Zaaknummer
:
CBHO 2015/262
Rechter(s)
:
mr. Olivier
Datum uitspraak
:
19 januari 2016
Partijen
:
appellante en CBE Hogeschool Inholland
Trefwoorden
:
Artikelen
:
Uitspraak
:
Ad-programma advies bijzondere omstandigheden bindend negatief studieadvies BNSA concentratieproblemen e-mail kwalitatieve norm kwantitatieve norm meldingsformulier onderwijseenheden persoonlijke omstandigheden studentendecaan studieachterstand studiepunten studievoortgang taaltoets vertragingsklas waarschuwing waarschuwingsbrief zorgtaken WHW: artikel 7.8b OER: artikel 11 artikel 12 artikel 13 artikel 17 ongegrond
Hoofdoverwegingen
:
2.3.1 Na de zitting heeft het CBE een aan appellante gerichte waarschuwingsbrief overgelegd die, naar namens het CBE is gesteld, op 9 december 2014 via de e-mail aan haar is verzonden, zoals artikel 11, eerste lid, van de OER voorschrijft. Het CBE heeft dit stuk met toestemming van het College en appellante na de zitting overgelegd, omdat ter zitting is gebleken dat het stuk abusievelijk niet als bijlage bij het verweerschrift was gevoegd. Uit de aan appellante gerichte waarschuwingsbrief van 9 december 2014 blijkt dat zij op dat moment 5 credits had behaald en dat zij, indien zij aan het einde van het studiejaar niet zou voldoen aan de kwantitatieve norm van 50 credits en de kwalitatieve norm van vijf nader bepaalde vakken, een bindend negatief studieadvies zou ontvangen. De waarschuwingsbrief is overeenkomstig artikel 11, tweede lid, van de OER tijdens of zo snel mogelijk na afloop van de onderwijsperiode, waarin een achterstand zichtbaar wordt, verzonden. Appellante heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij die brief niet heeft ontvangen. Het betoog faalt. (…) 2.4.1 In het dossier bevindt zich een verklaring namens het studentendecanaat van 22 september 2015 dat appellante persoonlijke omstandigheden als bedoeld in artikel 17, vijfde lid, van de OER heeft gemeld met betrekking tot periode 3 van het studiejaar 2014-2015 en dat naar aanleiding daarvan op 20 april 2015 een meldingsformulier betreffende de vakken Sociale wetenschappen en Methodisch rapporteren is opgesteld. Met betrekking tot periode 4 van datzelfde studiejaar is geen meldingsformulier opgesteld omdat appellante niet is terug geweest bij het studentendecanaat en de omstandigheden niet voldoende zijn aangetoond, aldus de verklaring namens het
studentendecanaat. Het College ziet in het door appelante aangevoerde geen aanleiding de namens het studentendecanaat gegeven verklaring in twijfel te trekken. Derhalve wordt ervan uitgegaan dat appellante uitsluitend melding van persoonlijke omstandigheden met betrekking tot periode 3 van het studiejaar 2014-2015 heeft gedaan die aan haar studievoortgang in de weg zouden hebben gestaan. Gelet daarop is het College met het CBE van oordeel dat de domeindirecteur zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat niet aannemelijk is geworden dat die omstandigheden de gehele studieachterstand van appellante hebben veroorzaakt. Daartoe is van belang dat appellante naast een aantal vakken uit periode 3, ook veel vakken uit de periodes 1, 2 en 4 van het studiejaar 2014-2015 niet heeft behaald en dat geen verschil is te zien in behaalde studieresultaten tussen de verschillende periodes in het gehele studiejaar. Het lag op de weg van appellante om naast de melding in periode 3 ook in de andere periodes melding te maken van haar persoonlijke omstandigheden in relatie tot haar studievoortgang, zoals het OER ook voorschrijft. Met name omdat zij door middel van de waarschuwingsbrief van 9 december 2014 al wist dat zij een forse achterstand had wat betreft het