Vergelijk jezelf niet met een ander, noch met wat hij kan of met wat hij verdient. Zoals je bent, zo heeft God je nodig voor zijn wereld

GEBEDEN & BEZINNINGSTEKSTEN verschenen in Don Bosco Digitaal

BBiijj ddee 11ssttee zzeennddiinngg vvaann 22001133

Voor de opbouw van zijn wereld heeft God ze allemaal nodig: zowel de werkers van het eerste uur als die van het laatste, zowel de mensen met ervaring en vorming als de pas aangekomenen die nog veel moeten leren, maar wellicht ook frisse nieuwe ideeën kunnen aanleveren. Zowel mensen met tijd als mensen met een druk gevuld leven. Hij heeft voorgangers nodig en leiders maar ook stille werkers, en bidders. Allemaal zijn ze nodig voor de opbouw van Gods wereld. Vergelijk jezelf niet met een ander, noch met wat hij kan of met wat hij verdient. Zoals je bent, zo heeft God je nodig voor zijn wereld. Want het gaat niet om wat je organiseert of om hoeveel je presteert, maar het gaat om het werken in Gods wijngaard waar alles spreekt van ‘Ik zal er zijn voor u’, waar goedheid veel verder gaat dan rechtvaardigheid, waar we allen evenveel bemind zijn: oneindig veel. naar André Callewaert

BBiijj ddee 22ddee zzeennddiinngg vvaann 22001133

Bij het evangelie van de 2e zondag door het liturgisch jaar C

In Kana was er een bruiloftsfeest. Er stonden zes stenen kruiken, en ieder van die kruiken was boordevol wijn, van de allerbeste wijn. De eerste kruik bevatte wijn vol met blijdschap om ieder kindje dat geboren werd, om ieder doopsel dat men vierde, om iedere naam die werd gegeven. De tweede kruik bevatte wijn geperst uit vele druiven... Maar druiven persen is soms zwaar: Het was de wijn van zorgen en verdriet. Maar de liefde maakte het lijden vruchtbaar. De derde kruik bevatte de wijn van gastvrijheid. Alle kinderen en kleinkinderen waren welkom thuis met hun vreugden, vragen en zorgen. Ieder weet hoe goed dat doet, hoe rijk je dan bent. De vierde kruik bevatte de wijn van vergeving en verzoening. Van ouders die mild zijn voor hun kinderen, hen aanvaarden zoals ze zijn, hen altijd nieuwe kansen gevend. De vijfde kruik bevatte wijn van stilte en van bidden. Van danken en erkennen dat het God is die hen draagt, dat het God is die hen samenhoudt. De zesde kruik bevatte de onbekende wijn, de wijn die nog niemand proefde, de wijn die bewaard wordt voor al de dagen die God jullie en ons nog schenken zal.


M idden in het heuv ellandsc hap rond T urijn, in het eenv oudige, arm e Becc hi, is je droom begonnen, Don Bos c o. J e w as nog een k leine jongen, Giov anni Bosc o, lang nog geen “ Don” . M aar nooit m eer ben je v ergeten dat ec ht lev en begint als je naar bov en k ijk t, m et de ogen naar de hem el s taart en tegelijk goed blijft uitz ien w aar je je v oeten z et op de aarde, het hart dic ht bij de m ens en, en de w eg v olgt v an de heuv els en het dal, v an hoogtes en laagtes , en de k ronk els die er tus s enin lopen, de w eg die God je leerde m idden in het lev en. Kom , z ei J ez us , v olg M ij… en s am en m et de m ens en die z ijn w eg z ijn gegaan heeft Hij ov er de w ereld een s poor getrokk en v an goedheid en liefde, v an m ildheid en v erz oening, v an bez ieling en trouw … Een s poor w erd het dat genez ing brac ht en bev rijding, w eg v an v erlam m ing, dat v reugde z aaide en m ilde goedheid, dat m ens elijk e w aardering uits trooide en diepe z in v an lev en, een s poor, een w eg die v as te grond onder de v oeten bood… En elk e dag m eer m ens en ins piratie aanreik te om m ens te z ijn, om te ‘lev en’, - Gods eigen droom ov er de w ereld en het lev en, ov er de m ens en z ijn dagen En die w eg v an God is J an Bos c o gegaan, een w eg z o goddelijk om te bew andelen, z o m ens elijk om niet alleen door het lev en te gaan. Ov er heel de w ereld is Don Bosc o getrokk en, m et z ov eel gez ic hten, als hij m ens en tegenkw am in w ie hij diez elfde droom ,

diez elfde roeping w ak k er riep, handen en v oeten gaf, en niet in het m ins t een heel w arm k loppend hart. Vandaag k om t hij, J an Bos c o, en Hij tegelijk , de goede Herder, bij ons langs , niet z om aar ev en… Hij k ijk t je aan, legt je de arm om je sc houder, en z egt je: “ Kom …”. Of hij z egt je: “ Doe m aar…” Want v andaag heeft de w ereld en z ijn m ens en, ev enz eer als toen, jonge m ens en heel z ek er, nood aan w aardering en m ens elijk e nabijheid, aan v ertrouw en en bem oediging, nood aan een droom ov er het lev en en aan een diep v ertrouw en in het lev en z elf en in elk aar, nood aan w arm e liefde die tot lev en w ek t, v oor m ens en k ans en sc hept en geloof… J e bent niet v oor niets langs gek om en, Don Bosc o. U m ogen k ennen, u m ogen ontm oeten s c henk t ons z ov eel rijk dom … J e z iet, je w eet, dat w e jouw droom w illen v as thouden dat w e jouw liefde v oor m ens en m et z ov elen w illen delen en niet m inder w aar w illen m ak en dan toen jij begon… Blijf bij ons , ook als je s trak s w eer naar anderen v erder trek t. Blijf ons tot z egen in alles w at w e doen. Blijf v oor ons bron v an lev en, v an v ertrouw en en hoop v oor m orgen, v an k rac ht en bez ieling, v an v reugde en diepe v rede in het hart, in de harts lag v an ons eigen bes taan, in het hart v an onz e gem eensc happen, in het hart v an heel die s ales iaans e fam ilie v an jou, hier bij ons en ov er heel de w ereld. Dani ël Mal fai t


