tEvermore: passie voor koffie & thee tHier geen vrachtverkeer tBoulevard: een moordbuurt
STICHTING
VAN & VOOR BEWONERS EN BEDRIJVEN
Blvd is het magazine van en voor donateurs, bewoners en bedrijven, van Stichting Boulevard en verschijnt 4 keer per jaar Jaargang 19 Nummer 4 - december 2014
Achter de voordeur van: Trevor, Annie & kids
‘Stroepwafels’, trees and bakfietsen De prachtige kerstboom die vanaf de Heemraadssingel 200 is te bewonderen, is van een familie helemaal uit Utah, VS. Trevor en Annie zijn de ouders van vier vrolijke kinderen die allemaal deze zomer ‘Rotterdammers’ zijn geworden. Trevor werkt voor Petrobrass, een energiemaatschappij met zijn internationale hoofdkantoor in Rotterdam. Dankzij hun internationale, sociale netwerk voelen ze zich hier al aardig thuis. De kinderen, Grace (13), Holly (10), Kate (7) en James (4) zijn dol op Rotterdam. Kate is heel tevreden met onze bomen omdat deze niet zoals in hun vorige stad Houston doornige ronde fruitballen hebben. Holly’s officiële naam is zelfs Holland en zij geniet vooral van de zwemlessen die ze op school hebben. James is een fan van de ‘Pannenkoekenboot’, ‘stroepwafels’ en chocola en de favoriete plek van Grace is de Euromast. De familie fietst graag en doet dit zoals de Nederlanders, zonder helm. Annie heeft zelfs al een bakfiets waarmee ze de jongsten naar de internationale school brengt. Het enige wat voor Annie echt wennen is dat je in Nederland niet in één winkel al je boodschappen kunt doen maar dat je in Nederland naar verschillende winkels gaat. Ze hebben echter nu ook de Makro ontdekt §. De reden dat zij voor Rotterdam hebben gekozen, is om werk en familieleven dicht bij elkaar hebben en zij genieten van het
2
park, ‘the canal’ en de zwanen op de Heemraadssingel. Het enige wat ze minder waarderen, is het de hoeveelheid afval die hier op straat of in hun voortuintje wordt gedumpt. Grappig detail, het koude weer in Nederland vinden ze heerlijk en ze hebben genoten van de afgelopen herfst. Op de vraag wat ze graag anders zouden willen, wordt spontaan en lachend geroepen: de taal (Holly), ‘good oven’ (Annie), ‘my turtles’ (James, die nu door zijn vriendje in Houston worden verzorgd) en ‘clean roads’ (Grace). Helaas is Sint net voorbij, hebben ze ook gevierd, maar wellicht heeft de Kerstman nog wat in zijn slee…
Inhoudsopgave 2. Achter de voordeur van 3. Woord van de voorzitter 4. Boulevaarder in Beeld 6. Nieuws van de werkgroepen 8. Van het bestuur 10. Locatieprofiel Heemraadsplein 12. Boulevard: een moordbuurt 15. Portret Boulevard Kid 16. Nico’s Column
Beste bewoners en ondernemers Boulevardgebied, beste donateurs, Het is eind december en we kijken er naar uit om straks met familie en vrienden het Kerstfeest en Oud en Nieuw te vieren. Op het werk is er, zoals altijd, de druk om het jaar weer goed af te ronden. En ondanks alle drukte ligt toch weer de wintereditie van ons Boulevardmagazine op de deurmat. Alle complimenten en lof voor de werkgroepen die zich dit jaar weer voor Boulevard hebben ingezet. Vrijwilligers met een gezin, hobby of werk die gelukkig hun steentje willen bijdragen. Want juist in het samen organiseren, het deelnemen aan events en de ontmoeting met elkaar, zit de meerwaarde van onze Stichting Boulevard. Wel realiseert het bestuur zich dat onze club zich qua vrijwillige inzet op dun ijs bevindt. Zelfs wij, als enthousiast en jong bestuur, merken dat de kans op overbelasting groot is. Terwijl het er juist om gaat dat we samen Boulevard sterk en functioneel maken én houden. Dus extra handjes zijn van harte welkom en dat mag zowel structureel als incidenteel. Onder meer bij de werving van nieuwe donateurs, bij projectmatige acties (zoals recent de petitie), in de organisatie van festiviteiten, redactie van dit blad en de secretariële ondersteuning van het bestuur.
Word nu donateur!
We wonen in een buurt met vele talentvolle mensen en het zou heel mooi zijn als, net als vroeger, Boulevard daar nog meer van kan profiteren. Dus ben je organisatorische duizendpoot, een enthousiaste (amateur) fotograaf, schrijver of creatieveling en wil je meedoen, mail dan naar secretariaat@ boulevardrotterdam.nl. Ook als je iets anders wilt laten weten, horen we het graag van je! Alvast hele fijne dagen & een gezond en goed 2015 toegewenst! Namens het bestuur
Erwin Zwijnenburg voorzitter
!
Gaat de kwaliteit van de Mathenesserlaan, het Heemraadsplein en de Heemraadssingel je ook aan het hart en steun je de doelstellingen van Boulevard? Dan nodigen wij je van harte uit om donateur te worden. Het lidmaatschap voor particulieren bedraagt € 35 per jaar, voor bedrijven is het € 70 per jaar. Je kunt je aanmelden door een e-mail te sturen naar:
[email protected] of stuur onderstaande bon naar Stichting Boulevard, Postbus 25016, 3001 HA Rotterdam. Naam: Adres: Postcode: E-mailadres: Eventuele bedrijfsnaam: Wil donateur worden als
Handtekening:
O particulier (€ 35) O bedrijf (€ 70)
3
Boulevaarder(s) in Beeld: De familie Pieters Waar andere gezinnen in het weekend op het sportveld stonden, speelden zij bedrijfje. Eline Sandberg en Ian, Lowik en Aito Pieters runnen nu alweer zo’n zeven jaar Evermore, een deeltijd familiebedrijf voor thee, koffie en chocola met een verhaal. Eerst vanuit hun huis aan de Heemraadssingel, sinds kort vanuit een pakhuis aan de Coolhaven. De enorme blinkende koffiebrander is de eerste blikvanger bij binnenkomst aan de Coolhaven 158a, met direct daarachter de opgestapelde zakken koffiebonen, de proefruimte en de espressobar. Via een doorgang kom je bij de roestvrijstalen werkbanken en fornuizen van Kookstudiomix, de kookstudio van Crista Hammel. In een ruimte die parallel loopt aan die van Evermore vind je aan de straatkant de winkel waar de chocolade, thee en Japanse theepotjes worden verkocht en die ook als een van de afhaalpunten van Rechtstreex dient. Van de groenten die over zijn maakt Crista de lekkerste soepen die ook weer worden verkocht en gretig aftrek vinden bij de buurtbewoners. De kookstudio en Evermore komen uit op een enorme ruimte, het pakhuis, dat gebruikt wordt voor proeverijen, de groepen van Crista en inmiddels ook voor exposities. En daarmee is het bedrijfje dat ooit als webwinkel begon in een nieuwe, serieuzere fase terecht gekomen. Ian, Lowik en Eline vertellen hoe het zover kwam.
