Toelichting bij de selecta

Selecta

Een verzameling ‘nummers’ van Drs. P, behorend bij het profielwerkstuk van Aron Ouwerkerk, samengesteld uit de bundel Tante Constance en Tante Mathilde (Ivo de wijs, 2003)

1

Toelichting bij de selecta ∗

De door mij gekozen gedichten van Drs. P, de selecta , heb ik op een zo objectief mogelijke manier proberen samen te stellen uit de gedichtenbundel Tante Constance en Tante Mathilde (Ivo de Wijs, 2003) die op zijn beurt weer is samengesteld uit het gros van de ‘nummers’ van Drs. P. Ik heb daartoe uit deze bundel met alfabetisch gerangschikte gedichten van elke letter het eerste (Nederlandstalige) gedicht genomen. Verder bij de selecta opgenomen zijn de alom bekende nummers die nooit zouden mogen ontbreken in een werkstuk over Drs. P: De zusters Karamazov, Dodenrit (of Trojka in de volksmond), Knolraap en lof, schorseneren en prei en De Veerpont. Deze zijn met I*, II*, III* en IV* genummerd en zijn aan het eind van de bundel te vinden. De selecta zijn met behoud van vorm en interpunctie overgenomen, behalve daar waar omwille van het scanderen een uitgeschreven woord nuttiger is dan bijvoorbeeld een afkorting of getal. Wat er origineel in de bundel staat, is in die gevallen tussen teksthaken terug te vinden. Voor dit aparte bundeltje is de site www.muzikum.eu, waar ik veel liedteksten van heb overgenomen, mij zeer handig geweest. Aangezien Heinz Polzer nog geen 70 jaar dood is, is het auteursrecht op zijn werk nog niet vervallen. Voor de illegaliteit van dit bundeltje houd ik mijzelf geheel verantwoordelijk.

* Pl. van ‘selectum’; lett.: het uitgekozene.

2

I AARDAPPEL, IERSE blz. 12-13 van bovengenoemde bundel O ik ben slechts een domme agrarische Ier En ik baad niet in weelde en geld Niettemin word ik steeds overstelpt door plezier Als ik kijk naar mijn aardappelveld O het leven daarbuiten is moeilijk en druk Vol van spanning en haat en geweld Maar ik koester mij in een botanisch geluk Als ik kijk naar mijn aardappelveld Voor de moeder is 't kindje dat rust in haar arm Een geheel onvervangbaar bezit Maar het zien van een bintje maakt mij even warm Als bijvoorbeeld een varken aan 't spit O de herdertjes waren terecht welgemoed Want zij hadden hun schaapjes geteld Dat is prettig, maar ik voel me minstens zo goed Als ik kijk naar mijn aardappelveld O destijds in een opwelling heb ik een boek Vol met mooie gedichten besteld Ik kom steeds met een ander citaat uit de hoek Als ik kijk naar mijn aardappelveld O er wordt dikwijls door een theaterbureau In verband met mijn zangstem gebeld Maar ik taal niet naar roem en contracten en zo Als ik kijk naar mijn aardappelveld Ja, de handappel ligt ook wel goed in de hand En was reeds in de Oudheid vermaard Met de aardappel voel ik mij toch meer verwant Want de aardappel ligt in mijn aard O ik ben slechts een domme agrarische Ier Maar ik voel mij een vorst en een held Een artist, filosoof, kampioen en bankier Als ik kijk naar mijn aardappelveld

3

II DE BAARDMIJT blz. 30-32 Gijlieden die uw baard zo vrolijk in de wind laat wapperen Gij dichtbegroeide bohémiens, diepzinnigen en dapperen Let op! Er dreigt U groot gevaar U moet vooral beseffen dat U juist door Uw behaardheid U blootstelt aan het woeden van de zo gevreesde baardmijt Die zeer bedrijvig is dit jaar Wacht U voor de baardmijt De knabbelende baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Wacht U voor de baardmijt De Zuidchinese baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Ze komen bij miljoenen uit het oosten aangeslenterd En elke baard of hangsnor wordt onmiddellijk geënterd En dan als woning ingericht Het is hier niet de plaats om ze nauwkeurig te beschrijven Die grijperige poten en die vreemde achterlijven En dat misdadigersgezicht Wacht U voor de baardmijt De dwarsgestreepte baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Wacht U voor de baardmijt De slecht befaamde Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Het is bepaald geen voorrecht om een baardmijt te ontmoeten Ze wassen nooit hun handen en ze vegen nooit hun voeten En praten met een volle mond Ze leven steeds in onmin met hun vele bloedverwanten Ze plegen ook zich onder zacht geritsel voort te planten En kijken daarbij loerend rond Wacht U voor de baardmijt De wrede sluwe baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Wacht U voor de baardmijt De mysterieuze baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond

4

Wacht U voor de baardmijt De subversieve baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond Wacht U voor de baardmijt De onbeleefde baardmijt Wacht U voor de baardmijt De baardmijt waart rond III

CAFÉ-CHANTANT blz. 57-58

Waar honderden sigaren De atmosfeer bezwaren Waar obers bij de pinken De rekenkunst verminken Waar dartele komieken Hun kletsverhaal fabrieken En waar een nette vrouw Zich nooit vertonen zou

In het café-chantant Café-chantant Daar krijgt U bij uw wijntje Een Trijntje en refreintje In het café-chantant Café-chantant Daar heeft U voor een prik Den heelen avond schik

Waar dames die zich verven De jongelui verderven Ofwel met blote kuiten Onkiese liedjes uiten Waarbij ze vlijtig spieden Naar welgestelde lieden Terwijl het huisorkest Uw trommelvlies verpest

In het café-chantant Café-chantant Daar geven vrouwen graag lucht Aan wuftheid en behaagzucht In het café-chantant Café-chantant Is iedereen verzot Op kunst en zingenot

Waar hoogbejaarde grappen De aandacht doen verslappen Doch benen, hoog geheven De aandacht doen herleven Waar poezele contouren Het kennersoog ontroeren

5

Waar het geweten zwijgt En waar de bloeddruk stijgt

In het café-chantant Café-chantant Waar vrouwelijke schoonheid Tot mannelijk vertoon leidt In het café-chantant Café-chantant Vergeet men menigmaal Het nut van de moraal DEMONSTREREN blz. 64-65

IV We moeten gaan betogen Tenminste als we mogen We worden weer bedrogen door ‘t regeringsapparaat Hier heb ik nog een spandoek Met een brilliante banvloek En als het even kan, zoek dan eens uit waarom het gaat Daar gaan we met zijn allen De boze kreten schallen Om beter op te vallen doen we alles in de maat We laten ons niet knechten We zullen blijven vechten Tot men voor onze rechten openstaat Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Het kleuteronderwijs is veel te ongenuanceerd En daarom wordt er heden massaal gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! De opkomst viel wat tegen, men was niet geïnformeerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonsteerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! De opkomst was geweldig maar de route lag verkeerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! De route was nu goed, maar er werd net ge-asfalteerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Ze hadden nog niet alle leuzen uit het hoofd geleerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert!

