Medea
(wereldcreatie)
Wim Henderickx / Peter Verhelst / Paul Koek Muziektheater Transparant / Veenfabriek ism. HERMESensemble
desingel wo 18, do 19, zo 22 mei 2011
inleidingen wo 18 mei Paul Slangen / 19.15 uur / kleine zaal do 19 mei Paul Slangen & Wim Henderickx / 19.15 uur / kleine zaal zo 22 mei Paul Slangen & Wim Henderickx / 19.15 uur / muziekstudio begin 20.00 uur einde omstreeks 22.00 uur er is geen pauze teksten programmaboekje de Veenfabriek, Muziektheater Transparant, Bea Steylaerts coördinatie programmaboekje deSingel Het tweejaarlijkse festival OPERA XXI is een initiatief van Vlaamse Opera, deSingel, Lod en Muziektheater Transparant met als partnerfestival de Operadagen Rotterdam
MUZIEKTHEATER TRANSPARANT & de VEENFABRIEK & HERMESensemble MEDEA compositie & muzikale leiding Wim Henderickx regie Paul Koek tekst/libretto Peter Verhelst dramaturgie Paul Slangen spel Reinout Bussemaker, Joep van der Geest, Yonina Spijker,Lizzy Timmers zang Selva Erdener muzikale uitvoering HERMESensemble duduk Raphaela Danksagmuller fluit/altfluit/basfluit Karin De Fleyt klarinet/basklarinet Peter Merckx altviool Marc Tooten gitaar Matthias Koole percussie Gaetan La Mela en Wim Henderickx electronics Jorrit Tamminga muzikale assistentie Diederik Glorieux vormgeving Dorothee Curio, Paul Koek kostuums Dorothee Curio assistent kostuums Rebekka Wörmann lichtontwerp Uri Rapaport
Fotograferen is absoluut verboden tijdens voorstellingen, concerten en tentoonstellingen. Dat geldt ook voor het maken van film-, video- of geluidsopnamen.
gelieve uw GSM uit te schakelen
Medea is een productie van Muziektheater Transparant en de Veenfabriek in coproductie met deSingel, HERMESensemble en Operadagen Rotterdam. De première op 18 mei 2011 in deSingel in Antwerpen vindt plaats in het kader van het festival Opera XXI.
De tekst van Peter Verhelst kwam tot stand mede door een werkbeurs van het Vlaams Fonds voor de Letteren.
De inleidingen kan u achteraf beluisteren via www.desingel.be Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze.
reageer & win
Op www.desingel.be kan u uw visie, opinie, commentaar, appreciatie, … betreffende het programma van deSingel met andere toeschouwers delen. Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze. Neemt u deel aan dit forum, dan maakt u meteen kans om tickets te winnen. Bij elk concert worden cd’s te koop aangeboden door ’t KLAverVIER, Kasteeldreef 6, Schilde, 03 384 29 70 > www.tklavervier.be Grand café deSingel open alle dagen 9 > 24 uur informatie en reserveren +32 (0)3 237 71 00 www.grandcafedesingel.be drankjes / hapjes / snacks / uitgebreid tafelen
SPEELLIJST woe 18 mei 2011 20 uur deSingel Antwerpen / Opera XXI do 19 mei 2011 20 uur deSingel Antwerpen / Opera XXI zo 22 mei 2011 20 uur deSingel Antwerpen / Opera XXI di 24 mei 2011 20.15 uur Rotterdamse Schouwburg / Operadagen Rotterdam woe 25 mei 2011 20.15 uur Rotterdamse Schouwburg / Operadagen Rotterdam vrij 27 mei 2011 20.30 uur Theater aan het Spui / Den Haag za 28 mei 2011 20 uur Theater aan het Spui / Den Haag De nieuwe CD van Wim Henderickx en HERMESensemble ‘Disappearing in Light’ (release door Harmonia Mundi Benelux) is te verkrijgen vanaf 18 mei 2011 (na de première van ‘Medea’).
