TOELATINGSPROEVEN WOORDKUNST DRAMA

    TOELATINGSPROEVEN  WOORDKUNST  DRAMA  2014-­‐2015         Beste  leerlingen   Beste  ouders   Beste  geïnteresseerden       Vanaf  volgend  schooljaar  start  Kunstschool  Genk  met  de  studierichting  Woordkunst  Drama   (WKD)   in   het   derde   jaar   van   de   tweede   graad.   Om   in   de   studierichting   WKD   te   kunnen   starten,  moet  je  slagen  voor  een  toelatingsproef.  Deze  proef  is  bindend,  wat  betekent  dat  je   één  herkansing  hebt  indien  je  de  eerste  keer  niet  slaagt.       De  eerstvolgende   toelatingsproef   gaat   door   op  woensdag   27   augustus   2014   van   9u   tot   12u.   (Dit  kan  eventueel  een  uur  uitlopen,  afhankelijk  van  het  aantal  aanmeldingen.)     De  herkansing  valt  in  de  eerste  of  tweede  week  van  september  (precieze  datum  en  uur  nog   te  bepalen).     De  opdrachten  die  je  dient  voor  te  bereiden  voor  deze  toelatingsproef  vind  je  op  de  website.   Als  je  hierbij  nog  vragen  hebt,  kan  je  die  altijd  mailen.     We  kijken  uit  naar  je  komst  en  wensen  je  alvast  veel  succes  met  de  voorbereiding.           Het  WKD-­‐team    

    TOELATINGSPROEVEN  WOORDKUNST  DRAMA  2014-­‐2015  

 

    Beste  leerling     Bedankt  voor  je  deelname  aan  de  toelatingsproef  voor  de  richting  Woordkunst  Drama.  Als  je   slaagt  voor  de  proef,  kan  je  in  september  starten  in  het  derde  jaar  van  de  tweede  graad.  Om   voluit   te   groeien   in   deze   studierichting,   heb   je   een   aantal   basisvaardigheden   nodig.   Die   toetsen   we   in   de   proef.   Sommige   delen   van   de   proef   kan   je   op   voorhand   voorbereiden,   andere  doe  je  ter  plekke.  Hieronder  vind  je  een  overzicht  van  hoe  de  proef  eruit  zal  zien  en   de  opdrachten  die  je  kan  voorbereiden.  We  wensen  je  veel  succes!       De  toelatingsproef  bestaat  uit:     1.  De  analyse  van  een  theatertekst;   2.  Improvisatietoneel  (groepsopdrachten);   3.  Gedichten/proza  voordragen  (+  korte  taaltest)  en  een  stemtest;   4.  Je  motivatie.     De   volgende   pagina   bevat   een   omschrijving   van   de   verschillende   onderdelen   van   de   toelatingsproef.       Het  WKD-­‐team                                  

