t Leesplenkske Beste ouders van de kinderen van Pie & Pow, Tempeleerswedstrijd Onze nieuwe leerlingen

‘t Leesplenkske 1.

Beste lezers

4.

Tempeleerswedstrijd

5.

Bezoek van de Tempeleers

Onze nieuwe leerlingen

6.

Prins Ron I

2.

Prinsenpaar Pie en Pow

7.

Prins Jean-Paul I

3.

Interview meester Jack

8.

Wee bringk nog 'n weurs nao Klara?

Weetjes

Hertog Dave I

Weetjes

Beste ouders van de kinderen van Pie & Pow, Een enorm feestelijk Leesplenkske dit keer. Ook iets langer dan u van ons gewend bent, maar er is dan ook veel te vertellen over het thema dat ons momenteel erg bezighoudt: CARNAVAL! Uniek in de historie van onze basisschool: een leerkracht dit het winnende carnavalsliedje schreef, drie (ja, 3!) vaders die hun eigen carnavalsvereniging mogen voorgaan in dit vastelaovendsseizoen, en een mooi Pie en Pow-prinsenpaar (en dan is de prinses ook nog de dochter van een van die vaders…). Het feest kan nu al niet meer stuk! Wij wensen u allemaal een fantastische carnaval en een fijne vakantie toe!

Tempeleerswedstrijd Ook dit jaar organiseerden de Tempeleers weer hun knutselwedstrijd voor kinderen van de Maastrichtse basisscholen en voor de kinderafdeling van het ziekenhuis. Op 24 januari werd de Kinder Vastelaovends Expositie geopend in de serrehal van het ziekenhuis. Alle prachtige kunstwerken waren daar vanaf dat moment twee weken lang te bewonderen. Er was heel wat moois bij. Het was duidelijk dat velen zich hadden laten inspireren door het carnavalsliedje van meester Jack. Er waren heel wat weurskes en Klara’s te aanschouwen, de een nog mooier dan de ander. Bij zo’n wedstrijd hoort natuurlijk ook een prijsuitreiking. De Tempeleers hadden in de gaten dat alle kinderen enorm hun best hadden gedaan en daarom kregen velen bij de opening van de expositie een prijs overhandigd door stadsprins Odin I. Het was erg spannend wie welke prijs in ontvangst mocht nemen. De spanning werd gelukkig af en toe doorbroken door optredens, dans en muziek. Pie en Pow viel ook in de prijzen. We kregen de prachtige wisseltrofee ‘De Rare Vogel’, mooie leesboeken en een boekenbon!

