Voorwoord. Soms ben ik moe zo intens moe van binnen van de zorgen van het piekeren van verdriet van woede en onmacht

2

Voorwoord

Soms ben ik moe zo intens moe van binnen van de zorgen van het piekeren van verdriet van woede en onmacht. Soms ben ik moe van al de onwetendheid van het steeds opnieuw uitleggen en begrip vragen. Soms ben ik zo moe dat slapen niet meer helpt. Het enige wat dan nog helpt is te weten dat jij me niet in de steek laat dat jij me begrijpt en respecteert en me omringt met je warmte en geduld.

Ann Gaublomme Algemeen directeur

In dit nummer: Voorwoord

1

Gebruikersraden

2

Perspectiefplan 2020

4

Leren over de grenzen

7

Tandemteam

9

Themadag

11

Leuke start schooljaar

12

Ganspoel fietst

13

Sensorisch profiel

14

Communicatiepoort

15

Superjaar voor Gypsies

17

Melo-Velo

19

Wist je ’t al?

21

Familia

23

NIEUWS VAN DE GEBRUIKERSRADEN MPI EN NURSINGTEHUIS Periode juni 2012 – november 2012

Sedert de vorige editie van 'Binnen en Buiten' kwamen beide gebruikersraden samen in afzonderlijke vergaderingen op 18 september en 20 november voor het MPI, en op 27 september 2012 voor het Nursingtehuis. Hierbij vindt u een samenvatting van de belangrijkste thema’s die aan bod kwamen.

Masterplan: Fase 1 Rekening houdend met de behoeften van de bewoners zal in een eerste fase van het Masterplan gestart worden met de afbraak van de Villa en de woning van de leefgroep Tuytzicht. De kinderen die gebruik maken van deze infrastructuur zouden dan tijdelijk ondergebracht worden in het oude Home en een aantal zal beroep kunnen doen op de gebouwen van het Home (Klooster) in Overijse. Bedoeling is nieuwe gebouwen op te richten voor de bewoners van de huizen 12, 13, 14 en 15. Er zal geprobeerd worden om rond een centraal pleintje één woonwereld te creëren voor alle volwassenen. In een eerste stadium zal worden nagegaan welke de behoeften zijn van deze volwassenen en in functie hiervan zullen de gebouwen worden ontworpen. Ook de ouders of de wettelijke vertegenwoordigers zullen hierbij betrokken worden. Wat betreft de timing moet toch worden gerekend met een tijdspanne van ongeveer vier/vijf jaar vooraleer deze eerste fase zal afgewerkt zijn. Mobiliteit: elektrische fietsen Het Centrum Ganspoel stapt in het project 'Pendelfonds' waarbij 70 elektrische fietsen worden aangekocht voor het personeel. Bedoeling is dat het personeel deze fietsen kan huren (20 euro per maand) voor het dagelijkse woon/werkverkeer. Via een fietsvergoeding kunnen ze de huurprijs recupereren. Ganspoel is in dit project gestapt omdat het Centrum zich bewust is van de moeilijke bereikbaarheid via het openbaar vervoer en van de beperkte parkeerruimte op

de campus. Bovendien heeft het fietsen een weldoende invloed op de conditie en de gezondheid van het personeel. Audio-systeem Iedere woning binnen het Centrum werd uitgerust met een audio-systeem (aangebracht op een praatpaaltje of aan de voorgevel) geactiveerd via een drukknop, dat aan de bezoeker duidelijk maakt waar hij/zij zich bevindt. De automatische boodschap kan worden aangepast al naargelang de situatie. Voor blinden en slechtzienden is dit een handig middel naar communicatie toe. De installatie werd mogelijk gemaakt via sponsoring door CERA. Deelname van de Gypsies aan het Internationaal Songfestival Liesbeth Vansteenkiste brengt verslag uit over de deelname van de Gypsies aan het Internationaal Songfestival voor andersvaliden in Ierland. Dit festival had plaats op 25 juni en werd gewonnen door de Gypsies. Dit optreden werd ook gekoppeld aan een verblijf van één week in Ierland en Liesbeth vertelt op een enthousiaste manier over de talrijke activiteiten (uitstapjes, pub-bezoek, …) waaraan alle leden van de groep en de begeleiders deelnamen. Met hun overwinning werden zij ook nog gehuldigd in zaal De Kronkel in Huldenberg tijdens de verwelkomingsavond voor alle nieuwe inwoners van de gemeente Huldenberg.

Evaluatie van de vakantieweken MPI 2012 De vakantieweken zijn goed verlopen. Er was dit jaar een lagere bezetting zodat er voldoende omkadering was voor de verschillende groepen. Men was tevreden over de personen die een vakantiejob hadden en ook het Gansspel was geslaagd. In de groepen waar het iets minder vlot ging was de oorzaak te zoeken in een minder goede combinatie van

4 kinderen of van kinderen en begeleiding. Voor de vakantieperiodes wil men een zo goed mogelijk beeld krijgen van de bezetting, dit om de voorspelbaarheid voor de organisatie te vergroten en zo een betere opvang voor de kinderen te voorzien. Om deze reden werd een afsprakennota vakantie MPI opgesteld. Voor het jaar 2013 worden de permanentieweken als volgt vastgelegd: week van 8 juli en week van 19 augustus. Varia • Vakantie van de bewoners: positieve reacties komen er zowel van de bewoners als van de ouders voor de keuze van de vakantieverblijven. Het kiezen voor de verwendagen binnen het Centrum i.p.v. het vertrekken op vakantie buiten het Centrum is een alternatief dat ook veel bijval geniet van de bewoners die houden van een vaste structuur. Voor deze personen kan zo beter een vakantie op maat worden aangeboden. • De nieuwe woning voor de kinderen in Tervuren zal ten vroegste klaar zijn in 2014. Er dient nog gewacht op een aantal af te leveren vergunningen. • Op zondag 9 september 2012 werd een muzikale fietstocht georganiseerd door het Dijleland waarvan de opbrengst integraal

• •

naar het Centrum Ganspoel doorstroomt. Initiatiefnemers zijn de CM van Huldenberg, Fietsersbond Druivenstreek, de Landelijke Gilden, de Gezinsbond, KVLV en KWB. Een cheque met een waarde van € 4.500 werd overhandigd aan het Centrum Ganspoel. De wafelverkoop kende opnieuw een groot succes en werd afgesloten met een netto winst van € 2.259. Op vrijdag 18 oktober 2013 zal het 85-jarig bestaan van het Centrum Ganspoel worden gevierd.

In naam van alle leden van beide gebruikersraden wens ik jullie een Prettig Kerstfeest en een Gelukkig 2013.

Eddy Mercy, Secretaris GR-NT en lid GR-MPI.