Synopsis Als de Griekse held Jason met zijn Argonauten aan de kust van Colchis belandt, steelt hij het hart van Medea, de koningsdochter. Verliefd helpt zij hem met haar magische krachten het Gulden Vlies te stelen. Op de vlucht redt ze de Grieken door haar vader en haar broer te doden. Aangekomen in Corinthe trouwen Jason en Medea met elkaar en krijgen zij twee kinderen. Na tien gelukkige jaren wordt Jason verliefd op Glauke, de dochter van Kreon, de koning van Corinthe. Hij wil met haar trouwen om de toekomst van zijn kinderen veilig te stellen. Kreon stemt in met het huwelijk omdat hij zo zijn koningshuis redt. Medea neemt met dit alles echter geen genoegen. Diep beledigd rekent ze op gruwelijke wijze af met de Corinthische prinses om daarna haar beide zonen te doden.
Toelichting Gebaseerd op de Griekse tragedie brengen het muziektheaterensemble de Veenfabriek en Muziektheater Transparant een eigentijdse bewerking waarvoor Peter Verhelst een fonkelnieuwe Medea geschreven heeft. In zijn versie wordt de mythe verteld vanuit het perspectief van een terugblikkende Kreon, waarmee hij een nieuwe kijk op de oude mythe creëert. Paul Koek regisseert het ensemble in een rechte lijn dat doet denken aan een Turks orkest. Vanuit deze concertante opstelling spelen de acteurs vier monologen en worden tekstfragmenten in de nieuwe compositie van Wim Henderickx ingevlochten, terwijl het lamento van de Turkse zangeres Selva Erdener gedurende de hele voorstelling klinkt.
© Leo van Velzen
Glauke zegt: Ik heb je naar me zien kijken. Het kan niet dat iemand iemand zo tot leven heeft gewekt met zijn ogen, zoals jij met mij doet. Jason zegt: Alleen als we op zoek gaan naar iets warms, zullen we ooit ons thuis terugvinden. Medea zegt: Mijn twee jongens, elk aan een borst. Mijn jongens zijn de twee kamers van mijn hart. Kreon huilt. Hij blijft huilen. Tenslotte zegt hij: Hoe is het zover kunnen komen? Waarom? Is er dan nergens iemand die, al was het maar één seconde, een arm om onze schouders wil leggen?
Felix Kindermann
Paul Koek over Medea “Voor ‘Medea’ heb ik gekozen voor een mise-en-scène die vanuit een specifieke uitgangspositie vertrekt. Geïnspireerd door de traditionele opstelling van Turkse en Arabische orkesten, plaats ik de muzikanten en acteurs gezamenlijk in een horizontale lijn tegenover het publiek. Op bepaalde momenten kunnen solisten uit deze lijn naar voren komen en weer terugkeren in de groep. Ik ben tot deze opstelling gekomen, omdat ik geïnteresseerd ben in de concentratie die dit tussen de muzikanten en acteurs oplevert. Anders dan in de halve cirkel waarmee de westerse muziek doorgaans werkt, kan de concentratie van de oosterse muzikant dankzij deze rechte lijn alleen maar op de oren gericht zijn. Je kan elkaar namelijk niet zien, en daarmee dus ook niet in de gaten houden. Maar er lijkt ook een soort gezelligheid te verdwijnen die bij de halve cirkel lijkt te horen. Zo van: ’Zullen we even lekker gaan spelen?’ In lijn rugbyen we op de overwinning aan. In lijn trekken we ten oorlog…. Maar een lijn drukt ook gelijkwaardigheid uit en voor de gezelligheid komt er naar mijn gevoel een noodzaak in de plaats; een noodzaak om te spelen, te musiceren. Een noodzaak die juist aanvoelt bij de ellende die zoveel mensen in dit verhaal moeten ondergaan. Het is mijns inziens niet zo dat er in deze gruwelijk pijnlijke tragedie van gekrenkte trots en aangedaan onrecht te kiezen is voor iemands leed boven dat van een ander. In de mythe van Medea zijn er enkel verliezers en is het lijden voor iedereen even groot. Daarom is de keuze van Wim Henderickx goed om voor Selva Erdener een lamento te componeren dat gedurende de hele voorstelling klinkt en zo prachtig kwetsbaar door het HERMESensemble wordt gespeeld. Een smekende, jammerlijke melodie die uiteindelijk boven alles zweeft en