s l e kk
o r p ers
Vo
91
i n u J
5 1 20
P rov i n c i a a l C e n t r u m vo o r Vo lw a s s e n e n o n d e r w i j s H o e n eve l d j e 2 , 3 7 9 8 ’s - G r ave nvo e re n tel.: 0(032) 43 81 91 02 w w w. b l i j f l e re n . b e o p e n i n g s t i j d e n s e c re t a r i a a t : t i j d e n s d e s c h o o l d a ge n , v a n m a a n d a g t / m d o n d e rd a g t u s s e n 1 6 e n 2 1 u u r
N E S S U CURS V LW SS N N vo o r
o
a
e
e
prijzen e p r e h c s n a a s liteitsonderwij
kwa • Computer tphone r a m S & t le b a •T e • iPad & iPhon • Fotografie • Talen
n e g n i v j i r h c s n i & info
ren.be le jf li .b w w w : e • via de websit chool: s e z n o in n e g foda uur • tijdens de in 1 2 n e 8 1 n e s tus tus s u g u a 6 2 g a d wo e n s uur 3 1 n e 0 1 n e s stus tus u g u a 9 2 g a d r zate
Bouwdossiers Campus Voeren - Een stand van zaken
Omgevingswerken aan de sporthal Op het einde van vorig schooljaar was
al jaren mee te kampen. Hopelijk is dit probleem nu eindelijk opgelost.
Dankzij de steun van onze provincie en onze nieuwe sporthal klaar. We kon- Ondertussen zijn er ook al verschillenvan ons schoolbestuur hebben we ook den er echter geen gebruik van maken, de gesprekken geweest met vertegendit schooljaar weer de nodige werken omdat de riolering nog niet was aange- woordigers van ons gemeentebestuur.
kunnen laten uitvoeren op onze cam- sloten en omdat er geen weg was. De Het is namelijk de bedoeling dat niet pus.
Energiebesparende maatregelen
brandweg rond het gebouw moest ook allen onze scholen, maar ook de lokale
nog worden aangelegd. En om volledig gemeenschap gebruik zal kunnen ma-
in orde te zijn waren extra parkeer- ken van deze sporthal. Buiten de Na de isolatie van de daken van de plaatsen en een nieuwe fietsenstalling schooluren wil de gemeente op tergebouwen van de Provinciale Secun- noodzakelijk. Begin januari, tijdens de mijn allerlei sporten aanbieden. daire School kregen we in september eerste werfvergadering, vernamen we Bedankt! extra middelen voor de isolatie van de dat de aannemer mocht beginnen. We zijn uiteraard zeer blij met deze daken van het sportgedeelte en van de Voor de aanvang van de zomervakaninvesteringen! Ondanks de moeilijke Provinciale Basisschool. De ramen van tie zullen alle werken zijn uitgevoerd. tijden kunnen wij nog steeds een bede secundaire school en van de basisVanaf 1 september kunnen onze leerroep doen op onze provincie. Zonder school waren het voorbije schooljaar lingen eindelijk genieten van deze haar steun waren deze werken niet al vervangen. In het voorjaar mochten prachtige infrastructuur. mogelijk geweest. we beginnen aan de vervanging van de ramen en deuren van het sportgedeel- De 80 nieuwe parkeerplaatsen zullen
te. Het zwembad werd zelfs volledig bovendien zorgen voor extra comfort
Ronald Soudant (Directeur)
PSS Voeren (ver)bouwt ...
‘ingepakt’. Al deze maatregelen zullen op onze campus. Op het platteland
ongetwijfeld een gunstig effect hebben denk je niet onmiddellijk aan parkeerop onze energierekeningen.
problemen, maar toch hebben we hier
3
Buitenlandse reis naar Barcelona (6de jaar) Een vakantie met je beste vrienden, dat moet toch een onvergetelijke ervaring zijn. En voor hen die nog niet volwassen zijn en geen geld hebben is er nog altijd de schoolreis. PSS Voeren organiseerde naar vaste gewoonte een buitenlandse reis voor de laatstejaars. Wij kozen massaal voor de stad van Gaudi, en dat bleek een uitstekende keuze.
PSS Voeren in Barcelona ...
Zaterdag 4 april en zondag 5 april
Daar stonden we weer, PSS Voeren. Koffers maatje groot werden volop ingeladen. Bij de ene vloeide al een traantje, zowel van blijdschap als van verdriet. Velen zagen op tegen de lange busreis van 16 uur, maar de sfeer zat al snel goed. Veel sleurden zich door de nacht met films, muziek en suiker. Anderen plooiden zich dubbel of staken hun benen in het gangpad en probeerden te slapen. De zon kwam op in het zonnige Zuid-Frankrijk, op slechts enkele uurtjes rijden van onze zesdaagse casa: Aquahotel Promenade in Pineda de Mar. Rond twaalf uur ’s middags kwamen we aan in ons hotel. Na de kamerverdeling konden we de buurt verkennen. Met het heerlijke weer nestelden velen zich op een terrasje aan het strand. De sportievelingen trokken hun schoenen uit en gingen pootjebaden en langs het strand wandelen. Om zeven uur was het dinertime, voor velen een grote opluchting na een zielig paasontbijt in een wegrestaurant. Die avond zochten we een gezellige plek om wat te drinken. De mojito’s en sangría waren slechts de start van zes dagen waarvan we nog niet wisten wat een onvergetelijk avontuur het zou worden. Maandag 6 april: Hola Barcelona!
Met kleine oogjes en grote honger schoven we onze stoel onder de tafel: tijd voor het rijkelijk volgeladen ontbijtbuffet, waarna de bus meteen koers zette naar de hoofdstad van Catalonie, bekend om haar veelzijdigheid, gezellige terrasjes en zakkenrollers: Hola Barcelona! Bij het standbeeld van Columbus werden we uit de bus gelaten om daarna La Rambla op te wandelen: de straat die het centrum van de stad met de zee verbindt. Na een korte
wandeling kwamen we aan bij la Plaça de Catalunya, een gezellig plein waar vermoeide toeristen, gezellige locals en rare zwervers dagelijks genieten van de Spaanse zon. De rest van de voormiddag mochten we de stad op eigen houtje gaan verkennen. Met de metro kon je in een flits de hele stad ontdekken (als je aan de goede kant instapte tenminste). De fashionista’s onder ons hadden dikke pech: Paasmaandag en alle winkels dicht. Een groepje meiden volgde echter de richting waarin Columbus wees en staken de grote plas (lees: het brugje) over naar het Maremagnum: een gloednieuw winkelcentrum dat 365 dagen per jaar open is, gracias senor Columbus!
