Ter nagedachtenis aan Jeanette

Jeanette 1965-2010

Ter nagedachtenis aan Jeanette

Vrienden, collega’s, reis- en vakgenoten hebben hun medeleven op papier gezet, herinneringen opgehaald en foto’s gemaild.

Jeanette Ten eerste wil ek my Hemelse Vader dank vir die voorreg wat ons gehad het dat hy aan ons so liefdevolle dogter geskenk het vir slegs 45 jaar. Vir ons familie en ook Rob is dit een grot verlies wat ons sal moet dra deur hierdie smartvolle dae, want haar plek is leeg en ons sal moet berus maar die verlange sal nooit eindig nie. My innige dank aan haar man Rob wie haar so goed bygestaan het in alles, want hulle het alles aam gedoen en hoofsaaklik dat hulle lief was vir mekaar. My gebed is dat Rob krag sal ontvang van Bo en berusting sal vind, want Hy het gegee en Hy het geneem. Aan die van Oeveren familie sê ek baie dankie want hulle meelewing was vir my ’n riem onder die hart.Ek is en bly hulle ewig dankbaar. My dank ook aan al die vriende hier in Nederland wie ek leer ken het wie my kom besoek het en ook gebel het, om meegevoel te betoon. Ek sal julle nooit vergeet nie.

Laastens, maar nie die minste – ek is baie lief vir Nederland. My besoeke hierheen sal my bybly my hele lewe lank. Totsiens. Tot volgende keer. Pa Jan   1

2

Hey Jeanette Your leaving us at such short notice has been such a shock, but such an awakening. Being with you on our educational through the Eastern Cape was a revelation. We didn’t know each other well before, but I found out such wonderful and interesting things about you, and realised that we could well become very good friends, not just colleagues. You taught us so much,! about ourselves, our surroundings, and about yourself and your passions.!! These are the things I will remember most, with fondness ... ... your amazing knowledge and love of plants ... your little Afrikaans sayings, which you continually popped up in your conversation ... your amazing relationship with your laptop – as soon as we stopped for the day – you were tucked away somewhere with it – always in touch with the world ... your enjoyment of food, wine and local recipes ... your incredible local knowledge of every area we visited – you had been there, and remembered something important about each place,! to share with us ...! your absolute passion about our country ...! your commitment to friends and bringing people together ...! your amazing memory of childhood days and special experiences,! which we shared many of, with our similar up-bringing But most important .... your love of your family and the memories of everything good about everyone. Rob,! I didn’t know you, but she loved to share the some of the special times you had, and what you loved doing, like sailing your boat together. And she took great pride in sending me the pictures of your 50th birthday display, outside your house. !"#$%&'%(%)*#+&+#,#-#+"').#%/%'#0'"1#2"34#'&5%666###73.#*8%#1&*#*"#%9:;.%+#&7"3.#*%%;'<#2"3=#&'+#>""0;'<#?"41&4+#."# 2"34#.4;@#."#A">>&'+6#####B8%#*&;+#2"3#1%4%#&5&C;'<=###%*@%:;&>>2#&7"3.#4;+;'<#2"34#7;:2:>%#&4"3'+6 $%&'%(%#+;+').#D3*.#>;/%#>;?%#,#*8%#EFGHI#>;?%#,#%/%42#5"5%'.#"?#;.6## J'+#.8&.)*#*"5%.8;'<#1%#:&'#&>>#4%5%57%4=#."#+"#%&:8#+&2=##D3*.#>;0%#*8%#+;+6 K8%%4*=##$%&'%(%L AAA Travel Glynis Bell

3

Jeanette, Ek het haar goed leer ken toe sy en Rob drie jaar gelede by Buffelsdrift kom bly het vir ‘n paar dae. Sedertdien het ons jaarliks by verskeie Skoue in die Buiteland kontak gemaak. Ons het tydens Maart 2010 by ITB in Berlyn, Duitsland in dieselfde hotel gebly en by hierdie geleentheid het sy vir my ‘n paar pantoffels (geel klompe) gegee om dankie te sê vir jare wat ons mekaar ken en altyd inligting kon uitruil oor wat in die toerisme bedryf aan die gang is. Haar laaste skou Indaba 2010 sal ek nog lank onthou. Sy het op Vrydagaand 7 Mei 2010 saam met ons groep gaan eet by Havanna restaurant (ons het lekker gesels). Die aand voor die ongeluk het ek en Lemien de Ridder (Cosmos Quisine) vir haar ‘n geleentheid vanaf die ICC na haar hotel gegee en vir haar gewag en haar saamgeneem na Joe Cools Restaurant. Ons groepie het op die boonste vlak van die restaurant gesit - ek en sy het lank oor die Indiese Oseaan gestaan en kyk en lekker gesels. Dit was vir my ‘n voorreg om ‘n pragtige mens soos Jeanette te ken. Sy was vir my ‘n opregte vriendin en haar “presence” sal my vir ewig bybly.

Unfortunately, I did not know Jeanette that well, apart from meeting her perhaps at one of our workshops, just a short note from a fellow South African. ! This is a good lesson for all of us to live every day with love, compassion and appreciation! We in the business know that Jeanette operated in a branch like no other. I know that she at least had the time of her life doing what she did. ! Condolences, Pieter ! Sable Tours ************ Hi, dis TRAGIESE nuus. Ons het Jeanete leer ken in die hospitaal, met haar pa wat siek was. Sy was ‘n wonderlike mens, en het ‘n baie helder lig oor lewens laat skyn Gaan jou mis

Andries van Schalkwyk Managing Director Buffelsdrift Game Lodge, Oudtshoorn South Africa P.O. Box 268 Oudtshoorn 6620 South Africa

4

Al die Reynoldse Suid Afrika

Lieve Jeanette, ! Ik ben geschrokken, geschokt en verdrietig dat je zo abrupt!niet meer bij ons bent. Mijn herinnering aan jou is bovenal!je warme hartelijkheid en!je vrolijke glimlach wat ik zo typisch ZuidAfrikaans aan je vind. Je hebt als reisleidster enkele!rondreizen voor ons begeleid!in het land wat jou zo ontzettend dierbaar was. Zuid-Afrika heeft in jou een onuitputtelijke ambassadrice verloren. Ik!koester de gedachte dat jij ergens van bovenaf!ons allemaal gadeslaat,!je dierbaren en je geliefde Zuid-Afrika. We denken aan jou! ! Lieve groeten en kus, ! Martin van Amersfoorth Boer & Wendel ******* Jy was een Teddy bear! Altijd daar om 'n mens sy probleme te luister.... Altijd daar om advies te gee... Altijd daar vir 'n drukkie en 'n soentjie... Nou is daar niemand meer nie.... EK SAL JOU MIS!!!! Ek kan nog altyd nie glo nie.... Liefde Pascale

'I met Jeanette for the first time on Monday 10 May and much enjoyed her company at lunch that day.! We also later talked about business, and I was looking forward to working with her in the future. It was therefore a terrible shock to learn of her death in the air crash which happened hours rather than days following that lunch, and myself and the Mantis Collection would like to express our very sincere sympathy to Jeanette's family and friends,! and also to her colleagues at Kaia Travel.' ! Anneli, is this suitable for what you need in respect of your overall requirements to celebrate Jeanette's life? ! With kind regards John ! ! John Auren Sales and Marketing Manager Northern Europe MANTIS COLLECTION ****** Ik zal mij Jeanette altijd blijven herinneren als een warme, vrolijke en oprechte persoonlijkheid. Een vrouw die hield van haar vak, ‘haar’ Zuid Afrika en de mensen. Jeannette stuurde mij regelmatig leuke tips en bracht mij in contact met bijzondere mensen. Ik zal haar hier altijd dankbaar voor blijven. Onbegrijpenlijk dat sommige dingen ineens zo snel kunnen gaan.. Sterkte voor iedereen. Anne van der Tuuk ABANG AFRICA TRAVEL & TRUST

5

Wij, Henk en Jantien de Vos willen graag iets vertellen over ons leven met Jeanette van Oeveren-Kotzé met wie wij sinds 1991 zijn verbonden. Mijn (Henk) eerste ontmoeting met Jeanette vond plaats bij de opleiding die we samen gingen volgen bij de Rijkshogeschool IJsselland in Deventer. Beiden hadden we ingeschreven voor de Hamil-opleiding(handhaving milieuwetgeving) . Ik herinner me die eerste ontmoeting nog goed. Jeanette was een van de weinige vrouwen op die opleiding. Ze droeg creatieve kleren en had daarbij stevige halfhoge schoenen aan met daarop een broek waarvan de pijpen maar net tot de schoenen reikten. Dit ontlokte mij (na onze beleefde en formele kennismaking) de opmerking of vraag of zij hoog water verwachtte. Ik moest haar die opmerking uitleggen (nieuwsgierig als ze was als ze iets niet begreep). Later vertelde ze me dat die opmerking bij haar meteen het ijs had gebroken tussen ons en voelde ze dat het tussen onze beide bruine ogen wel goed zat. Waar een ander, over een losse opmerking de schouders op zou halen, pikte Jeanette die op en gebruikte die meteen om verder kennis te maken en vroeg je vervolgens het hemd van het lijf. Het was net of ze dacht: nu heb ik een draadje en dat laat ik niet meer los of die ander moet het doorknippen. Ook in de klas die bestond uit een 15-tal cursisten was ze nadrukkelijk aanwezig en bij alles wat ze niet begreep of dacht niet te begrijpen liet ze zich horen. Niemand stoorde zich eraan als Jeanette iets niet direct kon plaatsen. “Begrijp ik goed dat je bedoel” was de zin die ze daarbij gebruikte. We werden vrienden tijdens de opleiding en dat is nooit meer over gegaan. Later heeft Jeanette nog samen met mij gewerkt bij Steegro-Milieu een adviesbureau dat onderdeel was van een handelsbureau in melkrechten. We hadden bij dat bureau iemand nodig die van het vak iets afwist en als gastvrouw kon optreden: Jeanette stond meteen klaar. Na die tijd hielden we contact en hebben samen met Rob gezellige uurtjes doorgebracht op hun bootje, thuis of ergens anders in een restaurant. Met Jeanette hoefde je er geen zorgen om te maken als je eens een half jaartje geen contact had gehad. Je kon gewoon weer verder waar je de vorige keer was gebleven want de vriendschap bleef. Dat was een gegeven en voor haar een waardevolle zaak. Bij deze woorden voegen wij onze laatste mailwisseling die ook dat gevoel bevestigt. Daarbij ook een foto van Jeanette met onze zoon Sander op de arm in februari 1993. Wij hebben in Jeanette een heel dierbare vriendin verloren die ons leven rijker maakte. We denken in liefde aan haar en bidden om troost voor Rob, haar vader en alle anderen die haar zo vreselijk missen. Wij zijn er van overtuigd dat door Gods goedheid en liefde wij haar terug te zullen zien. Henk en Jantien de Vos Diepenveen, 13 juni 2010

6

Jeanette en ik hebben elkaar ongeveer tien jaar geleden leren kennen, toen Jeanette mijn contactpersoon was bij de TUI voor trainingen voor de medewerkers. Het klikte al snel en dagelijks hadden we contact met elkaar. Was het niet omdat er een training moest worden geboekt, dan was het wel een positief mailtje of een leuk plaatje of telefoontje. We vrolijkten elkaar bijna iedere dag even op! Na een paar jaar moest Jeanette helaas bij de TUI weg, maar ons contact bleef. Zo stond ze een keer als verrassing bij de balie op mijn werk, om me even gedag te zeggen en ik ben met mijn vriend en dochtertjes vorig jaar naar haar geweest op de Vakantiebeurs. Ondanks dat we elkaar niet veel zagen, was er nog zeker een paar keer per week contactt. Ze vertelde over haar man Rob en over haar vader in Zuid Afrika, over haar reizen en over haar eigen reisbureau, waar ze zich met hart en ziel voor inzette. Jeanette was altijd vrolijk, altijd had ze een luisterend oor, ze was een grote kracht en iemand die ik nooit zal vergeten. Mijn oudste dochter, Mickie, noemde ze altijd Miek, dat klonk toch altijd heel speciaal. Jeanette was altijd bij heel veel mensen persoonlijk betrokken en heel veel mensen hebben haar in hun hart gesloten. ! Ik zal Jeanette altijd missen, en stuur haar, zoals wij altijd deden, heel veel zonnestraaltjes! Hoop dat ze op een goede plek is, maar haar kennende weet ik dat eigenlijk zeker. ! Voor haar man Rob, haar vader en familie en dierbaren heel erg veel sterkte met dit niet te bevatten verlies. ! Liefs en een dikke knuf Jeanette! X Annelies

Dit is zo onbegrijpelijk allemaal en diep!triest, ik wil het niet maar zal het toch moeten accepteren, Jeanette zo een begripvol en warme meid die vooral aan een ander dacht en daar ook naar handelde, wat zal ik haar missen. ! Ik heb haar maar kort mogen kennen, ze kwam bij de Powervrouwen (later WITT) en daar viel ze meteen op door haar gedrevenheid. Toen ik, door ziekte van m'n personeelslid, onze vakantie naar Spitsbergen misschien moest annuleren bood Jeanette mij haar helpende hand en wilde de telefoon de eerste week van de vakantie probleemloos van ons over nemen, wat een heerlijkheid. het was uiteindelijk niet nodig maar toch het gebaar...! Toen Rob en Jeanette daarop naar Zuid Afrika op vakantie gingen waren wij in geval van nood de opvang, toen was het niet nodig waarom nu wel nu we niets afgesproken hebben??!! ik zal haar echt gaan missen ook al zag ik haar maar 2 keer per jaar en spraken we elkaar misschien!10 keer per jaar maar als we elkaar dan spraken / zagen was het alsof we haar de dag ervoor nog gesproken hadden, zo vertrouwd. ! liefts rietje en ignas (Norge Reiser) ***** Sjoe, ek is geskok ..... dit is terrible! Ek is so bly ek kon haar ontmoet en bietjie van haar sonskyn ervaar, al was dit net ‘n kort rukkie – dankie! Charmaine Beukes White Shark Projects !

7

8

Ineens gaat de deurbel…..Jeannette staat voor de deur met in haar hand twee grote dozen. ‘Heb je al gegeten?’ vraagt ze ‘Nee’ vertel ik; ‘de aardappels staan net op’. ‘doe maar snel uit want ik heb twee lekkere pizza’s meegenomen’

Jeanette was one of these people that we liked being with at the CSIR (Pretoria) in the early 1990’s. She had the most sparkling personality that was contagious and fun was always had when she was around.

Meerdere malen mocht ik ook bij Jeannette (en Rob) thuis aanschuiven voor een heerlijke maaltijd. Zo is Jeannette ten voeten uit; ERG gastvrij en het was altijd gezellig.

Jeanette and I spent a couple of weeks in Malawi in the early 1990’s camping and hitch-hiking. Jeanette’s outgoing personality was a huge part of her life and on this trip she constantly opened up doors for us which meant that we never had a problem getting lifts, where treated to diving, sailing and had many a colonial style gin and tonic.

Een van haar dromen was om een kookstudio aan huis te beginnen. Het is een reisbureau met speciale op maat gemaakte reizen naar Zuid Afrika (waar haar hart ligt), geworden. Wij zagen elkaar niet vaak, maar als we elkaar spraken of tegen kwamen was het altijd hartverwarmend. Jeannette ik zal je missen! Liefs, Yolanda Vehof / Goor (oud-collega TUI) *** I am sitting here with Glenda on the terrace in Durban at our lovely 5 star Guest House - Auberge Hollandaise - the sun is setting after a beautiful day here in Durbs. We are still dumb struck about the loss of Jeanetta, after having seen her and been with her this week. I just remebered saying good bye to her at the top of Joe Cool's and I did give her a big hug saying good bye and so did she and I still thought how nice and warm and loving she was and she was looking so good that evening. Whow a memory that will stay with me for a long time. Glenda and I then left and she stayed on with Andries, Lionel, Lamien etc. My thoughts are also with you. Luv Sigi Kind Regards Sigi van Rooyen -------------------------------Principal - Choice Getaways

Her zest for life made a huge impression on my life. God Bless and rest in piece. Rob – your are in my prayers. Groete Ralph Dr Ralph Heath ****** Ik zal Jeanette herinneren als een sterke, passionele!vrouw. Een!vrouw die bepaalde doelen in het vizier had en hier alles aan deed om dit te bereiken. Deze passionele vrouw hebben wij tijdens de!afgelopen!2 edities van de Vakantiebeurs dan ook bewonderd. Ik had veel bewondering voor haar 'wil' om overal!iets van te maken en niets aan het toeval over te laten. Rondom de!Vakantiebeurs hebben wij gezonde discussies gevoerd. Tijdens deze gesprekken kreeg ik!bewondering voor!Jeanettes strijdlust en het vermogen om privé en zakelijke gesprekken!te scheiden.!Jeanette behartigde!niet alleen haar eigen belangen!maar zij deed!dit voor een groter geheel. Niet omdat dit van haar gevraagd werd maar omdat ze dit gewoon deed. De Vakantiebeurs en met name het South-Africa Village!zal Jeanette van Oeveren missen.! ! Jeanette rust zacht.! Ik wil de nabestaanden!veel sterkte wensen!met dit!grote!verlies.!!! Tim van Vlierden

9

10

Foto’s familie Tielkes, reis 2006

Tijdens onze reis naar Zuid Afrika heb ik Jeanette leren kennen als een zeer vriendelijk en aimabel persoon. Uiteraard was het contact met een grote groep slechts oppervlakkig. Na de reis heb ik haar niet meer gesproken ook al omdat ik bij de reünie niet aanwezig kon zijn. ! Het is diep tragisch dat zij is verongelukt en ik wens haar familie en vrienden heel veel sterkte. ! Met warme groet, ! Rob van Kappel ***** Nadat ik had gehoord dat er twee slachtoffers uit Oldenzaal (mijn woonplaats) te betreuren waren kwam het drama toch ineens heel dichtbij. Toen ik de krant opensloeg was de schrik nog groter. Daar las ik over Jeannette en het was voor mij direct duidelijk dat het om “onze” Jeannette ging. In de jaren dat zij werkzaam was binnen het MST had ik als projectleider ICT regelmatig contact met haar. Onze samenwerking was er één met ups en downs: we waren het regelmatig met elkaar hartgrondig oneens. !Toch konden we het prima met elkaar vinden. Tijdens een zakenreis naar Geneve waren we enkele dagen tot elkaar “veroordeeld”. Wat ontzettend veel plezier hebben we daar met elkaar gehad!! !Het was ook geweldig om te zien met hoeveel plezier en elan Jeannette aan haar nieuwe leven na MST begon. Van collega’s die nog regelmatig contact met Jeannette onderhielden hoorde ik dat ze geen spat was veranderd: ogenschijnlijk onbezonnen en zorgeloos en altijd goed gemutst. Ik wens alle naasten en vrienden (m/v) alle sterkte toe met het verwerken van dit immense verdriet. ! Harry Lütkenhaus Projectleider (ICT) MST ****** Ik herinner mij Jeanette als 'n zeer opgewekte en blije vrouw die deze eigenschap op 'n bijzondere manier onderstreepte door de manier waarop ze sprak. Haar Nederlands was doorspekt met Zuid-Afrikaanse vrolijkheid. Jeanette was de vriendin van mijn vrouw en ze heeft mij foto's gestuurd n.a.v. haar vakantie bij haar vader van 2006. Hartelijke groet Louis Tielkes

