Voorwoord Voor u ligt hij dan weer. Het groepsblad van de Dorus Rijkers, het almachtige Doruske. Het heeft weliswaar even geduurd maar dan heb je ook wat. Deze keer de volgende onderwerpen. Allereerst een tweetal korte berichten van de jongere leden uit de speltakken Welpen en zeeverkenners. Een kijkje in de achtertuin van een Wilde Vaart kamp, een wervingscampagne van de loodsen wat tevens een promopraatje is geworden, wijze woorden van onze zeebonk (overigens nog steeds geen tatoeages en dikke spierballen). Het stukje vanuit het bestuur is deze keer verzorgd door onze penningmeester en verder een vervolg op onze spannende trilogie over de boerderijhuismijtfungus. Het volgende Doruske zal uitkomen voor de grote vakantie, met o.a. de verhalen over de endwinterhike. Misschien is het een idee voor de speltakken om alvast mensen wat te laten schrijven voor in het Doruske. IJzer moet je immers smeden wanneer het heet is... Wij hopen dat het uitbrengen van het Doruske wordt gewaardeerd en dat we dit mogen merken aan de hoeveelheid kopij die we van jullie gaan binnenkrijgen ! Want heb je briljante ideeën of creaties, dan staan de groene bus en het kopijadres daar altijd voor open. Al met al hopen wij dat wij met deze uitgave weer voor een poosje leesplezier zorgen en wensen jullie dit dan ook toe.
Het Doruske is een kwartaalblad voor scouting groep de Dorus Rijkers uit Oss. Nummer: 2 Jaargang: 1999
Kopijadres: Michel de la Rambelje Beethovengaarde 29 5344 CC Oss ? 0412 - 655373 ϑ
[email protected]
Redactie: Roel Graste Marieke Broers Michel de la Rambelje
Aan dit Doruske werkten mee: Erwin ten Hoorn de Boer (Welpen) Jet Dingelmans (ZV) Wouter en Jos (WV) Joost Thissen (Kaft) Kathi Verspeek (Bestuur) Tom van der Heijden (ZV)
1
EFFE WACHTEN NOG... Nadat de wilde vaart vorig jaar de eerste aanzet gaf, zijn we deze keer ook met de zeeverkenners gegaan. MBL-examens zijn examens die door onze admiraliteit gehouden worden en die betrekking hebben op het roeien, zeilen en deze keer voor het eerst ook het varen met een buitenboordmotor. MBL staat hierbij voor Machtiging BootLeidng. Deze keer zijn we dus met een grote groep, 14 personen, van de Dorus Rijkersgroep op examen gegaan. Het werd afgenomen bij de Canisiusgroep uit Nijmegen. Toen alle deelnemers, ongeveer 50, aanwezig waren begon het theorie-examen. Omdat de vragen per categorie verschillend zijn werd de groep in drie delen gesplitst. De zeilers moesten bij de naastliggende Paulusgroep al hun theoretische kennis overbrengen op papier. De rest kon bij de Canisius blijven. Om half twaalf was iedereen wel klaar met de vragen en kon dus begonnen worden met het praktijkgedeelte. Omdat er maar drie examinatoren ter beschikking waren duurde het even voor iedereen zijn kunnen had getoond. De normering viel voor Marjolein wel gunstig uit, maar Marleen had jammer genoeg net 1 foutje teveel. In totaal hadden van de 8 kaderleden van onze groep maar 4 hun theorie gehaald. Toen kwam de praktijk. Aan de wind kon het niet liggen, die was niet te zacht of te hard. Ook was de regen al lang weer opgehouden, de mookerplassen zijn mooi om op te zeilen en de examinatoren waren goed en hadden er zin in. Prima omstandigheden dus om dit gedeelte tot een goed einde te brengen. Zoals ik al zei duurde het even voordat iedereen van onze groep klaar was met het roeien en zeilen. Om ongeveer 16:00 was het dan zover. De examinatoren waren zo vriendelijk om meteen de uitslag te geven. Helaas waren alleen Wouter, Rolf en Mathijs geslaagd voor de praktijk. Er was voor de verkenners weinig reden meer om nog langer in Mook te blijven. Dat kwam goed uit want om 16:30 zouden ze weer worden opgehaald door enkele ouders. Anders ging het bij het buitenboormotor-examen. 