Uitreiking Koninklijke Onderscheidingen. Programma en toespraken. 26 april 2016

Uitreiking Koninklijke Onderscheidingen

Programma en toespraken

26 april 2016

Dhr. M. (Rien) van Alphen (55), Tricht Geachte mijnheer Van Alphen,

Ik moet zeggen, het voelt heel vertrouwd, hier zo samen op het podium met iemand vanuit de Voetbalvereniging Tricht. Het zijn van die zekerheden die op een ook voor mij toch best wel spannende dag als vandaag voor een stukje rust zorgen.

De afgelopen jaren mocht ik al meerdere keren enthousiaste vrijwilligers van deze vereniging een Koninklijke Onderscheiding opspelden. Vandaag bent u aan de beurt. Ik zei het al meerdere keren en blijf het ook dit jaar herhalen: het zegt iets over de sfeer binnen de vereniging, de onderlinge kameraadschap van de mensen die met elkaar de vereniging draaiende houden en zeker ook over bestuursleden en anderen daar omheen die hier oog en waardering voor hebben. Bij een ‘Groen-Witter’ kan ik er eigenlijk altijd wel blindelings op vertrouwen dat de te doorlopen procedure met succes kan worden afgerond. Dacht ik inmiddels wel zo’n beetje door de Trichtse voorraad heen te zijn, vind ik tot mijn verbazing toch nog weer een nieuwe voordracht op mijn bureau en dit keer bent u het gelukkige slachtoffer. Wat mij betreft heel terecht. U bent immers al bijna vijftig jaar aan deze voetbalvereniging verbonden, eerst als actief speler en vanaf 1979 tot op de dag van vandaag in allerlei functies als actief vrijwilliger.

U zat jarenlang in de redactie van het maandelijks verschijnende clubblad en was leider van verschillende elftallen. Voetbalvereniging Tricht is een vereniging waarbinnen zich het vrouwenvoetbal een vaste -

PROGRAMMA LINTJESREGEN GELDERMALSEN 2016 -

2

plaats heeft weten te veroveren. Dat is mede te danken aan uw jarenlange inzet want ook hier nam u als leider elftallen onder uw hoede. Rondom het veld zorgde u er altijd voor, dat organisatorisch alles op rolletjes liep. Ergens op het internet wordt u omschreven als ‘De vader aller Tricht 5 leiders’, mooier kan het haast niet. Trouwens, op datzelfde internet heb ik gelezen dat ooit met behulp van ‘de geleende wondersloffen van Rien van Alphen’ een wedstrijd werd gewonnen.

Wanneer het nodig was nam u ook de verantwoordelijkheid als scheidsrechter van talloze wedstrijden. Scheidsrechter was u eigenlijk ook wel een beetje tijdens de vele bingoavonden die u voor het spekken van de verenigingskas organiseerde. Wanneer je zelf een echte liefhebber van het spelen van bingo bent, dan kun je avonden ook maar het beste zelf mee organiseren. Later ben ik dat nog enkele keren bij u tegen gekomen. Vele uren op en rond het Trichtse voetbalveld en dan nog hebt u tijd over voor andere vrijwilligersactiviteiten. Zo bent u bestuurslid van de Oranjevereniging Tricht. Ook deze vereniging kan natuurlijk niet bestaan zonder inkomsten. U raadt het al dames en heren, zodra de bodem van de schatkist in zicht is, organiseert Rien weer een bingoavond. Ook bent u ieder jaar weer in touw als vrijwilliger bij het Betuws Festival en ook dan is het weer ‘bingo’.

Sinds 1978 werkt u bij het Volker Wessels Concern, waarvan veruit de meeste jaren bij het daaronder vallende bedrijf Gebr. Van Kessel uit Buren. Binnen dit concern hebt u zich ruim twaalf jaar als lid van de Ondernemingsraad ingezet voor het behartigen van de belangen van alle medewerkers. U hield zich in die functie vooral bezig met onderwerpen -


3

als veiligheid, functiewaardering en CAO. Leuk vind ik het hier te vermelden, dat u verschillende jaren voor de kinderen van uw collega’s als hulpsinterklaas bent opgetreden.

Oog voor een ander, inzet voor de gemeenschap, niet omdat dat moet, maar gewoon omdat dat bij u past. Datzelfde geldt naar ik heb gehoord voor de muziek van Corrie Konings. Van haar is het liedje met de toepasselijke titel ‘Ik krijg een heel apart gevoel van binnen’. Dat geldt volgens mij nu ook voor u wanneer ik u mag melden, dat al uw verdiensten voor de Trichtse gemeenschap ook in het verre Den Haag niet onopgemerkt zijn gebleven. Zijne Majesteit de Koning heeft u bij besluit van 9 december 2015 benoemd tot Lid in de Orde van OranjeNassau en dat nu noemen ze nu echt ‘bingo’!! -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


4

Dhr. H.F.C. (Herman) Bertels (57), Beesd Geachte heer Bertels,

Samen met onze buurgemeenten Neerijnen en Lingewaal beschikt onze gemeente over een professionele brandweerorganisatie. Voor een deel bestaat deze organisatie uit beroepskrachten, maar de brandweerzorg is voor het overgrote deel in handen van vrijwilligers.

Als burgemeester heb je automatisch de bestuurlijke verantwoordelijkheid voor alles wat maar met de brandweer te maken heeft. Vandaar dat ik me hiermee erg verbonden voel. In de loop van de jaren heb ik steeds meer bewondering en respect gekregen voor de enorme inzet die zowel de beroepskrachten als de vrijwilligers onder soms de meest moeilijke omstandigheden tonen. Enorm veel tijd wordt gestoken in scholing, training, deelname aan wedstrijden en het onderhoud van het materieel. Dat allemaal om professioneel te kunnen optreden op het moment dat het er werkelijk toe doet. Daarbij gaat het heus niet altijd om het bestrijden van branden. De brandweer wordt ook met regelmaat ingezet bij tal van andere calamiteiten. Zeker wanneer er sprake is van slachtoffers doet dit wat met je, óók met getrainde en ervaren brandweermensen. Bij de meeste van hen is het ooit begonnen als hobby en misschien ook een beetje uit zucht naar sensatie, maar uiteindelijk mondt dit toch altijd weer uit in een oprechte wil om anderen te beschermen en te helpen.

Zo ook bij u. Maar liefst vijfendertig jaar was u verbonden aan de brandweergroep Beesd. Eerst gewoon als brandweerman in de meest -


5

brede zin, maar later ook als groepscommandant. U was vrijwilliger, maar het was nooit vrijblijvend. Ontelbare uren was u voor uw brandweer in touw. Je zou als buitenstaander kunnen denken, dat dit normaal is voor iemand die zijn hobby uitoefent, maar je kijkt er heel anders naar wanneer je je realiseert dat iemand als u zijn eigen zaak en dagelijkse werk in de steek laat om met de brandweer uit te rukken wanneer dat nodig is. Het komt eigenlijk nooit uit, maar het moet wel.