zoals het veld, de persruimte, de tribune en de – jammer genoeg lege – kleedkamers. Daarna konden we er vrij rondlopen en eventueel wat shoppen. Vervolgens gingen we weer naar onze Spaanse vriend Columbus om de namiddag in het heerlijke centrum door te brengen. De zon straalde en het kwik haalde al snel temperaturen van 23 graden. Veel leerlingen gingen dan ook uitrusten op het strand, anderen nestelden zich in een restaurantje op La Rambla. Hierna was er ook tijd om La Boqueria te bezoeken: een immense versmarkt met kraampjes met allerlei vers voedsel. Verser kun je niet krijgen! Zowel fruit als snoep en vis waren voor redelijk lage prijzen in de aanbieding. Helaas was het alweer tijd om naar het hotel te gaan ... maar aan De namiddag stond in het teken van de de andere kant: wij hadden honger! kerk gemaakt door de man die alle tijd had: de Sagrada Familia van Gaudí. Dit Rond negen uur verzamelden we om prachtige bouwwerk is niet alleen het naar een club in Santa Susanna te symbool van de stad, het bevat zelf ook gaan. Daar hadden we alle plaats om te veel symboliek. Zo heeft elke kant een swingen, want behalve wij was er bijstuk dat taferelen uit de Bijbel voor- na geen volk. Helaas moesten we toch stelt, het ene al wat positiever dan het redelijk op tijd ons bed in, want de andere. De groep werd gesplitst: de volgende dag zou weer hardcore toupechvogels kregen alles te horen via rism zijn. een audioguide, de gelukszakken kreWoensdag 8 april: Montserrat en gen de informatie via meneer Palmans cavabedrijf Codorníu live. Daarna was er nog wat vrije tijd op het Catalaanse plein, waarna de bus Terwijl het vroege opstaan iedere dag wat lastiger werd, sleepten we ons ons weer naar ons hotel bracht. toch uit bed om een bodem te leggen Ook al kwamen we doodvermoeid voor onze tocht door de bergen. Met terug, een uur later waren we helede bus uiteraard. Dat flinke ontbijt maal opgefleurd voor een avondje uit bleek achteraf, na alle haarspeldboch(de kracht van siesta’s en Spaanse ten, niet voor iedereen even handig, chilipepers). De trein bracht ons naar maar goed, daar zijn de plastic zakjes Santa Susanna, een badplaats waar in de bus voor. Jezuske wél is geweest. Hier nestelden we ons in een verwarmde tent en kre- Tijdens de tocht naar Montserrat, het gen we de lekkerste sangría en cock- beroemde klooster op de berg en het tails geserveerd. De sfeer zat er goed thuis van de ‘Zwarte Madonna’, zagen in, de drank ‘helaas’ ook. Na een kort we al wat prachtige uitzichten, maar ritje in de taxi zwierden we ons een toen we eenmaal boven stonden, was weg door de kromme hotelgangen en het werkelijk adembenemend. Er was ploften we neer in ons ronddraaiende zicht tot aan de Pyreneeen, die er bebed. En toen alles weer recht stond sneeuwd bijlagen. We hadden wat vrije tijd om een rondje te lopen, de was het tijd voor ontbijt! kerk te bezoeken en even te eten. Het Dinsdag 7 april: Camp Nou en het weer was weer fantastisch, dus wat strand verkoeling in de kerk was welkom. Er Het voetbalstadion van FC Barcelona: was een gigantische rij om de ‘Zwarte het Mekka van elke sjotter. Een beetje Madonna’ aan te raken, die we maar buiten het centrum kunnen bijna hon- hebben overgeslagen. derdduizend fans een match van een Toen iedereen uitgekeken was, hebben van de beste clubs ter wereld volgen. we nog wat rondjes door de bergen We kregen een rondleiding door de gereden en uiteindelijk kwamen we uit belangrijkste delen van het stadium,
4
bij cavabedrijf Codorníu. Hier kregen we een rondleiding in een treintje, wat fijn was voor de vermoeide benen. En die treintjes in wijnkelders gaan ook nog een stuk harder dan je zou denken. Onze portie achtbaan hebben we ook gehad in Spanje! Daarna kregen we tijd om een fles(je) te kopen in de winkel, waar plotseling een rij van veertig man stond. Toen weer de bus in: de ritten werden steeds stiller naargelang de dag vorderde. Terug in het hotel maakte iedereen zich klaar voor de laatste avond stappen. Voor de laatste keer gingen we naar club Tropicana in Santa Susanna, om daar afscheid te nemen van het uitgaansleven voor het uitgaansseizoen. Ach ja, een goed feestje maak je zelf!
PSS Voeren in Barcelona ...
Donderdag 9 april: Montjuïc en Parc Güell
De laatste dag brak aan. Iedereen stond op met gemengde gevoelens: het einde van alle gezelligheid zat er aan te komen, maar dat betekende ook weer slapen in je eigen bed. De laatste dingen werden ingepakt en de koffers werden na het ontbijt naar beneden gebracht. We namen afscheid van het
hotel en vertrokken deze keer met de trein naar Barcelona, omdat de chauffeur moest rusten voor de aanvang van de terugtocht.
Na anderhalf uur konden we weer uit de trein stappen, de metro in naar Montjuíc, een heuvel met op de top een kustverdedigingsfort. Het laatste stukje hebben we afgelegd met een kabelbaan, waarbij onze gondel volledig van glas was, waardoor we nog een keer een prachtig uitzicht hadden over de stad. Boven konden we een rondje lopen en de geínteresseerden konden het fort bezoeken. Na een uurtje was het tijd om dezelfde weg naar beneden af te leggen. Tijd om naar een van de mooiste ontwerpen van Antoni Gaudí te lopen: Parc Guell!
te merken: iedereen was doodmoe, en was dan ook wel weer blij om met de trein terug naar het hotel te vertrekken, waar we eindelijk met de bus weer naar huis zouden gaan.