6

Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Al demonstrerend is een demonstrand gearresteerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! De demonstrant is vrij, maar hij is erg verbouwereerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Het spandoek is door en politiepaard beürineerd En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Het schijnt dat onze actie nog te weinig imponeert En daarom wordt er morgen opnieuw gedemonstreerd Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! Protesteert! V EENDAGSVLIEG blz. 80 Je telt pas duizend weken Maar deed al van je spreken Zo kom je bij een platenfirma terecht* Men leidt je door de gangen Je wordt verheugd ontvangen Je krijgt een sherry en de machthebber zegt:* ‘Dat wordt het helemaal, je hebt alles mee* Met jouw talent heb jij een prima entree* En al beweer je Dat het nog groeien moet Ik garandeer je dat zo'n stem het juist geweldig doet, dus We maken eerst een single, is dat oké [o.k.]?* Dan kom je in Van Twaalf Tot Twee En ook natuurlijk op de buis Ik regel dat met Willem Duys En dan met rasse schreden Het hete ijzer smeden Want dan staat alles klaar voor jouw L.P.’ Een maand of zeven later Je staat in een theater Een showprogramma, en je bent nummer 11* Je zingt een oude tophit Waarna het er weer opzit Terwijl je afgaat, zeg je fier tot jezelf:* ‘Dit is het helemaal, je hebt het gemaakt*

7

Je bent je eerste twijfels nu kwijtgeraakt* Natuurlijk weet je Dat het nog groeien moet Maar met een beetje goede wil komt alles heus wel goed, en Wat geeft het of die krant je heeft afgekraakt* Zo'n krant waar iedereen van braakt Je zit nog lang niet in de knel Je haalt de Top Tien vast nog wel Dus laat ze maar beweren Dat jij het nooit zal leren Want dat soort kreten wordt altijd geslaakt’ Er is een jaar verstreken En wie nog van je spreken Doen dat waarschijnlijk op meewarige toon* Het moet nog altijd groeien Je zult je niet vermoeien Er is geen post meer voor je, geen telefoon* Nou ja, dat was het dan, je hebt het gehad* Je mooie carrière ligt op zijn gat* Je kan wel zeggen Dat het nog groeien moet Maar ze beleggen niet in iemand die is doodgebloed, nee Het wordt in deze business niet altijd wat(*) Wat jou betreft, ze zijn het zat Ze willen je, zoals je ziet Zelfs niet meer voor een benefiet Maar ja, dat kan gebeuren Daar moet je niet om treuren Je hebt je kans gehad en dat was dat *Deze verzen bevatten een antimetrie

8

VI EEN FIJNE DAG blz. 92 De achtste mei jongstleden [j.l.] maakten wij een mooie tocht Die reuze leuk verlopen is en die er wezen mocht De hele Calculatie ging die dag al vroeg op pad Behalve juffrouw Aalders die een keelaandoening had We waren dus met vierendertig [34] mensen welgeteld Er was voor de gelegenheid een mooie bus besteld We waren mooi op tijd en we vertrokken dan ook stipt Nadat de fotograaf ons eerst nog even had geknipt De weergoden waren ons ogenschijnlijk goed gezind Een stralende hemel en niet zo erg veel wind Nog voor we 't weten hebben wij een flink stuk afgelegd En komen we aldus in een natuurgebied terecht De reis wordt bij een waterval een ogenblik gestaakt En hier een mooie foto door de fotograaf gemaakt Wat is dat alles vredig in die prachtige natuur En even later koffie in een echt antieke schuur En stappen wij daarna met frisse moed en zeer gesterkt Weer in, want er moet dan nog heel wat worden afgewerkt Een kostelijk voorval had zich daarvoor nog voorgedaan Toen juffrouw de Wit haast haar tas had laten staan En dan komt de verrassing die voor ons in petto zat We mogen allen even lopen langs het Heksenpad Het is toch maar wat eng en daarom gaan we dan ook vlug Nadat een foto was genomen naar De Hoge Brug Dat is een prachtig restaurant en hier wordt uitgestapt En vol van onze avonturen gretig toegehapt En worden aan de lunch vereeuwigd door de fotograaf En spoedig weer op weg naar het beroemde... Maar wacht! Daar is iets aan de hand De oude juffrouw van der Bult is wagenziek Toe, waarschuw de chauffeur nou En zeg hem dat hij stoppen moet Een dame is niet goed Hè, wat vervelend dat gezeur nou Wie heeft hier soms een oude krant Mag ik hem hebben want de toestand is kritiek Kan er geen raampje open Dat komt van al die bessenvla Hè toe meneer! Nou ja 't Is jammer dat het zo moest lopen De bus staat nu ten minste stil Als jij nou even helpen wil En zonder acht te slaan op het gekokhals en gekerm Legt men de oude juffrouw van der Bult voorzichtig in de berm

