TEST: Navigatieapparatuur voor fietsers Kampioen , door Edwin Ammerlaan, januari 2011

TEST: Navigatieapparatuur voor fietsers Kampioen 4 2011, door Edwin Ammerlaan, januari 2011 INLEIDING Het navigeren op de fiets is op veel vlakken anders dan navigeren in de auto. Dat begint al bij de eisen die aan de apparatuur worden gesteld, want voor fietsers moeten de navigatieapparaten bijvoorbeeld waterdicht zijn, over een langere batterijduur beschikken en op het stuur worden bevestigd. Maar er zijn ook grote verschillen in de manier waarop er wordt genavigeerd. In de auto zult u met de TomTom doorgaans een zo snel of zo kort mogelijke route van ‘A naar B’ willen volgen. Bij fietsers gaat het veelal om de mooiste routes en is het vertrekpunt doorgaans ook het eindpunt. Rijden in een rondje dus. Daarbij stellen recreatieve fietsers heel andere eisen aan hun routes en apparatuur dan ‘racefietsers’ en ‘mountainbikers’ (denk hierbij o.a. het soort weg, de weergave van hoogteverschillen, het bijhouden van hartslaggegevens, etc.). Om de hardware af te stemmen op de wensen van de fietsende doelgroep, zijn er veel verschillende modellen op de markt met elk zo z’n eigen karakteristieken. Sommige apparaten zijn ook goed te gebruiken door wandelaars, andere types kunnen prima in de auto worden gebruikt. In de recreatieve en sportieve outdoorwereld is Garmin absoluut marktleider met een bijzonder breed assortiment aan producten. Daarnaast is er nog een aantal kleinere spelers zoals SatMap, Magellan, MyNav en Xplova, maar deze toestellen zijn doorgaans lastiger te verkrijgen. De meeste navigatiesystemen beschikken over een standaard (vaak Europese) wegenkaart van Teleatlas of Navteq. Die zijn voor fietsnavigatie beperkt bruikbaar. Het toestel zal dan routes uitrekenen (routeren) als bij autonavigatie en weliswaar snelwegen vermijden, maar de fietser wel regelmatig grotere N-wegen opsturen. Teleatlas en Navteq kennen geen vrijliggende fietspaden. Omdat Garmin relatief grote aantallen in Nederland verkoopt, is het voor de ontwikkelaars van kaarten interessant om specifieke wandel-, motor- en fietskaarten van Nederland op de markt te brengen. Daar betaalt u dan wel nog een extra bedrag van circa 90 euro voor, maar het levert veel beter gedetailleerde kaarten op met paden waar auto’s niet kunnen/mogen komen en met tal van extra informatie die voor het buitengebruik van belang kan zijn. De meest gebruikte fietskaart in Nederland voor Garmin-systemen komt van OnRoute (www.onroute.nl). Deze biedt een mix van een standaard wegenkaart en 41.000 kilometer aan bestaande fietsroutes, waarvan 5400 kilometer aan vrijliggende fietspaden. Die routes zijn in de loop der jaren verzameld, voor een belangrijk deel op basis van route-uitwisseling door gebruikers. Het toestel geeft zodoende automatisch de mooiste wegen aan. Voor de racefietser en de mountainbiker is deze fietskaart minder geschikt. De racefietser zal op de smalle, vrijliggende paden iets te veel gezellige gezinnetjes tegenkomen om echt op te schieten. Voor deze doelgroep zijn de OnRoute Motorkaart en de standaard Garmin wegenkaart waarschijnlijk geschikter. De mountainbiker met een Garmin heeft meer baat bij een topografische kaart met bospaden en hoogtelijnen; die is er in de vorm van de topografische wandelkaart. Deze kaarten zijn veelal vanaf CD-ROM (via de computer en een USB-kabel) op het toestel te installeren, of met een Micro-SD geheugenkaartje simpel in het apparaat te ‘prikken’. Het werken met navigatieapparatuur voor fietsers is – bij beginners – aanzienlijk lastiger dan het navigeren in de auto. Bij de TomTom is immers alleen het eindpunt belangrijk. Voor recreatieve fietsers ligt de nadruk op de route zelf. Vandaar dat vrijwel alle navigatieapparaten werken met ‘waypoints’. Dit zijn coördinaten die een te bezoeken