De terugreis van zestien uur begon. De gemengde gevoelens waren weer terug: onze eigen bedden en familie hoorden we al roepen, maar we hadden samen ook een leuke tijd beleefd in Barcelona. Maar eerst maar eens zien te slapen in de bus. De terugreis was aanzienlijk rustiger dan de heenreis; rond half elf sliep iedereen als een blok. Een enkele zieke daargelaten verliep de reis voorspoedig. ’s Ochtends ontbeten we voor de laatste keer samen, in een wegrestaurant weliswaar. En rond een uur reden we dan toch onze eigen schoolcampus op, Naar een lange tocht die vooral bergop waar onze familie en enkele leerkrachging (onze arme benen) kwamen we ten ons stonden op te wachten. helemaal boven bij het park aan. Hier ging iedereen snel eten, want het was Een geslaagde, leuke, huidverbrandeninmiddels half drie. Het kleurige park de reis die door de enthousiaste leerwas volgepakt met toeristen met krachten nog veel beter werd gemaakt. selfiesticks en anderen die zo veel gi- Adiós! gantische fototoestellen om hun nek Indy Bringmans (6MTW) & Nadine hadden hangen dat ze net wandelende Claessens (6HUM) camerakerstbomen leken. Dit was ons laatste uitje met de groep, en dat was
5
PBS Nieuws uit het 3de leerjaar...
Containerpark
Pompoensoep
Boerderij Thibe
De meneer heeft veel verteld over het milieupark. We hebben veel bijgeleerd over afval, bijvoorbeeld PMD, GFT, KGA, … Het was leuk. We hebben veel gezien. Meneer Francis weet veel van afval sorteren.
Iedereen vond het leuk, omdat we het zelf mochten maken en het was heel lekker.
We hebben de melkrobot gezien. Deze melkt de koeien. We hebben plantjes gezaaid, die de koeien erna kunnen eten.
Door Carolien en Julie 3A
Eerst kregen we de omslagen met foto’s en de werkbladen. We moesten de juiste letter van de afvalbak of container bij iedere foto noteren. Het spel was heel leuk ! Door Sanne en Flore 3B
Door Schrzada en Jeanne 3B
Boerderij Louis We hebben gezien hoe ze de koeien molken. We hebben ook lieve, schattige kalfjes en een sterke stier gezien. De boer kon elke koe bij zijn naam. We hebben lekkere warme chocolademelk gekregen van de eigen koeien en lekkere tomatensoep zonder balletjes. Het was heel leuk en leerrijk. Door Marthe en Mathijs 3A
Door Margaux en Divine 3B
Pannenkoeken Onze juffen waren jarig en hebben op pannenkoeken getrakteerd. Ze hadden alle ingredienten meegenomen. We waren in groepjes verdeeld. We moesten het deeg zelf maken. We kregen allemaal 2 pannenkoeken. We waren allemaal aan het smullen. Door Martijn en Arthur 3A
6
7
Paasbrunch in 2/3Komo De vrijdag voor de paasvakantie hielden wij een paasbrunch in onze klas. Iedereen mocht iets lekkers meenemen om te eten of te drinken. Dit werd mooi uitgestald en iedereen mocht van al dit lekkers eten en drinken.
PBS Kleuternieuws van juf Vicki...
Wij zouden graag de ouders die mee geholpen hebben aan de paasbrunch ontzettend willen bedanken! Het was weer een groot succes en dit vooral door jullie vrijgevigheid! Onze kleuters hebben er van genoten.
Thema Verkeer in 1Kovob Wij hebben twee weken gespeeld en geleerd rond het thema “verkeer”. We leerden over de bus en mochten ook eens een ritje met de echte lijnbus maken. Dat was wel een beetje spannend! We leerden over de bus. We mochten ook eens een ritje met de echte lijnbus maken. Dat vonden we toch wel een beetje spannend!
Kleutersprokkels Moelingen (2/3Komo) Anke had cake bij en zei tegen de juf: "Dat is cake van het varkensfeest." Juf vraagt: "Welk feest?" Anke zegt: "Het varkensfeest." Juf zegt: "Was het dan een feest van een varken?" Anke zegt: "Neen, van een mens."
Blijkbaar was er op het feest een 'feestvarken' en gebruikte Anke (4 jaar) zonder dat ze het zelf besefte deze grappige woordspeling.
8
PBS Kleuternieuws van juf Vicki...
Kleuterhuwelijk in 2/3 Komo Onder leiding van onze burgemeester Huub Broers stapten 2 koppeltjes in het huwelijksbootje. Evi Noteboren trouwde met Evan Laumen en Amy Dodemont trouwde met Kiyan Frissen. Proficiat aan beide koppeltjes! Bedankt aan onze burgemeester, de gemeente Voeren en de ouders voor deze fantastische dag!
9
10
Pcvo Studenten Italiaans
PCVO buiten het klaslokaal ...
Op reis door Sicilië
11
12
Verleg je Grenzen Valt het u als leraar ook op dat leerlingen steeds minder goed met elkaar kunnen opschieten? Zou u hier graag verandering in zien komen? Dan is ‘Verleg je grenzen’ de oplossing voor uw probleem.
PSS Voeren Verlegt zijn Grenzen ...
De leerlingen leren in dat project in gemengde groepjes uit verschillende klassen met elkaar samen te werken door teambuilding. Dat gebeurt met allerlei spannende activiteiten, maar wees gerust, de professionele begeleiders van Nature zijn er ook bij om een oogje in het zeil te houden. Een aantal van die activiteiten zijn klimmen in de Fondry des Chiens, een doline waar je zonder touw in kan klimmen, rotsklimmen met verschillende moeilijkheidsgraden, orientatietochten met niets meer dan kaart en kompas en nog veel meer. Ze leren daarbij te vertrouwen op elkaar, en doordat ze af en toe iets doen waarvan ze denken dat ze het niet durven, verleggen ze hun persoonlijke grenzen.
Om bij te komen van de vermoeiende dag kunnen de leerlingen terecht in ons gebouw met verschillende slaapzalen, zes douches, wc’s en een eetzaal met een aangrenzende keuken waar ze zelf het eten klaarmaken. Er zijn nog meer klusjes waar ze zich mee bezig mogen houden, zoals de afwas, het sanitair poetsen en voor het ontbijt zorgen. Ook de natuur moet met respect worden behandeld: de begeleiders van Nature zien er op toe dat er geen kruimeltje afval achterblijft. Al bij al is ‘Verleg je grenzen’ een schitterend project dat de teamspirit van de leerlingen vergroot en dus zeker de moeite waard is om er als school aan deel te nemen! Elyan Aarts (5HUM)
13
14
Bezoek UHasselt
proefbuis te spugen (liefst erin, niet erlangs) ons eigen DNA opsporen. En sommigen onder ons kwamen tot het besluit dat ze gewoonweg geen DNA hebben, een interessante en merkwaardige invalshoek voor een toekomstig onderzoek ... of gewoon flauwe kul.