5 Personen van onze groep. Omdat het bij ons om een MBL op B water ging (stromend water), moesten we de Maas op. Na enkele Man Overboord-manoeuvres en een paar keer aanleggen had onze examinator genoeg gezien en konden we weer terug het kanaaltje in. Hierna kon de volgende boot weg en kreeg dezelfde examinator te horen wat de “Paula Geerts-methode” is. Nadat iedereen klaar was met zijn of haar examen gingen de wijze heren overleggen over wie wel en wie niet geslaagd waren. Omdat het een beetje lang duurde en wij nog steeds niets gehoord hadden werden we een beetje rusteloos. Maar om 18:00 werd eindelijk aan al onze onzekerheid een einde gemaakt. Het theoretisch gedeelte van ons MBL was redelijk goed gemaakt. Helaas was Bart hiervoor gezakt. De praktijk was iets moeizamer verlopen. Alleen Matthieu en ik waren hiervoor geslaagd. En zo konden we na een lange dag eindelijk weer naar huis. Met in ons achterhoofd de dingen die je nodig hebt voor een succesvolle en leuke examendag gaan we in het najaar met vol vertrouwen naar het volgende examen: - behulpzame ouders (nog bedankt) - iets meer dan een paar uur oefenen - veel, heel veel geduld Namens alle mensen die op examen zijn geweest, Tom van der Heijden
2
Oranjerats vanuit drie oogpunten Elk jaar heeft de Dorus Rijkers groep vaste evenementen. Een van die evenementen is Oranjerats. Om iets meer uit te wijden over dit evenement; de naam ontleent zich aan het eten wat we ‘s-avonds opgediend krijgen. Dit is namelijk wortelstamp met een rookworst en jus. Het evenement is in principe de eerste opkomst van elk lid in het nieuwe jaar. Om het nieuwe jaar in te luiden doen we altijd iets met z’n allen. Wat we dit jaar gedaan hebben krijgt u van ons te horen vanuit drie hoeken. De deelnemers, de staf en de kookstaf. De deelnemerskant: Zaterdag 9 januari was het zover, Oranjerats. Eerst gingen we openen. Na de opening werd bekend gemaakt dat we een vossenjacht gingen houden in de stad. Nadat de groep in groepjes was verdeeld gingen we naar de stad. De meeste gingen per fiets maar 5 welpen, waaronder ik, gingen per auto We moesten allemaal rare figuren zoeken zoals een bergbeklimmer, een visser en een chinees. Als we die tikte kregen we letters. Met die letters moesten we een woord maken. Rond 2 uur waren we klaar toen zijn we terug naar de boerderij gegaan. Toen hebben we spelletjes gedaan. Toen ben ik overgevlogen. Na het overvliegen kwam de oranjerats maaltijd. Na de maaltijd was het afgelopen. Erwin Verkenner (oud welp) De stafkant: Zoals boven beschreven zijn we met z’n allen naar de stad gegaan. Eenmaal daar moesten een boel vossen zich nog omkleden dus hup de V&D binnen en omkleden maar. Nadat dit allemaal gedaan was en de spelregels allemaal uitgelegd waren zijn we ons gaan verspreiden in en om de stad en mochten de deelnemers de vossen gaan zoeken. Dit bleek een niet zo moeilijke taak want na een kleine drie kwartier kwam Wiebe Wester (de bergbeklimmer) alweer terug met de mededeling dat al zijn letters al op waren. Verder hadden we geluk met het weer en de Vietnamese loempia kraam waar Casper en ik een wedstrijdje begonnen wie er het meeste op kon. (Gelijk spel na 8 van die dingen) Na ongeveer drie uur hebben we erwtensoep geschonken (best lekker want stiekem was het toch wel koud) en toen bleek dat er een slimme groep was die de letters op de goede volgorde hadden gelegd. Het spel was gespeeld en eigenlijk veel te vroeg. Maar ja. Na een kort overleg toch maar besloten om terug te gaan naar de boerderij waar we spelletjes gespeeld hebben op het veldje, daarna overgevlogen hebben om vervolgens van de maaltijd te gaan genieten. De Kookstaf: Ook dit jaar weer was de kookstaf vroeg opgestaan om met frisse zin weer een pracht maaltijd voor de complete groep op tafel te toveren. Elk jaar weer worden er 's morgens vroeg boodschappen gedaan. Hierna breekt het schil- en snijfestijn los. Met een kleine 15 man ploegen we ons een weg door de ongeschilde . . 50 kilo