aantal benodigde studiepunten om een bindend negatief studieadvies te voorkomen. Ook is in die brief expliciet gewezen op de plicht om persoonlijke omstandigheden te melden. Dat het CBE heeft overwogen dat appellante ten behoeve van de taaltoets extra lessen heeft gevolgd en de toets meerdere malen is aangeboden betekent niet dat het CBE de domeindirecteur niet heeft mogen volgen in de conclusie dat onvoldoende is aangetoond dat de door haar gestelde persoonlijke omstandigheden in periode 3 in overwegende mate de studieachterstand hebben veroorzaakt. Wat betreft de stelling van appellante dat het CBE ten onrechte niet in haar afweging heeft meegenomen dat zij naast haar opleiding en zorgtaken voor haar vader 20 uur per week werkt, geldt dat dit geen bijzondere omstandigheid is als bedoeld in artikel 17, vijfde lid, van de OER. Ook leidt haar stelling dat het CBE niet geschikt kan worden geacht te beoordelen of er een verband bestaat tussen de door haar gestelde persoonlijke omstandigheden en haar studievoortgang niet tot een ander oordeel. Die beoordeling dient op grond van de WHW door de opleiding plaats te vinden en het CBE toetst uitsluitend of de opleiding in redelijkheid tot haar oordeel heeft kunnen komen, zoals het CBE in onderhavig geschil ook heeft gedaan. Geen grond bestaat voor het oordeel dat de studentendecaan appellante onjuist zou hebben geadviseerd door haar te adviseren verder te gaan met de opleiding en zoveel mogelijk punten te behalen. Verder is namens het CBE gesteld dat er geen vertragingsklas bestaat. Studenten wordt wel de mogelijkheid geboden een beroep te doen op docenten om extra uitleg te krijgen op individueel niveau. Van die mogelijkheid heeft appellante geen gebruik gemaakt. Met de niet met nadere bewijsmiddelen gestaafde stelling van appellante dat er een vertragingsklas bestaat waar vrienden van haar in zitten heeft zij niet aannemelijk gemaakt dat het namens het CBE gestelde onjuist is. Tenslotte is namens het CBE onweersproken gesteld dat de door de opleiding gestelde kwantitatieve norm van 50 studiepunten sinds 1 september 2013 geldt en dat daarvoor een norm van 45 studiepunten gold. De norm van 40 studiepunten gold voor het laatst in het studiejaar 2010-2011. Deze norm is niet zodanig onredelijk dat de domeindirecteur daaraan geen toepassing mag geven. Het betoog faalt. Uitspraak in de zaak tussen: [naam], wonende te [woonplaats], appellante, en
het College van Beroep voor de Examens van de Hogeschool Inholland (hierna: het CBE), verweerder. 1.
Procesverloop
Bij beslissing van 15 juli 2015 heeft de directeur van het domein Gezondheid, Sport en Welzijn aan appellante een bindend negatief studieadvies gegeven voor de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Bij beslissing van 5 oktober 2015 heeft het CBE het daartegen door appellante ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard. Tegen deze beslissing heeft appellante bij brief, bij het College ingekomen op 16 november 2015, beroep ingesteld. Het CBE heeft een verweerschrift ingediend. Door appellante en het CBE zijn nadere stukken ingediend. Het College heeft de zaak verwezen van een meervoudige naar een enkelvoudige kamer. Het College heeft de zaak ter zitting behandeld op 16 december 2015 waar appellante, bijgestaan door mr. C.M. Sent, advocaat te Amsterdam en het CBE, vertegenwoordigd door mr. F. Donner, zijn verschenen. Tevens was aanwezig drs. S. Dooper, namens de domeindirecteur. Het CBE heeft na de zitting in overleg met het College en met toestemming van appellante een nader stuk ingediend dat ontbrak in het dossier. Dit stuk is ook aan appellante verzonden. 2.
