The Sufi Message of Hazrat Inayat Khan Volume II - The Mysticism of Sound, 5. Form De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan Deel II – De Mystiek van Geluid, 5. Vorm
5. Vorm Drie vormen van licht Het licht waaruit al het leven voortkomt bestaat in drie aspecten, namelijk, - het aspect dat zich manifesteert als intelligentie, - het licht van het abstracte en - het licht van de zon. Het licht van intelligentie De activiteit van dit ene licht functioneert in drie verschillende aspecten. Het eerste wordt veroorzaakt door een langzame en plechtige activiteit in het eeuwige bewustzijn die bewustzijn of intelligentie genoemd kan worden. Het is intelligentie als er zich niets voor bevindt om zich bewust van te zijn. Wanneer er zich iets begrijpbaars voor bevindt dan wordt die zelfde intelligentie bewustzijn. Het licht van het abstracte Een normale activiteit in het licht van intelligentie veroorzaakt het licht van het abstracte op het moment dat het abstracte geluid in licht verandert. Dit licht wordt een fakkel voor de ziener die op reis is naar het eeuwige doel. Het zelfde licht verschijnt in zijn intense activiteit als de zon. Niemand zal vlug geloven dat intelligentie, abstract licht, en de zon één en hetzelfde zijn - toch spreekt de taal zichzelf niet tegen en zijn ze alle drie altijd licht genoemd. Deze drie aspecten van het ene licht vormen de idee die achter de doctrine van de Drie-eenheid ligt en achter die van Trimurti die duizenden jaren eerder dan het Christendom bestond onder de Hindoes en die de drie aspecten van het Ene aanduidt: het Ene dat drie is. Substantie begint zich vanuit een straal tot een atoom te ontwikkelen, maar daarvoor bestaat die als een vibratie. Wat de mens ziet accepteert hij als iets wat bestaat en wat hij niet kan zien bestaat voor hem niet. Alles wat de mens waarneemt, ziet en voelt is materie en dat wat de bron en oorzaak van alles is, is spirit. Het licht van de zon De filosofie van vorm kan begrepen worden door de studie van het proces waardoor het ongeziene leven zich in het geziene manifesteert. Net zoals de verfijnde golven van vibraties geluid voortbrengen zo brengen de grove golven
licht voort. Dit is de manier waarop het ongeziene, onbevattelijke en onwaarneembare leven geleidelijk aan gekend wordt: door eerst hoorbaar te worden en vervolgens zichtbaar. Dit is de oorsprong en de enige bron van al het leven. De zon is dus de eerste vorm die door de ogen wordt gezien en hij is de oorsprong en de bron van alle vormen in de objectieve wereld; als zodanig is hij door de mensen uit de oudheid als God aanbeden en wij kunnen de oorsprong van alle religies in die moederreligie bespeuren. Wij kunnen deze filosofie bespeuren in de woorden van Shams-e Tabriz: ´Toen de zon zijn gezicht liet zien verschenen de gezichten en vormen van alle werelden. Zijn schoonheid liet hun schoonheid zien; in zijn helderheid kwamen ze duidelijk naar voren; dus zagen, kenden en benoemden wij ze door zijn stralen´. Alle talloze kleuren in het universum zijn niets anders dan de verschillende schakeringen en nuances van licht, de schepper van alle elementen, die de hemelen zo prachtig heeft versierd met zon, maan, planeten en sterren; dat het land en het water heeft gemaakt met alle schoonheid van de lagere sferen, in sommige delen mat en in andere delen helder, die de mens licht en schaduw hebben genoemd. De zon, de maan, de planeten en de sterren, de schittering van elektriciteit, het mindere licht van gas, lamp, kaars, steenkool en hout laten allemaal de zon zien die weer in verschillende vormen te voorschijn komt> De zon wordt in alle dingen gereflecteerd, of het nu matte kiezels of sprankelende diamanten zijn, en hun straling is overeenkomstig hun vermogen om te reflecteren. Dit toont aan dat licht de enige echte bron is en de oorzaak van de gehele schepping. ´God is het licht van de hemel en van de aarde´, zegt de Koran en we lezen in Genesis: ´En God zei: laat er licht zijn en er was licht´. Alle vormen, op wat voor leefsfeer ze ook bestaan, worden gekneed onder de wet van affiniteit. Elk atoom trekt het atoom