9

Dan hebben de heren hun plaatsje alweer opgezocht En fluks gaat het verder op onze mooie tocht We strijken op een hoge heuvel neer op een terras En komt een kopje thee of koele dronk hier goed van pas Wij hebben op dit punt een onvergetelijk gezicht Terwijl van hier de grens van Duitsland in de verte ligt Natuurlijk worden wij hier fotografisch vastgelegd Hij doet het reuze handig, dat mag ook wel eens gezegd In snelle vaart gaat het dan huistoe door ons mooie land En heeft de heer [Hr.] van Mechelen de lachers op zijn hand De vrolijke stemming vermaakt ons allen opperbest Er wordt zelfs gezongen, al is er geen orkest We zouden nog een pletterij bezoeken onderweg Maar het was zo dat er een staking was, dat was dus pech En zonder oponthoud brengt onze kranige chauffeur Ons keurig wel wat moe maar zeer voldaan weer voor de deur Zo eindigt dan een dag die grote indruk achterlaat Waarover in de toekomst lang zal worden nagepraat Kortom, het was een heerlijke en goed geslaagde dag Zoals misschien gebleken is uit mijn beknopt verslag VII GABRIËL blz. 97-98 Onze wereld wil niet deugen Overal is trammelant Maar we kunnen ons verheugen In een goede muzikant Gabriël Gabriël Dat is geen willekeurling uit een dorpskapel Hij speelt in het orkest van, eh, Jacques Brel Althans naar ik veronderstel Gabriël Gabriël Kan de mensen laten dansen in een dodencel Hij heeft een instrument met een apart model En iedereen herkent het snel Wie hem eens heeft horen spelen Is voorgoed een ander mens En in alle onderdelen Meer gezond en meer intens Gabriël Gabriël De vrouwen zijn verkikkerd op zo’n jonggezel Ze vinden hem een engel en ze roepen schel:

10

‘Toe, speel nog een van Wilhelm Tell!’ Gabriël Gabriël Het kan geen kwaad als ik de naam nog even spel Dat is dan G, a, b, r, i, e, l Dus heel iets anders dan François O, we kunnen ook genieten Van een smaakvol strijkkwartet Maar we laten dat wel schieten Bij ‘t geluid van zijn trompet Gabriël Gabriël Dan zetten ze de ramen open in de hel De duivels houden even op met hun gekwel En dat bevalt de zondaars wel Gabriël Gabriël Zijn spel is nu eens dromerig en dan weer fel En minstens even hoorbaar als een tuchthuisbel En pakkend als een dwangbevel ∗

VIII HALLELUJA, KAMERADEN blz. 121 (Feestlied voor diverse gelegenheden)

En het geschiedde in die dagen, het verhaal is welbekend Kom we laten nog een pintje tappen voor de hele tent En we juichen, want de Koningin verschijnt op het balkon De emotie is te snijden in het volle stadion Halleluja, kameraden, landgenoten, zet hem op Laat de klok maar luiden, stille nacht, alaaf, de vlag in top Oranje boven, hand in hand, verheugt u o Sion, hatsekidee Aggemaar leut het, amen, Wereldcup, voor Nederland hoezee En zo werd het kind geboren in die Bethlehemse stal Coen Moulijn, die geeft een schuiver, en Piet Keizer heeft de bal Nu de Gouden Koets voorbijkomt is de geestdrift algemeen Dus we zingen nog een kraker en we pakken er nog een Halleluja, kameraden, landgenoten, zet 'm op Laat de klok maar luiden, stille nacht, alaaf, de vlag in top Oranje boven, hand in hand, verheugt u o Sion, hatsekidee Aggemaar leut het, amen, Wereldcup, voor Nederland hoezee

∗

Dit nummer heeft in zijn gezongen variant af en toe een afwijkende (volgorde van) tekst, maar is metrisch hetzelfde te beschouwen: https://www.youtube.com/watch?v=D6wV6shc9lQ .

11

Met een schijnbeweging flitst hij langs het vorstelijk gezin En de engel zeide: 'Hela hola, houd er de moed maar in' Hare Majesteit bedankt, het is maar eenmaal Carnaval En daar is de eerste goal die al den volke wezen zal Halleluja, kameraden, landgenoten, zet hem op Laat de klok maar luiden, stille nacht, alaaf, de vlag in top Oranje boven, hand in hand, verheugt u o Sion, hatsekidee Aggemaar leut het, amen, Wereldcup, voor Nederland hoezee IX IN HET HUIS DER SCHANDE blz. 143-145 Als de goede burgers zich naar bed begeven Na een dagtaak die met ijver werd volbracht Dan beginnen and’re menschen pas te leven In de rosse wereld van een stad bij nacht Daar wordt ook gewerkt en eveneens gehandeld Op een drukke markt van wellust en jolijt Waar de klant een lichaam kiest En de vrouw haar ziel verliest Waar ellende zich vermomt als vroolijkheid In een weelderig toilet En met een glimlach zeer coquet Maar met een gebroken hart Neem ik deel aan wuplsch vermaak Val ik bij allen in den smaak Maar word ik verteerd door smart Met mijn lippen vurig rood En met mijn boezem half ontbloot Ben ik onweerstaanbaar mooi Maar al zwelg ik in genot Deerniswekkend is mijn lot: Ik ben een lichtekooi In den avond als de heeren binnenkomen Roept Madame ons naar beneden in ’t salon Gretig worden wij in oogenschouw genomen En men vraagt: ‘Wat zit er onder die japon?’ Dus wij schateren, wij draaien en wij lonken En wij brengen onze koopwaar aan den man Soms onthaalt men ons op wijn Juist alsof wij dames zijn Maar dat tijdverlies, daar houdt Madame niet van In een weelderig toilet En met een glimlach zeer coquet Maar met een gebroken hart Neem ik deel aan wulpsch vermaak Val ik bij allen in den smaak Maar word ik verteerd door smart Met mijn lippen vurig rood

12

En met mijn boezem half ontbloot Ben ik onweerstaanbaar mooi Maar al zwelg ik in genot Hartverscheurend is mijn lot: Ik ben een lichtekooi Nu en dan kan een bezoeker mij doen denken Door een enkel woordje of bepaalden blik Door zijn snor of door zijn houding bij het schenken Aan mijn vader of mijn armen Frederik Ja, dan word ik met een wreeden schok herinnerd Aan de argelooze jaren van weleer Maar dat is geschiedenis En als hij verdwenen is Ga ik lachend naar den volgenden mijnheer In een weelderig toilet En met een glimlach zeer coquet Maar met een gebroken hart Stort ik mij in wulpsch vermaak Val ik bij allen in den smaak Maar word ik verteerd door smart Met mijn lippen half ontbloot En met mijn boezem vurig rood Ben ik onweerstaanbaar mooi Maar al zwelg ik in genot Schier ondraaglijk is mijn lot: Ik ben een lichtekooi X JERICHO blz. 150 Men wou een stad veroveren; dat lukte maar niet zo Daarop kwam het advies van een efficiencybureau U laat eens uw fanfare lopen rondom Jericho Die moeten daarbij spelen, en dan liefst fortissimo Ze bliezen door het luchtruim, ze marcheerden door het groen Ze kwamen dapper blazend bij 't vertrekpunt aan, en toen Stond alles er nog net zo bij, men moest het overdoen Men ging dus weer marcheren en men blies op zijn klaroen Na afloop lag de muur van Jericho nog niet in puin Al stond hij, als je goed keek, hier en daar een beetje schuin Men ging dus weer marcheren door een speelplaats en een tuin Een kerkhof en een renbaan, en men blies op zijn bazuin Ook na de derde ronde bleek de muur nog niet geveld Men ging dus weer marcheren en men blies met veel geweld Bij aankomst werd de toestand zonder moeite vastgesteld Die was nog steeds precies als ik hierboven heb vermeld