PSS zesdejaars op stap ...
Na drie jaar non-stop theorie waren we klaar voor de magie van de wetenschap. Wetenschap is vaak onverklaarbaar en de toepassingen zijn eindeloos fascinerend. Dat mochten wij zelf eens testen aan de Universiteit van Hasselt op donderdag 19 maart. Gewapend met onze Gevuld met energie en frieten trokken labojas en veiligheidsbril namen wij de we naar het labo voor de synthese en proefbuis in handen. 6MTW op z’n best! identificatie van kunststoffen. Nadat we zelf enkele bekende kunststoffen zoals Na onze aankomst in het economisch nylon en hars hadden gemaakt, was het verantwoorde vervoer, was het tijd voor tijd voor wat actie. Bunsenbrander aan, biomedisch onderzoek: het gebruik van veiligheidsbril op en iedereen aan de DNA-analyse voor Crime Scene Investikant! Huis-tuin- en keukenproefjes stongation, de manier om de echte onderzoeden op het programma van ons bomma, ker (of crimineel) in onze genen te ontwij maakten gebruik van de gekste chedekken. Ook konden we door in een
Uitstap Aken, 6de jaar Aachen. De stad van de lange winkelstraten, de ‘Aachener Printen’, de Dom, het Tivoli van Allemannia Aachen en de stad met ... juist, 180 dagen regenval per jaar. De eerste regendruppels spetterden na enkele minuten al tegen de voorruit van de bus, dat beloofde. Gelukkig zat de sfeer er meteen in. Deze ‘Duitse’ uitstap was voor ons, de 6de-jaars, immers een unicum. Al gauw bereikten we de stad en stapten vol goede moed naar de ‘Mayersche Buchhandlung’. We trotseerden de kolossale verzameling boeken om binnen het halfuur de nodige informatie te vinden. Nadien kregen we een rondleiding door de eeuwenoude stad en passeerden onder andere de naar rotte eieren stinkende ‘Kaiserquelle’ en prachtige ‘Printen’boetiekjes. Het eerste echte stukje Duitse
geschiedenis kregen we te horen bij de Aachener Dom en al snel zag je wat gapende gezichten. Onderweg gaf de gids, Gerti, ons enkele leuke weetjes mee over de stad zelf, wat het voor de leerlingen natuurlijker interessanter maakte. Een laatste stop kwam er bij het ‘Rathaus’, waar trouwens nog steeds bijeenkomsten worden georganiseerd. Om de Aachentour helemaal af te sluiten, had Gerti nog een verrassing in het verschiet. Ze bood ons heerlijke ‘Printen’ aan ... in het Nederlands! Een goede zet van Mevrouw Snijders en Mevrouw Huybrechts, die ondanks het barslechte weer het rumoer nogmaals wisten aan te wakkeren. Ondertussen rammelden de buikjes bij de meeste leerlingen en zo ging iedereen zijn eigen weg naar een van de leuke restaurantjes. Nadat we wat waren opgedroogd, het regende immers nog steeds, en met een volle maag, gingen we de uit-
mische mengelingen en lieten de diep in ons verscholen pyromaan tot uiting komen. Gelukkig zijn we nog allemaal welkom volgend jaar!
Alles verbrand? Check! Labojas in een hoek gesmeten? Check! Ons op-maatgemaakte vervoer stond klaar om ons terug naar de koeien en het gras van Voeren te brengen. Het was een erg interessante uitstap waarbij de functies van alle theorie eens werden getoond, de wonderen der wetenschap in het dagdagelijkse doen. Een dag die we niet snel zullen vergeten, zowel door de practica als die zwarte hoest achteraf! Indy Bringmans (6MTW)
daging aan om lustig te babbelen met het Aachense volk. Na enige moeite wisten we toch de juiste mensen te vinden en onze opdracht verliep dus feilloos. Een leuke ervaring was dat voor iedereen en natuurlijk werd er heel wat afgelachen, bijvoorbeeld wanneer bepaalde mensen niet reageerden. Volledig uitgeput waren we nog niet, maar de bus stond al klaar voor de terugrit naar school. Doorweekt sloften de leerlingen naar hun plaats en de verwarming deed de rest. Weer een stad bij op onze palmares, weer heel wat te weten gekomen en een stapje dichter bij het einde van onze schoolcarrière in PSS Voeren. Plezierig was het alleszins, zeker nadat alle kleren netjes op de waslijn hingen! Glenn Godin (6MTW)
15
Bjarne Eussen, profwielrenner in de dop
PSS leerling in de kijker ...
Op zijn twaalfde sprong Bjarne Eussen voor het eerst op een wielerfiets. Ruim drie jaar, duizenden kilometers en vele ereplaatsen later zit hij stevig op het smalle zadel. De beginneling van weleer is een beloftevolle jeugdwielrenner geworden, met een mooie toekomst in het verschiet. Op een zaterdagnamiddag in april stormt een grote groep wielrenners op een finishstreep af. De plaats van handeling: Zutendaal. De lokale jeugdkoers wordt gewonnen door een jonge Luxemburger. Verscholen in het fel sprintende peloton rijdt Bjarne Eussen als 22ste over de meet. Enkele momenten later stapt hij doodop van de fiets. Even opfrissen en de auto in, terug naar huis. Weer een wedstrijd achter de rug, weer zestig kilometer extra in de gespierde
benen. Volgend weekend is het opnieuw koers. Dan is er weer in een of ander Waals, Vlaams of Nederlands dorp een witte aankomstlijn gekalkt.
Het is wekelijkse kost voor Bjarne, in die routine zit hij al sinds 2011, het jaar waarin hij (op zijn twaalfde) begon met wielrennen. Zijn eerste club was het Nederlandse TWC Maaslandster, een grote wielervereniging. Als beginneling maakte Bjarne meteen indruk. In zijn eerste seizoen behaalde hij direct mooie resultaten. Die stijgende lijn trok hij in de daaropvolgende jaren moeiteloos door. Het leverde hem in 2014 een overstap naar Avia Crabbe Westhoek op, een sterke Belgische wielerploeg. “Ik heb maar twaalf maanden voor Avia gereden”, vertelt Bjarne. “Sinds januari fiets ik in de kleuren van het Patrick Development Team. Momenteel koers ik bij de nieuwelingen, zeg maar de categorie tot 17 jaar. Na dit seizoen zal ik overstappen naar de junioren. Dat betekent dat ik weer in een nieuwe ploeg terecht zal komen.”
nen en heb ik weinig tijd voor andere dingen. Op maandag neem ik rust, maar alle andere dagen van de week zit ik op de fiets. In het weekend rijd ik dan nog een koers.”