PERMANENTIEWEKEN ZOMERVAKANTIE 2013 8 – 12 juli 19 – 23 augustus

PERSPECTIEFPLAN 2020 ‘EEN INCLUSIEVE SAMENLEVING VAN DROOM NAAR WERKELIJKHEID’ U hebt wellicht allemaal al in de media gehoord over de wachtlijsten. Toen onze zoon jonger was volgden wij dit wel maar we dachten altijd, het is nog veraf en tegen dan zal het wel beter gaan. Maar nu hij 18 is voelen wij de onzekerheid stijgen, waar zal hij terecht kunnen, zal er wel een plaats voor hem zijn en dan liefst een plaats waar hij en wij gelukkig mee zijn! In de gebruikersraad in Ganspoel hadden we al gesproken over acties die wij zouden moeten ondernemen als ouder van een kind dat volwassen wordt en straks geen plaats zal vinden, maar hoe begin je hieraan? Op een infoavond in Ganspoel kwam een spreker van het Vlaams Agentschap uitleggen hoe het systeem van de wachtlijsten werkt. Tijdens deze infoavond drong de ernst van deze problematiek pas goed tot ons door. Wij nodigden Marc Van Gestel uit in Ganspoel die kwam praten over zijn strijd tegen de wachtlijst. Marc was voorzitter van Fovig, de federatie van ouderverenigingen en gebruikersraden in voorzieningen. Nu is hij woordvoerder van ZorgGebruikers.be en voorzitter van Opvang Tekort vzw. De eerstvolgende grote actie die gepland was, was de betoging op 6 juli in Gent waar het Colloquium 2020 plaatsvond. Op dit colloquium zou minister Vandeurzen zijn plan uitleggen om de wachtlijsten weg te werken tegen 2020. Onder de titel Perspectiefplan 2020 Een inclusieve samenleving van droom naar werkelijkheid’ werd door verschillende sprekers het toekomstplan uitgelegd en was er een debat met wetenschappers, werkgevers, zorgprofessionals, ouders… Omdat niettegenstaande de stijgende investeringen de vraag naar opvang (de wachtlijst) blijft stijgen is er een andere aanpak nodig. Er zijn twee grote strategische doelstellingen: • ten eerste moet er zorggarantie zijn voor personen met een handicap met de grootste ondersteuningsnood tegen 2020 •

ten tweede moet de ondersteuning en de zorg in Vlaanderen meer vraaggestuurd worden in een inclusieve samenleving.

Bedenkingen van de zorgvragers hierbij zijn: waarom enkel zorggarantie voor de meest hulpbehoevenden en niet voor iedereen? En omdat er natuurlijk een beperkt budget is wil men dat oplossen door de vraaggestuurde ondersteuning. Men wil de persoon met een beperking zo veel mogelijk aan de gewone samenleving laten deelnemen met de nodige ondersteuning. Op dit colloquium werden verder geen concrete acties voorgesteld. Om aan de zorggarantie te kunnen voldoen wil men zeker investeren om het aantal plaatsen uit te breiden. Een ander voorstel is ook dat men de maximumleeftijd voor de voorzieningen van minderjarigen wil optrekken tot 25 jaar. Op dit colloquium ging het er soms heftig aan toe. Omdat er geen concrete voorstellen uit de bus gekomen waren en omdat de voorgestelde zaken onvoldoende zijn, blijven de acties elkaar nu snel opvolgen. Tijdens de vakantie stuurden velen een prentkaart met foto van de betoging naar minister Vandeurzen. Er werd ook een brief gestuurd vanuit het Platform Werk Wachtlijsten Weg . Daarin vragen we om de mensen met de grootste zorgvraag m.a.w. diegenen die geen ander alternatief hebben dan opvang in een nursingtehuis in prioriteit 1 te zetten op hun 21jaar. Deze brief heb ik mee ondertekend omdat dit echt op ons van toepassing is. In oktober werd er nog een avond georganiseerd door de zus van een meisje dat op de wachtlijst staat. Recentelijk op 6 november vond er een hoorzitting plaats en kon de vertegenwoordiger Johan Vankersavond van het Platform Werk Wachtlijsten Weg, de reacties van onze ouderverenigingen gaan brengen bij minister Vandeurzen. Hierbij een samenvatting van deze reacties: Perspectief 2020: Uitgangspunt en uiteindelijk doel = een inclusieve maatschappij met zorggarantie voor personen met de grootste ondersteuningsnood (= de zorggarantiegroep), en vraaggestuurde zorgregie op basis van

6 persoonsvolgende financiering, onafhankelijk van de voorziening. Waarom ons dan nog zorgen maken? Zorggarantie = jammer genoeg geen recht op zorg (op maat). Deze garantie wordt beperkt door de middelen, of beter gezegd, het gebrek aan middelen. Ten gevolge van onze acties is dit uitgebreid naar garantie op zorgcontinuïteit. Wat betekent deze zorggarantie in de praktijk? - Binnen de groep van de zwaarst zorgbehoeftigen (nursingtehuis) moet nog de prioriteit vastgelegd worden - Gebruikers worden soms wandelen gestuurd met de letterlijke boodschap: “uw situatie is inderdaad schrijnend, maar er is geen budget” - Jongvolwassenen “mogen” maximum tot 25 jaar in de minderjarigenzorg blijven. Maar… instellingen zijn al overbevolkt, doorstroming van onderuit wordt geblokkeerd, extra budget geldt enkel voor de + 23-jarigen en dan enkel nog voor zij met een prioriteitsticket. De jongvolwassenen geraken er niet uit en nieuwe zorgenkinderen geraken er niet in. Instellingen weten het ook niet meer en zitten met de handen in het haar. Ze moeten de jongvolwassenen, die al in overtal zijn, langer in de minderjarigenzorg houden en als er in hun volwassenaanbod een plaats vrijkomt, moeten ze die ter beschikking stellen voor een prioriteitsticket. Ouders moeten bewijzen dat zij voldoende inspanningen hebben geleverd om een oplossing te bekomen, alvorens zij op de verlengingsmaatregel beroep kunnen doen. Dus wij moeten met ons kind de markt op om 'weigeringen' te verzamelen, en dan zal er pas geëvalueerd worden hoe en waar er toch enige zorgcontinuïteit kan geboden worden. Hierbij kunnen we er vandaag al van uitgaan dat dit een deeltijdse en tijdelijke oplossing zal zijn. (n.v.d.r.: je moet nu geen aanmeldingen meer bewijzen). De externe leerlingen van het buitengewoon onderwijs komen er al helemaal niet aan te pas. Zorgcontinuïteit: Citaat uit omzendbrief VAPH dd. 23.07.2012:“Continuïteit in de ondersteuning staat voor het behoud van dezelfde kwaliteit van bestaan voor de jongvolwassene én voor zijn omgeving, eens de jongere de voor hem of