Overwegingen
2.1 Ingevolge artikel 7.8b, eerste lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (hierna: de WHW) brengt het instellingsbestuur van een hogeschool iedere student uiterlijk aan het einde van diens eerste jaar van inschrijving voor de propedeutische fase van een voltijdse of duale bacheloropleiding advies uit over de voortzetting van zijn studie binnen of buiten de bacheloropleiding. Ingevolge het tweede lid kan het instellingsbestuur, onverminderd het eerste lid, het advies aan de student uitbrengen zolang deze het propedeutisch examen niet met goed gevolg heeft afgelegd. Ingevolge het derde lid kan het instellingsbestuur aan een advies, als bedoeld in het eerste of tweede lid, ten aanzien van opleidingen die daartoe door het instellingsbestuur zijn aangewezen, binnen het in het tweede lid bedoelde tijdvak, doch niet eerder dan tegen het einde van het eerste jaar van inschrijving een afwijzing verbinden. Deze afwijzing kan slechts worden gegeven, indien de student naar het oordeel van het instellingsbestuur, met inachtneming van zijn persoonlijke omstandigheden, niet geschikt moet worden geacht voor de opleiding doordat zijn studieresultaten niet voldoen aan de vereisten die het bestuur daaromtrent heeft vastgesteld. Ingevolge artikel 11, eerste lid, van de Onderwijs- en Examenregeling (hierna: de OER) ontvangt een student, wanneer hij in het eerste jaar van inschrijving voor de propedeutische fase of het Ad-programma een studieachterstand heeft als gevolg waarvan hij rekening moet houden met een studieadvies waaraan een afwijzing is verbonden als bedoeld in artikel 13, van de onderwijsdirecteur, onder wiens verantwoordelijkheid de opleiding valt, een waarschuwing per email of schriftelijk. Ingevolge artikel 11, tweede lid, van de OER wordt de waarschuwing tijdens of zo snel mogelijk na afloop van de onderwijsperiode, waarin een achterstand zichtbaar wordt, verzonden. Ingevolge artikel 12, eerste lid, van de OER ontvangt de student aan het einde van het eerste jaar van inschrijving voor de propedeutische fase of voor het Ad-programma van de domeindirecteur een schriftelijk advies over de voortzetting van de studie binnen of buiten de opleiding. Het advies is gebaseerd op de resultaten die geregistreerd zijn in het studievolgsysteem. Het advies bevat zo nodig een waarschuwing als bedoeld in artikel 11 of een afwijzing als bedoeld in artikel 13. Ingevolge artikel 13, eerste lid, van de OER wordt aan het in het vorige artikel genoemde studieadvies een afwijzing verbonden, indien de student aan het einde van het eerste jaar van inschrijving niet heeft voldaan aan de voor hem geldende minimumnorm, zoals bedoeld in de leden
2 en 3. De afwijzing vindt niet plaats indien persoonlijke omstandigheden zoals bedoeld in artikel 17 zich daartegen verzetten. Ingevolge artikel 13, tweede lid, van de OER moet de student tenminste 50 credits hebben behaald van de te behalen credits van de propedeutische fase of het eerste jaar van het Adprogramma aan het eind van het eerste jaar van inschrijving. Ingevolge artikel 13, derde lid, van de OER kan een domeindirecteur met goedkeuring door het college van bestuur vanwege bijzondere omstandigheden besluiten deze norm voor een opleiding of Ad-programma te verlagen tot niet minder dan 45 credits. Ingevolge artikel 13, vierde lid, van de OER zijn in het opleidingsspecifieke deel van de OER eveneens de onderwijseenheden aangewezen die aan het eind van het eerste jaar van inschrijving met goed gevolg moeten zijn afgerond. Ingevolge artikel 17, eerste lid, van de OER doet een student, indien zich een omstandigheid als bedoeld in lid 5 voordoet, daarvan zo spoedig mogelijk melding bij het studentendecanaat onder opgave van: - de periode waarin de omstandigheid zich voordoet of voordeed; - een omschrijving van de omstandigheid en de ernst ervan, met overlegging van