december 2007
Van de voorzitter Hoe belangrijk is een naam? Deze vraag houdt mij in verband met de wijkverening al enige tijd bezig. Niet dat ik er nachten van wakker lig of er rusteloos van wordt, maar zo nu en dan rijst de vraag of de vereniging zich ook op de Waldijk richt. Of: ‘Waarom wordt de ‘Kleiswijzer’ ook in de Waldijk verspreid?’ Om ieder misverstand te voorkomen: de wijkvereniging is niet beperkt tot bepaalde straten of delen van Uitgeest ‘aan de andere kant van het spoor’. De vereniging richt zich op heel Uitgeest-Zuid dus ook op de Waldijk, of KleisOost zoals dit gebied ook wel eens genoemd is. Hoewel inmiddels op de voorkant van de Kleiswijzer staat dat dit het wijkblad is voor heel UitgeestZuid blijkt het kennelijk toch niet goed door te dringen. Dan ga je je toch afvragen of het misschien in de naam zit. Binnen het bestuur en tijdens jaarvergaderingen is het ook wel eens ter sprake geweest of de naamgeving de vereniging en de Kleiswijzer nu wel de lading dekt met de ontwikkeling van het gebied ten oosten van de straat de Kleis. Conclusie is tot nu toe geweest dat er een prima uitleg is te geven waarom het woord Kleis centraal staat. Wellicht heeft daarbij meegespeeld dat nooit een alternatief is aangedragen. Nadat mij recentelijk wederom de vraag was gesteld of de Waldijk ook onder het aandachtsgebied van de vereniging valt, bedacht ik me dat het wellicht toch wenselijk zou zijn om de naam te wijzigen. Kennelijk roept de naam Kleis associaties op voor een specifiek deel van Uitgeest-Zuid. En dan moet je toch eens overdenken om een naam te bedenken die wel de lading dekt. Zelf bedacht ik me laatst dat we wellicht de Kleiswijzer kunnen omdopen in de ‘Zuitgeester’. Bij deze roep ik mensen op om met een idee te komen zodat we met ingang van het nieuwe jaar met een nieuwe naam voor de Kleiswijzer hopelijk alle toekomstige misverstanden te voorkomen. Arjan Vroon
Kopij voor De Kleiswijzer 51 inleveren voor 15 maart 2008 op één van de redactie-adressen of mail naar
[email protected]
1
De Kleiswijzer 13e jaargang nr. 50 - december 2007
Inhoudsopgave Van de voorzitter 1 Het bloemetje 2 Ken uw klassiekers 3 Uit de Kleis getrokken 4/5 Column Buuf 5 Nieuws van de Wissel???? 7 Oude knipsels uit Kleiswijzer 1 8 Wat doet u nou eigenlijk 9 Geschiedenis uit de Kleis 11 Interview Ben van Velzen 12/13 Opvallend bericht uit Kleiswijzer1 13 Nieuws van Kornak 15 Energielabel verplicht 2008 16 Sporter in de wijk 17 Oud knipsel uit Kleiswijzer 1 18 Bibliotheek nieuws 18 Klussen met Kleisers 19 Oud knipsel uit Kleiswijzer 1 20 Aanmeldstrook 20
De redactie wenst u fijne feestdagen toe en een gezellig en gezond 2008
De Kleiswijzer is een uitgave van Wijkvereniging De Kleis en verschijnt 3 x per jaar in een oplage van 1.500
Het Bloemetje... Colofon Eindredactie Vanessa van Heesch Redactie Gerben de Boer, Jolanda Dekker, Marcel Doorakkers, Femke Moerbeek, Mirjam Pepping en Wendy de Vries Redactie-adres Jacoba van Beierenlaan 28 1911 LD Uitgeest, tel: 0251-316844 Reacties op inhoud s.v.p. per e-mail:
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor de kopij zonder opgaaf van redenen te weigeren dan wel in te korten. Deze uitgave wordt mede mogelijk gemaakt door onze adverteerders Tuincentrum Frits Janssen, De Ruijter Makelaardij, Rabobank HeemskerkUitgeest, Makelaar Kuijs Reinder Kakes, woningstoffeerder Ton Snijder, Schoonheidssalon Beauté de la Mer, De Groot Verzekeringen, Koets Welboren financieel adviseurs, Tegelzetbedrijf Marcel Vendel, Fietsshop Uitgeest, ‘t Woonhuys, ROTHO Houten vloeren, Nico Breetveld Maarten Admiraal Tuinvorming, Linda de Wit, Susan Twaalfhoven, Groen Finance
Wijkvereniging, “de KLEIS” Uitgeest
Opgericht: 7 april 1994 K.v.K. Zaanstreek: V 40618161 Rabobank rek nr.: 36 34 08 371
Bestuur Voorzitter Arjan Vroon 1911 KX, De Hoop 43 tel.: 0251-319045 Ledenadministratie Marit Nieboer 1911 LL, De Darse 5 tel.: 0251-313848