13

Men ging dus weer marcheren en men blies het repertoire Hoe liep het af met deze muzikale heldenschaar? Dat weet ik niet: ik las alleen het eerste stukje maar Je vraagt je af – hoe krijgen ze de onzin bij elkaar? XI KATTEKWAAD blz. 157-160 Kattekwaad Ondanks het feit dat ik in weelde baad Als negentiende-eeuwse landmagnaat Ontbeer ik een genot van vroeg tot laat Kattekwaad Kattekwaad Nu dan mijn levenseinde komen gaat Zie ik mijzelf weer bij zo'n heldendaad Met katapult of ander apparaat Kattekwaad Inderdaad Het beeld vervult mij nog met weemoed Terwijl mijn personeel het vee hoedt Of nijver naar den akker gaat Kattekwaad Er gaapt een leegte in mijn overdaad Al deze rijkdom is maar surrogaat Ik mis mijn eens zo trouwe toeverlaat Kattekwaad Kattekwaad Ik bracht mijn jeugd door in een internaat Het leven is daar meestal desolaat Waar echter ook iets tegenover staat Kattekwaad Kattekwaad Al was de directeur een potentaat Toch zag men guitenstreken van formaat Door heel ons leven liep een rode draad Kattekwaad Wie ontgaat De neiging om op iets te mikken? Of om genadeloos te prikken In iemand die voorover staat Kattekwaad We goten 's winters water op de straat U weet, we hebben hier een landklimaat En menig werkman viel op zijn gelaat Kattekwaad

14

Kattenkwaad Een passerpunt belandde accuraat En krachtig in eens leraars ruggegraat Hij zei alleen nog even: ‘A kwadraat’ Kattekwaad Kattekwaad Op zijn verjaardag kreeg een kandidaat Een scheutje blauwzuur in zijn chocolaad Zijn oude moeder was ten einde raad Kattenkwaad Wie versmaadt De pret van lijm op boterhammen Ofwel het vrolijk spel der vlammen Bij voorbeeld in een nachtgewaad? Kattekwaad De keukenmeid was bezig met de vaat En niet verdacht op onze handgranaat Heur laatste uiting was een blik vol haat Kattekwaad Kattekwaad Na het behaalde baccalaureaat Ben ik nu vele jaren plutocraat Waarbij ik een ding achterwege laat Kattekwaad Kattekwaad Wat ons volwassenen nog openstaat Is malversatie, roofmoord of landverraad En het bekrassen van een heilsoldaat Kattekwaad Kijk, het gaat ∗

Mij niet zozeer om al die grappen Ik kan u trouwens wel verklappen Dat vaak de stijl mij tegenstaat Kattekwaad! En als een jeugdige trottoirpiraat Zo'n laffe aardigheid aan mij begaat Bel ik terstond het commissariaat Kattekwaad

* “Mij” staat niet in de bundel, maar wordt wel degelijk gezongen en is wegens metrische redenen onmisbaar.

15

XII DE LAATSTE EER blz. 178-179 't Ontvangen van een zwartomrande tijding Maakt ons opmerkzaam op een sterfgeval In 't algemeen geen reden tot verblijding Tot rondedans of dronkemansgelal Integendeel, het is met ernst en wijding Dat men zich naar de dienst begeven zal Voorzeker, een van onze droefste plichten Is dit bewijzen van de laatste eer Tenslotte zijn we allen ooms of nichten Collega's, oude vrienden en zo meer En kunnen, moeten wij de smart verlichten Door middel van correct gecondoleer Dit luistert nauw tot op de millimeter Mimiek en woordkeus zijn dus adequaat Men roept niet uit: ‘Een volgend keertje beter!’ Terwijl men iemand op de schouder slaat Maar formuleert het mooier en discreter En met de juiste trek op het gelaat De dienst heeft zijn geijkte regelingen Ik noem muziek op orgel of van band En waar ik sterk bij u op aan wil dringen: Bewaar dan uw geduld en uw verstand Gelieve dus niet lustig mee te zingen Want anders loopt het deerlijk uit de hand De sfeer bij zo'n bijeenkomst is geladen Zodat onregelmatigheid zich wreekt En metterdaad de plechtigheid zal schaden Gesteld dat iemand aan de groeve spreekt Dat zou ik u met nadruk willen raden Dat u niet klapt of juicht of onderbreekt Zo is er nog van alles te vermijden U komt bijvoorbeeld niet in négligé Enfin, ik hoef niet verder uit te weiden U doet hier, naar ik hoop, uw voordeel mee En mij rest dan alleen maar, eer wij scheiden U vrolijk toe te roepen: ‘RIP’

16

XIII MANDARIJN blz. 194-195 Op dit ogenblik bent u aanwezig bij het openen van een gordijn En u zult in schrille kleuren Iets aangrijpends zien gebeuren Zwoele tropische begeerten en verraad en dood en en ook een mandarijn Don Filipe had een ideaal en de matigheid van een konijn Boerendochters en gravinnen Wist hij snel voor zich te winnen En wie zich aan hem gegeven had, kreeg ter herinnering een mandarijn

Esmeralda had nog veel te leren, maar lichamelijk mocht zij er zijn Don Filipe zag haar lopen Al z'n knopen sprongen open En hij stapte op haar toe met een charmante lach en met een mandarijn ∗

Vurig was z'n zingenot, maar Esmeralda werd op langere termijn Opgevolgd door Estrelita Camencita en Pepita Toen nog lag ze nachten lang te woelen in gezelschap van een mandarijn