bewijsstukken; - de mate waarin hij niet aan het onderwijs of toets kan deelnemen of heeft kunnen deelnemen. Ingevolge artikel 17, vierde lid, van de OER, weegt de domeindirecteur voordat hij over gaat tot een bindend studieadvies ten behoeve daarvan de binnen de opleiding bekende persoonlijke omstandigheden. Hij vraagt in dat kader het studentendecanaat advies met betrekking tot de daar gemelde persoonlijke omstandigheden. Voorts raadpleegt hij de studiebegeleider over de studievoortgang en de relatie met de persoonlijke omstandigheden. De studentendecaan brengt zijn advies schriftelijk uit. Ingevolge artikel 17, vijfde lid, van de OER worden als persoonlijke omstandigheden in de zin van dit artikel uitsluitend aangemerkt: a. ziekte van student; b. lichamelijke, zintuiglijke of andere functiestoornis van de student; c. zwangerschap van de studente; d. bijzondere familieomstandigheden; e. het lidmaatschap van een medezeggenschapsraad, deelraad, studentencommissie of opleidingscommissie van de hogeschool; f. het lidmaatschap van een accreditatiecommissie bedoeld in hoofdstuk 5a van de WHW; g. het lidmaatschap van het bestuur van een studentenorganisatie die door de minister is aangewezen in het kade van de Regeling administratieve bepalingen landelijke afstudeersteun hoger onderwijs; h. het lidmaatschap van het bestuur van een studentenorganisatie of andere activiteit op bestuurlijk gebied, als nader omschreven in artikel 2, lid 3, van hoofdstuk 3.3 van het studentenstatuut. 2.2 Appellante is in september 2014 gestart met de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Op grond van de OER diende zij na het eerste jaar van inschrijving op grond van artikel 13, tweede lid, van de OER voor de propedeutische fase als kwantitatieve norm 50 studiepunten te behalen en daarnaast als kwalitatieve norm als bedoeld in artikel 13, vierde lid, van de OER vijf aangewezen onderwijseenheden, waaronder Nederlandse spelling en zinsbouw (taaltoets), met een voldoende te hebben afgerond. Appellante had aan het einde van het eerste jaar van inschrijving 40 studiepunten behaald van de propedeutische fase en de taaltoets niet met een voldoende resultaat afgerond. De domeindirecteur heeft haar daarom een negatief bindend studieadvies gegeven en in de door appellante naar voren gebrachte persoonlijke omstandigheden geen aanleiding gevonden om daarvan af te zien. Naar het oordeel van de domeindirecteur hadden de ingebrachte persoonlijke omstandigheden uitsluitend betrekking op periode 3 van het studiejaar 2014-2015 en waren die niet van zodanige invloed dat appellante niet aan de gestelde norm voor het voorkomen van een bindend negatief studieadvies kon voldoen. 2.3 Appellante betoogt in de eerste plaats dat zij ten onrechte niet voorafgaand aan het ontvangen van het bindend negatief studieadvies is gewaarschuwd, zoals artikel 11, eerste lid, van de OER voorschrijft. 2.3.1 Na de zitting heeft het CBE een aan appellante gerichte waarschuwingsbrief overgelegd die, naar namens het CBE is gesteld, op 9 december 2014 via de e-mail aan haar is verzonden, zoals artikel 11, eerste lid, van de OER voorschrijft. Het CBE heeft dit stuk met toestemming van het College en appellante na de zitting overgelegd, omdat ter zitting is gebleken dat het stuk abusievelijk niet als bijlage bij het verweerschrift was gevoegd. Uit de aan appellante gerichte waarschuwingsbrief van 9 december 2014 blijkt dat zij op dat moment 5 credits had behaald en
