•
vonnis RECHTBANK ARNHEM burgerlijk recht, sector kanton Locatie Nijmegen zaakgegevens 774357 \ CV EXPL 11-6382 \ et\376 uitspraak van 25 mei 2012
vonnis in de zaak van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Recreatie- en Bungalowpark
Tergouw B.V. gevestigd te Oosterhout
eisende partij gemachtigde mr. P.l.M. Hermsen tegen
Theodor Schriever wonende te Oosterhout
gedaagde partij gemachtigde mr. H.l. Stehouwer
Partijen worden hierna Tergouw en Schriever genoemd.
1.
De procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit: het tussenvonnis van 11 november 2011 en de daarin genoemde processtukken de conclusie van antwoord in reconventie de aantekeningen van de griffier van de comparitie van partijen van 11 januari 2012. de akte van de zijde van Tergouw van 3 februari 2012 de antwoord-akte in conventie en in reconventie van de zijde van Schriever van 2 maart 2012.
2.
De feiten
2.1. Tergouw exploiteert een recreatie- en bungalowpark. Schriever heeft op dat park een perceel gekocht en daarop een recreatiebungalow gevestigd. In de koopovereenkomst zijn de Algemene Voorwaarden Recreatie- en Bungalowpark Tergouw van toepassing verklaard. 2.2. Jaarlijks is Schriever een beheersvergoeding en bijkomende kosten ter zake (door)levering van energie enz. aan Tergouw verschuldigd. 2.3. Op 3 januari 2011 heeft Tergouw Schriever ter zake van energie en water een factuur ter hoogte van € 5.553,00 gestuurd. Een bedrag van € 381,65 is aan Schriever gecrediteerd en Schriever heeft in de loop van het jaar 2011 van het gevorderde bedrag reeds € 3.591,14 betaald. Schriever is in maart en april 2011 aangemaand voor een bedrag van (per saldo) € 1.580,21. 2.4. Bij brief van 27 mei 20 II heeft (de gemachtigde van) Schriever Tergouw onder meer bericht:
"Overigens heeft cliënt bemerkt dat hij feitelijk dubbel betaalt voor het ophalen van huisvuil. De vergoeding daarvoor is immers onderdeel van de 'beheervergoeding', terwijl voor 'verwijdering huisvuil' ook nog separaat een bedrag in rekening is gebracht. ( .. .) Wat betreft de overige onderdelen van de nota (voorschot water, elektra en gas) is cliënt terecht van mening dat hij niet gehouden is om dit bedrag per jaar vooruit te voldoen. ( .. .) Thans wil cliënt duidelijkheid over de vraag of de voorschotbedragen die zijn betaald, wel zijn gebaseerd op daadwerkelijk verbruik. Ik verzoek uw cliënte daarom een deugdelijke schriftelijke verantwoording afte leggen van de bedragen die voor water, elektra en gas in rekening zijn gebracht, over de periode van de afgelopen vijf jaar. (2006 t/m 2010) ( .. .)" 2.5. In artikel 4 van de akte van levering van 27 december 2000 is onder meer opgenomen:
"De beheerder ( .. .) zal ten behoeve van de koper ( .. .) werkzaamheden en diensten verrichten met betrekking tot het recreatie- en bungalowpark, en het gebruik van het verkochte, welke werkzaamheden en diensten verricht dienen te worden door de Beheerder of een door deze aan te wijzen vertegenwoordiger. Deze werkzaamheden en diensten bestaan uit het ophalen van het huisvuil vanaf centrale verzamelpunten binnen het park en/of het chalet ( .. .). Als tegenprestatie voor het verrichten van die werkzaamheden en diensten zal de koper per kalenderjaar een vergoeding verschuldigd zijn aan de Beheerder ( .. .). De vergoeding dient te worden voldaan vóór een januari van elk jaar. Deze vergoeding bedraagt voor het lopende jaar (op jaarbasis) eenduizend tweehonderd gulden (fll.200, 00), inclusief de ter zake van de dienst(en) verschuldigde omzetbelasting. Jaarlijks zal de vergoeding door de Beheerder opnieuw worden vastgesteld, zulks door de vergoeding te verhogen of te verlagen overeenkomstig de stijging of daling van de "Consumentenprijsindex-Alle huishoudens" in het kalenderjaar, dat direct voorafgaat aan het jaar van aanpassing, ( .. .) Noodzakelijke werkzaamheden ( .. .) zullen door de Beheerder ( .. .) worden uitgevoerd en aan de eigenaar van ieder perceel in het park, voor een gelijk deel, in rekening worden gebracht. " 3.
