gouwgong Personeelsblad van de Stichting Katholiek Onderwijs De Gouw Jaargang 9, nummer 27, april 2013
Een woud vol Wachtwoorden en inlogcodes Dinsdagmorgen, 7.45 uur fiets ik het schoolplein op. De poort was nog op slot, ik ben de eerste. Dat klopt: als ik de school instap, gaat het alarm. Ik toets de code Ruimteschip 1 in, hang mijn jas op en loop naar de klas. Daar start ik de laptop voor het digibord op, code Ruimteschip 2. Tijdens de voorbereidingen op de laptop, zet ik het digibordprogramma voor de rekenmethode klaar, code Ruimteschip 3. De Intern Begeleider herinnert me aan de afname van een toets op de computers. Ik zoek in mijn agenda naar de inlogcodes, Ruimteschip 4. Tijd voor koffie met de collega’s. Nog net geen inlogcodes voor het koffiezetapparaat, alhoewel er wel al over gesproken is: iedereen zijn koffie op sterkte via een eigen code. Gelukkig is het nog niet zover. De ochtend met de kinderen verloopt rustig, iedereen weet wat hij moet doen. De computer blijkt de inlogcode van de rekenmethode niet onthouden hebben. Met Ruimteschip 5 kunnen ze aan hun weektaak verder als de dagtaak erop zit.
Verder vraagt een meerkunner of zij mag inloggen op Acadin. Ik vraag of zij haar code nog weet, jawel: Ruimteschip 6. Ondertussen verwerk ik de absenten in Parnassys, code Ruimteschip 7 en zie dat Marleen woensdagmorgen afwezig is gemeld (“geoorloofd”) bij de directie. Na het voorlezen is het tijd voor Nieuwsbegrip. Inloggen op de website vraagt weer een nieuwe code. Wat was dat ook weer? In mijn agenda staat een oude code, die had ik toch al een keer gewijzigd? Klopt, op het volgende blad staat de actuele code, Ruimteschip 8 en we kijken rustig naar het filmpje en modelen vervolgens de tekst met de kinderen. Een van de kinderen is snel klaar en vraagt of hij de computeropdracht bij de taalmethode alvast mag doen. Hij logt zelf in, Ruimteschip 9. Onder de middag even snel kijken op het digibord waar de Engelse les over gaat, Ruimteschip 10 en snel de e-mail checken op Outlook.com,
Van de redactie Voorjaar. Een nieuwe Gouwgong. Geen dikke dit keer, waarschijnlijk sparen de correspondenten de kopie op voor de zomereditie. Wel een editie die helemaal laat zien wat wij als redactie voor ogen hebben met het blad. Het voorstellen van de nieuwe financieel medewerker op het bestuurskantoor, een gesprek met collega’s over de vrijwillige mobiliteit. Een column over het woud van wachtwoorden en inlogcodes en een column over de voorjaarschoonmaak. En natuurlijk leuke informatie vanuit de scholen. Ook deze lente-Gouwgong erom om heerlijk in het lentezonnetje in de achtertuin te worden gelezen. Want ook dat is: voorjaar.
code Ruimteschip 11. ’s Middags werken de kinderen voor de aardrijkskundeles op de computer, Ruimteschip 12, anderen willen de Engelse les nog extra oefenen, Ruimteschip 10. Oops, die werkt niet. Hoe kan dat nou? “Meester, je gebruikt de code van het digibord”. Hij doet het zelf wel, Ruimteschip 13 dus. Na 15.15 uur, als de kinderen klaar zijn, bereid ik de bijeenkomst van de werkgroep Talentcoördinatoren voor, log in met Ruimteschip 14, en vul een enquête in over het verkeersexamen, Ruimteschip 15. Ondertussen wordt het stiller in school. Als laatste verlaat ik de school en meld mezelf af, Ruimteschip 1. De dag zit erop. Mijn elektrische fiets reageert zonder inlogcode. Ik sluit de poort en fiets rustig naar huis. “Schat, wat was ook weer de inlogcode van het telebankieren? Was dat niet Spanbroek 1?” (Ton)
Nieuwe expositie : vanaf 18 maart exposeert Sylvia Ringeling in de zalen in het bestuurskantoor.