Do n B o sco bracht vreugde waar verd riet was, go edheid waar het kwaad regeerde, licht waar het duister was, en liefde waar haat was. Do n B o sco is o nze trampo line: we springen ho o g o p vanuit zijn vo o rbeeld, aanstekelijk vo o r velen, jo ngeren en gewo ne mensen. Do n B o sco was een evangelische man: Hij kende de B ijbel, het Wo o rd van Go d, en bracht het bij jo ngeren en het gewo ne vo lk. Orato rio , internaat, paro chie, vrije tijd, scho o l, de media, jeugdzo rg, de missies... zijn kernzo rg was Christus en het Rij k Go ds, het evangelie, go ed en blij nieuws, vreugde!

H eilige Johannes Bosco, vader en meester van de jeugd, jij die gewillig meewerkte met de gaven van de G eest en ope n ston d voor de werkelijkhei d van je tijd, jij was voor de jongeren, vo oral de kleinen e n de armen, een teken van G ods liefde en uitverkiezing. Wees onze gids op het pad van vriendsc hap met de H eer Jezus, zodat wij in H em en in zijn evangelie de zin van ons leven ont dekken en de br on van het ware geluk. H elp ons om edelmoedig de roepi ng die we van G od gekregen hebbe n, te beantw oor den, om in het leven van elke dag mee te werken aan verbonde nhei d, om met heel de K erk geestdriftig samen te werken aan de op bouw van een liefdevolle werel d. Verkrijg voor ons de gena de van de volhardi ng in de beleving van een hoge graad van christelijk leven in de geest van de zaligsprekingen; en maak dat wij, geleid door Maria, H ulp de r Christe nen, eens met U mogen samen zijn in de grote familie van de hemel. Amen. (Don Pascua l C háv ez, Algemeen O v er ste v an de S alesi anen)


Don Bosc o, jij blij ft maa r gli mla c hen, over al wa ar j e komt i n Vla ander en en Neder l and. O mr ingd door ki nder en en j onger en s traal ji j goedhei d ui t en bezor gdhei d, ij ver voor het gel uk en het wel zi jn va n all en di e naar j ou toe komen. Geïns pi r eer d door het opti mis me en de mens el ij ke mil dheid va n Fra ns va n Sal es , tr ek jij i n ‘de kra c ht va n Gods ar m’ de kl einen en de a r men omhoog, en ver hef j e ze tot de hoogt e va n Gods dr oom over all en. Je hebt de na a m va n de heili ge naa r wi e j e zo bij zonder opkeek en li efha d tot pa tr oon gemaa kt van j e c ongr ega ti e en hem to ever tr ouwd aa n di e gr ote fa mili e en bewegi ng, door j ou i n s tr omi ng gebrac ht. Meer da n zi jn na a m, Don Bosc o, ben j e ger aa kt en getekend door zij n voor beel d va n zac hthei d en gedul d, va n har telij ke inzet ook, om Jezus , de Goede H er der , te kunnen na vol gen ten di ens te van all e mens en, i n het bij zonder de kl ei nen en de a r men, ki nder en en j onger en, Gods veel geli efde ki nder en voor nu en voor al ti jd. Amen. ADC

7

BBiijj ddee 66ddee zzeennddiinngg vvaann 22001133 De veertigdagentijd lijkt op een weg. Op een weg installeer je jezelf niet. Het komt er dus op aan te lopen... en niet ter plaatse te trappelen!

Elke mens wordt nu en dan naar de woestijn gedreven. Een plek waar alles ontbreekt wat overbodig is. Soms is de woestijn een cel, soms een ziekbed, een ruzie of een zonde. Maar altijd is de woestijn het innerlijk gevecht om als mens te overleven. Eens kwam de Zoon der mensen uit de woestijn, getekend door strijd en door ontbering. Hij ging zo vastberaden: zijn spoor is nu nog zichtbaar in het mulle zand van de geschiedenis. Hij sprak een woord: "De tijd is gekomen, word een ander mens. Geloof in 't blijde nieuws dat God u heeft gezegend." We hebben Hem verstaan en misverstaan, beluisterd en dan weer afgewezen. We hebben Hem, de eeuwen door, gekruisigd en aanbeden. Weer worden mensen naar de woestijn gedreven..

