dat ook zij hun anciens niet vergeten. Niettegenstaande hun verschillende pogingen om de lijst van hun lichting te bekomen kenden zij daarbij weinig succes. Maar hun aanwezigheid op verschillende plaatsen doet toch deugd en wij waarderen dat ten zeerste. Wij hopen dat zij er nog dikwijls zullen bij zijn. Toch kijken wij reeds naar de toekomst. Op 04 augustus heeft de jaarlijkse hulde aan het Veldleger van 1914-1918 en zijn Chef,koning Albert I , plaats in Nieuwpoort. Om 09u45 verzamelen de deelnemers aan het monument., om 10u00 beginnen de activiteiten met een oecumenische dienst, toespraken, neerleggen van bloemen gevolgd door het Europese hymne en het Volkslied. Verder inde maand en wel op 23 augustus in oud Stuivekenskerke (Diksmuide) brengt de Koninklijke Vereniging “Vrienden van het OLVhoekje” hulde aan de dapperen die in 1914 aan de Ijzer hun leven lieten voor onze vrijheid en ons welzijn. Vergeet niet dat zij de Duitse drang om door te stoten naar de Franse Havens hebben ingedijkt. Twee dagen later, de 25ste, herdenken wij in Schiplaken de eerste uitval vanuit Antwerpen waarbij Karabiniers en Grenadiers de vuurdoop ondergingen. De Karabiniersregimenten werden na de diverse uitvallen gereduceerd tot twee in plaats van vier. Op 29 september gaan wij twee richtingen uit. In Passendale wordt naar jaarlijkse traditie de bevrijding van het dorp herdacht. Deze vangt aan met een eucharistieviering om 10u00 in de kerk van het dorp, ondersteund door het plaatselijke koor dat zeer vermaard is in West-Vlaanderen en er buiten.. Na de mis worden bloemen neergelegd aan het plaatselijk monument opgericht als aandenken aan de gesneuvelde inwoners en slachtoffers van de beide wereldoorlogen. Nadien steken wij de baan over


2

voor de bloemenhulde aan de verschillende gedenkplaten, bevestigd aan de muur van het vroegere gemeentehuis. Aansluitend verplaatsen wij ons naar de hoek van de Carabiniers- en de Grenadiersstraat waar eveneens een bloemenhulde plaats heeft. Op de diverse plaatsen wordt na de bloemenhulde de Last Post geblazen en brengt de muziekvereniging het Vaderlandslied. Afsluitend en bij de terugkeer naar het Ontmoetingscentrum speelt de muziekvereniging afwisselend de marsen van de Carabiniers en de Grenadiers. In het Centrum wordt een receptie aangeboden door de gemeente Zonnebeke en wordt het woord genomen door diverse autoriteiten. Voorafgaand aan de plechtigheid in Passendale leggen wij bloemen neer aan het gedenkteken van de 1C,2C en 3C in Westrozbeke. Op dezelfde dag organiseert de gemeente Sint-Katelijne-Waver een herdenkingsplechtigheid .Op de vooravond wordt om 19u00 de Last Post geblazen. Zondagmorgen om 09u45 is er de samenkomst aan het gemeentehuis (Lemanstraat 63) gevolgd door de optocht naar de kerk, waar om 10u00 een eucharistieviering wordt opgedragen. Om 11u00 is er de bloemenhulde op de markt en van daaruit vertrekt de optocht naar de schans van Dorpveld, waar toespraken worden gehouden gevolgd door het neerleggen van bloemen. Na de plechtigheid volgt een receptie in de SintKatarinaschool (Generaal Deschachtstraat) en worden mosselen aangeboden in de parochiezaal. Die dag is er dus overaanbod en hebben noch de West-Vlamingen , noch de Brabanders of Antwerpenaren geen reden om er niet te kunnen bij zijn . Begin oktober en wel op de 5de herdenken wij de slag om Tervate en de gevechten rond Stuivekenskerke in september 1914. Na een lange verplaatsing vanaf Antwerpen tot de IJzer werden de Karabiniers en Grenadiers in de strijd geworpen om eerst de Duitse vooruitgang te stoppen en nadien een tegenaanval uit te voeren naar Tervate. Iedereen weet dat de vooruitgang van de Duitsers uiteindelijk werd gestopt door het manoeuvre van de sluizen in Nieuwpoort. Maar ook de inzet rond en in Stuivekenskerke en Tervate droegen bij tot het mislukken van de Duitse intenties en gaven de tijd om de sluizen in Nieuwpoort open te zetten. In de morgen leggen wij bloemen neer aan het monument 3C in Sint Joris, deelgemeente van Nieuwpoort.. Vergeten wij ook op niet dat wij 25 septembern in Leopoldsburg en op 26 september in Schaarbeek onze anciens van alle Regimenten herdenken voor de strijd die zij hebben gestreden waarbij vele hun leven hebben gelaten voor onze vrijheid, die van onze kinderen en ja, ook al onze kleinkinderen. en zeker ook achterkleinkinderen. Vele onder u hebben door hun inzet als dienstplichtige ook meegewerkt aan het behoud van die vrede. Een reden te meer om onze anciens te herdenken zolang wij het kunnen. Ik weet dat de plechtigheid in Schaarbeek voor vele niet aantrekkelijk is maar ons monument staat er nu eenmaal en onze voorgangers hebben inspanningen gedaan om hun gevallen kameraden met dit monument te eren. Tevens verdient de gemeente Schaarbeek onze dank om er na de afbraak van de kazerne Prins Boudewijn op het Daillyplein te hebben gezorgd dat ons monument een plaats kreeg in de gemeente aan de rand van het Josaphatpark. Het is nu aan ons om te tonen dat het ons niet onverschillig laat. Ieder jaar organiseert de vereniging” Pro Belgica” een plechtigheid als eerbetuiging aan de vrijwilligers die in 1830 streden voor de onafhankelijkheid van België. Dit gebeurt op zaterdag 28 september op het Martelaarsplein in Brussel. Daar hebben 467 vrijwilligers hun laatste rustplaats gevonden, in de crypte van het Patriamonument. Deze plechtigheid vangt aan aan de Congreskolom om 13u45. Aansluitend vertrekt de optocht naar het beeld van Koning Boudewijn op het plein voor de kathedraal Sint Michiel en Sint Goedele. Van daaruit begeeft men zich naar het Martelarenpleinvoor de bloemenhulde aan het monument Pro Patria. De optocht wordt ontbonden op de Grote Markt te Brussel en wordt gevolgd door een receptie in het Stadhuis aangeboden door de stad Brussel. WP


3


4

21 juli 2013. Het werd geen 21 juli als gewoonlijk. U heeft het allemaal gelezen in de kranten of op TV gezien en gehoord. Koning Albert II deed troonsafstand ten voordele van zijn zoon Z.K.H. Prins Filip.. We gaan dus een nieuw tijdperk tegemoet. Veel geruchten worden verspreid over de nieuwe Koning. Is dit alles niet wat voorbarig. Hij moet zijn kans krijgen en mag niet vooraf veroordeeld worden. Bij de inhuldiging van Koning Albert II had men ook twijfels of hij wel dezelfde kwaliteiten zou hebben als zijn overleden broer koning Boudewijn. Door de jaren heen heeft hij zich ontpopt als een waardige opvolger met ernst en begrip van de noden van zijn land. Een bilan opmaken hoort niet tot onze bevoegdheden en zou kunnen leiden tot betwistingen die ons niet verder brengen. Wij moeten echter erkennen dat in de media met lof werd geschreven over zijn aanpak van moeilijke dossiers om nog maar te zwijgen over de oplossing van langste regeringscrisis in dit landje. Tijdens zijn toespraak van 21 juli 2011 liet Hij verstaan dat het welletjes was geweest en dat de politieke wereld zijn verantwoordelijkheid moest opnemen. In pijnlijke momenten was Hij een troost voor de families die zwaar werden beproefd, denken wij maar aan de opvang van de families van de dodelijke slachtoffers van de moorden in Rwanda en onlangs de bus ramp in Sierre. In heuglijke momenten toonde hij hoe dicht hij aanleunde bij zijn landgenoten, onder andere de beelden van verleden jaar bij de feestelijkheden die werden opgezet. Hij wist in te spelen op de gevoelens van zijn volk. WP