De Gouwdag is dit jaar op : 4 september 2013. Noteer al vast in je agenda!
(Ton) 2
Even voorstellen Mieke Bregman Even voorstellen: Mieke Bregman. Na het afscheid van Ben Droog, die vanaf 1 januari 2013 van zijn pre-pensioen geniet, stellen we graag de nieuwe financieel medewerker op het SKO-kantoor Mieke Bregman aan je voor. Mieke Bregman is 41 jaar en woont in Nibbixwoud. Mieke heeft haar jonge jaren doorgebracht in de Achterhoek waar haar moeder vandaan komt. Ze komt op 7-jarige leeftijd naar Benningbroek en gaat naar OBS “De Kraaienboom”. Na de lagere school fietst ze naar de Copernicus Mavo in Hoorn. Een gezellige schooltijd! Maar natuurlijk nog niet goed weten wat je “later” worden wilt…….Wiskunde en informatica zijn de vakken die haar goed liggen en ze vervolgt haar opleiding op de MEAO. Als alles met goed gevolg is afgerond kan Mieke als administratief medewerker aan de slag bij de Rabobank Nibbixwoud/Wognum. De bank gaat fuseren met Hoorn. De medewerkers moeten opnieuw solliciteren en Mieke komt terecht op de kredietbeheer/-bewaking. Leuke baan, maar toch als haar oom haar vraagt bij hem te komen werken op het makelaarskantoor in Alkmaar hoeft ze niet lang na te denken. Op het makelaarskantoor runt
zij de boekhouding. Hartstikke leuk. Na een jaar of 7 wil haar oom gaan verkopen en vindt Mieke het tijd voor een volgende stap: Stichting Spoor in Purmerend. Ook een onderwijsstichting dus. Na een aantal jaren het padje Nibbixwoud/ Purmerend komt haar huidige baan in beeld; financieel medewerker voor de 23 scholen van SKO WestFriesland. Een vacature die haar aanspreekt en ze kan het nog op het fietsje redden ook! Onderwijsland is niet helemaal vreemd voor Mieke. Oma was kleuterjuf, moeder gaf kookles en met ook nog een tante in het onderwijs heeft ze daar wel een beetje een indruk van gekregen. Mieke en haar partner Marco hebben twee kinderen en wonen dicht bij het tuindersbedrijf van haar schoonvader in Nibbixwoud. Marco teelt aardappelen, sjalotten en anemonen en Mieke houdt naast haar werkzaamheden voor SKO West-Friesland ook de administratie bij voor hun bedrijf. Kinderen Christian van 9 jaar en Anouk van
7 jaar zitten beiden op de St. Nicolaasschool waar Mieke hulpmoeder is voor groep 3. En dan is er nog een beetje tijd over… Voor theaterbezoeken, coachen bij de E3 voetballertjes, een seizoenskaart Ajax en penningmeesterschap bij de handbal… Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Mieke van harte welkom! WS
Studiedag op het bestuurskantoor… Dieuwke en Jeannette, van alle markten thuis!