U was in die jaren nauw betrokken bij een steeds verdergaande professionalisering rond alles wat maar met brandweerzorg te maken had. Of het nu ging om opleiding en training of uitbreiding van het materieel, u was erbij en leverde uw actieve bijdrage. Groot moet ook bij u de voldoening en trots zijn geweest toen de brandweer Beesd mocht verhuizen van de eenvoudige kazerne aan de Sportstraat naar een fantastisch nieuw onderkomen aan de Veerweg.

Ook rond de brandweer is met enige regelmaat sprake van reorganisaties, nieuwe taakverdelingen, andere verantwoordelijkheden en noem zo maar op. Volgens mij zat u daar lang niet altijd op te wachten en maakte u zich oprecht zorgen of door dit alles de aandacht en zorg voor de vrijwilligers niet in het gedrang zou komen. Een zorg die ik zeker met u deel.

Nog niet zo lang geleden was voor u de tijd aangebroken om voor het laatst uw brandweeruniform aan trekken. Het stokje moest aan anderen worden overgedragen. Gelukkig maakt u nog geen uitgebluste indruk en dat is maar goed ook, want er is binnen uw dorp Beesd nog genoeg ander vrijwilligerswerk te doen.

-


6

Al dertig jaar bent u bestuurslid van de Ondernemingsvereniging Beesd. Binnen die periode was u dertien jaar voorzitter. Zoals bij alle verenigingen zijn het de bestuurders die niet alleen besturen, maar ook het meeste werk voor hun rekening nemen. Zo regelt u al jaren, dat er in de donkere maanden in Beesd een prachtige feestverlichting hangt. Daarnaast regelt u alles rond de jaarmarkt, van het contact met de kooplieden tot het plaatsen van de kramen.

Ik moet bekennen dat ik een glimlach niet kon onderdrukken toen ik ergens las dat u lid bent van het zogenaamde ‘Beamteam’ van de Protestantse Gemeente Beesd. Dat deed me in eerste instantie aan de serie Star Trek denken, maar in werkelijkheid betekent dit, dat tal van presentaties en de wekelijkse liturgie door u in een mooie powerpointpresentatie worden omgezet. Maar weinigen weten dat u daar elke week toch maar mooi weer een paar uurtjes mee bezig bent.

Mijnheer Bertels, eerder ontving u al mooie onderscheidingen van de Commissie Brandweeronderscheidingen en de Nederlandse Vereniging voor Brandweer en Hulpverlening. Vandaag komt er een nog mooiere onderscheiding bij. Sommigen hadden dat al bij uw afscheid van de brandweer verwacht. Zij konden toen echter niet vermoeden dat de procedure al in gang was gezet en gewoon zijn tijd nodig heeft. Bij Koninklijk Besluit van 12 januari 2016 bent u benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat. -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


7

Mw. N. (Netty) van Zoelen- van Kranenburg (47), Rumpt Geachte mevrouw Van Zoelen,

Ik kan mij zo voorstellen dat u er nooit bij stil hebt gestaan, dat het ook u weleens een keer zou kunnen overkomen. Dat u met de één of andere mooie smoes naar een bijzondere bijeenkomst zou worden gelokt om daar te horen, dat aan u een Koninklijke Onderscheiding is toegekend. Dat zou op zichzelf helemaal nog niet zo’n vreemde gedachte zijn geweest, het is immers de afgelopen jaren meerdere bestuursleden van uw muziekvereniging ‘Voorwaarts’ overkomen, dus waarom u eigenlijk niet?

Het siert u, een grote mate van bescheidenheid, in het geheel geen behoefte om op de voorgrond te treden, trouw en gedreven. U doet uw ding, rustig en vaak in de schaduw en u staat er in de verste verte niet bij stil, dat anderen dat eigenlijk best wel eens heel bijzonder zouden kunnen vinden en dat enorm waarderen. Nou laat ik het dan maar verklappen, dat is wel degelijk het geval.

Het is ook in uw geval begonnen met een mooie voordracht en de nodige prachtig geformuleerde ondersteuningsverklaringen. Toen ik die allemaal aan het doorlezen was kwam ik eigenlijk automatisch tot de drijfveer die u maakt tot een bijzonder actieve Rumptse: ‘Iemand moet het doen’. Ik hoor het u denken, ik hoor het u zeggen en u laat het daar niet bij, nee u gáát het doen. Niet voor eventjes maar voor jaren en jaren. -


8

Wanneer Netty ergens aan begint, dan kun je onvoorwaardelijk en voor heel lang op haar rekenen. In 1979 werd u als tienjarig meisje lid van fanfare ‘Voorwaarts’ in Rumpt. Toen jaren later binnen het bestuur de vacature van penningmeester ontstond werd op u een beroep gedaan. Iedereen wist direct dat de verenigingskas bij u in goede handen zou zijn en het was ongetwijfeld één van de eerste keren dat u dacht: ‘Iemand moet het doen’. Inmiddels zijn we ruim 25 jaar verder en ‘Voorwaarts’ beschouwt het allang als een vanzelfsprekendheid dat u de kas beheert. Maar verenigingsmensen, zoals er hier vandaag weer velen aanwezig zijn, weten allemaal, dat het zijn van bestuurslid veel meer omvat. Het zijn de mensen die altijd weer het initiatief nemen, die de kar trekken, die het meeste werk verrichten, die altijd nets iets harder lopen dan de andere leden om hen heen. Dat geldt zeker ook voor u.

Op het moment dat uw eigen kinderen nog erg klein waren werd u in 1990 één van de leidsters van de Bijbel vakantieclub die ieder jaar vanuit de Hervormde Gemeenschap van Rumpt wordt georganiseerd. Een meerdaags evenement waarbij de kinderen op tal van leuke en leerzame activiteiten worden getrakteerd. Kinderen zijn kinderen en zoeken dus soms de grenzen op. U staat bekend als vriendelijk en zachtaardig, maar zodra bij u een zekere grens wordt overschreden, dan grijpt u kordaat en duidelijk in. Want normaal doen met elkaar, dat is normaal. Daarnaast was u vele jaren leidster van de wekelijkse Kinderbijbelclub.

Toen acht jaar geleden uw man Henry plotseling overleed kwam de grote verantwoordelijkheid voor uw jonge gezin volledig op uw schouders -


9

terecht. Bewonderenswaardig was de wijze waarop u dat direct hebt opgepakt. Zelfs in die moeilijke tijd had u oog voor uw omgeving. Zo nam u per direct zijn functie als hulpkoster over en u werd actief in de organisatie van de jaarlijkse braderie, waarbij de door u gebakken warme wafels volgens dorpsgenoten steevast een Michelinster verdienen. Het was niet altijd makkelijk en het is niet altijd makkelijk, maar u bent een doorzetter.

Voor al deze activiteiten én het feit dat u ook alweer vele jaren binnen Rumpt de collecte voor het Koningin Wilhelmina Fonds organiseert, ontving u in 2010 de ‘Otto’, een onderscheiding van de gemeenschap van Rumpt die wordt toegekend aan personen die langdurig op een bijzondere wijze een bijdrage hebben geleverd aan het welzijn en welbevinden van de inwoners van het dorp. Een prachtige onderscheiding vanuit een dankbare gemeenschap om u heen.