Je moet marcheren net zoals verleden jaar, en zoals volgend jaar... zoals altijd! Die weg voert je ergens heen. Zijn eindpunt is aangeduid: het rijk Gods! Geen twijfel dus over de bestemming. Maar waar gaat die weg langs? De weg is afgebakend, opdat je niet verloren zou lopen. Iedere dag brengt de liturgie je lezingen, die je, als je ze leest zullen voorthelpen. Sta je klaar om te vertrekken? Maar we vertrekken niet met lege handen: om op weg te gaan, moet je een zak meenemen. Jawel, een zak, maar een lichte: die mag niet zwaarder wegen dan een vierde van je eigen gewicht, beweren sommigen, tien tot twaalf kilo volgens anderen. Kortom, je moet jezelf lichter maken, anders wordt het een catastrofe. En dan kun je niet meer vooruit. Alle stappers weten dat. Welnu, ben je klaar om op stap te gaan, om je kans te wagen?

8


Gelukkig de mensen, die de oproep van Jezus verstaan en de steen wegrollen die de andere mens belet mens te worden. Gelukkig de mensen, die zich gratis kunnen inzetten voor het huisgezin dat in grote nood verkeert, want zij rollen de steen weg die dat gezin belet uit te groeien tot een menswaardig gezin. Gelukkig de mensen, die geregeld bij een zieke op bezoek gaan en hem of haar opbeuren. Zij rollen de steen weg die hem of haar belet ten volle mens te zijn. Gelukkig de mensen die elkaar op het werk of op school verstaan en mekaar willen helpen om de goede geest te bevorderen. Zij rollen de steen weg, die belet in een aangename sfeer met elkaar samen te werken. Gelukkig de mensen die zich in een geloofsgemeenschap inzetten en medeverantwoordelijkheid willen dragen voor de uitbouw van Gods Rijk. Zij rollen de steen weg, die de geloofsgemeenschap verhindert van de grond te komen of verder uit te groeien. Gelukkig de mensen die achter de schermen werken, die zich in het verborgene willen inzetten. Zij rollen dikwijls grote stenen weg, die een gemeenschap beletten tot echt leven te komen.

9


Heer, uw geboden zijn ondubbelzinnig! Geen kans tot schipperen, geen plaats voor uitvluchten, geen dekmantel voor smoesjes, geen ontsnappen langs achterpoortjes. Ze zijn scherp en streng, en niet met sluwheid te omzeilen. U kent ons, Heer, want U houdt van ons. Ook belet U ons dat we ons verliezen in een nutteloze woordenstrijd, en gaan schipperen tussen leven en dood, wanneer de weg mistig is en onze beslissingen hinkelen tussen overdonderend licht en een fascinerend troebele duisternis. U bemint ons Heer, tot onze grote vreugde, en uw tederheid is ons ten volle toegezegd. Hebt U om die reden uw geboden niet geplaatst tegenover ons verstand en ons hart, zodat ze een veilige baken worden midden al de verwarring van ons dagelijks bestaan en ons een weg wijzen die ons vooruit helpt, zodat we de volle maat van ons mens-zijn kunnen ontplooien. 10


Spreek tot ons geweten God, dat wij altijd onthouden dat de aarde niet zomaar van ons is, maar dat iedereen zijn plekje grond moet kunnen vinden. Spreek tot ons geweten dat wij altijd onthouden dat water wil zeggen: leven voor iedereen, en dat geen mens het recht heeft het te bezoedelen. Spreek tot ons geweten dat wij altijd onthouden dat bossen en groen zuurstof en adem geven, en dat niemand zoiets bezitten of verkopen kan. Spreek tot ons geweten dat wij altijd onthouden dat gerechtigheid nog meer is dan rechtvaardigheid, dat het recht en waardig heid verleent aan allen die het in deze wereld ontzegd zijn. Spreek tot ons geweten, God, om genoeg alert te blijven in een wereld die verzuurt door te veel elk-voor-zichzelf. Schenk ons uw open Geest, opdat wij niet verzanden maar standhouden in de woestijn van deze wereld, en niet ten onder gaan aan de verlokkingen van bezit en macht. En dan ook, God, we kunnen uw hulp en steun niet missen. Laat ons groeien in liefde en geloof, in dankbaarheid en vreug de, want hoe g oed wij het ook menen, in het concrete leven dreigt het vaak anders te verlopen. Laat ons daarom met Pasen zelf verrijzen, uit het duistere kluwen waarin we soms verstrikt geraken, en laat ons met de ogen knipperend in het morgenlicht, getuigen dat Hij in Jou verrezen is.

11


Mijn leven is voorbij. Er is veel gebeurd en dan komt het einde, altijd onverwacht en te vroeg. Ik heb gesproken en geleerd. Ik heb naar u geluisterd en u de weg gewezen. Ik heb u genezen, geholpen en liefgehad. Kortom, Ik was bij u. Ik heb u verteld van mijn Vader, van liefde en vergeving. Ik heb u gezegd geen kwaad met kwaad te vergelden maar oneindig vaak te vergeven. Ik heb u verteld van de liefde en ik heb ze u voorgeleefd. Alles wat Ik u heb gezegd en wat Ik heb gedaan is nu uw taak geworden. Mijn taak gaat immers verder. Mijn werk is niet af. Het is nu aan u. Alles is het uwe, ook mijn kruis is het uwe, en weet dat ook mijn glorie de uwe zal zijn. Dit is mijn boodschap aan ieder die van goede wil is. (naar een tekst van Mulle m)