Gaat deze keer, in het kader van deze jubileum editie, naar An Krijger. Zij heeft gehopen bij de opzet van de wijkvereniging en was betrokken bij het maken van de eerste Kleiswijzers. An en Willem Krijger, geen ras Uitgeesters, kwamen in de Kleis wonen toen alleen de kastelenbuurt nog maar bestond (o.a. De Krijgsman, Cnollenbijter, Juffer). Er werden mensen gevraagd voor het opzetten van een wijkvereniging. Dit leek An wel wat en zij besloot mee te doen. Ongeveer 5 jaar is zij hierbij betrokken geweest. De wijkvereniging had vooral tot doel activiteiten in de wijk te organiseren. Gezinsvervangend tehuis De Waterjuffer was toen het middelpunt van al deze activiteiten. Met kerst bijvoorbeeld werd er in de eerste jaren een kerstboom in de tuin van de Waterjuffer gezet. Kinderen uit de buurt konden dan daar versieringen knutselen voor in de boom. Rond kerst werden er met een aantal muzikanten kerstliederen rond de boom gezongen. Erg gezellig klinkt het! Daarna naar binnen voor een lekkere warme chocolademelk. Na een aantal jaar werd de boom bij de Grosmarkt neergezet, ook daar de chocolademelk. Jammer genoeg waren er toen ook al jongeren op het slooppad, want op een gegeven moment was alle kerstverlichting vernield, en hield dit evenement op te bestaan. Ook de rest van het jaar werden leuke activiteiten georganiseerd; een versierde fietsen optocht, straattekenen met stoepkrijt, natuurlijk de eerste skeelerwedstrijd, poppenkast bij de Waterjuffer, Sinterklaas inhalen en ook de kerstman kwam toen in de kleis. De kinderen mochten dan een rondje mee met de koets met paarden. Kortom, activiteiten genoeg. Op een gegeven moment ontstond de Kleiswijzer, eerst nog losse bladen. Pas later kwam de welbekende gele kaft. Die losse bladen kopieerde An dan op haar werk, want er was bijna niemand met een kopieerapparaat. Later kwam de vereniging op het idee een drukker te zoeken. De uren kopieren waren voorbij. In die beginjaren van de wijkvereniging is er behoorlijk gesleuteld aan de wijk. Zo zijn de speeltoestellen gekomen, heeft het heel lang geduurd voordat er eindelijk een jongerenspeelplek kwam, kwamen de hondenpoepbakken en werden de plannen voor de tunnel werkelijkheid. An geeft aan dat het heel wat moeite gekost heeft om dat allemaal voor elkaar te krijgen. De Kleis hoorde toch niet echt bij Uitgeest.... De redactie vindt dat deze moeite na al die jaren beloond mag worden met een bloemetje.
Penningmeester Arjan Hassing 1911 JS, De Waterdief 48 tel.: 0251-317777
Wendy de Vries
Secretaris gezocht
2
KEN UW KLASSIEKERS! Uitgeest groeit en met die groei bestaat de Uitgeesterbevolking allang niet meer uit ras-Uitgeesters en daarvan de kinderen, kleinkinderen en zo verder. Steeds meer mensen van buiten Uitgeest zien de charme van dit dorp met zijn prachtige en vooral ook gunstige ligging en komen om die reden hier wonen. Veel nieuwbakken Uitgeesters zijn niet op de hoogte van de ondernemers die hier al jaren zitten en van wie de zaak van zoon/dochter op zoon/dochter etc. over is gegaan. Maar wij zouden de Kleiswijzer niet zijn, als wij uw kennis dienaangaande niet wat op peil gaan brengen. Vandaar dus deze nieuwe rubriek: Ken uw klassiekers!! Als eerste komt de SIRO aan bod, u weet wel, die zaak aan de Middelweg, waar zo'n beetje alles op klusgebied aanwezig is naast de Marskramer en ook wel Enorm genoemd.
Simon Roozendaal Ooit afgevraagd waarom de SIRO eigenlijk SIRO heet? SIRO staat voor Simon Roozendaal. In de SIRO tref ik Franck Roozendaal. Franck is de kleinzoon van Simon. Simon is in februari 1936 samen met zijn vrouw Trijntje de SIRO gestart. Trijntje werkte dag en nacht in de winkel waar toen nog alleen huishoudartikelen en speelgoed verkocht werd. Siem werkte door in de fabriek omdat de SIRO nog onvoldoende geld in het laatje bracht om zijn gezin van te kunnen onderhouden. Na 5 jaar was de omzet voldoende en kon Simon eveneens mee gaan draaien in de winkel. De huidige SIRO en Marskramer staan nog steeds op dezelfde plek als in 1936 maar is inmiddels wel een keer of 20 verbouwd. De winkel begon voor aan de straat. Kijk eens naar boven in de Marskramer. Aan de straatkant loopt een balk en tot aan die eerste balk was het winkelgedeelte. Daarachter woonde het gezin Roozendaal. Later is er steeds een stukje bijgebouwd en schoof het woongedeelte naar achter.
Stokje overnemen
Zo is het begonnen aan de Middelweg
De zonen van Simon en Trijntje (Mijne en Gerrit) hebben de winkel overgenomen. Er is een periode alleen ijzerwaren verkocht maar later is daar toch weer huishoud en speelgoed aan toegevoegd en in die hoedanigheid kent u de SIRO en de Marskramer. Mijne en Gerrit hebben ongeveer 45 jaar in de zaak gestaan. De zoon van Mijne (Franck dus) is er later bijgekomen en heeft inmiddels de zaak volledig overgenomen. Hij werkt er met veel plezier. Zijn vrouw staat ook in de winkel (in het Marskramer-gedeelte) en hun oudste dochter Chariesa van 10 droomt er nu al over om er ook te komen werken en later het stokje weer over te nemen van haar vader. Melanie, de jongste dochter van 7 wil graag kapster worden. Chariesa heeft al geopperd om boven dan in te richten als kapsalon.
