oktober 2010:
Het andere leven begint weer.....
Vanuit het land,
waar men ‘s morgens na het opstaan eerst maar eens een ste-
vige espresso met croissant neemt en dit ritueel eventueel combineert met het opsteken van een niet al te laffe Gauloises sigaret om zich weer eens op te gaan maken voor alweer een hele drukke stakingsdag, willen wij even laten weten dat het weer de tijd is dat de paddestoelen uit de grond komen dus het is voor ons weer tijd word voor ons andere leven. Spelen we in de zomer voor herbergier, badmeester, tuinman, kamermeisje, kokkin, entertainer en nog veel meer........ nu het najaar weer is aangekomen veranderen we naadloos van manier van leven. Hans is herbergier af en gaat weer van tijd tot tijd cameraman spelen bij sportwedstrijden en Helmi is gastvrouw af, rust wat uit van het voor haar zo drukke zomerseizoen en speelt nu de rol van vrouw van de cameraman die intussen ook alweer bezig is met nieuwe ideen en recepten voor het volgende seizoen. Dus was de maand aangebroken van de grote verplaatsingen: half oktober naar Nederland voor een aantal voetbalwedstrijden, dan slechts een paar daagjes thuis en dan weer meteen door naar Barcelona waar een internationaal hockeytoernooi stond te wachten op de camera ‘kwaliteiten’ van Hans. Helmi gaat gewoon lekker mee, ook onze honden kunnen mee naar Nederland want ons logeeradres ‘pension Hannie’ is meer dan ruim genoeg om het ‘gezin’ te kunnen onderbrengen. Maar voordat wij naar Nederland gingen kwam eerst ‘pension Hannie’ naar ons toe voor haar halfjaarlijkse bezoek samen met haar hond Guusje. Even gewoon lekker een weekje ontspannen hier genietend van een boek in de schaduw van een of andere boom want het was de eerste week van oktober nog bijna zomers warm hier. Tussen de bedrijven door maakte Hannie als voleerde amateurfotografe weer wat mooie kiekjes van de beginnende herfsttaferelen hier op het landgoed en droeg ook nog haar
steentje bij bij het snoeien van de lanvendelstruiken hier.....waarvoor dank!! Er moesten trouwens nog meer dingen gebeuren voordat we naar Nederland afreisden zoals het jaarlijks terugkerend ritueel van het afdekken van het zwembad met een loodzwaar kanjer van een afdekzeil. Vorig jaar dachten we dat we dat wel met z’n tweetjes konden doen maar dat bleek niet zo’n handige zet want als het zeil water gaat maken en wil gaan zinken dan is er geen houden meer aan dus het moet een beetje met beleid gedaan worden. Dus verschenen er op een ochtend 2 busjes van de zwembadfirma met wat volk erin om samen met Hans het afdekzeil over het zwembad te gaan leggen. Een klusje wat zorgvuldig moet gebeuren omdat er in de winterdag een enorm gewicht aan bladeren, regen en sneeuw op kan komen liggen.
Nog meer najaarsklusjes: het ‘bekleden’ van de dakgoten met speciale gaas om verstoppingen te voorkomen vanwege de enorme hoeveelheden bladeren die hier in de herfst naar beneden komen.....leuk zo’n eigen bos!!
Tsja...en als de baas op het dak zit als een iets te vroeg gelanceerde Zwarte Piet dan kan er dus even niet gefrisbeed worden,
Het laatste tuinmeubilair wat nog buiten stond word opgeladen en dan is het altijd lekker als je even kunt uitblazen in zo’n luie tuinstoel achter op de aanhanger hier over het terrein rijdend als in een soort paus-mobiel....
....en daarna weer alles afladen en netjes wegzetten in de winterstalling.
En dan is het half oktober en word het tijd om naar Nederland te vertrekken, onze poes Franske, hier in Frankrijk ook wel Francois genoemd, zit al klaar voor de reis. Echter hij moet thuisblijven en word door een Franse dorpsgenote verzorgd.
En in Nederland was het voor Hans een heel leuk weerzien met collega’s en verder gewoon hard werken. Er stonden weer een aantal wedstrijden op het programma dus kris kras door Nederland naar de verschillende stadions....
Behalve voor het werk van Hans betekent het verblijf in Nederland natuurlijk ook weer een weerzien met familie, vrienden en bekenden voor zover de tijd het allemaal toelaat. Na anderhalve week Nederland vertrokken we op 24 oktober weer naar Frankrijk. Tijdens ons verblijf in Nederland was het duidelijk geworden dat de stakingsacties in Frankrijk zeer serieuze vormen aan gingen nemen. De stakers gaven geen duimbreed toe net zomin als ons aller President de la Republique Francaise: Nicolas Sarkozy. Zo kwamen er al snel berichten door dat tankstations zonder brandstoffen kwamen te zitten. Gelukkig voor ons konden wij gewoon in Belgie tanken. Iets wat we overigens altijd doen omdat de diesel in Belgie stukken goedkoper is als in Frankrijk (ach ja...we blijven Hollanders) maar in dit geval was het noodzaak want dat bleek als snel toen we die zondag Frankrijk binnen reden en op de snelwegen lange rijen auto’s zagen staan op de afritten naar de tankstations. We wisten dat wij op 1 volle tank vanuit Belgie gewoon thuis konden komen mits.....er geen wegblokkades waren en we dus een omweg moesten nemen. Maar....de Franse stakers zouden de Franse stakers niet zijn want het is.... zondag....dus was er geen staker of wegblokkeerder te zien....er zijn grenzen....ook voor de Franse stakers!! Maar...enkele dagen later moesten wij weer door naar Barcelona en dan is een volle tank toch wel gewenst om in ieder geval over de Spaanse grens te komen. Dat lukte wonderwel meteen op maandagochtend en dat was maar goed ook... de volgende dag was er ook hier geen diesel meer leverbaar. En passant kregen we bij deze tankbeurt nog een pamflet aangereikt van actievoerders dat we onder de kreet: ‘Vive la France’ hartelijk in ontvangst namen.
Tsja....dan hebben jullie het in Nederland toch maar lekker rustig nu die gedoogregering er eindelijk zit. Nog geen sociale onrust zoals hier, want zolang Geert, lekker languit achterover liggend in de 2e kamer stoeltjes, kan blijven gedogen is er geen vuiltje aan de lucnt, totdat........
Afijn....dus enkele dagen later weer op naar Barcelona voor de European Hockey Leage kortweg EHL genoemd. Hier moesten 12 wedstrijden in 3 dagen voor tv geregistreerd worden. Om Dries van Agt maar eens te citeren: voorwaar en saprestie....een hele zware klus! En dan dus op maandag 1 november weer naar huis, Hans was wel flink vermoeid maar had wel heel gezellig gewerkt met alle collega’s, en Helmi speelde chauffeuse op de terugweg, zodat Hans wat kon uitrusten.
En na al dat gereis en getrek kwamen we begin deze week weer thuis en konden we meteen genieten van alle fraaie herfstkleuren hier. Het is alweer november...goh wat gaat het snel allemaal....
Groetjes....Hans en Helmi