Overlijdensbericht De Heer Louis Vanhees Echtgenoot van mevrouw Wilma Vanhees Tafeltennis was zijn leven Lid van de vriendenkring Carabiniers-Grenadiers Deelnemer 1ste Mars Compagnie Kongo 1960 Geboren te Tongeren op 22 januari 1942 En thuis te Kalmthout overleden op 15 juni 2013 Rouwadres: Turfvaartlaan 19, 2920 Kalmthout


5


6

Klas 50 Goede vrienden, Men zegt dikwijls , geen nieuws is goed nieuws. Deze keer is het anders. Op 13 april werd Clemmen Maurice ,mijn schoonbroer begraven op zijn verjaardag, net een maand geleden. Nu kregen we het bericht dat onze vriend Roger Deswaef ons ontvallen is en op 15 juni begraven te Erondegen Erpe Mere . Ja ,Wij krijgen zware klappen te verwerken. Wij hadden nog afgesproken elkaar nog eens te zien in Lourdes. Ik vertrok op 13 juni als Roger zich bij ons zou voegen op 15 juni. Maar helaas , het heeft niet mogen zijn. O. L . Heer heeft er anders over beslist. Ja, wij weten het . Het zal er niet op verbeteren en zitten in een leeftijd waarop het elke dag kan gebeuren. In naam van de familie Deswaef wil ik u allen Carabiniers en Grenadiers die er aanwezig waren oprecht danken. Kolonel Peiren, Hobus, Vanloo, Stuyck en ik zelf met vaandel en ook enkele dames die altijd betrokken zijn geweest bij onze vriendenkring maar ook hun geliefde moesten afgeven. Dank hier voor José en Jeanneke. Prof. Martin Moors die ook onze vieringen doet was ook aanwezig op de begrafenis. Hij heeft een mooi afscheidswoord uitgesproken voor Roger. Roger zijn leuze was “hou het kort en hou het bij het voornaamste en dicht bij het leven”. Een goede raad van een wijze man. En dat ga ik ook doen zei Martin. Dat Roger moge rusten in vrede. U ziet hier bijgevoegd de volledige lijst van onze ontvallen vrienden. Kent u er nog, bel of schrijf mij . ook zend ik je hierbij een stortingformulier om uw lidgeld te storten voor 2014. ( 8 euro). Maar eerst zou ik graag u, die nog kunnen aanwezig zijn, zien op de dag van de Carabiniers op 25 september , dus niet in oktober. Stort uw gevraagde bijdrage van 32 euro plus zij die met de bus meekomen 5 euro samen 37 euro. Dit voor 19 september zie carpat editie 2/2013. Deze storting moet wel naar de rekening Peiren Willy BE36 0010 0597 5781. Eenenboomlaan 16 1932 Sint-Stevens-Woluwe Laat ons niet alleen. Kom met zoveel mogelijk om de viering van 25 jaar bestaan te vieren. van de grote vriendenkring waarvan Willy Peiren de voorzitter is. Dus doe hem een plezier en zorg dat u er bent Parvi Sed Magni. Lees aandachtig uw carpat , zo blijft u op de hoogte. Aan onze zieken en mannen die het moeilijk hebben in deze dagen wensen wij veel sterkte en moed en zal ik er te Lourdes zeker aandenken al is het misschien moeilijk. Denk toch eens aan onze leuze PARVI SED MAGNI , klein maar dapper. Wat ook uit komt aan onze grotere leden ha ha ha. Vele groetjes Auf wieder sehen. Albert Aerts


7

Aandenken aan de overleden vrienden Carabiniers PB Klas 50 (2013)

E.H Sooi Willems

Agga Jean Annaert Marcel Andries Jan Asselbergs Lamberts

Baerts Gaston Bamps Julien Bartholomeus Francois Beaujean Paul Beydts Marcel Blomme Lucien Blomme Maurice Blondeel Georges Blockx Jos Bogaert Gaston Borremans Gustaaf Bosmans Gilbert Bosteijn Roger Bytebier Noël Buckings Jean Buytaert August Borkelmans Pierre Boel Filip Bormans Henri Brouns Theo Boyen Fermin Boden Jozef Clemmen Maurice Caes Henri Callens Charles Castermans Frans Ceyssens Jozef Ceulemans A. Ceupens Louis Celis Andre Chovau Guido Claes Ferd. Claes Ferd. Clincke Wilfried Crauwels John Cochez Jean Coenen Roger Coinne Marcel Corneille Richard Coopman Arthuur Coppejans Marcel Croonen Emiel Crombez Marcel Cottijn Georges

Daelman Roger Danau Marcel Deceuninck Michel Decock Albert D’hooghe Hugo De Cocker Basiel De Dauw Leon De Clerq Jean De Burgrave Daniël Deceuninck Andre De Grave Cyrill De Greef Robert De leeuw Lucien Debogni Gaston De Keyser Eduard De Kunst Paul Deman Eduard Demeester Louis Denayer De Pestel De Pla Eugene De Pree Julien Dereyer Charel De Smet Roger Deveyrman Devriesse Willy Dewilde Antoon De Wijngaert Evarist Dhondt Jozef Diellen Juul Dignef Martin Driesen Gustaaf Driesen Henri Duqeunne Frans Daniels Julien Demyttenaere Andre De kerpel Roger Delannoy Jos Derudder Joel Deswaef Roger Elst Constant Ema George Francois Leopold Flamen Alphons Forier Jules Gielen Jos Gryson Cyriel Gordts marcel Gekierde Willy Hanssens Jozef Helsen Charel Hendicks Doni Houtmeyers Frans Holvoet Willy


Huybrichts August Huysmans Ernest Hoste Adolf Horemans Frans Iven Iserbiet Georges Joos Alfons Jamar Jozef Kaesemans Arthuur Kellens Maurits Kerckhof Roger Kerstens Komeel Kindt Adolf Klompers Jean

Lacroix Emiel Lantsheer Octave Lapiere Noël Leenders Guiliam Loncke Walter Lonneville Renè Loos Louis Luyten August Maenhout Leo Maes Etienne Missotten Boudewijn Michiels Louis Mussly Frans Molemans Jozef Morest Jean Onkelinx Edgard Parisis Pauwels Guillaume Pintens Willem Pollet Gaston Poppulier Hubert Pottie Robert Raves Jean Roothoofd Frans Schepers Martin Schaltin Hendrik Schroeders Edguard Seeldrayers Richard Sinnaeve Georges Sigar Georges Saelens Cyril Soetaert Etienne Staes Antoinne Stampers Guido Storme Omer Suys Andrè

8

Taffin Pierre Tanghe Lucien Tanghe Marcel Teniers Alfons Teurlinkx Jozef Vlaeminck Maurits Vangorp John Van Aerschot August Van Aerschot Everard Van Apers Andrè Van Driessche Will Vandendriessche Leopold Vanswijgenhoven Jan Van De Bosche Marcel Vandebroek Emiel Vandesompele Jozef Van Den Brande Frans Vanderwege Jozef V.D.Bergh Louis Marcel V.D.Plaetsen Gabriël Van Britsom Marcel Van De Bussche Piet Van De Ghinste Willy Vandegucht Bernard Vanderschelde Victor Van De Voorde Roger Van Elven Frans Van Frachen Raymond Van Herck Alfons Van Hool Loïs Vanleemput Valére Van Meenen Andrè Van Meensel Charel Van Munster Theofiel Van Parijs Marcel Vanthielen Marcel Venken Jan Vercammen Adolf Verdurme Verplancke Robert Vervloet Alfons Veys Marcel Van Der Trappen Marcel Van Goethem Marcel Van De Broeck Jozef Vermeesen Alfons Verwerft Jozef Weyn Roger Westerlinck Herman Windels Willy Wuyts Jan Wailly Willy