Onze nieuwe leerlingen In december en januari hebben wij weer nieuwe leerlingen mogen verwelkomen in groep 1: Daantje Meijer, Ralf Homan, Iris Mayeur, Evy van Duurling, Lucas van der Velden. Allemaal heel veel succes op onze school! Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Prinsenpaar Pie en Pow Op donderdag 5 februari was de spanning ’s ochtends al voelbaar op school. Het was een vrolijke bende: alle leerlingen hadden een hoedje, petje, gekke muts of mooie pruik op hun hoofd. Ze waren klaar voor het uitroepen van de prins en prinses van Pie en Pow. Wie dit werden, is inmiddels algemeen bekend: Prinses Dahnée en Prins Donné! Hoe word je eigenlijk prins of prinses? Prinses Dahnée vertelt: “Iedereen uit groep 8 mag zich opgeven, in zijn eentje of als koppel. De vrijdag voor het uitroepen van het prinsenpaar hebben we in de klas geloot. Eerst werd uit de jongensnamen geloot, en dat was Donné. Daarna waren de meisjes aan de beurt en toen kwam mijn naam eruit.” Prins Donné vult aan: “Dus groep 8 wist het al vanaf die laatste vrijdag van januari. We moesten het toen allemaal geheimhouden, want de rest van de school mocht nog van niets weten.” Is het jullie gelukt om het spannende nieuws voor je te houden? Prins Donné: “Mijn moeder wist het wel en daardoor wist mijn zus uit groep 4 het ook. Maar we hebben het verder tegen niemand verteld.” Ook prinses Dahnée heeft het alleen aan familie verteld. “Het is niet makkelijk, want je bent zelf blij en dan is het moeilijk om je mond te houden.” Een week na de loting was het dan zover: de dag van de bekendmaking. Hoe ging dat ’s ochtends, waren jullie gewoon op school? Prinses Dahnée: “Ja. Het uitroepen was om 11.11 uur, dus eerst hadden we nog gewoon les. Op een gegeven moment werden we uit de klas gehaald en moesten we in een lege klas gaan wachten. We kregen onze maskers op en het wachten duurde echt lang. De andere kinderen verzamelden zich intussen in de aula en wij hoorden steeds maar het carnavalsliedje. Dan word je echt ongeduldig!” En toen mochten jullie het podium op, hoe voelde dat? Prins Donné: “We stonden daar met ons masker op. Ik moest het goed vasthouden en ik kreeg het steeds warmer onder het masker. Je probeert wel de zaal in de kijken, naar de anderen, maar het duurt eigenlijk te lang. Ik was opgelucht toen het masker af mocht.” Prinses Dahnée: “Volgens mij hadden we allebei rode wangen toen de maskers af gingen. Het was leuk dat mijn ouders en mijn nichtje erbij waren en Donné zijn moeder was er ook.” Wat zijn jullie plannen voor de carnavalsdagen? “Natuurlijk vieren we met de hele school het schoolcarnaval op vrijdag. Dat is altijd gezellig met dansjes enzo. We mogen dan ook medailles uitreiken.”, zegt Dahnée. “Die medailles maken we zelf in groep 8, daar zijn we nu druk mee bezig. Volgens mij is het ook de bedoeling dat we op carnavalsmaandag meedoen met de optocht in Wolder, maar ik weet het niet zeker,” vertelt Donné. Dahnée weet wel hoe het zit: “Ik mag dan met mijn vader (Hertog Dave) mee met de Mineurs en als we Donné dan zien, mag hij er ook bij.” Zo te horen worden het gezellige dagen… Prins Donné en prinses Dahnée, nogmaals gefeliciteerd en geniet van deze bijzondere carnaval!

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Interview met meester Jack Meester Jack heeft vanaf het uitroepen van het Mestreechs Vastelaovends Leedsje al een heleboel interviews gegeven. In dit interview wil hij ons graag vertellen hoe zijn dagen gevuld zijn nadat hij heeft gewonnen. Hij en zijn vader worden door een aantal verenigingen gevraagd om aanwezig te zijn, zoals tijdens de grote Hermeniekes vergadering van de Tempeleers. Tijdens deze vergadering werden zij gedecoreerd. Zelf vindt hij het leuk om bij de verenigingen in de buurt te gaan kijken als de prins wordt uitgeroepen. Ook heeft hij bij de opening van de hoftempel (van Prince Gaston) met Prins Odin d’n 1ste zijn eigen nummer gezongen. Dit was heel erg bijzonder. Hij is zelfs gedecoreerd op school door Hertog Dave d’n 1ste van CV de Mineurs. Het opnemen van het nummer was een bijzondere ervaring. Er werd met diverse artiesten naar de nummers geluisterd en toen ging een artiest zijn nummer inzingen. “Wee bringk nog ‘n weurs nao Klara?” is een traditioneel nummer. Want wil je mooi weer hebben, dan breng je een worst naar Klara, in Maastricht bij de Zusters onder de Bogen. Tijdens het uitroepen van de stadsprins stond hij op de trappen van het stadhuis; hij kon alles goed zien en heeft er een leuk filmpje van gemaakt. Toen Eric Cruts zijn nummer ging zingen werd hij helemaal ‘gruuts’ van binnen. Eric zingt zijn nummer vanuit zijn hart, dat merk je aan alles wat er dan op dat moment gebeurt. De gevolgen van dit nummer zijn ongelooflijk en vaak niet te bevatten, dat had hij nooit verwacht. Hij wordt door iedereen gefeliciteerd op straat. Maar ook door onbekende mensen. De mensen laten hem dan weten dat hij geen idee heeft wat dit carnavalsnummer met ze doet. Ze vinden het een geweldig nummer. De reacties die hij krijgt op Facebook zijn ook geweldig. Hij heeft nu voor de tweede keer met zijn vader meegedaan aan het carnavalsliedje van Maastricht, maar niet om te winnen, zij wilden graag samen op ’n carnavals-cd komen. Dat zij dit jaar zouden winnen, dat overtreft echt alles, dat is zo bijzonder, dat hadden zij nooit gedacht. Zodra hij wakker wordt en opstaat hoort hij de melodie al in zijn hoofd en neuriet hij het liedje. Hij vindt het zo uniek dat hij benieuwd is hoe het gaat na Aswoensdag, als de carnaval wordt afgesloten? Kan hij ‘t dan loslaten? Volgend jaar gaat hij zeker weer mee doen met zijn vader. Want wie maakt dat nog mee? Dat je met je 85-jarige vader mee doet aan een liedjeswedstrijd en je wint dan ook nog. Geweldig toch!