de onmacht van de kleine mens voor het grote onrecht indringend voelbaar maakt; maar ook een melodie die er in slaagt ons allen op te tillen en mee te voeren naar een ander gebied, hoog boven de ellende uit; ons meevoert naar een gebied van troost en liefde. De tekst voor onze voorstelling is allereerst de ‘Medea’ van Peter Verhelst. Hij schrijft vier monologen waarin de gedachten en de gevoelens van elk hoofdpersonage gelijkelijk aan bod komen; waarin inzichtelijk gemaakt wordt wat hen drijft tot daden waarvan de consequenties niet te overzien zijn. Vier monologen, vier verhalen uit liefde voortgekomen, uit liefde gestuurd en uit liefde gehandeld. Natuurlijk is Peter Verhelst vanuit de Griekse mythe vertrokken, maar hij
© Diana Kuester
heeft bij de vrouwen de liefde als uitgangspunt genomen en bij de mannen de relatie met het huidige Europa gezocht. Bij Kreon heeft hij vooral gedacht aan de staat waarin we op dit moment in de samenleving staan: het bloemenland Nederland dat zijn identiteit lijkt te verliezen, maar hebben de Nederlanders een duidelijke identiteit? En Jason, de politicus: hij die de macht overneemt, niet uit politiek belang zo lijkt, maar uit opoffering. Zijn uitspraken reflecteren de huidige tijd en doen denken aan de redevoeringen die westerse politici uitspreken en die zo briljant geschreven zijn dat elke schijn van eigenbelang vermeden wordt. Als nieuwe heilige doet hij alles enkel en alleen om de gemeenschap te dienen. Op weg naar een nieuwe wereld offert hij zich op voor het welzijn van iedereen. Terwijl Glauke, de koningsdochter, die door de liefde overvallen, plots weet waarom ze leeft en waarom ook zij kan liefhebben, haar noodlot tegemoet gaat en door die liefde het leven achter zich moet laten; een onbedoeld offer aan de schoonheid en de onschuld. En tenslotte Medea die uit liefde handelt. Deze koningin die akelig consequent een nog immer actuele wanhoopsdaad verricht vanuit woede en verdriet dat zo groot is omdat ze in haar leven al teveel aan haar Jason gegeven heeft, zodat ze denkend en handelend in oorzaak en gevolg niet anders kan dan die wanhoopsdaad tot het einde te volbrengen.”
Wim Henderickx over Medea “De monologen van Peter Verhelst en de muziek ontstonden in een afzonderlijk creatieproces. Pas tijdens de repetities kwamen ze tot een symbiose en bleken ze wonderwel bij elkaar aan te sluiten. De drie invalshoeken tekst, muziek en regie worden versterkt door een drieledige confrontatie binnen het werk zelf. Oosten staat tegenover westen, elektronica tegenover akoestische instrumenten, passie tegenover verdriet. De Turkse sopraan kreeg geen taal in de semantische betekenis, ze vertolkt muzikale klanken die het drama van de tekst van Peter Verhelst bekrachtigen. De muziek van protagonist Medea geeft de innerlijke wereld van pijn, liefde en verdriet weer op een introspectieve manier. Ze volgt de monologen van de acteurs niet, het is één groot lamento die de ganse voorstelling muzikaal draagt. De zangeres wordt vergezeld door de duduk, een traditioneel Armeens instrument, dat de menselijke stem benadert. Het muzikale materiaal bestaat uit één grote melodie die gekenmerkt wordt door het gebruik van kwarttonen (intervallen kleiner dan een halve toon) meestal op een heterofone manier uitgewerkt (gelijktijdig varianten spelen op eenzelfde melodie). De elektronica zorgt voor een klanktapijt, een constante ‘drone’. Zowel zang, instrumenten als acteurs krijgen versterking, niet om te vervormen, maar om kleur te geven. Het geheel wordt hiermee verrijkt en krijgt een extra dimensie. De typisch westerse fluit, altviool en klarinet krijgen gezelschap van twee percussionisten (waaronder ikzelf) en een elektrische gitaar, die verrassend aansluit bij het introspectieve en melodieuze karakter van de muziek, maar er ook dwars tegenin gaat.”