bestemming op de route aangeven en dat kunnen bijvoorbeeld ook uitzichtpunten of horecagelegenheden zijn. Wilt u alleen van A naar B, dan zal u het eindpunt als zo’n waypoint moeten aangeven. Sommige producten accepteren adressen en GPS coördinaten, anderen alleen coördinaten. Het werken met (o.a. zoeken en invoeren van) GPS coördinaten vergt behoorlijk wat oefening en is gebonden aan specifieke standaarden (notatie). Hebt u het eindpunt ingevoerd, dan rekent het apparaat voor u een mooie fietsroute uit (die dus niet per definitie de snelste of kortste route hoeft te zijn, maar dat is desgewenst wel instelbaar). Een populaire, en misschien wel vaker gebruikte toepassing, is het werken met bestaande routes. Een van de leuke dingen bij een outdoor-gps is namelijk dat zo'n toestel ook onthoudt waar de fietser is geweest. Dat gebeurt via zogenaamde ‘tracklogs’ die tezamen een ‘track’ vormen. Door deze ‘tracks’ op te slaan, zijn routes uitwisselbaar met andere gebruikers. Er zijn tal van websites (o.a. via www.toeractief.nl, www.anwb.nl/fietsen, www.gpstracks.nl) waar u vele duizenden fietsroutes in binnen- en buitenland gratis of tegen betaling kunt downloaden en vervolgens naar uw Garmin-toestel kunt overzetten. Let op: Terwijl de meeste Garmin-modellen uitstekend met additionele kaarten omgaan, kunnen niet alle systemen met ‘tracks’ overweg. De populaire Garmin Nüvi bijvoorbeeld (vooral bedoeld voor autonavigatie) kan deze routes niet importeren. Tenslotte is het mogelijk om zelf, vanuit de luie stoel, vooraf routes te plannen. Garmin heeft daar als marktleider fraaie programma’s voor (Mapsource en Basecamp). Maar het kan ook online, bijvoorbeeld via www.routeyou.com en de routeplanner van www.fietsersbond.nl. Let op: deze planners hebben vaak ook een exportmogelijkheid naar bijvoorbeeld de TomTom, maar komen altijd met een waarschuwing in de trant van: ‘we kunnen niet garanderen dat de route goed overkomt’. In de praktijk komt bijna geen enkele route goed over: zodra die route namelijk de wegenkaart verlaat, kan de een apparaat bedoeld voor autonavigatie er niets meer mee. HOE & WAT HEBBEN WE GETEST? In plaats van een gebruikelijke producttest van navigatieapparatuur voor fietsers (welk toestel is het beste?), hebben we onszelf deze keer met behulp van een vijftal apparaten het volgende doel gesteld:

Hoe gemakkelijk en gebruiksvriendelijk zijn navigatieapparaten voor recreatieve fietsers? Nadat door ons de apparaten uit de doos waren gehaald en vooraf zijn geïnstalleerd (basisinstellingen, juiste taal, goede kaarten, maximaal opgeladen batterijen, etc), hebben we op drie frisse winterdagen in januari drie teams met elk zes tot acht actieve ANWB-leden ‘aan het werk gezet’. Iedere dag ontvingen we een testpanel – bestaande uit leden zonder eerdere ervaring met fietsnavigatie – op een fraaie locatie, midden in het Amsterdamse Bos (Paviljoen Chez Favié, De Duizendmeterweg 2, 182 DB Amstelveen. Coördinaten: N 52 19.442, E 4 50.185). Na een inleiding over de inhoud van de dag en met wat basisinformatie over de apparaten, kreeg elk panellid een toestel uitgereikt en te horen wat de bestemming van de eerste route zou zijn (IJkantine, Mt Ordinaweg 1517, 1033 RE Amsterdam-Noord. Coördinaten: N 52 24.079, E 4 53.474). Vervolgens mocht men met behulp van de standaard meegeleverde handleiding aan de slag. Voordat de bestemming was ingevoerd en de te fietsen route was uitgerekend, was iedere deelnemer gemiddeld een half tot heel uur bezig met het