12


Laat de Levende in ons opstaan, Heer, en uw veelgeliefde Zoon voorgoed in ons Zijn Pasen vieren. Dat ons bange hart Hem niet meer tegenhoudt ons met Zijn Geest te doorademen en in ons bestaan aders van liefde te leggen vanuit Zijn kloppend hart . Laat Hem, Heer, in ons de ruimte vinden zodat Hij, met ons , en in ons tot leven kan brengen wat nog nog in het verborgene is, en groeit in pijn. Dan mogen we ‘Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren’. Dat zal waarlijk ‘de dag zijn die U , Heer, voor ons hebt gemaakt’, maar toch niet zonder ons. (A.D.C.) (Inspiratie: Engelse paaswens, Fil 3,10, Ps 118,24, - ZJ 413)

13


Leven de God, schenk Uw ke rk van van daag een gul l e l ach, di e hoopvol ui tsti jgt boven al l es. Maak dat m ensen er m et vol hardi ng en pl ezi er Uw bl i jde boodschap ui tdrage n, i n woord en daa d. Laat al l e tal enten di e Uw kerk herbe rgt tot hun recht kom en; dat zi j tot Uw eer i ngezet wo rden, om anderen m eer m ens te l aten zi jn. Roep i n de schaar se sti l tes van het d ruk, d ruk, d rukke l eve n m ensen ui t ons m i dden om de kar te trekken. Dat zi j zi ch gedragen we ten, al s zi j zi ch m et hui d en haar bi nden aan de kerk. Laat he n m et vreu gde andere n i nspi reren om i n Uw Geest te l even. Moge hun ent housi asm e en hel e doen aanstekel i jk werken voor de ke rk van nu en m orgen Am en. (F.v.R.)

14

BBiijj ddee 1133ddee zzeennddiinngg vvaann 22001133 B ij het ev a ngelie v a n de 5d e pa a szo nda g

Ik geef jullie een nieuw gebod: dat je elkaar liefhebt.

Li efhebben begi nt m et verwonderi ng , de wonderen va n liefde om je heen leren zi en: het g eduld en de tederheid va n ouders voor hun ki nderen, de wa rm e zorg di e m ensen besteden aa n zi eken en bejaa rden, het g ebaa r va n de ha nd over het ha rt, het verg even en vergeten. Li efhebben i s wa nhoop wei geren, ni et meehui len met de wolven i n het bos, wél geloven i n de toekom st va n onze a a rde, wél bli jven zegg en en zi ng en da t li efde het fundam ent i s voor een ni euwe wereld. Li efhebben i s ook: tevreden zi jn m et het klei ne beg i n, g eloven i n het m osterdzaa dje, de druppel op de hete p laat. Het i s: beg i nnen daa r waa r je leeft, breken en delen m et wie va ndaag je naa ste i s. Kees Pannekoek

15


Kom to t on s U , Na a mloze, niet te ben oemen onuitsp rekelij ke G od, kra cht zonder ma cht, sp rekende stilte , fluistering v a n liefde. U , G eest v a n lev en, a a nsp oring en drij fkra cht tot niet s a nders da n men selij kheid en ongel ogen liefde . U die wa ait wa a r U w ilt, ma a r a ltij d op zoek om mensen terug te gev en a a n mensen, om het minst e onder de a a nda cht te bren gen v a n het meeste , om het zw a kke a a n te bev elen bij het sterke. U , ongrij p ba re, onmisba re Voorlop er na a r de to ekomst , onstuitba re G ids ste eds op uittocht, ons v er v ooruit na a r nieuw e einders va n mensw ording. Wees onze horizon. Wij k niet v a n onze zij de. Blij f ons w a kker roep en, kom op ons toe in ieder kw etsba a r mensenkind. Word zichtba a r in ons . Ma a k ons za cht en go ed. Amen. 16


De V er r ezene ziet het gr oot: van uit zijn uitges tr ekte ar men op het kr uis , heeft Hij zijn bloed v er goten "voor de menigte", voor alle mens en, tot heil van de wer eld . Zijn paas over winning s tr ekt zich dus uit tot het uite inde van de aar de: de V er r ezene zendt zijn leer lingen u it "in de hel e wer eld". In de 21e eeuw, is het niet hee l moei li jk meer om het ander e einde van de wer eld te ber eik en en de mis s ionair e congr egaties hebben heel wat moe ite ontploo id om het Evangelie ui t te dr agen in heel wat landen. M aar wij moeten de opdr acht van de V er r ezene in heel haar omvang begr ijpen… Ga "in de hele wer eld", ga het ver kondigen aan alle mens en, dat betekent ook ieder e m ens dichtbij ber eik en, en hee l de mens : de mens ber eiken in al zijn dim ens ies . Ze is nog s teeds groot, die zending om onze tijdgenoten waar lijk te ber e iken, hun het Evangelie van het licht te v er kondigen dat hun leven kan omvor men, het lev ende Woor d van het leven dat zich tot ieder r icht, woor den van teder heid die tr oos ten in de wanhoop… Het Goede Nieuws is voor ieder e mens in deze wer eld, omdat die blijd e boods chap hoop is en leven. M ichèle Clavier 17


Verrezen, opgestegen ten he mel, laat Christus ons niet als wezen achter, Hij heeft zijn Kerk niet verlaten… Met Pasen-Pi nksteren begint de tijd van de Geest, die tijd waar de Verrezene het werk aan de Geest overlaat in het hart van de gelovigen. Zoals de Heilige Geest hem heeft doen op staan, kan hij ook ons zonder ophouden doen op staan als levende en entho usiaste getuigen va n het Eva ngelie! De Geest doet ons geboren worden, de Geest doet ons groeien, de Geest stuwt ons v oort. De Geest, zegt het tweede Vaticaans Concilie, hernieuwt en verjongt onoph oudelijk de Kerk. Wonderbare Bruid van Christus, altijd jon g, altijd Moeder van nieuwe gedoopten, die gelukkig zijn uitgekozen te zijn om Chri stus te verkondigen die hen doet leven. Geleid door de Geest kan de Kerk so ms stormen do orstaan, maar ze houdt st and en zet het werk van de Meester voort: het rijk dat Hij is komen i nwijden, het moet gestadig groeien en vruchten dragen. Gelukkige Kerk van Christu s, gedreven door zijn Geest, op de wegen v an men sen… 18