Eindelijk besloot ze, hem maar eens te gaan bezoeken met een karabijn En ze trof hem op zijn sponde Midden in z'n nieuwste zonde Esmeralda liet zich niet vermurwen door het aanbod van een mandarijn Na een lange mooie wandeling bereikte zij de rand van een ravijn En nog altijd ontevreden Stortte zij zich naar beneden Jaren later vond men haar geraamte bij een uitgedroogde mandarijn

Jonge dames hier aanwezig, stelt u toch vooral niet bloot aan minnepijn Ongetwijfeld is onkuisheid Eeuwenlang een vorm van huisvlijt Maar ze kan u heel wat meer gaan kosten dan de waarde van een mandarijn

XIV NAAR DE PIER blz. 218-220 Er is te Scheveningen Een groote Pier gebouwd Die door de heele wereld Verbijsterd wordt aanschouwd De Pier is zonder jokken Een wonder der techniek: Omspoeld door woeste baren En toch wordt niemand ziek Daarom snelt elke Hagenaar

* Deze gehele strofe staat niet in de bundel. Zij lijkt mij er echter wel in te horen; de verhaallijn wordt dan helderder. Bovendien is deze strofe trocheïsch geschreven, net als de rest van het gedicht: het past er dus ook goed qua vorm bij.

17

Des Zondags naar de Boulevard En dan gaan wij met zijn allen naar de Pier En dan maken wij den heelen dag pleizier Voor twee stuivers kun je staan Midden op den oceaan En met droge voeten weer naar huis toe gaan De Pier die is van ijzer Zeer smaakvol en solied: Al zijn er duizend menschen Dan nòg vergaat zij niet Aan ’t eind staat de Rotonde Dat is een groot café Daar schenkt men bier en klare En voor de dames thee Dus zingt verheugd het gansche koor In rijtuig, paardentram en spoor: En dan gaan wij met zijn allen naar de Pier En dan maken wij den heelen dag plezier Voor twee stuivers kun je staan Midden op den oceaan En met droge voeten weer naar huis toe gaan De Pier van Scheveningen Komt ieder goed van pas: De een haalt kracht uit zeelucht De ander uit een glas Daarom wordt door jonggezellen Om meisjes heengedraaid Maar menig pierewaaier Is naar ’t stadhuis gewaaid En zijn ze hoofd van een gezin Dan pakt Mama de broodjes in En dan gaan wij met zijn allen naar de Pier En dan maken wij den heelen dag plezier Voor twee stuivers kun je staan Midden op den oceaan En met droge voeten weer naar huis toe gaan XV O WAT LEUK blz. 222-224 O wat leuk O wat leuk Is dat karnavalsgebreuk Ik ga altijd naar het zuiden en ik neem gewoon een deuk In die bruisende folklore Dat spontane en sonore Met een boerenkiel, een feestneus en een preuk

18

Het valt soms in februari En ook wel eens in maart Dat hangt weer af van Pasen Dus het wisselt uiteraard Maar hoe het ook mag vallen Het valt ieder jaar weer op Want het is een dolle boel Het halve land staat op zijn kop O wat leuk O wat leuk Is dat karnavalsgebreuk Ik ga altijd naar het zuiden en ik neem gewoon een deuk In die bruisende folklore Dat spontane en sonore Met een boerenkiel, een feestneus en een preuk In de regel is het zuiden Wel een ordelijk gebied Bekijk het eens met carnaval Je weet niet wat je ziet Want als water door bevriezing Of een kruitvat door een vonk Is de zaak totaal veranderd En den Bosch heet Oeteldonk O wat leuk O wat leuk Is dat karnavalsgebreuk Ik ga altijd naar het zuiden en ik neem gewoon een deuk In die bruisende folklore Dat spontane en sonore Met een boerenkiel, een feestneus en een preuk O wat leuk O wat leuk Ja, ik vind het magnifeuk Dat gewoel en dat gewemel van het vrolijke publeuk Al die krakers en die grappen Al die pintjes die ze tappen Die gezonde onvervalste romanteuk O wat leuk O wat leuk O ik ben de prins te reuk Als ik naar die kostumering en die feestversiering keuk Dan begin ik al te zweven Dan leid ik een ander leven Even alle remmen los en geen gezeuk! Lalalalala etc.

19

XVI

PAPAYA blz. 240-241

De zomer komt voorzichtig aangekropen De winter ging onmerkbaar op de vlucht Het voorjaar zit zowaar weer in de lucht Je hoeft je jas wat minder dicht te knopen Toch brengt dit geen genezing van de zucht Naar dat, wat ik hier voor geen goud kan kopen De zondoordrenkte weelde van de Tropen En van die onvergetelijke vrucht

De papaya hoempapa ja de papaya Is te vinden op de markt in Surabaya U kunt ook gaan kijken op de Himalaya Maar dat heeft waarschijnlijk niet zo erg veel zin

Papaya, als u ’t heel precies wilt weten Is eigenlijk een Caricacea Natuurlijk mag ik, qualitate qua U niet verzwijgen hoe die planten heten Maar als het u te moeilijk is, alla Dan mag u dat Latijn wel weer vergeten De hoofdzaak is, men kan papaya eten Hetzij gewoon, hetzij in vruchtensla

De papaya hoempapa ja de papaya Of je luiert op een Mexicaanse playa Dan wel luistert naar een plaat van Messiah De papaya wil er altijd nog wel in

Hoewel men in de tropische gebieden Indien men daar de weg weet, nu en dan De rambutan en zelfs de durian – Om slechts die twee te noemen – kan bespieden En ’s avonds bij goed weer de gamelan Kan horen, dank zij muzikale lieden Mij houdt in deze Tuin der Hesperiden Vooral toch de papaya in de ban

De papaya hoempapa ja de papaya Kijk het zelf op uw gemak maar even na, ja Zult u niet vermeld zien in het Boek Jesaja Desondanks is het een vrucht die ik bemin

XVII QUARTIER PUTAIN blz. 254-256 Romantiek van de Oudezijds Achterburgwal Met zijn trapgevelhuizen, versleten en smal 's Avonds laat bij een hemel zo zacht als fluweel Uit een pakhuis komt even een geur van kaneel En het donkere water, verstild in de gracht Weerspiegelt de rust van de komende nacht Maar achter een raam, in een deur, op een stoep Daar lokt het genot met een blik en een roep