The raven
‘Eetbaar groen’ was het thema van De Verborgen tuinen in 2008 en de familie bedacht dat ze daaraan mee gingen doen. Brainstormend over het meest verkochte plantje, dachten Eline en Lowik (toen 13) gelijk aan thee, Ian aan koffie. Lowik: “We hadden eigenlijk allebei gelijk, want thee is het meest gedronken plantje ter wereld en koffie het meest legaal verhandelde, eetbare, natuurlijke product.” Het werd thee – in eerste instantie. Eline en Lowik togen naar de Kamer van Koophandel toen ze de naam hadden bedacht. Geïnspireerd door ‘The Raven’ van Edgar Allen Poe werd het Evermore. Lowik: “We vonden het een mooie naam, ook omdat je thee en koffie altijd kunt drinken. En tegelijkertijd een beetje sexy, als tegenhanger tegen het toen nog suffe imago van thee. Bo-
4
vendien leende de raaf zich goed voor een logo. Mochten we thee of koffie op een gegeven moment niet meer leuk vinden, dan konden we er altijd nog een wiskeymerk van maken…” En daarmee was Evermore een feit.
Fair transport
Het begon allemaal heel kleinschalig, maar naarmate Eline en Lowik meer leerden over de thee die ze importeerden, werden ze steeds fanatieker. Dat werkte zo aanstekelijk dat ook Ian en Aito mee wilden doen. Zij kochten een koffiebrander, vonden iemand die bonen per kilo verkocht en gingen vanuit de schuur in de tuin aan de Heemraadssingel hun eigen koffie branden. Ian: “Omdat ik het zo raar vond dat iedereen altijd dezelfde koffie drinkt, had ik van begin af aan vijf verschillende biologische koffies. Daarvoor bedacht ik het koffieabonnement, waarbij klanten elke week een andere soort krijgen die ik in het centrum van Rotterdam op de fiets rondbreng. Eline en ik doen dus aan kinderarbeid én fair transport…. Eerst verkochten we natuurlijk alleen aan familie en vrienden, maar na een beetje publiciteit kregen we opeens bestellingen van mensen die we niet kenden! Inmiddels heb ik zelfs een koffieklant in Frankrijk.” Lowik: “Dat maakt het best wel echt!”
Theecermonie
Het uitgangspunt van zowel de thee, de koffie en later ook de chocolade was van meet af aan ideologisch: iedereen vanaf de plantage tot aan zijzelf en de klant - moet er blij van worden. Lowik: “Veel mensen staan er niet bij stil dat het maken van thee, koffie en chocolade een ontzettend bewerkelijk proces is. We willen dus heel graag laten zien hoe Ian is film- en documentairemaker en maakte onder meer de veertiendelige serie ‘Buurten op de Binnenweg’ en een serie over verzamelaars. Eline heeft als advocaat een eigen kantoor in business mediation. Lowik studeert Milieu- en Maatschappij Wetenschappen en Duits in Utrecht en Aito leeft zich met zijn talent en lasdiploma’s aan de Coolhaven uit en maakt prachtige espresso’s. Allemaal op hun eigen manier houden ze zich bezig met Evermore. Eline: “Dat is een groot deel van mijn lol aan dit bedrijf, we doen het met elkaar.”
het wordt gemaakt. Dat is ook de reden dat we geen thee in builtjes verkopen, je moet echt het blad kunnen zien.” En om dat proces van dichtbij te kunnen zien, ging het gezin op reis. Naar theeplantages en een koffieplantage in Sri Lanka bijvoorbeeld. Eline maakte afgelopen mei met een vriendin een reis naar Japan, waar ze de derde theeplukdag van 2014 meemaakte, de kneepjes van de theeceremonie leerde en ook een rondleiding kreeg bij het familiebedrijf dat de theepotjes maakt die Evermore verkoopt. Eline: “Het was jammer dat Lowik vanwege zijn studie niet mee kon, want het was erg interessant. In Europa zijn het altijd de mannen die zo’n theeceremonie doen, heel strikt, maar daar werd het op een heel luchtige manier door een vrouw gedaan. Ze waren ook heel lief, kwamen met kussentjes aan omdat je constant aan van die lage tafels zit. Na een half uur weet je echt niet meer hoe je moet zitten, ook als je, zoals ik, aan yoga doet.”
Pieters Mengsel
De thee- en koffiebonenimport groeide en er kwam chocolade bij, hoewel die vooral door het gezin zelf werd opgegeten. Eline hield in eerste instantie de thee op haar advocatenkantoor aan het Koningin Emmaplein. Lowik: “Heel gezellig toen ik op Erasmiaans zat en in mijn tussenuren naar Eline ging om even thee te scheppen. Aito heeft zo uit verveling ook een keer een melange bij elkaar geschept. Die verkopen we nog steeds als ‘Pieters Mengsel’.” Eline: “Op een gegeven moment werd het gewoon teveel. Aan de ene kant van mijn kantoor stonden de theekasten en de andere kant was de advocatenkant met mijn toga en wetboeken. Dit werd verwarrend, zowel voor mijn clienten als voor mij. Mijn clienten werden afgeleid door de thee en als ik eigenlijk een processtuk moest schrijven, kreeg ik weer een bestelling binnen en ging ik lekker daarmee aan de slag. Uitstelgedrag! Uiteindelijk heb ik in het eindexamenjaar van de jongens alle thee naar huis verhuisd. Vanaf toen ging ik om een uur of vier naar huis en deed ik daar Evermore.”
CO2-vrije chocolade
Inmiddels zijn ze erachter dat het lastig is de hele keten blij te maken. Eline: “Maar we kunnen wel iets extra’s doen en dat doen we door goede koffie, thee en chocolade te importeren waar een verhaal aan vastzit. Bijvoorbeeld de koffie die we via een Rwandese prinses importeren. Die wordt door een widows-coöperatie geproduceerd wier mannen door de genocide zijn uitgemoord. En ook alle chocolade heeft een verhaal. De Grenada bijvoorbeeld is een project van een Amerikaan die zijn jeugd op het eiland doorbracht en iets met de cacao daar wilde doen. Hij is koelcellen gaan bouwen die op wind-
molens en zonne-energie draaien, haalde oude machines uit Amerika en begon een coöperatie met de mensen daar. De chocolade wordt met het zeilvrachtschip Tres Hombres naar Amsterdam gevaren en Ian haalt het daar met de fiets op. Hij heeft deze zomer voor de derde maal dertig kilo geheel CO2vrije chocolade naar Rotterdam gefietst! Die verkopen wij.”
Ga zelf langs!
De familie rolt van het een in het ander. Na een pop-up winkel in de Van Oldebarneveltstraat en een zoektocht naar een winkel op de Nieuwe Binnenweg, hebben ze hun stek gevonden aan de Coolhaven. Een plek met tal van nieuwe mogelijkheden. Ze kunnen uren vertellen over de plantages en hun plannen, maar een beter idee is om een keer zelf bij ze langs te gaan. Van woensdag tot en met zaterdag kun je op de Coolhaven terecht voor koffie (kijk even op www.evermorethee.nl voor de openingstijden) of ga in het weekend langs bij Margreeth Olsthoorn in de Witte de Withstraat voor een slow-koffie of potje thee van Eline.
5
Werkgroep Biz Op zondagmiddag 29 juni organiseerde onze Jazzliefhebber WillemJan Droog voor Boulevard een fantastische Jazzmiddag. Een bijzonder evenement bestaande uit twee (world)Jazz duo-concerten in het kader van het North Sea Round Town festival. Mijke Loeven, directeur Jazz International Rotterdam, hield een korte toelichting. De twee geweldige optredens werden verzorgd door Agnes Gosling en Abel Marcel met Braziliaanse songs (foto 2) en Wim Warman en Ruud Bergamin met een Tango Programma (foto 3). Het was een erg leuk evenement met twee geweldige optredens in sfeervolle ambiance in de dansschool Staluse Pera. Het publiek was zeer enthousiast en dit is zeker voor herhaling vatbaar!