Weetjes •

Op 28 januari hebben leerlingen uit de groepen 7 en 8 meegedaan aan een basketbaltoernooi.

•

Groep 3 heeft alle letters geleerd. Goed gedaan groep 3!

•

Groep 8 heeft op 3 februari een informatieavond gehad over het voortgezet onderwijs en de citotoetsen.

•

Juf Daisy uit groep 7 gaat aan het begin van volgend schooljaar trouwen. Gefeliciteerd aan het toekomstige bruidspaar!

•

Bij slagerij Pinckaers in Wolder zijn deze week nog ‘weurskes veur Klara’ te koop. Wees er snel bij!

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Hertog Dave I van De Mineurs ’t Leesplenkske ging op bezoek bij Hertog Dave d’n 1ste en zijn Hertogin Laura. Zij zijn de ouders van Dahnée Crolla uit groep 8. Op 11 januari werd hij uitgeroepen als Hertog van CV de Mineurs. CV de Mineurs is de Carnavalsvereniging van de wijken Brusselsepoort, Annadal, Belfort, Daalhof en de Hazendans. Dave Crolla, geboren in Maastricht (en niet in België, zoals in vele interviews is te lezen) is zelfstandig makelaar en woont al jaren met zijn gezin in de wijk Daalhof. Hertog Dave, was prins worden van een Carnavalsvereniging een droom of ben jij hiervoor gevraagd? Nee, ik had geen wens om prins te worden, ik ben door CV de Mineurs gevraagd. Deze Carnavalsvereniging heeft geen prins maar een Hertog. Op 4 november werd ik onder valse voorwendselen naar een huis gelokt voor een taxatie. Drie leden van de vereniging, de Kanselerei, hebben mij toen gevraagd. En ik had het nog niet door. Want we zaten eerst gezellig te praten over allerlei zaken. Het bleek dat zij mij al enige tijd op het oog hadden. Zij hielden mij in de gaten hoe ik mij gedroeg in o.a. mijn privéleven, bij de Tempeleers 2.0 en tijdens de artiestenreis, waar wij al een aantal keren mee op vakantie zijn geweest. Natuurlijk had ik heel veel vragen, waarop zij mij hebben gerustgesteld dat alles goed komt. Vanaf het moment dat jij het wist, moest je het geheimhouden. Was dat moeilijk? Ik heb het thuis meteen aan mijn vrouw Laura verteld, zij was heel enthousiast. Maar we moesten het geheim houden voor Dahnée, mijn familie en vrienden. Gemakkelijk was het niet, maar Laura en ik kregen er lol in. Het was ons geheim. We moesten opletten tegen wie we wat vertelde en natuurlijk ook dat we hetzelfde vertelden. Op alle uitnodigingen die we kregen zeiden we ja, wetende dat als ik uitgeroepen was dat ik hierbij niet aanwezig kon zijn. In de auto zaten we alle carnavalsliedjes te oefenen. We hebben heel wat bij elkaar “gelogen”, om iedereen op een dwaalspoor te zetten. De vrijdagavond voor dat ik werd uitgeroepen, heb ik het tegen Dahnée, mijn vader en tegen mijn beste vriend verteld. Zij waren allemaal verbaasd en was er de eerste ontlading. Toen was er dat “Benkelik Momint” op 11 januari. Hoe heb jij dat ervaren? Die ochtend werd ik door mijn beste vriend uit huis gelokt voor een wandeling. Onderweg werd ik ontvoerd. Bij een van de Mineurs hebben we eerst gezellig gekletst, gegeten en gedronken. Daarna moest ik mij verkleden en kreeg ik een masker op. Via de ‘cortège’ (optocht) gingen we met allerlei andere carnavalsverenigingen naar de zaal van CV de Mineurs. Toen het masker afging, begon ik automatisch te springen, een soort ontlading. De Tempeleers 2.0 begonnen meteen te zingen: “Zo ‘ne gooie höbbe veer nog neet gehad” . Ik kreeg toen zo’n gevoel naar de mensen toe: ‘kijk, ik heb je toch goed beet genomen’. Ik heb de hele dag op mij af laten komen en had geen verwachtingen, ik was ook niet echt zenuwachtig. Deze dag is ook niet te omschrijven, het was zo’n zelfde gevoel als op mijn trouwdag.

