SV Baarn D1 pakt eerste prijs in Parijs! De D1 van SV Baarn is met Pinksteren vier dagen naar Parijs geweest. Dit was een onvergetelijke ervaring voor de spelers uit het team. De ploeg van Jacco Engelsman, Joris Korndewal en Guido Visee pakten ook nog de eerste prijs na een zinderende finale. De voorbereiding begon begin januari met het bepalen van het toernooi, waar gaan we naar toe? Uiteindelijk is dat Parijs geworden en we maakten de start met het inzamelen van geld. De spelers uit de D1 moesten zelf een groot gedeelte van het geld binnen zien te harken. Dit werd gedaan door diverse actie, ze hebben lege flessen opgehaald, stonden met spullen op een rommelmarkt in de Trits en een hele dag in de Laanstraat op Koningsdag. Hierbij werd er veel geld opgehaald. Daarnaast zijn er nog sponsoren geweest en moesten de ouders een bijdrage betalen voor dit weekend.
Vrijdag 22 mei was het dan zover, het zonnetje scheen in Baarn en een groot gedeelte van de spelers was mee aan het doen met het beruchte schoolvoetbaltoernooi. Natuurlijk speelden er jongens uit de D1 in de finale waardoor de grote bus van Besseling pas om 16.00 uur kon vertrekken richting Parijs. Onderweg hadden we veel last van files, maar een paar films en het eerste bezoekje aan de MacDonalds maakte veel goed. De vijftien spelers, drie begeleider en de chauffeur kwamen uiteindelijk om 0.30 uur aan in het hotel in Parijs.
Snel werden de kamers ingedeeld, drie kamers voor de spelers, een kamer voor de trainers en een kamer voor de chauffeur. De nacht was natuurlijk nog lang onrustig en voor we het wisten ging om 08.15 uur de wekker al weer. Na een ontbijt vertrokken we richting het sportpark, dit was ruim twintig minuten rijden met de bus. Om 10.00 uur begonnen onze wedstrijden. In Frankrijk spelen ze in de D-‐pupillen nog 8 tegen 8, dus wij hadden twee teams gemaakt. De wedstrijden tegen de voornamelijk Franse tegenstanders liepen voorspoedig en we gingen redelijk gemakkelijk door naar de finale poule op zondag. Toen om 15.00 uur de laatste wedstrijden gespeeld waren en we 5 overwinningen, heel veel water, patat met een hamburger en een pannenkoek verder waren vertrokken we richting het hotel om daar lekker te douchen. Na het douchen vertrokken we weer voor een potje lasergamen in Parijs, de spelers waren toch niet zo goed als ze van te voren hadden gezegd, de begeleiding won dit potje dan ook ruim. Bezweet van het rennen en vliegen door de hal heen vertrokken we richting een restaurant op daar Pizza te gaan eten. Bestellen in het Frans vonden de meeste jongens toch lastig, hierdoor nam iedereen zowat dezelfde pizza als degene die de eerste bestelling deed. Elkaar napraten is dan wel lekker. Het leukste aan het restaurant was dat de jongens zelf hun drinken kon bijvullen, hier werd dan ook gretig gebruik van gemaakt. Na het eten hadden we nog de keuze uit diverse spellen, de jongens wilden verrassend genoeg weer gaan voetballen. Aangekomen bij een grote hal, lag daar een schitterend indoor pannaveldje waar de spelers zich ruim een uur hebben kunnen uitleven. Na een drankje bij de MacDonalds aan de overkant vertrokken we weer richting huis, hier stond een drankje klaar voor de spelers en de begeleiding. Dit werd uiteindelijk de onrustigste, maar ook leukste nacht. De spelers die lekker wilden slapen konden dit lekker doen, maar een groot gedeelte heeft het haast licht zien worden buiten. En dat voor de finale dag!