1  

1.  ANALYSE  VAN  EEN  THEATERTEKST   Lees   de   samenvatting   en   een   fragment   van   de   theatertekst   “Ongelikt”   van   Bart   Moeyaert   in   bijlage   (BIJLAGE   1)   grondig.   Zorg   dat   je   snapt   waar   het   stuk   over   gaat   en   wat   er   in   dit   fragment  gebeurt  (wie,  wat,  waar,  waarom,  welk  conflict…).   Tijdens   de   toelatingsproef   krijg   je   een   aantal   schriftelijke   vragen   die   je   zonder   de   tekst   moet   beantwoorden.  Daarmee  kijken  we  of  je  inzicht  hebt  in  de  tekst  en  of  je  een  eigen  mening   hebt  over  het  thema  van  de  tekst.       2.  IMPROVISATIETONEEL   In  groep  zullen  we  enkele  korte  scènes  spelen.  Er  wordt  gekeken  of  je  kan  verzinnen,  of  jij  je   kan   inleven   in   een   rol,   of   je   oog   hebt   voor   spanning   in   een   scène,   of   je   kan   samen   spelen,   of   jij  je  lijf  en  stem  kan  inzetten  op  de  vloer.     Je  krijgt  de  opdrachten  ter  plekke,  je  kan  dit  dus  niet  voorbereiden.     3.  GEDICHTEN  VOORDRAGEN  EN  STEMTEST   We   starten   met   enkele   oefeningen   voor   de   stem.   Hier   peilen   we   naar   je   spreek-­‐   en   zangtechniek.  Deze  oefeningen  kan  je  niet  voorbereiden.   Daarna  ga  je  met  een  verhaal  en  gedichten  aan  de  slag:   -­‐  We  zullen  je  vragen  om  de  tekst  in  bijlage  bij  dit  document  ‘De  boktor’  uit  het  boek  ‘Bijna   iedereen   kon   omvallen’   van   Toon   Tellegen   (BIJLAGE   2)   voor   te   dragen.   Je   mag   de   tekst   vasthouden  en  van  het  blad  aflezen,  maar  we  willen  dat  je  dit  ingeleefd  doet.  Dat  betekent   dat  je  het  publiek  aanspreekt  tijdens  het  lezen  en  ons  meeneemt  in  het  verhaal.  Je  zorgt  dat   de  inhoud  van  de  tekst  betekenis  krijgt  voor  ons  als  publiek.  Aan  de  hand  van  de  tekst  van   Toon  Tellegen  is  er  ook  een  korte  taaltest.   -­‐  Kies  zelf  een  gedicht  (van  minimum  12  regels)  dat  je  van  buiten  leert  en  voordraagt.   -­‐  Je  draagt  ook  onderstaand  gedicht  van  Jaap  Zijlstra  voor.  Zorg  dat  je  het  van  buiten  kent  en   dat  je  het  gedicht  -­‐  net  als  bij  de  tekst  en  je  zelf  gekozen  gedicht  -­‐  niet  droog  opzegt.     Je  zit  maar  kil  en  wit  te  kijken,   geen  oogopslag  die  mij  begroet,   geen  lettergreep  die  ertoe  doet,     geen  grijns  die  met  de  eer  gaat  strijken.   Wat  deed  je  schaterlach  mij  goed,   het  vrolijk  stampen  van  je  voet!   Je  zit  maar  kil  en  wit  te  kijken.   Waar  is  de  felheid  van  je  bloed,   je  gretigheid,  je  overmoed,   je  kon  met  lijf  en  leden  prijken   dat  het  een  lust  was!  O  de  gloed,     de  branding  van  je  woordenvloed  –     je  zit  maar  kil  en  wit  te  kijken.     4.  MOTIVATIE   Ter  plekke  zullen  we  je  vragen  waarom  je  graag  deze  studierichting  wilt  doen.  Je  kan  hier  al   over  nadenken.  

 

2  

THEATERSTUK  “ONGELIKT”  VAN  BART  MOEYAERT       Samenvatting  stuk:     “Ongelikt”   is   een   bewerking   van   het   theaterstuk   “King   Lear”   van   William   Shakespeare.   De   hoofdpersonages  zijn  koning  Lear,  zijn  drie  dochters,  de  Nar  en  Lot.  De  dochters  van  Lear  willen  hun   vader  vermoorden  om  daarna  de  rijkdom  en  het  landgoed  van  hun  vader  onder  hen  drie  te  kunnen   verdelen.       In  de  achtste  scène  zijn  Nar  en  Lot  op  bezoek  bij  de  koning.  De  nar  is  degene  die  aan  het  hof  grappen   maakt  om  de  koning  te  amuseren.  Het  (nood)lot  is  hier  een  vrouw.  Zij  kent  de  toekomst  zoals  die  al   op  voorhand  vastligt.       Fragment  stuk:     Een  interieur  met  stoelen  en  tafels.  Een  troon,  waarop  koning  Lear  zit.  Lot  en  Nar  vallen  bij  Lear   binnen.  Lot  is  zoals  altijd  onzichtbaar.  Alleen  Nar  ziet  en  hoort  haar.           Lear:     Het  is  grijs,  het  spreekt,  en  het  is  moe.  Wat  is  het?     Nar:     Een  hond,  majesteit.  Een  sprekende  hond.     Lear:     Je  bent  er  om  mij  op  te  beuren,  niet  om  mij  uit  te  schelden.       Het  is  grijs,  het  spreekt,  en  het  is  moe.  Wat  is  het?     Nar:     Een  hint,  majesteit.  Geeft  u  mij  een  hint,  dat  ik  opnieuw  kan  raden.     Lear:     Goed.  Het  draagt  een  kroon.     Nar:     Een  kroon?     Lear:     Het  is  een  man,  een  vader.       En  het  mist  zijn  vrouw.       Nar:     Majesteit,  het  klinkt  niet  als  een  grap.     Lear:     Het  is  er  bij  mijn  weten  wel  één.     Lot:     U  stelt  zich  aan.     Lear:     Het  is  oud.     Lot:   Ja,  klopt.  Uw  botten  zijn  van  ouwe  kalk  en  u  ruikt  naar  de  bedpan.  Man,  hou  op.     Lear:     Wat  is  het?     Lot:     Uzelf,  uzelf.    

