thema juni 2013 VLIEG NU MAAR UIT -einde schooljaar 2013-

www.kobrugge.be/pastoraal

thema juni 2013

VLIEG NU MAAR UIT... -einde schooljaar 2013-

1. GEBED VAN DE WEEK juni 2013 -zie website!-

Er zijn twee items in de vier reeksen voor juni: einde

schooljaar én vakantie

2.

DRIE VERHALEN ROND VLIEGEN en AANZETTEN TOT VERDIEPEN 2.1 Vlieg vogel vlieg! 2.2 De geboorte van een… 2.3 Van de adelaar en het winterkoninkje 1

3. LIEDEREN 4. VLIEG NU MAAR UIT…

Slotbezinning zesde klas samen met de ouders en leerkrachten

5. ZES ZENDINGSTEKSTEN VOOR KLAS 6

Om mee te geven met de schooldocumenten/in de rapporten-map

6. GEBEDEN OVER VAKANTIE

Te gebruiken in celebraties en vieringen

aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Vlieg vogel vlieg! versie 1

2

Ergens ver weg in de bergen woonden twee grote vogels. Het waren adelaars. Ze hadden een nest hoog boven in een grote boom. Ze woonden daar niet alleen want er was pas een kleine adelaar geboren. (Nu ja, echt klein zijn jonge adelaars nou niet bepaald hoor – ook als ze klein zijn, hebben ze al behoorlijk grote vleugels en best dikke poten!) Die kleine adelaar werd goed verzorgd. Vader en moeder adelaar vlogen de hele dag af en aan om eten voor hem te halen. De kleine vogel groeide snel. Op een mooie zomerse dag zei vader adelaar: ‘Nu ben je groot genoeg om zelf te gaan vliegen. En dit is een práchtige dag daarvoor.’ De kleine adelaar schrok zich een hoedje: ‘Maar dan moet ik hier weg en ik kan ik vast nog niet vliegen en ik durf het ook niet te proberen hoor!’ ‘Als je een echte adelaar wilt worden, dan moet je zelf leren vliegen,’ zei vader adelaar en hij duwde zijn zoontje over de rand van het nest. Gelukkig was er een hoge boom in de buurt. Daar zat de kleine adelaar nu op de tak. Hij wiebelde heen en weer en keek voorzichtig naar beneden – ai, wat was de grond ver weg! Hij probeerde zijn vleugels uit te slaan – o, nee dat ging helemaal niet goed. Weer keek hij naar beneden, hij klemde zijn poten goed om de boomtak – wat was hij bang (en eigenlijk ook wel een beetje nieuwsgierig), maar hij durfde écht niet. De tak wiebelde….o, kon hij maar lekker schuilen onder de warme vleugels van zijn moeder (want dat deed hij altijd als hij bang was) ….. ‘Vliegen, jongen, vliegen, vooruit de wereld in - je kunt het best!’ - dat was de stem van zijn vader. En toen gebeurde het, hij gleed van de tak en suisde naar beneden. ‘Help, help!’ - nu moest er echt iets gebeuren – o ja hij wist het wel: je vleugels bewegen op-en-neer…. Het lukte een klein beetje, niet echt goed en hij schoot steeds verder naar beneden. Hij durfde niet meer te kijken, hij zou vast en zeker keihard op de harde rotsgrond te pletter slaan. Maar toen… plotseling voelde hij dat hij weer omhoog ging – hij deed zijn ogen open en… hij zag dat hij op de rug van zijn vader zat, lekker veilig tussen de warme veren. De grote adelaar vloog met zijn zoon terug naar het nest en zei: ‘Je dacht toch niet dat ik je zomaar naar beneden zou laten vallen. Als je leert vliegen en het lukt niet, dan ben ik er altijd om je op te vangen. Ik blijf voor je zorgen hoor! Kom op, vertrouw maar op de kracht die je in je hebt en de geest die met je mee gaat. We gaan het nog een keer proberen.’ De kleine adelaar keek om zich heen – wat was het eigenlijk mooi in de lucht, en wat groeiden er mooie bomen, bloemen en planten. Dat had hij eerder nog niet gezien! En nu hij wist dat z’n vader er steeds zou zijn om hem op te vangen, was hij ook niet bang meer. Hij oefende en oefende net zo lang tot hij helemaal alleen kon vliegen. Nu kon hij zelf kiezen waar hij naartoe wilde gaan – hij was nu een echte vrije adelaar! Bewerking van het Bijbelverhaal (Deut 32, 11) door Wil van de Broek

Dankgebed We vinden het fijn dat we hier samen mogen zijn en samen mogen vieren. Dank u wel God. Het schooljaar is bijna om. We vliegen ook uit – we gaan fijn op vakantie, dichtbij als een huismus, of ver weg als een trekvogel. Dank u wel God. We mogen genieten van de zon, van de zomer, van de mooie bloemen Dank u wel God. We weten dat u altijd voor ons zorgt net als vader adelaar, ook als we aan hele nieuwe dingen beginnen Dank u wel God. aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


versie 2

Op vleugels gedragen Hoog op een berg is het nest van de adelaar, de koning van de vogels. Met machtige wieken zweeft hij door de lucht. In zijn grote nest tussen de rotsen liggen zijn pasgeboren jongen. Zo hoog liggen ze veilig. Wie kan er bij komen? De kleine vogels piepen en weten niet beter of hun nest is de wereld. Totdat er één zijn kopje uitrekte en over de rand keek. Hij schrok. Verder dan het veilige nest is de grote wereld! En hoe diep en ver is er nog van alles en beweegt er dit of dat! Vlug kroop hij terug en durfde niet meer te kijken. Langzaam werden hun pootjes en vleugels groter en sterker. En nu keken ook de anderen zo nu en dan over de rand. En ze zagen hun vader, de grote adelaar, zweven door de lucht. Ze wisten dat ook zij dit eens zouden doen.

