B i n n e n k i j k e n
Verborgen parel in de Achterhoek Jacqueline en Jochem Kasten zagen het direct: die oude boerderij in het buitengebied van Aalten is een verborgen parel. Na twee jaar restaureren kregen ze gelijk. Onder metersdikke lagen vuil, stof en puin kwam een pracht van een boerderij vol authentieke schoonheden tevoorschijn. Tekst: Mirjam Enzerink 194 | WONEN
Landelijke stijl
Fotografie: Denise Keus
februari-maart 2012 | 195
D
ikke wolken mist beperken het zicht onderweg naar de boerderij van Jacqueline en Jochem Kasten. Maar ter hoogte van buurtschap Miste wint de winterzon aan kracht. Er komt een prachtig berijpt landschap onder de sluiers vandaan. Dit uitzicht vraagt gewoon om een aangepaste snelheid. Anders zou je de glans missen die over de glooiende akkers ligt. En de ijsmutsjes op de uitgebloeide gele bloemhoofden van mosterdzaad. Naast een zandpad staan vier reeën in het veld. Uiterst kalm en zo dichtbij dat het gesnuif van de dieren duidelijk waarneembaar is. Inmiddels vallen dikke bundels zonlicht door de takken van eeuwenoude eikenbomen. Druppels gesmolten rijp vallen op de aarde. De buitenwereld lijkt even mijlenver weg. Statig voorhuis Jacqueline en Jochem Kasten groeiden op aan de rand van de Achterhoek. Maar deze plek in het buitengebied van Aalten was hen onbekend. Tot een makelaar ze wees op de oude boerderij die hier te koop stond. “Eigenlijk waren we al verkocht zodra we het erf opreden”, vertelt Jochem enthousiast. “De ligging van de boerderij in het landschap
was geweldig. En dan die ongerepte natuur; prachtig!” De boerderij had een statig voorhuis, iets waar Jacqueline helemaal weg van was. “Ik weet nog hoe we daar door de ramen keken en alle authentieke details zagen. Sierlijke houten vensterbanken, binnenluiken, schouwen; ze zaten er allemaal nog in. Eenmaal binnen zaten we direct vol plannen. Natuurlijk zagen we de puinhoop wel. Jarenlang woonde hier een kluizenaar en alle kamers waren uitgeleefd. Op een gegeven moment zagen we de makelaar misselijk van de stank naar buiten rennen. We róken het niet eens, zo verliefd waren we op het huis.” Los hoes Boerderij Beestman, zoals het huis bekend staat, kent een rijke geschiedenis. Omstreeks 1700 stond hier een ‘los hoes’ waarin mensen en dieren onder één dak leefden. Dit groeide door de eeuwen uit tot een voorname Scholtenboerderij. In het chique voorhuis woonden de welgestelde landeigenaren, Scholten genaamd, die tientallen boeren in dienst hadden. De vorige bewoner was knecht en tevens schoonzoon van de laatste Scholtenboer. “Deze boerderij konden
Foto’s links en rechts: Jacqueline en Jochem kochten bij Sofa.com de stijlvolle bank Bluebell met bijpassende fauteuils voor de voorkamer, alle in de kleur Natural Flax. Ze zijn vervaardigd uit 100 procent Belgisch linnen. Op hun website, www.sofa.com, of in hun showrooms in Den Bosch of Amsterdam vind je nog heel wat andere modellen en kleuren terug. De paarse gecaptionneerde hockers kocht Jacqueline bij Kwantum. Het behang is van Painting the Past en kreeg de tint Stone.