Werkgroep Kids Boulevard kids gaat als een speer. Na eerst bij ScrapXL* met een 20-30 kinderen lampionnen te hebben gebouwd en pannenkoeken in een oude wagon te hebben gegeten, waren we op 11 november klaar voor het grote werk. Meer dan 45 kids, in de meeste gevallen vergezeld van vader, moeder of oma liepen op de avond van Sint Maarten de Heemraadssingel en Mathenesserlaan af. Huizen die hadden aangeven mee te doen, hadden een pompoen voor het raam geplaatst en ruim ingekocht bij AH. Al met al was het beregezellig en is er zo’n 30 KG aan zoetwaren gescoord. Elk blok had na het lopen zelf geregeld dat er nog een drankje of hapje was voor de groep bij één van de ouders. En ja lieve kinderen en ouders we gaan door. In het nieuwe jaar staan weer een aantal activiteiten in de planning. Input? Laat het ons weten. Voor nu zijn we bezig met een mogelijk uitstapje naar Tiengemeten, een clinic bij Sparta en natuurlijk gaan we de vrijmarkt herhalen op Koningsdag. Ook zijn we benaderd door OT Rotterdam, om mogelijk iets specials te doen bij de ontroerende familievoorstelling TUIN. Wil
6
je op de hoogte blijven? Meld je dan aan bij de BLV kids app, door een appje te sturen naar 0655304978. Heb je buren met kids geef het dan door. Het boulevard gebied wordt trouwens steeds kinderrijker. De laatste 6 maanden zijn er diverse gezinnen in de wijk komen wonen en is West ook vruchtbaar grondgebied gebleken. t
ScrapXL is een stichting die knutselworkshops organiseert met gebruikte (afval)materialen.
Werkgroep Buitenruimte: op stap en in de buurt Vergroening buitenruimte Delfshaven Het jaar begon voor ons met de aanleg van meer groen voor het zorgcentrum Laurens Delfshaven op de kop van de Mathenesserlaan. Na een aantal jaren praten en onderzoeken met gemeente, omwonenden en het zorgcentrum, kleurde dit deel van de Mathenesserlaan in het eerste kwartaal van 2014 eindelijk groen. Een behoorlijke verbetering ten opzichte van hoe het er daarvoor uitzag. De kroon op het werk zou een bijzondere, door kunstenaars ontworpen entree zijn, met een veelkleurig tapijt en zitjes. Het benodigde geld was binnen, het ontwerp lag klaar, en we dachten dat ook de gemeente achter de uitvoering stond; de gemeente was immers al die jaren partij geweest in het maakproces. Dat bleek helaas niet zo te zijn. Het ontwerp voldeed namelijk niet aan de Rotterdamse Stijl: de standaard die de gemeente voor de inrichting van de buitenruimte stelt. En ja, deze plek behoort tot de openbare buitenruimte, dus we hebben ons er qua materiaalgebruik aan te houden. Het zorgcentrum heeft de kunstenaars gevraagd het ontwerp aan te passen, zodat de uitvoering wél binnen de marges van de Rotterdamse stijl valt. We gaan ervan uit dat we de plannen in 2015 kunnen afronden. Co-creatie blijft voor alle partijen een uitdaging.
en fauna van het gebied omschreven staan. En de dichtregel op de hoek van de Schietbaanlaan en de Heemraadssingel. Andere projecten zijn dat niet of niet meer, zoals de Raamkunsttentoonstellingen en de vleermuizenwandeling. Een uitgebreid overzicht is te vinden op de website van Boulevard.
Beheer van het park Met een veel te hoog uitgegroeide heg langs het Heemraadspark als aanleiding, zijn we met de gemeente in gesprek gegaan over het beheer van het park. De gemeente bleek de snoeibeurten van de heg drastisch te hebben verminderd vanwege bezuinigingen en vroeg de bewoners aan het park of zij het beheer wilden overnemen. Daarna bleef het stil. We zijn nu bijna een jaar verder en bij ons is nauwelijks iets bekend over de beheerposten en de beheerkosten. De bewoners hebben niet de intentie het beheer over te nemen. Wel willen wij er namens de bewoners met de gemeente over meepraten en -denken. Maar dan moeten we eerst wel op de hoogte zijn van de basisinzet van de gemeente, de planning en prioritering en de extra’s die eventueel met incidentele inzet van bewoners kunnen gebeuren. Kortom, ook dit is weer een langdurig traject.
Nieuwe (te) kleine struiken geplant na rioolwerkzaamheden hebben het door vernieling en gebrek aan nazorg niet of nauwelijks gered. Start van de wandeling voor zorgcentrum Laurens Delfshaven
Buiten benen langs 20 jaar Buitenruimte Op 25 mei, op een prachtig mooie lentedag, maakten we met zo’n vijftien mensen een wandeling over de laan en de singel om te vertellen wat de werkgroep Buitenruimte in de afgelopen 20 jaar heeft opgepakt. Sommige projecten zijn zichtbaar, zoals de beplakte elektriciteitshuisjes waarop de historie en flora
Steeds meer groen in de buurt Als werkgroep zijn wij ons dit jaar ook meer gaan richten op groene initiatieven in de buurten en wijken om ons heen. Een voorbeeld is Buurt Bruist. Buurt Bruist is in heel Middelland en het Nieuwe Westen bezig met het vergroenen van de straten en het verspreiden van kennis, o.a. over de aanleg van geveltuintjes en over de bomen in de buurt. Ook organiseren zij wandelingen langs bijzondere, vaak verborgen, groene plekken. We hebben met Buurt Bruist de afspraak gemaakt om meer met elkaar te gaan samenwerken en elkaars uitnodigingen te verspreiden. In november waren we op werkbezoek in Schiebroek, om ons te laten inspireren over de mogelijkheden van stadslandbouw door bewoners.