M oeder, g lim lach van God, sti lle glans van het m oeder zij n, 'm oeder' blij f j e voor ons, ondankbare bedelaars, di e niet veel zi n h ebben om te bédelen. M oeder, zach te h and, di e i k m een te kunnen mi ssen m et m 'n h arde kop: zui ver als een, dauw drupp el, h elder als een zi lveren klok i n de zom eravond, g aaf en luid wenkt uw ui tg estoken h and. M oeder, g eef mij een flinke duw, als i k de besli ssende sp rong niet w aag . M oeder van mi jn g elovi g enth ousi asm e, m aak m e sterk teg en de scep ti sch e lach van velen. M oeder, in mij n onstandvastig h eid, i n vlag en van lafh ei d: trek me w eg van lokkende dw aalw eg en. M oeder, in mij n m oedeloosh ei d, als i k bezwij k onder de zweep van routi ne, toon m ij h oe i k aan de saai e, rim pelloze vij ver van mij n dag elij ks g edoe verg eten bloemen w eet te plukken. M oeder, bi nnen de w ereld van lui druch tig h eid m oet j e w el g lim lachen bij het zien van mijn onervarenhei d en mij n verdri et, als i k kom edie speel: i k ben vaak ni et eerlij k en eenvoudi g g enoeg om met U te spreken en naar U te lui steren. Geef mij van uw g eloof, uw ontvankelij kh ei d en besch i kbaarh eid. (Fi l Wi llem e n)

19


Gij, Geest van God, die mensen bij elkaar brengt en tot gemeenschap maakt, ontsteek in ons het vuur van toen opdat uw boodschap weer verstaanbaar wordt. Gij, Geest van God, beziel, zoals weleer, de mensen die iets van uw werk durven doen: schoonheid scheppen en warmte brengen tussen mensen. Mensen die kunnen toveren met materie, die dankzij kleuren en klanken emoties maken en gedachten brengen. Beziel hen, Geest van God, dat zij niet verkwijnen in de hypocriete leegheid van commercie, in hun ijdel zoeken naar effecten. Geest van God, geef uw warme liefde aan de mensen die geslagen en gekwetst, vernederd en verlaten werden. Behoed hen voor verbittering en houd de wanhoop uit hun hart. Wees hun moeder en hun vader, hun thuis waar zij op adem komen en de vrede vinden. Geest van God, die mensen geneest en gebroken harten herstelt, ontsteek in hen het vuur van toen zodat zij vandaag uw levende boodschap worden. Een boodschap van hoop voor elke mens, een boodschap zo uitnodigend nabij. Manu Verhulst

20


Bidden om dagelijks brood is v ragen om mensw aardig t e mogen lev en. D at moet elke dag opnieuw gev raagd w orden. Elke dag opnieuw kan h et ons ont breken aan w aardering, aan lie fde, aan w armt e en v eiligh eid, allem aal dingen di e w e brood-nodig h ebben. Elke dag kan h et ons ontbreken aan moed, aan t rouw , aan inzet en goede w il om brood t e zijn voor anderen. Brood v erbindt mensen met elkaar. Brood kan ook een mens met God v erbinden. D an w ordt h et eerbiedig op de h and gelegd en geproefd, gesmaakt en v ert eerd. D an w ordt dat st ukje brood een t eken dat Hij ons brood-nodig h eeft om zijn w ereld nieuw lev en in t e blaz en, om gist t e w orden in h et deeg dat morgen brood zal zijn, om de w ereld t e h ersch eppen t ot Gods akker w aar koren en rijst naar h art enlust mogen groeien v oor elke mens.

21


In de tuin van je leven Ik wens je, in de tuin van je leven, een prachtige boom, met stevige wortels van liefde, met takken van vriendschap die naar alle kanten reiken, en vruchten van geluk die je elke dag opnieuw kunt plukken. L aat de vogels nesten bouwen in die boom. Z org dat iedereen zich bij je thuis voelt. L aat hem vooral niet wegkwijnen door lucht die bezoedeld is door haat en nijd. En als in de herfst de bladeren afvallen, treur of wanhoop dan niet, want de wind verspreidt het zaad voor nieuw leven, en de zon en de regen doen het nieuwe zaad groeien tot een jonge boom, nog mooier dan de vorige.