van zijn eigen element naar zich toe; elk positief atoom trekt het negatieve atoom van zijn eigen element naar zich toe en het negatieve het positieve. Toch is elke aantrekking verschillend en onderscheiden. Deze atomen groeperen zich en maken een vorm. De atomen van de abstracte leefsfeer groeperen zich en scheppen vormen van licht en kleur. Deze en alle verschillende vormen van de verfijndere krachten van het leven worden door de ziener gezien. De vormen van de mentale leefsfeer worden samengesteld uit de atomen van die leefsfeer; deze worden gezien door het oog van de mind en worden verbeelding genoemd. Op de fysieke leefsfeer kan dit proces in een concretere vorm gezien worden. De elementen De mysticus ziet op de abstracte leefsfeer het een of andere element overheersen op een bepaalde tijd, of het nu ether, lucht, vuur, water of aarde is. Elk element in de verfijndere krachten van het leven wordt begrijpbaar gemaakt door de richting van zijn activiteit en de kleur, en de verscheidene vormen van licht laten de verschillende snelheden van activiteit zien. Bijvoorbeeld het gevoel voor humor ontwikkelt zich tot een grotere humor en verdriet tot een diepere smart en zo is het ook met de verbeelding: elke plezierige gedachte ontwikkelt plezier en breidt zich uit tot een nog plezierigere gedachte en elke onaangename verbeelding groeit en wordt intenser. Nogmaals, op de fysieke leefsfeer zien we niet alleen dat mensen samen vertoeven in steden en dorpen, maar zelfs dat beesten en vogels in zwermen en kuddes leven; steenkool wordt in de steenkoolmijn gevonden en goud in de goudmijn, het woud omvat duizenden bomen, terwijl de woestijn er geen enkele omvat. Dit alles bewijst de macht van affiniteit die de aan elkaar verwante atomen verzamelt en groepeert en van hen talloze vormen maakt, daardoor een illusie voor het oog van de mens creërend die op die manier de ene bron in de manifestatie van de variëteit vergeet. De richting die door elk element wordt genomen om een vorm te maken hangt af van de aard van zijn activiteit. - Een activiteit bijvoorbeeld die een horizontale richting volgt laat het aarde-element zien, - een neerwaartse richting het waterelement, - een opwaartse richting het vuurelement; - de activiteit die in een zigzagrichting beweegt laat het luchtelement zien en - de vorm die door ether wordt aangenomen is onduidelijk en mistig.
Dus de aard van alle dingen wordt door hun vorm en gedaante aan de ziener duidelijk gemaakt en uit hun kleur wordt hun element gekend, waarbij geel de kleur is van aarde, groen van water, rood van vuur, blauw van lucht en grijs van ether. De vermenging van deze elementen brengt gemengde kleuren voort die zich veranderen in talloze nuances en tonen en de variëteit aan kleur in de natuur getuigt van het onbegrensde leven erachter. Creatie van vorm Elke activiteit van vibraties brengt een bepaald geluid voort overeenkomstig haar koepel van resonantie en overeenkomstig de capaciteit van het model waarin de vorm wordt vormgegeven. Dit verklaart de idee achter het Hindoe woord uit de oudheid Nada Brahma, wat geluid, de Schepper God, betekent. Zowel door de wet van constructie en destructie als door toevoeging en reductie groeperen de verschillende vormen in deze objectieve wereld zich en veranderen ze. Een grondige studie van het constante groeperen en uit elkaar gaan van de wolken zal binnen een paar minuten veel verschillende vormen onthullen en dit is een sleutel tot het zelfde proces dat door de gehele natuur heen gezien kan worden. De constructie en destructie, toevoeging en reductie in vormen vinden allemaal plaats onder de invloed van tijd en ruimte. Iedere vorm wordt afhankelijk van deze wet vormgegeven en veranderd, want de substantie verandert overeenkomstig de lengte, diepte, hoogte, omtrek en gedaante van het model waarin de vorm wordt gemodelleerd en de kenmerken worden gevormd overeenkomstig de impressie die er op is ingeprent. Het kost tijd om een jong en teer blad groen te maken en om het weer te veranderen van groen naar rood en geel en het is ruimte die van water ofwel een sloot, een put, een