Plannen voor 2015
Toelichting over de informatiehuisjes
We hebben volop ideeën voor 2015. Ons voorlopige jaarprogramma: t Winter: Rotterdamse Stijl-avond t Voorjaar: Workshops tuinontwerpen t Zomer: Tour de tuin t Najaar: Informatieavond over de betekenis van Beschermd Stadsgezicht
7
Van het bestuur
Samenwerking met gemeente aan revisie toe Het heeft er alle schijn van dat oude tijden herleven. Al zijn er voorbeelden van goede samenwerking tussen politie, gemeente en Boulevardleden, er bereiken ons steeds meer klachten over het beheer van de woonomgeving. Er ligt meer troep op staat en het blijft er langer liggen. Op diverse plaatsen in het gebied wordt meer overlast ervaren van hanggroepen, gebruikers en bewoners van zorgopvang. Het park en de singel worden ’s avonds gemeden omdat men zich minder veilig voelt dan voorheen. Tegelijkertijd is het beeld ontstaan dat de Gemeente Rotterdam steeds verder af komt te staan van de alledaagse werkelijkheid in onze buurt. Om deze redenen heeft het bestuur van Boulevard bij de gemeente aan de bel getrokken. Veel mensen wijten het aan de bezuinigingsdrift die heeft toegeslagen. De Gemeente Rotterdam, zorginstellingen en ook woningcorporaties snijden fors in het eigen apparaat. Wijkagenten verdwijnen en met minder mensen moet hetzelfde werk worden verricht. Capaciteit wordt breder ingezet, beheergebieden worden vergroot en werkzaamheden versoberd. Toch denken we niet dat de bezuinigingen het echte probleem vormen. Ook als er bezuinigd wordt, kun je verbinden, prioriteren, communiceren en doelmatigheid nastreven. Voor de totstandkoming van de gebiedscommissies hebben we een bijdrage geleverd aan het gebiedsplan. Wij hebben samen met B.O.O.G., Mathenesserlaan Veiliger en Buurt Bestuurt platforms ingezet op verdunning van de opvanglocaties in de buurt, verbetering van de luchtkwaliteit, vermindering van de overlast van verkeer en coffeeshops en een verbeterd gebruik van het Heemraadsplein. Daarnaast alle kaarten op een schone en veilige omgeving. We hebben daarop niets meer vernomen en het is ons tot dusver niet helder wat de Gemeente Rotterdam met onze bijdrage heeft gedaan. Tegelijkertijd levert het overleg met de Gemeente over bovenstaande onderwerpen steeds meer onbegrip op bij de deelnemers. Op onze bovenstaande lijst van verbeterpunten kwam recent het verkeersbesluit vrachtverkeer ’s-Gravendijkwal bij. Hierdoor is er een sluiproute voor zwaar vrachtverkeer ontstaan op delen van de Mathenesserlaan, Claes de Vrieselaan en Heemraadssingel. Er zijn vier extra borden nodig maar dit is door de gemeente afgewezen. Samen met de werkgroep Bestemmingen onderzoeken wij de haalbaarheid van een kort geding. Rode draad in de gehoorde kritiek is dat de gemeente een eigen agenda heeft en in feite van de buurt is ‘losgezongen’, gevraagde inbreng van de buurt niet serieus neemt en nauwelijks luistert naar andere ideeën. Terwijl vaak al een aanscherping van handhavende maatregelen tot een positief resultaat kan leiden. Opgeven of opstaan, lijkt dan het enige alternatief. Ook andere belangenplatforms raken in conflict. Dat terwijl er een lange tijd een uitstekende samenwerking was ter bescherming
8
van de levensaders die de Mathenesserlaan en de Heemraadssingel voor de omliggende buurten zijn. De centrale vraag is: hoe vinden we de weg omhoog? Omdat Boulevard een groot gebied beslaat, zijn sommige problemen vrij lokaal georiënteerd en ervaren bewoners en bedrijven die op een rustig stuk wonen, niets van dit alles. Toch zoeken we als Bestuur van Boulevard de gezamenlijke stip op de horizon. We willen weer weten wat we in deze tijd gezamenlijk kunnen en willen bereiken. Met gemeente, politie, toezicht, opvang, woningcorporaties, bewoners en ondernemers. Met aandacht voor elkaars problemen en hoe we elkaar kunnen helpen naar succes. Met begrip ook dat soms dingen niet kunnen of niet helemaal kunnen. Met ruimte voor nieuwe keuzes of aanpakken zonder dat oud beleid en oude regels nieuwe voornemens en goede energie doen verschrompelen. Dat vraagt een nieuwe start en daarvoor is medewerking nodig van politiek en gemeente. Stadsmarinier Marcel van de Ven heeft aangegeven graag te bemiddelen in het aan elkaar verbinden van al die belangenhouders in onze buurt die elkaar hard nodig hebben om het Boulevardgebied een gebied te laten zijn waar het goed wonen, ondernemen en recreëren is. Als dat lukt, zijn we er nog niet maar we hebben we de weg omhoog weer gevonden. We hebben bovenstaand artikel voor een reactie voorgelegd aan Tom Harreman voorzitter van de Gebiedscommissie Delfshaven en Marcel van de Ven die Stadsmarinier in Middelland en Nieuwe Westen is. In de kaders staan hun reacties volledig en letterlijk weergegeven.
Reactie Marcel van de Ven “Bovenstaand beeld herken ik niet. Juist door samenwerking met bewoners wordt: ‘Alliantie Middelland’ gestart. Daarin wordt overlast (coffeeshops, horeca, andere functies) en verdunning van Maatschappelijke Opvang aangepakt, plus de sociale aanpak op o.a. het Johannes de Vouplein en verbetering van winkelgebied Middelland. Veranderingen bij de overheid zijn inderdaad merkbaar. Dit moet zich de komende periode uitkristalliseren. Participatie in een kleurrijke wijk met diverse leefstijlen maakt dat niet ieders belang geheel kan worden meegenomen. Vertrouwen, wederzijds respect, communicatie en samenwerken blijven sleutelwoorden. Ik wil mij daar graag voor inzetten.“
Reactie Tom Harreman “Veel ‘gezeur’ om niets zou ik zeggen. t Verdunning opvangvoorzieningen: gemeenteraad heeft geld beschikbaar gesteld voor ‘alliantie Middelland’ waarmee middelen beschikbaar komen om (opvang) voorzieningen te verdunnen; t coffeeshops: er komt een pilot voor verplaatsing en middels ‘bibob-controle’ mogelijk meer interventies op coffeeshops; t luchtkwaliteit: kan me niet voorstellen dat de ingezette maatregel ‘s-Gravendijkwal’ aan jullie aandacht is ontsnapt;
t
geluidsoverlast Heemraadsplein: vanuit gemeente is er extra ingezet op toezicht en handhaving. Ik heb met omwonenden gesproken en dit jaar is er geen geluidsoverlast, dus wat is het probleem (nog?)
Kortom: stelling: ‘overheid laat ons zakken’ slaat dus nergens op. Wel: dienstverlening is vanwege reorganisatie/ bezuinigingen niet op orde. Dat moet beter. Ben graag beschikbaar voor discussie.”
Hier geen Vrachtverkeer: hoe en wat? Vanaf medio december loopt er een campagne om de Gemeente Rotterdam te bewegen om de Mathenesserlaan, Heemraadsplein en Heemraadssingel af te sluiten voor vrachtverkeer. Boulevard steunt dus WEL dat de ’s Gravendijkwal ontlast wordt van vrachtverkeer teneinde de luchtkwaliteit daar te verbeteren. De campagne verloopt in een aantal stappen: 1. De eerste stap is de informatiebrief die uiterlijk op 13 december huis aan huis is bezorgd. 2. De tweede stap is een ingediend bezwaarschrift dat op maandag 15 december richting het college ging. 3. Stap drie is een kort geding met in het betoog een aantal argumenten waaronder dat de Gemeente Rotterdam onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar de gevolgen van het verkeersbesluit voor het gebied dat sinds begin november nota bene de status heeft van beschermd stadsgezicht. Het kort geding zal begin januari dienen. 4. De vierde stap is het langs de deur gaan met een petitie. Afronding van die actie is voor de Kerst. Zo’n 12 donateurs (waaronder bestuur) lopen 950 woningen langs om mensen te vragen onze actie te steunen. Tijdens het bezoek wordt ook een raamposter aangereikt.
HIER GEEN EXTRA VRACHTVERKEER!!!