11

12

Ek is 'n Afrikaner

Nie omdat ek daar gebore is nie Maar omdat my hart met Afrika klop Ek is 'n Afriker Nie omdat my vel swart is nie Maar omdat my gees besig gehou word deur Afrika Ek is 'n Afrikaner Nie omdat ek op die grond woon nie Maar omdat my siel tuis is in Afrika As Afrika oor haar kinders ween Word my wange gevlek met trane As Afrika haar oue van dae eer Buig ek my hoof Wanneer Afrika treur oor haar slagoffers verenig my hande in gebed As Afrika haar triomfe vier Wil my voete dans Ek is 'n Afrikaner haar blou hemel neem my asem weg En my hoop vir die toekoms is helder Ek is 'n Afrikaner Want haar mense groet my as deel van die gesin En leer my die betekenis van die gemeenskap Ek is 'n Afrikaner Omdat haar wildernes my gees rus gee En bring my nader aan die bron van die lewe

As die musiek van Afrika klop in die wind klop my hart mee in haar ritme En word ek een met die essensie van die musiek As die kleure van Afrika in die son vonkel Drink my sintuie haar reënboog En word ek die palet van die natuur As die stories van Afrika eggo rondom die vuur My voete loop in haar weë En word ek die voetspore van die geskiedenis Ek is 'n Afrikaner Omdat sy die wieg is van ons geboorte En koester 'n ou wysheid Ek is 'n Afrikaner Omdat Afrika leef in die wêreld se skaduwee En bars met 'n stralende helderheid Ek is 'n Afrikaner Omdat sy die land is van môre En ek erken haar gawes as heilig

13

14

Dag Jeanette, Op Indaba hebben we nog geproost op het mooie leven en het moois wat Zuid-Afrika ons beide heeft mogen brengen. En dan opeens, twee dagen later ben je er niet meer. Rob, familie en vrienden ik wil jullie allen heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke periode. Jeanette was voor mij meer dan alleen zakelijk contact. Ik verheugde mij er altijd erg op om haar weer te kunnen zien op een van de beurzen. Altijd erg inspirerend om met haar te praten, te brainstormen. De passie die Jeanette had voor haar Zuid-Afrika en het leven in het algemeen was fantastisch, ik heb daar erg veel van geleerd. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit alles met haar heb mogen delen.

Dit was skokkende nuus gister oggend toe ek Die Burger gelees het en van die tragiese afsterwe van Jeanetta moes verneem. Dra asseblief my medelye oor aan haar man en ook aan Anneli Bronkhorst. Ons sal haar mis en meer so by ITB volgende jaar. Haar entoesiasme en vriendelikheid in die oggend by ontbyt was altyd 'n inspirasie vie die dag wat voorgele het. Sterkte en seen wense Louis Harris

******

Lieve Jeanette, ik zal je missen! Liefs, Ingrid van Pinxteren AAATravel Hout Bay ******* What a dreadful shock for the family my condolences for their great loss. My prayers and love are with them. Marilynn Cavendish-Davies

A shock to us all what a tragedy. We were all together on the Monday night and made plans to get together again at the International shows and Kima Hotel in Berlin. Jeanette will be remembered by us all for a long time to come as at every stage of our travels abroad we will have geat memories of our times together and it will be these good memories that we must keep with us. I have not met her husband but please convey my condolences to him and her family our thoughts are with them during this very sad time. Warm Regards Glenda In Touch With Tourism / Cape Hotels

AA Travel Guides

15

16

Aan de nabestaanden van Jeanette van Oeveren, Allereerst uiteraard gecondoleerd met het wegvallen van jullie geliefde Jeanette. Wij leven enorm met jullie mee. Meerde malen per dag wandelt ze door mijn gedachten, het is nog altijd moeilijk te bevatten wat er allemaal is gebeurd in Tripoli. Ik heb Jeanette nog niet zo lang geleden leren kennen, namelijk op de pre-Indaba tour van 2010, negen dagen voor het tragisch ongeval . We stonden samen in de gate voor het vliegtuig van Johannesburg naar Port Elizabeth op 4 mei jl. We waren een van de laatste die het vliegtuig instapten en geheel onbekenden voor elkaar. Na een kort praatje bleek dat we op dezelfde tour van Port Elizabeth naar Durban zaten. Een prima vooruitzicht. In Port Elizabeth maakten we kennis met de overige reisgenoten en het klikte gelijk met elkaar. Het komt niet zo heel vaak voor dat je met een paar mensen bij elkaar bent die je, in mijn geval, niet of nauwelijks kent en er gelijk een hechte band ontstaat. Onder de vier personen vanuit Nederland bleken aardig wat gezamenlijke gelijkenissen. Allen geen kinderen, allemaal liefde voor de natuur, een creatieve inslag en passie voor reizen en het land Zuid-Afrika. De gesprekken die we met elkaar hadden kregen al vlot diepgang. De tweede avond van de trip zal ik niet snel vergeten. Jeanette was vlak het diner nog druk met het checken van haar laatste mails en het tevredenstellen van haar klanten. Haar kantoor droeg ze al die dagen op haar rug. Op het menu stonden grote garnalen, Jeannette’s favoriet voor deze streek. Stoer bestelden drie van ons een portie van 24 garnalen. Dat is echt een enorm bord vol. We hebben zo ontzettend lekker genoten hiervan en alle borden waren uiteindelijk schoon leeg. Diezelfde avond hebben we nog redelijk lang doorgepraat over de werksituatie van Jeanette. Ze vertelde op een kantelpunt te staan met Kaia Travel. De manier van werken en het enorm hoge service niveau wat ze haar klanten bood, was bijna niet meer te combineren met het groeiende aantal klanten. Er ontstond een goede discussie met stof tot nadenken. We spraken af hier in Nederland nog eens verder over te praten. Het geeft een goed gevoel dat Jeanette enorm heeft genoten van haar laatste reis. Dit heeft ze meerdere malen ter spraken gebracht. Jeanette heeft bij mij dan ook een prachtige indruk achter gelaten als een vrouw met veel levenslust, energie en charisma. Zeer begaan met haar omgeving, welbespraakt en een gulle gever. Laat al het moois wat zij heeft overgebracht en achtergelaten voortleven in ieders gedachten en herinnering. Ik wens jullie allen enorm veel sterkte met dit vreselijke verlies en het verwerken hiervan! Petra van Maanenberg QAS holidays, Amsterdam

17

18

Slaafje In mijn achtertuin staan meer dan honderd hosta’s, in alle mogelijk groenvarianten. Eentje staat dicht bij het raam in een pot op het terras, zodat ik haar goed kan zien. Ze heet Slaafje, ze is mijn enige hosta met een naam. Tot vorige week moest ik elke keer glimlachen als ik naar Slaafje keek. Toen ze kwam, waren haar neuzen net boven de aarde. Maar nu ze in volle glorie in het lenteblad staat, moet ik huilen. Degene die Slaafje haar naam gaf, is er ineens niet meer. In een voortuin in Goor staat ook een hosta in een pot. ’t Is zo’n blauwgroene, met van die grote bobbelbladeren. Hij heet Arjan. Gelukkig geen ‘Meester’ of ‘Boss’. Want een grapje is leuk, maar zo wilde ik niet graag herinnerd worden. Maar helaas, degene die ‘Arjan’ dubbel en dwars verdiende, is er ineens niet meer. En dat doet vreselijk pijn. Ik kan Slaafje vertroetelen, in de halfschaduw plaatsen en trouw water geven, maar Jeanette zelf bedanken voor wat ze betekend heeft voor me, dat kan ineens niet meer. Ik kende Jeanette nog maar kort, sinds februari. Maar in die korte periode heeft ze een verpletterende indruk op me gemaakt. Jeanette was door South Africa Tourism en pr-bureau AviaReps gevraagd om mij terzijde te staan bij mijn persreis naar Zuid-Afrika in maart. Nou, dat heb ik geweten. In heel mijn carrière als reisjournalist ben ik nog nooit door iemand met zoveel enthousiasme, zoveel warmte, zoveel betrokkenheid, zoveel kennis van zaken, zoveel tempo, zoveel efficiency, zoveel optimisme en zoveel volharding geholpen als door Jeanette van Oeveren. Als ik terugdenk aan mijn onmogelijke, maar prachtige reis door Jeanettes Zuid-Afrika, dan komt er steeds weer één woord boven: schaamte. Als iemand zoveel voor je doet, op zo’n prettige manier en met zoveel liefde, dan schaam je je eigenlijk. Zeker als Jeanette op zeker moment in een e-mail aan mij grapt dat ‘je slaafje’ wel weer aan de slag gaat om het zoveelste detail van mijn reis te regelen. Hoe zou ik ooit iets vergelijkbaars kunnen terugdoen? Vandaar dat ik nog in maart naar Goor gereden ben, om in elk geval haar persoonlijk te bedanken en haar iets persoonlijks te geven. Maar Jeanette zou Jeanette niet zijn geweest als mijn bescheiden cadeautje niet meteen weer werd beantwoord met een tegenprestatie, in de vorm van Slaafje, die nu op mijn terras staat. En Jeanette zou Jeanette niet geweest zijn, als ik niet de volgende morgen, Afrikaans vroeg, deze mail van haar kreeg: Van: Kaia Travel, Jeanette van Oeveren [mailto:[email protected]] Verzonden: woensdag 31 maart 2010 6:56 Aan: [email protected] Onderwerp: zomaar Goede morgen Arjan, Even een kort email om te zeggen dat ik het super vind dat je gister helemaal naar het oosten kwam om te komen kennis maken, te bedanken en uitgebreid feedback te geven. Ik waardeer het oprecht en het voelde of ik je al jaren ken! En wat de Hosta betreft, die zal altijd een speciale plekje hebben en me herinneren aan ons leuke contact! ‘We keep in touch’! Met warme Afrikaanse groet, Je slaafje, Jeanette Het enige wat ik nu nog kan doen, is vreselijk goed voor Slaafje zorgen en huilen als ik haar zie. Arjan Leenhouts

19

20

Lieve Jeanette, Twee jaar geleden kwam ik als nieuw lid bij de WITT ( Women In Travel and Tourism). Jij was degene die mij meteen welkom heette en aan de andere leden voorstelde. De tweede keer dat ik je zag op een WITT meeting zoende je me al welkom. Helaas heb je vorig jaar besloten te stoppen met de WITT, je kon niet meer achter de statuten staan. Wel zou je een aantal leden gaan missen, maar gelukkig is het contact gebleven. Je hebt een mascotte aan de WITT gegeven die iedere meeting naar een ander lid gaat die iets bijzonders voor de club heeft gedaan. Nooit hebben we kunnen bedenken dat deze mascotte ons nog eens heel dierbaar zou worden. Wij zullen hem koesteren om zo toch nog een beetje dichtbij je te zijn. Een paar weken geleden heb ik je gebeld om mogelijk voor je te gaan werken, jouw adwords zou ik wellicht gaan optimaliseren. Je was enorm enthousiast en ik heb zeker een half uur met je zitten kletsen. Je had het druk de laatste tijd, de zaken liepen best goed. Helaas zal ik nooit weten hoe het is om voor je te mogen werken. Je had interesse in mijn leven en wilde weten wat me bezig hield, zo heb ik je wel leren kennen altijd interesse in een ander. Op het moment dat ik van de crash hoorde van een vriendin, zei ik nog tegen haar: Ik hoop dat er niemand van de WITT inzit. Wij zitten namelijk zo vaak in het vliegtuig voor ons werk dat de kans groot zou zijn dat.... Ik kwam thuis en op mijn computer las ik de eerste vermoedens al. Jeanette waarom jij? Je bent zo'n heerlijk mens, ik zal je zeker missen! Ik hoop dat je man, familie en vrienden!de kracht!vinden om jouw verlies een plek te geven. Ze zullen je altijd blijven missen dat is zeker. Misschien kun je waar je nu bent ze een beetje helpen. Sterkte! Met vriendelijke groet, Jessica Verweel Online Travel Partner

21

In memory of Jeanette

Ter nagedachtenis aan Jeanette.

The day a special friend came into my life. Not just someone you would meet and forget about, on the contrary. Someone you would keep forever in your heart and memory, like it is said about leaving a first impression. Not only the clothes someone wears, but also the jokes we have made over lunch and talks about plans for the future. I still remember the subjects we were talking about that first time we met (in the canteen of the MST in Enschede together with Freeke, our mutual friend) and it clicked immediately. Freeke said before we met that I would meet a special friend and she was right about that. We remained in contact after that lunch about flights to Africa ( one of your first trips after you had decided to start you own business) and even after you would call or emailed me. Or when we called “Frieke” the first minutes were always about you, how you were doing or where you would be at that moment or if “Frieke” did hear from you lately or so.

De dag dat er een zeer bijzondere vriendin in mijn leven kwam. Niet eentje die je zomaar ontmoet en vergeet, integendeel. Iemand die je voor altijd koestert in je hart en je gedachten, zoals er gezegd wordt over die eerste indruk. Het is dan niet alleen de herinnering over de kleren die iemand draagt, maar ook de grapjes die je maakte tijdens de lunch en het praten over de toekomst. Ik weet nog precies hoe het was toen ik je leerde kennen ( in de kantine van het MST in Enschede samen met onze gezamelijke vriendin Freeke) en het klikte meteen. Freeke zei al dat ik een heel bijzondere vriendin zouden ontmoeten en dat was ook zo. We hebben na die lunch nog contact gehad over vluchten naar Africa (een van je eerste reizen nadat je besloten had voor je zelf te beginnen) en zelfs daarna belde of mailde je mij nog. Of als we “Frieke” belden dan ging het gesprek altijd even over jou, vooral over hoe het met je ging en of “Frieke” nog wat van je gehoord had enzo.

Until some days ago when I though about emailing you again for an advice. However my questions will remain unanswered. I am very grateful that I had the chance to get to know you and that I have some laughs with you, you are and will remain in my memories as the cheerful and lively Jeanette, that wonderful person. This memory of you can not be captured in a picture only in my thoughts where it will be framed for ever.

Tot kort geleden, toen ik eraan dacht om je te mailen voor advies. Helaas mocht dit niet zo zijn en zullen mijn vragen onbeantwoord blijven. Ik ben echter zeer dankbaar dat ik je heb mogen kennen en met je heb kunnen lachen, je bent en blijft in mij gedachten als een mooi persoon. Iemand die voor altijd in mijn gedachten zal zijn als die goedlachse en vrolijke Jeanette. Deze herinneringen kunnen niet op een foto vastgelegd worden, maar zullen in gedachten altijd bij mij zijn.

May you rest in peace dear Jeanette. Hedy (Henskens, Oldenzaal)

Rust zacht lieve Jeanette Hedy (Henskens, Oldenzaal)

22

23

Jeanette was a great person in the Dutch tourism industry as she had a great enthusiasm and passion for travel to South Africa. She had a great energy in her and was always glad to help where she could. I am sure she will be sorely missed by her friends and family and it was a great honour to meet and get to know her a little on the tour. Kind regards, Neil 24

While I've only recently met Jeanette at the 2010 ITB in Berlin, she immediately struck me as a wonderful and positive person with a passion for life and a strong desire to share travel experiences with people. She was a true ambassador for South Africa and a champion for the tourism sector. It was with shock that we learnt of her tragic passing and would like to extend our deepest condolences to her family and close friends. you are in our prayers. She will be dearly missed by all who knew her. Bernie Meyer, Director: Tourism, Department of Trade and Industry Ek waardeer dit dat jy my laat weet het en wens jou ook baie sterkte toe in 'n moeilike tyd. Dra asseblief ook my simpatie oor an Jeanette se familie. Alles van die beste Bernie Industrial Development Division ******** Ek was ook heel geskok toe ek verlede Woensdagaand van Elke Kuipers hiervan hoor. Ongelukkig het ek nie foto’s nie maar sal Jeanette as iemand onthou wat seker altyd ’n glimlag gedra het en opgeruimd was. Sterkte daar met die boek – ek dink dis ’n baie oulike idee. Groete Hein

A shock to us all what a tragedy. We were all together on the Monday night and made plans to get together again at the International shows and Kima Hotel in Berlin. Jeanette will be remembered by us all for a long time to come as at every stage of our travels abroad we will have geat memories of our times together and it will be these good memories that we must keep with us. I have not met her husband but please convey my condolences to him and her family our thoughts are with them during this very sad time. Warm Regards Glenda In Touch With Tourism / Cape Hotels ***** I just cant believe it, just a few days ago we were chatting, laughing and 'skinnering';  one never thinks that this can happen and in the blink of an eye. Please give our condolences to her family and we are thinking of them at this time.    Rgds Marcia Holm Mossel Bay Tourism ***** Ons is almal tot stilstand gebring in die besef van die onvoorspelbaarheid van ons lewens. Soos jy gese het al kom die dood aangekondig kom dit altyd te vroeg. Ons deel in julle hartseer met die dood van Jeanette. Elzona ( Lemien se ma) en personeel van Cosmos Cuisine

Kagga Kamma

Kind regards Nadia Coetzer on behalf of Lemien de Ridder

25

26

De Heer is mijn herder, mij ontbreekt niets. Rust zacht lieve Jeanette!we zullen!je nooit vergeten. ! Gemma Braaf South African Airlines

It was a privilege to get to know Jeanette over the past few years at travel shows. She was always positive and full of fun. One of the great evenings we had with Cape Hotels at a restaurant in Berlin ended up in us all telling jokes and with a lot of coaxing Jeanette impressed us by doing the splits. !Tourism in Nederlands and South Africa have lost a great character. We will all miss Jeanette. Regards Mike Amakhala Game Reserve **** Mijn vrouw Liesbeth heeft haar in januari 2009 voor het eerst ontmoet op de Vakantiebeurs in Utrecht. Jeanette kende ik tot dat moment alleen van naam omdat zij kontakt had met sommige leden van Cape Country Routes(waar Oyster Bay Lodge ook lid van is) om !hen te helpen met !markteting in Nederland. Mijn eerste ontmoeting met Jeanette was samen met jou tijdens de workshop voorafgaand aan de ITB in Berlijn dit jaar. We hebben toen die eerste avond met zijn drieen gegeten en veel plezier gehad. Tijdens die workshop en de ITB beurs daarna heb ik haar leren kennen als een fantastische opgewekte, vrolijke en initiatiefrijke vrouw. Zij had het hart van Zuid Afrika op de goede plaats getuige haar initiatief om een dinner avond te organiseren voor alle Zuid Afrikanen op de ITB beurs in Berlijn. Slechts 2 weken geleden nog waren Jeanette en jy samen op de Cape Country Routes cocktail party aan de vooravond van de Durban Indaba. Op maandag 10 mei jl. hebben Jeanette en ik met een “drukkie” nog hartelijk afscheid genomen in Durban en was zij vol plannen voor de toekomst. Er ging een steek door mijn hart toen ik 2 dagen later hoorde dat zij in het! verongelukte vliegtuig zat. Liesbeth en ik !wensen haar familie alle sterkte bij het verlies van zo’n geweldig mens.