ontdekken van de mogelijkheden en menu’s. Daarna moest het toestel op de fiets worden bevestigd en kon men op pad. De route van begin- naar eindpunt leidde vanuit het Amsterdamse Bos dwars door Amsterdam en via de pont naar een locatie in Amsterdam-Noord. Hemelsbreed goed voor ongeveer 10 kilometer. Vooraf is benadrukt het hier geen wedstrijd betrof voor wie het snelste aankomt of de mooiste/kortste route rijdt. Het ging ons vooral om de praktijkervaringen met de apparaten en om het navigeren onderweg. Omdat ieder GPS-toestel over eigen, specifieke eigenschappen, functies en kaartmateriaal beschikt, wilden we ze ook niet met elkaar vergelijken. Na een welverdiende lunch, werden de testers met een nieuw model terug naar het beginpunt gestuurd. Zo is ieder navigatieapparaat minimaal zes keer gebruikt en beoordeeld. Die beoordeling vond plaats via formulieren die na iedere rit werden ingevuld. Vooraf werd gevraagd om te letten op de volgende punten:

Bevestiging op fiets: vlot te monteren op het stuur, zit het stevig? Handleiding: Heldere en juiste informatie, voorbeelden, plaatjes, Nederlandstalig, informatie eenvoudig te vinden en vlot te begrijpen? Gemak invoeren gegevens: Navigeren door menustructuur, taal, zijn de functies snel te vinden, hoe vult u de gegevens in, krijgt u direct de gewenste bestemming te zien? Bedieningsgemak: Doe het apparaat wat u wilt op een logische en gebruiksvriendelijke manier, knoppen op het apparaat, touchscreen, bediening onderweg? Afleesbaarheid scherm: helderheid, contrast, kleuren, grootte scherm, spiegelingen, zoomfuncties? Kaartkwaliteit: detailniveau, duidelijk verschil in soort wegen, overige objecten/legenda, kleurgebruik, leesbaarheid teksten? Kwaliteit route: Interessant voor fietsers, kloppen de wegen, hoe worden de richtingen aangegeven, geluidsgestuurd? Ontvangst: snel locatie gevonden bij aanzetten, reageert navigatie adequaat op bewegingen tijdens fietsen, worden de juiste locaties getoond? Ieder onderdeel kreeg per toestel na afloop een rapportcijfer (1 t/m 10), aangevuld met enkele plus- en minpunten. Deze resultaten zijn gebundeld in de bijgevoegde spreadsheet. DE RESULTATEN Zoals gemeld, had geen van de kandidaten eerder met specifieke navigatieapparatuur voor fietsers gewerk. Ook hadden we onze leden bewust uit alle hoeken van het land geselecteerd om de route door Amsterdam wat minder vertrouwd te laten zijn. Hieronder volgt een impressie van de drie testdagen, opgesplitst in de belangrijkste testcriteria.

Bevestiging op fiets Een aantal toestellen levert standaard fietsbevestiging mee, bij sommige producten zal de gebruiker deze los aan moeten schaffen. In alle gevallen worden ze op het stuur van de fiets bevestigd. Soms gebeurt dit met plastic tie-wraps, waarna de eigenaar zelf kan beslissen of de bevestiging (houder) op de fiets achterblijft bij het loskoppelen van het GPS-toestel. Is dit niet het geval, dan zullen de tie-wraps met een tangetje of mes verwijderd moeten worden en zal hij nieuwe tie-wraps voor een