Diezelfde Rumptse gemeenschap mocht ik met heel veel plezier helpen met het bewerkstelligen van een passend en welverdiend vervolg. Bij Koninklijk Besluit van 4 februari 2016 bent u benoemd tot de Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Mijn gelukwensen! -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


10

Dhr. F. (Floor) Donker (73), Beesd

Geachte heer Donker,

Als ruim 53 jaar bent u een meer dan betrokken vakbondsman. In een tijd waarin steeds meer mensen denken het wel zonder het lidmaatschap van een vakbond te kunnen stellen, bent u haar altijd trouw gebleven. Niet in de eerste plaats voor het veilig stellen van uw eigen belang, maar juist om op te komen voor de belangen van andere arbeiders om u heen.

Het begon in 1962 met het bestuurslidmaatschap van de Bouwbond NVV/NKV afdeling Beesd. Na een fusie met de afdeling Rumpt/Rhenoy/Gellicum werd u in 2000 voorzitter en nog weer later, na weer eens een fusie, in 2006 voorzitter van de afdeling West-Betuwe. Dat bleef u tot 2014, maar nadien hebt u zich als actieve vraagbaak nog tot op de dag van vandaag voor het vakbondswerk ingezet.

In uw eerste vakbondsjaren hield u zich voornamelijk bezig met het innemen van de vakantiebonnen en het uitbetalen van het vakantiegeld aan de leden. Het is nog niet zo heel erg lang geleden, dat dit systeem werd afgeschaft, maar zeker de jongeren onder ons kunnen er zich geen voorstelling van maken hoe dat ooit heeft gewerkt.

Al snel werd voor iedereen duidelijk, dat u zich een grote kennis had eigen gemaakt van de cao en alle wetten en regels die voor werknemers van belang zijn. U zorgde er via tal van bijscholingscursussen ook wel voor om die brede kennis actueel te houden. Daarmee ontwikkelde u -


11

zich tot de regionale vraagbaak voor alle leden van de bond. Zij konden en kunnen nog steeds altijd met alle vragen bij u terecht. Juist in een periode van ontslag en failissement is iemand zoals u heel belangrijk om de getroffen collega’s de juiste weg te wijzen, ze te vertellen waar ze recht op hebben en waar ze moeten zijn voor verdere hulp. Ondanks de steeds verdergaande automatisering hebben juist op zo’n moment veel mensen gewoon nog behoefte aan een persoonlijk advies, gewoon vanachter de keukentafel.

Het lijkt er soms op, dat de positie van de arbeiders heel geleidelijk aan verslechtert. Het is aan mensen als u te danken, dat hun belangen scherp in de gaten worden gehouden en wanneer nodig worden verdedigd. Maar nu ik u hier toch zo bij me heb staan, wil ik u als alleswetende vraagbaak wel een mij boeiende vraag voorleggen: Mogen arbeiders wat ze niet krijgen, fiscaal aftrekken als gift aan het bedrijfsleven? Het antwoord mag u me straks geven.

Gelet op uw inzet voor de vakbond was het niet meer dan logisch, dat u ook vele jaren lid bent geweest van achtereenvolgens de personeelsvertegenwoordiging en later de Ondernemingsraad van uw vroegere werkgever Gebr. Van Kessel in Buren. Ook binnen en rond dit bedrijf hebben vele reorganisaties plaatsgevonden en u zorgde er wel voor, dat op zo’n moment veel van uw collega’s met goede arbeidsvoorwaarden een nieuwe functie kregen.

In een grijs verleden bent u ook nog enige tijd lid geweest van de Ouderraad van Christelijke Basisschool De Lingelaar in Beesd. Dat is misschien te beschouwen als een tussendoortje, maar het geeft wat mij betreft wel aan, dat uw maatschappelijke interesse verder rijkt dan alleen -


12

de vakbond. Een ander, misschien wel beter, voorbeeld daarvan is uw vrijwilligerswerk voor de Protestantse Gemeente Beesd. U was aktief betrokken bij de grote restauraties in 1972 en 2000 en schrok er bepaald niet voor terug om ook zelf te metselen of timmeren. Onderhoud en restauraties van het kerkgebouw kosten geld en ruim dertig jaar was u daarom ook in de weer bij de rommelmarkt die telkens weer opnieuw een behoorlijke som geld opbracht. Tenslotte maakt u nog steeds deel uit van een klein groepje vrijwilligers die op zondag oudere gemeenteleden naar de kerk rijdt en hen na de viering weer keurig thuis brengt.

In vogelvlucht de schets van een mooi vrijwilligersleven. Voor u misschien allemaal heel gewoon, voor de mensen om u heen niet. Zij hebben het initiatief genomen wat ertoe heeft geleid dat u bij Koninklijk Besluit van 19 februari 2016 bent benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Om in uw eigen termen te blijven noem ik dat met plezier een welverdiend loon na hard werken. ------------------------------------------------------------------------------------------------

-


13

Dhr. J. (Hans) Wijbenga (69), Geldermalsen Geachte heer Wijbenga,

Zonder dat u het wist, hebt u mij in een bijzonder lastige positie geplaatst. Immers, van iemand die hier vandaag veruit het langst aan het woord is, mag worden verwacht dat zij weet waarover zij het heeft. Ik moet eerlijk bekennen, naarmate ik me meer en meer in uw persoon ging verdiepen, werd het mij allemaal steeds minder duidelijk waarmee u zich zoal hebt beziggehouden.

Maar laat ik beginnen met het gemakkelijke deel van wat ik zou willen omschrijven als uw profielschets. Inmiddels ruim 25 jaar zet u zich met veel enthousiasme en gedrevenheid in voor de kerkelijke gemeenschap in het dorp waarin u woont. Allereerst ging het daarbij om de Protestantse Gemeente Beesd en na uw verhuizing voor de Hervormde Centrumgemeente Geldermalsen. Een doener met technisch inzicht, iemand die zo’n beetje overal wel verstand van heeft. U leverde in achterliggende jaren een belangrijke bijdrage aan noodzakelijke kerkrestauraties, maar kon ook druk zijn met het optimaliseren van de centrale verwarming of het onderhoud van het orgel.

Sinds enkele jaren bent u lid van het bouwteam wat de voorbereidingen treft voor een mogelijke aanbouw van de Centrumkerk. Een lastige opgave omdat je niet alleen te maken hebt met archeologie, monumentenzorg en een soms lastige burgerlijke gemeente, maar ook met financiële beperkingen. De voldoening zal des te groter zijn, wanneer dit project straks gerealiseerd is. -


14

Dames en heren, over het algemeen wordt aangenomen, dat aard en duur van het vrijwilligerswerk voor de samenleving bepalend zijn voor de toekenning van een Koninklijke Onderscheiding. Dat klopt voor een belangrijk deel, maar niet helemaal. Wel degelijk wordt soms bij de beoordeling van een aanvraag ook meegewogen wat betrokkene beroepsmatig voor de gemeenschap heeft betekend. In uw geval mijnheer Wijbenga heeft dit een belangrijke rol gespeeld en daarmee kom ik dan nu toch bij mijn probleem.