Het zal mij benieuwen hoe deze zaak er over 20 jaar uitziet, maar dat het een familiezaak blijft, ligt wel in de lijn der verwachtingen. Heel bijzonder!! Femke Moerbeek
3
Nieuwe brievenbussen in de wijk Begin oktober verving TNT Post de oude vertrouwde rode brievenbussen bij ons in de wijk door het moderne oranje model. We kregen er één extra op de Breekamplaan, die van De Waterdief en de Kleis/Tolweg zijn vervangen en de bus op de Krijgsman heeft een plek aan de Anna van Renesselaan gekregen. Uit hermeting bleek dat deze bus wel een eindje opgeschoven kon worden, verder bevond deze bus zich op een risicolocatie, namelijk de zogenoemde ‘loop- en slooproute’. Feit is dat de brievenbussen voldoen aan de wettelijke spreidingsnormen, namelijk dat er zich binnen een straal van 500 meter een brievenbus bevindt. Voor meer informatie over o.a. de brievenbussen kunt u bellen naar TNT Post Klantenservice: 058 – 233 33 33.
Schrijvers en/of journalisten in onze wijk! We weten dat ze ook hier in onze wijk wonen: mensen die beroepsmatig stukjes, artikelen of zelfs boeken schrijven. Het lijkt de redactie een goed idee om juiste hen periodiek (3x per jaar) een leuke, kritische, interessante of hilarische column te laten verzorgen in de Kleiswijzer. Voel je je aangesproken dan horen we dat graag via
[email protected] De redactie kijkt uit naar de reacties, jullie bijdrage zal zeer worden gewaardeerd.
Kleiswijzer krijgt financiële bijdrage van gemeente De wijkvereniging heeft op 19 oktober j.l. een bedrag van 1.000 euro ontvangen van de gemeente Uitgeest, als bijdrage in de kosten van De Kleiswijzer. Wij willen de gemeente hiervoor hartelijk bedanken!!
Aan de Kromme Sloot, in aanbouw, november 2007 In de Waldijk wordt de ene na de andere straat opgeleverd! Nieuwe bewoners: Welkom in Uitgeest Zuid!
4
Beste Kleizenaren (5)
Pingpongtafels
Sint & Pieten weer in onze wijk Op de dag van de grote intocht constateerde opgeluchte en blije bewoners van De Kleis en Waldijk dat Sint en zijn Pieten gelukkig dit jaar niet stilletjes hun huisje voorbij reed. Met een super snelle open wagen, een motor met zijspan en een heuse brandweerwagen kwam de goedheiligman met zijn gevolg door Uitgeest-Zuid gereden. Luid toeterend en zwaaiend. Een woordvoerster van de wijkvereniging deelde aan De Uitgeeser mee dat ze opgelucht is dat de Sint dit jaar, in tegenstgelling tot vorig jaar, het spoor weer is overgestoken -beter gezegd de tunnel is doorgereden- en de wijk met een bezoek heeft vereerd.
Stickervirus Na de knikkers kwamen de stickers. Een sympathieke actie van Deen en het Wereld Natuur Fonds, die wederom zeer succesvol was. De meeste verzamelaars hebben hun stickerboeken nu wel vol, maar er werd lang onderling geruild om de boeken compleet te krijgen. In sommige gevallen bood de nabestelservice soelaas: voor 10 cent per stuk waren tot eind november de ontbrekende nummers te bestellen.
Skeelerronde 2008 Noteer alvast in de agenda: de skeelerronde 2008 wordt gehouden op zondag 10 augustus! Het college stemde inmiddels in met de vergunningaanvraag van IJsclub Uitgeest en de wijkvereniging.
5
Pingpongtafels, kent u ze ook? Bij mij in de buurt zijn er in ieder geval een paar te vinden. Heerlijk, zo een avondje pingpongen met je partner. Daar kan ik mij echt op verheugen. Werkeloos. Ja, werkeloos. Meestal staan ze daar maar een beetje werkeloos te zijn, die pingpongtafels. Niemand die er iets mee doet, of er maar naar omkijkt. Ideaal dus, altijd plek om lekker met z’n tweeën te pingpongen. Dus daar gaan we dan. Gewapend met 2 bedjes en een balletje. Op naar een goede wedstrijd. Hopeloos. Dat blijkt het te zijn. Niet dat wij nou zo bedroevend slecht zijn. Nee, net begonnen, drie keer overgeslagen en de kinderen stromen toe. Met hordes staan ze om de tafel. “Mogen wij ook meedoen?!” “Ahhh, toe???” “Ik ben echt heel goed!” En dan kijken ze er ook nog zo onweerstaanbaar smekend bij. Wij, als kinderloze Kleizers, kunnen die vraag niet weerstaan. Geen ervaring met het smekende kindergedrag. Het sneu vinden dat die kinderen dan niet mee mogen doen. Hoe doen al die ouders dat toch, hoe houden zij de boot af, is de vraag? Hulpeloos. Dat zijn we dan. Sommige kinderen kunnen best pingpongen. Bij velen echter ben je de helft van de tijd op zoek naar het balletje… Daar gaat ons leuke avondje pingpongen. Zijn we van pingpongers ineens animators geworden, net als op de camping! U kent het wel, in Frankrijk hebben ze hele teams klaarstaan om al die kinderen te entertainen. Dáár zijn wij niet voor ingehuurd! Uitzichtloos. Een paar keer hebben we het geprobeerd. Samen pingpongen, zonder animator te zijn. Conclusie? We kunnen het niet, we voelen ons hulpeloos, met al die smekende kinderen. Inmiddels wíl mijn partner niet eens meer pingpongen. Hij heeft het opgegeven. En de tafels? Die staan er nog steeds, WERKELOOS.