Felix Kindermann
Wim Henderickx (°1962) studeerde compositie en percussie aan het conservatorium van Antwerpen, volgde masterclasses in Darmstadt en sonologiestudies aan het Ircam in Parijs en het Conservatorium in Den Haag. Hij doceert compositie en muziekanalyse aan de Conservatoria van Amsterdam en Antwerpen en is hoofddocent tijdens de jaarlijkse compositiestage voor jongeren bij Musica. Hij componeert kamermuziek, orkestwerken en opera’s (uitgegeven bij CeBeDeM, Brussel) en zag diverse werken bekroond in binnen- en buitenland. Zijn partituren vertonen een solide bouw, wisselende kleursonoriteiten en een intense expressiekracht. Vreemde culturen zijn vaak een inspiratiebron. Tussen 2004 en 2010 componeerde hij zijn 'Tantric Cycle' met werken als 'The Seven Chakras' voor strijkkwartet, 'Tejas' voor orkest en 'Mudra' voor instrumentaal ensemble. Met deFilharmonie nam hij zijn 3 Ragas op en 'Confrontations' voor Afrikaanse en westerse percussie werd geproduceerd door het Zuiderpershuis in Antwerpen. Bij Harmonia Mundi Benelux komt op 18 mei 2011 de nieuwe cd ‘Disappearing in Light’ uit, integraal met werk van Wim Henderickx in een uitvoering door het HERMESensemble. Als huiscomponist bij Muziektheater Transparant realiseert hij al meer dan tien jaar opera’s en werken voor muziektheater, waaronder 'Triumph of Spirit over Matter' (2000), 'Achilleus' (2003) voor jongeren, 'Een Totale Entführung' (2006) met Ramsey Nasr en 'Void/ Sunyata', (2007) waarin hij voor het eerst zelf dirigeerde. Momenteel werkt hij aan een grote symfonie voor het Nationaal Orkest van België met creatie in 2012. www.wimhenderickx.com Paul Koek (°1954) studeerde slagwerk aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Hij maakte deel uit van tal van ensembles zoals Hoketus, LOOS, Toneelgroep De Appel en Toneelgroep Amsterdam. In 1984 sluit Koek zich aan bij Theatergroep Hollandia van Johan Simons en er ontstaat een jarenlange samenwerking. In 2005 richt Paul Koek de Veenfabriek op, een dynamisch en muzikaal muziektheaterensemble dat zich in verschillende vormen en samenstellingen presenteert. Hier regisseert hij onder meer de voorstellingen 'Dédé le Taxi' (2004, coproductie met Theater Antigone), 'Voet' (2005), 'Smekelingen' (2006) en 'Sharing the Same Shade' (Holland Festival 2007), 'Kristal' (Holland Festival 2009) en 'Orfeo', naar Monteverdi (2009-2011). Het werken op locatie en de grote muzikaliteit in de voorstellingen blijven belangrijke elementen in het werk van Paul Koek: zoals in 'Haar leven haar doden' in warenhuis V&D (2007, geselecteerd voor het Nederlands Theaterfestival 2008), 'Licht is de Machine' (2008) op vliegveld Valkenburg en 'Kasimir en Karoline' (2009, coproductie met NTGent) op het festival van Avignon. De Duitstalige versie van Kasimir en Karoline werd geselecteerd voor Theatertreffen 2010. Martin Crimp schreef speciaal voor de Veenfabriek 'De City' (2010). 'Kokoschka Live!' in de regie van Paul Koek met Touki