Schiphol, 20 mei 2010 Lieve Jeanette, We kenden elkaar nog geen eeuwigheid maar ik had wel degelijk het gevoel je al vele jaren te kennen. Mede door jouw enthousiasme ben ik verliefd geworden op het mooiste continent van de wereld, Afrika! Nog niet al te lang geleden heb ik je op station Maarsen opgepikt om samen naar een klant te gaan en een groot golfproject te bespreken dat in Zuid Afrika gaat plaatsvinden. We hadden elkaar nog nooit “live” ontmoet maar wel vele malen via telefoon gesproken en uiteraard via email, toen ik op het station aankwam stond je al te wachten in je lange leren jas dus het was niet al te moeilijk het “Afrikaanse” in je te herkennen! Afgelopen week op de Indaba in Durban hebben we het er nog kort over gehad en we gingen het beiden weer actief oppakken maar helaas is het je niet gegund om van dit plan een succesvol project te maken, Jeanette, het ga je goed, ik zal je nooit vergeten!! Martijn Martijn Strijker Head of Sales Benelux South African Airways

Kind regards, Hans Verstrate Managing director Oyster Bay Lodge - " A must destination..."

27

28

Een liefdevolle herinnering aan onze “buuf” Ik zou zo graag willen dat ik dit niet hoef op te schrijven, want het is zo onwerkelijk en doet zoveel pijn maar Jeanette heeft op ons gezin, als buur en vriendin een onuitwisbare herinnering achtergelaten. Jeanette en Rob kwamen in de Zwaluwstraat wonen toen wij nog een jong gezin waren. We hebben menig verjaardag, schooldiploma, gezellige tuinonderonsjes en niet te vergeten discussies met elkaar gedeeld. Verdriet, meeleven en troosten, blijheid, spontaniteit, elkaar plagen en vooral het lachen dit alles hebben we met elkaar meegemaakt. Jeanette kwam vaak na haar werk achter door de tuin via de keuken naar binnen om even een praatje te maken, stoom af te blazen en onderwijl tilde ze de deksels van de pannen en keurde ze mijn eten. Creatief als Jeanette was kon ze alles ook wel gebruiken dit soms tot wanhoop van Rob. Was jij uitgekeken op een lamp hup, werd het nagekeken en opgepoetst door vader Jan en stond het in haar studio. Jeanette had heel veel energie en doorzettingsvermogen. Haar uitstraling en enthousiasme, wat gaan we dat missen! Haar droom; het organiseren van reizen naar Zuid Afrika, kreeg in 2007 gestalte, dit was ook het jaar dat wij gingen verhuizen. Voor ons nieuwe huis kregen wij van haar een prachtig door haar zelf gemaakt Zuid Afrikaans schilderij die vanaf het begin boven de open haard hangt. Het is ons heel dierbaar. Herinneringen worden opgehaald, we praten over jou maar liever hadden we nog met je gepraat. Lieve Jeanette, Together forever, never apart. Maybe in distance But never at heart. Liefs, Jan en Brenda Angelique en Bart Nouschka en Wouter Niels

29

Enschede Jeanette heb ik voor het eerst ontmoet en leren kennen in het ziekenhuis Medisch Spectrum in Enschede. Daar was ik werkzaam als extern projectmanager voor de uitvoering van een opdracht. Daar hoorde ik voor het eerst haar mooie, op geheel eigen wijze uitgesproken Nederlands en maakte kennis met haar. Tot eind 2008 heb ik met Jeanette mogen samenwerken en haar leren kennen als eerlijk, creatief, direct, geen blad voor de mond, vol humor en uiterst energiek. Deze energie wilde ze in die periode ook graag kwijt in haar droom over het starten van een reisburo. Behalve voor het werk had Jeanette veel belangstelling voor de menselijke kant en wilde graag weten wat mij bezig hield. Wij hebben de afgelopen jaren nog wel wat contact gehouden omdat zij nog een keer een van mijn dromen, met de motor door ZuidAfrika toeren, in een reis wilde gieten. Daar spraken wij wel eens over en zoals ik Jeanette kende moest je dan wel snel gaan boeken want ze wilde het voor je regelen. Geschokt las ik het bericht rondom haar terugreis naar Nederland in de krant en ik wist gelijk dat dit wel Jeanette moest zijn. Zij is iemand die een onvergetelijke indruk na kan laten. Dat heeft ze in ieder geval bij mij gedaan. Velen moeten verder met enkel de herinneringen aan Jeanette. Laat het de mooie en goede herinneringen zijn die bij ons blijven dan verdwijnt zij niet uit onze gedachten. Hans Jonkers Molenbroekstraat 32 3910 Neerpelt (B) [email protected]

30

Lieve nabestaanden van Jeanette van Oeveren, Lieve Jeanette Allereerst gecondoleerd met het tragische verlies van jullie geliefde Jeanette. Ik schrijf deze brief ook aan Jeanette zelf want ik ben er van overtuigd dat ze, in welke vorm dan ook, bij jullie blijft. Ik ken Jeanette niet heel goed maar ik wilde toch mijn medeleven tonen en mijn herinneringen met jullie delen. Jeanette was een hele warme, enthousiaste en leuke vrouw. We kennen elkaar ongeveer 2 jaar maar spraken elkaar niet dagelijks. We hebben elkaar wel bij elk Zuid- Afrika evenement gezien en gesproken en ik moet zeggen dat ik deze ontmoetingen, die ik toen als zelfsprekend heb ervaren, nu koester. Het gedreven karakter van Jeanette, de gezelligheid en haar passie voor haar bedrijf en Zuid-Afrika waren bewonderingswaardig te noemen. Altijd werd er even over de status van haar bedrijf en Zuid-Afrika gesproken en werd er verder ook gezellig gekletst. Altijd een erg aangenaam gesprek, ookal waren het soms hele korte gesprekjes, het was altijd waardevol. Vlak voor het verschrikkelijke ongeval heb ik nog met Jeanette gesproken en dat zal ik nooit vergeten. Het was een heel onschuldig gesprek waar we beide toen behoefte aan hadden. Voor mij achteraf een heel fijn laatste gesprek. Lieve Jeanette, We zullen je missen en je zal altijd voortbestaan in onze gedachten en in de reiswereld! Rust zacht en hopelijk kan je vrede vinden waar je dan ook bent. Lieve nabestaanden, Heel veel sterkte met het verwerken van dit tragische verlies van Jeanette. Hopelijk krijgen jullie heel veel steun van jullie omgeving en dierbare. Mies Hofman South African Tourism - Nederland

31

I was completely shocked at the terrible news and spent most of the day bleary eyed and teary coming to grips with what happened. I couldn’t bring myself to speak to anyone. I watched quite a lot of the news footage on BBC and was every hopeful that it was not the flight that Jeanette was on. How dreadful for her family and friends to deal with this tragedy. I have organised a lovely arrangement of flowers and a card with a special message for Mies and the group so it is at the Guesthouse for them when they arrive and I will see them later. I have had numerous phone calls from colleagues in the industry all passing on messages of love to Jeanette’s family and to Rob. Please relay our condolences to him and to Jeanette’s father when you see him. The fish are hanging above the side of the couch that I sit on every evening and all of you are represented in that mobile with Jeanette being the fish on top closest to the heavens. She will forever be in my thoughts and I have great memories of the lovely journey through the Eastern Cape with Prawnie, Pippi, Agro, Annie and Glintz. Lots of love to you Anneli. Take good care of yourself and keep in touch. Susan ******

Jeanette to me was always larger than life – her personality - her energy - her proactiveness and her laugh! ! You could feel her energy across a skype call and easily got caught up in her enthusiasm as we grew Kaia together with her – such a fantastic ambassador for our country! So enjoyed spending such happy times with her at Indaba this year! Rosie Wilkins AAA Travel **** The first day I met Jeanette was at the Arendshoeven when I had to photograph the arrival of our new Ambassador Mr. Pieter Goosen and Minister of Mr. Martinus van Schalkwyk at a meeting which was organized by South African Tourism. While waiting on our guests two beautiful woman came down the driveway in a black Smart. It was Anneli Bronkhorst and Jeanette van Oeveren. The smart little car stood out between the "lang slap limo's" of the VIP'S. The joy, enthusiasm and determination their appearance shone off made me aware that they were not from "this world." No, they were indeed "Boeremeisies" just like me and that was probably why I had a affinity with them before I spoke one single word with them! What amazed me the most of Jeanette was the rest and peace she brought over when in conversation with her. Her calm voice and kind heart. Her positive attitude towards life and her willingness to help even in the middle of the night. Yes, I disturbed her very late at night and she was there for me. That is was Jeanette was like. She left us unexpectedly but in our heart she will stay forever. Marthie Oosterman

32

In oktober 2007 hebben wij een fantastische reis gemaakt naar Zuid Afrika. Jeanette was onze reisleidster. We hebben haar ervaren als een vriendelijke, sociale en optimistische vrouw. Mede door Jeanette bewaren we een fijne herinnering aan deze geweldige! mooie reis. We zullen haar niet gauw vergeten.Vriendelijke groeten, Wilma en Jos van den Muijsenberg

33

34

Lieve Jeanette,

Den Haag, 22-5-2010

Als ik je nog één keer kon spreken, dan zou ik je dit willen zeggen. Ik vind je een prachtig en bijzonder mens. Ik heb in jou een streven gezien om altijd het goede te doen en dat goede héél goed te doen. Je bent enorm gedreven om iets goeds in de wereld te brengen. Een heerlijk aards en nuchter mens met een (voor hier) ongekende gastvrijheid. Ik heb je ontmoet ergens in 2000 denk ik. Jij werkte voor TUI en ik voor een trainings- en adviesbureau. Ik verzorgde trainingen bij jou op kantoor en jij zorgde ervoor dat alles klaar stond en geregeld was vanuit TUI. Ik verbleef de eerste keer in een prettig hotel. De tweede keer bood jij aan om bij jou een nachtje te logeren. Dat was erg gezellig. We hielden contact. Ik had in Curaçao gewoond en jij bent er op vakantie geweest. Je droomde van een eigen bedrijfje in de reisbranche. Misschien iets daar, misschien iets in relatie met Zuid-Afrika. Begin vorig jaar mailde je dat Kaia geboren was. Jouw reisbureau voor reizen naar je geboorteland. Ik had Zuid-Afrika altijd al op mijn lijstje van droombestemmingen staan. Eén en eén is twee. Albert en ik boekten onze reis bij jou. Hoewel ik het best spannend vond om te gaan was ik vol vertrouwen. En dat kwam omdat jij alles had georganiseerd en geregeld. Dat vertrouwen bleek geheel terecht, iedere lodge die je hebt uitgezocht was speciaal op een eigen manier. Anders dan anders. Jouw liefde en passie voor Zuid-Afrika die tot uiting komt in een reis vol heerlijke gerechten en wijnen, prachtige tochten door afwisselende landschappen, spannende en overweldigende ervaringen in de natuur en haar bewoners. Je hebt ons in contact gebracht met de Zuid-Afrikanen en het was een inspirerende kennismaking. Alles klopte en aan alles was gedacht. Ik ben zo blij dat ik samen met Albert die reis heb meegemaakt. We hadden dit allebei niet willen missen. En eigenlijk voor dat we goed en wel thuis waren, besloten we nog een keer terug te willen. Maar dat wilden we natuurlijk dan wel bij Kaia. Ik heb wel spijt. Ik vind het jammer dat we elkaar niet vaker ontmoet en gesproken hebben. Dat de afstand tussen Goor en Den Haag mij er van heeft weerhouden wat vaker je kant uit te komen. Als ondernemers onder elkaar, waren we allebei druk met het opbouwen van onze bedrijfjes, en dachten we waarschijnlijk allebei dat er nog tijd genoeg zou zijn om later af te spreken en bij te praten. Deze zomer zouden we bij jou zijn. Bobotie eten en over Zuid-Afrika praten. Maar later blijkt niet te bestaan. Ook had ik gehoopt te kunnen zien, hoe jouw Kaia zou uitgroeien tot het bedrijf waar je van hebt gedroomd. En hoe je daar samen met Rob van zou hebben genoten. Het heeft niet zo mogen zijn. Rust zacht, lieve Jeanette. Ik denk dat ze daarboven erg blij met je zullen zijn, maar we zullen je hier enorm missen. Liefs, Tanja

35

36

Ik ben blij je gekend te hebben en deze reis, voor je laatste zonovergoten Zuid-Afrikaanse dagen, met je te hebben mogen delen. Erika Ordelman (Agro)

Lieve Jeanette, Ongelooflijk is het nog steeds, ik kan het maar niet geloven dat je er zomaar niet meer bent. Ik zal je niet snel meer vergeten, de herinneringen blijven. Toen ik met mijn kinderen op vakantie ging naar Zuid Afrika afgelopen april was jij degene die alles heeft geregeld. Door de aswolk kon ik pas op het laatste moment vertrekken waardoor ik dus niets van tevoren had geboekt. We belden vanuit de luchthaven en jij zei, relax Veronique, als je morgen vroeg aankomt in Johannesburg dan staat er een auto klaar en zijn de hotelnachten geregeld. En inderdaad, dat was ook zo. Bij alle foto’s die we gemaakt hebben denk ik, dat had Jeanette ook geregeld. Helaas kun je nu niets meer regelen, iets wat je op je lijf geschreven stond. Lieve Jeanette, ik mis je nog steeds. Liefs Veronique ***** Beste Rob, Net terug uit Zuid Afirika willen wij even reageren op het vreselijke bericht over Jeanette. Tijdens onze vakantie in Zuid Afrika kwam in Hazieview in het Rissington Inn verblijf eigenaar Chris naar ons toe en vertelde dat hij gebeld was door Ingrid van AAA organisatie. Hij vertelde ons het schokkende bericht van de crash en dat Jeanette in dit vliegtuig zat. Op slag kwam onze vakantie in een geheel ander daglicht te staan. Alhoewel wij Jeanette niet persoonlijk hebben gekend voelde dit wel zo omdat de contacten erg plezierig waren via de mail en telefoon. Het bericht kwam dan ook hard aan. Vol ongeloof hebben wij een tijdlang voor ons uit zitten staren. Wij hadden net een dag eerder tegen elkaar gezegd hoe tevreden wij waren over onze reis tot dan toe. Alles was perfect georganiseerd en de locaties waren echt super. Onze wensen heeft Jeanette uitstekend begrepen. Wij zeiden toen tegen elkaar dat als wij terug zijn in Nederland even langs Goor wilden rijden om Jeanette persoonlijk te bedanken voor alles wat ze voor ons gedaan heeft. Helaas kunnen we niet meer doen. Van haar prachtige thuisland hebben wij intens mogen genieten. In Swaziland spraken wij met de eigenaresse van het Forester Arms hotel en ik vertelde haar over de crash. Zij wist nog van niets. Zij had nog op maandag met Jeanette gesproken in Durban. Het drong eerst niet tot haar door maar toen ze het besefte was ze zeer ontdaan. Onze vakantie hebben wij volgens de route die Jeanette voor ons uit had gestippeld verder afgerond met onze gedachte bij Jeanette. Wij willen jou condoleren met het verlies van je partner. Het is een groot gemis voor iedereen en jullie indrukwekkende geboorteland Zuid Afrika. Een hele speciale en onvergetelijke reis is het geworden. Gerda Sinkgraven en Klaas Greidanus

37

38

De Graafschap Ook wij waren geschokt door het dramatisch ongeluk waarbij Jeanette om het leven kwam. In 2003 schreef Jeanette bijgaand stukje in de County Herald, het clubblad van de Lochemse Golf- & Countryclub "De Graafschap", over de Birdwatchingday op onze club. Dit evenement wordt jaarlijks georganiseerd door de NGF (Nederlandse Golf Federatie) waarbij op alle banen van Nederland het vogelbestand wordt geïnventariseerd. Vogelliefhebbers - en daar was Jeanette er een van - komen dan in alle vroegte samen op de golfbaan om op geluid en zicht de soorten te tellen die er op het terrein voorkomen. Namens de redactie van de CH onze deelneming met het verlies van je vriendin. Vriendelijke groet, Simon de Jong (redactie County Herald)

39

Ik ben de vader van Elianne en ik wil graag nog een paar woorden toevoegen. Geen woorden die je in de twee bladen moet bijvoegen maar die onder ons zijn. Ik was tijdens de ZA-reis de oudste deelnemer en er ontwikkelde zich een beetje een vader/dochter relatie met Jeanette. Zij heeft me in Johannesburg ook aan haar vader voorgesteld en ze bracht haar twee papa´s bij elkaar. Ik heb haar wel eens een adviesje gegeven toen ze voor zichzelf begon maar er kwam niet van elkaar te ontmoeten. En nu was het bijzondere dat ik op 14 juni op 82-jarige leeftijd hoop te promoveren tot doctor in de Letteren en Jeanette en Rob stonden op mijn gastenlijst. Je begrijpt dat het heel triest is haar naam te moeten doorhalen (Rob hebben we nog nooit ontmoet, dus hem alleen uitnodigen heeft weinig zin). Ja, wij mochten haar en we missen haar. Met vriendelijke groet Drs. Willy Vrijlandt Onze dochter Elianne is kinderlongarts en zij maakt foto's en produceert de lay out, ik schrijf meestal de teksten, maar ik ben een videofilmer. Dag

40

$%&'%(%#."#5%#1&*#&>1&2*#>&4<%4#.8&'#>;?%#,#8%4#@%4*"'&>;.2#M#8%4#%'%4<2#M# 8%4#@4"&:N/%'%**##&'+#8%4#>&3<8L#! #O"3#:"3>+#?%%>#8%4#%'%4<2#&:4"**#&# *02@%#:&>>##&'+#%&*;>2#<".#:&3<8.#3@#;'#8%4#%'.83*;&*5#&*#1%#<4%1#P&;&# ."<%.8%4#1;.8#8%4#,#*3:8#&#?&'.&*N:#&57&**&+"4#?"4#"34#:"3'.42L#B"# %'D"2%+#*@%'+;'<#*3:8#8&@@2#N5%*#1;.8#8%4#&.#-'+&7&#.8;*#2%&4L Q"*;%#R;>0;'* JJJ#!4&/%>