Buuf
Is uw interieur al winterproof? behang * gordijnen * zonwering * verf * vloeren * accessoires * kinderkamers Kijk ook eens op www.woonhuys.nl
BADKAMER VERBOUWEN? Bel ons voor de mogelijkheden en een concurrerende prijsopgave!
openingstijden: dinsdag t/m zaterdag vanaf 10.00 uur
Middelweg 4- 6 , Uitgeest tel. 0251-316522
Hier kan uw advertentie staan!!! mail naar
[email protected]
Langebuurt 29D 1911 AS Uitgeest Tel. 06 - 505 37 487
Openbare Basisschool De Wissel Leerkrachten De Wissel gooien boeken weg! Zo'n headline nodigt uit tot het lezen van dit artikel. Het roept gelijk ook vragen op. Ze zouden op die Openbare Basisschool toch beter moeten weten? Zijn zij niet het voorbeeld voor onze kinderen? Boeken weggooien dat is zonde! De Wissel steekt dus duidelijk z'n nek uit met deze actie. Ze zijn echter niet de enigen. Al velen scholen gingen hen voor. U zult begrijpen dat zoiets niet zo maar gebeurd. Het weggooien van bibliotheekboeken uit de schoolbibliotheek, in samenwerking met deskundigen van de OBD (Onderwijs Begeleidings Dienst), is één van de stap-pen in de richting naar een vernieuwde en vooral moderne collectie van leesboeken voor kinderen van de Wissel.
bod komen moeten aansluiten bij de belevingswereld van de kinderen. In een modern jeugdboek belt de hoofdpersoon misschien al met een 'mobieltje', terwijl Thea Beckman haar boeken baseert op verhalen uit onze geschiedenis. We kunnen aan de waarde van beiden voor kinderen niet voorbij gaan. Enerzijds de tijd waarin de kinderen leven, anderzijds het leren uit de geschiedenis, maar niet saai.
Boeken gaan heel lang mee als je er zuinig op bent. De inhoud van de boeken daarentegen gaat minder lang mee. Op de basisschool is het 'biebboek-lezen' een vast onderdeel van het dagelijks lesprogramma. Met minimaal een half uur per dag 'stil lezen' proberen we op de Wissel niet alleen het plezier in lezen te bevorderen, ook is er aandacht voor de gedachte achter het lezen. Kinderen zullen immers, ongeacht het medium, in hun verdere leven veel moeten lezen om kennis te vergaren. Dat voorlopig het plezier bij deze leesbevordering voorop staat is niet verwonderlijk. Kinderen op de basisschool leren grotendeels spelenderwijs. Je leert liever wat je leuk vindt! Voor hen die het lezen niet zo makkelijk afgaat zijn er nog andere manieren om het lezen aantrekkelijk te maken. Naast het lezen op eigen niveau (vooral technisch lezen), is het belangrijk om te lezen over onderwerpen die je bezighouden. Dat is voor elke leeftijdsgroep verschillend. In de kleutergroepen is het 'leesmoment' natuurlijk vooral een ontdekking. De prentenboeken zijn kijk/leesboeken. Wat kleuters bezighoudt is per dag verschillend. Er valt voor hen nog zoveel te ervaren. Toch zijn er vaste thema's die aan bod komen. Boeken over vriendschap, verdriet en feest. Boeken over dieren en dierenverhalen en verhalen met kinderen in de hoofdrol, dat spreekt ze aan. Boeken waar guldens in voor komen, dat kan eigenlijk niet meer. Boeken zonder computers of e-mail dat kan natuurlijk nog wel. Als kinderen eenmaal het 'geheim' van het lezen ontdekt hebben en zelfstandig met boeken aan de gang gaan, dan is de inhoud van deze boeken bepalend voor het plezier waarmee gelezen wordt. De onderwerpen die in boeken aan
Met de aanduiding 'saai' geven kinderen aan wanneer ze een boek niet leuk vinden. Jonge kinderen moeten direct gepakt worden door het verhaal willen ze doorlezen. Zo niet, dan willen ze al snel het boek ruilen voor een ander. Kinderen uit de bovenbouw kun je er nog wel eens op wijzen dat ze even moeten doorlezen om 'in' het verhaal te komen. Voor een kind dat niet van lezen houdt, een hele opgave. Een korte boekpromotie is dan een goed middel om anderen enthousiast te maken voor een boek. De kinderen lezen iets voor of spelen kort toneel om hun leesboek aan de 'man' te brengen. Ook muziek of voorwerpen met betrekking tot het boek kunnen bijdragen aan de promotie. De mindere lezer wordt zo ook liefhebber. Conclusie: Het weggooien van boeken gebeurd alleen met de bedoeling om op De Wissel het leesplezier te bevorderen! En........., de oude boeken krijgen een tweede kans, zij kunnen als oud papier dienen voor het maken van nieuwe boeken.
Tip: Het voorlezen door ouders kan ook een stimulans zijn voor kinderen om te gaan lezen. Zelfs voor oudere kinderen! Probeer eens een mooi kerstverhaal.
Wij wensen u fijne leesdagen, een gezellige Kerst en een gelukkig nieuwjaar! Het team van openbare basisschool De Wissel OBS De Wissel Uitgeest 0251 880707
[email protected]
7
www.dewisseluitgeest.nl
Kleiswijzer 1 In deze jubileum editie, het is tenslotte de 50e kleiswijzer, kijken we terug naar het ontstaan van dit wijkblad. In dit nummer daarom stukjes uit Kleiswijzer nummer 1.