Delphine, De Warme Winkel en Nieuw West is geselecteerd voor de keuze 2010 van Het Vlaams Theaterfestival. In september 2010 ging 'Candide' in Schauspielhaus Bochum in première. Dit betekent de start van een driejarige samenwerking. Seizoen 2010-2011 staat in het teken van 'Platteland als Podium': een reeks theatrale, muzikale gebeurtenissen waarin het boerenleven in relatie tot de stad centraal staat en waar de muziektheatervoorstelling 'Machine Agricole' in samenwerking met ASKO|Schönberg onderdeel van uitmaakt. Begin 2011 maakt hij samen met Lizzy Timmers 'In de Tijd van Tijgers' en bereidt '#MOES', een locatieproject in de volkstuinen van Leiden en Amsterdam voor. In 2010 is T.I.M.E. (This Is Music-theatre Education) de nieuwe Master muziektheater aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag gestart naar idee en op initiatief van Paul Koek en Paul Slangen. In november 2009 ontving Paul Koek voor zijn oeuvre de Prins Bernhard Cultuurfonds Theaterprijs. Paul Slangen (°1964) rondde in 1992 zijn studie Theaterwetenschap aan de Universiteit in Utrecht af. Vanaf 1991 werkte hij als regie- en dramaturgieassistent bij Theatergroep Hollandia. Als naaste medewerker van regisseurs Johan Simons en Paul Koek heeft hij gedurende de jaren negentig actief bijgedragen aan de ontwikkeling van het locatietheater en het muziektheater in Nederland. Vanaf 2001 was Slangen werkzaam als dramaturg bij ZTHollandia. Vanaf 2005 tot heden werkt hij als dramaturg bij NTGent. In 2000 was hij oprichter en organisator van het Schrijverspodium, de belangenvereniging voor nieuwe Nederlandse toneelauteurs. In 2010 is T.I.M.E. (This Is Music-theatre Education) de nieuwe Master muziektheater aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag gestart naar idee en op initiatief van Paul Koek en Paul Slangen. Sinds 2010 is Slangen vast aan de Veenfabriek verbonden. Reinout Bussemaker (°1959) studeerde in 1986 af aan de Toneelschool in Arnhem. Als freelance acteur speelde hij bij diverse gezelschappen zoals RO Theater, NNT, het Nationale Toneel, Het Toneel Speelt, Toneelgroep De Appel en Toneelgroep Oostpool. Sinds 1996 was hij verbonden aan Toneelgroep Keesen&Co, een samenwerking die tien producties opleverde waaronder de voor het Theaterfestival geselecteerde monoloog 'Bagdad Blues' (2005) van Paul Pourveur en 'Vrede' (2006) van Rob de Graaf waarvoor hij een nominatie voor de Arlecchino ontving. Bij de Veenfabriek waaraan hij zich sindsdien verbond speelde hij in o.a. 'Smekelingen', 'Haar leven, Haar doden', 'Licht is de Machine', 'Kasimir en Karoline', 'De City', 'Candide' en in 'Platteland als Podium/Machine Agricole'. Hiernaast speelde Bussemaker in een groot aantal films waaronder 'De Vierde Man' van Paul Verhoeven (1983), 'De kleine blonde dood' van Jean van de Velde (1993), 'Chopsticks' van Ron Termaat (1993), 'Antonia' van Marleen Gorris (1995), 'De Ordening' van Pieter Kuipers (2003) en '06/05' van Theo van Gogh (2004). Onlangs was
hij te zien in de internationale speelfilm 'The Tribunal' van Hans Christian Schmidt (2008) en in de telefilm 'Bon Voyage' van Margien Rogaar (2011). Voor televisie speelde Bussemaker vele gastrollen en had hij vaste rollen in de series 'Diamant', 'Unit 13', en 'Oh oh Den Haag'. Yonina Spijker (°1979) studeerde aan de Toneelschool Maastricht. Ze speelde in meerdere voorstellingen en televisieproducties. Daarnaast is zij een van de oprichters van de Theatergroep Jonghollandia, later Wunderbaum. Bij de Veenfabriek speelde ze de intieme monoloog 'Sjaan, geen Janet', 'Smekelingen' en 'Licht is de Machine'. Begin 