In 1984 was u de oprichter van Wijbenga BV, volgens de website van dit bedrijf ‘de toonaangevende leverancier en ontwerper van componenten voor de industriële koudetechniek’. Lijkt me logisch dat een bedrijf zichzelf toonaangevend noemt, want hoewel bezig met koudetechniek, thuis moet de schoorsteen natuurlijk wel branden.

Op diezelfde website wordt gesproken over voorlasflenzen, platenwarmtewisselaars, magneetventielen, open en gesloten pompen en nog veel meer apparatuur waarvan ik echt niet zou weten waarvoor die allemaal dient. Gelukkig heb je op zo’n moment altijd nog de voordracht waarin mensen die wat meer met uw werk bekend zijn een korte en vooral wat duidelijker omschrijving daarvan geven. Hoewel…. Zij wijzen op onderzoek naar de toepassing van plantenwarmtewisselaars, resulterend in een innovatief nieuw product voor de koudetechnische sector waarmee het gebruik van duurzame koudemiddelen wordt bevorderd. U won er een vakprijs mee. U deed onderzoek naar het toepassen van kooldioxide als duurzaam koudemiddel in koudetechnische installaties en u vertaalde veiligheidsrichtlijnen om de toepassing en acceptatie van CO2 als duurzaam koudemiddel te bevorderen. -


15

Ongetwijfeld weet u precies waarover ik het nu heb, maar volgens mij zijn de meeste mensen hier in de zaal inmiddels afgehaakt. Om met de onlangs helaas overleden Johan Cruijff te spreken: ‘Je gaat het pas zien als je het door hebt’. Wat rond uw hele beroepsmatige functioneren opvalt zijn eigenlijk drie kernbegrippen: innovatie, duurzaamheid en onderwijs. U bent altijd bezig geweest met ontwikkeling van nieuwe technieken, gericht op duurzame toepassing en dus met oog voor de toekomst en tenslotte met kennisoverdracht.

Binnen uw beroepssector wordt u als een autoriteit gezien. Uw beroepsopvatting en de successen die u daarmee hebt geboekt worden als uitzonderlijk beoordeeld en dragen in hoge mate bij aan de uitstraling van ons land als kenniseconomie.

Daar hoort op een dag als vandaag een passende waardering bij. Met heel genoegen kan ik u mededelen, dat u bij Koninklijk Besluit van 14 april 2016 bent benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Om tenslotte toch nog een beetje in uw wereld te blijven: dat lijkt me bijzonder cool! -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


16

Mw. P.C. (Lenie) Davidse- Jonkman (72), Geldermalsen Geachte mevrouw Davidse,

Het voelt alsof ik u al jaren ken en dat we nauw met elkaar hebben samengewerkt. We weten allebei dat dat niet zo is. Ongetwijfeld heeft het er mee te maken, dat bij het uitspreken van de naam Leni Davidse bij velen in het gemeentehuis een glimlach op de mond verschijnt en spontaan allerlei verhalen loskomen. Ondanks het vele wat ik over u heb gehoord en gelezen, bent u voor mij toch nog een beetje een raadsel.

Het begint al met de vraag waarom u niet eerder een Koninklijke Onderscheiding is toegekend. U was immers twaalf jaar een bijzonder actief raadslid voor uw partij D66 en wanneer dat na zo’n lange periode stopt kom je automatisch voor een lintje in aanmerking. De verklaring zal wel zijn, dat u voor uw gevoel nooit bent gestopt omdat u direct na die raadsperiode het wethouderschap op u nam.

De andere kant van de bestuurlijke tafel lijkt soms makkelijk, maar is dat zeker niet en u hebt dat ook ervaren. Dat weerhield u er niet van moeilijke dossiers op te pakken en met een aanstekelijk enthousiasme wist u veel te bereiken. Zo hebt u zich bijzonder ingezet voor het beter op de kaart zetten van onze gemeente binnen toeristisch Rivierenland. Meer wandelaars en fietsers moesten er komen, maar die hebben ook zo af en toe behoefte aan een noodstop.

-


17

U zorgde voor het plaatsen van Dixies langs verschillende routes en werd daarmee al snel de ‘wethouder van Dixieland’.

Toen de huidige gemeente Geldermalsen ontstond, stond u samen met anderen aan de wieg van D66, afdeling Geldermalsen/Neerijnen/Lingewaal (een vooruitziende blik). Dat was een tijd van pionieren en doorzetten, zeker in de periode toen uw partij niet in de gemeenteraad vertegenwoordigd was. Ik noemde al uw periode als raadslid en wethouder, maar daarna ging u gewoon door en tot voor kort was u een bijzonder betrokken en gedreven afdelingsbestuurder.

Een andere vraag is, waar u altijd de tijd vandaan heeft gehaald om naast uw dagelijkse werk en gezin zo’n indrukwekkende c.v. op te bouwen. Ik verwijs naar lidmaatschappen van oudercommissies van kleuterschool en basisschool en uw bijdrage aan de Schoolraad Geldermalsen de Ouderraad van wat toen nog heette de Malsna Mavo. U was bestuurslid van de Algemene Patiëntenvereniging Rivierenland en van de Landelijke Emancipatiegroep Gezondheidszorg.

Ik ga nog even door. Secretaris van de Stichting Volwassen Verkeersbrigadiers, lid van de gemeentelijke bibliotheekcommissie en voorzitter van de Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers. U was penningmeester van de VAC Woonadviescommissie en op dit moment bent u nog heel actief als lid van het Regionaal Overleg Consumentenorganisaties Openbaar Vervoer Gelderland. Binnen dit brede overlegorgaan bent u voorzitter van de Werkgroep Spoor en voert u in die hoedanigheid overleg met onder andere NS, ProRail en verschillende gemeenten. Het is overduidelijk, u bent iemand die niet stil kan zitten.

-


18

Hoewel wat meer op afstand, bent u toch nog steeds iemand die de gemeentelijke politiek niet helemaal los kan laten. Met regelmaat zien wij u nog bij openbare vergaderingen en bijeenkomsten verschijnen. Dat roept dan direct weer herinneringen op aan momenten waarop u als rechtgeaarde Groningse veelvuldig na afloop van een raadsvergadering, onder het genot van een glas rode wijn, in onvervalst dialect aan de bar het debat voortzette met collega-raadslid Anko Haan die als echte Fries de verbale strijd met u aanging. Samen loste u in een mum van tijd alle wereldproblemen op, omstanders begrepen er niets van en dat u elkaar begreep mag ook al een wonder heten.

Uw meisjesnaam is Jonkman en het is misschien daarom, dat u zich actief op social media roert onder het pseudoniem ‘Jonkvrouw 44’. Waar dat getal voor staat, moeten onze toehoorders hier zelf maar raden. U toont zich betrokken en kritisch, maar ook fair en recht door zee. Wat je ziet, is wat je krijgt.