Bjarne beschikt, ondanks zijn jonge leeftijd, over een behoorlijk portie zelfkennis. Zijn kwaliteiten komen, zo zegt hij zelf, het best tot hun recht in zware wedstrijden, waarin vele beklimmingen overwonnen worden. Enige professionaliteit is hem ook niet vreemd. “Ik werk al ruim twee jaar de trainingsschema’s van mijn ploegleider af. De begeleiding is dus heel professioneel. Daarnaast ga ik weleens trainen met Philippe Gilbert. Hij woont in Monaco, maar als hij in Vise is, train ik soms met hem.” Trainen met Philippe Gilbert (al jaren een wereldtopper in het wielrennen); Bjarne vertelt het zonder een spier te vertrekken. Menige (toer)fietser zou ervan dromen om met zo’n grootheid een rondje te mogen rijden. Of Bjarne ooit in de voetsporten van Gilbert zal treden, is nog de vraag. Gebrek aan ambitie kan de vijftienjarige inwoner van Voeren in ieder geval niet worden verweten. “Mijn droom is om profwielrenner te worden”, zegt hij stellig. “De weg naar de top is zeker niet gemakkelijk, maar ik zal er alles aan doen om mijn doel te bereiken.”
Bjarne beoefent zijn sport op een hoog niveau. Wekelijks besteedt hij veel tijd aan het wielrennen. Trainingsweken van tien uur zijn eerder regel dan uitzondering. “Of het goed te combineren valt met school? Nee, eigenlijk niet”, zegt de leerling van 4 Handel eerlijk. “Als ik veel huiswerk heb, sta ik ’s morgen om Max van den Boorn (6SEC) zes uur op. Na school ga ik meteen trai-
Recent ontving Bjarne ook de prijs van de gemeente Voeren als ‘Sportjongere van het jaar 2014’. Sportvrouw van het jaar werd Irene Schillings een gepensionneerde leerkracht van onze school en fervent loopster. Tot Sportploeg van het jaar werden de Dragons en Eagles van dansgroep K.V. De Waggelerre verkozen, ook in deze groep zitten een aantal (oud-)leerlingen van onze school.
16
Beeld je een land in ... ... waar je boeken achterstevoren leest, de straten overal zo schoon zijn als in Disneyland, en roken alleen binnen mag...
PSS Voeren internationaal ...
Het zijn slechts een paar dingen, naast meer bekende elementen zoals sushi, eetstokjes en auto’s, waar sommigen misschien aan moeten denken als de naam van het land valt. Wij, Jordy (6EMT), Sykeh (6EMT), Kevin en ik, kunnen nog ontelbaar veel andere redenen opnoemen waarom Japan onze droombestemming is, en waarom we uiteindelijk hebben besloten om het vliegtuig in te stappen en het zelf mee te maken. Na zeuren bij onze ouders en lang sparen is het er dan eindelijk van gekomen ...
De andere kant van de wereld lijkt ook ineens de omgekeerde wereld te zijn. Je mag er je neus niet snuiten of eten op straat, en er is onder geen enkele brug graffiti te bespeuren. Het straatbeeld bestaat er voornamelijk uit zakenmannen, allemaal net gekleed in pak, compleet met koffertje. Zodra de unieke, Efteling-achtige jingle van het station luidt, komen ze met massa’s uit abrupt gestopte treinen gestormd, verbazingwekkend genoeg zonder tegen elkaar aan te botsen, om zich een weg te banen naar de trappen of zich allemaal samen op de smalle roltrap van het station te persen. De vrouwen doen het een stuk rustiger aan, ook al zijn er enkelen bij die het toch wagen, en erin slagen, om te rennen op een paar hoge hakken waarmee ze hun geringe lengte altijd proberen te verbergen. Zelfs dan steek je er als westerling nog een stuk bovenuit, wat toch wel de nodige aandacht trekt. Verbaasde blikken en gefluister bij het zien van mijn donkerblonde haren en blauwe ogen, en zelfs verzoeken om foto’s. Niet zeker of ik daar blij mee moest zijn ...
Natuurlijk valt er heel wat meer te zien dan alleen de mensen. Ons zogenaamde stedentripje was al grotendeels thuis uitgestippeld. Eerst een dag uitrusten in Tokyo (na 12 uur vliegen), en de volgende dag met de shinkansen bullet train, die ongeveer 300 km/h gaat, naar Kyoto. Daar hebben we vooral de traditionele kant van Japan gezien, met name de tempels, tuinen en bamboebossen. Na twee dagen zijn
we terug naar Tokyo gegaan, waar de regen jammer genoeg elke dag met bakken uit de lucht kwam gevallen. Maar dat hield ons natuurlijk niet tegen om naar buiten te gaan. Elke dag vroeg opstaan, ontbijten in het hotel, en dan op pad. Zodra je het hotel uitliep lag alles op een steenworp afstand; het station en een Starbucks aan de andere kant van de straat, een stukje verder de supermarkt en een McDonald’s, en de populaire ‘electric city’ genaamd Akihabara om de hoek. Toch hebben we geprobeerd om elke dag een ander deel van de stad, die zelfs meer inwoners telt dan heel Belgie, te bekijken. Met een treinkaartje voor onbeperkt treinreizen en genoeg snacks voor onderweg hebben we naar mijn gevoel elke dag de marathon gewandeld. Maar als je door een stad als Tokyo loopt word je al snel afgeleid door wat er om je heen te zien valt. Meisjes met pastelkleurige haren, poppenkleren met ontelbaar veel strikjes en lintjes, en, niet te vergeten, een paar hoge hakken. Het is er zo normaal dat niemand, behalve wij, er nog voor omkijkt. De winkels waren er niet veel anders; de gekste gadgets en tekenfilmfiguurtjes. Van hondjes met een autoband om hun kop tot spiegeleieren, zolang het een gezichtje heeft vinden ze het schattig en wordt er overdreven veel merchandise van gemaakt. Ook een van de vele Pokemonwinkels in Tokyo was een bezoekje waard; koekjestrommels met inhoud, petjes, handdoeken en alles wat je maar kon verzinnen.