3

Toen kwam de dag, dat ze één voor één op de vleugels van hun vader het nest uit werden gedragen. Zo zweefden ze veilig over de diepte, over rotsen en over bomen. Allen kregen ze een beurt, en kwamen weer terug in het veilige nest. Nu begrepen ze pas dat een vogel niet in zijn nest moet blijven, maar dat de wijde wereld voor hem is en de grote diepte. En dat zijn vleugels hem kunnen dragen. Hun vader en moeder wisten wanneer hun tijd gekomen was dat hun vleugels sterk genoeg zouden zijn om zelf te leren vliegen. Toen gebeurde het tijdens een vlucht, dat vader adelaar het kleintje ineens losliet, zomaar in de lucht! Piepend van schrik fladderde de kleine adelaar. Hij viel omlaag, maar zijn vader ving hem op met zijn sterke vleugels. Maar weer liet hij hem los en toen bewoog de kleine zijn eigen vleugels en bleef vliegen boven zijn vader. Hij kon het nu zelf! Het was of hij ineens groeide. Hij voelde zich een grote adelaar! Daarna pakte vader adelaar het kleintje weer op en bracht het terug naar het nest. Zo gebeurde het dat de kleine adelaars leerden vliegen. Ze waren niet meer bang voor de grote diepte. aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Ze voelden zich een koning in de lucht. En eens zou de tijd komen dat ook zij een eigen nest zouden bouwen, en hun bange kleine kindertjes op hun sterke vleugels dragen. Exodus 19,4/Deuteronomium 32,11 - Uit: ‘Het huis van licht’, Joanne Klink

Het arendsoog om schuldbelijdenissen af te sluiten

Een adelaar kan zeer scherp zien. En hij kan vele kanten tegelijkertijd opkijken. Als christenen vertellen over God als een adelaar, dan bedoelen ze dat God heel goed kijkt naar de mensen. Dat God het gezien heeft als er iets dreigt mis te gaan. God is erg bezorgd dat mensen geen kwaad overkomt. Hij kijkt vooral naar mensen die het moeilijk hebben, zoals de adelaar kijkt naar zijn eigen jongen. Als ze dreigen te vallen, dan 'duikt' hij bezorgd naar beneden om de mensen op zijn 'vleugels' op te vangen.

Nest – Soorten vogels als inleiding bij een viering

4

Hier vooraan staat een mooi nest. Dat staat er niet zomaar, als versiering. Een nest is een huis, een huis van en voor vele vogels. Als je in zo’n nest mag wonen, dan heb je wel even geluk. Dan ben je een geluksvogel! Dat nest is onze school. Wij zijn de geluksvogels. Er bestaan verschillende soorten vogels: zwermvogels, trekvogels, en roofvogels, … en allen kunnen ze vliegen! We kennen jammer genoeg ook de spotvogels en de pestvogels. Zij vliegen niet, maar ze kunnen mekaar soms heel erg pijn doen. Voor al die keren dat we teveel op één of andere rare vogel lijken, willen we om vergeving vragen.

Slappe vleugels zendingstekst op het einde van een viering versie 1

Er was eens een vogel met slappe vleugels. Hij was geen hoogvlieger. Moed en kracht waren er ook niet bij. Hij voelde zich minderwaardig. De andere vogels slierden in hoge vlucht door het azuurblauw. Maar hij…hij keek maar…en pikte in de grond. Hij tippelde wat, vloog eens op, enkele meters maar…en plofte op de grond. Zijn hart werd een kleine spons die alle verdriet opzoog. Hij voelde zich verloren en eenzaam tot het hem te machtig werd! Hij verzamelde al zijn krachten en vloog… Gelukkig was daar net een boom met lage takken, dicht bij de grond. Daarop kon hij zich neerzetten. Voor vogels met slappe vleugels zijn er gelukkig bomen met lage takken. Soms denk ik dat mensen, die van elkaar houden, bomen met lage takken zijn.



versie 2

Er was eens een vogel met slappe vleugels. Zo zijn wij allemaal wel eens een keer, als we in niet goed voelen in ons vel, of als er iemand met ons heeft gelachen. De vogel was helemaal geen hoogvlieger, want hij had zo weinig moed en kracht! Misschien had hij ook wel een minderwaardigheidscomplex. De andere vogels scheerden in hoge vlucht doorheen de wolken en langs de azuurblauwe hemel. Zij konden tuimelen, maakten cijfers en letters in de wolken, en stuurden elkaar fluitende boodschappen onder en boven de wolken door. Onze vogel keek ernaar en trippelde wat. Hij pikte op de grond of in het gras, vloog eens op, enkele meters ver, maar plofte dan weer terug op de grond. Hij zag verdrietig hoe de andere vogels tot in de takken van de hoogste bomen vlogen. Heel de tijd keek hij naar boven zodat hij zelfs niet zag dat er ook nog andere vogels waren zoals hij. Maar op een keer werd het hem te machtig. Hij verzamelde al zijn moed en vloog ..., maar zijn krachten begaven het. Gelukkig was er ietsje verder een boom met een lage tak. Daar kon de vogel op en hij kroop stilletjes tegen de stam. En het werd er lekker warm. Op die tak kon hij zich echt heerlijk neerzetten.. Speciaal voor zo'n vogels met slappe vleugels heeft God zeker en vast bomen geschapen met lage takken. Soms denk ik, dat mensen die veel van elkaar houden, bomen zijn met lage takken ...