dat zij, indien zij aan het einde van het studiejaar niet zou voldoen aan de kwantitatieve norm van 50 credits en de kwalitatieve norm van vijf nader bepaalde vakken, een bindend negatief studieadvies zou ontvangen. De waarschuwingsbrief is overeenkomstig artikel 11, tweede lid, van de OER tijdens of zo snel mogelijk na afloop van de onderwijsperiode, waarin een achterstand zichtbaar wordt, verzonden. Appellante heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij die brief niet heeft ontvangen. Het betoog faalt. 2.4 Appellante betoogt dat het CBE heeft miskend dat de door haar naar voren gebrachte persoonlijke omstandigheden als bedoeld in artikel 17, vijfde lid, van de OER aan het geven van het bindend negatief studieadvies in de weg stonden. Hiertoe voert zij aan dat zij gedurende het studiejaar 2014-2015 veel zorgtaken had in verband met de gezondheidsproblemen van haar vader. Hij werd begin maart 2015 in kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen, maar was ook daarvoor en in de periode erna nog steeds erg ziek zodat zij gedurende het gehele studiejaar veel tijd kwijt is geweest aan het verlenen van zorg naast haar opleiding, aldus appellante. Tevens brengt zij naar voren dat zij haar opleiding zelf betaalt en daarom genoodzaakt is naast haar opleiding en de zorgtaken thuis twintig uur per week te werken. Het geheel van deze omstandigheden maakt dat appellante niet in staat was zich in voldoende mate op haar opleiding te concentreren. Volgens haar is niet gebleken dat het CBE al deze omstandigheden in onderlinge samenhang heeft bezien. Ook is het CBE volgens haar niet geschikt om te beoordelen of haar persoonlijke omstandigheden uitsluitend in periode 3 van het studiejaar 2014-2015 een negatieve invloed hebben gehad op haar studievoortgang. Appellante heeft ter onderbouwing van deze stelling een verklaring van haar werkgeefster overgelegd dat zij er gedurende de ziekenhuisopname van haar vader, maar ook de periode erna vermoeid en verslagen uitzag. Iemand die haar al jaren kent is beter in staat te beoordelen of zij in staat was zich in voldoende mate te concentreren op haar opleiding dan het CBE, zo stelt appellante. Verder voert zij aan dat zij, anders dan het CBE heeft overwogen, ook nadat het meldingsformulier betreffende haar persoonlijke omstandigheden door de studentendecaan was opgesteld op 20 april 2015 contact met hem heeft gezocht in verband met haar persoonlijke omstandigheden in relatie tot haar studievoortgang. Volgens haar heeft hij haar toen geadviseerd contact te zoeken met een maatschappelijk werker, hetgeen zij daarna ook gedaan heeft. Volgens appellante heeft de studentendecaan ten onrechte geen aantekeningen gemaakt van haar bezoek in periode 4. Zij stelt voorts dat de studentendecaan haar slecht geadviseerd heeft door te adviseren door te gaan met de opleiding en voldoende studiepunten te behalen en haar ten onrechte niet heeft gewezen op de mogelijkheid te stoppen met de opleiding of andere mogelijkheden, zoals het deelnemen aan een vertragingsklas. Ook brengt appellante naar voren dat het CBE ten onrechte heeft overwogen dat zij ondanks het volgen van extra lessen en de mogelijkheid voor extra tentamenkansen de taaltoets niet heeft behaald. De extra lessen en tentamenmogelijkheden namen volgens haar haar concentratieproblemen ten gevolge van de persoonlijke omstandigheden niet weg. Verder voert appellante aan dat tot 2014 in de OER een kwantitatieve norm van 40 studiepunten gold, zij dat aantal punten heeft behaald en dat niet valt in te zien dat dit aantal studiepunten zodanig slecht is, haar persoonlijke omstandigheden in aanmerking genomen, dat zij niet geschikt moet worden geacht voor de opleiding. 