Provincie Limburg

De slag om Dorpveld 99 jaar herdenking Zaterdag 28 september 2013 19 u: Last Post van op balkon oud gemeentehuis Zondag 29 september 2013 9.45 u: Optocht naar de kerk : vertrek aan gemeentehuis, Lemanstraat 63 10 u: Eucharistieviering 11 u: Bloemenhulde aan monument op het marktplein Optocht naar Dorpveld, Gen. Deschachtstraat, naamafroeping en bloemenhulde. Voordracht door de leerlingen van Sint-Katarinaschool. Toespraak door de heer Theo De Vos. Aansluitend receptie in Sint-Katarinaschool, Gen. Deschachtstraat. Voor de liefhebbers aansluitend mosselsouper in de parochiezaal Tot dan

Plechtige herdenking te Sint Katelijne Waver op 29 september 2013. Jaarlijks grijpt er in Sint-Katelijne-Waver een herdenking plaats aan de schans van Dorpveld om er ook de Karabiniers van het 2de Regiment Vestingkarabiniers te herdenken. Zij leverden in de ruimte tussen de schansen en forten een hardnekkig gevecht om de vijandelijke vooruitgang te stoppen. Voor hun hardnekkige weerstand werden zij vermeld op de Legerdagorders en geprezen om hun houding die niet altijd door actieve eenheden werd betoond. Reeds de avond voordien wordt de plechtigheid ingeleid met de Last Post om 19u00. De zondagmorgen vinden de deelnemers zich terug aan het nieuwe gemeentehuis (Lemanstraat 63). Van daaruit vertrekt de optocht naar de kerk waar om 10u00 een eucharistieviering wordt opgedragen. Na de mis begeeft men zich naar de markt voor een eerste bloemenhulde. Aansluitend vertrekt de optocht naar de schans van Dorpveld waar de hoofdklemtoon van de dag ligt. Er worden toespraken gehouden en bloemen neergelegd. Bijzonder in Katelijne is de deelneming van de jongerenverenigingen. Na de bloemenhulde nodigt de gemeente de deelnemers uit voor de receptie in de Sint-Katarinaschool (Gen Deschachtstraat). Afsluitend kan deelgenomen worden aan mosselen eten in de parochiezaal. Albert Hendrickx


9

PLANNIG VOOR EEN REIS IN 2014 Beste Vrienden Er is een voorstel gedaan om een reis te organiseren in het voorjaar van 2014 Deze reis staat in het teken van de eerste wereldoorlog en gaat naar Heuveland en als afsluiter de Last post in Ieper aan de Menenpoort Indien er voldoende deelnemers zijn, 35 pers, gaan we op het voorstel in Planning reisdatums in de maanden, eind mei of begin juni 2014: Het program 7u00 Vertrek parking Gery Tours in Tessenderlo. 9à10u Ontvangst met koffie en één koffiekoek in De Beiaard te Nieuwkerke. Hierna brengen we olv de gids een bezoek aan Kemmel waar er uitleg gegeven wordt over de slag van de Kemmelberg. We zien er een kort filmpje(zero hour) over deze veldslag. Even later brengen we een bezoek via Mesen aan de Pool of Peace (het ontstaan van de Pool of Peace zien de mensen in het filmpje waardoor ze zich goed kunnen inleven in deze gebeurtenis). Rond de middag nemen we het middagmaal: dagsoep, Heuvellands gebraad met groentjes en krokketjes, dessert, koffie of thee. Na het middagmaal maken we een rondrit via MC Rae cemetry om dan naar het Duits kerkhof te Langemark te rijden en ook een bezoek te brengen aan Tyne Cot Cemetery (Engels Kerkhof). Vervolgens brengen we een bezoekje aan het Hooge Crater museum (W.O.1) te Ieper en wordt er wat vrije tijd voorzien om een terrasje te doen en/of te winkelen. Omstreeks 17u15 keren we terug naar De Beiaard voor het avondmaal bestaande uit Breugelbuffel en kunnen we rond 18u45 vertrekken richting Last Post te Ieper en meteen hierna huiswaarts. Kostprijs van deze uitstap is 50 euro/pers. Minimum aantal deelnemers dient 35 te zijn, Graag een hadden we een lijst opgesteld van de kandidaat deelnemers. We vragen nog geen stortingen.


10

Brabant De Carabiniers Brabant bijeenbrengen is niet eenvoudig en toch zou dat ook moeten kunnen. Ik meende dat de herdenking in Schiplaken daartoe een ideale gelegenheid was. Tot nu toe is dat niet meegevallen. Is het onbekende ? Is het onverschilligheid ? Bij deze wil ik toch nog een poging wagen. Schiplaken is een deelgemeente van Boortmeerbeek. Het dorp leunt aan op Hofstade en ligt midden i het groen. Einde augustus 1914 werd er hard gevochten rond Schiplaken en de toenmalige Carabiniers hebben er de Duitse reserves die al diep in België waren binnen gedrongen laten terugkeren naar de streek rond Mechelen om de flank van de penetratie te vrijwaren. Dit gebeurde in het kader van de verschillende uitvallen vanuit Antwerpen waarop de geallieerden hadden aangedrongen bij koning Albert I. Telkens namen de Carabiniers er aan deel en het kostte hen veel inspanningen en uitgedunde rangen. Na de derde uitval bleven slechts twee Regimenten van de vier over. Het zou tot 1917 duren vooraleer er terug vier Regimenten Carabiniers terug deelnamen aan de oorlog. Wat houdt de herdenking in ? Om 10u00 is er een mis in de kerk van de Heilige Familie in het dorp Schiplaken, gevolgd door een bloemenhulde. Op het einde biedt de gemeente Boortmeerbeek een receptie aan gespekt met korte toespraken. De Vriendenkring Brabant organiseert nadien een eetmaal in het Veilinghof aan Kampenhout Sas, deelname in de kosten € 32,00. De stemming is er altijd opperbest. Wij nodigen alle Brabanders uit om met ons aan tafel te gaan. Inschrijven kan bij W. Peiren, Leuvensesteenweg 225/4, 3070 Kortenberg . Er wordt gevraagd het bedrag te storten op rekening van de vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers BE36 0010 0597 5781, Eenenboomlaan 16, 1932 Sint Stevens Woluwe. Laar u niet misleiden door de adressering, dat komt later in orde en overgebracht naar mijn adres. Eens deelgenomen vraagt naar meer. Wie komt er op af ? Wij verwachten U. Niet moeilijk te vinden. Op de E 19 uitrit Zemst, rechtsaftot over de Tervuursesteenweg en na +/100m rechtsaf Schiplaken. Wij verwachten u en van harte welkom. WP

Oost-Vlaanderen De vakantie van de voorzitter. Laatste vergadering op zondag 02 juni met veel verjaardagen. Lidkaarten schrijven en opsturen aan vier nieuwe leden: Maes Marc, Van deWalle Eric, Samson Yvan en Vervack Georges. Uitstap naar ons monument in Raverschoot (Adegem) - uitgebloeide bloemen meebrengen (7 stuks); - vert de gris en oude boenwas verwijderen van de bronzen platen op het monument met terpentijn (weer wat bijgeleerd). Kaartjes opsturen naar Hubert en Denise. Zijn broer Etienne is op 12 juni overleden. Hij heeft nog voor ons enkele jaren terug de mis opgedragen in de kapel op de watersportbaan. Wij bieden aan de familie onze oprechte blijken van medeleven aan bij het overlijden van pater Etienne Verdegem. Brief opstellen voor het banket. Controle door de secretaris en de penningmeester. Antwoorden aan de provincie op uitnodiging voor deelname aan het Te Deum op 21 juli. Lidkaarten schrijven en opsturen voor drie nieuwe leden: Forget Geert, Vanoverbeke W. en Scholliers Louis. Uitnodiging ontvangen voor het bijwonen van het afscheidsbezoek van de koning en de koningin aan de stad Gent op woensdag 17 juli. Dit in het kader van de Confederatie. De voorzitter en de ondervoorzitter Etienne Flerick waren uitgenodigd en aanwezig en aanwezig op de plechtige ontvangst en het bezoek van onze vorsten. Deze plechtigheid ging door in de Pacificatiezaal die prachtig versierd was met bloemen.