volgend gebruik moeten aanschaffen. In onze test zorgden de tie-wraps in ieder geval voor een strakke en solide bevestiging. De Garmin Edge 800 werkt met elastiekbandjes die het kleinste apparaat uit de test ook op hobbelige fietspaden wonderwel op z’n plaats hield. De enige bevestigingsproblemen ondervonden we met de SatMap Active 10. De SatMap werkt met een brede band die door plastic ring via een inbussleutel strak gesteld en losgedraaid wordt. Los van het feit dat het lastig is om altijd die inbussleutel mee te nemen, merkte het testpanel een aantal keren op dat het moeilijk was om de SatMap optimaal te bevestigen. Bij het gebruik van de sleutel kwamen er kennelijk zoveel krachten vrij, dat de plastic ring aan het eind van de test enkele scheurtjes vertoonde. Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Die tie-wraps zijn alleen handig als je de bevestiging op je stuur laat zitten.” “Wie wilt er nou een inbussleutel meenemen als hij gaat fietsen?” “Het voordeel van elastiekjes is, dat je ‘m sneller losmaakt en meeneemt.” “Hij zat lekker strak met die tie-wraps!” Handleiding Bij drie van de vijf toestellen merkten onze leden terecht op dat het, als niet-ervaren gebruiker, bij deze doorgaans lastig te doorgronden apparatuur vervelend is als er geen Nederlandstalige handleiding wordt meegeleverd. Bij twee Garmins is er via de website zowel een beknopte als ook een uitvoerige handleiding in het Nederlands te downloaden, maar dat is nogal omslachtig wanneer je snel op pad wilt. Voor één apparaat (de MyNav 700) was er helemaal geen Hollandse handleiding te vinden. Opvallend was ook, dat bij het apparaat met het hoogste cijfer voor de handleiding (gemiddeld een ‘8’ voor de Garmin Nüvi 550), diezelfde handleiding het minst werd geraadpleegd omdat de menu’s op het scherm de gebruiker meestal vanzelf naar de juiste functies leidde. Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Waarom zijn die handleidingen toch altijd in het Engels.” “Dit is echt veel te veel informatie. Ik weet echt niet waar ik moet beginnen.” “Zijn hier ook cursussen voor?” “Help!” “Handleiding? Die heb ik helemaal niet nodig gehad!” Bedieningsgemak Vier van de vijf producten beschikken over een zogenaamde ‘touchscreen’, zodat de benodigde gegevens met de vinger op het scherm zijn in te vullen. Alleen de SatMap Active 10 werkt nog met bediening via ‘ouderwetse’ knoppen. De Garmin Nüvi 550 werd door het testpanel unaniem als het meest gebruiksvriendelijke toestel aangewezen. Een logische, voorspelbare keuze omdat de Nüvi veel gelijkenissen met traditionele autonavigatie (en TomTom) vertoont. Bovendien is de menustructuur van de Nüvi heel overzichtelijk en vlot te doorgronden, zo oordeelden onze leden. Het nadeel van de overige apparaten, is dat ze aanzienlijk meer en ook heel specifieke functies herbergen (o.a. kompas, hartslagmeter, fietssnelheid, hoogtemeter, etc.). Deze overdaad aan opties moet natuurlijk worden verpakt in het menu en bedieningspaneel en dat betekent per definitie heel veel klikken en zoeken, zeker als die bediening niet in het Nederlands wordt ‘gestuurd’.

Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Hij luistert beter naar mijn pen dan naar mijn vinger.” “Dit apparaat kan echt heel veel. Misschien wel iets te veel.” “De belangrijkste functies zitten soms erg verstopt.” “Hij lijkt op mijn TomTom!” “Dit is me toch echt te ingewikkeld, hoor.” Afleesbaarheid scherm Alle apparaten voor outdoornavigatie, dus ook voor fietsen, pretenderen waterdicht te zijn. U hoeft bij regen dus niet met een beschermende hoes of plastic zak over het toestel te rijden (een nadeel bij buitengebruik van autonavigatie of bij navigatie via een smartphone). Al tijdens de eerste testdag, konden we de proef op de som nemen want de regen kwam flink naar beneden. Alle modellen hadden inderdaad geen enkele moeite met de buien. Alleen bij de SatMap verscheen na verloop van tijd een vochtplekje onder de beschermlaag van het display, maar daar werd vooraf in de handleiding al melding van gemaakt en dit is – volgens diezelfde handleiding – eenvoudig te verwijderen. We hebben dit niet in de praktijk gebracht. Enkele dagen na de test, was het vocht vanzelf verdwenen. Lastiger waren de regendruppels die op het scherm bleven ‘plakken’. Vooral de dragers van een bril zagen dit tijdens het fietsen als een dubbele ‘handicap’. Ondanks de frisse buitentemperatuur, was het tijdens de andere twee testdagen droog en uitermate geschikt fietsweer. De zon liet zich zelfs zien en dat zorgde zo nu en dan (o.a. bij de Garmin Oregon 450) voor wat hinderlijke schitteringen in het display. Opmerkelijk is, dat er bij de Garmin Edge 800 slechts door een enkeling werd gemopperd over de grootte van het scherm, want het (2,6 inch) beeldscherm van dit compacte apparaat meet slechts 54 x 36 millimeter. Die Edge is overigens heel makkelijk in de broekzak mee te nemen. Iets wat bijvoorbeeld niet van de SatMap, Nüvi en MyNav kan worden gezegd. Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Niet slecht, voor zo’n klein schermpje.” “Kan ik ‘m ook verticaal gebruiken?” “Klopt het als mijn scherm niet meebeweegt?” “Misschien niet echt handig voor de oudere medemens..” Kwaliteit kaart en route Alle apparaten hebben de mogelijkheid om (gratis of, vaker tegen betaling) specifieke (fiets)kaarten toe te voegen. Dit kan via een online download, door installatie vanaf cd-rom of door het plaatsen van een Micro-SD kaartje. Met uitzondering van de SatMap, beschikken alle toestellen een zogenaamde routerende vectorkaart van Nederland. Dit betekent dat deze systemen zelf routes kunnen uitrekenen en u op de kaart van de juiste richtingaanwijzingen kunnen voorzien. Bij de drie Garmintoestellen hebben we een Micro-SD fietskaart van OnRoute geplaatst, dus was de kaartinformatie op dit drietal exact gelijk. Daarna was het aan ieder toestel afzonderlijk om aan te geven of er wel of niet goed met de kaart- en routegegevens werd omgesprongen. Bij de Nüvi en Edge leverde dit geen problemen op, de Oregon gaf echter tijdens alle testdagen - op willekeurige momenten - een ‘fout bij het bereken van de route’ aan. Dit zou wel eens te maken kunnen hebben met het

ontbreken van een sterk satellietsignaal, of met het niet exact kunnen lokaliseren van de juiste beginpositie op de kaart. Was de route – na wat herhalen - eenmaal wel berekend, dan bleven verdere foutmeldingen bij de Oregon 450 gelukkig uit. Over de mate van detail, de weergave van geschikte fietspaden en de ondersteuning met specifieke route-informatie waren vrijwel alle testers van de MyNav- en Garmintoestellen zeer te spreken. De SatMap Active 10 kiest echter voor een andere benadering. Het apparaat dat zijn oorspong in militaire toepassingen kent, is vooral bedoeld voor wandelaars die zich niet aan de paden hoeven (of willen) houden. De SatMap levert hiervoor een bitmapkaart, een soort digitale versie van een statische topografische kaart, die geen routes kan weergeven. Het enige wat de SatMap doet, is een rechte lijn trekken (en tonen) tussen de positie waar de gebruiker zich bevindt en de positie (een coördinaat, dus geen adres) van de bestemming. Het beginpunt van die lijn beweegt steeds met de gebruiker mee en wordt automatisch kleiner zodra de bestemming dichter wordt genaderd. In de praktijk betekende dit dus, dat onze testers zelf de juiste wegen naar het einddoel moesten kiezen. Dit einddoel werd altijd gehaald, maar het nadeel is wel dat er geen enkele informatie wordt gegeven over welke wegen voor fietsers het meest geschikt zijn of wat de mooiste tocht oplevert. Het spreekt voor zicht dat geen kaart een honderd procent garantie op de juiste wegen kan geven. Zo is ook geen van de vooraf berekende routes per definitie ook de juiste of mooiste. Zoals gemeld, rekent de SatMap überhaupt geen route uit, maar kiest voor een rechtstreekse lijn van ‘A naar B’ (maar kan achteraf wel met een stippellijn de gereden route tonen). De MyNav 700 bleek tijdens de eerste kennismaking voor veel testers dusdanig ingewikkeld, dat het moeilijk was om de juiste route te berekenen. Enkele proefkonijnen zagen pas op de fiets dat het apparaat soms de beginpositie ook als eindbestemming aanwees, wat uiteindelijk resulteerde in een hopeloos verdwaald tweetal testers dat de hele ochtend in een rondje om het Amsterdamse Bos heeft gefietst. Het trio Garmins gaf, mede door de hoge kwaliteit van het kaartmateriaal, de beste fietsroutes door de stad en koos hierbij ook voor rustieke paden langs het water. Grappig was dat sommige panelleden over een drukke weg langs het Vondelpark werden gestuurd, terwijl de mooiste autoloze route toch echt door dit park loopt. Merkwaardig was wel, dat er bij dit drietal soms verschillende routes werden berekend, terwijl ze toch alle drie over dezelfde kaarten beschikten. Een duidelijk punt van verbetering voor alle apparaten/kaarten, is de informatie die (vaak niet) wordt gegeven zodra de fietser met de pont het water over moet steken. Ons panel werd namelijk gestuurd naar een locatie aan de overkant van het Amsterdamse IJ. Nu zijn er verschillende routes en opstapplaatsen voor de voetgangerspontjes op Het IJ, maar geen enkel apparaat wist daar adequaat mee om te gaan. Een enkeling moest na de oversteek zelfs nog een flink stuk door Amsterdam-Noord, terwijl er recht voor de eindbestemming toch echt een aanlegplaats voor de juiste pont lag. Gelukkig heeft ieder aanwezig ANWB-lid, op het bewuste duo met de MyNav na, steeds de eindbestemming weten te vinden. En beter nog, de meeste fietsers waren