Wat u vandaag krijgt, is brede waardering van de gemeenschap van Geldermalsen én van onze Koning. Bij Koninklijk Besluit van 16 februari 2016 heeft hij u benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Een welverdiende onderscheiding waarmee ik u van harte wil feliciteren. -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


19

Dhr. W. (Wim) van Helten (72), Geldermalsen Geachte heer Van Helten,

Ik zal het u maar eerlijk verklappen, we hebben voor u best wel wat extra moeite moeten doen. Niet omdat u geen Koninklijke Onderscheiding zou verdienen, integendeel, maar omdat u zich genoodzaakt hebt gezien om uw activiteiten als vrijwilliger wat af te bouwen. Wanneer, zoals dat zo mooi heet, de intensiteit van het vrijwilligerswerk te beperkt wordt, dan ontstaat er in het Haagse enige aarzeling. En juist op zo’n moment hebben we binnen het gemeentehuis pas echt een uitdaging. Uit het feit dat u hier nu bij mij staat, mag u afleiden dat het allemaal is goed gekomen en ik ben daar erg blij mee.

Vanaf 1981 bent u actief als lid van het Comité Geldermalsen van de Stichting Woord & Daad. Deze stichting verbindt vanuit Bijbels perspectief mensen over de hele wereld in hun strijd tegen armoede. Concreet betekent dit het organiseren van allerlei activiteiten gericht op het binnenhalen van zoveel mogelijk geld. Met dat geld worden projecten in met name Afrika opgezet die er vooral op gericht zijn de lokale bevolking te helpen zelf hun eigen kwaliteit van leven te verbeteren. Ik heb eens op de website van de stichting gekeken en ben echt onder de indruk geraakt van de hoeveelheid projecten en de variatie daarin. Het moet u altijd een bijzonder goed gevoel gegeven hebben om hieraan vanuit Geldermalsen een bescheiden bijdrage te mogen leveren. Ruim twintig jaar was u penningmeester en nog steeds kan men bij Woord & Daad op u rekenen. -


20

Het voelt voor mij ieder jaar weer een beetje als thuiskomen wanneer ik merk, dat degene die ik mag toespreken zich jarenlang heeft ingezet voor de Hervormde Gemeente Geldermalsen. Deze brede gemeenschap, mag zich gelukkig prijzen met haar vele vrijwilligers waarvan inmiddels een groot aantal, net als u straks, Koninklijk is onderscheiden. U was ongeveer acht jaar ouderling, zorgde nog veel langer voor het rondbrengen van het kerkblad en was ook steevast present bij het ophalen van het oud papier.

Op een gegeven moment hebt u zich aangesloten bij de HervormdGereformeerde Evangelisatie Tricht e.o., tegenwoordig de Hervormde Gemeente van bijzondere aard ‘Maranatha’ genoemd. Ook daar konden ze wel een goede bestuurder gebruiken en u liet zich weer overhalen om achtereenvolgens het penningmeesterschap en het voorzitterschap op u te nemen. Dat bestuurlijke werk werd gecombineerd met het bezoeken van ouderen en zieken. Rond de Kerstdagen bent u steevast de vrijwilliger die hen met een mooi Kerststukje gaat verrassen.

Heel lang hebt u ook de zorg voor zieke familieleden op u genomen. Juist in deze tijd wordt veel gesproken over de noodzaak en kwaliteit van mantelzorg. Volgens mij hebt u daar nooit zo bij stilgestaan. U deed het, gewoon omdat u vond dat iemand het moest doen. We hebben vandaag meer van dit soort mensen in ons midden. Allerlei vormen van zorg waren u toevertrouwd en u bezorgde hen daarmee een waardevolle laatste levensfase. Daarna hield het niet per direct op, want u nam op verzoek ook steeds de afwikkeling van de nalatenschap op u. Vaak een lastige en omvangrijke taak.

-


21

U wordt omschreven als een rustige, bedachtzame en betrouwbare man die zich volledig inzet voor de taken die op uw weg komen. Iemand die zichzelf nooit op de voorgrond plaatst maar het liefst op achtergrond in alle stilte zijn werk doet. Dat is gelukt tot vandaag. Voor één keer staat u daar waar anderen vinden dat u moet staan: op de voorgrond.

Met heel veel plezier kan ik u mededelen dat Koning Willem-Alexander, bij Koninklijk Besluit van 22 maart 2016, heeft besloten u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Van harte proficiat. ----------------------------------------------------------------------------------------------

-


22

Mw. C.A. (Corrie) Hakkert (54), Buurmalsen Geachte mevrouw Hakkert, ‘Verbaal laat zij zeker van zich horen’. Dat is slechts één van de karaktereigenschappen die u worden toegedicht. Ik noem er nog een paar: pittig, doortastend, soms wat eigenzinnig, inspirerend, stimulerend en inderdaad goed gebekt. Het is mij wel duidelijk, hier staat een stevige dame die weet wat ze wil en die dingen voor elkaar weet te krijgen. En toch….eigenlijk staat u hier op de verkeerde plaats. Het is wel net over de grens, maar u bent wel degelijk woonachtig in de gemeente Buren en het zou mijn collega Jan de Boer moeten zijn die u vandaag zou moeten toespreken. Gelukkig zag hij wel in, dat u met heel uw hart en ziel aan het dorp Buurmalsen verknocht bent en heeft hij deze taak met veel plezier aan mij overgedragen. Zo wordt het Burense deel van dit dorp vandaag toch nog weer een beetje van ons. Het spreekwoord luidt ‘Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’. In Buurmalsen geldt het net iets anders en is het meer ‘Wie Corrie Hakkert heeft, heeft de jeugd’. De betrokkenheid bij de dorpsjeugd loopt als een rode draad door uw hele maatschappelijk betrokken leven.

Een kleine twintig jaar nam u vanuit de Nederlands Hervormde Kerk Buurmalsen allerlei groepen jongeren in verschillende leeftijdscategorieën onder uw hoede. U was leidster van de -


23

Zondagsschool, leidster van de Jeugdclub en lid van de Jeugddienstcommissie. Stuk voor stuk posities waarin u zich kon uitleven in het organiseren van leuke bijeenkomsten en activiteiten voor de bij de kerk betrokken jeugd. Daarnaast was u in diezelfde periode heel actief binnen de afdeling Geldermalsen van Jong Gelre en inmiddels al meer dan 35 jaar bent u leidster van het team Buurmalsen dat ieder jaar meedoet aan het Elfdorpenspel. Dat u ook nog eens de voorzitter bent van de Stichting Elfdorpenspel Buurmalsen is eigenlijk heel vanzelfsprekend, immers dit dorp heeft het spel al tien keer gewonnen en werd daarmee automatisch de organisator van de volgende editie. En tsja, als er wat georganiseerd moet worden dan roept het hele dorp om Corrie.