SSSSSSSS H>;C%#/&'#T2>#U/4;%'+;'V#/&'#$%&'%(%#*042?#W H0#8""4#D"3#*X#>;%1%#$%&'%Y%#W Z[;**#5%#,#73.#>%.#5%#<"6#R8%'#-#8&/%#:"5%#."#.8%#%'+#"?#.8%# 4"&+#&'+#.8%#*3'#8&*#*%.#?"4#5%#-#1&'.#'"#.%&4*#;'#&#<>""5#\>>%+# 4""56#R82#:42#?"4#&#*"3>#*%.#?4%%]#[;**#5%#&#>;(>%#,#73.#'".#.""# >"'<=#&'+#'".#1;.8#O"34#8%&+#7"1%+#>"16#Q%5%57%4#.8%#>"/%# .8&.#1%#"':%#*8&4%+6#[;**#5%#,#73.#>%.#5%#<"6#^"4#.8;*#;*#&# D"34'%2#1%#&>>#53*.#.&0%=#&'+#%&:8#53*.#<"#&>"'%6#-.)*#&>>#@&4.#"?# .8%#[&*.%4*#@>&'=#&*.%@#"'#.8%#4"&+#."#8"5%6#R8%'#2"3#&4%# >"'%>2#&'+#*;:0#"?#8%&4.=#<"#."#.8%#?4;%'+*#.8&.#1%#0'"1=#&'+#7342# 2"34#*"44"1*#;'#+";'<#<""+#1"40*6#[;**#5%#,#73.#>%.#5%#<"6# _%48&@*#;?#1%#:"3>+#0'"1#.8%#4%&*"'#182#.8%2#1%'.=#1%)+#*5;>%# &'+#1;@%#&1&2#.8%#.%&4*#.8&.#`"1=#1%#1&;.#:"'.%'.6#-?#-#*8"3>+#<"# 7%?"4%#.8%#4%*.#"?#2"3=#74%&0#'".#&#`"1%4#'"4#;'*:4;7%#&#*."'%=# '"4#18%'#-)5#<"'%#*@%&0#;'#&#B3'+&2#/";:%=#73.#7%#.8%#3*3&># *%>/%*#.8&.#-#8&/%#0'"16#R%%@#;?#2"3#53*.=#_&4N'<#;*#8%>>=#73.#>;?%# <"%*#"'=#*"#*;'<#&*#1%>>#Z#

!"#$%&'()% *"+,"$-#*%./$,0#%,'1-%2"%#('3,%4"#5",,"6%.#*("%7%#2%+,/11%,''%+"5+/(1"%("8#3+"%'9%:#(1';+%#88/-"5,)%2#*("%7%,0/5<% '9%0"$%#+%#%=''-%9$/"5-%/5%-/9>/831,%*",%/2?'$,#5,%,/2"+%'9%2*%1/9")%(3,%7%$"#11*%9"1,%#%-""?%+#-5"++%,0"%2'2"5,%7% <5"@%'9%0"$%-"#,06% 7%8#55',%9'$=",%,0#,%+0"%@#+%'5"%'9%2*%/22"-/#,"%8'@'$<"$+%#5-%'5"%'9%,0"%>/$+,%8'11"#=3"+%@/,0%@0'2%7% /5,"$#8,"-%#,%,0"%AB7&%@0"5%7%+,#$,"-%2*%1/9"%/5%&BC6 7%#1@#*+%$"2"2("$"-%0"$%#+%#%?'+/,/D")%+,$'5=%/5%"D"$*%+"5+"%'9%,0"%@'$-)%5/8"%#5-%8#$/5=%?"$+'56%E/9"%+",%3+%#?#$,% (3,%,0$'3=0%:#(1'%7%<5"@%#('3,%*'3%(',0%#5-%7%@#+%0#??*%<5'@/5=%*'3%@"$"%-"D"1'?/5=%#%5/8")%/5,"$"+,/5=%1/9"6 F0"5%:#(1'%-/"-)%./$,0#%,'1-%2"%,0#,%4"#5",,"%0#-%,$/"-%,'%8'5,#8,%2"%,0$'3=0%9#8"(''<)%#%+/,"%7%-"8/-"-%5',%,'% '?"5%2'$"%#+%+'%2#5*%/5?3,+%$"1#,"-%,'%:#(1'%2#-"%2"%9""1%+#-%#5-%-'@56 G"D"$,0"1"++%7%<5"@%+0"%@#+%,0"$")%#+%7%<5'@%*'3%#1+'%0#-%(""5%@/,0%3+%/5%'3$%1'++6%G'@)%7%@#5,%*'3%&'(%,0#,%*'3% 9""1%,0"%+#2"%@/,0%2"%#,%,0/+%D"$*%2'2"5,6% HD"5%/5%,0"%-/+,#58")%"D"5%@/,0%,0"%,/2"%,0#,%?#++"-%+/58"%'3$%1#+,%,/2"%,'=",0"$)%7%<5'@%*'3%#$"%9""1/5=%-""?%,0/+% 1'++)%#+%@"%-/-%#5-%-'%@/,0%:#(1';+6%7%@#5,%*'3%,'%<5'@%,0#,%7%35-"$+,#5-)%5'@%2'$"%,0#5%"D"$)%@0#,%/+%='/5=% ,0$'3=0%*'3$%0"#$,%#5-%?1"#+")%0#D"%2*%=$"#,"+,%+/2?#,0*6%7%#2%+'%+'$$*%9'$%,0/+%-"#,0%#5-%9'$%*'3$%+399"$/5=6 7%#2%+"5-/5=%*'3%#%(/=%03=%#5-%7%0'?"%*'3$%?#/5%@/11%"#+"%I3/8<)%#5-%,0#,%,0"%,"#$+%'9%,'-#*)%2#*%("%$"?1#8"-%+''5% (*%,0"%,0'3+#5-%%5/8")%=''-%2"2'$/"+%*'3%+0#$"%@/,0%0"$6 J"1/?"%KB'1+'5#L

41

Ek het niks foto's nie en ek ken nog nie so lank vir Jeanette nie, net een jaar maar haar passie vir Suid Afrika was net so groot soos myne vir die Ooskaap so ons het sommer daadlik "geklik" en baie tijd spendeer op skype. Vinnig het ek haar niet net gehelp met toere wat sy beplan vir haar cliente maar praat ons oor alles wat opkom en so deel ons een stand op die vakantiebeurs laasjaar.! Aii hoe hartseer is!dit nou om te dink hoe sy het sy bakly bij die meeting tydens Indaba dat almal sy geld nou moes terug kry van die vakantiebeurs pleks van afslag op volgende jaar se stand.! Ek hoor in my kop!hele stukke van hoe sy vertel oor hoe bly! sy was dat sy in die Wilde Kus gaan rondry het, en die 'paradys' gaan sien het bij Mbotyi Lodge en hoe ons dit in haar toere so maklik kan inpas. Ons het so lekker gekuier by Jo Kool's op maandag aand en die volgende dag se ons almal goodbye en stap almal in ons eie vliegtuig, nooit daaran gedink nie dat nie almal van ons is so gelukkig om weer aan die ander kant uit te stap. ! Haar e-mails staan nog in my in-box, haar foto lag nog altijd naar my op facebook en jitte ek mis haar!klein!oulike!chats!!op skype elke dag.! ! Nee, ek is nog steeds maar deurmekaar en dit sal nog baie lang!vat vir dat!hierdie!prachtige mens uit my gedachtes sal kan verdwijn. ! Sterkte, groetnis ! Yvonne ! Yvonne van Tol Greater Addo Marketing

42

43

Lieve familie en vrienden van Jeanette, Afgelopen februari 2010 heeft Jeanette mij meer dan uitstekend geholpen met de organisatie van een persreis voor Wegener dagbladen. Een maand lang hadden we veel e-mail en telefonisch contact en tijdens Indaba hebben we elkaar uiteindelijk echt ontmoet. Nog altijd ben ik sprakeloos en is het niet tot me doorgedrongen dat mijn laatste drankje op Indaba met Jeanette ook altijd de allerlaatste ronde zal blijven…. Jeanette is een warm en hartelijk persoon waar de passie van afspat. De crash doet me des te meer beseffen dat niets in het leven voorspelbaar is en dat alles uiteindelijk vergankelijk is. Daarom is het zo belangrijk om te genieten van de mooie momenten en vooral om het leven te vieren, want mooier dan nu wordt het misschien wel nooit meer….: "Mooier dan nu" De Dijk Mooier dan nu zal de wind die wolken nooit verplaatsen Zal de hemel nooit in die flatramen weerkaatsen Zullen wij dit ademloos niet gadeslaan Mooier dan nu zal het nooit gaan Mooier dan nu zal geen meeuw ooit stilhangend zwijgen Zal die rook nooit uit fabrieksschoorstenen stijgen En zien wij dit samen niet sprakeloos aan Mooier dan nu zal het nooit gaan Hier langs het stilstromende water Met zijn eeuwig klinkend lied Van vergeet het maar, vergeet het maar Maar vergeet het niet Mooier dan nu zal het licht aan de overkant nooit schijnen Zullen wij niet in de duisternis verdwijnen En begint het morgen weer van vooraf aan Mooier dan nu zal het nooit gaan Mooier Mooier Mooier Mooier

dan dan dan dan

nu nu nu nu

zal zal zal zal

het het het het

nooit nooit nooit nooit

gaan gaan gaan gaan

Tot ziens lieve Jeanette, Stefanie van der Wulp, Aviareps Tourism

44

45

46

Foto’s van Afke en Theo Wahle uit Sneek

Ook wij zijn erg geschokt door het tragische lot dat Jeanette is overkomen. Wij waren in oktober-november 2007 met haar mee op haar eerste reis voor De Boer en Wendel samen met nog 24 anderen. Haar enthousiasme en gedrevenheid hebben wij als zeer positief ervaren. Doordat Theo als penningmeester voor de groep optrad en bij alle stops alles voor de groep afrekende, had hij intensief overleg en contact met Jeanette. Jeanette was een eerlijk en open in de omgang en was een fijn persoon. Jullie missen in haar een fijne collega. Ook haar man Rob treft dit grote verlies en wij hebben erg met hem te doen. Hier een paar foto's waar Jeanette op staat afgebeeld en die een indruk bedrevenheid en betrokkenheid met alles dat met Zuid Afrika te maken heeft en die haar inzet toont voor de groep reizigers. Met vriendelijke groet en sterkte voor de toekomst, Afke en Theo Wahle uit Sneek ****** Hi Rob I just want you to know that we are going through this whole thing with you every step of the way. We have lost a very special friend and are extremely sad about the whole thing. We are constantly watching news and looking at websites to try to find out more information and I'm sure that is exactly the position you are in too. Esme has been in tears a lot - says of all my friends she loved Jeanette very much. My Mom is also very sad. I'm sure you would want to know so I'll quickly tell you about our time with her before she left. I picked her up at the back gate of the CSIR - she had spent the afternoon with her Dad at her friends in Queenswood. We went home to our place and picked up Esme and drove to the Airport I dropped them off at the check-in and went to park the car. By the time I got back to them I found they were in the front of the queue and the whole lot of Dutch tourists who had been on a bus tour through SA had just arrived and formed a large queue behind them. (I have the strangest hollow feeling knowing that they are all gone). Jeanette checked in her "overweight" bags with no problem and we went off to have supper, you know the normal procedure ! She wanted me to choose a restaurant but I knew she liked the Ocean Basket so agreed when Esme suggested we go there. She said that Rob always wanted to go to the Spur ! Anyway we had a great meal - she had prawns and calamari and we shared a bottle of Two Oceans Sauvignon Blanc. We chatted about all sorts of things - talked about the time you surprised me with the a visit from Georg when we were on your boat and also about the time we surprised you in Rustenberg with the visit from Georg. We also discussed the idea of doing a Greek trip with you guys and she was going to find out some prices. As part of our chatting over supper we got onto the subject of all the crime and problems in SA. Jeanette was in tears and wondered what she would do when her Dad was no longer around. She wondered why she would still want to come here if he wasn't here anymore. Shortly after she gave her Dad a call, and then we saw her off at the boarding gates. She said she was going to take a sleeping pill and was very tired after a very busy week in SA. Hope you don't mind me telling you all this - probably my way of handling the situation and getting things off my chest. This whole thing is still unreal to me. Please let me know if I can help with anything on this side like maybe contacting someone Rob please stay in contact. Sterkte Duncan

47

Dear Rob, ! This email of mine must be one more,!among the countless I am sure you have received. It is impossible to put in words!my! feeings of profound sadness for what has happened. I assume the same may happen to lots of other people. ! I only heard about it!the day before yesterday, through a general email from a colleague / friend of Jeannette. My shock and disbelief hit me hard, very hard! ! For me to think of Jeanette was always!associated with Pablo, my dearest son.!As you know, they shared a very special friendship strenghthened along!the years. To think that both lost their lives in plane accidents, and just a few months apart, is difficult to fathom. ! The question is: did!they lose their lives in a!plane accident that could have been avoided if Pablo had decided!not to go for a short leisure flight as he did, and Jeanette had decided to go!on another plane or not to come to SA this time? I don't think so. ! I have it clear that!Pablo's TIME!had come. It goes far beyond an accident. ! I also think the same in Jeanette's case, no matter how hard it is to accept, impossible to avoid the pain, the void it leaves in our lives, and all the rest. This is not a fatalist point of view. It is not! a "religious" point of view either in order to find comfort seeing it in that perspective. ! It is based on my huge spiritual awakening that I have had as a result of this. ! Though I have always been spiritual (not religious) Pablo's!departure from this earth has deepened this spirituality strongly. ! I just hope that you may be graced with the same spiritual awakening I have had. It widens our perspective of the reason of life. Why we are here on earth, and lots of other profound questions that only when we go through big sufferings like this are open to us. I have also learned along the months that it is mainly those!people who have gone through the same sufferings than ours who are the most suitable!to understand us. Therefore,!were you!inclined to contact me (in a short while or after some time) to share more about this,!you are more than welcome to contact me. It will be an honour. ! With my deepest feeling towards your pain which I so fully understand and share. ! Mirtha

48

Jeanette, Veel te jong! Dat dit jouw moest overkomen en juist tijdens het uitvoeren van je passie! De warmte die wij als collega’s vanuit Zuid-Afrika normaal ontvangen zal voor altijd een koud plekje hebben. Een bezoek aan Zuid-Afrika zal nooit meer hetzelfde zijn. We zullen je nooit vergeten. Harco van Uden MilesTravel ******** My deepest condolences to you and Jeanette’s loved ones… I know she was a very special friend of yours. So sorry I’m only responding now as I was away after Indaba and returned to the office today. God bless Radiefa xxx Radiefa Williams International Marketing Cape Town Routes ********* Onze oprechte deelneming voor haar man en vader met het verlies van Jeanette van Oeveren Met respectvolle groet Jozef Verbruggen en allen van Untamed wildlife

49

50

Foto’s van Martin en Marian Rustenburg

SKOK Dit voel soos gister wat Rob en Jeanette ons met oop harte en soveel gasvryheid ontvang het vir 'n onvergeetlike paar dae !! Die geurige reuk van vars gemaakte koffie soggens om nie te praat van die voortreflike etes wat sy aan ons voorgesit het nie. Niks was ooit vir haar moeite of moeilik nie. Wanneer sy vir haar familie in Suid Afrika kom kuier het sy altyd tyd gemaak om saam met ons te spandeer. Soveel keer het sy gese hoe sy haar Moeder mis na haar afsterwe. My heel eerste gedagte nadat ek verneem het van die verskriklike nuus van haar ongeluk en dat daan geen hoop van verdere oorlewendes was nie, was dat Jennie nou by haar geliefde Moeder en broer is. Jy is vir ewig in ons harte en ons gaan jou so baie mis dierbare vriendin. Martin en Marian Rustenburg Suid Afrika ******* May I offer my sincere condolences, Barbara Zieme, Germany Death is nothing at all, I have only slipped away into the next door room, I am I and you are you... Whatever we were to each other, that we are still. Call me by my old familiar name, speak to me in the usual way which you always used. Put no difference into your tone, wear no forced air of solemnity or sorrows. Laugh as we always laughed at the little jokes we enjoyed together. Play, smile, think of me, pray for me. Let my name be ever the household word that it always was. Let it be spoken without effect, without the ghost of a shadow on it. Life means all it ever meant, it is the same as it ever was, there is absolutely unbroken continuity. Why should I be out of mind, because I am out of sight? I am but waiting for you, for in the interval. Somewhere very near just around the corner... All Is Well... (unkown author)

51

52

53

Jeanette, Je verwarmde ons als de Zuid-Afrikaanse zon toen je bij ons op aarde was. Nu schitter je als de helderste ster aan de hemel. Dikke knuffel! We zullen je nooit vergeten. Erik Groot Kormelink ******* Lieve Jeanette, we hebben de afgelopen maanden veelvuldig contact gehad en dan vaak via skype. Ik hoop nog steeds dat jouw status in skype weer van 'offline' zal veranderen in 'online'! We zullen je nooit vergeten Richard Hotel Factsheets ******* Jeanette was ’n unieke mens wat so skielik uit die samelewing geruk is. Haar laggende bruin oë en mooi glimlag sal my bybly. Haar borrelende geaardheid was aansteeklik. Die rukkie wat ek haar geken het was kwaliteit en die gemis en gaping is groot en onherstelbaar vir almal. Die Liewe Vader maak nie duplikate nie, maar net een van haar soort – Dit was Jeanette Susett (Anneli se ma)

54

Lieve Jeanette, In maart 2008 ben je bij ons lid geworden van het WITT platform in de reiswereld. Blij waren we met jouw aanwezigheid omdat je punt 1 een heel warm en lief persoon was. Maar bovenal een zeer scherp, kritisch, doortastend en leergierig lid. Je probeerde je altijd te verdiepen in de onderwerpen, die op ons pad kwamen en jij was eigenlijk een van de weinige die meedacht en reageerde. Je liet ons zeker nadenken en een van de mooiste boodschappen die ik persoonlijk van jouw meekreeg, waren de woorden van jouw vader. Ik citeer uit jouw eigen woorden; Een van de meest waardevolle lessen die ik ooit van mijn vader geleerd heb is dat je 2x moet geven en 1x mag nemen, dan pas is er balans (wij nemen nl. altijd meer dan wij geven). Er zijn mensen die in mijn hart gaan zitten en er ook niet meer uitkomen. Jij was een van deze mensen, lieve Jeanette. Jij zal ook nooit meer uit mijn hart weggaan. Ik weet dat je boven ons met ons meekijkt en meeleeft. Helaas ben je echt te vroeg van ons weggegaan en niemand zal begrijpen waarom nu het moment is geweest. Maar ik zal jouw prachtig persoon koesteren en heb mooie herinneringen aan jou, Jeanette. Ik wens jouw man Rob, jouw vader en familie en al jouw geliefden en vrienden heel veel sterkte toe met jouw verlies en hoop dat men jouw fysieke afwezigheid op hun eigen manier een plaatsje kan geven. Met een lieve Witty knuffel Pauline

