De kalender is niet zomaar ontstaan, er zitten verhalen aan ieder thema. De thema's zijn allemaal zorgvuldig uitgewerkt, we wilden een zo compleet mogelijk beeld neerzetten. Tijdens het brainstormen en bedenken kwamen de vele dieren voorbij die op ons pad zijn gekomen gedurende al die jaren in vooral Bosnië. Met de verhalen achter de beelden proberen we de dieren te eren, ze hebben een enorme indruk achtergelaten en we zullen ze nooit vergeten. Dit keer willen we jullie vertellen wat het verhaal achter de illustratie “Kettinghond” is.
In 2009 kwam Stichting Dierenopvang Bosnië in contact met Vicky, een Engelse dame die werkzaam was in Sarajevo. Ze vond het afschuwelijk in Bosnië, omdat ze als echte dierenliefhebber constant ongewild geconfronteerd werd met de nare situatie waar de meeste dieren zich in bevonden. Ze had een hele groep honden om haar huis verzameld die ze iedere dag voerde en verzorgde. Ze had hen allemaal een naam gegeven en het voelde alsof het haar eigen honden waren. Helaas werden er in het huis geen honden toegestaan, de huiseigenaar had na flinke discussies wel haar eigen hond toegelaten, maar extra honden waren uitgesloten. Precies de reden voor Vicky om meestal 3 honden in huis te hebben, soms 4, recalcitrant als ze was.
www.zwerfdierenkalender.com
Maar niet alleen op haar eigen terrein liepen honden, overal in de straten waar ze liep zag ze de onfortuinlijke viervoeters, het brak haar hart. Ze zag wel verschil tussen de sterke honden die zich wisten te redden en de zwakkere honden, waaronder veel pups. De honden die het zwaar hadden waren voor haar reden genoeg om op zoek te gaan naar hulp. Zo kwam ze bij ons terecht. We kregen een mail met een hulpvraag, of wij een aantal honden konden herplaatsen. Helaas konden we haar maar met een paar honden helpen, maar daar was ze ons al heel erg dankbaar voor. Een van de honden waar ze onze hulp voor inriep was Roger(later Rakker).
Roger, op zoek naar wat te eten, op het terrein waar hij leefde Roger had een belangrijke taak: hij was waakhond. Zijn enige functie was het beschermen van het terrein tegen indringers, met nauwelijks verzorging en al helemaal geen persoonlijke aandacht. Zijn domein werd begrensd door een oud hek, stapels banden en grof vuil. Een onveilige en onaangename plek voor een hond. Vicky liep op een dag langs het terrein en zag in eerste instantie niet dat het bewaakt werd, maar opeens zag ze wat bewegen op een oude autostoel. Ze keek nog eens goed en zag dat er een hond lag in de vervuilde zitting. Roger bleek al ruim 9 jaar op dit terrein te overleven, Vicky zei altijd dat de ratten de enige vrienden waren die hij al die tijd had. Hij dronk uit de plassen van de regen en één keer per week kreeg hij eten, nou ja, oud brood. www.zwerfdierenkalender.com
Af en toe voerden de mensen in de buurt hem als hij er slecht uit ging zien, in de hoop dat zijn waakinstincten wel bleven werken, want Roger was een echte waakhond en niemand kon het terrein veilig betreden. Langzamerhand begon Roger vertrouwen te krijgen in Vicky door de dagelijkse hapjes en knuffelsessies die ze door het hek gaf. Op een dag besloot Vicky over de bandenstapel te klimmen en de sprong naar direct contact te wagen. Ze werd betrapt door de buren, ze werden boos en dus klom ze terug, ze gaf Roger een knipoog en beloofde een spoedig vervolg. Ze ging dezelfde dag met het invallen van de schemering terug naar Roger en kroop zo stil mogelijk over de berg banden. Niemand die haar zag, ze hield haar adem in en probeerde rustig te blijven, als Roger was wie ze zeiden dat hij was, dan moest ze voorzichtig zijn. Roger keek haar aan vanaf zijn autostoel, hij lag opgekruld, met de nacht in het vooruitzicht. Zijn buikje was gevuld en hij was moe van alle gebeurtenissen van die dag. Vicky kroop de laatste banden over en benaderde Roger heel kalm. Roger stond op, keek naar haar en kwam haar kwispelend tegemoet gelopen. Hij stond tegen haar aan en genoot van de knuffels. Niets waakhond, niets gevaarlijk, hij was één bonk liefde, hunkerend naar een knuffel. Dat was voor haar genoeg reden om zich te storten op een redding, want niet alleen zijn leven was eenzaam en nietszeggend, maar met de op handen zijnde sloop van het pand en het terrein, zou hij op straat belanden. Tijd voor een kans.
Roger, net nadat hij van het terrein was gehaald door Vicky.
www.zwerfdierenkalender.com
Vicky vroeg ons te helpen, maar omdat we niet blind konden afgaan op haar verhaal, besloten we hem niet op te nemen in een gastgezin, maar tijdelijk onder te brengen in een pension in Oostenrijk waar de verzorgers een beter beeld van hem konden krijgen. Want een hond met zo’n voorgeschiedenis kun je gewoonweg niet direct bij mensen in huis plaatsen. We zetten Roger op onze ter adoptie pagina in de veronderstelling dat er weinig belangstelling zou zijn voor een hond met zo’n geschiedenis. Maar tot onze verbazing werden we gebeld, de stappen binnen de adoptieprocedure waren strikt en de gesprekken met de potentiële baasjes waren intensief. Na meerdere gesprekken, goed contact en een geweldig huisbezoek waren we er uit, hij mocht genieten van zijn pensioen bij Juanita en haar gezin. Toen we hem ophaalden in Oostenrijk schrokken we van zijn toestand, hij zag er slecht uit, was aangevallen door een andere hond en had daardoor een flinke wond bij zijn oog. Maar buiten de verwonding zagen we dat Ook zijn algehele fysieke conditie er flink op achteruit was gegaan, het was een echte oude baas geworden.
Roger in Oostenrijk, duidelijk gehavend Bij zijn aankomst in zijn nieuwe huis gedroeg hij zich voorbeeldig tegenover het gezin. Hij was wonder boven wonder beschermheer van de katten, vooral de kittens, hij was dol op de kinderen en de andere honden en genoot van zijn nieuwe leven. Alleen zijn leeftijd en conditie speelden hem parten, hij had moeite te herstellen van zijn langdurige zware bestaan, maar uiteindelijk heeft hij nog geruime tijd mogen genieten van een fijn leven bij een liefhebbend gezin. www.zwerfdierenkalender.com
We zijn vreselijk blij en dankbaar dat hij deze kans heeft gekregen. Roger staat voor ons symbool voor de kettinghonden in de wereld, hij is de inspiratie voor de foto van de kettinghond in de kalender. In veel landen is het normaal om een hond te hebben die waakt, en dat op zich is ook niet het probleem. Het ontbreekt de honden echter regelmatig aan goede verzorging en aandacht, dat maakt het leven hard en uitzichtloos. Door voorlichting aan eigenaren en toezicht op de verzorging kan er invloed uitgeoefend worden op het welzijn van de waakhonden. Probeer niet de cultuur te veranderen, maar de eigenaren van praktische informatie te voorzien, in de hoop het leed te verzachten.
Roger (Rakker) †20-09-2011
www.zwerfdierenkalender.com