haar maximale schoolleeftijd heeft overschreden en zich begeeft in de context van de volwassen wereld”. Citaat Jean-Pierre Van Baelen uit Nieuwsbrief Onafhankelijk Leven dd. 30.10.2012:“Het hebben van een netwerk is geen tegenindicatie om in aanmerking te komen voor een ondersteuningsbudget” Waarom ons dan nog zorgen maken? - Er is geen plaats e/o voldoende aanbod op maat, zowel binnen als buiten de instellingen continuïteit is niet verzekerd! Met een prioriteitsticket kan je bij de gelukkigen zijn, maar dan nog wordt je gedwongen om 'ergens' een beschikbare plaats in te nemen, los van de gewenste zorg, los van je eigen regio, los van nabijheid van de vertrouwde omgeving… weg van alle houvast! geen behoud van kwaliteit van bestaan voor de jongvolwassenen en zijn omgeving. - Instellingen raden de ouders nu al aan om actief 'elders' te gaan zoeken. De instelling is echter de vertrouwde tweede thuis van veel kinderen fundamenteel verlies van kwaliteit van bestaan. - Meer en meer wordt gepusht in de richting van deeltijdse oplossingen, weeral om budgettaire en facilitaire redenen. Men verlegt daarbij het probleem bij de ouders: deeltijds moeten werken, moeten stoppen met werken? Diezelfde ouders hebben nochtans al minstens 21 jaar enorme inspanningen en offers geleverd om alle gezinsleden een zo kwaliteitsvol mogelijk bestaan te bieden. Zij krijgen er nu de gedelegeerde verantwoordelijkheid van de overheid bovenop, met rechtstreekse impact op het gezinsinkomen en pensioenrechten. Bovendien zet de overheid op deze manier ook de deur open om, als de ouders wegvallen, hun verantwoordelijkheid af te schuiven op de volgende generatie. - Vandaag worden dossiers geweigerd omwille van het nog bestaan van het netwerk. Dus als er nog ouders/brussen in leven zijn, kan je de zorgcontinuïteit vergeten fundamenteel verlies van kwaliteit van bestaan voor de omgeving zware hypotheek op toekomst jonge gezinnen.

Zo wordt er op elke beleidsaanbeveling gereageerd. Op het einde wordt er een voorstel gedaan vanuit de ouders zelf, een maatschappelijk aanvaardbare oplossing, welke echter veel politieke wil en moed vereist. De Zorgbon.= primeur voor Vlaanderen. Naar analogie met een staatsbon. Vlaanderen geeft een obligatie uit, looptijd bv. 10 jaar (of langer) en een lage rentevoet in combinatie met een gunstig RV-regime. Uitgiftebedrag bv. 1 miljard of 1,5 miljard. Bedrag te bepalen in functie van de reële behoeften. Dit is perfect berekenbaar, cfr. de wachtlijsten. De financiële sector moet sowieso een fundamenteel deel voor zijn rekening nemen en kunnen deze Zorgbon dan eventueel verder plaatsen bij hun cliënten e/o in combinatie met een publieke uitgifte. Voordelen: - maatschappelijk draagvlak: geen probleem en de verguisde financiële sector kan zijn blazoen wat opkrikken, - de particulieren die willen, kunnen mee investeren en krijgen daar een billijke vergoeding voor, - met dit bedrag, dat voor bv. voor 10 jaar of langer verankerd wordt kan heel wat gerealiseerd worden, over alle betrokken departementen heen... - automatisch solidair, want dit is een elegante verhoging van de Vlaamse overheidsschuld, waar tenminste een geactiveerde zorgmaatschappij tegenover staat, - begrotingsbudget wordt niet of slechts beperkt belast met langetermijninvesteringen. Wij kopen ook geen huis op 1 jaar, maar gespreid over langere termijn...

Terugverdieneffecten: - + 75 % gaat naar lonen e.d.: belastingen, RSZ-bijdragen, jobcreatie... - RV op de rentevergoeding, - ouders kunnen aan het werk blijven: behoud koopkracht, RSZ-bijdragen, belastingen... - ouders zullen bij de realisatie van een inclusieve maatschappij, met zorg-op-maatgarantie, bereid zijn langer 'hun aandeel' op zich te nemen... Sociaal-politieke effecten: - internationale etalage: imago van een echte, sociale, inclusieve maatschappij die ook gegarandeerd zorg draagt voor de allerzwaksten, - dit bevordert ook onrechtstreeks het investeringsklimaat. Deze acties zijn gesteund door de gebruikersraden, actiegroepen en talloze ouders van volgende voorzieningen: Groep Ubuntu (Avelgem), De Hoge Kouter (Kortrijk), De Kindervriend (Kortrijk), Den Achtkanter (Kortrijk), De Branding (Kuurne), Zonnebloem (Heule), Blijdorp (BuggenhoutDendermonde), Ouders op de Bres (Buggenhout), 21!wachtmaar (Zoersel), Recht Op Zorg, BO De Bremberg (Molenstede), De Tandem (Sint-Amandsberg), Huize De Graef (Buggenhout), KI Spermalie (Brugge), Huis in de Stad (Tienen), vzw Victor (Roeselare), Centrum Ganspoel (Huldenberg), Opvangtekort vzw (Overpelt), Dienstencentrum Mozaïek (Oostakker), Schoonderhage (Pollare), Tanderuis (Lochristi), Ten Dries (Landegem), Humival (Waarschoot), Inclusie Vlaanderen (Gent), Buso Sint-Juliaan (Gent), Maria ter Engelen (Klerken). Wilt u meer weten over de acties dan kan dit altijd via facebook: zorggebruikers.be of u kan mij mailen en dan stuur ik u de info door die ik ontvang van geplande acties en de reacties hierop. [email protected]

Kristine Van Nerum

8

LEREN VAN ELKAAR OVER DE GRENZEN HEEN! Het begon met een paar mails heen en weer tussen Ganspoel en Bartiméus in Nederland. Waarom in plaats van enkel het digitaal uitwisselen van info en tips mekaar ook niet eens live ontmoeten? Meer nog, we maken er een echt uitwisselingsproject van. Zo kwam het dat GON lager en GON kleuter van Ganspoel uitgenodigd werden om op 23 oktober eens een kijkje te gaan nemen in Utrecht, bij onze Nederlandse collega’s van Bartiméus. Om goed op tijd te zijn besloten we de dag voordien te vertrekken. Er werden afspraken gemaakt en een slaapplek gezocht. We geven het toe, de gekozen jeugdherberg was wel heel erg sober, maar dat kon de pret niet drukken. Met alle collega’s ( bij de kleuters allemaal vrouwen) op één en dezelfde kamer slapen was best wel gezellig. Zo een uitwisselingstrip is bijzonder leerzaam maar doet ook wel deugd aan de groepsgeest. De volgende dag hadden we er helemaal zin in om nieuwe mensen te ontmoeten en heel wat nieuwe kennis te vergaren. De verwelkoming in Bartiméus was echt van harte, iets wat ons enorm deugd deed. Beide centra stelden hun werking voor. Het grote verschil in de werking is dat GONbegeleiders in België naar de scholen gaan om de kinderen zelf te begeleiden, terwijl in Nederland de mensen van Bartiméus (ook wel onderwijsmensen) eerder een adviserende rol hebben. Scholen met een hulpvragend kind krijgen extra werkingsuren om één van hun eigen leerkrachten het kind te laten begeleiden. De medewerkers van Bartiméus hebben dus meer een ondersteunende functie. Dat maakt wel dat zij heel wat meer kinderen hebben om op te volgen. En het moet ook gezegd worden: de financiële werkingsmiddelen daar zijn ook wel gunstiger en erg verschillend van de onze! Laat ons stellen dat wij in België toch wel wat creatiever uit de hoek moeten komen om de gepaste materialen te kunnen voorzien voor onze kinderen.