5



De geboorte van een…

6

"Ik ben de belangrijkste", zei de olifant "want ik ben groot en zwaar en ik kan met mijn poten alles vertrappelen wat ik maar wil." "Niet waar!" zei de giraf. "Je bent misschien wel zwaarder, maar niemand heeft zo'n lange nek dan ik. Ik kan gewoon blaadjes van de bomen plukken, zonder dat ik me daarvoor hoef uit te rekken." De leeuw lachte. " Hebben jullie er al aan gedacht dat ik de koning der dieren ben? Dat is al honderden jaren zo, in alle verhalen, dus je kan meteen stoppen met opscheppen hoor." Verwaand schudde hij zijn manen door elkaar. "Ach", zei de reuzenschildpad. "Ik ben misschien niet van de snelste, maar ik word in elk geval veel ouder dan de meeste onder jullie. Ik ben zelfs al zo oud dat ik me niet precies kan herinneren hoe oud ik wel ben. Dan ben ik toch ook best belangrijk, niet soms? "Niks van," zei de uil. "Ik ben namelijk erg wijs, veel wijzer dan jullie allemaal samen. Als er problemen zijn in het bos, komt iedereen mij om raad vragen. Zonder mij zouden jullie het niet lang volhouden hoor." Opeens trommelde de aap uit alle macht op zijn borst. "Van alle dieren lijk ik het meeste op de mens. En mensen zijn slim, erg slim. Ik heb zelfs gelezen dat ze van mij afstammen. Dat kan niemand van jullie....." Maar aap kon niet uitspreken, want niemand luisterde nog. Naar hem luisterden ze trouwens nooit. Alle dieren waren druk bezig met op te sommen waar zij goed in waren. Jongens, jongens, wat waren ze aan het opscheppen. Ze vonden zichzelf zo verschrikkelijk belangrijk! "Kijk" schreeuwde de arend plots. Met zijn scherpe blik had hij een ontdekking gedaan. "Kijk.... daar" schreeuwde hij nog eens. "Wat dan? Wat moeten we zien?" vroeg olifant verveeld. Arend zag altijd wel wat. "Dat groene blaadje beweegt." Arend tekende met zijn snavel een kring in het zand. Precies in het midden lag een groenachtig ding, net een opgerold blaadje. Het lag doodstil. "Wat is daar nu aan?" zei leeuw en hij haalde zijn schouders op. "Een blaadje." "Hé", zei aap, "het beweegt weer. Ik zag het ook. Het is geen blaadje hoor. Het is een... een bewegend doosje." De dieren vergaten hun gekibbel en kwamen dichterbij kijken naar het rare ding. En plots, kwam er een piepklein scheurtje in het doosje. Alle dieren zagen een wriemelend pootje. Het scheurtje werd groter en groter en er kwam nog een pootje tevoorschijn... en even later wurmde zich een klein diertje naar buiten. Het zag er een beetje verfrommeld uit en onhandig kroop het een beetje rond. Toen bleef het stil zitten. Het strekte zijn voelsprietjes uit en spreidde toen twee prachtig gekleurde vleugeltjes open. En een oogwenk later fladderde het, hupsakee, vrolijk de blauwe lucht in. "Vrienden," zei schildpad plechtig " wij hebben zojuist iets bijzonders meegemaakt. De geboorte van een vlinder." Plots was het stil. "Wat mooi!", fluisterde olifant, "wat ongelooflijk mooi!"

Inkeermoment voorganger

God houdt veel van alle mensen. Hij droomt ook dat ieder van ons meebouwt aan een huis waarin het goed is om te wonen. Maar dat doen wij niet altijd. Daarom willen wij God om vergeving vragen. kind

Soms ben ik jaloers als andere kinderen voor het bord mogen komen of in de klas een werkje mogen doen.



Ik moet rekening houden met de anderen. Het spijt me! Alle kinderen samen:

Heer, wij vergeven aan elkaar, vergeef Gij dan ook onze schuld. Zo zijn we opnieuw als een nieuwe prachtige vlinder ongelofelijk mooi, klaar voor een unieke vlucht samen, door het leven. kind

Soms voel ik me erg belangrijk. Ik praat maar en wil dat iedereen naar mij luistert. Ik zeg wat anderen moeten doen en luister niet meer naar hen. Het spijt me! Alle kinderen samen:

Heer, wij vergeven aan elkaar, vergeef Gij dan ook onze schuld. Zo zijn we opnieuw als een nieuwe prachtige vlinder ongelofelijk mooi, klaar voor een unieke vlucht samen, door het leven. 7

kind

De juf probeert ons heel wat te leren. Ik wil soms niet opletten. Dan wil ik alleen maar spelen. Het spijt me! Alle kinderen samen:

Heer, wij vergeven aan elkaar, vergeef Gij dan ook onze schuld. Zo zijn we opnieuw als een nieuwe prachtige vlinder ongelofelijk mooi, klaar voor een unieke vlucht samen door het leven. kind

Ik lach soms iemand uit omdat die niet zo goed kan voetballen, stottert of niet goed kan zwemmen. Zo voelt die zich ongelukkig. Het spijt me! Alle kinderen samen:

Heer, wij vergeven aan elkaar, vergeef Gij dan ook onze schuld. Zo zijn we opnieuw als een nieuwe prachtige vlinder ongelofelijk mooi, klaar voor een unieke vlucht samen door het leven.



Van de adelaar en het winterkoninkje

8

Lang, lang geleden kregen de vogels ruzie over de vraag wie het hoogst kon vliegen. “Ik kan zo hoog vliegen”, zei de leeuwerik, “dat ik nog maar een puntje ben aan de hemel, en daarna verdwijn ik. Je kunt alleen nog horen hoe mooi ik zing. Dus kan ik het hoogst vliegen.” “Ik kan nog hoger vliegen", zei de gier". Ik cirkel hoger en hoger, tot ik de hele wereld zie. Zo vind ik mijn eten … Ik kan het hoogste vliegen.“ “Dat is niet waar” zei de adelaar. “Ik ben de koning van de vogels. Ik heb sterke vleugels en een groot hart. Ik vlieg ver boven de wereld en zie alles wat er gebeurt.” “Stil allemaal”, zei de wijze uil. “We zullen een wedstrijd houden. Alle vogels mogen meedoen. Dan kijken we hoe hoog ieder van ons kan vliegen.” Alle vogels vlogen de lucht in. Het was een enorm gefladder van vleugels. Sommige vogels vlogen niet erg hoog. Ze landden al snel weer op de grond en in de bomen. Ze waren een beetje verdrietig. Maar de struisvogel troostte hen. “Jullie hebben het heel goed gedaan”, zei hij. “Zo heeft de natuur het bedoeld. Jullie kunnen zo hoog vliegen als nodig is. Ikzelf kan helemaal niet vliegen en daar schaam ik me niet voor. Ik gebruik mijn vleugels bij mijn mooie bruiloftsdans.” Maar na een tijdje werden een heleboel vogels moe. Ze konden niet hoger vliegen. Daarom kwamen ze naar beneden. De gier kreeg opeens grote honger, hij vergat de wedstrijd en dook naar de grond. Zelfs de leeuwerik en de duif konden niet hoger vliegen. Ze kwamen naar beneden. Nu zagen ze nog maar één vogel in de lucht. Hij vloog zo hoog dat het leek of hij in de hemel verdween. Het was …. de adelaar. Hoog op de berg is het nest van de adelaar. In zijn nest liggen zijn jongen. Niemand kan er bij. Tenslotte kon zelfs de adelaar niet meer hoger vliegen. Moe, maar trots, zweefde hij , hoog, hoog aan de hemel. “Ik wist dat ik zou winnen”, dacht hij bij zichzelf. Maar terwijl de machtige adelaar hoog boven de aarde zweefde, kroop er iets tevoorschijn uit zijn verenkleed. Tot zijn grote verbazing zag de adelaar een klein vogeltje dat nog hoger vloog dan hijzelf. Het was het dappere winterkoninkje. De adelaar deed zijn uiterste best om boven hem te komen, maar hij was te moe. “Hoe ben jij zo hoog gekomen?” vroeg de adelaar. Het winterkoninkje lachte, heel zacht, want het was maar een klein vogeltje. “Op je rug,” zei het winterkoninkje. “Maar maak je geen zorgen, jij hebt gewonnen. Ik had zelf nooit zo hoog kunnen vliegen. Ik heb me altijd afgevraagd hoe de wereld eruit zou zien vanaf zo'n grote hoogte. Nu weet ik het. Ik zal het nooit vergeten. Dank je wel.” Toen ze terugkwamen op de aarde, vertelden ze de andere vogels hoe het was afgelopen. De uil prees hen allebei. “Jullie hebben SAMEN een nieuw record gevestigd.” zei hij. “Met jouw sterke vleugels en moed, machtige adelaar; en met jouw dromen en slimheid, klein winterkoninkje, zijn jullie het allerhoogst gekomen. „