Ook waren er natuurlijk de normale winkels en shoppingcenters. Wellicht de bekendste heet Shibuya 109, een winkelcentrum gericht op jonge vrouwen waar je elke kledingstijl kunt vinden, behalve onze ‘gewone’ westerse kledij. Een tiental verdiepingen, maar geen enkel merk te bespeuren dat wij hier kennen. Als je er ooit heen zou gaan en je zou het gevoel hebben alsof iedereen er naar je roept, wel, dat is ook zo. Van alle kanten word je bij een blik op de winkel verwelkomd met een ‘irasshaimase!’ Zodra je ook maar iets te lang naar een artikel kijkt, komen ze op je afgelopen om te vragen, gek genoeg in het Japans alsof ze ervan uitgaan dat je dat vloeiend kan spreken, of ze je kunnen helpen en of je het wil passen. Als dat zo is, vragen ze het kledingstuk terug en begeleiden ze je naar de paskamers, en terwijl jij je
schoenen staat uit te doen, want net zoals in huizen is dat ook in paskamers een gewoonte, staan ze je kledingstuk klaar te maken om aan te trekken. Het gordijn gaat dicht, en wanneer je het weer open doet word je doodgegooid met complimentjes. Als die genante vleierij voorbij is en je besluit het te kopen, nemen ze het nogmaals van je over omdat het zelf een paar meter ver dragen blijkbaar een hele last is. Met je creditcard pinnen wordt ook voor je gedaan, het bonnetje wordt met twee handen aangegeven, en tenslotte moet je nog een minuut of vijf staan wachten voordat ze een spiksplinternieuw exemplaar, nog in plastic, voor je uit het magazijn halen. Maar ze geven het je nog niet. Eerst mee naar de ingang van de winkel lopen, en dan wordt daar je tas met een brede glimlach en een buiging overhandigd. En als het regent, wordt de tas zelf ook in plastic ingepakt. Want het zou toch echt zonde zijn als je nieuwe kleren nat zouden worden. Na acht dagen in die gekke wereld waren we ergens toch ook wel blij om terug naar huis te gaan. Terug naar familie, een bed van westerse grootte, en frieten. Jinske Koning (6HUM)
17
Stahlhelm in Voeren 44 betonnen stahlhelmen werden uitgestuurd
naar alle Limburgse gemeenten. De betonnen kolossen symboliseren de vier jaar durende
bezetting van onze provincie. Elke helm – met
een gewicht van maar liefst twee ton - vertelt
een eigen verhaal. Door de QR-code op de helm in te scannen, krijg je via je mobiele telefoon
Betonnen Stahlhelm in PSS Voeren ...
toegang tot dat verhaal.
Op 23 februari plaatste de provincie “onze” helm op het speelplein van de provinciale Se-
cundaire School Voeren. 13 leerlingen van het eerste jaar hebben de stahlhelm, onder bege-
leiding van de leerkracht plastische opvoe-
ding, 8 woensdagnamiddagen onder handen genomen.
Er werd geverfd, gesjabloneerd en met klei gewerkt om zo tot een verbluffend eindresultaat te komen.
Begin mei werden de 44 versierde helmen -
exact evenveel als het aantal Limburgse gemeenten - opnieuw verzameld in Bokrijk. Tot 7 juni kunt u de bewerkte helmen er gaan bewonderen. Nadien krijgen ze hun laatste rust-
plaats in Halen. Een metafoor voor de soldaten
die van het front terugkwamen, die niet langer dezelfde mannen waren dan de mannen van vier jaar geleden. Degenen die het geluk had-
den om de oorlog overleefd te hebben, waren fysiek en mentaal veranderd. Meer info over dit project:
www.limburg1914-1918.be/voeren
18
PSS Voeren creatief ...
Werkjes uit de lessen Plastische Opvoeding 1ste jaar 19
16 januari 2015: Dít was onze Chrysostomos
PSS Voeren viert X-mos ...
Jarenlang hadden we erover gehoord, en gefantaseerd over hoe het zou zijn als wij alles mochten regelen, en in april 2014 was het dan eindelijk zover: onze eerste vergadering over Chrysostomos! Zo begon alles: het verdelen van de rollen, het bedenken van een thema, en langzaam zou alles zich opbouwen naar de grote dag.
dus ook groter. Stress was onze ten het feestdomein hadden betretweede naam en alles tegelijk doen den, was het tijd voor de show. ons streven. Lights off and spots on!
In de kerstvakantie werd twee keer de volledige show gerepeteerd, weer of geen weer (letterlijk; ook toen er opeens een halve meter sneeuw lag). En na de kerstvakantie … Toen ging alles heel snel: de dansjes werden de laatste keren gerepeteerd, kostuums werden nog bij elkaar gezocht, de laatste dingen van zowel show als fuif werden afgeIn september zouden we ons introwerkt. ductiefilmpje opnemen. Allemaal heel leuk en gezellig, maar dat bete- Nog twee weken (oh dat redden we kende ook dat er een volledig script allemaal nog wel, tekst leren komt voor geschreven moest worden, later nog), nog tien dagen (die moeiwaarin alle zesdejaars zouden voor- lijke pasjes van de groepsdans overkomen. Er werd een scriptgroepje loop ik morgen wel), nog een week samengesteld, een cameraman gere- (nog tijd zat joh!), nog drie dagen (… geld en langzaam kwam de deadline Eh, dat komt wel goed?). dichterbij. Op de donderdagavond voor de Toen de filmdag eindelijk aanbrak, show hebben we de hele show sawas dat behoorlijk spannend. We men nog twee keer helemaal gewisten niet zeker of het wel goed daan. Na de eerste keer was iederweer zou zijn, hoe druk het zou zijn een bang dat het een flop zou worin Maastricht en of er niemand on- den, maar na een bord frieten ginverhoopt ziek zou worden (wat dan gen we er weer vol tegenaan en natuurlijk toch gebeurt). Het filmen toen … Toen ging het! Alles klopte, was heel erg leuk, maar het is moei- de muziek was goed, de dansjes luklijk om zo’n grote groep te