De spelers waren de volgende morgen om 08.30 uur nog moeilijker wakker te krijgen dan de eerste nacht. Gelukkig mochten ze in hun nieuwe tenue spelen die dag, elke spelers kreeg een mooi tenue met hun initialen erop van Sportze. Dit bleek de eerste wedstrijd niet positief te werken. De twee SV Baarn teams moesten namelijk tegen elkaar, weinig zijn er zulke saaie wedstrijden gespeeld. De vele ouders die kwamen kijken, ook in Parijs dus (!), vielen haast in slaap. Na deze wedstrijd viel mochten we aan de bak in een halve finale tegen een hoofdklasse tegenstander. Deze wedstrijd kwamen we verdiend 1-‐0 achter en maakten gelukkig nog een late gelijkmaker. Hierdoor moesten we beginnen aan een heuse penaltie serie. Met zeer gespannen kopjes werd deze serie gewonnen waardoor we om 17.00 uur de finale mochten gaan spelen. De finale was een schitterende ervaring voor de spelers, veel publiek, echte scheidsrechters en grensrechters, mooie spelersopkomst en een zeer goede franse tegenstander. Beide teams begonnen erg nerveus aan de wedstrijd en het was dus een beetje aftasten. Helaas kwamen we weer 1-‐0 achter, maar gelukkig gooiden we na de rust alle schroom van ons af en maakten een werkelijk schitterende 1-‐1. Hierdoor moest ook de finale worden afgesloten met penalties. Elke voetballer weet hoe lastig het is om penalties te moeten nemen in een finale. Veel spelers zagen er ook zeer tegen op maar namen, zoals het hoort, hun verantwoordelijkheid. We begonnen met vijf penalties, waarvan er helaas eentje werd gemist door ons, hij schoot hem keihard op de lat. Gelukkig was onze keeper in topvorm en hield schitterend een penaltie van de Fransen. Hierdoor stond het 4-‐4 en moesten de spelers gaan nemen die daar eigenlijk niet op hadden gerekend. Gelukkig schoten zij de penalties er ook allemaal in. Tot we bij ons laatste penaltie aankwamen, want meer spelers dan acht hadden we niet in dat team zitten. Onze keeper moest dus ook een penaltie gaan nemen en scoorde deze ook. Nu had iedereen er een genomen en werd dus overlegd met de scheidsrechter wat nu te doen. Onze eerste penaltienemer moest voor de tweede keer gaan nemen, hij scoorde deze waarna de tegenstander miste. Hierdoor volgde er een luid gejuich bij alle spelers en renden we allemaal naar elkaar toe!
Trots, blij en sommige best emotioneel stapten we als winnaar van het toernooi van het veld, want SV Baarn D1 is de beste van de 32 teams die mee deden. Onder een luid applaus van honderden deelnemers en toeschouwers krijgen we de schitterende beker uitgereikt. Een mooi moment voor alles spelers! In euforie verkerend vertrokken we met de bus naar Parijs, natuurlijk moesten we de binnenstad in om alles te bekijken. De chauffeur bracht ons langs alle mooie plekjes in de stad en wist daar gelukkig ook nog best veel over te vertellen. We moeten zeggen dat de spelers vooral oog hadden voor de schitterende auto’s die stonden te pronken op de Champs Élysées. Uiteindelijk hebben we nog een mooie groepsfoto voor de Eiffeltoren gemaakt met de beker. Hierna vertrokken we voor de laatste keer richting het hotel en konden ons opmaken voor de laatste zware avond.
De volgende morgen konden we gelukkig een uurtje langer uitslapen, waarna we de kamers netjes moesten achterlaten en onze spullen moesten inpakken. Dit was nog best een opdracht voor de jongens, maar uiteindelijk was het allemaal prima in orde en konden we terug richting Baarn. Twee films en ruim zes uur verder kwamen we aan bij de kantine waar de ouders op ons stonden te wachten. Trots met beker konden we alle verhalen vertellen en daarna snel naar huis om op de bank neer te ploffen. We hebben met z’n alle een onvergetelijk avontuur gehad en laten zien dat we een echt team waren, zowel in als buiten het veld. Als laatste willen we namens de begeleiding en spelers alle sponsoren en ouders heel erg bedanken!