11

Na de begroeting en de voorstelling van de notabelen hield burgemeester Termond een korte, gevatte toespraak. Als geschenk bood hij een kopergravure en een boek aan. Nadien volgde een receptie . De plechtigheid verliep vlekkeloos. Buiten waren ze minder braaf. Een horde persmensen hebben in het stadscentrum gefilmd, waarvan wij niets hebben teruggezien. Opstellen en invullen van papieren voor subsidies van de provincie Oost-Vlaanderen. Daar was ik een dag of twee zoet mee. Aangezien er op zondag 21 juli geschiedenis werd geschreven hebben wij alles gevolgd op televisie. Het Te Deum hebben wij dit keer overgeslagen. Het vuurwerk hebben wij gezien op RTBF. Nu schrijf ik een artikeltje voor De Carapat. Vooruitzichten Op 10en 11 augustus heeft de militaire openluchtshow “Wings and Wheels” plaats in Ursel. Deze behoort tot onze vaste uitstappen. Inkom € 10,00. Vorig jaar hebben wij er korpsadjudant Smets ontmoet. Rond 15 augustus vliegen wij er weer in met een eerste bestuursvergadering. Op 06 september herdenkt de stad Gent de bevrijding om 16u00 in het Zuidpark. Te Adegem gaat op 08 september de plechtigheid door op Canadees kerkhof (zie De Carapat) Op zondag 06 oktober organiseren wij een banket ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-grenadiers. De vergaderingen gaan door op volgende zondagen: 01 september, 29 september en 03 november in café Flora om 10u00. M. Van Poecke

Toespraak door de Jacques BOCKEN ter gelegenheid van de herdenking in Mont Saint-ELOI op 26 mei 2013 Beste oud-strijders en familie van oud-strijders, Dames en heren, Waarde vrienden, Naar jaarlijkse traditie staan we hier vandaag samen met de oud-strijders, waardig en in stilte. Samen met hen denken we terug aan de jonge soldaten die hun leven gaven tijdens de 2e Wereldoorlog en in het bijzonder de 3e Carabiniers uit België en de 4e Dragonders uit Frankrijk. Ze deden dat voor hun landgenoten en de daaropvolgende generaties, opdat wij in een vrij land kunnen leven, opdat ons land opnieuw vrede zou kennen, opdat wij nooit meer een oorlog hoeven mee te maken.


12

De Tweede Wereldoorlog was gekenmerkt door een ongekende brutaliteit. De burgers werden beschouwd als valide doelen door alle betrokken partijen. Daarom spreekt men over een totale oorlog. De strijd was bijzonder hard, ook de behandeling van de krijgsgevangenen. Het was de enige oorlog waarbij kernwapens werden ingezet. De herinneringen aan Wereldoorlog II kunnen nog naverteld worden door mensen die het hebben meegemaakt en die hier vandaag aanwezig zijn. Vandaag is de dag waarop we deze zinloze strijd herdenken. Een oorlog die onze beide landen zwaar getroffen heeft. We brengen hulde aan de soldaten die zo dapper gevochten hebben voor ons land, aan de nog in leven zijnde oud-strijders, weggevoerden, oud-krijgsgevangenen, politieke gevangenen, oorlogsinvaliden, oorlogsvrijwilligers, burgerslachtoffers. Zij weten wat schuilen voor een bombardement is, wat het betekent om te vluchten, niet wetend wat de toekomst zal brengen, niet wetend waar men die nacht zal slapen, niet wetend of men iets te eten zal vinden. Voor de jongere generatie is deze feestdag belangrijk. We herdenken niet alleen het vele bloedvergieten van toen, maar vieren ook het einde van deze waanzin. We vieren het neerleggen van de wapens en het zwijgen van de kanonnen. De vrede die we nu kennen, is uniek. Echte vrede is zeer broos en daar moeten we elke dag samen aan meewerken. Er zal over de hele wereld pas vrede zijn wanneer iedere gemeenschap of individu geen politieke, sociale, religieuze of economische tegenstellingen meer kent. De wereldoorlog mogen we nooit uit ons geheugen wissen. Daarom is het goed dat we hier jaarlijks samenkomen om te herdenken, met een huldebetoon aan de strijders Onze huidige en vrije levenswijze hebben wij te danken aan de volharding van onze voorouders. Dat is iets wat nooit mag vergeten worden. Aan de familieleden van hen die als slachtoffer vielen, betuigen wij onze oprechte deelneming met hun leed om het vroegtijdig gewelddadig levenseinde van hun dierbare verwanten. Laat ons eindigen met de wens dat het nooit meer oorlog wordt. Met dank aan diegene die zich inzetten voor het opluisteren van deze ceremonie en al de aanwezigen die deze viering bijwonen.

Jacques BOCKEN Ere Majoor

(Gedenkplaat in de kerk van Mont-Saint-Eloi)


13

Arendonk 2014 De priester van Arendonk, eerwaarde pater Vienne heeft voorgesteld om na het middagmaal in Arendonk (11 mei 2014)een bezoek te brengen aan de abdij van Postel. Hij wil ons een rondleiding geven met de nodige uitleg. Vervelend is dat hij onze reactie moet kennen voor begin september, om die activiteit te kunnen inschrijven in zijn agenda en op die manier communies en vormsel voor 2014 vast te leggen. Ik zou dus graag uw reactie hierop kennen voor 20 augustus 2013. Wie dus geïnteresseerd zou zijn laat mij iets weten hetzij met een telefoontje (02.252.01.17), hetzij met een mailtje ( [email protected]) .

21 april 2013 Veldwezelt Spijts alle goede voornemens om het niet te vergeten en met de vaste overtuiging dat ik mijn verplichting was nagekomen was het een nalatigheid om geen artikel in de Carapat te zetten in de maand mei. Om dit goed te maken hieronder mijn relaas. Het was 21 april, we waren uitgenodigd in Veldwezelt op de herdenking van de Duitse inval op 10 en 11 mei 1940 Het was de zesde compagnie van het 2 Karabiniers die hier opgesteld was. Op het ogenblik dat niemand het vermoedde werden zij als eerste in de strijd gemengd. Zevenentachtig jonge Karabiniers vonden hier de dood, tweeëndertig werden er gewond. Daarom zijn elk jaar de Karabiniers vertegenwoordigd. Dit jaar mochten we een delegatie ontvangen van het Bataljon Carabiniers-Grenadiers dat vertegenwoordig was door de 2 Commandant Majoor De Vos, Kapitein ……………. en de Korpsadjudant adjudantmajoor Smedt Na de eucharistie viering was er een dodenappel gehouden achter de kerk, gevolgd door een bloemenhulde. Res. Kolonel Swinnen van het 2 Carabiniers legde de bloemen neer aan het monument van de Carabiniers die hun leven lieten. De optocht gaat verder naar het monument van de burgerslachtoffers van Veldwezelt. Toespraken worden gehouden door de burgerlijke autoriteiten van de gemeente Lanaken, gevolgd door de traditionele bloemenhulde. Aan de overkant van de straat ligt de begraafplaats van Veldwezelt, achteraan bevinden zich de graven van de slachtoffers van dat nutteloos geweld. Ook hier volgen volgens het vaste stramien de gebeurtenissen elkaar op. Na de plechtigheid worden we uitgenodigd om deel te nemen aan het banket in het Berenhof. Het is een eenvoudig maaltijd waar de Carabiniers toch vertegenwoordigd zijn met 10 personen, Hier vernoem ik graag Res. Majoor Bocken en De Carapat 25ste jaargang –editie 3