Gelukkig heeft Ganspoel absoluut geen gebrek aan creatieve geesten. Vervolgens kregen we de kans om met mekaar kennis te maken en ideeën en ervaringen uit te wisselen. Dat beide partijen dit heel boeiend vonden was te merken aan het feit dat we elkaar veel te vertellen hadden. Na de middag konden we deelnemen aan verschillende workshops . Een korte impressie van enkele workshops: Workshop Braillestudio – Bartiméus Wij mochten het prachtige werk ‘Braillestudio’ bewonderen en ervaren! Braillestudio is een digitale leesmethode om jonge kinderen ‘met punt op pad’ braille te leren lezen. De opdrachten zijn speels gevarieerd. Ze worden op leuke wijze auditief ondersteund. Voor ons soms wel moeilijk om het typische Hollands te begrijpen. Maar een versie met een vertrouwde stem van Ganspoel zou wel gerealiseerd kunnen worden. We zijn enthousiast voor de doelgroep van 5/6jarigen. Daarnaast is het ook fijn oefenmateriaal voor de wat oudere kinderen die braille leren. Een aanrader! Workshop Psycho-educatie Sociale vaardigheden zijn binnen het hele spectrum van menselijke vaardigheden een cruciaal deel. Voor onze GON-leerlingen is het gebrek aan een goede basis soms een struikelblok in hun schoolloopbaan en in hun privéleven. Het blijft een voortdurende zoektocht naar manieren om de kinderen van die vaardigheden bewust te maken, ze te oefenen en te evalueren waar er nog een tekort is. Ook onze Nederlandse collega’s ervaren dat zo en, in het kader van een opleiding, zijn twee collega’s begonnen aan het ontwikkelen van een trainingsprogramma voor leerlingen in het lager onderwijs. We kregen te horen hoe ze ertoe gekomen zijn, wat ze beogen en hoe ze te werk gaan.

Workshop iPad Het heeft ons persoonlijk de ogen geopend: blijkbaar zijn er zoveel meer mogelijkheden voor onze kinderen dan we oorspronkelijk vermoedden. Onze eigen Sylvie heeft er duidelijk al evenveel positieve ervaring mee dan onze collega van Bartiméus. Gezien de positieve ervaringen met en van haar slechtziende leerlingen, nodigt dit zeker uit tot verdere bijscholing en expertise op dit vlak.

Workshop CVI Ook onze Nederlandse collega’s ervaren hoe moeilijk het is om CVI te verduidelijken. De workshop toonde hoe zij trachten een aantal kenmerken van CVI te concretiseren ook al weten we dat het moeilijk is om CVI te laten ervaren. Momenteel ontwerpt men een werkmap met als doel begeleiders en betrokkenen van leerlingen met CVI te laten ervaren wat het betekent om problemen te hebben met crowding, routevinding, herkennen van..., aandacht en selectie, occulomotoriek en gelaatsherkenning. Het project is nog in ontwikkeling. Men hoopt binnen afzienbare tijd de werkmap te kunnen commercialiseren. Zo'n een werkmap zou een mooie aanvulling zijn op onze inleefles CVI die we gebruiken tijdens de instapcursus CVI en die we waarschijnlijk voorstellen bij hun tegenbezoek.

Ook in Bartiméus zijn ze overtuigd dat de iPad mogelijkheden biedt voor slechtziende en blinde leerlingen. Zij hebben verschillende tablets aangekocht om uit te kunnen zoeken wat de verschillen zijn. Ze zijn er niet van overtuigd dat iPad de beste is. Wel is er geen enkele andere tablet met een degelijke spraakondersteuning.

We kunnen niet anders dan besluiten dat deze dag zeer aangenaam en leerzaam was. We merkten dat onze noordelijke collega’s ook heel erg nieuwsgierig waren naar onze werking en ook graag van ons willen leren. Bijgevolg nodigen we hen van harte uit op een tegenbezoek in Ganspoel. We kijken al uit naar hun komst!

Een eindresultaat is er nog niet, maar het wordt een programma op computer met prenten van situaties, die aanleiding geven tot gesprek en reflectie. Ze zullen voor elke graad een aangepaste reeks ontwikkelen. Wij zijn alvast erg benieuwd naar het resultaat en hopen in de toekomst ook gebruik te kunnen maken van hun inspanningen.

Team Gon kleuter en Gon lager

ALVAST TE NOTEREN! CENTRUM GANSPOEL VIERT IN 2013 ZIJN 85-JARIG BESTAAN. DE FESTIVITEITEN GAAN DOOR IN ZAAL DE KRONKEL IN HULDENBERG OP 18 OKTOBER 2013. VERDERE INFO VOLGT LATER.

10

WAT PRESTEERDE ONS TANDEMTEAM IN 2012? Het officiële wielerseizoen werd onlangs afgesloten in Putte-Kapellen. Ons tandemseizoen werd op 11 oktober beëindigd met de gebruikelijke slotrit naar de Zoete Waters en terug, de najaarsklassieker voor de sportievelingen van Ganspoel en Priesterdelle. Nu kan alle fietskledij voor enkele maanden opgeborgen worden en kunnen de fietsen een goeie poets- en smeerbeurt krijgen. Het seizoen 2012 begon op 14 maart toen de voorrijders door Tinne en de sportmannen van Priesterdelle werden uitgenodigd voor de opstelling van ons jaarlijks tandemprogramma met een een hapje en een tapje. Veertien voorrijders tekenden present waaronder twee nieuwkomers: René Vanderborght en, alomgekend binnen Ganspoel, Jaak Dehing. Een serieuze versterking van ons team zou later blijken. De data en vertrekuren van de negen ritten werden in overleg vastgelegd.

Na de openingsrit naar Hoeilaart/Groenendaal (28 maart) diende de rit naar de Bosuil/Vossem (19 april) wegens de regenbuien afgelast te worden. Door de sombere weersvooruitzichten op 16 mei werd de geplande tocht van Geldenaken over de Ravel vervangen door de afgelaste rit naar de Bosuil/Vossem. Het regenweer had de organisatie overhoop

gehaald en de voorspellingen lieten spijtig genoeg niet veel beters verhopen. En toch waren de volgende tochten, ingezet met wagens en aanhangwagens, veelbelovend. Op 16 juli werd de Geteroute vanuit Zoutleeuw afgewerkt en op 26 juli de Hagelandroute met start en aankomst aan de Gempemolen. Tijdens die laatste rit werd iedereen door Tinne verrast met een pick-nick bij haar thuis. Een prachtige zonnetent, een geleide wandeling door een mooie tuin en veel lekkers te eten en te drinken, de dag kon voor onze sportievelingen niet meer stuk. Daarenboven werd de voorziene afstand (45km) ook afgelegd en was iedereen voldaan, de perfecte combinatie van vertier en fietsplezier.