55

A">.%'=#aa#5%;#abcb d%*.%#Q"7=#?&5;>;%#%'#/4;%'+%'= e4&&<#1;>#;0#8%.#/"><%'+%#5%.#D3>>;%#+%>%'6 -0#0%'+%#$%&'%(%#'"<#';%.#C"#>&'<6#R%#C"3+%'#:&4@"">%'#'&&4#%%'#7;D%%'0"5*.#/&'#R-!!6#I&.#;*#%4#."%'#';%.#/&'# <%0"5%'6#-0#/%4>;%.#+%#<4"%@=#"5+&.#;0#5%#%4#';%.#5%%4#8%>%5&&>#.83;*#/"%>+%6#$%&'%(%#%'#;0#8&++%'#1%>#%%'#8%%># @>%C;%4;<#.%>%?""'<%*@4%06#A%.#0>;0.%#5%.%%'6#H%'#@""*D%#>&.%4#7%'#;0#7;D#8&&4#.83;*#<%1%%*.6#P%'';*5&0%'6#R%#1"'%'# ;55%4*#7;D#%>0&&4#"5#+%#8"%06#R%#*@4&0%'#3;./"%4;<#"/%4#8%.#*.&4.%'+#"'+%4'%5%4*:8&@=#"/%4#8"%#C%#+%#83>@#/&'#8&&4# 5&'#1&&4+%%4+%#%'#+&.#8;D#8&&4#+%#43;5.%#<&?#"5#%%'#%;<%'#7%+4;D?#.%#*.&4.%'=#"/%4#1%401;DC%'=#"/%4#:">>%<&)*#;'#+%# 4%;*1%4%>+=#"/%4#8&&4#@&**;%#/""4#T3;+MJ?4;0&=#"/%4#+%#/%47"31;'<#/&'#8&&4#83;*=#"/%4#8&&4#/&+%46 -'#5&&4.#8%77%'#1%#'"<#1&.#8%%'#%'#1%%4#<%5&;>+6#R%#7%*@4&0%'#8%.#"@C%(%'#/&'#+4&&;7"%0%'6#$%&'%(%#/4"%<#5%# %%'#/""47%%>+#.%#*.34%'6#F'<%/4&&<+#04%%<#;0#5%.%%'#%%'#/""47%%>+#/&'#8&&4#.%43<6#!2@;*:8#$%&'%(%6#A%.#/"%>+%# ';%.#&>*"?#D%#7%>&'<4;D0%#;'?"45&N%#&&'#%%'#5"<%>;D0%#:"':344%'.#/%4*:8&f%=#5&&4#&>*"?#D%#0%'';*#+%%>+%#5%.#%%'# <"%+%#:">>%<&6#I&.#8%7#;0#C%%4#<%1&&4+%%4+6 H%'#@&&4#C;''%'#3;.#8&&4#gg'#'&#>&&.*.%#%5&;>#7%4;:8.#&&'#5;DW hH0#;*#'%.#*"#:"'.4">#?4%&0#*""*#D2#M#K8%:0M:8%:0#+"37>%#:8%:0#03'#D%#""0#7;D#5;D#%%'+&<#"@#+%#<4&?#C%(%'#!#e%>300;<# %4/&&4#%0#+;.#&*#@"*;N%?#""0#&>#04;D<#5;D'#&<%'.#*"5*#1%>#%%'#@;D'#/&'#5%#!#I;.#*"4<#1%>#%4/""4#+&.#+%#@3'.D%*#"@#+%#i# *.&&'#%'#+&.#5%40%'#0>&'.%'#""0Lj -0#8%7#$%&'%(%#>%4%'#0%''%'#&>*#%%'#1&45%=#/4;%'+%>;D0%#%'#<"3+%%4>;D0%#/4"316#-%5&'+#5%.#1;%#;0#<4&&<#'"<#Z'*#8&+# 1;>>%'#*&5%'1%40%'6#H'#1&.#7%.%4#8&+#1;>>%'#>%4%'#0%''%'6# G""4#5%C%>?#8%7#;0#&>ND+#<%+&:8.W#&>*#;0#'"<#Z'*#;%5&'+#'"+;<#8%7#"5#%%'#<4"%@*4%;*#/&'#5;D#.%#7%<%>%;+%'=#+&'#7%>#;0# $%&'%(%6# G%4.4"31+6 -0#1%'*#D3>>;%#8%%>#/%%>#*.%40.%#;'#+%C%#"'<%>""`;D0#5"%;>;D0%#ND+6# -'<4;+#/&'#!8;%> [-KH#k#!4&/%>#B3@@"4. R&&4+%'7"4:8*.4&&.#cl mnoc#eA##AFE!Hp

56

Jeanette was on tour with us in 2008 as a tourleader. !She saw the potential and started her own business shortly after this tour. Here are some pictures of the trip we did - both were taken near Hoedspruit, Mpumalanga, South Africa. With her in the pictures are Peter Maas - the chauffeur, and Zania Collin - the tour guide. Always the bubbly person, she remained true to her homeland and her family in South Africa! Francois Collin

58

59

Liefste Jeanette A FRIEND knows the song in my heart and sings it to me when my memory fails Op die oomblik is ek steeds woorddroog......net sodat ek daelank oor jou loop en wonder. Ek het weke gesleur om hierdie woorde bymekaar te kry.! Die spontane erkenning van jou ingebore waardigheid, noop my om die woorde te vind; om die afskeid en hartseer te omarm en die herinnering van jou voetspoor te eer.! Dankie vir die manier waarop jy ons lewe op ’n besondere ongekunstelde manier geraak het - uniek aan jou vrolike aard -. Vriendskap bly vir my een van die mees kosbare lewensgeskenke. Jy het soos ’n vars en vrolike briesie in my lewe gekom op die Vakantiebeurs in Utrecht. Van daardie dag het jy my lewe so vol gekleur met al jou kosbare aandag van ’n opregte vriendin. Jou mails “…waar is jy…wees goed vir jouself…rus’n bietjie…”sal ’n groot leemte in my lewe wees. Plotseling het jy uit ons lewens verdwyn. Maar jou legende en jou vrolike sonskyn geaardheid sal altyd jonk en vars in ons herinneringe bly. Ek sal altyd jou betroubaarheid en sin vir detail koester. Die heerlike tyd saam by die ITB sal altyd my herinneringe aan jou vervul. ‘Wanneer iemand sterf…ontmoet ’n mens mekaar op ’n unieke wyse in herinnering.’ -------------------------------------------------------------------------------------------“By living one day at a time, You live all the days of your life” --------------------------------------------------------------------------------------------------------“Sterven is het doven van een kaarsNiet de vernietiging van het licht. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------"Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away." -------------------------------------------------------------------------------------------Die dood van jou liewe Jeanette,het ons almal to stilstand gebring. Ek leef nou meer bewus en dankbaar vir elke dag van LEWE. Met die wete dat ons lewens nie eindig by die einde van ons aardse lewensreis: "In that day he will remove the cloud of gloom, the shadow of death that hangs over the earth. He will swallow up death forever! The Sovereign Lord will wipe away all tears. The Lord has spoken! Isaiah 25:7-8 “There are many rooms in my Father's home, and I am going to prepare a place for you. If this were not so, I would tell you plainly. “ John 14:2 Jesus told her, "I am the resurrection and the life. Those who believe in me, even though they die like everyone else, will live again." Ps 31:15 “My times are in Your Hands” Rick Warren skryf die volgende pragtige stuk wat nou vir my waarlik sin maak

60

What is the purpose of life? “In a nutshell, life is preparation for eternity. We were not made to last forever, and God wants us to be with Him in Heaven. • One day my heart is going to stop, and that will be the end of my body-- but not the end of me. • I may live 60 to 100 years on earth, but I am going to spend trillions of years in eternity. This is the warm-up act - the dress rehearsal. God wants us to practice on earth what we will do forever in eternity. • We were made by God and for God, and until you figure that out, life isn't going to make sense. • Life is a series of problems: Either you are in one now, you're just coming out of one, or you're getting ready to go into another one. • The reason for this is that God is more interested in your character than your comfort; God is more interested in making your life holy than He is in making your life happy. • We can be reasonably happy here on earth, but that's not the goal of life. The goal is to grow in character, in Christ likeness. • I used to think that life was hills and valleys - you go through a dark time, then you go to the mountaintop, back and forth. • You can focus on your purposes, or you can focus on your problems: • If you focus on your problems, you're going into self-centeredness, which is my problem, my issues, my pain.' But one of the easiest ways to get rid of pain is to get your focus off yourself and onto God and others. • You have to learn to deal with both the good and the bad of life. • When I get up in the morning, I sit on the side of my bed and say, God, if I don't get anything else done today, I want to know You more and love You better. God didn't put me on earth just to fulfill a to-do list. He's more interested in what Iam than what I do. “ • That’s why we're called human beings, not human doings. “ Happy moments, PRAISE GOD. Difficult moments, SEEK GOD. Quiet moments, WORSHIP GOD. Painful moments, TRUST GOD. Every moment, THANK GOD. Met groot waardering en simpatie aan Rob , jou pa en familie. Ons sal mekaar dra in jou herinnering. Ons salueer jou lewe! Johan en Ella du Toit

61

Losser, 31 mei 2010 Lief suikerklontje, Het ongeluk ligt al weer 2,5 week achter ons, maar ik kan het nog steeds niet begrijpen. Waarom moest je in dat toestel zitten? Ik verwacht je elk moment weer aan de telefoon: “Ha Kipje, hoe is het?”. Helaas zal ik dat moeten missen, al die gesprekken…….. We kennen elkaar sinds je in 1998 bij mij solliciteerde om bij Arke op de afdeling ICT als planner van de technical support aan de slag te gaan. Nadat we je aangenomen hadden belde je op: “Ik kom niet”. De vader van Rob was overleden en je zag het niet meer zitten. Niet al te lang daarna belde je me weer op en wilde je alsnog wel komen. Ik was blij want ik zag het met je zitten. We hebben ongeveer 3 jaar bij elkaar op de kamer gezeten. Je wilde alles weten, wilde alles uitzoeken, structuren veranderen, soms een beetje mopperen op collega’s, kortom een bonk energie, initiatief, ideeën etc. Altijd opbouwend en positief. Ik moest je regelmatig temperen omdat je anders verzoop in ideeën en acties. Tussen de middag gingen we vaak wandelen. Behalve als het slecht weer was en dat was het nogal eens. Je had meestal geen jas bij je en anders een dun jasje. Als het dus koud of regenachtig was ging je niet mee. Het was geen goed weer voor suikerklontje. Na de verhuizing van Arke naar het Forum in Enschede ging ik binnen TUI wat anders doen. Niet al te lang na de verhuizing, werd het Bedrijfsbureau opgeheven. Je ging direct actief op zoek naar een andere functie binnen TUI. Die vond je bij de afdeling Informatie Management als procesmanager. Ook daar ging je weer met volle energie tegenaan. Je raakte echter langzamerhand steeds meer in conflict met je baas Jemy. Dat was voor jou een heel pijnlijk proces. Je goede bedoelingen werden miskend. Je vond in 2005 snel werk bij het MST als teamleider application services. Aangezien we beiden in hetzelfde vak zitten hebben we regelmatig van gedachten zitten wisselen over de problemen waar je tegenaan liep. Niet iedereen heeft dezelfde inzet en hetzelfde enthousiasme als jij. Eind 2007 besloot je te stoppen bij het MST en je droom te verwezenlijken: Reizen en Zuid-Afrika. Je raakt sowieso niet snel uitgepraat maar over Zuid-Afrika nooit. Samen met mijn vrouw Ida zijn we begin 2008 bij jou en Rob op bezoek geweest als voorbereiding op een rondreis die we met Kras gingen maken door Zuid-Afrika. We gingen er met een “houten” hoofd weg, boordevol informatie. Regelmatig heb ik ook je vader en moeder ontmoet. Dat viel haar zwaar de ouders op leeftijd op zo’n afstand. Eerst de ziekte van haar moeder en later de operatie van haar vader. Als het er even afkon ging je met Rob of alleen naar je ouders. Ook op afstand probeerde ze alles te regelen. Geen moeite was je teveel. Ik denk dat je nu ons “van boven” in de gaten houdt en daar waar mogelijk wat (bij)stuurt. Dat heb je nooit kunnen laten (met zeer goede bedoelingen). Lief suikerklontje, ik mis je “luisterend oor”, je vermaningen, je lach, je adviezen enz…. Theo Kip

62

Voor mijn collega Jeanette Nederlandse reiswereld treurt Onze harten zijn verscheurd Wij collega’s komen elkaar tegen, telkens weer “Hi zie ik jou ook weer?” Vooral op beurzen groot en klein Ja wat is dat altijd gezellig en fijn Tot Jeanette wordt weggerukt Dan is iedereen helemaal stuk En heeft de reiswereld verdriet iedereen die dit ziet het is nu niet meer zoals voorheen want Jeanette verdween Een spontane en lieve vrouw Moest dit nou? Angeli ******* Ek het Jeanette nie goed geken nie maar ons het wonderlike oomblikke gedeel tydens die SA Toerisme Indaba in Durban. Toe ek vir Jeanette afgesien het by die hotel met haar!en Anneli se vertrek vroeg op die oggend van die11de Mei, het ons ooreengekom om weer te ontmoet as ek Nederland!besoek. Ek het nooit gedink dat dit die laaste keer sou wees dat ek haar sou sien nie.! ! Jeanette!!was lewenslustig, opbeurend, 'n aartsoptimis!en wat my die meeste beïndruk het, was dat sy altyd geluister het en opreg belanggestel het. Sy het 'n baie diep indruk op my gemaak en ek het dadelik van haar gehou. ! Mag haar siel rus in vrede en mag die wat haar geken het, die goeie en positiewe indrukke wat Jeanette nagelaat het, altyd koester. ! Tielman Furter Stockholm

63

64

Beste Rob en familie, Marian en ik bezochten in 2007 een workshop over Zuid Afrika. Tijdens dat bezoek kwam er een jonge vrouw naar ons toe, die ons vroeg of wij toevallig met de auto waren en of zij dan met ons mee terug kon rijden naar Goor. Dit was onze eerste ontmoeting met Jeanette. Op de weg naar Twente praatte ze honderduit, was erg vrolijk en open. Ze vertelde in haar grappige mix van Nederlands met een Zuid Afrikaans accent dat ze een tijd daarvoor een stukje in de Twentsche Courant had gelezen over Suid Afrika Reise, en dat ze daardoor over de brug was geholpen om haar plannen, een zelfstandig reisbureau, gespecialiseerd in Zuid Afrika, te verwezenlijken. De rit naar Twente duurde daardoor een stuk korter. Bij die ontmoeting bleef het niet. We belden elkaar wel eens om wat van gedachten te wisselen en tijdens diverse activiteiten die betrekking hadden op Zuid Afrika, de vakantiebeurs en het Afrika Festival kwamen we elkaar zeker tegen en konden we weer bijpraten, Jeanette was altijd opgeruimd, erg open en nooit negatief. Heel anders dan we gewend zijn het reiswereldje, waar nogal wat mensen rondlopen die zich groter voordoen dan ze zijn en een ander weinig gunnen. Jeanette was het tegenovergestelde, wat haar onder andere ook zo bijzonder maakte. Tijdens het Afrika Festival in Hertme in 2009 waren we weer eens met elkaar aan de praat en het leek ons leuk om een speciale Zuid Afrika hoek te maken, zodat we op die manier dat mooie land nog beter konden promoten. Natuurlijk wilde Jeanette direct spijkers met koppen slaan en zijn we samen langs alle kramen, die iets met Zuid Afrika te maken hadden gegaan of ze hiervoor geïnteresseerd zouden zijn. Toen dat allemaal positief was ontvangen, hebben we de organisatie benaderd om het één en ander voor elkaar proberen te krijgen. Dit jaar hebben we, niet alleen op de vakantiebeurs, verschillende malen contact met elkaar gehad, hoe het zakelijk ging, wat we allemaal zoal tegenkwamen, en hoe we het Afrika Festival zouden gaan regelen. Woensdags voor haar vertrek naar de Indaba hebben we nog ruim een uur (en een uur is niets als je Jeanette aan de telefoon had) met elkaar gebeld over het Afrika festival, de lopende zaken en over de kwaliteit van luchtvaartmaatschappijen, waarbij we nog wat grappen over en weer vertelden. We spraken nog af om, zodra ze terug zou zijn in Nederland, eens af te spreken om bij te kletsen. Groot was mijn schrik, toen in woensdagochtend 12 mei in het nieuws hoorde dat er een vliegtuig was neergestort bij Tripoli. Mijn eerste gedachte was: nee, als Jeanette maar niet in het vliegtuig zat, maar ja, al vrij snel werd duidelijk dat Jeanette in deze vlucht zat, wat uiteindelijk, de laatste vlucht van Kaia Travel zou zijn. Jacqueline belde ons woensdag op met het droevige nieuws, maar het was al geen nieuws meer. Het was de bevestiging van een vreselijk feit. Geen afspraak meer om bij te kletsen, geen vrolijke, positieve Jeanette meer, met allerlei ideeën om haar geliefde land te promoten. We zullen Jeanette erg gaan missen. Marian en ik zijn ondertussen in de dossiers gedoken van de reizen die door Jeanette waren verkocht en geoffreerd, en ook daarbij merken we weer hoe Jeanette was. Aandacht voor de klant om een unieke reis te bedenken, weer die aandacht om haar geliefde land Zuid-Afrika zoveel mogelijk te promoten, rekening houden met de persoonlijke situatie van de klant en zoveel meer. De lopende zaken van Kaia Travel afwerken is niet alleen werken, maar een continue gedachte aan een fijne, eerlijke, oprechte en positieve vrouw. Jeanette, we zullen je heel erg missen, en we zullen er alles aan doen om de mensen een onvergetelijke vakantie te bezorgen, zodat ze jou zeker niet zullen vergeten. Met vriendelijke groeten Douwe en Marian Baas

65

Some pictures that I got from Yolanda from Fundisa. She obviously would have liked the last one best ;) Be strong! Robert de Vries - Qandisa Hospitality

