Verslag DCR in Assen. De eerste race van het seizoen voor Racing Team PowerSeal. Om maar meteen met de deur in huis te vallen was het een evenement met een gouden randje voor Racing Team PowerSeal. Niet alleen de motor van Atiba was in het goud gewrapped. De prestaties van het hele team waren voorzien van een gouden randje. Dinsdag was Jeroen al met de vrachtwagen naar Assen afgereisd omdat hij een extra track-day had gepland om de overstap van zijn KTM 390 cuprace brommer naar de Panigale te trainen. Woensdagavond volgden Atiba, Angelique en ik met de camper. Nick van het PowerSeal Junior Team zou donderdag avond komen en Mike en Pim op vrijdag. We stonden bij de door Moto Puro gehuurde Pitt boxen 3 en 4 dus moest er flink gemeten worden om alle voertuigen kwijt te kunnen. VW en camper met aanhanger van Team PowerSeal, inclusief VIP tent. De camper van Nick, Marten en Mike en de bus met aanhanger van Peggy en Fred en dan als extra de uitschuif caravan van gastrijdster voor Puro Ilja. Op donderdag werden de eerste vrije trainingen begonnen waarbij zeker weer even aan de motor en de hoge snelheden op Assen gewend moest worden. Maar na verstrijken van tijd gingen de tijden steeds meer lijken en begonnen we ons allemaal wat meer thuis te voelen. Het gemis aan voorjaars kilometers breek je dan dus wel op. Vrijdag nog een dag van vrije trainingen waarbij aan het eind van de dag de regen als spelbreker optrad. Atiba had echter al een 1.44 neergezet en ik begon met een 1.52er ook weer op stoom te komen. Op zaterdag moest gekwalificeerd worden dus moesten we nu serieus aan de bak. De temperaturen waren erg laag en de eerste kwali was ook nog in de regen. Atiba ging al meteen als een speer en ook ik ging in de regen super. Echter wisten we dat de tweede kwali waarschijnlijk droog zouden zijn dus zou alles nog wel drastisch veranderen. ’s-Middags kwamen de eerste gasten om de eerste race om 17 uur nog te kunnen zien. Tijdens de droge kwalificatie in de middag ging Atiba naar een 2e start plaats en zat Jeroen er ook goed bij en mocht op de 17e plaats ook tevreden zijn. . Ik kwam door het koude weer niet verder dan een 1.56er die goed was voor een 19e startplaats. Niet zo best helaas. Nu is het zo dat er in de 3D cup twee klassen verdelingen zijn die gezamenlijk rijden. De pro klasse waarin Atiba vorig jaar kampioen geworden is en de open klasse waarin Theo Kerssens vorig jaar de beste was. Dit jaar werd ik (pas op zondag bekend) in de open klasse ingedeeld, hetgeen ik gezien mijn leeftijd??? wel passend vind.
Deze wedstrijd werd in het droge gereden en Atiba was stevig in gevecht met gastrijder Leon Bovee en Johnny Kock. Hij wist met een goede tweede plaats af te sluiten en gezien een gastrijder geen punten pakt dus de volle 25 punten. Jeroen reed met een persoonlijke PR van 1.47 naar de 11e plaats en ik zat in het middenveld te knokken om naar voren te komen. Een 19e plaats in totaal maar naar later bleek een eerste plaats in de open klasse. Dit zouden we echter pas op zondag horen en kunnen vieren.