Duidingstekst De vogels maken ruzie over wie het hoogst kan vliegen. Ze zijn het er niet over eens en besluiten een wedstrijd te houden. Eén na één vallen ze af. Enkel de adelaar vliegt het hoogst. Net wanneer hij denkt dat hij gewonnen is en niet meer hoger kan vliegen… …komt het winterkoninkje uit zijn veren gekropen. Het winterkoninkje vliegt net wat hoger dan de adelaar en wint zo de wedstrijd. Maar veel doet dit er niet toe, want al snel beseffen ze dat ze SAMEN deze wedstrijd gewonnen hebben. Het verhaal leert ons dat we samen meer kunnen bereiken dan alleen. We willen steeds de beste, de snelste, … zijn. Maar eigenlijk kunnen we meer bereiken door samen te werken. Denken we maar eens aan (hier schoolEIGEN vbn. vermelden) projecten, een rommelmarkt organiseren, een kerstmarkt voor Music For Life, grootoudersfeest, schoolfeest, … Een wandeltocht samen op bosklas, of …klas is plots veel plezanter en makkelijker vol te houden dan alleen. Samen ben je veel sterker!



Let eens op de vogels in de lucht

Jezus trok met zijn vrienden langs vele kleine dorpjes en steden. Onderweg sprak Hij met zijn vrienden. Omdat Jezus merkte, dat veel mensen zich zo vlug zorgen maakten, zei Hij: “Sommige mensen maken zich zo vlug zorgen over wat zij zullen eten en drinken, over het kleed of het jasje dat ze zullen uitkiezen voor de volgende dag. Zo moeten jullie niet doen. De meeste mensen rennen maar heen en weer. Die hebben zoveel haast, ze hebben geen tijd. Die zien niet wat er rond hen gebeurt.Net of ze willen de mooie dingen niet horen. Net of ze willen de bomen niet horen. Net of ze willen de wind en de regen niet voelen.” Maar Jezus zegt: “Wacht even! Kijk eens om je heen! Let eens op de vogels in de lucht. Zie je de zon? En de hemel? Kijk eens naar de bloemen op het veld...” Dan bidt Jezus: “Dank je wel, God. Voor al die mooie dingen, dank je wel!”

9



Liederen Vliegen Tekst en muziek: Toon Van Belleghem

10



11

Spreid je armen uit tot vleugels. Vlieg als vogels in de lucht. Droom van zon en zee en sterren. Pluk ideeën in jouw vlucht. 1. Ik had de schaal gebroken en was schuchter en bang. Toen kreeg ik les in vliegen. De weg was nog zo lang. 2. Ik ging tegen de grond, maar gaf het niet op. Nu kan ik heel goed vliegen en raak steeds hogerop. aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


3. Ik vlieg in volle vrijheid. Oh, wat een vergezicht! De wind speelt met mijn vleugels en ik speel met het licht. 4. De vlinder en de vogel, de wesp, de bij, de mug geven als vleugelvrienden een duwtje in de rug.

12

5-12 jaar Isbn 978-90-5838-491-1 21 x 30 cm 40 blz. uitgave: mei 2008 € 29,50



Liedvers ‘eens wordt alles beter’ (Melodie : "We shall over come") Eens wordt alles beter. Eens wordt alles beter. Eens wordt alles beter, O, mijn God. Ja, diep in mijn hart heb ik een droom : dat het beter worden zal.

13



Vlieg nu maar uit…

Slotbezinning zesde klas samen met de ouders en leerkrachten

Vooraf : -bij het binnenkomen: PowerPoint projectie vogels, vogelmuziek Decor : -groot nest met enkele (grote) eieren en allerlei pluimen Onder elke stoel zesdeklasser : -grote pluim (kaartje eraan) -balpen Welkom door zesdeklasser 14

Wij staan op de drempel van de vakantie. Klaar voor de start. Wij zetten onze vleugels open om de vakantie in te vliegen. Wij, zesdeklassers, vliegen nu verder weg … we verlaten ons vertrouwde nest van de basisschool. Maar eerst kijken we nog even om naar het schoolnest waarin we 9 jaar hebben verbleven en waar het goed was om te wonen. Na de vakantie vliegen we weg, en zoeken we nieuwe horizonten op!

Welkom door de voorganger Welkom allemaal. Twee zomermaanden, twee vakantiemaanden staan voor de deur. En daar willen wij vandaag over dromen... …erin vliegen en al onze vrienden meenemen op reis naar de zon. Ook ik wil vanavond een stukje met jullie meevliegen en even aan de wolken raken, aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


even bij de sterren zijn om zo bij God te geraken, dankbaar om dit samenzijn, dankbaar om al die voorbije schooljaren. En vooruitkijkend naar die nieuwe, verre vlucht. God brengt ons hier samen als één grote familie. Laten we daarom beginnen met Zijn teken: In de naam van…

Verhaal : vlieg nu maar uit (door leerkracht zesde leerjaar)