20

‘Psst psst. Daar komt een man voorbij Psst psst. Is dat een man voor mij? Ik moet vanavond nog een joetje vangen Tien guldentjes entree op alle rangen Psst psst. Meneertje, heb je zin? Psst psst. Toe, kom er even in’ Maar de man gaat voorbij en ze kijkt weer opzij Want daar komt er weer een, nog wat bloter het been Nog wat breder de lach en wat zwoeler 't gedrag Want in het leven is er nooit een vrije dag In de hitsige buurt rond het Oudekerksplein Zijn de ramen verlicht met een zachtrode schijn En daar zitten de meisjes van 't vrije bestaan Met hun kleurige jurken al haast niet meer aan Met een stukje verstelwerk of boek bij de hand Verdoen ze hun tijd tot de volgende klant De hond voor de deur kijkt de straat op en neer En ginds op de brug zingt het Heilsleger weer ‘Psst psst. Daar komt een man voorbij Psst psst. Is dat een man voor mij? Hè hè, die schijnt er over na te denken Wat wil je nou? Ik zal nog maar eens wenken Psst psst. Ben je verlegen, schat? Psst psst. Je bent toch niet van dàt? Maar dan komt hij er aan, en ze is al gaan staan En ze sluit het gordijn, om niet strafbaar te zijn Maar onzichtbaar, dat mag. En ze gaat aan de slag Want in het leven is er nooit een vrije dag Onfatsoenlijk maar stemmig, ja bijna sereen Was het dartel district van de hoofdstad voorheen Toen de sociologie en de publiciteit Zich nog niet aan dit onderwerp hadden gewijd Maar de pers werd bedrijvig, een film kwam tot stand VVV haakte in, het bezoek steeg frappant En busgewijs komen ze ieder jaar weer De dagtochtelingen en 't Fremdenverkehr ‘Psst psst. Daar komt een man voorbij Psst psst. Is dat een man voor mij? Ik vraag m'n eigen af, is het klandizie Of is het iemand van de televisie? Psst psst. Kom doe maar fain bai mier Psst psst. Hee mister, kum joe hier?’ En ze gist en ze vist naar de guided tourist En ze denkt: is 't een klant of een wijkpredikant? Is 't voor zedenbeklag of een weekbladverslag Want in het leven is er nooit een vrije dag

21

XVIII RADIJS blz. 256-258 Er zijn mensen hier op Aarde En die hechten grote waarde Aan frambozen- of vanilleijs En daarnaast bestaan er velen Ja, ook intellectuelen Die niets liever lusten dan Piet Grijs Menigeen brengt zware offers Voor een portie warme poffers Zelfs zijn AOW of rijbewijs Ach, met zulke extremisten Zal ik niet gaan redetwisten Maar ik geef de voorkeur aan radijs Er zijn mensen die verlangen Naar de pastorale zangen Van een merel, nachtegaal of sijs En u kunt in regenwouden Ook personen zien, die houden Van der papegaaien wild gekrijs Elders gaat men door de knieën Voor de zoete melodieën Die men horen kan van Rob de Nijs Maar ik voel ten enen male Niets voor al dat muzikale Geef mij maar de stilte van radijs Er zijn mensen die niet schromen Om in praatcafe’s te komen Neen, die stellen dat juist erg op prijs En uzelf geniet misschien wel Van het bridgen of het kienspel En nog meer van die liefhebberijs Nu tant pis, u weet niet beter Maar ik wel, ik ben een eter Van die ene onvolprezen spijs Zei u daar iets over peren? Wel, dat zal ik maar negeren Ik bedoel natuurlijk de radijs De radijs, althans de witte Doet mij deugd in zware hitte Want dat heeft dan zoiets levensblijs Daarentegen eet ik rode O zo graag in een pagode Met een glas Bordeaux en een patrijs Ja, radijs in beide kleuren Kan ik ongeremd verscheuren Als een echte holle bolle Gijs Kom me dus niet irriteren Met uw ongevraagde peren Ik ben slechts gelukkig met radijs

22

XIX SAMEN IN EEN BOOTJE blz. 268-270 Hoe heerlijk is ‘t, om met zijn beiden In deze boot alleen te zijn Laat and’ren in een wagen rijden Voor ons is ’t varen een festijn Het zachte deinen van de baren Is zaliger dan dons, gewis O welk een vreugde om te varen Wanneer het stil en donker is

Samen in een bootje Op het wijde meer Zie, het zil’vren maantje Kijkt lachend op ons neer In elkanders armen Glijden wij zoo zacht Samen in een bootje Door de zomernacht

Het water draagt ons zonder schokken Wij worden niet door stof gekweld Ons kan het rijden niet verlokken: Wij zijn op varen slechts gesteld De sterren fonk’len aan den hemel Ginds zingt de nachtegaal zijn lied Hier zijn wij ver van ’t stadsgewemel En er is niemand die ons ziet


Waar kan men beter zich verpoozen, Behaagt het samenzijn zoozeer En kan men beter minnekoozen Dan in een bootje op het meer? Daar wordt niet ieder woord gewogen Daar is men teeder van gemoed Daar blikt men in elkanders oogen En smaakt een kusje o zoo goed


23

XX TAMALES blz. 296-297 Je hoort het al van iedereen Het grijpt onhoudbaar om zich heen Het nieuwe fenomeen Tamales Het schijnt ten Oosten van Turijn En bij Lausanne gezien te zijn En ook al in Berlijn Tamales Is het een dans of een persoon Een ziekte of een breipatroon Ze noemen het gewoon Tamales Is het ondiep of indiscreet Is het komiek of kamerbreed Of is het weer eens een komeet Dit nummer draagt de naam Tamales Het heeft te maken met tamales Maar wat is eigenlijk tamales Ja hoe omschrijf je nu tamales Het wordt betiteld als tamales En dat betekendt dan tamales Ik weet niet alles van tamales Maar ik weet heus wel hoe het heet Men zegt het voort in Europoort U heeft het vast al meer gehoord Een heel bijzonder woord …eh… Verrek, ik weet het woord niet meer Ik ben het kwijt, het spijt me zeer O wacht, ik heb het weer Tamales Tamales hier, tamales daar Dat is mijn hele repertoire Ik zoek, ik hunker naar tamales Zodat ik wakker lig en zweet En alles om me heen vergeet En zogezegd tamales eet