na afloop aangenaam verrast door de fraaie route die men, zelfs door het drukke Amsterdam kreeg, voorgeschoteld.

Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Hé, hij herkent de eindbestemming niet!” “Mogen we ook vragen welke pont we het beste kunnen nemen?” “Soms stuurt-ie ons het voetpad op…” “Hoe draai ik de eerste route om?” “Hij stuurde ons een lange, saaie route op.” “Op een gegeven moment zijn we alleen nog maar op de stem gaan fietsen.” Ontvangst & batterij Net als bij de traditionele navigatieapparaten voor de auto, hebben ook de geteste toestellen het binnen vier muren lastig met het vinden dan een bruikbaar gps-signaal. Eenmaal buiten wordt dit signaal, ook bij slecht weer, vrij vlot opgepakt. Een enkel apparaat (Garmin Edge 800, MyNav 700) heeft moeite om tijdens het fietsen altijd de juiste positie aan te geven omdat het satellietsignaal of de verwerking van de gps-gegevens soms blijft ‘hangen’. Dit werd als minder storend dan bij het gebruik van gps in de auto gevonden, maar echt prettig was het niet. Een puntje van aandacht is het batterijverbruik. In z’n algemeenheid kunnen we na de test stellen, dat de meeste apparaten na een volle dag fietsen weinig stroom over hebben. De Garmin Nüvi gaf halverwege al aan dat de accu op raakte, maar hield het vervolgens de rest van de dag nog prima vol. Twee van de vijf modellen (SatMap en Oregon 450) gebruiken AA batterijen (de SatMap kan ook met een meegeleverde, oplaadbare batterij overweg), wat uiterst handig kan zijn bij lange of meerdaagse tochten. Dan neem je gewoon een extra setje batterijen mee. Bij toestellen met een oplaadbare accu is wat meer planning gewenst. Slordig was overigens dat de Garmin Nüvi wel met een lader voor de auto, maar niet met een lader voor netstroom wordt geleverd. De Gamin Oregon 450 maakt het nog bonter, want daarbij zat alleen een usb-kabel in de doos (daardoor allen via de pc op te laden …). Kennelijk moeten dit soort essentiële onderdelen toch nog los worden aangeschaft.

Gehoorde opmerkingen van het testpanel: “Zou hij last van de kou hebben?” “De satelliet ziet me niet!” “Kijk, hier sta ik.” “mag ik ‘m ook van jullie kopen?” PRODUCTOORDEEL VOLGENS HET ANWB LEDEN TESTPANEL Garmin Nüvi 550 Gemiddeld ledenoordeel: 8,5 + Eenvoudig in het gebruik + Ook geschikt voor autonavigatie + Groot en duidelijk leesbaar scherm - Wat groot om los mee te nemen - Gaf snel aan dat de batterij leeg raakte - Route soms niet helemaal correct Garmin Edge 800 Gemiddeld ledenoordeel: 7,5 + Klein, compact en handzaam formaat + Goede, verwijderbare bevestiging + Duidelijke route-informatie ondanks kleine scherm