5. De vijfde en laatste stap is het begin januari overhandigen van ongetwijfeld honderden handtekeningen op de petitie aan (althans dat is gepland) de verantwoordelijke wethouder Pex Langenberg. Visual: Josje van Koppen
9
Overlast Heemraadsplein: vrees voor meer en erger
Gebiedscommissie besluit in januari over desastreus locatieprofiel Dinsdagavond 13 januari 2015 behandelt de Gebiedscommissie Delfshaven het nieuwe locatieprofiel voor het Heemraadsplein. Verrassend want direct omwonenden en betrokkenen dachten nog in gesprek te zijn over de inhoud ervan. De nota die ter besluitvorming aan de gebiedscommissie voorligt, verwoordt vooral hoe de gemeente verder wil met het plein en daarvoor ontbreekt het draaagvlak bij omwonenden die bij het overleg betrokken waren. Wanneer deze nota wordt geaccepteerd, is de gemeentelijke beleidslijn die al jaren voor overlast heeft gezorgd geformaliseerd.
Bewoners staan op
Aan dit teleurstellende resultaat ging ruim een jaar overleg tussen gemeente en een bewonersvertegenwoordiging vooraf. Tijdens een in het najaar 2013 gehouden algemene bewonersvergadering met deelgemeentevoorzitter Carlos Goncalves liepen de emoties hoog op. De vergunningsverstrekking bleek onzorgvuldig waardoor toezichthouder DCMR ook niet handhavend kon optreden. Doordat gemeente beter zijn werk deed en een bewonersgroep op elke vergunningsaanvraag advies kon geven én vinger aan de pols hield, was er in 2014 veel minder geluidsoverlast.
Inspraak zonder invloed
Kleinschalige evenementenwens
Wat kunnen we nog?
Tegelijkertijd is er in 2014 door gemeente, bewoners en donateurs gewerkt aan de toekomst. Een groep actieve bewoners leverde op verzoek van de gemeente een locatieprofiel aan waarbij de op het plein georganiseerde activiteiten kleinschalig van opzet zijn en zoveel mogelijk met en voor de buurt en lokale ondernemers worden georganiseerd. Als reactie maakt de gemeente echter een nieuw locatieprofiel dat op een aantal essentiële onderdelen afwijkt van hetgeen omwonenden hadden ingebracht. Waar de omwonenden gaan voor onversterkte evenementen, op een enkele uitzondering na, wil de gemeente méér activiteiten met zelfs méér geluidsproductie. Het verschil zit ‘m in de geformuleerde aanvullende maatwerkafspraken welke haaks staan op de basisprogrammering en daarmee een groot risico vormen.
Verhoging harde bastonen
Een aantal quotes uit het locatieprofiel. Men gaat uit van “14 evenementendagen per kalenderjaar waarbij enige vorm van versterkt geluid wordt
10
geproduceerd of van overlastaspecten die in min of meerdere mate aanwezig zijn”. “Eindtijdstip van een evenement is 23.00 uur, op zondag is dat 21.00 uur indien sprake is van een evenement met geluid.” Klap op de vuurpijl is dat voor de limiet van het geluid de volgende waarden worden gehanteerd: “20 meter afstand en 90 db(A) en 100 db(C)” met vermelding “dat dit voor de jaarlijks terugkerende activiteiten met meer dan 750 bezoekers net te weinig is: uitzondering voor maken.” Kortom daar waar voorheen overlast was bij minder evenementen en met een lagere geluidsnorm, wordt het in 2015 allemaal meer en erger. Wat vreemd is en veel boosheid oproept, is dat tijdens de laatste overlegavond in oktober jl. was afgesproken dat iedereen nogmaals zijn zienswijze over het gebruik van het plein zou kunnen insturen. Dat is ook gebeurd, namens Boulevard is een gezamenlijke reactie gestuurd en we weten dat enkele donateurs ook een eigen zienswijze hebben ingediend. Daarna is het echter stil gebleven. Tot het nu dus duidelijk is geworden dat het oorspronkelijke stuk van de gemeente onveranderd is geagendeerd in de gebiedscommissie. Wat resteert is dat iedereen die dit onderwerp aangaat, zelf hun invloed aanwenden bij de individuele leden van de gebiedscommissie. Het bestuur van Boulevard zal zelf ook de gebiedscommissie informeren dat vaststelling in januari van het locatieprofiel niet wenselijk is. Daarnaast is het natuurlijk goed om bij de behandeling aanwezig te zijn om daarmee de directe betrokkenheid te onderstrepen. Dat is dan een laatste poging om de ambtelijke organisatie van de Gemeente Rotterdam terug te krijgen naar de overlegtafel met direct omwonenden. E-mailadressen van alle gebiedscommissieleden zijn te vinden op: www. rotterdam.nl/hoebereiktudegebiedscommissiedelfshaven. Het concept locatieprofiel wordt behandeld in de openbare vergadering van de gebiedscommissie op 13 januari in Pier 80, Rosener Manzstraat 80, om 20.00 uur, inloop vanaf 19.30 uur.
Agenda december 2014
Oud en Nieuwfeest op de DanceFloor Balletschool Staluse Pera
Genoeg reden om te feesten want de dagen worden langer, lichter, en we starten een fris nieuw jaar. Dus: dance the night away! Trek iets leuks aan, neem je eigen lekkers en drinken mee en vergeet vooral niet plezier mee te nemen! Dan zorg ik voor de bubbels en de Beste (Richard Visser) Oliebollen van Nederland tegen een vrijwillige bijdrage. Laat me weten of je komt via de mail of meld je aan op facebook: www.facebook.com/events dan weet ik hoeveel bubbels en oliebollen ik nodig heb. Je kunt ook meer vrienden meenemen!
Interessante maandelijkse activiteiten: film, lezingen, toneel, muziek, tentoonstellingen: Rotterdamse Salon: www.rotterdamsesalon.nl De Machinist: www.demachinist.com Wereldmuseum: www.wereldmuseum.nl
Adres: Heemraadssingel 235 3023 CD Rotterdam 06-41456631 Georganiseerd door Boulevaarder Floor van Dongen
December 2014 20 december
Paul van Soest: De Man van Madonna 21.00 uur www.theaterwalhalla.nl
31 december
Lida Iburg en haar ‘Mathenesserlaan’ Afgelopen augustus is Lida Iburg, een bevlogen programmamaakster, overleden. Zij woonde samen met haar man Hans Kombrink op de Mathenesserlaan en was trouw Boulevard donateur en gerenommeerd programmamaker bij Radio Rijnmond en VPRO. Haar carrière bij de VPRO begon bij het documentaire programma Het Spoor/Het Spoor Terug waarvoor ze, onder eindredactie van Kees Slager, een flink aantal documentaires maakte. Daaronder series over de Hongerwinter, over de Watersnoodramp, de oorlog in Korea, internationale kunsthandel, over DNA en over talkshows. In 1984 maakte Lida met Katrien de Klein het tweeluik ‘De verloren toekomst’ over zelfdoding bij jongeren, een serie die door de VARA in 1985 werd bekroond met de J.B. Broeksz-prijs (bron VPRO). Lida maakte tevens de bijzondere rapportage over Lee Oswald die hier ooit in een hotel op de Mathenesserlaan verbleef. In het kader van het radioproject ‘De straat’ bezocht ze samen met verslaggever Michal Citroen de statige Mathenesserlaan
Foto: The All Seeing Eye
en beschreven ze het roemrijke verleden van de straat door de jaren heen. Bijgaand een link naar haar prachtige documentaire ‘De Mathenesserlaan’; een feest om naar te luisteren. VPRO radio 5-documentaire (1997) http://www.vpro.nl/zoek.html?q=mathenesserlaan
11
Boulevard: een moordbuurt Dit keer een verrassend verhaal van psychiater en schrijfster Martine Kamphuis, oud-Boulevaarder. Haar droom om ooit te schrijven is begonnen met haar liefde voor boeken en lezen. Een groot gedeelte van haar jeugd heeft zij in Amerika doorgebracht waar ze door het werk van haar vader die natuurkundige was, op de meest wonderlijke plekken terecht kwam. Van een geheime basis in de bergen tot de uitgestrekte woestijnen van New Mexico. Niet zo vreemd dat in deze fascinerende wereld haar fantasie goed werd gevoed.