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Na de bekendmaking, brak er een drukke periode aan. Heb je nog tijd voor andere dingen, zoals je eigen zaak, je gezin enz.? Dat klopt, vanaf dat moment ging ik bijna dagelijks naar andere carnavalsverenigingen, bejaardentehuizen en scholen. Tijdens deze gebeurtenissen hoef ik niet veel te doen. De adjudant doet alles voor mij. Hij houdt mijn scepter en mijn handschoenen vast. Hij haalt een pilsje voor me, dat ik zelf niet op de tafel hoef te zetten, dat doet hij. Hij houdt ook de deuren voor mij open en nog veel meer. Hij is mijn bodyguard en zorgt voor rust. Tussen deze bezoeken door moet ik ook nog voor mijn klanten zorgen, huizen verkopen en tijd vrij maken voor mijn gezin. Het is een periode van weinig slaap en geleefd worden. Dit blijft zo tot aan de Vastelaovend. Op zondag ga ik met CV de Mineurs mee in de optocht van Groet Mestreech en op maandag hier in Wolder. Op 14 maart treed ik af. De laatste vraag, hoe heb jij alles toe nu toe ervaren en welke activiteit is je het meeste bij gebleven? Prins worden stond niet op mijn Bucketlist, maar het is een geweldige ervaring die ik niet had willen missen. Je wordt vanaf november tot aan de Vastelaovend geleefd. Het geeft mij veel energie. De leukste gebeurtenis tot nu toe vond ik de Vastelaovends les die ik samen met Opa André van CV de Mineurs heb gegeven in groep 3 van de basisscholen. Tijdens deze les vertellen we de kinderen hoe carnaval is ontstaan, hoelang geleden, wie zijn de Mineurs. We vertellen over allerlei bekende carnavalsfiguren zoals ut Mooswief, reus Gigantius enz. Ook worden alle tradities uitgelegd tijdens deze 3 dwaze dagen. Op het einde van de les maken we een polonaise op het nieuwe carnavalsliedje en krijgen de kinderen een kleurplaat. Als de kinderen klaar zijn met kleuren, krijgen ze allemaal een medaille. Nu moet ik de kleurplaten nog gaan beoordelen en de winnaar kiezen. Hertog Dave en Hertogin Laura, bedankt voor jullie tijd. Ik vond het geweldig om te horen hoe enthousiast jij bent als Hertog van de Mineurs. Wij wensen jullie een superfijne, te gekke Vastelaovend.

Bezoek Tempeleers Op donderdagmiddag 12 februari bezochten De Tempeleers en stadsprins Odin I onze school.