14

zijn collega, Albert Aerts die met de vlag van de Klas 50 weer paraat was op de ganse plechtigheid. Bedankt nogmaals aan iedereen, en hopelijk zien we elkaar terug volgend jaar op zondag 27 april 2014

Albert en Sam


15

Provincie Antwerpen Het legermuseum in de Artillerieschool in Brasschaat Woensdag 05 juni 2013 een stralende zomerdag. Het is nog vroeg wanneer 43 Karabiniers verzamelen aan de kazernepoort van de Artillerieschool in Brasschaat. Mannen en vrouwen uit alle hoeken van het Vlaamse gewest. De ene al wat vroeger uit de veren dan de andere want iedereen kent het gevaar van de ring rond Antwerpen. Goed gemutst en vol verwachting op wat komen zou? Om 10uur worden we afgehaald door de verantwoordelijke van het museum en na wat geharrewar kunnen we de kazerne binnen. Via een doolhof van straten bereiken we het museum. Ik wed dat niemand nog terug naar de ingang kan rijden. In de voormiddag maakten we kennis met duizend bommen en granaten, de één al wat dikker dan de ander, de één wat zwaarder dan de ander. Voor ons infanteristen even wennen aan die kanonballen. Wat we wel moesten vaststellen is: dat al dat geweld dienst had of deed om oorlog te voeren, mensen te doden of te kwetsen, en dat is bij ieder van ons wel bekend van de dagelijkse televisiebeelden. Een film brengt ons dichter bij de realiteit hoe het er aan toegaat wanneer deze mastodonten in actie komen op het schietveld. Wanneer de film eindigt maken we kennis met de verschillende zalen en rijkdommen van het museum. Kasten vol met kentekens, de oude garde werd hier ten toon gesteld en druk werd er gediscuteerd over dat kenteken of dit kostuum. Zonder dat we het wisten was het middag en François toonde zich van zijn gulle kant en bood ons een aperitief aan waarna we aan tafel gingen om de Belgisch vermaarde maaltijd “friet met steak” te gebruiken. Ergens kon ik nog opmerken dat “de soep” het beste van den troep fel gegeerd was. Spijtig de koffie werd vervangen door een fluitstoot, maar niet gezeurd, water was er voldoende aan tafel. In de namiddag zetten we onze ontdekkingstocht verder, tussen al dat wapengekletter van vroeger en nu. De interesse was er niet minder om en onze gids bracht het ene verhaal na het ander, alsof hij nooit aan het einde van zijn verhaal zou komen. Enkele vrouwen hadden reeds het wapengekletter vervangen door op de koer lekker te genieten van het zonnetje. Binnen kwamen de kelen droog te staan en stilaan nam de goesting naar een frisse pint de overhand Eindelijk Schol…. Maar het was een fijne dag voor ons zandstuivers Francois Schouwaerts


16

DE MARS COMPAGNIE KANS OF ONKANS BIJ WERKELIJKE OPERATIES Bij commentaar over werkelijke militaire interventies dienen heel wat elementen onderzocht te worden. Hoewel men zich kan steunen op vaststaande gegevens zijn er toch verrassende en niet te voorziene elementen die vooropgestelde en uiterst nauwkeurige plannen in de war kunnen sturen. Wij denken aan onvoorziene interventies van de vijand, bruuske klimaatwijzigingen, epidemieën, logistieke onderbreking en dergelijke meer. Laten we een voorbeeld aanhalen tijdens de laatste wereldoorlog en meer in het bijzonder in de oorlog tussen Duitsland en de Sovjet-Unie in 1941. MOSKOU betekende voor Duitsland het hoofddoel! De inname van deze stad moest, in de ogen van de Wehrmacht en Hitler, het einde betekenen van het Sovjetleger. Het Duitse leger viel de Sovjet-Unie aan op 22 juni 1941 en bereikte in een uiterst snelle blitzkrieg reeds in september 1941 een frontlijn op ongeveer 300 Km van Moskou. Zie bijgevoegde kaart. Vanaf deze frontlijn zal het eindoffensief op Moskou ingezet worden en meer bepaald op 2 oktober 1941. Op dat tijdstip was het weer nog ideaal voor de talrijke Duitse Pantserdivisies en waarborgde een snelle opmars ,wat ook het gebeurde, althans tijdens de eerste dagen. . Op 7 oktober, dus na amper 5 dagen hadden de Duitse pantserdivisies ongeveer 100 á 150 Km afgelegd en werden negen Sovjetlegers omsingeld (ongeveer 500.000 man).Veel Russen konden zich redden maar het aantal doden en gekwetsten en door Duitsers genomen krijgsgevangen liep hoog op. Hoewel de Duitse generaals heel goed wisten, dat in_die tijd van het jaar, de weersomstandigheden radicaal konden keren, waren zij er toch van overtuigd, dat dit geen grote hinder zou vormen voor hun offensief. Op 8 oktober echter vielen hevige regens en dat was enorme PECH voor de afwerking van het offensief. Modder, zowel op het land als op de wegen, die bijna nergens verhard waren, remden aanzienlijk de mobiele Duitse eenheden . Ook de logistieke aanvoer (levensmiddelen, munitie, benzine) geraakte niet meer op tijd bij de eenheden zodat het Duitse offensief met enorme moeilijkheden te kampen had. Na de regen viel de eerste sneeuw, gevolgd door zware sneeuwstormen (blizzard)en half november begon het flink te vriezen (-20° C). De Duitse divisies werden gevoelig afgeremd maar bleven in hun opdracht geloven, zodanig,dat de voorste pantsers op 27 november tot op 30 Km van de Noorderwijken van Moskou genaderd waren. Zij hadden dus wel 50 dagen nodig om een kleine 200 Km te overschrijden (4 km per dag), wat heel wat trager was dan tijdens de eerste dagen van het offensief (ongeveer 20 á 30 km per dag)


17

Doch de meeste divisies zijn daar niet in geslaagd en werden opgehouden, enerzijds door de Russen ,anderzijds door de weersomstandigheden, het gebrek aan winterkledij; en enorme logistieke problemen ! En eind November had de Russische luchtmacht de overmacht op de Duitse ! Door deze vertragingen hebben de Russische troepen de kans gekregen zich te herpakken, door onder andere verse troepen uit het verre Oosten en Siberië over te brengen. In tegenstelling met de Duitsers waren de Russen hun winterklimaat ook beter gewoon. Zij hadden een aangepaste winterkledij, een beter moreel en uithoudingsvermogen. De Russen, zowel legereenheden als de bevolking, moesten zich wel terugtrekken, doch pasten de vernietigingspolitiek toe zodat de Duitsers geen onderdak meer vonden. Ze hebben ook hun oorlogsindustrie tijdig kunnen afbouwen en meer naar het oosten laten overbrengen zodat hun bewapening niet in het gedrang kwam. Voor de Duitsers was dat zuivere pech,want bij gunstig weer hadden ze Moskou vlugger kunnen bereiken en inpalmen. Voor de Sovjettroepen heel wat geluk en een uitstekende kans om zich te herpakken! Op 2 en 3 december begon het uitzonderlijk hard te vriezen (-40°). Deze temperaturen hadden een nadelige invloed, niet alleen op de manschappen, maar ook op de wapens, de pantsermotoren en camions, de dynamo’s en batterijen. De Duitse manschappen, om zich wat op te warmen,dronken zich half zat met schnaps; velen hadden bevroren ledematen, diarree door slechte en onvoldoende voeding. Ze waren volledig uitgeput. Het was dus geen verrassing, dat het Duitse offensief werd stopgezet op 5 december 1941 In 20 dagen hadden de Duitsers 155.000 gekwetsten of doden door de vrieskou verloren en bovendien 800 pantsers, 300 kanonnen en mortieren! En s'anderendaags gingen de Russen over tot het tegenoffensief ! &&&&&&&&& Wij, leden van de marscompagnie Congo 60 hebben niet de pretentie een vergelijk te kunnen aangaan met bovenvermelde dramatische oorlogsfeiten. Wij hebben er een beetje van kunnen proeven en we moeten niet beschaamd zijn om te verklaren dat ook wij wat geluk gekend hebben. Vooreerst dat onze operaties in het droog seizoen plaats hadden, wat aanzienlijk voordeliger was dan tijdens het regenseizoen, wanneer grote hitte en hoge vochtigheidsgraad het klimaat minder draaglijk is voor blanken. Daardoor ook hadden we minder last van insecten, muggen en dergelijke, en hadden we ook praktisch geen gezondheidsproblemen. Volgens de medische diensten bleek dat nochtans niet het geval bij andere marscompagnies! Bij de aanval op Socopetrol hadden we ook dat beetje geluk toen de mitrailleur van de tegenstrever opgesteld aan de ingangspoort van het benzinecomplex een hapering had, en de meeste soldaten van de tegenstrever op de vlucht sloegen. In verdediging in het stadscentrum verwachtten we een aanval van. Congolese troepen. We hebben ze zien aankomen maar door een voor ons onbekende reden hebben ze rechtsomkeer gemaakt! Al onze andere interventies onder andere, bewaking van vitale punten op verschillende plaatsen,escortes van benzinewagens naar de vlieghaven (ten bate van de vluchtelingen), bezetting en beveiliging van de "beach" waar vluchtelingen met overzetboten naar Brazzaville werden vervoerd, werden zonder enige hapering uitgevoerd. In verdediging rond de luchthaven van Kinshasa greep een incident plaats tussen de eerste minister Lumumba en vluchtelingen. Een van onze mannen had de eerste Minister in zijn vizier en gelukkig heeft hij de trekker van zijn geweer niet overgehaald. Een bijzonder zwaar incident in de basis van Kitona tussen onze Carabiniers en de Para's werd gelukkig op vriendschappelijke wijze beslecht! Onze eenheid werd ook in Boma ingezet voor een bewakingsopdracht, en daar ook hebben we geen noemenswaardige problemen gehad.