2010 speelde ze bij de Veenfabriek in door pers en publiek geprezen voorstelling 'De City' en in 'Platteland als Podium/Machine Agricole'. Lizzy Timmers (°1980) studeerde in 2003 af aan de Toneelschool Maastricht in de richting Performance. Na haar afstuderen speelde ze onder meer bij Theater Artemis, het Onafhankelijk Toneel en Laura van Dolron. Daarnaast maakt ze ook haar eigen voorstellingen, zoals 'Kaap Kat' bij Productiehuis Rotterdam. Bij de Veenfabriek speelde ze mee in 'Licht is de Machine' (2009) en in 'Platteland als Podium/Machine Agricole'. Begin 2011 maakte ze samen met Paul Koek de muziektheatervoorstelling 'In de Tijd van Tijgers'. Joep van der Geest (°1980) studeerde in 2002 af aan de Toneelacademie van Maastricht. Na zijn opleiding speelde hij bij diverse gezelschappen zoals Golden Palace (Snowbirds), Marcus Azzini/Gasthuis (Pasolini), ZT Hollandia (Innana), Els Inc. (Morgen gaat het beter), ParadisoMelkweg Productiehuis (To the Max). Samen met studiegenoten Vincent Rietveld en Mara Vlijmen richtte hij De Warme Winkel op waar hij tot 2004 een aantal voorstellingen maakte. Sinds 2005 is van der Geest verbonden aan de Veenfabriek waar hij o.a. in 'Superville' (2005), 'Smekelingen' (2006) en 'Zieke Zielen' (2006), 'Haar Leven Haar Doden' (2007), 'Licht is de Machine' (2008), 'Candide' (2010) en 'Platteland als Podium/Machine Agricole' speelde. Ook is hij verbonden aan Toneelgroep Oostpool waar hij in de regie van Marcus Azzini de voorstelling 'Orlando' speelde (2009) en in de regie van Erik Whien de voorstelling 'Van De Brug Af Gezien' (2010). Van der Geest was voorjaar 2011 te zien in de voorstelling 'There are people dying' van Sarah Moeremans/Productiehuis Rotterdam. Selva Dolun Erdener (°1966) werd geboren in Ankara. Ze startte haar muziekopleiding op de lagere school. Erdener vervolledigde haar pre-bachelors graad aan de muziekfaculteit van de universiteit van Gazi. Daarna kreeg ze de kans om aan het Staatsconservatorium van de Hacettepe universiteit van Ankara Lied & Oratorio te studeren. Erdener begon haar carrière als soliste voor de Staatsopera en -balletcompagnie in Ankara. Haar repertoire omvat hoofdrollen van vele opera’s. In de Staatsopera volgde Erdener zanglessen onder het mentorschap van
Roman Verlinsky en Lidia Pronina. Ze werd al vele malen uitgenodigd als gastsoliste te werken in verschillende Europese operahuizen. Momenteel is ze huisartieste aan de Staatsopera en -balletcompagnie in Ankara. Muziektheater Transparant gaat als productiehuis vanuit de artistieke en maatschappelijke actualiteit een intensieve dialoog aan met kunstenaars uit verschillende disciplines en wil op internationaal niveau muziektheater in al zijn diversiteit creëren, vernieuwen en presenteren voor een breed publiek. In de creatie van nieuwe projecten staat het vocale centraal. Oude en nieuwe muziek worden gelijktijdig geprogrammeerd en met elkaar geconfronteerd. Bijzondere aandacht gaat uit naar de ondersteuning van hedendaagse muzikanten en de ontwikkeling van hun werk. Transparant kadert zijn werk in een internationaal perspectief: reisvoorstellingen en samenwerkingen met internationale structuren vormen een belangrijk deel van de werking. Transparant was reeds te gast op o.a. de Salzburger Festspiele, het