Op 7 augustus trokken we naar Alden Biesen en kregen er een redelijk selectief parkoers met heel wat “hefkes” voorgeschoteld. Alles oké en Kosti zette met een prachtige eindjump de kroon op het werk. Terug thuis geraken zonder bij te tanken was onmogelijk en dus kwam het gekende spaghettike van de Zoete Bron als gegoten. In tegenstelling tot verleden jaar werd de laatste Gordeleditie wel afgewerkt. Een kleine VIP-ontvangst in Overijse gaf ons team de boost om gezwind die tocht te volbrengen. MeloVelo, een uniek fietsfestival met muzikale haltes in het Dijleland werd ook een zonovergoten prachtig event op

zondagnamiddag 9 september. Op de stopplaatsen werden we met een drankje en muziekgroepen verwelkomd in een goeie fijne sfeer. Het mooie verhaaltje liep op zijn eind op 11 oktober met de voormelde sluitingsrit, de kroon op het werk. Ondertussen werden op speciale aanvraag nog volgende ritten gereden: - met de leerlingen Buso/Ganspoel tijdens hun schoolkamp te Sint-Agatha-Rode - meerdere fietstochten met de leerlingen lager onderwijs uit Ganspoel. - een Berkenbike-tocht tijdens het zomerfeestje, georganiseerd door de beschermde werkplaats te Overijse. Op woensdag 14 november werd de evaluatie van ons wielergebeuren gemaakt en werden

tal van mooie herinneringen,die alle fietsers koesteren, opgehaald. Het fotoalbum kan worden bijgewerkt en zal hiervan getuigen. Oprechte dank aan alle voorrijders voor de inzet, de medewerking en nauwgezetheid bij het fietsen. Dank voor de oprechte voldoening tijdens die onvergetelijke uurtjes met onze teamleden van Priesterdelle en Ganspoel. Voor deze laatsten, werk tijdens de koude en lange winterdagen jullie conditie bij op de hometrainer en vermijd die enkele onnodige kilootjes tijdens de komende eindejaarsfeesten. Het seizoen 2013 wordt zo zeker een knaller van formaat! Maurice Romanus, Vrijwilliger.

12

THEMADAG SEPTEMBER 2012: OLYMPISCHE SPELEN Elk jaar worden er in het nursingtehuis tijdens de vakantiemaanden enkele themadagen georganiseerd: een dag waarop we proberen voor iedereen activiteiten te voorzien met een gezamenlijke warme maaltijd en een gezamenlijk vieruurtje. Het is een bruisend alternatief waar veel bewoners naar uitkijken en ook een compensatie voor de vakantieperiode waarin sommige activiteiten wegvallen. Het begint met het vastleggen van de data: elke vakantiemaand (voor het nursingtehuis zijn dat juli, augustus en september) plannen we een themadag. Daarna gaan we op zoek naar enthousiaste mensen die de organisatie op zich willen nemen, meestal twee personen uit twee verschillende leefgroepen en dan begint het echte werk.

Medewerkers PerkinElmer

Wij (Huis 17) hebben dit jaar de themadag van september verwezenlijkt. Ons thema was snel gevonden, want hét thema deze zomer was de Olympische Spelen! Het was niet evident om het thema te vertalen naar geschikte activiteiten, waarmee we zo goed mogelijk de hele diverse doelgroep van het nursingtehuis konden bereiken: iets basaals, iets actiefs, wat muziek... Na wat brainstormen hadden we toch al wat ideeën en werd een programma opgesteld. Op woensdag 5 september was het zover. We gingen van start met de Olympische vlam die van leefgroep tot leefgroep gebracht werd, natuurlijk onder begeleiding van de Brabançonne.

Daarna volgde een gezamenlijke BBQ. Gelukkig hadden we een aantal vrijwilligers van de firma PerkinElmer* ter onzer beschikking die de voorbereiding en organisatie hiervan op zich genomen hebben. Ook de rest van de dag konden we beroep doen op hun hulp bij het eten, de activiteiten en de verplaatsingen. Voor deze vrijwilligers was het een leuke manier om kennis te maken met onze sector en voor ons en onze bewoners een hele hulp met zoveel extra handen. Er werd een Olympisch parcours opgesteld over het hele domein, met allerlei activiteiten zoals kogelstoten (zo ver mogelijk werpen met een bal), hoogspringen (op het luchtkussen), karabijnschieten (blikwerpen), ... met een beetje fantasie konden we wel wat disciplines verzinnen. Verder werden er ook activiteiten voorzien op de speelplaats, het centrale plein van onze themadag: dressuurrijden (met stokpaardjes), fietsen (met de rolstoelfiets), rolstoelestafette, zwemmen (voor kermiseendjes), ... En de bewoners werden ook uitgedaagd om op voorhand zelf disciplines te bedenken en voor te stellen waar ze goed in waren. Zo werd er o.a. goud behaald in het patatten schillen. Om 16u was er al heel wat gesport en een ijsje met chocoladesaus werd door iedereen gesmaakt. Daarna was het tijd voor de medaille-uitreikingen en alle deelnemers werden bekroond met een zelfgebakken, gouden medaille. Vele medailles werden trouwens onmiddellijk gesmaakt, het einde van een leuke dag. Krista Vansteenwinckel, Teamcoördinator Huis 17.

* PerkinElmer is een Amerikaans bedrijf dat meetapparatuur maakt voor onderzoek op het gebied van o.a. diagnostische gezondheidszorg, farmacie, voedselveiligheid, biotechnologie en industriële toepassingen.

EEN LEUKE START VAN HET SCHOOLJAAR! Wat eraan vooraf ging… Brainstormen met Koen en Federika van Methanex*, die niet aan hun proefstuk toe waren. Zij organiseerden vorig jaar al een themadag in samenwerking met de volwassenwerking. Deze keer was het de beurt aan de kinderen en jongeren. Woensdag 19 september was een ideale dag om een feestelijke startdag in elkaar te steken. Bij een feest horen natuurlijk clowns, muziek, dans,grime, tekenen, iets lekker eten en drinken. En dat alles was er ook. De kinderen kregen de kans om te kiezen wat bij hen past.

Twintig vrijwilligers van Methanex gidsten de kinderen naar de verschillende activiteiten en bakten in ijltempo meer dan 300 heerlijke pannenkoeken. Al gauw liep Ganspoel vol tijgers, ridders met zwaard, prinsessen, enz. De vele blije gezichten aan het eind van de namiddag toonden dat iedereen ervan heeft genoten. Met dank aan het personeel van Methanex voor hun vrijwillige inzet en de financiële ondersteuning. Zorgmanager afdeling 1 Ilse Van Impe * Methanex is ’s werelds grootste verdeler van methanol.

14

GANSPOEL FIETST! Ganspoel ligt vrij afgelegen en in een heuvelachtig landschap. Dit maakt ons centrum moeilijker bereikbaar voor wie geen auto heeft. Bovendien kregen we stilaan een parkingprobleem op onze campus doordat 96% van de medewerkers met de auto komt. Daar wilden we iets aan doen. Via het Pendelfonds kwamen we aan subsidies om elektrische fietsen aan te kopen. Deze verhuren we aan medewerkers zodat zij met de fiets van en naar het werk kunnen. De huurprijs kunnen zij op hun beurt bij elkaar fietsen dank zij een fietsvergoeding.

Op deze manier willen we medewerkers stimuleren tot meer beweging, dragen we ons steentje bij aan een gezonder milieu en zorgen we ervoor dat Ganspoel ook aantrekkelijk is en blijft voor (toekomstige) werknemers zonder auto. Eind 2012 huurden reeds 45 medewerkers een elektrische fiets! Dat is ongeveer 15%. Met de fietsersbond werken we nu aan veiliger fietspaden in de omgeving. Ann Gaublomme, Algemeen directeur.