3
aardappels, 30 kilo winterpenen en 10 kilo uien. Als iedereen (leden en staf) bezig zijn met hun programma trekt de kookstaf zich terug in hun territorium, keuken genaamd, waar zij zich met bloed, zweet en tranen en met de meeste deskundigheid bezig houden met een culinair hoogstandje. Als eenieder hongerig en moe aan tafel zit is het aan ons de eer om de oranje delicatesse uit te delen. Het doet ons ook achteraf erg veel plezier om na deze maaltijd 60 voldane gezichtjes te mogen aanschouwen. Al met al mogen wij weer terug kijken op een geslaagde oranjerast.
Er was eens (deel twee van de boerderijhuismijtfungus) Misschien kunnen jullie je het niet meer herinneren maar vorige keer is de fungus hartstikke verliefd geworden op de boerderijhuismijtfungusweduwemevrouw. En dan nu het vervolg..... Zodra hij het fungusmevrouwtje in zijn fungusooghoekjes zag verschijnen begon zijn hartje te flodderen en het hare te fladderen. Hierna raakten ze wat aan de brabbel over hun stoffige verleden. Hij vertelde haar over zijn pech met de anti fungus spray die de huisvrouw in zijn vorige territorium gebruikte waarop zij met stoffige tranen vertelde over het feit dat de antifungus spray haar man ook noodlottig was geworden. Het bleek dus wel dat de goede tijden voor de fungussen redelijk afgelopen waren. Maar........ uit betrouwbare fungusmondjes hadden ze te horen gekregen dat de fungus vriendelijke omgevingen nog niet uitgeroeid waren. Ze hadden namelijk gehoord dat er een kweekboerderij in Oss stond waar het paarklimaat erg gunstig was. Dus trouwe lezertjes, jullie raden het al.... Het betreft hier onze boerderij !!! Na veel gedub en fungusgeweeg besloten zij om samen fungusquest voort te zetten en op zoek te gaan naar deze paarhut om zo het fungus nageslacht veilig te stellen. Na 10 dagen glibberen langs wegen en kanalen stonden zijn opeens voor een grote stoffige groene deur die voor hun fungusoogjes langzaam open ging. Wat er toen gebeurde.............. Volgende keer lezen jullie hoe het funguspaar hun intrede doen in het funguswalhalla
4
Een kijkje in de achtertuin van een Wilde Vaart kamp Zomerkamp Wilde Vaart 98 – ‘t Keldertje Het begon allemaal op zondag 2 augustus 1998 op de jachthaven in Lithoyen. Na een emotioneel afscheid met paps, mams gingen de Wilde Vaarders op weg naar de passantenhaven in Lith waar wij de plaatselijke snackvoorziening leeg gegeten met het liedje ‘Doe mijn een mexicano’ van Bery van de Bebbe. Panda was niet van de partij want Panda’s ener laatste verstandskies moest worden getrokken. Ahhh. Voor ‘dag en dauw’ zakten we de maas verder af. Niels had zin om te zwemmen en door de hulp van Matthieu werd dit snel realiteit. Hij dook om 7 ’s morgens midden de maas in. We hebben de eerste nacht overnacht in Drimmelen tussen de 10 meter jachten. De volgende ochtend weer een stuk verder naar Strijensas en boodschappen gedaan in Strijen, waar wij met de plaatselijke bevolking niet konden communiceren vanwege hun dialect. Die middag zijn we verder gegaan naar Willemstad. We kwamen over het Hollands-Diep waar het zwaar weer was. In Willemstad hebben wij 4 dagen vertoefd. De meeste tijd in ’t Keldertje:- en de resterende tijd zwemmend of liggend in de zon of de maan. Wij zullen eerst even uitleggen wat ’t Keldertje is. ’t Keldertje is een ontzettende mooi, klein kroegje gelegen aan de pittoreske haven van het vestingstadje Willemstad, aan het Hollands Diep. Wel is het belangrijk te vermelden dat DJ Sjaak, de eigenaar van ’t keldertje tevens barman en tostibakker, een wel gepaste muziekkeuze onderhield die wij ten zeerste konden appreciëren. Over de plaatselijke eetgelegenheid members van de Wilde Vaart Crew virus wat afkomstig was van de kwam omdat onze Brabantse maagjes het vet. Wel moet gezegd worden dat wel werden gewaardeerd.