10 juni 1994 was de opening van de tunnel! De geschiedenis herhaalt zich....
Ook toen ging het al over de naam....
Buurtfeest? Gezellig hoor!
Fragment uit een interview met het hoofd van De Wissel, Gerard Hoekstra
8
Wat doet u nou eigenlijk?? Vraagt u zich ook altijd af waar de meneer die voor u staat bij de kassa, de mevrouw die achter u staat bij het stoplicht of de vaders en moeders die half rennend hun kinderen afleveren bij de creche hun werkende uren doorbrengen? Ik wel! Noem het nieuwsgierigheid of gewoon interesse in de medemens of medeUitgeester. Deze nieuwe rubriek geeft in ieder geval een antwoord op de voor mij zo interessante vraag..wat doet u nou eigenlijk? Een verscheidenheid aan beroepen zal in deze rubriek de revue passeren. Beroepen die voor de een vanzelfsprekend zijn. De ander heeft er wellicht nog nooit van gehoord. Wie weet brengt het u op ideëen bij uw zoektocht naar een andere baan.
Rechtbank Ik begin dicht bij huis en start met een rondje langs de redactieleden van de Kleiswijzer. Bij de rechtbank in Haarlem tref ik Wendy de Vries. Wendy woont in de Kleis en neemt iedere ochtend rond 7:30 uur de trein naar Haarlem. Een kleine 10 minuten lopen en ze is op de rechtbank die
bij de rechter. Naast deze strafrechtelijke misgrijpen worden er ook de nodige bestuursrechtelijke en civielrechtelijke zaken waarbij een rechter aan te pas moet komen afgedaan.
Milieuvriendelijk Om nu alle werkzaamheden die bij de rechtbank gedaan moeten worden in goede banen te leiden, werkt Wendy hier als facilitair medewerker. Het facilitair bedrijf regelt zaken zoals het openen van de rechtbank, het inzetten van een schoonmaakdienst, koffie- en theeautomaten, kantoorartikelen, een stoel om op te zitten en een bureau om aan te werken. Allerlei praktische zaken dus die je als medewerker maar ook als bezoeker aan de rechtbank nodig hebt. Meer specifiek houdt Wendy zich bezig met het bijhouden van het intranet, het organiseren van interne verhuizingen en verhuizingen tussen verschillende panden. Een nieuwe taak waarover ze zich thans buigt, is een antwoord vinden op de vraag in hoeverre de rechtbank milieuvriendelijke maatregelen kan treffen. Het leukste aan dit werk vindt Wendy de afwisseling van onderwerpen. Minder leuk is de trage besluitvorming.
Nieuwe badkamer Sinds maart 2007 werkt Wendy bij de rechtbank en tot nu toe bevalt dat haar uitstekend. Hiervoor heeft ze een aantal banen gehad waar ze kortdurend heeft gewerkt. Voorlopig is haar ambitie er dan ook op gericht hier langere tijd te werken. Op mijn vraag of ze nog andere ambities heeft, kwam meteen een duidelijk antwoord: een Wendy de Vries nieuwe badkamer!!!! pal achter de Bavo-kerk in hartje Haarlem gelegen is. Bij de rechtbank worden alle verdachten van overtredingen en misdrijven gepleegd in de regio's Zaanstreek-Waterland en Kennemerland (Uitgeest valt hier ook onder) aangebracht
Wendy, misschien een tip. Lees de rubriek klussen met Kleizers. Wie weet komt er nog een handige klusjesman/vrouw voorbij die jouw ambitie waar kan maken. Femke Moerbeek
Wordt lid van de wijkvereniging en vul de aanmeldstrook in op pagina 20. Doen! 9
Massage praktijk
Susan Twaalfhoven
Sportmassage vóór of na het sporten, ter voorkoming van spierpijn of stijve spieren
Klachtgerichte massage
het accent wordt gelegd op het probleemgebied, bijvoorbeeld rug, schouder of nek
Ontspanningsmassage voorkomt en vermindert stress
Hot Stone massage massage met warme stenen, ontspannend voor lichaam en geest
Voetreflexzonemassage voetmassage, door een betere doorbloeding, lymfestroming en energie verdeling wordt het hele lichaam beïnvloed, zowel algemeen als klachtgericht
Zonnebank 30 minuten, vóór of na een massage Westergeest 16, Uitgeest 06-53486241 ma t/m vrij tussen 9.00-21.00 uur alleen op afspraak
Geschiedenis uit de Kleis 1947 - 2007 Op het vervolg van een stukje historie uit mijn jeugd (zie KW 48), gaan wij vele jaren terug in de historie van de Kleis. De Kleis was toen een onverhard pad. Dit is nog te zien op oude foto’s van de Kleis. Aan de kant van de woningen met de oneven nummers liep een sloot, via bruggetjes was er een verbinding met de weg. U kunt het vergelijken met Krommeniesdijk. Later is deze sloot gedempt en het pad werd een geasfalteerde weg. In de jaren twintig en dertig werd er volop gebouwd aan de Kleis. In de loop van de jaren, met een toenemend fiets- en autoverkeer op de Kleis, werd de weg te smal en waren er plannen om de weg te verbreden. Dit ging wel ten koste van groen, wat toen volop aanwezig was. De bewoners van de huizen met de even nummers raakten een stuk voortuin kwijt (of de bewoners ooit een vergoeding hebben gehad is mij niet bekend), en zo verdween ook het grasveld voor het huis van de familie Terra aan de Kleis 2. Dit was vroeger het voetbalveldje van de jeugd van de Kleis. Aan de overkant van de familie Terra had je een bos, ook dat werd gehalveerd en is inmiddels bijna geheel verdwenen.