AAN DE SLAG MET “HET SENSORISCH PROFIEL”. In 2006 maakten een aantal collega’s voor het eerst kennis met het boek: “Waarneming en zintuiglijke ervaringen bij mensen met autisme en aspergersyndroom” van Olga Bogdashina. In dit boek wordt zeer uitgebreid aandacht besteed aan de andere manier van waarnemen en informatieverwerking bij mensen met een autisme spectrum stoornis1. We waren het snel eens dat dit werk een meerwaarde is voor begeleiders van personen met ASS. Want, willen wij mensen met ASS beter begrijpen dan zullen we dit van binnenuit moeten doen. Gunilla Gerland, zelf een vrouw met autisme, stelt het volgende: “Professionelen hebben de neiging zich wat exclusief bezig te houden met de triade. Wat professionelen zien als “autistisch” is gewoonlijk – logisch ook – wat zij kunnen zien, niet wat de autistische persoon meemaakt. Veel mensen met Aspergersyndroom of hoogfunctionerend autisme vinden hun sensorische verwerkingsproblemen veel meer hinderlijk dan de tekorten in communicatie of sociaal gedrag”. Aangezien een zeer groot aantal autistische personen met een vermogen om zich goed uit te drukken, dit als één van hun kernproblemen aangeven, zijn wij als begeleiders van een uiterst kwetsbare doelgroep overtuigd dat het onze taak is om hier uitgebreider bij stil te staan. Verschillen in waarneming leiden tot een andere perceptuele wereld die vanzelfsprekend ook anders wordt geïnterpreteerd. Wij geloven dat het in kaart brengen van deze waarneming en de specifieke manier van informatieverwerking ons erg veel kan vertellen over het “waarom” van gedrag bij personen met ASS. Hierdoor krijgen we een ruimer en vollediger beeldvorming. We kunnen onze aanpak echt op maat afstemmen, heel wat problemen vermijden, beperken en opvangen. Om dit alles in kaart te brengen wordt er in het boek een vragenlijst opgenomen van 232 vragen. Het zijn allemaal “zintuiglijke” 1

Hierna ASS genoemd.

stellingen die moeten beantwoord worden met ‘waar – was waar – niet waar of niet zeker”. De antwoorden, die gescoord worden aan de hand van een interpretatiesleutel, resulteren in een regenboogprofiel. Op dit profiel kan je aflezen hoe een bepaald zintuig waarneemt, of het een onder- of overgevoeligheid heeft, of het te vertrouwen is of niet. Het juist aflezen van dit profiel is niet eenvoudig, het is namelijk een zeer uitgebreide materie, die heel wat kennis vraagt van ons als begeleider. We merkten in de praktijk op dat mensen er tegenop zien om aan de slag te gaan met het profiel. Daarom zijn we met de kennisgerichte werkgroep Autisme aan tafel gaan zitten. We hebben “een werkdocument” opgesteld dat de interpretatie van de vragenlijst en het bijhorende regenboogprofiel bruikbaarder maakt voor de begeleiders. Wij hebben een worddocument gemaakt waarin wij de vragenlijst opnemen. De vragenlijsten worden wel nog schriftelijk gescoord maar dan digitaal samengebracht. Zo is het ook handig voor de toekomst. Als vragenlijsten opnieuw worden ingevuld dan weten we meteen wat er in het verleden gescoord werd en door wie. Het volledige resultaat is een uitgeschreven tekst. We ondervinden dat onze begeleiders bereid zijn van elk kind specifiek een “boekje” te lezen, meer dan algemeen het boek op zich. Meestal zijn ze daarna wel geprikkeld om het boek ook te gaan lezen. En uiteindelijk is ook dat belangrijk, uitbreiding van de kennis m.b.t. de waarneming en zintuiglijke ervaringen bij mensen met Autisme en Aspergersyndroom. Dit is ook wat Olga met haar boek wil bereiken. En door het door ons gemaakte profiel en de duidelijkheid ervan kunnen we de volledigheid bewaken. Het in kaart krijgen van deze waarneming en de specifieke manier van informatieverwerking via de checklist en aan de hand van ons werkdocument is echter slechts één ding, dit helpt ons vooral vooruit als we gedrag wilden verklaren bij personen met ASS. Ons document is vooral zinvol bij bespreking van problemen, of wanneer we het aanbod van activiteiten gaan evalueren. Of wanneer we afspraken rond aanpak maken.

16 Toch blijft het ons opvallen dat het dan nog altijd vooral gaat om weten. Terwijl “actie” nu net de bedoeling is van het hele instrument van Olga. Dat is waar zij toe oproept in haar boek. Het doel van de checklist is dat we als begeleiders op zoek gaan naar een “sensorisch” aanbod op maat van elke persoon met ASS. Het is onze taak om te proberen al deze moeilijkheden te begrijpen en, waar het mogelijk is, rekening te houden met de veelheid aan prikkels die wij constant aanbieden. We moeten deze zoveel mogelijk proberen te reduceren. Gebruik van de sterktes om zo de zwaktes te gaan compenseren. Het werkt niet eenvoudig om in het wilde weg oplossingen te gaan bedenken. Het is altijd leuker om je aan iets concreets te kunnen optrekken. Vandaar hebben wij het idee

opgevat om alle oplossingen die wij tot nu toe zijn tegen gekomen te gaan verzamelen. Wij zijn vooral op zoek gegaan naar literatuur, wij zochten ook veel op het internet, we volgen bijscholingen. En zo kwamen we op het idee om tips die we ooit zijn tegengekomen te verzamelen in één document. Ons verhaal heeft voorlopig nog geen einde, binnen Ganspoel gaan nu wel al heel wat begeleiders aan de slag met “het werkdocument – sensorisch profiel” maar ook wij als werkgroep blijven aan de slag met “het sensorisch profiel”. De kennisgerichte werkgroep ASS. Katrien Strauven – Ilse Gilis Leerkrachten BuBaO

COMMUNICATIEPASPOORT Hallo, Ik ben Jurgen. Ik ben 10 jaar en zit in een rolstoel. Tijdens de week verblijf ik in Ganspoel. Ik zit in de klas van juf Anneleen. Zij kent mij al heel goed. Dat is wel fijn. Zij begrijpt mij als ik met iets anders wil spelen of als mijn trui niet helemaal goed zit. Maar als ik op de speelplaats sta, verveel ik mij soms. Ik probeer dan een andere juf te roepen, maar zij verstaan mij niet zo goed. Ze denken dan dat ik nog een koekje wil, maar eigenlijk wil ik gewoon dat ze dicht bij mij staan. Ze begrijpen mij niet altijd goed. Daar word ik verdrietig van. Dit voorbeeld om aan te tonen dat personen met een handicap zeer afhankelijk zijn van hun omgeving om hun signalen op te pikken en juist te interpreteren. Daarom gingen we met het logoteam op zoek naar een geschikt hulpmiddel om mensen met communicatieproblemen op een aangepaste