3
Vrijwillige mobiliteit Maaike, Ineke, Monique Vanavond is het net een reünie. Drie maal gaat de deurbel en drie maal ontvang ik een collega die bij mij op school gewerkt heeft of nu werkt. Aan de keukentafel ontstaan meteen geanimeerde gesprekken. Ervaringen worden uitgewisseld en herinneringen opgehaald. Maaike Karsten, Ineke Berkhout en Monique Stroet zijn alle drie afgelopen augustus op een ‘nieuwe’ school gestart, nadat ze het traject van de vrijwillige mobiliteit doorlopen hebben. Het klinkt als een ware uitdaging, toch wel een sprong in het diepe, is er nog een weg terug… Dingen die ik me afvraag. Net als de beweegredenen om deze ‘nieuwe start’ te maken. Alle drie hebben er al een flink aantal jaar opzitten bij De Gouw. Maaike, zij maakte de overstap van de Jozefschool naar de Wulfram, wilde zich graag verder verdiepen in het OGO. Ineke, die als het ware een ruil met Maaike maakte, had behoefte aan een andere stap in haar onderwijscarrière. “Je kunt zelf altijd leren”, vertelt ze openhartig. Monique was toe aan ‘een nieuwe spirit’, zoals ze zelf zo mooi omschrijft. Zij verliet de Jozefschool om op de Ark verder te gaan. De ommezwaai hebben ze grotendeels hetzelfde ervaren. “Je bent een frisse wind voor de school en de school en het team laten je op hun beurt met andere ogen naar je vak kijken. Met je ervaring neem je positieve bagage mee en door je ervaring kun je dit ook toepassen in een andere onderwijsomgeving. Dit gaat uiteraard gepaard met ups en downs.” Mijn gedachtegang, de sprong in het diepe, kunnen mijn collega’s volgen. “Je weet inderdaad niet precies waar je instapt. Je krijgt een
rondleiding door de school, hebt een gesprek met de directeur, een kijkje in de keuken is er uiteraard niet bij. Hoe een school en een team daadwerkelijk functioneert, ervaar je als je een periode op die school werkt en de dagelijkse praktijk meemaakt.” Hierin verschilt de mobiliteit niet ten opzichte van een start binnen een andere stichting. Wat alle drie heel positief hebben ervaren, is het traject. “Je geeft door middel van het mobiliteitsformulier aan, dat je interesse hebt in het werken op een andere school. Op dit formulier geef je ook te kennen welke scholen je voorkeur hebben. Vervolgens belde Saskia (Oosterhoff) dat er mogelijkheden voor je zijn. Daarna had je vijf dagen om de scholen van je voorkeur te bezoeken. Ja, daar zat wel wat druk achter. De volgende stap was een speed-date met directeuren van scholen die na je bezoek nog je interesse hadden. En deze speeddate verliep zoals je je voorstelt bij het begrip speed-date. De directeuren zaten in een zaal van het bestuurskantoor en je kon telkens 15 minuten met een directeur in gesprek gaan.” Uiteindelijk had je zelf het laatste woord en natuurlijk moet het van beide kanten klikken, ondervonden de dames. Al was het lastig om op grond van een schoolbezoek en een gesprekje je
keuze te maken. Ook werd duidelijk gemaakt dat bij krimp van de school, jouw plekje niet zeker is. Een sprong in het diepe was het dus inderdaad. Knopen in de maag tijdens de zomervakantie, komen Maaike, Ineke en Monique bekend voor. Een nieuwe start houdt onder meer in ’s morgens naar een andere werkplek reizen. “Je merkt al snel of je je thuis voelt op een school. Toch moet je weer een band opbouwen met je nieuwe collega’s. Je moet kinderen en ouders leren kennen en het vertrouwen winnen. Ouders tasten jou ook af. Ook krijg je een nieuwe duo toegewezen die je helemaal nog niet kent. Op alle vlakken ben je aan het ontdekken.” Op mijn vraag of er aspecten zijn waar Monique, Maaike en Ineke vooraf geen rekening hadden gehouden, krijg ik een eensgezind antwoord. “Rationeel klinkt het makkelijk, op een andere school gaan werken. Maar het emotioneel loslaten van je oude werkomgeving, valt toch niet mee. Je sluit een periode af en laat wat achter. Het is een heel proces waar je doorheen gaat.” Toch heeft de ommezwaai ieder veel gebracht. CodK
4
Fotoshoot Van de Gouwscholen
Een nieuw voetbalveld voor de kinderen van de St. Nicolaasschool
Mevrouw Marinel Dekker – Huisman Op donderdag 24 januari jl. is juf Marinel getrouwd met Kees en vanaf die dag heet ze vol trots Marinel Dekker – Huisman. Het is een prachtige dag geweest met een stralend bruidspaar, omringd door dierbare familie. Kort na deze mooie dag is juf Marinel met zwangerschapsverlof gegaan en wacht zij samen met Kees vol spanning op de komst van hun kindje. De maandag na de voorjaarsvakantie is er nog gelegenheid geweest voor een kopje koffie op school, maar hoe het er nu voor staat…
Ook: Een andere kant van… BHV-training op locatie bij De Gouw. Marije, Mariska, Wilma, Anselma, Afra en Leen. Van alle markten thuis! De cursisten staan overigens niet met hun voeten in de blusschuim. Het was een koud besneeuwd plein in januari. Geeft een veilig gevoel.