De vordering
in conventie 3.1. Tergouw vordert dat de kantonrechter Schriever veroordeelt om aan haar te betalen € 1.580,21, te vermeerderen met de wettelijke rente berekend tot en met 31 juni 2011 zijnde een bedrag van € 23,07, alsmede vermeerderd met de wettelijke rente over voormelde hoofdsom vanaf de dag van de dagvaarding tot aan de dag van volledige betaling en voorts de buitengerechtelijke incassokosten van € 300,00 en proceskosten. 3.2. Tergouw legt aan haar vordering ten grondslag dat partijen contractueel zijn overeengekomen dat Schriever het jaarlijkse voorschotbedrag voor gas, water en elektra (hierna: 'de nutskosten') moet betalen binnen een termijn van 30 dagen na facturering er van.
In verband met de continuïteit van de bedrijfsexploitatie en ter voorkoming van extra administratieve werkzaamheden en kosten wenst Tergouw Schriever te houden aan de overeengekomen termijn. Hierover is eerder door andere bewoners van het park geprocedeerd, hetgeen heeft geleid tot vonnissen en een arrest waarin Tergouw het gelijk aan haar zijde vond, aldus Tergouw. 3.3. Schriever voert gemotiveerd verweer, waarop hierna, voor zover nodig; nader zal worden ingegaan.
in reconventie 3.4. Schriever vordert dat de kantonrechter Tergouw a. veroordeelt om aan hem te betalen € 3.628,00 ter zake van een onverschuldigd betaalde vergoeding voor kosten van verwijderen van huisvuil, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 11 november 2011, b. veroordeelt om aan hem te betalen € 607,64 ter zake van een onverschuldigd betaald gedeelte van de beheervergoeding, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 11 november 2011 en c. beveelt om binnen 30 dagen na het in deze te wijzen vonnis aan Schriever gewaarmerkte afschriften te verstrekken van de originele afrekeningen die Tergouw heeft ontvangen van de leveranciers van Tergouw ter zake de levering van gas, water en elektra en van de zuiveringslasten, alles over de jaren 2005 tot en met 2011, waaruit blijkt welke kosten Tergouw werkelijk heeft gemaakt voor de levering aan Schriever, alles op verbeurte van een dwangsom van € 250,00 per dag of een gedeelte daarvan dat Tergouw geheel of gedeeltelijk in gebreke blijft om aan het bevel te voldoen. 3.5. Schriever legt aan zijn vordering onder a. het volgende ten grondslag. Schriever betaalt op grond van artikel 4 van de leveringsakte (r.ov. 2.5.) een jaarlijkse vergoeding voor het ophalen van huisvuil bij de woning van Schriever. Er is geen grond om nog een afzonderlijke vergoeding (bovenop de beheerdersvergoeding) voor het ophalen van huisvuil te vorderen, aldus Schriever. Evenwel heeft Schriever Tergouw jaarlijks een bedrag voor verwijderen van huisvuil betaald, hetgeen, gelet op het voorgaande, onverschuldigd is gedaan, aldus Schriever. Het betreft in totaal € 3.628,00 over de periode van 2005 tot en met 2011. 3.6. Ter onderbouwing van zijn vordering onder b. stelt Schriever het volgende. In artikel 4 van de akte van levering is een formule opgenomen met betrekking tot verhoging van de beheersvergoeding. Daarbij wordt aangesloten bij de Consumentenprijsindex Alle Huishoudens (CPI). Na toepassing van deze formule heeft Schriever geconcludeerd dat Tergouw hem over de periode 2005 tot en met 2011 een bedrag van € 607,46 te veel in rekening heeft gebracht. 3.7. Met betrekking tot de nutskosten en zuiveringslasten heeft Tergouw Schriever jaarlijks voorschotten in rekening gebracht. Gedurende een aantal jaren heeft Tergouw
Schriever jaarlijks afrekeningen gestuurd met betrekking tot de levering van gas en elektra. Die leidden in die jaren tot aanzienlijke restituties, die dan weer op de voorschotten over het daarop volgende jaar in mindering werden gebracht. De voorschotten werden dus niet nauwkeurig berekend. Bovendien heeft Schriever geen inzicht gekregen in het daadwerkelijke gebruik van gas, elektriciteit en water. Voor Schriever is het van belang te weten welke bedragen Tergouw aan NUON voldoet voor gas en elektra per kubieke meter respectievelijk per kilowattuur (waarbij mede van belang is of er sprake is van groot- of kleinverbruik) en het vastrecht. Voor zover er sprake is van een verschil tussen hetgeen Tergouw aan Schriever in rekening brengt, wil hij weten waaruit dat verschil is te verklaren. Tergouwis verplicht ter zake van het gebruik van voormelde
voorzieningen aan Schriever jaarlijks behoorlijk rekening en verantwoording afte leggen, aldus Schriever. 3.8. Tergouw voert verweer, waarop hierna, voor zover nodig, nader zal worden ingegaan. 4.