2.4.1 In het dossier bevindt zich een verklaring namens het studentendecanaat van 22 september 2015 dat appellante persoonlijke omstandigheden als bedoeld in artikel 17, vijfde lid, van de OER heeft gemeld met betrekking tot periode 3 van het studiejaar 2014-2015 en dat naar aanleiding daarvan op 20 april 2015 een meldingsformulier betreffende de vakken Sociale wetenschappen en Methodisch rapporteren is opgesteld. Met betrekking tot periode 4 van datzelfde studiejaar is geen meldingsformulier opgesteld omdat appellante niet is terug geweest bij het studentendecanaat en de omstandigheden niet voldoende zijn aangetoond, aldus de verklaring namens het studentendecanaat. Het College ziet in het door appelante aangevoerde geen aanleiding de namens het studentendecanaat gegeven verklaring in twijfel te trekken. Derhalve wordt ervan uitgegaan dat appellante uitsluitend melding van persoonlijke omstandigheden met betrekking tot periode 3 van het studiejaar 2014-2015 heeft gedaan die aan haar studievoortgang in de weg zouden hebben gestaan. Gelet daarop is het College met het CBE van oordeel dat de domeindirecteur zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat niet aannemelijk is geworden dat die omstandigheden de gehele studieachterstand van appellante hebben veroorzaakt. Daartoe is van belang dat appellante naast een aantal vakken uit periode 3, ook veel vakken uit de periodes 1, 2 en 4 van het studiejaar 2014-2015 niet heeft behaald en dat geen verschil is te zien in behaalde studieresultaten tussen de verschillende periodes in het gehele studiejaar. Het lag op de weg van appellante om naast de melding in periode 3 ook in de andere periodes melding te maken van haar persoonlijke omstandigheden in relatie tot haar studievoortgang, zoals het OER ook voorschrijft. Met name omdat zij door middel van de
waarschuwingsbrief van 9 december 2014 al wist dat zij een forse achterstand had wat betreft het aantal benodigde studiepunten om een bindend negatief studieadvies te voorkomen. Ook is in die brief expliciet gewezen op de plicht om persoonlijke omstandigheden te melden. Dat het CBE heeft overwogen dat appellante ten behoeve van de taaltoets extra lessen heeft gevolgd en de toets meerdere malen is aangeboden betekent niet dat het CBE de domeindirecteur niet heeft mogen volgen in de conclusie dat onvoldoende is aangetoond dat de door haar gestelde persoonlijke omstandigheden in periode 3 in overwegende mate de studieachterstand hebben veroorzaakt. Wat betreft de stelling van appellante dat het CBE ten onrechte niet in haar afweging heeft meegenomen dat zij naast haar opleiding en zorgtaken voor haar vader 20 uur per week werkt, geldt dat dit geen bijzondere omstandigheid is als bedoeld in artikel 17, vijfde lid, van de OER. Ook leidt haar stelling dat het CBE niet geschikt kan worden geacht te beoordelen of er een verband bestaat tussen de door haar gestelde persoonlijke omstandigheden en haar studievoortgang niet tot een ander oordeel. Die beoordeling dient op grond van de WHW door de opleiding plaats te vinden en het CBE toetst uitsluitend of de opleiding in redelijkheid tot haar oordeel heeft kunnen komen, zoals het CBE in onderhavig geschil ook heeft gedaan. Geen grond bestaat voor het oordeel dat de studentendecaan appellante onjuist zou hebben geadviseerd door haar te adviseren verder te gaan met de opleiding en zoveel mogelijk punten te behalen. Verder is namens het CBE gesteld dat er geen vertragingsklas bestaat. Studenten wordt wel de mogelijkheid geboden een beroep te doen op docenten om extra uitleg te krijgen op individueel niveau. Van die mogelijkheid heeft appellante geen gebruik gemaakt. Met de niet met nadere bewijsmiddelen gestaafde stelling van appellante dat er een vertragingsklas bestaat waar vrienden van haar in zitten heeft zij niet aannemelijk gemaakt dat het namens het CBE gestelde onjuist is. Tenslotte is namens het CBE onweersproken gesteld dat de door de opleiding gestelde kwantitatieve norm van 50 studiepunten sinds 1 september 2013 geldt en dat daarvoor een norm van 45 studiepunten gold. De norm van 40 studiepunten gold voor het laatst in het studiejaar 2010-2011. Deze norm is niet zodanig onredelijk dat de domeindirecteur daaraan geen toepassing mag geven. Het betoog faalt. 2.5
Het beroep is ongegrond.
2.6
Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
3.
Beslissing Het College Rechtdoende: verklaart het beroep ongegrond.