Ze bewaart goede herinneringen aan de beginperiode van haar schrijverscarrière omdat deze, behalve leerzaam, haar vaak samen met haar zus op de meeste aparte plekken heeft gebracht. Zo belandde ze in Ieper in België op een plein waar het stadscarillon dwars door de poëzievoordracht heen beierde en de voorlezer ook acuut midden in ieder woord stil viel. Het werd een lange avond. Nadat haar eerste debuutroman werd gepubliceerd volgde nog meer boeken en na een lange tijd bij de Arbeidspers is ze uiteindelijk bij De Crime Compagnie beland.
Martine is begonnen met het schrijven van korte verhalen, die ze vervolgens naar iedereen opstuurde. Met haar eerste korte verhaal - het spannende ‘Heemraadsplein (2003) - schoot ze meteen raak en won ze haar eerste schrijfwedstrijd. Haar beginverhalen speelden zich vooral in deze buurt af en haar inzicht in mensen als psychiater kan ze goed in haar boeken kwijt. Uiteraard ook om met recensies om te gaan. Ze vertelt dat ze zich vooral op de positieve reacties richt omdat je nooit iedereen voor je kunt winnen. De meeste uitdaging zat hem
Haar nieuwe project bevat een serie boeken waarin één hoofdpersoon wordt gevolgd. Dit is voor haar een nieuwe stap omdat ze nu niet alleen een verhaal in één boek maakt maar ook een verhaal over een jonge psychologe over de tijd heen; ze is gelukkig dus nog lang niet uitgeschreven. Hieronder volgt een korte schets over haar tijd op de Heemraadssingel en op de volgende pagina volgen een fragment uit “Heemraadsplein” en een ‘spannende’ prijsvraag.
Psyche van de mens
eindelijk geïrriteerd en enigszins verontrust naar beneden ging. Er stonden twee agenten op de stoep, die zodra ik open deed trots vertelden dat ze een dronken man die op onze auto was gesprongen gepakt hadden. Later kreeg ik zonder dat ik er om gevraagd had tweehonderd gulden van slachtofferhulp, ter compensatie van een klein deukje.”
“Van jongs af aan ben ik gefascineerd door het verschijnsel dat mensen zichzelf soms vreselijk in de weg kunnen zitten door dingen te doen die haaks staan op hun eigen belangen. Ik wilde dat begrijpen en heb me daarom na mijn studie geneeskunde gespecialiseerd in de Psychiatrie. Ook het schrijven was een oude droom, als kind leek het me al heerlijk om me terug te kunnen trekken in een verhaal. De twee zaken laten zich goed combineren: in mijn werk komt er veel op me af, dingen waar ik op moet reageren, problemen die om ingrijpen vragen. Het schrijven is precies het tegenovergestelde: er komt niets op me af, er gaat juist iets van mij uit. Mijn werk en het schrijven vragen een heel verschillende vorm van energie en vullen elkaar daarom goed aan. “
Kikvorsmannen in de Heemraadssingel “Ik ben voor de geboorte van mijn oudste zoon op de Heemraadssingel komen wonen. Aanvankelijk dacht ik eerder aan Prinsenland, of aan Capelle aan den IJssel, maar vergeleken met de huizen en buurten daar, was een te koop staande woning aan de Heemraadssingel opvallend sfeervol en ruim. Aanvankelijk twijfelde ik wel of het niet beter was om toch voor een een huis in een ‘kindvriendelijke’ wijk te gaan. Toen ik na de verhuizing lag bij te komen op de bank en zag dat twee mannen mijn vensterbank gebruikte om een drugsdeal te sluiten, werd deze twijfel wel even versterkt. Later, toen ik op een zaterdagavond met inmiddels drie kindertjes aan tafel zat, klonken er opeens schoten op straat. Aan de overkant van de singel was iemand doodgeschoten, tot diep in de avond zochten kikvorsmannen in het water naar kogels. Hoewel dit een ‘afrekening in het criminele milieu’ bleek, gaf het toch een gevoel van onveiligheid. Toen ik aan de Heemraadssingel woonde, werd er een keer midden in de nacht aangebeld. Eerst bleef ik in bed liggen, ik piekerde er niet over om open te doen, maar het bellen hield aan, tot ik uit-
12
meer op persoonlijk niveau waar iedere vriend, familielid of buurman wel een mening klaar had.
Kinderen en het Nieuwe Westen “Als ik terugkijk, is het achteraf toch een erg goede keuze geweest om in het Nieuwe Westen te gaan wonen, juist ook voor de kinderen. Er was een groot aanbod aan mogelijkheden voor kinderopvang, mede omdat er voldoende plaats was, was er ook een ruime mogelijkheid om inspraak te hebben in de kinderopvangvoorzieningen. Over ‘kindvriendelijke’ woonwijken hoor ik andere verhalen: daar mag je blij zijn als je ergens een plekje vindt. Nu mijn kinderen groter zijn, genieten we van het voordeel dat er veel goede middelbare scholen in de buurt zijn. Wat ik ook een voordeel vind, is dat de kinderen van jongs af aan opgroeien in een diverse samenleving, waarbij de zelfkant nooit ver weg is. Anders dan kinderen die opgroeien in een homogene, ‘nette’ wijk, zie je hier dagelijks waar drugsgebruik (uiteindelijk) toe kan leiden. Bovendien is er voor kinderen genoeg te doen, waardoor ze zich minder snel dan in rustigere woonoorden vervelen. Vanuit mijn werk weet ik dat juist kinderen uit idyllische, afgelegen plaatsen soms klem komen te zitten in een verkeerde hang-vriendengroep waarbij drugsgebruik bijna onvermijdelijk lijkt. Ook in het Nieuwe Westen kan je als opgroeiende puber in de problemen raken, maar de uitwijkmogelijkheden zijn veel groter. Nu woon ik op de Essenburgssingel, dat heeft weer andere voordelen: het is vlak bij het station en toch heel rustig en groen. Maar ik kom nog wekelijks in het Boulevard gebied en heb met verschillende buurtbewoners nog altijd een warm contact. Het blijft een prachtig stuk Rotterdam!”