vijver, een beek, een rivier of oceaan maakt. De ongelijkheid in de kenmerken van verscheidene rassen in verschillende perioden kan verklaard worden door de wet van tijd en ruimte, samen met oorzaken vanuit het klimaat en de rassen. De Afghanen lijken op de inwoners van de Panjab en het Singalese volk lijkt op het volk van Madras; Arabieren lijken in hun voorkomen op de Perzen en de Chinezen lijken op de Japanners; Tibetanen lijken op de inwoners van Bhutan en de inwoners van Myanmar lijken heel veel op de inwoners van Siam. Dit alles bewijst dat de nabijheid van de landen die ze bewonen grotendeels de oorzaak is van de gelijkheid in voorkomen. Het verschil in voorkomen van mensen is net zo breed als de afstand van de ruimte is. De gelijkheid in de vorm van bacteriën, wormen en insecten wordt verklaard door de zelfde reden. Tweelingen lijken over het algemeen meer op elkaar dan andere kinderen. Vorm hangt grotendeels af van reflectie; het is de reflectie van de zon op de maan die ervoor zorgt dat de maan net als de zon rond lijkt. De gehele lagere schepping evolueert door dezelfde wet. Dieren die op de mens beginnen te lijken zijn die dieren die zich in zijn omgeving bevinden en hem dagelijks zien. Iemand die de zorg voor dieren draagt begint op hen te lijken en we zien dat de butler van een kolonel het gedrag van een soldaat heeft en een dienstmeid die in een nonnenklooster werkzaam is wordt in de loop van de tijd als een non. Net zoals alle dingen onderhevig zijn aan verandering, is geen enkel ding hetzelfde als hoe het een tel geleden was hoewel de verandering niet valt op te merken; alleen een definitieve verandering is waarneembaar. In een bloem is er een verandering van knop tot bloesem en in een vrucht van de onrijpe tot de rijpe toestand. Zelfs stenen veranderen, en van sommige onder hen is bekend dat ze zelfs in de loop van vierentwintig uur op waarneembare wijze veranderen. De tijd heeft op alle dingen en wezens een grote invloed zoals gezien kan worden door de verandering van baby tot jongere en van de middelbare leeftijd tot de ouderdom. In het Sanskriet wordt tijd daarom kala genoemd wat destructie betekent, daar er geen verandering zonder destructie mogelijk is; met andere woorden, destructie kan beschreven worden als verandering. Alle natuurlijke en kunstmatige dingen die we vandaag zien zijn heel verschillend in vorm van wat zij verscheidene duizenden jaren geleden waren en dit kan niet alleen worden opgemerkt in zulke dingen als fruit, bloemen, vogels en dieren maar ook in het menselijke ras; want van tijd tot tijd heeft de structuur van de mens verschillende veranderingen ondergaan. De vorm van de mens wordt in twee delen verdeeld, elk deel met zijn speciale eigenschappen. Het hoofd is het spirituele lichaam en het lagere deel het materiële lichaam. Daarom is het hoofd, in vergelijking met het lichaam, veel belangrijker. Daardoor is een individu in staat een ander te herkennen, daar het hoofd het voornaamste te
onderscheiden deel van de mens is. Het gezicht drukt de natuur en de levensomstandigheden van iemand uit, net als zijn verleden, heden en toekomst. Toen de Profeet werd gevraagd of het gezicht in het vuur van de hel zou verbranden, antwoordde hij: ´Nee, het gezicht zal niet worden verbrand, want Allah heeft gezegd: “Wij hebben de mens naar Onze eigen beeltenis gemodelleerd”.’ Zowel de gelijkenis tussen dingen en wezens als de gelijkenis tussen dier en vogels en de mens kan ons heel veel vertellen over het geheim van hun natuur. De wetenschappen van frenologie en fysiognomie werden niet alleen ontdekt door het leven van de mensen met verscheidene kenmerken te bestuderen, maar voornamelijk door de gelijkenis te bestuderen die er tussen hen en de dieren bestaat. Bijvoorbeeld iemand die de kenmerken van een tijger heeft zal een dominante natuur hebben, gekoppeld aan moed en wreedheid. Iemand met een gezicht dat op een paard lijkt is van nature ondergeschikt; iemand met een gezicht als van een hond zal een strijdlustige aanleg hebben, terwijl een muisachtig gezicht bedeesdheid laat zien. Bronnen voor de menselijke vorm Het menselijk gezicht en de menselijke vorm worden uit vier bronnen verkregen en deze verklaren de veranderingen die in hen plaatsvinden. Deze zijn: 1. de inherente eigenschappen van zijn ziel; 2. de invloed van zijn erfenis; 3. de impressies van zijn omgevingen; en op de laatste plaats 4. de impressie van zichzelf en van zijn gedachten en daden, van de kleren die hij draagt, het voedsel dat hij eet, de lucht die hij ademt en de manier waarop hij leeft. 