laten ten, iedereen kende zijn tekst en vol doen wat vijf mensen bedacht heb- zelfvertrouwen zeiden we goedeben. Wat schorre stemmen, misver- nacht en gingen we na een lange dag standen en een hoop geren later is naar huis … het dan toch gelukt, en gelukkig was En toen was het zover, de D-day van iedereen tevreden met het resultaat. alle zesdejaars: 16 januari 2015 of Maar na het introductiefilmpje Chrysostomos! Misschien wel een kwam voor de scriptgroep het echte van de spannendste en vermoeiendwerk: het schrijven van de show. ste dagen uit onze jeugd. Ondertussen werd door de andere Om zeven uur ’s ochtends verzamelhelft van de groep een concept voor de iedereen in de refter van het Ede fuif bedacht waarmee we onze blok voor een heerlijk en vers ontsuperdag zouden afsluiten. Een bijt, een goed begin van deze lange dansgroep bedacht onze dansjes en dag. Daarna gingen we ons omkleeen versiergroep zorgde voor alles den: het thema was dierenonesies. wat er nodig was bij de sketches en In een oogwenk was de slaperige het omtoveren van de zaal in een ruimte veranderd in een losgelaten ruimte die awardshow-waardig oerwoud: van kip, kat of konijn tot was. Zo was iedereen aan het werk. tijger, beer en wortel. En toen volgIn de showgroep iedereen druk de het moment waar iedereen zich sketches. Samen met mevrouw al jaren op verheugde: de school Ceyssens oefenden we de groeps- versieren! Bussels hooi werd op de dans en de fuifgroep was bezig met speelplaats uitgegooid, terwijl de sponsors, dj’s en T-shirts. Iedere dag grote hal een nieuw jasje van roodwas je er wel mee bezig, waardoor wit lint kreeg. De eerste scholieren iedereen samen moest werken, wat wandelden een beetje overdonderd (meestal) heel goed ging. naar binnen, maar dat hield ons niet tegen om te blijven dansen en swinLangzaam maar zeker kwam de grogen in ons pakje. Toen zowel alle te dag dichterbij, en werd de druk ouders als leerlingen en leerkrach-
Terwijl de toeschouwers de turnzaal binnenliepen, kleedden we ons om in de kelder achter het podium. Via de nooddeur konden we zo ongemerkt naar de voorkant van de sporthal lopen. Het introfilmpje draaide, ons hart klopte elke seconde harder en harder. Na enkele minuten was het tijd voor ‘de sterren’ om zich te tonen aan het publiek. Met luid applaus betraden we de onherkenbaar versierde sporthal, voor even waren we de echte sterren van Hollywood. De presentatoren stelden zich naast elkaar op achter het doek. De muziek overdonderde ons, de seconden voordat het doek openging waren zenuwslopend. En toen het zover was, wandelden ze alle drie tegelijk naar voor. Het applaus en gejuich van ons enthousiaste publiek overdonderde hen. Ik, als presentatrice, voelde me oneindig gelukkig, de show was begonnen.
We hadden gekozen voor een awardshow waarbij zowel de zesdejaars als de toeschouwers omgetoverd werden tot echte sterren. Alles was aanwezig voor een perfecte awardshow: de mislukte optredens, het gekibbel tussen de deelnemers, de niet op hun mond gevallen presentatoren. Bovendien werden de acts afgewisseld met dansen en fotosets. De eerste dans was een choreografie uit de film High School Musical. Mevrouw Ceyssens heeft enorm veel tijd gestoken in het aanleren van deze dans, maar zoals zij het kan, kan niemand het! De tweede dans was door de dansgroep gemaakt op het liedje Illuminate, dat was de afsluiter van de show. Toen de muziek langzaam zachter werd, de confetti door de zaal vloog, wij elkaars handen vasthielden en een buiging maakten, toen was deze onvergetelijke show voorbij. Al die maanden hard oefenen samengevat in twee uur, halleluja! De toeschouwers verlieten de zaal, de lichten gingen weer aan, we waren weer in de sporthal van onze school. Het doek viel over onze spectaculaire show, iedereen was zeer tevreden en alles was verlopen volgens plan. Met pijn in het hart
20
moesten we nu de ballonnen kapotmaken, het podium afbreken en de zaal schoonmaken. Euforisch en trots ging iedereen dag zeggen tegen de familie en vrienden, veel ouders waren enorm trots op wat wij gepresteerd hadden, want zelf hadden we nooit gedacht dat het ons zou lukken er te staan zoals we daar toen stonden.
Wie die geen zin had om op te ruimen kon samen met de vijfdejaars naar het verhaal van de ouders van Noah gaan luisteren. Nadat zij hun zoontje hadden verloren tijdens het wachten op een donorhartje, hebben zij een organisatie opgericht om orgaandonatie te steunen. Voor velen was dat een zeer ontroerende maar verrijkende ervaring.
Als beloning voor al dat harde werk kregen we als lunch een heerlijke pizza. We aten allemaal samen aan twee lange tafels in de refter in het E-blok, terwijl de beamer de eerste foto’s van onze show projecteerde. Er werd nog gezellig nagelachen terwijl de bus arriveerde voor de leerlingen die gingen bowlen. Een aantal leerlingen bleven echter in Voeren om de geluidsinstallaties en dergelijke klaar te zetten voor onze fuif. Want uit het niets komt er ook niets, zelfs op ‘onze’ dag lagen de voorbereidingen voor de fuif niet stil.
De anderen gooiden de stress uit hun lichaam met een zware bal en een swing. Tussen sommigen barstte de competitie los, terwijl anderen een strike met een zero afwisselden. Die ontspanning deed heel erg goed na zo’n vermoeiende voormiddag. Na een tweetal uurtjes was het alweer tijd om terug naar Voeren te gaan voor een gezellig diner met de hele groep bij ‘Der Pley’.