Heb voor dit alles veel geduld, want bomen groeien traag. L aat j e boom groeien en bloeien zodat iedereen ervan kan genieten, dan zal hij weer voor jou openbloeien en veel vruchten dragen. n aa r R. Timm e rm an

22


Ieder mens is een kapitaal aan mogelijkheden. Hij heeft ogen om het goede in anderen te zien en te waarderen. Handen om te werken en mee te bouwen aan een betere wereld. Hij heeft een hart om ‘een beste vriend’ van elk-ander te kunnen zijn. Ieder mens bezit een waaier aan mogelijkheden, capaciteiten allerhande - onvermoede rijkdom aan edelmoedigheid, begrip en liefde vaardigheid, kunst en vreugde. Een gemeenschap van mensen is een rijke mozaïek van ieders inbreng. Elk steentje - kostbaar en uniek hoort opvallend met zijn kleur op zijn plaats te zijn. Valt het weg dan is het geheel onaf of gesch onden. In een mensengemeenschap brengt eenieder het zijne bij. Wie komt louter om te profiteren is een doodgravertje. Ward Br uyninckx 23


Kom, we zijn weg, zei Jezus. En Hij voer met zijn leerlingen het meer over naar een eenzame plek om daar alleen te zijn en wat uit te rusten... Zo staat het in het evangelie. Jezus' voorstel om vakantie te nemen is heel bescheiden. Alsof Hij wilde zeggen: verwacht daar ook niet alles van. Vakantie is geen wonderrecept dat plotseling alles herstelt en alles geneest. Vakantie is maar een valies, alles hangt af van: wat steek je erin? Kom, we zijn weg! De zorgen, de drukte en de eentonigheid van het alledaagse werk achter zich laten. Een andere plek opzoeken, vertrouwd of onbekend, maar altijd verfrissend splinternieuw. Geen mierenhoop van mensen waar iedereen weer niemand is. Een plek waar je de ander van ver ziet aankomen, waar je alleen bent en ruimte vindt om er voor elkaar te zijn in een verhaal zonder woorden. Kom, we zijn weg, zegt Jezus, vakantie is een tijd om ook eens dicht bij Mij te zijn. naar Manu Verhulst

24


BIJ EEN NIEUW BEGIN G ij, Geest van G od, die mensen bij elkaar brengt en tot een gemeenschap maakt, ontsteek in ons het vuur van toen opdat uw B oodschap weer verstaanbaar wordt. G ij, Geest van G od, beziel, zoals weleer, de mensen die iets van uw werk durven te doen: die schoonheid scheppen en warmte tussen mensen brengen. Die kunnen toveren met materie, en dankzij kleuren en klanken emoties maken en gedachten brengen. Die bij jongeren woorden wekken en het wonder van verwondering wijzen. B eziel hen, G eest van G od, opdat zij de creativiteit bewaren . G eest van G od, geef uw warme liefde aan de mensen die geslagen en gekwetst, vernederd en verlaten werden. B ehoed hen voor verbittering en houd de wanhoop uit hun hart. Wees hun moeder en hun vader, hun thuis waar zij op adem komen en vrede vinden. G eest van G od, die mensen geneest en gebroken harten herstelt, ontsteek in ons het vuur van toen zodat wij vandaag uw levende B oodschap worden. Een B oodschap van hoop voor elke mens, een B oodschap zo uitnodigend nabij. naar Manu Verhulst

25


Al s wat vanzel fs pre ke nd is ope e ns nie t me e r i s, dan is e r ee n kans . Al s he t je pl ot s ove rkomt dat de st room uit val t e n dat he t t ot je doordri ngt hoe zee r je e le kt ri cit ei t bes chouwt al s ee n re cht e n je le ve n e r afhanke l ij k van is dan kri j g j e e en kans . Al s he t je op e en dag ove rkomt dat he t ete n niet kl aar is al s je aan t afel wi lt gaan e n he t dan t ot je doordri ngt dat j e het vanze l fs pre ke nd vi ndt dat e r e l ke dag voor je ge kookt wordt dan kri j g j e e en kans . Al s e r i n je le ven ee n mome nt komt dat j e zie k wordt e n afhanke li j k van de zorg van ande re n e n he t dan t ot je doordri ngt dat j e ge zondhe i d zonde r mee r normaal he bt ge vonde n dan kri j g j e e en kans . Al s he t na j are n van gel uk ge be urt dat j e opee ns moe t l e ve n me t ee n groot ve rl ies mag he t dan t ot je doordri nge n dat de zi n van je le ve n di e pe r li gt dan de pij n e n he t grote ge mi s ? O ok daari n l i gt ee n kans . (M aura)

26


Meelopen met de massa geeft een veilig gevoel. Noch je eigen mening, noch je eigen verantwoordelijkheid zijn dan in het geding. Meelopen met de massa kost niet zoveel pijn. Je loopt gemakkelijk in de pas. Een ander gaat voor en vangt de klappen op. Volgeling zijn: dat is een persoonlijke keuze. Je kunt je niet verschuilen achter een ander. Je maakt zelf je keuze. Je ideaal is je richtingwijzer. De obstakels op je weg moet je zelf overwinnen. De tegenstand van anderen moet je zelf een plaats geven en te boven komen. Volgeling zijn vraagt een zekere radicaliteit, en ook de durf om de gevolgen niet uit de weg te gaan. Het is niet roekeloos meelopen, maar wel goed overwogen gestalte geven aan het ideaal van Jezus. n aar Wim Holte rman o sfs

27


Niet winst maakt de wereld duister maar winstbejag, de jacht op winst. Niet geld maakt de wereld duister maar de honger naar geld. Niet de macht maar machtsmisbruik. Wie macht, geld en winst tot centrum maken van hun leven, tot de as waarom alles draait, die wandelen in het duister. God, zijn schepping, de wereld, heeft nood aan mensen van het Licht: mensen, met of zonder geld, winst of macht, mensen die leven van menswaardigheid, die te vertrouwen zijn, geduldig zijn, sober zijn; mensen die de liefde maken tot centrum van hun leven. Ook zieke mensen maken onze wereld minder duister. Je moet kiezen licht of duister, liefhebben of hebberigheid. Die twee zijn niet te combineren. Ze heffen elkaar op. De as waarrond jouw leven draait is jouw keuze. naar Ida Guetens