KunstenfestivaldesArts, diverse Cultuursteden van Europa, Edinburgh International Festival, Hollandfestival. Deze verscheidenheid aan voorstellingen, artiesten en productiemethodes geven Muziektheater Transparant een uniek nationaal en internationaal karakter. www.transparant.be De Veenfabriek is toonaangevend in muziektheater, produceert regionaal, nationaal en internationaal, brengt publiek naar unieke plekken en genereert veel persaandacht. De Veenfabriek onderscheidt zich op allerlei gebieden, weet zich gesteund in zijn ambities door een structurele vierjaarlijkse overheidssubsidie. Met spraakmakende kleine en grote muzikale producties en onder de bezielende leiding van artistiek leider Paul Koek timmert de Veenfabriek vanaf de oprichting in 2004 flink aan de weg. De Veenfabriek doet dat van Leiden tot Athene, van Groningen tot Avignon en van Den Haag tot New York met muziektheater en concerten, op locaties, in theaters en musea. www.veenfabriek.nl HERMESensemble is een Antwerps collectief voor hedendaagse muziek en kunst. Het repertoire en de uitvoeringspraktijk van de klassieke avant-garde vormen steeds het startpunt van de producties, maar het ensemble streeft er bewust naar artistieke grenzen te verleggen. Enerzijds zoekt het confrontaties op met oude muziek, popen wereldmuziek, anderzijds onderzoekt het synergieën met andere disciplines zoals (muziek)theater, beeldende kunsten, video, film en multimedia. Vele van de concerten worden door een expliciet visueel karakter gekenmerkt, zoals de projecten met historische films. Vaak vinden ze plaats op bijzondere, passende locaties, zoals bijvoorbeeld de monumentale kunstwerken van Anish Kapoor of in een interessante industriële architectuur. www.hermesensemble.be
OPERA XXI, Biënnale Hedendaags Muziektheater
OPERA XXI, parallelprogramma
Stef Lernous & Dirk D’Ase Abbatoir Fermé & Vlaamse Opera L’Intruse – De Indringer (wereldcreatie) di 17, wo 18, vr 20, za 21 mei 2011 / Vooruit Gent wo 25, do 26 mei 2011 / deSingel Antwerpen
A little bit of opera? Internationaal congres en symposium vr 20 mei 2011 / 19 uur / Vooruit Gent za 21 mei 2011 / 10 uur / deSingel Antwerpen zo 22 mei 2011 / 10 uur / Vlaamse Opera Antwerpen
Paul Koek & Peter Verhelst& Wim Henderickx Muziektheater Transparant & Veenfabriek Medea (wereldcreatie) wo 18, do 19, zo 22 mei / deSingel Antwerpen
Barabara Drazkowska piano & Jorrit Tamminga electronics Van der Aa, Brzóska, Adams, Henderickx do 19 mei 2011 / 22 uur / deSingel Antwerpen
Wouter Van Looy & Judith Weir Muziektheater Transparant Blond Eckbert (première nieuwe productie) zo 21 mei 2011 / Vlaamse Opera Antwerpen Johan Dehollander & Frank Nuyts & Philippe Blasband Lod Middle East (wereldcreatie) do 26, vr 26 mei 2011 / Vlaamse Opera Gent Josse De Pauw & Jan Kuijken Lod De Gehangenen za 28, zo 29 mei 2011 / deSingel Antwerpen
Rejoice! Carmen Replay vr 27 mei 2011 / 20 uur / deSingel Antwerpen
biËNNaLe HEDENDAAGS MUZieKTHeaTer
e
Vlaamse opera
i.b
deSingel
xx
Lod
w
w
.o
pe
ra
Muziektheater Transparant
w
L’Intruse Medea BLond eckBert MIddLe east de GehanGenen
Het tweejaarlijkse festival OPERA XXI is een initiatief van Vlaamse Opera, deSingel, Lod en Muziektheater Transparant met als partnerfestival de Operadagen Rotterdam
di 17
k zo 29 mei 2011