waren wij niet geheel te spreken. Enkele waren enkele dagen geveld door een snackvoorziening in Willemstad. Dit niet immuun waren tegen de bacteriën in door sommigen de knakworsten uit vet
Ook hadden we een eigen Baywatch boot bij en wel de ‘tramper’, waarachter wij uitermate goed konden waterskiën door middel van een vlonder. Dit was het fantastische idee van de ‘Big Bykie Boy’, die een paar dagjes op bezoek was. Verder kregen we nog visite van Quekel, Panda’s broertje Olie + aanhang (?) (allen vanwege de verjaardag van een van onze ‘grote leiders’, ons ‘Panda Beertje’.) Ook hebben we een andere scouting groep ontmoet in ’t Keldertje. Het was de loodsen groep uit Geertruidenberg (of in die buurt). Dat was beren gezellig. Na een aantal dagen in Willemstad intensief het beest te hebben uitgehangen keerden wij wel gestemd weder richting het oude vertrouwde Lithoyen. Maar we waren er nog niet. De eerste nacht van onze terugtocht hebben we ‘primitief’ overnacht op een ponton weer bij Strijensas. In het plaatselijke restaurant hebben we nog een buikklets concert gegeven, in canon wel te verstaan.
5
De volgende dag weer verder naar Lage Zwaluwe, waar we boodschappen hebben gedaan en de friettent hebben bezichtigd. Een stukje verder zijn wij de Biesbos ingegaan, waar we tussen de wilde paarden en de muggen hebben overnacht. Verder hebben we van bierkratten een bruggemaakt om geen natte voeten te krijgen van en naar de boten. Alleen er was geen rekening gehouden met eb en vloed, waardoor de brug, met het bier, haast wegdreef. Heusden werd als volgende plaats aangedaan op onze terugtocht naar huis, die wij overigens helemaal zeilend hebben afgelegd. In Heusden zijn wij met de voltallige Wilde Vaart Crew wezen uiteten in de uitermate luxe pizza plaza waar wij uitstekend hebben genoten van de overheerlijke pizza’s. Dit uitetentje hebben wij kunnen bekostigen door het fanta boekhoudingswerk van onze prive-boekhouder Wouter (dit zijn niet zijn woorden), die zijn ‘werk’ zo goed deed dat hij heel wat geld overhield. Ook zijn wij ’s avonds naar een kroegje geweest (natuurlijk veel minder gezellig dan ’t Keldertje) waar wij 20 gulden fooi moesten geven voordat de serveerster wilde gaan glimlachen. Onze laatste overnachting vond plaats op of naast de boten van de Stella Marisgroep uit Eindhoven, die hun boten hebben liggen in Lith. Tijdens een plaatselijk friettentbezoek waren onze boten enkele meters (300) afgedreven, die wij op konden halen aan lagerwal. En dan is er alweer een einde gekomen aan ons Wilde vaart kamp Story. Wij persoonlijk kunnen zeggen dat we het een zeer geslaagd kamp vonden en naar wij denken waren veel mensen het daarmee eens. Namens de gehele Wilde Vaart Crew willen wij onze begeleiders Panda en Roel (Matras) bedanken voor hun inzet. Greetz, The Joz Man en The Wout Man Ps: Matras Rules Special Thanx 2 ‘t Keldertje
6