24

XXI

UI blz. 307-308

Kindje, nu eindigt een dag in je leven Even actief als een tropische bui Jij hebt je aandacht en ijver gegeven Geef nu vanavond maar weer eens de brui Diredomdeine mijn kleine, ga slapen Laat de troep achter voor jouw oudelui Die zullen alles weer op mogen rapen Diredomdeine en diredomdui Soep op de muur of de grond naar believen Aardbeienjam op je zuster haar trui Geestige poppetjes op Mammie's brieven Pappie zoekt naar zijn sigarenetui Nog weet je niet van de woede der buren En van de opschriften aan onze pui Weinigen kunnen je snaaksheid verduren Diredomdeine en diredomdui Daar je de oppas zo wreed placht te knijpen Staat ze nu 's avonds te huur op het Spui En de kanarie die jij wist te grijpen Is in een hoogst onnatuurlijke rui Wagens zijn dingen om dingen te dragen Kruiwagens echter geen wagens met krui Houd nu eens op met die eeuwige vragen Diredomdeine en diredomdui Zo kunt u kleintjes tot nachtrust verplichten Dieredomdijne en dieredomdui Mocht u zich meer op de plantkunde richten: Vijftig procent van dit lied rijmt op ui XXII VAARWEL JONGENS blz. 311-312 (Adios Muchachos) Ja, er was een filmster en die droeg uitheemse pakken Bijvoorbeeld jakken Van Don Kozakken En tal van vrouwen werden zedelijke wrakken Zodra heur blikken aan zijn haren bleven plakken Dus kon hij zwelgen in genotten en gemakken Zoals cognakken En feestgebakken Hetgeen tenslotte zijn gezondheid wel moest knakken Om nog te zwijgen van de ethica

25

Hij heette Valentino Was algemeen gezien, oo- k al had hij sympathie no- pens wufte tralala Die placht hij bot te vieren Bij Arabieren •

Op hinnekende dieren Met nachtvermaak daarna Hij speelde geen Molière Maar wel Monsieur Beaucaire En bij de filmpremière Riep men luidkeels: ‘Hoera! Ik vind hem om te zoenen!’ Aldus millioenen In Labrador en Loenen En ten Westen van Chang-sha Ruim anderhalve generatie nu geleden Was men tevreden Tot diep in Zweden Als Valentino over 't filmdoek kwam gegleden Om aan een vrouwspersoon zijn aandacht te besteden Door moralisten worden dergelijke zeden Misschien met reden Verwoed bestreden En naar verhouding, zegt men, is de jeugd van heden Niet zo onschuldig als vanillevla Tja ja... XXIII DE WANDELAAR blz. 329 Er woonde eens een wisselwachter in het Woeste Woud Die nauwelijks voorzien kon in zijn levensonderhoud Zijn dagen werden doorgebracht in wrevel en verdriet: Hij wachtte en hij wachtte, maar de wissels kwamen niet Zijn vrouw was weg, die had zich bij de arbeidsbeurs gemeld Daar had men haar als pofferkraamverzorgster aangesteld Ze stuurde weleens poffers, maar die waren weken oud Tot woede van de wisselwachter in het Woeste Woud Het jongste kind was puber en zijn voornaam luidde Huub Hij trok de aandacht door zijn onophoudelijk gepuub Hij puubde in de koffie en hij puubde in de schuur Hij puubde in het jachtseizoen vaak langer dan een uur Zijn zuster daarentegen was op koper zeer verzot: Op koperdraad, op kopergeld, op ketel, schaal en pot Geen wonder dat ze met een koperkoper was getrouwd En op een woensdag weggetrokken uit het Woeste Woud

* Juist is “hinnikende”.

26

Op zeek'ren ochtend zat de wisselwachter zeer bedrukt Te kauwen op een poffer die maar matig was gelukt Maar Hubert kon men welgemoed zien puben voor het raam De vogels kwinkeleerden en het weer was aangenaam Daar kwam een wisselloper, met een zwaar valies bevracht ‘Meneer,’ zo riep hij zwetend uit, ‘hier heeft u op gewacht! Ik heb dit prachtig stuk speciaal voor u hierheen gesjouwd In weerwil van de wilde wolven in het Woeste Woud’ De wisselloper haalde toen een wissel voor de dag ‘Daar is het schatje,’ zei hij met een groezelige lach ‘Van koper, ziet u wel? Van koper, smaakvol en solied!’ ‘Ja,’ zei de wachter, ‘maar die bloedvlek, die bevalt me niet Ook geef ik niet om koper, maar mijn dochter des te meer Hier heeft u haar adres, probeert u daar maar eens een keer’ De loper las het briefje en zijn vingers werden koud En woordeloos verdween hij in de wirwar van het woud XXIV ZANG EN DANS OP DE DEEL blz. 238-239 Komaan, agrarisch volkje Leg de sproeier eens opzij Het graan is rijp, de tijd is rijp Voor zang en dans joechhei De deel staat ter beschikking Van het jonge volk in het [‘t] gelid De avond in het teken Van ons mooi cultuurbezit Voor ieder nieuw geslacht Is deze deel het feestterrein Nu geef ik u te raden Wat voor deel dat dan wel mag zijn De liederen zijn niet briljant Maar wel in grote terts En rijk aan echte volkslyriek En pastorale scherts Een rover die jaar in jaar uit De mensen had beroofd Werd eindelijk gepakt En in het openbaar onthoofd Na afloop van de plechtigheid Begon hij een gesprek Doch iedereen zei: ‘Stil nu maar Je leutert uit je nek’