Fragment uit ‘Heemraadsplein’ …Net voor de oorlog kwam ik hier, een jonge, hoopvolle bruid. Ik vond het huis geweldig, ik was een bovenwoning gewend, maar mijn man vond het nog niet goed genoeg. Hij zei dat ik een perfecte woning verdiende en nam zich voor om een erfenis van een oudoom te besteden aan een verbouwing. Ik fantaseerde over het weghalen van de ouderwetse serredeuren, of het vervangen van het oubollige Delftsblauwe fonteintje in de hal, maar mijn man had iets anders voor ogen: hij liet met een vooruitziende blik een schuilkelder bouwen. Hij zei dat er een kans was dat de Duitsers ons land zouden innemen. Het kon zijn dat ze steden zouden bombarderen, zei hij, en hij wilde zorgen dat ik dan geen gevaar liep. De kelder kwam er en hij was perfect: schokvrij, geluidsdicht en zelfs bij de ergste regenval droog. Hij was maar net af toen de Duitsers de Rotterdamse binnenstad gebruikten om hun overweldigende krachten te tonen. Wij zaten bij kaarslicht veilig onder de grond, terwijl verdwaalde bommen neerkwamen op de Schietbaanlaan en de Schonenbergerweg. De mensen die uit hun huizen verdreven waren, werden opgevangen in de tramremise hier op het plein. Ik deelde er dekens uit, troostte waar nodig mensen en speelde met kinderen wiens moeders geen aandacht voor hen op konden brengen. Het fijn om iets te kunnen doen, het nam alleen niet weg dat ik me verschrikkelijk machteloos voelde. Het bombardement was nog maar het begin. In februari 1943 werd het Israëlitisch Weeshuis op de Mathenesserlaan leeggehaald. In een droevige stoet werden kinderen met oude gezichten afgevoerd. Met mijn nagels in het vlees van mijn handpalmen keek ik toe, wetend dat het te
laat was om nog iets voor hen te doen. Maar onderweg naar huis kreeg ik een idee dat me toch weer hoopvol stemde. Als we onderduikers in huis zouden nemen, konden we in ieder geval anderen beschermen tegen het lot dat deze kinderen trof. Het zou niet moeilijk zijn de toegangsdeur naar de schuilkelder te verbergen. Vervolgens moest de muur die de nieuwe kelder van de oude scheidde vies gemaakt worden en dan zou het lijken alsof er nooit een verbouwing plaats had gevonden! Hoopvol besprak ik mijn idee met mijn man. Die vond het goed, maar zei dat we wel de tijd moesten nemen om het grondig voor te bereiden. Eerst moest de kelder in orde gemaakt worden, daarna zou hij kijken of hij geschikte onderduikers konden vinden. Tijdens het bombardement wilde mijn man niet dat ik buren uitnodigde om bij ons te schuilen, dus ik was blij verrast dat hij nu wel de helpende hand wilde uitsteken. Dat hij enigszins tijd rekte, nam ik voor lief… Toen hij na een week niets ondernomen had, ging ik zelf aan de slag. Ik verwijderde de klink van de toegangsdeur en verfde het hout met muurverf over. Daarna bevestigde ik staanders voor planken op de muur, waarbij ik zorgde dat ze zo geplaatst waren dat de kieren rondom de deur onzichtbaar werden. Op de staanders kwamen planken, die ik zo plaatste dat de kier boven de deur en het sleutelgat bedekt werden. De onderste twee planken bestonden uit losse delen, zodat de deur gemakkelijk vrijgemaakt kon worden als er iemand de schuilkelder in- of uit moest. Met de planken op hun plaats en makkelijk verplaatsbare spullen erop, zag het er heel overtuigend uit.
PRIJSVRAAG!
Het verhaal Heemraadsplein is verschenen in de bundel Het Cadeau, die onlangs bij De Crime Compagnie verscheen (prijs: € 5). Eerder dit najaar publiceerde Martine bij dezelfde uitgever Alibi, de eerste thriller over de jonge psychologe Wynona Post, over wie Trouw schreef: ‘... de sympathieke heldin WP is een aanwinst voor de Nederlandse thriller.’ Onder de Boulevardlezers verloten we drie exemplaren van Het Cadeau. We zijn op zoek naar de naam van de debuutroman van Martine Kamphuis. Wanneer je deze weet, kun je per e-mail je antwoord doorgeven aan:
[email protected]. De drie eerste goede uitzendingen, sturen wij met veel plezier het boek met 13 spannende vrouwenthrillers toe! www.crimecompagnie.nl
13
Recept Boulevaarder
COLOFON
De lekkerste Scones uit Australië: home made Ingrediënten t 500 gr. zelfrijzend bakmeel t 80 gr. roomboter t Heel klein beetje zout t 300 ml. melk t 3 eetlepels suiker
Voeg de melk toe en kneed het met de speciale kneedmixer tot een luchtig beslag. Uitrollen op een met bloem bestoven oppervlakte, ongeveer 2 cm hoog. Snijd de scones uit en bak op een plaat in ongeveer 12 tot 15 minuten op 220 graden totdat ze goudbruin zijn.
Zeef de bloem en kneed de boter snel door de bloem. Roer de suiker en het zout met een mes door het deeg heen
Heerlijk met jam en dikgeklopte slagroom!
Blvd verschijnt twee á vier keer per jaar. Het blad informeert, enthousiasmeert en verbindt bewoners & bedrijven om en rond het gebied van Stichting Boulevard. Bewoners zijn van harte uitgenodigd bijdragen te leveren. Het copyright berust bij Boulevard. Reproductie na toestemming.
Missie Stichting Boulevard is er voor iedereen die begaan is met leven, wonen en werken op de Mathenesserlaan, Heemraadsplein en – singel en is alert op verstoringen van het woon- en werkklimaat in het Boulevardgebied, bindt ondernemers en bewoners en ontsluit culturele initiatieven in Delfshaven.
Redactie Landa Endlich, Rik Klink, Ria Roolaart, Annette de Vries Redactieadres:
[email protected]. Volgende (lente)editie: mei 2015. Alle kopij en ideeën zijn welkom en kunnen worden verzonden naar het adres van de redactie.
Meldpunt overlast (drugs, prostitutie, burengerucht) 010-2760000 /
[email protected]
Klachtentelefoon Buitenruimte
(Roteb, reinigingspolitie, graffiti, grofvuil) 0800 1545 / 14 010
Politie (spoedeisend) 112
Website Alle informatie is ook terug te vinden op de website van Stichting Boulevard: www.boulevardrotterdam.nl. Voor het aanleveren voor informatie voor de website kun je terecht bij onze webmaster Rik Klink:
[email protected]
Politie (niet spoedeisend) 0900 8844
Meld Misdaad Anoniem
0800-7000 (gratis) / www.meldmisdaad.nl
Gemeente Rotterdam 14 010 / www.rotterdam.nl
Foto omslag Redactie
Algemeen storingsnummer gas en stroom
Teksten uitgave: Landa Endlich, Nico Haasbroek, Annette de Vries en bestuur
Pupillen Buurt Nieuwe Westen Buurt Bestuurt Middelland West Buurt Bestuurt Middelland Zuid www.buurtbestuurt.nl
Vormgeving en drukwerkbegeleiding Stravos Grafisch Ontwerp (www.stravos.nl)
14 Belangrijke Telefoonnummers
0800-9009 (gratis) / www.gasenstroomstoringen.nl
Buurt Bestuurt / bewonersorganisaties
Didi, 15 jaar, Heemraadssingel 7a
Boulevard Kids…. Didi is erg open, creatief en houdt van gezelligheid… Met wie woon je thuis? Met mijn moeder, vader en mijn jongere broertje Lenno (8 jaar). Die is wel oké, al kan hij ook heel irritant zijn. Heb je een huisdier? Ja! We hebben vier kippen, vissen en een kat, Tommie. Die hebben we juist in het asiel uitgekozen omdat zo’n kat vaak niet wordt opgehaald en dat is best wel zielig. Ik zorg voor de vissen en voor de kat en mijn moeder voor de rest.