66

Groningen, The Netherlands, 27 Mei 2010 Liefie, Wat gaan aan? Hoe kom ek moet dit nou vir jou skrijf? ? I suppose to follow up on Indaba and so should you!!!! I have only known you since 24 September 2009. Thinking back I remember trying to get the appointment with you in Goor . You thought you would be to small to visit and I would probably waste my time by visiting you…..Hmmmm…I knew better (and we most likely had to meet anyway)! A nice first contact; you made time for me and introduced me to an old friend from the UK that you hosted, and took the time to listen to my kack ;). Ever since , you tried to support me wherever you could: trying to use the properties Qandisa represents, getting a nice write up in the Columbus magazine for one of my properties, information on potential competitors, motivating comments and suggestions and much more. Thanks Jeanette, really appreciated! We started building a relationship and got on with each other. Both two small businesses and both passionate about South Africa and proud and excited of what we do! The highlight definitely was the Vakantiebeurs! Sharing a bungalow with you, got you quickly the name: mom! This because mothers always take good care of their kids (for that week it was Nico and me;) which you did perfectly!! What an awesome and fun stay we had at Egelshoek with you. A tranquil setting with that snow around our bungalow and great atmosphere and fun in the Bungalow and at the Vakantiebeurs . My apologies for my snoring by the way, I would have suggested renting a bunker next time… Anyway, A great Vakantiebeurs with good potential for you and good exposure for South Africa in general (could have been better as we all know and through your efforts, VNU will hopefully put on a better stand. I will make sure on your behalf…). … I think Koen (and the other people in the train coming back one night from the show) will happily think back of that train journey back to Hollandsche Rading, great fun! At the Vakantiebeurs you also finally met my real Liefie, you were very happy for both of us and extremely ‘’meelevend’’ which Hetty by the way really appreciated in you! We saw each other briefly at ITB in Berlin and I could see you enjoyed that show very much. Andries really appreciated the Cloggies by the way (he was still talking about it when I visited him at Buffelsdrift prior to Indaba). The show of shows is Indaba and you made a plan to attend and managed to get a plane ticket; once again I could hear excitement in Goor; ’’my first Indaba, yes!!’’! I left early April because I had to fly back straight after Indaba for bruiloft van sus (as you called it) and had to do some work in SA prior to Indaba. The 7th of May we finally saw each other again and this time on African soil. We had a nice dinner at Havanna’s in Durbs and although it was dark outside you were the shining light there and everybody in that room could clearly see you enjoyed the educational with Anneli and that you were very excited to attend Indaba. You were very happy to see me and of course Hetty and could not wait to hear her feedback on her first trip to SA. Thanks to you she felt ‘’op haar gemak’’ during that dinner, thank you for that!! You would definitely have been invited for our wedding but you fortunately knew that!! During Indaba we chatted briefly as both of us were very busy but you said it was an eye opener and absolutely worth your while visiting Africa’s Top Travel Show. That Monday night we gave each other 3 kisses and a big hug and we were suppose to arrive on Wednesday in Dusseldorf around the same time. It all turned out differently….. We shared the same passion: South Africa, and also try to make it our living (not always easy.. ). Together with Anneli (thank you for introducing me to her!!), and many other, passionate about South Africa, people, we will continue promoting (y)our South Africa to the people here in The Netherlands and I will never forget you while doing this. We do not get you back by continuously crying and being sad so I will move on, spread the good news and while doing that, I will look up ‘’naar die blau van onse hemel’’ and give you a little!! Liefie, thanks for being the warm, meelevend, enthusiastic, fun, integer and great person you were and for everything you have done for Qandisa Hospitality and for me as a person. Ek gaan jou mis Jeanette!!! Robert de Vries

67

Golf Lieve Anneli, Ook jij gecondoleerd met het verlies van je goede vriendin Jeanette. Ik vind het zo vreselijk wat er gebeurd is. Het moet ook voor jou nog steeds ongelooflijk zijn. Dat is het zelfs al voor ons! Ik had zo vaak nog even contact met haar, vaak ’s avonds, veel en veel te laat. Altijd een opgewekt geluid uit Goor. Wat een gezellig en heerlijk mens. Ook aan de telefoon (met koffie en stroopwafel erbij) altijd vrolijk en een goed gesprek. Ze heeft ons ook zo goed geholpen met adressen van agenten in Z Afrika, maar , ook van haar concurrenten, ze was daar zo gul in. Vreselijk dat ze er niet meer is. We hebben zo’n behoefte aan authentieke mensen in onze industrie! En natuurlijk heb ik wat anekdotes opgevist. Ze dateren van augustus 2009. Naast ‘ zakelijke ‘ mededelingen kwamen ook de volgende regels voorbij: ‘ Een super maandag gehad, heerlijk met pa, manlief Rob en vrienden gebraai (boerewors en steak uit ZA!). Ange, ik probeer vandaag nog even het kidsprogramma op de website zetten, laat het je weten.’ Je geloof het niet, morgen ga ik GOLFEN! Voor het eerst in 3 jaar. We hebben een vriend uit Engeland op bezoek, samen waren wij jaren lid in Lochem en morgen ga wij – ja, ook mijn vader van 86 18 holes spelen. Vanmiddag geen last gehad van mijn schouder, dus ik heb er heel veel zin in!! maar nu ga ik eerst met pa een golfballetje slaan op het grasveldje achter het huis !Ik ben inderdaad ook golf fan, speel helaas alweer een jaar of drie niet meer door een hardnekkig schouder probleem, moet geopereerd worden maar daar heb ik geen tijd voor ! Anneli dit zo teruglezend, moet het ook voor haar vader een drama zijn. Ik vind het geweldig dat jij een mooi boek maakt. Wens je veel sterkte toe. Lieve groet Ange Waterberg Bushveld Retreat

68

I didn’t know Jeannette very well but the few times i had the occasion to meet her in yr presence I can recall a radiant, vibrant, vivacious person, who had an aura about her, so positive, always smiling , undoubtedly a very special precious person. I am sure she is in heaven happy, she obviously left a void for those very dear to her and i am sure she will be missed, I think of her a lot, and pray god will help her family endure this heartfelt pain. she certainly left an impression on me, and will be remembered always with fondest memories of those few happy moments in her presence. Liliane Salomone ****** Lieve Jeanette, Al weken ben ik bezig iets op papier te zetten maar alles wat ik schrijf doet jou geen recht. Ik zie je nog iedere keer voor me, helemaal enthousiast en eigenlijk teleurgesteld dat je weer naar huis zou gaan, op de Indaba. We spraken nog af dat we elkaar snel weer zouden zien terug in Nederland. En toen kwam dit bericht… Een hele dikke kus en heel veel liefs, Charonne Jeannette was altijd vrolijk en enthousiast! Ik heb nog nooit iemand gezien met zoveel passie voor hetgeen waar ze mee bezig was (en dat was veel) en dat was ook erg aanstekelijk. Ik zal haar vreselijk missen! **** Het was een voorrecht om Jeanette te kennen. Altijd positief, vrolijk, enthousiast en geïnteresseerd. Veel sterkte met het verlies van deze dierbare vrouw die altijd in onze gedachten zal zijn. Hellen Schrama

Dear Anneli Thank you for your email. What a shock it was to hear that Jeanette had been one of the passengers on the aircraft which crashed in Tripoli. Another friend of ours, Fanie van Heerden, gave me the news. She, Jeanette, Jill Sawers and I were friends at the CSIR during the time that Rob and Jeanette were in Pretoria. In fact I met Jeanette at the CSIR squash club all those years ago where we became "squash buddies" so to speak. We did not work for the same Division at the CSIR, but had mutual friends who did. So I can say that Jeannette, Fanie, Jill Sawers, Carol Schmidlin and I were part of one of the first ladies teams to play at the CSIR. At first we only played social squash. Then the men "allowed" us to play in the Divisional league and our girls team was labelled "The Damsels" and allowed to play in the C league. Imagine the surprise of the men when the "Damsels" won the C league and were then allowed to play a league higher and ultimately to play in mixed teams for the Divisions. So Jeanette was one of those "pioneers of ladies squash" at the CSIR. We ultimately were allowed to join the Northern Transvaal league - which meant that CSIR team could compete with other clubs in Pretoria. I remember Jeanette so fondly as a person with a great sense of humour. She was always ready for a party, had a great zest for life and made very good and long lasting friends. She continued writing to us all long after she and Rob left South Africa and kept up with visiting many of her closer friends when she was in Pretoria either with or without Rob. I did join them for a good evening of "remember when" chatter at the home of Jill Sawers when they were in Pretoria one year. So we have wonderful memories of times on and off the squash court and the positive imprint she made on all of our lives. The fact that she started her own travel agency shows how much initiative and drive she had and what a positive outlook on life she displayed. She loved South Africa very much too and wanted to "showcase" her home country to all others. I would like to express my sympathy to Rob and to her family on her passing. We mourn a friend who has gone - too soon - to meet her maker. Thank you Anneli for the wonderful idea of putting together a booklet for the family. I passed on your request to both Jill Sawers and to Fanie van Heerden. I do wish that I had a photo of us all with Jeanette on or at the squash court, but unfortunately, I don't have. So I do hope that these few thoughts and memories of Jeanette will help to fill the picture you will be drawing of our friend. Best wishes Jenny

69

Lieve Jeannette, Op 19 Febr. 2010 heb ik je voor het eerst en helaas voor het laatst ontmoet! ste Het was heel kort en krachtig op het 50 verjaardag feestje van Anneli. Ik had heel veel over je gehoord en inmiddels weet nu veel meer over je en ik was benieuwd wie nou eigenlijk Jeannette was? Ik ging bij je zitten om even kennis met je te maken en ik dacht laat ik nou deze Zuid- Afrikaanse dame ontmoeten aangezien ikzelf Zuid-Afrikaanse ben! De click was er meteen en je zei tegen mij dat je had ook veel over mij gehoord en dat vondt ik leuk om te horen, je had meteen een indruk bij mij achtergelaten. Gelijk zei je dat wij moeten een keertje afspreken en ik vondt dat meteen heel leuk om te horen, meestal ben ik degene wie dat zegt tegen nieuwe mensen! Ik zat op dat moment in een fase van mijn leven dat was heel spannend want ik heb een kinderwens en of je wist daarvan of ik was bezig om jou dat te vertellen weet ik niet meer, maar je zei heel duidelijk tegen mij “ik heb bewust gekozen voor geen kinderen”. Dat vondt ik best heftig om te horen en wou eigenlijk meer weten daarover, maar helaas zou ik de rest van het verhaal niet echt weten! Ik heb je wel zien zitten kijken, lachen en genieten met de mensen om je heen, je straalde! Je bent een mooie warm vrouw Jeannette met een prachtig glimlach en je droeg je mooi Zuid-Afrikaans gouden slaven armbanden en dat herken ik van veel vrouwen vanuit Zuid-Afrika want over de algemeen dragen Nederlandse vrouwen geen gouden armbanden en dat zijn maar een paar van de indrukken die je heb bij mij achtergelaten! Ik probeer nu Anneli te helpen om ‘closure’ te vinden want zij mist jou zou ontzettend veel en door haar laten praten ben ik je beter aan het leren kennen! Je houdt ook zo van het natuur, van de bomen, de zee, de strand, mooie kleuren om je heen, schilderen van Afrikaanse dames die je overal hebt in huis en je vader die “klusjes”gedaan rondom en in het huis, jou ‘Kaia’ en “all the little things in life”! Prachtig! Het leven was voor jou veel te kort maar ik hoop van harte dat je bent nu in een mooie plaats en dat je ziel komt tot rust en dat ik je een dag weer zal zien en misschien opnieuw ons gesprek oppakt! Ik wens je man Rob en de rest van je familie heel veel sterkte, Liefs Stella x

70

What a shock it was to hear that Jeanette had been one of the passengers on the aircraft which crashed in Tripoli. Another friend of ours, Fanie van Heerden, gave me the news. She, Jeanette, Jill Sawers and I were friends at the CSIR during the time that Rob and Jeanette were in Pretoria. In fact I met Jeanette at the CSIR squash club all those years ago where we became "squash buddies" so to speak. We did not work for the same Division at the CSIR, but had mutual friends who did. So I can say that Jeannette, Fanie, Jill Sawers, Carol Schmidlin and I were part of one of the first ladies teams to play at the CSIR. At first we only played social squash. Then the men "allowed" us to play in the Divisional league and our girls team was labelled "The Damsels" and allowed to play in the C league. Imagine the surprise of the men when the "Damsels" won the C league and were then allowed to play a league higher and ultimately to play in mixed teams for the Divisions. So Jeanette was one of those "pioneers of ladies squash" at the CSIR. We ultimately were allowed to join the Northern Transvaal league - which meant that CSIR team could compete with other clubs in Pretoria. I remember Jeanette so fondly as a person with a great sense of humour. She was always ready for a party, had a great zest for life and made very good and long lasting friends. She continued writing to us all long after she and Rob left South Africa and kept up with visiting many of her closer friends when she was in Pretoria either with or without Rob. I did join them for a good evening of "remember when" chatter at the home of Jill Sawers when they were in Pretoria one year. So we have wonderful memories of times on and off the squash court and the positive imprint she made on all of our lives. The fact that she started her own travel agency shows how much initiative and drive she had and what a positive outlook on life she displayed. She loved South Africa very much too and wanted to "showcase" her home country to all others. I would like to express my sympathy to Rob and to her family on her passing. We mourn a friend who has gone - too soon - to meet her maker. Thank you Anneli for the wonderful idea of putting together a booklet for the family. I passed on your request to both Jill Sawers and to Fanie van Heerden. I do wish that I had a photo of us all with Jeanette on or at the squash court, but unfortunately, I don't have. So I do hope that these few thoughts and memories of Jeanette will help to fill the picture you will be drawing of our friend. Best wishes Jenny Hale University of Pretoria

71

Lieve Jeanette, Ongelooflijk is het nog steeds, ik kan het maar niet geloven dat je er zomaar niet meer bent. Ik zal je niet snel meer vergeten, de herinneringen blijven. Toen ik met mijn kinderen op vakantie ging naar Zuid Afrika afgelopen april was jij degene die alles heeft geregeld. Door de aswolk kon ik pas op het laatste moment vertrekken waardoor ik dus niets van tevoren had geboekt. We belden vanuit de luchthaven en jij zei, relax Veronique, als je morgen vroeg aankomt in Johannesburg dan staat er een auto klaar en zijn de hotelnachten geregeld. En inderdaad, dat was ook zo. Bij alle foto’s die we gemaakt hebben denk ik, dat had Jeanette ook geregeld. Helaas kun je nu niets meer regelen, iets wat je op je lijf geschreven stond. Lieve Jeanette, ik mis je nog steeds. Liefs Veronique ****** In september 2009 leerde ik Jeannette kennen, Anneli en ik zouden een project voor de WK 2010 opstarten en Jeannette was een van onze sparring partners. ik ontmoette haar bij haar thuis en het was meteen ook het thuis gevoel wat mij opviel, we hebben die middag veel gepraat en de indruk die Jeannette bij mij achterliet was er een van enthousiasme, deskundigheid en vooral gastvrijheid. We hebben elkaar nog regelmatig gesproken en gezien en het was telkens weer gezellig en spontaan. Dit is ook het beeld wat mij van Jeannette zal bij blijven. een vrouw die professionaliteit en precisie hoog in het vaandel had staan maar die tevens een zeer gezellig mens is geweest. Zo zal ik Jeannette dan ook herinneren. Het is jammer dat dit noodlottige ongeval een einde heeft gemaakt aan het leven van deze boeiende dame...... Groet, Miriam Oomen

72

Ik herinner me Jeanette heel goed, zij was: spontaan, behulpzaam, druk beestje, lief, hartelijk, wist wat ze wil, sterk, goede mensen kennis, gedreven. Groetjes, Arletta

73

74

SY KON LAG!!!!!!!!

Jeanette se dood sal nooit vir my beter “voel” nie, maar ek weet dat tyd wel hierdie verskriklike seer sal sagter maak. Ek deel graag hierdie met Pa Jan en Rob : Om ‘n goeie vriendin te verloor, is amper soos om ‘n suster te verloor …………. As mens deur stukkies skaduwees in jou lewe loop, hoor jy baie ge-eikte uitdrukkings van tyd sal genees, dit word weer beter ens ens ens.! Dit gaan by mens se een oor in en by ander oor uit.! Jy is dankbaar vir ondersteuning, maar die enigste werklike genade en “blessings” kom van bo.! Dit is werklik al wat mens deur sulke tye dra.! En ek weet ons blessings is DAAR en dit SAL ons help.! Ons mag maar baie baie sad voel en ek glo tog God gebruik sulke dinge in en om ons, sodat ons net weer eens klein, dankbaar en vol genade kan word. Ek weet hierdie dae is vol verdriet vir ons, maar soek sorgvuldig in al die herinneringe na die goeie en mooi tye saam met Jeanette.! Ons sal nog woorde/gedagtes kry wat sal beter maak, heel maak en lig maak. Daar sal nog baie vrae wees, maar uiteindelik sal ons dit vir onsself uitklaar:! dood gebeur omdat ons bestaan ‘n voordurende herhaling is van “lewe” en “sterwe” Sy het BAIE sonskyn in my lewe gebring en ek sal haar altyd laggend onthou, soos in 2007 toe ons in Holland gekuier het: En sy het omgegee, regtig omgegee: Sy het ons so baie geleer van ander mense eerste stel….. Ek hoor jou sê liewe Jeanettie: ” Miss me-but let me go when I have come to the end of the road and the sun has set!for!me. I want no tears in a gloom filled room. Why cry for a soul set free? Miss me a little - but not too long, and not with your head bowed low. Remember the love that we once shared. Miss me - but let me go. For this is a journey we all must take, and each must go alone. It’s all part of the Masters plan, A step on the road to home. When you are lonely and sick of heart, go to the friends that we know, And bury your sorrows in doing good works. Miss me - but let me go. Perhaps if we could know, the reason why they went,!!!!!!! We’d smile and wipe away the tears that flow, we wait content.! If I should go before the rest of you, break not a flower nor inscribe a stone, Nor when I'm gone speak in a Sunday voice, But be the usual selves that I have known. Weep if you must, Parting is hell!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! But life goes on, so sing as well." Elke dag word ek wakker met jou in my gedagtes en elke aand gaan slap ek met jou in my gedagtes.....Baie dankie my dierbare vriendin vir jou onbaatsugtigheid en vir elke mooi herinnering wat NOOIT sal vervaag nie. Ons hoor jou stem, jou lag en ons voel jou warmte, jou omgee jou innemendheid.... JEANETTE JY WORD VREESLIK GEMIS.......................... Elize