18

Voorbereiding, kennis, tucht, kameraadschap en solidariteit zijn noodzakelijk, maar een tikkeltje geluk is ook wenselijk. Het viel ook mee dat buiten alle verwachtingen onze interventie tamelijk vlug ten einde liep, zodat de terugkeer naar België reeds na een maand werkelijkheid werd. Het had ook wel anders en minder goed gekund. Dat hing van heel wat politieke omstandigheden af. A.De Camps


19

Carabiniers-Grenadiers en Cavalerie … een traditionele band. door Kol SBH Geert VANLINTHOUT Deel 3 VOROBIEFKA - ZBOROV Op 09 juni 1916 zien de Belgen hun eerste kameraad sneuvelen: Jacques de Becker, de zoon van de Leuvense senator de Becker-Remy. Een mitrailleurwagen breekt zijn achterwielophanging bij het innemen van een schootsstelling en glijdt in een bomkrater waar hij vast geraakt. De onderluitenant Tanghe snelt ter hulp om de wagen weg te slepen. Soldaat de Becker haakt de sleepkabel los en wordt op dat ogenblik dodelijk getroffen in het voorhoofd. Hij wordt in de pantserwagen van Tanghe gesleurd en overlijdt in de armen van Tanghe.

Luitenant Maurice Tanghe Hij zal later Korpscommandant van het 4 Bn / 1 Regt Carabiniers Prins Boudewijn en na de Tweede Wereldoorlog generaal-majoor worden. Hij zal om het leven komen tijdens de grote brand in het Brusselse warenhuis Innovation in 1967.

De rest van het ACM-Korps zal verder ingezet worden om de aanval van de Russen te steunen tot de inname van Vorobiefka – Jezerna en Zborov. Met hun pantserwagens geven ze vuursteun aan de oprukkende infanterie en steunen ze hen verschillende malen wanneer de vijand een tegenaanval uitvoert. Ze voeren verschillende raids uit om stellingen van de vijand te veroveren, soms samen met de Don-kozakken. Het optreden van de Belgen haalde zelfs de “Wiener Zeitung”. De samenwerking tussen gevechtsvoertuigen en stormtroepen is dan ook een absolute primeur. Twintig jaar later zou deze tactiek weliswaar op veel grotere schaal gebruikt worden door de Duitsers.

Raid van de Belgische pantserwagens

Na hun succes in Zborov wordt het ACMKorps begin september bevolen om een stuk zuidelijker te gaan opereren. Bij de uitlopers van het Karpaten-gebergte moeten ze het Zevende Leger in de omgeving van de stad Bucac gaan versterken bij hun offensief. Half september start de aanval. Ze rukken op tot voorbij het stadje Svistelniki waar de Belgische pantserwagens gestopt worden. Hier verliest het ACM-Korps zijn eerste en enige pantserwagen aan de vijand. Deze loopt vast in de modder nadat het geraakt was door een Duitse obus. De bemanning, onder wie een van de markantste ACM-leden, de worstelaar Constant le Marin, kon zich redden. Ze kunnen ermee leven want de pantserwagen markeert het verste punt van de opmars. Even nadien start namelijk de Pruisische tegenaanval. De manschappen van het ACM-Korps blijven samen met de geslonken Russische divisie weerstand bieden. De buitgemaakte wagen zal drie jaar later opduiken in Berlijn, waar hij ingezet zal worden tijdens de straatrellen. De tsaar Nicolaas II schrijft op 13 augustus in zijn De Carapat 25ste jaargang –editie 3

20

communiqué: «De Belgische afdeling pantserauto’s heeft dapper bijgedragen tot de overwinningen in de sector van Zborov en heeft prachtige uitslagen bekomen.» Als waardering voor de Belgische heldendaden schenkt de tsaar ter vervanging van het verloren voertuig een Russische wagen. Voordien waren hun acties te Vorobiefka en Zborov ook al in de officiële dagorders van het Russisch Groot Hoofdkwartier op 16 juni en 13 augustus 1916 verschenen. Eind september 1916 wordt het ACM-Korps teruggetrokken naar de achterhoede, komen terug onder het bevel van het Zesde Legerkorps en overwinteren te Jezerna. Sommige soldaten worden samen met enkele gewonden terug naar “België” gestuurd en worden vervangen door een nieuwe lichting “vrijwilligers”. Majoor Semet voert tijdens deze winterperiode aanpassingen aan de structuur van de “gevechtscompagnies” van het ACMKorps uit om deze beter aan te passen aan de Russische tactiek. De eenheid beschikt vanaf dan over drie gevechtscompagnies. De drie cyclisten pelotons versterkt met motorrijders worden verdeeld over drie compagnies waarbij de batterij 1 en 4 over drie pantserauto’s beschikt en batterij 2 er vier heeft. Zo zouden de door de pantserauto’s veroverde posities beter behouden moeten blijven tot ze afgelost worden door Russische infanterie. De rest van de motorrijders vervoegen de bevoorradingscompagnie zodat deze nu ook beveiligingselementen heeft. In februari 1917 breekt in Sint-Petersburg de burgerlijke revolutie uit. Op 15 maart draagt Nicolaas II op aandringen van de legeraanvoerders de macht over aan zijn broer, grootvorst Michail, die afziet van de troon. Rusland heeft geen tsaar meer, de Sovjet-Unie is in de maak. De gematigde socialist Alexander Kerenski neemt het roer in handen. Voor de Belgen verandert er niets. De vijand blijft dezelfde en Kerenski besluit in juni tot een grootscheeps offensief. Het ACM-Korps zit opnieuw in de vuurlinie als eind juni 1917 het laatste Russische offensief start. KONIOUKI De Belgen krijgen eind juni 1917 de opdracht om één compagnie (de 2de) af te delen bij de divisie die Koniouki moet aanvallen, één compagnie (de 4de) bij de divisie die Bichki moet aanvallen, en een andere (de 1ste) bij de reservedivisie te Nichouf. Tevens wordt hen gevraagd om de loopgrachten in de voorste Russische linie ter hoogte van Koropatniki te versterken. Enkele vrijwilligers uit de bevoorradingscompagnie gewapend met enkele machinegeweren vervoegen deze laatste stelling. Zij zullen vijf dagen in deze loopgrachten vechten en zijn getuigen van de eerste aanval van Sovjeteenheden die immense rode vlaggen meedroegen. De Russen veroveren met steun van de 2de compagnie op de eerste dag van het offensief het versterkte dorp Koniouki. Het Oostenrijkse spervuur heeft de Russische voorste gelederen echter vreselijk uitgedund. Al snel zal dit “kleine” succes uitmonden in een debacle, zowel voor de Russen als voor het Belgische ACM-Korps.