28


H e e r, maak de communicatoren bekwaam tot dialoog. Moge het waar zijn, Heer, dat de antennes en de kerktorens met elkaar in dialoog treden. Bekwaam uw volk om een gemeenschap van de dialoog te z ij n en om woorden te spreken die dat b e vo rd e re n , zowel naar binnen als naar buiten. H e lp o n s j o n g e r e n o p t e v o e d e n tot een vrij en bevrijdend gebruik van de media. Laat ons naar het voorbeeld van Uw Zoon waarden voorhouden en een profetisch spreken. Geef ons daarom bekwame mensen d ie in h u n le v e n de kerktoren en de antenne weten te verbinden in trouw aan de hedendaagse wereld e n a a n U w b e lo f t e . Moge zij deze twee met veel liefde en professionaliteit sa m e n b re n g e n . (Kardinaal C.M. Martini)

29


Bron van mijn Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert, ik geef u een naam opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven. Bundel uw licht in mij en maak het nuttig. Vestig uw rijk van eenheid nu. Uw enig verlangen handelt dan samen met het onze. Voed ons dagelijks met brood en inzicht. Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden, opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven. Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden. Uit u wordt geboren: de alwerkzame wil, de levende kracht om te handelen, het lied dat alles verfraait en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt. Bram Moerland (vertaald Jezusgebed uit het Aramees)

30


Bij het evangelie van de 28ste zondag door het jaar Het verhaal over tien melaatsen, of het verhaal over dankbaarheid daarvoor… of over het ontbreken daarvan.

Het is niet vanzelfsprekend, dat je een dankbaar mens bent. In het evangelie is er sprake van één op de tien. Die ene die ziet wat er gebeurt. Hij heeft een open oog en hart, hij gelooft en dat betekent redding. Hij breekt door de gewone ordening van het alledaagse heen. Het gewone wordt voor hem buitengewoon. Hij keert zich om naar Jezus en daardoor wordt hij écht genezen. Hij wordt een nieuwe mens. Dankbaarheid is meer dan zomaar een dank-je-wel zeggen. Het is eerder een kwestie van zien dat je zoveel is gegeven en dat heel je leven een geschenk is. Dankbaarheid kan tot uiting komen in talloze kleine dingen, maar dan wel in dingen, die door onze manier van zien buitengewoon zijn geworden. We zien ze in het licht van ons leven, van ons geloven. Als je ziet met heel je hart dan kun je pas echt dankbaar zijn. Wim Holterman osfs 31


Onze diepst e a ngst is niet da t we ont oer eik end zijn. Onze diepst e a ngst is da t we een onmet elijk e k ra cht bezitt en. Het is ons licht , niet onze duist er nis die ons a ngst a a njaa gt . We vr a gen ons a f: wie ben ik om br ilja nt , fa nt a st isch, t a lent vol of geweldi g t e zijn? Ma ar wie ben je om het niet t e zijn? Je bent een k ind va n God. Met je k leiner voor doen da n je bent , bewijs je de wer el d geen dienst . We zijn gebor en om de gl or ie va n God in ons zicht ba a r t e mak en. Die is niet in enk elen va n ons, ma ar in ieder een. E n a ls we ons licht la t en schijnen, geven we onbewust a nder en de t oest emming het zelfde t e doen. Als we bevr ijd zi jn va n onze a ngst , da n bevr ijdt onze a a nwezigheid a ut omat isch ook a nder en. Nelson Man dela gebaseer d op Joh ann es 1 ,5 en Ef. 1 , 1 9

32


Het zijn vaak versteende mensen uit een ver verleden. Met kalk en verf, met wierook en litanieën hebben we ze ongevaarlijk gemaakt. Ze tronen hoog boven ons of zijn onder het stof verdwenen: bovenaards of diep begraven. Toch zijn het mensen, die van harte leven en geleefd hebben. Mensen, bezeten van een ideaal, die daaraan met vallen en opstaan hebben gewerkt en nog werken. Met inzet van heel hun leven maken ze iets waar van Gods Rijk. Ze kennen hun zwakheden, maar bijten zich daarin niet vast. Ze groeien boven zichzelf uit vanuit hun hartelijke goedheid. Heilig: misschien zijn we het zelf wel. Wij willen toch ook mensen van God zijn en toekomst geven aan mens en wereld. Als het voorbeeld van Jezus het onze is dan zijn we op de goede weg.

33


Brooddeeg kneden met je handen... Het begint met plakkerig gedoe in een smakeloze brij, een onsamenhangend mengsel van ingrediënten. Toch maar geduldig kneden, geloven dat het lukt. Plots voel je weerstand, veerkracht in de massa. Er lopen krachtlijnen in. Het is deeg geworden: de gist kan zijn werk beginnen. Zoiets is gebed. Bidden is je leven kneden: dat onsamenhangend mengsel van duizend kleine dingen en één groot en onbestemd verlangen naar geluk. Bidden is geduldig kneden, is vechten met de stilte, is vechten met jezelf. En dan plotseling voelen dat God de krachtlijnen in je leven legt, de samenhang en de veerkracht. Bidden is kneden, je leven kneden, en dan de Geest zijn werk laten doen. Manu Verhulst 34