Iemand die zich naast haar dagelijkse werk zoveel inzet voor de lokale gemeenschap heeft natuurlijk ook tijd nodig voor ontspanning en daar helpen wat u betreft volgens mij twee dingen bij. Allereerst denk ik dan aan uw actieve lidmaatschap van het smartlappenkoor ’t Losbandig Systeem’ en ook zie ik u als een hele trouwe enthousiaste plakster die ieder jaar opnieuw weer in alle rust en met opperste concentratie de ontelbare zaadjes op de praalwagen van de Corsoclub Buurmalsen plakt. Een corsoclub die u natuurlijk zelf zo’n tien jaar geleden weer nieuw leven in hebt geblazen. Binnen Buurmalsen neemt het dorpshuis ‘Ons Eigen Gebouw’ een bijzonder belangrijke plaats in. Nog niet zo heel lang geleden is het gebouw grondig gerenoveerd en heeft de dorpsgemeenschap beheer en exploitatie helemaal in eigen hand genomen. Ondanks de goede wil van velen heb je ook dan een aantal mensen nodig die de kar trekken. Met u als voorzitter is succes verzekerd. Vele uren per week bent u in het -


24

dorpshuis te vinden, belangstellend aanwezig bij activiteiten, aanspreekpunt voor gebruikers en natuurlijk ook om, wanneer nodig, zelf de handjes uit de mouwen te steken. Of het allemaal nog niet genoeg is, was u onlangs één van de medeoprichters van de Dorpsraad Buurmalsen. Als gemeente juichen we dit initiatief natuurlijk van harte toe en zien we uit naar de eerste contacten met deze nieuwe vertegenwoordiging van het dorp Buurmalsen. Maar aan de andere kant realiseren we ons terdege dat we dan Corrie aan de andere kant van de tafel tegen komen en die wil dingen gedaan krijgen!

U staat best wel graag op de voorgrond, maar u cijfert zich tegelijkertijd weg voor het belang van de gemeenschap om u heen. U bent enthousiast en beter nog, u weet anderen om u heen in datzelfde enthousiasme bijeen te brengen. Een verenigingsmens, een dorpsmens. Een vrijwilliger uit duizenden die voor haar inzet en vele werk vandaag terecht wordt beloond met een Koninklijke Onderscheiding. Bij Koninklijk Besluit van 23 maart 2016 bent u benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hartelijk gefeliciteerd! ------------------------------------------------------------------------------------------------

-


25

Dhr. W. (Willem) Elburg (59), Deil Geachte heer Elburg,

Vier jaar geleden was u mede initiatiefnemer en oprichter van de 6-minutenzone in Deil, een vrijwilligersorganisatie die tot doel heeft levensreddend op te treden in geval van een reanimatieoptreden. Doordat burgerhulpverleners dicht in de buurt van het slachtoffer wonen, zijn zij meestal in staat om binnen de kritische periode van zes minuten na een hartstilstand een reanimatie op te starten in afwachting van de professionele hulpverleners. Ik moest hier vanmorgen aan denken toen ik u onder valse voorwendselen naar Mariënwaerdt liet komen. Het is maar te hopen dat hij nu geen beroep hoeft te doen op zijn eigen initiatief wanneer hij hoort wat er vandaag echt aan de hand is? Dat viel gelukkig allemaal mee, u bent vrij nuchter ingesteld niet zo snel van uw stuk te brengen. U verzorgt de contacten met de vrijwilligers, beheert de AED’s, ondersteunt bij reanimatietrainingen en houdt zich daarnaast ook nog bezig met de noodzakelijke sponsorwerving. Een prachtig project wat zeker als voorbeeld kan dienen voor onze andere dorpen. Maar dit is zeker niet het enige waarvoor u hier vandaag in het zonnetje wordt gezet. Toen u begin jaren ’80 met José in Deil kwam wonen werd u actief bij de buurtvereniging van de Rynesteynstraat. Via die vereniging en later de organisatie van het Elfdorpenspel rolde u vrijwel vanzelf in het vele vrijwilligerswerk rond Speeltuinvereniging Jeugdland. U bent een vrijwilliger met ‘gouden handjes’, iemand die er niet voor terug deinst een -


26

kale wagen om te bouwen tot een professionele frietkraam, iemand die in Duitsland een mooie feesttent gaat kopen en vervolgens opbouw en inrichting regelt en iemand die betrokken is bij de aanschaf en het onderhoud van de speeltoestellen. Ook tijdens de speelweek bent u ieder jaar weer een actieve vrijwilliger.

Wat is het Oranjefeest in Deil zonder Willem Elburg. Veel dorpsbewoners vinden u juist dan onmisbaar, immers u regelt al meer dan twintig jaar de catering. Ergens wordt het omschreven als: ‘hij wordt gezien als een zeer waardevolle aanvulling in de organisatie van Koningsdag’. Tsja, zo kun je het ook formuleren wanneer je bedoelt te zeggen dat het dankzij Willem Elburg aan de inwendige mens niets zal ontbreken.

Op allerlei fronten binnen Deil actief, maar het lijkt mij dat uw grootste passie uitgaat naar de jaarlijkse Kwart Triatlon Deil. In 1988 was u zelf één van de initiatiefnemers van dit mooie sportieve evenement en sindsdien bent er ieder jaar weer nadrukkelijk bij betrokken. U verwerkt de inschrijvingen, zorgt voor de website, regelt controle- en waterposten, maakt het programmaboekje en onderhoudt de contacten met de jury en de Nederlandse Triatholon Bond. Met andere woorden: u hebt de leiding.

Of het nog niet genoeg is bent u in uw spaarzame vrije tijd ook nog eens klusser in Dorpshuis ’t Duifhuis.

Uw dagelijkse werk als politieman in ons district De Waarden heeft u er gelukkig nooit van weerhouden maatschappelijk actief te zijn. Het beroep van politieman is niet altijd gemakkelijk en velen kiezen daarom bewust voor afscherming van hun privéleven. U niet en Deil weet daar uitstekend mee om te gaan. De inwoners zien u niet als de politieman, -


27

maar gewoon als Willem Elburg. Heel slim, want van mensen zoals u kan een dorp er geen genoeg van hebben.

Het beroepsmatige en het vrijwillge weet u ook nog eens goed te combineren. Al vele jaren coördineert u in dit district de vrijwillige politie. Daarnaast bent u instructeur van verkeersregelaars die bij grote evenementen in onze gemeente worden ingezet. U zorgt er voor dat de lokale organisaties op dat vlak selfsupporting kunnen zijn en aarzelt niet om daarvoor ook instructies in uw vrije tijd te verzorgen. Wanneer u iets belangrijk vindt, dan gaat u ervoor.

Deil vond iets belangrijk en Deil is ervoor gegaan. Met succes, want ik vind het bijzonder prettig u te kunnen mededelen, dat u bij Koninklijk Besluit van 21 januari 2016 bent benoemd tot Lid in de Orde van OranjeNassau. Van harte proficiat. -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


28

Dhr. T. (Teunis) de Wit (69), Geldermalsen Geachte heer De Wit,

Het is dinsdagochtend 26 april, heel voorzichtig komt huize De Wit tot leven. ‘Een rustig dagje’ denkt de heer des huizes, kalmpjes aan, lekker Andante. Maar niet veel later neemt zijn vrouw het initiatief, manlief moet er immers over een paar uurtjes tiptop bij staan, tijd voor actie, Allegro, of liever nog Allegro Vivace. Wanneer het allemaal toch voorspoedig blijkt te verlopen neemt ze wat gas terug, tijd voor een Ritenuto en weer terug naar Andante. Tegen de tijd dat het grote uur nadert, slaat toch de paniek weer wat toe en moet opnieuw de vaart erin, herkenbaar, een Da Capo.