Allemaal tevreden dus. Nick was een beetje onder al het geweld bezweken en had nadat hij vrij ruig door de kop gedubbeld werd besloten naar binnen te gaan. Op zaterdag avond direct na de race werd volgens traditie weer de BBQ aan geslingerd en werd met het team PowerSeal en alle genodigden en collega coureurs plus team Moto Puro van een super gezellige avond genoten. De sterke verhalen waren niet van de lucht en de alcohol vloeide alsof er de volgende dag niet meer geracet moest worden. Op zondag stonden er nog veel wedstrijden op het programma. Het weer had het goed laten afweten en het was dus nat. Atiba, Jeroen en ik moesten de 2e 3D wedstrijd rijden, Atiba en Jeroen moesten ook nog de DesmoQuatro rijden en ik moest in de open A aan de bak. Jeroen had tussendoor nog even een wedstrijd met de KTM cup racert. Atiba had een paar dapperpillen van Jeroen geleend en was vastbesloten na een goed opgebouwde race zich het kaas niet meer van het brood te laten eten. Met een eerste plaats als resultaat. Totaal 50 punten in de pocket. Toppertje. Jeroen eindigde na een slechte start wederom op de 11e plaats. Tot 2 ronden voor het einde had ik Jeroen op zijn kont gezeten en zelfs eenmaal gepasseerd. Toen dacht Jeroen waarschijnlijk daar heb je die ……….nummer negen. Dat niet, en reed langzaam van me weg. Ik finishte op een 14e plaats algemeen, maar leuker nog op de eerste plaats in de open klasse. Dat was dan twee keer een eerste plaats voor het kampioenschap en dus 50 punten. Veeeet. Een meer dan super begin van het seizoen.
Nu bleek helaas dat er een uitlaatbocht van de motor van Atiba gescheurd was en om grotere schade te voorkomen besloot hij wijselijk de laatste wedstrijd van de DesmoQuatro niet te rijden. Ook omdat dit voor het kampioenschap niet telt. Jeroen moest nu de KTM cup rijden en vertrok van een plaats in het middenveld om op een keurige 18e plek tussen al die puistenkoppies te eindigen. Peggy(mijn mentor) startte in de ladies cup op de derde plaats en wist deze positie tot op de streep vast te houden. Goe gedaan meissie. Jeroen reed hierna nog in de DesmoQuatro vanaf een 33 positie. Na een wereld wedstrijd kwam hij moe maar voldaan als 18e over de meet. Top. Dan mijn laatste wedstijd de open A. Samen met Peggy had ik ingeschreven voor deze extra wedstrijd. Komt ze voor de race naar mij toe en zegt dat ondanks wij op de 14e en 15e plaats
gekwalificeerd staan, we voor het podium gaan. Oké dan maar, we zullen zien. Ondertussen was de baan weer lekker nat en konden de regenbanden er weer onder zoals ook in de 2e 3D wedstrijd. JC van Moto Puro kwam nog even met een tip voor de start. Langs de muur kei hard vooruit, te laat remmen en als eerste de haarbocht in. Ik had inderdaad een wereldstart en ging als 2e de eerste bocht in. Ik gaf de super gestarte Rick Kattuin 3 bochten het idee dat hij de snelste was en schoot hem na uitkomen Strubben voorbij. Doei. Op kop rijden is even wennen en in de tweede ronde zat ik teveel met mijn wheelycontrol flippers te spelen en daar komen voor de GT bocht ineens 2 man EN Peggy mij voorbij. Ik denk, what the fuck, zit ik hier te slapen. Helaas voor Django Manssen(een van de 3 helden die mij voorbij kwamen) trok hij zijn Duc direct bij uitkomen GT onderuit. Ik sloot weer aan en ging Peggy bij de bult voorbij, om de weer op kop rijdende Rick aan het einde van het rechte stuk uit te remmen en weer de eerste positie in te nemen. Na enkele ronden zie ik op het door Atiba bediende Pitt bord +0. En meteen remt Peggy mij in een “doe or die” poging uit om daarna helaas een bocht later met een highsider recht voor mijn wiel op het asfalt te klappen. Schrikken en vooral ”die wil ik echt niet raken” stuur ik van de baan het grind in. Gelukkig kon ik weer snel terug de baan op en met een grote voorsprong de race winnen. En dat is drie dacht ik bij het zien van de vlag. Wouw ik wist dat racen leuk was maar dit slaat echt alles. Drie keer op het podium en dan ook nog op het hoogste treetje. Dit smaakt naar meer.
Op naar de volgende wedstrijd eind juni in Oschersleben.