“Een huis als dit moet zich vormen, dat kun je niet in één keer bedenken” 196 | WONEN
Landelijke stijl
februari-maart 2012 | 197
we niet zo maar kopen”, vertelt Jacqueline. “De rentmeester en eigenaar wilden ons eerst ontmoeten. Om er zeker van te zijn dat onze plannen de goede naam van de Beestman niet zouden aantasten.” Jacqueline en Jochem gaven aan dat ze de boerderij zelf wilden gaan bewonen. En dat ze het Rijksmonument waar mogelijk in oude luister wilden herstellen. “De eigenaar vond het vooral fijn dat we hier zelf gingen wonen, dat er geen bedrijf in kwam. Toen werd de Beestman ons gegund.” Veel kamertjes Na een maandenlange schoonmaakoperatie volgde een ingrijpende verbouwing. Twee jaar woonden Jacqueline en Jochem met hun zoon Gabriël in een caravan op het erf. Ondertussen werkten ze samen met een groep enthousiaste vakmensen aan de restauratie. “Het pand verkeerde in een belabberde staat”, vertelt Jochem. “Het hemelwater liep zo langs de gevel waardoor alles heel vochtig was. Veel muren en vloeren zijn eruit geweest en waar nodig opgeknapt of vervangen door oude bouwmaterialen.” De indeling van de boerderij lieten Jacqueline en Jochem met rust. “Het huis bestond uit veel kamertjes, maar daar waren we juist voor gevallen”, zegt Jac-
queline. “De boerderij is erg groot, maar op deze manier ervaar je dat niet. Sommige kamers in huis kregen wel een andere functie. Dat moest ook wel, want hier was geen echte keuken en ook een badkamer ontbrak.” De nieuwe plannen werden liefdevol binnen de oude kaders uitgevoerd. En met gebruik van oude bouwmaterialen die de bewoners overal opduikelden. Het resultaat oogt én voelt overal heel authentiek. Dikke Koikarpers Wie via de oude deeldeuren De Beestman binnengaat, komt verrassend genoeg uit in een warme open leefruimte. Op deze voormalige deel staan lange tafels met rondom een mooie verzameling oude stoelen en bankjes. Ernaast snort een oud potkacheltje. De Boerboels Glee en Fey warmen zich aan het vuur én de vloerverwarming onder de oude Portugese stenen. Aan de andere kant van de ruimte zwemmen dikke koikarpers in een strakke vijver. Voorheen zaten ze buiten in de natuurvijver, maar Jochem haalde ze naar binnen. “We hebben lang getwijfeld hoe we de deel moesten inrichten”, zegt hij. “Ik vond het zonde van de authentieke sfeer om er auto’s neer te zetten. Toen de vijver er eenmaal lag, besloten we om hier een soort
Foto linkerpagina: overal in huis zijn kleuren van Painting the Past gebruikt, zoals hier in de eetkamer de kleur Bayleaf. De eettafels zijn van Rivièra Maison, het servies komt van Koffiehuis De Koets in Winterswijk. De bank is op maat gemaakt door Te Boekhorst in Ulft. Op de vloer liggen enkel gerookte eiken landhuisdelen in verschillende breedtes. De vloer is geschikt voor vloerverwarming en komt van Oldhuys in Otterlo. Foto’s midden en rechts: de keuken is gemaakt door Gregoor Interieurbouw uit Winterswijk. Het fornuis is van Lacanche en komt van Bos Fornuizen in Tull en ’t Waal.
“Het huis bestond uit veel kamertjes, maar daar waren we juist voor gevallen”
198 | WONEN
Landelijke stijl
februari-maart 2012 | 199
verlengstuk van de woonkeuken te maken. Dat bevalt ons heel goed. Het is een perfecte plek voor feestjes en etentjes.” Stoere contrasten De deel loopt over in de woonkeuken. Daar scheidt de originele schouw de keuken van de eetkamer. “We wisten direct dat hier de keuken moest komen”, vertelt Jacqueline. “De ruimtes staan wel met elkaar in verbinding, maar vanuit de eetkamer kijk je niet echt in de pannen.” In de eetkamer krult een op maat gemaakte, gecapitonneerde bank zich om drie robuuste houten tafels. Precies het compromis dat Jacqueline en Jochem vonden: romantisch maar met een stoere, landelijke tegenhanger. “Het liefst maakte ik alles roze”, bekent Jacqueline. “En ik hou ook van engeltjes en rozen. Die komen nu af en toe wel terug, maar met genoeg stoere contrasten.” De zachtgroene wanden in de keuken steken mooi af tegen het witte balkenplafond. Op sommige plekken hangen de houten planken een beetje door. Ze vertellen iets over de geschiedenis van het huis, dat vroeger een grote graanzolder had. “Boven is ook nog een prachtig luiwerk intact”, vertelt Jochem. “Een houten rad waarmee de zakken graan naar boven werden gehesen.”