Of het vanmorgen echt zo is gegaan weet ik natuurlijk niet, maar wat ik wel weet, is dat we hier met u iemand op het podium hebben staan wiens leven volledig in het teken staat van de muziek. Vandaar uiteraard met een kwinkslag die verwijzing naar u ongetwijfeld bekende muzikale termen.

Wanneer ik zeg uw hele leven, dan klopt dat eigenlijk wel. U komt uit een erg muzikale familie, dus het zit al vanaf de geboorte in uw genen. Op uw achtste werd u lid van muziekvereniging OZOD in Tricht en enkele jaren later maakt u de overstap naar fanfare De Volharding in Deil. Op zestienjarige leeftijd werd u bij deze vereniging plaatsvervangend dirigent van het orkest. Een unicum in de wereld van de blaasmuziek en u kreeg dan ook volop aandacht in de media. In diezelfde tijd werd de -


29

Oscar White Band opgericht, vernoemd naar uw broer Oscar. Drie nog erg jonge talentvolle knullen die de muzikale wereld gingen veroveren. U speelde binnen deze band actief uw partijtje mee, was muzikaal leider en schrijver en arrangeur van het repertoire. De band werd later met enkele leden uitgebreid en was maar liefst 25 jaar erg bekend in ons land en ook in België en Duitsland. Voor mij persoonlijk wel aardig is het feit, dat de latere secretaresse van één van mijn voorgangers de zangeres was. En daar bedoel ik natuurlijk niets mee!

U was en bent een muzikale duizendpoot. Klarinet, altsaxofoon, tenorsaxofoon, contrabas en piano….u hebt al deze instrumenten in de vingers. Maar u bent ook een stimulator en leider. Dit jaar is het precies 25 jaar geleden dat mede door uw initiatief de Stichting tot bevordering van Bigbandmuziek werd opgericht. Onder de paraplu van deze stichting ontstond gelijktijdig de Sweet Blossom Orchestra. Er zullen maar weinig mensen in deze zaal zijn, die niet van dit geweldige orkest hebben gehoord. Vanaf het begin hebt u de leiding en bent u de rots in de branding bij alles wat er rond optredens moet worden georganiseerd. Een bron van inspiratie voor jong en oud. Het delen van uw liefde voor de muziek is uw drijfveer, vandaar dat de SBO ook met regelmaat geheel belangeloos voor goede doelen optreedt. De eerste keer dat wij elkaar echt ontmoetten was op de avond dat ik in uw persoon de SBO mocht bedanken voor haar twintigste vrijwillige bijdrage aan de Rode Kruis Bloesemtocht. Het was ook niet voor niets dat het orkest in 2003 de Cultuurprijs van de gemeente Geldermalsen in ontvangst mocht nemen.

-


30

U was geen beroepsmusicus en daarom in uw arbeidzame leven werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen. Niet zo vreemd was het daarom, dat u zo’n tien jaar lid bent geweest van het NS Harmonieorkest, ook een trouwe muzikale gast tijdens de Bloesemtocht. De optredens bij dit onderdeel van NS begonnen altijd stipt op tijd, want u was concertmeester en marsleider. Tenslotte bent u inmiddels alweer bijna twintig jaar verbonden aan het reünistenorkest van het Fanfarekorps der Genie.

In vogelvlucht een rijk gevuld muzikaal leven van iemand die de muziek als onlosmakelijk bindmiddel van de samenleving ziet en uitdraagt. Naar hoe u vanmorgen bent opgestaan kon ik slechts raden. Hoe u morgen op gaat staan weet ik precies. U hebt vandaag oudjaar en viert dus morgen uw verjaardag. U kunt dan het feest van vandaag nog eens dunnetjes over doen want u staat morgen op als nieuw onderscheiden inwoner van onze gemeente Geldermalsen. Bij Koninklijk Besluit van 6 januari 2016 bent u door Koning Willem-Alexander benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hoe dat klinkt? Voor u waarschijnlijk Grandioso! -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


31

Mw. N.J. (Netty) van Trooyen- van Vrouwerff (51), Buurmalsen Geachte mevrouw Van Trooyen,

Zeg Buurmalsen en je zegt vrijwel automatisch Fanfare Wilhelmina. Zeg Wilhelmina en je zegt Familie Van Vrouwerff. Zeg Van Vrouwerff en je zegt Koninklijke Onderscheiding.

Het is bijzonder wanneer binnen één gezin meerdere personen een onderscheiding wordt toegekend vanwege hun grote inzet voor de samenleving. Het bewijst dat passie en enthousiasme aanstekelijk kunnen werken. Na uw vader Gerrit en uw zuster Joke bent u zelfs al de derde Van Vrouwerff die deze eer te beurt valt. Gemeenschappelijke liefde voor de muziek kan niet alleen vele mooie muzikale momenten opleveren, maar dus ook nog wat anders. Maar dat was ongetwijfeld nooit uw bedoeling toen u zich voor het eerst als meer dan een doorsnee lid van de vereniging ging profileren.

Meer dan veertig jaar een actief meespelend lid en bijzonder begaan met het jeugdbeleid. U geeft saxofoonles, organiseert workshops, proeflessen, voorspeelmiddagen en bent ook betrokken bij de organisatie van jeugdmuziekdagen. Sinds enkele jaren behoort het jeugdbeleid ook vanuit een functie als bestuurslid tot uw aandachtsgebied. Die bestuursfunctie zorgt er automatisch voor, dat u nog meer dan voorheen ook druk bent met allerlei acties om de verenigingskas te spekken. Zo’n twintig jaar maakte u deel uit van het -


32

Wilhelmina Toneel en verzorgde daarmee prachtige voorstellingen voor het Buurmalsense publiek maar ook voor de ouderen uit de omtrek die voor een leuke middag thuis werden opgehaald. Een fanfare alleen is voor u niet genoeg. Vandaar dat u al vijfentwintig jaar deel uitmaakt van de Sweet Blossom Orchestra en daarnaast al vele jaren van het Buurmalsens Saxofoonkwartet. Datzelfde kwartet verzorgde hier vorig jaar een prachtig muzikaal intermezzo. Allemaal voor uw eigen plezier en het plezier van anderen waarbij optredens voor charitatieve doelen en begeleiding van uiteenlopende kerkdiensten veelvuldig onderdeel van het jaarprogramma zijn. Naast al het muzikale bent u inmiddels al dertien jaar een trouwe collectant van de Nierstichting.

Al met al een voorbeeldvrijwilliger. Maar dat is niet het enige. Ik heb net al bij de heer Wijbenga opgemerkt, dat soms ook wordt gekeken naar wat iemand beroepsmatig onderscheidt. Net als bij hem kom ik dan ook bij u uit en net als bij hem moest ik alles wat vaker doorlezen om slechts een beetje te kunnen begrijpen waar u zich in uw dagelijkse werk zoal mee bezig houdt.