Nar:  

  Lot:     Nar:           Lear:  

 U  pijnigt  uzelf.  Uw  grijs  staat  u,  en  uw  kroon  staat  u,  maar  hoe  staat  u  er  zelf  bij?  (Nar   kleedt  de  koning  fatsoenlijk  aan.)  Misschien  kunt  u  alvast  gaan  liggen,  met  uw  ogen   dicht?  Dan  nemen  we  de  maat  en  timmeren  een  kist,  dat  u  nog  vóór  u  gaat  kunt  zien   wat  voor  soort  hout  de  wormen  krijgen.    

Daag  me  niet  uit.  De  man  heeft  nog  een  maand.  Min  een  dag.  

       

Denk  aan  uw  dochters.   (…)   U  lacht.   Dat  zie  ik  graag.  

      Lot:       Nar:       Lear:  

  Lot:     Lear:     Lot:     Lear:     Lot:     Lear:     Nar:     Lear:     Nar:      

 Ze  popelen  zo  lief.  Ze  hebben  net  als  ik  geen  oog  dichtgedaan.  Zij  van  het  bonken  van   hun  hart,  dat  zeiden  ze,  en  ik  van  het  tikken  van  mijn  klok.  Tik  tik…  tik.  Mijn  klok  valt   bijna  stil,  Nar.  Mijn  mooiste  woord  was  vroeger  ‘meer’.  Zo  kort  en  goed,  dat  waar  het   mij  om  ging.  Meer.  Vannacht  heb  ik  ineens  beseft  dat  het  mij  niet  langer  warm   maakt.  Niet.  Meer.     Ach,  gelukkig  zijn  er  mijn  teerbeminde  dochters.   Ik  word  niet  goed.  De  teerbeminden?!   Ze  zijn  niet  teer.    Nee.  Ze  zijn  gehard.  Van  ellende  hebben  ze  hun  deel  gehad.  Hun  moeder  had  lief,   maar  spaarde  de  roede  niet.  Toen  ze  ging  was  het  land  in  rouw,  soms  erger  nog  dan   wij,  herinner  jij  je  dat?  Er  was  een  vrouw  die  van  verdriet  haar  ogen  uit  hun  kassen   haalde,  en  ergens  was  er  een  man  zo  gek,  dat  hij  zijn  betraande  zakdoek  stuurde,  met   een  brief  erbij:  ‘Ik  voel  erg  met  u  mee.’  Dat  was  aandoenlijk,  maar  ook  treurig:  het   bracht  de  doden  niet  terug.   (verveeld)  Gods  wegen  zijn  ondoorgrondelijk.  Gedane  zaken  nemen  geen  keer.  Het  is   dat  het  zo  moest  zijn.   Ze  hield  het  huis  bij  elkaar.   Met  de  sleutel  van  de  kamer  van  de  meisjes,  en  met  haar  losse  handen.  En  dat  ze  er   graag  één  dronk,  ook  dat  vegen  we  onder  de  mat.   Er  werd  van  alles  over  haar  gezegd.   Over  de  doden  niks  dan  goeds.   Zoals  nu  over  mij.   Niks  dan  goeds,  majesteit.   Ik  ben  niet  dood.   Nog  lang  niet.