manier te kunnen ondersteunen. Het communicatiepaspoort presenteert de persoon op een positieve manier en verschaft informatie aan derden, waardoor het eerste contact vlotter kan verlopen. Mensen die de persoon in kwestie niet zo goed kennen, kunnen zo de persoon met een handicap op een aangepaste manier benaderen. Dit kan van belang zijn bij een vervanging in de klas/leefgroep, toezicht op de speelplaats, nieuwe begeleiders, op uitstap met de klas of thuis, op kamp, in de jeugdbeweging, … Wanneer men een betere kennis heeft van de communicatiemogelijkheden van een persoon met een handicap, verkleint de kans dat de communicatie misloopt. Dit kan zijn door een verkeerde interpretatie van of reactie op de communicatieve signalen van de persoon met een handicap. Zo bekomt men dat de manier waarop de omgeving reageert op hun signalen eenduidig is en dus herkenbaar en voorspelbaar wordt. Men creëert zo een

grotere basisveiligheid hetgeen belangrijk is voor het welbevinden van deze personen. De communicatiemogelijkheden van de persoon met een handicap worden zo optimaal benut. En men kan de persoon zoveel mogelijk betrekken bij het sociale gebeuren. Het communicatiepaspoort kan verschillende vormen aannemen zoals een boek, foldertje, enz. De informatie kan gericht zijn op de communicatie van de persoon, maar kan ook gaan over voorkeuren, interesses, belangrijke mensen in het leven van de persoon, essentiële informatie over eet -en slaapgewoontes, e.d. In Ganspoel werd dit jaar gestart met een proefproject in de leefgroep Oostpunt. We ontwierpen een communicatiepaspoort en zullen in de loop van dit schooljaar deze bij verschillende kinderen in gebruik nemen. Aan de hand van een korte vragenlijst, die ingevuld wordt door ouders, leerkracht en het begeleidende team, maakt de logopediste een eerste ontwerp op. We hebben hierbij aandacht voor de eventuele wensen van de bewoner en hebben respect voor hun privacy. Dit ontwerp wordt dan ter toetsing voorgelegd aan alle betrokken partijen en eventueel aangepast waar nodig. De eindbeslissing over de inhoud blijft te allen tijde bij de ouders liggen. Na dit schooljaar is het de bedoeling om dit project te evalueren en eventuele ‘kinderziektes’ te elimineren. Nadien is het de bedoeling om dit in de andere leefgroepen geleidelijk aan te implementeren. Zo willen we betrachten dat, via een betere kennis van de communicatiemogelijkheden, de behoeften van de persoon met een handicap beter geïnterpreteerd worden om zo een betere zorg te kunnen bieden.

Hierondert een voorbeeld van een communicatie-paspoort

Jeske D’haene, Ellen Van Aken, Logopedisten.

18 2012 = superjaar voor muziekgroep de Gypsies! Geluid, een stem, muziek die verbindingen maakt met de bewoners hun innerlijke wereld en de buitenwereld als in een turkooizen, snelle reizigerstrein.

En... altijd zoekend, voortgedreven, afgewisseld met olijke verhalen.

Twintig jaar van authentieke Gypsiessongs en ritmes. Vijf jaar inclusief wonen in een gewone dorpswijk. De wereld ging hierdoor mooier kleuren, een andere wereld: het geluid van de kerk, spelende kinderen, blaffende honden, meedoen aan een songfestival en winnen, meedoen aan een dorpskermis en andere muziekgroepen leren kennen. Ontdekken dat we allemaal dromen nodig hebben en één daarvan is zelf onze omgeving kunnen bepalen, een doel hebben, een project samen uitwerken met mensen zonder beperkingen. Ervaringen opdoen en nieuwe dingen ontdekken, werken naar een hoogtepunt in dialoog met mekaar: bewoners met hun ganse begeleidend team, hun muziektherapeut en andere muziekgroepen, inclusief gericht op de buitenwereld. Iets uitwerken waarvan het resultaat andere mensen kan gelukkig maken heel ver in Sierra Leone, blinde mensen zoals wij, maar met veel minder kansen en mogelijkheden. Het waren enthousiasmerende weken, en vaak spatte er de geestdrift af. Werken met onze handen, schrijven in onze brailletaal, gebruiken van onze zintuigen, verbindende kleuren.

Cork Hier komt ons verhaal! Hier tekst en uitleg van Patrick en Kosti over feest en Cork We reisden naar Cork, een nieuw hoofdstuk. We gingen met het Ganspoelbusje naar Zaventem. Daar pakten we de vlieger naar Cork. Voor Moniekske was het de eerste keer. Maar ze had gene schrik en ze vertelde daarna dat ze dat nog wou doen. Toen we in Cork waren gingen we met 2 busjes naar ons appartement. We kregen eerst rondleiding in ons appartement. De eerste avond waren we boempatat weg naar de Ierse pub. Niet onbelangrijk! Bij het ontbijt kregen we elke dag een muffin, dat is een Ierse koffiekoek. We deden ook een aantal uitstappen bv. naar een geleide hondenschool. We zijn ook een straat in Ierland tegen gekomen die noemt St. Patricks day ( mijn naam hé!). We zijn ook een dagje naar zee geweest. O ja, niet onbelangrijk, het optreden van de Gypsies. En achteraf kregen we te horen dat ze gewonnen waren.

Zondag was het tijd om terug te komen. We zijn met een grote bus naar de vlieghaven gereden. Het was ver rijden en ze rijden daar averechts dat is nogal gevaarlijk ge moet dat maar eens aan Goele vragen. Dan vlogen we van Dublin naar Zaventem. In Zaventem kregen we bezoek van een ganse delegatie van Ganspoel en zelfs de pers. Daarna reden we naar huis en daar werden we verrast door de buren die van alles op had gehangen zoals een vlag. Het is voor herhaling vatbaar. Voor verslag Kosti & Patrick van Priesterdelle 16. Van 16 landen o.a. Duitsland, Oostenrijk, Engeland, Ierland, Schotland, Finland, Zweden, Tsjechië, Canada…werden wij als Belgen eerste! We gilden het uit in een zaal met veel volk, 4000 man. We waren met veel supporters gekomen. Da was plezant. Dees optreden was ook voor de thuisblijvers onder ons live te volgen op internet. Er was wel een jammer voorval: dat Annabel niet mee was, omwille van haar paspoort dat niet in orde was.

20

ORGANISATIE ‘MELOVELO’ DANKT EN SCHENKT BENEFIETGELD AAN CENTRUM GANSPOEL : een sfeerbeeld.