15

- Waarom moet ik eerst vallen? vroeg de vogel aan zijn moeder. - Om te kunnen vliegen, zei de moeder zacht. Ze zaten beiden op de rand van het nest. De vogel werd bang en zijn klauwen grepen radeloos om de rand van het nest. - Wil je onder de sterren leven? - Ja. - En vrij zweven in de lucht? Wil je wentelen en buitelen, hoog boven de bomen en de wereld? - Ja, ja... maar waarom moet ik dan vallen? - Zo zijn wij geschapen, glimlacht de moeder. Het kan niet anders. De jonge vogel keek onder zich: hij rilde om die vreemde duistere afgrond waaraan hij zich moest toevertrouwen. - Kan ik niet vliegen, van hieruit naar de sterren toe? - Neen, zei de moeder. Ik heb het je al gezegd. Kom, laat het nest los en val. - Dan zal de harde grond mij doden. - Je hoeft het maar even te doen en rustig je vleugels uit te spreiden. Laat los mijn zoon... en vlieg. In een flits was de moeder verdwenen. Ze viel in de gapende duisternis onder het nest. Van heel ver hoorde hij haar roepen. Toen dacht hij aan niets meer. Hij was alleen: het nest werd koud, alles werd zo vreemd. Nog even klemde hij zich vast aan het vertrouwde hout. Toen liet hij los met een gil van angst. Hij suisde omlaag en meende te sterven. Hij viel steeds sneller en de donkere grond die hem zou doden was dichtbij. Maar dan opende hij zijn vleugels en keek omhoog... Hij wist zich licht en vrij: de lucht tilde hem op en droeg hem tot ver over de bomen. Hij wentelde en buitelde van vreugde. Toen voelde hij voor het eerst de hemel. De sterren straalden van blijdschap omdat hij leefde. Hij vloog hoog boven de wereld. Hij was…vrij!



Wat vogels ons willen vertellen? (voorganger)

Hopelijk vonden jullie dit een mooi verhaal, misschien zullen enkele van jullie wel gedacht hebben: ‘waarom zo'n verhaal in een viering’? Wel: het verhaal van de vogel gaat over ons leven. Keer op keer moeten wij dingen loslaten en opnieuw beginnen. Misschien hebben wij schrik omdat we niet weten wat ons te wachten staat. Schrik, net als het vogeltje uit het verhaal… Het verhaal vertelt ons dat het eigenlijk wel normaal is dat we een beetje schrik hebben… Schrik voor het nieuwe… Schrik voor ons volgende avontuur…

16

Maar vogels kunnen ons nog zoveel meer vertellen… Kijk naar ons nest, we zien verschillende veren, allerlei kleuren, verschillende eieren. Vele vogels hebben aan dit nest gebouwd, en die verschillende vogels willen ons iets vertellen vandaag . ( projectie vogels in PowerPoint, voorganger doet de toelichting vanuit volgende gedachten:) 

Pelikaan -pikt in zichzelf om anderen te voeden: pikt in de eigen borst om zo de jongen te voeden, geeft het beste van zichzelf -onze leerkrachten, directie zijn voor ons hier 9 jaar lang pelikaan geweest, hebben het beste van zichzelf gegeven -zeggen we hiervoor: ‘DANK’!



Ooievaar -teken dat iets nieuws begint -nu is het jullie ooievaarsmoment: nu begint iets nieuws voor jullie!



Adelaar -vliegt heel hoog, hoogvlieger: kan het hoogste in de hemel vliegen -vlieg ook maar hoog: blijf niet pikken hier op de grond, vlieg hoog, ga op ontdekking, durf het hoogste na te streven





Zwaan -een heel trouw dier: blijft zijn nest trouw -kom af en toe nog maar eens terug naar dit nestje (schoolfeest, musical…) -een zwaan is trouw, wees ook trouw aan je idealen, aan je dromen -negen jaar lang hebben jullie hier aan een droom gebouwd -wie of wat wil ik worden?/waarvan droom ik? -die droom mag je nu noteren op de pluim onder je stoel (achtergrondmuziek) -we luisteren naar enkele dromen -ev. aansluitend lied : ‘laat ons bidden , laat ons bidden, in de stilte van ons hart’ -die droom verwezenlijken we niet alleen, maar samen !



Ganzen -vliegen in V-formatie (foto ganzen of eventueel filmpje tonen Youtube zie : ‘Team Training Film over samenwerken’, bv. van 1:07 tot 2:30) -ganzen vliegen in een V-formatie, vliegen zo duizenden kilometers in teamverband, zou alleen niet gaan -elke vogel veroorzaakt een opwaartse druk voor de vogel die achter komt: hij ‘tilt’ als het ware die andere vogel op -als een gans gekwetst of ziek niet meer mee kan, blijven twee andere ganzen hem nabij, totdat die sterft of weer beter is, dan halen ze samen de groep weer in -als de voorste leider van de groep moe wordt, zal een ander de leiding overnemen -de achterste ganzen gakken en moedigen de anderen aan -de ganzen leren ons : vlieg uit maar doe het ook samen, alleen gaat het niet

17

Lied

Evangelie (voorganger) Inleiding



Zwaluw -als het koud wordt, als hij geen eten meer vindt, gaat hij op zoek naar betere, warmere oorden: hij gaat schuilen voor de koude winterkou -misschien komt er ook een moment dat je het koud hebt, dat het tegenzit, blijf dan niet zitten, ga net als de zwaluw op zoek naar betere, warmere oorden, ga op zoek naar wat je opnieuw warmte en moed geeft. -9 jaar lang hebben we op school gehoord dat Jezus die nieuwe moed en nieuwe warmte kan geven aan mensen die in de kou staan

Ook vandaag luisteren we naar Zijn woorden. Jezus vertelt ons vandaag dat we moeten durven loslaten, durven vertrouwen op anderen, op Die Andere, (met een hoofdletter) aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Hij zegt: Sta op! Ga! Laten we nu luisteren naar een verhaal uit de Bijbel: uit de handelingen van de apostelen. Het verhaal van de man bij de tempelpoort. Bij de poort van de tempel zat een man te bedelen. Hij werd daar elke dag naartoe gebracht, want hij kon niet lopen. Hij hoopte dat mensen hem geld zouden geven als ze gingen bidden. “Heb je niet een paar centen ?” vroeg de man aan Petrus en Johannes. De mannen keken naar hem. “Wij hebben geen geld om aan je te geven. Maar we hebben iets veel beters. Jezus gaf ons de kracht om je te doen lopen. Sta op !” De man stond op en wandelde. Hij was zo blij dat hij niet ophield om het aan iedereen te vertellen. “God is groot ! Kijk naar mij ! Ik kan lopen !” Handelingen 3,1-10

Moge God jullie de kracht geven om op te staan en uit te vliegen ! Maar ook jullie ouders beloven je kracht en beloven te supporteren Dat willen zij ons vanavond nog eens voor jullie uitspreken : 18