Belgische Pantserwagens steunen de Russische infanterie De 4de batterij vervoegt tevens op 2 juli Koniouki om de Russische posities te ondersteunen. Ze merken echter dat de stelling waar ze toekomen, geïsoleerd is van de andere stellingen. Terwijl ze zich


21

klaarmaken om samen met een Russisch bataljon te vertrekken, vallen ze onder artillerievuur. Een obus slaagt in tussen twee pantserauto’s: drie sneuvelen, acht zijn gewond. Nadat de zware wapens uit de vernielde wagens gehaald waren, trekken de twee overgebleven pantserauto’s weg uit Koniouki. De achtergebleven cyclisten zeulen hun gesneuvelde en verwonde kameraden op berries van takken en tentzeilen onder hevig Oostenrijkse beschietingen terug naar de bevriende lijnen. Majoor Semet ontneemt commandant Bridoux voor dit feit het commando over deze compagnie. De wapenfeiten van begin juli worden wel vermeld op de dagorders van 3 juli, nr 717: « Z. Ex. Generaal Notbeck, commandant van het 6de korps, betuigt zijne erkentelijkheid aan de 2de en de 4de batterij voor hunne roemrijke deelneming aan de verovering van Koniouki, op 1-2 juli 1917. De commandant der 16e Divisie feliciteert de Belgen voor hunne medewerking tot de eerste overwinning van Vrij Rusland. » Op 6 juli trekt de 2de gevechtscompagnie van luitenant Tanghe en Dufosset terug naar Koniouki. Ze gaan de Russische infanteristen helpen om een Oostenrijkse tegenaanval te stoppen en vuren op de vijandelijke stellingen. Op een bepaald moment valt de “geschonken” Russiche pantserwagen aan en breekt door het prikkeldraad van de Oostenrijkse stelling om de vijand van dichtbij te bestoken. Het machinegeweer stokt en de pantserplaten zijn niet bestand tegen het spervuur. De bemanningsleden, behalve de chauffeur die zwaargewond of dood is, kunnen de pantserwagen gewond verlaten en dankzij de steun van hun collega’s, onder wie luitenant Tanghe, de bevriende linies bereiken. De chauffeur, wachtmeester Auguste Godefroid, wordt later op de lijst van de campagne van het ACM-Korps als “verdwenen, vermoedelijk gedood” opgenomen. De goed geëncadreerde Oostenrijkse-Duitse troepen gaan verder in de tegenaanval. Aan de Russische kant van het front is de chaos algemeen. Dit gold niet voor enkele fanatieke eenheden zoals de Kozakken en het Tsjechisch Legioen. Voor hen stond overgeven gelijk met de dood. In zulk gezelschap trokken de Belgen zich tijdens zware achterhoedegevechten terug naar hun basis in Tarnopol. De 1ste compagnie van luitenant Van der Donckt, die niet ingezet is in de gevechten rond Koniouki, komt eind juli eindelijk in actie. Ze worden opgeroepen om naar Kozova te trekken om de flanken van het Zesde Legerkorps te beschermen. Op 21 juli, komen ze in contact met Duits-Oostenrijkse troepen. Een pantserauto loopt vast na een vuurgevecht, waarbij luitenant d’Aspremont-Linden in de borst geraakt wordt. Terwijl de anderen de pantserwagen uit de gracht duwen, observeert Graaf Jean de Liedekerke de vijand vanuit een onbeschermde stelling. Hij wordt dodelijk getroffen tijdens deze actie. Het gebruikelijke scenario: een combinatie van materiaalpech en roekeloosheid. Nadien zullen de mannen van de 1ste compagnie dagenlang stand houden langs de Serte, een bijrivier van de Dnjestr. Na een tijdje zullen ze zich terug bij de rest der Belgische troepen voegen. Tegen eind oktober 1917 had het expeditiekorps zich een weg naar Kiev gevochten. Ze verschansen er zich in en rond het SintMichaëls klooster. Eind 1917 volgt de fatale klap als de Oktoberrevolutie de Bolsjevieken aan de macht brengt. Er volgen een aantal chaotische maanden waarin de Belgen op een bepaald moment Vodka brouwen om te ruilen tegen levensmiddelen. Even breekt zelfs muiterij uit in het korps. Ze slagen er wel in om hun mitrailleurs verborgen te houden voor de Bolsjevieken. Eind 1917 krijgen ze het bericht dat koning Albert bevolen heeft om het ACM-Korps te repatriëren. De Belgen slagen erin om Vladivostok te bereiken na een "avontuurlijke tocht" via de TransSiberische spoorlijn door noord-China. Op 18 april 1918 varen ze met de SS Sheridan naar San Fransisco, waar ze op 12 mei aankomen. Na 4 jaar oorlogspropaganda was het ‘Brave Little Belgium’ alom bekend in de Verenigde Staten. De Belgen van het ACM-Korps worden gebruikt om geld in te zamelen voor Amerikaanse humanitaire organisaties ten voordele van de slachtoffers in Europa alsook


22

voor de rekrutering van vrijwilligers voor het US Army. Ze maken dan ook een opvallende tournee door de States. Op 15 juni 1918 vetrekken ze vanuit New York richting Bordeaux.

Defilé in Sacramento (USA)

Kort na hun aankomst in Bordeaux op 24 juni vertrekken ze naar Eu, een stadje aan de kust in Normandië waar het opleidingscentrum van de Belgische artillerie gevestigd is. Op 15 juli 1918 wordt het ACM-Korps officieel ontbonden. De leden van het ACM-Korps worden verdeeld over de verschillende Belgische eenheden, die zich klaar maken voor het grote eindoffensief. Met versterkingen en vervangingen inbegrepen, deden in totaal 444 Belgen dienst in de eenheid. Zestien onder hen sneuvelden in Rusland. De officieren Semet, Tanghe en Van der Donckt hebben het tot generaal geschopt. Andere leden hebben hun beroemdheid op een andere manier verworven, zoals Julien Lahaut, die als volksvertegenwoordiger tijdens de eedaflegging van Boudewijn in 1950 ‘Vive la République’ riep en een week later vermoord werd. 1. De tradities van het ACM-Korps en de link met cavalerie en Carabiniers-Grenadiers Na de Eerste Wereldoorlog richten de ACM-veteranen de “Union Fraternelle des Anciens ACM” op. Het is de oudste Belgische vereniging van oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog. De statuten dateren van 19 februari 1919. De vereniging wil de vriendschappelijke relaties tussen de leden bevorderen en hun materiële belangen behartigen. Deze “fraternelle” zal als voorbeeld dienen voor het oprichten van andere “verbroederingen” zoals bij de Carabiniers en Grenadiers.

Voorblad van het ACM Bulletin van mei 1969. Het bevat alle oorden waar het ACM-Korps langs gekomen is.