De beoordeling
in conventie 4.1. Schriever betwist dat hij met Tergouw is overeengekomen dat hij het bedrag ter zake van de levering van gas, water en elektra ineens moet betalen. Hij is met een dergelijke contractuele verplichting niet bekend. Ook uit de dagvaarding en de daarbij overgelegde producties, waaronder de overgelegde vonnissen, blijkt niet waarop Tergouw die verplichting baseert, aldus Schriever. Hij erkent dat hij voor de levering ervan moet betalen, maar doet dat maandelijks, zoals hij Tergouw in zijn brief van 30 januari 2011 heeft bericht. Per december 2011 heeft Schriever de vordering geheel (af)betaald. 4.2. Tergouw heeft gesteld dat partijen contractueel zijn overeengekomen dat Schriever het gehele jaarlijkse voorschot voor de nutskosten moet betalen binnen een termijn van 30 dagen na facturering er van. Zij heeft daarbij niet verwezen naar de contractuele bepaling waarop zij zich beroept. Tergouw heeft ter comparitie verwezen naar artikel 4 van de koopovereenkomst, waarin is opgenomen dat die overeenkomst van koop en verkoop, alsmede de notariële levering, plaatsvindt onder al die voorwaarden en bepalingen zoals die zijn vervat in een notariële akte van 8 november 2000, alsmede naar de 'parkinfo' , die bij de overeenkomst is vermeld. Voorts is in dat artikel opgenomen dat Schriever verklaart dat hij vóór ondertekening van die overeenkomst een kopie van de akte van "Algemene Voorwaarden rekreatie- en bungalowpark Tergouw" heeft ontvangen en die als ingevoegd in de overeenkomst beschouwt. Uit die akte van november 2000 en de algemene voorwaarden blijkt, aldus Tergouw, dat Schriever de nutskostenjaarlijks vooruit en ineens dient te betalen. 4.3. Omdat de kantonrechter tijdens de comparitie de aangehaalde stukken niet kende, is Tergouw alsnog in de gelegenheid gesteld de stukken bij akte over te leggen. Na ontvangst van de stukken is het de kantonrechter gebleken, dat de notariële akte van 8 november 2000 zowel de algemene voorwaarden als het parkreglement bevat. De parkinfo heeft Tergouw meegestuurd als afzonderlijk stuk, dat geen deel uitmaakt van de notariële akte. De kantonrechter merkt op dat Tergouw in de akte na comparitie, waaraan (onder meer) de notariële akte is gehecht, heeft nagelaten te verwijzen naar de bepalingen waaruit blijkt dat Schriever de nutskosten ineens dient te betalen, waardoor het de kantonrechter ook na ontvangst van de akte na comparitie, niet duidelijk is geworden op welke contractuele verplichting Tergouw zich ter onderbouwing van haar vordering beroept. Indien dat, zoals Schriever uiteen heeft gezet in zijn antwoordakte, zou moeten blijken uit de parkinfo, merkt de kantonrechter op dat niet is gesteld of gebleken dat die partijen bindt.