- Kleine scherm kan voor senioren lastig zijn - Herberekening van de route soms traag - Geen Nederlandstalige handleiding bijgevoegd Garmin Oregon 450 Gemiddeld ledenoordeel: 7 + Duidelijke menu’s + Stevig, solide model + Prima bedieningsgemak - Soms last van spiegelingen door zon - Gaf foutmeldingen bij bereken route [Redactie: minpunt lader is verwijderd!] MyNav 700 Bike Pro Gemiddeld ledenoordeel: 7 + Prima leesbaar scherm + Goede sturing met spraak + Snelle berekeningen - Routes onderscheiden zich niet - Lastig te bedienen, ingewikkelde menu’s - Touchscreen reageert beter op pen dan op vinger SatMap Active 10 Gemiddeld ledenoordeel: 6,5 + Uitstekende GPS-ontvangst + Laat fietser vrije keuze + Veel extra mogelijkheden - Geen touchscreen - Berekent geen routes - Bevestiging gevoelig voor beschadiging CONCLUSIE Iedere recreatieve fietser die op het punt staat een navigatieapparaat aan te schaffen, doet er goed aan om zich vooraf een aantal vragen te stellen, zo wijst onze test overduidelijk uit. Zeker in het brede aanbod aan merken en modellen. Wilt u het apparaat ook voor andere doeleinden gebruiken, kijk dan vooraf welk product het beste uw verdere wensen als gebruiker aansluit. Een toerfietser stelt namelijk andere eisen dan een sportieve fietser of mountainbiker. Wellicht wilt u het toetstel ook in de auto, op de motor of juist als wandelaar gebruiken? Ook is het slim om de vraag te stellen of u handig of bekend bent met moderne elektronica en de specifieke terminologie van outdoor-navigatie. Zo niet, dan doet u er verstandig aan om een relatief simpel te gebruiken systeem zoals de Garmin Nüvi te kopen of om vooraf een (online) cursus te volgen, zoals bijvoorbeeld via http://tv.gps.nl (via YouTube-filmpjes) of http://cursus.gps.nl (cursus van leverancier WayPoint). Zo’n cursus duurt meestal maar een paar uur en helpt u – letterlijk – wel beter op weg. Zeker als u daarna routes wilt vastleggen, delen en/of downloaden. In dat laatste geval, is het aan te bevelen om een Garmin aan te schaffen omdat deze Nederlandse marktleider over het grootste routeaanbod en de meest actieve gebruikersgroepen beschikt. Tenslotte, zult u moeten beseffen dat GPS-apparaten voor fietsers (en wandelaars) alleen maar zin hebben, wanneer u daarbij de juiste, gedetailleerde lokale kaarten gebruikt. Dat betekent doorgaans dat u naast de dure aanschaf van het apparaat ook nog eens circa 90

euro voor een goede Nederlandse kaart kwijt bent. Deze vorm van navigeren vergt dus een fikse investering van tijd en geld, maar dan kom je als fietser uiteindelijk ook ergens. REACTIE FABRIKANTEN Reactie OnRoute: “Het doet ons deugd te horen dat de ANWB leden ervaren hebben dat de OnRoute fietskaart inderdaad de mooiste route wist te berekenen. Heel eerlijk gezegd is dat ook een beetje ‘geluk’: de route ging immers dwars door Amsterdam en dat is niet zozeer waar de kaart voor gemaakt is. De OnRoute fietskaart is voor de recreatieve fietser die juist in onbekend buitengebied automatisch de mooiste wegen wil vinden. Dat de routes per toestel afwijken, zal vermoedelijk veroorzaakt zijn door de routeringsinstelling op het toestel. Staat het toestel bijvoorbeeld ingesteld op voetganger dan is het criterium afstand belangrijker dan of het een mooie route is. Dat de Nuvi550 de meeste punten scoort heeft stellig te maken met het bedieningsgemak bij het eerste gebruik. Om teleurstelling te voorkomen, attenderen we er wèl op dat de Nüvi 550 toch ook beperkingen kent; bijvoorbeeld bij het gebruik van kant en klare fietsroutes van internet.”