27

De meester zei: ‘Geef mij nu eens Een voorbeeld, beste Jan Hoe men het spreekwoord “oefening Baart kunst” verklaren kan’ ‘Dat is m’n oudste zuster’ Sprak het ventje vol begrip ‘Eerst ging ze met ‘n zeeman En toen zat ze in het [‘t] schip. Er kwam eens in een theesalon Een arme oude vrouw Die stopte in ‘t geheim Een klontje suiker in haar mouw Voor deze kleine diefstal Was de straf bijzonder wreed Daar dat ze na een maand aan Klont- en mouwzeer overleed. De kraambezoekers keken Naar het pas geboren kind ‘Wat is dat wonderschoon’ Verklaarden allen eensgezind ‘Jawel, hij lijkt op mij’ Zo sprak de moeder blij van stem ‘Alleen die ene kleine kleinigheid Is net als die van hem’ Het schijnt dat Karel gister Op de spoorbaan heeft gespeeld En door een intercitytrein In tweeën is verdeeld Zijn kleine zusje heeft Met bovenmenselijke kracht De roekeloze deugniet Één voor één naar huis gebracht Zo leven die verhalen maar In de folklore voort En uiteraard de dans Ter ondersteuning van het woord De regio maakte zonder meer Een stuk traditie waar En dat is fijn voor het Milieubewuste repertoire

28

I*

ZUSTERS KARAMAZOV blz. 345-346

Tante Constance en Tante Mathilde Woonden eendrachtig en knus bij elkaar Een was hardhorend, de andere brilde In doorsnee waren zij zeventig jaar In Overveen Telden zij hun jaren bijeen Niet meer zo coquet als voorheen Maar nog altijd flink ter been

Terwijl de kater sliep En de pendule liep En de kanarie sprak: "Tjiep tjiep tjiep tjiep"

Tante Constance en Tante Mathilde Erfden de kleren van Tante Heleen Waardoor ineens hun gehechtheid verkilde Want van elk soort japon was er maar een Er werd getwist En naar provocaties gevist En er werden dingen vermist Waar de ander meer van wist


Op zek're dag maakte Tante Mathilde Akelig lachend de koffie gereed Daar zij haar zuster vergiftigen wilde Die in haar eentje een wandeling deed Met terpentijn En een snufje rattenvenijn En gesloten keukengordijn Moest het wel uitvoerbaar zijn


Toen nu de koffie tot stand was gekomen Wou zij eens proeven en nam zij een slok Zij had de juiste verhouding genomen Tante Mathilde viel neer als een blok Sedert die tijd Droeg Constance in eenzaamheid De japonnen die tot haar spijt Tot een drama hadden geleid


29

II* DODENRIT niet uit bundel We rijden met de troïka door 't eindeloze woud Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw 't Is avond in Siberie en nergens is een leeuw We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang* En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond: Iets donkers en iets talrijks en het lijkt me ongezond Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel Het is een hele massa en ze lopen nogal snel En door ons achterna te lopen halen zij ons in Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien Het zijn waarschijnlijk wolven en kwaadaardig bovendien Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek We kennen onze bundel en we zingen heel wat af Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst* 't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt We doen heel onbekommerd en we zingen continu Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw "Wie moet er aan geloven," vraag ik, "Toe, bedenk eens gauw" "Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool" "Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!" "En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt" Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt. Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

30

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom Daar klinkt weer dat gehuil en onze hoop is weer verscheurd De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos Nog tweeenvijftig werst en daar was laatst een meisje loos Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel* Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet En als 't even mee wil zitten halen we het net* Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep* Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht* Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"* III* KNOLRAAP EN LOF, SCHORSENEREN EN PREI niet uit de bundel Rampen bedreigen het menselijk leven Knolraap en lof, schorseneren en prei Waar zijn geloof, hoop en liefde gebleven Knolraap en lof, schorseneren en prei Gif in de bodem, lawaaiige buren Knolraap en lof, schorseneren en prei Buien en lagere temperaturen Knolraap en lof, schorseneren en prei Libanon, El Salvador, Suriname Knolraap en lof, schorseneren en prei Weekbladenroddel en etherreclame Knolraap en lof, schorseneren en prei Degeneratie en makelaardij Knolraap en lof, schorseneren en prei Heel onze wereld wordt één woestenij Knolraap en lof, schorseneren en prei

31

Dalende omzet en stijgende lasten Knolraap en lof, schorseneren en prei Liegen , bedriegen, oneerbaar betasten Knolraap en lof, schorseneren en prei Vuil en verval en terreur in de straten Knolraap en lof, schorseneren en prei Popidioten en voetbalfanaten Knolraap en lof, schorseneren en prei Kwalijke ziekten en vieze gezwellen Knolraap en lof, schorseneren en prei U hoef ik zeker wel niets te vertellen Knolraap en lof, schorseneren en prei Duistere driften en afgoderij Knolraap en lof, schorseneren en prei Wie zal ons redden, wie maakt ons weer vrij Knolraap en lof, schorseneren en prei Overal zien wij ze groeien, de horden Knolraap en lof, schorseneren en prei Mensen die steeds minder menselijk worden Knolraap en lof, schorseneren en prei Mensen die jengelen, mensen die bulken Knolraap en lof, schorseneren en prei Mensen die lasteren, schimpen en pulken Knolraap en lof, schorseneren en prei Mensen, gespeend van gevoel en geweten Knolraap en lof, schorseneren en prei En wat die mensen niet allemaal eten Knolraap en lof, schorseneren en prei Nooit meer, nooit meer keert het getij* Knolraap en lof, schorseneren en prei En zet u dit er dan ook nog maar bij Knolraap en lof, schorseneren en prei IV* VEERPONT niet uit de bundel Wij zijn hier aan de oever van een machtige rivier De and’re oever is daarginds en deze hier is hier De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland En dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goed Want dat is van belang voor als u oversteken moet Dat zou nog best eens kunnen, want er is hier veel verkeer En daarom vaar ik steeds maar vice versa heen en weer

32

Ik breng de mensen heen, ik breng weer anderen terug Mijn pont is als het ware ongeveer een soort van brug En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom Dan kon hij blijven liggen, zei mij laatst een econoom Maar dat zou dan weer lastig zijn voor het rivierverkeer Zodoende is de pont dus kort en gaat hij heen en weer Dan vaart hij uit, dan legt hij aan, dan steekt hij weer van wal En ondertussen klinkt langs berg en dal mijn hoorngeschal En als de pont dan weer zijn weg zoekt door het ruime sop Dan komen er werktuiglijk gedachten bij me op Zo denk ik dikwijls over het geheim van het bestaan En dat ik op de wereld ben om heen en weer te gaan Wij zien hier voor ons oog een onverbiddelijke wet Want als ik niet de veerman was dan was een ander het En zulke overdenksels heb ik nu de hele dag Soms met een zucht van weemoed, dan weer met een holle lach

33

Toelichting bij de selecta

Recommend Documents