U bent als kernanalist Fertiliteit en Immunochemie werkzaam bij het Klinisch Chemisch Laboratorium van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Met behulp van internet heb ik geprobeerd een Jip en Jannekevertaling van deze functie te vinden, maar dat is me niet gelukt. Wat ik wel begrijp is dat u zich naast allerlei andere werkzaamheden vooral hebt toegelegd op de kwaliteitsverbetering van zaadonderzoek binnen de verschillende laboratoria in Nederland. Vooral dankzij uw inspanningen is er een uniforme procedure ontstaan om zaadonderzoek te verrichten waardoor de uitslagen betrouwbaarder zijn geworden en de -


33

resultaten ook beter uitwisselbaar tussen de ziekenhuizen. Binnen de Voortplantingsgeneeskunde in Nederland wordt u gezien als een belangrijk persoon. Medisch specialisten benaderen u rechtstreeks en geven openlijk aan veel van u te leren op het gebied van zaadonderzoek en het opwerken van zaad zodat het geschikt is voor verschillende vruchtbaarheidsbehandelingen. Het kan haast niet anders dan dat de resultaten van uw werk voor veel blijdschap in jonge gezinnen met een kinderwens hebben gezorgd. U bent auteur en mede-auteur van tal van belangrijke wetenschappelijke artikelen en levert daarnaast op allerlei andere manieren een actieve bijdrage aan kennisoverdracht op uw vakgebied. Dat gebeurt dan met regelmaat vanuit verschillende werkgroepen en netwerken waarbinnen u dan tegelijkertijd ook een bestuursfunctie vervult. Alles draait bij u om hoogwaardige zorg voor patiënten en het slaan van bruggen naar andere zorgprofessionals. De wijze waarop u als medisch analist uw functie uitoefent wordt omschreven als een absoluut unicum.

Juist in een tijd dat de kwaliteit van de zorg zo onder druk staat, kan diezelfde zorg en eigenlijk de hele samenleving niet zonder mensen zoals u. Dat signaal vanuit een brede kring van medisch wetenschappers om u heen is doorgedrongen tot Den Haag. Ik kan u daarom met veel plezier mededelen, dat u bij Koninklijk Besluit van 11 april 2016 bent benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


34

Dhr. J.N. (Jacques) Westbroek (69), Rhenoy Geachte heer Westbroek, beste Jacques,

In 2013 zat u in het complot rond de toekenning van een Koninklijke Onderscheiding aan uw vrouw Lies. Ontzettend leuk natuurlijk om haar zo stiekem om de tuin te leiden en er samen met anderen een feestje van te maken. En een feest werd het, mede dankzij het stralende middelpunt zelf. We zijn drie jaar verder en u bent nu zelf het ‘slachtoffer’.

Ook toen was u al in beeld als iemand die eigenlijk best wel eens in het zonnetje gezet mocht worden. Wie doen we eerst? Lies of Jacques? Allebei tegelijk? Ach nee, dan boren we de familie Westbroek een extra feestje door de neus. De keuze viel op Lies en het was overduidelijk dat u reuze trots was en het zeker niet anders zou hebben gewild.

U ging rustig door als een actieve vrijwilliger binnen de Rhenoyse gemeenschap. Daarmee heeft u alleen maar nog meer bijgedragen aan het verwezenlijken van de wens om ook u het welverdiende Lintje opgespeld te laten krijgen. Met recht welverdiend, want uw brede inzet binnen dit mooie dorp is bijzonder waardevol. Het is nauwelijks voor te stellen dat u zich daar ooit als zogenaamde import hebt gesetteld. Wie niet beter zou weten, zou er automatisch van uitgaan dat u geboren en getogen in Rhenoy bent, het dorp zit in uw bloed. Dat kan ik voor ons publiek hier vrij eenvoudig met een aantal voorbeelden verduidelijken.

-


35

Ruim vijfendertig jaar geleden was u één van de oprichters van de Vereniging Dorpsbelangen Rhenoy, een unieke vereniging waarvan nagenoeg alle dorpsbewoners lid zijn. De VDR behartigt op tal van manieren de belangen van het dorp. Zo’n zeven jaar was u voorzitter en nog steeds bent u een actief lid.

Eén van de tien commissies die de VDR telt is de Communicatiecommissie. Deze commissie verzorgt vanuit het dorp de relatie met de gemeente Geldermalsen. Met regelmaat vindt er overleg plaats over onderwerpen als woningbouw, veiligheid in het dorp, onderhoud van wegen en groen, maar bijvoorbeeld ook over het nog niet zo lang geleden geopende Klompenpad. Binnen de commissie hebt u zich altijd geprofileerd als iemand met doorzettingsvermogen en vooral volhardendheid. Als geen ander bewaakt u het nakomen van gemaakte afspraken. U aarzelt niet zaken soms scherp neer te zetten. Dat was voor de andere kant van de tafel soms wel wat wennen, maar ik durf hier wel te stellen dat er een wederzijds respect is gegroeid en dat aan uw integriteit en oprechtheid nooit is getwijfeld. Rhenoy kent met ‘de Betuwepoort’ een prachtig dorpshuis, maar dat is er niet vanzelf gekomen. U was jarenlang betrokken bij de voorbereiding en uiteindelijke realisering van dit mooie gebouw. Totdat het zover was, moesten natuurlijk ook de oude locaties als Ons Honk’ en het gebouw ‘Opwaarts’ worden onderhouden. Onderhoud en bouwen, het kost allemaal geld en als penningmeester van de bouwcommissie was u het die allerlei inzamelingsacties bedacht om het benodigde geld bijeen te krijgen.

-


36

Maar liefst 25 jaar was u de hulp van Sint Nicolaas en wist daarmee telkens weer de kinderen van Rhenoy een prachtige middag te bezorgen. Dat de Goedheiligman bij zijn aankomst aan de Lingedijk steevast welkom werd geheten door uw vrouw Lies moet een leuke bijkomstigheid zijn geweest.

Al ontzettend lang bent u één van de drijvende krachten achter de uitgave van ‘De Klepperman’, de dorpskrant van Rhenoy. Ooit een product van knippen, plakken en provisorisch drukken, nu gaat alles digitaal met als resultaat vijf keer per jaar een prachtig vormgegeven full colour visitekaartje van het dorp.

U ondersteunt de organisatie van de jaarlijkse feestweek en helpt uw vrouw bij tal van haar drukke bezigheden zoals de organisatie van de Open Eettafels in Rhenoy. Tenslotte wil ik hier nog vermelden, dat u meer dan tien jaar vrijwillig chauffeur en gastheer bent geweest voor de Stichting Make A Wish, een stichting die de liefste wensen van kinderen met een levensbedreigende ziekte vervult. Dankbaar werk, maar ook confronterend. Het doet je beseffen hoe goed je het zelf met gezonde kinderen en kleinkinderen hebt.

Was er drie jaar geleden al een goede reden, nu is die er alleen nog maar meer. Ik vind het erg fijn u te kunnen melden, dat u bij Koninklijk Besluit van 27 januari 2016 bent benoemd tot Lid in de Orde van OranjeNassau. Vanaf vanavond twee lintjes op één kussen in huize Westbroek. Van harte proficiat! -------------------------------------------------------------------------------------------------

-


37

Uitreiking Koninklijke Onderscheidingen. Programma en toespraken. 26 april 2016

Recommend Documents