nen, en voor we het wisten was de zaal helemaal vol. De drukte was een feit, de gezelligheid en goede dj’s waren ook van de partij. Elke zesdejaars kreeg een tube lichtgevende verf om de gasten, de vrienden of zichzelf helemaal vol te smeren. De cocktails waren al snel uitverkocht, niemand had zo’n grote opkomst verwacht. In totaal zijn er wel meer dan zevenhonderd mensen naar onze fuif gekomen, dat het een succes was is wel het minste wat we kunnen zeggen. Nadat we nog allemaal een keer samen op het podium waren geweest om onze fuif af te sluiten gingen de lichten weer aan, het was intussen al half drie geweest. Er stond ons nog een vervelende klus te wachten: opruimen! Iedereen nuchter? Nee ... Iedereen fit? Nee ... Maar aangezien we met een grote bende waren was de troep toch snel opgeruimd. Vermoeid maar voldaan slenterden we de Kursaal uit. We waren nu bijna een dag wakker, de adrenaline begon langzaam uit te werken. Dit was het. Dít was Chrysostomos. deze dag was de welverdiende beloning van al die maanden bloed, zweet en tranen. Voor velen was dit zeker een van de mooiste dagen uit hun leven. De opkomende zon was geen reden om te treuren, nu konden we aftellen naar de volgende stap: Barcelona, here we come! Indy Bringmans (6WET) & Nadine Claessens (6HUM)
De avond viel langzaam over deze stralende dag. We gingen snel het cafe binnen waar een heerlijk driegangenmenu op ons stond te wachten. En dat hadden we wel nodig, de dag was nog lang niet voorbij. We saved the best for last, onze fuif Illuminate! Rond acht uur wandelde de groep naar het Kursaal om nog even de spullen weg te zetten en het volk op te wachten. Om negen uur kwamen de eerste gasten bin-
21
‘Voerendag’ voor zesde leerjaar Voerendag was echt leuk. We gingen op stap met Meneer Aussems en Meneer Jossa en natuurlijk onze juffen. We deden een speurtocht door Voeren en berekenden het debiet van de Voer. ’s Middags aten we in de eetzaal van het middelbaar en kregen bij onze boterhammen ook appelsap en tomatensoep. LEKKER! Tijdens de middagpauze mochten we spelen op de speelplaats van het middelbaar . We kregen een les over 'Veilig internet' van mevrouw Peeters, en Duits van Mevrouw Huybrechts. Ik kijk er echt naar uit om naar de secundaire school te gaan. Hananeh Niknam (6de leerjaar)
‘Voerendagen in de PSS Voeren
PBS Voeren op bezoek ...
Op dinsdag 24 en donderdag 26 maart 2015 organiseerde onze school opnieuw een Voerendag. Met deze activiteit laten we kinderen van het 6de leerjaar even proeven van onze prachtige streek en maken ze kennis met een middelbare school.
Wat stond er dit jaar zoal op het programma? In de voormiddag konden de leerlingen een bezoek brengen aan Mevrouw Fridy Maurer, een imker. Mede dankzij het werk van de bijen dragen onze hoogstambomen vanaf de zomer sappig fruit. Deze enthousiaste imker loodst de kinderen door de betoverende wereld van deze ijverige diertjes. De leerlingen maken er kennis met een dar, een werkster en een koningin. Ze zien er een echt “imkerpak” en leren er hoe de bijen honing maken.
Daarnaast stond er ook een wandelzoektocht op het programma. Kaartlezen en het kompas zijn dan de 2 sleutelbegrippen! Via allerlei opdrachten ontdekken de leerlingen geleidelijk aan verschillende aspecten van ons fraaie landschap. En een laatste mogelijkheid in de voormiddag was het bezoekerscentrum van Voeren. Op een speelse en interactieve manier leren kinderen er allerlei facetten van onze streek kennen: natuur, folklore, traditie, streekproducten, enz. Tijdens de middagpauze konden de leerlingen op school genieten van een glas vers appelsap In de namiddag zorgden onze leerkrachten chemie, natuur, Frans, Duits, ICT en onze turnleraar voor boeiende activiteiten. De leerlingen maakten zo kennis met enkele vakken die ze ook in het middelbaar onderwijs kunnen krijgen. Zowel de leerlingen als de begeleidende leraren, keerden tevreden naar huis terug. Het waren geslaagde dagen!
22
PSS oud-leerlingen halen de eindstreep ...
Onze oud-leerlingen die recent afstudeerden... Aussems Hester; ManaMa European studies ; Leuven Aussems Tessa; Pedagogische Wetenschappen; Leuven Broers Jeffrey ; Marketing ; Hasselt Dodemont Alicia; Orthopedagogie ; Hasselt Crombag Genevieve; Master geneeskunde, nu promovendus radiologie; Maastricht Claes Elizabeth; Revalidatiewetenschappen en kinesitherapie; Leuven Coenegrachts Alana; Toegepaste taalkunde (Frans - Engels - Nederlands); Antwerpen Doijen Roxy; International tourism management ; Breda Duijsens Gaston; Geneeskunde; Maastricht Durieux Lisette ; Geestelijke gezondheidszorg ; Maastricht Geelen Rudy; Werktuigbouwkunde ; Eindhoven Goffard Roy; International busisness ; Maastricht Hamers Veronique; Manuele therapie (ManaMa); Brussel Hoenen Bob; Commercieel management ; Sittard Hoenen Jim ; Communicatie en multimedia design ; Maastricht Huijnen Valérie; Geestelijke gezondheidszorg ; Maastricht Janssen Anneleen ; BANABA Zorgverbreding en remediërend leren; Hasselt Kessels Manouk ; Fysiotherapie ; Heerlen Klasser Natascha; Rechtspraktijk; Diepenbeek Martens Hanne; Ergotherapie ; Hasselt Martens Lore; Communicatiemanagement ; Hasselt Mourmans Liesbet; Orthopedagogie ; Hasselt Mourmans Paulien; Communicatiewetenschappen; Leuven Nijssen Marjolein; Taal - en Letterkunde ; Leuven Ploch Nenah; International busisness ; Maastricht Voorhoeve Jonne ; Logopedie ; Gent Omdat mensen verhuizen, van telefoonnummer of emailadres veranderen… is het voor ons niet altijd gemakkelijk en soms zelfs onmogelijk om onze oudleerlingen te bereiken. We beseffen maar al te goed dat de bovenstaande lijst niet volledig is en excuseren ons daar alvast voor. Heb ook jij je diploma gehaald in 2014 en sta je niet de lijst of ken je iemand die volgens jou ontbreekt? Geef ons dan gerust een seintje per telefoon (04 381 91 00) of email (
[email protected]). We vermelden de ontbrekende namen dan zeker in ons volgen-
Onze scholen op Facebook Heeft u onze facebookpagina’s al gezien?
www.facebook.com/pages/Provinciale-Secundaire-School-Voeren www.facebook.com/volwassenenonderwijs.voeren
23
blad en t c a r t con in Voe t e h n ls is Schole eren e o k k V o e 798 urg.be rspr vincial 3 e , o 2 V je imb .be Pro l d l @ e e n d nev svoere voeren van e o s: H 0 - ps w.pbs e r d tiea 81 91 0 e - ww n.be c a Red 32 4 3 eren.b lijflere 15) o b + 0 . v . 2 s l w s i te .p ww (jun 1 www . r g, n n a g jaar e t 46s