Bestuurspraet Van de penningmeester Uit de verschillende geledingen van de Dorus Rijkers groep kwam de behoefte naar voren wat meer over de financiën van de groep te weten te komen. Wat kost eigenlijk onze scoutinggroep? Om het leesbaar te houden, een samenvatting van de belangrijkste posten. De Dorus Rijkers groep krijgt haar inkomsten hoofdzakelijk uit contributie van de leden en een subsidie van de gemeente. Per jaar komt zo ongeveer f. 26.000 binnen. De grootste uitgavenpost zijn de huisvestingskosten, zoals huur, energie en water. Dit kost meer dan f. 10.000 gulden per jaar en dan zit het onderhoud er nog niet bij. Vooral de energie kosten waren erg hoog: het gebouw is oud en slecht geïsoleerd (niet?) en de verwarming/thermostaat hadden in het verleden vaak kuren. Hierop wordt nu bijzonder gelet en we hopen zo deze kosten te kunnen verlagen. Ook de vletten vormen een behoorlijke kostenpost: ligplaats, verzekering en onderhoud kosten ons jaarlijks f. 8.500. Alle leden van de Dorus Rijkers groep zijn door ons uiteraard ook aangemeld bij scouting Nederland. Als het goed is ontvangen alle leden regelmatig het scouting magazine en hebben jullie vorig jaar ook een lidmaatschapspasje ontvangen. Wij betaalden hier ruim f. 2.600 voor alle leden. Voor verschillende activiteiten van de speltakken staan f. 3.000, waarvan een gedeelte door de speltakken zelf wordt beheerd en in eigen verantwoordelijkheid wordt besteed. Verder wordt nog geld uitgegeven aan scholing van leiding, vervanging van kapot materiaal en proberen wij te sparen voor nieuwe tenten (ze gaan gelukkig lang mee want ze zijn erg duur +/- 4.000 gulden), een nieuwe vlet (ook al houdt de vele verf ze lang bij elkaar, ze moeten wel veilig zijn). En dan dromen we alweer een tijdje van een echte sleper. Edoch gezien het gegeven budget zal ons dat met allen sparen nooit lukken. Ook in 1999 hebben wij de contributie niet verhoogd, om zo de Dorus Rijkers groep voor iedereen toegankelijk te houden. Vind je een hoger bedrag geen bezwaar dan is een extra donatie bij de contributie uiteraard altijd bijzonder welkom. Met vriendelijke groet, Kathi Verspeek
7
Een bericht uit de Zeeverkennershoek Hallo, ik ben Jet. Ik zit bij de zeeverkenners. Dat is wel leuk, vooral de kampen. De tijd dat we zeilen is ook leuk. Tenminste als je in een leuke bak (= een groepje waar je meestal mee zeilt enzo) zit. Dan doe je eigenlijk niet zo veel behalve zitten, kletsen en soms de fok doen of iets leren. In de winter is het ‘wat minder’. Dan moet je de boten opknappen. Ik heb een broertje (Luut) en die zit bij de welpen. Daar ben ik ook begonnen. Ik weet niet hoe lang dit stukje moet zijn. Ik weet niet veel meer te schrijven, dus stop ik maar. Als je meer wilt weten moet je maar komen kijken. Doei!!! Dikke =x= Jet
Kei Loods. Het is kei gaaf bij de Loodsen. Ondanks dat we de afgelopen maanden met kei weinig man waren we toch kei veel gedaan. We hebben keihard geschuurd, kei mooi schoongemaakt en keigaaf vergaderd. Het was zo’n kei leuke tijd dat ik me nu al kei Loods voel. Dat het de afgelopen maanden zo kei rustig was kwam omdat we er een kei paar mensen weg gegaan zijn bij de kei Loodsen. Bij de kei Wilde Vaart was ik echter de kei enigste die vanwege zijn leeftijd moest vertrekken. Bij de kei Loodsen gingen dus meer mensen weg dan erbij kwamen. Dat ik bij de kei Wilde Vaart weg moest