Het ACM-Korps heeft echter nooit een officieel embleem gehad. De vlag die majoor Collon ontving in Parijs 17 april 1915 was niet officieel, daar er geen KB bestaat die de uitreiking


23

van dit embleem toen bekrachtigde. Tevens kan het “protocollair” niet dat een buitenlandse generaal in de plaats van de Belgische vorst of zijn vertegenwoordiger optreedt bij een “officiële” plechtigheid. Op 19 juli 1930, tijdens een plechtigheid in het Koninklijk Legermuseum, overhandigt luitenant-generaal de Kempeneer, vertegenwoordiger van koning Albert, aan de verbroedering van het ACM-Korps echter hun embleem als erkenning van hun heldendaden. Alle korpsleden krijgen tevens tijdens deze plechtigheid bij wijze van erkenning een officieel militaire medaille van de veldtocht in Rusland. In 1934 wordt na ministerieel akkoord op de vlag de volgende drie citaties geborduurd: VOROBIEFKA – ZBOROV – KONIOUKI. Tijdens een plechtigheid in de kazerne van het 2de Lansiers wordt op 10 februari 1934 de nestel, kleur van het Oorlogskruis 1914/18, verkregen en door luitenantgeneraal van Emelen, vertegenwoordiger van de Koning, opgehangen aan de vlag van de Verbroedering der anciens ACM. Een eskadron van het 2de Lansiers had voordien het vaandel opgehaald in het Koninklijk Legermuseum en zal het nadien terug naar het museum escorteren. In hetzelfde jaar wordt in het Legermuseum een aparte vitrine over het ACM in Rusland ingehuldigd die nog altijd te bezichtigen is. In 1935 wordt het embleem door de verbroedering van het ACM-Korps officieel terug toevertrouwd aan het Koninklijk Legermuseum. Ondanks dat velen het ACM-Korps zien als de voorlopers van de “moderne cavalerie”, zullen hun anciens vanaf 1938 een onderkomen vinden bij het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn, aan wie de Fasten van het ACM-Korps toevertrouwd wordt. Het feit dat in die periode het IVde bataljon van het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn bevolen wordt door Luitenant-kolonel Tanghe, ancien van het ACM, zal daar zeker niet vreemd aan zijn. De citaten van het ACM-Korps - Vorobievka, Zborof, Koniouky – worden tevens aan het IVde Bn / 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn toevertrouwd door volgende officiële onderrichtingen: KB van 21-12-1938, KB van 18-02-1939 en het Dagorder van het Leger van 08-04-1939. Op 18 februari 1939 wordt tijdens een plechtigheid een gedenkplaat van het ACM-Korps ingehuldigd in de Prins Boudewijnkazerne van het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn te Schaarbeek/Brussel. De gedenkplaat verdwijnt echter spoorloos aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Inhuldiging van de gedenkplaat in de Prins Boudewijnkazerne Na de bevrijding van België worden in maart 1945 vijf brigades, waaronder de 3de Infanteriebrigade "Rumbeke", opgericht om na een opleiding in Schotland en Ierland, naar Duitsland gezonden te worden. Op 7 maart 1946 neemt dat 1ste Bataljon van deze brigade het vaandel en de tradities van het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn over, wat nadien bekrachtigd wordt door het Besluit van de Prins Regent van 11 april 1946. De “tradities” van het ACM-Korps, verankerd sinds 1938 aan het 1ste Regiment Carabiniers


24

Prins Boudewijn, worden op haar beurt toevertrouwd aan de “Zware Wapens Compagnie” en worden later overgenomen door de “steuncompagnie” van het bataljon. De citaten van het ACM-Korps - Vorobievka, Zborof, Koniouky –worden in de tweede helft van de jaren zeventig vermeld op de gevel van de blok F12 in het kwartier Prins Boudewijn, kwartier van het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn sinds 1974 en vanaf 1992 tot 2012 kwartier van de Carabiniers-Grenadiers. De F12 was de blok, waar zich in de jaren zeventig het wachtlokaal bevond, maar bij de “jongere generatie” is de F12 beter gekend als de blok, waar de “bar onderofficieren”, de “bar BV” en het museum gehuisvest was.

Blok F12 / Kwartier Prins Boudewijn met links de citaten van het ACM-Korps In 2012 verhuisde het Bataljon Carabiniers Prins Boudewijn – Grenadiers volledig naar het voormalige kwartier van 2/4 L, het kwartier Commandant SBH Van Dooren, waar sinds de laatste transformatie van eind 2009 de nucleus van de 3de compagnie al gehuisvest was. Vandaag de dag vinden we in alle compagnies van het Medium Bataljon Carabiniers Prins Boudewijn – Grenadiers een mengelmoes van “infanteristen” en “cavaleristen”, zoals het ook het geval was in het ACM. Zoals Prins Boudewijn het bindmiddel was bij het ontstaan van het Regiment Carabiniers prins Boudewijn-Grenadiers in 1993, zo zouden de tradities van het ACM het bindmiddel kunnen worden tussen de “Carabiniers-Grenadiers” en de “cavaleristen” in het “nieuwe bataljon”. De tradities van het ACM-Korps samen met enkele “ACM stukken” uit de voormalige traditiezaal van blok F12, zullen er zeker een plaats vinden. De 3de compagnie “Direct Fire” of “zware Cie” kreeg alvast op 22 september 2010 tijdens de “transformatie”-plechtigheid in Tessenderlo officieel de “zwarte” compagniewimpel met de bijpassende “zwarte” sjaaltjes, niet toevallig de “kleur” van de muts van de Cavalerie en 2/4 L, maar ook van het 4de Bataljon van het Regiment Carabiniers, traditiedrager van het ACMKorps, die op haar beurt “zwarte” uniformen had. Bronnen: 1. Reizigers door de Grote Oorlog – De odyssee van een Belgisch pantserkorps 1915-1918; August Thiry & Dirk Van Cleemput; Davidsfonds/Leuven; 2008 2. Met dank aan Kol SBH b.d. Jacques VERSPREET (gewezen CO van 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn) die na opzoekingen in zijn archieven mij belangrijke informatie kon geven in verband met de verbinding tussen het ACM en de Carabiniers. Deze gegevens komen uit een artikel van een oud-karabinier Pierre Champion, gepubliceerd in de "Carabinier" tijdschrift van het Interkarabinier alsook een artikel van LtKol Emile Engels uit het tijdschrift van KVOO. 3. Dappere Belgen in Galicië; Frank Decat; Knack, 07 november 2007 4. De geschiedenis van het Regiment Carabiniers Prins Boudewijn, door Kolonel SBH W. Verbraeken (http://karabiniers.skynetblogs.be/archive/2005/12/12/ de-geschiedenis-doorkol-sbh-verbraeken.html) 5. Teksten en illustratie op het internet : -

http://www.memoire-acm.org/ http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Russia/Russia_00.htm


25

-

http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Russia/Auto_Canons_01.htm http://www.rumormillnews.com/cgi-bin/forum.cgi?noframes;read=79179 http://mailer.fsu.edu/~akirk/tanks/hol/Netherlands.htm http://www.dekenaat-nazareth.be/SLAG%20BIJ%20DE%20EDEMOLEN%20NAZARETH.htm http://www.forumeerstewereldoorlog.be http://www.forumeerstewereldoorlog.nl http://www.mil.be/cav/index.asp?LAN=nl http://users.skynet.be/Karabinier/index.htm http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6894 (artikel uit De Standaard, 08/11/2003) Volgens http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6890 is nog meer te lezen in :

a. Le tour de monde en guerre des autos-canons belges 1915-1918 ; Marcel THIRY; Le Grand Miroir; 2003. (heruitgave van hetzelfde boek verschenen in 1965). b. Ma campagne de Russie ; Valère BRASSINE ; Ed. PIM-Services, 45 rue de Fer, Namur ; 1957. c. Avec le corps belge des autos-canons dans la révolution russe ; Edgard VAN DER

DONCKT ; Brussel; 1920.


26

IN EN ROND HET REGIMENT De pas vertrokken korpscommandant LtKol SBH Bart Laurent werd op 26 juni bevorderd tot Kolonel SBH. Tevens werd hij aangeduid voor het volgen van de leergangen in het NATODEFENCEcollege in Rome, voor de periode van augustus 2013 tot juni 2014. De compagnies hebben kampperiodes meegemaakt in het buitenland (Marnehausen en Grafenwöhr) en zijn intussen teuggekeerd in het Regiment. De trainig voor de opdracht EUBG (European Union Battle Goup) kan dus worden verder gezet o.a. tijdens een kampperiode in Bergen in oktober. WP


27

Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers

Recommend Documents