Leven i s. .. van bloesem tot volle bloei, tot vruch t kom en, ri jpe vruch t i n de zom erjaren: b laken van levenslust, onverm oeib aar, g aaf, sterk en rech t. En dan sti laan... wat m eer doorbuigen, rim pels kri jgen, van kleur verschi eten, m oe worden i n de levensh erfst. En ui tei ndeli jk. .. tot rust kom en, i n slaap vallen, sti laan ui t h anden laten g aan, overlaten aan anderen, weten dat zal kom en wat m en 'h eeng aan' noem t. En toch ni et treurig worden, want di t h eeng aan i s een gaan naar een ni euwe, eeuwig e lente, waar de b loesem nooi t verb leekt om dat de God i n wi e wi j geloven, een God van m ensen is, di e sam en wi l zijn m et jou en mi j. 35


Onze wereld wordt getekend door geweld en onderdrukking. De een wil de ander klein krijgen om zelf groot te lijken. Mensen doen elkaar de dood aan, omdat ze een andere overtuiging hebben. Ze kijken elkaar niet meer aan vanwege een andere kleur of geaardheid. Er heerst verdeeldheid alom. Vaak lijkt onze wereld op de dodelijke chaos van het begin. Midden in die wereld leven wij. Ook wij worden bedreigd door ziekte en dood, door onenigheid en onverdraagzaamheid. We gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Afgunst en jaloezie drijven ons voort. Soms is ons leven en dat van onze wereld een hopeloze puinhoop. Te midden van dit alles roept het evangelie ons op om te blijven geloven in de toekomst. Bij de pakken gaan neerzitten, onszelf overgeven aan doemdenken, is uit den boze. Het evangelie vraagt ons dat wij het uithouden, dat we elkaar bij de hand nemen om zout en licht te zijn, om vuur en warmte te verspreiden. Het roept ons op om te blijven getuigen van de Geest die in ons leeft, een Geest van liefde, vrede en gerechtigheid. Wim Holterman osfs 36

BBiijj ddee 3355ssttee zzeennddiinngg vvaann 22001133 Bi j de 1ste zonda g van de Adve nt

D ie ene kaars op de koperen kandelaar is warmer en heeft meer gevoel dan duizend neonlichten in de stad. Een kaarsvlam in een stille kerk staat in de plaats van wat in elk gebed onzegbaar blijft: het speels verlangen naar mysterie en het voortdurend reiken naar wat niet bereikbaar is. D e binnenste warmte van de vlam is dat beetje goede wil dat onder 't rukken van de wind zich plooit en pluimt, maar standhoudt en toch vaardig blijft. En als het avond wordt en eenzaamheid de ruimte van ons leven vult, dan zal die ene kaars op de koperen kandelaar een lichtpunt in het donker zijn en heel ons leven met deemstering omhullen als met een mantel die beschermt, beschut en toch bereikbaar brengt wat nooit bereikbaar bleek. Man u Verh ulst

37


Advent is wach ten. Wach ten en verlangen totdat h et eindelijk ge beu ren gaat wat werd voorsp eld in p rofetenzangen. Wach ten tot God h et Woord vervult in daad. Advent is komen. Komen e n verlangen naar Beth leh em waar God vlakbij ons staat en onze mond v ervu lt met nieu we gezang en en waar geloof verandert in een daad. Advent is lu ist’ren. Lu ist’ren en verlangen totdat de h emel lich tend op engaat en je omsp oeld wordt met engelenzan gen: lu isteren tot je h art mee zinge n gaat. Advent is bidden. Bidden en verlang en op dat Gods Rijk van vrede komen gaat en Hij ons op de nieu we aarde zal ontvangen waar ons verlangen in aanbidd ing over gaat. Nel Benschop

38


Zij was een kind en kon nog dromen van geluk zo teer en zuiver als het morgenlicht. Kind van mensen uit de straat werd zij door God bestemd werd zij beleefd gevraagd of zij, die teer en zuiver was als morgenlicht, de Zoon van alle mensen zou willen dragen, voeden en verwarmen... Zij voelde leven en bewegen in haar schoot, maar kon niet weten dat haar Kind de hele mensheid zou bewegen, dat Hij de wereld een hart, een ander aangezicht zou geven. Zij was een kind en nauwelijks van school, kon zij niet vermoeden dat zij, de eeuwen door, zoveel mensen zou plezieren met haar droom van geluk, zo teer en zuiver als het morgenlicht. Manu Verhulst

39


De dage n zijn kort e n de nacht en lang, de wint e r ne e mt he t ove r van de he rfst . De mensen t re kke n zich t e rug in hun huize n van ste en e n zien alwe e r uit naar de le nte e n de zome r om naar buite n t e kunne n, he t licht t e ge moet … want zo zijn wij. En dan te we te n e n te voe le n, t e zien e n t e horen dat e r e en groot Licht op komst is, dat de winte r e ve n gee n wint e r mee r is, de nacht e ve n gee n nacht . Want uit het me isje Maria zal e e n Kind worde n ge bore n, e e n Kind van G od, he t Licht van de we re ld. Hij zal ee n groot e n te de r man worde n, Hij zal uitgroe ien t ot de Ve rlosse r van de we re ld, Want Hij wil voor alle me nse n, zonde r onde rsche id, e e n we re ld van vre de e n licht zijn, ke rst licht voor alt ijd en in e lk huis.

40

Vergelijk jezelf niet met een ander, noch met wat hij kan of met wat hij verdient. Zoals je bent, zo heeft God je nodig voor zijn wereld

Recommend Documents