Oud juweeltje In de keuken strijden verschillende blikvangers om de aandacht. Het Lacanche-fornuis is er één van formaat. Jacqueline glundert als ze ernaar kijkt. “We hebben hem zelf samengesteld. Ik kook ontzettend graag en dan is dit industriële fornuis natuurlijk helemaal geweldig.” Aan de overkant staat een fraaie antieke toonbank. Bevriende interieurontwerpers bouwden hem om tot werkeiland. Op het blad staat nog zo’n oud juweeltje; een oude apothekerskast die nu, helemaal opgeknapt, dienstdoet als servieskast. Jacqueline heeft een neus voor dit soort bijzondere meubels en vindt er feilloos een nieuwe bestemming voor. “Ik ga graag op zoek naar spullen die al een hele historie hebben. Daar gaat veel tijd inzitten, maar het heeft ons al veel leuks opgeleverd. Ik vind het ook erg leuk om zo, beetje voor beetje, ons huis in te richten. Een huis als dit moet zich vormen, dat kun je niet in één keer bedenken.” Geëtste deuren In de bibliotheek komen nog meer historische bouwmaterialen tot leven. De nieuw getimmerde boekenkasten gaan schuil achter fraaie geëtste deuren met bloemmotieven. “Hier droomde ik vroeger al van”, zegt Jacqueline. “Van die boekenkasten die vol stonden met mooie
Foto links: de keramische tegels in de hal komen van Hestia in Maastricht. Foto rechterpagina: het bed in de slaapkamer is opnieuw gestoffeerd met linnen door Hochrath Wonen en Slapen in Winterswijk.
De romantische touch van Jacqueline komt hier subtiel terug in gebloemde kussens, rozen en schilderijen
200 | WONEN
Landelijke stijl
februari-maart 2012 | 201
boeken. In het avondlicht komen de bloemen op het glas helemaal tot leven. Het is een plek om ooit nog eens een boek te schrijven.” De bibliotheek gaat over in een heerlijk lichte voorkamer. De romantische touch van Jacqueline komt hier subtiel terug in gebloemde kussens, rozen en schilderijen. Voor de lichte linnen bank van Sofa.com staat een opvallend paars gecapitonneerde hocker. “Ik hou van contrasten in zowel kleuren als materialen. Dit is niet zo voor de hand liggend en dat maakt een ruimte voor mij spannend.” Aan de overzijde van de hal wacht nog een woonvertrek. Hier bepaalt een stoere, mosgroene veloursbank de toon. “Gevonden op Marktplaats”, zegt Jacqueline trots. “Toen de mensen van Sofa.com deze bank zagen, waren ze er ook helemaal weg van.” De authentieke elementen waar de bewoners voor vielen, komen hier na de restauratie weer prachtig uit de verf. Elk raam is een kunstwerk op zichzelf, met sierlijk lijstwerk, echte vensterbanken en chique binnenluiken. Kanariegeel Dwars door het voorhuis loopt een smalle gang die alle vertrekken aan elkaar verbindt. De bewoners lieten hier fraaie keramische tegels leggen van 150 jaar oud. Het houten plafond is ontdaan van verflagen. Het oude hout geeft de hal een warm karakter. Ook de trap naar boven is helemaal afgekrabd: tot aan het laatste restje kanariegeel. Voor
de verbouwing bevonden zich boven enkele slaapkamers. Jacqueline en Jochem maakten in één ervan een sfeervolle badkamer. Badderen doen ze in stijl in een bad op pootjes, met uitzicht over de lommerrijke lanen buiten. Het wasmeubel stelden ze zelf samen uit een oude droogkast en twee hardstenen wasbakken – wederom ergens opgeduikeld door Jacqueline. “Ook het leuke handdoekkastje is een vondst”, zegt Jacqueline. “Een ander laat het staan vanwege kleine beschadigingen, maar dat maakt hem voor mij nu juist leuk.” Schilderij Net als de badkamer heeft ook de slaapkamer een knus witgeschilderd balkenplafond. De muren kregen een zachte linnenkleur. Het bed is onlangs opnieuw bekleed met een grijze linnen stof. De naturelle sfeer sluit mooi aan bij het uitzicht dat buiten wacht: niets dan bomen, gras, lucht en water. “Elk raam is hier weer een ander schilderij”, zegt Jacqueline. “Sinds we hier wonen, beleven we de natuur veel bewuster. Prachtige sterrenhemels bijvoorbeeld, waar je geen weet van hebt als je in de stad woont. En reeën die we ineens gaan herkennen. Heel bijzonder.” Jacqueline wijst op de twee stoelen die beneden staan te wachten aan de rand van het erf. “Daar zitten we vaak ’s avonds met een kop koffie of glas wijn. ‘Kom’, zegt Jochem dan, ‘we gaan even het licht uitdoen’.” ❚
Foto linkerpagina: het bad kochten de bewoners bij Ryan’s in Laag-Keppel. De wastafel is een oude droogkast en komt van Le Temps Passé in Winterswijk. De hardstenen bakken kocht Jacqueline via Marktplaats. De spiegels zijn van Ikea.
Badderen doen ze in stijl in een bad op pootjes, met uitzicht over de lommerrijke lanen
202 | WONEN
Landelijke stijl
februari-maart 2012 | 203