Spoorhuizen verdwijnen
Uitzicht weg
Nostalgie
In de jaren vijftig ging het land van Goeman op de schop. Er werden loodsen van het leger op gebouwd, plus kantoren en twee woonhuizen. Het stukje Anna van Rennesselaan vanaf de Oude Kleis tot aan Deen is eigenlijk nog het enige stukje weg dat nog herinnert aan de Militaireopslag die daar toen was. Dit complex strekte zich uit vanaf De Dadelboom tot aan De Cnollenbijter. Daarvan kan ik mij nog herinneren dat het uitzicht richting Heemskerk en de duinen van Castricum was verdwenen. Maar ook dit was niet blijvend aard. Langzamerhand verdween het complex wegens bezuinigingen uit Uitgeest. Er werden bouwplannen gemaakt voor woningbouw op dit terrein, en zoals u nu kunt zien zijn deze plannen ook gerealiseerd.
Het land van Jan van Essen komt in zicht voor woningbouw, hier wordt het plan Waldijk in de komende jaren gerealiseerd. Een heel mooi plan, maar men zat nog steeds met de bereikbaarheid van de Kleis met het Oude Dorp, zoals men dit nu noemt. De spoorwegovergang is een belemmering. En na lang onderhandelen met diverse instanties, is men tot overeenstemming gekomen dat er een tunnel moet komen. De tunnels zijn er inmiddels, het land van Jan van Essen, ons oude voetbalbalveld annex stoeterij en de kartbaan zijn straks een stukje historie. En nu bekend is geworden dat Hollandse Melksuiker, opgericht in 1897, waar de bewoners jarenlang tegen aan hebben gekeken, ook gaat verdwijnen, kun je zeggen dat het aangezicht van de Kleis steeds verandert. De Kleis bestaat nog, de woningen zijn er nog, de meeste bewoners van toen zijn verdwenen en daarmee een stukje nostalgie. Je kunt het niet meer vergelijken met toen. Het geraas van het vele verkeer is verdwenen. Voorgoed? De tijd zal het leren. Wim Degeling
En Uitgeest ging door met bouwen. De houten spoorhuizen moesten ook verdwijnen. Dit tot ongenoegen van veel bewoners, want deze groenen huisjes waren zeer beeldbepalend voor de Kleis. Ze waren gebouwd in 1884 en werden gesloopt in 1992. Het land van Veenboer, later van boer Groen, zoals wij dat noemden, kwam aan de beurt. Ook hier is volop gebouwd. Waar nu de school De Wissel is, was vroeger het land van Appeldoorn. De ingang vanaf de Kleis naar de school ligt op dezelfde plek als waar eens de ingang was naar het weiland. De laatste fase van het bouwplan was het land van Teun Cornelisse, nu De Spin.
de kleis in 1930
11
de kleis in 1960
In gesprek met Ben van Velzen... “Het is veel moeilijker om een bedrijf netjes af te bouwen dan het is om een bedrijf op te bouwen.” De redactie stuurde me naar Ben van Velzen. Zijn Kartbaan sloot op 1 oktober de deuren.
Hoe kijkt hij terug?
dan in het restaurant boven de baan. Ik had daar honderdvijftig stoelen; de barbecue was een van mijn toppers.
Ben: “Je bent net op tijd. Vanmorgen zag ik de hijskraan langsrijden die wordt gebruikt om het pand te slopen. Die sloop kan mij niet snel genoeg beginnen. Het pand ziet er op dit moment echt niet meer uit.”
Waarom maken die krengen altijd zo’n lawaai? “Dat lawaai hoort er gewoon bij. Alleen zo beleef je de echte sport.”
We zitten in de royale kamer van Ben. Voor de recorder start, vraag ik: Sta je een beetje positief tegen dit gebeuren? Zonder reserve antwoordt Ben: “Ja, het was moeilijk om het af te bouwen, maar alles is uiteindelijk goed geregeld.”
Dat lawaai en de uitstoot van gassen hebben er uiteindelijk toe bijgedragen dat je je complex moest sluiten. Wat kun je daarvan zeggen? Ach je hoort hier de hele dag vliegtuigen. Een stijgend vliegtuig stoot net zoveel gassen uit als tien kilometer file. Zet dat eens af tegen een paar karretjes die hier rondjes rijden
Ik vraag naar dat afbouwen. Ben: “Het was de kunst om tot op het laatst een gezond bedrijf te runnen. Ik moest de karts degelijk onderhouden. Ik ben blij dat ik daarin ben geslaagd; tot op het laatst hadden alle karts minder dan een seconde verschil in de rondetijd.”
En het lawaai? “Het rare van dat lawaai was, dat het volgens een patroon verliep. Een vliegtuig komt opeens over. Maar als de omwoners de start hoorden, wisten ze ook dat er de komende minuten een niet aflatende herrie zou zijn. Daaraan konden mensen zich geweldig ergeren.
Ik vraag Ben naar de kartsport. Ben verdiept zich in de techniek. Gloedvol vertelt hij over twee- en viertakt motoren en karts met en zonder versnelling: Ïn 1975 ben ik Europees kampioen geworden. Op mijn eigen baan, met een door mezelf ontwikkelde kart.”