Nog leuke reisplannen? Mijn oom en tante en twee nichtjes wonen in Spanje en daar wil ik graag na mijn school een tijdje naar toe. Ik ben ook bezig om Spaans te leren want ik zou daar ook wel willen wonen en werken. Lekker warm en lekker eten. In de voorjaarsvakantie ga ik ook samen met mijn oma en Lenno daar logeren. Het is er heel gezellig: paarden, olijfbomen, zwembad, drie poezen, veel cultuur en leuke kroegjes én siësta. Later zou ik wel een keer met een andere oom en tante mee willen naar familie in Brazilië, ik ben al voor een ticket aan het sparen.
Waar zit je op school? Ik zit in het 3e jaar van het IJssel College in Capelle aan den IJssel. Hier leer ik zowel theorie als praktijkgerichte vakken zoals: techniek, koken, verzorging en verkoop. Zelf vind ik de creatieve vakken het leukst zoals beeldende vorming waar je met diverse materialen als klei, hout leert werken. In de klas ben ik erg rustig, moet ik luisteren, maar daarbuiten klets ik heel graag met mijn vriendinnen.
Wat vind je erg lekker om te eten? Groente lasagne en Sushi vind ik erg lekker. Op dinsdag haal ik weleens de boodschappen en dan kook ik ook.
Wat doe je graag in je vrije tijd? Ik doe aan Capoeira. Dat komt uit Brazilië en je leert zelfverdedigingstechnieken en het is tegelijkertijd ook dansen. Ik deed eerst via Singeldingen een proefles en was toen zo enthousiast dat ik er mee ben doorgegaan. Het is ook een hele gezellige, hechte groep. Ik loop stage bij een Albert Heijn XL, daar doe ik veel ervaring op en leer ik hoe een supermarkt werkt; van vullen tot spiegelen. Het is gezellig, leuk contact met de andere werknemers en ik kan veel zelfstandig doen. Verder teken ik heel graag, wanneer ik me verveel of weer iets heb bedacht. In onze woonkamer hebben we ook een speciale tekentafel. Ook spreek ik veel met vriendinnen af, kletsen, kleding maken of naar de bioscoop gaan.
Wat zou je later graag willen zijn? Ik ben heel graag creatief en met kinderen bezig. Het liefst zou ik willen werken op een kinderdagverblijf en mijn doel is dan ook het behalen van mijn zorgdiploma.
Wat is je lievelingsplekje thuis en in de stad? De Appels in het Heemraadspark vind ik een hele leuke plek. Daar kan ik lekker kletsen met mijn vriendin en selfies maken. Verder is dit een gezellige, drukke buurt en pas ik regelmatig op bij de buren.
Wat zou je graag anders willen als jij zou mogen kiezen? Dat er geen oorlog meer is, genoeg eten en drinken voor alle mensen en dat er geen ziektes meer zijn. Hier in Rotterdam is het veilig maar niet in Afrika. Als ik soms tv kijk en zie hoe erg het daar is, jonge meisjes die ziek zijn, dan denk ik ‘dat mag niet’. Daar word ik wel verdrietig van.
Als je een dier zou willen zijn? Een vegetarische poes (Didi lacht). Die heeft een lekker leven; hoeft niet naar school, mag lekker lui zijn en wordt veel aangehaald. Ik ben drie jaar vegetarisch geweest maar eet nu wel weer wat vlees, biologisch uiteraard.
Heb je een boek dat je graag leest? Op dit moment ben ik met Harrie Potter bezig en hopelijk brengt Sint nog wat extra delen §.
Wat is je leukste plek thuis? Ik ben graag thuis, gezellig met mijn familie. Vrijdagavond op de bank naar de Voice kijken. Daarnaast ben ik ook graag op mijn kamer daar is het lekker rustig. Op de PC spelletjes doen of naar Bob Marley luisteren, daar wordt ik heel ontspannen van. Soms kan ik namelijk wel boos worden en volgens mijn ouders aardig op de trap stampvoeten. Op mijn kamer wordt ik dan weer helemaal rustig.
Met dank aan de ouders van Didi: Marije Huijssen en Ad Russ
15
N I C O’S C O L U M N
URBAN IN 2015 Waarom weet ik niet, maar ik ben en voel me al heel lang heel erg urban. Voor mij betekent het dat ik, Urbanus Haas, houd van grote steden en van de stedelijke cultuur. New York, Berlijn, Istanbul. Ik kom er graag. Verdwaal in winkelcentra, toer ’s avonds met bussen of trams door troosteloze buitenwijken waar eindpunten vaak ziekenhuizen of begraafplaatsen zijn. Vergaap me op terrassen aan de vaak tobbende voorbijgangers of dagdroom op een bankje in het park. En heeft u behoefte aan een prettig gesprek, dan spreek ik graag met u af in de Urban Espresso Bar West, bij mij om de hoek. In 2015 ga ik me nog veel meer op de stad focussen. Op 9 januari start op het TV kanaal van Open Rotterdam een tiendelige interviewserie met Rotterdamse experts over de toekomst van de stad, vanuit het Nieuwe Instituut. Ik vraag dan architecten, filosofen, milieudeskundigen en economen hoe Rotterdam zal gaan veranderen (voorspelling) en hoe Rotterdam moet veranderen (trendsetting). Ook ben ik van plan om via de Volksuniversiteit op de Heemraadssingel een cursus ‘Rotterdam voor gevorderden’ te geven. In het voorjaar verschijnt er een boek dat ik heb mogen samenstellen en redigeren. Het heet ‘Handel dapper’. De stad maar ook blauwdrukken voor het buurtverzet, vroeger en nu, zijn de centrale thema’s. Delfshaven komt er ook in voor. Mijn ‘urban research’ heeft het volgende beeld opgeleverd: 1) Natiestaten worden steeds minder belangrijk en steden gaan zich meer en meer tot stadstaten ontwikkelen. Oftewel: Den Haag als regeringscentrum kwijnt langzaam maar zeker weg en Rotterdam als economische motor stoomt op. 2) De wederopbouw zit er op. De meeste steden in Nederland zijn volgebouwd en de gemeentelijke overheden zijn niet meer zo rijk als in de naoorlogse decennia.
Het inhoud geven aan de stad wordt nu veel meer een zaak van de burgers en de marktpartijen. Het gaat om interessante vragen, zoals ‘Van wie is de stad?’ en als het om uitvoering van plannen gaat ‘Wie wordt daar beter van?’ De overheid, de projectontwikkelaars, de coöperaties, de ondernemers of de bewoners, de belastingbetalers, de gebruikers? 3) Politici moeten leren om heel anders met de stad om te gaan. Niet bevoogdend, maar faciliterend, terwijl plichten en regels gedeeltelijk plaats zullen moeten maken voor (buurt)rechten. Het recht om de gemeente uit te dagen, het recht om zelf aan wijkonderhoud te doen, het vuil te verzamelen en het groen te verzorgen. De Belgische cultuurhistoricus en schrijver David Van Reybrouck zegt in zijn boek dat we ‘de democratie aan het kapot maken zijn’. Dat burgers en deskundigen tijd moeten nemen om met elkaar te praten en van elkaar te leren. Deze column roept op tot een grote beraadslaging in 2015 om samen met de toekomst van Rotterdam en Delfshaven aan de slag te gaan.
Nico Haasbroek Nico Haasbroek was ondermeer buitenlandcorrespondent, oprichter en hoofdredacteur van RTV Rijnmond en hoofdredacteur van het NOS Journaal. Hij doceerde een aantal jaren aan de Universiteit van Amsterdam en recent is zijn nieuwste boek Nico’s Nieuws verschenen (www.nicohaasbroek.nl). Hij woont op de Mathenesserlaan en is altijd op zoek naar een nieuw verhaal.