1. Bij de eerste van deze bronnen is de mens hulpeloos want hij heeft geen keuze. Het was niet de wens van de tijger om een tijger te zijn, noch koos de aap ervoor een aap te zijn, en het was niet de keuze van de baby om als een jongen of een meid te worden geboren. Dit bewijst dat de eerste bron van de vorm van de mens afhangt van de inherente eigenschappen die door zijn ziel zijn meegebracht. Woorden kunnen nooit op adequate wijze de wijsheid van de Schepper uitdrukken die niet alleen de wereld heeft samengesteld en gevormd, maar ook elk wezen de vorm heeft gegeven die tegemoet kwam aan zijn behoeften. De dieren van de koude zone worden toegerust met een dikke vacht als bescherming tegen de kou; de beesten van de tropen wordt een gepaste vorm gegeven; de vogels van de zee hebben vleugels die geschikt zijn voor de zee en de vogels van de aarde worden voorzien van vleugels die geschikt zijn voor de aarde. Vogels en dieren hebben vormen die overeenkomen met hun gewoontes in het leven. De vorm van de mens toont duidelijk zowel zijn evolutietrap, zijn natuur, zijn verleden en heden als zijn ras, land en leefomgeving, karakter en lot. 2. In de tweede instantie erft de mens schoonheid of het tegenovergestelde daarvan van zijn voorouders, maar in de derde en vierde hangt zijn vorm af van hoe hij die opbouwt. 3. De opbouw van zijn vorm hangt af van de balans en regelmaat van zijn leven en van de impressies die hij van de wereld ontvangt; want in overeenstemming met de houding die hij aanneemt ten opzichte van het leven, voegt elk van zijn gedachten en handelingen de atomen van zijn lichaam toe, neemt die weg of verwijdert die naar een andere plaats, op die manier de lijnen en spieren van vorm en gedaante vormend. Bijvoorbeeld het gezicht van iemand spreekt van zijn vreugde, verdriet, plezier, ongemak, oprechtheid en onoprechtheid en van alles wat er in hem wordt ontwikkeld. De spieren van zijn hoofd vertellen de frenoloog zijn levensomstandigheden. Er is een vorm in de gedachten en de gevoelens die een mooi of een lelijk effect bewerkstelligt. Het is de natuur van evolutie voor alle wezens, van de laagste tot de hoogste trap van de manifestatie, om te evolueren door verbonden te zijn met een volmaaktere vorm. Dieren die in hun evolutie de mens benaderen lijken op de primitieve mens, en dieren verwerven in het contact met de mens in hun vorm trekken van gelijkenis met de mens. Dit kan begrepen worden door een grondige studie van de kenmerken van de mens in het verleden en van de verbetering die er in hen is gemaakt.
4. Het is de natuur van de schepping om zich altijd in de richting van schoonheid te ontwikkelen. ´God is mooi, en Hij houdt van schoonheid´, zegt de Koran. Het is de natuur van het lichaam om zichzelf mooier te maken; het is de natuur van de mind om mooie gedachten te hebben; het verlangen van het hart gaat uit naar mooie gevoelens. Dus zou een baby elke dag mooier moeten worden en onwetendheid is op zoek naar intelligentie. Als de ontwikkeling de tegenovergestelde richting op gaat dan laat dat zien dat het individu het spoor van de natuurlijke vooruitgang bijster is. Er zijn twee vormen: de natuurlijke en de kunstmatige, waarbij de laatste een kopie van de eerste is. Translation by Alima Mooijman,
[email protected] International Sufi Movement-USA-Midwest Region http://www.sufimovement.us/ International Sufi Movement-USA-Midwest Region Translation Team http://www.sufimovement.us/workers.htm http://sufimovementusdutchtranslations.blogspot.com/2011/06/de-mystiek-van-geluid-5.html To read the original text please visit: http://www.hazrat-inayat-khan.org/php/views.php?h1=11&h2=5&h3=0