4.4. Gelet op de betwisting door Schriever zal de vordering dan ook als onvoldoende onderbouwd worden afgewezen. Tergouw heeft op haar beurt niet betwist dat Schriever door middel van maandelijkse termijnen aan de betalingsverplichting van de in rekening gebrachte nutsvoorzieningen c.a. heeft voldaan, waardoor de kantonrechter geen aanleiding ziet (een niet-betaald deel) van de vordering toe te wijzen. 4.5. Nu de hoofdvordering zal worden afgewezen, zal die ter zake van de buitengerechtelijke incassokosten ook worden afgewezen.
4.6. Tergouw wordt in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten dragen .
. in reconventie Huisvuilvergoeding 4.7. Tergouw betwist dat zij ten onrechte een huisvuilvergoeding aan Schriever in rekening heeft gebracht. Reeds meermaals heeft Tergouw tijdens overleg met de belangenvereniging (waarvan Schriever ook lid is) aangegeven dat het ophalen van huisvuil en tuinafval vanaf de chalets naar de centrale verzamelplaats van het park in de beheervergoeding is besloten en de kosten die voortvloeien uit het ophalen van het afval vanaf de centrale verzamelplaats naar de vuilverbranding (de vuilnisophaaldienst) en die aan Tergouw in rekening worden gebracht, niet. Daarmee is Schrievers vordering ongegrond, aldus Tergouw. 4.8. Naar het oordeel van de kantonrechter blijkt uit artikel 4 van de leveringsakte niet van een situatie als Tergouw tijdens de comparitie van partijen heeft uiteengezet. De zinsnede "Deze werkzaamheden en diensten bestaan uit het ophalen van het huisvuil
vanaf centrale verzamelpunten binnen het park enlof het chalet (. . .). Als tegenprestatie voor het verrichten van die werkzaamheden en diensten zal de koper per kalenderjaar een vergoeding verschuldigd zijn aan de Beheerder" geeft naar het oordeel van de kantonrechter geen aanleiding om het verweer van Tergouw te volgen. Zowel het ophalen van het huisvuil bij het chalet als die vanaf de centrale verzamelpunten ( "enlof") valt onder de beheervergoeding. 4.9. Het voorgaande brengt met zich mee dat Schriever Tergouw, nu thans blijkt dat er aan de betaling van de huisvuilvergoeding geen overeenkomst ten grondslag lag, zonder rechtsgrond (en daarmee onverschuldigd) heeft betaald. Tergouw heeft de hoogte van het onverschuldigd betaald gevorderde bedrag niet (subsidiair) betwist, waardoor de kantonrechter als vaststaand aanneemt dat Schriever € 3.628,00 onverschuldigd aan Tergouw heeft betaald. Daarom zal Tergouw tot betaling er van worden veroordeeld. Beheervergoeding 4.10. Tergouw heeft gemotiveerd betwist dat de beheervergoeding slechts kan worden verhoogd aan de hand van de CPI-alle huishoudens. Op grond van artikel 4 van de leveringsakte kunnen ook noodzakelijke aanvullende (beheer)werkzaamheden tot verhoging van de vergoeding leiden. Uit de door Tergouw overgelegde brief van 2 januari 2010 blijkt dat zij de kosten die voortvloeien uit het beheer van het riool, die voorheen in de door haar aan Schriever gestuurde nota ter zake van de zuiveringslasten waren opgenomen, vanaf dat moment heeft opgenomen in de beheervergoeding, die daardoor hoger werd. De zuiveringslasten werden vanaf dat moment rechtstreeks door de 'Belastingsamenwerking Rivierenland' aan de bewoners van het park in rekening gebracht. 4.11. Schriever heeft het voorgaande niet betwist. Dat brengt naar het oordeel van de kantonrechter met zich mee dat Tergouw op basis van artikel 4 van de leveringsakte de beheervergoeding gerechtvaardigd mocht verhogen. De vordering ter zake zal dan ook
worden afgewezen. Afschriften 4.12. Tergouw voert aan dat zij Schriever jaarlijks een eindafrekening (vgl. productie 4 bij de conclusie van antwoord) stuurt ter zake van de kosten van gas en elektriciteit. Die afrekening verschilt niet wezenlijk van een afrekening zoals men die van bijvoorbeeld