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Prins Ron I van De Greune Zoals gebruikelijk is bij CV De Greune maakten zij op de laatste zaterdag voor het carnavalsweekend hun prins bekend. Dit jaar ging de eer naar Ron van Golde. Ron en zijn vrouw Daniëlle zijn hun hele leven lang al echte carnavalsvierders en geven deze traditie vol overgave door aan hun kinderen Nuria (groep 6), Javier (groep 4) en Arnau (groep 2). Nadat de carnavalsvereniging hem begin januari had gevraagd of hij prins wilde worden en hij hier natuurlijk ‘ja’ op zei, begon meteen de voorpret. “Het was bijzonder om dit geheim alleen met Daniëlle te delen, we hebben met z’n tweeën heel wat gelachen en gegiecheld. En we moesten ook nogal wat smoezen bedenken af en toe.” Zo vertelt Daniëlle dat de officiële foto al voor het uitroepen werd gemaakt en dat ze moesten liegen om hiervoor het huis uit te kunnen. Het uitroepen zelf pakken ze slim aan bij de Greune: om het gissende publiek nog wat meer in verwarring te brengen, zetten ze niet het echte prinsenpaar, maar twee ‘willekeurige’ anderen een masker op. Ron vertelt: “We hadden carnavalsconcert met de Harmonie Petrus en Paulus en ik had gewoon mee gespeeld. Daniëlle zat in de zaal met onze kinderen, mijn ouders en schoonvader. De gemaskerden stonden op het podium, dus niemand dacht dat wij zouden worden uitgeroepen.” Daniëlle: “Maar de zaal viel stil toen ze zagen wie er wél onder de maskers uit kwam: Ragnhild en Eddy Broux, die een verleden hebben bij Harmonie Wilhelmina. De hilariteit was enorm.” Pas daarna werden Ron en Daniëlle naar voren geroepen en kon het feest losbarsten. “Het is heel apart,” zegt Ron. “Je krijgt achter de coulissen je prinsenpak aan, die prachtige muts gaat op en dan ben je prins. De kinderen vonden het ook een hele belevenis.” De dag daarna was er kinderbal in de zaal van de Greune, voorafgegaan door de prinsenreceptie. “We zijn die twee dagen helemaal in de watten gelegd,” vertelt Daniëlle. “We werden thuis opgehaald en weer naar huis gebracht na afloop. We zijn sowieso door iedereen om ons heen wel verwend: veel mensen kwamen met een bloemetje of een cadeautje aanzetten, heel erg leuk.” En komen weekend barst het feest helemaal los, met een volle agenda: vrijdag naar Vroenhoven, zaterdag op ziekenbezoek, daarna de carnavalsmis en een feestje in de Pepel, zondag met het gezin mee in de Groeten Optoch, maandag op de eigen wagen in de optocht in Wolder. “Dát lijkt me echt heel erg leuk. Het blijft ook een bijzondere optocht, letterlijk grensoverschrijdend. Ik kijk er nu al naar uit,” zegt Ron. Het is duidelijk dat hij de carnavalskriebels goed te pakken heeft: “De sfeer, muziek maken, de tradities, de boel de boel laten, genieten van de humor van andere carnavalsvierders, hun pekskes, … ja, heerlijk. Dit is een stuk volkscultuur dat echt niet verloren mag gaan. Ik ben blij dat ik dit mag doorgeven aan mijn kinderen en dat ik de Mestreechter Geis mee mag uitdragen als prins van de Greune.” Volgens ons ga je dat ook heel goed doen, Ron. Veel plezier met z’n allen!

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

Prins Jean-Paul I van De Blouwe En er zit nog meer ‘adellijk bloed’ op onze school. Tom en Max van Dongen (uit groep 4 en 8) zijn ontzettend trots op hun vader Jean-Paul d’n ierste van CV De Blouwe. Natuurlijk willen wij van JeanPaul weten hoe hij zelf deze periode beleeft. Op zaterdag 24 januari werd je uitgeroepen tot prins Jean-Paul I. Jij en je vrouw Nicole hebben dit een tijd geheim moeten houden, is dat een beetje gelukt? Half december werd ik door CV De Blouwe gevraagd om prins te worden. Dan breken spannende weken aan, want je wilt het geheim niet verklappen, maar soms moet je echt op je woorden letten. Ik kan wel zeggen dat het goed gelukt is, zelf onze kinderen wisten van niks. Een aantal mensen om ons heen hadden wel een vermoeden… zeggen ze. Nu heb ik er ook nooit een geheim van gemaakt dat áls ik al prins zou willen worden, ik prins van De Blouwe zou willen worden. Hoe verliep de avond van de prinsenproclamatie? Ik had tegen iedereen - ook tegen Max en Tom - gezegd dat ik moest werken en pas later naar de zaal van de Blouwe zou komen. In het echt wachtte ik in de geheime Pepelkamer op het moment dat ik vermomd naar de zaal zou vertrekken. Ik kreeg een Ernie-masker op en ging achter de harmonie aan richting de feestzaal. Als je daar binnenkomt, wordt het echt spannend: terwijl je naar het podium loopt, proberen mensen je aan te raken en aan je masker te trekken. En dan sta je op dat podium, de ‘moeljaan’ vertelt oneliners die een beetje prijsgeven wie achter dat masker zit, je hoort steeds meer geroezemoes in de zaal... en dan gaat het masker af. Enorm blij was ik! Ook Tom was helemaal door het dolle, hij stond te springen van blijdschap. De rest van die avond was super. Ik kreeg enorm veel leuke reacties, heel veel mensen zijn me komen feliciteren en waren blij voor me. Het was wel even wennen dat alles om mij draaide, ik hoefde maar iemand van de Raad van Elf te roepen en die regelde consumpties voor mij en voor de mensen met wie ik op dat moment aan het praten was. En nu? Een druk programma tot aan carnaval? Ja, dat begint natuurlijk meteen. De dag na de prinsenreceptie hadden we thuis de Raad van Elf met hun gezinnen over de vloer. De traditie wil dat ze dan het huis van de prins versieren en dat gebeurde dus ook bij ons. Het werd een drukke maar erg gezellige middag. Sinds het uitroepen is er elk weekend wel een activiteit bij vergelijkbare carnavalsverenigingen zoals die van de Greune en Leonidas. Dus de weken vliegen voorbij. We hebben intussen ook het carnavalsconcert van Harmonie Wilhelmina achter de rug. Dat was een belevenis op zich. Ik mocht zelf een stuk dirigeren, stond met de ‘buutreedner’ op het podium, er werd gezongen en gedanst. Zo’n avond is alleen maar genieten, ook omdat er zo goed voor je wordt gezorgd: iemand haalt je op, brengt je thuis, regelt iets te drinken, houdt de scepter voor je vast, ongelofelijk. Staat er ook nog een bezoek aan school gepland? Natuurlijk vieren we op vrijdag samen met alle leerlingen het schoolcarnaval in onze eigen hoftempel. Volgens mij hebben veel kinderen er al zin in. We gaan er een geweldig feest van maken! En de carnavalsdagen zelf, zien die er dit jaar anders uit dan andere jaren? (lees verder…)