was wel kei jammer want het was iedere vrijdagavond kei gezellig. De kei Loodsen hebben opkomst op zaterdagavond. Het enige kei kleine minpuntje van die dag is dat sommige leden op zondag kei hard moeten werken. Maar dat hoeft de kei gezellige sfeer niet te drukken. Want naast de dingen die kei ver naar boven zijn beschreven is het ook zeer goed gelukt om kei veel te lachen en dan kei vaak nog een keer te lachen. Dat hebben dan ook maar meteen tot ons kei goede doel verheven. Er moet kei veel meer gelachen worden. Met de kei gave Oranjerats zijn er nog een aantal kei Wilde Vaarders overgevlogen. Met die kei nieuwe Loodsen moet het kei snel lukken om ons kei gave doel te bereiken. En dat niet alleen. Tezamen met hen moet het zeker lukken om kei leuke dingen te gaan ondernemen in de kei goede tijd die voor ons ligt. Maar hier kei veel meer in het volgende deel.
8
Wist je dat S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S
Roelof en Pien alweer een kind verwachten wij hen hier mee feliciteren Ruben den Bieman op school een boot voor ons bouwt wij hier heel erg blij mee zijn wij nog wel iemand zoeken die het casco kan zandstralen u, indien u iemand weet, kunt bellen naar iemand van de staf Tom van der Heijden tegenwoordig een echte zeeman is ze bij de familie van der Heijden drie!!! auto’s hebben Bas van der Heijden dik een maand verkering heeft gehad de keuken gerepareerd is dit een hele tube pur schuim gekost heeft als ge het nie mèr wit, pur of kit deze uitspraak door Aike is geïntroduceerd de boerderij van zijn status stortplaats af is Jan-Willlem quekel hiervoor zorg heeft gedragen de loodsenstam een revival heeft gehad er nu weer dertien man bij zitten Tommy Schraven de frontlinie in Bosnië tijdelijk had verlaten (10 dagen) den Bike nog steeds niet normaal weg kan rijden bij de parkeerplaats er telkens meer rubber op de parkeerplaats vastgeplakt zit Matthieu niet tegen hete saus op zijn loempia kan Casper en Rambal hier smakelijk om gelachen hebben Marieke er tijdens haar snowboard adventure onderuit gegaan is dit best pijn deed aan haar stuitje Roel Graste nooit meer hoeft te leren (denkt ie) Daan van school af is gegaan wij hem veel succes toe wensen bij zijn nieuwe baan als Human Resource manager DJ Bloem en Elsje niet meer samen zijn Niels inmiddels wel een vriendin heeft wij bovenstaande twee puntjes nooit verwacht hadden bij de wilde vaart het GSM virus is uitgebroken de straling die daar vanaf komt niet goed is voor de boerderijhuismijtfungus Anne Verspeek weg is bij de groep en wij dit betreuren Bart tegen beter weten in toch naar de loodsen is gegaan Aike geslaagd is voor zijn theorie examen en DJ Bloem inmiddels ook Jelle op oranjerats spontaan begon te werken in de keuken wij dit heel verbazingwekkend vonden meer mensen jelle zijn voorbeeld moeten volgen Ludi niet meer op de middelste wc mag gaan zitten aangezien deze weer ontstopt is het verkrijgen van kopij tegenvalt en hier dus aan gewerkt moet worden wij nu houdoe gaan zeggen en uit gaan kijken naar ingezonden kopij. TOT HET VOLGENDE DORUSKE MAAR WEER
9
met dank aan alle aandeelhouders
10