75

Jeanette Ik kende Jeanette nog geen jaar; in juli 2009 kwam ik voor het eerst bij haar op bezoek in Goor. Het klikte meteen. Op zakelijk gebied, waarbij Jeanette vol enthousiasme met Kololo aan de slag ging, maar ook persoonlijk. Het klikte, zoals dat heet. Haar mooie mix van Nederlands en Afrikaans werkte heel aanstekelijk. Dit mailtje was Jeanette ten voeten uit: Hoi Frits, Dank voor je reactie die ik heelhartig delen! Met hartelijke!Afrikaanse groet / Warm African regards, Jeanette van Oeveren We hebben ideeën ontwikkeld voor pakketreizen met Kololo erin en daarbij ook veel gelachen. Op de Vakantiebeurs boekten we onze eerste concrete successen. Boos was ze over de wijze waarop de Vakantiebeursorganisatie met haar klacht over de stand omging. Tijdens de laatste Indaba waren we samen bij de bijeenkomst waar die stand weer ter sprake kwam. Halverwege liep ze weg; ze vond het een zinloze discussie en was vastbesloten volgend jaar niet mee te doen. Ik denk dat ik de laatste ben geweest die Jeanette in levenden lijve heeft gesproken. Na de Indaba kwamen we elkaar op het vliegveld van Johannesburg weer tegen. Ze was haar “bubbly self”. Vol van wat ze allemaal had meegemaakt en vol over wat de toekomst allemaal ging brengen. We hebben samen een cadeautje gekocht voor Anneli Bronkhorst, die de rondreis een week tevoren zo geweldig had georganiseerd. Ze kocht bij een zilverkunstwinkel een portemonnee met gesp en een set coasters omdat ze wist dat Anneli die mooi zou vinden. We kochten een flesje water en een cool drink en gingen nog even bij de gate zitten. Ze gaf me een halve slaappil voor in het vliegtuig: “als je niet kan slapen moet je die gewoon innemen”. Ze had een mooie, leren tas bij zich; ik complimenteerde haar daar mee. “Ik heb lang getwijfeld of ik hem zou kopen”, zei ze me, “ omdat hij toch wel duur was, maar ik heb hem toen toch gekocht. Het is mijn reistas en ik ben er best een beetje trots op”. Toen werd het tijd voor haar om te boarden. “We zien elkaar snel weer in Nederland en je moet van de zomer maar eens langskomen voor een barbecue”. Ze ging aan boord van haar vliegtuig en anderhalf uur later was het mijn beurt. Ik ben veilig geland…………………………. Ik wens iedereen die Jeanette heeft gekend, heel veel mooie herinneringen toe. Kololo Game Reserveå Frits Slootweg

76

Jeanette 4 May to 11 May 2010 …"Each difficult moment has the potential to open my eyes and open my heart." Myla Kabat-Zinn ___________________________________________________________________________ Jeanette woman with the wild red hair, the one where I would say if luck were on her side then she would still walk next to us. She was my lucky dice in a moment. “Ek stiek jou vir ontbyt” … her words from home. Then, in a briefest of moments we met on a cold deserted Johannesburg airport at 04h30 in the morning. We ordered warm coffee, and talk. About life. Jeanette had no regrets. She talked about leaving South Africa, her love for Rob, living so far away from her father and familiy. We talk about children, politics and all the things that we could think of possible. I can see in your world and you can see in mine. When it was time to say goodbye, Jeanette took out her camera and said: “I cannot leave without a picture.” A week later we met again. Her parting words: “I will send you the pictures and I will write ..” If life was a dice to throw I would choose to throw this dice for her, to fall on that lucky part of life in a specific moment. But I could not. It was time to go. I write to you for you opened my eyes and I write about you because you opened my heart.. Go well beautiful woman with the wild red hair. Helena Botha

77

78

Jeanette Het is nog steeds onwerkelijk dat je niet meer in ons midden bent. Bij TUI hebben we een leuke tijd gehad toen we samen op één kantoor zaten. We werkten binnen het toenmalige bedrijfsbureau, waarbij jij de opleidingen beheerde en ik als Changemanager het wijzigingsbeheer binnen TUI beheerde. We hebben veel gelachen om de Zuid Afrikaanse uitspraken die je had en waar ik soms niks van begreep. Ook die keer dat ik een leuke aanbieding naar Curaçao had gezien en dat je gek genoeg Claudia nog overtuigde dat vliegen veilig was, zal ik na nu nooit meer vergeten. Omdat je eigenlijk ook wel zin had om naar Curaçao te gaan, hebben we allebei maar deze reis geboekt. Op Curaçao hebben we genoten van je kookkunsten en de barbecue van Rob. Je kon van kleine dingen genieten en enthousiast worden. Vaak hebben we gesproken over een eigen onderneming, wat jouw droom was en wat je uiteindelijk ook hebt waargemaakt. En dat is iets waar je ontzettend trots op kunt zijn. Zowel Claudia als ik hebben je gekend als een ontzettende positieve vrouw met een goed en warm hart. Rob, we wensen je heel veel sterkte toe. René en Claudia Lena en Jolien

79

80

81

Ik zal me eerst even voorstellen: mijn naam is John Ploeg en ben 19 jaar collega geweest van Rob. Eind 2008 wilde Jeanette starten met haar eigen website. En zij benaderde mij daarvoor. Sinds die tijd hadden we regelmatig contact via de mail en SKYPE. Ik heb vanmorgen een mail naar Rob gestuurd. Jeanette heeft ons onverwacht verlaten. Jeanette was inspirerende en lieve vrouw. Waarom moest dit gebeuren? Wat een vreselijk drama heeft zich op die rampdag afgespeeld. Ik kon het niet bevatten toen ik een mail kreeg met het bericht dat Rob op die ramzalige dag eerder naar huis was gegaan. Dit kon toch niet waar zijn….. Jeanette stond midden in het leven, blakend van enthousiasme en vrolijkheid in alles wat ze deed. En nu, in één keer, is ze er niet meer….. Weggerukt uit het leven en een enorme leegte achterlatend. Vooral in de periode dat we met haar website bezig waren had ik intensief contact met haar via de SKYPE / mail. Ik heb Rob gecomplimenteerd met hetgeen hij op haar site heeft gezet. Super!! Mooie foto’s Jeanette erop. Precies zoals ze was. Jeanette was een lieve, gepassioneerde en inspirerende vrouw met een enorm gevoel voor humor. Ze wist precies wat ze wilde en de techniek moest zich daar maar aan aanpassen. Ze had natuurlijk al veel nagedacht wat ze wilde met haar website en hoe het eruit moest zien. Ze stuurde me een litho met een aantal Afrikaanse vrouwen met het verzoek deze in te gebruiken in haar website. Maar door het verkleinen gingen bepaalde details verloren, waaronder een been van een vrouw. Dat is natuurlijk wel weer opgelost. Ze antwoordde: ” Wellicht moeten wij dan overwegen de volledige header alleen op de “home” paige toe te passen en op de ander pagina’s niet de wandelen vrouwtjes (met extra been speciaal voor jouw!)” Heb je vanvond tijd om me even te skypen om dit te finaliseren? Met hartelijke Afrikaanse groet, Jeanette Altijd wilde ze het beste bereiken. Dit straalde ze naar iedereen uit. Moge dit een voorbeeld zijn voor iedereen. Ik wens iedereen die dicht bij haar stond veel sterkte in deze moeilijke periode. Met vriendelijke groet, John Ploeg MKB webdesign

82

In september 2003 kwam ik werken bij TUI Nederland in Enschede. Ik had niets met de toeristenbranche, was er per ongeluk in beland en zou 10 maanden later alweer vertrekken. Van alle nieuwe mensen die ik leerde kennen, was Jeanette het hartelijkst. Binnen een aantal weken had ze me uitgenodigd om te gaan squashen. Ik had al best aardig wat gesquasht, was een jaar of 15 jonger dan Jeanette, dus, zo dacht ik, dat wordt een leuke wedstrijd. Leuk was anders, want ze liet me alle hoeken van de baan zien. Dat veranderde ook niet in het half jaar dat daarop volgde. Ondanks het feit dat ik te weinig uitdaging voor haar was, bleef ze met me squashen. Tussendoor hadden we het over vanalles en nog wat, vooral over de zin en onzin van levenszaken. We hebben samen heel wat af gefilosofeerd. Na een paar maanden werken bij TUI had ik het plan opgevat om mijn vriendin ten huwelijk te vragen. Ik wilde haar met een smoes naar Barcelona lokken, via TUI een mooi hotel regelen en zat op het werk hardop na te denken hoe ik dat aan kon pakken. Jeanette dacht hardop met me mee en hielp het plan verder vorm te geven. Ze zei meteen: "Als je dat doet, dan krijg je van mij champagne". Toen ik maanden later naar Barcelona vloog had ik een fles goede champagne en twee glazen van Jeanette in mijn handbagage. Jeanette is een van de meest levenslustige, energieke, warme en hartelijke persoonlijkheden in mijn leven geweest. En ze sprak zo leuk Zuid-Afrikaans. Wat een verlies. Ik zal haar missen. Ik wens jullie veel sterkte toe. De manier zoals zij in het leven stond is voor mij een inspiratie en ik wens dat dat voor iedereen zo is. Hartelijke groet, Peter Teekman

I hold dear, many fond memories of Jeanette. I was privileged to spend quality time with her on our Pre Indaba tour through the Eastern Cape. Jeanette brought with her a ray of sunshine, an open heart and a colourful life full of interesting stories of family, friends and her beloved hubby Rob. We had an awesome time together, Jeanette enjoyed a mountain of prawns, good white wine, a walk on the beach, much laughter and even a KFC takeaway! This is a tour never to be forgotten and I have many treasured reminders in photographs, gifts and a pet rock. Jeanette may not be here in the physical but she sure is here in SPIRIT. Her light will shine forever. I send all my love and magic to her family and her husband and thank you for sparing some time to allow me to know her. All my love Susan ****** !"#$%#&'$(&)*$+,#$-$,#*$.#/0#1#$)"#$"/2$34)*$,5%#2$*5$6&#*5&7/$/02$8/)$ /$)8##*$9:;$$<5=$"/2$,#*$"#&$$70$*"#$#>#%/*5&$5?$*"#$"5*#>$8"#&#$*"#'$8#&#$ =5*"$)*/'70@A$/02$"/2$/)B#2$"#&$8"#*"#&$)"#$854>2$C5,#$*5$"7)$=7&*"2/';$ D"#$272A$*5$54&$)4&E&7)#A$/02$#%#&$)70C#$*"/*$2/'$*"#'$8#&#$*5@#*"#&;$-$ &#,#,=#&$*"#$,/0'A$,/0'$07@"*)$8"#0$8#$/>>$854>2$34)*$*/>B$/02$*/>BA$+>>$ .#/0#1#$854>2$?/>>$/)>##EA$*'E7C/>>'$05$>/*#&$*"/0$F$E,;$!"#$*"&##$5?$4)$ 854>2$$)E#02$2/')$/02$8##B)$C/,E70@A$"7B70@A$E>/'70@$)G4/)"A$=&//7H70@$ /02$,/B70@$*&/%#>$E>/0);$.#/0#1#$8/)$/>8/')$>5*$5?$?40A$/02$/&&/0@70@I$ 5&@/07J70@$8/)$E
'$,4C"$/$*/)B$)"#$272$87*"54*$/)B70@;$$D"#$*'E7C/>>'$ "/2$,5&#$#0#&@'$*"/0$8#$5&$)"#$C54>2$"/02>#$/02$,/B70@$?&7#02)$5&$ 0#*85&B70@$C/,#$0/*4&/>$*5$"#&;$D"#$/>8/')$B0#8$)5,#=52'$8"5$B0#8$ )5,#=52';$K&5402$"#&$8#$/>>$?#>*$E5)7+%#$/02$/2%#0*4&54)$/02$7*$8/)$ #/)'$*5$,/B#$"#&$),7>#;$$-$*"70B$*"/*L)$8"/*$72#0+(#2$"#&$*"#$,5)*H$*"#$ )E/&B>#$70$"#&$#'#)$/02$"#&$),7>#;$$KM#&$NF$'#/&)$7*$7)$"/&2$*5$)/'$@552='#$ *5$/$?&7#02$8"5$-$C"#&7)"#2$)5$,4C"A$)5$-$850L*;$-0$,'$,702A$70$,'$85&>2A$ )"#$87>>$/>8/')$=#$*"#&#A$),7>70@; OP/0)7#Q$D7#,#>70B

83

Jeanette Ons mis jou baie en jou plek op hierdie aarde is leeg… Jy was sό ’n sonskynmens en het almal wat jou ken met ’n baie groot ‘Jeanette’ leemte agtergelaat!!! Dit was ’n besondere voorreg om jou op hierdie aarde te ken en die laaste twee weke van jou lewe saam met jou deur te bring, en daarvoor is ek God dankbaar. Jy het die vermoë gehad alles positief verander, jou in ander mense se liefde en leed te verplaas en begrip gehad. Jy het (son) lig op alle onderwerpe laat skyn. Jou skielike vertrek , het ’n mens laat besef dat die lewe op die aarde is baie kort en broos is. Jeanette, jy het die lewe intens geniet met die skitterende glans wat altyd uit jou oë geskyn het en die heerlike uitbundige lag! Wie kan jou nou vergeet as jy eers iemand se lewe aangeraak het. Fisies was jy pragtig met jou bos leeuhare - maar jou siel was nog mooier!!!! Die laaste besoek aan die Wilde Kus tipeer jou : ongeskonde, ongelooflik mooi, puur natuur en die regte Afrika… Jou ware vriendskap, onvoorwaardelike liefde vir jou mense, gasvryheid, warmte, integriteit, egtheid, passie vir Suid-Afrika, hartelike lag, jou eindelose energie, goeie humorsin, waardering vir die kleinste dingetjies in die lewe, altyd gereed met ’n plan – waar daar ’n wil is, is daar ’n weg, jou eindelose kreatiwiteit, koskook en kunstigheid, jou oneindigende ‘gee en gee’ – niks was ooit te veel om te doen nie vir jou geliefdes, vriende, familie en klante, jou intelligensie, probleemoplossende manier en ‘anders na dinge kyk’, jou groot liefde vir moeder natuur met al haar wonderskoonhede van plant tot see… Jy het alles op hierdie reis opreg geniet van die ry in die kombibussie, papwiel, besoeke aan hotelle, die ‘earthcoat’ wat oor alles wou verf om dit die Afrika gevoel te gee, in die bosse van Amakala, met jou voete in die see van Port St Johns terwyl jy spoelklippe gesoek het, jou gesiggie altyd gedraai rigting son, die 24 prawnse wat ons elkeen geëet het, die wit wyn wat lekker gesmaak saam met die etes in die aand, die village walk en die sangoma wat ons nie wou sien nie - maar jy tog oorbelle vir sy dogter gekoop … die muffins in die môre wat altyd anders gesmaak het, die guavadillas wat jy ons laat proe het en die avokadopere wat ons selfs saamgesleep na die Indaba, die cider Reds en Savanna wat ons by die shebeen gedrink het, die mieliepap en ander Suid-Afikaanse lekkernye soos die pakkies Fritos & ouma se beskuit wat ons verorber het, die staaltjies van jou vriende en familie,die liefde vir vadertjie Jan en liewe man Rob, hoe jy jou moeder mis, die laptop wat jou kantoor op jou rug was en hoe jy elke plek moes sukkel om in te log - maar nooit moed opgegee het nie, die roete wat jy ons laat ry het van Port Elizabeth na Durban, oral langs die mooiste plekkies wat jy so geniet het, die KFC wat ons moes koop en eet – miskien het jy toe al totsiens gesê aan die aardse wêreld… ons diepere gesprekke in die kombi –wat ons almal genoeg stof tot nadenke gegee het . Altyd sportief – wou nog elke oggend in die see gaan swem by Indaba – maar die tyd het dit nie toegelaat nie, Op Indaba het jy eindelose gesprekke gehad , elke funksie bygewoon en baie nuwe mense ontmoet… Liewe Jeanette jy het jou aardse lewe verlaat en dit was jou siel se keuse, ons treur oor jou en weet ons sal jou moet laat gaan, want hierdie is ‘n weg wat ons almal alleen bewandel. Jou aardse liggaam is nie meer hier nie, maar jou gees is hier by ons en in oomblikke van droefnis sal ons teruggryp en weet jou siel is springlewend en jy leef voort in elkeen van ons se harte… Anneli en Wim xxx

84

On a mountain trail

I’d climbed a while and then stood still To rest upon the gentle hill. My eyes swept over the fields of green And little creeks with silver sheen, A village nestling down below Serene and quiet in the after glow. My wandering thoughts spun out a poem As I beheld the mountains where we roam. They drew my eyes towards the sky I felt tears but could not cry, I scanned the rugged line of peaks, Like one who for a loved-one seeks But found no face, no laughing eyes, No smiling mouth, no tender sighs. Instead I heard the bubbling stream Reality became a dream Our golden days, the glorious fun, The strolls and picnics in the sun. These sacred memories I shall hold And cherish till I too grow cold. You’ve gone ahead but not away You’re in my heart still every day. I’ll live and laugh and find you near The spirit that I hold so dear. I stretch my arms to draw to me, That heartbeat in eternity. (‘n gedig deur Hilda Eksteen – wyle tante )

Liewe Jeanette - totsiens…

85

With love to a beautiful woman and friend, ! J - Joyful E - Energetic A - Amicable N - Nice E - Entertaining T - Trustworthy T - Timeless E - Everlasting ! Jeanette, you may be gone from our Mother Earth, but you are forever present in our lives: I have sensed you in a brilliant shaft of sunlight shining down onto our garden, I have sensed you in the wind as we rode along a long and twisting road and I have felt your positive energy as I ran through a wooded area on a tiring run. You are loved, you are missed. May you rest in peace. Till we meet again, "Skattie Fee" xxxxxx **** “Each of us will one day be judged by our standard of life; not by our standard of living; by our measure of giving; not by our measure of wealth; by our simple goodness; not by seeming greatness.” - Quote by William Arthur Ward Jeanette wherever you now are, I know that you have past with flying colors my friend. I did not know Jeanette for very long but she really was a blessing in my life for the short while I did know her. She was always so cheerful and bubbly and so willing to help from the first day I met her at ITB. She was passionate about South Africa and promoting South Africa. About getting as many people as she could to come and see what South Africa is really all about. When times were really tough for us at Rovos Rail after our accident, it was Jeanette who decided that the entire Dutch market should know what really happened and that we have been operating for a long time without a blemish and it was Jeanette who insisted on sending out a press release on our behalf. I am truly so grateful for having had that last glass of wine with her at Indaba. I will miss her. Joy Strydom Sales Manager, Cape Town Rovos Rail

86

Vakantie met Adrienne

87

88

Liewe Anneli, Dankie vir die mooi boodskap. Hier is 'n paar fotos van ons goeie tyd met Jeanette. Ons kom amper elke jaar in Nederland; miskien ontmoet ons eendag. groetes van Adrienne en Piet