Ik merk – door het hele gesprek – bij Ben geen rancune. Ben heeft natuurlijk verdriet gehad van het sluiten van zijn levenswerk; maar als ik hem hoor praten, hoor ik rust en tevredenheid. Ben, over de afwikkeling: “We zaten gevangen in een gebied met woningen. Dan worden er heel strenge eisen aan je bedrijf gesteld. Ik vind het prima dat we er
Maar je bedrijf deed meer dan pure sport. Meestal gaat het bij karten om de ontspanning. Ben: Ja, ik had vaak grote groepen. Die deden dan onderlinge competities. Na afloop ontving ik de mensen
12
uiteindelijk in zijn geslaagd om het terrein te verkopen.” (Het hele terrein, de Kartbaan en het entrainement dat ernaast lag, is verkocht aan een projectontwikkelaar. Er komen nu huizen op deze grond te staan.) Kun je nog een mooi verhaal tot slot doen? Ben gaat ervoor zitten: Eén maal per jaar organiseerde ik karten voor Reigersdaal. Verstandelijk gehandicapten reden dan over mijn baan. Ik had de carts dan zo afgesteld dat ze niet harder reden als wandeltempo. Maar tijdens een van die evenementen gebeurde het volgende. Een jongen wilde niet stoppen. Toen ik hem afvlagde, zwaaide hij naar me. Hij trapte extra hard op het gas. Daardoor trapte hij door de vergrendeling heen. Hij schoot door de hekken, over het spoor en verdween uit zicht. Na veel vijfen en zessen vonden we hem in Wormerveer terug. Toen we naast hem reden, en hem lieten stoppen riep hij: “Goed gedaan he!” Ik stop de recorder; Ben dank je wel voor je verhalen. Gerben de Boer
Meest opvallende bericht uit Kleiswijzer 1....
Secretaris / Ledenadministratie Het bestuur van de wijkvereniging is dringend op zoek naar iemand die de ledenadministratie wil gaan verzorgen, eventueel in combinatie met de secretarisfunctie die nog steeds vacant is. Help ons uit de brand! Graag een reactie via
[email protected]
13
www.tonsnijder.nl
15
16
Uitgeest Zuid in beweging
Sporters in de wijk Ik ben altijd een sportliefhebber geweest. Ik kan niet precies voor me halen wanneer het begon, maar één van de dingen die ik nog weet, is dat ik met mijn vader op mijn derde mee ging naar motorraces in Noord Ierland. Dat vind ik nog steeds een mooie sport, maar ik ben meer liefhebber van "echte" sporten, waarbij het fysieke meer het resultaat bepaalt. Bovenstaande is de reden waarom ik op mijn zevende verkocht raakte aan de Tour. Ik keek met mijn vader mee en zag de strijd tussen Le Mond en Fignon en heb sindsdien altijd gekeken. Mijn eigen sportleven begon ook vroeg. Ik groeide op met een hurl (een Iers spel dat het meest lijkt op een kruising tussen hockey en rugby) in mijn handen. Maar helaas heb ik dat niet lang kunnen doen, omdat ik op mijn negende naar Nederland verhuisd ben. In Nederland ben ik al snel met een vriend mee gegaan naar 'de voetbal'. Ik had niet echt iets met voetbal, maar het was toch de sport voor jongens. Hoe langer ik het deed, hoe leuker ik het vond. Omdat ik van werken hou en ook niet echt barstte van het talent, werd ik al gauw achterin gezet. Dat is nog steeds de plek waar ik het liefst speel. Gelukkig gaat dat ook wat beter dan toen, want nu speel ik in het eerste van FC Castricum.
CIOS Ik ben in 2000 op het CIOS in Haarlem gestart en heb daar in het eerste jaar nagenoeg alle sporten gedaan die ik maar kon bedenken. Dat was super, maar ik heb ook het menselijk lichaam leren kennen en dat vind ik nu mischien nog leuker! Ik mijn tweede jaar moest ik een keuze maken in mijn vakken. Ik heb voetbal gekozen als hoofdvak. Graag wil ik later trainer worden. Maar ik heb ook voor een praktisch vak gekozen: fitness. Een vak waar ik vooraf niet veel mee had, maar achteraf is het de beste keus geweest. Ik leerde nog meer over het hoe en waarom van het lichaam en geniet ervan om dat aan mensen over te brengen op mijn werk. Dat maakt mijn baan zo leuk: de reacties als je iemand geholpen hebt.