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4

En de carnavalsdagen zelf, zien die er dit jaar anders uit dan andere jaren? Het is wel redelijk hetzelfde, hoor. Traditiegetrouw beginnen we op zaterdagavond met de carnavalsmis in de kerk van Wolder. Op zondag lopen we met ons gezin mee in de grote optocht in de binnenstad. Dan ben ik niet in functie als prins, maar trekken we rond met onze Gouwe Ingelebak. Op maandag staat, zoals ieder jaar, de optocht in Wolder op ons programma. Dit jaar bekijk ik hem niet langs de kant van de weg, maar loop ik zelf mee. Jean-Paul, Nicole, Tom en Max, en CV De Blouwe: we wensen jullie een schitterende vastelaovend. Goej uuch dedoor!

Wee bringk nog 'n weurs nao Klara? Couplèt 1: eus pekskes die zien veerdeg de prins is al bekind nui glazer stoon in doeze de cent die zien gepind meh ei dink is neet zeker dao is niks aon te doen dus goon veer nao de slachter en vraoge gans gewoen ...

Refrein: wee bringk nog ’n weurs nao Klara? die beit daan veur good weer wee bringk nog ’n weurs nao Klara? zoe stumpke heet zie toch zoe geer kriege veer daan zon of rege? Klara deit dat op häör meneer en höbbe veer die daog good weer gehad bring iech ’t koumend jaor weer e weurske nao dee sjat !

Couplèt 2: de sjmink ligk op d’n aonrèk en pruke zien gekoch Mestreech is d’r weer klaor veur get sjoens hingk in de loch meh ei dink is neet zeker dao is niks aon te doen dus goon veer nao de slachter en vraoge gans gewoen ...

Weetjes •

Leerlingen uit groepen 1, 2 en 3 konden via KiX Engelse les te volgen. Dit was niet voor iedereen even makkelijk, maar het was wel een erg leuke eerste kennismaking met een vreemde taal.

•

Eind maart starten er nieuwe naschoolse lessen techniek. Meer informatie hierover volgt.

•

De meest actuele informatie over onze activiteiten vindt u op de website, in de kalender.

Redactieraad Ine Engelen, Desirée Jansen, Piet Janssen, Marjolein Heesbeen, Henny Clermonts

Opmerkingen of ideeën voor ‘t Leesplenkske? Laat het ons weten! Basisschool Petrus & Paulus Felix Bockenplein 1, 6213 HM Maastricht 043-3431399 www.petrusenpaulus-bs.nl [email protected]

Jaargang 10, februari 2015, nr. 4