Jeanette Ek het 'n paar dae na haar dood iets geskryf, maar dis eintlik baie persoonlik. Het gedink dit sou my help om te verstaan, maar dit het nie. Dis alles maar nog net so erg en ek huil elke dag. Behalwe vir Rob en Jan dink ek voel ek haar dood die meeste. Na haar ma se dood was ek soortvan haar SA ma en sy was altyd vir my die dogter wat ek nooit gehad het nie. Nettie, nou is jy skielik weg. Toe ek jou leer ken het was jy 'n jong meisietjie met blonde hare en helder bruin oe. Deur die jare het ons vriendskap hegter en dieper geword. Ons het saam goed en sleg gedeel. Toe die meisietjie gaan trou met die mooi Hollandse jongman, het ons saam met Christie die rokkie beplan en sy het dit gemaak. Toe jou ma siek geword het, kon ons saam huil oor die pyn en treur toe ons haar op 'n koue reendag begrawe het. Jy het gereeld laataand gebel omdat, het jy gese, ek die enigste een is wat wakker is - dan het ons stukke aanmekaar gesels oor alles - resepte, die koue van Holland en die hitte van hier, gemeenskaplike vriende en daaglikse bedrywighede. Kersfees moes ek haastig resepte faks want jy wou 'n Suid-Afrikaanse ete kook. Dit was biltongslaai,pampoensop,bobotie en maroelapoeding. Die poeding mag nie gebak wees nie want Rob eet dit nie. Ek het eenkeer vir jou 'n Griekwa Bybeltjie gestuur waaruit jy met 'n vrouedagviering erens in 'n groot kerk voorgelees het. Jy was baie benoud maar daarna het jy gebel om te se dit het baie goed verloop. (Ek het gewonder hoevel hulle daarvan verstaan het).Ek hoor jou, ek sien jou. As ek deur die huis loop, hang die geel bord met die blou hoenders daarop teen die muur. Dis so snaaks, en ons het so gelag daaroor. Ek ruik jou in die papiersakkie waarin die laaste geskenkie was wat jy my gegee het. En in die tuin hang die voelhokkie aan 'n boom.Ek was gelukkig- 'n paar uur voor jy dood is kon ek jou nog omhels en toe jy wegstap het jy omgedraai en gese: gee my nog 'n drukkie. Minute voor jy op die vliegtuig geklim het, het ons nog oor die selfoon gesels. Gelukkig het jy geweet dat ons almal jou baie lief het. Ek sal altyd oor jou huil, en ek sal jou altyd mis. Ek is kwaad en so hartseer. Jy was dan my ander kind. 'n Paar dae later het ek weer geskryf: Onthou jy die aand toe ons saam met jou op die lughawe gewag het? Jou naam was op die waglys en ons het nie geweet of jy gaan plek kry nie.Jy en Piet het rondgeskarrel en ek het op 'n bankie gesit en wag. Toe kom sit daar 'n ouerige man langs my en hy se: Mevrou, jy het 'n pragtige dogter. Ek se toe maar net: Ja, meneer. Jou hare was lank en blink en agter in 'n dik vlegsel gevleg. Dit was ook die mooiste wat ek jou ooit gesien het. So sal ek jou onthou. ADRIENNE 89

90

Aan mij allerliefste vriendin Jeanette, Hoe goed onthou ek nog toe jy 19 jaar gelede vroeg in die oggend op my stoep gestaan het. Dit het gesneeuw en dit was bitter koud maar jy het soos ’n sonstraaltjie staan en lag toe ek die deur oop maak. Jy en Rob het net in Holland gearriveer en jy het gehoor van die ander suid-afrikaanse vrouw wat ook in Goor kom gebly het. Vanaf die dag was ons vriendinne. Julle het net agter ons kom bly en wat het ons altyd lekker saam gekuier. Jeanette, ek mis jou so verskrikkelijk. My afrikaanse soulmate is weg……. My maaitjie met wie ek lekker kon gesels, uitgaan, eet en van lekker dinge kon geniet. Saam ons dagies naar die sauna, Ikea, Niknaks of Ghostpops eet, wijn drink, saam om die vakansiebeurs gestaan, en naar suid-afrikaanse musiek luister. Ons het saam gehuil oor jou ma, en die sorge om jou pa gedeel. Jou lewe het luister gekry toe jy begin het met Kaia Travel. Jy was so bly om ander deel te laat maak vir jou liefde vir Suid-Afrika. Jy het geniet. Jou gedagte was altyd daar, in jou geliefde Suid-Afrika. Laat die wind jou weer huis toe vat. ‘n Lewe so kosbaar, Dit is voorby, Iemand so vrolik vol lewe Hoekom nou JY?? Soveel mooie jare Aan al jou dierbare gegee En nou is dit stil, Dit is voorby…. Op die grens van Afrika, Die grens van haar geluk, 12 Mei, Toe was dit stil, ’n fantasties lewe, Dit is Voorby……………………. Jeanette, baie baie baie dankie vir al jou wonderlike jare wat jy my gegee het. Ek is bitter lief vir jou en sal jou nooit vergeet nie. Jou vriendin Jacky (Jacqueline) Rozendal

91

92

Dear Jeanette, With great sadness I force myself to write my last words to you. I must have written this first line a 100 times over. In all the times we played worked and laugh together never in my mind could I imagine saying goodbye. I will miss your unmistakable presence and grand entrance. Your love and passion for Africa was a warm guidance and beacon for all to see. How often must we bear the challenges of life; The endless roller coaster between happiness and sorrow; The constant ups and downs of daily strife. And always the question remains .... why? We will share sunshine and rainbows; Sometimes, the rain and the snow; We'll stand together through it, While the cold winds blow... When the time is right, We won't stop to ask "Why?" Our friendship will take flight On the wings of a butterfly ... Even if my question is never answered, There is one thing I want you to know. I have been blessed by knowing you. We may take other paths, And go separate ways, But we'll always meet at the bend, Because we're friends 'til the end. You will be missed by all. Bid you Farewell Jeanette may your warmth be felt in every rising Africa sun.

[&4:%>>"#_&:%'N

93

Vertrouwen en vriendschap

Voor Jeanette:

Voor velen is vertrouwen geven aan anderen een proces dat tijd nodig heeft. Je stelt jezelf nu eenmaal niet zo gauw open naar anderen en zeker niet als het gaat om persoonlijke of zakelijke aangelegenheden. Ervaringen, door schade en schande opgelopen, maken mensen voorzichtiger. Er zijn dan ook maar weinig mensen die de gave bezitten om op natuurlijke wijze en wel onmiddellijk vertrouwen te winnen.! Mijn goede vriendin Jeanette had dit vermogen in overvloed. Met haar innemende persoonlijkheid en vriendelijke karakter wist zij nagenoeg ogenblikkelijk ieders vertrouwen voor zich te winnen.

Midden in het leven Nog zoveel te geven Idee en Plannen te over In 1 keer voorbij Jeannette je was een kei, liefdevol en attent, een groot hart, het waren de kleine dingen des leven die jou beroerde Enig in je soort Nu ben jij daar , wij hier Je hoort nu bij de engelen schare van onze lieve Heer Het leven gaat door , maar je gedachtenis zal immer blijven Achter tranen van verdriet schuilt een glimlach van herinneringen

Toen wij jaren geleden voor het eerst in contact kwamen, ontstond er onmiddellijk een band omdat we dezelfde passie deelden: Afrika. Jeanette en ik konden urenlang praten over het unieke die dit continent ons bood; over het natuurschoon en de mensen. Haar liefde voor Afrika vertaalde zij ook in de bedrijfsvoering van Kaia Travel, waarbij zij mij vanaf het prille begin heeft betrokken. Onze band werd versterkt doordat onze beide bedrijfjes vaak met dezelfde problematiek te maken kregen. Zodoende wisselden we vaak van gedachten en hielpen we elkaar uit de brand. Ik prijs mezelf een rijk man als ik maar tien procent van haar unieke persoonlijkheid zou kunnen adopteren. Vertrouwen en vriendschap, daar ging het bij Jeanette om. Ik hoop dat haar naasten de kracht kunnen opbrengen om zonder haar verder te gaan. Liefdegroete, René de Brouwer Travel withStyle

94

Tijd heelt geen wonden Tijd leert je leven met verdriet zeer geduldig tot je weer schoonheid ziet Lieve Jeannette dat je in Vrede verenigd mag zijn met je lieve moeder en broertje Henna Renfurm **** je passie voor het leven, je passie voor Zuid-Afrika geven me een warme herinnering aan jou. Je persoonlijkheid heeft een onwisbare indruk achter gelaten. Het was zo fijn je te mogen leren kennen, ook al was dat maar voor even. Lieve Jeanette, rust zacht. Desiree (Desi)

95

Jeanette Daar is so baie om te s!, maar na gisteraand se pad deur ‘memory-lane’ (foto’s) het al my lag in trane ge"indig. Tog was dit lekker om ‘tyd’ saam met jou te spandeer Jeanette! Twee naweke terug het ek en twee vriendinne sommer vir die naweek weggegaan, sonder die kids, en jy sal nie raai waar het ons ge"indig, Little Eeden, (die grotte)Dit was die naweek toe jy en Rob vir die eerste keer saammet ons klomp studente weg was. Onthou jy nog dat Rob, tot groot vermaak van ons almal ges! het: “ek lus geen kiep”. Tussen ons vriende gebruik ons die uitdrukking nogsteeds, en dink aan die sorgelose naweek by die grotte. Jeanette ek sal jou laggie altyd onthou! So sorgeloos en kommervry….. Ons vakansie in Ramsgate was seker die beste tyd in my lewe, ons het net ge"et en gelag. Mense s! lag maak maer, maar ons het daardie vakansie die teendeel bewys. Onthou jy nog toe ons waffels en room gaan eet het en jy die laaste slukkie room en roomys uit jou bord, met ‘n strooitjie, opgesuig het! En die pynappel wat jy een aand in die restaurant as voorgereg bestel het en hulle dit vir jou net so ongeskil in jou bord neergesit het. Deur al die gelag het ons darem ‘n mes uit die waiter gekry sodat jy dit kon skil. In die moeiliker dae met mams Joey en Pa Jan se operasies, het jy altyd vasgebyt en sou jy s!: “ag Magsie, wat kan ek meer doen as om hier te wees, jy bid mos vir ons?” En elke jaar rondom 4 Junie sou jy bel en vra: “is jy okay Magsie?” Nou is jy saam met Pieter daar in die hemel en ek is jaloers op julle altwee! Jou laaste facebook boodskap aan my was op die 24ste Maart, maar ek het dit eers die 14de Mei gelees en daarin het jy vir die soveelste keer gevra dat ek net skype moet kry, dan kan ons meer gesels! Wens nou ek kon hemel toe skype. Vannaand s! ek dankie vir die Here dat ek jou van 1983 tot nou in my lewe gehad het… Dat ek jou sonskynvriendskap kon deel met ander vriende. En al is die afskeid hoe swaar, weet ek jy het jou lewe hier voluit gelewe! Totsiens my ‘pynappel’- vriendin….vir nou….tot ons weer ontmoet eendag wanneer ek aansluit by jou, en by ons Hemelse Vader! Maggi Xxxx 96

97

Onze dierbare herinnering aan Jeanette van Oeveren Op 10 mei hadden wij nog telefonisch contact. Op dinsdag 11 mei belde Jeanette ons, maar wij konden niet opnemen. Daarna geen reactie meer op onze SMS berichten. Het drong maar langzaam tot ons door, dat het antwoord nooit meer zal komen. Vreemd genoeg flitste haar naam woensdag ochtend vroeg nog tweemaal als een raadselachtige verzuchting over de display van onze telefoon. Er zat geen bericht meer achter. Wij herinneren Jeanette als een vrolijke, zeer optimistische en humoristische vrouw. In 2009 hebben we nog gezellig met elkaar in Berlijn gegeten, eind maart 2010 nog met elkaar een paar wijntjes gedronken en elkaar nog gesproken op de Pasra. Onze kinderen spelen met mooie voetballen die ze van haar hebben gekregen. Ze was een zeer warme en hartelijke vrouw. Als je vroeg hoe gaat het met je was haar antwoord altijd “rond maar gezond”! Wij zullen haar mooie lachende bruine ogen niet vergeten. Wij missen een klankbord! Wij zijn er helemaal kapot van. Rob en overige familie heel veel sterkte. Martin en Marlouke/Tabula Rasa Travel ***** Liewe Jeanette, We hebben veelvuldig contact via telefoon en e-mail gehad, maar ik heb je nooit in levende lijve mogen ontmoeten, zo jammer! Je hart was groot genoeg voor iedereen, ik denk ook dat jij in ieders hart een speciaal plekje hebt. Jouw enthousiasme, je spirit, geweldig! Woorden kunnen niet omschrijven hoe erg ik het vind dat je niet langer bij ons mocht zijn … Baie liefdegroete, Saskia van den Berg Reisbureau van A tot Zuidland

98

Ek is die jongste suster van Jeanette se moeder. Hierby ingesluit 'n foto van Jeanette as 'n minibruid op my troue op 12 Julie 1969. Daar was 'n baie noue band tussen ons, veral na haar moeder se afsterwe. Tydens feitlik elke besoek aan S A het ons erens bymekaar gekuier en die laaste jaar gereeld "geskype". Jeanette was soos 'n dogter vir my en laat haar afsterwe 'n groot leemte. Jienie van Zyl

99

Jeanette was een supervrouw, zoveel power, energie, compassie! Zij heeft in de relatieve korte tijd dat ze in mijn leven was heel veel voor me betekend. Als mijn teamhoofd heeft zij ervoor gezorgd dat ik stappen in mijn werk kon maken die ik zonder haar niet had kunnen doen. Zij was en blijft een groot voorbeeld voor me. Zo nam zij verantwoordelijkheid in alles voor 200% en was zeer gepassioneerd. Haar betrokkenheid blijkt bijvoorbeeld uit het grote netwerk dat ze in korte tijd opgebouwd had binnen het ziekenhuis maar ook uit hele kleine dingen. Een typerend voorbeeld van Jeanette is dat wij eens in de pauze aan het wandelen waren en zij al pratende bukte een weggegooid leeg blikje opraapte en in de eerstvolgende prullenbak weggooide. Ik weet niet meer waar we het over hadden maar deze ogenschijnlijk automatisch handeling zal ik nooit vergeten. Samen op één kantoor hebben we veel gedeeld, we hebben gelachen maar ook gehuild....Jeanette was iemand die gevoelens openlijk uitte en dat ook bij een ander losmaakte. Ze had altijd een luisterend oor en daar waar kon gaf ze advies. Ook schroomde ze niet mij een spiegel voor te houden. Echter haar motiveren en vertrouwen in mij zijn erg belangrijk voor mij geweest. Jeanette was altijd in voor een feestje dus het was ook niet vreemd dat uitjes die plaatsvonden, in de tijd dat zij bij MST werkte, door haar waren geïnitieerd en georganiseerd. De zeiltocht met GPS waarbij Rob en haar pleegvader ingezet werden en het Pit&Putt-uitje. Beide tot in de puntjes verzorgd en super gezellig, dat kon je aan haar wel overlaten. Nadat Jeanette gestopt was bij MST en haar droom waarmaakte, het opzetten van KAIA reisbureau, hebben we nog contact gehouden. Eenmaal hebben we onze handen letterlijk en figuurlijk in de klei gestoken. Wat een leuke dag was dat! Woensdag 19 mei zouden we samen weer een bakkie doen.... ongelofelijk dat dit nooit zal gebeuren! Ik wil eindigen met een citaat van Jeanette die haar spirit weergeeft: "Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan!" Ik wens iedereen waar Jeanette dierbaar voor was heel veel sterkte met het verlies, in het bijzonder Rob, haar vader en haar pleegouders! Diane Ran

100

Denkend aan Jeanette Zien we een prachtige jonge vrouw

haar positivisme

vol levenslust

genieten van het leven

belangstelling voor mensen

liefde geven en krijgen

hartelijk, vindingrijk, gastvrij, creatief

er zijn goede herinneringen die we vasthouden wat voorbij is koesteren

haar geboorteland Zuid Afrika; prachtige flora en fauna, haar lievelingsbloemen protea’s en de favoriete guineafowls of ‘tarentale’

Rob, je bent altijd van harte welkom! Jan Zomerdijk&Janny Goris 16 Main Western Road North Tamborine QLD4272 Australia

101

Het begin van onze vriendschap: Mag ek jullie wat vra?

Het was 5 november 1988. We waren op rondreis in heerlijk relaxend op de veranda van een huisje zaten bij Lake Malawi.

Zambia, Zimbabwe en Malawi toen we Mr. Stevens place in Chembe village aan

Een bruinverbrande blonde vrouw sprak ons aan. “mag Nederlands wat jullie praat? “. Jeanette stelde zich voor en getrouwd was met Rob, en dat ze onze Nederlandse samen met een vriend, Ralph. Ze bewoonde het piep

ek jullie wat vra? Volgens ek is dat en vertelde dat ze uit Zuid-Afrika kwam taal dus wel herkende. Ze was op reis kleine huisje naast de onze. Er stonden

meerdere huisjes die werden bewoond door reizigers

Mr. Stevens place Chembe Village - Lake Malawi

uit de hele wereld.

Al snel kwamen we aan de praat en bleek dat we niet ver van Rob’s zijn ouders woonden. Die avond hebben we nog heerlijk gekletst over van alles en nog wat en werd het begin van onze vriendschap beklonken met flesjes bier die vreselijk naar vis stonken, omdat Mr. Stevens deze bewaarde in zijn vriezer tussen de bevroren stukken vis die we elke avond als diner voorgeschoteld kregen. Met z’n vieren zijn we de volgende dag wezen snorkelen. Terug in Nederland hebben we contact gehouden met Jeanette. De keren dat ze in Nederland was met Rob hebben we elkaar opgezocht. Enthousiast als ze was ging ze zelfs een paar dagen met ons mee op een scoutingkamp naar België. We waren verheugd toen we hoorden dat Jeanette en Rob in Goor kwamen wonen. Ik (Monique) was erbij op de dag dat we de zee containers gingen uitpakken. Deze waren door een verhuisbedrijf zorgvuldig ingepakt. Ik zou me bemoeien met het inrichten van de keuken. Dozen kwamen, kwamen en kwamen maar. Aan de hoeveelheid potten en pannen kon ik concluderen dat de keuken in Zuid-Afrika ietwat groter was dan het keukentje aan de Zwaluwstraat. Jeanette en Rob hadden werkelijk alles ingepakt. We kwamen zelfs een lading spoorbielzen tegen. In de jaren die daarna volgden bleef onze vriendschap bestaan. We kwamen over en weer op de verjaardagen, leerden de families kennen. Pa en Ma uit ZuidAfrika en de familie van Oeveren. We hadden heerlijke barbecues in de tuin. En een champagne ontbijt die de moeder van Jeanette had gewonnen met een puzzel bij de Calvé pindakaas. Allemaal onvergetelijke momenten. Lieve Rob jouw Jeanette is een bijzondere vrouw. We zijn blij dat we haar hebben mogen leren kennen en dat we door haar jou hebben leren kennen. Liefs Monique en Han Huisman - Deventer

102

Dit briefje (tekeningetje) had Jeanette onder mijn kussen gelegd, voor als ek niet meer terug kom. Rust zacht liefste, Rob

103