Instructeur Zo ben ik terecht gekomen bij SportPlan Uitgeest als Fitness instructeur. Sinds ik bij SportPlan werk, ben ik ook meer "groepslessen" gaan geven zoals Bodypump en Spinning. Allebei fantastisch om te doen en een aanrader voor iedereen. Je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt. Het is leuk om als instructeur de verschillende mensen in een groep te zien; van militairen in opleiding tot de ouders van klasgenoten van vroeger (en beiden kunnen tijdens de training hun ei kwijt). Ikzelf vind het heerlijk om me eens af en toe flink uit te sloven. Je merkt dat het steeds beter gaat, dat vind ik zo mooi aan het lichaam en dat geeft ook de voldoening bij het sporten.Voldoening haal ik het meest bij een meetbaar resultaat. Dus hoe leuk ik het ook vind om sporten te kijken en te volgen, het meeste lol heb ik na een overwinning met voetbal. Samen spelen met je team voegt iets extra's toe. Ik kan nog wel uren doorgaan over sport, maar ik zal er maar een einde aan breien. Ik houd van sport en zal dat altijd doen en ik kan het iedereen aanraden, welke sport je ook kiest. Kevin Mc Glone
17
Wat kostte uw huis? Zie hier Kleiswijzer 1:
Openbare Bibliotheek Uitgeest Foto: Jan Baaij
Als bewoner van de 'Waldijk' zult u er niet meer warm of koud van worden, u kijkt tenslotte niet meer op van een hijskraan of bouwauto. Maar een verbouwing in de bibliotheek is ook voor u niet alledaags. Toch gaat dat er van komen. In verband met de overgang naar een uitleensysteem via zelfbediening moet er het één en ander aangepast worden. Om die reden is de bibliotheek sinds maandag 17 december gesloten. Op vrijdag 28 december gaat de bibliotheek weer open. Vanaf dat moment wordt ook het nieuwe zelfbedieningsuitleensysteem in gebruik genomen. Uiteraard is het personeel dan aanwezig om u op weg te helpen. In verband met het vernieuwde systeem krijgen ook alle leden van de bibliotheek de nieuwe Nationale Bibliotheekpas. Tegen inlevering van uw oude pas kunt u de nieuwe pas in ontvangst nemen. Gelukkig voor de kinderen van 'de Wissel' en 'Kornak' blijft de website van de bibliotheek (www.bibliotheekuitgeest.nl) wel bereikbaar. Daar kunnen zij heel veel informatie vinden voor het maken van een spreekbeurt of werkstuk (ga naar 'kids' en kies vervolgens 'werkstukken en spreekbeurten'). Openbare Bibliotheek Uitgeest, Dr. Brugmanstraat 5, 1911 EN Uitgeest tel. 0251 313082, www.bibliotheekuitgeest.nl, email:
[email protected]
18
Klussen met KleiSers Met de oplevering van nieuwe woningen in de Waldijk heb ik zo een klusser gestrikt. De klussers in de Kleis zijn dit keer moeilijker te vinden, dus fiets ik een rondje extra. Aan de Kromme Sloot Klussers genoeg, deze woningen zijn nog maar net opgeleverd! Ik bel aan bij de familie Van Diest en maak een praatje met Jan, die net aan de koffie zit. De familie Van Diest komt uit Wormer. Omdat er in Wormer bijna geen nieuwbouw is besloten zij naar Uitgeest te verhuizen. Sinds de zomervakantie zit hun dochter Rianne al op Kornak in groep 5. In het begin even wennen aan het continue rooster, maar nu vindt zij het erg leuk. 25 Oktober kregen zij de sleutel en sindsdien wordt er hard gewerkt om alles voor de kerst af te hebben. Zelf doen zij al het schilderwerk en leggen de vloeren. Een behoorlijke klus in zo’n groot huis! De badkamer is tijdens de bouw al gerealiseerd en de keuken is begin november geplaatst door een keukenleverancier. Dat was nog even spannend, de muren waren al klaar en toen moest het gat voor de afzuigkap nog gemaakt worden. Even leek het erop dat de muren opnieuw geschilderd moesten worden, maar gelukkig zat het allemaal mee.
Wat het meeste tegen zat? De aansluiting bij Casema! Die kenden de postcode nog niet, waardoor het onmogelijk leek een aansluiting voor TV, telefoon en internet te krijgen. Jan is daar aardig wat tijd mee zoet geweest, maar uiteindelijk is het toch gelukt!
Het leukste aan al dat klussen? Dat het steeds weer verder opknapt. Omdat het een nieuwbouw huis is hoef je niets te slopen, het knapt alleen maar op! Een aantal buren hebben ze ook al leren kennen, en met een dochter op Kornak leer je snel mensen kennen. De eerste indruk is erg goed, ze hebben er zin in.
Op mijn fiets door de Kleis op zoek naar klussers. Aan de Vrede zie ik puin en actie. De oude keuken staat buiten en in de woonkamer wordt het plafond gewit. De familie Nieboer zit al wat langer in het stof. Sinds juni zijn zij aan het klussen. Aannemer Hans Baltus heeft een schitterende aanbouw gemaakt waarin de nieuwe keuken geplaatst is. Deze werd behangklaar opgeleverd. Veel meer ruimte en een schitterend resultaat zijn het gevolg, hoewel het nog niet helemaal af is. Ook de vloer moet nog bijgewerkt en opnieuw behandeld worden, daarvoor komt Rotho vloeren binnenkort langs.
Met veel plezier in de Kleis De familie Nieboer woont al sinds de bouw van het huis in de Kleis. Na al die jaren was het zeker geen tijd om te verhuizen, de familie Nieboer woont hier prachtig. Alleen het uizicht al over de weilanden, genieten! Dus tijd voor een uitbouw om nog meer van dit uitzicht te profiteren. De keuken is zo geplaatst dat je altijd naar buiten kijkt en ook vanaf de eettafel kan het boerentafereel aanschouwd worden. Frank doet heel veel zelf, met de nodige hulp van Hans Baltus.
Grootste tegenvaller? Nadeel is dat al dat klussen veel vakantiedagen kost. Jammer, want nu zijn de dagen op en moet alles in de avond- en weekenduren gebeuren. Ook het stof valt tegen, overal vind je het terug en dat blijft ook nog wel even zo.
Wat is nu het leukste aan het hele project? De voorpret! En natuurlijk is het mooi het resultaat te zien en dat het zo wordt als zij gehoopt hadden. Wendy de Vries
19
Ook in Kleiswijzer 1 werd er al gesproken over klussen. Hier de behangtips op een rijtje.....
E-mail adres:
(In dit geval wordt er ook € 1,- administratiekosten in rekening gebracht.)
Deze aanmelding kunt u inleveren bij de volgende adressen: De Hoop 43, De Juffer 24, De Waterdief 63, De Darse 5 of Jacoba van Beierenlaan 28
20