NUON ontvangt. De jaarlijks in rekening gebrachte c.q. te brengen oorschotbedragen worden gebaseerd op het verbruik in voorgaande jaren. De leden van de belangenvereniging, waarvan ook Schriever lid is, zijn op de hoogte dat Tergouw eind 2010 aan een vertegenwoordiging van de vereniging en haar raadsman niet alleen inzage heeft gegeven in de door haar ontvangen nota's van toeleveranciers maar ook duidelijk heeft gemaakt dat de berekening van de door Tergouw gehanteerde tarieven veel complexer is. Daaraan is toen veel tijd besteed. Als dat voor elke bewoner ook nog eens op individuele basis zou moeten gebeuren zou dat wel bijzonder arbeidsintensief en kostbaar worden. Bovendien heeft Schriever naar zeggen van Tergouw geen belang bij het verkrijgen van de gewaarmerkte afschriften van de originele afrekeningen van de nutsbedrijven en de zuiveringskosten. Die afrekeningen zien immers op de totale leverancies voor het gehele park. Van Tergouw kan tenslotte in redelijkheid niet worden verwacht dat zij haar gehele administratie elk jaar aan iedere bewoner ter inzage geeft en/of afschriften van haar gehele administratie verstrekt, aldus Tergouw. 4.13. Ter onderbouwing van haar verweer heeft Tergouw verwezen naar een rapport dat is opgemaakt door het "Veluws Recreatie Management BV" en dat is overgelegd bij de akte na comparitie. Zonder nadere toelichting die ontbreekt kan de kantonrechter daaruit geen conclusies trekken. De kantonrechter volgt de stelling van Schriever, dat Tergouw hem uitleg dient te geven over de opbouw van de aan hem in rekening gebrachte facturen ter zake van nutskosten. De kantonrechter acht voldoende grond aanwezig om de vordering om aan Schriever gewaarmerkte afschriften te verstrekken van de originele afrekeningen die Tergouw heeft ontvangen van de leveranciers van Tergouw ter zake de levering van gas, water en elektra, alsmede van de zuiveringslasten (met betrekking tot de chalets), alles over de jaren 2005 tot en met 2011, en waaruit blijkt welke kosten Tergouw werkelijk heeft gemaakt voor de levering aan Schriever, toe te wijzen. De dwangsom zal worden gemaximeerd. 4.14. Tergouw wordt grotendeels in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten dragen. Gelet op de nauwe samenhang van de vorderingen in conventie en in reconventie, zullen die kosten in reconventie op nihil worden gesteld, nu Tergouw in conventie reeds volledig zal worden veroordeeld in de proceskosten. 5.
De beslissing
De kantonrechter in conventie 5.1. wijst de vorderingen af; 5.2. veroordeeltTergouw in de proceskosten, tot deze uitspraak aan de kant van Schriever begroot op € 200,00 aan salaris voor de gemachtigde; in reconventie
5.3. veroordeeltTergouw om aan hem te betalen € 3.628,00, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 11 november 2011; 5.4. beveeltTergouw om binnen 30 dagen na het in deze te wijzen vonnis aan Schriever gewaarmerkte afschriften te verstrekken van de originele afrekeningen die Tergouw heeft ontvangen van de leveranciers van Tergouw ter zake de levering van gas, water en elektra en van de zuiveringslasten, alles over de jaren 2005 tot en met 201 I, en waaruit blijkt welke kosten Tergouw werkelijk heeft gemaakt voor de levering aan Schriever, alles op verbeurte van een dwangsom van € 250,00 per dag of een gedeelte daarvan dat Tergouw geheel of gedeeltelijk in gebreke blijft om aan het bevel te voldoen, waarbij de dwangsom zal worden gemaximeerd tot € 5.000,00; 5.5. veroordeelt Tergouw in de proceskosten, tot deze uitspraak aan de kant van Schriever begroot op nihil aan salaris voor de gemachtigde; 5.6. verklaart deze veroordeling(en) uitvoerbaar bij voorraad; 5.7. wijst het meer of anders gevorderde af.
Dit vonnis is gewezen door de kantonrechter mr. HJ.T. Blom en in het openbaar uitgesproken op 25 mei 2012.
Datum: 25 mei 2012