5
Personeelsrubriek
Uit dienst:
Mutaties: Uit dienst: De Caegh
Caroline de Moel
01-01-2013
Jubilea:
Van harte gefeliciteerd!
Jubilea: De Caegh
Karin Koopmanschap
01-03-2013
12 ½ jaar
De Caegh
Frida Vlaar
01-02-2013
25 jaar interieurverzorgster
De Caegh
Frank Knijn
01-02-2013
12 ½ jaar
Bavoschool
Samantha Boschma
01-02-2013
12 ½ jaar
Petrus Canisius
Rebecca Vijzelaar
01-02-2013
12 ½ jaar
Petrus Canisius
Saskia Molenaar
01-02-2013
12 ½ jaar
Huwelijk: St. Nicolaasschool Marinel Huisman en Kees Dekker
24-1-2013
Geboren: ’t Ruimteschip
Djizz Silver
juf Tanja en Bob Knijn
02-12-2012
De Caegh
Liza, dochter van
Ilse Vlaar en Michael Keuning
31-01-2013
Hieronymus
Merel, dochter van Linda en Niels Olie
01-01-2013
6
Gouwe collega Sander Hoogland
“
Mijn naam is Sander Hoogland. Ik werk momenteel op de Petrus Canisiusschool in De Weere. Daar neem ik de conciërge taken voor mijn rekening. Dit doe ik in maart vijf jaar en zolang het van beide partijen bevalt ga ik er mee door. Het werk is afwisselend en ik vind mezelf in het dienstverlenend bezig zijn. Zeg maar van administratie tot reparatie. Is er leven naast “De Gouw”? Er is wel degelijk leven naast De Gouw. Ik heb een goede balans tussen werk en privé. In m’n vrije tijd doe ik aan stijldansen, hardlopen en uitgaan.
Stijldansen is mijn grootste hobby. Hoewel ik het soms maar twee keer in de week doe, geeft het mij iedere keer weer een goed gevoel. Mijn ideale werkdag begint niet om acht uur maar om half tien met een gezellig praatje bij de thee… Dan de rest van de ochtend vrij en ‘s middags vakantie! Als ik eens directeur zou zijn, nou dan wist ik het wel! Dan zou ik niet de orde handhaven maar juist de hele school op stelten zetten. En ’s avonds een groot feest geven waarbij alle leuke mensen langskomen die allemaal uit hun dak gaan.
“
Gouwe Collega Piet Bos trok in de vorige Gouwgong nr 117 in ons personeelsbestand. De “geluksvogel” is dit keer Sander Hoogland. Hij heeft van ons een zestal vragen voorgeschoteld gekregen, die hij in deze bijdrage beantwoordt. In het volgende nummer doen wij een beroep op nummer 175. Wie weet ben jij de houder van dat geluksgetal!
Ik houd heel erg van …? Ik houd heel erg van m’n familie, leuke mensen en beleefde kinderen. Iets voor een ander doen, dus eigenlijk dienstverlenend bezig zijn. Van allerlei soorten muziek en dansen.
We slaan in de volgende Gouwgong het boek open op bladzijde... 175!
“Als je het te druk hebt, dan wil je teveel.”
Floddertje Tijdens het voorlezen van het welbekende boek “Floddertje” stelde juf de vraag: “Wat is eigenlijk een telefooncel? ”Dat is toch duidelijk. Dit is een plek waar je je mobiele telefoon kunt opladen. Prachtige kinderlogica.