Gebed door de ouders God, wij leggen de namen van onze kinderen in Uw zegenende handen. Schrijf ze daarin op, vergeet ze niet. Laat ze niet verzanden in wat schittert aan de buitenkant. Houdt Gij onze kinderen vast, als wij ze los moeten laten, en als ze hun ‘eigen vluchtroute’ in het leven kiezen. Dat zij voortstappen op vaste baan en niet de levensstijl verlaten die Gij ons hebt voorgedaan. Wij vragen U niet hen te sparen voor elk leed. Wees Gij hun troost en bemoediging als zij eenzaam zijn en bang. Blijf hen nabij als het donker wordt in hun leven en zijn de weg niet meer weten die leidt naar vrede. Reik hen de hand en open hun ogen voor het Beloofde Land hier en nu en daar en dan. In uw zegenende handen leggen wij de namen van onze kinderen. Amen. aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Slotwoord We laten nu het schooljaar 2012-2013 en vele vorige schooljaren achter en beginnen volgend jaar iets nieuws … Met een beetje spijt zullen jullie deze school verlaten, met een beetje schrik en vele vragen voor volgend jaar. Maar …: je zult zien: alles komt wel op zijn pootjes terecht, met de hulp van vele anderen die je op je vlucht zult ontmoeten… Vlieg nu maar uit … Goede vlucht !

Woord door directie

19

als je kan vliegen dan ga je op reis gekleed in een stalen harnas of een verenpracht verwachtingsvol als je kan vliegen dan zijn er geen hindernissen de route bekend instinctmatig als je kan vliegen dan zijn er geen grenzen grenzeloos begrensd onbegrensd als je kan vliegen dan lonkt een onbekende wereld zorgeloos licht onweerstaanbaar aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


zendingsteksten klas 6

( I II III IV V VI )

om mee te geven met de schooldocumenten/in de rapporten-map (I) En nu… …op eigen vleugels

De poort staat open, maar we zullen ze niet sluiten achter je. We zien je niet graag weggaan, maar we zeggen: tot ziens! We weten niet wat je weg zal zijn, maar je oude school blijft een toevlucht voor jou. Je verblijf hier was maar een doortocht, maar we houden van jou. We hebben getracht je te begeleiden, maar de uiteindelijke keuze ligt bij jou. Alleen onze wensen -van harte!- kunnen je vergezellen: de toekomst hoort je toe, de toekomst ben jijzelf, God zij met je! We hebben je punten moeten geven, of scores, of hoe die dingen ook heten. Zwart op wit op jouw rapport. Maar het eigenlijke rapport, het echte, staat niet op schrift, het wordt bewaard binnenin de mens, die naast je mocht staan in je groei naar volwassenheid. Je hebt ons blijgemaakt -en soms boos- maar tenslotte bleef alleen de verwondering over: de verwondering om het wonder dat jij was en altijd zult zijn en blijven. 20

Een school is nooit zo leeg als straks, wanneer je weggegaan bent, de ‘grote wereld’ tegemoet. Toch blijft er iets van jou hier achter, een echo, een glimp, een ongrijpbare afstraling van wat je was en bent, iets wat ons nu weemoedig maakt, omdat het nooit meer terugkomt. De tijd slaat alle deuren dicht, en slechts één kracht kan ze openen: de goede herinneringen, het moment waarop iemand zegt: ‘Zeg, weet je’t nog?...’ Zul je ooit nog eens denken aan je ouwe school? O nee, dit is geen must, geen opgelegd iets. Maar alleen een flits van herkenning misschien, een teder raakpunt wellicht, een handjevol mild heimwee naar vroeger, naar wat we samen afsloten, met dien verstande dat bij ons de deur altijd op een kier blijft staan. Want we zullen nog vaak aan je denken, o nee, niet als een verplichting of een must, tenzij de must van het gaarne zien, en de o zo menselijke nieuwsgierigheid om te vernemen hoe het met jou nu verdergaat, want het leven van jonge mensen is als een boeiend boek, dat zelfs het bloed van ouwe schoolfrikken wat vlugger doet kloppen. Ja, zul je nog eens denken aan de ouwe school? Af en toe is al méér dan genoeg, weet je! Zoveel jaren hebben we je zien komen, bijna dag na dag, en weer weggaan, Opgewekt of weemoedig, en je wist niet waarom, rustig of gloeiend van boosheid. En we zaten allemaal wel eens fout, dromend of vinnig, verdrietig of uitgelaten, of hoe dan ook - maar bouwend aan je toekomst, dag voor dag, aan wat je worden zal, tot wat je zult uitgroeien. Maar eigenlijk, hoe dan ook, hebben we maar één wens: dat je een goed mens zal zijn, een zegen voor de anderen, een zegen voor zoveel mogelijk anderen! aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


(II)

Kinderen zijn net vliegers. Je bent jaren bezig om te proberen ze van de grond te krijgen. Je rent met ze tot je allebei buiten adem bent. Ze storten neer. Ze smakken tegen het dak. Je plakt en troost, verbetert en leest de les.

21

Je ziet de wind ze optillen. En verzekert ze dat ze op een goede dag zullen vliegen. Eindelijk zijn ze in de lucht. Ze hebben meer en meer vliegerstouw nodig en dat vier je. Maar bij elke draai van de klos voel je verdriet, waar je blij van wordt. De vlieger raakt steeds verder weg en je weet dat het niet lang meer duurt of dat prachtige schepsel zal de lijn die jullie verbindt doorsnijden en vliegen zoals het hoort te vliegen; vrij en op zichzelf. Pas op dat moment weet je dat je werk af is.



(III)

Mijn school is nu mijn school niet meer. Ik ben eruit gegroeid. Ik plooi ze op als een niet versleten broek die net nog tot m’n enkels reikt en ooit nog zal gedragen worden door een kleine jongen.

22

Mijn school is nu mijn school niet meer. Ze is te klein voor me. Ik neem een doos en leg mijn klas erin zoals je dat met schoenen doet die nog niet afgelopen zijn maar knellen aan de teen en aan de hiel voor iemand die op grote voet wil leven. Mijn school is nu mijn school niet meer. Ik weet sinds kort waar ik na de zomer heen zal gaan: het is een trui waarvan de mouwen tot aan mijn knieën hangen en de schouders aan mijn ellebogen zitten.