De opbrengst van de muzikale fietstocht ‘MeloVelo’ werd op feestelijke wijze overhandigd aan het Centrum Ganspoel tijdens het dikke merci slotconcert van 24 november 2012. ‘MeloVelo’ is gegroeid vanuit de vroegere edities 'Fiets-je-fit' (CM Huldenberg i.s.m. Fietsersbond). De karretrekkers van ‘MeloVelo’ (bestaande uit kernleden van CM Huldenberg en Fietsersbond Druivenstreek) hebben met de organisatie van een slotconcert ervoor gekozen om een moment van welgemeende dank te geven aan iedereen die meegewerkt heeft voor, na of tijdens het muzikale fietsfestival ’MeloVelo’ van 9 september. De muzikale dankavond werd opgeluisterd door muzikanten van de Academie voor Podiumkunsten uit Overijse. Verweven met de muziek kregen de aanwezigen nog een mooie schets van de ontwikkelingen in het ‘MeloVelo’ verhaal. Guy Vloebergs kaderde het hele gebeuren en vernoemde ook de verleende positieve medewerking en praktische steun van de gemeenten Huldenberg, Overijse en Oud-

Heverlee en het werk van hun cultuurbeleidsfunctionarissen en de steun van de provincie Vlaams-Brabant. Marleen Soetemans dankte als coördinerende medeorganisator vanuit CM al de vrijwilligers van de deelnemende verenigingen (CM Huldenberg, CM Oud-Heverlee, K.V.L.V. Neerijse, KWB Loonbeek/Neerijse, Landelijke Gilde Ottenburg, Gezinsbond Huldenberg, Zangkoor Loonbeek/Huldenberg, Rode Kruis afdeling Huldenberg), de aangesproken welwillende helpende handen en iedereen die meehielp onder gelijk welke hoedanigheid om van ‘MeloVelo’ een succes te maken. Dit deed ze door de inbreng van een persoonlijke toets, waarbij elke deelnemende vereniging opgenoemd werd door verwijzing naar een sfeerbeeld of gebeurtenis tijdens ‘MeloVelo’. ‘Door die onbaatzuchtige inbreng en samenwerking is zowel voor de 820 deelnemende fietsers als voor de organisatoren de editie ‘MeloVelo’ 2012 als iets unieks aangevoeld. ‘MeloVelo’ staat in de harten van velen dan ook zeker als een mooi en warm initiatief van 2012 geboekstaafd’ aldus Marleen Soetemans. Peter Bary dankte voor ‘MeloVelo’ het luik van de culturele inbreng; namelijk de medewerking van de muziekacademies van Huldenberg, Overijse en Oud-Heverlee en CC Den Blank en hun verbonden muzikanten. Dankzij het verlenen van hun medewerking lukte het ook om naast een sportfeest, een podium aan te bieden voor lokale muzikanten. ‘Als fervent fietser en lid van de Fietsersbond en muziekliefhebber ben ik blij dat we geslaagd zijn in het maken van deze mooie combinatie‘ zei Peter Bary.

Tenslotte schetste Guy Vloebergs nog een beeld van hoe ‘MeloVelo’ er in de toekomst kan uitzien, vast staat dat er in 2014 een nieuwe editie komt. '’MeloVelo’ wordt met grote waarschijnlijkheid verder uitgebouwd tot een tweejaarlijks gemeenteoverschrijdend muzikaal en sportief initiatief in het Dijleland’, aldus Guy Vloebergs maar hij liet ook verstaan dat er in de toekomst nog eerst nieuwe contacten dienen gelegd te worden. Uiteindelijk mocht penningmeester Jan Schelllinck het bedrag bekend maken met de overhandiging van een cheque van € 4.500 aan de vertegenwoordigers van het Centrum Ganspoel in Huldenberg. Kris Craps bedankte de initiatiefnemers voor deze financiële steun en de muziektherapeut van het Centrum

Ganspoel, gaf een woordje uitleg waarvoor de centen van ‘MeloVelo’ zullen gebruikt worden. ‘Een uitbreiding van enkele nieuwe muziekinstrumenten staat op het lijstje en ook enkele dringend uit te voeren herstellingswerken aan de muziekmobiel kunnen nu aangevat worden, zodat onze gebruikers - mensen met een visueelmeervoudige beperking - optimaal van de aangeboden muziektherapie kunnen genieten. Ook de aankoop van enkele nieuwe microfoons die de Gypsies van het Centrum Ganspoel (winnaars van het Eurosongfestival 2012 voor mensen met een beperking) dringend nodig hebben, staat op het verlanglijstje'. De avond werd passend afgesloten met een kleine maar gezellige receptie.

Soetemans Marleen, CM Huldenberg

22

WIST JE T’ AL?

Het vervoeraanbod voor minder mobiele mensen is uiteenlopend en niet altijd goed gekend. Er bestaan Diensten Aangepast Vervoer, Minder Mobielen Centrales, aangepaste taxi’s en er is het toegankelijke aanbod van het openbaar vervoer. Om het bestaande vervoeraanbod doorzichtiger en toegankelijker te maken, ontwikkelde Enter, Vlaams Expertisecentrum Toegankelijkheid, met steun van de Vlaamse overheid, een databank die praktische informatie over de vervoer aanbieders en de vervoersmogelijkheden voor minder mobiele mensen verzamelt. Vanaf 30 november is er één centraal informatieplatform over vervoer voor mensen

met een mobiliteitsbeperking beschikbaar voor het grote publiek via de website: www.meermobiel.be Via de website of de infolijn komt u te weten wat er bestaat op vlak van aanbod, dienstverlening, tegemoetkomingen, kortingen of voorrangskaarten, zowel binnen het openbaar vervoer als binnen het deurdeurvervoer. Ontdek het zelf op MeerMobiel. Enter, Vlaams Expertisecentrum Toegankelijkheid www.meermobiel.be [email protected] infolijn: 011/26.50.30

Cursus: Time-management voor ouders van een kind met een handicap. Hoe combineer je werk, gezin en zorg? Hoe kan je 'manager' worden van je gezin met een kind met een handicap? Hoe vind je als ouder toch nog tijd voor jezelf; om je batterijen op te laden? Hoe vind je een gezonde zorg-werk-leven balans? Hoe pakken andere ouders dit aan en wat kan je van hen leren? Daarom organiseren Gezin & Handicap en KVG Vlaams-Brabant i.s.m. CM en Magenta de cursus ‘Time-management voor ouders van een kind met een handicap’. Deze cursus richt zich naar ouders van een kind met een handicap of een kind met een beperking. Spreker: Noor Seghers, managementtrainer, onderzoeker, zelf moeder van een kind met een handicap en initiatiefneemster van het Magenta-project (www.magentaproject.be) Waar en Wanneer:

’t Mankement, Noorderlaan 4, Zellik op 9 en 23 januari 2013 om 19u30 Kostprijs:

gratis voor ouders (geen professionelen toegelaten)

Inschrijven is verplicht. Dit kan bij Gezin en Handicap (tel:03/216.29.90 of [email protected]) of via www.magentaproject.be

24

FAMILIA Mededeling Omwille van de privacywet (Wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens) wordt de rubriek “Familia” niet langer gepubliceerd.

Kerstwensen Het is zo koud zegt men – waar is er warmte? Het is zo donker tast men – waar is er licht? Zo veel lawaai roept men – waar is er stilte? We zijn zo moe klaagt men – waar is er geborgenheid? In de stal, bij de kribbe onder de ster van Kerstmis Daar moeten we heen Daar zullen we vinden...... De redactie wenst jullie een fijne kerst en een goed nieuw jaar. Veel geluk in grote en kleine dingen maar bovenal gelukkig met elkaar.

Centrum Ganspoel vzw Jaargang 10 – nummer 2

Centrum Ganspoel vzw

Redactieraad

Ann Gaublomme Gerd Loris Trees Dumortier Annette Vanderlinden

Verantwoordelijke uitgever: Centrum Ganspoel vzw Ganspoel 2 3040 Huldenberg Tel: 02/686.00.40 Fax: 02/688.07.13 E-mail: [email protected] Website: www.ganspoel.be