7
Poetsmuziek Met de lente voor de deur is ook de tijd voor de grote schoonmaak weer aangebroken. Grote schoonmaak klinkt nogal ouderwets, maar als je eens goed om je heen kijkt zie je dat het eigenlijk nog steeds heel hip is. Allemaal krijgen we bij de eerste zonnestralen de schoonmaakkriebels. Let maar eens op. Bij de eerste mooie dag zie je beddengoed buiten hangen en worden de ramen aan de buitenkant gelapt. De tweede zonnestraal laat de mensen beseffen dat ook de binnenkant aan een grote beurt toe is. De derde zonnestraal laat de mens helemaal los gaan. Schuren worden leeggeruimd, gordijnen hangen aan de waslijn en de afvalcontainers puilen weer uit. Een groot verschil met ‘vroeger’ is natuurlijk dat veel klussen makkelijker geworden zijn door de komst van een flink aantal apparaten. Een grote overeenkomst is echter dat we de klussen het liefst doen onder begeleiding van een lekker stukje eigen gekozen muziek. Muziek laat ons poetshart sneller kloppen. Zo ook de harten van mijn kleine onderzoeksgroep.
Oftewel, een flink aantal collega`s. Slaak het woord 'poetsmuziek' en de verhalen vliegen om je oren. Wie, om niet in het gevang te eindigen, zich fundamenteel dient af te reageren wegens een bloeddrukverpestende tiener in huis, bonje met de buren of onmin met de hond van de overkant, grijpt naar emmer sop of dweil en balkt luidkeels mee met radio, mp3speler of pc op zulke daverende bassen dat geen hond, kat of buurman zelfs maar op het idee komt dat hier aan stressverwerking wordt gedaan. Poetsen haten we, het liefst huren we er iemand voor in. Maar áls we het zelf doen, dan op heerlijke herrie. Na mijn klein collegiaal onderzoekje kwam ik tot de conclusie dat 'we' vooral op gouwe ouwen boenen. Jonkies als rapper Kayne West of dj Tiësto komen er niet aan te pas, podiumtijger Rihanna en The Kyteman Orchestra zijn nergens te vinden. Led Zeppelin, Rolling Stones, Madonna en The Police daarentegen verlichten, als ik mijn kleine onderzoeksgroep mag geloven, wekelijks het poetsend gemoed van zowat half West
-Friesland, net als Doe Maar, Abba, Meatloaf , Billy Joel, U2 en Dire Straits, met de stofzuigerslang als microfoon. In de categorie Nederlands levenslied staan Marco Borsato en Andre Hazes en het fornuis schijnt fijn schoon te worden op Acda en de Munnik. Insomnia van Faithless op volumestand 12 verhevigt het badkamerpoetsgenot, ramen wassen gaat het beste op James Blunt. Poetst niemand op klassieke muziek? O jawel. De Carmina Burana van Carl Orff maakt zemen draaglijk, stofzuigen gaat walsend. Maar de grootste klapper uit mijn onderzoeksgroep was toch de klus van het dweilen. En dan niet de klus ‘an sich’, maar de hemelse blik die mijn collega in haar ogen had toen ze sprak over de muziek die ze het liefst altijd aanzet bij het dweilen van haar vloer. “Oh meid, je moest eens weten. Als ik die klus doe ben ik altijd zo klaar met de vloer. Ik dweil gewoon altijd zo héérlijk op Frans Bauer.” Ik wens iedereen een opgeruimd, schoon en fris voorjaar toe. Dieuwke Tadic Fadjil
...kwam ik tot de conclusie dat 'we' vooral op gouwe ouwen boenen... De Gouwgongcorrespondenten op de scholen: Deze nieuwsbrief kwam tot stand door de medewerking van: Wilma Steltenpool, Caroline o.d. Kelder, Ton Koelemeijer en Jan Doodeman (lay-out) en de correspondenten op de scholen. Kopie voor het volgende nummer mail je naar:
[email protected] (Foto’s naar de redactie: alleen originele foto’s, minimaal 300 kb, niet van een website en altijd als jpg, niet in het document opnemen)
Nicolaasschool: Trude Reus De Caegh: Maret Eckhart en Karin Koopmanschap-van Dieren Bavoschool: Debby Korse Overhaal: Karen Molleman Lidwina Petrus Canisius: Marijke Oud Bernadette: Liset Groot Jozef en Mariaschool Hieronymusschool: Inge Ursem Bonifatius: Marloes van Reenen De Ark: Margret Huiberts Jozefschool: Caroline op den Kelder 8 Wulfram: Jos Mooij Ruimteschip: Ton Koelemeijer Bestuurskantoor: Wilma Steltenpool