(IV)

Je hebt Noach gehad. Om de aarde een kans te geven bouwde hij Gods reddingsboot en redde zo het laatste leven uit het water van de dood. Hij geloofde erin en hij heeft doorgezet. Zonder Noachs geloof had God het nooit gered. Je hebt Abraham gehad. Zonder te weten waar hij terecht zou komen is hij zijn uitvalsweg gegaan. Hij heeft het onzekere voor het zekere genomen en koos voor Gods zwerversbestaan. Hij geloofde erin en heeft doorgezet. Zonder Abrahams geloof had God het nooit gered.

23

Je hebt Sara gehad. Het heeft er zolang niet naar geleken dat zij ooit een kind krijgen zou maar om het onmogelijke bleef zij smeken om wat zij zo graag in Gods naam wou. Zij geloofde erin en zij heeft doorgezet. Zonder Sara's geloof had God het nooit gered. Je hebt Jakob gehad. Voor zijn leven heeft hij moeten vechten. Hij was altijd op zoek en altijd op pad moest met de engel het gevecht beslechten om wat God hem toegezegd had. Hij geloofde erin en hij heeft doorgezet. Zonder Jacobs geloof had God het nooit gered. Je hebt Mozes gehad. Wat niet te zien was, hield hij voor ogen. Hij wist bij God niet hoe God zou zijn. Uit de slavernij als een vogel gevlogen ging hij met zijn mensen door de woestijn. Hij geloofde erin en hij heeft doorgezet. Zonder Mozes' geloof had God het nooit gered. Noach, Abraham, Sara, Jakob, Mozes en zo veel anderen hebben zich ingezet. Zonder hun geloof had God het nooit gered.



(V)

Vaarwel, het ga je goed! Het is zover... Je mag nu op je eigen benen staan. Jij kwam bij ons, je was van harte welkom. We zagen je groeien en openbloeien. Met veel moed heb je gewerkt om vooruit te komen, je gaf niet op, je zette door, je bleef erin geloven. Je bracht wat meer leven in onze school, je gaf er een eigen gezicht aan. Vaak weerklonk je lach of je roep over de speelplaats, en zo werd je een deel van het drukke schoolleven. Wij zijn blij en dankbaar om dit alles, maar nu is het tijd om je te laten gaan. 24

We wensen jou het allerbeste: vrienden die echt om je geven, mensen die met jou op weg willen gaan, die je aanvaarden zoals je bent, die begrip kunnen opbrengen voor je vragen en je angsten, voor je buien en je lachkriebels. Mensen die met hun hart naar je luisteren, die veel geduld hebben, die je af en toe een schouderklopje geven. We wensen je ook een warm en dankbaar hart toe. Een hart dat klopt ook voor de anderen. Ogen die stralen en vol bewondering kunnen kijken. Oren die niet alleen goed horen maar die ook kunnen luisteren naar wat mensen om je heen vertellen. Een mond die waarheid spreekt, die zacht kan zijn en die kan zingen van vreugde en geluk. Blijf geloven in jezelf, je hebt alles in je! God gaf je al je talenten en je gaven. Vergeet niet Hem af en toe te danken en vraag Hem samen met jou de weg verder te gaan... Dan ben je nooit alleen! Vaarwel... Het ga je goed.



(VI)

komen en gaan Leven is komen en gaan. Na negen maanden verwachting kom je op deze wereld, begin je aan de lente van je leven. Je mag hopen dat je welkom bent, dat je terechtkomt op een warme, veilige plek. Aan het einde van je levenspad, in de winter van je leven, ga je definitief naar de overkant. Geloof belooft ons dan een nieuw begin, een komen in een mystiek ‘zijn’. Je mag hopen dat achterblijvers positief terugblikken op jouw aardse doorgang.

25

Tussen wieg en graf blijft het leven ‘komen en gaan’. Je komt aan in scholen, verenigingen, je werk, je relaties ... Telkens hoop je dat je welkom bent, dat je er jezelf mag zijn, dat je er iets kan en mag betekenen. Als je op zo een plek weggaat, hoop je dat achterblijvende tochtgenoten blij en dankbaar zijn omdat ze samen met jou een stukje weg mochten gaan. Misschien hoop je dat ze je in het hart dragen, dat ze je ergens zullen missen, hoop je op een traan, een heel klein beetje verdriet. Soms meer je aan in een haven die je zo vlug mogelijk wil verlaten, terwijl de plicht eist dat je blijft en pas het zeegat kiest als de tijd er rijp voor is. Soms kom je op een plek die je niet meer graag verlaat. Die plaats heeft je zo betoverd dat je er blijven wil. ‘Komen en gaan’ zijn geen simpele acties, pijn en verdriet zijn er inherent aan, gelukkig ook dankbaarheid en vreugde. Altijd moet je verder op je tocht, het leven heeft geen permanente haltes. Om elders weer opnieuw aan te komen. moet je gaan, je reis verder zetten. Firmin Vanspauwen



GEBEDEN OVER VAKANTIE Goede God, nog een korte tijd en dan is het vakantie. We kijken er naar uit. Maar nog even is het lastig. We hebben proefwerken en moeten dus veel leren. Dat is niet altijd gemakkelijk. Help ons door te zetten als het moeilijk is, help ons de moed niet op te geven bij een tegenslag, help ons eerlijk te zijn en bereid om elkaar te helpen.

26

Geef, goede God, dat wij elkaar - ook in de examens blijven zien met uw ogen: iedereen is even belangrijk, iedereen kan iets goed. Wij bidden U, dat ieder van ons zich voldoende zal inzetten om de resultaten te behalen die in de eigen mogelijkheden liggen. Want dan kan en mag iedereen tevreden zijn! En, goede God, wees ook onze leerkrachten nabij, beziel hen met Uw goede Geest om ons te beoordelen… Dat ook zij naar ons kijken met Uw ogen en veel meer zien dan alleen maar de punten. Wees dicht bij ons, en help ons het schooljaar tot een goed einde te brengen. Amen. Vader in de hemel, wij wonen met heel veel mensen op de wereld. Wij leven met heel velen op dezelfde school. Wij lijken allemaal een beetje op mekaar. Of we nu zwart of geel of blank zijn, of wij nu verschillend zijn in handigheid, in leren of in sport en spel, we hebben allemaal liever vreugde dan verdriet, liever zon dan regen. Wilt Gij tijdens de vakantie voor ons allemaal de zon en de vreugde van ons leven zijn? aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Grote goede God, wij hebben vakantie. Daar ben ik blij om. Ik mag genieten van de tijd, van de tuin, van het bos of van het strand of gewoon van vriendjes of vriendinnetjes die komen spelen. Geef mij misschien ook af en toe wat verveling. Dan kan ik op zoek naar wat ik nog niet ken. Dat maakt mij dankbaar voor zoveel vrijheid, voor de zon én voor de regen, voor de vriendschap, voor alles wat me blij maakt.

27

Dag Lieve God, ik hoop dat ik in deze vakantie ook U ergens tegenkom! Wies Merckx

de jongste groep aanwezige kinderen:

Jezus, Jij staat in mijn vriendenboek. Toch vergeet ik U soms te danken voor alles wat ik zomaar gratis krijg: de zon en de regen, de bloemen en de bomen... Wees niet langer boos op mij, ik wil weer kei-dankbaar zijn. de leerkrachten bidden vervolgens

Goede God, U kent elk van onze kinderen bij hun naam. U houdt van hen zoals ze zijn: hun stralende ogen, hun lieve lach, hun spelende handen, hun goede en minder goede kanten. Wij danken U voor al dat moois, voor al die schitterende talenten die onze kinderen rijk zijn. God, geef ons dat wij dankbaar zijn en dat wij hen bijstaan om deze talenten goed te gebruiken. aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Heer, dag in dag uit ontvingen wij van U alle mooie dingen van het voorbije schooljaar. Help ons elke dag door te brengen op een manier waarmee we vriendschap en vreugde brengen. Geef ons een aandachtig hart, dat niet voorbijziet aan de kansen die Gij ons ook elke vakantiedag wilt geven. Houd in ons het lichtje van het geloof brandend. Dat wij onze vleugels van licht openslaan om mee te bouwen aan een betere lieve wereld, waarin wij gelukkig mogen zijn. Dat wij niemand pijn doen, afstoten of eenzaam maken. Wij willen goed zijn voor iedereen. Volg ons doen en laten in de komende maanden als een goede Vader; zegen ons, maak van onze vakantie een mooie tijd vol vriendschap, hartelijkheid en geluk, en blijf bij ons elk uur van deze dag. Amen. Goede Vader in de hemel, dank U wel voor het voorbije schooljaar, Dank U wel voor de vriendschap en de wijsheid. Dank U wel voor allen die voor ons hebben gezorgd.

28

Straks begint de vakantie. Wij hopen dat het een fijne tijd mag worden, die niet al te snel gaat. Mogen wij onze ogen en oren openen om veel mooie dingen te zien en te horen, mogen we de tijd nemen om te genieten van de vriendschap van vele mensen om ons heen… En mogen wij elkaar toewensen om op 1 september gezond en wel èn enthousiast aan een nieuw schooljaar te beginnen…

Ik zeg je dank Ik zeg je dank, voor elk moment waarop je mij hebt blij gemaakt. Ik zeg je dank, voor elk verdriet waarvan je mij hebt vrijgemaakt. Ik zeg je dank, voor ieder woord van goedheid dat je mij hebt gezegd.

Ik zeg je dank, voor elke keer dat je mij in vertrouwen nam. Ik zeg je dank, voor elke stap die ik met jou mee mocht gaan. We zeggen jullie dank, -juf en meesteromdat jullie voor ons elke dag weer klaar wilden staan. Wij zeggen jullie: DANK! naar Will Ferdy



Goede God, dank U voor de warmte van de zon die de kou in ons verjaagt en ons warm maakt van binnen. Dank U voor het licht dat alles groeien doet, dat het donkere in ons verjaagt en ons vrolijk maakt. Dank U voor de positieve dingen in ons leven, die ons moed geven en gelukkig maken; geef dat we ze altijd zullen zien. Dank U voor alle mensen om ons heen die licht uitstralen en warmte geven; geef dat ze er altijd zullen zijn. Goede God, wees voor ons als de zon, verwarm ons met uw liefde, maak ons leven licht, geef dat ook wij op onze beurt de zon laten schijnen voor anderen.

29

Als ik omhoog kijk naar de bomen en de wind blaast door mijn haar kan ik zo intens genieten van Uw schepping, Heer. Als ik langs de kustlijn loop en uitkijk over zee, ervaar ik de grootsheid van Uw schepping, Heer. Als ik bloeiende bloemen zie of koeien in een wei, wanneer ik de zon voel op mijn huid of buiten in de regen loop, bij een prachtige zonsopgang of een zilveren volle maan, bij donkere donderwolken of een stralend blauwe lucht, als ik vogels luid hoor zingen of een zwaan in de vijver zie, als ik muggen vrolijk zie dansen of bijen zachtjes zoemen hoor, ben ik me intens bewust van Uw aanwezigheid. In de prachtige natuur bent U mij het meest nabij. Dank U voor Uw schepping, Heer die er altijd is, waarin ik mij geborgen voel in tijd van droefenis. Ann Lommerse aanbod DPB-Brugge basisonderwijs juni 2013 van boven naar onder, van links naar rechts - einde schooljaar


Graag verwijzen we ook naar de twee pastorale bundels van de vorige jaren. Pastorale impuls juni 2012 thema: einde van het schooljaar  

verdiepingsmoment tijdens personeelsvergadering: 'baggeren in de vaarroute van een schoojaar' aanzetten voor een celebraties en vieringen n.a.v. einde van schooljaar o impulsen voor een viering 'einde schooljaar' met als thema: 'punten' o elementen voor het uitwerken van viering  openingsteksten/welkom  inkeermoment  voorbeden  (dank)gebeden (ook voor tijdens klascelebraties) o viering bij afscheid van zesde leerjaar: 'de boom groede traag... en toch snel'

Pastorale impuls juni 2011 thema: ‘juni-maand = exodus-maand’ 30

  

‘wat zullen we drinken?’ een veldfles als maandembleem bouwstenen voor een bezinning/viering: moment van inkeer, verhalen, Bijbelverhalen, dankgebeden en -liederen bij het einde van het schooljaar bezinning bij het afscheid van de 6de

website schoolpastoraal: www.kobrugge.be/pastoraal Carmino Bohez – Rik Depré DPB-Brugge domeinbegeleiding pastoraal@school BaO - BuBaO - SO BuSO



31


thema juni 2013 VLIEG NU MAAR UIT -einde schooljaar 2013-

Recommend Documents